| e lem tera ilâ | : görmedin mi |
| el melei | : ileri gelenleri, eşrafı |
| min benî isrâîle | : İsrailoğulları'ndan |
| min ba'di mûsâ | : Musa'dan sonra |
| iz kâlû | : demişlerdi |
| li nebiyyin | : peygambere |
| lehum(u) | : onların |
| ib'as | : beas et, görevli kıl |
| lenâ | : bizim için, bize |
| meliken | : melik, hükümdar |
| nukâtil | : savaşalım |
| fî sebîlillâhi (sebîli allâhi) | : Allah'ın yolunda |
| kâle | : dedi |
| hel aseytum | : sizden umulur mu, sizin |
| in kutibe | : yazılırsa, farz kılınırsa |
| aleykum | : sizin üzerinize, size |
| el kıtâlu | : savaş |
| ellâ tukâtilû | : savaşmazsınız |
| kâlû | : dediler |
| ve mâ | : ve yoktur, olmaz |
| lenâ | : bizim için |
| ellâ nukâtile | : savaşmamamız |
| fî sebîlillâhi (sebîli allâhi) | : Allah'ın yolunda |
| ve kad | : ve olmuştu |
| uhric-nâ | : biz çıkarıldık |
| min diyâri-nâ | : diyarımızdan, yurdumuzdan |
| ve ebnâi-nâ | : ve oğullarımız |
| fe lemmâ | : artık, fakat ..... olduğu zaman |
| kutibe | : yazıldı, farz kılındı |
| aleyhim | : onların üzerine, onlara |
| el kıtâlu | : savaş |
| tevellev | : yüz çevirdiler |
| illâ | : hariç |
| kalîlen | : az, pek az |
| min-hum | : onlardan |
| ve allâhu | : ve Allah |
| alîmun | : en iyi bilen |
| bi ez zâlimîne | : zalimleri, haksızlık edenleri |
