| kul | : de, söyle |
| lev | : eğer, ise, olsa |
| kâne el bahru | : deniz(ler) oldu |
| midâden | : mürekkep |
| li kelimâti | : kelimeler, sözler için |
| rabbî | : benim Rabbim |
| le nefide el bahru | : deniz(ler) biter, tükenir |
| kable en tenfede | : bitmesinden (tükenmesinden) önce, bitmeden |
| kelimâtu | : sözler, kelimeler |
| rabbî | : Rabbim |
| ve lev | : ve eğer, ise, olsa |
| ci'nâ bi | : getirdik |
| misli-hî | : onun bir misli daha |
| mededen | : imdat (yardım) olarak |
