| yevme izin | : o gün, izin günü |
| yettebiûne | : tâbî olurlar |
| ed dâıye | : çağıran, davet eden |
| lâ ivece | : eğrilik, sapma yoktur |
| lehu | : onun için, onda, onun |
| ve haşeati | : ve kısılır |
| el asvâtu | : sesler |
| li er rahmâni | : Rahmân için, Rahmân'a karşı |
| fe | : o zaman, artık |
| lâ tesmeu | : işitemezsin, işitmezsin |
| illâ | : ancak, den başka |
| hemsen | : bir fısıltı (çok hafif ses) |
