



| kul | : de, söyle |
| allâhumme | : Allah'ım |
| mâlike el mulki | : mülkün maliki, sahibi |
| tû'ti el mulke | : mülkü verirsin |
| men teşâu | : dilediğin kimseye |
| ve tenziu el mulke | : ve mülkü (geri) alırsın |
| mimmen (min men) teşâu | : dilediğin kimseden |
| ve tuizzu | : ve aziz kılarsın |
| men teşâu | : dilediğin kimseyi |
| ve tuzillu | : ve zelil edersin |
| men teşâu | : dilediğin kimseyi |
| bi yedike el hayru | : hayır senin elinde |
| inne-ke | : muhakkak ki sen |
| alâ kulli şey'in | : her şeye |
| kadîrun | : kaadir, kudret sahibi |

