| vebtegı (ve ibtegı) | : ve iste |
| fî | : de (onda) |
| mâ | : şey |
| âtâkellâhu (âtâ-ke allâhu) | : Allah sana verdi |
| ed dâre | : dar, diyar |
| el âhırete | : ahiret |
| ve lâ tense | : ve unutma |
| nasîbe-ke | : senin nasibin |
| min ed dunyâ | : dünyadan |
| ve ahsin | : ve ihsan et, karşılıksız ver |
| kemâ | : gibi |
| ahsenallâhu (ahsene allâhu) | : Allah ihsan etti |
| ileyke | : sana |
| ve lâ tebgı | : ve isteme |
| el fesâde | : bozgunculuk, fesat |
| fî el ardı | : yeryüzünde |
| innallâhe (inne allâhe) | : muhakkak ki Allah |
| lâ yuhıbbu | : sevmez |
| el mufsidîne | : müfsidler, fesat çıkaranlar |
