Biz insanlara bir rahmet tattırdığımız zaman onunla sevinip-övünürler. Kendi ellerinin önceden yaptığı (ve bağışlanma dilemedikleri) şeyler sebebiyle başlarına bir fenalık geldiğinde de, hemen (rahmetimizden) umudsuzluğa kapılıverirler.
(30-Rûm 36)
(30-Rûm 36)
