Sure Ayet

Şuarâ Suresi



Şuarâ Suresi 227 ayettir. Nüzulü Mekke'de olup 47. sure olarak inmiştir.
Kur'an-ı Kerim'de 366 sayfa numarasında yer almaktadır.
Hata! Lütfen tarayıcınızın ayarlarını kontrol edip daha sonra tekrar deneyin.
 

 
 
 Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
 
 
 1 - Ta, Sin, Mim. (26-Şuarâ 1)
 
 
 2 - Bunlar mübin (apaçık) Kitab'ın ayetleridir. (26-Şuarâ 2)
 
 
 3 - Onlar (iman edip) mü'min olmuyorlar diye neredeyse kendini mahvedeceksin. (26-Şuarâ 3)
 
 
 4 - Dilersek onların üzerine gökten bir ayet (mucize) indiririz de ona karşı (inkarsız ve itirazsız olarak) boyunları eğilip kalır. (26-Şuarâ 4)
 
 
 5 - Onlara Rahman'dan bir öğüt geldiğinde mutlaka ondan yüz çevirirler. (26-Şuarâ 5)
 
 
 6 - Onlar (şimdi) yalanlamışlardır fakat alay edip durdukları şeylerin haberleri kendilerine yakında gelecektir. (26-Şuarâ 6)
 
 
 7 - Yeryüzüne bir bakmadılar mı ki, Biz onda her kerim (güzel ve övülen) çiftten nice ürünler bitirdik. (26-Şuarâ 7)
 
 
 8 - Elbetteki bunda bir ayet vardır ancak onların çoğu iman etmezler. (26-Şuarâ 8)
 
 
 9 - Hiç kuşkusuz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). (26-Şuarâ 9)
 
 
 10 - Hani Rabbin Musa'ya (şöyle) seslenmişti "Zulmetmekte olan kavime git." (26-Şuarâ 10)
 
 
 11 - Firavun'un kavmine, hala sakınmayacaklar mı? (26-Şuarâ 11)
 
 
 12 - (Musa) dedi ki "Rabbim, onların beni yalanlamalarından korkmaktayım." (26-Şuarâ 12)
 
 
 13 - Göğsüm sıkışmakta, dilim dönmemektedir. Bundan dolayı Harun'a da (elçilik vererek bana yardımcı) gönder. (26-Şuarâ 13)
 
 
 14 - (Ayrıca) onların bana karşı (dava edecekleri işlenmiş) bir suç var. (Bundan dolayı) beni öldürmelerinden korkmaktayım. (26-Şuarâ 14)
 
 
 15 - (Allah) buyurdu ki "Hayır (seni asla öldüremezler). İkiniz de ayetlerimle gidin, şüphesiz ki Biz sizinle birlikteyiz (ve herşeyi) işitmekteyiz." (26-Şuarâ 15)
 
 
 16 - Firavun'a giderek deyin ki Biz (ikimiz) alemlerin Rabbi'nin resulüyüz-elçisiyiz." (26-Şuarâ 16)
 
 
 17 - İsrailoğullarını bizimle birlikte göndermen için (sana geldik). (26-Şuarâ 17)
 
 
 18 - (Gittiklerinde Firavun) dedi ki "Biz seni çocukken yanımıza (himayemize) alıp büyütmedik mi? Sen ömrünün birçok yıllarını aramızda geçirmedin mi?" (26-Şuarâ 18)
 
 
 19 - Ve sen (bu iyiliğimize rağmen) yapacağın işi (cinayeti) de işledin, sen nankörlerdensin. (26-Şuarâ 19)
 
 
 20 - (Musa) dedi ki "Ben onu yaptığım zaman (o konuyu) bilmeyen-şaşkınlardandım." (26-Şuarâ 20)
 
 
 21 - Sizden korkunca da hemen aranızdan kaçtım. Sonra Rabbim bana hüküm-hikmet verdi ve beni gönderilen resullerden kıldı. (26-Şuarâ 21)
 
 
 22 - (Lutuf gibi göstererek) başıma kaktığın nimet de, İsrailoğullarını (çocuklarını öldürerek kendine) köle kılmandan dolayıdır. (26-Şuarâ 22)
 
 
 23 - Firavun dedi ki "Alemlerin Rabbi nedir?" (26-Şuarâ 23)
 
 
 24 - (Musa, Firavun ve çevresindekilere) dedi ki "Göklerin, yerin ve bu ikisi arasında olan her şeyin Rabbidir. Eğer yakin getirenlerden (kesin olarak anlamaya ehil kimselerden) iseniz (hakikat böyledir)." (26-Şuarâ 24)
 
 
 25 - (Firavun) çevresindekilere "(Niye itiraz etmeyip susuyorsunuz yoksa) İşitmiyor musunuz?" dedi. (26-Şuarâ 25)
 
 
 26 - (Musa, Firavun'un çevresindekilere) dedi ki "O sizin de Rabbiniz, geçmişteki atalarınızın da Rabbidir." (26-Şuarâ 26)
 
 
 27 - (Firavun ise çevresindekilere) dedi ki "Size gönderilen bu elçiniz, mutlaka bir delidir." (26-Şuarâ 27)
 
 
 28 - (Musa devam ederek) "Eğer aklınızı kullansanız (anlarsınız ki) O, doğunun, batının ve bunlar arasında olan her şeyin Rabbidir" dedi. (26-Şuarâ 28)
 
 
 29 - (Firavun Musa'ya) "Andolsun ki benim dışımda bir ilah edinecek olursan, seni mutlaka zindana atacağım" dedi. (26-Şuarâ 29)
 
 
 30 - (Musa) "Sana apaçık bir şey getirmiş olsam da mı?" dedi. (26-Şuarâ 30)
 
 
 31 - (Firavun) dedi ki "Eğer doğru sözlülerden isen onu getir." (26-Şuarâ 31)
 
 
 32 - Bunun üzerine asasını atıp-bırakıverdi, o da hemen açıkça bir sü'ban (koskoca bir yılan-ejderha) oluverdi. (26-Şuarâ 32)
 
 
 33 - Elini de çekip çıkardı, o da bakanlar için 'bembeyaz parlayıvermişti'. (26-Şuarâ 33)
 
 
 34 - (Bazı ileri gelenler, Firavun'a ve) çevresindeki önde gelenlere dedi ki "Doğrusu bu bilgin bir sihirbazdır." (26-Şuarâ 34)
 
 
 35 - Sihriyle sizi yurdunuzdan sürüp-çıkarmak istiyor. (Firavun, o halde) "Siz ne diyorsunuz?" (dedi). (26-Şuarâ 35)
 
 
 36 - Dediler ki "Bunu ve kardeşini oyala, şehirlere de toplayıcılar gönder." (26-Şuarâ 36)
 
