| va'budû (ve u'budû) | : ve kul olun |
| allâhe | : Allah |
| ve lâ tuşrikû | : ve ortak koşmayın |
| bi-hi | : ona |
| şey'en | : bir şeyi |
| ve bi el vâlideyni | : ve ana babaya |
| ihsânen | : ihsanla davranma, iyilik etme |
| ve | : ve |
| bi zî el kurbâ | : yakınlık sahibi olana, akrabaya |
| ve el yetâmâ | : ve yetimler |
| ve el mesâkîni | : ve miskinler, çalışamayacak durumdaki yaşlılar |
| ve el câri | : ve komşu |
| zî | : sahip |
| el kurbâ | : yakın, yakınlık |
| ve el câri | : ve komşu |
| el cunubi | : uzak |
| ve es sâhıbi | : ve arkadaş, eş |
| bi el cenbi | : yanınızdakine, yakınınızdakine |
| ve ibni | : ve oğul |
| es sebîli | : yol |
| ve | : ve |
| mâ meleket | : sahip olduklarınız |
| eymânu-kum | : ellerinizin altında |
| inne | : muhakkak |
| allâhe | : Allah |
| lâ yuhıbbu | : sevmez |
| men | : kimse, kişi |
| kâne | : oldu, ... idi, ...dır |
| muhtâlen | : böbürlenen, kibirli |
| fehûran | : övünen (kendinle iftihar eden) |
