| kul | : de (ki) |
| men | : kim |
| harrame | : haram kıldı |
| zînete allâhi elletî | : Allah'ın ziyneti ki o |
| ahrace | : çıkardı |
| li ibâdi-hi | : kulları için |
| ve et tayyibâti | : ve temiz, helâl olanlar |
| min er rızkı | : rızıktan |
| kul | : de (ki) |
| hiye | : o |
| li | : için |
| ellezîne âmenû | : îmân edenler, âmenû olan kimseler |
| fî el hayâti ed dunyâ | : dünya hayatında |
| hâlisaten | : has, özellikle |
| yevme el kıyâmeti | : kıyâmet günü |
| kezâlike | : işte böylece |
| nufassılu el âyâti | : âyetleri ayrı ayrı açıklıyoruz |
| li kavmin | : bir kavim için |
| ya'lemûne | : biliyorlar |
