| ve hiye | : ve o (gemi) |
| tecrî | : akar, yüzer |
| bi-him | : onlarla |
| fî mevcin | : dalgalar içinde |
| ke el cibâli | : dağlar gibi |
| ve nâdâ | : ve seslendi |
| nûhun | : Nuh |
| ibne-hu | : oğluna |
| ve kâne | : oldu, idi |
| fî | : içinde, ...de |
| ma'zilin | : ayrı yer, kenar |
| yâ buneyye irkeb | : ey oğlum bin |
| mea-nâ | : bizimle beraber |
| ve lâ tekun | : ve olma |
| mea | : beraber |
| el kâfirîne | : kâfirler |
