



| ya'lemu | : bilir |
| mâ | : şey |
| beyne eydî-him | : onların elleri arasındaki, önlerindeki |
| ve mâ | : ve şey |
| halfe-hum | : onların arkası |
| ve lâ yeşfeûne | : ve şefaat etmezler |
| illâ | : ancak, den başka |
| li men irtedâ | : rızaya ermiş kimse(ler) |
| ve hum | : ve onlar |
| min haşyeti-hî | : onun haşyetinden |
| muşfikûne | : korkanlar |

