e Araması

1-Fâtiha 1
er rahmân er rahîm : Rahmân ve Rahîm Rahîm esması ile tecelli eden, rahmet nuru gönderen.

1-Fâtiha 2
el hamdu : hamd, övgü, sena, manevî ni'metlere şükür

1-Fâtiha 2
el âlemîne : âlemler.

1-Fâtiha 3
er rahmâni : Rahman esması ile tecelli eden

1-Fâtiha 3
er rahîmi : rahîm esması ile tecelli eden, rahmet nurunun sahibi

1-Fâtiha 4
yevmid dîne (yevme ed dîne) : dîn günü,

1-Fâtiha 5
iyyâ-ke : yalnız sen, yalnız sana

1-Fâtiha 5
ve : ve

1-Fâtiha 5
iyyâ-ke : yalnız sen, yalnız senden

1-Fâtiha 5
nestaînu : istiane (yardım) isteriz

1-Fâtiha 6
es sırâte el mustakîme : Sıratı Mustakîm, Allah'a ulaştıran yol

1-Fâtiha 7
ellezîne : ki onlar

1-Fâtiha 7
en'amte : sen ni'met verdin

1-Fâtiha 7
aleyhim : onlara, onların üzerine

1-Fâtiha 7
el magdûbi : gadap, öfke duyulanlar

1-Fâtiha 7
aleyhim : onlara, onların üzerine

1-Fâtiha 7
ve : ve

1-Fâtiha 7
lâ ed dâllîne : dalâlette olanlar değil

10-Yunus 1
tilke : işte bunlar

10-Yunus 1
el kitâbi el hakîmi : hikmetli kitap

10-Yunus 2
e : mı

10-Yunus 2
kâne : oldu

10-Yunus 2
li en nâsi : insanlar için

10-Yunus 2
aceben : acayip, garip

10-Yunus 2
en evhay-nâ : vahyetmemiz

10-Yunus 2
ilâ reculin : bir adama

10-Yunus 2
en enzirin : uyarması

10-Yunus 2
en nâse : insanları

10-Yunus 2
ve beşşiri : ve müjdelemesi

10-Yunus 2
ellezîne âmenû : âmenû olan (ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dileyen) kimseler

10-Yunus 2
enne : muhakkak ki

10-Yunus 2
lehum : onlar için

10-Yunus 2
kademe : ileri derecede mertebe

10-Yunus 2
inde rabbi-him : Rab'lerinin katında

10-Yunus 2
kâle el kâfirûne : kâfirler der ki

10-Yunus 2
inne : muhakkak ki

10-Yunus 2
le sâhırun : mutlaka bir büyücüdür

10-Yunus 3
inne : muhakkak

10-Yunus 3
rabbe-kum allâhu : sizin Rabbiniz O Allah'tır

10-Yunus 3
ellezî halaka : ki o yarattı

10-Yunus 3
es semâvâti : gökler

10-Yunus 3
ve el arda : ve yer, arz

10-Yunus 3
fî sitteti eyyâmin : altı gün, altı zaman dilimi

10-Yunus 3
summe istevâ : sonra istiva etti

10-Yunus 3
alâ el arşi : arşa

10-Yunus 3
yudebbiru el emre : işleri takdir eder, tedbir eder

10-Yunus 3
min şefîın : bir şefaatçi

10-Yunus 3
fa'budûhu (fe u'budû-hu) : artık ona kulluk edin

10-Yunus 3
e fe : hâlâ mı

10-Yunus 3
lâ tezekkerûne : tezekkür etmezsiniz

10-Yunus 4
ileyhi : ona

10-Yunus 4
merciu-kum : sizin dönüşünüz (dönüş yeriniz)

10-Yunus 4
cemîan : hepsi, topluca, toptan

10-Yunus 4
va'dallâhi (va'de allâhi) : Allah'ın vaadi

10-Yunus 4
innehu : muhakkak ki o

10-Yunus 4
yebdeu el halka : ilk olarak (örneksiz) yaratmaya başlar

10-Yunus 4
summe : sonra

10-Yunus 4
li yecziye : ödemek için, mükâfatını vermek için

10-Yunus 4
ellezîne âmenû : âmenû olan (ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dileyen) kimseler

10-Yunus 4
ve amilû es sâlihâti : ve nefsi tezkiye edici ameller, salih ameller yapanlar

10-Yunus 4
bi el kıstı : adalet ile

10-Yunus 4
ve ellezîne keferû : ve inkâr eden kimseler

10-Yunus 4
lehum : onlar için

10-Yunus 4
şerâbun : bir içki, içecek bir şey

10-Yunus 4
ve azâbun elîmun : ve acı azap

10-Yunus 4
kânû yekfurûne : inkâr etmiş oldular, küfretmiş oldular

10-Yunus 5
huve : o ki

10-Yunus 5
ellezî ceale : ki o kıldı (yarattı)

10-Yunus 5
eş şemse : güneş

10-Yunus 5
dıyâen : bir ziya, bir ışık (olarak)

10-Yunus 5
ve el kamere : ve ay (kamer)

10-Yunus 5
nûren : bir nur

10-Yunus 5
ve kaddere-hu : ve ona takdir etti

10-Yunus 5
menâzile : menziller, yörüngeler

10-Yunus 5
li ta'lemû : bilmeniz için

10-Yunus 5
adede es sinîne : senelerin adedini, sayısını

10-Yunus 5
ve el hisâbe : ve hesabını

10-Yunus 5
zâlike : işte bu, böylece

10-Yunus 5
bi el hakkı : hak ile

10-Yunus 5
yufassılu el âyâti : âyetleri tafsilatlı açıklar

10-Yunus 5
ya'lemûne : biliyorlar

10-Yunus 6
inne : muhakkak ki

10-Yunus 6
el leyli : gece

10-Yunus 6
ve en nehâri : ve gündüz

10-Yunus 6
ve mâ halaka allâhu : ve Allah'ın yarattığı şeyler

10-Yunus 6
fî es semâvâti : göklerde, semalarda

10-Yunus 6
ve el ardı : ve yerde, yeryüzünde

10-Yunus 6
le âyâtin : âyetler, alâmetler, deliller

10-Yunus 6
yettekûne : takva sahibi olurlar

10-Yunus 7
inne : muhakkak ki

10-Yunus 7
ellezîne lâ yercûne : dilemeyen kimseler

10-Yunus 7
likâe-nâ : bize ulaşmayı

10-Yunus 7
ve radû : ve razı oldular

10-Yunus 7
bi el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

10-Yunus 7
vatme'ennû (ve ıtme'ennû) : ve tatmin oldular, doyuma ulaştılar

10-Yunus 7
ve ellezîne : ve o kimseler

10-Yunus 7
gâfilûne : gâfil (habersiz) olanlardır

10-Yunus 8
ulâike : işte onlar

10-Yunus 8
me'vâ-hum : onların varacakları yer

10-Yunus 8
en nâru : ateştir

10-Yunus 8
kânû yeksibûne : kazanmış oldukları

10-Yunus 9
inne : muhakkak

10-Yunus 9
ellezîne âmenû : âmenû olan (Allah'a ölmeden önce ulaşmayı dileyen) kimseler

10-Yunus 9
ve amilû es sâlihâti : ve nefsi ıslâh edici ameller (nefs tezkiyesi) yapanlar

10-Yunus 9
yehdî-him : onları ulaştırır, hidayet eder

10-Yunus 9
tecrî : akar

10-Yunus 9
el enhâru : nehirler, ırmaklar

10-Yunus 9
fî cennâtin naîmi : naîm cennetleri içinde

10-Yunus 10
subhâne-ke allâhumme : Allah'ım Seni tenzih ederim

10-Yunus 10
ve tehiyyetu-hum : ve onların dilekleri, tehiyyatları (hayatları)

10-Yunus 10
selâmun : selâmdır

10-Yunus 10
ve âhıru : ve sonrası

10-Yunus 10
en el hamdu li allâhi : 'Allah'a hamdetmek'tir

10-Yunus 10
rabbi el âlemîne : âlemlerin Rabbine

10-Yunus 11
ve lev : ve eğer

10-Yunus 11
li en nâsi : insanlara

10-Yunus 11
eş şerre : şerri

10-Yunus 11
isti'câle-hum : onların acele istemeleri

10-Yunus 11
bi el hayri : hayrı

10-Yunus 11
le kudiye : yerine getirilirdi

10-Yunus 11
ileyhim : onlara

10-Yunus 11
ecelu-hum : ecelleri, zamanları

10-Yunus 11
fe nezeru : böylece bırakırız

10-Yunus 11
ellezîne lâ yercûne : dilemeyen kimseler

10-Yunus 11
likâe-nâ : bize ulaşmayı

10-Yunus 11
ya'mehûne : şaşkın olurlar, bocalarlar

10-Yunus 12
ve izâ messe : ve dokunduğu, isabet ettiği zaman

10-Yunus 12
el insâne : insana

10-Yunus 12
ed durru : zarar, ziyan

10-Yunus 12
deâ-nâ : bize dua etti

10-Yunus 12
li cenbi-hî : yan üstü yatarken

10-Yunus 12
ev kâiden : veya otururken

10-Yunus 12
ev kâimen : veya ayakta iken

10-Yunus 12
fe lemmâ : fakat ..... olduğu zaman

10-Yunus 12
keşef-nâ : biz giderdik, kaldırdık, açtık

10-Yunus 12
durre-hu : onun zararını, sıkıntısını

10-Yunus 12
merre : döndü

10-Yunus 12
ke : gibi

10-Yunus 12
en lem yed'u-nâ : bize dua etmedi (dua etmemek)

10-Yunus 12
messe-hu : ona isabet etti, dokundu

10-Yunus 12
kezâlike : işte böylece

10-Yunus 12
zuyyine : süslendi, güzel gösterildi

10-Yunus 12
li el musrifîne : haddi aşanlar için, müsrifler için

10-Yunus 12
ya'melûne : yapıyorlar, yaparlar

10-Yunus 13
ve lekad : ve andolsun ki

10-Yunus 13
ehlek-nâ : helâk ettik

10-Yunus 13
el kurûne : asırlar, devirler, çağlar, o çağlarda yaşayan nesiller

10-Yunus 13
lemmâ zalemû : zulmettikleri zaman

10-Yunus 13
ve câet-hum : ve onlara geldi

10-Yunus 13
bi el beyyinâti : beyyinelerle, delillerle

10-Yunus 13
ve mâ kânû : ve olmadılar

10-Yunus 13
kezâlike : işte böyle

10-Yunus 13
neczi : cezalandırırız

10-Yunus 13
el kavme el mucrimîne : mücrim (suçlu) kavmi

10-Yunus 14
summe : sonra

10-Yunus 14
ceal-nâ-kum : sizi kıldı, yaptı

10-Yunus 14
halâife : halifeler

10-Yunus 14
fî el ardı : yeryüzünde

10-Yunus 14
li nanzure : bakmamız için

10-Yunus 14
keyfe : nasıl

10-Yunus 14
ta'melûne : amel ediyorsunuz

10-Yunus 15
ve izâ tutlâ : ve okunduğu zaman

10-Yunus 15
aleyhim : onlara

10-Yunus 15
beyyinâtin : belgeler olarak, delillerle, belgelerle

10-Yunus 15
kâle : dedi

10-Yunus 15
ellezîne lâ yercûne : dilemeyen kimseler

10-Yunus 15
likâe-nâ : bize ulaşmayı

10-Yunus 15
e'ti bi kur'ânin : bir Kur'ân getir

10-Yunus 15
ev : veya

10-Yunus 15
beddil-hu : onu değiştir

10-Yunus 15
mâ yekûnu : olamaz

10-Yunus 15
lî en ubeddile-hu : onu benim değiştirmem

10-Yunus 15
min tilkâi nefsî : nefsimden, kendimden bir şey ilka etmem (katmam)

10-Yunus 15
in ettebiu : tâbî olursam

10-Yunus 15
ileyye : bana

10-Yunus 15
ehâfu : korkarım

10-Yunus 15
azâbe : azabı

10-Yunus 15
yevmin azîmin : büyük gün

10-Yunus 16
lev : eğer

10-Yunus 16
sâe allâhu : Allah dileseydi

10-Yunus 16
mâ televtu-hu : onu okumazdım

10-Yunus 16
aleykum : size

10-Yunus 16
ve lâ edrâ-kum : ve size bildirmezdim

10-Yunus 16
fe kad : halbuki olmuştu

10-Yunus 16
lebistu : kaldım, bulundum

10-Yunus 16
umuren : bir ömür

10-Yunus 16
e : mi

10-Yunus 16
fe : hâlâ

10-Yunus 16
lâ ta'kilûne : akıl etmiyorsunuz

10-Yunus 17
fe men : artık, kim

10-Yunus 17
azlemu : daha zalim

10-Yunus 17
mimmen ifterâ : iftira edenden

10-Yunus 17
keziben : yalan olarak, yalanla

10-Yunus 17
ev : veya

10-Yunus 17
kezzebe : yalanladı

10-Yunus 17
inne-hu : muhakkak o

10-Yunus 17
el mucrimûne : mücrimleri

10-Yunus 18
ve ya'budûne : ve kulluk ediyorlar, ibadet ediyorlar

10-Yunus 18
mâ lâ yedurru-hum : onlara zarar vermeyen şey

10-Yunus 18
ve lâ yenfeu-hum : ve onlara yarar, fayda, menfaat vermiyor

10-Yunus 18
ve yekûlûne : ve derler

10-Yunus 18
şufeâu-nâ : bizim şefaatçilerimiz

10-Yunus 18
inde allâhi : Allah'ın katında, yanında

10-Yunus 18
e tunebbiûne âllâhe : Allah'a haber mi veriyorsunuz

10-Yunus 18
lâ ya'lemu : bilmiyor

10-Yunus 18
fî es semâvâti : göklerde bulunan

10-Yunus 18
ve lâ : ve olmayan

10-Yunus 18
fî el ardı : yerde, yeryüzünde

10-Yunus 18
subhâne-hu : o sübhandır, o münezzehtir

10-Yunus 18
ve teâlâ : ve yücedir

10-Yunus 18
yuşrikûne : şirk koşuyorlar

10-Yunus 19
ve mâ kâne en nâsu : ve insanlar olmadı

10-Yunus 19
ummeten : bir ümmet(ten)

10-Yunus 19
vâhideten : tek, bir

10-Yunus 19
fahtelefû (fe ihtelefû) : bundan sonra ihtilâfa, (anlaşmazlığa) düştüler

10-Yunus 19
ve lev : ve eğer

10-Yunus 19
lâ kelimetun : bir söz olmasaydı

10-Yunus 19
sebekat : geçti, geçmiş

10-Yunus 19
min rabbike : senin Rabbinden

10-Yunus 19
le kudiye : mutlaka vuku bulurdu, olurdu, hüküm verilirdi

10-Yunus 19
beyne-hum : onların aralarında olan

10-Yunus 19
yahtelifûne : ihtilâfa düşüyorlar

10-Yunus 20
ve yekûlûne : ve derler

10-Yunus 20
lev lâ : olmaz mıydı

10-Yunus 20
unzile : indirildi

10-Yunus 20
aleyhi : ona

10-Yunus 20
âyetun : bir âyet (mucize, delil)

10-Yunus 20
fe kul : o zaman de

10-Yunus 20
innemâ el gaybu : sadece, yalnız gayb

10-Yunus 20
fe entezirû : artık bekleyin

10-Yunus 20
mea-kum : sizinle beraber

10-Yunus 20
min el muntezirîne : bekleyenlerdenim

10-Yunus 21
ve izâ ezak-nâ en nâse : ve insanlara tattırdığımız zaman

10-Yunus 21
rahmeten : bir rahmet

10-Yunus 21
darrâe : bir sıkıntı, bir zarar

10-Yunus 21
messet-hum : onlara isabet etti

10-Yunus 21
lehum : onların

10-Yunus 21
mekrun : bir düzen, bir tuzak

10-Yunus 21
esrau : daha hızlı

10-Yunus 21
mekren : bir düzen, bir tuzak kurmak

10-Yunus 21
inne : muhakkak

10-Yunus 21
rusule-nâ : resûllerimiz

10-Yunus 21
yektubûne : yazarlar

10-Yunus 21
temkurûne : tuzaklar (düzenler) kuruyorsunuz

10-Yunus 22
huve ellezî : odur

10-Yunus 22
yuseyyiru-kum : sizi gezdirir

10-Yunus 22
fî el berri : karada

10-Yunus 22
ve el bahri : ve denizde

10-Yunus 22
fî el fulki : gemide, gemilerde

10-Yunus 22
ve cereyne : ve aktılar, gittiler (yüzdüler)

10-Yunus 22
tayyibetin : temiz, hoş, güzel

10-Yunus 22
ve ferihû : ve ferahladılar (sevinçliydiler)

10-Yunus 22
câet-hâ : ona geldi

10-Yunus 22
ve câe-hum el mevcu : ve onlara dalga geldi

10-Yunus 22
min kulli mekânin : her taraftan, her mekândan

10-Yunus 22
ve zannû : ve zannettiler

10-Yunus 22
enne-hum : muhakkak onlar

10-Yunus 22
deavû allâhe : Allah'a dua ettiler

10-Yunus 22
muhlisîne : muhlisler olarak, halis kılarak

10-Yunus 22
lehu ed dîne : dîni ona

10-Yunus 22
le in : eğer olursa mutlaka

10-Yunus 22
enceyte-nâ : bizi kurtar

10-Yunus 22
le nekûnenne : biz muhakkak olacağız

10-Yunus 22
min eş şâkirîne : şükredenlerden

10-Yunus 23
fe lemmâ : ama, olunca, olduğu zaman

10-Yunus 23
encâ-hum : onları kurtardı

10-Yunus 23
yebgûne : azgınlık ederler, haddi aşarlar

10-Yunus 23
fî el ardı : yeryüzünde

10-Yunus 23
bi gayri el hakkı : haksız yere

10-Yunus 23
yâ eyyuhe en nâsu : ey insanlar

10-Yunus 23
innemâ : sadece, yalnız, ancak

10-Yunus 23
alâ enfusi-kum : nefslerinizin üzerine size, kendinize

10-Yunus 23
metâ el hayâti ed dunyâ : dünya hayatının metaı, malı

10-Yunus 23
summe : sonra

10-Yunus 23
ileynâ : bize

10-Yunus 23
merciu-kum : sizin dönüşünüz

10-Yunus 23
fe nunebbiu-kum : o zaman size haber vereceğız

10-Yunus 23
ta'melûne : yapıyorsunuz

10-Yunus 24
innemâ : sadece, yalnız, ancak

10-Yunus 24
meselu el hayâti ed dunyâ : dünya hayatının meselesi (örneği, durumu)

10-Yunus 24
ke mâin : su gibidir

10-Yunus 24
enzel-nâ-hu : onu biz indirdik

10-Yunus 24
min es semâi : gökten, semadan

10-Yunus 24
fahteleta (fe ihteleta) : o zaman karışır

10-Yunus 24
nebâtu el ardi : yeryüzünün bitkisi

10-Yunus 24
ye'kulu en nâsu : insanlar yerler

10-Yunus 24
ve el en'âmu : ve hayvanlar

10-Yunus 24
ehazet el ardu : yeryüzü aldı

10-Yunus 24
zuhrufe-hâ : onun güzelliği, onun güzelleşmesi (son derece güzel ve parlak olması)

10-Yunus 24
vezzeyyenet : ve süslendi, güzelleşti

10-Yunus 24
ve zanne : ve zannederler

10-Yunus 24
ehlu-hâ : onun sahibi

10-Yunus 24
enne-hum : onlar ..... olduklarını

10-Yunus 24
kâdirûne : kadir olan kimseler

10-Yunus 24
aleyhâ : ona

10-Yunus 24
etâ-hâ : ona geldi

10-Yunus 24
emru-nâ : emrimiz

10-Yunus 24
leylen : gece

10-Yunus 24
ev nehâren : veya gündüz

10-Yunus 24
fe ceal-nâ-hâ : böylece onu kıldık (yaptık)

10-Yunus 24
hasîden : hasat ederek, kökünden kopararak

10-Yunus 24
ke en : gibi olur (oldu)

10-Yunus 24
lem tagne : olmamış (zenginleşmemiş)

10-Yunus 24
bi el emsi : dün

10-Yunus 24
kezâlike : onun gibi, işte böylece

10-Yunus 24
nufassilu el âyâti : âyetleri ayrı ayrı açıklıyoruz

10-Yunus 24
yetefekkerûne : tefekkür ediyorlar

10-Yunus 25
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

10-Yunus 25
yed'û : davet eder

10-Yunus 25
ilâ dâri es selâmi : teslim yurduna, selâm yurduna

10-Yunus 25
ve yehdî : ve ulaştırır

10-Yunus 25
men yeşâu : dilediği kişi

10-Yunus 25
mustekîmin : istikamet üzere olan, Allah'a götüren

10-Yunus 26
li ellezîne : o kimseler için (vardır)

10-Yunus 26
ahsenû : ahsen olanlar, daha güzel olanlar

10-Yunus 26
el husnâ : güzellik

10-Yunus 26
ve zîyâdetun : ve onun ziyadesi, daha fazlası

10-Yunus 26
ve lâ yerheku : ve kaplamaz, bürümez

10-Yunus 26
vucûhe-hum : onların yüzleri

10-Yunus 26
katerun : ne bir karartı, korku, keder, sıkıntı

10-Yunus 26
ve lâ zilletun : ve ne de bir zillet, hakirlik, küçük düşme (yoktur)

10-Yunus 26
ulâike : işte onlar

10-Yunus 26
ashâbu el cenneti : cennet halkıdır

10-Yunus 26
hâlidûne : devamlı kalanlardır

10-Yunus 27
ve ellezîne kesebû : ve kazanan kimselerin

10-Yunus 27
es seyyiâti : seyyiat, derecat kaybettiren ameller, günahlar

10-Yunus 27
cezâu : cezası, karşılığı

10-Yunus 27
seyyietin : bir kötülüğün, derecat kaybettiren amellerin

10-Yunus 27
ve terheku-hum : ve onları kaplar, bürür

10-Yunus 27
zilletun : bir zillet, hakirlik, küçük düşme

10-Yunus 27
mâ lehum : onlar için (onların) yoktur

10-Yunus 27
ke ennemâ : ancak sanki, gibi

10-Yunus 27
ugsîyet : büründü, kaplandı

10-Yunus 27
min el leyli : geceden

10-Yunus 27
muzlimen : bir karanlık

10-Yunus 27
ulâike : işte onlar

10-Yunus 27
ashâbu en nâri : ateş halkıdır

10-Yunus 27
hâlidûne : devamlı kalanlardır

10-Yunus 28
ve yevme : ve gün

10-Yunus 28
cemîan : topluca, hepsi, bütünü

10-Yunus 28
summe : sonra

10-Yunus 28
nekûlu : diyeceğiz

10-Yunus 28
lillezîne (li ellezîne) : o kimselere

10-Yunus 28
eşrekû : şirk koştular

10-Yunus 28
mekâne-kum : sizin yeriniz

10-Yunus 28
entum : siz

10-Yunus 28
ve şurekâu-kum : ve sizin şirk koştuklarınız (Allah'a ortak ettikleriniz)

10-Yunus 28
fe zeyyel-nâ : böylece biz ayırdık

10-Yunus 28
beyne-hum : onlar arasını

10-Yunus 28
ve kâle : ve dediler

10-Yunus 28
şurekâu-hum : onlarin şirk koştukları

10-Yunus 28
ta'budûne : kulluk edersiniz

10-Yunus 29
fe kefâ : artık yeterli, kâfidir

10-Yunus 29
şehîden : şahit olarak

10-Yunus 29
beyne-nâ : bizim aramızda

10-Yunus 29
ve beyne-kum : ve sizin aranızda

10-Yunus 29
an ibâdeti-kum : sizin ibadetinizden

10-Yunus 29
le gâfilîne : mutlaka, gerçekten habersiz, gâfil olanlar

10-Yunus 30
teblû : imtihan olur

10-Yunus 30
kullu nefsin : her nefs, bütün nefsler

10-Yunus 30
mâ eslefet : geçmişte yaptıklarıyla (selef olan şeyler)

10-Yunus 30
ve ruddû : ve döndürüldüler

10-Yunus 30
mevlâ-hum el hakkı : onların mevlâsı Hakk'tır

10-Yunus 30
ve dalle : ve uzaklaştı

10-Yunus 30
yefterûne : iftira ediyorlar, uyduruyorlar

10-Yunus 31
men : kim

10-Yunus 31
yerzuku-kum : sizlere rızık verir, sizi rızıklandırır

10-Yunus 31
min es semâi : göklerden, semadan

10-Yunus 31
ve el ardı : ve yeryüzü, yer

10-Yunus 31
emmen (em men) : veya kim

10-Yunus 31
yemliku : gücü yeter, sahip olur, melik olur

10-Yunus 31
es sem'a : işitme (duyusu)

10-Yunus 31
ve el ebsâre : ve görme hassası

10-Yunus 31
ve men : ve kim

10-Yunus 31
el hayye : diri, canlı

10-Yunus 31
min el meyyiti : ölüden, cansızdan

10-Yunus 31
ve yuhricu : ve çıkarır

10-Yunus 31
meyyite : ölü

10-Yunus 31
min el hayyi : diriden, canlıdan

10-Yunus 31
ve men : ve kim

10-Yunus 31
yudebbiru el emre : işleri düzenleyip, idare eder, yürütür

10-Yunus 31
fe se yekûlûne : o zaman diyecekler, derler

10-Yunus 31
fe kul : öyleyse de

10-Yunus 31
e fe lâ tettekûne : hâlâ, takva sahibi olmayacak mısınız

10-Yunus 32
fe : o halde, öyleyse, artık

10-Yunus 32
el hakku : Hakk'tır

10-Yunus 32
fe mâzâ : o halde nedir

10-Yunus 32
ba'de : sonra

10-Yunus 32
el hakkı : Hakk

10-Yunus 32
illâ ed dalâlu : dalâletten başka

10-Yunus 32
fe ennâ : artık nasıl

10-Yunus 32
tusrafûne : çevriliyorsunuz

10-Yunus 33
kezâlike : böylece

10-Yunus 33
kelimetu : sözü, kelimesi

10-Yunus 33
rabbi-ke : senin Rabbin

10-Yunus 33
alellezîne (alâ ellezîne) : o kimselere

10-Yunus 33
fesekû : fasık oldular

10-Yunus 33
enne-hum : şüphesiz onlar

10-Yunus 33
lâ yu'minûne : inanmazlar

10-Yunus 34
hel : var mı

10-Yunus 34
min şurekâi-kum : sizin şirk koştuklarınızdan, ortaklarınızdan

10-Yunus 34
men : kim

10-Yunus 34
yebdeu : örneksiz, ilk defa yaratır

10-Yunus 34
el halka : yaratma, halketme

10-Yunus 34
summe : sonra

10-Yunus 34
yebdeu : örneksiz ilk defa yaratır

10-Yunus 34
el halka : yaratma, halketme

10-Yunus 34
summe : sonra

10-Yunus 34
fe ennâ : öyleyse nasıl

10-Yunus 34
tu'fekûne : döndürülüyorsunuz

10-Yunus 35
hel : var mı

10-Yunus 35
min şurekâi-kum : sizin şirk (ortak) koştuklarınızdan, ortaklarınızdan

10-Yunus 35
men yehdî : hidayete erdiren kimse (ulaştıran kimse)

10-Yunus 35
ilâ el hakkı, : hakka

10-Yunus 35
yehdî li el hakkı : hakka ulaştırır, hidayete erdirir

10-Yunus 35
e fe men : öyleyse ..... kimse mi

10-Yunus 35
yehdî ilâ el hakkı : hakka hidayet eder (ulaştırır)

10-Yunus 35
ehakku : daha lâyık, daha çok hak sahibi

10-Yunus 35
en yuttebe : tâbî olunmak

10-Yunus 35
em men : yoksa kim, kimse, kişi

10-Yunus 35
lâ yehiddî : kendisi hidayete eremez (ulaşamaz) (kendisini hidayete erdiremez)

10-Yunus 35
en yuhdâ : ulaştırılmak, hidayete erdirilmek

10-Yunus 35
fe mâ lekum : artık size ne oluyor

10-Yunus 35
keyfe : nasıl

10-Yunus 35
tahkumûne : hüküm veriyorsunuz

10-Yunus 36
ve mâ : ve değil

10-Yunus 36
yettebiu : tâbî oluyor

10-Yunus 36
ekseru-hum : onların çoğu

10-Yunus 36
zannen : zanna

10-Yunus 36
inne ez zanne : şüphesiz zan

10-Yunus 36
el hakkı : hak

10-Yunus 36
şey'en : şey

10-Yunus 36
innallâhe : muhakkak ki Allah

10-Yunus 36
yef'alûne : onların yaptıklarını

10-Yunus 37
ve mâ kâne : ve değildir

10-Yunus 37
el kur'ânu : Kur'ân

10-Yunus 37
en yufterâ : uydurulmuş

10-Yunus 37
ve lâkin : ve ancak, lâkin

10-Yunus 37
ellezî beyne yedey-hi : onların ellerinde olanı (onların elleri arasında olanı)

10-Yunus 37
ve tafsîle : ve tafsilatlı (ayrıntılı) olarak açıklar

10-Yunus 37
el kitâbi : kitabı

10-Yunus 37
lâ reybe : şüphe yoktur

10-Yunus 37
el âlemîne : âlemler

10-Yunus 38
em : yoksa, veya, öyle mi

10-Yunus 38
yekûlûne ifterâ-hu : onu uydurdu mu

10-Yunus 38
fe'tû : öyleyse getirin

10-Yunus 38
bi sûretin : bir sure

10-Yunus 38
ved'û (ve ud'û) : ve çağırın

10-Yunus 38
men isteta'tum : gücünüzün yettiği kimse(leri)

10-Yunus 38
sâdikîne : doğru söyleyenler, sadıklar

10-Yunus 39
bel : aksine, hayır

10-Yunus 39
kezzebû : yalanladılar

10-Yunus 39
lem yuhîtû : ihata edemediler, kavrayamadılar

10-Yunus 39
ve lemmâ : ve olmadıkça

10-Yunus 39
ye'ti-him : onlara geldi

10-Yunus 39
te'vîlu-hu : onun yorumu, tevîli

10-Yunus 39
kezâlike : böylece, bunun gibi

10-Yunus 39
kezzebe : yalanladılar

10-Yunus 39
ellezîne min kabli-him : onlardan önceki kimseler

10-Yunus 39
fanzur (fe unzur) : artık bak

10-Yunus 39
keyfe : nasıl

10-Yunus 39
kâne : oldu

10-Yunus 39
âkibetu : sonu, akıbeti

10-Yunus 39
ez zâlimîne : zalimler

10-Yunus 40
ve min-hum : ve onlardan

10-Yunus 40
men yu'minu : îmân eden, mü'min olan kimseler

10-Yunus 40
ve min-hum : ve onlardan

10-Yunus 40
men : kimseler

10-Yunus 40
ve rabbu-ke : ve senin Rabbin

10-Yunus 40
a'lemu : iyi bilir

10-Yunus 40
bi el mufsidîne : fesat (bozgunculuk) çıkaranlar

10-Yunus 41
ve in kezzebû-ke : ve eğer seni yalanlarlarsa

10-Yunus 41
fe : o zaman

10-Yunus 41
lî amelî : benim amelim benim (bana ait)

10-Yunus 41
ve lekum : ve sizin

10-Yunus 41
amelu-kum : sizin ameliniz

10-Yunus 41
entum : siz

10-Yunus 41
berîûne : uzak, berî

10-Yunus 41
a'melu : yapıyorum, yaparım

10-Yunus 41
ve ene : ve ben

10-Yunus 41
berîun : uzak, berî

10-Yunus 41
ta'melûne : yapıyorsunuz, yaparsınız

10-Yunus 42
ve min-hum : ve onlardan

10-Yunus 42
men : kimseler (var)

10-Yunus 42
yestemiûne : seni dinlerler

10-Yunus 42
ileyke : sana

10-Yunus 42
e fe ente : fakat, sen mi

10-Yunus 42
es summe : sağırlar

10-Yunus 42
ve lev : ve ise, olsa

10-Yunus 42
lâ ya'kilûne : akıl etmezler

10-Yunus 43
ve min-hum : ve onlardan (var)

10-Yunus 43
men yanzuru : bakan kimseler

10-Yunus 43
ileyke : sana

10-Yunus 43
e fe ente : artık, sen mi

10-Yunus 43
tehdi : hidayete erdireceksin

10-Yunus 43
el umye : kör olan, âmâ

10-Yunus 43
ve lev : ve ise, eğer

10-Yunus 43
lâ yubsırûne : görmüyorlar (basar hassaları çalışmıyor)

10-Yunus 44
inne allâhe : muhakkak ki Allah

10-Yunus 44
en nâse : insanlar

10-Yunus 44
şey'en : bir şey (bir şekilde)

10-Yunus 44
ve lâkinne : ve ancak, lâkin, fakat

10-Yunus 44
en nâse : insanlar

10-Yunus 44
enfuse-hum : kendi nefslerine

10-Yunus 44
yazlimûne : zulmediyorlar, zulmederler

10-Yunus 45
ve yevme : ve gün

10-Yunus 45
keen : gibi

10-Yunus 45
lem : olmadı

10-Yunus 45
yelbesû : kalırlar

10-Yunus 45
sâaten : bir saat

10-Yunus 45
en nehâri : gündüz

10-Yunus 45
yeteârefûne : tanışırlar, tanışacaklar

10-Yunus 45
beyne-hum : onlar aralarında

10-Yunus 45
hasire : hüsrana düştüler

10-Yunus 45
ellezîne kezzebû : yalanlayan kimseler, yalanlayanlar

10-Yunus 45
ve mâ kânû : ve olmadılar

10-Yunus 45
muhtedîne : hidayete eren kimseler (ruhlarını Allah'a ölmeden evvel ulaştıranlar)

10-Yunus 46
ve immâ : ve ama, eğer

10-Yunus 46
nurîyenne-ke : elbette sana gösteririz

10-Yunus 46
ba'de : bir kısmı

10-Yunus 46
ellezî naıdu-hum : onlara vaadettiğimiz

10-Yunus 46
ev neteveffeyenne-ke : veya seni vefat ettiririz

10-Yunus 46
fe ileynâ : böylece, sonunda ..... bizedir

10-Yunus 46
merciu-hum : onların dönüşleri

10-Yunus 46
summe allâhu : sonra Allah

10-Yunus 46
şehîdun : şahittir

10-Yunus 46
alâ mâ yef'alûn : yaptıkları şeye

10-Yunus 47
ve li kulli : ve bütün, hepsi, ..... için vardır

10-Yunus 47
ummetin : ümmet

10-Yunus 47
resûlun : resûl

10-Yunus 47
fe izâ câe : geldiği zaman

10-Yunus 47
resûlu-hum : onlara resûlleri

10-Yunus 47
kudıye : hükmedildi

10-Yunus 47
beyne-hum : onların aralarında

10-Yunus 47
bi el kıstı : adaletle

10-Yunus 47
ve hum : ve onlar

10-Yunus 47
lâ yuzlamûne : zulmedilmez, zulme uğratılmazlar

10-Yunus 48
ve yekûlûne : ve onlar derler ki

10-Yunus 48
metâ : ne zaman

10-Yunus 48
hâza el va'du : bu vaad

10-Yunus 48
sadıkîne : sözünüze sadık olanlar, doğru sözlü

10-Yunus 49
lâ emliku : malik değilim

10-Yunus 49
li nefsî : nefsim için, kendim için

10-Yunus 49
ve lâ nef'an : ve ne de fayda

10-Yunus 49
mâ şâallâh(şâe allâhu) : Allah'ın dilediği şey

10-Yunus 49
ummetin : ümmet

10-Yunus 49
ecelun : bir ecel, belirlenmiş bir zaman

10-Yunus 49
izâ câe : geldiği zaman

10-Yunus 49
ecelu-hum : onların ecelleri

10-Yunus 49
fe lâ yeste'hırûne : artık ertelenmez

10-Yunus 49
sâaten : bir saat

10-Yunus 49
ve lâ yestakdimûne : ve öne alınmaz, tehir edilmez

10-Yunus 50
ereeytum : siz gördünüz mü (düşündünüz mü, görüşünüz nedir, reyiniz nedir)

10-Yunus 50
in etâ-kum : şâyet size gelse

10-Yunus 50
beyâten : geceleyin

10-Yunus 50
ev nehâren : veya gündüzleyin

10-Yunus 50
yesta'cilu : acele olarak isterler

10-Yunus 50
el mucrimûne : mücrimler, suçlular

10-Yunus 51
e summe : sonra mı

10-Yunus 51
âmentum : âmenû oldunuz

10-Yunus 51
âl'âne : şimdi

10-Yunus 51
ve kad : ve oldu, olmuştu

10-Yunus 51
testa'cilûne : acele istiyorsunuz

10-Yunus 52
summe : sonra

10-Yunus 52
kîle : denildi

10-Yunus 52
li ellezîne zalemû : zulmedenlere

10-Yunus 52
el huldi : sürekli, daimî, (hâlidîne) ebedî

10-Yunus 52
hel : mi

10-Yunus 52
tuczevne : cezalandırılacaksınız

10-Yunus 52
teksibûne : kazanıyorsunuz

10-Yunus 53
ve yestenbiûne-ke : ve senden haber soracaklar

10-Yunus 53
e hakkun : bu gerçek mi, hak mıdır

10-Yunus 53
huve : o

10-Yunus 53
î ve rabbî : evet Rabbime andolsun

10-Yunus 53
inne-hu : muhakkak ki o

10-Yunus 53
le hakkun : kesin olarak haktır (gerçektir)

10-Yunus 53
ve mâ entum : ve siz değilsiniz

10-Yunus 53
bi mu'cizîne : aciz bırakan kimse

10-Yunus 54
ve lev : ve olsa

10-Yunus 54
enne : gerçekten

10-Yunus 54
li kulli nefsin : her nefs için, her nefsin, ona ait, onun

10-Yunus 54
zalemet : zulmetti

10-Yunus 54
mâ fî el ardı : yeryüzünde ne varsa

10-Yunus 54
le iftedet : mutlaka feda ederdi (etti)

10-Yunus 54
ve eserru : ve gizlediler, gizlice içlerinde hissettiler

10-Yunus 54
en nedâmete : pişmanlıkları

10-Yunus 54
lemmâ : olduğu zaman

10-Yunus 54
reevû el azâbe : azabı görünce

10-Yunus 54
ve kudıye : ve hükmedildi

10-Yunus 54
beyne-hum : aralarında

10-Yunus 54
bi el kıstı : adaletle

10-Yunus 54
ve hum : ve onlar

10-Yunus 54
lâ yuzlemûne : zulmedilmezler (haksızlığa uğratılmazlar)

10-Yunus 55
e lâ : değil mi

10-Yunus 55
inne li allâhi : muhakkak Allah'ın

10-Yunus 55
mâ fî es semâvâti : göklerde olan şeyler, olanlar

10-Yunus 55
ve el ardı : ve yerde

10-Yunus 55
e lâ : değil mi

10-Yunus 55
inne va'de allâhi : mutlaka Allah'ın vaadi

10-Yunus 55
ve lâkinne : ve lâkin, fakat

10-Yunus 55
eksere-hum : onların çoğu

10-Yunus 55
lâ ya'lemûne : bilmezler

10-Yunus 56
huve : o

10-Yunus 56
ve yumîtu : ve öldürür

10-Yunus 56
ve ileyhi : ve ona

10-Yunus 56
turceûne : döndürüleceksiniz

10-Yunus 57
yâ eyyuhâ en nâsu : ey insanlar

10-Yunus 57
câet-kum : size geldi

10-Yunus 57
mev'ızatun : öğüt

10-Yunus 57
ve şifâun : ve şifa

10-Yunus 57
limâ fî es sudûri : sinelerde olana

10-Yunus 57
ve huden : ve hidayet

10-Yunus 57
ve rahmetun : ve rahmet

10-Yunus 57
li el mu'minîne : mü'minler için

10-Yunus 58
ve bi rahmeti-hî : ve onun rahmeti ile

10-Yunus 58
fe bi zâlike : artık böylece

10-Yunus 58
fel yefrahû : artık ferahlasınlar, sevinsinler

10-Yunus 58
huve : o

10-Yunus 58
yecmeûne : maddî eşyayı topluyorlar

10-Yunus 59
e reeytum : gördünüz mü, reyiniz görüşünüz nedir

10-Yunus 59
mâ enzele âllâhu : Allah'ın indirdiği şey

10-Yunus 59
lekum : sizin için, size

10-Yunus 59
fe cealtum : ve de yaptınız, kıldınız

10-Yunus 59
harâmen : haram

10-Yunus 59
ve halâlen, : ve helâl

10-Yunus 59
ezine : izin mi verdi

10-Yunus 59
lekum : size, sizin için

10-Yunus 59
em alâ allâhi : yoksa Allah'a

10-Yunus 59
tefterûne : iftira ediyorsunuz

10-Yunus 60
ve mâ zannu : ve zannı nedir

10-Yunus 60
ellezîne yefterûne : iftira eden kimseler

10-Yunus 60
alâ allahi el kezibe : Allah'a yalan

10-Yunus 60
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

10-Yunus 60
inne allâhe : muhakkak ki Allah

10-Yunus 60
le zû fadlın : elbette büyük fazl sahibi

10-Yunus 60
alâ en nâsi : insanlara karşı

10-Yunus 60
ve lâkinne : ve ancak, lâkin

10-Yunus 60
eksere-hum : onların çoğu

10-Yunus 60
lâ yeşkurûne : şükretmezler

10-Yunus 61
ve mâ tekûnu : ve olmazsınız (olmanız yoktur ki)

10-Yunus 61
fî şe'nin : bir halde, iş üzerinde, bir durumda

10-Yunus 61
ve mâ tetlû : ve okumazsınız (okumanız yoktur ki)

10-Yunus 61
ve lâ ta'melûne : ve yapmazsınız (yapmanız yoktur ki)

10-Yunus 61
min amelin : amelden bir şey, bir amel, bir iş

10-Yunus 61
aleykum : sizin üzerinize

10-Yunus 61
şuhûden : şahitler

10-Yunus 61
iz tufîdûne : daldığınız zaman

10-Yunus 61
ve mâ ya'zubu : ve gizli kalmaz

10-Yunus 61
an rabbi-ke : Rabbinden

10-Yunus 61
zerretin : bir zerre

10-Yunus 61
fî el ardı : yeryüzünde

10-Yunus 61
ve lâ : ve olmaz

10-Yunus 61
fî es semâi : gökte, semada

10-Yunus 61
ve lâ asgare : ve daha küçüğü yoktur (olmaz)

10-Yunus 61
min zâlike : bundan

10-Yunus 61
ve lâ ekbere : ve daha büyüğü yoktur (olmaz)

10-Yunus 62
e lâ : öyle değil mi

10-Yunus 62
inne : muhakkak

10-Yunus 62
evlîyâe allâhi : Allah'ın dostları

10-Yunus 62
aleyhim : onlara

10-Yunus 62
ve lâ : ve olmaz

10-Yunus 62
yahzenûne : mahzun

10-Yunus 63
ellezîne : o kimseler

10-Yunus 63
âmenû : âmenû oldular, Allah'a ulaşmayı dilediler

10-Yunus 63
ve kânû : ve oldular

10-Yunus 63
yettekûne : takva sahibi olurlar

10-Yunus 64
lehum el buşrâ : onlara müjde vardır

10-Yunus 64
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

10-Yunus 64
ve fî el âhıreti : ve ahirette

10-Yunus 64
lâ tebdîle : değişmez

10-Yunus 64
li kelimâti allâhi : Allah'ın sözü, kelimesi

10-Yunus 64
zâlike : işte bu

10-Yunus 64
huve el fevzu el azîm : o en büyük mükâfat (fevzdir)

10-Yunus 65
ve lâ yahzun-ke : ve seni üzmesin, mahzun olma

10-Yunus 65
inne el izzete : muhakkak ki izzet

10-Yunus 65
cemîan : bütünü, hepsi

10-Yunus 65
huve es semîu : o işitendir

10-Yunus 65
el alîmu : bilendir

10-Yunus 66
e lâ : öyle değil mi

10-Yunus 66
inne : muhakkak

10-Yunus 66
men : kimse, kim

10-Yunus 66
fî es semâvâti : göklerde, semalarda

10-Yunus 66
ve men : ve kimse, kim

10-Yunus 66
fî el ardı : yerde

10-Yunus 66
ve mâ yettebiu : ve tâbî olmaz

10-Yunus 66
ellezîne yed'ûne : dua eden kimseler

10-Yunus 66
şûrekâe : şirk koştukları, ortaklar

10-Yunus 66
yettebiûne : tâbî olurlar

10-Yunus 66
illâ ez zanne : ancak, yalnız, sadece zan

10-Yunus 66
ve in : ve eğer

10-Yunus 66
yahrusûne : sadece tahminde bulunurlar, yalan uydururlar

10-Yunus 67
huve : o

10-Yunus 67
ellezî ceale : ki o kıldı, yaptı

10-Yunus 67
lekum : sizin için

10-Yunus 67
el leyle : gece

10-Yunus 67
li teskunû : sukûn bulmanız, dinlenmeniz için

10-Yunus 67
ve en nehâre : ve gündüz

10-Yunus 67
mubsıren : basireti (görmeyi) sağlayan

10-Yunus 67
inne : muhakkak

10-Yunus 67
fî zâlike : bunda

10-Yunus 67
le âyâtin : elbette âyetler vardır

10-Yunus 67
yesmeûne : işitirler

10-Yunus 68
kâlû ittehaze allâhu : dediler, Allah edindi

10-Yunus 68
veleden : bir çocuk (veled)

10-Yunus 68
subhâne-hu : o münezzehtir, ondan münezzehtir

10-Yunus 68
huve el ganiyyu : o ganidir (zengindir, ihtiyacı yoktur)

10-Yunus 68
lehu : onun

10-Yunus 68
fî es semâvâti : göklerde var olan

10-Yunus 68
ve mâ : ve şeyler

10-Yunus 68
fî el ardı : yeryüzünde var olan

10-Yunus 68
inde-kum : sizde, sizin yanınızda

10-Yunus 68
e tekûlûne : mi söylüyorsunuz (söylüyor musunuz)

10-Yunus 68
mâ lâ ta'lemûne : bilmediğiniz şey

10-Yunus 69
inne : muhakkak

10-Yunus 69
ellezîne yefterûne : iftira eden kimseler

10-Yunus 69
el kezibe : yalan

10-Yunus 69
lâ yuflihûne : felâha, kurtuluşa eremezler

10-Yunus 70
metâun : bir metadır (geçinme) vardır

10-Yunus 70
fî ed dunyâ : dünyada

10-Yunus 70
summe : sonra

10-Yunus 70
ileynâ : bize

10-Yunus 70
merciu-hum : onların dönüşleri

10-Yunus 70
summe : sonra

10-Yunus 70
el azâbe eş şedîde : şiddetli azabı

10-Yunus 70
yekfurûne : inkâr ediyorlar (kâfir oluyorlar)

10-Yunus 71
vetlu : ve oku

10-Yunus 71
aleyhim : onlara

10-Yunus 71
nebe'e : haberi

10-Yunus 71
iz kâle : dediği zaman, demişti

10-Yunus 71
in kâne : eğer ise

10-Yunus 71
kebure : ağır geldi (büyük oldu)

10-Yunus 71
aleykum : size

10-Yunus 71
ve tezkîrî : ve benim zikretmem

10-Yunus 71
fe alâllâhi (alâ allâhi) : artık Allah'a

10-Yunus 71
tevekkeltu : ben tevekkül ettim, güvendim

10-Yunus 71
fe ecmiû : artık, bundan sonra (toplanın) \n karar verin (icma edin)

10-Yunus 71
emre-kum : işinizi

10-Yunus 71
ve şurekâe-kum : ve ortaklarınız

10-Yunus 71
summe : sonra

10-Yunus 71
lâ yekun : olmasın

10-Yunus 71
emru-kum : işiniz

10-Yunus 71
aleykum : sizin üzerinize

10-Yunus 71
gummeten : bir gam, keder, belirsiz, gizli

10-Yunus 71
summe akdû : sonra uygulayın (yerine getirin)

10-Yunus 71
ileyye : bana

10-Yunus 71
ve lâ tunzirûne : ve beklemeyin

10-Yunus 72
fe in : eğer

10-Yunus 72
tevelleytum : yüz çevirirseniz, dönerseniz

10-Yunus 72
fe mâ se'eltu-kum : o zaman sizden istemem

10-Yunus 72
min ecrin : ücretten, bir ücret

10-Yunus 72
in ecriye : (eğer varsa) benim ecrim, ücretim

10-Yunus 72
ve umirtu : ve emrolundum

10-Yunus 72
en ekûne : olmakla

10-Yunus 72
min el muslimîne : (Allah'a) teslim olanlardan

10-Yunus 73
fe kezzebû-hu : fakat onu yalanladılar

10-Yunus 73
fe necceynâ-hu : sonra biz onu kurtardık

10-Yunus 73
ve men : ve kim, kimse(ler)

10-Yunus 73
mea-hu : onunla beraber

10-Yunus 73
fî el fulki : gemide

10-Yunus 73
ve cealnâ-hum : ve onları kıldık (yaptık)

10-Yunus 73
halâife : halifeler

10-Yunus 73
ve agraknâ : ve suda boğduk

10-Yunus 73
ellezîne kezzebû : yalanlayan kimseler

10-Yunus 73
fanzur (fe unzur) : artık bak

10-Yunus 73
keyfe : nasıl

10-Yunus 73
kâne : oldu

10-Yunus 73
âkıbetu el munzerîne : uyarılanların sonu (akıbeti)

10-Yunus 74
summe : sonra

10-Yunus 74
beas-nâ : biz gönderdik

10-Yunus 74
rusulen : resûller

10-Yunus 74
fe câû-hum bi \n(câe) \n(câe bi) : o zaman onlara getirdiler \n: (geldi) \n: (getirdi)

10-Yunus 74
el beyyinâti : beyyineler, belgeler

10-Yunus 74
fe mâ kânû li yu'minû : ama inanmadılar, mü'min olmadılar

10-Yunus 74
bi mâ kezzebû : yalanladıklarından dolayı

10-Yunus 74
kezâlike : işte böyle

10-Yunus 74
natbeu : mühürleriz

10-Yunus 74
el mugtedîne : haddi aşanlar

10-Yunus 75
summe : sonra

10-Yunus 75
beas-nâ : biz gönderdik

10-Yunus 75
mûsâ ve hârûne : Musa ve Harun

10-Yunus 75
ilâ fir'avne : firavuna

10-Yunus 75
ve melâi-hî : ve onun ileri gelenlerine

10-Yunus 75
festekberû (fe istekberû) : fakat kibirlendiler

10-Yunus 75
ve kânû : ve oldular

10-Yunus 75
kavmen : bir kavim

10-Yunus 75
mucrimîne : mücrim (suçlu)

10-Yunus 76
fe lemmâ : böylece, olduğu zaman

10-Yunus 76
câe-humu el hakku : onlara hak geldi

10-Yunus 76
inne : muhakkak

10-Yunus 76
le sıhrun : mutlaka bir sihirdir

10-Yunus 77
kâle : dedi

10-Yunus 77
e tekûlûne : mı söylüyorsunuz, konuşuyorsunuz

10-Yunus 77
li el hakkı : hak için

10-Yunus 77
lemmâ câe-kum : size geldiği zaman

10-Yunus 77
e sıhrun : bir sihir mi

10-Yunus 77
ve lâ yuflihu : ve felâha (kurtuluşa) ermez

10-Yunus 77
es sâhırûne : sihir yapanlar (sihirbazlar)

10-Yunus 78
e ci'te-nâ : bize mi geldiniz

10-Yunus 78
li telfite-nâ : bizi çevirmek, (vazgeçirmek) için

10-Yunus 78
veced-nâ : bulduk

10-Yunus 78
aleyhi : (onun) üzerinde

10-Yunus 78
âbâe-nâ : atalarımız, babalarımız

10-Yunus 78
ve tekûne : ve siz olursunuz

10-Yunus 78
lekum : sizin için

10-Yunus 78
el kibriyâu : büyüklük (üstünlük)

10-Yunus 78
fî el ardı : yeryüzünde

10-Yunus 78
ve mâ nahnu : ve biz değiliz

10-Yunus 78
lekumâ : siz ikiniz

10-Yunus 78
bi mu'minîne : inanacak, îmân edecek

10-Yunus 79
ve kâle : ve dedi

10-Yunus 80
fe : bunun üzerine, böylece

10-Yunus 80
lemmâ : olduğu zaman

10-Yunus 80
câe es seharetu : sihirbazlar geldi

10-Yunus 80
kâle : dedi

10-Yunus 80
lehum : onlara

10-Yunus 80
elkû : atın

10-Yunus 80
entum : siz

10-Yunus 80
mulkûne : yere atacağınız

10-Yunus 81
fe lemmâ : artık, olduğu zaman

10-Yunus 81
elkav : attılar

10-Yunus 81
kâle : dedi

10-Yunus 81
bi-hi es sihru : o sihir iledir, o sihirdir

10-Yunus 81
inne allâhe : muhakkak Allah

10-Yunus 81
se yubtilu-hu : onu bâtıl (geçersiz) kılacaktır

10-Yunus 81
inne allâhe : muhakkak Allah

10-Yunus 81
amele el mufsidîne : fesat çıkaranların amelini

10-Yunus 82
ve yuhikku allâhu : ve Allah gerçekleştirecek

10-Yunus 82
el hakka : hakkı

10-Yunus 82
bi kelimâti-hi : kelimeleri ile, sözleri ile

10-Yunus 82
ve lev kerihe : ve kerih görse de (istemese de), hoşlanmasa da

10-Yunus 82
el mucrimûne : mücrimler (suçlular)

10-Yunus 83
fe : bundan sonra

10-Yunus 83
mâ âmene : âmenû olmadı (îmân etmedi, inanmadı)

10-Yunus 83
zurriyyetun : zürriyet, sülâle

10-Yunus 83
min fir'avne : firavundan

10-Yunus 83
ve melâi-him : ve onun ileri gelenleri

10-Yunus 83
en yeftine-hum : onları fitneye düşürmesi (onlara işkence etmesi)

10-Yunus 83
ve inne : ve muhakkak

10-Yunus 83
fir'avne : firavun

10-Yunus 83
le âlin : çok kibirli, büyüklük taslayan, üstün (zorba)

10-Yunus 83
fî el ardı : yeryüzünde

10-Yunus 83
ve inne-hu : ve muhakkak o

10-Yunus 83
le min el musrifîne : haddi aşanlardan, müsriflerden, azgınlardan

10-Yunus 84
ve kâle : ve dedi

10-Yunus 84
âmentum : îmân ettiniz, âmenû oldunuz (olan lar) (ölmeden önce Allah'a ulaş mayı dilediniz)

10-Yunus 84
fe aleyhi : artık ona

10-Yunus 84
tevekkelû : tevekkül edin, güvenin

10-Yunus 84
muslimîne : müslüman, teslim olanlar

10-Yunus 85
fe kâlû : bunun üzerine dediler

10-Yunus 85
tevekkelnâ : biz tevekkül ettik

10-Yunus 85
rabbe-nâ : Rabbimiz

10-Yunus 85
lâ tec'al-nâ : bizi kılma

10-Yunus 85
fitneten : fitne

10-Yunus 85
li el kavmi ez zâlimîne : zalim kavme

10-Yunus 86
ve necci-nâ : ve bizi kurtar

10-Yunus 86
bi rahmeti-ke : senin rahmetin ile

10-Yunus 86
min el kavmi el kâfirîne : kâfirler kavminden

10-Yunus 87
ve evhaynâ : ve biz vahyettik

10-Yunus 87
ve ahî-hi : ve onun kardeşine

10-Yunus 87
en tebevveâ : yerleşmek, ev yapmak

10-Yunus 87
buyûten : evler

10-Yunus 87
vec'alû : ve kılınız

10-Yunus 87
buyûte-kum : evleriniz

10-Yunus 87
kıbleten : kıble olarak

10-Yunus 87
ve akîmu es sâlate : ve namazı ikame edin

10-Yunus 87
ve beşşiri el mu'minîne : ve mü'minleri müjdele

10-Yunus 88
ve kâle : ve dedi

10-Yunus 88
rabbe-nâ : Rabbimiz

10-Yunus 88
inne-ke : muhakkak sen

10-Yunus 88
âteyte : sen verdin

10-Yunus 88
fir'avne : firavun

10-Yunus 88
ve melâ-hu : ve onun ileri gelenleri

10-Yunus 88
zîneten : süs, ziynet

10-Yunus 88
ve emvâlen : ve mallar

10-Yunus 88
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

10-Yunus 88
rabbe-nâ : Rabbimiz

10-Yunus 88
an sebîli-ke : senin yolundan

10-Yunus 88
rabbenatmis alâ : Rabbimiz yok et, mahvet

10-Yunus 88
emvâli-him : onların mallarını

10-Yunus 88
veşdud (ve uşdud) : ve şiddetlendir, sıkıştır

10-Yunus 88
fe lâ yu'minû : artık mü'min olmazlar

10-Yunus 88
hattâ yerevu : görünceye kadar

10-Yunus 88
el azâb el elîme : acı azap

10-Yunus 89
kâle : dedi

10-Yunus 89
ucîbet : kabul olundu, icabet edildi

10-Yunus 89
da'vetu-kumâ : ikinizin duası

10-Yunus 89
festekîmâ (fe istekîmâ) : artık ikiniz (de) (kendinizi dîne) ikame edin (Allah'a çağırmaya devam edin)

10-Yunus 89
ve lâ tettebi : ve tâbî olmayın

10-Yunus 89
sebîle : yol

10-Yunus 89
ellezîne lâ ya'lemûne : bilmeyen kimseler

10-Yunus 90
ve câvez-nâ : ve biz geçirdik

10-Yunus 90
bi benî isrâîle : İsrailoğullarını

10-Yunus 90
el bahre : deniz

10-Yunus 90
fe etbea-hum : böylece onları takip etti

10-Yunus 90
ve cunûdu-hu : ve onun ordusu

10-Yunus 90
bagyen : zulümle, zulmetmek için

10-Yunus 90
ve adven : düşmanlıkla

10-Yunus 90
edreke-hu el gareku : onu boğacak düzeye erişti

10-Yunus 90
kâle : dedi

10-Yunus 90
âmentu : îmân ettim

10-Yunus 90
enne-hu : muhakkak ona, onun ..... olduğuna

10-Yunus 90
lâ ilâhe : ilâh yoktur

10-Yunus 90
ellezî âmenet : ki ona îmân etti (inandı)

10-Yunus 90
benû isrâîle : İsrailoğulları

10-Yunus 90
ve ene : ve ben

10-Yunus 90
min el muslimîne : müslümanlardanım

10-Yunus 91
âl'âne : şimdi

10-Yunus 91
ve kad : ve olmuştu

10-Yunus 91
asayte : sen asi oldun

10-Yunus 91
ve kunte : ve sen oldun

10-Yunus 91
min el mufsidîne : fesat çıkaranlardan

10-Yunus 92
fe el yevme : böylece bugün

10-Yunus 92
nuneccî-ke : seni kurtaracağız

10-Yunus 92
bi bedeni-ke : senin bedenin ile

10-Yunus 92
li tekûne : olman için

10-Yunus 92
li men : o kimseler için

10-Yunus 92
halfe-ke \n(li men halfe-ke) : senden sonra, senin arkanda \n: (senden sonraki nesl'e)

10-Yunus 92
âyeten : bir âyet, delil (ibret)

10-Yunus 92
ve inne : ve muhakkak ki, gerçekten

10-Yunus 92
kesîren : çoğu

10-Yunus 92
min en nâsi : insanlardan

10-Yunus 92
le gâfilûne : elbette habersiz olan, gâfil olan kimseler

10-Yunus 93
ve lekad : ve andolsun ki

10-Yunus 93
bevve'nâ : yerleştirdik

10-Yunus 93
benî isrâîle : İsrailoğulları

10-Yunus 93
mubevvee : yerleşme yeri

10-Yunus 93
ve razaknâ-hum : ve onları rızıklandırdık

10-Yunus 93
min et tayyibâti : temiz, helâl olanlardan

10-Yunus 93
femahtelefû (fe mâ ihtelefû) : bundan sonra ihtilâfa düşmediler

10-Yunus 93
hattâ câe-hum el ilmu : onlara ilim gelinceye kadar

10-Yunus 93
inne rabbe-ke : muhakkak ki senin Rabbin

10-Yunus 93
beyne-hum : onların aralarında

10-Yunus 93
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

10-Yunus 93
fî hi yahtelifûne : onun hakkında ihtilâfa (anlaşmazlığa) düşerler

10-Yunus 94
fe in : bundan sonra, eğer

10-Yunus 94
kunte : sen oldun

10-Yunus 94
fî şekkin : şüphe içinde

10-Yunus 94
mim mâ (min mâ) enzel-nâ : indirdiğimiz şeyden

10-Yunus 94
ileyke : sana

10-Yunus 94
fes'eli (fe es'eli) : o zaman onlara sor

10-Yunus 94
ellezîne yakreûne : okuyan kimseler

10-Yunus 94
el kitâbe : kitabı

10-Yunus 94
min kabli-ke : senden önce

10-Yunus 94
lekad : andolsun

10-Yunus 94
câe-ke : sana geldi

10-Yunus 94
el hakku : hak

10-Yunus 94
min rabbi-ke : Rabbinden

10-Yunus 94
fe lâ tekûnenne : öyleyse sakın olma

10-Yunus 94
min el mumterîne : şüphe edenlerden, şüphecilerden

10-Yunus 95
ve lâ tekûnenne : ve sakın olma

10-Yunus 95
min ellezîne : o kimselerden

10-Yunus 95
kezzebû : yalanladılar

10-Yunus 95
fe : o taktirde, böylece, yoksa

10-Yunus 95
tekûne : olursun

10-Yunus 95
min el hâsirîne : hüsrana uğrayanlardan

10-Yunus 96
inne ellezîne : muhakkak ki onlar

10-Yunus 96
aleyhim : onlar üzerlerine, onların üzerine

10-Yunus 96
kelimetu : kelime, söz

10-Yunus 96
rabbi-ke : senin Rabbin

10-Yunus 96
lâ yu'minûne : mü'min olmazlar

10-Yunus 97
ve lev câet-hum : ve onlara gelse bile

10-Yunus 97
âyetin : âyet

10-Yunus 97
yerevû : görürler

10-Yunus 97
el azâbe el elîme : elîm azap

10-Yunus 98
fe : bundan sonra, artık

10-Yunus 98
lev lâ : keşke olsaydı, olmaz mıydı

10-Yunus 98
kânet : oldu

10-Yunus 98
karyetun : bir ülke, bir karye

10-Yunus 98
âmenet : îmân etti, âmenû oldu

10-Yunus 98
fe nefea-hâ : böylece ona fayda sağladı

10-Yunus 98
kavme yûnuse : yunus kavmi

10-Yunus 98
lemmâ : olduğu zaman, olunca

10-Yunus 98
âmenû : âmenû oldular

10-Yunus 98
keşef-nâ : giderdik, kaldırdık

10-Yunus 98
azâbe el hızyi : aşağılatıcı azap

10-Yunus 98
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

10-Yunus 98
ve metta'nâ-hum : ve onları yararlandırdık, metalandırdık, geçimlerini sağladık

10-Yunus 99
rabbu-ke : senin Rabbin

10-Yunus 99
le âmene : elbette îmân ederdi

10-Yunus 99
men : o kimseler

10-Yunus 99
fî el ardı : yeryüzünde

10-Yunus 99
cemîân : topluca

10-Yunus 99
e fe ente : öyleyse, yoksa sen mi

10-Yunus 99
tukrihu en nâse : insanları zorlayacaksın (mecbur tutacaksın) insanlar kerih görse de (istemese de)

10-Yunus 99
yekûnû : olurlar

10-Yunus 99
mu'minîne : mü'minler

10-Yunus 100
ve mâ kâne : ve olmadı, olmaz, olamaz

10-Yunus 100
li nefsin : bir nefs için, bir nefsin

10-Yunus 100
en tu'mine : mü'min olması

10-Yunus 100
ve yec'alu : ve kılar, yapar, verir

10-Yunus 100
er ricse : ceza, azap, pislik

10-Yunus 100
ellezîne lâ ya'kılûne : akıl etmeyen kimseler

10-Yunus 101
fî es semâvâti : göklerde

10-Yunus 101
ve el ardı : ve yeryüzünde

10-Yunus 101
ve mâ tugnî : ve fayda vermez (gani olmaz)

10-Yunus 101
el âyâtu : âyetler

10-Yunus 101
ve en nuzuru : ve uyarmalar

10-Yunus 101
lâ yu'minûne : âmenû olmayan

10-Yunus 102
fe hel : artık, yoksa, mi, mı

10-Yunus 102
yentezırûne : bekliyorlar

10-Yunus 102
misle : misli, benzeri

10-Yunus 102
eyyâmi : günler

10-Yunus 102
ellezîne halev : yalnız, gelip geçenler

10-Yunus 102
fentezırû (fe intezırû) : artık bekleyin

10-Yunus 102
mea-kum : sizinle beraber

10-Yunus 102
min el muntezirîne : bekleyenlerden

10-Yunus 103
summe : sonra

10-Yunus 103
nuneccî : kurtarırız

10-Yunus 103
rusulenâ : resûllerimizi

10-Yunus 103
ve : ve

10-Yunus 103
ellezine âmenû : âmenû olanları (ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dileyenler)

10-Yunus 103
kezâlike : böyle, böylece

10-Yunus 103
aleynâ : üzerimize

10-Yunus 103
el mu'minîne : mü'minler

10-Yunus 104
yâ eyyuhâ en nâsu : ey insanlar

10-Yunus 104
fî şekkin : şüphe içinde

10-Yunus 104
fe lâ a'budu : ibadet etmem, kulluk etmem, tapmam

10-Yunus 104
ellezîne ta'budûne : sizin ibadet ettiklerinize, sizin kulluk ettiklerinize, taptıklarınıza

10-Yunus 104
ve lâkin : ve lâkin, ancak, fakat

10-Yunus 104
a'budu allâhe : Allah'a kulluk ederim ki o

10-Yunus 104
ellezî yeteveffâ-kum : sizi vefat ettirir, ettirecektir

10-Yunus 104
ve umirtu : ve ben emrolundum

10-Yunus 104
en ekûne : olmak (benim olmam)

10-Yunus 104
min el mu'minîne : mü'minlerden

10-Yunus 105
ve en ekim : ve yöneltmek, yönelt

10-Yunus 105
veche-ke : vechini, yüzünü

10-Yunus 105
li ed dîni : dîne

10-Yunus 105
ve lâ tekûnenne : ve sakın olma

10-Yunus 105
min el muşrikîne : müşriklerden

10-Yunus 106
ve lâ ted'u : ve tapma, dua etme

10-Yunus 106
mâ lâ yenfeu-ke : sana fayda vermeyen şeyler

10-Yunus 106
ve lâ yadurru-ke : ve sana zarar vermeyen

10-Yunus 106
fe in fealte : bundan sonra, eğer yapacak olursan, yaparsan

10-Yunus 106
fe inne-ke : o zaman sen mutlaka

10-Yunus 106
izen : bu durumda, öyle olursa (öyle yaparsan)

10-Yunus 106
min ez zâlimîne : zalimlerden, zulmedenlerden

10-Yunus 107
ve in yemseske allâhu : ve Allah eğer dokundurursa (isabet ettirirse)

10-Yunus 107
fe lâ : artık yoktur

10-Yunus 107
kâşife : gideren kimse (giderecek kimse)

10-Yunus 107
lehu : onun için, onu, ona

10-Yunus 107
illâ hûve : ondan başka

10-Yunus 107
ve in yurid-ke : ve eğer senin için (sana) isterse

10-Yunus 107
fe lâ : o taktirde yoktur

10-Yunus 107
râdde : geri çeviren kimse (geri çevirecek kimse)

10-Yunus 107
men yeşâu : kimi dilerse, dilediği kimse

10-Yunus 107
ve huve : ve o

10-Yunus 107
el gafûru : gafurdur, mağfiret edendir

10-Yunus 107
er râhîmu : rahîmdir, rahmet nurunu gönderendir

10-Yunus 108
yâ eyyuhe en nâsu : ey insanlar

10-Yunus 108
kad câe-kum : size gelmiştir

10-Yunus 108
el hakku : hak, gerçek

10-Yunus 108
fe men ihtedâ : kim hidayete erdiyse

10-Yunus 108
fe innemâ : o ancak

10-Yunus 108
yehtedî : hidayete erer

10-Yunus 108
li nefsi-hi : kendi nefsi için

10-Yunus 108
ve men dalle : ve kim dalâlette olduysa

10-Yunus 108
fe innemâ : o ancak

10-Yunus 108
aleyhâ : kendi aleyhine (sorumluluğu kendi üzerinde)

10-Yunus 108
ve mâ : ve değil

10-Yunus 108
ene : ben

10-Yunus 108
aleykum : üzerinizde

10-Yunus 108
bi vekîlin : vekil

10-Yunus 109
vettebi' (ve ittebi') : ve tâbî ol

10-Yunus 109
iley-ke : sana

10-Yunus 109
vasbir (ve ısbir) : ve sabret

10-Yunus 109
yahkume allâhu : Allah hükmeder, hükmünü verir

10-Yunus 109
ve huve : ve o

10-Yunus 109
el hâkimîne : hükmedenler, hüküm verenler

10-Yunus 30
hunālike : işte orada

100-Âdiyât 1
ve : andolsun

100-Âdiyât 1
el âdiyâti : koşanlar

100-Âdiyât 2
fe : sonra

100-Âdiyât 2
el mûriyâti : kıvılcım saçanlar

100-Âdiyât 3
fe : sonra

100-Âdiyât 3
el mugîrâti : ansızın akın edenler

100-Âdiyât 4
fe : sonra, böylece

100-Âdiyât 4
eserne : tozu dumana kattılar

100-Âdiyât 5
fe : sonra

100-Âdiyât 5
vasatne : ortasına daldılar

100-Âdiyât 5
cem'an : topluluk

100-Âdiyât 6
inne : muhakkak

100-Âdiyât 6
el insâne : insan

100-Âdiyât 6
le : gerçekten

100-Âdiyât 6
kenûdun : hamdetmeyen, çok nankör

100-Âdiyât 7
ve inne-hu : ve muhakkak ki o

100-Âdiyât 7
zâlike : bu

100-Âdiyât 7
le : elbette

100-Âdiyât 7
şehîdun : şahittir

100-Âdiyât 8
ve inne-hu : ve muhakkak ki o

100-Âdiyât 8
el hayri : hayr, mal (malı hayır sandığı için)

100-Âdiyât 8
le : gerçekten

100-Âdiyât 8
şedîdun : şiddetli, kuvvetli

100-Âdiyât 9
e : mi

100-Âdiyât 9
fe : artık

100-Âdiyât 9
lâ ya'lemu : bilmeyecek

100-Âdiyât 9
fî el kubûri : kabirlerde

100-Âdiyât 10
ve hussıle : ve hasıl olanlar toplandı, toplanıp izhar edildi

100-Âdiyât 10
fî es sudûri : göğüslerde

100-Âdiyât 11
inne : muhakkak

100-Âdiyât 11
rabbe-hum : onların Rabbi

100-Âdiyât 11
yevme izin : o gün, izin günü

100-Âdiyât 11
le : mutlaka, elbette

101-Kâria 1
el kâriatu : kâria, korkunç ve dehşet verici çarpan bir felâket

101-Kâria 2
el kâriatu : kâria

101-Kâria 3
ve mâ : ve nedir

101-Kâria 3
edrâ-ke : sana bildirdi

101-Kâria 3
el kâriatu : kâria

101-Kâria 4
yevme : o gün

101-Kâria 4
yekûnu : olurlar

101-Kâria 4
en nâsu : insanlar

101-Kâria 4
ke el ferâşi : kelebekler, pervaneler gibi

101-Kâria 4
el mebsûsi : dağılmış

101-Kâria 5
ve tekûnu : ve olurlar

101-Kâria 5
el cibâlu : dağlar

101-Kâria 5
ke el ıhni : renkli yünler gibi

101-Kâria 5
el menfuşi : etrafa saçılmış

101-Kâria 6
fe : artık

101-Kâria 6
emmâ : fakat

101-Kâria 6
men : kim

101-Kâria 6
sekulet : ağır geldi

101-Kâria 6
mevâzînu-hu : onun tartıları

101-Kâria 7
fe : artık, işte

101-Kâria 7
huve : o

101-Kâria 7
îşetin : yaşayış

101-Kâria 7
râdiyetin : razı olan, razı olduğu

101-Kâria 8
ve emmâ : ve amma, fakat

101-Kâria 8
men : kim

101-Kâria 8
haffet : hafif geldi

101-Kâria 8
mevâzînu-hu : tartıları

101-Kâria 9
fe : artık

101-Kâria 9
hâviyetun : haviye, cehennem ateşi

101-Kâria 10
ve mâ edrâ-ke : ve sana bildiren nedir

101-Kâria 10
mâ hiyeh : onun ne olduğu

101-Kâria 11
hâmiyetun : kızgın, yakıcı

102-Tekâsür 1
elhâ-kum (u) : sizi oyaladı

102-Tekâsür 1
et tekâsuru : çoklukla (mal, mülk, evlât ile) övünme

102-Tekâsür 2
el mekâbira : kabirler, mezarlar

102-Tekâsür 3
kellâ : hayır

102-Tekâsür 3
sevfe : yakında

102-Tekâsür 3
ta'lemûne : siz bileceksiniz

102-Tekâsür 4
summe : sonra

102-Tekâsür 4
kellâ : hayır

102-Tekâsür 4
sevfe : yakında

102-Tekâsür 4
ta'lemûne : siz bileceksiniz

102-Tekâsür 5
kellâ : hayır

102-Tekâsür 5
lev ta'lemûne : keşke siz bilseydiniz

102-Tekâsür 5
ilme el yakîni : İlm'el Yakîn, kesin bilgi

102-Tekâsür 6
le : elbette, mutlaka

102-Tekâsür 6
terevunne : göreceksiniz

102-Tekâsür 6
el cahîme : alevli ateş

102-Tekâsür 7
summe : sonra

102-Tekâsür 7
le : mutlaka

102-Tekâsür 7
terevunne-hâ : onu göreceksiniz

102-Tekâsür 7
ayne el yakîni : Ayn'el Yakîn, göz ile

102-Tekâsür 8
summe : sonra

102-Tekâsür 8
le : mutlaka

102-Tekâsür 8
tus'elunne : sorgulanacaksınız

102-Tekâsür 8
yevme izin : o gün, izin günü

102-Tekâsür 8
an(i) en naîmi : ni'metlerden

103-Asr 1
ve : andolsun, yemin olsun

103-Asr 1
el asrı : asr, zaman

103-Asr 2
inne : muhakkak

103-Asr 2
el insâne : insan

103-Asr 2
le : gerçekten, mutlaka

103-Asr 3
ellezîne : onlar, olanlar

103-Asr 3
âmenû : âmenû oldular

103-Asr 3
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel işlediler, nefs tezkiyesi yaptılar

103-Asr 3
ve tevâsav : ve tavsiye ettiler

103-Asr 3
bi el hakkı : hakkı

103-Asr 3
ve tevâsav : ve tavsiye ettiler

103-Asr 3
bi es sabrı : sabrı

104-Hümeze 1
veylun : yazıklar olsun, vay haline

104-Hümeze 1
humezetin : arkadan çekiştirmeyi alışkanlık haline getirme

104-Hümeze 1
lumezetin : kaş-göz hareketleriyle alay etme

104-Hümeze 2
ellezî : o ki

104-Hümeze 2
cemea : topladı

104-Hümeze 2
mâlen : mal

104-Hümeze 2
ve addede-hu : ve onu adetlendirdi, onu tekrar tekrar saydı

104-Hümeze 3
yahsebu : sanıyor

104-Hümeze 3
enne : olduğunu, olacağını

104-Hümeze 3
mâle-hu : onun malı

104-Hümeze 3
ahlede-hu : onu halid kıldı, onu ebedî kıldı

104-Hümeze 4
kellâ : hayır

104-Hümeze 4
le yunbezenne : mutlaka atılacak

104-Hümeze 4
fî el hutameti : hutamenin içine, hutameye, tutuşturulmuş ateşe

104-Hümeze 5
ve mâ : ve nedir

104-Hümeze 5
edrâ-ke : sana bildirdi

104-Hümeze 5
el hutameti : hutame

104-Hümeze 6
el mûkadetu : tutuşturulmuş

104-Hümeze 7
elletî : ki o

104-Hümeze 7
tettaliu : üstüne çıkar

104-Hümeze 7
alâ el ef'ideti : yüreklerin üzerine

104-Hümeze 8
inne-hâ : muhakkak o

104-Hümeze 8
aleyhim : onların üzerine

104-Hümeze 8
mu'sadetun : kilitlenmiştir, kapatılmıştır

104-Hümeze 9
amedin : sütunlar, direkler

104-Hümeze 9
mumeddedetin : uzatılmış yüksek

105-Fil 1
e lem tere : görmedin mi

105-Fil 1
keyfe : nasıl (neler)

