| e lem tera ilâ | : ... a bakmadın mı, görmedin mi |
| ellezî | : o kimse, o |
| hâcce | : tartıştı |
| ibrâhîme | : İbrâhîm |
| fî rabbi-hi | : onun Rabbi hakkında |
| en âtâ-hu | : ona vermesi |
| allâhu | : Allah |
| el mulke | : mülk, meliklik, hükümdarlık |
| iz kâle | : demişti |
| ibrâhîmu | : İbrâhîm |
| rabbiye | : benim Rabbim |
| ellezî | : ki o, o ki |
| yuhyî | : diriltir |
| ve yumîtu | : ve öldürür |
| kâle | : dedi |
| ene | : ben |
| uhyî | : diriltirim |
| ve umîtu | : ve öldürürüm |
| kâle | : dedi |
| ibrâhîmu | : İbrâhîm |
| fe | : öyleyse, işte |
| inne allâhe | : muhakkak ki Allah |
| ye'tî | : getirir |
| bi eş şemsi | : güneşi |
| min el maşrıkı | : şarktan, doğudan |
| fe'ti bi-hâ | : o zaman, öyleyse, haydi onu getir |
| min el magribi | : garbtan, batıdan |
| fe | : o zaman |
| buhite | : şaşırdı kaldı, afalladı |
| ellezî | : o kimse, o |
| kefere | : inkâr etti |
| vallâhu | : ve Allah |
| lâ yehdi | : hidayete erdirmez |
| el kavme | : kavim, topluluk |
| ez zâlimîne | : zalimler |
