| inne | : muhakkak, gerçekten |
| hâzâ | : bu |
| ahî | : benim kardeşim |
| lehu | : onun |
| tis'un ve tis'ûne | : doksan dokuz |
| na'ceten | : koyun |
| ve liye | : ve benim var |
| na'cetun | : koyun |
| vâhidetun | : bir |
| fe | : böylece, artık |
| kâle | : dedi |
| ekfil-nî-hâ | : ona beni kefil kıl, onu bana ver |
| ve azze-nî | : ve bana üstün geldi, beni yendi |
| fî | : içinde, de |
| el hıtâbi | : konuşma, hitap, söylenen söz |
