| kâle | : dedi |
| el meleu | : ileri gelenler |
| ellezîne estekberû | : kibirlenen kimseler |
| min kavmi-hi | : onun kavminden, kendi kavminden |
| le nuhrice-enne-ke | : seni mutlaka çıkaracağız |
| yâ şuaybu | : ey Şuayb (as) |
| ve ellezîne | : ve o kimseleri |
| âmenû | : âmenû oldular |
| mea-ke | : seninle beraber |
| min karyeti-nâ | : şehrimizden |
| ev | : veya, yahut, ya da |
| le te'ûdu-enne | : mutlaka dönersiniz |
| fî milleti-nâ | : bizim milletimize, dinimize |
| kâle | : dedi |
| e ve lev | : ve ... ise de mi? |
| kun-nâ | : biz olduk |
| kârihîne | : hoşlanmayanlar, kerih görenler |