 
 37 - Bütün bilgin sihirbazları sana getirsinler. (26-Şuarâ 37)
 
 
 38 - Sihirbazlar bilinen bir günün belirlenen vaktinde bir araya getirildi. (26-Şuarâ 38)
 
 
 39 - İnsanlara (ve İsrailoğullarına) "Siz de toplanıyor musunuz?" denildi. (26-Şuarâ 39)
 
 
 40 - (Dediler ki gelip-toplanacağız) "Eğer galip gelirlerse biz de sihirbazlara uyarız." (26-Şuarâ 40)
 
 
 41 - Sihirbazlar geldiklerinde Firavun'a "Şayet biz üstün gelirsek, bize kesinlikle bir ücret (bir armağan) vardır değil mi?" dediler. (26-Şuarâ 41)
 
 
 42 - (Firavun) "Evet" dedi. "(Ayrıca) siz en yakınlarımdan olacaksınız." (26-Şuarâ 42)
 
 
 43 - Musa onlara dedi ki "Atacağınızı atın." (26-Şuarâ 43)
 
 
 44 - Onlar da iplerini ve asalarını atıverdiler. (Ve) "Firavun'un kudreti-büyüklüğü adına, üstün gelecek olanlar muhakkak bizleriz" dediler. (26-Şuarâ 44)
 
 
 45 - (Ardından) Musa da asasını atıp-bırakıverdi, (bir de ne görsünler) o (onların) uydurduklarını yutuveriyor. (26-Şuarâ 45)
 
 
 46 - Sihirbazlar (hemen) secdeye kapandılar. (26-Şuarâ 46)
 
 
 47 - (Ve) "Alemlerin Rabbine iman ettik" dediler. (26-Şuarâ 47)
 
 
 48 - Musa'nın ve Harun'un Rabbine. (26-Şuarâ 48)
 
 
 49 - (Firavun) dedi ki "Ben size izin vermeden ona inandınız öyle mi? Hiç tartışmasız o size sihiri öğreten büyüğünüzdür. Şimdi (ne yaptığınızı ve cezanızı) bileceksiniz. Andolsun ki ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama kestireceğim ve hepinizi asıp-sallandıracağım." (26-Şuarâ 49)
 
 
 50 - (Önceden sihirbaz olan mü'minler) dediler ki "Hiç zararı yok. Biz muhakkak ki Rabbimize döneceğiz." (26-Şuarâ 50)
 
 
 51 - İman edenlerin ilki olduğumuzdan dolayı Rabbimizin hatalarımızı bağışlayacağını ummaktayız. (26-Şuarâ 51)
 
 
 52 - Musa'ya "Kullarımı geceleyin yola çıkar, mutlaka izleneceksiniz" diye vahyettik. (26-Şuarâ 52)
 
 
 53 - Firavun da şehirlere (asker) toplayıcılar gönderdi. (26-Şuarâ 53)
 
 
 54 - (Gelip-toplananlara dedi ki) "Bunlar azınlık olan bir topluluktur." (26-Şuarâ 54)
 
 
 55 - Bize karşı öfkelenmişler (bizi de öfkelendirmişlerdir.) (26-Şuarâ 55)
 
 
 56 - Biz ise uyanık-tedbirli bir toplumuz. (26-Şuarâ 56)
 
 
 57 - Biz onları (bu uyanık-tedbirli kavmi) bahçelerden ve pınarlardan çıkardık. (26-Şuarâ 57)
 
 
 58 - Hazinelerden ve soylu makamdan da. (26-Şuarâ 58)
 
 
 59 - (Bütün) bunlara israiloğullarını mirasçı kıldık. (26-Şuarâ 59)
 
 
 60 - (Firavun ve ordusu) güneşin doğuş vakti onları izlemeye koyuldular. (26-Şuarâ 60)
 
 
 61 - İki topluluk birbirini gördükleri zaman Musa'nın adamları "Gerçekten yakalandık" dediler. (26-Şuarâ 61)
 
 
 62 - (Musa) "Hayır-asla" dedi. "Şüphesiz Rabbim benimledir, bana yol gösterecektir." (26-Şuarâ 62)
 
 
 63 - Musa'ya "Asanla denize vur" diye vahyettik. (Vurunca deniz) hemen yarılıverdi ve her parçası koca bir dağ gibi oldu. (26-Şuarâ 63)
 
 
 64 - Ötekilerini de oraya yaklaştırdık. (26-Şuarâ 64)
 
 
 65 - Musa'yı ve onunla birlikte olanların hepsini kurtardık. (26-Şuarâ 65)
 
 
 66 - Sonra ötekilerini suda boğduk. (26-Şuarâ 66)
 
 
 67 - Elbette ki bunda bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. (26-Şuarâ 67)
 
 
 68 - Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). (26-Şuarâ 68)
 
 
 69 - Onlara İbrahim'in haberini de aktarıp-oku. (26-Şuarâ 69)
 
 
 70 - Hani babasına ve kavmine "Siz neye tapıyorsunuz?" demişti. (26-Şuarâ 70)
 
 
 71 - Demişlerdi ki "Putlara (temsili heykellere) tapıyoruz, onlar için (kararlı ve sürekli bir şekilde) ibadet edip-duruyoruz." (26-Şuarâ 71)
 
 
 72 - (İbrahim) dedi ki "Çağırdığınız zaman onlar sizi işitiyorlar mı?" (26-Şuarâ 72)
 
 
 73 - Ya da size bir yararları veya zararları dokunuyor mu? (26-Şuarâ 73)
 
 
 74 - Hayır dediler. "Biz atalarımızı böyle yaparlarken (onlara böyle taparlarken) bulduk." (26-Şuarâ 74)
 
 
 75 - (İbrahim) dedi ki "(Şimdi) neye taptığınızı (biraz olsun) düşünüp-gördünüz mü?" (26-Şuarâ 75)
 
 
 76 - Hem siz, hem de eski atalarınız? (26-Şuarâ 76)
 
 
 77 - Bunlar (bu ilah edindikleriniz) benim düşmanımdır yalnızca alemlerin Rabbi hariç (26-Şuarâ 77)
 
 
 78 - Ki beni yaratan ve bana hidayet veren (doğru yolu gösteren) O'dur. (26-Şuarâ 78)
 
 
 79 - Beni yediren, içiren O'dur. (26-Şuarâ 79)
 
 
 80 - Hastalandığım zaman bana şifa veren O'dur. (26-Şuarâ 80)
 
 
 81 - Beni öldürecek sonra diriltecek olan O'dur. (26-Şuarâ 81)
 
 
 82 - Din (hesap) günü hatalarımı bağışlayacağını umduğum da O'dur. (26-Şuarâ 82)
 
 
 83 - Rabbim bana hüküm-hikmet bağışla ve beni salih olanlara kat. (26-Şuarâ 83)
 