105-Fil 1
feale : yaptı

105-Fil 1
rabbu-ke : senin Rabbin

105-Fil 1
el fîli : fil

105-Fil 2
e lem yec'al : ve kılmadı mı, yapmadı mı

105-Fil 2
keyde-hum : onların tuzağı, hilesi

105-Fil 3
ve ersele : ve gönderdi

105-Fil 3
aleyhim : onların üzerine

105-Fil 3
tayren : kuş, uçan

105-Fil 3
ebâbîle : ebabil

105-Fil 4
termî-him : onların üzerine atıyorlar

105-Fil 4
bi hicâretin : taşları

105-Fil 5
fe : böylece

105-Fil 5
ceale-hum : onları kıldı, yaptı

105-Fil 5
ke : gibi

105-Fil 5
me'kûlin : yenilmiş olan

106-Kureyş 1
kureyşin : Kureyş (Kabilesi)

106-Kureyş 2
rıhlete : yolculuk, göçler

106-Kureyş 2
eş şitâi : kış

106-Kureyş 2
ve es sayfi : ve yaz

106-Kureyş 3
fe : artık

106-Kureyş 3
rabbe : Rabb

106-Kureyş 3
hâzâ el beyti : bu ev

106-Kureyş 4
ellezî : o ki

106-Kureyş 4
at'ame-hum : onları doyurdu

106-Kureyş 4
ve âmene-hum : ve onları emin kıldı

107-Mâ'ûn 1
e raeyte : sen gördün mü

107-Mâ'ûn 1
ellezî : ki o, olan, yapan

107-Mâ'ûn 1
yukezzibu : yalanlıyor

107-Mâ'ûn 1
bi ed dîni : dîni

107-Mâ'ûn 2
fe : artık, oysa

107-Mâ'ûn 2
zâlike : işte o

107-Mâ'ûn 2
ellezî : ki o, olan, yapan

107-Mâ'ûn 2
yedu'u : itip kakan

107-Mâ'ûn 2
el yetîme : yetim

107-Mâ'ûn 3
ve lâ yahuddu : ve teşvik etmez

107-Mâ'ûn 3
el miskîni : miskin, yoksul, çalışmaya gücü olmayan

107-Mâ'ûn 4
fe : işte

107-Mâ'ûn 4
veylun : vay haline, yazıklar olsun

107-Mâ'ûn 4
li el musallîne : namaz kılanlara

107-Mâ'ûn 5
ellezîne : ki onlar, onlar ki

107-Mâ'ûn 5
sâhûne : gâfil olanlar

107-Mâ'ûn 6
ellezîne : onlar, .. yapanlar

107-Mâ'ûn 6
yurâûne : gösteriş yaparlar

107-Mâ'ûn 7
ve yemneûne : ve mani olurlar, engel olurlar

107-Mâ'ûn 7
el maûne : zekât ve yardımlaşma

108-Kevser 1
a'taynâ-ke : biz sana verdik

108-Kevser 1
el kevsere : kevser

108-Kevser 2
fe : artık , o halde

108-Kevser 2
li rabbi-ke : Rabbin için

108-Kevser 2
venhar : ve kurban kes

108-Kevser 3
inne : muhakkak

108-Kevser 3
şânie-ke : sana buğzetti

108-Kevser 3
huve : o

108-Kevser 3
el ebteru : ebter, soyu kesik

109-Kâfirûn 1
yâ eyyuhâ : ey, yâ

109-Kâfirûn 1
el kâfirûne : kâfirler

109-Kâfirûn 2
mâ ta'budûne : sizin kul olduğunuz, taptığınız şeyler

109-Kâfirûn 3
ve lâ entum : ve siz değilsiniz

109-Kâfirûn 3
âbidûne : kul olanlar, tapanlar

109-Kâfirûn 4
ve lâ ene : ve ben değilim

109-Kâfirûn 4
mâ abedtum : sizin kul olduğunuz, sizin taptığınız şeyler

109-Kâfirûn 5
ve lâ entum : ve siz değilsiniz

109-Kâfirûn 5
âbidûne : kul olanlar, tapanlar

109-Kâfirûn 6
lekum : sizin

109-Kâfirûn 6
ve liye : ve benim

11-Hûd 1
uhkimet : muhkem kılındı (sağlamlaştırıldı)

11-Hûd 1
summe : sonra

11-Hûd 1
fussılet : ayrı ayrı açıklandı

11-Hûd 1
min ledun : katından, tarafından

11-Hûd 2
ellâ (en lâ) ta'budû : kul olmamanız

11-Hûd 2
illâ allâhe : Allah'tan başkası

11-Hûd 2
inne-nî : muhakkak ben

11-Hûd 2
lekum : size, sizin için

11-Hûd 2
nezîrun : bir uyarıcı

11-Hûd 2
ve beşîrun : ve bir müjdeleyici

11-Hûd 3
ve en istagfirû : ve mağrifet istemeniz

11-Hûd 3
rabbe-kum : sizin Rabbinizden

11-Hûd 3
summe : sonra

11-Hûd 3
ileyhi : ona

11-Hûd 3
yumetti'kum : sizi metalandırır, faydalandırır, geçindirir

11-Hûd 3
metâan : bir meta, bir fayda

11-Hûd 3
hasenen : güzel

11-Hûd 3
ilâ ecelin : bir zamana kadar

11-Hûd 3
musemmen : belirlenmiş

11-Hûd 3
ve yu'ti : ve verir

11-Hûd 3
kulle : her, tüm, hepsi, bütün

11-Hûd 3
fadle-hu : onun fazlını

11-Hûd 3
ve in : ve eğer

11-Hûd 3
tevellev : yüz çevirirseniz

11-Hûd 3
fe innî : o zaman muhakkak ki ben

11-Hûd 3
ehâfu : korkarım

11-Hûd 3
aleykum : size, sizin üzerinize

11-Hûd 3
azâbe : azap

11-Hûd 3
yevmin kebîrin : büyük gün

11-Hûd 4
merciu-kum : sizin dönüşünüz (dönüş yeriniz)

11-Hûd 4
ve huve : ve o

11-Hûd 4
alâ kulli şey'in : herşeye

11-Hûd 5
e lâ : değil mi

11-Hûd 5
inne-hum : muhakkak, gerçekten onlar

11-Hûd 5
yesnûne : bükerler

11-Hûd 5
sudûre-hum : göğüslerini

11-Hûd 5
li yestahfû : gizlemek için

11-Hûd 5
e lâ : değil mi

11-Hûd 5
hîne : o zaman, o vakit, böylece

11-Hûd 5
yestagşûne \n(gışave) : perde (örtü) yaparlar, perdelerler \n: (perde)

11-Hûd 5
siyâbe-hum : elbiselerini

11-Hûd 5
ya'lemu : bilir

11-Hûd 5
mâ yusirrûne : gizledikleri şeyler (sır olanlar)

11-Hûd 5
ve mâ yu'linûne : ve açıkladıkları şeyler (aleni olan şeyler)

11-Hûd 5
inne-hu : muhakkak o

11-Hûd 5
bi zâti es sudûri : göğüslerde, sinelerde olanı

11-Hûd 6
ve mâ : ve yoktur

11-Hûd 6
min dâbbetin : yürüyen bir canlıdan, bir hayvan dan

11-Hûd 6
fi el ardı : yeryüzünde

11-Hûd 6
ve ya'lemu : ve bilir

11-Hûd 6
mustekarre-hâ : onun karar kıldığı (kaldığı) yer

11-Hûd 6
ve mustevdea-hâ : ve onun emanet (geçici) durduğu yer

11-Hûd 7
ve huve ellezî : ve odur ki

11-Hûd 7
halaka es semâvâti : semaları yarattı

11-Hûd 7
ve el arda : ve yeryüzü

11-Hûd 7
fî sitteti eyyâmin : altı gün (için)de

11-Hûd 7
ve kâne : ve idi

11-Hûd 7
alâ el mâi : su üzerinde

11-Hûd 7
li yebluve-kum : sizi imtihan etmek için

11-Hûd 7
eyyu-kum : sizin hanginiz

11-Hûd 7
ahsenu : en güzel, ahsen

11-Hûd 7
amelen : amel olarak, amel

11-Hûd 7
ve le in : ve muhakkak ki eğer

11-Hûd 7
kulte : sen dedin

11-Hûd 7
inne-kum : muhakkak siz

11-Hûd 7
meb'ûsûne : diriltileceksiniz

11-Hûd 7
min ba'di el mevti : ölümden sonra

11-Hûd 7
le yekûlenne : muhakkak ki derler

11-Hûd 7
ellezîne keferû : inkâr eden kimseler

11-Hûd 8
ve le in : ve eğer, gerçekten

11-Hûd 8
an-hum el azâbe : onlardan azabı

11-Hûd 8
ilâ ummetin : bir ümmete (bir topluma)

11-Hûd 8
ma'dûdetin : sayılı (bir zaman), belli bir müddet

11-Hûd 8
le yekûlunne : muhakkak derler ki

11-Hûd 8
e lâ : değil mi

11-Hûd 8
yevme ye'tî-him : onlara geldiği gün

11-Hûd 8
leyse : değil

11-Hûd 8
masrûfen : çevrilecek, uzaklaştırılacak

11-Hûd 8
ve hâka : ve kuşattı

11-Hûd 8
yestehziûne : alay ediyorlar

11-Hûd 9
ve le : ve elbette

11-Hûd 9
ezaknâ el insâne : insana tattırdık

11-Hûd 9
rahmeten : bir rahmet

11-Hûd 9
summe : sonra

11-Hûd 9
neza'nâ-hâ : onu biz çekip aldık

11-Hûd 9
inne-hu : muhakkak ki o

11-Hûd 9
le yeûsun : mutlaka (tamamen) ümitsiz olur

11-Hûd 9
kefûrun : nankör olur

11-Hûd 10
ve le in : ve muhakkak ki

11-Hûd 10
ezaknâ-hu : ona tattırırsak

11-Hûd 10
na'mâe : bir ni'met

11-Hûd 10
ba'de : sonra

11-Hûd 10
darrâe : sıkıntı

11-Hûd 10
messet-hu : onu dokundurduğumuz

11-Hûd 10
le yekûlenne : muhakkak derler ki

11-Hûd 10
zehebe es seyyiâtu : kötülükler gitti

11-Hûd 10
inne-hu : muhakkak o

11-Hûd 10
le ferihun : şımarıktır

11-Hûd 11
illâ ellezîne : ancak o kimseler (onlar hariç)

11-Hûd 11
saberû : sabredenler

11-Hûd 11
ve amilû es sâlihâti : ve ıslâh edici ameller yapanlar

11-Hûd 11
ûlâike : işte onlar

11-Hûd 11
lehum : onlarındır, onlar için vardır

11-Hûd 11
magfiretun : mağfiret (günahların sevaba çevrilmesi)

11-Hûd 11
ve ecrun : ve ecir, bedel

11-Hûd 11
kebîrun : büyük

11-Hûd 12
fe lealle-ke : ve belki sen

11-Hûd 12
ileyke : sana

11-Hûd 12
ve dâikun : ve daralır

11-Hûd 12
sadru-ke : senin göğsün

11-Hûd 12
en yekûlû : demeleri

11-Hûd 12
lev : olsa

11-Hûd 12
lev lâ : olsa olmaz mı

11-Hûd 12
unzile : indirildi

11-Hûd 12
aleyhi : ona

11-Hûd 12
kenzun : bir hazine

11-Hûd 12
ev : veya

11-Hûd 12
câe : geldi

11-Hûd 12
mea-hu : onunla birlikte

11-Hûd 12
melekun : bir melek

11-Hûd 12
innemâ : ancak, sadece, yalnız

11-Hûd 12
ente : sen

11-Hûd 12
nezîrun : uyarıcısın

11-Hûd 12
alâ kulli şey'in : herşeye

11-Hûd 12
vekîlun : vekildir

11-Hûd 13
em : yoksa, veya, mı

11-Hûd 13
yekûlûne ifterâ-hu : onu uydurdu diyorlar

11-Hûd 13
fe'tû : öyleyse getirin

11-Hûd 13
suverin : sure

11-Hûd 13
muftereyâtin : uydurulmuş olanlar

11-Hûd 13
ved'û : ve çağırın, davet edin

11-Hûd 13
men isteta'tum : gücünüzün yettiği kimseyi (kimseleri)

11-Hûd 13
sâdikîne : sadıklar, doğru söyleyenler

11-Hûd 14
fe : o zaman, artık

11-Hûd 14
illem (in lem) yestecîbû : eğer icabet etmezlerse, edemezlerse

11-Hûd 14
lekum : size (sizin davetinize)

11-Hûd 14
fa'lemû : o zaman bilin ki

11-Hûd 14
ennemâ : ancak, ..... olduğunu

11-Hûd 14
unzile : indirildi

11-Hûd 14
ve en lâ : ve (yoktur) olmadığı

11-Hûd 14
ilâhe illâ huve : O'ndan başka ilâh

11-Hûd 14
fe hel : artık, öyleyse, mı

11-Hûd 14
entum : siz

11-Hûd 14
muslimûne : müslümanlar, teslim olanlar

11-Hûd 15
men : kim

11-Hûd 15
kâne : idi

11-Hûd 15
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatı

11-Hûd 15
ve zînete-hâ : ve onun süsünü, ziynetini

11-Hûd 15
nuveffi : tamamen öderiz (vefa ederiz), veririz

11-Hûd 15
ileyhim : onlara

11-Hûd 15
a'mâle-hum : onların amellerini, yaptıklarını

11-Hûd 15
ve hum : ve onlar, onlara

11-Hûd 15
lâ yubhasûne : eksiltilmez

11-Hûd 16
ulâike : işte onlar

11-Hûd 16
ellezîne : o kimseler

11-Hûd 16
leyse : yoktur, değildir

11-Hûd 16
lehum : onlar için

11-Hûd 16
fi el âhireti : ahirette

11-Hûd 16
illâ en nâru : ateşten başka

11-Hûd 16
ve habita : ve boşa gitti, heba oldu

11-Hûd 16
ve bâtılun : ve geçersizdir, bâtıldır

11-Hûd 16
ya'melûne : yapıyorlar

11-Hûd 17
e fe men : artık (o) kimse mi

11-Hûd 17
kâne : oldu

11-Hûd 17
alâ beyyinetin : kesin bir delil üzerinde

11-Hûd 17
ve yetlû-hu : ve onu okur / ona tâbî olur

11-Hûd 17
ve min kabli-hi : ve ondan önce

11-Hûd 17
imâmen : bir imam, bir rehber (önder) olarak

11-Hûd 17
ve rahmeten : ve rahmet olarak

11-Hûd 17
ulâike : işte onlar

11-Hûd 17
yu'minûne : inanırlar (mü'mindirler)

11-Hûd 17
ve men : ve kimse

11-Hûd 17
yekfur : inkâr eder

11-Hûd 17
min el ahzâbi : hiziplerden, topluluklardan

11-Hûd 17
fe en nâru : böylece ateş

11-Hûd 17
mev'ıdu-hu : ona vaadedilen yer

11-Hûd 17
fe lâ teku : öyleyse olma

11-Hûd 17
fî miryetin : şüphe içinde, şüphede

11-Hûd 17
innehu el hakku : (muhakkak ki o) çünkü o haktır

11-Hûd 17
min rabbi-ke : senin Rabbinden

11-Hûd 17
ve lâkinne : ve lâkin, fakat

11-Hûd 17
eksere en nâsi : insanların çoğu

11-Hûd 17
lâ yu'minûne : inanmazlar, mü'min olmazlar

11-Hûd 18
ve men : ve kim

11-Hûd 18
ezlemu : daha zalim

11-Hûd 18
mimmen (min men) ifterâ : iftira edenden

11-Hûd 18
keziben : yalan olarak, yalanla

11-Hûd 18
ulâike : işte onlar

11-Hûd 18
yu'radûne : sunulacaklar, arz edilecekler

11-Hûd 18
ve yekûlu el eşhâdu : ve şahitler derler

11-Hûd 18
ellezîne kezebû : yalan söyleyen kimseler

11-Hûd 18
e lâ : değil mi

11-Hûd 18
lâ'netu allâhi : Allah'ın lâneti

11-Hûd 18
alâ ez zâlimîne : zalimlerin üzerine

11-Hûd 19
ellezîne : o kimseler

11-Hûd 19
yasuddûne : saptırırlar, engel olurlar

11-Hûd 19
an sebîli allâhi : Allah'ın yolundan

11-Hûd 19
ve yebgûne-hâ : ve onda ararlar, isterler

11-Hûd 19
ivecen : çarpıklık, eğrilik

11-Hûd 19
ve hum : ve onlar

11-Hûd 19
bi el âhireti : ahireti

11-Hûd 19
kâfirûne : inkâr edenler

11-Hûd 20
ulâike : onlar

11-Hûd 20
lem yekûnû : değildir, olmazlar, olamazlar

11-Hûd 20
mu'cizîne : aciz bırakanlar

11-Hûd 20
fî el ardı : yeryüzünde

11-Hûd 20
ve mâ kâne : ve yoktur, olmaz

11-Hûd 20
lehum : onlara

11-Hûd 20
min evliyâe : velîlerden, dostlardan (bir dost)

11-Hûd 20
lehum : onlara

11-Hûd 20
el azâbu : azap

11-Hûd 20
yestetîûnes sem'a : işitmeye güç yetirirler (sem'î hassaları çalışır)

11-Hûd 20
ve mâ kânû : ve olmadılar

11-Hûd 20
yubsirûne : görüyorlar (basar hassaları çalışıyor)

11-Hûd 21
ulâike : işte onlar

11-Hûd 21
ellezîne : o kimseler

11-Hûd 21
hasirû enfuse-hum : nefslerini hüsrana düşürdüler

11-Hûd 21
ve dalle an-hum : ve onlardan saptı, uzaklaştı (gitti)

11-Hûd 21
yefterûne : uyduruyorlar, iftira ediyorlar

11-Hûd 22
lâ cereme : bedeli yok, kurtuluşu yok, mecburi, kesinlikle

11-Hûd 22
enne-hum : muhakkak onlar

11-Hûd 22
fî el âhıreti : ahirette

11-Hûd 22
hum el ahserûne : onlar en çok hüsrana uğrayanlar

11-Hûd 23
inne ellezîne : muhakkak ki onlar

11-Hûd 23
âmenû : ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dilediler

11-Hûd 23
ve amilû es sâlihâti : ve ıslâh edici amel (nefs tezkiyesi) yaptılar

11-Hûd 23
ve ahbetû : ve huşû duydular, boyun eğdiler (razı ve itaatkâr oldular)

11-Hûd 23
ulâike : işte onlar

11-Hûd 23
ashâbu el cenneti : cennet halkı, cennet ehli

11-Hûd 23
hâlidûne : ebedî kalanlar

11-Hûd 24
mesele : durum, hal, örnek

11-Hûd 24
el ferîkayni : iki grup, iki topluluk

11-Hûd 24
ke el a'mâ : âmâ, kör olan kimse (göremeyen) gibi

11-Hûd 24
ve el esammi : ve sağır olan kimse (işitmeyen)

11-Hûd 24
ve el basîri : ve gören (basar hassası çalışan)

11-Hûd 24
ve es semîı : ve işiten (sem'î hassası çalışan)

11-Hûd 24
hel yesteviyâni : ikisi eşit (müsavi) mi

11-Hûd 24
meselen : durum, hal, örnek

11-Hûd 24
e fe lâ tezekkerûne : hâlâ tezekkür etmez misiniz

11-Hûd 25
ve lekad : ve andolsun ki

11-Hûd 25
erselnâ : biz gönderdik

11-Hûd 25
lekum : sizin için, size

11-Hûd 25
nezîrun : bir uyarıcıyım

11-Hûd 25
mubînun \n(ebâne) : ifadesi açık ve kesin olan, fasih konuşan, açıklayan, açıkça ifade eden kişi \n: (açık konuştu, kesin ifade etti)

11-Hûd 26
en lâ ta'budû : kul olmayın

11-Hûd 26
illallâhe (illâ allâhe) : Allah'tan başkasına

11-Hûd 26
ehâfu : korkarım, korkuyorum

11-Hûd 26
aleykum : sizin için

11-Hûd 26
azâbe : azap

11-Hûd 26
yevmin : gün

11-Hûd 26
elîmin : acı

11-Hûd 27
fe kâle el meleu : o zaman ileri gelenler dedi

11-Hûd 27
ellezîne keferû : inkâr edenler, kâfirler

11-Hûd 27
mâ nerâ-ke : biz, seni görmüyoruz

11-Hûd 27
illâ beşeren : beşerden başka

11-Hûd 27
misle-nâ : bizim gibi

11-Hûd 27
ve mâ nerâ-ke : ve görmüyoruz seni

11-Hûd 27
ittebea-ke : sana tâbî oldu

11-Hûd 27
illellezîne (illâ ellezîne) : o kimselerden başka

11-Hûd 27
erâzilu-nâ : bizden aşağı (fakir, zayıf ve aciz)

11-Hûd 27
bâdiye : basit olan, düşünmeden olan

11-Hûd 27
er re'yi : görüş, rey

11-Hûd 27
ve mâ nerâ : ve biz görmüyoruz

11-Hûd 27
lekum : sizi (sizin için)

11-Hûd 27
aleynâ : bizim üzerimizde

11-Hûd 27
bel : bilâkis, aksine

11-Hûd 27
nezunnu-kum : sizi zannediyoruz

11-Hûd 27
kâzibîne : yalanlayanlar, yalancılar

11-Hûd 28
kâle : dedi

11-Hûd 28
e reeytum : sizin reyiniz, görüşünüz mü

11-Hûd 28
alâ beyyinetin : bir beyyine, kesin, delil üzerinde

11-Hûd 28
ve âtâ-nî : ve bana verdi

11-Hûd 28
rahmeten : bir rahmet

11-Hûd 28
fe ummiyet : gizli tutuldu (saklandı)

11-Hûd 28
aleykum : size

11-Hûd 28
e : mi

11-Hûd 28
ve entum : ve siz

11-Hûd 28
lehâ : onu

11-Hûd 28
kârihûne : kerih görenler, hoşlanmayanlar

11-Hûd 29
ve yâ kavmi : ve ey kavmim

11-Hûd 29
lâ es'elu-kum : sizden istemiyorum

11-Hûd 29
aleyhi : ona karşılık, ona (onun için)

11-Hûd 29
mâlen : mal olarak

11-Hûd 29
in ecriye : eğer varsa ecrim, ücretim

11-Hûd 29
ve mâ : ve değil

11-Hûd 29
ene : ben

11-Hûd 29
ellezîne âmenû : Allah'a ulaşmayı dileyen (âmenû olan) kimseler

11-Hûd 29
inne-hum : muhakkak onlar

11-Hûd 29
ve lâkin-nî : ve fakat ben

11-Hûd 29
erâ-kum : sizi görüyorum

11-Hûd 29
kavmen : bir kavim

11-Hûd 29
techelûne : siz cahillik ediyorsunuz

11-Hûd 30
ve yâ kavmi : ve ey kavmim

11-Hûd 30
men : kim

11-Hûd 30
taredtu-hum : onları ben uzaklaştırdım (kovdum)

11-Hûd 30
e fe lâ tezekkerûne : hâlâ tezekkür etmez misiniz

11-Hûd 31
ve lâ ekûlu : ve ben demiyorum

11-Hûd 31
lekum : size

11-Hûd 31
ve lâ a'lemu el gaybe : ve gaybı bilmiyorum

11-Hûd 31
ve lâ ekûlu : ve ben demiyorum

11-Hûd 31
melekun : bir melek

11-Hûd 31
ve lâ ekûlu : ve ben demiyorum

11-Hûd 31
lillezîne (li ellezîne) : o kimselere

11-Hûd 31
tezderî : hakir görürsünüz

11-Hûd 31
len yu'tiyehum allâhu : Allah onlara hiç vermeyecek

11-Hûd 31
hayren : bir hayır

11-Hûd 31
a'lemu : bilir

11-Hûd 31
fî enfusi-him : onların nefslerindekileri

11-Hûd 31
izen : o taktirde, öyleyse

11-Hûd 31
le : mutlaka, elbette

11-Hûd 31
min ez zâlimîne : zalimlerden

11-Hûd 32
câdelte-nâ : sen bizimle çekiştin, mücâdele ettin

11-Hûd 32
fe : öyle ki, hatta

11-Hûd 32
ekserte : sen çok oldun, çok ileri gittin

11-Hûd 32
cidâle-nâ : bizimle çekişmede, mücâdelede

11-Hûd 32
fe'ti-nâ : artık bize getir

11-Hûd 32
teidu-nâ : bize vaadettiğin

11-Hûd 32
in kunte : eğer isen

11-Hûd 32
min es sâdikîne : sadıklardan, doğru sözlülerden

11-Hûd 33
kâle : dedi

11-Hûd 33
innemâ : ancak, sadece, yalnız

11-Hûd 33
ye'tî-kum : size getirir

11-Hûd 33
allâhu in şâe : Allah eğer dilerse

11-Hûd 33
ve mâ entum : ve siz değilsiniz

11-Hûd 33
bi mu'cizîne : aciz bırakan kimseler

11-Hûd 34
ve lâ yenfeu-kum : ve size fayda vermez

11-Hûd 34
eredtu : istedim

11-Hûd 34
en ensaha : nasihat etmek

11-Hûd 34
lekum : size

11-Hûd 34
kâne allâhu : Allah oldu

11-Hûd 34
en yugviye-kum : sizi azdırmayı

11-Hûd 34
huve : o

11-Hûd 34
ve ileyhi : ve ona

11-Hûd 34
turceûne : döndürüleceksiniz

11-Hûd 35
em : veya, yoksa ..... mu

11-Hûd 35
yekûlûne : diyorlar

11-Hûd 35
ifterâhu : onu uydurdu

11-Hûd 35
in iftereytu-hu : eğer onu uydurduysam

11-Hûd 35
fe aleyye : o zaman benim üzerimdedir, bana aittir

11-Hûd 35
ve ene : ve ben

11-Hûd 35
berîun : uzağım

11-Hûd 35
tucrimûne : siz suç işliyorsunuz

11-Hûd 36
ve ûhiye : ve vahyedildi

11-Hûd 36
enne-hu : çünkü o, (onlar) olduğu

11-Hûd 36
len yu'mine : asla inanmayacaklar (mü'min olmayacaklar)

11-Hûd 36
min kavmi-ke : senin kavminden

11-Hûd 36
men : kimse

11-Hûd 36
âmene : îmân etti, âmenû oldu

11-Hûd 36
fe lâ tebteis : üzülme, sen yeise kapılma

11-Hûd 36
yef'alûne : yapıyorlar

11-Hûd 37
vasnaıl fulke : ve gemiyi inşa et (yap)

11-Hûd 37
ve vahyi-nâ : ve vahyimizle

11-Hûd 37
ve lâ tuhâtıb-nî : ve bana hitap etme, hitapta bulunma

11-Hûd 37
fîllezîne (fî ellezîne) : o kimseler hakkında

11-Hûd 37
zalemû : zulmederler

11-Hûd 37
inne-hum : muhakkak onlar

11-Hûd 37
mugrekûne : boğulacak olanlar

11-Hûd 38
ve yasneu el fulke : ve gemiyi yapıyor

11-Hûd 38
ve kullemâ : ve her defa

11-Hûd 38
merre : uğradı

11-Hûd 38
aleyhi : ona

11-Hûd 38
meleun : ileri gelenler

11-Hûd 38
sehırû : alay ettiler

11-Hûd 38
kâle : de

11-Hûd 38
tesharû : alay ediyorsunuz

11-Hûd 38
fe in-nâ : o zaman muhakkak biz

11-Hûd 38
nesharu : alay edeceğiz

11-Hûd 38
kemâ : gibi

11-Hûd 38
tesharûne : alay ediyorsunuz

11-Hûd 39
fe sevfe : artık yakında

11-Hûd 39
ta'lemûne : bileceksiniz

11-Hûd 39
men : kimse(leri)

11-Hûd 39
ye'tî-hi : ona gelecek

11-Hûd 39
ve yehıllu : ve hulul eder, girer, nüfuz eder, sirayet eder

11-Hûd 39
aleyhi : onun üzerine, ona

11-Hûd 40
izâ câe : geldiği zaman, gelince

11-Hûd 40
emru-nâ : emrimiz

11-Hûd 40
ve fâret tennûru : ve tennur kaynadı (feveran etti)

11-Hûd 40
zevceynisneyni : iki unsurdan oluşan (bir dişi ve bir erkek) bir çift

11-Hûd 40
ve ehle-ke : ve aileni, senin ehlini

11-Hûd 40
men : kimse

11-Hûd 40
sebeka : geçti

11-Hûd 40
aleyhi el kavlu : onların üzerlerine söz, onlar hakkında söz

11-Hûd 40
ve men : ve kimse

11-Hûd 40
âmene : âmenû oldu (ölmeden evvel Allah'a ulaşmayı, mülâki olmayı diledi)

11-Hûd 40
ve mâ âmene : ve âmenû olmadı

11-Hûd 40
mea-hu : onunla beraber

11-Hûd 41
ve kâle irkebû : ve dedi binin

11-Hûd 41
mecrâ-hâ : onun gidişi, akışı, yüzmesi

11-Hûd 41
ve mursâ-hâ : ve onun demir atması (durması)

11-Hûd 41
inne : muhakkak ki, şüphesiz

11-Hûd 41
le gafûrun : mutlaka mağfiret edendir (günahları sevaba çeviren)

11-Hûd 42
ve hiye : ve o (gemi)

11-Hûd 42
tecrî : akar, yüzer

11-Hûd 42
fî mevcin : dalgalar içinde

11-Hûd 42
ke el cibâli : dağlar gibi

11-Hûd 42
ve nâdâ : ve seslendi

11-Hûd 42
ibne-hu : oğluna

11-Hûd 42
ve kâne : oldu, idi

11-Hûd 42
yâ buneyye irkeb : ey oğlum bin

11-Hûd 42
mea-nâ : bizimle beraber

11-Hûd 42
ve lâ tekun : ve olma

11-Hûd 42
mea : beraber

11-Hûd 42
el kâfirîne : kâfirler

11-Hûd 43
kâle : dedi

11-Hûd 43
se-âvî : ben sığınacağım

11-Hûd 43
ilâ cebelin : bir dağa

11-Hûd 43
min el mâi : sudan

11-Hûd 43
kâle : dedi

11-Hûd 43
lâ âsıme : engel olan (engel olucu), koruyan (koruyucu) yoktur

11-Hûd 43
el yevme : bugün

11-Hûd 43
min emri allâhi : Allah'ın emrinden

11-Hûd 43
men rahime : rahmet ettiği kimse(ler)

11-Hûd 43
ve hâle beyne-humâ : ve ikisinin arasına girdi

11-Hûd 43
el mevcu : dalga(lar)

11-Hûd 43
fe : böylece, o zaman

11-Hûd 43
kâne : oldu

11-Hûd 43
min el mugrakîne : boğulanlardan

11-Hûd 44
ve kîle : ve denildi ki

11-Hûd 44
ıbleî : yut

11-Hûd 44
mâe-ki : (senin) suyunu

11-Hûd 44
ve : ve

11-Hûd 44
yâ semâu : ey sema

11-Hûd 44
ve gîda : ve çekildi

11-Hûd 44
el mâu : su

11-Hûd 44
ve kudıye : ve yerine getirildi

11-Hûd 44
el emru : emir

11-Hûd 44
vestevet (ve istevet) : yerleşti, durdu

11-Hûd 44
alâ el cûdiyyi : Cudi dağı üstünde

11-Hûd 44
ve kîle : ve denildi

11-Hûd 44
bu'den : uzak olsunlar

11-Hûd 44
lil kavmi ez zâlimîne : zalimler kavmi

11-Hûd 45
ve nâdâ : ve seslendi

11-Hûd 45
rabbe-hu : Rabbine

11-Hûd 45
fe kâle : o zaman dedi

11-Hûd 45
innebnî (inne ibnî) : muhakkak ki benim oğlum

11-Hûd 45
ehlî : benim ailem

11-Hûd 45
ve inne : ve şüphesiz ki

11-Hûd 45
va'de-ke : senin vaadin

11-Hûd 45
el hakku : haktır

11-Hûd 45
ve ente : ve sen

11-Hûd 45
ahkem : en iyi hüküm veren

11-Hûd 45
el hâkimîne : hüküm verenler

11-Hûd 46
kâle : dedi

11-Hûd 46
inne-hu : muhakkak ki o

11-Hûd 46
leyse : değildir

11-Hûd 46
ehli-ke : senin ailen

11-Hûd 46
inne-hu : muhakkak ki o

11-Hûd 46
amelun : amel işleyendir

11-Hûd 46
fe : artık

11-Hûd 46
lâ tes'el-ni : benden isteme

11-Hûd 46
leyse : değil, olmayan

11-Hûd 46
leke : senin

11-Hûd 46
eizu-ke : sana öğüt veriyorum

11-Hûd 46
en tekûne : olmaktan

11-Hûd 46
min el câhilîne : cahillerden

11-Hûd 47
kâle : dedi

11-Hûd 47
innî eûzu bi-ke : muhakkak ki ben sana sığınırım

11-Hûd 47
en es'ele-ke : senden istemekten

11-Hûd 47
mâ leyse : olmayan şey

11-Hûd 47
ve illâ : ve olması hariç, olmazsa

11-Hûd 47
ve terham-nî : ve bana rahmet et

11-Hûd 47
ekun : ben olurum

11-Hûd 47
min el hâsirîne : hüsrana uğrayanlardan

11-Hûd 48
kîle : denildi

11-Hûd 48
bi selâmin : selâmetle

11-Hûd 48
ve berekâtin : ve bereketlerle

11-Hûd 48
aleyke : senin üzerine, sana

11-Hûd 48
ve alâ umemin : ve ümmetler, toplumlar üzerine

11-Hûd 48
mimmen (min men) : olan kimselerden

11-Hûd 48
meâ-ke : seninle beraber

11-Hûd 48
ve umemun : ve ümmetler

11-Hûd 48
se numettiu-hum : onları metalandıracağız, faydalandıracağız

11-Hûd 48
summe : sonra

11-Hûd 48
yemessu-hum : onlara dokunacak

11-Hûd 48
azâbun elîmun : elîm azap, acı azap

11-Hûd 49
tilke : bunlar

11-Hûd 49
min enbâi : haberlerden

11-Hûd 49
el gaybi : gayb (bilinmeyen)

11-Hûd 49
ileyke : sana

11-Hûd 49
mâ kunte : sen değildin

11-Hûd 49
ta'lemu-hâ : onu biliyorsun

11-Hûd 49
ente : sen

11-Hûd 49
ve lâ : ve değil

11-Hûd 49
kavmu-ke : senin kavmin

11-Hûd 49
fasbır (fe isbır) : artık sabret

11-Hûd 49
inne : muhakkak ki

11-Hûd 49
el âkıbete : akıbet, sonuç,

11-Hûd 49
li el muttekîne : takva sahiplerinin

11-Hûd 50
ve ilâ : ve, ...e

11-Hûd 50
ehâ-hum : onların kardeşi

11-Hûd 50
hûden : Hud

11-Hûd 50
kâle : dedi

11-Hûd 50
i'budu allâhe : Allah'a kul olun

11-Hûd 50
mâ lekum : sizin için yoktur

11-Hûd 50
in entum illâ : siz ancak ...sınız

11-Hûd 50
mufterûne : iftira edenler, uyduranlar

11-Hûd 51
lâ es'elu-kum : sizden istemiyorum

11-Hûd 51
aleyhi : ona (onun karşılığında)

11-Hûd 51
ecren : bir ecir, ücret

11-Hûd 51
in ecriye : eğer benim ücretim varsa

11-Hûd 51
alellezî (alâ ellezî) : ona aittir

11-Hûd 51
fetara-nî : beni yarattı

11-Hûd 51
e fe lâ ta'kılûne : hâlâ akıl etmez misiniz

11-Hûd 52
ve yâ kavmi istagfirû : ve, ey kavmim mağfiret isteyin (dileyin)

11-Hûd 52
rabbe-kum : Rabbinizin

11-Hûd 52
summe : sonra

11-Hûd 52
ileyhi : ona

11-Hûd 52
yursil es semâe : sema(dan) göndersin

11-Hûd 52
aleykum : sizin üzerinize

11-Hûd 52
ve yezid-kum : ve size arttırsın

11-Hûd 52
kuvveten : kuvvet, güç

11-Hûd 52
ilâ kuvveti-kum : sizin gücünüze, kuvvetinize

11-Hûd 52
ve lâ tetevellev : ve yüz çevirmeyin, dönmeyin

11-Hûd 52
mucrimîne : mücrimler, suçlular

11-Hûd 53
mâ ci'te-nâ bi : bize getirmedin

11-Hûd 53
beyyinetin : delil, apaçık bir belge, bir beyyine, bir mucize

11-Hûd 53
ve mâ nahnu : ve biz değiliz, olmayız

11-Hûd 53
âliheti-nâ : ilâhlarımız

11-Hûd 53
an kavli-ke : senin sözünden (dolayı)

11-Hûd 53
ve mâ nahnu : ve biz değiliz, olmayız

11-Hûd 53
leke : sana

11-Hûd 53
bi muminîne : inananlar

11-Hûd 54
in nekûlu illâ : biz ancak ..... deriz

11-Hûd 54
ı'terâ-ke : sana isabet etti, çarptı

11-Hûd 54
âliheti-nâ : ilâhlarımız

11-Hûd 54
kâle : dedi

11-Hûd 54
uşhidu allâhe : Allah'ı şahit tutuyorum

11-Hûd 54
veşhedû : ve şahit olun

11-Hûd 54
ennî : muhakkak ki ben, benim olduğuma

11-Hûd 54
berîun : berî, uzak

11-Hûd 54
mimmâ (min mâ) tuşrikûne : şirk koştuğunuz şeylerden

11-Hûd 55
fe kîdû-nî : haydi bana tuzak kurun

11-Hûd 55
cemîan : hepiniz, hepsi

11-Hûd 55
summe : sonra

11-Hûd 56
tevekkeltu : tevekkül ettim

11-Hûd 56
ve rabbi-kum, : ve sizin Rabbiniz

11-Hûd 56
mâ min dâbbetin : (hiç)bir dabbe (yürüyen canlı mahlûk) yoktur

11-Hûd 56
huve : o

11-Hûd 56
bi nâsıyeti-hâ : onun perçemini (saçların alındaki kısmını)

11-Hûd 56
inne : muhakkak

11-Hûd 56
alâ sırâtın mustekîmin : Sıratı Mustakîm üzeredir (Sıratı Mustakîm'in kontrolü Allah'tadır)

11-Hûd 57
fe in : eğer, buna rağmen, hâlâ

11-Hûd 57
tevellev : yüz çevirirsiniz, dönersiniz

11-Hûd 57
fe : artık

11-Hûd 57
eblagtu-kum : size tebliğ ettim

11-Hûd 57
ileykum : size

11-Hûd 57
ve yestahlifu : ve yerine getirir, halife kılar

11-Hûd 57
kavmen : bir kavim

11-Hûd 57
gayre-kum : sizden başka

11-Hûd 57
ve lâ tedurrûne-hu : ve ona zarar veremezsiniz

11-Hûd 57
şey'en : bir şey

11-Hûd 57
inne rabbî : muhakkak ki benim Rabbim

11-Hûd 57
alâ kulli şey'in : herşeyi, herşeye

11-Hûd 58
ve lemmâ : ve olduğu zaman

11-Hûd 58
câe emru-nâ : emrimiz geldi

11-Hûd 58
necceynâ : biz kurtardık

11-Hûd 58
hûden : Hud

11-Hûd 58
ve ellezîne : ve onlar

11-Hûd 58
âmenû : âmenû oldular (yaşarken Allah'a ulaşmayı dilediler)

11-Hûd 58
mea-hu : onunla beraber

11-Hûd 58
bi rahmetin : bir rahmet ile

11-Hûd 58
ve necceynâ-hum : ve onları kurtardık

11-Hûd 59
ve tilke : ve işte bu

11-Hûd 59
cehadû : bilerek inkâr ettiler

11-Hûd 59
ve asav : ve asi oldular, isyan ettiler

11-Hûd 59
rusule-hu : onun resûllerine

11-Hûd 59
ve ittebeû : tâbî oldular

11-Hûd 59
emre : emir

11-Hûd 59
cebbârin : zorlayıcı, cebbar

11-Hûd 60
ve utbiû : ve tâbî tutulurlar

11-Hûd 60
hâzihi ed dunyâ : bu dünyada

11-Hûd 60
la'neten : lânet

11-Hûd 60
ve yevme el kıyâmeti : ve kıyâmet günü

11-Hûd 60
e lâ : öyle değil mi, olmadı mı

11-Hûd 60
inne : gerçekten, muhakkak

11-Hûd 60
âden : Ad kavmi

11-Hûd 60
keferû : inkâr ettiler

11-Hûd 60
rabbe-hum : Rab'lerini

11-Hûd 60
e lâ : öyle değil mi

11-Hûd 60
bu'den : uzak oldu, uzak kaldı

11-Hûd 61
ve ilâ semûde : ve Semud kavmine

11-Hûd 61
ehâ-hum : onların kardeşi

11-Hûd 61
kâle : dedi

11-Hûd 61
ı'budû allâhe : Allah'a kul olun

11-Hûd 61
mâ lekum : sizin için yoktur

11-Hûd 61
huve : o

11-Hûd 61
enşee-kum : sizi yarattı

11-Hûd 61
min el ardı : topraktan, arzdan

11-Hûd 61
ve ista'mere-kum : ve size imar ettirdi, mamur hale getirtti (veya size ömür verdi)

11-Hûd 61
fe istâgfirû-hu : artık ondan mağfiret isteyin

11-Hûd 61
summe : sonra

11-Hûd 61
ileyhi : ona

11-Hûd 61
inne : muhakkak, şüphesiz

11-Hûd 62
kunte : sen oldun

11-Hûd 62
mercuvven : hakkında ümit beslenen kimse

11-Hûd 62
kable : önce

11-Hûd 62
e tenhâ-nâ : bizi nehy (men) mi ediyorsun

11-Hûd 62
en na'bude : tapmaktan (bizim tapmamız)

11-Hûd 62
ve inne-nâ : ve muhakkak ki biz

11-Hûd 62
le fî şekkin : kesinlikle (şüphe) tereddüt içinde

11-Hûd 62
mimmâ (min mâ) ted'û-nâ : bizi davet ettiğin (çağırdığın) şeyden

11-Hûd 62
ileyhi : ona

11-Hûd 63
kâle : dedi

11-Hûd 63
e reeytum : gördünüz mü, sizin görüşünüz (bu) mu

11-Hûd 63
beyyinetin : açık bir belge, beyyine, delil

11-Hûd 63
ve âtâ-nî : ve bana verdi

11-Hûd 63
rahmeten : bir rahmet

11-Hûd 63
fe men : o zaman kim

11-Hûd 63
fe : o halde, o zaman

11-Hûd 63
tezîdûne-nî : bana artırırsınız

11-Hûd 63
gayre : başka

11-Hûd 64
ve yâ kavmi : ve ey kavmim

11-Hûd 64
lekum : size, sizin için

11-Hûd 64
âyeten : bir âyet, delil, mucize

11-Hûd 64
fe zerû-hâ : onu serbest bırakın

11-Hûd 64
te'kul : yesin

11-Hûd 64
ve lâ temessû-hâ : ve ona dokunmayın

11-Hûd 64
fe ye'huze-kum : aksi halde, o taktirde sizi alır (olur)

11-Hûd 65
fe akarû-hâ : buna rağmen onu kestiler

11-Hûd 65
fe kâle : bunun üzerine dedi

11-Hûd 65
temetteû : faydalanın, metalanın (yaşayın)

11-Hûd 65
selâsete : üç

11-Hûd 65
eyyâmin : günler

11-Hûd 65
zâlike : bu

11-Hûd 65
gayru mekzûbin : yalanlanmayan, tekzip edilmesi olmayan

11-Hûd 66
fe lemmâ : bundan sonra böylece, olduğu zaman

11-Hûd 66
câe : geldi

11-Hûd 66
emru-nâ : emrimiz

11-Hûd 66
necceynâ : kurtardık

11-Hûd 66
ve : ve

11-Hûd 66
ellezîne âmenû : âmenû olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler

11-Hûd 66
mea-hu : onunla beraber, onun yanında

11-Hûd 66
bi rahmetin : bir rahmetle

11-Hûd 66
ve min hizyi : ve alçaklıktan, aşağılatıcı azaptan, zilletten

11-Hûd 66
yevmi izin : izin günü

11-Hûd 66
inne rabbe-ke : muhakkak ki senin Rabbin

11-Hûd 66
huve : o

11-Hûd 66
el kaviyyu : güçlüdür, kuvvetlidir, kavidir

11-Hûd 66
el azîzu : azîzdir, yücedir

11-Hûd 67
ve ehaze : ve aldı, helâk etti

11-Hûd 67
ellezîne zalemû : zulmeden kimseleri

11-Hûd 67
es sayhatu : bir çığlık, bir sayha, çok kuvvetli korkunç ses

11-Hûd 67
fe : böylece

11-Hûd 67
câsimîne : diz üstü çöküp kaldılar

11-Hûd 68
ke : gibi

11-Hûd 68
en lem yagnev : yaşamadılar, var olmadılar

11-Hûd 68
e lâ : (öyle) değil mi

11-Hûd 68
inne : gerçekten

11-Hûd 68
semûde : Semud kavmi

11-Hûd 68
keferû : inkâr ettiler

11-Hûd 68
rabbe-hum : Rab'lerini

11-Hûd 68
e lâ : (öyle) değil mi

11-Hûd 68
bu'den : uzaklık, uzak oldu, uzak kaldı

11-Hûd 68
li semûde : Semud kavmi

11-Hûd 69
ve lekad : ve andolsun

11-Hûd 69
câet : geldi

11-Hûd 69
ibrâhîme : İbrâhîm

11-Hûd 69
bi el buşrâ : müjde ile

11-Hûd 69
selâmen : selâm

11-Hûd 69
kâle : dedi

11-Hûd 69
selâmun : selâm

11-Hûd 69
fe mâ lebise : bunun üzerine, çok geçmedi (gecikmeden)

11-Hûd 69
en câe bi : getirmesi

11-Hûd 70
fe lemmâ : böylece, olduğu zaman

11-Hûd 70
reâ : gördü

11-Hûd 70
eydiye-hum : onların elleri

11-Hûd 70
lâ tesilu : uzanmadı (vasıl olmadı)

11-Hûd 70
ileyhi : ona

11-Hûd 70
nekire-hum : onları yadırgadı (ürktü)

11-Hûd 70
ve evcese : ve hissetti

11-Hûd 70
hîfeten : bir korku

11-Hûd 70
lâ tehaf : korkma

11-Hûd 70
in-nâ (inne-na) : muhakkak ki biz

11-Hûd 71
ve emre'etu-hu : ve onun eşi, hanımı (kadını)

11-Hûd 71
kâimetun : ayakta, ayakta duran

11-Hûd 71
fe dahıket : bunun üzerine güldü, gülümsedi

11-Hûd 71
fe beşşernâ-hâ : o zaman onu müjdeledik

11-Hûd 71
ve min verâi : ve arkasından

11-Hûd 71
ya'kûbe : Yâkub

11-Hûd 72
kâlet : dedi

11-Hûd 72
yâ veyletâ : vay, heyhat, hayret

11-Hûd 72
e elidu : ben mi doğuracağım

11-Hûd 72
ve ene : ve ben

11-Hûd 72
ecûzun : yaşlı, ihtiyarım

11-Hûd 72
ve hâzâ : ve bu

11-Hûd 72
şeyhan : ihtiyar, şeyh

11-Hûd 72
inne hâzâ : muhakkak ki bu

11-Hûd 72
le şey'un : elbette bir şeydir

11-Hûd 73
e : mı

11-Hûd 73
ta'cebîne : şaşırıyorsun

11-Hûd 73
min emri allâhi : Allah'ın emrinden (dolayı), Allah'ın emrine

11-Hûd 73
rahmetu allâhi : Allah'ın rahmeti

11-Hûd 73
ve berekâtu-hu : ve onun bereketi

11-Hûd 73
aleykum : sizin üzerinize

11-Hûd 73
ehle el beyti : ev halkı

11-Hûd 73
inne-hu : muhakkak o

11-Hûd 73
mecîdun : şanı yücedir, meciddir

11-Hûd 74
fe lemmâ : artık, olunca, olduğu zaman

11-Hûd 74
zehebe : gitti

11-Hûd 74
an ibrâhîme : İbrâhîm'den

11-Hûd 74
er rev'u : korku

11-Hûd 74
ve câet-hu : ve geldi ona

11-Hûd 74
el buşrâ : müjde

11-Hûd 75
inne : muhakkak ki

11-Hûd 75
ibrâhîme : İbrâhîm

11-Hûd 75
le : elbette, cidden

11-Hûd 75
evvâhun : çok içli, çok acıyan, (Allah'a) çok yalvarandır

11-Hûd 76
inne-hu : muhakkak o, çünkü o

11-Hûd 76
kad câe : gelmiştir

11-Hûd 76
emru rabbi-ke : Rabbinin emri

11-Hûd 76
ve inne-hum : ve muhakkak onlar, onlara

11-Hûd 76
gayru merdûdin : geri çevrilemez, reddedilemez

11-Hûd 77
ve lemmâ : ve olduğu zaman

11-Hûd 77
câet : geldi

11-Hûd 77
resulu-nâ : resûlümüz

11-Hûd 77
sîe bi-him : onlarla, onlardan dolayı fena oldu, üzüldü

11-Hûd 77
ve dâka bi-him zer'an : ve onlardan dolayı içi daralıp, telâşlandı

11-Hûd 77
ve kâle : ve dedi

11-Hûd 77
yevmun : gün

11-Hûd 78
ve câe-hu : ve ona geldi

11-Hûd 78
yuhreûne : süratle koşarak

11-Hûd 78
ileyhi : ona, yanına

11-Hûd 78
ve min kablu : ve önceden

11-Hûd 78
ya'melûne es seyyiâti : kötülük yapıyorlar

11-Hûd 78
kâle : dedi

11-Hûd 78
benâtî : kızlarım

11-Hûd 78
hunne : onlar

11-Hûd 78
etharu : daha temiz

11-Hûd 78
lekum : sizin için

11-Hûd 78
fettekullâhe (fe itteku allâhe) : artık Allah'a karşı takva sahibi olun

11-Hûd 78
ve lâ tuhzû-ni : ve beni utandırmayın, rezil, rüsva etmeyin

11-Hûd 78
e leyse : değil mi, yok mu

11-Hûd 78
reşîdun : reşid olan, irşad eden

11-Hûd 79
lekad : andolsun

11-Hûd 79
alimte : sen bildin, senin bildiğin (gibi)

11-Hûd 79
lenâ : bizim için

11-Hûd 79
fî benâti-ke : senin kızlarında, kızların hakkında, konusunda

11-Hûd 79
ve inne-ke : ve muhakkak sen

11-Hûd 79
le ta'lemu : elbette biliyorsun

11-Hûd 80
kâle : dedi

11-Hûd 80
lev enne : keşke olsaydı

11-Hûd 80
kuvveten : bir kuvvet, bir güç

11-Hûd 80
ev : veya

11-Hûd 80
şedîdin : şiddetli, kuvvetli, güçlü

11-Hûd 81
rabbi-ke : senin Rabbin

11-Hûd 81
len yasilû : asla ulaşamazlar (vasıl olamazlar)

11-Hûd 81
ileyke : sana

11-Hûd 81
fe esri : hemen gece çık yürü

11-Hûd 81
bi ehli-ke : (senin) ailenle birlikte

11-Hûd 81
min el leyli : geceden, gecenin

11-Hûd 81
ve lâ yeltefit : ve (yüzünüzü) geri dönmeyin

11-Hûd 81
ehadun : birisi, bir kimse

11-Hûd 81
illâ emreete-ke : senin hanımın (kadının) hariç

11-Hûd 81
inne-hu : muhakkak, çünkü o, çünkü

11-Hûd 81
esâbe-hum : onlara isabet etti

11-Hûd 81
inne : muhakkak ki

11-Hûd 81
mev'ıde-hum : onlara vaadedilen

11-Hûd 81
es subhu : sabah (vakti)

11-Hûd 81
e leyse : değil mi

11-Hûd 81
es subhu : sabah (vakti)

11-Hûd 82
fe lemmâ : artık olduğu zaman

11-Hûd 82
câe : geldi

11-Hûd 82
emru-nâ : emrimiz

11-Hûd 82
cealnâ : biz kıldık, yaptık

11-Hûd 82
âliye-hâ : onu en yüksek

11-Hûd 82
sâfile-hâ \n(ceale âliye-hâ sâfile-hâ) : onu en alçak \n: (onun altını üstüne getirdi)

11-Hûd 82
ve emtar-nâ : ve yağdırdık

11-Hûd 82
aleyhâ : onun üzerine

11-Hûd 82
hicâreten : taşlar

11-Hûd 82
mendûdin : dizilip hazırlanmış, istif edilmiş (veya ardarda gelen)

11-Hûd 83
musevvemeten : damgalanmış, işaretlenmiş

11-Hûd 83
inde : katında, indinde, yanında

11-Hûd 83
rabbi-ke : senin Rabbin

11-Hûd 83
ve mâ : ve değildir

11-Hûd 83
hiye : o

11-Hûd 83
min ez zâlimîne : zalimlerden

11-Hûd 84
ve ilâ medyene : ve Medyen kavmine

11-Hûd 84
ehâ-hum : onların kardeşi

11-Hûd 84
şuayben : Şuayb

11-Hûd 84
kâle : dedi

11-Hûd 84
u'budû allâhe : Allah'a kul olun

11-Hûd 84
lekum : size, sizin için

11-Hûd 84
ve lâ tenkusû : ve eksiltmeyin

11-Hûd 84
el mikyâle : ölçek

11-Hûd 84
ve el mîzâne : ve tartı, mizan

11-Hûd 84
erâ-kum : sizi görüyorum

11-Hûd 84
ve in-nî : ve gerçekten, muhakkak ben

11-Hûd 84
ehâfu : korkuyorum

11-Hûd 84
aleykum : sizin üzerinize

11-Hûd 84
azâbe : azap

11-Hûd 84
yevmin muhîtin : ihata eden (kuşatan) gün

11-Hûd 85
ve yâ kavmi : ve ey kavmim

11-Hûd 85
evfû : ifa edin (yerine getirin)

11-Hûd 85
el mikyâle : ölçek

11-Hûd 85
ve el mîzâne : ve tartı, mizan

11-Hûd 85
bi el kıstı : adalet ile

11-Hûd 85
ve lâ tebhasû en nâse : ve insanlara eksiltmeyin

11-Hûd 85
eşyâe-hum : onların eşyaları (şeyleri), hakları

11-Hûd 85
ve lâ ta'sev : ve karışıklık, bozgunculuk yapmayın, fesat çıkarmayın

11-Hûd 85
fî el ardı : yeryüzünde

11-Hûd 85
mufsidîne : fesat çıkaranlar

11-Hûd 86
bakıyyetu allâhi : Allah'ın bakiyesi (ticaretin bıraktığı kâr, helâl kazanç)

11-Hûd 86
lekum : sizin için

11-Hûd 86
mu'minîne : mü'minler

11-Hûd 86
ve mâ ene : ve ben değilim

11-Hûd 86
aleykum : sizin üzerinize

11-Hûd 87
e salâtu-ke : senin namazın mı

11-Hûd 87
te'muru-ke : sana emrediyor

11-Hûd 87
en netruke : bırakmamız, terketmemiz, vazgeçmemiz

11-Hûd 87
ev : veya, ve de

11-Hûd 87
en nef'ale : yapmamız

11-Hûd 87
fî emvâli-nâ : mallarımız hakkında, konusunda, mallarımıza

11-Hûd 87
mâ neşâu : dilediğimiz şeyi

11-Hûd 87
inne-ke : muhakkak ki sen

11-Hûd 87
le ente : elbette sen

11-Hûd 87
el halîmu : yumuşak huylu, halim

11-Hûd 87
er reşîdu : irşad eden, rüşde ermiş

11-Hûd 88
kâle : dedi

11-Hûd 88
e reeytum : sizin görüşünüz (bu) mu

11-Hûd 88
alâ beyyinetin : bir belge, delil üzerinde

11-Hûd 88
ve rezeka-nî : ve beni rızıklandırdı

11-Hûd 88
hasenen : güzel

11-Hûd 88
ve mâ urîdu : ve ben istemiyorum

11-Hûd 88
en uhâlife-kum : size muhalefet etmek, karşı çıkmak

11-Hûd 88
enhâ-kum : size yasakladım

11-Hûd 88
illâ el ıslâha : sadece, ancak ıslâh etmek

11-Hûd 88
mesteta'tu (mâ isteta'tu) : gücümün yettiği (şey) kadar

11-Hûd 88
ve mâ tevfîkî : ve benim muvaffak olmam, benim başarım

11-Hûd 88
aleyhi : ona

11-Hûd 88
tevekkeltu : ben tevekkül ettim

11-Hûd 88
ve ileyhi : ve ona

11-Hûd 89
ve yâ kavmi : ve ey kavmim

11-Hûd 89
lâ yecrimenne-kum : sakın olmasın, size isabet etmesin

11-Hûd 89
en yusîbe-kum : size isabet ettirmesi

11-Hûd 89
mâ esâbe : isabet eden şey

11-Hûd 89
kavme nûhin : Nuh kavmi

11-Hûd 89
ev : veya

11-Hûd 89
kavme hûdin : Hud kavmi

11-Hûd 89
ev : veya

11-Hûd 89
kavme sâlihın : Salih kavmi

11-Hûd 89
ve mâ : ve değildir

11-Hûd 90
ve istagfirû : ve mağfiret dileyin, isteyin

11-Hûd 90
rabbe-kum : Rabbinizin

11-Hûd 90
summe : sonra

11-Hûd 90
ileyhi : ona

11-Hûd 90
inne : muhakkak ki

11-Hûd 90
vedûdun : sevendir

11-Hûd 91
mâ nefkahu : fıkıh edemedik, anlayamadık, idrak edemedik

11-Hûd 91
kesîren : çok, çoğu

11-Hûd 91
mim mâ (min mâ) tekûlu : söylediğin şeyler

11-Hûd 91
ve in-nâ : ve muhakkak, biz

11-Hûd 91
le nerâ-ke : cidden seni görüyoruz

11-Hûd 91
daîfen : zayıf olan, zayıf

11-Hûd 91
ve lev lâ : ve olmasaydı

11-Hûd 91
rehtu-ke : senin gurubun (on kişiden az olan erkek grubu)

11-Hûd 91
le recemnâ-ke : mutlaka seni taşlardık (taşlayarak öldürürdük)

11-Hûd 91
ve mâ : ve değil

11-Hûd 91
ente : sen

11-Hûd 91
aleynâ : bize karşı

11-Hûd 92
kâle : dedi

11-Hûd 92
e : mi

11-Hûd 92
eazzu : daha azîz

11-Hûd 92
aleykum : size, sizin yanınızda

11-Hûd 92
ve ittehaztumû-hu : ve onu edindiniz, kabul ettiniz, öyle yaptınız

11-Hûd 92
verâe-kum : arkanıza

11-Hûd 92
zıhriyyen : arkaya atarak (unutarak)

11-Hûd 92
inne : muhakkak, şüphesiz

11-Hûd 92
ta'melûne : yapıyorsunuz

11-Hûd 93
ve yâ kavmi ı'melû : ve ey kavmim, yapın

11-Hûd 93
alâ mekânetikum) : siz yapacağınız şeyi

11-Hûd 93
sevfe ta'lemûne : yakında bileceksiniz

11-Hûd 93
men : kim, kime

11-Hûd 93
ye'tî-hi : ona gelir

11-Hûd 93
ve men : ve kim

11-Hûd 93
huve : o

11-Hûd 93
ve irtekibû : ve bekleyin, gözetin

11-Hûd 93
mea-kum : sizinle beraber

11-Hûd 94
ve lemmâ : ve olduğu zaman

11-Hûd 94
câe : geldi

11-Hûd 94
emru-nâ : emrimiz

11-Hûd 94
necceynâ : kurtardık

11-Hûd 94
şuayben : Şuayb

11-Hûd 94
ve ellezîne âmenû : ve âmenû olan kimseler

11-Hûd 94
mea-hu : onunla beraber

11-Hûd 94
bi rahmetin : rahmetle

11-Hûd 94
ve ehazet : ve helâk etti, aldı

11-Hûd 94
ellezîne zalemû : zulmeden kimseleri

11-Hûd 94
es sayhatu : sayha, korkunç bir ses

11-Hûd 94
fe asbahû : böylece oldular

11-Hûd 94
câsimîne : diz üstü çökmüş olanlar (olarak)

11-Hûd 95
ke : gibi

11-Hûd 95
en lem yagnev : yaşamadılar, var olmadılar

11-Hûd 95
e lâ : (öyle) değil mi, olmadı mı

11-Hûd 95
bu'den : uzak oldu, uzaklaştırıldı

11-Hûd 95
li medyene : Medyen kavmi için

11-Hûd 95
kemâ : gibi

11-Hûd 95
baıdet : uzak oldu

11-Hûd 95
semûdu : Semud kavmi

11-Hûd 96
ve lekad : ve andolsun

11-Hûd 96
erselnâ : biz gönderdik

11-Hûd 96
ve sultânin : ve bir sultan

11-Hûd 97
ilâ fir'avne : firavuna

11-Hûd 97
ve melâi-hi : ve onun ileri gelenleri

11-Hûd 97
fe ittebeû : fakat, tâbî oldular

11-Hûd 97
emre fir'avne : firavunun emri

11-Hûd 97
ve mâ : ve değildi

11-Hûd 97
emru fir'avne : firavunun emri

11-Hûd 97
bi reşîdin : irşad edici

11-Hûd 98
kavme-hu : onun kavmi, kendi kavmi

11-Hûd 98
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

11-Hûd 98
fe : böylece

11-Hûd 98
evrede-hum : onları girdirdi (götürür, götürecek)

11-Hûd 98
en nâre : ateş

11-Hûd 98
ve bi'se : ve (ne) kötü

11-Hûd 98
el virdu : yer

11-Hûd 98
el mevrûdu : vardıkları yer, girdikleri yer

11-Hûd 99
ve utbiû : ve tâbî tutuldular

11-Hûd 99
la'neten : lânet

11-Hûd 99
ve yevme el kıyâmeti : ve kıyâmet günü

11-Hûd 99
bi'se : (ne) kötü

11-Hûd 99
er rifdu : bağış, bahşiş

11-Hûd 99
el merfûdu : verilen bağış, bahşiş

11-Hûd 100
zâlike : işte bu

11-Hûd 100
min enbâi : haberlerden

11-Hûd 100
el kurâ : beldeler, ülkeler

11-Hûd 100
nekussu-hu : onu anlatıyoruz, kıssa ediyoruz

11-Hûd 100
aleyke : sana

11-Hûd 100
ve hasîdun : ve hasat edilmiş olan (izleri silinmiş olup izi kalmayan)

11-Hûd 101
ve mâ zalemnâ-hum : ve biz onlara zulmetmedik

11-Hûd 101
ve lâkin : ve lâkin

11-Hûd 101
zalemû : zulmettiler

11-Hûd 101
enfuse-hum : onların nefsleri, kendileri

11-Hûd 101
fe : artık

11-Hûd 101
mâ agnet : gani olmadı, fayda vermedi

11-Hûd 101
âlihetu-hum : onların ilâhları

11-Hûd 101
elletî yed'ûne : dua ettikleri (ki ona dua ederler)

11-Hûd 101
min şey'in : bir şey

11-Hûd 101
lemmâ câe emru : emir geldiği zaman

11-Hûd 101
rabbi-ke : senin Rabbin

11-Hûd 101
ve mâ : ve olmadı

11-Hûd 101
gayre : başka

11-Hûd 101
tetbîbin : helâk olma, ziyana uğrama

11-Hûd 102
ve kezâlike : ve onun gibi, böyle, böylece

11-Hûd 102
rabbi-ke : senin Rabbin

11-Hûd 102
ehaze : aldı, yakaladı

11-Hûd 102
el kurâ : belde, ülke, ülkeler, ülke halkı

11-Hûd 102
ve hiye : ve o

11-Hûd 102
zâlimetun : zulmetmek, zulüm işlemek, zalimdir

11-Hûd 102
inne : muhakkak, gerçekten

11-Hûd 102
ahze-hu : onun yakalaması, cezası

11-Hûd 102
elîmun : elîm, acı

11-Hûd 102
şedîdun : şiddetli

11-Hûd 103
inne : muhakkak, gerçekten

11-Hûd 103
fî zâlike : bunda vardır

11-Hûd 103
le âyeten : elbette bir âyet (delil)

11-Hûd 103
li men hâfe : korkan kimse için

11-Hûd 103
azâbe el âhıreti : ahiret azabı

11-Hûd 103
zâlike : işte bu

11-Hûd 103
yevmun mecmûun : toplanma günü

11-Hûd 103
lehu : ona

11-Hûd 103
en nâsu : insanlar

11-Hûd 103
ve zâlike : ve işte bu

11-Hûd 103
yevmun meşhûdun : şahadet günü

11-Hûd 104
ve mâ nuahhıru-hû : ve biz onu ertelemeyiz

11-Hûd 104
li ecelin : bir ecele, bir zamana

11-Hûd 105
yevme : gün

11-Hûd 105
ye'ti : gelir

11-Hûd 105
lâ tekellemu : konuşmaz (konuşamaz)

11-Hûd 105
nefsun : bir kimse

11-Hûd 105
fe : artık, o zaman

11-Hûd 105
ve saîdun : ve saiddir (mutlu) (cennette kalacak lar)

11-Hûd 106
fe emmâ : ama, artık

11-Hûd 106
ellezîne şekû : şâkî olanlar, mutsuz olanlar, bed- baht olanlar

11-Hûd 106
fe : artık

11-Hûd 106
fî en nâri : ateş içinde, ateşte

11-Hûd 106
lehum : onlar

11-Hûd 106
zefîrun : sesli nefes verme, inilti, hızlı soluk soluğa nefes almak

11-Hûd 106
ve şehîkun : ve nefesin içeri çekilip, şiddetli ve kötü bir sesle çıkması

11-Hûd 107
hâlidîne : ebedî kalanlar

11-Hûd 107
mâ dâmeti : devam ettikçe, durduğu müddetçe

11-Hûd 107
es semâvâtu : gökler, semalar

11-Hûd 107
ve el ardu : ve yeryüzü, arz

11-Hûd 107
mâ şâe : dilediği şey

11-Hûd 107
rabbu-ke : senin Rabbin

11-Hûd 107
inne : muhakkak

11-Hûd 107
rabbe-ke : senin Rabbin

11-Hûd 107
fe'âlun : yapandır

11-Hûd 108
ve emmâ : ve fakat

11-Hûd 108
ellezîne suidû : mutlu olanlar, said olanlar

11-Hûd 108
fe : artık, böylece

11-Hûd 108
fî el cenneti : cennette

11-Hûd 108
hâlidîne : ebedî kalanlar

11-Hûd 108
mâ dâmeti : devam ettikçe, durduğu müddetçe

11-Hûd 108
es semâvâtu : gökler, semalar

11-Hûd 108
ve el ardu : ve yeryüzü, arz

11-Hûd 108
mâ şâe : dilediği şey

11-Hûd 108
rabbu-ke : senin Rabbin

11-Hûd 108
atâen : lütuf, bağış, ihsan olarak

11-Hûd 108
gayre : olmayan

11-Hûd 108
meczûzin \n(gayre meczûzin) : kesinti, kesilmiş \n: (kesintisiz, devamlı, kesilmeyen)

11-Hûd 109
fe : o zaman, böylece, artık

11-Hûd 109
lâ teku : sen olma

11-Hûd 109
fî miryetin : şüphe içinde, kuşku içinde

11-Hûd 109
mâ ya'budûne : onların taptıkları şey, ibadet ettikleri şey

11-Hûd 109
kemâ : gibi, nasıl ki

11-Hûd 109
ve in-nâ : ve muhakkak biz

11-Hûd 109
le muveffû-hum : elbette onlara ödeyen (vefa eden)

11-Hûd 109
nasîbe-hum : onların nasipleri

11-Hûd 109
gayre menkûsin : eksiltmeksizin (tenkis etmeksizin)

11-Hûd 110
ve lekad : ve andolsun ki

11-Hûd 110
âteynâ : biz verdik

11-Hûd 110
el kitâbe : kitap

11-Hûd 110
fahtulife (fe ıhtulife) : bundan sonra ihtilâfa (anlaşmazlığa) düştüler

11-Hûd 110
ve lev lâ : ve olmasaydı

11-Hûd 110
kelimetun : bir söz, bir kelime

11-Hûd 110
sebekat : geçti (söylendi)

11-Hûd 110
min rabbi-ke : Rabbinden

11-Hûd 110
le kudiye : mutlaka hüküm verilmiş olurdu

11-Hûd 110
beyne-hum : onların arasında

11-Hûd 110
ve inne-hum : ve gerçekten, muhakkak onlar

11-Hûd 110
le fî şekkin : kesin, ciddî, bir tereddüt (şüphe) içinde

11-Hûd 110
murîbun \n(reyb) : tatmin etmeyen, kanaat hasıl etmeyen, şüphe veren \n: (şüphe)

11-Hûd 111
ve inne : ve muhakkak, şüphesiz

11-Hûd 111
kullen : tamamen, bütün, tüm, hepsi

11-Hûd 111
lemmâ : olduğu zaman

11-Hûd 111
le yuveffiyenne-hum : onlara mutlaka öder

11-Hûd 111
rabbuke : senin Rabbin

11-Hûd 111
a'mâle-hum : onların amelleri

11-Hûd 111
inne-hu : muhakkak ki o, çünkü o

11-Hûd 111
ya'melûne : yapıyorlar

11-Hûd 112
festekim (fe istekim) : istikamet üzere ol

11-Hûd 112
kemâ : gibi

11-Hûd 112
umirte : emrolundun

11-Hûd 112
ve men : ve o kimseler

11-Hûd 112
tâbe : tövbe etti (tövbe ederek tâbî oldu)

11-Hûd 112
mea-ke : seninle beraber, birlikte

11-Hûd 112
ve lâ tatgav : ve azgınlık etmeyin

11-Hûd 112
inne-hu : muhakkak ki o, çünkü o

11-Hûd 112
ta'melûne : yapıyorsunuz

11-Hûd 113
ve lâ terkenû : ve meyletmeyin, eğilim göstermeyin, dayanmayın

11-Hûd 113
ilâ ellezîne zalemû : zulmeden (zalim olan) kimselere

11-Hûd 113
fe temesse-kum : o zaman size dokunur

11-Hûd 113
en nâru : ateş

11-Hûd 113
ve mâ lekum : ve sizin için yoktur

11-Hûd 113
min evliyâe : evliyadan, velîlerden, dostlardan bir dost

11-Hûd 113
summe : sonra

11-Hûd 113
lâ tunsarûne : yardım olunmazsınız

11-Hûd 114
ve ekımı es salâte : ve namazı kıl, ikame et

11-Hûd 114
tarafeyin : iki tarafında

11-Hûd 114
nehâri : gündüz

11-Hûd 114
ve zulefen : ve gecenin ilk saatleri

11-Hûd 114
min el leyli : geceden

11-Hûd 114
inne el hasenâti : muhakkak hasenat (iyilikler, kazanılan dereceler)

11-Hûd 114
yuzhibne : giderir, yok eder

11-Hûd 114
es seyyiâti : seyyiat, kötülükler (kaybedilen dereceler)

11-Hûd 114
zâlike : işte bu

11-Hûd 114
li ez zâkirîne : öğüt alanlar, zikredenler için

11-Hûd 115
vasbir (ve isbir) : ve sabret

11-Hûd 115
fe innallâhe (inne allâhe) : muhakkak ki Allah

11-Hûd 115
ecre el muhsinîne : muhsinlerin ecrini

11-Hûd 116
fe : o zaman, bu durumda

11-Hûd 116
lev lâ kâne : olmaz mıydı, olmasaydı

11-Hûd 116
min el kurûni : nesillerden (asırlardan)

11-Hûd 116
ûlû bakıyyetin : bakiye sahipleri (asırlarca münkerden nehyedenler ve ma'rufla emredenler)

11-Hûd 116
yenhevne : nehyederler, men ederler

11-Hûd 116
an el fesâdi : fesat(lar)dan

11-Hûd 116
fi el ardı : yeryüzünde

11-Hûd 116
illâ kalîlen : pek azı hariç

11-Hûd 116
mimmen (min men) enceynâ : kurtardıklarımızdan

11-Hûd 116
vettebea (ve ittebea) : ve tâbî oldular

11-Hûd 116
ellezîne zalemû : zulmeden kimseler

11-Hûd 116
mâ utrifû \n(teref) : şımartıldıkları şeyler (mal, mülk) \n: (şımarıklık, ni'met ve bolluk içinde olup şımarmak)

11-Hûd 116
ve kânû : ve oldular

11-Hûd 116
mucrimîne : mücrimler, suçlular, günahkârlar

11-Hûd 117
ve mâ kâne : ve olmadı

11-Hûd 117
rabbu-ke : senin Rabbin

11-Hûd 117
li yuhlike : helâk edici

11-Hûd 117
el kurâ : beldeler, ülkeler

11-Hûd 117
ve ehlu-hâ : ve halkı

11-Hûd 117
muslihûne : ıslâh eden kimseler

11-Hûd 118
ve lev : ve eğer, olsa bile

11-Hûd 118
şâe : diledi

11-Hûd 118
rabbu-ke : senin Rabbin

11-Hûd 118
le ceale : elbette kıldı, yaptı

11-Hûd 118
en nâse : insanlar

11-Hûd 118
ummeten : bir ümmet

11-Hûd 118
vâhideten : tek, bir

11-Hûd 118
ve lâ yezâlûne : ve devam edecek (bitmeyecek, zail olmayacak)

11-Hûd 118
muhtelifîne : çeşitli anlaşmazlıklar, ihtilâflar

11-Hûd 119
men rahime : rahmet ettiği kimseler

11-Hûd 119
rabbu-ke : senin Rabbin

11-Hûd 119
ve li zâlike : ve bunun için

11-Hûd 119
ve temmet : ve tamamlandı

11-Hûd 119
kelimetu : söz, kelime

11-Hûd 119
rabbi-ke : senin Rabbin

11-Hûd 119
le emleenne : muhakkak dolduracağım

11-Hûd 119
cehenneme : cehennem

11-Hûd 119
min el cinneti : cinlerden (cinlerle)

11-Hûd 119
ve en nâsi : ve insanlar

11-Hûd 119
ecmaîne : toplu olarak, hepsi, tamamı, tümü

11-Hûd 120
ve kullen : ve hepsini, hepsi

11-Hûd 120
aleyke : sana

11-Hûd 120
min enbâi : haberlerden

11-Hûd 120
er rusuli : resûller

11-Hûd 120
nusebbitu : sabitleştiririz, sağlamlaştırırız

11-Hûd 120
fuâde-ke : senin kalbindeki idrak hassasını (fiziğin ötesine açık idrak)

