| men | : kim, kimse, kişi |
| yeşfa' | : şefaat eder, yardımcı olur |
| şefâaten haseneten | : güzel şefaat, iyiliğe yardım etme |
| yekun | : olur |
| lehu | : onun |
| nasîbun | : pay, hisse, nasip |
| min-hâ | : ondan |
| ve men | : ve kim |
| yeşfa' | : şefaat eder, yardımcı olur |
| şefâaten seyyieten | : kötü şefaat, günah işlemeye yardım etme |
| yekun | : olur |
| lehu | : onun |
| kiflun | : şer için olan nasip, pay |
| min-hâ | : ondan |
| ve kâne | : ve oldu, ... idi, ...dır |
| allâhu | : Allah |
| alâ | : ...'a |
| kulli şey'in | : her şey |
| mukîten | : mukayyet olan, gözeten |