 
 84 - Sonra gelecekler arasında benim için (konuşanlara, yalan ve iftiralardan uzak) bir lisan-ı sıdk (doğruluk dili) ver. (26-Şuarâ 84)
 
 
 85 - Beni (nimetlerle donatılmış) Naim cennetinin mirasçılarından kıl. (26-Şuarâ 85)
 
 
 86 - Babamı da bağışla (ona iman ve tevbe nasip et), o şaşırıp-sapanlardandır. (26-Şuarâ 86)
 
 
 87 - Beni (insanların) diriltilecekleri gün mahcup etme. (26-Şuarâ 87)
 
 
 88 - O gün ne mal fayda verir, ne de çocuklar. (26-Şuarâ 88)
 
 
 89 - Ancak Allah'a kalb-i selimle (temiz bir kalple) gelenler başka. (26-Şuarâ 89)
 
 
 90 - (O gün) cennet muttakilere (takva sahiblerine) yaklaştırılır. (26-Şuarâ 90)
 
 
 91 - Cehennem de azgınlara açılıp-gösterilir. (26-Şuarâ 91)
 
 
 92 - Ve onlara denilir ki "Taptıklarınız nerede?" (26-Şuarâ 92)
 
 
 93 - Allah'ın dışında olan (taptıklarınız). Size yardım edebiliyorlar mı veya kendilerine yardımları dokunuyor mu? (26-Şuarâ 93)
 
 
 94 - Oraya (cehenneme) onlar ve azgınlar atılırlar. (26-Şuarâ 94)
 
 
 95 - Ve iblis'in bütün askerleri-orduları da. (26-Şuarâ 95)
 
 
 96 - Orada birbirleriyle çekişip-tartışarak derler ki (26-Şuarâ 96)
 
 
 97 - Vallahi (Allah'a andolsun) biz gerçekten apaçık bir sapıklık içindeymişiz. (26-Şuarâ 97)
 
 
 98 - Biz sizi (siz taptıklarımızı) alemlerin Rabbiyle eşit tutuyorduk. (26-Şuarâ 98)
 
 
 99 - Bizi mücrimlerden (suçlu-günahkarlardan) başka (teşvik edip) saptıran da olmadı. (26-Şuarâ 99)
 
 
 100 - Artık bizim için ne bir şefaatçi var (26-Şuarâ 100)
 
 
 101 - Ne de candan-yakın bir dost. (26-Şuarâ 101)
 
 
 102 - Keşke bizim için (dünyaya) bir dönüş daha olsa da müminlerden olabilsek. (26-Şuarâ 102)
 
 
 103 - Elbette ki bunda (cinler ve insanlar için) bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. (26-Şuarâ 103)
 
 
 104 - Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). (26-Şuarâ 104)
 
 
 105 - Nuh kavmi de (Nuh'u ve Nuh ile) gönderilenleri yalanladı. (26-Şuarâ 105)
 
 
 106 - Hani kardeşleri Nuh onlara demişti ki "Korkup-sakınmaz mısınız?" (26-Şuarâ 106)
 
 
 107 - Ben size gönderilmiş güvenilir bir resulüm. (26-Şuarâ 107)
 
 
 108 - (Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. (26-Şuarâ 108)
 
 
 109 - Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum, benim ecrim-mükafatım yalnızca alemlerin Rabbine aittir. (26-Şuarâ 109)
 
 
 110 - (Kendiniz için) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. (26-Şuarâ 110)
 
 
 111 - Dediler ki "Sana bayağı (düşük ve seviyesiz) insanlar uymuşken, biz sana hiç inanır mıyız?" (26-Şuarâ 111)
 
 
 112 - Dedi ki "Onların yaptıkları (niyet ve kalbi durumları) hakkında benim bilgim yoktur." (26-Şuarâ 112)
 
 
 113 - Onların hesabı yalnızca Rabbime aittir. Eğer düşünüp-anlıyorsanız (bu böyledir.) (26-Şuarâ 113)
 
 
 114 - Ve ben (siz istemiyorsunuz diye) mü'min olanları kovacak değilim. (26-Şuarâ 114)
 
 
 115 - Ben yalnızca apaçık bir uyarıcı-korkutucuyum. (26-Şuarâ 115)
 
 
 116 - Dediler ki "Eğer (bu söylediklerine) bir son vermeyecek olursan, gerçekten taşa tutulanlardan olacaksın." (26-Şuarâ 116)
 
 
 117 - (Nuh en sonunda) dedi ki "Rabbim, kavmim beni yalanladı." (26-Şuarâ 117)
 
 
 118 - (Artık) benimle onların arasında Sen hükmünü ver. Beni ve benimle beraber olan mü'minleri kurtar. (26-Şuarâ 118)
 
 
 119 - Bunun üzerine Biz de onu ve onunla beraber olanları o dolu gemi içinde (taşıyarak) kurtardık. (26-Şuarâ 119)
 
 
 120 - Sonra da geride kalanları suda boğduk. (26-Şuarâ 120)
 
 
 121 - Elbette ki bunda bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. (26-Şuarâ 121)
 
 
 122 - Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). (26-Şuarâ 122)
 
 
 123 - Ad (kavmi) de (Hud'u ve Hud ile) gönderilenleri yalanladı. (26-Şuarâ 123)
 
 
 124 - Hani kardeşleri Hud onlara demişti ki "Korkup-sakınmaz mısınız?" (26-Şuarâ 124)
 
 
 125 - Ben size gönderilmiş güvenilir bir resulüm. (26-Şuarâ 125)
 
 
 126 - (Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. (26-Şuarâ 126)
 
 
 127 - Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum, benim ecrim-mükafatım yalnızca alemlerin Rabbine aittir. (26-Şuarâ 127)
 
 
 128 - Siz her yüksek yere bir alamet-anıt inşa edip, (boş işlerle) uğraşıp-oyalanıyor musunuz? (26-Şuarâ 128)
 
 
 129 - Temelli kalacağınızı umarak sağlam yapılar-yapıtlar mı ediniyorsunuz? (26-Şuarâ 129)
 
 
 130 - Tutup-yakaladığınız zaman zorbalar gibi mi yakalıyorsunuz? (26-Şuarâ 130)
 
 
 131 - (Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. (26-Şuarâ 131)
 
 
 132 - Bildiğiniz şeylerle size yardım edenden korkup-sakının. (26-Şuarâ 132)
 
 
 133 - Size hayvanlar, çocuklar ihsan etti. (26-Şuarâ 133)
 
 
 134 - Bahçeler ve pınarlar da (bağışladı). (26-Şuarâ 134)
 
 
 135 - Doğrusu ben sizin için büyük bir günün azabından korkmaktayım. (26-Şuarâ 135)
 
