

 
								
						
 
								
						
| ya'lemu | : bilir | 
| mâ | : şey | 
| beyne eydî-him | : onların elleri arasındaki, önlerindeki | 
| ve mâ | : ve şey | 
| halfe-hum | : onların arkası | 
| ve lâ yeşfeûne | : ve şefaat etmezler | 
| illâ | : ancak, den başka | 
| li men irtedâ | : rızaya ermiş kimse(ler) | 
| ve hum | : ve onlar | 
| min haşyeti-hî | : onun haşyetinden | 
| muşfikûne | : korkanlar | 
 
								
						