11-Hûd 120
ve câe-ke : ve sana geldi

11-Hûd 120
el hakku : hak

11-Hûd 120
ve mev'ızatun : ve öğüt

11-Hûd 120
ve zikrâ : ve zikir

11-Hûd 120
li el muminîne : mü'minler için, mü'minlere

11-Hûd 121
ve kul : ve de (ki)

11-Hûd 121
ellezîne lâ yu'minû : mü'min olmayan kimseler

11-Hûd 121
a'melû : yapın

11-Hûd 121
alâ mekâneti-kum : yapmakta olduğunuz şeyler

11-Hûd 121
âmilûne : yapanlar, amel edenler

11-Hûd 122
ve intazırû : ve gözleyin, bekleyin

11-Hûd 122
muntazırûne : bekleyenler, gözleyenler

11-Hûd 123
ve li allâhi : ve Allah'ın, Allah'a ait

11-Hûd 123
gaybu es semâvâti : semaların (göklerin) gaybı

11-Hûd 123
ve el ardı : ve yeryüzü, arz

11-Hûd 123
ve ileyhi : ve ona

11-Hûd 123
yurceu : döndürülür

11-Hûd 123
el emru : emir, iş

11-Hûd 123
fa'bud-hu (fe u'bud-hu) : artık ona kul olun

11-Hûd 123
ve tevekkel : ve tevekkül edin

11-Hûd 123
aleyhi : ona

11-Hûd 123
ve mâ : ve değil

11-Hûd 123
rabbu-ke : senin Rabbin

11-Hûd 123
ammâ (an mâ) ta'melûne : yaptıklarınızdan

110-Nasr 1
izâ câe : geldiği zaman

110-Nasr 1
ve el fethu : ve fetih

110-Nasr 2
ve raeyte : ve sen gördün

110-Nasr 2
en nâse : insanlar

110-Nasr 2
yedhulûne : girerler

110-Nasr 2
efvâcen : grup grup

110-Nasr 3
fe : o zaman, artık

110-Nasr 3
sebbih : tespih et

110-Nasr 3
rabbi-ke : senin Rabbin, Rabbin

110-Nasr 3
ve istagfir-hu : ve ondan mağfiret dile

110-Nasr 3
inne-hu : muhakkak o

110-Nasr 3
kâne : oldu, idi, dır

110-Nasr 3
tevvâben : tövbeleri kabul eden

111-Tebbet 1
tebbet : kurudu, hüsrana uğradı, helâk oldu

111-Tebbet 1
yedâ : iki eli

111-Tebbet 1
ebî lehebin : Ebu Leheb

111-Tebbet 1
ve : ve

111-Tebbet 1
tebbe : kurudu, hüsrana uğradı, helâk oldu

111-Tebbet 2
ve : ve

111-Tebbet 2
kesebe : kazandıkları

111-Tebbet 3
se-yaslâ : yaslanacak, atılacak

111-Tebbet 3
nâren : ateş

111-Tebbet 3
zâte lehebin : alevli

111-Tebbet 4
ve imreetu-hu : ve onun kadını, eşi

111-Tebbet 4
hammâlete : taşıyan

111-Tebbet 4
el hatabi : odun

111-Tebbet 5
min mesedin : bükülmüş liften

112-İhlâs 1
huve allâhu : O Allah

112-İhlâs 1
ehadun : bir, tek

112-İhlâs 2
es samedu : samed, herşeyin ona muhtaç olması, onun hiçbir şeye muhtaç olmaması

112-İhlâs 3
lem yelid : o doğurmadı

112-İhlâs 3
ve lem yûled : ve doğurulmadı

112-İhlâs 4
ve lem yekun : ve olmadı

112-İhlâs 4
lehu : onun

112-İhlâs 4
kufuven : denk, eş

112-İhlâs 4
ehadun : tek, bir

113-Felâk 1
eûzu : ben sığınırım

113-Felâk 1
el felakı : felâk

113-Felâk 2
min şerri : kötülüklerinden, şerrinden

113-Felâk 3
ve min şerri : ve şerrinden

113-Felâk 3
izâ vakabe : çöktüğü zaman

113-Felâk 4
ve min şerri : ve şerrinden

113-Felâk 4
en neffâsâti : nefes edenler, üfleyenler

113-Felâk 4
fî el ukadi : düğümlere

113-Felâk 5
ve min şerri : ve şerrinden

113-Felâk 5
izâ hasede : haset ettiği zaman

114-Nâs 1
eûzu : ben sığınırım

114-Nâs 1
en nâsi : insanlar

114-Nâs 2
meliki : melik (sultan), mâlik (sahip)

114-Nâs 2
en nâsi : insanlar

114-Nâs 3
en nâsi : insanlar

114-Nâs 4
min şerri : şerrinden

114-Nâs 4
el vesvâsi : vesveseler

114-Nâs 4
el hannâsi : gizlice vesvese veren

114-Nâs 5
ellezî : ki o

114-Nâs 5
yuvesvisu : vesvese verir

114-Nâs 5
en nâsi : insanlar

114-Nâs 6
min(e) el cinneti : cinlerden

114-Nâs 6
ve en nâsi : ve insanlar

12-Yusuf 1
tilke : bunlar

12-Yusuf 1
el kitâbi el mubîni : açıklanmış, beyan edilmiş kitap

12-Yusuf 2
enzelnâ-hu : onu indirdik

12-Yusuf 2
kur'ânen : Kur'ân

12-Yusuf 2
arabiyyen : Arapça olarak

12-Yusuf 2
lealle-kum : umulur ki siz, böylece siz

12-Yusuf 2
ta'kılûne : akıl edersiniz

12-Yusuf 3
aleyke : sana

12-Yusuf 3
ahsene el kasası : en güzel kıssaları

12-Yusuf 3
evhaynâ : vahyettik

12-Yusuf 3
ileyke : sana

12-Yusuf 3
hâze el kur'âne : bu Kur'ân'ı

12-Yusuf 3
ve in kunte : ve eğer, oysa sen ..... idin

12-Yusuf 3
le min el gâfilîne : gâfillerden

12-Yusuf 4
iz kâle : dediği zaman, demişti

12-Yusuf 4
li ebî-hi : babasına

12-Yusuf 4
yâ ebeti : ey baba, babacığım

12-Yusuf 4
reeytu : gördüm

12-Yusuf 4
ehade aşere : on bir

12-Yusuf 4
kevkeben : gezegen

12-Yusuf 4
ve eş şemse : ve güneş

12-Yusuf 4
ve el kamere : ve ay

12-Yusuf 4
reeytu-hum : onları gördüm

12-Yusuf 4
sâcidîne : secde edenler

12-Yusuf 5
kâle : dedi

12-Yusuf 5
yâ buneyye : ey oğul

12-Yusuf 5
ru'yâ-ke : senin rüyan

12-Yusuf 5
alâ ıhveti-ke : kardeşlerine

12-Yusuf 5
fe yekîdû : o zaman hile yaparlar (tuzak kurarlar)

12-Yusuf 5
leke : sana

12-Yusuf 5
keyden : hile, tuzak

12-Yusuf 5
inne eş şeytâne : muhakkak ki şeytan

12-Yusuf 5
li el insâni : insan için

12-Yusuf 6
ve kezâlike : ve böylece, işte böylece

12-Yusuf 6
yectebî-ke : seni seçecek

12-Yusuf 6
rabbu-ke : senin Rabbin

12-Yusuf 6
ve yuallimu-ke : ve sana öğretecek

12-Yusuf 6
min te'vîli : tevîlinden, yorumundan

12-Yusuf 6
el ehâdîsi : sözler, olaylar

12-Yusuf 6
ve yutimmu : ve tamamlayacak

12-Yusuf 6
ni'mete-hu : ni'metini

12-Yusuf 6
aleyke : sana

12-Yusuf 6
ve alâ : ve üzerine, ...a

12-Yusuf 6
âli ya'kûbe : Yâkub ailesi

12-Yusuf 6
kemâ : gibi

12-Yusuf 6
etemme-hâ : onu tamamladı

12-Yusuf 6
alâ ebevey-ke : senin ebeveynine

12-Yusuf 6
ibrâhîme ve ishâka : İbrâhîm ve İshak

12-Yusuf 6
inne : muhakkak

12-Yusuf 6
rabbe-ke : senin Rabbin

12-Yusuf 7
lekad : andolsun

12-Yusuf 7
kâne : oldu, idi

12-Yusuf 7
yûsufe : Yusuf

12-Yusuf 7
ve ihveti-hi : ve onun kardeşleri

12-Yusuf 7
li es sâilîne : soranlar için

12-Yusuf 8
le yûsufu : gerçekten, elbette Yusuf

12-Yusuf 8
ve ehû-hu : ve onun kardeşi

12-Yusuf 8
ehabbu : daha sevgili

12-Yusuf 8
ilâ ebî-nâ : babamıza

12-Yusuf 8
ve nahnu : ve biz

12-Yusuf 8
usbehtun : grup (on kişilik veya daha fazlası)

12-Yusuf 8
inne : muhakkak

12-Yusuf 8
ebâ-nâ : babamız

12-Yusuf 8
le fî : elbette içindedir

12-Yusuf 9
yûsufe : Yusuf'u

12-Yusuf 9
ev itrahû-hu : veya onu atın

12-Yusuf 9
lekum : size

12-Yusuf 9
vechu : yüz

12-Yusuf 9
ebî-kum : sizin babanız

12-Yusuf 9
ve tekûnû : ve olun

12-Yusuf 9
kavmen : bir kavim, toplum, topluluk

12-Yusuf 9
sâlihîne : salihler

12-Yusuf 10
kâle : dedi

12-Yusuf 10
yûsufe : Yusuf'u

12-Yusuf 10
ve elkû-hu : ve onu atın, bırakın

12-Yusuf 10
fî gayâbeti el cubbi : kuyunun dibine

12-Yusuf 10
yeltekit-hu : onu bulur

12-Yusuf 10
ba'du es seyyâreti : bir kısım yolcular, bir grup yolcu, yolcu kafilesi

12-Yusuf 10
fâılîne : yapanlar

12-Yusuf 11
yâ ebâ-nâ : ey babamız

12-Yusuf 11
mâ leke : sana ne oluyor, ne oldu

12-Yusuf 11
lâ te'men-nâ alâ : bize emniyet etmiyorsun, bize güvenmiyorsun (bizden emin değilsin)

12-Yusuf 11
yûsufe : Yusuf

12-Yusuf 11
ve in-nâ : ve muhakkak ki biz

12-Yusuf 11
lehu : ona

12-Yusuf 11
le : elbette, gerçekten

12-Yusuf 11
nâsıhûne : nasihat edenler, öğüt verenler, iyiliğini isteyenler

12-Yusuf 12
ersil-hu : onu gönder

12-Yusuf 12
mea-nâ : bizimle birlikte

12-Yusuf 12
gaden : yarın

12-Yusuf 12
yerta' : bol bol yesin (beğendiği meyvelerden)

12-Yusuf 12
ve yel'ab : ve oynasın

12-Yusuf 12
ve in-nâ : ve muhakkak biz

12-Yusuf 12
lehu : ona, onu

12-Yusuf 12
le : elbette, gerçekten

12-Yusuf 12
hâfizûne : koruyanlar, muhafaza edenler

12-Yusuf 13
kâle : dedi

12-Yusuf 13
le yahzunu-nî : mutlaka, gerçekten beni üzer mahzun eder

12-Yusuf 13
en tezhebû : gitmeniz

12-Yusuf 13
ve ehâfu : ve korkuyorum, korkarım

12-Yusuf 13
en ye'kule-hu : onu yemesi

12-Yusuf 13
ez zi'bu : bir kurt

12-Yusuf 13
ve entum : ve siz

12-Yusuf 13
gâfilûne : gâfil olanlar (habersiz iken)

12-Yusuf 14
le in : gerçekten olursa

12-Yusuf 14
ekele-hu : onu yedi

12-Yusuf 14
ez zi'bu : bir kurt

12-Yusuf 14
ve nahnu : ve biz

12-Yusuf 14
usbetun : 10 kişilik grup, bir ekip, kuvvetli topluluk

12-Yusuf 14
izen : o taktirde, öyleyse

12-Yusuf 14
le hâsirûne : hüsrana düşenler

12-Yusuf 15
fe lemmâ : böylece, bundan sonra, olduğu zaman

12-Yusuf 15
zehebû bi-hî : onu götürdüler (onunla gittiler)

12-Yusuf 15
ve ecmeû : ve topluca, toplu olarak, hep beraber

12-Yusuf 15
en yec'alû-hu : onu kılmak için (bırakmak için)

12-Yusuf 15
gayâbet : dip, derinlik

12-Yusuf 15
el cubbi : kuyu

12-Yusuf 15
ve evhaynâ : ve biz vahyettik

12-Yusuf 15
ileyhi : ona

12-Yusuf 15
le tunebbienne-hum : mutlaka onlara haber vereceksin

12-Yusuf 15
bi emri-him : onların yaptıklarını, onların işini

12-Yusuf 15
ve hum : ve onlar

12-Yusuf 15
lâ yeş'urûne : farkında değiller

12-Yusuf 16
ve câû : ve geldiler

12-Yusuf 16
ebâ-hum : (onların) babaları

12-Yusuf 16
işâen : yatsı vakti

12-Yusuf 16
yebkûne : ağlıyorlar

12-Yusuf 17
yâ ebâ-nâ : ey babamız

12-Yusuf 17
zehebnâ : biz gittik

12-Yusuf 17
nestebiku : biz yarış yapmak istiyoruz

12-Yusuf 17
ve terek-nâ : ve biz bıraktık, terkettik

12-Yusuf 17
yûsufe : Yusuf

12-Yusuf 17
inde : yanında

12-Yusuf 17
metâı-nâ : eşyamız (metalarımız)

12-Yusuf 17
fe ekele-hu : böylece, o zaman onu yedi

12-Yusuf 17
ez zi'bu : kurt

12-Yusuf 17
ve mâ ente : ve sen değilsin

12-Yusuf 17
lenâ : bize

12-Yusuf 17
ve lev kunnâ : ve şâyet biz olsak bile

12-Yusuf 17
sâdikîne : doğru sözlü, sadık olanlar, doğru söyleyen kimseler

12-Yusuf 18
ve câû \n(câû bi) : ve geldiler \n: (getirdiler)

12-Yusuf 18
bi demin kezibin : yalancı kan ile

12-Yusuf 18
kâle : dedi

12-Yusuf 18
bel : hayır

12-Yusuf 18
sevvelet : sürükledi, teşvik etti

12-Yusuf 18
lekum : sizi

12-Yusuf 18
enfusu-kum : sizin nefsiniz

12-Yusuf 18
emren : bir iş

12-Yusuf 18
fe : artık bundan sonra

12-Yusuf 18
sabrun cemîlun : güzel (bir) sabırdır

12-Yusuf 18
ve allâhu : ve Allah

12-Yusuf 18
el musteânu : yardım (istiane) istenecek olan

12-Yusuf 18
tesıfûne : anlatıyorsunuz, vasıflandırıyorsunuz

12-Yusuf 19
ve câet : ve geldi

12-Yusuf 19
seyyâretun : yolcular, bir yolcu kafilesi, bir kervan

12-Yusuf 19
fe : böylece, sonra

12-Yusuf 19
erselû : gönderdiler

12-Yusuf 19
vâride-hum : sucularını

12-Yusuf 19
fe adlâ : o zaman sarkıttı

12-Yusuf 19
delve-hu : kovasını

12-Yusuf 19
kâle : dedi

12-Yusuf 19
ve eserrû-hu : ve onu gizlediler

12-Yusuf 19
bidâaten : sermaye, ticaret malı olarak

12-Yusuf 19
ya'melûne : yapıyorlar

12-Yusuf 20
ve şerev-hu : ve onu sattılar

12-Yusuf 20
bi semenin : bir fiyat ile

12-Yusuf 20
derâhime : dirhemler

12-Yusuf 20
ma'dûdetin : sayılı, birkaç

12-Yusuf 20
ve kânû : ve oldular, idiler

12-Yusuf 20
ez zâhidîne : kıymet vermeyen, rağbet etmeyen, önemsemeyen kimseler

12-Yusuf 21
ve kâle : ve dedi

12-Yusuf 21
ellezî işterâ-hu : onu satın alan kişi

12-Yusuf 21
li imre'eti-hi : eşine, hanımına (onun eşine)

12-Yusuf 21
ekrimî : ikram et, kerim ol, güzel yap, özenle hazırla

12-Yusuf 21
mesvâ-hu : onun mekânı, onun yerleşme yeri

12-Yusuf 21
en yenfea-nâ : bize fayda verir, bize faydası olur

12-Yusuf 21
ev nettehize-hu : veya onu ediniriz

12-Yusuf 21
veleden : evlât

12-Yusuf 21
ve kezâlike : ve böylece

12-Yusuf 21
mekken-nâ : biz yerleştirdik

12-Yusuf 21
li yûsufe : Yusuf'u

12-Yusuf 21
fî el ardı : yeryüzünde

12-Yusuf 21
ve li nuallime-hu : ve ona öğretelim diye (öğretmemiz için)

12-Yusuf 21
min te'vîli el ehâdîsi : olayların, sözlerin yorumundan (yorumunu)

12-Yusuf 21
ve allâhu : ve Allah

12-Yusuf 21
alâ emri-hî : emri üzerine, emrinde

12-Yusuf 21
ve lâkinne : ve fakat, lâkin

12-Yusuf 21
eksere en nâsi : insanların çoğu

12-Yusuf 21
lâ ya'lemûne : bilmezler

12-Yusuf 22
ve lemma : ve olduğu zaman

12-Yusuf 22
belega : erişti, ulaştı

12-Yusuf 22
eşudde-hu : kemâl, olgun çağına, en kuvvetli çağına

12-Yusuf 22
âteynâ-hu : ona verdik

12-Yusuf 22
hukmen : hüküm (hakimiyet, hüküm sahibi olma yetkisi, hikmet)

12-Yusuf 22
ve ilmen : ve ilim

12-Yusuf 22
ve kezâlike : ve işte böyle

12-Yusuf 22
neczî : ödüllendiririz, mükâfat veririz, ceza (karşılık) veririz

12-Yusuf 22
el muhsinîne : muhsinler

12-Yusuf 23
ve râvedet-hu \n(râvede) : ve ondan murat almak istedi, onunla olmak istedi \n: (beraber olmak istedi)

12-Yusuf 23
elletî : ki o (bayan için)

12-Yusuf 23
huve : o

12-Yusuf 23
fî beytihâ : onun evinde

12-Yusuf 23
an nefsi-hî : onun nefsinden

12-Yusuf 23
ve gallekat : ve sımsıkı kapadı

12-Yusuf 23
el ebvâbe : kapılar

12-Yusuf 23
ve kâlet : ve dedi

12-Yusuf 23
heyte : hadi gel

12-Yusuf 23
leke : senin için, sana, sen

12-Yusuf 23
kâle : dedi

12-Yusuf 23
inne-hu : muhakkak o

12-Yusuf 23
ahsene : en güzel şekilde

12-Yusuf 23
mesvâye : benim yerleşme yerim

12-Yusuf 23
inne-hu : muhakkak o, çünkü o

12-Yusuf 23
ez zâlimûne : zalimler

12-Yusuf 24
ve le kad : andolsun

12-Yusuf 24
hemmet : arzuladı

12-Yusuf 24
ve hemme : ve arzuladı

12-Yusuf 24
lev lâ : şâyet, eğer

12-Yusuf 24
en reâ : muhakkak gördü

12-Yusuf 24
burhâne : delilini

12-Yusuf 24
kezâlike : işte böyle, böylece

12-Yusuf 24
li nasrife : çevirmemiz için

12-Yusuf 24
anhu es sûe : onu kötülükten

12-Yusuf 24
ve el fahşâe : ve fuhuş

12-Yusuf 24
inne-hu : muhakkak ki o (çünkü)

12-Yusuf 24
el muhlesîne : muhlis olanlar

12-Yusuf 25
ve istebekâ : ve koştular

12-Yusuf 25
el bâbe : kapı

12-Yusuf 25
ve kaddet \n(kadde) \n(kadde (kalın d ile yazılırsa)) \n(kudde) : ve yırttı \n: (boyuna yırttı) \n: (enine yırttı) \n: (yırtıldı)

12-Yusuf 25
ve elfeyâ : ve ikisi karşılaştılar, karşılarında (buldular)

12-Yusuf 25
seyyide-hâ : onun efendisi (kadının)

12-Yusuf 25
ledâ el bâbi : kapının yanı

12-Yusuf 25
kâlet : dedi (kadın)

12-Yusuf 25
cezâu : cezası

12-Yusuf 25
men erâde : isteyen kimse

12-Yusuf 25
bi ehli-ke : senin ailene

12-Yusuf 25
sûen : bir kötülük

12-Yusuf 25
en yuscene : zindana atılmak

12-Yusuf 25
ev : veya

12-Yusuf 25
azâbun elîmun : acı (bir) azap

12-Yusuf 26
kâle : dedi

12-Yusuf 26
hiye : o (kadın)

12-Yusuf 26
râvedet-nî : beni elde etmeye çalıştı, benimle beraber olmak istedi

12-Yusuf 26
an nefsî : nefsimden

12-Yusuf 26
ve şehide : ve şahitlik etti

12-Yusuf 26
min ehli-hâ : onun (kadının) ailesinden

12-Yusuf 26
in kâne : eğer olduysa, ise

12-Yusuf 26
kudde : yırtıldı

12-Yusuf 26
fe sadekat : o zaman, o taktirde doğru söyledi, haklı

12-Yusuf 26
ve huve : ve o (erkek)

12-Yusuf 26
min el kâzibîne : yalancılardan

12-Yusuf 27
ve in kâne : ve eğer olduysa, ise

12-Yusuf 27
kudde : yırtıldı

12-Yusuf 27
fe kezebet : bu durumda o (kadın) yalan söyledi

12-Yusuf 27
ve huve : ve o (erkek)

12-Yusuf 27
min es sâdikîne : doğru söyleyenlerden, sadıklardan

12-Yusuf 28
fe lemmâ : olduğu zaman

12-Yusuf 28
reâ : gördü

12-Yusuf 28
kudde : yırtılmış

12-Yusuf 28
kâle : dedi

12-Yusuf 28
inne-hu : muhakkak o

12-Yusuf 28
min keydikunne : sizin tuzaklarınızdan (hilelerinizden)

12-Yusuf 28
inne : muhakkak

12-Yusuf 28
keydekunne : sizin tuzağınız (hileniz)

12-Yusuf 29
vestagfirî (ve istagfirî) : mağfiret iste

12-Yusuf 29
li zenbi-ki : senin suçun, günahın için (kadın için)

12-Yusuf 29
inne-ki : muhakkak sen (kadın)

12-Yusuf 29
min el hâtıîne : kasten günah işleyenlerden

12-Yusuf 30
ve kâle : ve dedi

12-Yusuf 30
nisvetun : kadınlar

12-Yusuf 30
fî el medîneti : şehirde

12-Yusuf 30
emre'etu el azîzi : azîzin (vezirin) hanımı

12-Yusuf 30
fetâhâ : onun emrinde olan (kölesi) genç delikanlı

12-Yusuf 30
an nefsi-hî : onun nefsinden

12-Yusuf 30
şegafe-hâ : onun kalbine işlemiş

12-Yusuf 30
hubben : sevgi, aşk

12-Yusuf 30
le nerâ-hâ : onu görüyoruz

12-Yusuf 31
fe lemmâ : böylece, olduğu zaman

12-Yusuf 31
semiat : işitti (kadın)

12-Yusuf 31
bi mekrihinne : çekiştirdiklerini, dedikodu yaptıklarını

12-Yusuf 31
erselet : gönderdi

12-Yusuf 31
ileyhinne : onlara (kadınlara)

12-Yusuf 31
ve a'tedet : ve hazırladı

12-Yusuf 31
lehunne : onlar (kadınlar) için

12-Yusuf 31
mutteke'en : karşılıklı dayanıp oturacak yer

12-Yusuf 31
ve âtet : ve verdi

12-Yusuf 31
kulle : hepsi

12-Yusuf 31
vâhidetin : birine

12-Yusuf 31
min hunne : onlardan (kadınlardan)

12-Yusuf 31
sikkînen : bir bıçak

12-Yusuf 31
ve kâlet ihruc : ve 'çık' dedi

12-Yusuf 31
aleyhinne : onlara (kadınlara)

12-Yusuf 31
fe lemmâ : o zaman, ..... olunca

12-Yusuf 31
re'eyne-hu : onu gördüler (kadınlar)

12-Yusuf 31
ekberne-hu : onu büyüttüler (çok beğendiler, hayran kaldılar)

12-Yusuf 31
ve katta'ne : ve kestiler

12-Yusuf 31
eydiye-hunne : (onlar) ellerini

12-Yusuf 31
ve kulne : ve dediler

12-Yusuf 31
hâşe : hayır

12-Yusuf 31
beşeren : bir beşer

12-Yusuf 31
melekun : bir melek

12-Yusuf 31
kerîmun : üstün, kerim

12-Yusuf 32
kâlet : dedi (kadın)

12-Yusuf 32
fe zâlikunne : işte bu

12-Yusuf 32
ellezî lumtunne-nî : beni kınadığınız kimse

12-Yusuf 32
ve lekad : ve andolsun ki

12-Yusuf 32
râvedtu-hu : onu elde etmeye çalıştım, elde etmek istedim

12-Yusuf 32
an nefsi-hi : onun nefsinden

12-Yusuf 32
fe ista'same : o zaman imtina etti, aşırı derecede, şiddetle sakındı

12-Yusuf 32
ve lein : ve eğer

12-Yusuf 32
lem yef'al : yapmazsa

12-Yusuf 32
le yuscenenne : mutlaka zindana atılacak

12-Yusuf 32
ve le yekûne : ve mutlaka olacak, olarak

12-Yusuf 32
min es sâgırîne : küçük düşenlerden

12-Yusuf 33
kâle : dedi

12-Yusuf 33
es sicnu : hapishane, zindan

12-Yusuf 33
ehabbu : daha sevimlidir

12-Yusuf 33
ileyye : bana

12-Yusuf 33
yed'ûne-nî : beni çağırdıkları, davet ettikleri

12-Yusuf 33
ileyhi : ona

12-Yusuf 33
ve illâ : ve ancak, yalnız, başka

12-Yusuf 33
keydehunne : onların (kadınların) hilesi, tuzağı

12-Yusuf 33
ileyhinne : onlara

12-Yusuf 33
ve ekun : ve olurum

12-Yusuf 33
min el câhilîne : cahillerden

12-Yusuf 34
fe istecâbe : o zaman kabul etti, icabet etti

12-Yusuf 34
lehu : ona

12-Yusuf 34
fe sarefe : böylece uzaklaştırdı, çevirdi

12-Yusuf 34
keydehunne : onların hilesini, tuzağını

12-Yusuf 34
inne-hu : muhakkak o

12-Yusuf 34
huve es semîu : o en iyi işitendir

12-Yusuf 34
el alîmu : en iyi bilendir

12-Yusuf 35
summe : sonra, daha sonra

12-Yusuf 35
bedâle-hum : onlara zahir oldu, uygun göründü

12-Yusuf 35
raevu el âyâti : delilleri gördüler

12-Yusuf 35
le yescununne-hu : onu mutlaka zindana atacaklar

12-Yusuf 36
ve dehale : ve girdi

12-Yusuf 36
mea-hu : onunla beraber

12-Yusuf 36
es sicne : zindan

12-Yusuf 36
feteyâni : iki genç erkek

12-Yusuf 36
kâle : dedi

12-Yusuf 36
ehadu-humâ : onlardan biri

12-Yusuf 36
erâ-nî : beni, kendimi görüyorum

12-Yusuf 36
hamren : üzüm

12-Yusuf 36
ve kâle el âharu : ve diğeri dedi

12-Yusuf 36
erâ-nî : görüyorum

12-Yusuf 36
fevka : üstünde

12-Yusuf 36
re'sî : başım

12-Yusuf 36
hubzen : ekmek

12-Yusuf 36
te'kulu : yiyor

12-Yusuf 36
et tayru : kuş(lar)

12-Yusuf 36
nebbi'nâ : bize haber ver, bize anlat

12-Yusuf 36
bi te'vîli-hi : onun yorumunu

12-Yusuf 36
nerâ-ke : seni görüyoruz

12-Yusuf 36
min el muhsinîne : muhsinlerden

12-Yusuf 37
kâle : dedi

12-Yusuf 37
lâ ye'tikumâ : size (ikinize) gelmez

12-Yusuf 37
turzekâni-hi : onunla rızıklandırılacağınız

12-Yusuf 37
nebbe'tu-kumâ : size (ikinize) haber verdim

12-Yusuf 37
bi te'vîli-hi : onun yorumunu, açıklamasını

12-Yusuf 37
kable : önce

12-Yusuf 37
en ye'tiye-kumâ : size (ikinize) gelmesi

12-Yusuf 37
alleme-ni : bana öğretti

12-Yusuf 37
terektu : terkettim

12-Yusuf 37
millete kavmin : bir kavmin dîni

12-Yusuf 37
lâ yu'minûne : inanmayan

12-Yusuf 37
ve hum : ve onlar

12-Yusuf 37
bi el âhireti-hum : kendi ahiretlerini

12-Yusuf 37
kâfirûne : inkâr edenler

12-Yusuf 38
ve itteba'tu : ve ben tâbî oldum

12-Yusuf 38
millete : dîn

12-Yusuf 38
ibrâhîme : İbrâhîm

12-Yusuf 38
ve ishâka : ve İshak

12-Yusuf 38
ve ya'kûbe : ve Yâkub

12-Yusuf 38
mâ kâne : olmadı, olmaz

12-Yusuf 38
lenâ : bizim için, bize

12-Yusuf 38
en nuşrike : şirk koşmamız

12-Yusuf 38
min şey'in : bir şeyden, bir şey ile

12-Yusuf 38
zâlike : işte bu

12-Yusuf 38
aleynâ : bizim üzerimize, bize

12-Yusuf 38
ve alâ en nâsi : ve insanların üzerine, insanlara

12-Yusuf 38
ve lâkinne : ve lâkin, fakat, ama

12-Yusuf 38
eksere en nâsi : insanların çoğu

12-Yusuf 38
lâ yeşkurûne : şükretmezler, şükretmiyorlar

12-Yusuf 39
yâ sâhibeyis sicni : ey zindan arkadaşlarım

12-Yusuf 39
e erbâbun : Rab'ler mi

12-Yusuf 39
muteferrikûne : ayrı ayrı, birçok (tefrik edilmiş olanlar)

12-Yusuf 39
emillâhu (emi allâhu) : yoksa, Allah mı

12-Yusuf 39
el vâhıdu : bir tek olan, tek

12-Yusuf 39
el kahhâru : kahhar olan (tutan, yakalayan, hakim ve gâlip olan)

12-Yusuf 40
ta'budûne : siz tapıyorsunuz

12-Yusuf 40
esmâen : isimler

12-Yusuf 40
semmeytumû-hâ : onu isimlendirdiniz

12-Yusuf 40
entum : siz

12-Yusuf 40
ve âbâu-kum : ve atalarınız, babalarınız

12-Yusuf 40
mâ enzele allâhu : Allah indirmedi

12-Yusuf 40
in el hukmu : hüküm ise

12-Yusuf 40
emere : emretti

12-Yusuf 40
ellâ (en lâ) ta'budû : kul olmamanız

12-Yusuf 40
zâlike : işte bu

12-Yusuf 40
ed dînu el kayyimu : kayyum (Âdem (A.S)'dan kıyâmete kadar devam edecek olan) dîn

12-Yusuf 40
ve lâkinne : ve lâkin, fakat, ama

12-Yusuf 40
eksere en nâsi : insanların çoğu

12-Yusuf 40
lâ ya'lemûne : bilmezler, bilmiyorlar

12-Yusuf 41
yâ sâhıbeyi es sicni : ey zindan arkadaşlarım

12-Yusuf 41
emmâ ehadu-kumâ : ama, fakat, sizin ikinizden biri

12-Yusuf 41
fe yeskî : bundan sonra sakilik yapacak (içecek sunacak)

12-Yusuf 41
rabbe-hu : rabbine, efendisine

12-Yusuf 41
hamren : şarap, üzüm

12-Yusuf 41
ve emmâ el âharu : ve (ama) fakat diğeri, diğerine gelince

12-Yusuf 41
fe yuslebu : asılacak

12-Yusuf 41
fe te'kulu et tayru : sonra, böylece, kuş(lar) yiyecek

12-Yusuf 41
min re'si-hi : onun başından

12-Yusuf 41
kudiye : olmuştur, bitirilmiştir, kesinleşmiştir (kesinleştirilmiştir)

12-Yusuf 41
el emru : emir, iş, hüküm

12-Yusuf 41
ellezî : ki o

12-Yusuf 41
testeftiyâni : ikinizin tabirini, fetvasını, açıklamasını istediğiniz

12-Yusuf 42
ve kâle : ve dedi

12-Yusuf 42
lillezî (li ellezî) : o kimseye

12-Yusuf 42
zanne : zannetti, bildi

12-Yusuf 42
enne-hu : onun olduğu

12-Yusuf 42
inde rabbi-ke : efendinin yanında

12-Yusuf 42
fe ensâhu : o zaman, fakat ona unutturdu

12-Yusuf 42
eş şeytânu : şeytan

12-Yusuf 42
zikre : hatırlama, anma

12-Yusuf 42
fe lebise : böylece kaldı

12-Yusuf 42
fî es sicni : zindanda

12-Yusuf 42
sinîne : seneler

12-Yusuf 43
ve kâle : ve dedi

12-Yusuf 43
el meliku : hükümdar, melik

12-Yusuf 43
erâ : görüyorum

12-Yusuf 43
seb'a : yedi (adet)

12-Yusuf 43
ye'kuluhunne : onları yiyor

12-Yusuf 43
seb'un : yedi (adet)

12-Yusuf 43
ve seb'a : ve yedi (adet)

12-Yusuf 43
ve uhara : ve diğerleri, ötekileri

12-Yusuf 43
yâ eyyuhâ el meleu : ey (kavmin) önde gelenleri, ileri gelenler

12-Yusuf 43
eftû-ni \n(eftâ) : bana açıklayın, tabir edin, fetva verin \n: (açıkladı, tabir etti, fetva verdi)

12-Yusuf 43
fî ru'yâye : rüyamı, rüyam hakkında

12-Yusuf 43
li er ru'yâ : rüya için

12-Yusuf 43
ta'burûne : tabir edenler, yorumlayanlar

12-Yusuf 44
ve mâ : ve değil

12-Yusuf 44
bi te'vîli el ahlâmi : rüyaların yorumunu

12-Yusuf 44
bi âlimîne : bilenler

12-Yusuf 45
ve kâle : ve dedi

12-Yusuf 45
ellezî necâ : kurtulan kimse

12-Yusuf 45
ve eddekere : ve sonradan (unutmuşken) hatırladı

12-Yusuf 45
ba'de : sonra

12-Yusuf 45
ummetin : ümmet, zaman, vakit

12-Yusuf 45
ene : ben

12-Yusuf 45
unebbiu-kum : size haber veririm

12-Yusuf 45
bi te'vîli-hi : onun yorumunu

12-Yusuf 45
fe ersilû-ni : hemen beni gönderin

12-Yusuf 46
eyyuhâ es sıddîku : ey doğru sözlü, sıddîk

12-Yusuf 46
efti-nâ : bize açıkla, tabir et, yorumla

12-Yusuf 46
seb'ı : yedi (adet)

12-Yusuf 46
ye'kuluhunne : onları yiyorlar

12-Yusuf 46
seb'un : yedi (adet)

12-Yusuf 46
ve seb'ı : ve yedi (adet)

12-Yusuf 46
ve uhare : ve diğerleri

12-Yusuf 46
leal-lî : umarım ben

12-Yusuf 46
erciu : dönerim

12-Yusuf 46
ilâ en nâsi : insanlara

12-Yusuf 46
lealle-hum : umulur ki, belki onlar, böylece onlar

12-Yusuf 46
ya'lemûne : bilirler, öğrenirler

12-Yusuf 47
kâle : dedi

12-Yusuf 47
tezreûne : ekin ekersiniz

12-Yusuf 47
seb'a : yedi (7)

12-Yusuf 47
sinîne : seneler

12-Yusuf 47
de'eben : âdetiniz üzere, devam ederek, eskisi gibi

12-Yusuf 47
fe : böylece

12-Yusuf 47
fe zerû-hu : sonra onu (onları) bırakın

12-Yusuf 47
kalîlen : az

12-Yusuf 47
te'kulûne \n(min mâ te'kulûne) : yiyorsunuz \n: (yediğiniz şeylerden)

12-Yusuf 48
summe : bir süre sonra

12-Yusuf 48
ye'tî : gelecek, gelir

12-Yusuf 48
zâlike : bu

12-Yusuf 48
seb'un : yedi (7)

12-Yusuf 48
ye'kulne : yiyecekler, yerler

12-Yusuf 48
mâ kaddemtum : önceden sakladığınız, takdim ettiğiniz, hazırladığınız şeyler

12-Yusuf 48
lehunne : onlar için

12-Yusuf 48
kalîlen : azı

12-Yusuf 48
tuhsinûne : biriktiriyorsunuz, saklıyorsunuz

12-Yusuf 49
summe : sonra

12-Yusuf 49
ye'tî : gelecek

12-Yusuf 49
zâlike : bu

12-Yusuf 49
yugâsu en nâsu : insanlara yardım edilecek, yardım görecekler, yağmur verilecek, verimli, bol mahsullü olacak

12-Yusuf 49
ve fî-hi : ve onda (o yılda)

12-Yusuf 49
ya'sırûne : meyvelerin suyunu sıkacaklar,

12-Yusuf 50
ve kale el meliku'tû-nî : ve hükümdar 'bana getirin' dedi

12-Yusuf 50
fe lemmâ : böylece, olduğu zaman

12-Yusuf 50
câe-hu er resûlu : ona elçi geldi

12-Yusuf 50
kale irci' : dedi 'dön'

12-Yusuf 50
ilâ rabbi-ke : efendine

12-Yusuf 50
fe es'el-hu : böylece, o zaman ona sor

12-Yusuf 50
bâlu en nisveti : o kadınların durumu, hali

12-Yusuf 50
ellâtî kattane : kesenler (kadınlar)

12-Yusuf 50
eydiyehunne : ellerini

12-Yusuf 50
inne : muhakkak

12-Yusuf 50
bi keydihinne : onların (kadınların) hilelerini

12-Yusuf 51
kâle : dedi

12-Yusuf 51
hatbukunne : üzerinde konuşma yaptığınız konu, mesele

12-Yusuf 51
iz râvedtunne yûsufe : Yusuf'u elde etmeye çalıştığınız zaman

12-Yusuf 51
an nefsi-hi : onun nefsinden

12-Yusuf 51
kulne : dediler

12-Yusuf 51
hâşe : hayır

12-Yusuf 51
aleyhi : onda

12-Yusuf 51
kâlet imre'etu el azîzi : azîzin hanımı dedi

12-Yusuf 51
el'âne : şimdi

12-Yusuf 51
hashasa el hakku : hak (gizli iken sonradan) ortaya çıktı

12-Yusuf 51
ene : ben

12-Yusuf 51
râvedtu-hu : onu elde etmeye çalıştım, murat almak istedim

12-Yusuf 51
an nefsi-hi : onun nefsinden

12-Yusuf 51
ve inne-hu : ve muhakkak o

12-Yusuf 51
le min es sâdikîne : elbette doğru söyleyenlerden, sadıklardan

12-Yusuf 52
zâlike : bu

12-Yusuf 52
li ya'leme : bilmesi içindir

12-Yusuf 52
ennî : muhakkak ben

12-Yusuf 52
lem ehun-hu : ona ihanet etmedim

12-Yusuf 52
bi el gaybi : yokluğunda, gıyabında

12-Yusuf 52
ve enne allâhe : ve muhakkak Allah

12-Yusuf 52
lâ yehdî : hidayete erdirmez, başarıya ulaştırmaz

12-Yusuf 52
keyde el hâinîne : ihanet edenlerin tuzağı, hilesi

12-Yusuf 53
ve mâ uberriu : ve temize çıkaramam

12-Yusuf 53
nefsî : nefsimi

12-Yusuf 53
inne en nefse : muhakkak nefs

12-Yusuf 53
le emmâretun : mutlaka emreder

12-Yusuf 53
mâ rahime : Rahîm esmasıyla tecelli ettiği kişi

12-Yusuf 53
inne : muhakkak

12-Yusuf 54
ve kâle : ve dedi

12-Yusuf 54
el meliku'tûnî : melik (hükümdar) 'bana getirin'

12-Yusuf 54
estahlis-hu : onu seçtim, (bana) has kıldım

12-Yusuf 54
li nefsî : kendim için

12-Yusuf 54
fe lemmâ : olduğu zaman

12-Yusuf 54
kelleme-hu : onunla konuştu

12-Yusuf 54
kâle : dedi

12-Yusuf 54
inneke el yevme : muhakkak sen bugün

12-Yusuf 54
ledey-nâ : yanımızda

12-Yusuf 54
mekînun : yüksek mevki sahibi

12-Yusuf 54
emînun : güvenilir, emin

12-Yusuf 55
kâle ic'al-ni : beni (sorumlu) kıl dedi

12-Yusuf 55
hazâin el ardı : bu yerin hazineleri

12-Yusuf 56
ve kezâlike : ve böylece

12-Yusuf 56
mekkennâ : yerleştirdik, mevki sahibi yaptık

12-Yusuf 56
li yûsufe : Yusuf'u

12-Yusuf 56
fî el ardı : yeryüzünde

12-Yusuf 56
yetebevveu : konaklar, yerleşir

12-Yusuf 56
yeşâu : diler

12-Yusuf 56
bi rahmeti-nâ : rahmetimizi

12-Yusuf 56
men neşâu : dilediğimiz kimseye

12-Yusuf 56
ve lâ nudîu : ve zayi etmeyiz, kayba uğratmayız

12-Yusuf 56
ecre el muhsinîne : muhsinlerin ücretini, ecrini, karşılığını, mükâfatını

12-Yusuf 57
ve le ecrul âhıreti : ve mutlaka, ahiretin ecri (mükâfatı)

12-Yusuf 57
lillezîne (li ellezîne) : o kimseler için

12-Yusuf 57
âmenû : âmenû olan, (yaşarken) Allah'a ulaşmayı dileyen kimseler

12-Yusuf 57
ve kânû : ve oldular

12-Yusuf 57
yettekûne : takva sahibi olurlar

12-Yusuf 58
ve câe : ve geldi(ler)

12-Yusuf 58
ihvetu yûsufe : Yusuf'un kardeşleri

12-Yusuf 58
fe dehalû : böylece girdiler

12-Yusuf 58
aleyhi : ona, onun yanına

12-Yusuf 58
fe arefe-hum : hemen onları tanıdı

12-Yusuf 58
ve hum : ve onlar

12-Yusuf 58
lehu : onu

12-Yusuf 58
munkirûne : tanımayanlar (tanıyamayanlar)

12-Yusuf 59
ve lemmâ : ve olduğu zaman

12-Yusuf 59
cehheze-hum : onlara hazırladı

12-Yusuf 59
bi cehâzi-him : zahire yüklerini

12-Yusuf 59
kâle'tûnî : bana getirin dedi

12-Yusuf 59
lekum : sizin

12-Yusuf 59
min ebî-kum : sizin babanızdan

12-Yusuf 59
e lâ terevne : görmüyor musunuz

12-Yusuf 59
ennî : muhakkak ben

12-Yusuf 59
ûfî el keyle : ölçmeyi tam yaparım

12-Yusuf 59
ve ene : ve ben

12-Yusuf 59
el munzilîne : ağırlayanlar, ikram edenler

12-Yusuf 60
fe : artık, o taktirde

12-Yusuf 60
in lem te'tû-nî : eğer bana getirmezseniz

12-Yusuf 60
fe lâ : o zaman yoktur

12-Yusuf 60
keyle : bir ölçek, ölçülen madde

12-Yusuf 60
lekum : size, sizin için

12-Yusuf 60
ve lâ takrebû-ni : ve bana yaklaşmayın

12-Yusuf 61
se nurâvidu : isteyeceğiz, istemeye çalışacağız

12-Yusuf 61
an-hu ebâ-hu : onu babasından

12-Yusuf 61
ve in-nâ : ve muhakkak ki biz

12-Yusuf 61
le : elbette, mutlaka

12-Yusuf 61
fâ'ilûne : yapanlar

12-Yusuf 62
ve kâle : ve dedi

12-Yusuf 62
bidâate-hum : onların sermayeleri, erzak bedelleri

12-Yusuf 62
lealle-hum : umulur ki, belki onlar

12-Yusuf 62
ya'rifûne-hâ : onu tanırlar, onu farkederler

12-Yusuf 62
izenkalebû (izâ inkalebû) : geri döndükleri zaman

12-Yusuf 62
ilâ ehli-him : ailelerine

12-Yusuf 62
lealle-hum : umulur ki, böylece onlar

12-Yusuf 62
yerci'ûne : rücu ederler, dönerler

12-Yusuf 63
fe lemmâ : böylece, olduğu zaman

12-Yusuf 63
receû : döndüler

12-Yusuf 63
ebî-him : (onların) babaları

12-Yusuf 63
yâ ebâ-nâ : ey babamız

12-Yusuf 63
el keylu : ölçek

12-Yusuf 63
fe ersil : artık gönder

12-Yusuf 63
mea-nâ : bizimle beraber

12-Yusuf 63
ehâ-nâ : kardeşimiz

12-Yusuf 63
nektel : ölçekle (satın) alalım

12-Yusuf 63
ve innâ : ve muhakkak biz

12-Yusuf 63
lehu : onu, onun için

12-Yusuf 63
le : mutlaka, elbette, gerçekten

12-Yusuf 63
hâfizûne : koruyanlar, koruyan kimseler, koruyucular

12-Yusuf 64
kâle : dedi

12-Yusuf 64
hel âmenu-kum : size güvenir miyim, size inanır mıyım, sizden emin olur muyum

12-Yusuf 64
aleyhi : ona, onun için (hakkında)

12-Yusuf 64
kemâ : gibi

12-Yusuf 64
emintu-kum : sizden emin oldum

12-Yusuf 64
fallâhu (fe allâhu) : fakat Allah

12-Yusuf 64
hâfizen : koruyucu, koruyan

12-Yusuf 64
ve huve : ve o

12-Yusuf 64
erhamu er râhimîne : rahmet edenlerin en çok rahmet edenidir

12-Yusuf 65
ve lemmâ : ve olduğu zaman

12-Yusuf 65
fetehû : açtılar

12-Yusuf 65
metâa-hum : metalarını, eşyalarını

12-Yusuf 65
vecedû : buldular

12-Yusuf 65
bidâate-hum : onların sermayeleri, ana malları (erzak ile takas için götürdükleri mal)

12-Yusuf 65
ruddet : iade edildi, geri verildi

12-Yusuf 65
ileyhim : kendilerine, onlara

12-Yusuf 65
yâ ebâ-nâ : ey babamız

12-Yusuf 65
mâ nebgî : (daha) ne isteriz

12-Yusuf 65
ruddet : iade edildi

12-Yusuf 65
ileynâ, : bize

12-Yusuf 65
ve nemîru : ve erzak, yiyecek getiririz

12-Yusuf 65
ehle-nâ : ailemize

12-Yusuf 65
ve nahfazu : ve koruruz, muhafaza ederiz

12-Yusuf 65
ehâ-nâ : kardeşimiz

12-Yusuf 65
ve nezdâdu : ve arttırırız

12-Yusuf 65
keyle : bir ölçek (ölçmede kullanılan bir birim, miktar)

12-Yusuf 65
beîrin : (yük taşıyan) deve

12-Yusuf 65
keyle beîrin : bir deve yükü (ölçüsü kadar)

12-Yusuf 65
zâlike : işte bu

12-Yusuf 65
keylun : ölçektir, miktardır

12-Yusuf 65
yesîrun : azdır (kolaydır)

12-Yusuf 66
kâle : dedi

12-Yusuf 66
len ursile-hu : onu göndermem

12-Yusuf 66
mea-kum : sizinle beraber

12-Yusuf 66
mevsikan : sağlam söz (misak)

12-Yusuf 66
le te'tunne-nî : mutlaka bana getireceksiniz

12-Yusuf 66
en yuhâta : kuşatılmak, ihata edilmek

12-Yusuf 66
fe lemmâ : böylece, olduğu zaman

12-Yusuf 66
âtev-hu : ona verdiler

12-Yusuf 66
mevsika-hum : sağlam söz, kesin sözlerini

12-Yusuf 66
kâle : dedi

12-Yusuf 66
alâ mâ nekûlu : söylediğimiz şeylere

12-Yusuf 66
vekîlun : vekildir

12-Yusuf 67
ve kâle : ve dedi

12-Yusuf 67
yâ beniyye : ey oğullarım

12-Yusuf 67
lâ tedhulû : girmeyiniz

12-Yusuf 67
ve udhulû : ve giriniz

12-Yusuf 67
min ebvâbin : kapılardan

12-Yusuf 67
muteferrikatin : ayrı ayrı

12-Yusuf 67
ve mâ ugnî : ve ben kâfi gelemem, fayda veremem, gideremem

12-Yusuf 67
min şeyin : bir şeyi (bir şeyden)

12-Yusuf 67
inil hukmu (in el hukmu) : hüküm ise

12-Yusuf 67
aleyhi : ona

12-Yusuf 67
tevekkeltu : tevekkül ettim

12-Yusuf 67
ve aleyhi : ve ona

12-Yusuf 67
fe li yetevekkeli : artık tevekkül etsinler

12-Yusuf 67
el mutevekkilûne : tevekkül edenler

12-Yusuf 68
ve lemmâ : ve olduğu zaman, böylece

12-Yusuf 68
dehalû : girdiler

12-Yusuf 68
emere-hum : onlara emretti

12-Yusuf 68
ebû-hum, : onların babaları

12-Yusuf 68
mâ kâne : olmadı, olmazdı

12-Yusuf 68
min şey'in : bir şeyi, bir şeyden

12-Yusuf 68
hâceten : bir dilek, bir hacet

12-Yusuf 68
fî nefsi : nefsinde

12-Yusuf 68
ya'kûbe : Yâkub

12-Yusuf 68
ve inne-hu : ve muhakkak o, çünkü o

12-Yusuf 68
le : mutlaka, elbette

12-Yusuf 68
allemnâ-hu : ona öğrettik

12-Yusuf 68
ve lâkinne : ve lâkin, fakat

12-Yusuf 68
eksere en nâsi : insanların çoğu

12-Yusuf 68
lâ ya'lemûne : bilmezler, bilmiyorlar

12-Yusuf 69
ve lemmâ : olduğu zaman

12-Yusuf 69
dehalû : girdiler

12-Yusuf 69
yûsufe : Yusuf'un

12-Yusuf 69
ileyhi : ona

12-Yusuf 69
ehâ-hu : onun kardeşi

12-Yusuf 69
kâle : dedi

12-Yusuf 69
ene : ben

12-Yusuf 69
ehû-ke : senin kardeşin

12-Yusuf 69
fe : artık

12-Yusuf 69
lâ tebteis : üzülme

12-Yusuf 69
ya'melûne : yapıyorlar

12-Yusuf 70
fe lemmâ : artık, böylece, olduğu zaman

12-Yusuf 70
cehheze-hum : onları hazırladı

12-Yusuf 70
bi cehâzi-him : onların yüklerini

12-Yusuf 70
ceale : kıldı, yaptı (koydu)

12-Yusuf 70
es sikâyete : su kabı

12-Yusuf 70
summe : sonra

12-Yusuf 70
ezzene : seslendi (ilân etti)

12-Yusuf 70
muezzinun : müezzin, seslenen kişi, seslenmekle görevli kişi

12-Yusuf 70
eyyetu-hâ : ey

12-Yusuf 70
el îru : kafile

12-Yusuf 70
inne-kum : muhakkak ki siz(ler)

12-Yusuf 70
le : gerçekten

12-Yusuf 70
sârikûne : hırsızlar

12-Yusuf 71
ve akbelû : ve döndüler

12-Yusuf 71
aleyhim : onlara

12-Yusuf 71
tefkidûne : kaybediyorsunuz (arıyorsunuz)

12-Yusuf 72
nefkıdu : kaybediyoruz (kaybettiğimizi arıyoruz)

12-Yusuf 72
suvâa el meliki : melikin (hükümdarın) su kabı

12-Yusuf 72
ve li men câe bi-hi : ve kim onu getirirse

12-Yusuf 72
hımlu beîrin : bir deve yükü

12-Yusuf 72
ve ene : ve ben

12-Yusuf 73
lekad : andolsun ki

12-Yusuf 73
li nufside : bozgunculuk çıkarmak için

12-Yusuf 73
fi el ardı : bu yerde, yeryüzünde

12-Yusuf 73
ve mâ kunnâ : ve biz değiliz, biz olmadık

12-Yusuf 73
sârikîne : hırsızlar

12-Yusuf 74
fe : öyleyse, o taktirde

12-Yusuf 74
mâ cezâu-hû : onun cezası nedir

12-Yusuf 74
in kuntum kâzibîne : eğer siz yalan söylüyorsanız

12-Yusuf 75
cezâu-hu : onun cezası

12-Yusuf 75
men vucide : kimde bulunursa

12-Yusuf 75
fe huve : o taktirde, artık odur (kendisidir)

12-Yusuf 75
cezâu-hu : onun cezası

12-Yusuf 75
kezâlike : işte böyle

12-Yusuf 75
neczî ez zâlimîne : biz zalimleri cezalandırırız

12-Yusuf 76
fe : böylece, o zaman

12-Yusuf 76
bedee : başladı

12-Yusuf 76
bi ev'ıyeti-him : onların heybeleri

12-Yusuf 76
kable : önce

12-Yusuf 76
summestahrecehâ : sonra onu çıkardı

12-Yusuf 76
kezâlike : işte böylece

12-Yusuf 76
kidnâ \n(keyd) : düzen hazırladık \n: (hile, düzen, tedbir)

12-Yusuf 76
li yûsufe : Yusuf için

12-Yusuf 76
mâ kâne : olmadı, olmazdı

12-Yusuf 76
li ye'huze : alıkoyması, tutması

12-Yusuf 76
ehâ-hu : kardeşini

12-Yusuf 76
fî dîni el meliki : melikin dîninde, milletinde, kurallarında

12-Yusuf 76
en yeşâallâhu(yeşâu allâhu) : Allah'ın dilemesi

12-Yusuf 76
nerfeu : yükseltiriz

12-Yusuf 76
derecâtin : dereceler

12-Yusuf 76
men neşâu : dilediğimiz kimseye

12-Yusuf 76
ve fevka : ve üstünde

12-Yusuf 77
in yesrık : eğer çalmışsa

12-Yusuf 77
fe kad : olmuştu

12-Yusuf 77
sereka : çaldı

12-Yusuf 77
ehun : kardeşi

12-Yusuf 77
lehu : onun

12-Yusuf 77
fe eserre-hâ : onu saklı tuttu, gizledi

12-Yusuf 77
fî nefsi-hî : nefsinde, kendi içinde

12-Yusuf 77
ve lem yubdi-hâ : ve onu açıklamadı

12-Yusuf 77
lehum : onlara

12-Yusuf 77
kâle : dedi

12-Yusuf 77
entum : siz

12-Yusuf 77
şerrun : şerr, kötü

12-Yusuf 77
mekânen : konum, yer

12-Yusuf 77
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

12-Yusuf 77
a'lemu : daha iyi bilir

12-Yusuf 77
tesifûne : anlatıyorsunuz

12-Yusuf 78
yâ eyyuhâ el azîzu : ey azîz

12-Yusuf 78
inne : muhakkak, gerçekten

12-Yusuf 78
lehû : onun var

12-Yusuf 78
eben : babası

12-Yusuf 78
şeyhan : ihtiyar

12-Yusuf 78
kebîren : büyük, yaşlı

12-Yusuf 78
fe : artık, o sebeple, bundan dolayı

12-Yusuf 78
ehade-nâ : bizden birisi

12-Yusuf 78
mekâne-hu : onun yerine

12-Yusuf 78
nerâ-ke : seni görüyoruz

12-Yusuf 78
min el muhsinîne : muhsinlerden

12-Yusuf 79
kâle : dediler

12-Yusuf 79
maâzâ allâhi \n(âze) : Allah'a sığınırım \n: (sığındı)

12-Yusuf 79
en ne'huze : alıkoymamız, onu almamız, tutmamız, alıkoymamız

12-Yusuf 79
men vecednâ : bulduğumuz kimse

12-Yusuf 79
metâa-nâ : bizim eşyamız

12-Yusuf 79
inde-hû : onun yanında

12-Yusuf 79
izen : o zaman

12-Yusuf 79
le zâlimûne : mutlaka zalimler

12-Yusuf 80
fe lemmestey'esû : artık umutlarını kestikleri zaman

12-Yusuf 80
halesû : ayrıldılar, bir kenara çekildiler

12-Yusuf 80
neciyyan : fısıldaşarak, gizli konuşarak

12-Yusuf 80
kâle : dedi

12-Yusuf 80
kebîru-hum : onların büyüğü

12-Yusuf 80
e lem ta'lemû : bilmiyor musunuz

12-Yusuf 80
enne : olduğunu

12-Yusuf 80
ebâ-kum : sizin babanız

12-Yusuf 80
ehaze : aldı

12-Yusuf 80
aleykum : sizden

12-Yusuf 80
mevsikan : misak

12-Yusuf 80
ve min kablu : ve önceden, daha önceden

12-Yusuf 80
mâ ferrattum : yaptığınız kusur

12-Yusuf 80
fî yûsufe : Yusuf için, Yusuf hakkında, Yusuf'a

12-Yusuf 80
fe len ebraha \n(bereha) : artık asla ayrılmam \n: (ayrıldı)

12-Yusuf 80
el arda : yer (burası)

12-Yusuf 80
ye'zene : izin verir

12-Yusuf 80
lî ebî : bana babam

12-Yusuf 80
ev : veya

12-Yusuf 80
ve huve : ve o

12-Yusuf 80
hayru el hâkimîne : hüküm verenlerin en hayırlısı

12-Yusuf 81
ilâ ebî-kum : babanıza

12-Yusuf 81
fe kûlû : böylece deyin, söyleyin

12-Yusuf 81
yâ ebâ-nâ : ey babamız

12-Yusuf 81
innebneke (inne ibne-ke) : muhakkak senin oğlun

12-Yusuf 81
seraka : hırsızlık yaptı

12-Yusuf 81
ve mâ şehid-nâ : ve biz şahit olmadık (görmedik)

12-Yusuf 81
ve mâ kunnâ : ve biz değildik, olmadık

12-Yusuf 81
lilgaybi (li el gaybi) : gaybı, gizli olanı

12-Yusuf 81
hâfizîne : koruyanlar, bilenler (bilgiyi muhafaza edenler, bilgi sahibi olanlar)

12-Yusuf 82
ves'elil karyete : ve o karyeye, şehir halkına sor

12-Yusuf 82
elletî : ki o

12-Yusuf 82
vel îrelletî (ve el îre elletî) \n(îre) : ve kafile, ki o \n: (üzerinde yük bulunan develer, yüklü develer topluluğu, kafile)

12-Yusuf 82
akbelnâ : döndük

12-Yusuf 82
ve innâ : muhakkak biz

12-Yusuf 82
le sâdikûne : gerçekten sadıklar, doğruyu söyleyenler

12-Yusuf 83
kâle : dedi

12-Yusuf 83
bel : hayır

12-Yusuf 83
sevvelet : teşvik etti, güzel gösterdi

12-Yusuf 83
lekum : size

12-Yusuf 83
enfusu-kum : sizin nefsiniz

12-Yusuf 83
emren : bir iş, bir durum

12-Yusuf 83
fe : artık

12-Yusuf 83
cemîlun : güzel

12-Yusuf 83
en ye'tiye-nî : bana getirir (bana getirmesi)

12-Yusuf 83
cemî'an : hepsini

12-Yusuf 83
innehu : muhakkak, çünkü o

12-Yusuf 83
huve : o

12-Yusuf 83
el alîmu el hakîmu : en iyi bilendir, hüküm ve hikmet sahibi olandır

12-Yusuf 84
ve tevellâ : ve yüz çevirdi

12-Yusuf 84
ve kâle : ve dedi

12-Yusuf 84
yâ esefâ alâ yûsufe : ey Yusuf'a olan esefim (üzüntü)

12-Yusuf 84
ve ebyaddat : beyaz oldu, ağardı

12-Yusuf 84
min el huzni : hüzünden

12-Yusuf 84
fe huve : böylece o, artık o

12-Yusuf 84
kezîmun : üzüntüsünü saklayan

12-Yusuf 85
tefteu : hâlâ devam ediyorsun

12-Yusuf 85
tezkuru : zikrediyorsun, anıyorsun

12-Yusuf 85
yûsufe : Yusuf'u

12-Yusuf 85
tekûne : olursun, olacaksın

12-Yusuf 85
ev : ya da, veya

12-Yusuf 85
tekûne : olursun, olacaksın

12-Yusuf 85
min el hâlikîne : helâk olanlardan

12-Yusuf 86
kâle : dedi

12-Yusuf 86
innemâ : sadece

12-Yusuf 86
eşkû : şikâyet ederim (arz ederim)

12-Yusuf 86
bessî : derin üzüntüm, kederim

12-Yusuf 86
ve huznî : ve hüznüm

12-Yusuf 86
ve a'lemu : ve biliyorum

12-Yusuf 86
mâ lâ ta'lemûne : bilmediğiniz şey(ler)i

12-Yusuf 87
yâ beniyye izhebû : ey oğullarım, gidiniz

12-Yusuf 87
fe : artık

12-Yusuf 87
tehassesû : iyice araştırın

12-Yusuf 87
min yûsufe : Yusuf'tan, Yusuf'u

12-Yusuf 87
ve ehî-hi : ve onun kardeşi

12-Yusuf 87
ve lâ te'yesû : ve umut kesmeyin

12-Yusuf 87
min revhi allâhi \n(er revhu) : Allah'ın rahmetinden, Allah'ın vereceği ferahlıktan, sevinçten \n: (sevinç, ferahlık, rahmet)

12-Yusuf 87
inne-hu : çünkü o

12-Yusuf 87
lâ ye'yesu : umut kesmezler

12-Yusuf 87
min revhi allâhi : Allah'ın rahmetinden, Allah'ın vereceği ferahlıktan, sevinçten

12-Yusuf 87
el kavmu el kâfirûne : kâfirler kavmi (onu inkâr edenler topluluğu)

12-Yusuf 88
fe lemmâ : böylece, olduğu zaman

12-Yusuf 88
dehalû : girdiler

12-Yusuf 88
aleyhi : ona (onun yanına, huzuruna)

12-Yusuf 88
yâ eyyuhâ el azîzu : ey vezir, ey azîz

12-Yusuf 88
messenâ : bize dokundu

12-Yusuf 88
ve ehlenâ : ve ailemize

12-Yusuf 88
ed durru : şiddetli darlık

12-Yusuf 88
ve ci'nâ : ve geldik

12-Yusuf 88
fe evfi : tam ver

12-Yusuf 88
lenâ : bize

12-Yusuf 88
el keyle : ölçek

12-Yusuf 88
ve tesaddak : sadaka ver, bağışta bulun

12-Yusuf 88
aleynâ : bize

12-Yusuf 88
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

12-Yusuf 88
yeczî : karşılığını öder, mükâfatını verir

12-Yusuf 88
el mutesaddikîne : sadaka verenler, tasaddukta bulunanlar

12-Yusuf 89
kâle : dedi

12-Yusuf 89
hel : mi

12-Yusuf 89
fealtum : siz yaptınız

12-Yusuf 89
bi yûsufe : Yusuf'a

12-Yusuf 89
ve ahî-hi : ve onun kardeşi

12-Yusuf 89
entum : siz

12-Yusuf 89
câhilûne : cahiller

12-Yusuf 90
e inne-ke : gerçekten sen misin

12-Yusuf 90
le ente yûsufu : mutlaka sen Yusuf'sun

12-Yusuf 90
kâle : dedi

12-Yusuf 90
ene yûsufu : ben Yusuf'um

12-Yusuf 90
ve hâzâ : ve bu

12-Yusuf 90
menne allâhu : Allah ni'metlendirdi (ni'met verdi)

12-Yusuf 90
aleynâ, : bize

12-Yusuf 90
inne-hu : muhakkak, çünkü

12-Yusuf 90
men yettekı : kim takva sahibi olursa

12-Yusuf 90
ve yasbir : ve sabreder

12-Yusuf 90
fe innallâhe : o taktirde, muhakkak ki Allah

12-Yusuf 90
lâ yudî'u ecre : karşılığını zayi etmez (boşa çıkarmaz)

12-Yusuf 90
el muhsinîne \n(ecre el muhsinîne) : muhsinler \n: (muhsinlerin ecrini)

12-Yusuf 91
lekad : andolsun ki

12-Yusuf 91
âserekellâhu : Allah seni tercih etmiştir

12-Yusuf 91
aleynâ : bize

12-Yusuf 91
ve in kunnâ : ve biz olduk

12-Yusuf 91
le hâtıîne : kasten günah işleyen günahkârlar

12-Yusuf 92
kâle : dedi

12-Yusuf 92
lâ tesrîbe : kınama (suçlama) yoktur

12-Yusuf 92
aleykum el yevme : bugün size

12-Yusuf 92
lekum : siz, sizin için

12-Yusuf 92
ve huve : ve o

12-Yusuf 92
erhamu er râhimîne : rahîm olanların en çok rahmet edenidir

12-Yusuf 93
yezhebû \n(izhebû) : götürün \n: (gidin)

12-Yusuf 93
fe : o zaman

12-Yusuf 93
elkû-hu : onu atın, ilka edin, sürün

12-Yusuf 93
vechi ebî : babamın yüzüne (vechine)

12-Yusuf 93
ye'ti : gelir

12-Yusuf 93
ve'tûnî : ve bana getirin

12-Yusuf 93
bi ehli-kum : ailenizi

12-Yusuf 93
ecma'îne : hepsi, tümü

12-Yusuf 94
ve lemmâ : ve olduğu zaman

12-Yusuf 94
fasalatil'îru (fasalati el îru) : kafile ayrıldı

12-Yusuf 94
kâle : dedi

12-Yusuf 94
ebû-hum : onların babası

12-Yusuf 94
le ecidu : buluyorum (duyuyorum)

12-Yusuf 94
rîha yûsufe : Yusuf'un kokusu (esintisi, rüzgârı, rayihası)

12-Yusuf 94
lev lâ : eğer olmasa, olmazsa

12-Yusuf 94
en tufennidû-ni \n(fened) : bana bunuyor demeniz \n: (kişinin ihtiyarlıktan dolayı bunaması)

12-Yusuf 95
inne-ke : muhakkak, gerçekten sen

12-Yusuf 95
le fî : içindesin

12-Yusuf 95
dalâlike : senin dalâletin (doğru olan şeyden uzaklığın, sapman)

12-Yusuf 95
el kadîmi : eski

12-Yusuf 96
fe : böylece

12-Yusuf 96
lemmâ : olduğu zaman

12-Yusuf 96
en câe : gelmek

12-Yusuf 96
el beşîru : müjdeci

12-Yusuf 96
elkâ-hu : attı, koydu, sürdü

12-Yusuf 96
alâ vechi-hî : onun yüzüne

12-Yusuf 96
fertedde : hemen geri döndü

12-Yusuf 96
kâle : dedi

12-Yusuf 96
e lem : olmadı mı

12-Yusuf 96
ekul : ben dedim, söyledim

12-Yusuf 96
lekum : size

12-Yusuf 96
a'lemu : biliyorum, bilirim

12-Yusuf 96
mâ lâ ta'lemûne : sizin bilmediğiniz şeyleri

12-Yusuf 97
yâ ebânestagfir : ey babamız mağfiret dile

12-Yusuf 97
lenâ : bize, bizim için

12-Yusuf 97
zunûbe-nâ : bizim günahlarımız

12-Yusuf 97
hâtıîne : bilerek günah işleyenler

12-Yusuf 98
kâle : dedi

12-Yusuf 98
sevfe estagfiru \n(sevfe) : yakında mağfiret isteyeceğim \n: (yakın gelecek, yakında olacak)

12-Yusuf 98
lekum : sizin için

12-Yusuf 98
inne-hu : muhakkak o

12-Yusuf 98
huve : o

12-Yusuf 98
el gafûru : gafûrdur (mağfiret edendir)

12-Yusuf 98
er rahîmu : rahîmdir (rahmet nuru gönderendir)

12-Yusuf 99
fe lemmâ : böylece, olduğu zaman

12-Yusuf 99
dehalû : girdiler

12-Yusuf 99
alâ yûsufe : Yusuf'a (yanına, huzuruna)

12-Yusuf 99
âvâ ileyhi : kendi yanına aldı (barındırdı)

12-Yusuf 99
ebeveyhi : onun annesi, babası

12-Yusuf 99
ve kâledhulû (kâle udhulû) : ve 'giriniz' dedi

12-Yusuf 99
in şâallâhu (in şâe allâhu) : eğer Allah dilerse

12-Yusuf 99
âminîne : emin olanlar, güvende olanlar

12-Yusuf 100
ve refea : ve yükseltti, çıkardı

12-Yusuf 100
ebeveyhi : onun annesi ve babası

12-Yusuf 100
alel arşı (alâ el arşı) : tahtın üzerine

12-Yusuf 100
ve harrû : ve (yere) eğildiler (çömeldiler)

12-Yusuf 100
lehu : ona

12-Yusuf 100
succeden : secde ederek

12-Yusuf 100
ve kâle : ve dedi

12-Yusuf 100
yâ ebeti : ey babacığım

12-Yusuf 100
te'vîlu : tabiri, yorumu

12-Yusuf 100
ru'yâye : benim rüyam

12-Yusuf 100
ceale-hâ : onu kıldı, yaptı

12-Yusuf 100
ve kad : ve olmuştu

12-Yusuf 100
ahsene : ahsen, en güzeli, en iyisi

12-Yusuf 100
ahrece-nî : beni çıkardı

12-Yusuf 100
min es sicni : zindandan

12-Yusuf 100
ve câe bi-kum : ve sizi getirdi

12-Yusuf 100
min el bedvi : çölden

12-Yusuf 100
en nezega : arasını açmak

12-Yusuf 100
eş şeytânu : şeytan

12-Yusuf 100
beynî : benim aram

12-Yusuf 100
ve beyne : ve arasında

12-Yusuf 100
ıhvetî : benim kardeşlerim

12-Yusuf 100
inne : muhakkak

12-Yusuf 100
li mâ yeşâu : dilediğine

12-Yusuf 100
inne-hu : muhakkak ki o

12-Yusuf 100
huve : o

12-Yusuf 100
el alîmu : en iyi bilen

12-Yusuf 100
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi olan

12-Yusuf 101
âteyte-nî : bana verdin

12-Yusuf 101
min el mulki : mülkten

12-Yusuf 101
ve allemte-nî : ve bana öğrettin

12-Yusuf 101
min te'vîli : yorumundan

12-Yusuf 101
el ehâdîsi : sözler, olaylar

12-Yusuf 101
fâtıra es semâvâti : semaları yaratan

12-Yusuf 101
vel ardı (ve el ardı) : ve yeryüzü

12-Yusuf 101
ente : sen

12-Yusuf 101
veliyyî : benim velîm, dostum

12-Yusuf 101
fîd dunyâ (fî ed dunyâ) : dünyada

12-Yusuf 101
vel âhıreti (ve el âhıreti) : ve ahiret

12-Yusuf 101
teveffe-nî : beni vefat ettir

12-Yusuf 101
muslimen : müslüman olarak (teslim olan)

12-Yusuf 101
ve elhık-nî : ve beni dahil et, arasına kat, ilhak et

12-Yusuf 101
bi es sâlihîne : salihlerle

12-Yusuf 102
zâlike : işte bu

12-Yusuf 102
min enbâi : haberlerinden

12-Yusuf 102
el gaybi : gayb

12-Yusuf 102
ileyke : sana

12-Yusuf 102
ve mâ kunte : ve sen olmadın

12-Yusuf 102
ledey-him : onların yanında

12-Yusuf 102
ecmaû : toplandılar, karar verdiler

12-Yusuf 102
emre-hum : onların işleri

12-Yusuf 102
ve hum : ve onlar

12-Yusuf 102
yemkurûne : hile yapıyorlar, tuzak hazırlıyorlar

12-Yusuf 103
ve mâ : ve değil

12-Yusuf 103
ekseru en nâsi : insanların çoğu

12-Yusuf 103
ve lev : ve olsa bile

12-Yusuf 103
haraste : şiddetli istedin, çok istedin

12-Yusuf 103
bi mu'minîne : mü'min olanlar

12-Yusuf 104
ve mâ tes'elu-hum : ve onlardan istemiyorsun

12-Yusuf 104
aleyhi : ona

12-Yusuf 104
min ecrin : (ücretten) bir ücret

12-Yusuf 104
in huve : o olursa

12-Yusuf 104
li el âlemîne : âlemler için, âlemlere

12-Yusuf 105
ve keeyyin : ve (ne kadar) pek çok, nice

12-Yusuf 105
min âyetin : (âyetlerden) âyet, delil

12-Yusuf 105
fî es semâvâti : göklerde

12-Yusuf 105
ve el ardı : ve yeryüzü

12-Yusuf 105
yemurrûne : yanından geçerler

12-Yusuf 105
aleyhâ : onun üzerinden

12-Yusuf 105
ve hum an-hâ : ve onlar, ondan

12-Yusuf 105
mu'ridûne : yüz çeviren kimseler

12-Yusuf 106
ve mâ yu'minu : inanmazlar, mü'min olmazlar

12-Yusuf 106
ekseru-hum : onların çoğu

12-Yusuf 106
ve hum muşrikûne : ve onlar şirk koşanlardır (müşriklerdir)

12-Yusuf 107
e : mi, mı

12-Yusuf 107
fe : artık, bundan sonra

12-Yusuf 107
eminû : emin oldular

12-Yusuf 107
en te'tiye-hum : onların gelmesi

12-Yusuf 107
gâşiyetun : perdeleyen, örten, herşeyi kaplayan

12-Yusuf 107
ev : veya

12-Yusuf 107
te'tiyehumu es sâatu : o saatin (vaktin) onlara gelmesi

12-Yusuf 107
bagteten : ansızın, aniden

12-Yusuf 107
ve hum : ve onlar

12-Yusuf 107
lâ yeş'urûne : farkına varmazlar

12-Yusuf 108
sebîlî : sebîl, yol

12-Yusuf 108
ed'û : davet ediyor

12-Yusuf 108
alâ basîretin : basiret üzerine, Allah'ı kalp gözüyle görerek

12-Yusuf 108
ene : ben

12-Yusuf 108
ve men ittebea-nî : ve bana tâbî olan kimseler

12-Yusuf 108
ve subhânallâhi : ve Allah'ı tenzih ederim

12-Yusuf 108
ve mâ ene : ve ben değilim

12-Yusuf 108
min el muşrikîne : müşriklerden

12-Yusuf 109
ve mâ erselnâ : ve biz göndermedik

12-Yusuf 109
min kabli-ke : senden önce

12-Yusuf 109
ricâlen : erkekler, adamlar

12-Yusuf 109
ileyhim : onlara

12-Yusuf 109
min ehli el kurâ : şehirler halkından, beldeler halkından

12-Yusuf 109
e fe lem yesîrû : dolaşmıyorlar mı, dolaşmazlar mı (dolaşmadılar mı)

12-Yusuf 109
fî el ardı : yeryüzünde

12-Yusuf 109
fe yanzurû : artık baksınlar

12-Yusuf 109
keyfe : nasıl

12-Yusuf 109
kâne : oldu

12-Yusuf 109
âkıbetu : akıbet, sonuç

12-Yusuf 109
ellezîne min kabli-him : onlardan önceki kimseler

12-Yusuf 109
ve le dâru el âhıreti : ve mutlaka ahiret yurdu

12-Yusuf 109
lillezînettekav : takva sahibi olan kimseler için

12-Yusuf 109
e fe lâ ta'kılûne : hâlâ akıl etmiyor musunuz

12-Yusuf 110
izestey'eser rusulu : resûller umutlarını kestikleri zaman

12-Yusuf 110
ve zannû : ve zannettiler

12-Yusuf 110
enne-hum : kendilerinin olduğunu

12-Yusuf 110
câe-hum : onlara geldi

12-Yusuf 110
fe : o zaman

12-Yusuf 110
nucciye : kurtarıldı

12-Yusuf 110
men : kimse(ler)

12-Yusuf 110
neşâu : dileriz, isteriz

12-Yusuf 110
ve lâ yureddu : ve geri döndürülmez

12-Yusuf 110
be'su-nâ : azabımız

12-Yusuf 110
el kavm el mucrimîne : mücrimler kavmi, günahkârlar topluluğu

12-Yusuf 111
lekad : andolsun ki

12-Yusuf 111
kâne : oldu

12-Yusuf 111
ibretun : bir ibret

12-Yusuf 111
li ûlîl elbâbi (lî ûlî elbâbi) : ulûl'elbab için, sır (lübb) sahipleri için

12-Yusuf 111
mâ kâne : değildir, olmadı

12-Yusuf 111
hadîsen : bir söz

12-Yusuf 111
yufterâ : uydurulur

12-Yusuf 111
ve lâkin : ve lâkin, fakat

12-Yusuf 111
ellezî beyne : arasında olan

12-Yusuf 111
yedey-hi : onun elleri

12-Yusuf 111
ve tafsîle : ayrı ayrı açıklar

12-Yusuf 111
kulli şey'in : herşey

12-Yusuf 111
ve huden : ve hidayet, hidayet edici olarak

12-Yusuf 111
ve rahmeten : ve rahmet, rahmet olarak

12-Yusuf 111
yu'minûne \n(kavmin yu'minûne) : mü'min olan \n: (mü'min kavim)

13-Ra'd 1
elif, lâm, mim, râ : hurûfu mukattaa; mukattaa harfleridir. Kur'ân-ı Kerim'de bazı surelerin başında zikredilen özel (anlamlı) harflerdir.