 
 136 - Dediler ki "Sen öğüt versen de, öğüt verenlerden olmasan da bizim için birdir (hiç farketmez)." (26-Şuarâ 136)
 
 
 137 - Bu (tehditlerin) öncekilerin (geçmişte gönderildiğini söyleyenlerin) adetinden (geleneksel sözlerinden) başka bir şey değildir. (26-Şuarâ 137)
 
 
 138 - Biz azab görecek değiliz. (26-Şuarâ 138)
 
 
 139 - (Böylece) onu yalanladılar, Biz de onları helak ettik. Elbetteki bunda bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. (26-Şuarâ 139)
 
 
 140 - Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). (26-Şuarâ 140)
 
 
 141 - Semud (kavmi) de (Salihi ve Salih ile) gönderilenleri yalanladı. (26-Şuarâ 141)
 
 
 142 - Hani kardeşleri Salih onlara demişti ki "Korkup-sakınmaz mısınız?" (26-Şuarâ 142)
 
 
 143 - Ben size gönderilmiş güvenilir bir resulüm. (26-Şuarâ 143)
 
 
 144 - (Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. (26-Şuarâ 144)
 
 
 145 - Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum, benim ecrim-mükafatım yalnızca alemlerin Rabbine aittir. (26-Şuarâ 145)
 
 
 146 - Siz burada (hep) güven içinde mi bırakılacaksınız? (26-Şuarâ 146)
 
 
 147 - Bahçelerin, pınarların içinde (26-Şuarâ 147)
 
 
 148 - Ekinler ve yumuşak tomurcuklu hurmalıklar arasında? (26-Şuarâ 148)
 
 
 149 - Dağlardan da ustalıkla zevkli-keyifli evler yontuyorsunuz. (26-Şuarâ 149)
 
 
 150 - (Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. (26-Şuarâ 150)
 
 
 151 - Aşırı gidenlerin emrine itaat etmeyin. (26-Şuarâ 151)
 
 
 152 - Ki onlar yeryüzünde bozgunculuk yaparlar da ıslah etmezler. (26-Şuarâ 152)
 
 
 153 - Dediler ki "Sen ancak büyülenmişlerdensin." (26-Şuarâ 153)
 
 
 154 - Sen bizim benzerimiz olan bir beşerden başkası da değilsin. Eğer sadıklardan (doğru sözlülerden) isen bir ayet (mucize) getir-görelim. (26-Şuarâ 154)
 
 
 155 - (Salih) dedi ki "İşte bu dişi devedir. Su içme hakkı onundur, belli bir günün su içme hakkı da sizindir." (26-Şuarâ 155)
 
 
 156 - (Sakın) ona bir kötülükle dokunmayın sonra büyük bir günün azabı sizi yakalar. (26-Şuarâ 156)
 
 
 157 - (Sonunda) onu kestiler (fakat) pişman oldular. (26-Şuarâ 157)
 
 
 158 - (Çünkü) azab onları yakaladı. Elbetteki bunda bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. (26-Şuarâ 158)
 
 
 159 - Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). (26-Şuarâ 159)
 
 
 160 - Lut (kavmi) de (Lut'u ve Lut ile) gönderilenleri yalanladı. (26-Şuarâ 160)
 
 
 161 - Hani kardeşleri Lut onlara demişti ki "Korkup-sakınmaz mısınız?" (26-Şuarâ 161)
 
 
 162 - Ben size gönderilmiş güvenilir bir resulüm. (26-Şuarâ 162)
 
 
 163 - (Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. (26-Şuarâ 163)
 
 
 164 - Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum, benim ecrim-mükafatım yalnızca alemlerin Rabbine aittir. (26-Şuarâ 164)
 
 
 165 - Siz (şehvetle) alemler-insanlar içinden erkeklere mi yaklaşıyorsunuz? (26-Şuarâ 165)
 
 
 166 - Rabbinizin sizler için yaratmış olduğu (temiz) eşlerinizi bırakıyorsunuz. Hayır, siz haddi aşan bir kavimsiniz." (26-Şuarâ 166)
 
 
 167 - Dediler ki "Ey Lut, buna (bu söylediklerine) bir son vermeyecek olursan, mutlaka (buradan) sürülüp-çıkarılanlardan olacaksın." (26-Şuarâ 167)
 
 
 168 - Dedi ki "Gerçekten ben sizin bu yapmakta olduğunuza buğzedenlerdenim (öfke ile karşı olanlardanım)." (26-Şuarâ 168)
 
 
 169 - Rabbim beni ve ailemi bunların yaptıklarından (vebalinden ve belasından) kurtar. (26-Şuarâ 169)
 
 
 170 - Biz de onu ve bütün ailesini kurtardık. (26-Şuarâ 170)
 
 
 171 - Yalnızca bir kocakarı müstesna. O geride kalanlardan (oldu). (26-Şuarâ 171)
 
 
 172 - Sonra geride kalanların hepsini helak ettik. (26-Şuarâ 172)
 
 
 173 - Üzerlerine bir yağmur yağdırdık. Uyarılıp-korkutulanların (fakat inkar edenlerin) yağmuru ne kadar kötüdür. (26-Şuarâ 173)
 
 
 174 - Elbette ki bunda bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. (26-Şuarâ 174)
 
 
 175 - Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). (26-Şuarâ 175)
 
 
 176 - Eyke halkı da (Şuayb'ı ve Şuayb ile) gönderilenleri yalanladı. (26-Şuarâ 176)
 
 
 177 - Hani Şuayb onlara demişti ki "Korkup-sakınmaz mısınız?" (26-Şuarâ 177)
 
 
 178 - Ben size gönderilmiş güvenilir bir resulüm. (26-Şuarâ 178)
 
 
 179 - (Artık) Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin. (26-Şuarâ 179)
 
 
 180 - Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum, benim ecrim-mükafatım yalnızca alemlerin Rabbine aittir. (26-Şuarâ 180)
 
 
 181 - Ölçüyü tam tutun-yapın ve eksiltenlerden olmayın. (26-Şuarâ 181)
 
 
 182 - Doğru ölçekle-teraziyle tartın. (26-Şuarâ 182)
 
 
 183 - İnsanların eşyasını (gerçek değerinden) düşürüp-eksiltmeyin ve yeryüzünde bozgunculuk yaparak karışıklık çıkarmayın. (26-Şuarâ 183)
 
 
 184 - Sizi ve önceki nesilleri yaratandan korkup-sakının. (26-Şuarâ 184)
 
 
 185 - Dediler ki "Sen ancak büyülenmişlerdensin." (26-Şuarâ 185)
 
 
 186 - Sen bizim benzerimiz olan bir beşerden başkası değilsin. Biz senin yalancılardan olduğunu sanmaktayız. (26-Şuarâ 186)
 
