يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ اِنِ اسْتَطَعْتُمْ اَنْ تَنْفُذُوا مِنْ اَقْطَارِ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ فَانْفُذُواۜ لَا تَنْفُذُونَ اِلَّا بِسُلْطَانٍۚ
Ey (en büyük-en kalabalık) cin ve ins topluluğu (Ye’cüc-Me’cüc). Eğer göklerin ve yerin sınırlarından (sedlerinden) aşıp-geçmeye güç yetirebilirseniz, hemen aşıp-geçin. Ancak bir sultan (güçlü bir delil-sebeb) olmaksızın aşıp-geçemezsiniz.
| yâ | : ey |
| ma'şere | : topluluk |
| el cinni | : cin |
| ve el insi | : ve insan |
| in isteta'tum | : eğer gücünüz yetiyorsa |
| en tenfuzû | : nüfuz etmek, nüfuz ederek geçmek, çıkmak |
| min aktâri | : çapından, çaplarından |
| es semâvâti | : semalar, gökler |
| ve el ardı | : ve arz, yeryüzü, yer |
| fe unfuzû | : o halde, haydi |
| lâ tenfuzûne | : nüfuz edemezsiniz, geçip çıkamazsınız |
| illâ | : ancak, olmaksızın |
| bi sultânin | : bir sultan, bir güç |