13-Ra'd 1
tilke : bunlar

13-Ra'd 1
âyâtu el kitâbi : kitabın âyetleridir

13-Ra'd 1
ve ellezî : ve ki o

13-Ra'd 1
unzile : indirildi

13-Ra'd 1
ileyke : sana

13-Ra'd 1
min rabbi-ke : senin Rabbinden

13-Ra'd 1
el hakku : haktır

13-Ra'd 1
ve lâkinne : ve

13-Ra'd 1
eksere en nâsi : insanların çoğu

13-Ra'd 1
lâ yu'minûne : inanmazlar, mü'min olmazlar

13-Ra'd 2
allâhu ellezî : Allah o ki

13-Ra'd 2
refea es semavâti : gökleri yükseltti

13-Ra'd 2
amedin : direkler

13-Ra'd 2
terevne-hâ : onu görüyorsunuz

13-Ra'd 2
summe istevâ : sonra istiva etti

13-Ra'd 2
alel arşı (alâ el arşı) : arşın üzerine, arşa

13-Ra'd 2
ve sehhare : ve emri altına aldı

13-Ra'd 2
eş şemse : güneş

13-Ra'd 2
ve el kamere : ve ay

13-Ra'd 2
yecrî : akar gider (hareket eder)

13-Ra'd 2
li ecelin : bir süreye (zamana) kadar

13-Ra'd 2
musemmen : belirlenmiş (isimlendirilmiş)

13-Ra'd 2
yudebbiru el emre : işleri düzenleyip dizayn eder, idare eder

13-Ra'd 2
yufassılu el âyâti : âyetleri ayrı ayrı açıklar

13-Ra'd 2
lealle-kum : umulur ki siz, böylece siz

13-Ra'd 2
tûkınûne : kesin inanırsınız, yakîn hasıl edersiniz

13-Ra'd 3
ve huve : ve o

13-Ra'd 3
ellezî : ki o

13-Ra'd 3
medde : uzattı, yaydı

13-Ra'd 3
el arda : yeryüzü

13-Ra'd 3
ve ceale : ve kıldı, yaptı (yarattı)

13-Ra'd 3
revâsiye : dağlar

13-Ra'd 3
ve enhâren : ve nehirler

13-Ra'd 3
ve min kulli : ve hepsinden

13-Ra'd 3
es semerâti : ürünler, meyveler

13-Ra'd 3
ceale : kıldı (yarattı)

13-Ra'd 3
zevceynisneyni \n(zevceyni) \n(isneyni) : ikili (zıt cinsten eşler) bir çift \n: (zıt cinsli bir çift (dişi+erkek)) \n: (iki, ikili)

13-Ra'd 3
el leyl : gece

13-Ra'd 3
en nehâre : gündüz

13-Ra'd 3
inne : muhakkak

13-Ra'd 3
fî zâlike : bunda vardır

13-Ra'd 3
le âyâtin : elbette âyetler

13-Ra'd 3
yetefekkerûne : tefekkür ederler

13-Ra'd 4
ve fî el ardı : ve yeryüzünde

13-Ra'd 4
mutecâvirâtun : birbirine komşu

13-Ra'd 4
ve cennâtun : ve bahçeler

13-Ra'd 4
ve zer'un : ve ekin

13-Ra'd 4
ve nahîlun : ve hurma ağaçları

13-Ra'd 4
ve gayru sınvânin : ve budaklı olmayan

13-Ra'd 4
ve nufaddılu : ve üstün kılarız

13-Ra'd 4
ba'de-hâ : onun bazısını

13-Ra'd 4
fî el ukuli : yenmesinde (tadında, lezzetinde ve kokusunda v.s)

13-Ra'd 4
inne : muhakkak

13-Ra'd 4
fî zâlike : bunda vardır

13-Ra'd 4
le âyâtin : elbette âyetler

13-Ra'd 4
ya'kılûne : akıl ederler

13-Ra'd 5
ve in ta'ceb : ve eğer acayip buluyorsan (şaşıyorsan)

13-Ra'd 5
fe : artık, doğrusu

13-Ra'd 5
acebun : acayiptir

13-Ra'd 5
e izâ kunnâ : biz olduğumuz zaman mı

13-Ra'd 5
turâben : toprak

13-Ra'd 5
e innâ : gerçekten biz mi

13-Ra'd 5
le fî halkın : mutlaka yaratılışta (yaratılış hakkında, konusunda)

13-Ra'd 5
cedîdin : yeni, yeniden

13-Ra'd 5
ulâike : işte onlar

13-Ra'd 5
ellezîne keferû : inkâr eden kimseler

13-Ra'd 5
ve ulâike el aglâlu : ve işte bu halkalar

13-Ra'd 5
ve ulâike : ve işte bunlar

13-Ra'd 5
ashâbu en nâri : ateş ehlidir, halkıdır

13-Ra'd 5
hâlidûne : ebedîdirler, ebedî kalanlardır

13-Ra'd 6
ve yesta'cilûne-ke : ve senden acele (acil) istiyorlar

13-Ra'd 6
bi es seyyieti : kötülüğü

13-Ra'd 6
kable el haseneti : iyilikten önce

13-Ra'd 6
ve kad : ve oldu

13-Ra'd 6
halet : gelip geçti

13-Ra'd 6
el mesulâtu \n(mesuletun) : cezalar \n: (ceza)

13-Ra'd 6
ve inne : ve muhakkak

13-Ra'd 6
rabbe-ke : senin Rabbin

13-Ra'd 6
le zû : mutlaka sahiptir

13-Ra'd 6
magfiretin : mağfiret

13-Ra'd 6
li en nâsi : insanlar için

13-Ra'd 6
ve inne : ve muhakkak

13-Ra'd 6
rabbe-ke : senin Rabbin

13-Ra'd 6
le şedîdu el ıkâbi : mutlaka ikabı (azabı, cezası) çok şiddetli

13-Ra'd 7
ve yekûlu : ve derler, söylerler

13-Ra'd 7
ellezîne keferû : inkâr eden kimseler

13-Ra'd 7
lev lâ : olmaz mıydı

13-Ra'd 7
unzile : indirildi

13-Ra'd 7
aleyhi : ona

13-Ra'd 7
âyetun : bir âyet, bir mucize

13-Ra'd 7
innemâ : sadece, yalnız

13-Ra'd 7
ente : sen

13-Ra'd 7
ve li kulli kavmin : ve bütün kavim(ler) için (vardır)

13-Ra'd 8
ya'lemu : bilir

13-Ra'd 8
ve mâ : ve ne, neyi

13-Ra'd 8
tegîdu : azalır

13-Ra'd 8
el erhâmu : rahimler

13-Ra'd 8
ve mâ : ve ne, neyi

13-Ra'd 8
tezdâdu : artırır

13-Ra'd 8
ve kullu şey'in : ve herşey

13-Ra'd 8
inde-hu : onun katında, yanında

13-Ra'd 9
el gaybi : gaybı

13-Ra'd 9
ve eş şehâdetil : ve şehadet edileni, görüleni

13-Ra'd 9
kebîru : büyük olan

13-Ra'd 9
el muteâli : herşeyden üstün, yüce, âlî olan

13-Ra'd 10
sevâun : birdir, eşittir, musavidir

13-Ra'd 10
men eserre : gizleyen kimse

13-Ra'd 10
el kavle : söz

13-Ra'd 10
ve men cehere : ve alenen, açıkça (cehren) söyleyen kimse

13-Ra'd 10
ve men : ve kimse, kim

13-Ra'd 10
huve : o

13-Ra'd 10
bi el leyli : geceleyin

13-Ra'd 10
ve sâribun : ve dolaşan

13-Ra'd 10
bi en nehâri : gündüzleyin

13-Ra'd 11
lehu : onun vardır

13-Ra'd 11
min beyni yedey-hi : onun önünden (onun elleri arasından)

13-Ra'd 11
ve min halfi-hi : ve onun arkasından

13-Ra'd 11
yahfezûne-hu : onu korurlar, muhafaza ederler

13-Ra'd 11
min emri allâhi : Allah'ın emrinden

13-Ra'd 11
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

13-Ra'd 11
mâ bi enfusi-him : nefslerinde olan şeyi

13-Ra'd 11
ve izâ : ve, olduğu zaman

13-Ra'd 11
erâde allâhu : Allah diler

13-Ra'd 11
sûen : bir kötülük, bir ceza

13-Ra'd 11
fe lâ meredde : artık reddedecek (mani olacak kimse) yoktur

13-Ra'd 11
lehu : onu

13-Ra'd 11
ve mâ lehum : ve onlar için yoktur

13-Ra'd 12
huve : o

13-Ra'd 12
ellezî : ki o

13-Ra'd 12
el berka : şimşek

13-Ra'd 12
havfen : korku

13-Ra'd 12
ve tamaan : ve ümit, umut

13-Ra'd 12
ve yunşiu : ve inşa eder, yapar, dizayn eder

13-Ra'd 12
es sehâbe : bulutlar

13-Ra'd 12
es sikâle : ağır, yüklü

13-Ra'd 13
ve yusebbihu : ve tesbih ederler

13-Ra'd 13
er ra'du : gök gürültüsü

13-Ra'd 13
ve el melâiketu : ve melekler

13-Ra'd 13
min hîfeti-hi : onun korkusundan

13-Ra'd 13
ve yursilu : ve gönderir

13-Ra'd 13
es savâıka : yıldırımlar

13-Ra'd 13
fe yusîbu : böylece isabet ettirir

13-Ra'd 13
men yeşâu : dilediği kimse

13-Ra'd 13
ve hum : ve onlar

13-Ra'd 13
yucâdilûne : mücâdele ediyorlar

13-Ra'd 13
ve huve : ve o

13-Ra'd 13
şedîdu : şiddetli, çok kuvvetli

13-Ra'd 13
el mihâli : mukavemet edilemeyen, dayanılmaz, karşı koyulmaz

13-Ra'd 14
lehu : ona (kendisinedir)

13-Ra'd 14
da'vetu el hakkı : hakkın daveti

13-Ra'd 14
ve ellezîne : ve o kimseler

13-Ra'd 14
yed'ûne : dua ederler

13-Ra'd 14
lâ yestecîbûne : icabet edilmez

13-Ra'd 14
lehum : onlara

13-Ra'd 14
bi şey'in : bir şey ile

13-Ra'd 14
ke bâsitı : açan gibidir

13-Ra'd 14
keffey-hi : avucunu

13-Ra'd 14
ilel mâi (ilâ el mâi) : suya

13-Ra'd 14
li yebluga : erişmesi için

13-Ra'd 14
ve mâ huve : ve o değildir

13-Ra'd 14
ve mâ : ve değildir

13-Ra'd 14
duâu el kâfirîne : kâfirlerin duası

13-Ra'd 15
ve lillâhi (li allâhi) : ve Allah'a

13-Ra'd 15
yescudu : secde eder

13-Ra'd 15
men fî es semâvâti : semalarda olanlar

13-Ra'd 15
ve el ardı : ve yeryüzü

13-Ra'd 15
ve kerhen : ve istemeyerek

13-Ra'd 15
ve zilâlu-hum : ve onların gölgeleri

13-Ra'd 15
bi el guduvvi : sabahleyin, sabah

13-Ra'd 15
ve el âsâli : ve akşamleyin, akşam

13-Ra'd 16
men : kim

13-Ra'd 16
rabbu es semâvâti : semaların (göklerin) Rabbi

13-Ra'd 16
ve el ardı : ve yer

13-Ra'd 16
e fettehaztum : artık siz, ...mı edindiniz

13-Ra'd 16
evliyâe : evliya, velîler, dostlar

13-Ra'd 16
lâ yemlikûne : yapamaz, gücü yetmez, malik değil

13-Ra'd 16
li enfusi-him : kendileri için

13-Ra'd 16
nef'an : bir yarar, fayda, menfaat

13-Ra'd 16
ve lâ darren : ve zarar vermez

13-Ra'd 16
hel yestevi : bir mi, bir olur mu

13-Ra'd 16
el a'mâ : âmâ olan, görmeyen

13-Ra'd 16
ve el basîru : ve gören

13-Ra'd 16
em : yoksa, veya

13-Ra'd 16
hel testevî : bir mi, bir olur mu

13-Ra'd 16
ez zulumâtu : karanlıklar

13-Ra'd 16
ve en nûru : ve nur

13-Ra'd 16
em : yoksa, veya

13-Ra'd 16
cealû : kıldılar, yaptılar

13-Ra'd 16
şurekâe : ortaklar

13-Ra'd 16
ke : gibi

13-Ra'd 16
fe : böylece

13-Ra'd 16
teşâbehe : birbirine benzedi, benzer göründü

13-Ra'd 16
el halku : yaratma

13-Ra'd 16
aleyhim : onlara

13-Ra'd 16
kulli şey'in : herşey

13-Ra'd 16
ve huve : ve o

13-Ra'd 16
el vâhidu : ek (bir tane)

13-Ra'd 16
el kahhâru : kahhar olan, en kuvvetli olan, herşeye gücü yeten

13-Ra'd 17
enzele : indirdi

13-Ra'd 17
min es semâi : gökten

13-Ra'd 17
mâen : su

13-Ra'd 17
fe sâlet : böylece akar

13-Ra'd 17
evdiyetun : vadiler

13-Ra'd 17
bi kaderi-hâ : miktarınca, ona takdir edilen miktar kadar

13-Ra'd 17
fahtemele (fe ihtemele) : böylece yüklendi, götürdü, taşıdı

13-Ra'd 17
es seylu : sel

13-Ra'd 17
zebeden : köpük

13-Ra'd 17
râbiyen : üste çıkan, kabaran

13-Ra'd 17
ve mim-mâ : ve şeyden

13-Ra'd 17
yûkıdûne : ateşe tutulurlar, yakılırlar

13-Ra'd 17
aleyhi : ona, üzerinde

13-Ra'd 17
fî en nâri : ateş içinde, ateşte

13-Ra'd 17
ibtigâe : istedi

13-Ra'd 17
hılyetin : süs eşyası

13-Ra'd 17
ev : veya

13-Ra'd 17
metâın : meta, eşya

13-Ra'd 17
zebedun : köpük

13-Ra'd 17
kezâlike : işte böyle

13-Ra'd 17
el hakka : hak

13-Ra'd 17
ve el bâtıle : ve bâtıl

13-Ra'd 17
fe emme : ama, fakat

13-Ra'd 17
ez zebedu : köpük

13-Ra'd 17
fe yezhebu : fakat, sonra gider

13-Ra'd 17
cufâen : çözülüp dağılarak

13-Ra'd 17
ve emmâ : ve ama, fakat

13-Ra'd 17
yenfau en nâse : insanlara yarar sağlar, faydası olur

13-Ra'd 17
fe yemkusu : böylece durur, kalır

13-Ra'd 17
fî el ardı : yeryüzünde

13-Ra'd 17
kezâlike : böylece

13-Ra'd 17
el emsâle : örnekler, misaller

13-Ra'd 18
lillezînestecâbû : icabet edenler için vardır

13-Ra'd 18
el husnâ : en güzeli

13-Ra'd 18
ve ellezîne : ve o kimseler ki

13-Ra'd 18
lem yestecibû : icabet etmezler

13-Ra'd 18
lehu : ona

13-Ra'd 18
lev enne : (eğer, şâyet) gerçekten olsaydı

13-Ra'd 18
lehum : onlara ait, onların

13-Ra'd 18
mâ fî el ardı : yeryüzünde olan şeyler

13-Ra'd 18
cemîan : tümü, hepsi

13-Ra'd 18
ve misle-hu : ve onun bir misli daha, onun kadar daha

13-Ra'd 18
mea-hu : onunla beraber

13-Ra'd 18
leftedev (le iftedev) : fidye verirlerdi

13-Ra'd 18
ulâike : işte onlar

13-Ra'd 18
lehum : onlar için vardır

13-Ra'd 18
sûu el hısâbi : sorgulamanın, hesabın en kötüsü

13-Ra'd 18
ve me'vâ-hum : ve onların barınacağı yer

13-Ra'd 18
cehennemu : cehennemdir

13-Ra'd 18
ve bi'se el mihâdu : ve ne kötü yatak, döşek

13-Ra'd 19
e : mi

13-Ra'd 19
fe men : artık kim

13-Ra'd 19
ya'lemu : bilir

13-Ra'd 19
ennemâ : olduğunu

13-Ra'd 19
unzile : indirildi

13-Ra'd 19
ileyke : sana

13-Ra'd 19
min rabbi-ke : senin Rabbinden

13-Ra'd 19
el hakku : hak

13-Ra'd 19
ke : gibi

13-Ra'd 19
men huve : o kimse

13-Ra'd 19
innemâ : sadece, ancak, fakat

13-Ra'd 19
yetezekkeru : tezekkür eder

13-Ra'd 19
ûlu el elbâbi : sır sahipleri

13-Ra'd 20
ellezîne : o kimseler

13-Ra'd 20
yûfûne : yerine getirirler, ifa ederler

13-Ra'd 20
ve lâ yenkudûne : ve bozmazlar

13-Ra'd 20
el misâka : misaki

13-Ra'd 21
ve ellezîne : ve o kimseler

13-Ra'd 21
yasılûne : ulaştırırlar, vasıl ederler

13-Ra'd 21
mâ emerallâhu (emre allâhu) : Allah'ın emrettiği şeyi

13-Ra'd 21
en yûsale : ulaştırmak

13-Ra'd 21
ve yahşevne : ve korkarlar, huşû duyarlar

13-Ra'd 21
rabbe-hum : onların Rab'leri

13-Ra'd 21
ve yehâfûne : ve korkarlar

13-Ra'd 21
sûe el hisâbi : kötü hesap

13-Ra'd 22
vellezîne (ve ellezîne) : ve o kimseler

13-Ra'd 22
saberû : sabrettiler

13-Ra'd 22
ibtigâe : istedi

13-Ra'd 22
vechi rabbi-him : Rab'lerinin yüzünü, Zat'ını

13-Ra'd 22
ve ekâmû es salâte : ve namazı ikame ettiler

13-Ra'd 22
ve enfekû : ve infâk ettiler

13-Ra'd 22
rezaknâ-hum : onları rızıklandırdık

13-Ra'd 22
sirren : gizli olarak

13-Ra'd 22
ve alâniyeten : ve açık olarak

13-Ra'd 22
ve yedreûne : ve giderirler, savarlar

13-Ra'd 22
bi el haseneti es seyyiete : kötülüğü iyilik ile

13-Ra'd 22
ulâike : işte onlar

13-Ra'd 22
lehum : onlar için vardır

13-Ra'd 22
ukbe ed dâri : (bu) diyarın (bu dünyanın) sonucu

13-Ra'd 23
cennâtu : cennetler

13-Ra'd 23
yedhulûne-hâ : ona girerler

13-Ra'd 23
ve men : ve kim

13-Ra'd 23
ve ezvâci-him : ve onların eşlerinden

13-Ra'd 23
ve zurriyyâti-him : ve onların zürriyetlerinden

13-Ra'd 23
ve el melâiketu : ve melekler

13-Ra'd 23
yedhulûne : girerler

13-Ra'd 23
aleyhim : onlara, onların yanına

13-Ra'd 24
selâmun : selâm olsun

13-Ra'd 24
aleykum : sizin üzerinize, size

13-Ra'd 24
sabertum : sabrettiniz

13-Ra'd 24
fe : artık, işte, böyle, bundan sonra

13-Ra'd 24
ni'me : ne güzel

13-Ra'd 24
ukbe ed dâri : yurdun sonu

13-Ra'd 25
ve ellezîne : ve o kimseler ki

13-Ra'd 25
yankudûne : bozarlar

13-Ra'd 25
ahdallâhi (ahde allâhi) : Allah'ın ahdini

13-Ra'd 25
ve yaktaûne : ve keserler

13-Ra'd 25
mâ emere allâhu : Allah'ın emrettiği şeyi

13-Ra'd 25
en yûsale : ulaştırılmak

13-Ra'd 25
ve yufsidûne : ve fesat çıkarırlar

13-Ra'd 25
fî el ardı : yeryüzünde

13-Ra'd 25
ulâike : işte onlar

13-Ra'd 25
lehum el la'netu : lânet onlaradır

13-Ra'd 25
ve lehum : ve onlarındır, onlar için vardır

13-Ra'd 25
sûu ed dâri : yurdun kötüsü

13-Ra'd 26
yebsutu er rızka : rızkı genişletir

13-Ra'd 26
li men yeşâu : dilediği kimseye

13-Ra'd 26
ve yakdiru : ve daraltır (az bir ölçü takdir eder)

13-Ra'd 26
ve ferihû : ve sevinirler (ferahlanırlar)

13-Ra'd 26
bi el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı ile

13-Ra'd 26
ve mâ el hayâtu ed dunyâ : ve dünya hayatı değildir

13-Ra'd 26
fî el âhıreti : ahirette, ahiret hayatı yanında

13-Ra'd 26
metâun : bir meta (geçici faydalanılan şey)

13-Ra'd 27
ve yekûlu : ve der(ler)

13-Ra'd 27
ellezîne keferû : inkâr eden kimseler

13-Ra'd 27
lev lâ : olmasaydı, olsa olmaz mıydı, değil miydi

13-Ra'd 27
unzile : indirildi

13-Ra'd 27
aleyhi : ona

13-Ra'd 27
âyetun : bir âyet, mucize

13-Ra'd 27
inne allâhe : muhakkak Allah

13-Ra'd 27
men yeşâu : dilediği kimseyi

13-Ra'd 27
ve yehdî : ve hidayete erdirir (ulaştırır)

13-Ra'd 27
ileyhi : ona

13-Ra'd 27
men enâbe : dönen, yönelen kimse

13-Ra'd 28
ellezîne âmenû : Allah'a ulaşmayı dileyen, âmenû olan kimseler

13-Ra'd 28
ve tatmainnu : ve mutmain olur, tatmin olur

13-Ra'd 28
e lâ : öyle değil mi

13-Ra'd 28
tatmainnu el kulûbu : kalpler tatmin (mutmain) olur

13-Ra'd 29
ellezîne âmenû : âmenû olan kimseler

13-Ra'd 29
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel işleyenler

13-Ra'd 29
lehum : onlar için, onlara

13-Ra'd 29
ve husnu : ve en güzeli

13-Ra'd 29
meâbin : dönüş, dönme yeri, sığınak

13-Ra'd 30
kezâlike : böyle, böylece, öyle

13-Ra'd 30
erselnâ-ke : seni gönderdik

13-Ra'd 30
fî ummetin : bir ümmetin içine

13-Ra'd 30
halet : gelip geçti

13-Ra'd 30
umemun : ümmetler

13-Ra'd 30
li tetluve : okuman için

13-Ra'd 30
aleyhim : onlara

13-Ra'd 30
ellezî : ki onu

13-Ra'd 30
evhaynâ : biz vahyettik

13-Ra'd 30
ileyke : sana

13-Ra'd 30
ve hum yekfurûne : ve onlar inkâr ederler

13-Ra'd 30
huve : o

13-Ra'd 30
lâ ilâhe : ilâh yoktur

13-Ra'd 30
illâ hûve : ondan başka

13-Ra'd 30
aleyhi : ona

13-Ra'd 30
tevekkeltu : ben tevekkül ettim

13-Ra'd 30
ve ileyhi : ve ona

13-Ra'd 30
metâbi : benim tövbem, dönüşüm (tövbesi kabul edilmiş olarak dönüşüm)

13-Ra'd 31
ve lev enne : ve eğer gerçekten olsaydı

13-Ra'd 31
kur'ânen : Kur'ân

13-Ra'd 31
suyyiret : yürüttü

13-Ra'd 31
el cibâlu : dağlar

13-Ra'd 31
ev : veya, yahut

13-Ra'd 31
el ardu : yer

13-Ra'd 31
ev : veya, yahut

13-Ra'd 31
kullime : konuşturuldu

13-Ra'd 31
el mevtâ : ölüler

13-Ra'd 31
bel : fakat, ama

13-Ra'd 31
el emru : emir, işler

13-Ra'd 31
cemîan : bütün, hepsi

13-Ra'd 31
e fe lem : hâlâ olmadı mı

13-Ra'd 31
ye'yesi : ümidini kesiyor

13-Ra'd 31
ellezîne âmenû : âmenû olan kimseler

13-Ra'd 31
en : olması

13-Ra'd 31
lev : eğer, ise

13-Ra'd 31
yeşâu allâhu : Allah diler

13-Ra'd 31
le hede en nâse : elbette insanları hidayete erdirir

13-Ra'd 31
cemîan : tümünü, hepsini

13-Ra'd 31
ve lâ yezâlu : ve zail olmaz, devam eder

13-Ra'd 31
ellezîne keferû : inkâr eden kimseler

13-Ra'd 31
ev : veya

13-Ra'd 31
tehullu : gelir, iner, girer, hulul eder

13-Ra'd 31
karîben : yakın

13-Ra'd 31
ye'tiye : gelir

13-Ra'd 31
inne allâhe : muhakkak Allah

13-Ra'd 31
lâ yuhlifu el mîâde : vaadinden dönmez

13-Ra'd 32
ve lekad : ve andolsun ki

13-Ra'd 32
istuhzie : alay edildi

13-Ra'd 32
min kabli-ke : senden önce

13-Ra'd 32
fe : o zaman, fakat

13-Ra'd 32
emleytu : ben mühlet (süre) verdim

13-Ra'd 32
lillezîne (li ellezîne) : o kimselere

13-Ra'd 32
keferû : inkâr ettiler

13-Ra'd 32
summe : sonra

13-Ra'd 32
ehaztu-hum : onları helâk ettim, aldım, yakaladım

13-Ra'd 32
fe : artık, bundan sonra, o zaman, böylece

13-Ra'd 32
keyfe : nasıl

13-Ra'd 32
kâne : oldu

13-Ra'd 33
e fe men : artık kim, ...mi

13-Ra'd 33
huve : o

13-Ra'd 33
nefsin : nefs

13-Ra'd 33
bi mâ kesebet : kazandığı şeylere

13-Ra'd 33
ve cealû : ve kıldılar

13-Ra'd 33
şurekâe : ortaklar

13-Ra'd 33
semmû-hum : onları isimlendirin (onları isimleri ile davet edin)

13-Ra'd 33
em tunebbiûne-hu : yoksa ona haber mi veriyorsunuz

13-Ra'd 33
lâ ya'lemu : bilmiyor

13-Ra'd 33
fî el ardı : yeryüzünde

13-Ra'd 33
em : yoksa, veya

13-Ra'd 33
min el kavli : sözden, sözün

13-Ra'd 33
bel : hayır, fakat

13-Ra'd 33
zuyyine : süslü gösterildi

13-Ra'd 33
lillezîne (li ellezîne) : o kimselere

13-Ra'd 33
keferû : inkâr ettiler

13-Ra'd 33
mekru-hum : onların hileleri, tuzakları

13-Ra'd 33
ve suddû : ve men edilirler, saptırılırlar

13-Ra'd 33
an es sebîli : yoldan

13-Ra'd 33
ve men yudlili allâhu : ve Allah kimi saptırırsa

13-Ra'd 33
fe mâ lehu : artık onun için yoktur

13-Ra'd 34
lehum : onlar için vardır

13-Ra'd 34
fîl hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

13-Ra'd 34
ve le azâbu el âhıreti : ve elbette ahiret azabı

13-Ra'd 34
eşakku : daha güç, daha meşakkatli

13-Ra'd 34
ve mâ lehum : ve onlar için yoktur

13-Ra'd 35
meselu el cenneti elletî : o cennetin örneği, durumu, gibi

13-Ra'd 35
vuide el muttekûne : takva sahiplerine vaadedilen

13-Ra'd 35
tecrî : akar

13-Ra'd 35
el enhâru : nehirler

13-Ra'd 35
ve zillu-hâ : ve onun gölgesi

13-Ra'd 35
tilke : işte bu

13-Ra'd 35
ukbâ ellezîne ittekav : takva sahiplerinin sonu

13-Ra'd 35
ve ukbâ el kâfirîne : ve inkâr edenlerin sonu

13-Ra'd 35
en nâru : ateş

13-Ra'd 36
vellezîne (ve ellezîne) : ve o kimseler

13-Ra'd 36
âteynâ-hum : onlara verdik

13-Ra'd 36
el kitâbe : kitap

13-Ra'd 36
yefrehûne : sevinirler

13-Ra'd 36
bimâ unzile : indirilen şeye

13-Ra'd 36
ileyke : sana

13-Ra'd 36
ve min el ahzâbi : ve taraftarlardan, gruplardan, hiziplerden

13-Ra'd 36
men yunkiru : inkâr eden kimseler

13-Ra'd 36
innemâ : sadece, yalnız

13-Ra'd 36
en a'bude allâhe : benim Allah'a kul olmam

13-Ra'd 36
ve lâ uşrike : ve ben şirk koşmam

13-Ra'd 36
ileyhi : ona

13-Ra'd 36
ed'û : ben davet ederim

13-Ra'd 36
ve ileyhi : ve ona, o

13-Ra'd 36
meâbi : meabım, dönüş yerim, dönüşüm, sığınağım

13-Ra'd 37
ve kezâlike : ve işte böyle, böylece

13-Ra'd 37
enzelnâ-hu : onu biz indirdik

13-Ra'd 37
hukmen : bir hüküm olarak

13-Ra'd 37
arabiyyen : Arapça

13-Ra'd 37
ve le initteba'te (in itteba'te) : ve elbette tâbî olursan

13-Ra'd 37
ehvâe-hum : onların hevalarına (heveslerine)

13-Ra'd 37
ba'de : sonra

13-Ra'd 37
mâ câe-ke : sana gelen şey

13-Ra'd 37
min el ilmi : ilimden

13-Ra'd 37
mâ leke : senin yoktur

13-Ra'd 37
min veliyyin : bir velî, dost

13-Ra'd 37
ve lâ vâkın : ve bir koruyucu yoktur

13-Ra'd 38
ve lekad : ve andolsun

13-Ra'd 38
erselnâ : biz gönderdik

13-Ra'd 38
rusulen : resûller

13-Ra'd 38
min kabli-ke : senden önce

13-Ra'd 38
ve cealnâ : ve kıldık

13-Ra'd 38
lehum ezvâcen : onlara eşler

13-Ra'd 38
ve zurriyyeten : ve zürriyet, nesil, çocuklar

13-Ra'd 38
ve mâ kâne : ve değildir, olmaz

13-Ra'd 38
li resûlin : bir resûl için

13-Ra'd 38
en ye'tiye bi : getirmesi

13-Ra'd 38
âyetin : bir âyet

13-Ra'd 38
li kulli ecelin : her zaman için vardır

13-Ra'd 39
yemhû : siler (mahveder, yok eder), imha eder

13-Ra'd 39
mâ yeşâu : dilediği şeyi

13-Ra'd 39
ve yusbitu : ve sabit kılar, bırakır, tespit eder

13-Ra'd 39
ve inde-hu : ve onun katında, yanında, indinde, nezdinde

13-Ra'd 39
ummu el kitâbi : ana kitap

13-Ra'd 40
ve in mâ : ve eğer, şâyet, ya (veya)

13-Ra'd 40
nuriyenne-ke : sana gösteririz

13-Ra'd 40
ellezî neidu-hum : onlara vaadettiğimizi

13-Ra'd 40
ev neteveffeyenne-ke : veya seni vefat ettiririz

13-Ra'd 40
fe innemâ : sadece

13-Ra'd 40
aleyke el belâgu : tebliğ senin üzerine

13-Ra'd 40
ve aleynâ el hisâbu : ve hesap bizim üzerimize, bize ait

13-Ra'd 41
e ve lem yerev : görmüyorlar mı

13-Ra'd 41
ennâ : nasıl

13-Ra'd 41
ne'ti : geliyoruz

13-Ra'd 41
el arda : arz, yeryüzü

13-Ra'd 41
nenkusu-hâ : onu eksiltiyoruz

13-Ra'd 41
min etrâfi-hâ : onun çevresinden, etrafından

13-Ra'd 41
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

13-Ra'd 41
lâ muakkıbe : takip eden, kontrol eden, bozacak yoktur

13-Ra'd 41
ve huve : ve o

13-Ra'd 41
serîu el hısâbi : hesabı çabuk gören

13-Ra'd 42
ve kad : ve olmuştur

13-Ra'd 42
mekere : hile, tuzak kurdu

13-Ra'd 42
ellezîne min kabli-him : onlardan önceki kimseler

13-Ra'd 42
fe lillâhi (li allâhi) : oysa Allah'a aittir

13-Ra'd 42
el mekru : hile

13-Ra'd 42
cemîan : tümü, hepsi

13-Ra'd 42
ya'lemu : bilir

13-Ra'd 42
mâ teksibu : kazandığı şey

13-Ra'd 42
nefsin : nefs

13-Ra'd 42
ve se ya'lemu : ve yakında bilecek

13-Ra'd 42
el kuffâru : kâfirler

13-Ra'd 42
li men : kimin

13-Ra'd 42
ukbe ed dâri : yurdun sonu

13-Ra'd 43
ve yekûlu : ve derler, diyorlar

13-Ra'd 43
ellezîne keferû : inkâr eden kimseler, kâfir olanlar

13-Ra'd 43
leste : sen değilsin

13-Ra'd 43
murselen : resûl olarak gönderilmiş

13-Ra'd 43
kefâ : kâfi

13-Ra'd 43
şehîden : şahit olarak

13-Ra'd 43
beynî : benimle

13-Ra'd 43
ve beyne-kum : ve sizin aranızda

13-Ra'd 43
ve men : ve kim, kimse

13-Ra'd 43
inde-hu : onun yanında, indinde

13-Ra'd 43
ilmu el kitâbi : kitabın ilmi

14-İbrahim 1
elif lâm râ : elif lâm râ

14-İbrahim 1
enzelnâ-hu : onu indirdik

14-İbrahim 1
ileyke : sana

14-İbrahim 1
li tuhrice en nâse : insanları çıkarman için

14-İbrahim 1
min ez zulûmâti : zulmetten, karanlıklardan

14-İbrahim 1
ilâ en nûri : nura

14-İbrahim 1
el azîzi : azîz olan, izzet sahibi olan

14-İbrahim 1
el hamîdi : kendisine hamdedilen

14-İbrahim 2
ellezî : o ki

14-İbrahim 2
lehu : onundur

14-İbrahim 2
fî es semâvâti : göklerde, semalarda

14-İbrahim 2
ve mâ : ve şeyler

14-İbrahim 2
fî el ardı : yerde

14-İbrahim 2
ve veylun : ve vay haline, yazıklar olsun

14-İbrahim 2
li el kâfirîne : inkâr edenler, kâfirler için, kâfirlere

14-İbrahim 2
şedîdin : şiddetli

14-İbrahim 3
ellezîne : o kimseler, onlar

14-İbrahim 3
yestehıbbûne : tercih ederler, severler

14-İbrahim 3
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatını

14-İbrahim 3
alâ el âhıreti : ahirete

14-İbrahim 3
ve yasuddûne : ve alıkoyarlar

14-İbrahim 3
an sebîli allâhi : Allah'ın yolundan

14-İbrahim 3
ve yebgûne-hâ : ve onu isterler

14-İbrahim 3
ivecen : eğrilik

14-İbrahim 3
ulâike : işte onlar

14-İbrahim 4
ve mâ erselnâ : ve biz göndermedik

14-İbrahim 4
min resûlin : resûlden (resûl olarak)

14-İbrahim 4
li yubeyyine : anlatması için, beyan etsin diye

14-İbrahim 4
lehum : onlara

14-İbrahim 4
fe : artık, bundan sonra

14-İbrahim 4
men yeşâu : dilediği kimseyi

14-İbrahim 4
ve yehdî : ve hidayete erdirir, ulaştırır

14-İbrahim 4
men yeşâu : dilediği kimseyi

14-İbrahim 4
ve huve : ve o

14-İbrahim 4
el azîzu : izzet sahibi, azîz olandır

14-İbrahim 4
el hakîmu : hikmet sahibidir, hüküm sahibidir

14-İbrahim 5
ve lekad : ve andolsun ki

14-İbrahim 5
erselnâ : biz gönderdik

14-İbrahim 5
en ahric : çıkarmak

14-İbrahim 5
kavme-ke : senin kavmin

14-İbrahim 5
min ez zulumâti : karanlıklardan

14-İbrahim 5
ilâ en nûri : nura

14-İbrahim 5
ve zekkir-hum : ve onlara hatırlat, onları zikrettir

14-İbrahim 5
bi eyyâmi allâhi : Allah'ın günlerini

14-İbrahim 5
inne : muhakkak

14-İbrahim 5
fî zâlike : bunda

14-İbrahim 5
le âyâtin : elbette âyetler vardır

14-İbrahim 5
şekûrin : şükredenler

14-İbrahim 6
ve iz kâle : ve demişti

14-İbrahim 6
ni'mete allâhi : Allah'ın ni'metlerini

14-İbrahim 6
aleykum : size

14-İbrahim 6
iz encâ-kum : sizi kurtardığı zaman

14-İbrahim 6
min âli fir'avne : firavunun ailesinden

14-İbrahim 6
yesûmûne-kum : sizi zorluyorlar, maruz bırakıyorlar

14-İbrahim 6
sûe el azâbi : kötü azaba

14-İbrahim 6
ve yuzebbihûne : ve boğazlıyorlar (öldürüyorlar)

14-İbrahim 6
ebnâe-kum : sizin oğullarınız

14-İbrahim 6
ve yestahyûne : ve canlı bırakıyorlar (sağ)

14-İbrahim 6
nisâe-kum : hanımlarınızı, kadınlarınızı

14-İbrahim 6
ve fî zâlikum : ve bunlarda vardır

14-İbrahim 6
belâun : bir imtihan

14-İbrahim 7
ve iz te'ezzene : ve bildirmişti, duyurmuştu

14-İbrahim 7
le in : eğer gerçekten

14-İbrahim 7
şekertum : şükrettiniz

14-İbrahim 7
le ezîdenne-kum : mutlaka, elbette size artırırım

14-İbrahim 7
ve le in : ve eğer

14-İbrahim 7
kefertum : inkâr ettiniz

14-İbrahim 7
inne : muhakkak

14-İbrahim 7
le şedîdun : mutlaka çok şiddetli

14-İbrahim 8
ve kâle : ve dedi

14-İbrahim 8
in tekfurû : eğer inkâr ederseniz

14-İbrahim 8
entum : siz

14-İbrahim 8
ve men : ve kimse

14-İbrahim 8
fî el ardı : yeryüzünde

14-İbrahim 8
cemî'an : tümü, hepsi

14-İbrahim 8
fe : o zaman

14-İbrahim 8
inne allâhe : muhakkak Allah

14-İbrahim 8
le ganiyyun : ganidir, ihtiyacı yoktur, muhtaç değildir

14-İbrahim 9
e lem ye'ti-kum : size gelmedi mi

14-İbrahim 9
nebeu ellezîne : o kimselerin haberi

14-İbrahim 9
ve âdin : ve

14-İbrahim 9
ve semûde : ve

14-İbrahim 9
ve ellezîne : ve o kimseler

14-İbrahim 9
lâ ya'lemu-hum : onları bilmez

14-İbrahim 9
câet-hum : onlara geldi

14-İbrahim 9
bi el beyyinâti : beyyinelerle (delillerle)

14-İbrahim 9
fe reddû : döndürdüler, götürdüler

14-İbrahim 9
eydiye-hum : ellerini

14-İbrahim 9
fî efvâhi-him : ağızlarına

14-İbrahim 9
ve kâlû : ve dediler

14-İbrahim 9
kefernâ : inkâr ettik

14-İbrahim 9
ve innâ : ve muhakkak biz

14-İbrahim 9
le fî şekkin : mutlaka şüphe içinde

14-İbrahim 9
ted'ûne-nâ : bizi davet ediyorsun

14-İbrahim 9
ileyhi : ona

14-İbrahim 10
kâlet : dedi

14-İbrahim 10
e fî allâhi : Allah hakkında mı

14-İbrahim 10
şekkun : bir şüphe

14-İbrahim 10
fâtırı es semâvâti : semaları yaratan

14-İbrahim 10
ve el ardı : ve arzı (yeryüzünü)

14-İbrahim 10
yed'û-kum : sizi davet ediyor

14-İbrahim 10
li yagfire : mağfiret etmek için

14-İbrahim 10
lekum : sizi

14-İbrahim 10
ve yuahhıre-kum : ve sizi tehir ediyor, erteliyor, mühlet veriyor

14-İbrahim 10
ilâ ecelin : bir zamana kadar

14-İbrahim 10
musemmen : belirli

14-İbrahim 10
in entum : siz, eğer iseniz

14-İbrahim 10
beşerun : bir beşer

14-İbrahim 10
turîdûne : istiyorsunuz

14-İbrahim 10
en tesuddû-nâ : bizi men etmek, alıkoymak

14-İbrahim 10
kâne : oldu, idi

14-İbrahim 10
fe'tû-nâ : öyleyse bize getirin

14-İbrahim 11
kâlet : dedi

14-İbrahim 11
lehum : onlara

14-İbrahim 11
beşerun : beşer, insan

14-İbrahim 11
ve lâkinne allâhe : ve fakat Allah

14-İbrahim 11
yemunnu : lütufta bulunur, ni'metlendirir

14-İbrahim 11
men yeşâu : dilediği kimse

14-İbrahim 11
ve mâ kâne : ve olmaz

14-İbrahim 11
lenâ : bizim

14-İbrahim 11
en ne'tiye-kum : size bizim getirmemiz

14-İbrahim 11
ve alâ allâhi : ve Allah'a

14-İbrahim 11
fel yetevekkeli : artık tevekkül etsinler

14-İbrahim 11
el mu'minûne : mü'minler

14-İbrahim 12
ve mâ lenâ : ve niçin (neden) biz

14-İbrahim 12
ellâ netevekkele : tevekkül etmeyelim

14-İbrahim 12
ve kad hedâ-nâ : ve bizi hidayet etmiştir, ulaştırmıştır

14-İbrahim 12
subule-nâ : yollarımıza

14-İbrahim 12
ve le nasbirenne : ve elbette sabredeceğiz

14-İbrahim 12
âzeytumû-nâ : bize sizin yaptığınız eziyetler

14-İbrahim 12
ve alâllâhi (ve alâ allahi) : ve Allah'a

14-İbrahim 12
fel yetevekkeli : artık tevekkül etsinler

14-İbrahim 12
el mutevekkilûne : tevekkül edenler

14-İbrahim 13
ve kâle : ve dedi

14-İbrahim 13
ellezîne keferû : inkâr eden kimseler

14-İbrahim 13
le nuhricenne-kum : muhakkak sizi çıkaracağız

14-İbrahim 13
ev : veya

14-İbrahim 13
le teûdunne : mutlaka döneceksiniz, dönersiniz

14-İbrahim 13
fî milleti-nâ : bizim dînimize

14-İbrahim 13
fe evhâ : bunun üzerine vahyetti

14-İbrahim 13
ileyhim : onlara

14-İbrahim 13
le nuhlikenne : mutlaka helâk edeceğiz

14-İbrahim 13
ez zâlimîne : zalimler

14-İbrahim 14
ve le nuskinenne-kum : ve sizi yerleştireceğiz

14-İbrahim 14
el arda : arz, yer

14-İbrahim 14
zâlike : işte bu

14-İbrahim 14
li men : kimse için

14-İbrahim 14
hâfe makâmî : makamımdan korkan

14-İbrahim 14
ve hâfe : ve korkan

14-İbrahim 15
vesteftehû (ve isteftehû) : ve fetih (zafer) istediler

14-İbrahim 15
ve hâbe : ve kaybettiler

14-İbrahim 15
cebbârin : zorba, zorlayıcı

14-İbrahim 16
min verâi-hi : onun arkasında, ardında

14-İbrahim 16
cehennemu : cehennem

14-İbrahim 16
ve yuskâ : ve içirirler

14-İbrahim 17
yetecerreu-hu : onu yutmaya çalışır (çalışacak)

14-İbrahim 17
ve lâ yekâdu : ve olmayacak, olamayacak

14-İbrahim 17
ve ye'tî-hi el mevtu : ve ona ölüm gelecek

14-İbrahim 17
min kulli mekânin : heryerden, her mekândan

14-İbrahim 17
ve mâ : ve olmaz, olamaz

14-İbrahim 17
huve : o

14-İbrahim 17
bi meyyitin : ölü

14-İbrahim 17
ve min verâi-hi : ve onun arkasından

14-İbrahim 18
meselu : mesele, durum

14-İbrahim 18
ellezîne keferû : inkâr edenler, kâfir olanlar

14-İbrahim 18
ke remâdin : kül gibi

14-İbrahim 18
işteddet : savurdu

14-İbrahim 18
er rîhu : şiddetli rüzgâr

14-İbrahim 18
fî yevmin : gün içinde, günde

14-İbrahim 18
lâ yakdirûne : güç yetiremezler

14-İbrahim 18
kesebû : kazandılar

14-İbrahim 18
şey'in : şey(ler)

14-İbrahim 18
zâlike : işte bu, bu

14-İbrahim 18
huve : o

14-İbrahim 18
ed dalâlu : dalâlet

14-İbrahim 18
el baîdu : uzak

14-İbrahim 19
e lem tere : görmüyor musun

14-İbrahim 19
enne allâhe : muhakkak ki Allah

14-İbrahim 19
es semâvâti : gökleri, semaları

14-İbrahim 19
ve el arda : ve yeryüzü, arz

14-İbrahim 19
bi el hakkı : hak ile

14-İbrahim 19
in yeşa' : eğer o dilerse

14-İbrahim 19
ve ye'ti : ve getirir

14-İbrahim 19
cedîdin : yeni

14-İbrahim 20
ve mâ : ve değildir

14-İbrahim 20
zâlike : işte bu, bu

14-İbrahim 21
ve berezû : ve çıktılar

14-İbrahim 21
cemîan : hepsi

14-İbrahim 21
fe kâle : o zaman, dediler

14-İbrahim 21
ed duafâu : zayıflar, güçsüzler

14-İbrahim 21
li ellezîne istekberû : kibirlenen kimselere

14-İbrahim 21
lekum : size

14-İbrahim 21
tebean : tâbî

14-İbrahim 21
fe hel : artık, şu an, şimdi, mi

14-İbrahim 21
entum : siz

14-İbrahim 21
mugnûne : giderenler, uzaklaştıranlar

14-İbrahim 21
min şey'in : bir şeyden, bir şeyi

14-İbrahim 21
lev : eğer, şâyet

14-İbrahim 21
hedâ-na allâhu : Allah bizi hidayete erdirdi

14-İbrahim 21
le hedeynâ-kum : elbette biz sizi hidayete erdirdik

14-İbrahim 21
sevâun : eşittir, birdir

14-İbrahim 21
aleynâ : bize göre, bizim için

14-İbrahim 21
e cezi'nâ : feryat mı ettik

14-İbrahim 21
em sabernâ : yoksa sabır mı ettik

14-İbrahim 21
mâ lenâ : bize yoktur

14-İbrahim 22
ve kâle eş şeytânu : ve şeytan dedi

14-İbrahim 22
lemmâ : olduğu zaman

14-İbrahim 22
kudıye el emru : emir yerine getirildi, tamamlandı

14-İbrahim 22
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

14-İbrahim 22
veade-kum : size vaadetti

14-İbrahim 22
va'de el hakkı : hakkın vaadi

14-İbrahim 22
ve veadtu-kum : ve size vaadettim

14-İbrahim 22
fe ahleftu-kum : size verdiğim sözden hilâf ettim (vaadimden döndüm)

14-İbrahim 22
ve mâ kâne : ve olmadı, yoktu

14-İbrahim 22
liye : benim

14-İbrahim 22
aleykum : sizin üzerinizde

14-İbrahim 22
illâ en : ancak, sadece

14-İbrahim 22
deavtu-kum : sizi davet ettim

14-İbrahim 22
fe istecebtum : böylece siz icabet ettiniz

14-İbrahim 22
fe lâ telûmû-nî : artık beni kınamayın, levmetmeyin

14-İbrahim 22
ve lûmû : ve kınayın, levmedin

14-İbrahim 22
enfuse-kum : sizin nesflerinizi (kendinizi)

14-İbrahim 22
ene : ben

14-İbrahim 22
ve mâ entum : ve siz değilsiniz

14-İbrahim 22
bi musrıhıyye : benim yardımcım (bana yardım eden)

14-İbrahim 22
kefertu : inkâr ettim

14-İbrahim 22
eşrektumû-ni : beni ortak koşmanız

14-İbrahim 22
inne ez zâlimîne : muhakkak zalimler

14-İbrahim 22
lehum : onlara vardır, onlar için vardır

14-İbrahim 22
azâbun elîmun : acı azap

14-İbrahim 23
ve udhile : ve dahil edilirler, konulurlar

14-İbrahim 23
ellezîne : o kimseler

14-İbrahim 23
âmenû : ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dileyenler, âmenû olanlar

14-İbrahim 23
ve amilû es sâlihâti : ve nefsi ıslâh edici amel işleyenler

14-İbrahim 23
cennâtin : cennetler

14-İbrahim 23
tecrî : akar

14-İbrahim 23
el enhâru : nehirler

14-İbrahim 23
hâlidîne : ebedî kalırlar

14-İbrahim 23
tehıyyetu-hum : onların tahiyyeleri (temennileri, iltifatları, duaları, esenlik dilekleri)

14-İbrahim 23
selâmun : selâmdır

14-İbrahim 24
e lem tere : görmedin mi

14-İbrahim 24
keyfe : nasıl

14-İbrahim 24
darabe allâhu meselen : Allah örnek (misal) verdi

14-İbrahim 24
kelimeten : bir söz, bir kelime

14-İbrahim 24
tayyibeten : güzel

14-İbrahim 24
ke şeceretin : bir ağaç gibi

14-İbrahim 24
tayyibetin : güzel

14-İbrahim 24
ve fer'u-hâ : ve onun dalı

14-İbrahim 24
fî es semâi : semada

14-İbrahim 25
ukule-hâ : (onun) kendi meyvesi

14-İbrahim 25
kulle : her

14-İbrahim 25
ve yadrıbu allâhu el emsâle : ve Allah misal verir

14-İbrahim 25
li en nâsi : insanlara

14-İbrahim 25
lealle-hum : umulur ki onlar, böylece onlar

14-İbrahim 25
yetezekkerûne : tezekkür ederler

14-İbrahim 26
ve meselu : ve örnek, misal, durum

14-İbrahim 26
kelimetin : bir söz, bir kelime

14-İbrahim 26
habîsetin : kötü, habis, fena, çirkin

14-İbrahim 26
ke şeceretin : bir ağaç gibi

14-İbrahim 26
habîsetin : kötü, habis, fena, çirkin

14-İbrahim 26
ictusset : kökünden koparıldı

14-İbrahim 26
min fevkı el ardı : yerin üstünden

14-İbrahim 26
mâ lehâ : onun (için) yoktur

14-İbrahim 27
yusebbitu allâhu : Allah sebat ettirir

14-İbrahim 27
ellezîne âmenû : ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dileyen kimseler, âmenû olanlar

14-İbrahim 27
bi el kavli es sâbiti : sabit söz ile

14-İbrahim 27
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

14-İbrahim 27
ve fî el âhıreti : ve ahirette

14-İbrahim 27
ve yudıllu allâhu : ve Allah dalâlette bırakır

14-İbrahim 27
ez zâlimîne : zalimler

14-İbrahim 27
ve yef'alu allâhu : ve Allah yapar

14-İbrahim 27
mâ yeşâu : dilediği şeyi

14-İbrahim 28
e lem tere : görmedin mi

14-İbrahim 28
ilellezîne (ilâ ellezîne) : o kimseleri

14-İbrahim 28
beddelû : bedel, karşılık

14-İbrahim 28
ni'mete allâhi : Allah'ın ni'meti

14-İbrahim 28
kufren : küfür, inkâr

14-İbrahim 28
ve ehallû : ve ikamet etmek üzere götürdüler, ikamet ettirdiler

14-İbrahim 28
kavme-hum : onların kavimleri

14-İbrahim 28
dâre : yurt

14-İbrahim 28
el bevâri : yok olma, helâk olma

14-İbrahim 29
cehenneme : cehennem

14-İbrahim 29
yaslevne-hâ : ona (ateşe) yaslanırlar, maruz kalırlar

14-İbrahim 29
ve bi'se : ve ne kötü

14-İbrahim 29
el karâru : karar yeri, yerleşme mekânı, karar kılınan yer

14-İbrahim 30
ve cealû : ve kıldılar

14-İbrahim 30
endâden : eşler, denkler

14-İbrahim 30
an sebîli-hi : onun yolundan

14-İbrahim 30
temetteû : metalanın, faydalanın, refah içinde olun

14-İbrahim 30
fe inne : artık mutlaka

14-İbrahim 30
masîre-kum : sizin dönüşünüz

14-İbrahim 30
ilâ en nâri : ateşe

14-İbrahim 31
li ibâdiye : kullarıma

14-İbrahim 31
ellezîne âmenû : Allah'a ulaşmayı dileyenler, âmenû olanlar

14-İbrahim 31
yukîmu es salâte : namazı ikame ederler

14-İbrahim 31
ve yunfikû : ve infâk ederler

14-İbrahim 31
sirren : gizli

14-İbrahim 31
ve alâniyeten : ve açık olarak

14-İbrahim 31
en ye'tiye : gelmesi

14-İbrahim 31
yevmun : o gün

14-İbrahim 31
lâ bey'un : alışveriş olmayan

14-İbrahim 31
ve lâ : ve yoktur

14-İbrahim 32
allâhu ellezî : Allah, ki o

14-İbrahim 32
halaka es semâvâti : semaları yarattı

14-İbrahim 32
ve el arda : ve yeryüzü, arz

14-İbrahim 32
ve enzele : ve indirdi

14-İbrahim 32
min es semâi : semadan, gökyüzünden

14-İbrahim 32
mâen : su

14-İbrahim 32
fe ahrece : böylece çıkardı

14-İbrahim 32
min es semerâti : ürünlerden

14-İbrahim 32
lekum : size, sizin için

14-İbrahim 32
ve sehhare lekum : ve sizin emrinize verdi, emrinize amade kıldı, musahhar kıldı

14-İbrahim 32
el fulke : gemiler

14-İbrahim 32
li tecriye : akıp gitmesi için

14-İbrahim 32
fî el bahri : denizde

14-İbrahim 32
bi emri-hi : onun emri ile

14-İbrahim 32
ve sehhare lekum : ve sizin emrinize verdi, emrinize amade kıldı, musahhar kıldı

14-İbrahim 32
el enhâra : nehirler

14-İbrahim 33
ve sehhare : ve boyun eğdirdi, emre amade kıldı, musahhar kıldı

14-İbrahim 33
lekum : sizin için

14-İbrahim 33
eş şemse : güneş

14-İbrahim 33
ve el kamere : ve ay

14-İbrahim 33
dâibeyni : ikisi de adet üzere (sünnetullah ile) devamlı hareket halinde

14-İbrahim 33
ve sehhare : ve emre amade kıldı, musahhar kıldı

14-İbrahim 33
lekum : sizin için

14-İbrahim 33
el leyle : gece

14-İbrahim 33
ve en nehâra : ve gündüz

14-İbrahim 34
ve âtâ-kum : ve size verdi

14-İbrahim 34
mâ se'eltumû-hu : sizin ondan istediğiniz şey

14-İbrahim 34
ve in teuddû : ve eğer sayarsanız

14-İbrahim 34
ni'mete allâhi : Allah'ın ni'meti

14-İbrahim 34
inne el insâne : muhakkak insan

14-İbrahim 34
le zalûmûn : gerçekten çok zalim

14-İbrahim 34
keffârun : çok nankör, kuvvetle inkâr eden

14-İbrahim 35
ve iz kâle : ve demişti

14-İbrahim 35
hâze el belede : bu şehir, bu belde

14-İbrahim 35
âminen : emniyetli, emin

14-İbrahim 35
vecnubnî (ve ucnub-nî) : ve beni uzaklaştır, içtinab ettir

14-İbrahim 35
ve beniyye : ve oğullarımı

14-İbrahim 35
en na'bude : bizim tapmamız

14-İbrahim 35
el asnâme : putlara

14-İbrahim 36
innehunne : muhakkak onlar, gerçekten onlar

14-İbrahim 36
adlelne : saptırdılar, dalâlete düşürdüler

14-İbrahim 36
kesîren : çoğunu

14-İbrahim 36
min en nâsi : insanlardan

14-İbrahim 36
fe men : artık kim

14-İbrahim 36
tebia-nî : bana tâbî olur

14-İbrahim 36
fe inne-hu : o zaman muhakkak o

14-İbrahim 36
ve men : ve kim

14-İbrahim 36
fe inne-ke : o zaman muhakkak sen

14-İbrahim 37
rabbe-nâ : Rabbimiz

14-İbrahim 37
eskentu : yerleştirdim, iskân ettim

14-İbrahim 37
min zurriyyetî : zürriyetimden

14-İbrahim 37
zî zer'ın : ekine sahip

14-İbrahim 37
inde : yanında

14-İbrahim 37
beyti-ke el muharremi : senin Beyt-i Haram'ın

14-İbrahim 37
rabbe-nâ : Rabbimiz

14-İbrahim 37
li yukîmu es salâte : (namazı ikame etmek için) namazı ikame etsinler

14-İbrahim 37
fec'al (fe ic'al) : böylece kıl

14-İbrahim 37
ef'ideten : gönüller

14-İbrahim 37
min en nâsi : insanlardan

14-İbrahim 37
tehvî : sen meylettir

14-İbrahim 37
ileyhim : onlara

14-İbrahim 37
verzuk-hum : ve onları rızıklandır

14-İbrahim 37
min es semerâti : ürünlerden

14-İbrahim 37
lealle-hum : umulur ki onlar, böylece onlar

14-İbrahim 37
yeşkurûne : şükrederler

14-İbrahim 38
rabbe-nâ : Rabbimiz

14-İbrahim 38
inne-ke : muhakkak sen

14-İbrahim 38
ta'lemu : bilirsin

14-İbrahim 38
ve mâ nu'linu : ve açıkladığımız (aleni olan) şeyler

14-İbrahim 38
ve mâ yahfâ : ve gizli değildir (olmaz)

14-İbrahim 38
min şey'in : bir şey

14-İbrahim 38
fî el ardı : yeryüzünde

14-İbrahim 38
ve lâ : ve değildir

14-İbrahim 38
fî es semâi : semada

14-İbrahim 39
el hamdu li allâhi : hamd Allah'a aittir, hamd Allah'adır, Allah'a mahsustur

14-İbrahim 39
ellezî : ki o

14-İbrahim 39
vehebe : bağışladı, hibe etti

14-İbrahim 39
el kiberi : ihtiyarlık

14-İbrahim 39
ismâîle : İsmail

14-İbrahim 39
ve ishâka : ve İshak

14-İbrahim 39
inne : muhakkak

14-İbrahim 39
le semîu ed duâi : duayı mutlaka işitendir

14-İbrahim 40
mukîme : ikame eden

14-İbrahim 40
es salâti : namaz

14-İbrahim 40
ve min zurriyyetî : ve zürriyetimden, zürriyetimi

14-İbrahim 40
rabbe-nâ : bizim Rabbimiz

14-İbrahim 40
ve tekabbel : ve kabul et

14-İbrahim 41
rabbe-nâ : Rabbimiz

14-İbrahim 41
ve li vâlideyye : ve, annemi ve babamı

14-İbrahim 41
ve li el mu'minîne : ve mü'minleri

14-İbrahim 41
yevme : gün

14-İbrahim 41
yekûmu : yapılır (ikame edilir)

14-İbrahim 41
el hisâbu : hesap

14-İbrahim 42
ve lâ tahsebenne allâhe : ve Allah'ı sanma, zannetme

14-İbrahim 42
gâfilen : gâfil, bilmeyen

14-İbrahim 42
ya'melu : yapıyorlar

14-İbrahim 42
ez zâlimûne : zalimler

14-İbrahim 42
innemâ : sadece, yalnız

14-İbrahim 42
li yevmin : o güne

14-İbrahim 42
teşhasu : (gördüğü şeyin dehşetinden) açık kalır

14-İbrahim 42
el ebsâru : gözler

14-İbrahim 43
muhtiîne : hızla gidenler, koşanlar

14-İbrahim 43
lâ yerteddu : dönmez, dönemez, çevrilmez

14-İbrahim 43
ileyhim : onlara, kendilerine

14-İbrahim 43
ve ef'idetu-hum : ve onların kalpleri

14-İbrahim 43
hevâun : heva (hevesler), nefsin afetleri (vardır)

14-İbrahim 44
ve enzir : ve uyar

14-İbrahim 44
en nâse : insanlar

14-İbrahim 44
yevme : gün

14-İbrahim 44
ye'tî-him : onlara gelecek

14-İbrahim 44
el azâbu : azap

14-İbrahim 44
fe yekûlu : o zaman der, söyler

14-İbrahim 44
ellezîne zalemû : zulmeden kimseler

14-İbrahim 44
rabbe-nâ : Rabbimiz

14-İbrahim 44
ilâ ecelin : bir süreye kadar

14-İbrahim 44
da'vete-ke : senin davetine

14-İbrahim 44
ve nettebii : ve biz tâbî olalım

14-İbrahim 44
er rusule : resûllere

14-İbrahim 44
e ve lem tekûnû : ve, siz olmadınız mı, siz değil misiniz

14-İbrahim 44
aksemtum : yemin ettiniz (kasem ettiniz)

14-İbrahim 44
mâ lekum : sizin için yoktur

14-İbrahim 44
min zevâlin : bir zeval, zail olma, gitme (yer değiştirme: bir yerden bir yere gitme, dünya yurdundan ahiret yurduna intikal etme)

14-İbrahim 45
ve sekentum : ve siz yerleştiniz

14-İbrahim 45
fî mesâkini : meskenlere

14-İbrahim 45
ellezîne zalemû enfuse-hum : nefslerine zulmeden kimseler

14-İbrahim 45
ve tebeyyene : ve beyan edildi (açıklandı)

14-İbrahim 45
lekum : size

14-İbrahim 45
keyfe : nasıl (neler)

14-İbrahim 45
fealnâ : yaptık

14-İbrahim 45
ve darabnâ : ve (misal) verdik

14-İbrahim 45
lekum : size

14-İbrahim 45
el emsâle : misaller, örnekler

14-İbrahim 46
ve kad : ve olmuştu

14-İbrahim 46
mekerû : (hile) tuzak kurdular

14-İbrahim 46
mekre-hum : onların hileleri, tuzakları

14-İbrahim 46
ve inde allâhi : ve Allah'ın indindedir (katında, bilgisi vardır)

14-İbrahim 46
mekru-hum, : onların tuzakları, hileleri

14-İbrahim 46
ve in kâne : ve olsa bile

14-İbrahim 46
mekru-hum : onların tuzakları, hileleri

14-İbrahim 46
li tezûle : zail olması, yok edecek olması

14-İbrahim 46
el cibâlu : dağlar

14-İbrahim 47
fe : öyleyse

14-İbrahim 47
lâ tahsebenne allâhe : Allah'ı sakın sanma, zannetme

14-İbrahim 47
muhlife : sözünde hilâf bulunan, vaadini yerine getirmeyen

14-İbrahim 47
rusule-hu : onun resûlleri

14-İbrahim 47
inne allâhe : muhakkak Allah

14-İbrahim 48
yevme : o gün

14-İbrahim 48
tubeddelu : değiştirilir, bir halden (şekilden) bir başka hale (şekle) döndürülür

14-İbrahim 48
el ardu : yeryüzü

14-İbrahim 48
gayre : başka

14-İbrahim 48
el ardı : yeryüzü

14-İbrahim 48
ve es semâvâtu : ve semalar

14-İbrahim 48
ve berezû : ve ortaya çıktılar

14-İbrahim 48
el vâhıdi : bir (tek) olan, vahid olan

14-İbrahim 48
el kahhâri : kahhar olan, kahretmeye gücü yeten

14-İbrahim 49
ve tere : ve sen görürsün

14-İbrahim 49
el mucrimîne : mücrimler, suçlular

14-İbrahim 49
yevme izin : izin günü

14-İbrahim 49
mukarrenîne : birbirine bağlanmış olanlar

14-İbrahim 49
el asfâdi \n(el safedu) : bukağı, kelepçeler, zincir \n: (kelepçe)

14-İbrahim 50
serâbîlu-hum : onların gömlekleri

14-İbrahim 50
ve tagşâ : ve kaplamıştır, sarmıştır

14-İbrahim 50
vucûhe-hum : onların yüzleri

14-İbrahim 50
en nâru : ateş

14-İbrahim 51
li yecziye allâhu : Allah'ın karşılığını (ceza veya mükâfat) vermesi içindir

14-İbrahim 51
kulle : hepsi, bütünü, tamamı

14-İbrahim 51
nefsin : nefs

14-İbrahim 51
mâ kesebet, : kazandığı şeyler

14-İbrahim 51
inne allâhe : muhakkak Allah

14-İbrahim 51
serîu el hısâbi : hesabı çabuk gören

14-İbrahim 52
belâgun : bir bildiridir, duyurudur, tebliğdir

14-İbrahim 52
li en nâsi : insanlar için

14-İbrahim 52
ve li yunzerû : ve uyarılsınlar diye

14-İbrahim 52
ve li ya'lemû : ve bilsinler diye

14-İbrahim 52
ennemâ : sadece, yalnız, ancak

14-İbrahim 52
huve : o

14-İbrahim 52
ve li yezzekkere : ve tezekkür etsinler diye

14-İbrahim 52
ûlu el elbâbi : sırların sahipleri

15-Hicr 1
elif lâm râ : elif, lâm, râ

15-Hicr 1
tilke : işte bu, bunlar

15-Hicr 1
âyâtu el kitâbi : kitabın âyetleridir

15-Hicr 1
ve kur'ânin : ve Kur'ân

15-Hicr 2
rubemâ : ihtimal ki

15-Hicr 2
yeveddu : isterler, temenni (ederler) edecekler

15-Hicr 2
ellezîne keferû : inkâr edenler, kâfirler

15-Hicr 2
lev : ise, olsa, keşke

15-Hicr 2
muslimîne : müslüman, teslim olanlar

15-Hicr 3
zer-hum : onları bırak, terket

15-Hicr 3
ye'kulû : yesinler

15-Hicr 3
ve yetemetteû : ve metalansınlar, refah içerisinde yaşasınlar, faydalansınlar

15-Hicr 3
ve yulhi-him : ve onları meşgul etsin, oyalasın

15-Hicr 3
el emelu : emel, ümit

15-Hicr 3
fe : artık, fakat

15-Hicr 3
sevfe : yakında olacak

15-Hicr 3
ya'lemûne : bilirler, bilecekler

15-Hicr 4
ve mâ ehleknâ : ve biz helâk etmedik

15-Hicr 4
min karyetin : bir yeri, bir ülkeyi

15-Hicr 4
ve lehâ : ve onun vardır

15-Hicr 5
tesbiku : öne geçer, öne alır

15-Hicr 5
min ummetin : bir ümmet(ten)

15-Hicr 5
ecele-hâ : onun eceli, onun için tayin edilen zaman dilimi

15-Hicr 5
ve mâ : ve olmaz

15-Hicr 5
yeste'hırûne : tehir eder (erteler, geciktirir)

15-Hicr 6
ve kâlû : ve dediler

15-Hicr 6
yâ eyyuhâ ellezî : ey o kimse

15-Hicr 6
nuzzile : indirildi

15-Hicr 6
aleyhi ez zikru : ona zikir

15-Hicr 6
inne-ke : muhakkak sen

15-Hicr 6
le mecnûnun : mutlaka mecnun (deli)

15-Hicr 7
lev mâ : olsa olmaz mı

15-Hicr 7
te'tî-nâ bi : sen bize getirirsin

15-Hicr 7
el melâiketi : melekler

15-Hicr 7
in kunte : eğer sen isen

15-Hicr 7
min es sâdıkîne : doğru söyleyenlerden, sadıklardan

15-Hicr 8
mâ nunezzilu : indirmeyiz

15-Hicr 8
el melâikete : melekler

15-Hicr 8
bi el hakkı : hak ile

15-Hicr 8
ve mâ kânû : ve olmadılar (olmazlar)

15-Hicr 8
izen : o taktirde, o zaman

15-Hicr 8
munzarîne : bekletilenler (mühlet, zaman verilenler)

15-Hicr 9
nezzelnâ : indirdik

15-Hicr 9
ez zikre : zikir

15-Hicr 9
ve innâ : ve muhakkak biz

15-Hicr 9
lehu : onu

15-Hicr 9
le : elbette, mutlaka

15-Hicr 9
hâfizûne : koruyanlar, koruyucular

15-Hicr 10
ve lekad : ve andolsun ki

15-Hicr 10
erselnâ : biz gönderdik

15-Hicr 10
min kabli-ke : senden önce

15-Hicr 10
el evvelîne : evvelkiler, öncekiler

15-Hicr 11
ve mâ ye'tî-him : ve onlara gelmedi

15-Hicr 11
min resûlin : bir resûl(den)

15-Hicr 11
yestehziûne : alay ederler

15-Hicr 12
kezâlike : işte böyle, böylece, onun gibi

15-Hicr 12
nesluku-hu : onu sokarız

15-Hicr 12
el mucrimîne : mücrimler, suçlular, günahkârlar

15-Hicr 13
lâ yu'minûne : inanmazlar

15-Hicr 13
ve kad : ve olmuştur

15-Hicr 13
halet : geçti

15-Hicr 13
sunnetu : sünnet (âdet)

15-Hicr 13
el evvelîne : evvelkiler

15-Hicr 14
ve lev : ve olsa, olsa bile

15-Hicr 14
fetahnâ : biz açtık

15-Hicr 14
aleyhim : onlara

15-Hicr 14
bâben : bir kapı

15-Hicr 14
min es semâi : semadan

15-Hicr 14
fe : o zaman

15-Hicr 14
ya'rucûne : yükselirler

15-Hicr 15
le : elbette, mutlaka

15-Hicr 15
innemâ : sadece, ancak, fakat

15-Hicr 15
sukkiret : döndürüldü, engellendi, bağlandı

15-Hicr 15
ebsâru-nâ : gözlerimiz

15-Hicr 15
bel : hayır, aksine

15-Hicr 15
meshûrûne : büyülenmiş, sihir yapılmış

15-Hicr 16
ve lekad : ve andolsun

15-Hicr 16
cealnâ : biz kıldık, yaptık

15-Hicr 16
fî es semâi : semada

15-Hicr 16
burûcen : burçlar, takım yıldızlar, yıldız kümeleri

15-Hicr 16
ve zeyyennâ-hâ : ve onu süsledik

15-Hicr 16
li en nâzırîne : bakanlar için

15-Hicr 17
ve hafıznâ-hâ : ve onu muhafaza ettik, koruduk

15-Hicr 17
şeytânin : şeytan

15-Hicr 17
recîmin : taşlanmış

15-Hicr 18
men : kim

15-Hicr 18
isteraka : hırsızlık yaptı (gaybî bilgileri çalmak istedi)

15-Hicr 18
es sem'a : duyma, işitme

15-Hicr 18
fe : o zaman

15-Hicr 18
etbea-hu : onu takip etti

15-Hicr 19
ve el arda : ve yeryüzü

15-Hicr 19
medednâ-hâ : biz onu uzattık (yaydık)

15-Hicr 19
ve elkaynâ : ve biz koyduk, bıraktık

15-Hicr 19
revâsiye : büyük dağlar

15-Hicr 19
ve enbetnâ : ve biz nebat (bitkiler) yetiştirdik

15-Hicr 19
min kulli şey'in : herşeyden

15-Hicr 19
mevzûnin : mevzun, birbiriyle orantılı, ölçülü

15-Hicr 20
ve cealnâ : ve biz kıldık, yaptık

15-Hicr 20
lekum : sizin için

15-Hicr 20
meâyişe : geçim kaynakları

15-Hicr 20
ve men : ve kimse, kimseler

15-Hicr 20
lestum : siz değilsiniz

15-Hicr 20
lehu : ona, onun için

15-Hicr 20
bi râzıkîne : rızık vericiler, rızıklandıranlar

15-Hicr 21
ve in : ve yoktur (eğer var ise, ancak ...dır)

15-Hicr 21
min şey'in : bir şeyden, bir şey

15-Hicr 21
inde-nâ : bizim katımızda, yanımızda

15-Hicr 21
ve mâ nunezzilu-hû : ve onu indirmeyiz

15-Hicr 21
bi kaderin : bir kader ile, takdir edilmiş miktarda

15-Hicr 22
ve erselna : ve biz gönderdik

15-Hicr 22
er riyâha : rüzgârlar

15-Hicr 22
levâkıha : aşılayıcı

15-Hicr 22
fe enzelnâ : böylece indirdik

15-Hicr 22
min es semâi : semadan

15-Hicr 22
mâen : su

15-Hicr 22
fe eskaynâ-kumû-hu : böylece onunla sizi suladık

15-Hicr 22
ve mâ : ve değilsiniz

15-Hicr 22
entum : siz

15-Hicr 22
lehu : onun

15-Hicr 22
bi hâzinîne : hazineler oluşturan

15-Hicr 23
ve innâ : ve muhakkak biz

15-Hicr 23
le nahnu : mutlaka biz, sadece (kesinlikle) biz

15-Hicr 23
ve numîtu : ve öldürürüz

15-Hicr 23
ve nahnu : ve biziz

15-Hicr 23
el vârisûne : varisler

15-Hicr 24
ve lekad : ve andolsun

15-Hicr 24
el mustakdimîne : evvelkiler (kadim olanlar, öncekiler)

15-Hicr 24
ve lekad : ve andolsun

15-Hicr 24
el muste'hırîne : sonrakiler (tehir olanlar)

15-Hicr 25
ve inne : ve muhakkak

15-Hicr 25
rabbe-ke : senin Rabbin

15-Hicr 25
huve : o

15-Hicr 25
inne-hu : muhakkak o

15-Hicr 26
ve lekad : ve andolsun

15-Hicr 26
el insâne : insan

15-Hicr 26
hamein : (organik) dönüşüme uğramış

15-Hicr 26
mesnûnin : standart (belli) bir şekil verilmiş

15-Hicr 27
ve el cânne : cânn (cinlerin babası)

15-Hicr 27
min nâri es semûmi \n(semûm) : semûmun ateşinden \n: (çölde esen, hücrelerin içine nüfuz eden yakıcı kavuran (sıcak) rüzgâr)

15-Hicr 28
ve iz kâle : ve demişti

15-Hicr 28
rabbu-ke : senin Rabbin

15-Hicr 28
li el melâiketi : meleklere

15-Hicr 28
beşeren : bir beşer (insan)