 
 187 - Eğer sadıklardan (doğru sözlülerden) isen üstümüze gökten bir parça düşürüver. (26-Şuarâ 187)
 
 
 188 - (Şuayb) dedi ki "Rabbim, yaptıklarınızı iyi bilmektedir. (26-Şuarâ 188)
 
 
 189 - Onu yalanladılar ve onları o gölge gününün azabı yakalayıverdi. Gerçekten o, büyük bir günün azabıydı. (26-Şuarâ 189)
 
 
 190 - Elbette ki bunda bir ayet vardır. Ama onların çoğu iman etmiş değillerdir. (26-Şuarâ 190)
 
 
 191 - Hiç şüphesiz senin Rabbin Aziz'dir (üstün ve güçlü olandır), Rahim'dir (rahmetiyle çok esirgeyendir). (26-Şuarâ 191)
 
 
 192 - Gerçekten o (Kur'an), alemlerin Rabbinin indirmesidir. (26-Şuarâ 192)
 
 
 193 - Onu Ruhu'l-Emin (Cebrail) indirdi. (26-Şuarâ 193)
 
 
 194 - Uyarıp-korkutuculardan olman için senin kalbine (indirmiştir). (26-Şuarâ 194)
 
 
 195 - Açık-yalın bir arapçayla. (26-Şuarâ 195)
 
 
 196 - O (Kur'ani gerçekler) öncekilerin Kitab'larında da zikredilmiştir. (26-Şuarâ 196)
 
 
 197 - İsrailoğulları bilginlerinin onu bilmesi onlar için bir ayet (bir delil) değil midir? (26-Şuarâ 197)
 
 
 198 - Biz onu (arapça ayetlerimizi) arapça bilmeyen birine indirseydik (26-Şuarâ 198)
 
 
 199 - (O da) onlara karşı onu okusaydı yine de iman etmezlerdi. (26-Şuarâ 199)
 
 
 200 - Biz onu (ayetlerimizi) mücrimlerin (suçlu-günahkarların) kalbine böyle (kuşkularla) sokarız. (26-Şuarâ 200)
 
 
 201 - Onlar elim-acıklı azabı görünceye kadar ona inanmazlar. (26-Şuarâ 201)
 
 
 202 - O (azab) da onlara, kendileri farkında olmadan ansızın gelecektir. (26-Şuarâ 202)
 
 
 203 - Derler ki "Acaba bize mühlet verilir mi?" (26-Şuarâ 203)
 
 
 204 - (Oysa dünyada iken) onlar Bizim azabımızı çabuklaştırmak istiyorlardı? (26-Şuarâ 204)
 
 
 205 - Gördün mü, Biz onları yıllarca yararlandırsak (26-Şuarâ 205)
 
 
 206 - Sonra kendilerine vaad edilen (azab günü) geliverse (26-Şuarâ 206)
 
 
 207 - Onların (dünyada yıllarca zevkle) yaşayıp-yararlanmaları kendilerine hiçbir fayda sağlamaz. (26-Şuarâ 207)
 
 
 208 - Biz bir uyarıcı-korkutucu olmaksızın hiçbir ülkeyi helak etmiş (yıkıma uğratmış) değiliz. (26-Şuarâ 208)
 
 
 209 - (Onlara öğüt verilmiş) hatırlatma (yapılmıştır). Biz zulmedenler değiliz. (26-Şuarâ 209)
 
 
 210 - Onu (Kur'an'ı) şeytanlar indirmemiştir. (26-Şuarâ 210)
 
 
 211 - Bu (iş) onlara düşmez-yakışmaz ve güçleri de yetmez. (26-Şuarâ 211)
 
 
 212 - Çünkü onlar (inmeden önce vahyi dinlemekten) işitmekten uzak tutulmuşlardır. (26-Şuarâ 212)
 
 
 213 - Allah ile beraber başka bir ilaha yalvarıp-yakarma yoksa azaba uğratılanlardan olursun. (26-Şuarâ 213)
 
 
 214 - (Öncelikle) en yakın hısımlarını (akrabalarını-soydaşlarını) uyarıp-korkut. (26-Şuarâ 214)
 
 
 215 - Mü'minlerden sana tabi olanlara (koruyucu-şefkat) kanatlarını ger. (26-Şuarâ 215)
 
 
 216 - Eğer sana karşı gelirlerse de ki "Ben sizin yaptıklarınızdan uzağım." (26-Şuarâ 216)
 
 
 217 - Aziz (üstün ve güçlü) ve Rahim'e (rahmetiyle çok esirgeyen Allah'a) tevekkül et. (26-Şuarâ 217)
 
 
 218 - Kıyam ettiğin (namaza kalktığın) zaman O seni görmektedir. (26-Şuarâ 218)
 
 
 219 - Secde edenler arasında (önlerine geçmeden-kenardan) dolaşmanı da. (26-Şuarâ 219)
 
 
 220 - O Semi'dir (herşeyi işitendir), Alim'dir (hakkıyle bilendir). (26-Şuarâ 220)
 
 
 221 - Şeytanların kimlere inmekte olduklarını size haber vereyim mi? (26-Şuarâ 221)
 
 
 222 - Onlar günaha düşkün olan her yalancıya-iftiracıya inerler. (26-Şuarâ 222)
 
 
 223 - Bunlar (şeytanlara) kulak verirler ve onların çoğu yalancıdırlar. (26-Şuarâ 223)
 
 
 224 - (Bunlardan, şeytanlara kulak verenlerden) şairler (var ya), onlara da azgın-sapıklar uyar. (26-Şuarâ 224)
 
 
 225 - Görmedin mi onlar herbir vadide (alçak yerlerde) vehmedip-şaşkınca dolaşırlar. (26-Şuarâ 225)
 
 
 226 - Ve onlar yapmadıkları-yapmayacakları şeyleri söylerler. (26-Şuarâ 226)
 
 
 227 - Ancak (şairlerden) iman edenler, salih amellerde bulunanlar, Allah'ı çokça zikredenler ve zulme (haksızlığa) uğratıldıklarında öçlerini-haklarını alanlar müstesna. Zulmetmekte olanlar hangi dönüşe (hangi değişime) döndürüleceklerini yakında bileceklerdir. (26-Şuarâ 227)

بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
 
 
طٰسٓمٓۜ - 1
 
 
تِلْكَ اٰيَاتُ الْكِتَابِ الْمُب۪ينِ - 2
 
 
لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ اَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِن۪ينَ - 3
 
 
اِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَٓاءِ اٰيَةً فَظَلَّتْ اَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِع۪ينَ - 4
 
 
وَمَا يَأْت۪يهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمٰنِ مُحْدَثٍ اِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِض۪ينَ - 5
 
 
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْت۪يهِمْ اَنْبٰٓؤُ۬ا مَا كَانُوا بِه۪ يَسْتَهْزِؤُ۫نَ - 6
 
