| ve men | : ve kim |
| ahsenu | : ahsen, en güzel, daha güzel |
| dînen | : dîn bakımından, dînen |
| mimmen (min men) | : o kimseden |
| esleme | : teslim etti |
| veche-hu | : onun vechi, kendi fizik vücudu |
| li allâhi | : Allah'a |
| ve huve | : ve o |
| muhsinun | : muhsindir |
| ve ittebea | : ve tâbî oldu |
| millete | : topluluk, dîn |
| ibrâhîme | : Hz. İbrâhîm |
| hanîfen | : hanif olarak, tek Allah'a inanarak |
| ve ittehaza | : ve edindi |
| allâhu | : Allah |
| ibrâhîme | : Hz. İbrâhîm |
| halîlen | : dost |