15-Hicr 28
hamein : (organik) dönüşüme uğramış

15-Hicr 28
mesnûnin : standart (belli) bir şekil verilmiş

15-Hicr 29
fe : artık

15-Hicr 29
sevveytu-hu : onu sevva ettim, dizayn ettim

15-Hicr 29
ve nefah-tu : ve üfledim

15-Hicr 29
fe : hemen

15-Hicr 29
lehu : ona, onun için

15-Hicr 29
sâcidîne : secde edenler

15-Hicr 30
fe secede : böylece secde ettiler

15-Hicr 30
el melâiketu : melekler

15-Hicr 30
ecmaûne : toplu olarak

15-Hicr 31
iblîse : iblis (şeytan)

15-Hicr 31
ebâ : kaçındı (direnerek)

15-Hicr 31
en yekûne : olmak

15-Hicr 31
mea : beraber

15-Hicr 31
es sâcidîne : secde edenler

15-Hicr 32
kâle : dedi

15-Hicr 32
leke : sen (sana)

15-Hicr 32
ellâ tekûne (en lâ tekûne) : senin olmaman

15-Hicr 32
mea : beraber

15-Hicr 32
es sâcidîne : secde edenler

15-Hicr 33
kâle : dedi

15-Hicr 33
lem ekun : ben olmam

15-Hicr 33
li escude : secde eden

15-Hicr 33
li beşerin : bir beşere

15-Hicr 33
halakte-hu : sen onu halkettin, yarattın

15-Hicr 33
min hamein : hameinden (organik dönüşüme uğramış olan)

15-Hicr 33
mesnûnin : standart (belli) bir şekil verilmiş

15-Hicr 34
kâle : dedi

15-Hicr 34
fahruc (fe uhruc) : öyleyse hemen çık

15-Hicr 34
fe : artık, böylece, bu sebeple

15-Hicr 34
inne-ke : muhakkak sen

15-Hicr 34
recîmun : kovulmuş (lânetlenmiş)

15-Hicr 35
ve inne : ve muhakkak

15-Hicr 35
aleyke el lâ'nete : lânet senin üzerinedir

15-Hicr 35
ilâ yevmi ed dîni : dîn gününe (karşılıkların, ceza veya mükâfatın verildiği güne) kadar

15-Hicr 36
kâle : dedi

15-Hicr 36
fe enzır-nî : öyleyse beni beklet, bana mühlet (zaman, süre) ver

15-Hicr 36
ilâ yevmi : güne kadar

15-Hicr 36
yub'asûne : beas olunurlar (yeniden diriltilirler)

15-Hicr 37
kâle : dedi

15-Hicr 37
fe inne-ke : öyleyse gerçekten sen

15-Hicr 37
min el munzarîne : bekletilenlerden, mühlet (süre, zaman) verilenlerdensin

15-Hicr 38
ilâ yevmi : güne kadar

15-Hicr 38
el vakti el ma'lûmi : malûm olan (bilinen) vakit

15-Hicr 39
kâle : dedi

15-Hicr 39
agveyte-nî : beni sen azdırdın

15-Hicr 39
le uzeyyinenne : mutlaka güzelleştireceğim, süsleyeceğim (ziynetlendireceğim)

15-Hicr 39
lehum : onlara

15-Hicr 39
fî el ardı : yeryüzünde

15-Hicr 39
ve le ugviyenne-hum : ve mutlaka onları azdıracağım

15-Hicr 39
ecmeîne : tümünü, hepsini

15-Hicr 40
ıbâde-ke : senin kulların

15-Hicr 40
el muhlasîne : muhlis olanlar, ihlâs makamının sahibi olanlar

15-Hicr 41
kâle : dedi

15-Hicr 41
aleyye : bana

15-Hicr 41
mustekîmun : istikamet verilmiş, yönlendirilmiş

15-Hicr 42
inne : muhakkak, gerçekten

15-Hicr 42
leyse : değildir, yoktur

15-Hicr 42
leke aleyhim : senin onların üzerinde

15-Hicr 42
men ittebea-ke : sana uyan, sana tâbî olan kimse

15-Hicr 42
min el gâvîne : azgın olanlardan (iğvaya düşenlerden)

15-Hicr 43
ve inne : ve muhakkak

15-Hicr 43
cehenneme : cehennem

15-Hicr 43
le : mutlaka, elbette

15-Hicr 43
mev'ıdu-hum : onlara vaadedilen yer

15-Hicr 43
ecmaîne : hepsi

15-Hicr 44
lehâ : ona ait, onun vardır

15-Hicr 44
seb'atu : yedi (7) adet

15-Hicr 44
ebvâbin : kapılar

15-Hicr 45
inne : muhakkak

15-Hicr 45
el muttekîne : takva sahipleri

15-Hicr 45
fî cennâtin : cennetler içinde

15-Hicr 45
ve uyûnin : ve pınarlar

15-Hicr 46
bi selâmin : selâm ile, selâmetle

15-Hicr 46
âminîne : emin (korkusuz) olarak

15-Hicr 47
ve neza'nâ : ve biz çekip çıkarttık

15-Hicr 47
ıhvânen : kardeşler olarak

15-Hicr 47
mutekâbilîne : karşılıklı, karşı karşıya

15-Hicr 48
lâ yemessu-hum : onlara dokunmaz

15-Hicr 48
ve mâ : ve değildir

15-Hicr 48
bi muhrecîne : çıkarılacak

15-Hicr 49
nebbî : haber ver

15-Hicr 49
ennî : muhakkak ben

15-Hicr 49
ene : ben

15-Hicr 49
el gafûru : mağfiret eden

15-Hicr 49
er rahîmu : rahmet eden, rahmet nuru gönderen

15-Hicr 50
ve enne : ve muhakkak

15-Hicr 50
huve : o

15-Hicr 50
el azâbu el elîmu : elîm (acı) azap

15-Hicr 51
ve nebbi'hum : ve onlara haber ver

15-Hicr 51
ibrâhîme : İbrâhîm

15-Hicr 52
iz dehalû : girdikleri zaman

15-Hicr 52
aleyhi : onun yanına

15-Hicr 52
fe kâlû : o zaman dediler

15-Hicr 52
selâmen : selâm (olsun)

15-Hicr 52
kâle : dedi

15-Hicr 52
vecilûne : korkanlar, ürperenler

15-Hicr 53
lâ tevcel : siz korkmayın

15-Hicr 53
nubeşşiru-ke : sana müjdeliyoruz

15-Hicr 54
kâle : dedi

15-Hicr 54
e beşşertumû-nî : beni mi müjdeliyorsunuz

15-Hicr 54
en messeniye : bana dokunması (gelmesi)

15-Hicr 54
el kiberu : ihtiyarlık

15-Hicr 54
fe : artık, böyleyken, o halde

15-Hicr 54
bime : ne ile, nasıl

15-Hicr 54
tubeşşirûne : müjdeliyorsunuz

15-Hicr 55
beşşernâ-ke : biz seni müjdeledik

15-Hicr 55
bi el hakkı : hak ile

15-Hicr 55
fe lâ tekun : artık sen olma

15-Hicr 55
min el kânıtîne : ümidi kesenlerden

15-Hicr 56
kâle : dedi

15-Hicr 56
ve men : ve kim

15-Hicr 56
yaknetu : ümidi keser, ümitsiz olur

15-Hicr 56
min rahmeti : rahmetten

15-Hicr 56
ed dâllûne : dalâlette olanlar

15-Hicr 57
kâle : dedi

15-Hicr 57
fe mâ : bundan sonra nedir

15-Hicr 57
eyyuhâ : ey

15-Hicr 57
el murselûne : gönderilmiş olan resûller, mürseller, elçiler

15-Hicr 58
mucrimîne : mücrimler, günahkârlar, suçlular

15-Hicr 59
âle lûtın : Lut'un ailesi

15-Hicr 59
le muneccû-hum : mutlaka onları kurtaracağız

15-Hicr 59
ecma'îne : hepsini

15-Hicr 60
illemre'ete-hu : onun hanımı (kadını) hariç

15-Hicr 60
kaddernâ : hükmettik (kaderini tayin ettik), takdir ettik

15-Hicr 60
inne-hâ : muhakkak o

15-Hicr 60
le min el gâbirîne : mutlaka geride kalanlardan, helâk olanlardan

15-Hicr 61
fe : o zaman, böylece

15-Hicr 61
lemmâ : olduğu zaman

15-Hicr 61
câe : geldi

15-Hicr 61
âle lûtın : Lut'un ailesi

15-Hicr 61
el murselûne : elçiler, gönderilmiş olan resûller

15-Hicr 62
kâle : dedi

15-Hicr 62
inne-kum : muhakkak siz

15-Hicr 62
munkerûne : tanınmayan (yabancı)

15-Hicr 63
bel : hayır, bilâkis

15-Hicr 63
ci'nâ-ke : sana getirdik, geldik

15-Hicr 63
yemterûne : şüphe ediyorlar

15-Hicr 64
ve eteynâ-ke : ve biz sana getirdik

15-Hicr 64
bi el hakkı : hak ile, hakkı

15-Hicr 64
ve innâ : ve muhakkak biz

15-Hicr 64
le : elbette, gerçekten

15-Hicr 64
sâdikûne : sadıklar, doğruyu söyleyenler

15-Hicr 65
fe esri : hemen gece yürüyüşe çık

15-Hicr 65
bi ehli-ke : ailen ile

15-Hicr 65
min el leyli : geceden, gecenin

15-Hicr 65
vettebı' (ve ittebi') : ve tâbî ol, takip et

15-Hicr 65
edbâre-hum : onların arkasından

15-Hicr 65
ve lâ yeltefit : ve yüzünü (arkaya) çevirmesin, arkasına dönüp bakmasın

15-Hicr 65
ehadun : biri, birisi

15-Hicr 65
tu'merûne : emrolunacaksınız, emrolunuyorsunuz

15-Hicr 66
ve kadaynâ : ve biz hükmettik

15-Hicr 66
ileyhi : ona

15-Hicr 66
zâlike el emre : işte bu emir

15-Hicr 66
enne : muhakkak, olduğuna

15-Hicr 66
dâbire : arkası

15-Hicr 66
musbihîne : sabahlayanlar

15-Hicr 67
ve câe : ve geldi

15-Hicr 67
ehlu el medîneti : şehir halkı

15-Hicr 67
yestebşirûne : birbirini müjdeliyorlar

15-Hicr 68
kâle : dedi

15-Hicr 68
inne : muhakkak

15-Hicr 68
fe lâ tefdahû-ni : artık beni mahçup etmeyin

15-Hicr 69
vettekullâhe : ve Allah'a karşı takva sahibi olun, (ve ittekû allâhe) sakının

15-Hicr 69
ve lâ tuhzû-ni : ve beni alçaltmayın (rezil etmeyin)

15-Hicr 70
e : mı

15-Hicr 70
ve lem : ve olmadı

15-Hicr 70
nenhe-ke : seni men ediyoruz, seni nehyediyoruz, seni yasaklıyoruz

15-Hicr 70
an el âlemîne : el âlemden, başkalarından

15-Hicr 71
kâle : dedi

15-Hicr 71
benâtî : benim kızlarım

15-Hicr 71
fâilîne : yapacak olanlar, yapanlar

15-Hicr 72
le amru-ke : senin ömrüne andolsun (yemin olsun)

15-Hicr 72
inne-hum : muhakkak ki onlar

15-Hicr 72
le fî sekreti-him : elbette sarhoşlukları içinde

15-Hicr 72
ya'mehûne : bocalıyorlar

15-Hicr 73
fe : böylece

15-Hicr 73
ehazethum : onları aldı, yakaladı

15-Hicr 73
es sayhatu : bir sayha (korkunç ses dalgası)

15-Hicr 73
muşrikîne : güneş doğduğu vakit orada bulunanları (şark zamanı orada olanlar)

15-Hicr 74
fe cealnâ : böylece kıldık, yaptık

15-Hicr 74
âliye-hâ : onu, en yüksek (yaptık)

15-Hicr 74
sâfile-hâ : onu en alçak (yaptı)

15-Hicr 74
âliye-hâ sâfile-hâ : onun üstünün altına gelmesi, onun yükselip alçalması

15-Hicr 74
ve emternâ : ve yağmur yağdırdık

15-Hicr 74
aleyhim : onların üzerine

15-Hicr 74
hıcâreten min siccîlin : siccîlden (öldürücü) taşlar

15-Hicr 75
inne : muhakkak ki

15-Hicr 75
zâlike : işte bu

15-Hicr 75
le : elbette, mutlaka

15-Hicr 75
li el mutevessimîne : ibretle izleyenler için

15-Hicr 76
ve inne-hâ : ve çünkü o, muhakkak ki o

15-Hicr 76
le : gerçekten

15-Hicr 76
bi sebîlin : yol üzerinde

15-Hicr 77
inne : muhakkak ki

15-Hicr 77
zâlike : işte bunda

15-Hicr 77
le : elbette

15-Hicr 77
âyeten : bir delil (ibret)

15-Hicr 77
li el mu'minîne : mü'minler için, nefslerinin kalbine îmân yazılmış olanlar için

15-Hicr 78
ve in kâne : ve oldu

15-Hicr 78
ashâbu el eyketi : Eyke halkı

15-Hicr 78
le zâlimîne : elbette zalim kimseler

15-Hicr 79
fentekamnâ (fe intikamnâ) : böylece intikam aldık

15-Hicr 79
ve inne-humâ : ve muhakkak her ikisi

15-Hicr 79
le : elbette, gerçekten

15-Hicr 80
ve lekad : ve andolsun ki

15-Hicr 80
kezzebe : yalanladı

15-Hicr 80
ashâbu el hıcr : Hicr halkı

15-Hicr 80
el murselîne : gönderilen resûller, mürseller

15-Hicr 81
ve âteynâ-hum : ve onlara verdik

15-Hicr 81
fe : o zaman, böylece, olduğu halde, fakat

15-Hicr 81
mu'rıdîne : yüz çeviren kimseler

15-Hicr 82
ve kânû : ve oldular

15-Hicr 82
yanhıtûne : oyuyorlar, yontuyorlar

15-Hicr 82
min el cibâli : dağlardan

15-Hicr 82
buyûten : evler

15-Hicr 82
âminîne : emin olanlar, güvenilir olanlar

15-Hicr 83
fe : böylece

15-Hicr 83
ehazet-hum : onları aldı (yakaladı)

15-Hicr 83
es sayhatu : korkunç bir ses, bir sayha

15-Hicr 83
musbıhîne : sabahlayanlar, sabah vaktine erenler (sabaha çıkanlar)

15-Hicr 84
fe : böylece, buna rağmen

15-Hicr 84
yeksibûne : kazanıyorlar, iktisap ediyorlar

15-Hicr 85
ve mâ halaknâ : ve biz yaratmadık

15-Hicr 85
es semâvâti : semalar (gökler)

15-Hicr 85
ve el arda : ve yer, yeryüzü, arz

15-Hicr 85
ve mâ beyne-humâ : ve ikisinin arasında olan şeyler

15-Hicr 85
bi el hakkı : hak ile

15-Hicr 85
ve inne es sâate : ve muhakkak ki o saat (kıyâmet)

15-Hicr 85
le âtiyetun : mutlaka, elbette gelecek

15-Hicr 85
fasfah (fe ısfah) : artık, müsamaha göster, iyi muamele et

15-Hicr 85
es safha el cemîle : güzel (bir) şekilde yüz çevirmek

15-Hicr 86
inne : muhakkak

15-Hicr 86
rabbe-ke : senin Rabbin

15-Hicr 86
huve : o

15-Hicr 86
el hallâku : en iyi yaratan

15-Hicr 86
el alîmu : en iyi bilen

15-Hicr 87
ve lekad : ve andolsun ki

15-Hicr 87
âteynâ-ke : sana verdik

15-Hicr 87
seb'an : yedi, yedili

15-Hicr 87
min el mesânî : mesâniden (ikinciden)

15-Hicr 87
ve el kur'âne : ve Kur'ân'ı

15-Hicr 87
el azîme : büyük, azîm

15-Hicr 88
lâ temuddenne : uzatma (dikme, uzun uzun bakma)

15-Hicr 88
ayneyke : iki gözünü

15-Hicr 88
mâ metta'nâ : yararlandırdığımız şeyler

15-Hicr 88
ezvâcen : çift çift, kat kat, fazla olarak

15-Hicr 88
ve lâ tahzen : ve üzülme, hüzünlenme, mahzun olma

15-Hicr 88
aleyhim : onlara, onlar için

15-Hicr 88
vahfıd (ve ıhvıd) : ve indir, alçalt

15-Hicr 88
cenâha-ke : (senin) kanatların

15-Hicr 88
li el mu'minîne : mü'minler için, mü'minlere

15-Hicr 89
ve : ve

15-Hicr 89
ene : ben

15-Hicr 89
el nezîru : nezir, uyarıcı

15-Hicr 89
el mubînu : apaçık, açıkça açıklayan, beyan eden

15-Hicr 90
ke : gibi

15-Hicr 90
mâ enzel-nâ : indirdiğimiz şey

15-Hicr 90
alâ el muktesimîne : muktesim olanlara, kısım kısım ayıranlara

15-Hicr 91
ellezîne : o kimseler ki

15-Hicr 91
cealû : kıldılar, yaptılar

15-Hicr 91
el kur'âne : Kur'ân'ı

15-Hicr 91
ıdîne : kısım kısım, parça parça

15-Hicr 92
fe : artık, böylece, bundan sonra

15-Hicr 92
ve rabbi-ke : ve senin Rabbine andolsun

15-Hicr 92
le nes'elenne-hum : elbette, onlara mutlaka soracağız

15-Hicr 92
ecmaîne : hepsi, hepsine, bütününe

15-Hicr 93
ya'melûne : yapıyorlar

15-Hicr 94
fasda' (fe ısda') : açıkça bildir,

15-Hicr 94
bi mâ tu'meru : emrolunduğun şeyi

15-Hicr 94
ve a'rıd : ve yüz çevir

15-Hicr 94
an el muşrikîne : müşriklerden

15-Hicr 95
kefeynâ-ke : biz sana kâfiyiz

15-Hicr 95
el mustehziîne : alay edenler

15-Hicr 96
ellezîne : o kimseler

15-Hicr 96
yec'alûne : kılarlar, yaparlar

15-Hicr 96
mea allâhi : Allah ile beraber

15-Hicr 96
ilâhen : ilâh

15-Hicr 96
âhare : başka, diğer(leri)

15-Hicr 96
fe sevfe : ileride, yakında, olacak

15-Hicr 96
ya'lemûne : biliyorlar, bilirler

15-Hicr 97
ve lekad : ve andolsun ki

15-Hicr 97
na'lemu : biz biliyoruz

15-Hicr 97
enne-ke : senin olduğunu

15-Hicr 97
sadru-ke : senin göğsün

15-Hicr 97
yekûlûne : söylüyorlar

15-Hicr 98
fe : böylece

15-Hicr 98
sebbih : tesbih et

15-Hicr 98
rabbi-ke : senin Rabbin

15-Hicr 98
ve kun : ve ol

15-Hicr 98
min es sâcidîne : secde edenlerden

15-Hicr 99
rabbe-ke : senin Rabbin

15-Hicr 99
ye'tiye-ke : sana gelir

15-Hicr 99
el yakînu : yakîn

16-Nahl 1
etâ : geldi

16-Nahl 1
emru allâhi : Allah'ın emri

16-Nahl 1
fe : o halde, artık

16-Nahl 1
lâ testa'cilû-hu : onu acele istemeyin

16-Nahl 1
subhâne-hu \n(sebbehu subhane-hu) : onu tenzih edin \n: (onu şanına yakışır şekilde tesbih edin)

16-Nahl 1
ve teâlâ : ve yücedir, alâdır

16-Nahl 1
yuşrikûne : şirk koşuyorlar

16-Nahl 2
yunezzilu : indirir

16-Nahl 2
el melâikete : melekler

16-Nahl 2
bi er rûhi : ruh ile

16-Nahl 2
min emri-hi : onun emrinden

16-Nahl 2
men yeşâu : dilediği kimse(ler)

16-Nahl 2
en enzirû : uyarmaları (için), uyarsınlar diye

16-Nahl 2
enne-hu : onun olduğu

16-Nahl 2
lâ ilâhe : ilâh yoktur

16-Nahl 2
ene : ben

16-Nahl 2
fettekû-ni (fe ittekû-ni) : öyleyse, bana karşı takva sahibi olun (ruhunuzu ölmeden evvel bana ulaştırın)

16-Nahl 3
halaka es semâvâti : semaları yarattı

16-Nahl 3
ve el arda : ve yer, arz, yeryüzü

16-Nahl 3
bi el hakkı : hak ile

16-Nahl 3
teâlâ : o yücedir, alâdır

16-Nahl 3
yuşrikûne : şirk koşuyorlar

16-Nahl 4
halaka el insâne : insanı yarattı

16-Nahl 4
min nutfetin : bir damla sudan, nutfeden

16-Nahl 4
fe : böylece, buna rağmen

16-Nahl 4
huve : o

16-Nahl 5
ve : ve

16-Nahl 5
el en'âme : hayvanlar

16-Nahl 5
lekum : sizin için

16-Nahl 5
ve menâfiu : ve menfaatler, faydalar

16-Nahl 5
ve min-hâ : ve ondan

16-Nahl 5
te'kulûne : yersiniz

16-Nahl 6
ve lekum : ve sizin için

16-Nahl 6
cemâlun : güzellik

16-Nahl 6
hîne : o zaman, olduğu zaman

16-Nahl 6
turîhûne : (hayvanları) akşamleyin otlaktan döndürüyorsunuz

16-Nahl 6
ve hîne : ve o zaman, olduğu zaman

16-Nahl 6
tesrehûne : (hayvanları) otlatmaya çıkarıyorsunuz

16-Nahl 7
ve tahmilu : ve taşırsınız

16-Nahl 7
eskâle-kum : ağırlıklarınız, ağır eşyalarınız

16-Nahl 7
ilâ beledin : bir beldeye (şehire)

16-Nahl 7
lem tekûnû : siz olmazsınız

16-Nahl 7
el enfusi : nefsler, kendileri

16-Nahl 7
inne : muhakkak

16-Nahl 7
rabbe-kum : sizin Rabbiniz

16-Nahl 7
le raûfun : elbette, mutlaka rauftur (şefkatli, çok merhametli)

16-Nahl 8
ve el hayle : ve atlar

16-Nahl 8
ve el bigâle : ve katırlar

16-Nahl 8
ve el hamîre : ve merkepler

16-Nahl 8
li terkebû-hâ : onlara binmeniz için

16-Nahl 8
ve zîneten : ve süs olarak

16-Nahl 8
ve yahluku : ve yaratır

16-Nahl 8
mâ lâ ta'lemûne : bilmediğiniz şeyler

16-Nahl 9
ve alâ allâhi : ve Allah'a aittir, Allah'ın üzerinedir 2 - kasdu es sebîli

16-Nahl 9
kasdu es sebîli : sebîlin (yolun) tayini

16-Nahl 9
ve min-hâ : ve ondan

16-Nahl 9
ve lev : ve eğer

16-Nahl 9
şâe : diledi

16-Nahl 9
le hedâ-kum : elbette hidayete erdirirdi

16-Nahl 9
ecmaîne : hepsini, tümünü, topluca

16-Nahl 10
huve : o

16-Nahl 10
ellezî : ki o

16-Nahl 10
enzele : indirdi

16-Nahl 10
min es semâi : semadan

16-Nahl 10
mâen : su

16-Nahl 10
lekum : sizin için

16-Nahl 10
ve min-hu : ve ondan

16-Nahl 10
şecerun : ağaç, yeşillik, otlar

16-Nahl 10
tusîmûne \n(esâme) : hayvanları otlatırsınız (otlatmak için salarsınız) \n: (hayvanları otlatmak için saldı)

16-Nahl 11
lekum : sizin için

16-Nahl 11
bihi ez zer'a : onunla ekin

16-Nahl 11
ve ez zeytûne : ve zeytinler

16-Nahl 11
ve en nahîle : ve hurmalıklar

16-Nahl 11
ve el a'nâbe : ve üzümler, bağlar

16-Nahl 11
ve min kulli es semerâti : ve meyvelerin (ürünlerin) her türlüsünden

16-Nahl 11
inne : muhakkak, şüphesiz

16-Nahl 11
fî zâlike : bunda vardır

16-Nahl 11
le âyeten : mutlaka, elbette âyet (delil)

16-Nahl 11
yetefekkerûne : tefekkür ederler

16-Nahl 12
ve sehhara lekum : ve sizin emrinize verdi

16-Nahl 12
el leyle : gece

16-Nahl 12
ve en nehâre : ve gündüz

16-Nahl 12
ve eş şemse : ve güneş

16-Nahl 12
ve el kamere : ve kamer (ay)

16-Nahl 12
ve en nucûmu : ve yıldızlar

16-Nahl 12
bi emri-hi : onun emriyle

16-Nahl 12
inne : muhakkak

16-Nahl 12
fî zâlike : bunda vardır

16-Nahl 12
le âyâtin : âyetler

16-Nahl 12
ya'kılûne : akıl ediyorlar, akıl ederler

16-Nahl 13
ve mâ : ve şey(ler)

16-Nahl 13
zerae : yoktan varedip, çoğalttı

16-Nahl 13
lekum : siz, sizin için

16-Nahl 13
fî el ardı : yerde

16-Nahl 13
muhtelifen : muhtelif, çeşitli, çeşit çeşit

16-Nahl 13
elvânu-hu : onun renkleri

16-Nahl 13
inne : muhakkak

16-Nahl 13
fî zâlike : bunda vardır

16-Nahl 13
le âyeten : elbette âyet (delil)

16-Nahl 13
yezzekkerûne : zikrederler

16-Nahl 14
ve huve : ve o

16-Nahl 14
ellezî : ki o

16-Nahl 14
sahhare : emrinize verdi

16-Nahl 14
el bahre : deniz

16-Nahl 14
li te'kulû : yemeniz için

16-Nahl 14
lahmen : et

16-Nahl 14
tariyyen : taze

16-Nahl 14
ve testahricû : ve çıkarırsınız

16-Nahl 14
hilyeten : süs eşyası (inci)

16-Nahl 14
telbesûne-hâ : onu takarsınız, giyersiniz

16-Nahl 14
ve tere el fulke : ve gemileri görürsün

16-Nahl 14
mevâhira : denizi yararak giden

16-Nahl 14
ve li tebtegû : ve ibtiga etmeniz (istemeniz) için

16-Nahl 14
ve lealle-kum : ve umulur ki siz, böylece siz

16-Nahl 14
teşkurûne : şükredersiniz

16-Nahl 15
ve elkâ : ve bıraktı, koydu, attı

16-Nahl 15
fî el ardı : yeryüzünde

16-Nahl 15
revâsiye : dağlar

16-Nahl 15
en temîde : sarsılması

16-Nahl 15
ve enhâren : ve nehirler

16-Nahl 15
ve subulen : ve yollar

16-Nahl 15
lealle-kum : umulur ki, böylece

16-Nahl 15
tehtedûne : yol bulursunuz (menzillerinize ulaşırsınız)

16-Nahl 16
ve alâmatin : ve alâmetler, işaretler

16-Nahl 16
ve bi en necmi : ve yıldız ile

16-Nahl 16
yehtedûne : yol bulurlar, hidayete ererler

16-Nahl 17
e : mi

16-Nahl 17
fe : artık

16-Nahl 17
men : kimse

16-Nahl 17
ke : gibi

16-Nahl 17
men : kimse

16-Nahl 17
e fe lâ tezekkerûne : tezekkür etmez misiniz

16-Nahl 18
ve in : ve eğer, şâyet

16-Nahl 18
teuddû : adeten (tane tane) sayarsanız

16-Nahl 18
ni'mete allâhi : Allah'ın ni'metleri

16-Nahl 18
inne allâhe : muhakkak Allah

16-Nahl 18
le gafûrun : bağışlayan

16-Nahl 19
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

16-Nahl 19
ya'lemu : bilir

16-Nahl 19
mâ tusirrûne : gizledikleriniz, sırlarınız, sakladığınız şeyler

16-Nahl 19
ve mâ tu'linûne : ve alenî olan, açıkladığınız şeyler

16-Nahl 20
vellezîne (ve ellezîne) : ve o kimseler ki

16-Nahl 20
yed'ûne : dua ederler

16-Nahl 20
lâ yahlukûne : yaratamazlar

16-Nahl 20
şey'en : bir şey

16-Nahl 20
ve hum : ve onlar

16-Nahl 20
yuhlekûne : yaratılırlar

16-Nahl 21
emvâtun : cansızdır, ölüdürler

16-Nahl 21
ve mâ yeş'urûne : ve şuurunda, bilincinde değillerdir

16-Nahl 21
eyyâne : ne zaman

16-Nahl 21
yub'asûne : diriltilecekler

16-Nahl 22
fellezîne (fe ellezîne) : böylece, artık, hâlâ o kimseler

16-Nahl 22
lâ yu'minûne : mü'min olmazlar, inanmazlar

16-Nahl 22
bi el âhirati : ahirete (ruhu ölmeden evvel Allah'a ulaştırmaya)

16-Nahl 22
munkiretun : inkârcıdır, inkâr edicidir

16-Nahl 22
ve hum : ve onlar

16-Nahl 22
mustekbirûne : büyüklenenler, kibirlenen kimseler

16-Nahl 23
lâ cereme : şüphe yok, şüphesiz

16-Nahl 23
enne allâhe : (muhakkak ki Allah), Allah'ın olduğu

16-Nahl 23
ya'lemu : bilir

16-Nahl 23
mâ yusirrûne : gizledikleri, sırları, sakladıkları şeyler

16-Nahl 23
ve mâ yu'linûne : ve açıkladıkları (alenî olan) şeyler

16-Nahl 23
inne-hu : muhakkak o

16-Nahl 23
el mustekbirîne : büyüklenen, kibirlenen kimseler

16-Nahl 24
ve izâ kîle : ve denildiği zaman

16-Nahl 24
lehum : onlara

16-Nahl 24
enzele : indirdi

16-Nahl 24
esâtîru : (satırlar) masallar, asılsız sözler

16-Nahl 24
el evvelîne : evvelkiler, daha önce geçmiş olanlar

16-Nahl 25
evzâre-hum : onların kendi yükleri, kendi günahları

16-Nahl 25
kâmileten : tam, tamamı

16-Nahl 25
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

16-Nahl 25
ve min evzâri : ve yüklerden, ağırlıklardan, günahlardan

16-Nahl 25
ellezîne : o kimseler

16-Nahl 25
yudıllûne-hum : onları saptırırlar (dalâlette bırakırlar)

16-Nahl 25
e lâ : (öyle) değil mi

16-Nahl 25
sâe : kötü (ne kadar kötü)

16-Nahl 25
mâ yezirûne : yüklendikleri şey

16-Nahl 26
kad mekere : hile yapmışlardı

16-Nahl 26
ellezîne min kabli-him : onlardan önceki kimseler

16-Nahl 26
fe etallâhu : böylece Allah, getirdi, yıktı, harap etti

16-Nahl 26
bunyâne-hum : onların binaları

16-Nahl 26
min el kavâıdi : temellerinden

16-Nahl 26
fe harre : böylece çöktü

16-Nahl 26
aleyhim : onların üzerlerine

16-Nahl 26
es sakfu : tavan

16-Nahl 26
min fevkı-him : üstlerinden

16-Nahl 26
ve etâ-hum : ve onlara geldi

16-Nahl 26
el azâbu : azap

16-Nahl 26
lâ yeş'urûne : farkında olmazlar

16-Nahl 27
summe : sonra

16-Nahl 27
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

16-Nahl 27
ve yekûlu : ve diyecek

16-Nahl 27
eyne : nerede

16-Nahl 27
şurekâiye : ortaklarım

16-Nahl 27
ellezîne : ki onlar

16-Nahl 27
tuşâkkûne : ayrılıyorsunuz, muhalefet ediyorsunuz

16-Nahl 27
kâle : dedi

16-Nahl 27
ellezîne : onlar, o kimseler

16-Nahl 27
ûtu el ilme : ilim verilen

16-Nahl 27
inne : muhakkak

16-Nahl 27
el hızye : alçaklık, rezillik

16-Nahl 27
el yevme : bugün, o gün

16-Nahl 27
ve es sûe : ve kötülük

16-Nahl 27
alâ el kâfirîne : kâfirlerin üzerine

16-Nahl 28
ellezîne : o kimseler

16-Nahl 28
teteveffâ-hum : onları vefat ettirir

16-Nahl 28
el melâiketu : melekler

16-Nahl 28
enfusi-him : onların nefsleri

16-Nahl 28
fe : o zaman

16-Nahl 28
elkavû : (attılar) cevap verdiler

16-Nahl 28
es seleme : teslim olmak

16-Nahl 28
na'melu : yapıyoruz (yaparız), amel ederiz

16-Nahl 28
belâ : hayır

16-Nahl 28
innâllahe (inne allâhe) : muhakkak Allah

16-Nahl 28
ta'melûne : yapıyorsunuz

16-Nahl 29
fedhulû (fe udhulû) : haydi, artık girin

16-Nahl 29
ebvâbe : kapılar

16-Nahl 29
cehenneme : cehennem

16-Nahl 29
hâlidîne : ebedî olanlar, ebediyyen kalanlar

16-Nahl 29
fe le bi'se : artık ne kötü

16-Nahl 29
mesvâ : yerleşme (ikamet) yeri, kalınan yer

16-Nahl 29
el mutekebbirîne : kibirlenenler, büyüklük taslayanlar

16-Nahl 30
ve kîle : ve denir

16-Nahl 30
enzele : indirdi

16-Nahl 30
hayren : hayır, güzellikler

16-Nahl 30
lillezîne (li ellezîne) : o kimselere

16-Nahl 30
ahsenû : ahsen olanlar, nefslerini Allah'a teslim edenler, daimî zikrin sahipleri

16-Nahl 30
fî hâzihi ed dunyâ : bu dünyada vardır

16-Nahl 30
haseneten : iyilikler, güzellikler, Allah'ın ikramları, pozitif dereceler

16-Nahl 30
ve le dâru el âhıreti : ve elbette ahiret yurdu

16-Nahl 30
ve le ni'me : ve elbette ne güzeldir

16-Nahl 30
dâru el muttekîne : takva sahiplerinin yurdu

16-Nahl 31
cennâtu : cennetler

16-Nahl 31
yedhulûne-hâ : ona girerler, dahil olurlar

16-Nahl 31
tecrî : akar

16-Nahl 31
el enhâru : nehirler

16-Nahl 31
lehum : onlar için vardır

16-Nahl 31
mâ yeşâûne : onların diledikleri şeyler

16-Nahl 31
kezâlike : işte böyle, böylece

16-Nahl 31
yeczîllâhu (yeczî allâhu) : Allah mükâfatlandırır (cezalandırır, karşılığını verir)

16-Nahl 31
el muttekîne : takva sahipleri

16-Nahl 32
ellezîne : o kimseler, onlar

16-Nahl 32
teteveffâ-hum : onları vefat ettirir

16-Nahl 32
el melâiketu : melekler

16-Nahl 32
tayyibîne : hoş, güzel, kolay, en iyi şekilde

16-Nahl 32
yekûlûne : derler

16-Nahl 32
selâmun : selâm olsun

16-Nahl 32
aleykum : size

16-Nahl 32
el cennete : cennete

16-Nahl 32
ta'melûne : yapıyorsunuz

16-Nahl 33
hel : mı

16-Nahl 33
yanzurûne : bakıyorlar, bekliyorlar

16-Nahl 33
en te'tiye-hum : onlara gelmesi

16-Nahl 33
el melâiketu : melekler

16-Nahl 33
ev : veya

16-Nahl 33
ye'tiye : gelir, gelecek

16-Nahl 33
emru : emir

16-Nahl 33
rabbi-ke : senin Rabbin

16-Nahl 33
kezâlike : işte böyle, böyle

16-Nahl 33
feale : yaptı

16-Nahl 33
ellezîne : o kimseler, onlar

16-Nahl 33
ve mâ zaleme-hum allâhu : ve Allah onlara zulmetmedi

16-Nahl 33
ve lâkin : ve fakat, ama

16-Nahl 33
enfuse-hum : onların (kendi) nefsleri

16-Nahl 33
yazlimûne : zulmediyorlar

16-Nahl 34
fe esâbe-hum : artık, böylece onlara isabet etti (ulaştı)

16-Nahl 34
seyyiâtu : kötülükler

16-Nahl 34
ve hâka : ve kuşattı

16-Nahl 34
yestehziûne : alay ediyorlar

16-Nahl 35
ve kâle : ve dedi

16-Nahl 35
ellezîne eşrekû : şirk koşan kimseler

16-Nahl 35
lev şâallâhu (lev şâe allâhu) : eğer Allah dileseydi

16-Nahl 35
mâ abed-nâ : biz kul olmazdık

16-Nahl 35
min şey'in : bir şey(den)

16-Nahl 35
ve lâ : ve olmaz, yapmaz

16-Nahl 35
ve lâ harremnâ : ve biz haram kılmayız

16-Nahl 35
min şey'in : bir şey(den)

16-Nahl 35
kezâlike : işte böyle, bunun gibi

16-Nahl 35
feale : yaptı

16-Nahl 35
ellezîne : o kimseler

16-Nahl 35
fe : artık

16-Nahl 35
hel : (var) mı

16-Nahl 35
aler rusuli (alâ er rusuli) : resûllerin üzerinde (sorumluluğunda)

16-Nahl 35
illel belâgul mubînu : apaçık tebliğden başka

16-Nahl 36
ve lekad : ve andolsun

16-Nahl 36
beasnâ : biz gönderdik, beas ettik

16-Nahl 36
fî kulli ummetin : bütün ümmetlerin içinde

16-Nahl 36
resûlen : bir resûl

16-Nahl 36
eni'budûllâhe (en i'budû allâhe) : Allah'a kul olmak

16-Nahl 36
vectenibû (ve ictenibû) : ve içtinap edin, sakının

16-Nahl 36
et tâgûte : tagut, şeytan (insan ve cin şeytanlar)

16-Nahl 36
fe min-hum : artık onlardan

16-Nahl 36
men : kim, kimi

16-Nahl 36
hedallâhu (hedâ allâhu) : Allah hidayete erdirdi

16-Nahl 36
ve min-hum : ve onlardan

16-Nahl 36
men : kim, kimi

16-Nahl 36
aleyhi : onların üzerine

16-Nahl 36
ed dalâletu : dalâlet

16-Nahl 36
fe sîrû : bundan sonra dolaşın, gezin

16-Nahl 36
fî el ardı : yeryüzünde

16-Nahl 36
fanzurû (fe unzurû) : böylece bakın

16-Nahl 36
keyfe : nasıl

16-Nahl 36
kâne : oldu

16-Nahl 36
âkıbetu : akibet, son

16-Nahl 36
el mukezzibîne : yalanlayanlar, tekzib edenler

16-Nahl 37
fe : artık, bundan sonra, buna rağmen

16-Nahl 37
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

16-Nahl 37
lâ yehdî : hidayete erdirmez

16-Nahl 37
men : kimse

16-Nahl 37
ve mâ : ve yoktur

16-Nahl 37
lehum : onlara, onlar için

16-Nahl 37
min nâsırîne : bir yardımcı

16-Nahl 38
ve aksemû : ve yemin ettiler, kasem ettiler

16-Nahl 38
cehde : en kuvvetli şekilde

16-Nahl 38
eymâni-him : yeminleri

16-Nahl 38
lâ yeb'asullâhu : Allah yeniden diriltmez (beas etmez)

16-Nahl 38
men yemûtu : ölen kimseyi

16-Nahl 38
belâ : hayır (bilâkis), öyle değil

16-Nahl 38
va'den : bir vaad

16-Nahl 38
aleyhi : onun üzerinde

16-Nahl 38
ve lâkinne : ve lâkin, fakat, ama

16-Nahl 38
eksere en nâsi : insanların çoğu

16-Nahl 38
lâ ya'lemûne : bilmezler

16-Nahl 39
li yubeyyine : açıklaması, bildirmesi için

16-Nahl 39
lehum : onlara

16-Nahl 39
ellezî yahtelifûne : onlar ihtilâfa düşerler

16-Nahl 39
ve li ya'leme : ve bilmesi için

16-Nahl 39
ellezîne keferû : inkâr eden kimseler, kâfirler

16-Nahl 39
enne-hum : muhakkak onların olduğunu

16-Nahl 39
kâzibîne : yalancılar

16-Nahl 40
innemâ : ancak, sadece, yalnız

16-Nahl 40
li şey'in : bir şey için

16-Nahl 40
erednâ-hu : biz onu istedik

16-Nahl 40
en nekûle : bizim dememiz

16-Nahl 40
lehu : ona

16-Nahl 40
fe yekûnu : böylece, o hemen olur

16-Nahl 41
ve ellezîne hâcerû : ve hicret edenler

16-Nahl 41
li nubevvienne-hum : onlara mutlaka hazırlamamız, ağırlamamız, yerleştirmemiz için

16-Nahl 41
fî ed dunyâ : dünya hayatında vardır

16-Nahl 41
haseneten : hasene, güzellik, iyilik, pozitif dereceler

16-Nahl 41
ve le ecru el âhıreti : ve elbette ahiret mükâfatı

16-Nahl 41
ekberu : daha büyüktür

16-Nahl 41
lev : eğer, şâyet

16-Nahl 41
ya'lemûne : biliyorlar

16-Nahl 42
ellezîne : onlar

16-Nahl 42
saberû : sabrettiler

16-Nahl 42
ve alâ rabbi-him : ve Rab'lerine

16-Nahl 42
yetevekkelûne : tevekkül ederler

16-Nahl 43
ve mâ erselnâ : ve biz göndermedik

16-Nahl 43
min kabli-ke : senden önce

16-Nahl 43
ricâlen : erkekler, adamlar, rical

16-Nahl 43
ileyhim : onlara

16-Nahl 43
fes'elû (fe es'elû) : o zaman, o taktirde sorun

16-Nahl 43
ehle ez zikri : zikir ehli (daimî zikrin sahibi)

16-Nahl 43
lâ ta'lemûne : bilmiyorsunuz

16-Nahl 44
bi el beyyinâti : delillerle, beyyinelerle, ispat vasıtaları ile

16-Nahl 44
ve ez zuburi (zebur) : ve semavî kitaplarla (Davut'a ait semavî kitap)

16-Nahl 44
ve enzelnâ : ve biz indirdik

16-Nahl 44
ileyke : sana

16-Nahl 44
ez zikre : zikir (Kur'ân-ı Kerim)

16-Nahl 44
li tubeyyine : açıklaman için, beyan etmen için

16-Nahl 44
li en nâsi : insanlara

16-Nahl 44
mâ nuzzile : indirilen şey(ler)

16-Nahl 44
ileyhim : onlara

16-Nahl 44
ve lealle-hum : ve umulur ki böylece onlar

16-Nahl 44
yetefekkerûne : tefekkür ederler

16-Nahl 45
e fe emin : artık emin mi oldular

16-Nahl 45
ellezîne mekerû : tuzak kuranlar, hileler düzenleyenler

16-Nahl 45
seyyiâti : kötülükler

16-Nahl 45
en yahsife : bir yerin çöküp kaybolması

16-Nahl 45
el arda : yeryüzü, yer, arz

16-Nahl 45
ev : veya

16-Nahl 45
ye'tiye-hum : onlara gelir

16-Nahl 45
el azâbu : azap

16-Nahl 45
lâ yeş'urûne : farkında olmazlar, şuurunda (bilincinde) olmazlar

16-Nahl 46
ev : veya, yoksa

16-Nahl 46
ye'huze-hum : onları alır, yakalar

16-Nahl 46
fî tekallubi-him : onları dönüp dolaşmaları esnasında

16-Nahl 46
fe : o zaman, böylece (ve)

16-Nahl 46
mu'cizîne : aciz bırakanlar

16-Nahl 47
ev : veya

16-Nahl 47
ye'huze-hum : onları alır, yakalar

16-Nahl 47
alâ tehavvufin : korkuyorken, korkarken, korkar halde

16-Nahl 47
fe : artık, buna rağmen

16-Nahl 47
inne : muhakkak

16-Nahl 47
rabbe-kum : sizin Rabbiniz

16-Nahl 47
le raûfun : rauf, çok şefkatli

16-Nahl 48
e ve lem yerev : ve onlar görmüyorlar mı (görmediler mi)

16-Nahl 48
min şey'in : şeylerden

16-Nahl 48
mâ ... min şey'in : herhangibir şey

16-Nahl 48
yetefeyyeu \n(fâe) \n(tefeyyee) : bir taraftan bir tarafa meyleder (döner) \n: (döndü) \n: (döndü, meyletti)

16-Nahl 48
an el yemîni : sağdan

16-Nahl 48
ve eş şemâili : ve sol

16-Nahl 48
succeden li allâhi : Allah'a secde ederek

16-Nahl 48
ve hum : ve onlar (olarak)

16-Nahl 48
dâhırûne : zelil ve aşağılık olanlar (küçülenler, tâbî olanlar)

16-Nahl 49
ve li allâhi : ve Allah'a

16-Nahl 49
yescudu : secde ederler

16-Nahl 49
mâ fî es semâvâti : semalarda olanlar

16-Nahl 49
ve mâ fî el ardı : ve yeryüzünde olanlar

16-Nahl 49
min dâbbetin : dabbelerden (yürüyen canlılardan)

16-Nahl 49
ve el melâiketu : ve melekler

16-Nahl 49
ve hum : ve onlar

16-Nahl 49
lâ yestekbirûne : büyüklenmezler, kibirlenmezler

16-Nahl 50
yehâfûne : (onlar) korkarlar

16-Nahl 50
rabbe-hum : Rab'lerinden

16-Nahl 50
min fevkı-him : onların (kendi) üstlerinden

16-Nahl 50
ve yef'alûne : ve yaparlar

16-Nahl 50
mâ yu'merûne : emrolundukları şey(ler)i

16-Nahl 51
ve kâlallâhu (ve kâle allâhu) : ve Allah dedi

16-Nahl 51
lâ tettehızû : edinmeyin

16-Nahl 51
ilâheyni isneyni : iki ilâh

16-Nahl 51
innemâ : sadece, yalnız

16-Nahl 51
huve : o

16-Nahl 51
fe : o zaman, öyleyse

16-Nahl 51
iyyâ-ye : yalnız ben

16-Nahl 51
ferhabûne (fe ırhabûne) : artık korkun

16-Nahl 52
ve lehu : ve onun

16-Nahl 52
mâ fî es semâvâti : semalarda olan şeyler

16-Nahl 52
ve el ardı : ve yeryüzünde

16-Nahl 52
ve lehu ed dînu : ve dîn onundur

16-Nahl 52
vâsıben : devamlı, sürekli, her zaman

16-Nahl 52
e fe gayrallâhi (gayre allâhi) : öyleyse Allah'tan başkası mı

16-Nahl 52
tettekûne : korkuyorsunuz

16-Nahl 53
ve mâ : ve ne (varsa)

16-Nahl 53
min ni'metin : ni'metten

16-Nahl 53
fe : böylece, tamamen, hepsi

16-Nahl 53
summe : sonra

16-Nahl 53
messe-kum : size dokundu

16-Nahl 53
ed durru : zarar, sıkıntı

16-Nahl 53
fe : o zaman

16-Nahl 53
ileyhi : ona

16-Nahl 53
tec'erûne : yalvarırsınız

16-Nahl 54
summe : sonra

16-Nahl 54
keşefe ed durra : zararı (sıkıntıları) giderdi

16-Nahl 54
ferîkun : bir grup

16-Nahl 54
yuşrikûne : şirk (ortak) koşarlar

16-Nahl 55
li yekfurû : nankörlük etsinler

16-Nahl 55
âteynâ-hum : onlara verdik

16-Nahl 55
fe : haydi

16-Nahl 55
temetteû : faydalanın (metalanın)

16-Nahl 55
fe sevfe : artık yakında olacak

16-Nahl 55
ta'lemûne : bilecekler

16-Nahl 56
ve yec'alûne : ve yapıyorlar (ayırıyorlar)

16-Nahl 56
lâ ya'lemûne : bilmiyorlar

16-Nahl 56
nasîben : bir nasip, bir pay

16-Nahl 56
le tus'elunne : mutlaka sorgulanacaksınız

16-Nahl 56
tefterûne : iftira ediyorsunuz

16-Nahl 57
ve yec'alûne : ve kılıyorlar, yapıyorlar, isnad ediyorlar

16-Nahl 57
el benâti : kızlar

16-Nahl 57
subhâne-hu : o sübhandır, münezzehtir

16-Nahl 57
ve lehum : ve onlarındır (kendilerinindir)

16-Nahl 57
mâ yeştehûne : beğendikleri (tercih ettikleri)

16-Nahl 58
ve izâ : ve olduğu zaman

16-Nahl 58
buşşire : müjdelendi

16-Nahl 58
ehadu-hum : onlardan birisi

16-Nahl 58
bi el unsâ : kız çocuk ile

16-Nahl 58
zalle : gölgelendi

16-Nahl 58
vechu-hu : onun yüzü

16-Nahl 58
musvedden \n(esved) : kararmış, siyahlaşmış \n: (siyah)

16-Nahl 58
ve huve : ve o

16-Nahl 58
kezîmun : kızgın, öfkeli

16-Nahl 59
yetevârâ (vârâ) (te-vârâ) : gizlenir (gizledi, örttü) (gizlendi)

16-Nahl 59
min el kavmi : kavimden

16-Nahl 59
mâ buşşire : müjdelenen şey

16-Nahl 59
e yumsiku-hu (emseke) : onu tutsun mu (tuttu)

16-Nahl 59
em yedussu-hu (desse) : yoksa onu gömsün mü (gömdü)

16-Nahl 59
fî et turâbi : toprağın içine, toprağa

16-Nahl 59
e lâ sâe : kötü değil mi

16-Nahl 59
mâ yahkumûne : hükmettikleri (karar verdikleri) şey

16-Nahl 60
lillezîne (li ellezîne) : onlara aittir

16-Nahl 60
lâ yu'minûne : mü'min olmazlar, inanmazlar

16-Nahl 60
bi el âhıreti : ahirete (hayattayken Allah'a ulaşma gününe)

16-Nahl 60
meselu es sev'i : 'kötü' meselesi, durumu, telâkki edilmesi

16-Nahl 60
ve li allâhi : ve Allah'ındır, Allah'a aittir

16-Nahl 60
el meselu el â'lâ : âlâ, yüce olma durumu

16-Nahl 60
ve huve : ve o

16-Nahl 60
el azîzu : azîzdir, yücedir

16-Nahl 60
el hakîmu : hakîmdir, hüküm ve hikmet sahibidir

16-Nahl 61
ve lev : ve eğer, şâyet

16-Nahl 61
en nâse : insanlar

16-Nahl 61
mâ tereke : bırakmadı (bırakmazdı)

16-Nahl 61
aleyhâ : onun üzerinde

16-Nahl 61
min dâbbetin : yürüyen canlılardan bir canlı

16-Nahl 61
ve lâkin : ve fakat, ama

16-Nahl 61
ilâ ecelin : bir süreye (ecele) kadar

16-Nahl 61
musemmen : belirlenmiş (isimlendirilmiş)

16-Nahl 61
fe izâ câe : artık geldiği zaman

16-Nahl 61
ecelu-hum : onların ecelleri (onlar için tayin edilmiş olan zaman)

16-Nahl 61
lâ yeste'hırûne : ertelenmez (tehir edilmez)

16-Nahl 61
sâaten : bir saat

16-Nahl 61
ve lâ yestakdimûne : ve evvele (öne) alınmaz

16-Nahl 62
ve yec'alûne : ve kılarlar (kılıyorlar), isnad ederler (ediyorlar)

16-Nahl 62
mâ yekrehûne : beğenmedikleri, hoşlanmadıkları, kerih gördükleri şey(ler)

16-Nahl 62
ve tesıfu \n(vasafe) : ve söylüyor, vasıflandırıyor \n: (vasıflandırdı, niteledi)

16-Nahl 62
elsinetu-hum : onların dilleri

16-Nahl 62
el kezibe : yalan

16-Nahl 62
enne : olduğu

16-Nahl 62
lehum el husnâ : en güzeli onların, onlara ait

16-Nahl 62
lâ cereme : şüphesiz, şüphe yok

16-Nahl 62
enne : olduğu

16-Nahl 62
lehum en nâre : ateş onlar içindir, onlarındır

16-Nahl 62
ve enne-hum : ve muhakkak onlar

16-Nahl 62
mufretûne : ifratta olanlar, aşırı davrananlar

16-Nahl 63
lekad : andolsun

16-Nahl 63
erselnâ : biz gönderdik

16-Nahl 63
ilâ umemin : ümmetlere

16-Nahl 63
min kabli-ke : senden önce

16-Nahl 63
fe zeyyene : fakat süslü gösterdi, süsledi

16-Nahl 63
lehum : onlara

16-Nahl 63
eş şeytânu : şeytan

16-Nahl 63
a'mâle-hum : amellerini, yaptıklarını

16-Nahl 63
fe huve : artık o (dur)

16-Nahl 63
veliyyu-hum : onların velîsi, dostu

16-Nahl 63
el yevme : o gün (bugün)

16-Nahl 63
ve lehum : ve onlar için vardır, onlarındır

16-Nahl 63
azâbun elîmun : elîm (acı) azap

16-Nahl 64
ve mâ enzelnâ : ve biz indirmedik

16-Nahl 64
aleyke el kitâbe : sana kitabı

16-Nahl 64
li tubeyyine : açıklaman için, beyan etmen için

16-Nahl 64
lehum : onlar, onlara

16-Nahl 64
ellezî ihtelefû : ihtilâfa düştükleri şey

16-Nahl 64
ve huden : ve hidayet edici

16-Nahl 64
ve rahmeten : ve bir rahmet

16-Nahl 64
yu'minûne : inanırlar, mü'min olurlar

16-Nahl 65
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

16-Nahl 65
enzele : indirdi

16-Nahl 65
min es semâi : semadan

16-Nahl 65
mâen : su

16-Nahl 65
fe ahyâ : böylece diriltti, hayat verdi

16-Nahl 65
bi-hi el arda : onunla arza, yeryüzüne

16-Nahl 65
ba'de : sonra

16-Nahl 65
mevti-hâ : onun ölümü

16-Nahl 65
inne : muhakkak

16-Nahl 65
fî zâlike : bunda vardır

16-Nahl 65
le âyeten : elbette bir âyet (bir delil)

16-Nahl 65
yesmeûne : işitiyorlar, işitirler

16-Nahl 66
ve inne : ve muhakkak

16-Nahl 66
lekum : sizin için vardır

16-Nahl 66
fî el en'âmi : hayvanlarda

16-Nahl 66
le ibreten : mutlaka, elbette bir ibret vardır

16-Nahl 66
min beyni : arasından

16-Nahl 66
fersin : fers, sindirilmiş gıda, posa

16-Nahl 66
ve demin : ve kan

16-Nahl 66
lebenen hâlisen : halis süt, saf süt

16-Nahl 66
li eş şâribîne : içenler için, tadanlar için

16-Nahl 67
ve min semerâtin : ve meyvelerden

16-Nahl 67
en nahîli : hurma ağaçları

16-Nahl 67
ve el a'nâbi : ve üzüm, bağlar

16-Nahl 67
tettehîzûne : edinirsiniz, yaparsınız

16-Nahl 67
sekeren : seker, hurma şerbeti, üzüm suyu, şıra

16-Nahl 67
ve rızkan : ve bir rızık

16-Nahl 67
hasenen : güzel

16-Nahl 67
inne : muhakkak

16-Nahl 67
fî zâlike : bunda vardır

16-Nahl 67
le âyeten : bir âyet

16-Nahl 67
ya'kılûne : akıl edenler

16-Nahl 68
ve evhâ : ve vahyetti

16-Nahl 68
rabbu-ke : senin Rabbin

16-Nahl 68
ilâ en nahli : balarısına

16-Nahl 68
en ittehızî : (edinmek) edinmesini

16-Nahl 68
min el cibâli : dağlardan

16-Nahl 68
buyûten : evler

16-Nahl 68
ve min eş şeceri : ve ağaçlardan

16-Nahl 68
ve mimmâ (min mâ) : ve şeyden

16-Nahl 68
ya'rişûne : (çardak) kuruyorlar, yapıyorlar

16-Nahl 69
summe : sonra

16-Nahl 69
min kulli es semerâti : meyvelerin, ürünlerin, çiçeklerin hepsinden

16-Nahl 69
feslukî (fe uslukî) : böylece sülûk edin, yolculuk edin, uçun

16-Nahl 69
subule \n(sebil) : yollar \n: (yol)

16-Nahl 69
zululen : zelil edilmiş, boyun eğdirilmiş, emrine verilmiş

16-Nahl 69
muhtelifun : muhtelif, çeşitli

16-Nahl 69
elvânu-hu \n(levn) : onun renkleri \n: (renk)

16-Nahl 69
li en nâsi : insanlar için

16-Nahl 69
inne : muhakkak

16-Nahl 69
fî zâlike : bunda vardır

16-Nahl 69
le âyeten : elbette bir âyet, bir delil

16-Nahl 69
yetefekkerûne : tefekkür ederler

16-Nahl 70
summe : sonra

16-Nahl 70
yeteveffâ-kum : vefat ettirecek (ettirir)

16-Nahl 70
ve min-kum : ve sizden

16-Nahl 70
men yureddu : geri döndürülen kimse (kim geri döndürülürse)

16-Nahl 70
ilâ erzeli : en rezil hale, en aşağı hale

16-Nahl 70
el umuri : ömür

16-Nahl 70
li keylâ : olmaması için, olmadığı için

16-Nahl 70
ya'leme : bilir

16-Nahl 70
ba'de : sonra

16-Nahl 70
şey'en : bir şey

16-Nahl 70
inne allâhe : muhakkak Allah

16-Nahl 71
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

16-Nahl 71
faddale : üstün kıldı

16-Nahl 71
fî er rızkı : rızıkta, rızık konusunda

16-Nahl 71
femellezîne (fe mâ ellezîne) : o kimseler değiller

16-Nahl 71
alâ mâ meleket eymâne-hum \n(meleke) : onların ellerinin altında olanlara \n: (sahip oldu)

16-Nahl 71
eymâne-hum : onların elleri

16-Nahl 71
fe hum : oysa, halbuki onlar

16-Nahl 71
sevâun : eşittir, birdir

16-Nahl 71
e fe bi ni'meti allâhi : artık, Allah'ın ni'metini mi

16-Nahl 71
yechadûne : bilerek inkâr ediyorlar

16-Nahl 72
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

16-Nahl 72
ceale : kıldı, halketti

16-Nahl 72
lekum : size, sizin için

16-Nahl 72
min enfusi-kum : sizin nefslerinizden

16-Nahl 72
ezvâcen : eşler, zevceler

16-Nahl 72
ve ceale : ve kıldı, halketti

16-Nahl 72
lekum : size, sizin için

16-Nahl 72
min ezvâci-kum : sizin eşlerinizden, zevcelerinizden

16-Nahl 72
benîne : oğullar

16-Nahl 72
ve hafedeten : ve torunlar

16-Nahl 72
ve rezaka-kum : ve sizi rızıklandırdı

16-Nahl 72
min et tayyibâti : temiz, helâl olanlardan

16-Nahl 72
e fe bi el bâtıli : hâlâ bâtıla mı

16-Nahl 72
yu'minûne : inanıyorlar

16-Nahl 72
ve bi ni'meti allâhi : ve Allah'ın ni'metini

16-Nahl 72
yekfurûne : inkâr ediyor

16-Nahl 73
ve ya'budûne : ve kulluk ediyorlar, tapıyorlar

16-Nahl 73
lâ yemliku : malik değil, gücü yetmez

16-Nahl 73
lehum : onlara, onlar için

16-Nahl 73
min es semâvâti : semalardan

16-Nahl 73
ve el ardı : ve yer(den), yeryüzünden

16-Nahl 73
şey'en : bir şey

16-Nahl 73
ve lâ yestetîûne : ve güçleri yetmez, yapamazlar, muktedir değildirler

16-Nahl 74
fe lâ tadribû : artık (misal) getirmeyin, yapmayın, vurgulamayın

16-Nahl 74
el emsâle \n(darabe meselen) : benzer, misal, emsal \n: (örnek vermek, eş, benzer kılmak)

16-Nahl 74
inne allâhe : muhakkak Allah

16-Nahl 74
ya'lemu : bilir

16-Nahl 74
ve entum : ve siz

16-Nahl 74
lâ ta'lemûne : bilmezsiniz

16-Nahl 75
darabe allâhu : Allah (misal) verdi

16-Nahl 75
meselen : bir misal, bir örnek

16-Nahl 75
abden : bir kul

16-Nahl 75
memlûken : sahip olunan, köle olan, memluk

16-Nahl 75
alâ şey'in : bir şeye

16-Nahl 75
ve men : ve kimse, kim

16-Nahl 75
hasenen : güzel, temiz, helâl

16-Nahl 75
fe huve : böylece o

16-Nahl 75
sırren : gizli (sır) olarak

16-Nahl 75
ve cehren : ve açık olarak

16-Nahl 75
hel yestevûne : eşit (musavi) midir

16-Nahl 75
el hamdu li allâhi : hamd Allah'a aittir (Allah içindir)

16-Nahl 75
bel : hayır

16-Nahl 75
ekseru-hum : onların çoğu

16-Nahl 75
lâ ya'lemûne : bilmezler, bilmiyorlar

16-Nahl 76
ve darabe allâhu : ve Allah (misal) verdi

16-Nahl 76
meselen : bir misal, bir örnek

16-Nahl 76
raculeyni : iki kişi, iki adam

16-Nahl 76
ehadu-humâ : ikisinden biri

16-Nahl 76
ebkemu : dilsiz

16-Nahl 76
alâ şey'in : bir şeye

16-Nahl 76
ve huve : ve o

16-Nahl 76
kellun : başkasına yük olan, geçimi başkasına ait olan

16-Nahl 76
alâ mevlâ-hu : mevlâsına (efendisine)

16-Nahl 76
eynemâ : her nereye

16-Nahl 76
yuveccih-hu : onu yönlendirir, gönderir

16-Nahl 76
lâ ye'ti : getiremez

16-Nahl 76
hel yestevî : eşit (musavi) midir

16-Nahl 76
huve : o

16-Nahl 76
ve men : ve kimse, kişi

16-Nahl 76
ye'muru : emreder

16-Nahl 76
bil adli (bi el adli) : adalet ile

16-Nahl 76
ve huve : ve o

16-Nahl 77
ve lillâhi (li allâhi) : ve Allah'a aittir

16-Nahl 77
gaybu es semâvâti : semaların gaybı (görünmeyen, bilinmeyen ilim)

16-Nahl 77
ve el ardı : ve yeryüzü

16-Nahl 77
ve mâ : ve değildir

16-Nahl 77
emru es sâati : o saatin emri

16-Nahl 77
ke : gibi, kadar

16-Nahl 77
lemhi : bir an, en kısa zaman aralığı

16-Nahl 77
el basari (lemhi el basri) : göz, bakış (göz kırpması, bir anlık bakış)

16-Nahl 77
ev : veya

16-Nahl 77
huve : o

16-Nahl 77
akrebu : daha yakın, daha çabuk, daha hızlı

16-Nahl 77
inne allâhe : muhakkak Allah

16-Nahl 77
alâ kulli şey'in : herşeye

16-Nahl 78
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

16-Nahl 78
ahrece-kum : sizi çıkardı

16-Nahl 78
ummehâti-kum : sizin annelerinizin

16-Nahl 78
lâ ta'lemune : bilmiyorsunuz

16-Nahl 78
şey'en : bir şey

16-Nahl 78
ve ceale : ve kıldı, yaptı

16-Nahl 78
lekum : size, sizin için

16-Nahl 78
es sem'a : işitme hassası

16-Nahl 78
ve el ebsâre : ve görme hassası

16-Nahl 78
ve el ef'idete : ve gönül, kalp, fuad, anlama, idrak etme hassası

16-Nahl 78
lealle-kum : umulur ki siz, böylece siz

16-Nahl 78
teşkurûne : şükredersiniz

16-Nahl 79
e lem yerev : görmüyorlar mı, görmediler mi

16-Nahl 79
ilet tayri (ilâ et tayri) : kuşları

16-Nahl 79
fî cevvi es semâi : semanın hava boşluğunda, havada

16-Nahl 79
mâ yumsikuhunne : onları tutmaz (havada durduramaz)

16-Nahl 79
inne : muhakkak

16-Nahl 79
fî zâlike : bunda vardır

16-Nahl 79
le âyâtin : elbette âyetler

16-Nahl 79
yu'minûne : (mü'min olanlar) mü'min oluyorlar

16-Nahl 80
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

16-Nahl 80
ceale : kıldı, yaptı

16-Nahl 80
lekum : size, sizin için

16-Nahl 80
sekenen : (mesken) huzur, sekînet, dinlenme yeri

16-Nahl 80
ve ceale : ve kıldı

16-Nahl 80
lekum : size, sizin için

16-Nahl 80
el en'âmi : hayvanlar

16-Nahl 80
buyûten : evler

16-Nahl 80
testehıffûne-hâ : onu hafifçe taşırsınız

16-Nahl 80
yevme : gün

16-Nahl 80
ve yevme : ve gün

16-Nahl 80
ikâmeti-kum : sizin yerleşmeniz, ikâmet etmeniz, konaklamanız

16-Nahl 80
ve min asvâfi-hâ (sûfu) : ve onun yünlerinden (koyun yünü)

16-Nahl 80
ve evbâri-hâ (vebare) : ve onun tüyleri (deve tüyü)

16-Nahl 80
ve eş'âri-hâ (şearu) : ve onun kılları (kıl)

16-Nahl 80
esâsen : çeşitli mal, ev eşyası (giyecek, kullanılacak şeyler)

16-Nahl 80
ve metâan : ve meta, geçim vasıtası

16-Nahl 81
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

16-Nahl 81
ceale : kıldı, halketti

16-Nahl 81
lekum : sizin için

16-Nahl 81
zılâlen : gölgeler, gölgelikler

16-Nahl 81
ve ceale : ve kıldı

16-Nahl 81
lekum : sizin için

16-Nahl 81
min el cibâli : dağlardan

16-Nahl 81
eknânen \n\n(kenn) : barınılacak yerler \n(yağmur, rüzgâr, vs.'den koruyan şeyler, sığınaklar, siperler) \n: (barınılan yer, sığınak)

16-Nahl 81
ve ceale : ve kıldı

16-Nahl 81
lekum : sizin için

16-Nahl 81
serâbîle \n(sirbâl) : gömlekler, zırhlar (savaşta korunmak için yapılan demir giysiler) \n: (gömlek)

16-Nahl 81
tekî-kum : sizi korur

16-Nahl 81
el harra : sıcak

16-Nahl 81
ve serâbîle : ve gömlekler, zırhlar (savaşta korunmak için yapılan demir) giysiler)

16-Nahl 81
tekî-kum : sizi korur

16-Nahl 81
be'se-kum : sizi şiddetten, kuvvetli darbeden

16-Nahl 81
kezâlike : işte böyle

16-Nahl 81
ni'mete-hu : (onun) kendi ni'metini

16-Nahl 81
aleykum : sizin üzerinize, size

16-Nahl 81
lealle-kum : umulur ki böylece siz

16-Nahl 81
tuslimûne : teslim olursunuz

16-Nahl 82
fe : artık

16-Nahl 82
in tevellev : eğer yüz çevirirlerse

16-Nahl 82
fe : bundan sonra

16-Nahl 82
innemâ : yalnızca, sadece

16-Nahl 82
aleyke : senin üzerinde

16-Nahl 82
el belâgu : tebliğ, beyan

16-Nahl 82
el mubînu : apaçık

16-Nahl 83
ya'rifûne : tanıyorlar, biliyorlar

16-Nahl 83
ni'mete allâhi : Allah'ın ni'meti

16-Nahl 83
summe : sonra

16-Nahl 83
yunkirûne-hâ : onu inkâr ediyorlar

16-Nahl 83
ve ekseru-hum : ve onların çoğu

16-Nahl 83
el kâfirûne : inkâr edenler, kâfirler

16-Nahl 84
ve yevme : ve o gün

16-Nahl 84
neb'asu : beas ederiz (göndeririz)

16-Nahl 84
min kulli ummetin : bütün ümmetlerden

16-Nahl 84
şehîden : bir şahit

16-Nahl 84
summe : sonra

16-Nahl 84
lâ yu'zenu \n(ezine) : izin verilmez \n: (izin verdi)

16-Nahl 84
li ellezîne : o kimselere

16-Nahl 84
keferû : inkâr ettiler

16-Nahl 84
ve lâ hum yusta'tebûne \n(a'tebe) : ve rızanın oluşması için, onlardan özür (mazeret) beyan etmeleri istenmez \n: (gönlünü aldı, razı etti)

16-Nahl 85
ve izâ : ve olduğu zaman

16-Nahl 85
rae : gördü

16-Nahl 85
ellezîne : kimseler

16-Nahl 85
zalemû : zulmettiler

16-Nahl 85
el azâbe : azap

16-Nahl 85
fe : o zaman, artık

16-Nahl 85
lâ yuhaffefu : hafifletilmez

16-Nahl 85
ve lâ hum yunzarûne : ve onlara nazar edilmez (yüzüne bakılmaz)

16-Nahl 86
ve izâ : ve o zaman, olduğu zaman

16-Nahl 86
rae : gördü

16-Nahl 86
ellezîne : onlar

16-Nahl 86
eşrekû : (Allah'a) ortak (şirk) koştular

16-Nahl 86
şurekâe-hum : onların ortakları (şerikleri)

16-Nahl 86
rabbe-nâ : Rabbimiz

16-Nahl 86
şurekâu-nâ : bizim ortak koştuklarımız

16-Nahl 86
ellezîne : onlar

16-Nahl 86
ned'û : dua ettik, (yardıma) çağırdık

16-Nahl 86
min dûni-ke : senden başka

16-Nahl 86
fe elkav : böylece attılar

16-Nahl 86
ileyhim : onlara

16-Nahl 86
el kavle : söz

16-Nahl 86
inne-kum : muhakkak siz

16-Nahl 86
le kâzibûne : elbette yalan söyleyenler

16-Nahl 87
ve elkav : ve arz ettiler (attılar)

16-Nahl 87
yevme izin : izin günü

16-Nahl 87
es seleme : teslimiyet

16-Nahl 87
ve dalle : ve saptı, gitti

16-Nahl 87
yefterûne : iftira ediyorlar, uyduruyorlar

16-Nahl 88
ellezîne : o kimseler, onlar

16-Nahl 88
keferû : inkâr ettiler, örttüler

16-Nahl 88
ve saddû : ve men ettiler, engellediler

16-Nahl 88
an sebîlillâhi (sebîli allâhi) : Allah'ın yolundan

16-Nahl 88
azâben : azap

16-Nahl 88
fevka el azâbi : azap üstüne

16-Nahl 88
yufsidûne : fesat çıkarırlar

16-Nahl 89
ve yevme : ve o gün

16-Nahl 89
neb'asu : göndeririz, beas ederiz, vazifeli kılarız

16-Nahl 89
ummetin : ümmet

16-Nahl 89
şehîden : bir şahit

16-Nahl 89
aleyhim : onların üzerine

16-Nahl 89
min enfusi-him : onların kendilerinden

16-Nahl 89
ve ci'nâ : ve getirdik

16-Nahl 89
bi-ke şehîden : seni şahit olarak

16-Nahl 89
ve nezzel-nâ : ve biz indirdik

16-Nahl 89
aleyke : sana

16-Nahl 89
el kitâbe : kitap

16-Nahl 89
tibyânen : beyan eden (açıklayan)

16-Nahl 89
li kulli şey'in : herşeyi

16-Nahl 89
ve huden : ve hidayete erdiren

16-Nahl 89
ve rahmeten : ve rahmet olan (rahmet nuru gönderen), rahmet olarak

16-Nahl 89
ve buşrâ : ve müjde olarak

16-Nahl 89
li el muslimîne : müslümanlara, müslümanlar (teslim olanlar) için

16-Nahl 90
inne allâhe : muhakkak Allah

16-Nahl 90
ye'muru : emreder

16-Nahl 90
bi el adli : adaletle

16-Nahl 90
ve el ihsâni : ve ihsan

16-Nahl 90
ve îtâi : ve verme(k)

16-Nahl 90
zî el kurbâ : yakınlara, akrabalara

16-Nahl 90
ve yenhâ : ve yasaklar, nehyeder

16-Nahl 90
an el fahşâi : fuhuş (yalan, iftira, zina)dan, kötülüklerden

16-Nahl 90
ve el munkeri : ve fenalık, kötülük, çirkin şeyler, Allah'ın yasakladığı şeyler

16-Nahl 90
ve el bagyi : ve zulüm, azgınlık, taşkınlık, hakka tecavüz

16-Nahl 90
yeizu-kum : size öğüt veriyor

16-Nahl 90
lealle-kum : umulur ki böylece siz

16-Nahl 90
tezekkerûne : tezekkür edersiniz

16-Nahl 91
ve evfû : ve yerine getirin, ifa edin, vefa edin

16-Nahl 91
ahedtum : siz ahid yaptınız

16-Nahl 91
ve lâ tenkudû : ve siz bozmayın

16-Nahl 91
eymâne : yeminler

16-Nahl 91
ba'de : sonra

16-Nahl 91
tevkîdi-hâ : onu pekiştiriyorsunuz, onu sağlamlaştırıyorsunuz

16-Nahl 91
ve kad : ve olmuştu

16-Nahl 91
cealtum : siz kıldınız (yaptınız)

16-Nahl 91
allâhe : Allah

16-Nahl 91
aleykum : sizin üzerinize

16-Nahl 91
kefîlen : kefil

16-Nahl 91
inne allâhe : muhakkak Allah

16-Nahl 91
ya'lemu : bilir

16-Nahl 91
mâ tef'alûne : yaptığınız şeyleri, ne yaptığınızı

16-Nahl 92
ve lâ tekûnû : ve siz olmayın

16-Nahl 92
kelletî (ke elletî) : o kimse (kadın) gibi

16-Nahl 92
nekadat : çözdü, açtı

16-Nahl 92
gazle-hâ : eğrilmiş ipini

16-Nahl 92
kuvvetin : kuvvetli, kuvvetle

16-Nahl 92
enkâsen : bükülmüş ipin tekrar çözülüp açılması

16-Nahl 92
tettehızûne : ediniyorsunuz

16-Nahl 92
eymâne-kum : sizin yeminleriniz

16-Nahl 92
dehalen : hile, tuzak, aldatma

16-Nahl 92
beyne-kum : aranızda

16-Nahl 92
en tekûne : olması

16-Nahl 92
ummetun : bir ümmet

16-Nahl 92
hiye : o

16-Nahl 92
erbâ \n(rabâ) : daha çok artması, daha çok olması \n: (arttı, ziyade oldu)

16-Nahl 92
min ummetin : bir ümmetten

16-Nahl 92
innemâ : ancak, oysa

16-Nahl 92
yeblû-kum allâhu : Allah sizi imtihan eder

16-Nahl 92
ve le yubeyyinenne : ve muhakkak açıklayacak

16-Nahl 92
lekum : size

16-Nahl 92
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

16-Nahl 92
tahtelifûne : siz ihtilâfa düşüyorsunuz

16-Nahl 93
ve lev şâe allâhu : ve eğer Allah dileseydi

16-Nahl 93
le ceale-kum : elbette sizi kıldı

16-Nahl 93
ummeten : bir ümmet

16-Nahl 93
vâhideten : bir tek

16-Nahl 93
ve lâkin : ve lâkin, fakat

16-Nahl 93
men yeşâu : dilediği kimseyi

16-Nahl 93
ve yehdî : ve hidayete erdirir

16-Nahl 93
men yeşâu : dilediği kimseyi

16-Nahl 93
ve le tus'elunne : ve elbette sorulacaksınız, sorgulanacaksınız

16-Nahl 93
ta'melûne : yapıyorsunuz

16-Nahl 94
ve lâ tettehızû : ve edinmeyin

16-Nahl 94
eymâne-kum : yeminlerinizi

16-Nahl 94
dehalen : hile, tuzak, aldatma

16-Nahl 94
beyne-kum : siz kendi aranızda

16-Nahl 94
fe tezille : o taktirde, o zaman kayar

16-Nahl 94
kademun : ayak

16-Nahl 94
ba'de : sonra

16-Nahl 94
ve tezûku : ve tadarsınız

16-Nahl 94
es sûe : şerr, kötülük, fenalık

16-Nahl 94
saded-tum : men ettiniz, saptınız, yüz çevirdiniz

16-Nahl 94
an sebîlillâhi : Allah'ın yolundan

16-Nahl 94
ve lekum : ve sizin için, size vardır

16-Nahl 95
ve lâ teşterû : ve satmayın

16-Nahl 95
semenen : bir bedel, değer

16-Nahl 95
kalîlen : az

16-Nahl 95
innemâ : ancak, fakat, oysa

16-Nahl 95
inde allâhi : Allah'ın indinde, katında, yanında

16-Nahl 95
huve : o

16-Nahl 95
lekum : sizin için

16-Nahl 95
ta'lemûne : biliyorsunuz

16-Nahl 96
mâ ınde-kum : sizin yanınızda olan şey(ler)

