| kâlû | : dediler |
| yâ eyyuhâ el azîzu | : ey azîz |
| inne | : muhakkak, gerçekten |
| lehû | : onun var |
| eben | : babası |
| şeyhan | : ihtiyar |
| kebîren | : büyük, yaşlı |
| fe | : artık, o sebeple, bundan dolayı |
| huz | : tut, al |
| ehade-nâ | : bizden birisi |
| mekâne-hu | : onun yerine |
| innâ | : muhakkak ki biz, gerçekten biz |
| nerâ-ke | : seni görüyoruz |
| min el muhsinîne | : muhsinlerden |