 
اَوَلَمْ يَرَوْا اِلَى الْاَرْضِ كَمْ اَنْبَتْنَا ف۪يهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَر۪يمٍ - 7
 
 
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ - 8
 
 
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟ - 9
 
 
وَاِذْ نَادٰى رَبُّكَ مُوسٰٓى اَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِم۪ينَۙ - 10
 
 
قَوْمَ فِرْعَوْنَۜ اَلَا يَتَّقُونَ - 11
 
 
قَالَ رَبِّ اِنّ۪ٓي اَخَافُ اَنْ يُكَذِّبُونِۜ - 12
 
 
وَيَض۪يقُ صَدْر۪ي وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَان۪ي فَاَرْسِلْ اِلٰى هٰرُونَ - 13
 
 
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَاَخَافُ اَنْ يَقْتُلُونِۚ - 14
 
 
قَالَ كَلَّاۚ فَاذْهَبَا بِاٰيَاتِنَٓا اِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ - 15
 
 
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَٓا اِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَم۪ينَۙ - 16
 
 
اَنْ اَرْسِلْ مَعَنَا بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَۜ - 17
 
 
قَالَ اَلَمْ نُرَبِّكَ ف۪ينَا وَل۪يداً وَلَبِثْتَ ف۪ينَا مِنْ عُمُرِكَ سِن۪ينَ - 18
 
 
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّت۪ي فَعَلْتَ وَاَنْتَ مِنَ الْكَافِر۪ينَ - 19
 
 
قَالَ فَعَلْتُـهَٓا اِذاً وَاَنَا۬ مِنَ الضَّٓالّ۪ينَۜ - 20
 
 
فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ ل۪ي رَبّ۪ي حُكْماً وَجَعَلَن۪ي مِنَ الْمُرْسَل۪ينَ - 21
 
 
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ اَنْ عَبَّدْتَ بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَۜ - 22
 
 
قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَم۪ينَ - 23
 
 
قَالَ رَبُّ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَاۜ اِنْ كُنْتُمْ مُوقِن۪ينَ - 24
 
 
قَالَ لِمَنْ حَوْلَـهُٓ اَلَا تَسْتَمِعُونَ - 25
 
 
قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ اٰبَٓائِكُمُ الْاَوَّل۪ينَ - 26
 
 
قَالَ اِنَّ رَسُولَكُمُ الَّـذ۪ٓي اُرْسِلَ اِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ - 27
 
 
قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَاۜ اِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ - 28
 
 
قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ اِلٰهاً غَيْر۪ي لَاَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُون۪ينَ - 29
 
 
قَالَ اَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُب۪ينٍ - 30
 
 
قَالَ فَأْتِ بِه۪ٓ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِق۪ينَ - 31
 
 
فَاَلْقٰى عَصَاهُ فَاِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُب۪ينٌۚ - 32
 
 
وَنَزَعَ يَدَهُ فَاِذَا هِيَ بَيْضَٓاءُ لِلنَّاظِر۪ينَ۟ - 33
 
 
قَالَ لِلْمَلَأِ حَوْلَـهُٓ اِنَّ هٰذَا لَسَاحِرٌ عَل۪يمٌۙ - 34
 
 
يُر۪يدُ اَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ اَرْضِكُمْ بِسِحْرِه۪ۗ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ - 35
 
 
قَالُٓوا اَرْجِهْ وَاَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَٓائِنِ حَاشِر۪ينَۙ - 36
 
 
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَل۪يمٍ - 37
 
 
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِم۪يقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍۙ - 38
 
 
وَق۪يلَ لِلنَّاسِ هَلْ اَنْتُمْ مُجْتَمِعُونَۙ - 39
 
 
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ اِنْ كَانُوا هُمُ الْغَالِب۪ينَ - 40
 
 
فَلَمَّا جَٓاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ اَئِنَّ لَنَا لَاَجْراً اِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِب۪ينَ - 41
 
 
قَالَ نَعَمْ وَاِنَّكُمْ اِذاً لَمِنَ الْمُقَرَّب۪ينَ - 42
 
 
قَالَ لَهُمْ مُوسٰٓى اَلْقُوا مَٓا اَنْتُمْ مُلْقُونَ - 43
 
 
فَاَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ اِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ - 44
 
 
فَاَلْقٰى مُوسٰى عَصَاهُ فَاِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَۚ - 45
 
 
فَاُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِد۪ينَۙ - 46
 
 
قَالُٓوا اٰمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَم۪ينَۙ - 47
 
 
رَبِّ مُوسٰى وَهٰرُونَ - 48
 
 
قَالَ اٰمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ اَنْ اٰذَنَ لَكُمْۚ اِنَّهُ لَكَب۪يرُكُمُ الَّذ۪ي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَۚ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَۜ لَاُقَطِّعَنَّ اَيْدِيَكُمْ وَاَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَاُصَلِّبَنَّكُمْ اَجْمَع۪ينَ - 49
 
 
قَالُوا لَا ضَيْرَۘ اِنَّٓا اِلٰى رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَۚ - 50
 
 
اِنَّا نَطْمَعُ اَنْ يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَٓا اَنْ كُنَّٓا اَوَّلَ الْمُؤْمِن۪ينَۜ۟ - 51
 
 
وَاَوْحَيْنَٓا اِلٰى مُوسٰٓى اَنْ اَسْرِ بِعِبَاد۪ٓي اِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ - 52
 
 
فَاَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَٓائِنِ حَاشِر۪ينَۚ - 53
 
 
اِنَّ هٰٓؤُ۬لَٓاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَل۪يلُونَۙ - 54
 
 
وَاِنَّهُمْ لَنَا لَـغَٓائِظُونَۙ - 55
 
 
وَاِنَّا لَجَم۪يعٌ حَاذِرُونَۜ - 56
 
 
فَاَخْرَجْنَاهُمْ مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍۙ - 57
 
 
وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَر۪يمٍۙ - 58
 
 
كَذٰلِكَۜ وَاَوْرَثْنَاهَا بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَۚ - 59
 
 
فَاَتْبَعُوهُمْ مُشْرِق۪ينَ - 60
 
 
فَلَمَّا تَـرَٓاءَ الْجَمْعَانِ قَالَ اَصْحَابُ مُوسٰٓى اِنَّا لَمُدْرَكُونَۚ - 61
 
 
قَالَ كَلَّاۚ اِنَّ مَعِيَ رَبّ۪ي سَيَهْد۪ينِ - 62
 
 
فَاَوْحَيْنَٓا اِلٰى مُوسٰٓى اَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَۜ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظ۪يمِۚ - 63
 