16-Nahl 96
yenfedu : tükenir, biter

16-Nahl 96
ve mâ ındallâhi (inde allâhi) : ve Allah'ın indinde, katında olan şey(ler)

16-Nahl 96
ve le necziyenne : ve mutlaka karşılığını vereceğiz, mükafatlandıracağız

16-Nahl 96
ellezîne saberû : sabredenler, sabrın sahipleri

16-Nahl 96
ecre-hum : onların ecirleri (bedelleri), ücretleri

16-Nahl 96
bi ahseni : en ahseni (güzeli) ile, daha ahseni (güzeli) ile

16-Nahl 96
mâ kânû ya'melûne : yapmış oldukları ameller (şeyler)

16-Nahl 97
men : kim

16-Nahl 97
amile sâlihan : salih amel (nefsi tezkiye edici amel)

16-Nahl 97
min zekerin : erkek(ler)den

16-Nahl 97
ev unsâ : veya kadın(lar)

16-Nahl 97
ve huve : ve o

16-Nahl 97
fe le : o taktirde mutlaka

16-Nahl 97
nuhyiyenne-hu : ona hayat veririz, yaşatırız

16-Nahl 97
hayâten : hayat

16-Nahl 97
tayyibeten : tayyib, temiz, güzel, helâl

16-Nahl 97
ve le necziyenne-hum : ve mutlaka, ellbette onlara karşılığını vereceğiz, mükâfatlandıracağız

16-Nahl 97
ecre-hum : onların ecrini, bedelini

16-Nahl 97
bi ahseni : en ahseni ile, daha ahseni (güzeli) ile

16-Nahl 97
mâ kânû ya'melûne : yapmış oldukları ameller (şeyler)

16-Nahl 98
fe : o zaman, artık

16-Nahl 98
izâ kare'te : okuduğun zaman

16-Nahl 98
el kur'âne : Kur'ân

16-Nahl 98
fe isteız : hemen, önce sığın

16-Nahl 98
min eş şeytâni er racîmi : taşlanmış, kovulmuş şeytandan

16-Nahl 99
inne-hu : çünkü o, muhakkak ki o

16-Nahl 99
leyse : değil, yoktur

16-Nahl 99
lehu : onun

16-Nahl 99
alellezîne (alâ ellezîne) : onların üzerinde

16-Nahl 99
âmenû : âmenû olanlar (âmenû oldular)

16-Nahl 99
ve alâ : ve üzerine, ...e

16-Nahl 99
yetevekkelûne : tevekkül ederler

16-Nahl 100
innemâ : fakat, sadece

16-Nahl 100
alellezîne (alâ ellezîne) : onların üzerinde

16-Nahl 100
yetevellevne-hu : ona yönelenler

16-Nahl 100
vellezîne (ve ellezîne) : ve o kimseler

16-Nahl 100
müşrikûne : Allah'a ortak (şirk) koşanlar, müşrikler

16-Nahl 101
ve izâ : ve olduğu zaman

16-Nahl 101
beddelnâ : biz değiştirdik

16-Nahl 101
âyeten : bir âyet

16-Nahl 101
mekâne : yer, mekân

16-Nahl 101
âyetin : bir âyet

16-Nahl 101
vallâhu a'lemu : ve Allah bilir

16-Nahl 101
a'lemu : bilir

16-Nahl 101
yunezzilu : indirir

16-Nahl 101
innemâ : sadece, ancak

16-Nahl 101
ente : sen

16-Nahl 101
mufterin : iftira eden, kendisi uyduran

16-Nahl 101
bel : hayır, tam aksi, bilâkis

16-Nahl 101
ekseru-hum : onların çoğu

16-Nahl 101
lâ ya'lemûne : bilmezler, bilmiyorlar

16-Nahl 102
nezzele-hu : onu indirdi

16-Nahl 102
rûhu el kudusi : Ruh'ûl Kudüs

16-Nahl 102
min rabbi-ke : senin Rabbinden

16-Nahl 102
bi el hakkı : hak ile

16-Nahl 102
li yusebbite : sağlamlaştırmak, sebat ettirmek için

16-Nahl 102
ellezîne : kimseler

16-Nahl 102
âmenû : Allah'a ulaşmayı dileyenler, âmenû olanlar

16-Nahl 102
ve huden : ve hidayete erdiren

16-Nahl 102
ve buşrâ : ve müjde olarak

16-Nahl 102
li el muslimîne : müslümanlar, teslim olanlar için

16-Nahl 103
ve lekad : ve andolsun ki

16-Nahl 103
na'lemu : biz biliyoruz, biliriz

16-Nahl 103
enne-hum : onların olduğunu

16-Nahl 103
yekûlûne : diyorlar

16-Nahl 103
innemâ : sadece, yalnız, fakat

16-Nahl 103
beşerun : bir beşer, bir insan

16-Nahl 103
ellezî : ki o

16-Nahl 103
yulhıdûne \n(elhade) : yöneliyorlar, isnad ediyorlar, dil uzatıyorlar \n: (yöneldi, dil uzattı)

16-Nahl 103
ileyhi : ona

16-Nahl 103
a'cemiyyun : yabancı, acemi, Arapça olmayan

16-Nahl 103
ve hâzâ : ve bu

16-Nahl 104
inne : muhakkak

16-Nahl 104
ellezîne : onlar

16-Nahl 104
lâ yu'minûne : inanmazlar (îmân etmezler)

16-Nahl 104
lâ yehdî-him : onları hidayete erdirmez

16-Nahl 104
ve lehum : ve onlar için vardır

16-Nahl 104
azâbun elîmun : elîm azap, acı azap

16-Nahl 105
innemâ : sadece, yalnız, fakat

16-Nahl 105
yefterî : iftira ederler, uydururlar

16-Nahl 105
el kezibe : yalan

16-Nahl 105
ellezîne : onlar

16-Nahl 105
lâ yu'minûne : inanmazlar

16-Nahl 105
ve ulâike : ve işte onlar

16-Nahl 105
hum el kâzibûne : onlar yalancılardır

16-Nahl 106
men kefere : kim inkâr ederse

16-Nahl 106
men ukrihe : kim zorlanırsa, mecbur edilirse

16-Nahl 106
ve kalbu-hu : ve onun kalbi

16-Nahl 106
bi el îmâni : îmân ile

16-Nahl 106
ve lâkin : fakat, ama, ve de

16-Nahl 106
men şereha : kim açarsa, şerhederse

16-Nahl 106
bi el kufri : küfre

16-Nahl 106
fe aleyhim : o zaman onlara, onların üstüne

16-Nahl 106
ve lehum : ve onların vardır, onlar için vardır

16-Nahl 107
zâlike : işte bu

16-Nahl 107
bi enne-hum : onların olmalarından dolayı, sebebiyle

16-Nahl 107
istehebbû : sevgiyle istediler (çok sevdiler)

16-Nahl 107
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatı

16-Nahl 107
alâ el âhıreti : ahirete

16-Nahl 107
ve enne allâhe : ve muhakkak Allah

16-Nahl 107
lâ yehdî : hidayete erdirmez

16-Nahl 107
el kavme el kâfirîne : kâfir kavim

16-Nahl 108
ulâike : işte onlar

16-Nahl 108
ellezîne : onlar, o kimseler ki

16-Nahl 108
tabe allâhu : Allah mühürledi, tabetti

16-Nahl 108
ve sem'ı-him : ve onların işitme hassaları

16-Nahl 108
ve ebsâri-him : ve onların görme hassaları

16-Nahl 108
ve ulâike : ve işte onlar

16-Nahl 108
hum el gâfilûne : onlar gâfil olanlardır

16-Nahl 109
lâ cereme : şüphesiz, şüphe yok

16-Nahl 109
enne-hum : onların olduğuna

16-Nahl 109
fî el âhıreti : ahirette

16-Nahl 109
hum el hâsirûne : onlar hüsranda olanlardır

16-Nahl 110
summe : sonra

16-Nahl 110
inne : muhakkak

16-Nahl 110
rabbe-ke : senin Rabbin

16-Nahl 110
li ellezîne : o kimseler için

16-Nahl 110
hâcerû : hicret (göç) ettiler

16-Nahl 110
futinû \n(fetene) : işkenceye uğratıldılar \n: (işkence etti)

16-Nahl 110
summe : sonra

16-Nahl 110
câhedû : cihad ettiler

16-Nahl 110
ve saberû : ve sabrettiler

16-Nahl 110
inne : muhakkak

16-Nahl 110
rabbeke : senin Rabbin

16-Nahl 110
le gafûrun : elbette mağfiret edendir

16-Nahl 111
yevme : gün, o gün

16-Nahl 111
te'tî : gelir

16-Nahl 111
kullu nefsin : bütün nefsler

16-Nahl 111
an nefsi-hâ : kendi nefsinden

16-Nahl 111
ve tuveffâ : ve tam ödenir, vefa edilir

16-Nahl 111
kullu nefsin : bütün nefslere

16-Nahl 111
mâ amilet : yaptıkları şeyler

16-Nahl 111
ve hum : ve onlar

16-Nahl 111
lâ yuzlemûne : zulmedilmezler, haksızlığa uğratılmazlar

16-Nahl 112
ve darabe allâhu : ve Allah misal verdi

16-Nahl 112
meselen : bir misal, örnek

16-Nahl 112
karyeten : bir şehir (halkı)

16-Nahl 112
kânet : oldu

16-Nahl 112
âmineten : güvenlik içinde, emin

16-Nahl 112
mutmainneten : tatmin olmuş

16-Nahl 112
ye'tî-hâ : ona gelir

16-Nahl 112
ragaden : bol bol, rahat

16-Nahl 112
min kulli mekânin : her yerden

16-Nahl 112
fe keferet : fakat inkâr ettiler

16-Nahl 112
bi en'umi allâhi : Allah'ın ni'metleri (ni'metlendirmesi)

16-Nahl 112
fe ezâka-hâ allâhu : bundan sonra Allah ona tattırdı

16-Nahl 112
libâse el cûi : açlık elbisesi, açlığı

16-Nahl 112
ve el havfi : ve korku

16-Nahl 112
yasnaûne \n(sanaa) : yapıyorlar \n: (yaptı, meydana getirdi)

16-Nahl 113
ve lekad : ve andolsun

16-Nahl 113
câe-hum : onlara geldi

16-Nahl 113
resûlun : bir resûl

16-Nahl 113
fe kezzebû-hu : fakat onu yalanladılar

16-Nahl 113
fe ehaze-hum : bundan sonra, böylece onları yakaladı, aldı

16-Nahl 113
el azâbu : azap

16-Nahl 113
ve hum zâlimûne : ve onlar zalimler dir

16-Nahl 114
fe kulû : öyleyse yeyin

16-Nahl 114
halâlen : helâl olarak

16-Nahl 114
tayyiben : güzel, helâl, temiz olarak

16-Nahl 114
veşkurû : ve şükredin

16-Nahl 114
ni'mete allâhi : Allah'ın ni'metleri

16-Nahl 114
ta'budûne : kul oluyorsunuz

16-Nahl 115
innemâ : sadece, yalnız, fakat

16-Nahl 115
harreme : haram kıldı

16-Nahl 115
aleykum : sizin üzerinize, size

16-Nahl 115
el meytete : ölü

16-Nahl 115
veddeme (ve ed deme) : ve kan

16-Nahl 115
ve lahme el hınzîri : ve domuz eti

16-Nahl 115
ve mâ : ve şeyi

16-Nahl 115
uhılle : kesilen

16-Nahl 115
fe men idturra : artık kim mecbur kalırsa, darda kalırsa

16-Nahl 115
gayre bâgın : haddi aşmadan

16-Nahl 115
ve lâ âdin : ve hakka tecavüz etmeden

16-Nahl 115
fe inne allâhe : o taktirde, bu halde, muhakkak Allah

16-Nahl 116
ve lâ tekûlû : ve söylemeyin

16-Nahl 116
tesıfu \n(vasefe) : vasıflandırır \n: (vasıflandırdı, nitelendirdi)

16-Nahl 116
elsinetu-kum : sizin diliniz

16-Nahl 116
el kezibe : yalan

16-Nahl 116
ve hâzâ : ve bu

16-Nahl 116
li tefterû : iftira etmeniz için

16-Nahl 116
el kezibe : yalan

16-Nahl 116
inne ellezîne : muhakkak o kimseler

16-Nahl 116
yefterûne : iftira ediyorlar

16-Nahl 116
el kezibe : yalan

16-Nahl 116
lâ yuflihûne : felâha, kurtuluşa ermezler (eremezler)

16-Nahl 117
metâun : bir metadır

16-Nahl 117
ve lehum : ve onlar içindir

16-Nahl 117
azâbun elîmun : elîm (acı) bir azap

16-Nahl 118
ve alellezîne (alâ ellezîne) : ve o kimseler üzerine

16-Nahl 118
harremnâ : biz haram kıldık

16-Nahl 118
aleyke : sana

16-Nahl 118
ve mâ zalemnâ-hum : ve biz onlara zulmetmedik

16-Nahl 118
ve lâkin : ve fakat, ama, lâkin

16-Nahl 118
enfuse-hum : onların nefsleri (kendi nefsleri)

16-Nahl 118
yazlimûne : zulmediyorlar

16-Nahl 119
summe : sonra

16-Nahl 119
inne : muhakkak

16-Nahl 119
rabbe-ke : senin Rabbin

16-Nahl 119
lillezîne (li ellezîne) : o kimseler için, o kimselere

16-Nahl 119
amilû es sûe : kötü amel yaptılar

16-Nahl 119
bi cehâletin : cehaletle, cahillikle, bilmeyerek

16-Nahl 119
summe : sonra

16-Nahl 119
min ba'di zâlike : bundan sonra

16-Nahl 119
ve aslahû : ve ıslâh oldular (nefsi ıslâh edici amel yaptılar)

16-Nahl 119
inne : muhakkak

16-Nahl 119
rabbe-ke : senin Rabbin

16-Nahl 119
le gafûrun : elbette gafurdur, mağfiret edendir

16-Nahl 120
inne : muhakkak

16-Nahl 120
ibrâhîme : İbrâhîm

16-Nahl 120
kâne : oldu, idi

16-Nahl 120
ummeten : bir ümmet

16-Nahl 120
kâniten : kanitin olan, yönelen

16-Nahl 120
hanîfen : hanif olarak (bir tek Allah'a inanan)

16-Nahl 120
ve lem yeku : ve olmadı

16-Nahl 120
min el muşrikîne : müşriklerden

16-Nahl 121
şâkiren : şükreden

16-Nahl 121
li en'umi-hî : onun ni'metlerine

16-Nahl 121
ictebâ-hu : onu seçti

16-Nahl 121
ve hudâ-hu : ve onu ulaştırdı, hidayete erdirdi

16-Nahl 121
ilâ sırâtın mustekîmin : Sıratı Mustakîm'e (Allah'a yönlendirilmiş, Allah'a ulaştıran yola)

16-Nahl 122
ve âteynâ-hu : ve biz ona verdik

16-Nahl 122
fî ed dunyâ : dünyada

16-Nahl 122
haseneten : haseneler, güzellikler, iyilikler, (pozitif) dereceler

16-Nahl 122
ve inne-hu : ve çünkü o, muhakkak ki o

16-Nahl 122
fî el âhıreti : ahirette

16-Nahl 122
le : elbette, mutlaka

16-Nahl 122
es sâlihîne : salihler

16-Nahl 123
summe : sonra

16-Nahl 123
evhaynâ : biz vahyettik

16-Nahl 123
ileyke : sana

16-Nahl 123
en ittebi' : tâbî olmayı

16-Nahl 123
millete : dîn

16-Nahl 123
ibrâhîme : İbrâhîm

16-Nahl 123
hanîfen : hanif olarak (tek Allah'a inanan, yönelen)

16-Nahl 123
ve mâ kâne : ve o olmadı

16-Nahl 123
min el muşrikîne : müşriklerden, şirk koşanlardan

16-Nahl 124
innemâ : sadece, fakat, oysa

16-Nahl 124
cuile : kılındı

16-Nahl 124
es sebtu : cumartesi

16-Nahl 124
alellezînahtelefû : ihtilâfa düşenler üzerine

16-Nahl 124
ve inne rabbe-ke : ve muhakkak senin Rabbin

16-Nahl 124
le yahkumu : elbette hüküm verecek

16-Nahl 124
beyne-hum : onların arasında

16-Nahl 124
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

16-Nahl 124
yahtelifûne : ihtilâf ediyorlar

16-Nahl 125
ilâ sebîli : yola

16-Nahl 125
rabbi-ke : senin Rabbinin

16-Nahl 125
bi el hikmeti : hikmet ile

16-Nahl 125
ve el mev'ızati : ve öğüt, vaaz, nasihat

16-Nahl 125
el haseneti : güzel (pozitif dereceler kazandıran)

16-Nahl 125
ve câdil-hum : ve onlarla mücâdele et

16-Nahl 125
billetî (bi elletî) : onunla ki o

16-Nahl 125
hiye : o

16-Nahl 125
ahsenu : en güzel

16-Nahl 125
inne : muhakkak

16-Nahl 125
rabbe-ke : senin Rabbin

16-Nahl 125
huve : o

16-Nahl 125
a'lemu : bilir

16-Nahl 125
bi men : kimseyi, kişiyi

16-Nahl 125
dalle : dalâlette oldu, saptı

16-Nahl 125
an sebîli-hî : onun yolundan

16-Nahl 125
ve huve : ve o

16-Nahl 125
a'lemu : bilir

16-Nahl 125
bi el muhtedîne : hidayete eren kimseler

16-Nahl 126
ve in : ve eğer

16-Nahl 126
fe âkıbû : o taktirde ceza verin, cezalandırın

16-Nahl 126
ve le in : ve eğer gerçekten

16-Nahl 126
sabertum : siz sabrettiniz

16-Nahl 126
le huve : elbette o

16-Nahl 126
li es sâbirîne : sabredenler için

16-Nahl 127
vasbır (ve ısbır) : ve sabret

16-Nahl 127
ve mâ : ve değildir

16-Nahl 127
sabru-ke : senin sabrın

16-Nahl 127
ve lâ tahzen : ve üzülme, mahzun olma

16-Nahl 127
aleyhim : onlara, onların yüzünden

16-Nahl 127
ve lâ teku : ve olma

16-Nahl 127
yemkurûne : hile yapıyorlar, tuzak kuruyorlar

16-Nahl 128
inne allâhe : muhakkak Allah

16-Nahl 128
meallezînettekav : takva sahibi kimselerle beraberdir

16-Nahl 128
ve ellezîne : ve o kimseler

16-Nahl 128
muhsinûne : muhsinler

17-İsrâ 1
subhâne : o sübhandır, bütün noksanlıklardan münezzehtir

17-İsrâ 1
ellezî : ki o

17-İsrâ 1
esrâ bi : gece yürüttü

17-İsrâ 1
leylen : geceleyin

17-İsrâ 1
min el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram'dan

17-İsrâ 1
ilâ el mescidi el aksa : Mescid-i Aksa'ya

17-İsrâ 1
ellezî : ki o, ki onu

17-İsrâ 1
bâreknâ : hayırlı, mübarek ve bereketli kıldık

17-İsrâ 1
havle-hu : onun etrafını, çevresini

17-İsrâ 1
li nuriye-hu : ona göstermemiz için

17-İsrâ 1
inne-hu : muhakkak o

17-İsrâ 1
huve es semîu el basîru : o en iyi işitendir, en iyi görendir

17-İsrâ 2
ve âteynâ : ve verdik

17-İsrâ 2
el kitâbe : kitap

17-İsrâ 2
ve cealnâ-hu : ve onu kıldık

17-İsrâ 2
huden : hidayete erdiren, hidayetçi

17-İsrâ 2
li benî isrâîle : İsrailoğulları için

17-İsrâ 2
ellâ tettehızû : edinmeyin (diye)

17-İsrâ 2
vekîlen : bir vekil

17-İsrâ 3
zurriyyete : zürriyet, nesil

17-İsrâ 3
men hamelnâ : taşıdığımız kimse

17-İsrâ 3
mea : beraberinde, birlikte

17-İsrâ 3
inne-hu : muhakkak o, çünkü o

17-İsrâ 3
kâne : oldu, idi

17-İsrâ 3
abden : bir kul

17-İsrâ 3
şekûren : çok şükreden

17-İsrâ 4
ve kadaynâ : ve bildirdik

17-İsrâ 4
ilâ benî İsrâîle : İsrailoğullarına

17-İsrâ 4
fî el kitâbi : kitapta

17-İsrâ 4
le tufsidunne : mutlaka fesat çıkaracaksınız

17-İsrâ 4
fî el ardı : yeryüzünde

17-İsrâ 4
merreteyni : iki defa, iki kere

17-İsrâ 4
ve le ta'lunne \n(alâ) : ve gerçekten üstün geleceksiniz, gâlip geleceksiniz \n: (üstün, geldi)

17-İsrâ 4
uluvven : üstünlük

17-İsrâ 4
kebîren : büyük

17-İsrâ 5
fe : artık böylece

17-İsrâ 5
izâ câe : geldiği zaman

17-İsrâ 5
beasnâ : gönderdik

17-İsrâ 5
aleykum : sizin üzerinize

17-İsrâ 5
ibâden : kullar

17-İsrâ 5
lenâ : bizim

17-İsrâ 5
be'sin : kuvvet

17-İsrâ 5
şedîdin : şiddetli, çok çetin

17-İsrâ 5
fe : böylece

17-İsrâ 5
hılâle ed diyâri : evlerin arası

17-İsrâ 5
ve kâne : ve oldu

17-İsrâ 5
va'den mef'ûlen : yapılması vaadedilen

17-İsrâ 6
summe : sonra

17-İsrâ 6
redednâ : döndürdük, iade ettik

17-İsrâ 6
lekum : size, sizi

17-İsrâ 6
el kerrete : tekrar

17-İsrâ 6
aleyhim : onlara, onların üzerine

17-İsrâ 6
ve emdednâ-kum : ve destekledik, yardım (medet) ettik

17-İsrâ 6
bi emvâlin : mal ile

17-İsrâ 6
ve benîne : ve oğullar (erkek çocuklar)

17-İsrâ 6
ve cealnâ-kum : ve sizi kıldık, yaptık

17-İsrâ 6
eksere : ekser, daha çok

17-İsrâ 6
nefîren : nefer olarak, cemiyet, birlik, topluluk olarak

17-İsrâ 7
in ahsentum : eğer ahsen olursanız, ahsen davranırsanız

17-İsrâ 7
ahsen-tum : ahsen oldunuz

17-İsrâ 7
li enfusi-kum : kendi nefsiniz için

17-İsrâ 7
ve in ese'tum : ve eğer kötülük ederseniz, kötü davranırsanız

17-İsrâ 7
fe lehâ, : artık onun(dur)

17-İsrâ 7
fe izâ câe : geldiği zaman

17-İsrâ 7
el âhıreti : diğeri, sonraki

17-İsrâ 7
li yesûu : fena olması için

17-İsrâ 7
vucûhe-kum : sizin yüzleriniz

17-İsrâ 7
ve li yedhulû : ve girsinler, dahil olsunlar

17-İsrâ 7
el mescide : mescid

17-İsrâ 7
kemâ : gibi

17-İsrâ 7
dehalû-hu : ona girdiler

17-İsrâ 7
evvele : evvel, ilk

17-İsrâ 7
merretin : defa, kere

17-İsrâ 7
ve li yutebbirû : ve helâk etmeleri için

17-İsrâ 7
mâ alev : ele geçirdikleri, üstün oldukları şeyler, üstünlükleri

17-İsrâ 7
tetbîren : helâk ederek, mahvederek

17-İsrâ 8
en yerhame-kum : size merhamet etmesi

17-İsrâ 8
ve in udtum \n(âde) : ve eğer dönerseniz, döndüyseniz \n: (döndü)

17-İsrâ 8
ve cealnâ : ve kıldık

17-İsrâ 8
cehenneme : cehennemi

17-İsrâ 8
li el kâfirîne : kâfirler için, kâfirlere

17-İsrâ 8
hasîren : kuşatıcı

17-İsrâ 9
inne : muhakkak

17-İsrâ 9
hâzâ el kur'âne : bu Kur'ân

17-İsrâ 9
yehdî : hidayete erdirir

17-İsrâ 9
li elletî : ki onu

17-İsrâ 9
hiye : o

17-İsrâ 9
akvemu : en kuvvetli, en kavi, en sağlam

17-İsrâ 9
ve yubeşşiru : ve müjdeler

17-İsrâ 9
el mu'minîne ellezîne : mü'min kimseler ki, onlar

17-İsrâ 9
ya'melûne : yaparlar, amel ederler

17-İsrâ 9
es sâlihâti : salih ameller

17-İsrâ 9
enne : muhakkak, vardır, olduğunu

17-İsrâ 9
lehum : onlar için

17-İsrâ 9
ecren kebîren : büyük bir ecir, mükâfat

17-İsrâ 10
ve ennellezîne (enne ellezîne) : ve muhakkak o kimseler ki

17-İsrâ 10
lâ yu'minûne : inanmazlar, mü'min olmazlar (kalplerine îmân yazılmaz)

17-İsrâ 10
bi el âhıreti : ahirete

17-İsrâ 10
a'tednâ : hazırladık

17-İsrâ 10
lehum : onlar için, onlara

17-İsrâ 10
azâben : bir azap

17-İsrâ 10
elîmen : elîm, acı

17-İsrâ 11
ve yed'u : ve dua eder

17-İsrâ 11
el insânu : insan

17-İsrâ 11
bi eş şerri : şerre

17-İsrâ 11
duâe-hu : onun duası

17-İsrâ 11
bi el hayri : hayır için, hayra

17-İsrâ 11
ve kâne : ve oldu

17-İsrâ 11
el insânu : insan

17-İsrâ 11
acûlen : aceleci

17-İsrâ 12
ve cealnâ : ve kıldık

17-İsrâ 12
el leyle : gece

17-İsrâ 12
ve en nehâre : ve gündüz

17-İsrâ 12
âyeteyni : iki âyet

17-İsrâ 12
fe : böylece

17-İsrâ 12
mehavnâ : mahvettik, sildik, giderdik

17-İsrâ 12
âyete : âyet, delil, alâmet, belirti

17-İsrâ 12
el leyli : gece

17-İsrâ 12
ve cealnâ : ve biz kıldık

17-İsrâ 12
âyete : âyet

17-İsrâ 12
en nehâri : gündüz

17-İsrâ 12
mubsıraten : gösteren, gösterici olan

17-İsrâ 12
li tebtegû : istemeniz için

17-İsrâ 12
fadlen : bir fazl

17-İsrâ 12
ve li ta'lemû : ve bilmeniz (öğrenmeniz) için

17-İsrâ 12
adede : adet, sayı

17-İsrâ 12
es sinîne : yıllar, seneler

17-İsrâ 12
ve el hisâbe : ve hesap

17-İsrâ 12
ve kulle şey'in : ve herşeyi, hepsini

17-İsrâ 12
tafsîlen : tefsilatlı, ayrıntıları ile

17-İsrâ 13
ve kulle : ve hepsi, bütün

17-İsrâ 13
elzemnâ-hu : onu bağladık, astık

17-İsrâ 13
tâire-hu : onun kuşu, onun amellerinin neticesi

17-İsrâ 13
ve nuhricu : ve çıkarırız

17-İsrâ 13
lehu : ona

17-İsrâ 13
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

17-İsrâ 13
kitâben : bir kitap

17-İsrâ 13
yelkâhu : onu ilka eder, arz eder

17-İsrâ 13
menşûren : neşredilmiş olarak

17-İsrâ 14
kitâbe-ke : senin kitabın

17-İsrâ 14
kefâ : kâfi oldu

17-İsrâ 14
bi nefsike : senin nefsine

17-İsrâ 14
el yevme : (bu) gün

17-İsrâ 14
aleyke : sana

17-İsrâ 14
hasîben : hesap görücü olarak

17-İsrâ 15
men ihtedâ : kim hidayete erdiyse (ererse)

17-İsrâ 15
fe : o taktirde, öyle olunca

17-İsrâ 15
innemâ : sadece

17-İsrâ 15
yehtedî : hidayete erer

17-İsrâ 15
li nefsi-hi : kendi nefsi için

17-İsrâ 15
ve men dalle : ve kim dalâlette ise

17-İsrâ 15
fe : o taktirde, öyle olunca

17-İsrâ 15
innemâ : sadece

17-İsrâ 15
aleyhâ : (sorumluluğu) kendi üzerinedir

17-İsrâ 15
ve lâ teziru : ve yük (ağırlık) taşımaz

17-İsrâ 15
vâziretun : yük taşıyan (günah yüklenen) kimse

17-İsrâ 15
vizre : ağırlık, yük, günah

17-İsrâ 15
ve mâ kunnâ : ve biz olmadık

17-İsrâ 15
muazzibîne : azap edenler, azap ediciler

17-İsrâ 15
neb'ase : göndeririz, beas ederiz, vazifelendiririz

17-İsrâ 15
resûlen : bir resûl

17-İsrâ 16
ve izâ : ve olduğu zaman

17-İsrâ 16
erednâ : istedik

17-İsrâ 16
en nuhlike : helâk etmeyi

17-İsrâ 16
karyeten : bir ülke, bir karye, bir kasaba

17-İsrâ 16
emernâ : emrettik

17-İsrâ 16
mutrafî-hâ \n(etrefe) : onun refah içinde olan ileri gelenleri, zenginleri \n: (her istediği verildi)

17-İsrâ 16
fe : böylece, buna rağmen

17-İsrâ 16
fesekû : fesat çıkardılar

17-İsrâ 16
fe : böylece, artık

17-İsrâ 16
aleyhâ : onun üzerine

17-İsrâ 16
el kavlu : söz

17-İsrâ 16
fe : artık, bundan sonra, böylece

17-İsrâ 16
demmernâ-hâ : onu dumura uğrattık, helâk ettik

17-İsrâ 16
tedmîren : dumura uğratarak (malını, canını, evlâdını yok ederek)

17-İsrâ 17
ve kem : ve kaç, kaç tane, nice

17-İsrâ 17
ehleknâ : biz helâk ettik

17-İsrâ 17
min el kurûni : asırlar boyunca yaşayan insanlardan, nesillerden

17-İsrâ 17
ve kefâ bi : ve ...'e kâfidir, kâfi oldu

17-İsrâ 17
rabbi-ke : senin Rabbin

17-İsrâ 17
habîren : haberdar olarak, haberdar olan

17-İsrâ 17
basîren : görerek, gören

17-İsrâ 18
men : kim

17-İsrâ 18
kâne : oldu

17-İsrâ 18
yurîdu el âcilete : acil, acele olarak (bu dünyada) isterse

17-İsrâ 18
accelnâ : acele verdik

17-İsrâ 18
lehu : ona

17-İsrâ 18
mâ neşâu : dilediğimiz şeyi

17-İsrâ 18
li men nurîdu : istediğimiz kimseye

17-İsrâ 18
summe : sonra

17-İsrâ 18
cealnâ : kıldık

17-İsrâ 18
lehu : ona, onu

17-İsrâ 18
cehenneme : cehennem

17-İsrâ 18
mezmûmen : ayıplanmış, kınanmış, zemmedilmiş

17-İsrâ 18
medhûren : kovulmuş, uzaklaştırılmış olarak

17-İsrâ 19
ve men : ve kim

17-İsrâ 19
erâde el âhırete : ahireti istedi

17-İsrâ 19
ve saâ : ve çalıştı

17-İsrâ 19
lehâ : ona, onun için

17-İsrâ 19
sa'ye-hâ : onun çalışması

17-İsrâ 19
ve huve : ve o

17-İsrâ 19
fe : o zaman, böylece

17-İsrâ 19
ulâike : işte onlar

17-İsrâ 19
kâne : oldu

17-İsrâ 19
meşkûren : şükre değer olan, şükredilen, karşılığını hakeden

17-İsrâ 20
kullen : herkes, hepsi

17-İsrâ 20
ve hâulâi : ve bunlar

17-İsrâ 20
rabbi-ke : senin Rabbinin

17-İsrâ 20
ve mâ kâne : ve değildir, olmadı

17-İsrâ 20
rabbi-ke : senin Rabbinin

17-İsrâ 20
mahzûren : mahzur, hazer edilmiş, men edilmiş, sınırlı, kısıtlı

17-İsrâ 21
keyfe : nasıl

17-İsrâ 21
ve le el âhıretu : ve muhakkak ahiret

17-İsrâ 21
ekberu : en büyük, daha büyük

17-İsrâ 21
derecâtin : dereceler

17-İsrâ 21
ve ekberu : ve en büyük

17-İsrâ 21
tafdîlen : üstünlük bakımından, fazl bakımından

17-İsrâ 22
lâ tec'al : kılma, yapma, edinme

17-İsrâ 22
meallâhi (mea allâhi) : Allah ile beraber

17-İsrâ 22
ilâhen : bir ilâh

17-İsrâ 22
âhare : başka, diğer

17-İsrâ 22
fe : o zaman, o taktirde

17-İsrâ 22
tak'ude : oturursun, kalırsın

17-İsrâ 22
mezmûmen : kınanmış, zemmedilmiş olarak

17-İsrâ 22
mahzûlen : hor görülmüş olarak

17-İsrâ 23
ve kadâ : ve yerine getirdi, takdir etti, hükmetti, bildirdi

17-İsrâ 23
rabbu-ke : Rabbin

17-İsrâ 23
ellâ : olmamak

17-İsrâ 23
ve bil vâlideyni : ve anne babaya

17-İsrâ 23
ihsânen : ihsanla davranma

17-İsrâ 23
yebluganne : ulaşır, erişir

17-İsrâ 23
inde-ke : senin yanında

17-İsrâ 23
el kibere : yaşlılık

17-İsrâ 23
ehadu-humâ : ikisinden birisi

17-İsrâ 23
ev kilâ-humâ : veya her ikisi

17-İsrâ 23
fe : o zaman

17-İsrâ 23
lâ tekul : söyleme

17-İsrâ 23
lehumâ : onlara (ikisine), o ikisine

17-İsrâ 23
ve lâ tenher-humâ : ve ikisini azarlama, bağırma, kaba davranma

17-İsrâ 23
ve kul : ve de

17-İsrâ 23
lehumâ : onlara (ikisine), o ikisine

17-İsrâ 23
kavlen : söz

17-İsrâ 23
kerîmen : güzel, hoş, kerim

17-İsrâ 24
vahfıd (ve ihfıd) : ve (yere) indir, ger

17-İsrâ 24
lehumâ : onlara, o ikisine

17-İsrâ 24
cenâha : kanat

17-İsrâ 24
ez zulli : yumuşak olarak, alçaltarak (zelil olarak), tevazu ile

17-İsrâ 24
min er rahmeti : rahmetten, merhametten, merhamet ederek

17-İsrâ 24
ve kul : ve de, söyle

17-İsrâ 24
kemâ : gibi, nasıl

17-İsrâ 24
rabbeyânî : (ikisi) beni yetiştirdi, terbiye etti

17-İsrâ 24
sagîren : küçük iken

17-İsrâ 25
a'lemu : en iyi bilir, daha iyi bilir

17-İsrâ 25
in tekûnû : eğer olursanız

17-İsrâ 25
sâlihîne : salihler

17-İsrâ 25
fe : o zaman, böylece

17-İsrâ 25
inne-hu : muhakkak o

17-İsrâ 25
kâne : oldu

17-İsrâ 25
li el evvâbîne \n\n(evvâb) \n(evvâbin) : evvab olanlar için, (ona) yönelip tövbe ederek ulaşanlar için, \nçok tövbe edenler için \n: (çok tövbe eden) \n: (çok tövbe edenler)

17-İsrâ 25
gafûren : mağfiret edici, bağışlayıcı

17-İsrâ 26
ve âti : ve ver

17-İsrâ 26
ze el kurbâ : karib olan, yakınlık sahibi, akraba

17-İsrâ 26
ve el miskîne : ve miskinlere (çalışamayacak durumda olan ihtiyarlara)

17-İsrâ 26
vebnes sebîli (ve ibne es sebîli) : ve yolda olan

17-İsrâ 26
ve lâ tubezzir : ve savurma, israf etme

17-İsrâ 26
tebzîren : israf ederek, savurarak, malı gereksiz yere harcayarak

17-İsrâ 27
inne : muhakkak

17-İsrâ 27
el mubezzirîne : savuranlar, israf edenler

17-İsrâ 27
ihvâne eş şeyâtîni : şeytanların kardeşleri

17-İsrâ 27
ve kâne eş şeytânu : ve şeytan oldu

17-İsrâ 27
kefûren : küfür içinde, çok nankör

17-İsrâ 28
ve immâ : ve eğer, şâyet, fakat, ama

17-İsrâ 28
tu'ridanne : sen yüz çevirirsin

17-İsrâ 28
ibtigâe : istedi

17-İsrâ 28
rahmetin : rahmet

17-İsrâ 28
min rabbi-ke : senin Rabbinden

17-İsrâ 28
tercû-hâ : onu ümit edersin

17-İsrâ 28
fe : böylece, o zaman

17-İsrâ 28
lehum : onlara

17-İsrâ 28
kavlen : söz

17-İsrâ 28
meysûren : yumuşak, güzel

17-İsrâ 29
ve lâ tec'al : ve kılma, yapma

17-İsrâ 29
yedeke maglûleten : elini bağlamış

17-İsrâ 29
ilâ unukı-ke : boynuna

17-İsrâ 29
ve lâ tebsut-hâ : ve tutma, onu fazla harcama

17-İsrâ 29
kulle el bastı : büsbütün açma, hepsini açma, açıp savurma

17-İsrâ 29
fe : böylece, sonra, o zaman

17-İsrâ 29
tak'ude : kalırsın

17-İsrâ 29
melûmen : kınanmış

17-İsrâ 29
mahsûren : malı tükenmiş

17-İsrâ 30
inne : muhakkak

17-İsrâ 30
rabbe-ke : senin Rabbin

17-İsrâ 30
yebsutu : genişletir

17-İsrâ 30
er rızka : rızık

17-İsrâ 30
li men yeşâu : dilediği kimse için, dilediğine

17-İsrâ 30
ve yakdiru : ve daraltır, ölçüsünü takdir eder

17-İsrâ 30
inne-hu : muhakkak o, mutlaka o

17-İsrâ 30
kâne : oldu

17-İsrâ 31
ve lâ taktulû : ve öldürmeyin

17-İsrâ 31
evlâde-kum : evlâtlarınız

17-İsrâ 31
haşyete : korku

17-İsrâ 31
nerzuku-hum : onları rızıklandırırız

17-İsrâ 31
ve iyyâ : ve sadece, yalnız

17-İsrâ 31
inne : muhakkak

17-İsrâ 31
katle-hum : onların öldürülmesi

17-İsrâ 31
kâne : oldu

17-İsrâ 31
hıt'en : bilerek yapılan (kasdî işlenen) suç

17-İsrâ 31
kebîren : büyük

17-İsrâ 32
ve lâ takrebû : ve yaklaşmayın

17-İsrâ 32
ez zinâ : zina

17-İsrâ 32
inne-hu : muhakkak o, çünkü o

17-İsrâ 32
kâne : oldu

17-İsrâ 32
fâhışeten : fuhuş, hayasızlık

17-İsrâ 32
ve sâe : ve kötü

17-İsrâ 32
sebîlen : bir yol

17-İsrâ 33
ve lâ taktulû : ve öldürmeyin

17-İsrâ 33
en nefselletî (en nefse elletî) : bir kişi, ki o(nu)

17-İsrâ 33
harremallâhu : Allah haram kıldı

17-İsrâ 33
bi el hakkı : hak ile, hak olarak

17-İsrâ 33
ve men : ve kim

17-İsrâ 33
kutile : öldürülürdü

17-İsrâ 33
mazlûmen : mazlum, zulmedilen (haksızlığa uğrayan)

17-İsrâ 33
fe : o zaman

17-İsrâ 33
kad cealnâ : kıldık, yaptık

17-İsrâ 33
li veliyyi-hi : onun velîsine

17-İsrâ 33
sultânen : sultan (hak sahibi)

17-İsrâ 33
fe : artık, o taktirde, o zaman

17-İsrâ 33
fî el katli : öldürmede

17-İsrâ 33
inne-hu : muhakkak o, çünkü o

17-İsrâ 33
kâne : oldu

17-İsrâ 33
mensûren : yardım gören

17-İsrâ 34
ve lâ takrebû : ve yaklaşmayın

17-İsrâ 34
mâle el yetîmi : yetimin malına

17-İsrâ 34
bi elletî : o şey ile, ki o

17-İsrâ 34
hiye : o

17-İsrâ 34
ahsenu : en güzel

17-İsrâ 34
hattâ yebluga : erişinceye kadar

17-İsrâ 34
eşudde-hu : onun en kuvvetli (bulûğ) çağı

17-İsrâ 34
ve evfû : ve vefa gösterin, yerine getirin, ifa edin

17-İsrâ 34
bi el ahdi : ahde

17-İsrâ 34
inne el ahde : muhakkak ki ahd

17-İsrâ 34
kâne : oldu

17-İsrâ 34
mes'ûlen : mes'ul, sorumlu

17-İsrâ 35
ve evfû el keyle : ve ölçüyü tam ifa edin (yerine getirin)

17-İsrâ 35
vezinû : tartın

17-İsrâ 35
bi el kıstâsi : kıstas ile, ölçü ile, adaletle

17-İsrâ 35
el mustekîmi : doğru olarak

17-İsrâ 35
zâlike : işte bu

17-İsrâ 35
ve ahsenu : ve ahsen, en güzel, daha güzel

17-İsrâ 35
te'vîlen : te'vîl (yorum) bakımından

17-İsrâ 36
ve lâ takfu \n(kafâ) : ve ardına düşme \n: (ardından yürüdü)

17-İsrâ 36
leyse : değil, yok, olmaz

17-İsrâ 36
leke : senin

17-İsrâ 36
inne : muhakkak

17-İsrâ 36
es sem'a : işitme

17-İsrâ 36
ve el basara : ve görme

17-İsrâ 36
ve el fuâde : ve idrak

17-İsrâ 36
ulâike : işte onlar, onlar

17-İsrâ 36
kâne : oldu

17-İsrâ 36
mes'ûlen : mesul, sorumlu

17-İsrâ 37
ve lâ temşi : ve yürüme

17-İsrâ 37
merehan (merah) : gururlanarak, azametle (aşırı sevinç, gurur)

17-İsrâ 37
inne-ke : muhakkak sen

17-İsrâ 37
len tahrika el arda \n(hareka) : yeryüzünü asla tahrik edemezsin (hareket ettiremezsin) \n: (deldi, tahrik etti, yardı)

17-İsrâ 37
ve len tebluga (belega) : ve asla erişemezsin (erişti, ulaştı)

17-İsrâ 37
el cibâle : dağlar

17-İsrâ 37
tûlen : boy bakımından, uzayarak, uzanarak

17-İsrâ 38
zâlike : işte bunlar

17-İsrâ 38
kâne : oldu

17-İsrâ 38
seyyiu-hu : onun seyyiatleri (derecat kaybettiren şeyler), onun kötülüğü

17-İsrâ 38
inde : yanında

17-İsrâ 38
rabbi-ke : senin Rabbin

17-İsrâ 38
mekrûhen : kerih olan (hoş olmayan)

17-İsrâ 39
zâlike : işte bunlar

17-İsrâ 39
evhâ : vahyetti

17-İsrâ 39
ileyke : sana

17-İsrâ 39
rabbu-ke : senin Rabbin

17-İsrâ 39
min el hikmeti : hikmetten

17-İsrâ 39
ve lâ tec'al : ve kılma, edinme

17-İsrâ 39
meallâhi (mea allahi) : Allah'la beraber

17-İsrâ 39
ilâhen : bir ilâh

17-İsrâ 39
âhare : diğer, başka

17-İsrâ 39
fe tulkâ : o zaman yoksa, atılırsın

17-İsrâ 39
fî cehenneme : cehenneme

17-İsrâ 39
melûmen : kınanmış olarak

17-İsrâ 39
medhûren : kovulmuş olarak

17-İsrâ 40
e fe asfâ-kum : size mi seçti

17-İsrâ 40
bi el benîne : oğulları

17-İsrâ 40
vettehaze (ve ittehaze) : ve edindi

17-İsrâ 40
min el melâiketi : meleklerden

17-İsrâ 40
inâsen : kadınlar (kızlar)

17-İsrâ 40
inne-kum : muhakkak siz

17-İsrâ 40
le tekûlûne : gerçekten söylüyorsunuz

17-İsrâ 40
kavlen : bir söz

17-İsrâ 40
azîmen : (çok) büyük

17-İsrâ 41
ve lekad : ve andolsun

17-İsrâ 41
el kur'âni : Kur'ân

17-İsrâ 41
li yezzekkerû : tezekkür etsinler diye

17-İsrâ 41
ve mâ yezîdu-hum : ve onlara artırmadı

17-İsrâ 41
nufûren : nefret

17-İsrâ 42
lev : eğer

17-İsrâ 42
kâne : oldu

17-İsrâ 42
mea-hu : onunla beraber

17-İsrâ 42
âlihetun : ilâhlar

17-İsrâ 42
kemâ : gibi

17-İsrâ 42
yekûlûne : söylüyorlar

17-İsrâ 42
izen : bu durumda, öyle olursa

17-İsrâ 42
lebtegav (le ibtega) : elbette, mutlaka ararlardı

17-İsrâ 42
ilâ zîl arşı (zî el arşı) : arşın sahibine

17-İsrâ 42
sebîlen : sebîl, yol

17-İsrâ 43
subhânehu : Allah münezzehtir

17-İsrâ 43
ve teâlâ : ve âlâ, üstün

17-İsrâ 43
yekûlûne : söyledikleri

17-İsrâ 43
uluvven : ulu, çok yüce

17-İsrâ 43
kebîren : büyük

17-İsrâ 44
tusebbihu lehu : onu tesbih eder

17-İsrâ 44
es semâvâtu : semalar

17-İsrâ 44
es seb'u : 7

17-İsrâ 44
ve el ardu : ve yeryüzü

17-İsrâ 44
ve men fîhinne : ve içindekiler, onlarda bulunan kimseler

17-İsrâ 44
ve in : ve eğer olsa, olursa

17-İsrâ 44
min şey'in : bir şeyden, bir şey

17-İsrâ 44
yusebbihu : tesbih eder

17-İsrâ 44
ve lâkin : ve lâkin, fakat

17-İsrâ 44
lâ tefkahûne : fıkıh edemezsiniz, idrak edemezsiniz, anlayamazsınız

17-İsrâ 44
tesbîha-hum : onların tesbihlerini

17-İsrâ 44
inne-hu : muhakak ki o

17-İsrâ 44
kâne : oldu

17-İsrâ 44
halîmen : halim

17-İsrâ 44
gafûren : gafûr (mağfiret eden)

17-İsrâ 45
ve izâ kara'te : ve kıraat ettiğin (okuduğun) zaman

17-İsrâ 45
el kur'âne : Kur'ân

17-İsrâ 45
ceal-nâ : kıldık

17-İsrâ 45
beyne-ke : seninle arasına

17-İsrâ 45
ve beynellezîne : ve onların arasına

17-İsrâ 45
lâ yu'minûne : inanmazlar

17-İsrâ 45
bi el âhıreti : ahirete (ölmeden evvel Allah'a ulaşmaya ve kıyâmet gününe)

17-İsrâ 45
hicâben mestûren : hicab-ı mesture, gizli perde

17-İsrâ 46
ve cealnâ : ve kıldık

17-İsrâ 46
ekinneten : ekinnet, idrak etme engeli

17-İsrâ 46
en yefkahû-hu : onu fıkıh etmeleri, anlamaları

17-İsrâ 46
ve fî âzâni-him : ve onların kulaklarında vardır

17-İsrâ 46
ve izâ zekerte : ve sen zikrettiğin zaman

17-İsrâ 46
rabbe-ke : Rabbini

17-İsrâ 46
fî el kur'âni : Kur'ân'da

17-İsrâ 46
vahde-hu : onun tekliğini, tek oluşunu

17-İsrâ 46
vellev : döndüler

17-İsrâ 46
edbâri-him : arkalarına

17-İsrâ 46
nufûren : nefretle

17-İsrâ 47
a'lemu : çok iyi biliriz

17-İsrâ 47
yestemiûne : seni dinlerler

17-İsrâ 47
iz yestemiûne : dinliyorlarken

17-İsrâ 47
ileyke : sana, seni

17-İsrâ 47
ve iz hum necvâ : ve onlar fısıldaştılar, gizli gizli konuştular

17-İsrâ 47
iz yekûlu : dedikleri zaman, diyerek

17-İsrâ 47
ez zâlimûne : zalimler

17-İsrâ 47
in tettebiûne : eğer siz tâbî oluyorsanız

17-İsrâ 47
raculen : bir adam

17-İsrâ 47
meshûran : büyülenmiş

17-İsrâ 48
keyfe : nasıl

17-İsrâ 48
leke : sana, senin için

17-İsrâ 48
el emsâle : örnekler, misaller, benzetmeler

17-İsrâ 48
fe : böylece

17-İsrâ 48
fe lâ yestetîûne : artık güç yetiremezler, güçleri yetmez

17-İsrâ 48
sebîlen : bir yol

17-İsrâ 49
ve kâlû : ve dediler

17-İsrâ 49
e : mı

17-İsrâ 49
izâmen : kemik

17-İsrâ 49
ve rufâten : ve kırıntı, ufalanmış toprak

17-İsrâ 49
e : mı

17-İsrâ 49
le meb'ûsûne : mutlaka beas edilenler (yeniden diriltilenler)

17-İsrâ 49
cedîden : yeni, yeniden

17-İsrâ 50
hicâreten : taş

17-İsrâ 50
ev : veya

17-İsrâ 50
hadîden : demir

17-İsrâ 51
ev : veya

17-İsrâ 51
yekburu : büyür, büyük olur, büyüyen (bir şey)

17-İsrâ 51
fe se yekûlûne : o zaman derler

17-İsrâ 51
men : kim

17-İsrâ 51
kulillezî (kul ellezî) : de, ki o

17-İsrâ 51
fetara-kum : sizi yarattı

17-İsrâ 51
evvele : ilk, evvelce

17-İsrâ 51
merretin : kere, defa

17-İsrâ 51
fe se yungıdûne \n(angada) : o zaman sallayacaklar \n: (salladı)

17-İsrâ 51
ileyke : sana

17-İsrâ 51
ruûse-hum : onların başları, başlarını

17-İsrâ 51
ve yekûlûne : ve derler

17-İsrâ 51
metâ : ne zaman

17-İsrâ 51
huve : o

17-İsrâ 51
en yekûne : olmak, olması

17-İsrâ 51
karîben : pek yakın, yakın

17-İsrâ 52
yevme : o gün

17-İsrâ 52
yed'û-kum : sizi çağırır, çağıracak

17-İsrâ 52
fe testecîbûne : o zaman, hemen icabet edeceksiniz

17-İsrâ 52
ve tezunnûne : ve zannedeceksiniz

17-İsrâ 52
lebistum : kaldınız, orada bulundunuz

17-İsrâ 52
kalîlen : az, pek az

17-İsrâ 53
ve kul : ve de

17-İsrâ 53
yekûlû : söylesinler

17-İsrâ 53
elletî : ki onu

17-İsrâ 53
hiye : o

17-İsrâ 53
ahsenu : en güzel, en ahsen

17-İsrâ 53
inne eş şeytâne : muhakkak şeytan

17-İsrâ 53
yenzegu : arasını bozar, fesat çıkarır

17-İsrâ 53
beyne-hum : onların araları, aralarında

17-İsrâ 53
inne eş şeytâne : muhakkak şeytan

17-İsrâ 53
kâne : oldu

17-İsrâ 53
li el insâni : insan için, insana

17-İsrâ 53
aduvven : düşman

17-İsrâ 53
mubînen : apaçık, açıkça, beyan olunan, açıklanan

17-İsrâ 54
a'lemu : iyi bilir

17-İsrâ 54
yeşa' : diler

17-İsrâ 54
yerham-kum : size merhamet eder, rahmet nuru gönderir

17-İsrâ 54
ev : veya

17-İsrâ 54
yeşa' : diler

17-İsrâ 54
ve mâ erselnâ-ke : ve biz seni göndermedik

17-İsrâ 54
aleyhim : onların üzerine, onlara

17-İsrâ 54
vekîlen : vekil olarak

17-İsrâ 55
ve rabbu-ke : ve Rabbin

17-İsrâ 55
a'lemu : iyi bilir

17-İsrâ 55
bi men : kimseyi

17-İsrâ 55
fî es semâvâti : semalarda (7 kat göklerde)

17-İsrâ 55
ve el ardı : ve yeryüzü

17-İsrâ 55
ve lekad : ve andolsun ki

17-İsrâ 55
nebiyyîne : peygamberler

17-İsrâ 55
ve âteynâ : ve biz verdik

17-İsrâ 55
dâvûde : Davut'a

17-İsrâ 55
zebûren : Zebur'u

17-İsrâ 56
kulid'ûllezîne (kul udû ellezîne) : 'o kimseleri davet edin' de

17-İsrâ 56
zeamtum : zanda bulundunuz

17-İsrâ 56
fe : o zaman, oysa, halbuki

17-İsrâ 56
lâ yemlikûne : güçleri yetmez, güce malik (sahip) değiller

17-İsrâ 56
keşfe : giderdi, kaldırdı

17-İsrâ 56
ed durri : darlık, sıkıntı

17-İsrâ 56
ve lâ tahvîlen : ve değiştirme olmaz

17-İsrâ 57
ulâikellezîne (ulâike ellezîne) : işte onlar

17-İsrâ 57
yed'ûne : davet ediyorlar, çağırıyorlar

17-İsrâ 57
yebtegûne : talep ediyorlar, arıyorlar

17-İsrâ 57
el vesîlete : bir vesile

17-İsrâ 57
eyyu-hum : onların hangisi

17-İsrâ 57
akrebu : en yakın

17-İsrâ 57
ve yercûne : ve ümit ederler

17-İsrâ 57
rahmete-hu : onun rahmeti

17-İsrâ 57
ve yehâfûne : ve korkarlar

17-İsrâ 57
azâbe-hu : onun azabı

17-İsrâ 57
inne : muhakkak

17-İsrâ 57
azâbe : azap

17-İsrâ 57
rabbi-ke : senin Rabbin

17-İsrâ 57
kâne : oldu

17-İsrâ 57
mahzûren : hazer edilen (çekinilen, korkulan)

17-İsrâ 58
ve in : ve ise, olursa

17-İsrâ 58
min karyetin : bir ülke, bir şehir

17-İsrâ 58
kable : önce

17-İsrâ 58
yevmi el kıyâmeti : kıyâmet günü

17-İsrâ 58
ev : veya

17-İsrâ 58
azâben şedîden : şiddetli azap

17-İsrâ 58
kâne : oldu

17-İsrâ 58
zâlike : işte bu

17-İsrâ 58
fî el kitâbi : kitapta (vardır)

17-İsrâ 58
mestûren : yazılmış, yazılı (satırlandırılmış) olarak

17-İsrâ 59
ve mâ menea-nâ : ve bizi engellemedi, bize mani olmadı

17-İsrâ 59
en nursile : bizim göndermemiz

17-İsrâ 59
bi el âyâti : âyetleri, delilleri, mucizeleri

17-İsrâ 59
en kezzebe : yalanlamak

17-İsrâ 59
el evvelûne : öncekiler, evvelkiler

17-İsrâ 59
ve âteynâ : ve biz verdik

17-İsrâ 59
semûden : Semud kavmine

17-İsrâ 59
en nâkate : dişi deve

17-İsrâ 59
mubsıraten : görünür olarak, görünen

17-İsrâ 59
fe zalemû : sonra zulmettiler

17-İsrâ 59
ve mâ nursilu : ve biz göndermedik

17-İsrâ 59
bi el âyâti : âyetleri, delilleri, mucizeleri

17-İsrâ 59
tahvîfen : korkutucu olarak

17-İsrâ 60
ve iz kulnâ : ve biz dediğimiz zaman

17-İsrâ 60
leke : sana

17-İsrâ 60
inne : muhakkak

17-İsrâ 60
rabbe-ke : senin Rabbin

17-İsrâ 60
ehâta : kuşattı, kapsadı

17-İsrâ 60
bi en nâsi : insanları

17-İsrâ 60
ve mâ cealnâ : ve biz kılmadık, yapmadık

17-İsrâ 60
er ru'yâlletî (er ru'yâ elletî) : rüya ki o

17-İsrâ 60
ereynâ-ke : sana gösterdik

17-İsrâ 60
fitneten : bir imtihan, fitne

17-İsrâ 60
li en nâsi : insanlar için

17-İsrâ 60
ve eş şecerete : ve ağaç

17-İsrâ 60
el mel'ûnete : lânetlenmiş

17-İsrâ 60
fî el kur'âni : Kur'ân-ı Kerim'de

17-İsrâ 60
ve nuhavvifu-hum : ve onları korkutuyoruz

17-İsrâ 60
fe mâ yezîdu-hum : artık onların arttırmıyor

17-İsrâ 60
tugyânen : azgınlık, şaşkınlık

17-İsrâ 60
kebîren : büyük

17-İsrâ 61
ve iz kulnâ : ve biz demiştik

17-İsrâ 61
lil melâiketiscudû : meleklere secde edin

17-İsrâ 61
li âdeme : Âdem'e

17-İsrâ 61
fe : o zaman

17-İsrâ 61
secedû : secde ettiler

17-İsrâ 61
iblîse : iblis

17-İsrâ 61
kâle : dedi

17-İsrâ 61
e escudu : ben secde mi edeyim

17-İsrâ 61
li men halakte : halkettiğin, yarattığın kimseye

17-İsrâ 61
tînen : tînden, çamurdan

17-İsrâ 62
kâle : dedi

17-İsrâ 62
e : mi

17-İsrâ 62
raeyte-ke : senin görüşün

17-İsrâ 62
ellezî : ki o

17-İsrâ 62
kerremte : sen yücelttin, kerim kıldın, üstün kıldın, şerefli kıldın

17-İsrâ 62
aleyye : bana, benim üzerime

17-İsrâ 62
le in ahharte-ni : gerçekten eğer beni ertelersen

17-İsrâ 62
ilâ yevmil kıyâmeti : kıyâmet gününe

17-İsrâ 62
le ahtenikenne : muhakkak ele geçireceğim, kumanda edeceğim, bana tâbî kılacağım

17-İsrâ 62
zurriyyete-hu : onun soyunu, zürriyetini

17-İsrâ 62
kalîlen : az

17-İsrâ 63
kâlezheb (kâle izheb) : 'git' dedi

17-İsrâ 63
fe men : artık kim

17-İsrâ 63
tebia-ke : sana tâbî oldu

17-İsrâ 63
fe : o zaman, artık

17-İsrâ 63
inne : muhakkak

17-İsrâ 63
cehenneme : cehennem

17-İsrâ 63
cezâu-kum : sizin cezanız

17-İsrâ 63
cezâen : ceza olarak

17-İsrâ 63
mevfûren : eksiksiz, tam

17-İsrâ 64
vestefziz (ve istefsiz) : ve aldat, rahatsız et

17-İsrâ 64
men isteta'te : kime güç yetirirsen

17-İsrâ 64
bi savti-ke : sesinle

17-İsrâ 64
ve eclib : ve bağırarak sevket (yönlendir)

17-İsrâ 64
aleyhim : onların üzerine

17-İsrâ 64
bi hayli-ke : senin atlılarınla

17-İsrâ 64
ve recili-ke : ve senin yayaların

17-İsrâ 64
ve şârik-hum : ve onlara ortak ol

17-İsrâ 64
fî el emvâli : mallarda

17-İsrâ 64
ve el evlâdi : ve evlâtlarda, çocuklarda

17-İsrâ 64
ve mâ yaidu-hum : ve onlara vaadettiği şeyler

17-İsrâ 64
eş şeytânu : şeytan

17-İsrâ 64
gurûren : aldanma, aldatma

17-İsrâ 65
inne : muhakkak

17-İsrâ 65
leyse : değil, yoktur

17-İsrâ 65
leke : senin

17-İsrâ 65
aleyhim : onların üzerine

17-İsrâ 65
ve kefâ bi : ve yeterli, kâfi

17-İsrâ 65
rabbi-ke : senin Rabbin

17-İsrâ 65
vekîlen : vekil olarak

17-İsrâ 66
ellezî : ki o

17-İsrâ 66
lekum : sizi, sizin için

17-İsrâ 66
el fulke : gemiler

17-İsrâ 66
fî el bahri : denizde

17-İsrâ 66
li tebtegû : aramanız için

17-İsrâ 66
inne-hu : muhakkak o, çünkü o

17-İsrâ 66
kâne : oldu

17-İsrâ 66
rahîmen : merhametli, rahmet eden, rahmet nuru gönderen

17-İsrâ 67
ve izâ messe-kum : ve size dokunduğu zaman

17-İsrâ 67
ed durru : bir zarar, bir sıkıntı, bir tehlike

17-İsrâ 67
fî el bahri : denizde

17-İsrâ 67
dalle : saptı, gitti

17-İsrâ 67
men ted'ûne : çağırdığınız, davet ettiğiniz, dua ettikleriniz

17-İsrâ 67
fe lemmâ : böylece, olduğu zaman, olunca

17-İsrâ 67
neccâ-kum : sizi kurtardık

17-İsrâ 67
ilâ el berri : karaya

17-İsrâ 67
ve kâne : ve oldu

17-İsrâ 67
el insânu : insan

17-İsrâ 67
kefûren : çok nankör

17-İsrâ 68
e fe emintum : bundan sonra emin mi oldunuz

17-İsrâ 68
en yahsife : yere geçirmesi

17-İsrâ 68
cânibe : taraf

17-İsrâ 68
el berri : kara

17-İsrâ 68
ev : veya

17-İsrâ 68
yursile : gönderir

17-İsrâ 68
aleykum : sizin üzerinize

17-İsrâ 68
hâsiben : taş yağdıran fırtına

17-İsrâ 68
summe : sonra

17-İsrâ 68
lâ tecidû : bulamazsınız

17-İsrâ 68
lekum vekîlen : sizin için bir vekil

17-İsrâ 69
em emintum : emin mi oldunuz

17-İsrâ 69
en yuîde-kum : sizi döndürmesi

17-İsrâ 69
târeten : bir defa daha

17-İsrâ 69
fe : o zaman, artık

17-İsrâ 69
yursile : gönderir

17-İsrâ 69
aleykum : sizin üzerinize

17-İsrâ 69
kâsıfen : kasıp kavuran, şiddetle deviren (kasırga)

17-İsrâ 69
min er rîhi : fırtınadan, bir fırtına (rüzgâr)

17-İsrâ 69
fe : o zaman, artık

17-İsrâ 69
bi-mâ kefertum : inkâr etmenizden dolayı

17-İsrâ 69
summe : sonra

17-İsrâ 69
lâ tecidû : bulamazsınız

17-İsrâ 69
lekum : sizin için

17-İsrâ 69
aleynâ : bize, bize karşı

17-İsrâ 69
tebîan : yardımcı olan, destek olan

17-İsrâ 70
ve lekad : ve andolsun

17-İsrâ 70
kerremnâ : biz yücelttik, şereflendirdik, kerim kıldık

17-İsrâ 70
benî âdeme : Âdemoğlu

17-İsrâ 70
ve hamelnâ-hum : ve onları taşıdık

17-İsrâ 70
fî el berri : karada

17-İsrâ 70
ve el bahri : ve denizde

17-İsrâ 70
ve razaknâ-hum : ve onları rızıklandırdık

17-İsrâ 70
min et tayyibâti : temiz, helâl şeylerden

17-İsrâ 70
ve faddalnâ-hum : ve onları üstün kıldık

17-İsrâ 70
kesîrin : çok, hepsi

17-İsrâ 70
mimmen(min men) halaknâ : yarattıklarımızdan

17-İsrâ 70
tafdîlen : üstünlük (fazilet)

17-İsrâ 71
yevme : o gün

17-İsrâ 71
ned'û : davet edeceğiz (ederiz), çağıracağız (çağırırız)

17-İsrâ 71
kulle : herkes, hepsi, bütün

17-İsrâ 71
fe : o zaman

17-İsrâ 71
men : kim, kimse

17-İsrâ 71
ûtiye : verilir

17-İsrâ 71
kitâbe-hu : onun kitabı (kendi kitabı)

17-İsrâ 71
bi yemîni-hi : onun sağında

17-İsrâ 71
fe ulâike : o zaman işte onlar

17-İsrâ 71
yakreûne : okurlar

17-İsrâ 71
kitâbe-hum : onların kitapları

17-İsrâ 71
ve lâ yuzlemûne : ve zulmedilmezler

17-İsrâ 71
fetîlen : hurma çekirdeğindeki küçük iplik (zerre kadar)

17-İsrâ 72
ve men : ve kim

17-İsrâ 72
kâne : oldu

17-İsrâ 72
fe huve : artık o

17-İsrâ 72
fî el âhıreti : ahirette

17-İsrâ 72
ve edallu : ve daha çok dalâlette, daha çok saptı

17-İsrâ 72
sebîlen : yol

17-İsrâ 73
ve in : ve eğer

17-İsrâ 73
le yeftinûne-ke : gerçekten seni fitneye düşürüyorlar

17-İsrâ 73
anillezî (an ellezî) : ondan

17-İsrâ 73
evhaynâ : sana vahyettik

17-İsrâ 73
ileyke : sana

17-İsrâ 73
li tefteriye : iftira etmen, uydurman için

17-İsrâ 73
aleynâ : bize

17-İsrâ 73
gayre-hu : ondan başka

17-İsrâ 73
ve izen : ve o taktirde, o zaman

17-İsrâ 73
lettehazû-ke (le ittehazû-ke) : seni mutlaka edinirler

17-İsrâ 73
halîlen : bir dost

17-İsrâ 74
ve lev lâ : ve olmasaydı

17-İsrâ 74
en sebbetnâ-ke : biz seni sağlamlaştırmamız

17-İsrâ 74
lekad : andolsun ki

17-İsrâ 74
kidte : az kalsın, neredeyse

17-İsrâ 74
terkenu : meyledersin

17-İsrâ 74
ileyhim : onlara

17-İsrâ 74
şey'en : bir şey

17-İsrâ 74
kalîlen : az, biraz

17-İsrâ 75
izen : o taktirde, o zaman

17-İsrâ 75
le ezaknâ-ke : elbette sana tattırdık (tattırırdık)

17-İsrâ 75
di'fa el hayâti : hayatın zayıflığı (sıkıntısı)

17-İsrâ 75
ve di'fa el memâti \n(di'fa) : ve ölümün zayıflığı (sıkıntısı) \n: (kat kat, iki kat), (zayıflık, güçsüzlük, sıkıntı)

17-İsrâ 75
summe : sonra

17-İsrâ 75
lâ tecidu : bulamazsın

17-İsrâ 75
leke : senin için

17-İsrâ 75
aleynâ : bize karşı

17-İsrâ 76
ve in : ve eğer

17-İsrâ 76
le yestefizzûne-ke : seni tedirgin ediyorlar

17-İsrâ 76
min el ardı : arzdan, yurttan, dünyadan

17-İsrâ 76
li yuhricû-ke : seni çıkarmak için

17-İsrâ 76
ve izen : ve o taktirde, artık, bundan sonra

17-İsrâ 76
lâ yelbesûne : (orada) kalmazlar, kalamazlar

17-İsrâ 76
hilâfe-ke : senden sonra, senin arkandan

17-İsrâ 76
kalîlen : az

17-İsrâ 77
sunnete : sünnet (Allah'ın kanunu)

17-İsrâ 77
men : kimse, kim

17-İsrâ 77
erselnâ : biz gönderdik

17-İsrâ 77
kable-ke : senden önce

17-İsrâ 77
ve lâ tecidu : ve bulamazsın

17-İsrâ 77
li sunneti-nâ : sünnetimizde

17-İsrâ 77
tahvîlen : bir değişiklik

17-İsrâ 78
ekımı es salâte : namazı kıl, ikame et

17-İsrâ 78
eş şemsi : güneş

17-İsrâ 78
ilâ gasakı el leyli (gasaka) : gecenin kararmasına kadar (karardı)

17-İsrâ 78
ve kur'âne : ve Kur'ân-ı Kerim

17-İsrâ 78
el fecri : fecr vakti, günün ilk aydınlanmaya başladığı vakit

17-İsrâ 78
inne : muhakkak

17-İsrâ 78
kur'âne : Kur'ân-ı Kerim

17-İsrâ 78
el fecri : fecr vakti, günün ilk aydınlanmaya başladığı vakit

17-İsrâ 78
kâne : dir, idi, oldu

17-İsrâ 78
meşhûden : şahitli olan, şahit olunan, müşahede edilen

17-İsrâ 79
ve min el leyli : ve geceden, gecenin bir kısmında

17-İsrâ 79
fe tehecced : ve teheccüde kalk, teheccüd namazı kıl

17-İsrâ 79
nâfileten : ilâve olarak

17-İsrâ 79
leke : sana özel, senin için

17-İsrâ 79
en yeb'ase-ke : seni gönderir

17-İsrâ 79
rabbu-ke : senin Rabbin

17-İsrâ 79
makâmen : makam

17-İsrâ 79
mahmûden : mahmut, hamdedilen, övülen

17-İsrâ 80
ve kul : ve de ki

17-İsrâ 80
edhıl-ni : beni dahil et

17-İsrâ 80
mudhale : giriş ile

17-İsrâ 80
ve ahric-ni : ve beni çıkar

17-İsrâ 80
muhrece : çıkış ile

17-İsrâ 80
vec'al (ve ic'al) : ve kıl, yap

17-İsrâ 80
min ledun-ke : senin katından (gizli ilminden)

17-İsrâ 80
sultânen : bir sultan, bir güç

17-İsrâ 80
nasîren : yardım

17-İsrâ 81
ve kul : ve de, söyle

17-İsrâ 81
câe : geldi

17-İsrâ 81
el hakku : hak

17-İsrâ 81
ve zeheka : ve yok oldu, zail oldu, ortadan kalktı

17-İsrâ 81
el bâtılu : bâtıl, boş olan, yanlış olan

17-İsrâ 81
inne : muhakkak

17-İsrâ 81
el bâtıle : bâtıl

17-İsrâ 81
kâne : oldu

17-İsrâ 81
zehûkan : yok olan, ortadan kalkan

17-İsrâ 82
ve nunezzilu : ve indiriyoruz

17-İsrâ 82
min el kur'ani : Kur'ân'dan

17-İsrâ 82
huve : o

17-İsrâ 82
ve rahmetun : ve rahmet

17-İsrâ 82
li el mu'minîne : mü'minler için, mü'minlere

17-İsrâ 82
ve lâ yezîdu : ve artırmaz

17-İsrâ 82
ez zâlimîne : zalimler

17-İsrâ 83
ve izâ en'amnâ : ve ni'met verdiğimiz (ni'metlendirdiğimiz) zaman

17-İsrâ 83
alâ el insâni : insana

17-İsrâ 83
ve neâ : ve uzaklaştı

17-İsrâ 83
ve izâ : ve olduğu zaman

17-İsrâ 83
messehu eş şerru : ona bir şerr dokundu

17-İsrâ 83
kâne : oldu

17-İsrâ 83
yeûsen : umutsuz, ümitsiz, yeis, üzüntü

17-İsrâ 84
ya'melu : amel eder

17-İsrâ 84
şâkileti-hi : onun (kendi) şekli, durumu, hüviyeti, karakteri

17-İsrâ 84
fe : o zaman, böylece

17-İsrâ 84
a'lemu : en iyi bilir

17-İsrâ 84
bi men : kim, kimin

17-İsrâ 84
huve : o

17-İsrâ 84
ehdâ : daha çok hidayete erdi

17-İsrâ 84
sebîlen : sebîl, yol

17-İsrâ 85
ve yes'elûne-ke : ve sana sorarlar

17-İsrâ 85
anir rûhı (an er rûhi) : ruhtan

17-İsrâ 85
kulir rûhu (kul er rûhu) : de ki ruh

17-İsrâ 85
min emri rabbî : Rabbimin emrinden

17-İsrâ 85
ve mâ ûtîtum : ve size verilmedi

17-İsrâ 85
min el ilmi : ilimden (onun ilminden)

17-İsrâ 85
kalîlen : az, pek az

17-İsrâ 86
ve le in : ve eğer

17-İsrâ 86
le nezhebenne : mutlaka gideririz

17-İsrâ 86
bi ellezî : onu

17-İsrâ 86
evhaynâ : vahyettik

17-İsrâ 86
ileyke : sana

17-İsrâ 86
summe : sonra

17-İsrâ 86
lâ tecidu : bulamazsın

17-İsrâ 86
leke : senin, sana

17-İsrâ 86
aleynâ : bize karşı

17-İsrâ 86
vekîlen : bir vekil

17-İsrâ 87
rahmeten : bir rahmet

17-İsrâ 87
min rabbi-ke : senin Rabbinden

17-İsrâ 87
inne : muhakkak

17-İsrâ 87
fadle-hu : onun fazlı

17-İsrâ 87
kâne : oldu

17-İsrâ 87
aleyke : senin üzerinde

17-İsrâ 87
kebîren : büyük

17-İsrâ 88
le in ictemeâti (le in ictemeâti) : eğer toplansalar

17-İsrâ 88
el insu : insan

17-İsrâ 88
ve el cinnu : ve cin

17-İsrâ 88
en ye'tû : getirmek

17-İsrâ 88
hâzâ el kur'âni : bu Kur'ân

17-İsrâ 88
lâ ye'tûne : getiremezler

17-İsrâ 88
ve lev kâne : ve eğer olsa, olsaydı, olsa bile

17-İsrâ 88
zahîren : zahir, yardımcı, destek veren

17-İsrâ 89
ve lekad : ve andolsun

17-İsrâ 89
li en nâsi : insanlar için, insanlara

17-İsrâ 89
el kur'âni : Kur'ân-ı Kerim

17-İsrâ 89
meselin : misâl, mesele, durum

17-İsrâ 89
fe : o zaman, öyleyse, buna rağmen

17-İsrâ 89
ebâ : çekindi, direndi

17-İsrâ 89
ekseru : daha çok, çoğu

17-İsrâ 89
en nâsi : insanlar

17-İsrâ 90
ve kâlû : ve dediler

17-İsrâ 90
len nu'mine : biz asla inanmayız

17-İsrâ 90
leke : sana

17-İsrâ 90
tefcure : fışkırtırsın (yerden çıkarırsın)

17-İsrâ 90
lenâ : bizim için, bize

17-İsrâ 90
min el ardı : yerden, yeryüzünden, arzdan

17-İsrâ 90
yenbûan : pınar, menba, su kaynağı

17-İsrâ 91
ev : veya

17-İsrâ 91
tekûne : (senin) olsun

17-İsrâ 91
leke : sana ait, senin

17-İsrâ 91
cennetun : bir cennet, bir bahçe

17-İsrâ 91
ve inebin : ve üzüm bağ(lar)ı

17-İsrâ 91
fe tufeccire : böylece akıtırsın, fışkırtırsın

17-İsrâ 91
el enhâre : nehirler

17-İsrâ 91
hılâle-hâ : onun arasından

17-İsrâ 91
tefcîren : akan, fışkırarak akan

17-İsrâ 92
ev : veya

17-İsrâ 92
tuskıta es semâe \n(sakata) : semayı düşürürsün \n: (düştü)

