| ve iz ibtelâ | : ve imtihan etmişti |
| ibrâhîme | : İbrâhîm |
| rabbu-hu | : onun Rabbi |
| bi kelimâtin | : kelimeler ile |
| fe | : o zaman |
| etemme-hunne | : onları tamamladı |
| kâle | : dedi |
| in-nî | : muhakkak ki ben |
| câilu-ke | : (ben seni kılanım) ben seni kılacağım |
| li en nâsi | : insanlar için, insanlara |
| imâmen | : imam, önder |
| kâle | : dedi |
| ve min zurriyyetî | : ve benim zürriyetimden, soyumdan |
| kâle | : dedi |
| lâ yenâlu | : nail olmaz, ulaşamaz |
| ahdî | : benim ahdim |
| ez zâlimîne | : zalimler |