 
وَاَزْلَفْنَا ثَمَّ الْاٰخَر۪ينَۚ - 64
 
 
وَاَنْجَيْنَا مُوسٰى وَمَنْ مَعَهُٓ اَجْمَع۪ينَۚ - 65
 
 
ثُمَّ اَغْرَقْنَا الْاٰخَر۪ينَۜ - 66
 
 
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ - 67
 
 
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟ - 68
 
 
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَاَ اِبْرٰه۪يمَۢ - 69
 
 
اِذْ قَالَ لِاَب۪يهِ وَقَوْمِه۪ مَا تَعْبُدُونَ - 70
 
 
قَالُوا نَعْبُدُ اَصْنَاماً فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِف۪ينَ - 71
 
 
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ اِذْ تَدْعُونَۙ - 72
 
 
اَوْ يَنْفَعُونَكُمْ اَوْ يَضُرُّونَ - 73
 
 
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَٓا اٰبَٓاءَنَا كَذٰلِكَ يَفْعَلُونَ - 74
 
 
قَالَ اَفَرَاَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَۙ - 75
 
 
اَنْتُمْ وَاٰبَٓاؤُ۬كُمُ الْاَقْدَمُونَ - 76
 
 
فَاِنَّهُمْ عَدُوٌّ ل۪ٓي اِلَّا رَبَّ الْعَالَم۪ينَۙ - 77
 
 
اَلَّذ۪ي خَلَقَن۪ي فَهُوَ يَهْد۪ينِۙ - 78
 
 
وَالَّذ۪ي هُوَ يُطْعِمُن۪ي وَيَسْق۪ينِۙ - 79
 
 
وَاِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْف۪ينِۖ - 80
 
 
وَالَّذ۪ي يُم۪يتُن۪ي ثُمَّ يُحْي۪ينِۙ - 81
 
 
وَالَّـذ۪ٓي اَطْمَعُ اَنْ يَغْفِرَ ل۪ي خَط۪ٓيـَٔت۪ي يَوْمَ الدّ۪ينِۜ - 82
 
 
رَبِّ هَبْ ل۪ي حُكْماً وَاَلْحِقْن۪ي بِالصَّالِح۪ينَۙ - 83
 
 
وَاجْعَلْ ل۪ي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْاٰخِر۪ينَۙ - 84
 
 
وَاجْعَلْن۪ي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّع۪يمِۙ - 85
 
 
وَاغْفِرْ لِاَب۪ٓي اِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّٓالّ۪ينَۙ - 86
 
 
وَلَا تُخْزِن۪ي يَوْمَ يُبْعَثُونَۙ - 87
 
 
يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَۙ - 88
 
 
اِلَّا مَنْ اَتَى اللّٰهَ بِقَلْبٍ سَل۪يمٍۜ - 89
 
 
وَاُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّق۪ينَۙ - 90
 
 
وَبُرِّزَتِ الْجَح۪يمُ لِلْغَاو۪ينَۙ - 91
 
 
وَق۪يلَ لَهُمْ اَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَۙ - 92
 
 
مِنْ دُونِ اللّٰهِۜ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ اَوْ يَنْتَصِرُونَۜ - 93
 
 
فَكُبْكِبُوا ف۪يهَا هُمْ وَالْغَاوُ۫نَۙ - 94
 
 
وَجُنُودُ اِبْل۪يسَ اَجْمَعُونَۜ - 95
 
 
قَالُوا وَهُمْ ف۪يهَا يَخْتَصِمُونَۙ - 96
 
 
تَاللّٰهِ اِنْ كُنَّا لَف۪ي ضَلَالٍ مُب۪ينٍۙ - 97
 
 
اِذْ نُسَوّ۪يكُمْ بِرَبِّ الْعَالَم۪ينَ - 98
 
 
وَمَٓا اَضَلَّـنَٓا اِلَّا الْمُجْرِمُونَ - 99
 
 
فَمَا لَنَا مِنْ شَافِع۪ينَۙ - 100
 
 
وَلَا صَد۪يقٍ حَم۪يمٍ - 101
 
 
فَلَوْ اَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِن۪ينَ - 102
 
 
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ - 103
 
 
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟ - 104
 
 
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍۨ الْمُرْسَل۪ينَۚ - 105
 
 
اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ نُوحٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ - 106
 
 
اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ - 107
 
 
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ - 108
 
 
وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۚ - 109
 
 
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۜ - 110
 
 
قَالُٓوا اَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْاَرْذَلُونَۜ - 111
 
 
قَالَ وَمَا عِلْم۪ي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَۚ - 112
 
 
اِنْ حِسَابُهُمْ اِلَّا عَلٰى رَبّ۪ي لَوْ تَشْعُرُونَۚ - 113
 
 
وَمَٓا اَنَا۬ بِطَارِدِ الْمُؤْمِن۪ينَۚ - 114
 
 
اِنْ اَنَا۬ اِلَّا نَذ۪يرٌ مُب۪ينٌۜ - 115
 
 
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ۬ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُوم۪ينَۜ - 116
 
 
قَالَ رَبِّ اِنَّ قَوْم۪ي كَذَّبُونِۚ - 117
 
 
فَافْتَحْ بَيْن۪ي وَبَيْنَهُمْ فَتْحاً وَنَجِّن۪ي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِن۪ينَ - 118
 
 
فَاَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِۚ - 119
 
 
ثُمَّ اَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاق۪ينَۜ - 120
 
 
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ - 121
 
 
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟ - 122
 
 
كَذَّبَتْ عَادٌۨ الْمُرْسَل۪ينَۚ - 123
 
 
اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ هُودٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ - 124
 
 
اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ - 125
 
 
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ - 126
 
 
وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ - 127
 
 
اَتَبْنُونَ بِكُلِّ ر۪يعٍ اٰيَةً تَعْبَثُونَۙ - 128
 
 
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِـعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَۚ - 129
 
 
وَاِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّار۪ينَۚ - 130
 
 
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ - 131
 
 
وَاتَّقُوا الَّـذ۪ٓي اَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَۚ - 132
 
 
اَمَدَّكُمْ بِاَنْعَامٍ وَبَن۪ينَۙ - 133
 
 
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍۚ - 134
 
 
اِنّ۪ٓي اَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظ۪يمٍۜ - 135
 
 
قَالُوا سَوَٓاءٌ عَلَيْنَٓا اَوَعَظْتَ اَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظ۪ينَۙ - 136
 
 
اِنْ هٰذَٓا اِلَّا خُلُقُ الْاَوَّل۪ينَۙ - 137
 
 
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّب۪ينَۚ - 138
 
 
فَكَذَّبُوهُ فَاَهْلَكْنَاهُمْۜ اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ - 139
 