17-İsrâ 92
kemâ : gibi

17-İsrâ 92
zeamte : söylediğin, zanda bulunduğun

17-İsrâ 92
aleynâ : üzerimize

17-İsrâ 92
kisefen : parça parça

17-İsrâ 92
ev : veya

17-İsrâ 92
te'tiye : getirirsin

17-İsrâ 92
vel melâiketi : ve melekleri

17-İsrâ 92
kabîlen : açıkça, karşımıza (mukabil)

17-İsrâ 93
ev : veya

17-İsrâ 93
yekûne : olur, olsun

17-İsrâ 93
leke : sana ait, senin

17-İsrâ 93
beytun : bir ev

17-İsrâ 93
ev : veya

17-İsrâ 93
terkâ : çıkarsın, yükselirsin

17-İsrâ 93
fî es semâi : gökyüzünde, semada

17-İsrâ 93
ve len nu'mine : ve asla inanmayız

17-İsrâ 93
li rukıyyi-ke : senin yükselişine, çıkışına

17-İsrâ 93
hattâ tunezzile : sen indirinceye kadar (indirmedikçe)

17-İsrâ 93
aleynâ : bize

17-İsrâ 93
kitâben : bir kitap

17-İsrâ 93
nakreu-hu : onu okuruz

17-İsrâ 93
subhâne : o sübhandır, o noksan sıfatlardan münezzehtir

17-İsrâ 93
hel : mı

17-İsrâ 93
beşeren : beşer, insan

17-İsrâ 93
resûlen : resûl, elçi

17-İsrâ 94
ve mâ : ve değildir, olmadı

17-İsrâ 94
menea : men etti, engelledi

17-İsrâ 94
en nâse : insan

17-İsrâ 94
en yu'minû : inanmak

17-İsrâ 94
iz câe : geldiği zaman

17-İsrâ 94
el hudâ : hidayet

17-İsrâ 94
en kâlû : onların demeleri

17-İsrâ 94
e : mi

17-İsrâ 94
bease : gönderdi, hayata getirdi, vazifeli kıldı

17-İsrâ 94
beşeren : beşer, insan

17-İsrâ 94
resûlen : resûl, elçi

17-İsrâ 95
lev : eğer, şâyet

17-İsrâ 95
kâne : oldu

17-İsrâ 95
fî el ardı : yeryüzünde

17-İsrâ 95
melâiketun : melekler

17-İsrâ 95
yemşûne : yürürler

17-İsrâ 95
mutmainnîne : mutmain olanlar (olarak), yerleşip yaşayanlar

17-İsrâ 95
le nezzelnâ : elbette indirirdik

17-İsrâ 95
aleyhim : onlara

17-İsrâ 95
min es semâi : semadan

17-İsrâ 95
meleken : melek

17-İsrâ 95
resûlen : resûl

17-İsrâ 96
kefâ : yeter, kâfi oldu

17-İsrâ 96
şehîden : şahit olarak

17-İsrâ 96
beynî : benim

17-İsrâ 96
ve beyne-kum : ve sizin aranızda

17-İsrâ 96
inne-hu : muhakkak o

17-İsrâ 96
kâne : olandır

17-İsrâ 96
habîren : haberdar olan

17-İsrâ 96
basîren : gören

17-İsrâ 97
ve men : ve kim, kimi

17-İsrâ 97
yehdi allâhu : Allah (Kendisine) ulaştırır

17-İsrâ 97
fe huve : artık, o zaman, o taktirde o

17-İsrâ 97
el muhtedi : hidayete ermiştir

17-İsrâ 97
ve men : ve kim, kimi

17-İsrâ 97
fe len tecide : o zaman bulamazsın

17-İsrâ 97
lehum : onlar, onlar için

17-İsrâ 97
evliyâe : velîler, dostlar

17-İsrâ 97
ve nahşuru-hum : ve onları haşrederiz, toplarız

17-İsrâ 97
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

17-İsrâ 97
umyen : kör olarak

17-İsrâ 97
ve bukmen : ve dilsiz olarak

17-İsrâ 97
ve summen : ve sağır olarak

17-İsrâ 97
me'vâ-hum : onların barınağı, kalacağı yeri

17-İsrâ 97
cehennemu : cehennem

17-İsrâ 97
kullemâ : her seferinde, her defasında

17-İsrâ 97
habet : sönmeye yüz tuttu

17-İsrâ 97
saîren : alevli ateş

17-İsrâ 98
zâlike : işte bu

17-İsrâ 98
cezâu-hum : onların cezası

17-İsrâ 98
bi enne-hum : onların olması dolayısıyla, sebebiyle

17-İsrâ 98
keferû : inkâr ettiler

17-İsrâ 98
ve kâlû : ve dediler

17-İsrâ 98
e izâ kunnâ : biz olduğumuz zaman mı

17-İsrâ 98
izâmen : kemik

17-İsrâ 98
ve rufâten : ve toz haline gelmiş (toprak)

17-İsrâ 98
e innâ : gerçekten biz mi

17-İsrâ 98
le meb'ûsûne : mutlaka beas edileceğiz, diriltileceğiz

17-İsrâ 98
cedîden : yeni olarak

17-İsrâ 99
e ve lem yerev : ve onlar görmüyorlar mı

17-İsrâ 99
ennallâhellezî : o Allah ki, onun olduğunu

17-İsrâ 99
halaka es semâvâti : semaları yarattı

17-İsrâ 99
ve el arda : ve yeryüzü, arz

17-İsrâ 99
en yahluka : yaratmak

17-İsrâ 99
misle-hum : onların benzerini, bir mislini daha

17-İsrâ 99
ve ceale : ve kıldı, yaptı

17-İsrâ 99
lehum : onlara, onlar için

17-İsrâ 99
ecelen : bir süre, bir ecel, belli bir zaman dilimi

17-İsrâ 99
lâ reybe : şüphe yoktur

17-İsrâ 99
fe ebâ : buna rağmen direttiler, dayattılar

17-İsrâ 99
ez zalimûne : zulmedenler

17-İsrâ 99
kufûren : inkâr ederek

17-İsrâ 100
lev : eğer, şâyet

17-İsrâ 100
entum : siz

17-İsrâ 100
temlikûne : siz maliksiniz, sahipsiniz

17-İsrâ 100
hazâine : hazineler

17-İsrâ 100
rahmeti : rahmet

17-İsrâ 100
izen : olduğu zaman, öyle olursa

17-İsrâ 100
le emsektum : mutlaka siz tuttunuz (tutardınız)

17-İsrâ 100
haşyete el infâkı : infâk (harcama, tükenme) korkusu

17-İsrâ 100
ve kâne : ve oldu, ...dir

17-İsrâ 100
el insânu : insan

17-İsrâ 100
katûren \n(katere) : çok cimri \n: (fazla sıktı, daralttı)

17-İsrâ 101
ve lekad : ve andolsun

17-İsrâ 101
âteynâ : biz verdik

17-İsrâ 101
beyyinâtin : beyyine, açıkça, beyan olunanlar, ispat vasıtaları

17-İsrâ 101
fes'el (fe es'el) : o zaman artık sor

17-İsrâ 101
benî isrâîle : İsrailoğullarına

17-İsrâ 101
iz câe-hum : onlara gelmişti

17-İsrâ 101
fe : o zaman

17-İsrâ 101
kâle : dedi

17-İsrâ 101
lehu : ona

17-İsrâ 101
le ezunnu-ke : kesin bir şekilde senin olduğunu zannediyorum (kesinlikle inanıyorum)

17-İsrâ 101
meshûren : büyülenmiş, sihir yapılmış

17-İsrâ 102
kâle : dedi

17-İsrâ 102
lekad : andolsun

17-İsrâ 102
alimte : sen bildin, biliyordun

17-İsrâ 102
mâ enzele : indirmedi

17-İsrâ 102
es semâvâti : semalar

17-İsrâ 102
ve el ardı : ve yeryüzü, arz

17-İsrâ 102
basâire : basiretle (ibretle) görülen, görünür bir şekilde, görülmek üzere

17-İsrâ 102
ve innî : ve muhakkak ki ben

17-İsrâ 102
le ezunnu-ke : mutlaka seni sanıyorum, kesin şekilde inanıyorum

17-İsrâ 102
mesbûren : yıkılmış, helâk olmuş

17-İsrâ 103
fe : o zaman, böylece, bundan sonra

17-İsrâ 103
erâde : istedi, diledi

17-İsrâ 103
en yestefizze-hum : onları tedirgin etmek (yerinden oynatmak, çıkarmak)

17-İsrâ 103
min el ardı : yeryüzünden (yurttan)

17-İsrâ 103
fe : böylece, bunun üzerine

17-İsrâ 103
ve men mea-hu : ve beraberindekiler

17-İsrâ 103
cemîan : topluca, hepsi

17-İsrâ 104
ve kulnâ : ve dedik, söyledik

17-İsrâ 104
li benî isrâîle : İsrailoğullarına

17-İsrâ 104
uskunû el arda : yeryüzünde (orada) yerleşin, iskân olun

17-İsrâ 104
fe : o zaman, böylece

17-İsrâ 104
izâ câe : geldiğinde, geldiği zaman, hasıl olduğu zaman

17-İsrâ 104
va'dul âhıreti : ahiret vaadi, ahiret zamanı

17-İsrâ 104
lefîfen : beraber, birarada (biraraya)

17-İsrâ 105
ve bi el hakkı : ve hakkı

17-İsrâ 105
enzelnâ-hu : onu biz indirdik

17-İsrâ 105
ve bi el hakkı : ve hak ile

17-İsrâ 105
nezele : indi

17-İsrâ 105
ve mâ erselnâ-ke : ve seni göndermedik

17-İsrâ 105
mubeşşiren : müjdeleyici

17-İsrâ 105
ve nezîren : ve nezir, uyarıcı

17-İsrâ 106
ve kur'ânen : ve Kur'ân-ı Kerim

17-İsrâ 106
li takree-hu : onu okuman için

17-İsrâ 106
alen nâsi (alâ en nâsi) : insanlara

17-İsrâ 106
ve nezzelnâ-hu : ve onu indirdik

17-İsrâ 106
tenzîlen : bir indirme ile, indiriş ile, tenzil ederek

17-İsrâ 107
ev : veya

17-İsrâ 107
inne ellezîne : muhakkak onlar, o kimseler

17-İsrâ 107
el ilme : ilim

17-İsrâ 107
aleyhim : onlara

17-İsrâ 107
yahırrûne : kapanırlar

17-İsrâ 107
li el ezkâni : çenelerine (çeneleri üstüne)

17-İsrâ 107
succeden : secde ederek

17-İsrâ 108
ve yekûlûne : ve derler

17-İsrâ 108
subhâne : yücedir, sübhandır, herşeyden münezzehtir

17-İsrâ 108
in kâne : olursa

17-İsrâ 108
le mef'ûlen : mutlaka, elbette yapılmıştır, ifa edilmiştir

17-İsrâ 109
ve yahırrûne : ve kapanıyorlar, kapanırlar

17-İsrâ 109
li el ezkâni : çenelerine (çeneleri üstüne)

17-İsrâ 109
yebkûne : ağlıyorlar, ağlarlar

17-İsrâ 109
ve yezîdu-hum : ve onların artıyor

17-İsrâ 110
kulid'ullâhe (kul ud'u allâhe) : de ki Allah (diye) çağır

17-İsrâ 110
evid'u (ev ud'û) : veya çağır

17-İsrâ 110
er rahmâne : rahmân

17-İsrâ 110
eyye : hangisi

17-İsrâ 110
mâ ted'û : çağırdığınız şey (isim)

17-İsrâ 110
fe : böylece, hepsi

17-İsrâ 110
lehu : onun

17-İsrâ 110
el esmâu el husnâ : esmaül hüsna, en güzel isimler

17-İsrâ 110
ve lâ techer : ve çok yükseltme, çok belli etme

17-İsrâ 110
bi salâtike : namazında

17-İsrâ 110
ve lâ tuhâfit : ve gizleme

17-İsrâ 110
vebtegı (ve ibtegi) : ve ibtiga et, iste

17-İsrâ 110
beyne : arasında

17-İsrâ 110
zâlike : bu

17-İsrâ 110
sebîlen : bir sebîl, bir yol

17-İsrâ 111
ve kulil hamdu : ve hamd ile de

17-İsrâ 111
lillâhillezî (li allâhi ellezî) : Allah'a ki o

17-İsrâ 111
lem yettehız : edinmedi, edinmez

17-İsrâ 111
veleden : bir çocuk

17-İsrâ 111
ve lem yekun : ve olmamıştır, olmaz

17-İsrâ 111
lehu : onun

17-İsrâ 111
şerîkun : bir ortak

17-İsrâ 111
fî el mulki : mülkte

17-İsrâ 111
ve lem yekun : ve olmamıştır, olmaz

17-İsrâ 111
lehu : onun

17-İsrâ 111
veliyyun : dost, yardımcı

17-İsrâ 111
min ez zulli : zilletten

17-İsrâ 111
ve kebbir-hu : ve onu tekbir et, onu büyült, yücelt

17-İsrâ 111
tekbîren : tekbir ile, (onun) büyüklüğünü ifade ederek, üstün kılarak

18-Kehf 1
el hamdulillâhillezî : hamd Allah'adır, o ki

18-Kehf 1
enzele : indirdi

18-Kehf 1
el kitâbe : kitabı

18-Kehf 1
ve lem yec'al : ve kılmadı, olmadı

18-Kehf 1
lehu : onda

18-Kehf 1
ivecen : bir çarpıklık, eğrilik

18-Kehf 2
kayyimen : kayyum olarak, kıyâmete kadar devam ederek

18-Kehf 2
li yunzire : uyarması için

18-Kehf 2
be'sen : bir azapla

18-Kehf 2
şedîden : şiddetli

18-Kehf 2
min ledun-hu : (onun) katından, kendi katından

18-Kehf 2
ve yubeşşire : ve müjdeler

18-Kehf 2
el mu'minîne ellezîne : mü'minleri, o kimseler ki

18-Kehf 2
ya'melûn es sâlihâti : salih (nefsi ıslâh edici) ameller yaparlar

18-Kehf 2
enne : muhakkak, olduğunu

18-Kehf 2
lehum : onlar için

18-Kehf 2
ecren : bir ecir, mükâfat

18-Kehf 2
hasenen : (en) güzel

18-Kehf 3
mâkisîne : kalıcıdırlar

18-Kehf 3
ebeden : ebediyyen

18-Kehf 4
ve yunzire : ve uyarır, korkutur

18-Kehf 4
ellezîne : o kimseleri

18-Kehf 4
ittehaze allâhu : Allah edindi

18-Kehf 4
veleden : bir çocuk

18-Kehf 5
lehum : onların

18-Kehf 5
ve lâ : ve yoktur

18-Kehf 5
keburet : çok büyük, büyük oldu

18-Kehf 5
kelimeten : bir kelime

18-Kehf 5
min efvâhi-him : ağızlarından

18-Kehf 5
in yekûlûne : söylerlerse

18-Kehf 5
keziben : yalan (olarak)

18-Kehf 6
fe lealle-ke : bundan sonra, o zaman belki sen, neredeyse sen

18-Kehf 6
nefse-ke : sen kendini

18-Kehf 6
lem yu'minû : inanmazlar

18-Kehf 6
bi hâzâ el hadîsi : bu söze

18-Kehf 6
esefen : üzüntü (ile), esefle, esef ederek

18-Kehf 7
cealnâ : kıldık

18-Kehf 7
alel ardı (alâ el ardı) : yeryüzünde

18-Kehf 7
zîneten : süs, ziynet

18-Kehf 7
lehâ : ona

18-Kehf 7
li nebluve-hum : onları imtihan etmemiz için

18-Kehf 7
eyyu-hum : onların hangisi

18-Kehf 7
ahsenu : daha güzel, en güzel

18-Kehf 7
amelen : amel

18-Kehf 8
ve innâ : ve muhakkak biz

18-Kehf 8
le câilûne : elbette kılıcılarız, yapanlarız

18-Kehf 8
mâ aleyhâ : onun üzerinde olan şeyler

18-Kehf 8
saîden : toprak

18-Kehf 8
curuzen : üzerinde nebat bulunmayan çorak, kuru toprak

18-Kehf 9
em : yoksa, veya

18-Kehf 9
hasibte : sen sandın

18-Kehf 9
enne : olduğunu

18-Kehf 9
ashâbe el kehfi : kehf (mağara) ehli (mağarada bulunanlar)

18-Kehf 9
ve er rakîmi : ve Rakîm

18-Kehf 9
acaben : acayip olan, garip olan

18-Kehf 10
iz evâ : sığındıkları zaman

18-Kehf 10
el fityetu : gençler

18-Kehf 10
ilel kehfi (ilâ el kehfi) : mağaraya

18-Kehf 10
fe kâlû : o zaman dediler

18-Kehf 10
rabbe-nâ : Rabbimiz

18-Kehf 10
min ledun-ke : senin katından

18-Kehf 10
rahmeten : bir rahmet

18-Kehf 10
ve heyyi' : ve bağışla, lütfet

18-Kehf 10
lenâ : bize

18-Kehf 10
min emri-nâ : emrimizden, içimizden

18-Kehf 10
reşeden : irşad edecek

18-Kehf 11
fe : o zaman, böylece, böylelikle

18-Kehf 11
fî el kehfi : mağarada, mağara içinde

18-Kehf 11
sinîne : seneler, yıllar

18-Kehf 11
adeden : adet, sayı

18-Kehf 12
summe : sonra

18-Kehf 12
beasnâ-hum : onları uyandırdık, dirilttik

18-Kehf 12
li na'leme : bilmemiz için, belirtmemiz için

18-Kehf 12
eyyu : hangisi

18-Kehf 12
el hızbeyni : iki topluluk

18-Kehf 12
lebisû : kaldılar

18-Kehf 12
emeden : uzun zaman, uzun süre, müddet

18-Kehf 13
aleyke : sana

18-Kehf 13
nebe'e-hum : onların haberlerini

18-Kehf 13
bi el hakkı : hak ile, gerçek olarak

18-Kehf 13
inne-hum : muhakkak onlar

18-Kehf 13
fityetun : gençler

18-Kehf 13
âmenû : âmenû oldular, inandılar

18-Kehf 13
ve zidnâ-hum : ve onlara artırdık

18-Kehf 13
huden : hidayet

18-Kehf 14
ve rabatnâ : ve bağladık, kuvvetlendirdik, takviye ettik, rabıta kurduk

18-Kehf 14
fe : böylece, o zaman

18-Kehf 14
rabbu es semâvâti : semaların Rabbi

18-Kehf 14
ve el ardı : ve yeryüzü, arz

18-Kehf 14
len ned'uve : asla dua etmeyiz

18-Kehf 14
ilâhen : ilâh

18-Kehf 14
lekad : andolsun

18-Kehf 14
izen : öyleyse, öyle olursa, bu taktirde

18-Kehf 14
şetaten : haddi aşma, taşkınlık, yanlış

18-Kehf 15
ittehazû : edindiler

18-Kehf 15
âliheten : ilâhlar

18-Kehf 15
lev : olsa, olmasına rağmen

18-Kehf 15
lâ ye'tûne : gelmez

18-Kehf 15
aleyhim : onlara

18-Kehf 15
beyyinin : açıkça

18-Kehf 15
fe men : o zaman kim

18-Kehf 15
azlemu : daha zalim

18-Kehf 15
mimmenifterâ : iftira eden kimseden

18-Kehf 15
keziben : yalanla

18-Kehf 16
ve izi'tezeltumû-hum \n(i'tezele) : ve onlardan ayrıldığınız zaman \n: (ayrıldı)

18-Kehf 16
ve mâ ya'budûne : ve kul olduğunuz şeyler

18-Kehf 16
illâllâhe (illâ allâhe) : Allah'tan başka

18-Kehf 16
fe'vû (fe evû) : artık, o halde, sığının

18-Kehf 16
ilel kehfi (illâ el kehfi) : mağaraya

18-Kehf 16
yenşur : neşretsin, göndersin, ulaştırsın

18-Kehf 16
lekum : sizin için, size

18-Kehf 16
min rahmeti-hi : rahmetinden

18-Kehf 16
ve yuheyyi' : ve kolaylaştırsın, düzenlesin, lütfetsin

18-Kehf 16
lekum : sizin için, size

18-Kehf 16
min emri-kum : sizin emrinizden, sizin işinizden (işinizi)

18-Kehf 16
mirfekan : yardımcı olarak, arkadaş, destek olarak

18-Kehf 17
ve tere : ve görürsün

18-Kehf 17
eş şemse : güneş

18-Kehf 17
izâ taleat : doğduğu zaman

18-Kehf 17
tezâveru : (ziyaret eder) uğrar, meyleder, gelir

18-Kehf 17
an kehfi-him : onların mağarasından (mağarasına)

18-Kehf 17
zâte el yemîni : sağ taraf

18-Kehf 17
ve izâ garabet : ve battığı zaman

18-Kehf 17
zâte eş şimâli : sol taraf

18-Kehf 17
ve hum : ve onlar

18-Kehf 17
fecvetin : geniş yer, mağaranın içindeki geniş boşluk

18-Kehf 17
zâlike : işte bu

18-Kehf 17
men : kim

18-Kehf 17
yehdi allâhu : Allah hidayete erdirir (kendisine ulaştırır)

18-Kehf 17
fe : böylece

18-Kehf 17
huve : o

18-Kehf 17
el muhtedi : hidayete eren kişi (hidayete ermiştir)

18-Kehf 17
ve men : ve kim, kimi

18-Kehf 17
fe len tecide : artık bulamazsın

18-Kehf 17
lehu : onun için

18-Kehf 17
veliyyen : velî, dost

18-Kehf 17
murşiden : bir mürşid, irşad eden

18-Kehf 18
ve tahsebu-hum : ve onları sanırsın

18-Kehf 18
eykâzan : uyanık

18-Kehf 18
ve hum rukûdun : ve onlar uykudadır

18-Kehf 18
ve nukallibu-hum : ve onları çeviririz, döndürürüz

18-Kehf 18
zâte el yemîni : sağ taraf

18-Kehf 18
ve zâte eş şimâli : ve sol taraf

18-Kehf 18
ve kelbu-hum : ve onların köpeği (Ashabı Kehf'in köpeği)

18-Kehf 18
el vasîdi : mağaranın dış kısmı, giriş, avlu

18-Kehf 18
levittala'te (lev ittala'te) : muttali olsaydın, yakından görseydin

18-Kehf 18
aleyhim : onlara, onları

18-Kehf 18
le velleyte : mutlaka (geri) dönerdin

18-Kehf 18
firâren : kaçarak

18-Kehf 18
ve le muli'te : ve sen mutlaka dolardın

18-Kehf 18
ru'ben : korku ile (korkarak)

18-Kehf 19
ve kezâlike : ve böylece

18-Kehf 19
beasnâ-hum : onları dirilttik, uyandırdık

18-Kehf 19
li yetesâelû : karşılıklı birbirlerine sorsunlar diye

18-Kehf 19
beyne-hum, : aralarında

18-Kehf 19
kâle : dedi

18-Kehf 19
kem lebistum : ne kadar kaldınız

18-Kehf 19
lebisnâ : biz kaldık

18-Kehf 19
yevmen : bir gün

18-Kehf 19
ev : veya

18-Kehf 19
ba'da yevmin : günün bir kısmı

18-Kehf 19
a'lemu : en iyi bilir

18-Kehf 19
bi mâ lebistum : siz ne kadar kaldınız

18-Kehf 19
feb'asû : bundan sonra gönderin

18-Kehf 19
ehade-kum : sizden birisi

18-Kehf 19
bi verıkı-kum : sizin (gümüş) paranız ile

18-Kehf 19
ilel medîneti : şehre

18-Kehf 19
fe li yanzur : böylece baksın

18-Kehf 19
eyyu-hâ : hangisi

18-Kehf 19
ezkâ \n(zekâ) : daha temiz \n: (temiz)

18-Kehf 19
taâmen : yiyecek

18-Kehf 19
fel ye'tikum (fe li ye'tikum) : böylece getirsin

18-Kehf 19
ve li yetelattaf : ve dikkat etsin (en ince hususa kadar ifa etsin) tedbirli olsun

18-Kehf 19
ve lâ yuş'ırenne : ve sakın sezdirmesin, hissettirmesin, farkına vardırmasın

18-Kehf 19
ehaden : birisi

18-Kehf 20
inne-hum : muhakkak onlar

18-Kehf 20
in yazherû : gâlip gelirse

18-Kehf 20
aleykum : sizin üzerinize, size

18-Kehf 20
yercumû-kum : sizi taşlarlar

18-Kehf 20
ev : veya

18-Kehf 20
milleti-him : kendi dînlerine

18-Kehf 20
ve len tuflihû : ve asla felâha eremezsiniz, kurtulamazsınız

18-Kehf 20
izen ebeden : o zaman ebediyyen

18-Kehf 21
ve kezâlike : ve böylece, işte böyle

18-Kehf 21
a'sernâ : bildirdik

18-Kehf 21
aleyhim : onlara, onları

18-Kehf 21
li ya'lemû : bilmeleri için, bilsinler diye

18-Kehf 21
enne : muhakkak, olduğunu

18-Kehf 21
va'dallâhi (va'de allâhi) : Allah'ın vaadi

18-Kehf 21
ve enne es sâate : ve muhakkak o saat, o vakit

18-Kehf 21
lâ reybe : şüphe yok

18-Kehf 21
yetenâzeûne : çekişiyorlar, niza ediyorlar

18-Kehf 21
beyne-hum : onlar aralarında

18-Kehf 21
emre-hum : onların işleri, durumu

18-Kehf 21
fe kâlûbnû (fe kâlû ubnû) : öyleyse 'inşa edin' dediler

18-Kehf 21
aleyhim : onların üzerine

18-Kehf 21
bunyânen : binalar

18-Kehf 21
a'lemu : en iyi bilir

18-Kehf 21
kâlellezîne (kâle ellezîne) : dediler o kimseler

18-Kehf 21
galebû : gâlip oldular, üstün oldular (sözü geçenler)

18-Kehf 21
alâ emri-him : onların işleri üzerine, onların işlerine

18-Kehf 21
le nettehızenne : mutlaka edinelim, yapalım

18-Kehf 21
aleyhim : onların üzerine

18-Kehf 21
mesciden : bir mescid

18-Kehf 22
se yekûlûne : diyecekler

18-Kehf 22
selâsetun : üç

18-Kehf 22
kelbu-hum : onların köpeği

18-Kehf 22
ve yekûlûne : ve diyecekler

18-Kehf 22
hamsetun : beş

18-Kehf 22
kelbu-hum : onların köpeği

18-Kehf 22
recmen : taşlayarak

18-Kehf 22
bi el gaybi : gaybı, bilinmeyeni

18-Kehf 22
ve yekûlûne : ve diyecekler

18-Kehf 22
seb'atun : yedi

18-Kehf 22
ve sâminu-hum : ve onların sekizincisi

18-Kehf 22
kelbu-hum : onların köpeği

18-Kehf 22
a'lemu : en iyi bilir

18-Kehf 22
bi ıddeti-him : onların sayısını

18-Kehf 22
mâ ya'lemu-hum : onları bilmezler

18-Kehf 22
fe lâ tumâri : artık tartışma

18-Kehf 22
mirâen : bir tartışma, bir mücâdele

18-Kehf 22
zâhiren : açık, görünen, bilinen

18-Kehf 22
ve lâ testefti \n(fetva) : ve soru sorma (açıklama isteme) \n: (açıklama, hüküm verme, fetva verme)

18-Kehf 22
ehâden : birine

18-Kehf 23
ve lâ tekûlenne : ve deme muhakkak

18-Kehf 23
li şey'in : bir şey için

18-Kehf 23
zâlike : bunu

18-Kehf 23
gaden : yarın

18-Kehf 24
en yeşâallâhu : Allah dilerse

18-Kehf 24
vezkur (ve uzkur) : ve zikret

18-Kehf 24
rabbe-ke : senin Rabbin

18-Kehf 24
nesîte : sen unuttun

18-Kehf 24
ve kul : ve de

18-Kehf 24
en yehdiye-ni : beni ulaştırması

18-Kehf 24
li akrabe : daha yakın, daha üstün

18-Kehf 24
reşeden : irşad

18-Kehf 25
ve lebisû : ve kaldılar

18-Kehf 25
fî kehfi-him : mağaralarının içinde (mağarada)

18-Kehf 25
selâse : üç

18-Kehf 25
mietin : yüz

18-Kehf 25
sinîne : seneler, yıllar

18-Kehf 25
vezdâdû (ve ezdâdû) : ve arttı, fazlalaştı

18-Kehf 26
a'lemu : en iyi bilir

18-Kehf 26
lebisû : kaldılar

18-Kehf 26
lehu : onundur

18-Kehf 26
gaybu es semâvâti : semaların gaybı

18-Kehf 26
ve el ardı : ve yeryüzü, arz

18-Kehf 26
ebsır : en iyi görür

18-Kehf 26
ve esmı' : ve en iyi işitir

18-Kehf 26
lehum : onların

18-Kehf 26
min veliyyin : bir velî, bir dost

18-Kehf 26
ve lâ yuşriku : ve ortak etmez

18-Kehf 26
ehaden : birisi, bir kimse

18-Kehf 27
vetlu (ve utlu) : ve oku

18-Kehf 27
ûhıye : vahyedildi

18-Kehf 27
ileyke : sana

18-Kehf 27
rabbi-ke : senin Rabbin

18-Kehf 27
lâ mubeddile : değiştirecek yoktur

18-Kehf 27
li kelimâti-hi : onun kelimesini

18-Kehf 27
ve len tecide : ve bulamazsın

18-Kehf 27
multehaden \n(elhade) : yönelinen \n: (yöneldi, meyletti)

18-Kehf 28
nefse-ke : senin nefsin, kendi nefsin

18-Kehf 28
mea ellezîne : o kimselerle birlikte

18-Kehf 28
yed'ûne : dua ederler, ediyorlar

18-Kehf 28
rabbe-hum : onların Rabbi

18-Kehf 28
bi el gadâti : sabah

18-Kehf 28
ve el aşiyyi : ve akşam

18-Kehf 28
yurîdûne : isterler, istiyorlar

18-Kehf 28
veche-hu : onun vechini, zatını

18-Kehf 28
ve lâ ta'du \n(âde) : ve döndürme, çevirme \n: (döndü)

18-Kehf 28
aynâ-ke : senin gözlerin

18-Kehf 28
zînete el hayâti ed dunyâ : dünya hayatının süsünü, ziynetini

18-Kehf 28
ve lâ tutı' : ve itaat etme

18-Kehf 28
men : kimse

18-Kehf 28
agfelnâ : gâfil bıraktık

18-Kehf 28
kalbe-hu : onun kalbi

18-Kehf 28
vettebea (ve ittebea) : ve tâbî oldu

18-Kehf 28
hevâ-hu \n(hevâ) : hevesleri \n: (hevesler: nefsin afetleri ile şeytanın talepleri)

18-Kehf 28
ve kâne : ve oldu

18-Kehf 28
emru-hu : onun işi, kendi işi

18-Kehf 29
ve kulil hakku (ve kul el hakku) : ve de ki hak

18-Kehf 29
fe men şâe : bundan sonra dileyen kimse

18-Kehf 29
fe li yu'min : artık inansın

18-Kehf 29
ve men şâe : ve dileyen kimse

18-Kehf 29
fe li yekfur : artık inkâr etsin

18-Kehf 29
a'tednâ : hazırladık

18-Kehf 29
li ez zâlimîne : zalimler için, zalimlere

18-Kehf 29
nâren : bir ateş

18-Kehf 29
ehâta : ihata etti, sardı, kapladı

18-Kehf 29
ve in : ve eğer

18-Kehf 29
yestegîsû : yağmur isterler

18-Kehf 29
ke : gibi

18-Kehf 29
el muhli : erimiş maden (demir, bakır vs.)

18-Kehf 29
yeşvî el vucûhe : yüzü kavurur

18-Kehf 29
bi'se eş şarâbu : ne kötü içecek

18-Kehf 29
ve sâet : ve ne kötü

18-Kehf 29
murtefekan : arkadaş, dost, destek, yardım

18-Kehf 30
innellezîne (inne ellezîne) : muhakkak o kimseler, onlar

18-Kehf 30
âmenû : âmenû oldular, ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dilediler

18-Kehf 30
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptılar

18-Kehf 30
ecre : ecir, ücret, karşılık, bedel

18-Kehf 30
men : kimse

18-Kehf 30
ahsene : en güzel

18-Kehf 30
amelen : amel

18-Kehf 31
ulâike : işte onlar

18-Kehf 31
lehum : onlara, onlar için vardır

18-Kehf 31
cennâtu adnin : adn cennetleri

18-Kehf 31
tecrî : akar

18-Kehf 31
el enharu : nehirler

18-Kehf 31
yuhallevne : süslenirler

18-Kehf 31
min esâvire (el esveretu) : bileziklerden, bileziklerle (bilezik)

18-Kehf 31
zehebin : altın

18-Kehf 31
ve yelbesûne : ve giyerler

18-Kehf 31
siyâben : elbise

18-Kehf 31
hudren : yeşil

18-Kehf 31
ve istebrekın : ve kalın ipek (diba), atlas

18-Kehf 31
muttekiîne : yaslanırlar

18-Kehf 31
alel erâiki (alâ el erâiki) : tahtlar üzerinde, üzerine

18-Kehf 31
ni'me es sevâbu : ne güzel sevap (kazanılan pozitif dereceler)

18-Kehf 31
ve hasunet : ve güzel oldu

18-Kehf 31
murtefekan : arkadaş, dost, yardımcı, destek

18-Kehf 32
lehum : onlara, onlar için vardır

18-Kehf 32
meselen : misal, örnek

18-Kehf 32
raculeyni : iki adam

18-Kehf 32
cealnâ : kıldık, verdik

18-Kehf 32
li ehadi-himâ : ikisinden birine

18-Kehf 32
cenneteyni : iki bahçe

18-Kehf 32
ve hafefnâ-humâ : ve ikisini kuşattık

18-Kehf 32
ve cealnâ : ve kıldık

18-Kehf 32
beyne-humâ : ikisinin arasında

18-Kehf 32
zer'an : ekinler

18-Kehf 33
kilte : her iki, her ikisi

18-Kehf 33
el cenneteyni : iki bahçe

18-Kehf 33
âtet : verdi

18-Kehf 33
ukule-hâ : meyvelerini

18-Kehf 33
ve lem tazlim : ve eksik bırakmadı

18-Kehf 33
şey'en : bir şeyi

18-Kehf 33
ve feccernâ : ve fışkırttık, çıkardık, akıttık

18-Kehf 33
hılâle-humâ : ikisinin arasından

18-Kehf 33
neheren : bir nehir

18-Kehf 34
ve kâne : ve oldu

18-Kehf 34
lehu : onun, onun vardır

18-Kehf 34
semerun : ürün, servet

18-Kehf 34
fe : böylece, artık

18-Kehf 34
kâle : dedi

18-Kehf 34
ve huve : ve o

18-Kehf 34
ene : ben

18-Kehf 34
ekseru : daha çok

18-Kehf 34
min-ke : senden

18-Kehf 34
mâlen : mal bakımından

18-Kehf 34
ve eazzu : ve daha azîz, daha üstün

18-Kehf 34
neferen : fertler bakımından

18-Kehf 35
ve dehale : ve girdi

18-Kehf 35
cennete-hu : onun bahçesi

18-Kehf 35
ve huve : ve o

18-Kehf 35
li nefsi-hi : (onun nefsine) kendi nefsine

18-Kehf 35
kâle : dedi

18-Kehf 35
mâ ezunnu : ben sanmıyorum

18-Kehf 35
en tebîde : kuruyup yok olmak, helâk olmak

18-Kehf 35
ebeden : ebediyyen

18-Kehf 36
ve mâ ezunnu : ve zannetmiyorum

18-Kehf 36
es sâate : o saat, kıyâmet saati

18-Kehf 36
kâimeten : kaim olan

18-Kehf 36
ve le in rudidtu : ve eğer ben geri döndürülürsem (döndürülsem bile)

18-Kehf 36
le ecidenne : mutlaka bulacağım

18-Kehf 36
hayren : daha hayırlı

18-Kehf 36
munkaleben : dönüşmüş olan

18-Kehf 37
kâle : dedi

18-Kehf 37
lehu : ona

18-Kehf 37
ve huve : ve o

18-Kehf 37
e keferte : sen inkâr mı ettin

18-Kehf 37
bi ellezî : ki onu

18-Kehf 37
halaka-ke : seni yarattı

18-Kehf 37
summe min nutfetin : sonra bir nutfeden (bir damla sudan)

18-Kehf 37
summe : sonra

18-Kehf 37
sevvâ-ke : seni sevva etti (dizayn etti) düzenledi

18-Kehf 37
raculen : bir adam (insan) hüviyetine

18-Kehf 38
lâkinne : fakat

18-Kehf 38
huvallâhu (huve allâhu) : o Allah

18-Kehf 38
ve lâ uşriku : ve ben şirk koşmam, ortak koşmam

18-Kehf 38
ehaden : bir kimse, bir şey

18-Kehf 39
ve lev lâ : ve olmasaydı, olmaz mıydı

18-Kehf 39
iz dehalte : sen girdiğin zaman

18-Kehf 39
cennete-ke : senin bahçen

18-Kehf 39
kulte : dedin, söyledin

18-Kehf 39
mâ şâe allâhu : maşaallah, Allah'ın dilediği şey

18-Kehf 39
lâ kuvvete : kuvvet yoktur

18-Kehf 39
in tere-ni : eğer sen beni görüyorsan

18-Kehf 39
ene : ben

18-Kehf 39
ekalle : daha az

18-Kehf 39
min-ke : senden

18-Kehf 39
mâlen : mal (miktar) bakımından

18-Kehf 39
ve veleden : ve çocuk (sayısı) bakımından

18-Kehf 40
fe : böylece, artık

18-Kehf 40
en yu'tiye-ni : bana vermesi

18-Kehf 40
min cenneti-ke : senin bahçenden

18-Kehf 40
ve yursile : ve gönderir

18-Kehf 40
aleyhâ : onun üzerinde

18-Kehf 40
husbânen : yıldırımlar, semadan inen felâketler

18-Kehf 40
min es semâi : semadan

18-Kehf 40
fe : böylece

18-Kehf 40
saîden : toprak

18-Kehf 40
zelekan : kaygan olan

18-Kehf 41
ev : veya

18-Kehf 41
gavren : çekilir, yerin içine çekilir

18-Kehf 41
fe len testetîa : artık asla senin gücün yetmez, sen muktedir olamazsın

18-Kehf 41
lehu : onu

18-Kehf 41
taleben : talep ederek, elde ederek (elde etmek)

18-Kehf 42
ve uhîta : ve ihata edildi (kuşatılıp, mahvedildi)

18-Kehf 42
bi semeri-hi : onun ürünleri

18-Kehf 42
fe asbeha : böylece oldu

18-Kehf 42
keffey-hi : avuçlarını (ellerini)

18-Kehf 42
mâ enfeka : harcadığı, sarfettiği şeyler (emek, para)

18-Kehf 42
ve hiye : ve o

18-Kehf 42
hâviyetun alâ : üzerine yıkılmış, çökmüş halde

18-Kehf 42
ve yekûlu : ve diyor

18-Kehf 42
yâ leyte-ni : keşke ben

18-Kehf 42
lem uşrik : şirk koşmam

18-Kehf 42
ehaden : bir kimse, bir şey

18-Kehf 43
ve lem tekun : ve olmadı, olmaz

18-Kehf 43
lehu : ona

18-Kehf 43
fietun : grup, topluluk, kimseler

18-Kehf 43
yansurûne-hu : ona yardım ederler

18-Kehf 43
ve mâ kâne : ve olmadı

18-Kehf 43
muntesiren : yardım edilen, yardım alan

18-Kehf 44
hunâlike : işte burada (orada)

18-Kehf 44
el velâyetu : velâyet, yardım, dostluk

18-Kehf 44
lillâhil hakkı (li allâhi el hakkı) : hak olan Allah'a aittir

18-Kehf 44
huve : o

18-Kehf 44
sevâben : sevap olarak, sevap açısından

18-Kehf 44
ve hayrun : ve hayırlıdır

18-Kehf 44
ukben : akıbet (sonuç) olarak, sonuç açısından

18-Kehf 45
lehum : onlara

18-Kehf 45
meselel hayâtid dunyâ : dünya hayatı misalini, durumunu

18-Kehf 45
ke mâin : su gibi

18-Kehf 45
enzelnâ-hu : onu indirdik

18-Kehf 45
min es semâi : semadan

18-Kehf 45
fahteleta : böylece karıştı, yeşerdi (büyüdü)

18-Kehf 45
nebâtu el ardı : yeryüzünün nebatları, bitkileri

18-Kehf 45
fe asbeha : böylece, sonra da oldu

18-Kehf 45
heşîmen : kuruyup, ufalanır

18-Kehf 45
tezrû-hu : onu uçurur, dağıtır, savurur

18-Kehf 45
er riyâhu : rüzgâr

18-Kehf 45
ve kânallâhu (kâne allâhu) : ve (Allah ..... oldu) Allah ...'tır

18-Kehf 45
alâ kulli şey'in : herşeye

18-Kehf 45
muktediren : muktedir olan, gücü yeten, kaadir olan

18-Kehf 46
el mâlu : mal

18-Kehf 46
ve el benûne : ve çocuklar, oğullar

18-Kehf 46
zînetu el hayâti ed dunyâ : dünya hayatının süsüdür, ziynetidir

18-Kehf 46
ve el bâkıyâtu : ve bâki olan, kalıcı olan

18-Kehf 46
es sâlihâtu : salih ameller (nefs tezkiyesi)

18-Kehf 46
inde : katında

18-Kehf 46
rabbi-ke : senin Rabbin

18-Kehf 46
sevâben : sevap bakımından

18-Kehf 46
ve hayrun : ve hayırlıdır

18-Kehf 46
emelen : ümit olarak, emel olarak

18-Kehf 47
ve yevme : ve o gün

18-Kehf 47
nuseyyiru : yürüteceğiz

18-Kehf 47
el cibâle : dağlar

18-Kehf 47
ve tere : ve görürsün

18-Kehf 47
el arda : yeryüzü, arz

18-Kehf 47
bârizeten : bariz olarak, açık ve net olarak

18-Kehf 47
ve haşernâ-hum : ve onları haşrettik (topladık)

18-Kehf 47
fe lem nugâdir : böylece bırakmayız

18-Kehf 47
ehaden : birisi

18-Kehf 48
ve uridû : ve sunuldular, arz edildiler

18-Kehf 48
alâ rabbi-ke : senin Rabbine

18-Kehf 48
saffen : saf saf, sıra halinde

18-Kehf 48
lekad : andolsun

18-Kehf 48
kemâ : gibi

18-Kehf 48
evvele : ilk, evvel

18-Kehf 48
merretin : kez, defa

18-Kehf 48
bel : hayır

18-Kehf 48
zeamtum \n(zeame) : zanda bulundunuz \n: (zanda bulunup bir şey söyledi)

18-Kehf 48
ellen nec'ale : bizim asla yapmayacağımızı, yapamayacağımızı

18-Kehf 48
lekum : size

18-Kehf 48
mev'ıden : vaadedilen

18-Kehf 49
ve vudıa : ve kondu

18-Kehf 49
el kitâbu : kitap

18-Kehf 49
fe tere : o zaman görürsün

18-Kehf 49
el mucrimîne : mücrimler

18-Kehf 49
muşfikîne : korkanlar

18-Kehf 49
ve yekûlûne : ve derler

18-Kehf 49
yâ veylete-nâ : yazıklar olsun bize

18-Kehf 49
hâzâ el kitâbi : bu kitap

18-Kehf 49
sagîreten : küçük

18-Kehf 49
ve lâ : ve olmadı, olmaz

18-Kehf 49
kebîreten : büyük

18-Kehf 49
ve vecedû : ve buldular

18-Kehf 49
hâdıren : hazır olarak

18-Kehf 49
ve lâ yazlimu : ve zulmetmez

18-Kehf 49
rabbu-ke : senin Rabbin

18-Kehf 49
ehaden : bir kimse

18-Kehf 50
ve iz : ve olmuştu

18-Kehf 50
li el melâiketi : meleklere

18-Kehf 50
li âdeme : Âdem'e

18-Kehf 50
fe secedû : hemen secde ettiler

18-Kehf 50
illâ iblîse : iblis dışında, iblis hariç

18-Kehf 50
kâne : oldu, idi

18-Kehf 50
min el cinni : cinlerden

18-Kehf 50
fe feseka : böylece fıska düştü, itaat etmedi, isyan etti

18-Kehf 50
an emri : emrinden

18-Kehf 50
e fe tettehızûne-hu : hâlâ onu ediniyor musunuz

18-Kehf 50
ve zurriyyete-hû : ve onun zürriyetini, neslini

18-Kehf 50
evliyâe : dostlar

18-Kehf 50
ve hum : ve onlar

18-Kehf 50
lekum : size, sizin için

18-Kehf 50
bi'se : ne kötü

18-Kehf 50
liz zâlimîne (li ez zâlimîne) : zalimler için

18-Kehf 50
bedelen : bedel, karşılık

18-Kehf 51
mâ eşhedtu-hum : onları şahit tutmadım

18-Kehf 51
halka es semâvâti : semaların yaratılışı

18-Kehf 51
ve el ardı : ve yerin

18-Kehf 51
ve lâ : ve olmadı

18-Kehf 51
enfusi-him : onlar, kendileri

18-Kehf 51
ve mâ kuntu : ve ben olmadım

18-Kehf 51
muttehıze : edinen

18-Kehf 51
el mudıllîne : dalâlette bırakanlar

18-Kehf 51
aduden (el adudu) : yardımcı (pazu, kol kuvveti)

18-Kehf 52
ve yevme : ve o gün (kıyâmet günü)

18-Kehf 52
yekûlu : söyler

18-Kehf 52
şurekâiyellezîne : ortak koştuğunuz o şeyler

18-Kehf 52
zeamtum : zanda bulundunuz

18-Kehf 52
fe : o zaman, böylece

18-Kehf 52
deav-hum : onları davet ettiler

18-Kehf 52
fe : o zaman, fakat

18-Kehf 52
lem yestecibû : icabet etmezler, etmediler

18-Kehf 52
lehum : onlara

18-Kehf 52
ve cealnâ : ve biz kıldık,

18-Kehf 52
beyne-hum : onların aralarını

18-Kehf 52
mevbikan \n(evbeka) : helâk olma yeri, helâk edici (engel) \n: (helâk etti)

18-Kehf 53
ve ree : ve gördü

18-Kehf 53
el mucrimûne : suçlular, günahkârlar

18-Kehf 53
en nâre : ateş

18-Kehf 53
fe : o zaman, artık, böylece

18-Kehf 53
enne-hum : kendilerinin olduğunu

18-Kehf 53
ve lem yecidû : ve bulamazlar, bulamadılar

18-Kehf 53
masrifen \n(serefa) : uzaklaşacak yer, kaçış yolu \n: (çevirdi, uzaklaştı)

18-Kehf 54
ve lekad : ve andolsun

18-Kehf 54
el kur'âni : Kur'ân-ı Kerim

18-Kehf 54
li en nâsi : insanlar için, insanlara

18-Kehf 54
meselin : misal, mesele

18-Kehf 54
ve kâne : ve oldu

18-Kehf 54
el insânu : insan

18-Kehf 54
eksere : daha çok

18-Kehf 54
şey'in : şey

18-Kehf 54
cedelen : cedelleşen, münakaşa edici, kavga edici

18-Kehf 55
ve mâ menea : ve men eden şey

18-Kehf 55
en nâse : insanlar

18-Kehf 55
en yu'minû : mü'min olmak

18-Kehf 55
iz câe-hum : onlara geldiği zaman

18-Kehf 55
el hudâ : hidayet

18-Kehf 55
ve yestagfirû : ve mağfiret isterler, dilerler

18-Kehf 55
rabbe-hum : onların Rab'leri

18-Kehf 55
en te'tiye-hum : onlara gelmesi

18-Kehf 55
sunnetu el evvelîne : evvelkilerin sünneti

18-Kehf 55
ev : veya

18-Kehf 55
ye'tiye-hum : onlara gelir

18-Kehf 55
el azâbu : azap

18-Kehf 55
kubulen : karşı karşıya kalarak

18-Kehf 56
ve mâ nursilu : ve göndermeyiz

18-Kehf 56
el murselîne : resûl olanlar, elçi olanlar

18-Kehf 56
mubeşşirîne : müjdeleyiciler

18-Kehf 56
ve munzirîne : ve uyarıcılar

18-Kehf 56
ve yucâdilu : ve mücâdele ederler

18-Kehf 56
ellezîne keferû : kâfir olanlar

18-Kehf 56
bi el bâtılı : bâtıl ile

18-Kehf 56
li yudhıdû \n(edhada) : boşa çıkarmaları için, iptal etmeleri için \n: (iptal etti, boşa çıkardı)

18-Kehf 56
el hakka : hak

18-Kehf 56
vettehazû (ve ittehazû) : ve edindiler

18-Kehf 56
ve mâ unzirû : ve uyarıldıkları şeyler

18-Kehf 56
huzuven : alay ederek

18-Kehf 57
ve men azlemu : ve daha zalim kimdir

18-Kehf 57
mimmen (min men) : o kimseden

18-Kehf 57
zukkire : zikredildi

18-Kehf 57
fe : o zaman, öyleyse

18-Kehf 57
ve nesiye : ve unuttu

18-Kehf 57
mâ kaddemet : takdim ettiği şey(ler)

18-Kehf 57
yedâ-hu : onun elleri

18-Kehf 57
cealnâ : kıldık

18-Kehf 57
ekinneten : ekinnet, fıkıh etmeye mani olan engel

18-Kehf 57
en yefkahû-hu : onu fıkıh etmeleri

18-Kehf 57
ve fî : ve vardır

18-Kehf 57
vakren : vakra (işitme engeli)

18-Kehf 57
ve in : ve şâyet, eğer

18-Kehf 57
ted'u-hum : onları davet edersin

18-Kehf 57
ilel hudâ (ilâ el hudâ) : hidayete

18-Kehf 57
fe len yehtedû : bundan sonra asla hidayete eremezler

18-Kehf 57
izen : öyleyse, o zaman

18-Kehf 57
ebeden : ebediyyen, sonsuza kadar

18-Kehf 58
ve rabbu-ke : ve senin Rabbin

18-Kehf 58
el gafûru : gafur, bağışlayıcı, mağfiret eden

18-Kehf 58
er rahmeti : rahmet

18-Kehf 58
lev : eğer

18-Kehf 58
mâ kesebû : kazandıkları şeyler

18-Kehf 58
le accele : mutlaka acele eder

18-Kehf 58
lehum : onlar için, onlara

18-Kehf 58
el azâbe : azap

18-Kehf 58
bel : bilâkis, aksine, hayır

18-Kehf 58
lehum : onlar için, onlara (vardır)

18-Kehf 58
mev'ıdun : vaadedilen zaman

18-Kehf 58
len yecidû : asla bulamazlar

18-Kehf 58
mev'ilen : sığınılacak yer, sığınacak yer

18-Kehf 59
ve tilke : ve işte bu, işte o

18-Kehf 59
el kurâ : ülkeler

18-Kehf 59
ehleknâ-hum : onları helâk ettik

18-Kehf 59
lemmâ zalemû : zulmettikleri zaman

18-Kehf 59
ve cealnâ : ve kıldık (yaptık)

18-Kehf 59
li mehliki-him : onların helâk edilmesi için

18-Kehf 59
mev'ıden : vaadedilen zaman

18-Kehf 60
ve iz kâle : ve demişti

18-Kehf 60
li fetâ-hu : gence, genç arkadaşına

18-Kehf 60
lâ ebrehu : ayrılmayacağım, devam edeceğim

18-Kehf 60
ebluga : erişeceğim, ulaşacağım

18-Kehf 60
mecmea : cem olduğu yer, birleştiği yer

18-Kehf 60
el bahreyni : iki deniz

18-Kehf 60
ev : veya

18-Kehf 60
emdıye : geçip gideceğim

18-Kehf 60
hukuben : seneler, senelerce, uzun zaman

18-Kehf 61
fe lemmâ : böylece olduğu zaman

18-Kehf 61
belega : erişti, ulaştı

18-Kehf 61
mecmea : birleştiği yere, cem olduğu yere

18-Kehf 61
beyni-himâ : ikisinin arasında

18-Kehf 61
nesiyâ : ikisi unuttular

18-Kehf 61
hûte-humâ : ikisinin balığı

18-Kehf 61
fettehaze (fe ittehaze) : o zaman edindi

18-Kehf 61
sebîle-hu : kendi yolunu

18-Kehf 61
fî el bahri : denizin içinde, denizde, denize doğru

18-Kehf 61
sereben : içine girilip, gidilen yer

18-Kehf 62
fe : böylece, bundan sonra

18-Kehf 62
lemmâ : olduğu zaman

18-Kehf 62
câvezâ : ikisi mesafe katettiler (bir yerden bir yere geçtiler, gittiler)

18-Kehf 62
kâle : dedi

18-Kehf 62
li fetâ-hu : genç arkadaşına

18-Kehf 62
gadâe-nâ : sabah kahvaltımız

18-Kehf 62
lekad : andolsun ki

18-Kehf 62
lekînâ : biz karşılaştık, maruz kaldık (hissettik)

18-Kehf 62
min seferi-nâ : seferimizden, yolculuğumuzdan (dolayı, sebebiyle)

18-Kehf 62
nasaben : yorgunluk, bitkinlik, meşakkat

18-Kehf 63
kâle : dedi

18-Kehf 63
e raeyte : gördün mü

18-Kehf 63
iz eveynâ : sığındığımız zaman, orada bulunduğumuz zaman

18-Kehf 63
ilas sahrati (ilâ es sahrati) : kayaya

18-Kehf 63
fe in-nî : o zaman gerçekten ben

18-Kehf 63
nesîtu : unuttum

18-Kehf 63
el hûte : balığı

18-Kehf 63
ve mâ ensâ-nî-hu : ve onu bana unutturmadı

18-Kehf 63
illeş şeytânu (illâ eş şeytânu) : şeytandan başkası

18-Kehf 63
en ezkure-hu : onu hatırlamayı

18-Kehf 63
vettehaze (ve ittehaze) : ve edindi (tuttu)

18-Kehf 63
sebîle-hu : kendi yolunu

18-Kehf 63
fî el bahri : denizde (denizin içinde)

18-Kehf 63
aceben : acayip, şaşılacak şekilde

18-Kehf 64
kâle : dedi

18-Kehf 64
zâlike : bu

18-Kehf 64
nebgı : talep ediyoruz, arıyoruz, ibtiga ediyoruz

18-Kehf 64
ferteddâ : o zaman döndüler

18-Kehf 65
fe vecedâ : böylece (ikisi) buldular

18-Kehf 65
abden : bir kul

18-Kehf 65
âteynâ-hu : biz ona verdik

18-Kehf 65
rahmeten : bir rahmet

18-Kehf 65
ve allemnâ-hu : ve biz ona öğrettik

18-Kehf 65
min ledun-nâ : ledun (gizli) ilmimizden

18-Kehf 65
ilmen : bir ilim

18-Kehf 66
kâle : dedi

18-Kehf 66
lehu : ona

18-Kehf 66
hel ettebiu-ke : sana tâbî olabilir miyim

18-Kehf 66
en tuallime-ni : senin bana öğretmen

18-Kehf 66
ullimte : sana öğretildi

18-Kehf 66
ruşden : rüşde ulaşma

18-Kehf 67
kâle : dedi

18-Kehf 67
inne-ke : muhakkak sen

18-Kehf 67
len testetîa : asla güç yetiremezsin, yapamazsın

18-Kehf 67
maiye : benimle beraber, benim maiyetimde

18-Kehf 67
sabren : sabırla, sabırlı olma

18-Kehf 68
ve keyfe : ve nasıl

18-Kehf 68
tesbiru alâ : sabredersin

18-Kehf 68
lem tuhıt : ihata edemedin, kavrayamadın

18-Kehf 68
hubren : haberdar edilerek

18-Kehf 69
kâle : dedi

18-Kehf 69
se tecidu-ni : beni bulacaksın

18-Kehf 69
inşâallahu (inşâe allâhu) : Allah dilerse

18-Kehf 69
sâbiren : sabreden (sabırlı olan)

18-Kehf 69
ve lâ a'sî : ve asi olmayacağım

18-Kehf 69
leke : sana

18-Kehf 69
emren : emir

18-Kehf 70
kâle : dedi

18-Kehf 70
fe : o taktirde

18-Kehf 70
in itteba'te-nî : eğer bana tâbî olursan

18-Kehf 70
fe lâ tes'el-nî : bana soru sorma

18-Kehf 70
an şey'in : bir şeyden

18-Kehf 70
uhdise \n(hadese) : ben bahsederim \n: (bahsetti, anlattı)

18-Kehf 70
leke : sana

18-Kehf 70
zikren : zikir, öğüt, kıssa, haber

18-Kehf 71
fentalakâ (fe intalakâ) : böylece (ikisi) gittiler

18-Kehf 71
fî es sefîneti : bir gemiye

18-Kehf 71
kâle : dedi

18-Kehf 71
e harakte-hâ : onu deldin mi

18-Kehf 71
ehle-hâ : onun ehlini (ahalisini, içinde bulunanları)

18-Kehf 71
lekad : andolsun

18-Kehf 71
ci'te : sen (geldin) yaptın, tahakkuk ettirdin

18-Kehf 71
şey'en : bir şey

18-Kehf 71
imren : büyük iş

18-Kehf 72
kâle : dedi

18-Kehf 72
e lem ekul : ben söylemedim mi, ben demedim mi

18-Kehf 72
inne-ke : muhakkak sen,

18-Kehf 72
len testetîa : asla güç yetiremezsin

18-Kehf 72
maiye : benimle beraber

18-Kehf 72
sabren : sabırlı olarak, sabırlı olma

18-Kehf 73
kâle : dedi

18-Kehf 73
nesîtu : unuttum

18-Kehf 73
ve lâ turhık-nî : ve bana yükleme,

18-Kehf 73
min emrî : benim emirlerimden (bana verilen emirlerde)

18-Kehf 73
usren : zorluk, güçlük

18-Kehf 74
fe : böylece

18-Kehf 74
intalekâ : ikisi gitti (oradan ayrıldı)

18-Kehf 74
lekıyâ : ikisi karşılaştılar, rastladılar

18-Kehf 74
gulâmen : (erkek) çocuk

18-Kehf 74
fe : o zaman

18-Kehf 74
katele-hu : onu öldürdü

18-Kehf 74
kâle : dedi

18-Kehf 74
e katelte : sen öldürdün mü

18-Kehf 74
nefsen : bir nefs

18-Kehf 74
zekiyyeten : temiz, masum

18-Kehf 74
nefsin : bir nefs

18-Kehf 74
lekad : andolsun

18-Kehf 74
ci'te : sen (geldin) yaptın, tahakkuk ettirdin

18-Kehf 74
şey'en : bir şey

18-Kehf 74
nukren : kötü, şeriate uymayan

18-Kehf 75
kâle : dedi

18-Kehf 75
e lem ekul : ben demedim mi

18-Kehf 75
leke : sana

18-Kehf 75
inne-ke : muhakkak sen

18-Kehf 75
len testetîa : güç yetiremezsin

18-Kehf 75
maiye : benimle beraber

18-Kehf 75
sabren : sabırlı olma

18-Kehf 76
kâle : dedi

18-Kehf 76
in seeltu-ke : eğer sana sorarsam

18-Kehf 76
an şey'in : bir şey

18-Kehf 76
ba'de-hâ : ondan sonra

18-Kehf 76
fe : öyleyse, o zaman, artık

18-Kehf 76
belagte : sen ulaştın

18-Kehf 76
min ledun-nî : benim yanımdan, benim tarafımdan

18-Kehf 76
uzren : özür, kabul edilebilir sebep

18-Kehf 77
fentalekâ hattâ izâ : böylece ikisi yola çıktılar

18-Kehf 77
eteyâ : ikisi geldiler

18-Kehf 77
ehle : şehir halkı

18-Kehf 77
karyetin : bir karye, bir kasaba, bir ülke

18-Kehf 77
ehle hâ : şehir halkı

18-Kehf 77
fe ebev : fakat çekindiler

18-Kehf 77
en yudayyifû humâ : ikisini misafir etmek

18-Kehf 77
fe : fakat, böylece

18-Kehf 77
vecedâ : (ikisi) buldular

18-Kehf 77
cidâren : bir duvar

18-Kehf 77
en yenkadda : yıkılmak üzere

18-Kehf 77
fe ekâme-hu : o zaman onu ikâme etti, düzeltti

18-Kehf 77
kâle : dedi

18-Kehf 77
lev : eğer

18-Kehf 77
şi'te : sen diledin

18-Kehf 77
lettehazte (le ittehaze) : elbette buna karşılık

18-Kehf 77
aleyhi : ona

18-Kehf 77
ecren : ecir, ücret, bedel

18-Kehf 78
kâle : dedi

18-Kehf 78
bey-nî ve beyni ke : benimle senin aranda, aramızda

18-Kehf 78
se unebbiu ke : sana haber vereceğim

18-Kehf 78
bi te'vîli : te'vîl, yorum, izah

18-Kehf 78
mâ lem testetı' : güç yetiremediğin şey

18-Kehf 78
aleyhi : ona

18-Kehf 78
sabren : sabırlı olarak, sabırlı olma

18-Kehf 79
emme : fakat, lâkin, amma

18-Kehf 79
es sefînetu : gemi

18-Kehf 79
fe kânet : o zaman oldu, idi

18-Kehf 79
li mesâkîne : fakirlere ait, fakirlerin

18-Kehf 79
ya'melûne : çalışıyorlar

18-Kehf 79
fî el bahri : denizde

18-Kehf 79
fe : böylece, bu sebeple

18-Kehf 79
eradtu : ben istedim

18-Kehf 79
en eîbe-hâ : onu kusurlu yapmak

18-Kehf 79
ve kâne : ve oldu, idi, vardı

18-Kehf 79
verâe-hum : onların arkasında

18-Kehf 79
melikun : bir kral

18-Kehf 79
ye'huzu : alıyor (ele geçiriyor)

18-Kehf 79
kulle sefînetin : bütün gemi(ler)

18-Kehf 79
gasben : gasbederek, zorla

18-Kehf 80
ve emmâ el gulâmu : ve fakat çocuğa (gelince)

18-Kehf 80
fe : o zaman, böylece

18-Kehf 80
kâne : oldu, idi

18-Kehf 80
ebevâ-hu : onun anne ve babası

18-Kehf 80
mu'mineyni : iki mü'min (mü'minler)

18-Kehf 80
fe : bundan dolayı, böylece

18-Kehf 80
en yurhika-humâ : onları (o ikisini küfre ve tuğyana) sürüklemek

18-Kehf 80
tugyânen : azgınlık

18-Kehf 80
ve kufren : ve küfür (inkâr)

18-Kehf 81
fe erednâ : böylece diledik, istedik

18-Kehf 81
en yubdile-humâ : onlara (o ikisi için) değiştirmesi

18-Kehf 81
hayren : (daha) hayırlısı

18-Kehf 81
zekâten : temiz

18-Kehf 81
ve akrebe : ve daha yakın

18-Kehf 81
ruhmen : merhamet (açısından)

18-Kehf 82
ve emmâ el cidâru : ve duvar meselesine gelince, duvar ise

18-Kehf 82
fe kâne : böylece idi

18-Kehf 82
li gulâmeyni : iki (erkek) çocuğa ait, iki (erkek) çocuğun

18-Kehf 82
yetîmeyni : iki yetim

18-Kehf 82
fî el medîneti : şehirde

18-Kehf 82
ve kâne : ve idi, vardı

18-Kehf 82
tahte-hu : onun altında

18-Kehf 82
kenzun : hazine, define

18-Kehf 82
lehumâ : ikisinin, ikisine ait

18-Kehf 82
ve kâne : ve idi

18-Kehf 82
ebû-humâ : ikisinin babası

18-Kehf 82
fe erâde : bu sebeple diledi, istedi

18-Kehf 82
rabbu-ke : senin Rabbin

18-Kehf 82
en yeblugâ : ikisinin erişmesini, ulaşmasını

18-Kehf 82
eşudde-humâ : onların en kuvvetli çağı, gençlik çağı

18-Kehf 82
ve yestahricâ : ve ikisinin çıkarması

18-Kehf 82
kenze-humâ : ikisinin definesi

18-Kehf 82
rahmeten : bir rahmet olarak

18-Kehf 82
min rabbi-ke : senin Rabbinden

18-Kehf 82
ve mâ fealtu-hu : ve onu ben yapmadım

18-Kehf 82
an emrî : kendi emrimden, kendi isteğimle

18-Kehf 82
zâlike : işte bu

18-Kehf 82
te'vîlu : te'vîl, yorum, izah

18-Kehf 82
lem testı' : sen güç yetiremedin

18-Kehf 82
aleyhi : ona

18-Kehf 82
sabren : sabırlı olma

18-Kehf 83
ve yes'elûne-ke : ve sana sorarlar

18-Kehf 83
an zi el karneyni : Zülkarneyn'den (iki karn sahibi)

18-Kehf 83
se etlû : tilâvet edeceğim, okuyacağım

18-Kehf 83
aleykum : size

18-Kehf 83
zikren : zikir, hatırlatma, kıssa, konu, bahis

18-Kehf 84
mekkennâ : sağlam yerleştirdik, kuvvetlendirdik, destekledik

18-Kehf 84
lehu : ona, onu

18-Kehf 84
fî el ardı : yeryüzünde

18-Kehf 84
ve âteynâ-hu : ve ona verdik

18-Kehf 84
min kulli şey'in : herşeyden

18-Kehf 84
sebeben : sebep, vesile

18-Kehf 85
fe etbea : böylece tâbî oldu

18-Kehf 85
sebeben : sebep, vesile

18-Kehf 86
belega : erişti, ulaştı

18-Kehf 86
magribe eş şemsi : güneşin battığı yer

18-Kehf 86
vecede-hâ : onu buldu

18-Kehf 86
hamietin : bulanık, çamurlu

18-Kehf 86
ve vecede : ve buldu

18-Kehf 86
inde-hâ : onun yanında

18-Kehf 86
kavmen : bir kavim, topluluk

18-Kehf 86
yâ ze el karneyni : ey Zülkarneyn

18-Kehf 86
en tuazzibe : senin azaba uğratman

18-Kehf 86
ve immâ : ve ya, veya

18-Kehf 86
en tettehıze : senin edinmen, ittihaz etmen

18-Kehf 86
husnen : güzellikle, iyilikle, güzel davranışla

18-Kehf 87
kâle : dedi

18-Kehf 87
emmâ : amma, lâkin, fakat

18-Kehf 87
men zaleme : kim zulmederse

18-Kehf 87
fe sevfe nuazzibu-hu : o taktirde ona azap edeceğiz

18-Kehf 87
summe : sonra

18-Kehf 87
yureddu : reddedilir, geri gönderilir

18-Kehf 87
fe yuazzibu-hu : o zaman onu azaplandırır

18-Kehf 87
azâben : bir azap (ile)

18-Kehf 87
nukren : dehşetli, çok şiddetli

18-Kehf 88
ve emmâ : ve amma, fakat

18-Kehf 88
men âmene : kim âmenû olursa (kim ölmeden evvel Allah'a ulaşmayı dilerse)

18-Kehf 88
ve amile sâlihan : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptı, amel etti

18-Kehf 88
fe lehu : o zaman onun için, onun

18-Kehf 88
cezâen : karşılık, mükâfat

18-Kehf 88
el husnâ : güzel

18-Kehf 88
ve se nekûlu : ve söyleyeceğiz

18-Kehf 88
lehu : ona

18-Kehf 88
min emri-nâ : emrimizden

18-Kehf 88
yusren : kolay olan

18-Kehf 89
summe : sonra

18-Kehf 89
etbea : tâbî oldu

18-Kehf 89
sebeben : vesile, sebep

18-Kehf 90
belega : ulaştı

18-Kehf 90
matlıa eş şemsi \n(talaa) : güneşin (tulû ettiği) doğduğu yer \n: (doğdu)

18-Kehf 90
vecede-hâ : onu buldu

18-Kehf 90
lem nec'al : kılmadık, yapmadık

18-Kehf 90
lehum : onlar için, onlara

18-Kehf 90
sitren : bir örtü, perde

18-Kehf 91
kezâlike : işte böyle

18-Kehf 91
ve kad : ve oldu, olmuştu

18-Kehf 91
ehatnâ : biz ihata ettik

18-Kehf 91
ledey-hi : onun yanında, huzurunda

18-Kehf 91
hubren : olayın sebebinden, gerçek durumdan haberdar olan

18-Kehf 92
summe : sonra

18-Kehf 92
etbea : tuttu

18-Kehf 92
sebeben : bir sebep

18-Kehf 93
belega : ulaştı

18-Kehf 93
beyne es seddeyni : iki seddin arası

18-Kehf 93
vecede : buldu

18-Kehf 93
kavmen : bir kavim

18-Kehf 93
lâ yekâdûne yefkahûne : (neredeyse hiç) anlamayan

18-Kehf 93
kavlen : söz

18-Kehf 94
yâ ze el karneyni : ey Zülkarneyn

18-Kehf 94
inne : muhakkak

18-Kehf 94
ye'cûce : yecüc

18-Kehf 94
ve me'cûce : ve mecüc

18-Kehf 94
mufsidûne : fesat çıkaranlar

18-Kehf 94
fî el ardı : yeryüzünde

18-Kehf 94
fe : bu yüzden, bu sebeple

18-Kehf 94
hel : mı

18-Kehf 94
nec'alu : biz kılalım, biz yapalım

18-Kehf 94
leke : sana

18-Kehf 94
harcen : harç, ücret

18-Kehf 94
en tec'ale : senin yapman

18-Kehf 94
beyne-nâ ve beyne-hum : onlarla bizim aramız

18-Kehf 94
sedden : bir set

18-Kehf 95
kâle : dedi

18-Kehf 95
mâ mekken-nî : beni kuvvetlendirdiği (desteklediği) şeyler

18-Kehf 95
fe : öyleyse, şimdi

18-Kehf 95
eînû-nî : bana yardım edin

18-Kehf 95
bi kuvvetin : güçle, kuvvetle

18-Kehf 95
ec'al : yapayım

18-Kehf 95
beyne-kum ve beyne-hum : onlarla sizin aranıza

18-Kehf 95
redmen : çok sağlam engel

18-Kehf 96
zubere el hadîdi : demir parçaları

18-Kehf 96
beyne es sadafeyni : iki dağın arası

18-Kehf 96
kâle infuhû : körükleyin dedi

18-Kehf 96
izâ ceale-hu : onu yaptığı zaman

18-Kehf 96
nâren : ateş (hali)

18-Kehf 96
kâle : dedi

18-Kehf 96
aleyhi : onun üzerine

18-Kehf 96
kıtren : erimiş bakır

18-Kehf 97
femestâû (fe ma istetaû) : böylece, artık güçleri yetmez

18-Kehf 97
en yazherû-hu : ona zahir olmaya (üstün gelmeye), onu aşmaya

18-Kehf 97
ve mestetâû (ma istetaû) : ve muktedir olamazlar, güçleri yetmez

18-Kehf 97
lehu : onu

18-Kehf 97
nakben : delerek

18-Kehf 98
kâle : dedi

18-Kehf 98
rahmetun : rahmet

18-Kehf 98
fe : öyleyse, o zaman, ama

18-Kehf 98
izâ câe : geldiği zaman

18-Kehf 98
ceale-hu : onu kılar, yapar

18-Kehf 98
dekkâe : kırıp ufaladı, yerle bir etti

18-Kehf 98
ve kâne : ve oldu

18-Kehf 99
ve teraknâ : ve biz terkettik, bıraktık

18-Kehf 99
yevmeizin : izin günü

18-Kehf 99
yemûcu : (birbirlerine) karışır

18-Kehf 99
ve nufiha : ve üfürüldü

18-Kehf 99
fî es sûri : sur'a

18-Kehf 99
fe : artık, o zaman

18-Kehf 99
cema'nâ-hum : onları topladık

18-Kehf 99
cem'an : hepsini

18-Kehf 100
ve aradnâ : ve arz ettik, gösterdik

18-Kehf 100
cehenneme : cehennemi

18-Kehf 100
yevmeizin : izin günü, o gün

18-Kehf 100
li el kâfirîne : inkâr edenlere, kâfirlere

18-Kehf 101
ellezîne : onlar

18-Kehf 101
kânet : idi, oldu

18-Kehf 101
ve kânû : ve oldular

18-Kehf 101
lâ yestetîûne : güçleri yetmez, muktedir olamazlar

18-Kehf 101
sem'an : işitmeye

18-Kehf 102
e : mı

18-Kehf 102
fe hasibe : yoksa zannettiler

18-Kehf 102
ellezîne keferû : kâfirler, inkâr eden kimseler

18-Kehf 102
en yettehızû : edindiklerini

18-Kehf 102
evliyâe : evliya, dostlar, veliler

18-Kehf 102
a'tednâ : hazırladık

18-Kehf 102
cehenneme : cehennemi

18-Kehf 102
li el kâfirîne : kâfirler için, kâfirlere

18-Kehf 102
nuzulen : ikram olarak, kalacak yer olarak

18-Kehf 103
hel : mi

18-Kehf 103
nunebbiu-kum : size haber vereyim

18-Kehf 103
bi el ahserîne : en çok hüsrana uğrayanları

18-Kehf 103
a'mâlen : ameller açısından

18-Kehf 104
ellezîne : onlar

18-Kehf 104
dalle : saptı (kaybettikleri dereceler, kazandıkları derecelerden daha fazla oldu)

18-Kehf 104
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

18-Kehf 104
ve hum : ve onlar

18-Kehf 104
yahsebûne : zannediyorlar

18-Kehf 104
enne-hum : olduğunu

18-Kehf 104
yuhsinûne : güzel davranıyorlar, güzel ameller yapıyorlar

18-Kehf 105
ulâike ellezîne : işte o kimseler, onlar

18-Kehf 105
keferû : inkâr ettiler, örttüler

18-Kehf 105
ve likâi-hî : ve ona ulaşmak, ona mülâki olmak (ölmeden önce ruhun Allah'a ulaşması)

18-Kehf 105
fe habitat : o zaman, böylece boşa gitti, heba oldu

18-Kehf 105
fe lâ nukîmu : bu sebeple ikame etmeyeceğiz, yapmayacağız

18-Kehf 105
lehum : onlar için, onlara

18-Kehf 105
yevme el kıyameti : kıyâmet günü

18-Kehf 105
veznen : vezin, ölçü, mizan

18-Kehf 106
zâlike : işte bu

18-Kehf 106
cezâu-hum : onların cezası

18-Kehf 106
cehennemu : cehennem

18-Kehf 106
keferû : inkâr ettiler, örttüler

18-Kehf 106
ve ittehazû : ve edindiler

18-Kehf 106
ve rusulî : ve resûllerim

18-Kehf 106
huzuven : alay konusu

18-Kehf 107
innellezîne (inne ellezîne) : muhakkak o kimseler, onlar

18-Kehf 107
âmenû : Allah'a ulaşmayı dileyenler

18-Kehf 107
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yapanlar, işleyenler