 
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟ - 140
 
 
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَل۪ينَۚ - 141
 
 
اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ صَالِحٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ - 142
 
 
اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ - 143
 
 
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ - 144
 
 
وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ - 145
 
 
اَتُتْرَكُونَ ف۪ي مَا هٰهُنَٓا اٰمِن۪ينَۙ - 146
 
 
ف۪ي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍۙ - 147
 
 
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَض۪يمٌۚ - 148
 
 
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتاً فَارِه۪ينَۚ - 149
 
 
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ - 150
 
 
وَلَا تُط۪يعُٓوا اَمْرَ الْمُسْرِف۪ينَۙ - 151
 
 
اَلَّذ۪ينَ يُفْسِدُونَ فِي الْاَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ - 152
 
 
قَالُٓوا اِنَّـمَٓا اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّر۪ينَۚ - 153
 
 
مَٓا اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَاۚ فَأْتِ بِاٰيَةٍ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِق۪ينَ - 154
 
 
قَالَ هٰذِه۪ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍۚ - 155
 
 
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُٓوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظ۪يمٍ - 156
 
 
فَعَقَرُوهَا فَاَصْبَحُوا نَادِم۪ينَۙ - 157
 
 
فَاَخَذَهُمُ الْعَذَابُۜ اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ - 158
 
 
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟ - 159
 
 
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍۨ الْمُرْسَل۪ينَۚ - 160
 
 
اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ لُوطٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ - 161
 
 
اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ - 162
 
 
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ - 163
 
 
وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ - 164
 
 
اَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَم۪ينَۙ - 165
 
 
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ اَزْوَاجِكُمْۜ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ - 166
 
 
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ۬ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَج۪ينَ - 167
 
 
قَالَ اِنّ۪ي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَال۪ينَۜ - 168
 
 
رَبِّ نَجِّن۪ي وَاَهْل۪ي مِمَّا يَعْمَلُونَ - 169
 
 
فَنَجَّيْنَاهُ وَاَهْلَـهُٓ اَجْمَع۪ينَۙ - 170
 
 
اِلَّا عَجُوزاً فِي الْغَابِر۪ينَۚ - 171
 
 
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْاٰخَر۪ينَۚ - 172
 
 
وَاَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَراًۚ فَسَٓاءَ مَطَرُ الْمُنْذَر۪ينَ - 173
 
 
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ - 174
 
 
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟ - 175
 
 
كَذَّبَ اَصْحَابُ لْـَٔيْكَةِ الْمُرْسَل۪ينَۚ - 176
 
 
اِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ - 177
 
 
اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ - 178
 
 
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ - 179
 
 
وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ - 180
 
 
اَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِر۪ينَۚ - 181
 
 
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَق۪يمِۚ - 182
 
 
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ اَشْيَٓاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْاَرْضِ مُفْسِد۪ينَۚ - 183
 
 
وَاتَّقُوا الَّذ۪ي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْاَوَّل۪ينَۜ - 184
 
 
قَالُٓوا اِنَّـمَٓا اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّر۪ينَۙ - 185
 
 
وَمَٓا اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَاِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِب۪ينَۚ - 186
 
 
فَاَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفاً مِنَ السَّمَٓاءِ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِق۪ينَۜ - 187
 
 
قَالَ رَبّ۪ٓي اَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ - 188
 
 
فَكَذَّبُوهُ فَاَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِۜ اِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظ۪يمٍ - 189
 
 
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ - 190
 
 
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟ - 191
 
 
وَاِنَّهُ لَتَنْز۪يلُ رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ - 192
 
 
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْاَم۪ينُۙ - 193
 
 
عَلٰى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِر۪ينَۙ - 194
 
 
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُب۪ينٍۜ - 195
 
 
وَاِنَّهُ لَف۪ي زُبُرِ الْاَوَّل۪ينَ - 196
 
 
اَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ اٰيَةً اَنْ يَعْلَمَهُ عُلَمٰٓؤُ۬ا بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَۜ - 197
 
 
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلٰى بَعْضِ الْاَعْجَم۪ينَۙ - 198
 
 
فَقَرَاَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِه۪ مُؤْمِن۪ينَۜ - 199
 
 
كَذٰلِكَ سَلَكْنَاهُ ف۪ي قُلُوبِ الْمُجْرِم۪ينَۜ - 200
 
 
لَا يُؤْمِنُونَ بِه۪ حَتّٰى يَرَوُا الْعَذَابَ الْاَل۪يمَۙ - 201
 
 
فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَۙ - 202
 
 
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَۜ - 203
 
 
اَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ - 204
 
 
اَفَرَاَيْتَ اِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِن۪ينَۙ - 205
 
 
ثُمَّ جَٓاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَۙ - 206
 
 
مَٓا اَغْنٰى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَۜ - 207
 
 
وَمَٓا اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ اِلَّا لَهَا مُنْذِرُونَۗۛ - 208
 
 
ذِكْرٰى۠ۛ وَمَا كُنَّا ظَالِم۪ينَ - 209
 
 
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاط۪ينُ - 210
 
 
وَمَا يَنْبَغ۪ي لَهُمْ وَمَا يَسْتَط۪يعُونَۜ - 211
 
 
اِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَۜ - 212
 
 
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهاً اٰخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّب۪ينَۚ - 213
 
 
وَاَنْذِرْ عَش۪يرَتَكَ الْاَقْرَب۪ينَۙ - 214
 
 
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّـبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِن۪ينَۚ - 215
 
 
فَاِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ اِنّ۪ي بَر۪ٓيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَۚ - 216
 
 
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَز۪يزِ الرَّح۪يمِۙ - 217
 
 
اَلَّذ۪ي يَرٰيكَ ح۪ينَ تَقُومُۙ - 218
 
 
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِد۪ينَ - 219
 
 
اِنَّهُ هُوَ السَّم۪يعُ الْعَل۪يمُ - 220
 
 
هَلْ اُنَبِّئُكُمْ عَلٰى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاط۪ينُۜ - 221
 
 
تَنَزَّلُ عَلٰى كُلِّ اَفَّاكٍ اَث۪يمٍۙ - 222
 
 
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَاَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَۜ - 223
 
 
وَالشُّعَرَٓاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُ۫نَۜ - 224
 
 
اَلَمْ تَرَ اَنَّهُمْ ف۪ي كُلِّ وَادٍ يَه۪يمُونَۙ - 225
 
 
وَاَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَۙ - 226
 
 
اِلَّا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللّٰهَ كَث۪يراً وَانْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُواۜ وَسَيَعْلَمُ الَّذ۪ينَ ظَلَمُٓوا اَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ - 227
 
 
Etiketler:

İnsan Dergisi

,