18-Kehf 107
kânet : idi, oldu

18-Kehf 107
lehum : onlar için, onlara

18-Kehf 107
cennâtu el firdevsi : firdevs cennetleri

18-Kehf 107
nuzulen : ikram olarak, kalacak yer olarak

18-Kehf 108
hâlidîne : ebediyyen, kalıcı olanlar

18-Kehf 108
lâ yebgûne : ibtiga etmezler, istemezler

18-Kehf 108
hıvelen : ayrılmak

18-Kehf 109
lev : eğer, ise, olsa

18-Kehf 109
kâne el bahru : deniz(ler) oldu

18-Kehf 109
midâden : mürekkep

18-Kehf 109
li kelimâti : kelimeler, sözler için

18-Kehf 109
le nefide el bahru : deniz(ler) biter, tükenir

18-Kehf 109
kable en tenfede : bitmesinden (tükenmesinden) önce, bitmeden

18-Kehf 109
kelimâtu : sözler, kelimeler

18-Kehf 109
ve lev : ve eğer, ise, olsa

18-Kehf 109
mededen : imdat (yardım) olarak

18-Kehf 110
innemâ : ancak, sadece, yalnız

18-Kehf 110
ene : ben

18-Kehf 110
beşerun : bir beşer

18-Kehf 110
ileyye : bana

18-Kehf 110
ennemâ : olduğu

18-Kehf 110
fe men : artık kim

18-Kehf 110
kâne yercû : dilerse

18-Kehf 110
likâe : ulaşmayı, mülâki olmayı

18-Kehf 110
fe li ya'mel : o zaman amel etsin, yapsın

18-Kehf 110
amelen sâlihan : salih amel (nefs tezkiyesi)

18-Kehf 110
ve lâ yuşrik : ve şirk koşmasın

18-Kehf 110
bi ıbâdeti : ibadetine

18-Kehf 110
ehaden : (başka) birisi (başka birşeyi)

19-Meryem 2
zikru rahmeti : rahmetin zikri

19-Meryem 2
rabbi-ke : senin Rabbin

19-Meryem 2
abde-hu : onun kulu

19-Meryem 2
zekeriyyâ : Zekeriya

19-Meryem 3
rabbe-hu : onun Rabbi, kendi Rabbi

19-Meryem 3
nidâen : seslenerek

19-Meryem 3
hafiyyen : gizlice, sessizce

19-Meryem 4
kâle : dedi

19-Meryem 4
vehene : zayıfladı, güçsüzleşti

19-Meryem 4
el azmu : kemik

19-Meryem 4
ve işteale : ve tutuştu, yayıldı

19-Meryem 4
er re'su : baş

19-Meryem 4
şeyben : ağararak (saçın ağarması)

19-Meryem 4
ve lem ekun : ve ben olmadım

19-Meryem 4
bi duâi-ke : sana dua etmek ile

19-Meryem 4
şakıyyen : şâkî

19-Meryem 5
ve in-nî : ve muhakkak ki ben

19-Meryem 5
el mevâliye : yakınlar (velâyet sahibi olanlar, benim soyumdan gelenler)

19-Meryem 5
min verâî : benim arkamdan, benden sonra

19-Meryem 5
ve kânet : ve oldu

19-Meryem 5
imreetî : benim kadınım

19-Meryem 5
âkıran \n(akere) : akir oldu, yaşlandı (yaşlılık sebebiyle çocuğu olma özelliği kesildi) \n: (kesti, sonuna geldi)

19-Meryem 5
fe : artık, bundan sonra, bu sebeple

19-Meryem 5
heb lî : bana bağışla

19-Meryem 5
min ledun-ke : senin katından

19-Meryem 5
veliyyen : bir dost, yardımcı

19-Meryem 6
yerisu-nî : bana varis olsun

19-Meryem 6
ve yerisu : ve varis olsun

19-Meryem 6
min âli ya'kûbe : Yâkub'un ailesinden (ailesine)

19-Meryem 6
vec'al-hu : ve onu kıl

19-Meryem 6
radıyyen : razı olarak, razı olan

19-Meryem 7
yâ zekeriyyâ : ey Zekeriya

19-Meryem 7
nubeşşiru-ke : biz seni müjdeliyoruz

19-Meryem 7
lem nec'al : kılmadık, yapmadık

19-Meryem 7
lehu : onu

19-Meryem 7
semiyyen : isimlendirerek (isimlendirme)

19-Meryem 8
kâle : dedi

19-Meryem 8
ennâ : nasıl

19-Meryem 8
yekûnu lî : benim olur (olabilir)

19-Meryem 8
ve kânet : ve oldu

19-Meryem 8
imreetî : benim kadınım

19-Meryem 8
ve kad : ve olmuştu, oldu

19-Meryem 8
belagtu : ulaştım

19-Meryem 8
min el kiberi \n(el kebîru) : ihtiyarlıktan, ihtiyarlığa \n: (büyük, yaşlı, ihtiyar)

19-Meryem 8
ıtiyyen \n(atâ) : yaşlanarak \n: (haddi aştı, hududu geçti)

19-Meryem 9
kâle : dedi

19-Meryem 9
kezâlike : işte böyle

19-Meryem 9
kâle : dedi

19-Meryem 9
rabbu-ke : senin Rabbin

19-Meryem 9
huve : o

19-Meryem 9
aleyye : bana

19-Meryem 9
heyyinun : kolaydır

19-Meryem 9
ve kad : ve olmuştu

19-Meryem 9
halaktu-ke : seni yarattım

19-Meryem 9
ve lem teku : ve sen değildin

19-Meryem 9
şey'en : bir şey

19-Meryem 10
kâle : dedi

19-Meryem 10
lî âyeten : bir âyet, bir delil, bir işaret

19-Meryem 10
kâle : dedi

19-Meryem 10
âyetu-ke : senin âyetin, senin delilin, senin işaretin

19-Meryem 10
ellâ tukellime : konuşmaman, konuşamaman

19-Meryem 10
en nâse : insanlar

19-Meryem 10
selâse : üç

19-Meryem 10
leyâlin (leyl) : geceler (gece)

19-Meryem 10
seviyyen : seviyeli, düzgün, normal, sağlıklı

19-Meryem 11
fe : böylece, bundan sonra

19-Meryem 11
harece : çıktı

19-Meryem 11
min el mihrâbi : mihraptan

19-Meryem 11
fe : böylece

19-Meryem 11
evhâ : vahyetti (konuşmadan, iç sesiyle duyurdu)

19-Meryem 11
ileyhim : onlara

19-Meryem 11
en sebbihû : tesbih etmeleri

19-Meryem 11
bukreten : (erken) sabahleyin

19-Meryem 11
ve aşiyyen : ve (günün sonu) akşamleyin

19-Meryem 12
huzil kitâbe (huz el kitabe) : kitabı al

19-Meryem 12
bi kuvvetin : kuvvetle (dikkatle)

19-Meryem 12
ve âteynâ-hu : ve ona verdik

19-Meryem 12
el hukme : hüküm, hikmet

19-Meryem 12
sabiyyen : sabi (sübyan) iken, çocuk iken (küçük yaşta)

19-Meryem 13
ve hanânen : ve sevgi

19-Meryem 13
min ledun-nâ : katımızdan

19-Meryem 13
ve zekâten : ve zekât, temizlik, nefs tezkiyesi

19-Meryem 13
ve kâne : ve oldu, idi

19-Meryem 13
takıyyen : takva sahibi

19-Meryem 14
ve berren : ve itaatkâr, iyi ve güzel davranış

19-Meryem 14
bi vâlideyhi : ana babasına

19-Meryem 14
ve lem yekun : ve olmadı, değildi

19-Meryem 14
cebbâren : cebbar, zorba

19-Meryem 14
asıyyen : asi olan, isyan eden

19-Meryem 15
ve selâmun : ve selâm olsun

19-Meryem 15
aleyhi : onun üzerine, ona

19-Meryem 15
yevme vulide : doğduğu gün

19-Meryem 15
ve yevme yemûtu : ve öleceği gün

19-Meryem 15
ve yevme yub'asu : ve beas edileceği (yeniden diriltileceği) gün

19-Meryem 15
hayyen : diri, canlı olarak

19-Meryem 16
vezkur (ve uzkur) : ve zikret

19-Meryem 16
fîl kitâbı (fî el kitabı) : kitapta

19-Meryem 16
meryeme : Meryem'i

19-Meryem 16
izintebezet (iz intebezet) : çekilmişti, uzaklaşmıştı

19-Meryem 16
min ehli-hâ : ailesinden

19-Meryem 16
mekânen : bir yer, bir mekân

19-Meryem 16
şarkıyyen : şark (doğu) tarafı

19-Meryem 17
fettehazet (fe ittehazet) : sonra da edindi, yaptı

19-Meryem 17
hicâben : bir perde

19-Meryem 17
fe : o zaman

19-Meryem 17
erselnâ : gönderdik

19-Meryem 17
ileyhâ : ona

19-Meryem 17
fe : böylece, artık

19-Meryem 17
temessele : temessül etti, suretinde göründü

19-Meryem 17
lehâ : ona

19-Meryem 17
beşeren : beşer, insan

19-Meryem 17
seviyyen : düzgün, normal

19-Meryem 18
kâlet : dedi

19-Meryem 18
eûzu : ben sığınırım

19-Meryem 18
bir rahmâni (bi er rahmâni) : Rahmân'a

19-Meryem 18
min-ke : senden

19-Meryem 18
in kunte : eğer sen isen

19-Meryem 18
tekıyyen : takva sahibi

19-Meryem 19
kâle : dedi

19-Meryem 19
innemâ : sadece, yalnız

19-Meryem 19
ene : ben

19-Meryem 19
resûlu : resûl (elçi)

19-Meryem 19
li ehebe leki : sana armağan etmem, bağışlamam için

19-Meryem 19
gulâmen : bir erkek çocuk

19-Meryem 19
zekiyyen : temiz, temiz olan

19-Meryem 20
kâlet : dedi

19-Meryem 20
ennâ : nasıl

19-Meryem 20
yekûnu : olur

19-Meryem 20
ve lem yemses-nî : ve bana dokunmadı

19-Meryem 20
beşerun : bir beşer, bir insan

19-Meryem 20
ve lem eku : ve ben olmadım

19-Meryem 20
bagıyyen : azgınlık, iffetsizlik

19-Meryem 21
kâle : dedi

19-Meryem 21
kezâliki : işte böyle

19-Meryem 21
kâle : dedi

19-Meryem 21
huve : o

19-Meryem 21
aleyye : benim için, bana

19-Meryem 21
heyyinun : kolay

19-Meryem 21
ve li nec'ale-hû : ve onu kılmamız için

19-Meryem 21
âyeten : bir âyet

19-Meryem 21
li en nâsi : insanlara

19-Meryem 21
ve rahmeten : ve bir rahmet

19-Meryem 21
ve kâne : ve oldu

19-Meryem 21
emren : emir

19-Meryem 21
makdıyyen : kaza edilmiş, yerine getirilmiş

19-Meryem 22
fe : böylece

19-Meryem 22
hamelet-hu : ona hamile kaldı

19-Meryem 22
fentebezet (fe intebezet) : sonra çekildi

19-Meryem 22
mekânen : mekân, yer

19-Meryem 22
kasıyyen : uzak

19-Meryem 23
fe : böylece, sonra

19-Meryem 23
ecâe-ha : onu mecbur etti

19-Meryem 23
el mehâdû : doğum sancısı

19-Meryem 23
ilâ ciz'ın nahleti : hurma ağacının gövdesine

19-Meryem 23
kâlet : dedi

19-Meryem 23
yâ leyte-nî : keşke ben olsaydım

19-Meryem 23
kable : önce

19-Meryem 23
ve kuntu : ve ben oldum

19-Meryem 23
nesyen : unutularak

19-Meryem 23
mensiyyen : unutulan

19-Meryem 24
fe : böylece, o zaman

19-Meryem 24
ellâ : olma

19-Meryem 24
tahzenî : üzülme, mahzun

19-Meryem 24
kad ceale : kılmıştı

19-Meryem 24
tahte-ki : senin altından (alt yanından)

19-Meryem 24
seriyyen : bir ark, su yolu

19-Meryem 25
ve huzzî : ve hızlıca salla, silkele

19-Meryem 25
ileyki : senin üzerine, sana

19-Meryem 25
bi ciz'ın nahleti : hurma ağacının gövdesini

19-Meryem 25
aleyki : senin üzerine

19-Meryem 25
rutaben : taze

19-Meryem 25
ceniyyen : toplanarak, devşirilerek

19-Meryem 26
fe : böylece, artık

19-Meryem 26
veşrebî \n(şeribe) : ve iç \n: (içti)

19-Meryem 26
ve karrî aynen : ve gözün aydın olsun

19-Meryem 26
fe immâ : fakat, eğer, ama

19-Meryem 26
terayinne : görürsün

19-Meryem 26
min el beşeri : beşerden

19-Meryem 26
ehaden : bir kimse

19-Meryem 26
fe : o zaman

19-Meryem 26
nezertu : adadım, nezrettim

19-Meryem 26
li er rahmâni : Rahmân'a

19-Meryem 26
savmen : oruç (konuşmama orucu)

19-Meryem 26
fe len ukellime : bu sebeple asla konuşmayacağım

19-Meryem 26
el yevme : bugün

19-Meryem 26
insiyyen : ins, insan

19-Meryem 27
fe : böylece

19-Meryem 27
etet bi \n(etet) : getirdi \n: (geldi)

19-Meryem 27
kavme-hâ : kendi kavmine (onun kavmine)

19-Meryem 27
yâ meryemu : ey Meryem

19-Meryem 27
lekad : andolsun ki

19-Meryem 27
şey'en : bir şey

19-Meryem 27
feriyyen : acayip, çirkin, kötü

19-Meryem 28
uhte hârûne : Harun'un kızkardeşi

19-Meryem 28
mâ kâne : olmadı, değildi

19-Meryem 28
ebû-ki : senin baban

19-Meryem 28
imrae : bir adam

19-Meryem 28
sev'in : kötü

19-Meryem 28
ve mâ kânet : ve değildi

19-Meryem 28
begıyyen : azgın, iffetsiz

19-Meryem 29
fe : böylece, bunun üzerine

19-Meryem 29
eşâret : işaret etti

19-Meryem 29
ileyhi : ona, onu

19-Meryem 29
keyfe : nasıl

19-Meryem 29
nukellimu : biz konuşuruz

19-Meryem 29
men kâne : olan kimse

19-Meryem 29
fî el mehdi : beşikte

19-Meryem 29
sabiyyen : sabi, bebek

19-Meryem 30
kâle : dedi

19-Meryem 30
âtâniye : bana verdi

19-Meryem 30
el kitâbe : kitap

19-Meryem 30
ve ceale-nî : ve beni kıldı

19-Meryem 30
nebiyyen : nebî, peygamber

19-Meryem 31
ve ceale-nî : ve beni kıldı

19-Meryem 31
mubâreken : mübarek

19-Meryem 31
eyne mâ kuntu : ben nerede bulunsam, bulunduğum heryerde

19-Meryem 31
ve evsâ-nî : bana vasiyet etti, emretti

19-Meryem 31
bi es salâti : namazı

19-Meryem 31
ve ez zekâti : ve zekât

19-Meryem 31
mâ dumtu hayyen : hayatta kaldığım sürece

19-Meryem 32
ve berren : ve birr sahibi

19-Meryem 32
bi vâlidetî : anneme (karşı)

19-Meryem 32
ve lem yec'al-nî : ve beni kılmadı

19-Meryem 32
cebbâren : bir cebbar (zorba)

19-Meryem 32
şakıyyen : şâkî

19-Meryem 33
ve es selâmu : ve selâm, selâmet

19-Meryem 33
aleyye : benim üzerimedir, banadır

19-Meryem 33
yevme vulidtu : benim doğduğum gün

19-Meryem 33
ve yevme emûtu : ve benim öleceğim gün

19-Meryem 33
ve yevme ub'asu : ve beas edileceğim (diriltileceğim) gün

19-Meryem 33
hayyen : diri, canlı

19-Meryem 34
zâlike : işte bu

19-Meryem 34
isebnu meryeme : Meryemoğlu İsa

19-Meryem 34
kavle el hakkı : Hakk'ın

19-Meryem 34
ellezî : ki o

19-Meryem 34
yemterûne : şüphe ediyorlar

19-Meryem 35
mâ kâne : olmadı, olmaz

19-Meryem 35
en yettehıze : (onun) edinmesi

19-Meryem 35
min veledin : veled, bir erkek çocuk

19-Meryem 35
subhâne-hu : o sübhandır, herşeyden münezzehtir

19-Meryem 35
emren : bir emir, bir iş

19-Meryem 35
fe innemâ : o taktirde sadece

19-Meryem 35
yekûlu : der, söyler

19-Meryem 35
lehu : ona

19-Meryem 35
fe : böylece, o zaman, hemen

19-Meryem 35
yekûnu : o olur

19-Meryem 36
ve innallâhe : ve muhakkak ki Allah

19-Meryem 36
ve rabbu-kum : ve sizin Rabbiniz

19-Meryem 36
fa'budûhu (fe u'budû-hu) : ona kul olun

19-Meryem 36
sırâtun mustekîmun : Sıratı Mustakîm

19-Meryem 37
fahtelefe (fe ihtelefe) : ayrılığa düştüler, ihtilâf ettiler

19-Meryem 37
el ahzâbu : gruplar, hizipler

19-Meryem 37
min beyni-him : onların arasından, kendi aralarında

19-Meryem 37
fe : o zaman

19-Meryem 37
veylun : vay haline

19-Meryem 37
li ellezîne keferû : inkâr edenlere, kâfir olanlara

19-Meryem 37
min meşhedi : müşahede edilmesinden dolayı, müşahede edildiği (şahit olunduğu) zaman

19-Meryem 37
yevmin azîmin : büyük gün

19-Meryem 38
esmi' bi-him : onlara işittir (neler neler, hayret edilecek şeyler işittirilir)

19-Meryem 38
ve ebsır : ve göster (neler neler, hayret edilecek şeyler gösterilir)

19-Meryem 38
yevme ye'tûne-nâ : bize gelecekleri gün

19-Meryem 38
ez zâlimûne : zalimler

19-Meryem 38
el yevme : bugün

19-Meryem 39
ve enzir-hum : ve onları uyar

19-Meryem 39
yevme el hasreti : hasret günü

19-Meryem 39
iz kudıye el emru : emir yerine getirildiği zaman

19-Meryem 39
ve hum : ve onlar

19-Meryem 39
gafletin : gaflet

19-Meryem 39
ve hum : ve onlar

19-Meryem 39
lâ yu'minûne : mü'min olmuyorlar, mü'min değiller

19-Meryem 40
nerisu : biz varisiz, biz varis olacağız

19-Meryem 40
el arda : yeryüzü

19-Meryem 40
ve men aleyhâ : ve onun üzerinde olan kimseler (kişiler)

19-Meryem 40
ve ileynâ : ve bize

19-Meryem 40
yurceûne : döndürülecekler

19-Meryem 41
vezkur (ve uzkur) : ve zikret

19-Meryem 41
fî el kitâbi : kitapta

19-Meryem 41
ibrâhîme : İbrâhîm

19-Meryem 41
inne-hu : muhakkak o, çünkü o

19-Meryem 41
kâne : oldu, idi

19-Meryem 41
nebiyyen : nebî, peygamber

19-Meryem 42
iz kâle : demişti

19-Meryem 42
li ebî-hi : babasına

19-Meryem 42
ebeti : babacığım

19-Meryem 42
lime : niçin

19-Meryem 42
mâ lâ yesmau : işitmeyen şey

19-Meryem 42
ve lâ yubsıru : ve görmeyen

19-Meryem 42
ve lâ yugnî an-ke : ve sana faydası olmayan

19-Meryem 42
şey'en : şey, bir şey

19-Meryem 43
yâ ebeti : ey babacığım

19-Meryem 43
câe-nî : bana geldi

19-Meryem 43
min el ilmi : (ilimden) bir ilim

19-Meryem 43
mâ lem ye'ti-ke : sana gelmeyen

19-Meryem 43
fettebi'nî (fe ittebi'-nî) : bundan sonra, öyleyse bana tâbî ol

19-Meryem 43
ehdi-ke : seni hidayet edeyim (ulaştırayım)

19-Meryem 43
seviyyen : seviyeli, düzgün, doğru (Allah'a ulaştıran)

19-Meryem 44
yâ ebeti : ey babacığım

19-Meryem 44
lâ ta'budi eş şeytâne : şeytana kul olma

19-Meryem 44
inne eş şeytâne : muhakkak şeytan

19-Meryem 44
kâne : oldu

19-Meryem 44
li er rahmâni : Rahmân'a

19-Meryem 44
asıyyen : asi, isyankâr

19-Meryem 45
yâ ebeti : ey babacığım

19-Meryem 45
ehâfu : korkuyorum

19-Meryem 45
en yemesse-ke : sana dokunması

19-Meryem 45
min er rahmâni : Rahmân'dan

19-Meryem 45
fe : böylece, o zaman, o durumda

19-Meryem 45
tekûne : sen olursun

19-Meryem 45
li eş şeytâni : şeytan için

19-Meryem 45
veliyyen : velî, dost

19-Meryem 46
kâle : dedi

19-Meryem 46
e râgıbun ... (... an) : rağbet etmiyor musun (kıymet vermiyor musun)

19-Meryem 46
ente : sen

19-Meryem 46
an âlihetî : ilâhlarımdan

19-Meryem 46
lein : eğer

19-Meryem 46
lem tentehi : sen vazgeçmezsin

19-Meryem 46
le ercumenne-ke : mutlaka seni taşlarım

19-Meryem 46
ve uhcur-nî : ve benden uzaklaş, benden ayrıl

19-Meryem 46
meliyyen : uzun müddet

19-Meryem 47
kâle : dedi

19-Meryem 47
selâmun : selâm olsun

19-Meryem 47
aleyke : sana, senin üzerine

19-Meryem 47
se estagfiru : mağfiret dileyeceğim

19-Meryem 47
leke : senin için

19-Meryem 47
inne-hu : muhakkak o, çünkü o

19-Meryem 47
kâne : oldu, dır

19-Meryem 47
hafiyyen : (çok) lütufkâr

19-Meryem 48
ve a'tezilu-kum : ve sizden ayrılıyorum

19-Meryem 48
ve mâ ted'ûne : ve sizin dua ettiğiniz şeyler

19-Meryem 48
ve ed'û : ve dua ediyorum

19-Meryem 48
ellâ ekûne : ben olmam

19-Meryem 48
şakıyyen : şâkî

19-Meryem 49
fe : böylece

19-Meryem 49
lemmâ'tezelehum : onlardan ayrıldığı zaman

19-Meryem 49
ve mâ ya'budûne : ve onların kul olduğu şeyler

19-Meryem 49
vehebnâ : ve hibe ettik (o istemeden) bahşettik

19-Meryem 49
lehû : ona

19-Meryem 49
ve ya'kûbe : ve Yâkub'u

19-Meryem 49
ve kullen : ve hepsini

19-Meryem 49
cealnâ : kıldık

19-Meryem 49
nebiyyen : nebî, peygamber

19-Meryem 50
ve vehebnâ : ve hibe ettik, karşılıksız verdik, bahşettik

19-Meryem 50
lehum : onlara

19-Meryem 50
min rahmeti-nâ : rahmetimizden

19-Meryem 50
ve cealnâ : ve kıldık

19-Meryem 50
lehum : onlara

19-Meryem 50
lisâne : lisan, dil

19-Meryem 50
aliyyen : âlî, yüce, üstün

19-Meryem 51
vezkur (ve uzkur) : ve zikret

19-Meryem 51
fî el kitâbi : kitapta

19-Meryem 51
inne-hu : muhakkak o, çünkü o

19-Meryem 51
kâne : oldu, idi

19-Meryem 51
muhlesan : muhlis (nefsini Allah'a teslim etmiş)

19-Meryem 51
ve kâne : ve oldu

19-Meryem 51
resûlen : resûl

19-Meryem 51
nebiyyen : nebî, peygamber

19-Meryem 52
ve nâdeynâ-hu : ve ona seslendik

19-Meryem 52
min cânibi et tûri : Tur'un yanından

19-Meryem 52
el eymeni : sağ taraf

19-Meryem 52
ve karrebnâ-hu : ve onu yaklaştırdık

19-Meryem 52
neciyyen : fısıltıyla konuşmak, söyleşmek

19-Meryem 53
ve vehebnâ : ve bahşettik

19-Meryem 53
lehu : ona

19-Meryem 53
min rahmeti-nâ : rahmetimizden

19-Meryem 53
ehâ-hu : onun kardeşi

19-Meryem 53
hârûne : Harun

19-Meryem 53
nebiyyen : nebî (peygamber) olarak

19-Meryem 54
vezkur (ve uzkur) : ve zikret

19-Meryem 54
fî el kitâbi : kitapta

19-Meryem 54
ismâîle : İsmail

19-Meryem 54
inne-hu : muhakkak o, çünkü o

19-Meryem 54
kâne : oldu, idi

19-Meryem 54
el va'di : vaad, söz

19-Meryem 54
ve kâne : ve oldu, idi

19-Meryem 54
resûlen : bir resûl

19-Meryem 54
nebiyyen : nebî (peygamber)

19-Meryem 55
ve kâne : ve oldu, idi

19-Meryem 55
ye'muru : emrediyor

19-Meryem 55
ehle-hu : onun ailesi, onun halkı

19-Meryem 55
bi es salâti : namazı

19-Meryem 55
ve ez zekâti : ve zekât

19-Meryem 55
ve kâne : ve oldu, idi

19-Meryem 55
inde rabbi-hî : Rabbinin katında

19-Meryem 55
mardıyyen : kendisinden razı olunan

19-Meryem 56
vezkur (ve uzkur) : ve zikret

19-Meryem 56
fî el kitâbi : kitapta

19-Meryem 56
idrîse : İdris

19-Meryem 56
inne-hu : çünkü o, muhakkak ki o

19-Meryem 56
kâne : oldu, idi

19-Meryem 56
nebiyyen : nebî (peygamber)

19-Meryem 57
ve refa'nâ-hu : ve biz onu yükselttik

19-Meryem 57
mekânen : mekân, makam

19-Meryem 57
aliyyen : (çok) yüce

19-Meryem 58
ulâike : İşte onlar

19-Meryem 58
ellezîne : onlar ki

19-Meryem 58
en'ame allâhu : Allah ni'metlendirdi

19-Meryem 58
aleyhim : onları

19-Meryem 58
min en nebiyyîne : nebî (peygamber)lerden

19-Meryem 58
min zurriyyeti : zürriyyetinden, neslinden

19-Meryem 58
âdeme : Âdem

19-Meryem 58
ve mimmen (min men) : ve kimselerden, kişilerden

19-Meryem 58
hamelnâ : taşıdık

19-Meryem 58
mea : beraber

19-Meryem 58
ve min zurriyyeti : ve zürriyyetinden, neslinden

19-Meryem 58
ibrâhîme : İbrâhîm

19-Meryem 58
ve isrâîle : ve İsrail

19-Meryem 58
ve mimmen : ve kimselerden, kişilerden

19-Meryem 58
hedeynâ : hidayete erdirdik

19-Meryem 58
vectebeynâ : ve seçtik

19-Meryem 58
aleyhim : onlara

19-Meryem 58
âyâtu er rahmâni : Rahmân'ın âyetleri

19-Meryem 58
succeden : secde ederek

19-Meryem 58
ve bukiyyen : ve ağlayarak

19-Meryem 59
fe : böylece, bundan sonra

19-Meryem 59
halefe : arkasından geldi

19-Meryem 59
edâu es salâte : namazı ihmal (zayi) ettiler

19-Meryem 59
vettebeû (ve ittebeû) : ve tâbî oldular

19-Meryem 59
eş şehevâti : şehvetler, nefsin arzuları

19-Meryem 59
fe sevfe : artık yakında

19-Meryem 59
yelkavne : karşılaşacaklar

19-Meryem 59
gayyen : gayy (cehennemde bir bölüm)

19-Meryem 60
men tâbe : tövbe eden kimse

19-Meryem 60
ve âmene : ve âmenû oldu

19-Meryem 60
ve amile sâlihan : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptı

19-Meryem 60
fe : o zaman, böylece

19-Meryem 60
ulâike : işte onlar

19-Meryem 60
yedhulûne : girecekler

19-Meryem 60
el cennete : cennet

19-Meryem 60
ve lâ yuzlemûne : ve zulmedilmezler

19-Meryem 60
şey'en : bir şey

19-Meryem 61
cennâti : cennetler

19-Meryem 61
adninilletî (adnin elletî) : adn (cenneti) ki onu

19-Meryem 61
vaade : vaadetti

19-Meryem 61
er rahmânu : Rahmân

19-Meryem 61
ibâde-hu : onun kulları, kullarına

19-Meryem 61
bi el gaybi : gaybta, gıyaben

19-Meryem 61
inne-hu : muhakkak ki o, çünkü o

19-Meryem 61
kâne : oldu, idi

19-Meryem 61
me'tiyyen : yerine gelecektir

19-Meryem 62
lâ yesmeûne : işitmezler

19-Meryem 62
lagven : boş söz

19-Meryem 62
selâmen : selâm

19-Meryem 62
ve lehum : ve onlar için, onlara, onların vardır

19-Meryem 62
bukreten : sabah, sabahleyin

19-Meryem 62
ve aşiyyen : ve akşam, akşamleyin

19-Meryem 63
tilke : işte bu

19-Meryem 63
el cennetu elletî : cennet ki o

19-Meryem 63
men kâne : olan kimse

19-Meryem 63
takıyyen : takva sahibi

19-Meryem 64
ve mâ netenezzelu : ve biz inmeyiz

19-Meryem 64
bi emri : emriyle

19-Meryem 64
rabbi-ke : senin Rabbin

19-Meryem 64
lehu : onun için, ona, onun

19-Meryem 64
mâ beyne eydî-nâ : önümüzdekiler (ellerimizin arasındakiler)

19-Meryem 64
ve mâ halfe-nâ : ve arkamızdakiler

19-Meryem 64
ve mâ beyne zâlike : ve bunların arasındakiler

19-Meryem 64
ve mâ kâne : ve olmadı, değildir

19-Meryem 64
rabbu-ke : senin Rabbin

19-Meryem 64
nesiyyen : unutan

19-Meryem 65
es semâvâti : semalar

19-Meryem 65
ve el ardı : ve yeryüzü

19-Meryem 65
ve mâ beyne-humâ : ve ikisinin arasındakiler

19-Meryem 65
li ibâdeti-hi : onun kulluğunda, onun ibadetlerinde

19-Meryem 65
hel ta'lemu : sen biliyor musun

19-Meryem 65
lehu : ona, onun

19-Meryem 65
semiyyen : bir isimle isimlendirme

19-Meryem 66
ve yekûlu : ve söyler

19-Meryem 66
el insânu : insan

19-Meryem 66
e izâ mâ mittu : öldüğüm zaman mı

19-Meryem 66
le sevfe : mutlaka olacak

19-Meryem 66
hayyen : diri, canlı olarak

19-Meryem 67
e ve lâ yezkuru : ve düşünmüyor mu

19-Meryem 67
el insânu : insan

19-Meryem 67
ennâ : nasıl

19-Meryem 67
ve lem yeku : ve değildi, değil

19-Meryem 67
şey'en : bir şey

19-Meryem 68
fe : böylece, o zaman

19-Meryem 68
ve rabbi-ke : ve senin Rabbin

19-Meryem 68
le nahşurenne-hum : biz onları mutlaka haşredeceğiz

19-Meryem 68
ve eş şeyâtîne : ve şeytanları

19-Meryem 68
summe : sonra

19-Meryem 68
le nuhdıranne-hum : onları hazır bulunduracağız, hazır kılacağız

19-Meryem 68
havle : etrafı

19-Meryem 68
cehenneme : cehennem

19-Meryem 68
cisiyyen : diz üstü çökmüş olarak

19-Meryem 69
summe : sonra

19-Meryem 69
le nenzianne : elbette, mutlaka alacağız, ayıracağız

19-Meryem 69
eyyu-hum : onların hangisi

19-Meryem 69
eşeddu : daha şiddetli, daha çok

19-Meryem 69
alâ er rahmâni : Rahmân'a karşı

19-Meryem 69
ıtiyyen : azgınlık eden, isyan eden, asi olan

19-Meryem 70
summe : sonra

19-Meryem 70
le : mutlaka, elbette

19-Meryem 70
a'lemu : en iyi bilir

19-Meryem 70
bi ellezîne : ki onları

19-Meryem 70
evlâ : daha yakın, en çok hakeden

19-Meryem 70
sıliyyen : ateşe göğüs germek, maruz kalmak

19-Meryem 71
ve in : ve eğer

19-Meryem 71
vâridu-hâ \n(verede) : ona varanlar \n: (vardı)

19-Meryem 71
kâne : oldu

19-Meryem 71
rabbi-ke : senin Rabbin

19-Meryem 71
hatmen : hüküm, yapılmasına karar verme

19-Meryem 71
makdıyyen : olmasına karar verilmiş, kesinleşmiş olan

19-Meryem 72
summe : sonra

19-Meryem 72
nuneccîllezînettekav : takva sahiplerini kurtaracağız

19-Meryem 72
ve nezeru : ve bırakacağız

19-Meryem 72
ez zâlimîne : zulmedenler, zalimler

19-Meryem 72
cisiyyen : diz üstü çökmüş olarak

19-Meryem 73
ve izâ tutlâ : ve okunduğu zaman

19-Meryem 73
aleyhim : onlara

19-Meryem 73
beyyinâtin : beyan edilerek, ispat vasıtaları olarak

19-Meryem 73
kâle : dedi

19-Meryem 73
ellezîne : onlar, olan kimseler

19-Meryem 73
keferû : inkâr edenler, kâfir olanlar

19-Meryem 73
li ellezîne âmenû : âmenû olanlara

19-Meryem 73
eyyu : hangisi

19-Meryem 73
el ferîkayni : iki fırka, iki grup

19-Meryem 73
makâmen : makam

19-Meryem 73
ve ahsenu : ve daha güzel

19-Meryem 73
nediyyen : meclis, toplantı yeri

19-Meryem 74
ve kem : ve nice, ne kadar, ne çok

19-Meryem 74
ehleknâ : helâk ettik

19-Meryem 74
kable-hum : onlardan önce

19-Meryem 74
ahsenu : en güzel, daha güzel

19-Meryem 74
esâsen : çok mal

19-Meryem 74
ve ri'yen : ve gösteriş, görünüş

19-Meryem 75
men : kim

19-Meryem 75
kâne : oldu

19-Meryem 75
fî ed dalâleti : dalâlette

19-Meryem 75
fe el yemdud : böylece mühlet verir, (zamanı) uzatır

19-Meryem 75
lehu : ona

19-Meryem 75
er rahmânu : Rahmân

19-Meryem 75
medden : (zamanı) uzatarak

19-Meryem 75
izâ raev : gördükleri zaman

19-Meryem 75
mâ yûadûne : vaadedilen şeyi, vaadolundukları şey

19-Meryem 75
immâ el azâbe : ya azabı

19-Meryem 75
ve immâ es sâate : veya (kıyâmet) saati

19-Meryem 75
fe : böylece

19-Meryem 75
se ya'lemûne : yakında bilecekler

19-Meryem 75
men : kim

19-Meryem 75
huve : o

19-Meryem 75
şerrun : (daha) şerrli

19-Meryem 75
mekânen : mekân olarak

19-Meryem 75
ve ad'afu : ve daha zayıf

19-Meryem 75
cunden : ordu, yardımcılar

19-Meryem 76
ve : ve

19-Meryem 76
yezîdu allâhu : Allah artırır

19-Meryem 76
ellezîne : onlar

19-Meryem 76
ihtedev : hidayete erdi, hidayet üzere oldu, hidayette oldu

19-Meryem 76
huden : hidayet

19-Meryem 76
ve el bâkıyâtu es sâlihâtu : ve bâki olan salih ameller

19-Meryem 76
inde rabbi-ke : Rabbinin katında, indinde

19-Meryem 76
sevâben : sevap olarak

19-Meryem 76
ve hayrun : ve daha hayırlı

19-Meryem 76
meredden : dönen, karşılığı olan

19-Meryem 77
e fe raeyte : sen gördün mü

19-Meryem 77
ellezî kefere : inkâr eden kimseleri

19-Meryem 77
ve kâle : ve dedi

19-Meryem 77
le ûteyenne : elbette verilecektir

19-Meryem 77
mâlen : mal

19-Meryem 77
ve veleden : ve çocuk

19-Meryem 78
ettalaa (e ıttalaa) : muttali mi oldu, görüp bildi mi

19-Meryem 78
el gaybe : gayba, bilinmeyene

19-Meryem 78
emittehaze (em ittehaze) : veya, yoksa ..... mı edindi (yaptı)

19-Meryem 78
inde er rahmâni : Rahmân'ın katında

19-Meryem 78
ahden : ahd

19-Meryem 79
kellâ : hayır, asla, öyle değil

19-Meryem 79
se nektubu : biz yazacağız (yazıyoruz)

19-Meryem 79
mâ yekûlu : söylediği şeyleri

19-Meryem 79
ve nemuddu : ve biz uzatacağız

19-Meryem 79
lehu : onun için, ona

19-Meryem 79
min el azâbi : (azaptan) azabı

19-Meryem 79
medden : uzatarak

19-Meryem 80
ve nerisu-hu : ve ona varis olacağız

19-Meryem 80
mâ yekûlu : söyledikleri şey(ler)

19-Meryem 80
ve ye'tî-nâ : ve bize gelir

19-Meryem 80
ferden : fert olarak (tek başına, hiçbir şeysiz)

19-Meryem 81
vettehazû (ve ittehazû) : ve edindiler

19-Meryem 81
âliheten : ilâhlar

19-Meryem 81
li yekûnû : olması için, olsun diye

19-Meryem 81
lehum : onlar için, onlara

19-Meryem 81
ızzen : üstünlük, şeref, izzet

19-Meryem 82
kellâ : hayır, asla, öyle değil

19-Meryem 82
se yekfurûne : inkâr edecekler

19-Meryem 82
bi ibâdeti-him : onların ibadetlerini

19-Meryem 82
ve yekûnûne : ve olacaklar

19-Meryem 82
aleyhim : onların üzerine, onlara

19-Meryem 82
dıdden : mukabil (onların karşısında) olan, hasım

19-Meryem 83
e lem tere : görmedin mi

19-Meryem 83
ennâ : nasıl

19-Meryem 83
erselna : biz gönderdik

19-Meryem 83
eş şeyâtîne : şeytanlar

19-Meryem 83
alâ el kâfirîne : kâfirlerin üzerine

19-Meryem 83
teuzzu-hum : onları kışkırtıyorlar

19-Meryem 83
ezzen : tahrik ederek

19-Meryem 84
fe : böylece, o zaman, artık

19-Meryem 84
lâ ta'cel : acele etme

19-Meryem 84
aleyhim : onlara, onlar için

19-Meryem 84
innemâ : ancak, yalnız, sadece

19-Meryem 84
neuddu : sayıyoruz

19-Meryem 84
lehum : onlar için

19-Meryem 84
adden : sayarak

19-Meryem 85
yevme : gün, o gün

19-Meryem 85
el muttekîne : muttakiler, takva sahipleri

19-Meryem 85
ilâ er rahmâni : Rahmân'a

19-Meryem 85
vefden : saygı gösterilerek, izzet ve ikramla

19-Meryem 86
ve nesûku : ve sevkedeceğiz

19-Meryem 86
el mucrimîne : suçlular, günahkârlar

19-Meryem 86
ilâ cehenneme : cehenneme

19-Meryem 86
virden : susamış olarak

19-Meryem 87
lâ yemlikûne : malik olmayacaklar, güçleri yetmeyecek

19-Meryem 87
eş şefâate : şefaat

19-Meryem 87
illâ men : ancak kim, kişi, kimse

19-Meryem 87
ittehaze : edindi, yaptı

19-Meryem 87
inde er rahmâni : Rahmân'ın indinde (katında)

19-Meryem 87
ahden : ahd yaptı, ahd aldı

19-Meryem 88
ve : ve

19-Meryem 88
kâlu ittehaze : 'edindi' dediler

19-Meryem 88
er rahmânu : Rahmân

19-Meryem 88
veleden : çocuk

19-Meryem 89
lekad : andolsun

19-Meryem 89
şey'en : bir şey

19-Meryem 89
idden : çok kötü, korkunç

19-Meryem 90
tekâdu : neredeyse, az kalsın oluyordu

19-Meryem 90
es semâvâtu : semalar

19-Meryem 90
yetefattarne : paramparça olacak, parçalanacak

19-Meryem 90
ve tenşakku : ve yarılacak

19-Meryem 90
el ardu : yeryüzü

19-Meryem 90
ve tehırru : ve yıkılacak

19-Meryem 90
el cibâlu : dağlar

19-Meryem 90
hedden : çökerek

19-Meryem 91
en deav : isnat etmek, istemek

19-Meryem 91
li er rahmâni : Rahmân'a

19-Meryem 91
veleden : bir çocuk

19-Meryem 92
ve mâ yenbagî : ve caiz olmaz, yakışmaz, olamaz

19-Meryem 92
li er rahmâni : Rahmân'a

19-Meryem 92
en yettehıze : edinmek, yapmak

19-Meryem 92
veleden : çocuk

19-Meryem 93
men : kim, kimse

19-Meryem 93
fî es semâvâti : semalarda

19-Meryem 93
ve el ardı : ve arzda, yeryüzünde

19-Meryem 93
âti er rahmâni : Rahmân'a gelecek

19-Meryem 93
abden : kul olarak

19-Meryem 94
lekad : andolsun

19-Meryem 94
ve adde-hum : ve onları saydı

19-Meryem 94
adden : adet adet, tek tek adetlendirerek (sayarak)

19-Meryem 95
ve kullu-hum : ve onların hepsi, tümü

19-Meryem 95
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

19-Meryem 95
ferden : fert fert, tek başına, ferdî olarak

19-Meryem 96
inne ellezîne : muhakkak ki onlar

19-Meryem 96
âmenû : îmân edenler, âmenû olanlar

19-Meryem 96
ve amilu es sâlihâti : ve salih ameller (nefs tezkiyesi) yapanlar

19-Meryem 96
se yec'alu : kılacak, yapacak

19-Meryem 96
lehum er rahmânu : Rahmân onlar için

19-Meryem 96
vudden : muhabbet, sevgi

19-Meryem 97
fe : öyleyse, o zaman

19-Meryem 97
innemâ : ancak, sadece,

19-Meryem 97
yessernâ-hu : onu kolaylaştırdık

19-Meryem 97
bi lisâni-ke : senin lisanınla

19-Meryem 97
li tubeşşire : senin müjdelemen için

19-Meryem 97
el muttekîne : takva sahipleri

19-Meryem 97
ve tunzire : ve sen uyarırsın

19-Meryem 97
bi-hî kavmen : onunla bir kavmi

19-Meryem 97
ludden : çok inatçı, direnen

19-Meryem 98
ve kem : ve kaç, nice

19-Meryem 98
ehleknâ : helâk ettik

19-Meryem 98
kable-hum : onlardan önce

19-Meryem 98
hel : mı, var mı

19-Meryem 98
min ehadin : birisini

19-Meryem 98
ev : veya

19-Meryem 98
tesmeu : sen duyuyorsun

19-Meryem 98
lehum : onları, onların

19-Meryem 98
rikzen : gizli ses, fısıltı, ufacık ses

2-Bakara 255
ve huve : ve O

2-Bakara 243
inne : muhakkak ki

2-Bakara 243
allâhe : Allah

2-Bakara 243
le : mutlaka, elbette

2-Bakara 243
alâ en nâsi : insanlar üzerine

2-Bakara 243
ve lâkinne : ve lâkin, fakat

2-Bakara 243
eksere : daha çok, çoğu

2-Bakara 243
en nâsi : insanlar

2-Bakara 243
lâ yeşkurûne : şükretmiyorlar

2-Bakara 244
ve kâtilû : ve savaşın

2-Bakara 244
fî sebîlillâhi (sebîli allâhi) : Allah'ın yolunda

2-Bakara 244
ve a'lemû : ve bilin

2-Bakara 244
enne allâhe : Allah'ın ..... olduğunu

2-Bakara 244
semîun : en iyiişiten

2-Bakara 245
men : kim

2-Bakara 245
zellezî (zâ ellezî) : o kimse ki sahip, o ki sahip, yapan

2-Bakara 245
allâhe : Allah

2-Bakara 245
hasenen : güzel

2-Bakara 245
fe : artık, o taktirde

2-Bakara 245
yudâife-hu : o artırılır, o ödenir, verilir

2-Bakara 245
lehu : ona

2-Bakara 245
ed'âfen : kat kat

2-Bakara 245
kesîraten : çok olarak, çoğaltılarak

2-Bakara 245
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 245
ve yebsutu : ve genişletir

2-Bakara 245
ve ileyhi : ve ona

2-Bakara 245
turceûne : döndürüleceksiniz

2-Bakara 246
e lem tera ilâ : görmedin mi

2-Bakara 246
el melei : ileri gelenleri, eşrafı

2-Bakara 246
min benî isrâîle : İsrailoğulları'ndan

2-Bakara 246
li nebiyyin : peygambere

2-Bakara 246
lehum(u) : onların

2-Bakara 246
lenâ : bizim için, bize

2-Bakara 246
meliken : melik, hükümdar

2-Bakara 246
fî sebîlillâhi (sebîli allâhi) : Allah'ın yolunda

2-Bakara 246
kâle : dedi

2-Bakara 246
hel aseytum : sizden umulur mu, sizin

2-Bakara 246
in kutibe : yazılırsa, farz kılınırsa

2-Bakara 246
aleykum : sizin üzerinize, size

2-Bakara 246
el kıtâlu : savaş

2-Bakara 246
ellâ tukâtilû : savaşmazsınız

2-Bakara 246
ve mâ : ve yoktur, olmaz

2-Bakara 246
lenâ : bizim için

2-Bakara 246
ellâ nukâtile : savaşmamamız

2-Bakara 246
fî sebîlillâhi (sebîli allâhi) : Allah'ın yolunda

2-Bakara 246
ve kad : ve olmuştu

2-Bakara 246
ve ebnâi-nâ : ve oğullarımız

2-Bakara 246
fe lemmâ : artık, fakat ..... olduğu zaman

2-Bakara 246
kutibe : yazıldı, farz kılındı

2-Bakara 246
aleyhim : onların üzerine, onlara

2-Bakara 246
el kıtâlu : savaş

2-Bakara 246
tevellev : yüz çevirdiler

2-Bakara 246
kalîlen : az, pek az

2-Bakara 246
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 246
bi ez zâlimîne : zalimleri, haksızlık edenleri

2-Bakara 247
ve kâle : ve dedi

2-Bakara 247
lehum : onlara

2-Bakara 247
nebiyyu-hum : onların peygamberi

2-Bakara 247
inne : muhakkak ki

2-Bakara 247
allâhe : Allah

2-Bakara 247
bease : görevli kıldı

2-Bakara 247
lekum : sizin için, size

2-Bakara 247
tâlûte : Talut

2-Bakara 247
meliken : melik olarak

2-Bakara 247
ennâ : nasıl (olur)

2-Bakara 247
yekûnu : olur

2-Bakara 247
lehu : onun

2-Bakara 247
el mulku : melik, hükümdar

2-Bakara 247
aleynâ : bizim üzerimize, bize

2-Bakara 247
ve nahnu : ve biz

2-Bakara 247
ehakku : daha çok hak sahibi

2-Bakara 247
el mulki : melik, hükümdar

2-Bakara 247
ve lem yu'te : ve verilmedi

2-Bakara 247
seaten : genişlik, bolluk

2-Bakara 247
min el mâli : maldan, varlıktan

2-Bakara 247
kâle : dedi

2-Bakara 247
inne : muhakkak ki

2-Bakara 247
allâhe : Allah

2-Bakara 247
estafâ-hu : onu seçti

2-Bakara 247
aleykum : sizin üzerinize

2-Bakara 247
ve zâde-hu : ve ona artırdı

2-Bakara 247
bestaten : genişlik, kuvvet, üstünlük

2-Bakara 247
fî el ilmi : ilimde, bilgide

2-Bakara 247
ve el cismi : ve cisim (vücut)

2-Bakara 247
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 247
mulke-hu : mülkünü

2-Bakara 247
men yeşâu : dilediği kimse

2-Bakara 247
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 248
ve kâle : ve dedi

2-Bakara 248
lehum : onlara

2-Bakara 248
nebiyyu-hum : onların peygamberi

2-Bakara 248
inne : muhakkak ki, şüphesiz

2-Bakara 248
âyete : âyet, mucize, belge, delil

2-Bakara 248
en ye'tiye-kum : size gelmesi

2-Bakara 248
et tâbûtu : tabut, sandık

2-Bakara 248
sekînetun : sekînet, huzur, ferahlık

2-Bakara 248
ve bakiyyetun : ve bakiye, kalanlar

2-Bakara 248
terake : terketti, bıraktı

2-Bakara 248
ve âlu hârûne : ve Harun ailesi

2-Bakara 248
el melâiketu : melekler

2-Bakara 248
inne : muhakkak ki, şüphesiz

2-Bakara 248
zâlike : bu

2-Bakara 248
le : mutlaka

2-Bakara 248
âyeten : âyet, delil, kanıt

2-Bakara 248
lekum : sizin için

2-Bakara 248
mu'minîne : mü'minler

2-Bakara 249
fe lemmâ : böylece olduğu zaman

2-Bakara 249
fesale : ayrıldı

2-Bakara 249
el cunûdi : askerler, ordu

2-Bakara 249
kâle : dedi

2-Bakara 249
inne : muhakkak

2-Bakara 249
allâhe : Allah

2-Bakara 249
mubtelî-kum : sizi imtihan edecek

2-Bakara 249
bi en neherin : bir nehir ile

2-Bakara 249
fe : artık, bundan sonra , o taktirde

2-Bakara 249
men : kim

2-Bakara 249
şeribe : içti

2-Bakara 249
fe : artık, bundan sonra, o taktirde

2-Bakara 249
leyse : değil

2-Bakara 249
ve men : ve kim

2-Bakara 249
lem yat'am-hu : ona doymaz

2-Bakara 249
fe : artık, bundan sonra, o taktirde

2-Bakara 249
inne-hu : muhakkak ki o

2-Bakara 249
men igterafe : avuçlayan kimse

2-Bakara 249
gurfeten : bir avuç

2-Bakara 249
bi yedi-hi : kendi eliyle

2-Bakara 249
fe : artık, bundan sonra, o taktirde, fakat

2-Bakara 249
şeribû : içtiler

2-Bakara 249
kalîlen : az, pek az

2-Bakara 249
fe : bundan sonra, fakat, nitekim

2-Bakara 249
lemmâ : olunca

2-Bakara 249
câveze-hu : onu(karşıdan karşıya) geçtiler

2-Bakara 249
huve : o

2-Bakara 249
ve ellezîne : ve onlar

2-Bakara 249
âmenû : âmenû oldular, îmân ettiler (Allah'a ulaşmayı dilediler)

2-Bakara 249
mea-hu : onunla beraber

2-Bakara 249
lâ tâkate : takat, güç yok

2-Bakara 249
lenâ : bizim

2-Bakara 249
el yevme : bugün

2-Bakara 249
bi câlûte : Calut ile, Calut'a karşı

2-Bakara 249
ve cunûdi-hi : ve onun askerleri (ordusu ile)

2-Bakara 249
kâle : dedi

2-Bakara 249
ellezîne : onlar

2-Bakara 249
yezunnûne : yakîn hasıl edenler, kesin olarak bilenler

2-Bakara 249
enne-hum : onların ..... olduğunu

2-Bakara 249
kem : kaç tane, nice

2-Bakara 249
min fietin : topluluk(lar)dan

2-Bakara 249
kalîletin : az, pek az

2-Bakara 249
galebet : gâlip oldu, üstün geldi

2-Bakara 249
fieten : topluluk, grup

2-Bakara 249
kesiraten : çok

2-Bakara 249
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 249
mea : beraber

2-Bakara 249
es sâbirîne : sabredenler

2-Bakara 250
ve lemmâ berazû : ve karşısına çıktıkları zaman

2-Bakara 250
li câlûte : Calut'a (Calut'un karşısına)

2-Bakara 250
ve cunûdi-hi : ve onun askerleri

2-Bakara 250
rabbe-nâ : Rabbimiz

2-Bakara 250
efrig : boşalt, yağdır, indir (ver)

2-Bakara 250
aleynâ : üzerimize, bize

2-Bakara 250
sabren : sabır

2-Bakara 250
ve sebbit : ve sabit kıl

2-Bakara 250
ekdâme-nâ : ayaklarımızı

2-Bakara 250
ve unsur-nâ : ve bize yardım et

2-Bakara 250
alâ el kavmi : kavmine karşı

2-Bakara 250
el kâfirîne : kâfirler

2-Bakara 251
fe : böylece, sonra, nihayet

2-Bakara 251
hezemû-hum : onları hezimete, yenilgiye uğrattılar

2-Bakara 251
ve katele : ve öldürdü

2-Bakara 251
câlûte : Calut

2-Bakara 251
ve âtâ-hu allâhu : ve Allah ona verdi

2-Bakara 251
el mulke : mülk, meliklik, hükümdarlık

2-Bakara 251
ve el hikmete : ve hikmet

2-Bakara 251
ve alleme-hu : ve ona öğretti

2-Bakara 251
yeşâu : diledi

2-Bakara 251
ve lev lâ : ve eğer olmasaydı

2-Bakara 251
def'u allâhi : Allah'ın defetmesi, yok etmesi

2-Bakara 251
en nâse : insanlar

2-Bakara 251
le : mutlaka, elbette

2-Bakara 251
fesedeti : fesat çıktı

2-Bakara 251
el ardu : arz, yeryüzü

2-Bakara 251
ve lâkinne allâhe : ve lâkin, fakat Allah

2-Bakara 251
alâ el âlemîne : âlemlerin üzerine

2-Bakara 252
tilke : o (bu, bunlar)

2-Bakara 252
netlû-hâ : onu tilâvet ediyoruz, okuyup açıklıyoruz

2-Bakara 252
aleyke : sana

2-Bakara 252
bi el hakk : hak ile

2-Bakara 252
ve inne-ke : ve muhakkak ki sen

2-Bakara 252
le : elbette, mutlaka, gerçekten

2-Bakara 252
min el murselîne : gönderilen resûllerden

2-Bakara 253
tilke : o

2-Bakara 253
er rusulu : resûller

2-Bakara 253
men : kim, kimi

2-Bakara 253
kelleme allâhu : Allah konuştu

2-Bakara 253
ve rafea : ve yükseltti

2-Bakara 253
derecâtin : dereceler

2-Bakara 253
ve âteynâ : ve biz verdik

2-Bakara 253
îsâ ibne meryeme : Meryem(in) oğlu İsa

2-Bakara 253
el beyyinâti : beyyineler, açıklamalar, ispat vasıtaları

2-Bakara 253
ve eyyednâ-hu : ve onu destekledik

2-Bakara 253
bi rûhi el kudusi : (takdis edilmiş) kutsal ruh ile (Cebrail A.S ile)

2-Bakara 253
ve lev şâe allâhu : ve eğer Allah dileseydi

2-Bakara 253
mâ iktetele : öldürmezler (karşılıklı, birbirlerini)

2-Bakara 253
ellezîne min ba'di-him : onlardan sonrakiler

2-Bakara 253
mâ câet-hum : onlara gelen şey

2-Bakara 253
el beyyinâtu : beyyineler, deliller, ispat vasıtaları

2-Bakara 253
ve lâkini : ve lâkin, fakat

2-Bakara 253
ihtelefû : ayrılığa, ihtilâfa düştüler

2-Bakara 253
fe min-hum : artık onlardan, o zaman onlardan

2-Bakara 253
men âmene : kimi îmân etti, Allah'a ulaşmayı diledi

2-Bakara 253
ve min-hum : ve onlardan

2-Bakara 253
men kefere : kimi inkâr etti

2-Bakara 253
ve lev şâe allâhu : ve eğer Allah dileseydi

2-Bakara 253
mâ iktetelû : öldürmezler (karşılıklı, birbirlerini)

2-Bakara 253
ve lâkinne allâhe : ve lâkin Allah

2-Bakara 253
yef'alu : yapar

2-Bakara 254
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 254
ellezîne : onlar

2-Bakara 254
âmenû : âmenû oldular, Allah'a ulaşmayı dilediler

2-Bakara 254
enfikû : infâk edin, Allah için harcayın

2-Bakara 254
en ye'tiye : gelmesi

2-Bakara 254
yevmun : gün

2-Bakara 254
lâ bey'un : alışveriş yoktur

2-Bakara 254
ve lâ hulletun : ve dostluk yoktur

2-Bakara 254
ve lâ şefâatun : ve şefaat yoktur

2-Bakara 254
ve el kâfirûne : ve kâfirler

2-Bakara 254
hum ez zâlimûne : onlar zalimlerdir

2-Bakara 255
lâ ilâhe : ilâh yoktur

2-Bakara 255
huve : o

2-Bakara 255
el hayyu : hayy olan, diri olan, canlı olan

2-Bakara 255
el kayyûmu : kayyum olan, zatı ile daimî, bâki olan, herşeyi (kâinatı) idare eden

2-Bakara 255
lâ te'huzu-hu : onu almaz (ona olmaz)

2-Bakara 255
sinetun : uyuklama hali

2-Bakara 255
ve lâ nevmun : ve uyku yoktur, olmaz

2-Bakara 255
lehu : onun

2-Bakara 255
mâ fî es semâvâti : göklerde olan şeyler

2-Bakara 255
ve mâ fi el ardı : ve yeryüzünde olan şeyler

2-Bakara 255
men zâ : kim sahiptir (yetkiye sahiptir)

2-Bakara 255
ellezî : o kimse ki, o ki

2-Bakara 255
yeşfeu : şefaat eder

2-Bakara 255
inde-hu : onun katında, yanında

2-Bakara 255
ya'lemu : bilir

2-Bakara 255
mâ beyne eydî-him : onların elleri arasında olan şeyler, onların önlerindeki

2-Bakara 255
ve mâ halfe-hum : ve onların arkalarında olan şeyler

2-Bakara 255
ve lâ yuhîtûne : ve ihata edemez, kavrayamaz,

2-Bakara 255
bi şey : bir şey

2-Bakara 255
bi mâ şâe : dilediği şey, dilediği

2-Bakara 255
vesia : (geniştir) kapladı, kuşattı, kapsadı

2-Bakara 255
es semâvâti : semalar, gökler

2-Bakara 255
ve el arda : ve arz, yeryüzü

2-Bakara 255
ve lâ yeûdu-hu : ve ona ağır, zor gelmez

2-Bakara 255
el aliyyu : âlâ, çok ulu, çok yüce

2-Bakara 255
el azîmu : azîm, büyük

2-Bakara 256
lâ ikrâhe : icbar, zorlama yoktur

2-Bakara 256
fî ed dîni : dînde

2-Bakara 256
tebeyyene : beyan oldu, açığa çıktı, açıklandı

2-Bakara 256
er ruşdu : rüşd, irşad olma yolu, hidayet yolu, Allah'a ulaştıran yol

2-Bakara 256
min el gayyi : gayy yolundan, dalâlet yolundan,

2-Bakara 256
fe : o zaman, böylece, artık

2-Bakara 256
men : kim

2-Bakara 256
yekfur : inkâr eder

2-Bakara 256
bi et tâgûti : tagutu, insan ve cin şeytanları

2-Bakara 256
ve yu'min : ve îmân eder

2-Bakara 256
fe : o zaman, böylece, artık

2-Bakara 256
kad istemseke : tutunmuştur

2-Bakara 256
bi el urveti : bir kulpa

2-Bakara 256
el vuskâ : sağlam

2-Bakara 256
lâ infisâme : kopma yoktur, olmaz (kopmaz)

2-Bakara 256
lehâ : onda, onun

2-Bakara 256
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 256
semîun : en iyi işiten

2-Bakara 257
velîyyu : dost

2-Bakara 257
ellezîne : onlar

2-Bakara 257
âmenû : âmenû oldular (Allah'a ulaşmayı dilediler), îmân ettiler

2-Bakara 257
min ez zulumâti : zulmetten, karanlıklardan

2-Bakara 257
ilâ en nûri : nura, aydınlığa

2-Bakara 257
ve ellezîne : ve onlar

2-Bakara 257
keferû : inkâr ettiler

2-Bakara 257
evliyâu-hum : onların dostları

2-Bakara 257
et tagûtu : tagut, şeytan ve avanesi, insan ve cin şeytanlar

2-Bakara 257
yuhricûne-hum : onları çıkarırlar

2-Bakara 257
min en nûri : nurdan, aydınlıktan

2-Bakara 257
ilâ ez zulumâti : zulmete, karanlıklara

2-Bakara 257
ulâike : işte onlar

2-Bakara 257
en nâri : ateş

2-Bakara 257
hâlidûne : ebedî kalacak olanlar

2-Bakara 258
e lem tera ilâ : ... a bakmadın mı, görmedin mi

2-Bakara 258
ellezî : o kimse, o

2-Bakara 258
hâcce : tartıştı

2-Bakara 258
ibrâhîme : İbrâhîm

2-Bakara 258
en âtâ-hu : ona vermesi

2-Bakara 258
el mulke : mülk, meliklik, hükümdarlık

2-Bakara 258
iz kâle : demişti

2-Bakara 258
rabbiye : benim Rabbim

2-Bakara 258
ellezî : ki o, o ki

2-Bakara 258
ve yumîtu : ve öldürür

2-Bakara 258
kâle : dedi

2-Bakara 258
ene : ben

2-Bakara 258
ve umîtu : ve öldürürüm

2-Bakara 258
kâle : dedi

2-Bakara 258
fe : öyleyse, işte

2-Bakara 258
inne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 258
ye'tî : getirir

2-Bakara 258
bi eş şemsi : güneşi

2-Bakara 258
min el maşrıkı : şarktan, doğudan

2-Bakara 258
fe'ti bi-hâ : o zaman, öyleyse, haydi onu getir

2-Bakara 258
min el magribi : garbtan, batıdan

2-Bakara 258
fe : o zaman

2-Bakara 258
buhite : şaşırdı kaldı, afalladı

2-Bakara 258
ellezî : o kimse, o

2-Bakara 258
kefere : inkâr etti

2-Bakara 258
lâ yehdi : hidayete erdirmez

2-Bakara 258
el kavme : kavim, topluluk

2-Bakara 258
ez zâlimîne : zalimler

2-Bakara 259
ev : veya

2-Bakara 259
ke ellezî : o kimse gibi

2-Bakara 259
merra : uğradı

2-Bakara 259
alâ karyetin : bir karyeye, beldeye, kasaba

2-Bakara 259
ve hiye : ve o

2-Bakara 259
hâviyetun : yıkık, çökmüş, harabe halinde

2-Bakara 259
kâle : dedi

2-Bakara 259
ennâ : nasıl

2-Bakara 259
ba'de : sonra

2-Bakara 259
mevti-hâ : onun ölümü

2-Bakara 259
fe emâte-hu allâhu : bunun üzerine Allah onu öldürdü

2-Bakara 259
miete âmin : yüz yıl, yüz sene

2-Bakara 259
summe : sonra

2-Bakara 259
bease-hu : onu diriltti

2-Bakara 259
kâle : dedi

2-Bakara 259
kem : kaç, nice, ne kadar

2-Bakara 259
lebiste : kaldın

2-Bakara 259
kâle : dedi

2-Bakara 259
lebistu : kaldım

2-Bakara 259
yevmen : bir gün

2-Bakara 259
ev : veya

2-Bakara 259
ba'da yevmin : günün bir kısmı

2-Bakara 259
kâle bel : hayır dedi

2-Bakara 259
lebiste : kaldın

2-Bakara 259
miete âmin : yüz yıl, yüz sene

2-Bakara 259
fenzur (fe unzur) : o zaman, hemen, haydi bak

2-Bakara 259
ilâ taâmi-ke : yemeğine

2-Bakara 259
ve şerâbi-ke : ve içeceğin

2-Bakara 259
lem yetesenneh : bozulmadı, kokuşmadı

2-Bakara 259
venzur (ve unzur) : ve bak

2-Bakara 259
ilâ hımâri-ke : merkebine

2-Bakara 259
ve li nec'ale-ke : ve seni kılmamız için

2-Bakara 259
âyeten : bir âyet, bir mucize, ibret, belge

2-Bakara 259
li en nâsi : insanlara

2-Bakara 259
ve unzur : ve bak

2-Bakara 259
ilâ el izâmi : kemiklere

2-Bakara 259
keyfe : nasıl

2-Bakara 259
summe neksû-hâ : sonra onu giydiriyoruz

2-Bakara 259
lahmen : et

2-Bakara 259
fe lemmâ : artık, böylece, olunca

2-Bakara 259
tebeyyene lehu : ona

2-Bakara 259
kâle : dedi

2-Bakara 259
a'lemu : ben biliyorum

2-Bakara 259
enne allâhe : Allah'ın ..... olduğu

2-Bakara 259
alâ kulli şey'in : herşeye

2-Bakara 260
ve iz kâle : ve demişti

2-Bakara 260
eri-nî : bana göster

2-Bakara 260
keyfe : nasıl

2-Bakara 260
el mevtâ : ölüler

2-Bakara 260
kâle : dedi

2-Bakara 260
e ve lem tu'min : ve inanmıyor musun

2-Bakara 260
kâle : dedi

2-Bakara 260
belâ : hayır, bilâkis, tam aksi (evet)

2-Bakara 260
ve lâkin : ve lâkin, fakat

2-Bakara 260
li yatmainne : tatmin olması için

2-Bakara 260
kâle : dedi

2-Bakara 260
fe : o zaman, öyleyse

2-Bakara 260
erbeaten : dört

2-Bakara 260
min et tayri : kuşlardan

2-Bakara 260
fe : böylece, sonra

2-Bakara 260
surhunne ileyke : (sana) yanına al, parçala

2-Bakara 260
summe : sonra

2-Bakara 260
cebelin : dağ

2-Bakara 260
min-hunne : onlardan

2-Bakara 260
cuz'en : bir parça

2-Bakara 260
summe : sonra

2-Bakara 260
id'u-hunne : onları çağır

2-Bakara 260
ye'tîne-ke : sana gelirler, gelecekler

2-Bakara 260
sa'yen : koşarak

2-Bakara 260
va'lem : ve bil

2-Bakara 260
enne allâhe : Allah'ın ..... olduğunu

2-Bakara 261
meselu : durum, hal

2-Bakara 261
ellezîne : onlar 3 - yunfikûne

2-Bakara 261
emvâle-hum : kendi mallarını

2-Bakara 261
fî sebîlillâhi (sebîlii allâhi) : Allah'ın yolunda

2-Bakara 261
ke : gibi

2-Bakara 261
meseli : durum, hal

2-Bakara 261
habbetin : tane, tohum

2-Bakara 261
enbetet : yetiştirdi (verdi)

2-Bakara 261
seb'a : yedi

2-Bakara 261
senâbile : sünbüller, başaklar

2-Bakara 261
sunbuletin : sünbül, başak

2-Bakara 261
mietu : yüz

2-Bakara 261
habbetin : tane, tohum

2-Bakara 261
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 261
li men : kişi için, o kimseye

2-Bakara 261
yeşâu : diler

2-Bakara 261
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 262
ellezîne : onlar

2-Bakara 262
yunfikûne : infâk ederler, verirler

2-Bakara 262
emvâle-hum : kendi mallarını

2-Bakara 262
fî sebîlillâhi (sebîli allâhi) : Allah'ın yolunda

2-Bakara 262
summe : sonra

2-Bakara 262
lâ yutbiûne : tâbî kılmazlar, arkasından (minnet, başa

2-Bakara 262
mâ enfekû : infâk ettikleri şey, verdikleri şey

2-Bakara 262
mennen : minnet etirerek

2-Bakara 262
ve lâ ezen : ve eza etmeyerek

2-Bakara 262
lehum : onlara

2-Bakara 262
ecru-hum : onların mükâfatları

2-Bakara 262
inde : yanında, katında

2-Bakara 262
ve lâ havfun : ve korku yoktur

2-Bakara 262
aleyhim : onlara

2-Bakara 262
ve lâ hum yahzenûne : ve onlar mahzun olmazlar

2-Bakara 263
ve magfiretun : ve mağfret, bağışlayıp iyi davranma

2-Bakara 263
yetbeu-hâ : onu takip eder, arkasından gelir onu başa kakar

2-Bakara 263
ezen : eza ederek, eziyet vererek

2-Bakara 263
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 264
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 264
ellezîne : onlar

2-Bakara 264
âmenû : âmenû oldular (Allah'a ulaşmayı dilediler), îmân ettiler

2-Bakara 264
bi el menni : minnet ile (başa kakarak)

2-Bakara 264
ve el ezâ : ve eza (eziyet)

2-Bakara 264
kellezî (ke ellezî) : onlar gibi

2-Bakara 264
mâle-hu : malını

2-Bakara 264
riâe : riya, gösteriş

2-Bakara 264
en nâsi : insanlar

2-Bakara 264
ve lâ yu'minu : ve inanmaz

2-Bakara 264
ve el yevmi el âhıri : ve ahiret günü, son gün, sonraki gün

2-Bakara 264
fe meselu-hu : o zaman, işte onun durumu 17 - ke meseli

2-Bakara 264
aleyhi : onun üzerinde

2-Bakara 264
fe : sonra, öyle ki

2-Bakara 264
esâbe-hu : ona isabet etti

2-Bakara 264
fe : o zaman, böylece

2-Bakara 264
terake-hu : onu terketti, onu bıraktı

2-Bakara 264
salden : sert, çorak, verimsiz kaya halinde

2-Bakara 264
lâ yakdirûne : muktedir olamazlar, elde edemezler

2-Bakara 264
alâ şey'in : bir şeye

2-Bakara 264
kesebû : kazandılar

2-Bakara 264
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 264
lâ yehdi : hidayete erdirmez

2-Bakara 264
el kavme : kavim, topluluk

2-Bakara 264
el kâfirîne : kâfirler

2-Bakara 265
ve meselu : ve durum, mesele, hal

2-Bakara 265
ellezîne : onlar

2-Bakara 265
yunfikûne : infâk ederler, verirler

2-Bakara 265
emvâle-hum : kendi malları

2-Bakara 265
ibtigâe : istediler, talep ettiler

2-Bakara 265
ve tesbîten : ve tespit ederek, sabit kılarak

2-Bakara 265
min enfusi-him : kendi nefslerinden, nefslerini

2-Bakara 265
ke : gibi, benzer

2-Bakara 265
meseli : mesele, durum, hal

2-Bakara 265
cennetin : cennet, bahçe

2-Bakara 265
bi rabvetin : münbit yüksek tepede

2-Bakara 265
esâbe-hâ : ona isabet etti

2-Bakara 265
fe âtet : o zaman verdi

2-Bakara 265
ukule-hâ : ürününü, meyvesini

2-Bakara 265
dı'feyni : iki kat

2-Bakara 265
fe : o zaman, fakat, hatta

2-Bakara 265
in lem yusıb-hâ : eğer ona isabet etmezse

2-Bakara 265
fe tallun : hatta çiselese bile

2-Bakara 265
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 265
ta'melûne : yapıyorsunuz

2-Bakara 266
e yeveddu : ister mi, temenni eder mi

2-Bakara 266
ehadu-kum : sizden biriniz

2-Bakara 266
en tekûne : olmasını

2-Bakara 266
lehu : onun

2-Bakara 266
cennetun : bir bahçe

2-Bakara 266
ve a'nâbin : ve üzümler, bağlar

2-Bakara 266
tecrî : akar

2-Bakara 266
el enhâru : nehirler

2-Bakara 266
lehu fî-hâ : orada onun vardır (bulunur)

2-Bakara 266
es-semarâti : ürünler, meyveler

2-Bakara 266
ve esâbe-hu : ve ona isabet etti

2-Bakara 266
el kiberu : yaşlılık, ihtiyarlık

2-Bakara 266
ve lehu : ve onun vardır

2-Bakara 266
zurriyyetun : zürriyet, çocuklar

2-Bakara 266
fe esâbe-hâ : sonra da ona isabet etti

2-Bakara 266
fe ıhterakat : böylece yaktı

2-Bakara 266
kezâlike : işte böyle

2-Bakara 266
yubeyyinu : beyan ediyor, açıklıyor

2-Bakara 266
lekum el âyâti : size âyetleri

2-Bakara 266
lealle-kum : umulur ki böylece siz

2-Bakara 266
tetefekkerûne : düşünürsünüz, tefekkür edersiniz

2-Bakara 267
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 267
ellezine : o kimseler, onlar

2-Bakara 267
âmenû : âmenû oldular (Allah'a ulaşmayı dilediler), îmân ettiler

2-Bakara 267
enfikû : infâk edin, verin

2-Bakara 267
mâ kesebtum : kazandığınız şeyler

2-Bakara 267
ve mimmâ (min mâ) : ve şeylerden

2-Bakara 267
lekum : sizin için

2-Bakara 267
min el ardı : arzdan, yerden

2-Bakara 267
ve lâ teyemmemû : ve yönelmeyin, kalkışmayın

2-Bakara 267
el habîse : kötü, fena, kalitesiz

2-Bakara 267
tunfikûne : infâk ediyorsunuz, veriyorsunuz

2-Bakara 267
ve lestum : ve siz değilsiniz

2-Bakara 267
illâ en tugmidû : ancak göz yummadan, güzü kapalı

2-Bakara 267
ve a'lemû : ve bilin

2-Bakara 267
enne allâhe : Allah'ın ..... olduğunu

2-Bakara 268
eş şeytânu : şeytan

2-Bakara 268
yeidu-kum : size vaadediyor

2-Bakara 268
el fakra : fakirlik

2-Bakara 268
ve ye'muru-kum : ve size emrediyor

2-Bakara 268
bi el fahşâi : kötülüğü, çirkin şeyleri, fuhşu

2-Bakara 268
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 268
yeidu-kum : size vaadediyor

2-Bakara 268
magfireten : mağfiret, günahların sevaba çevrilmesi, bağışlanma

2-Bakara 268
ve fadlan : ve fazl

2-Bakara 268
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 269
el hikmete : hikmet

2-Bakara 269
men : kişi, kimse

2-Bakara 269
yeşâu : diler

2-Bakara 269
ve men yu'te : ve kime verilir(se)

2-Bakara 269
el hikmete : hikmet

2-Bakara 269
fe : o zaman, o taktirde, böylece

2-Bakara 269
ûtiye : verildi

2-Bakara 269
kesîren : çok

2-Bakara 269
ve mâ yezzekkeru : ve tezekkür edemez, düşünemez

2-Bakara 269
ulû el elbâbi : ulûl'elbab, sırların sahipleri

2-Bakara 270
ve mâ enfaktum : ve infâk ettiniz, infâk ettiğiniz şey

2-Bakara 270
ev : veya

2-Bakara 270
nezertum : nezrettiniz, adadınız

2-Bakara 270
min nezrin : nezirden, nezir olarak, bir nezir, bir adak

2-Bakara 270
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 270
inne : muhakkak, mutlaka

2-Bakara 270
allâhe : Allah

2-Bakara 270
ya'lemu-hu : onu bilir

2-Bakara 270
ve mâ : ve yoktur

2-Bakara 270
li ez zâlimîne : zalimler için

2-Bakara 270
min ensârın : (yardımcılardan) bir yardımcı

2-Bakara 271
es sadakâti : sadakalar

2-Bakara 271
fe : o zaman, o taktirde, işte

2-Bakara 271
hiye : o

2-Bakara 271
ve in tuhfû-hâ : ve onu gizlerseniz

2-Bakara 271
ve tu'tû-ha : ve onu verirsiniz

2-Bakara 271
el fukarâe : fakirler

2-Bakara 271
fe : artık

2-Bakara 271
huve : o

2-Bakara 271
lekum : sizin için

2-Bakara 271
ve yukeffiru : ve örter

2-Bakara 271
min seyyiâti-kum : günahlarınızdan

2-Bakara 271
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 271
ta'melûne : yapıyorsunuz

2-Bakara 272
leyse : değil

2-Bakara 272
aleyke : senin üzerine

2-Bakara 272
ve lâkinne : ve lâkin, fakat

2-Bakara 272
allâhe : Allah

2-Bakara 272
yehdî : hidayete erdirir

2-Bakara 272
men : kimse

2-Bakara 272
yeşâu : diledi

2-Bakara 272
ve mâ tunfikû : ve infâk ettiğiniz şey, ne infâk

2-Bakara 272
fe : o zaman, işte o

2-Bakara 272
li enfusi-kum : kendi nefsiniz, kendiniz için

2-Bakara 272
ve mâ tunfikû : ve infâk ettiğiniz şey, ne infâk

2-Bakara 272
illebtigâe (illâ ibtigâe) : sadece istedi, diledi

2-Bakara 272
vechi allâhi : Allah'ın

2-Bakara 272
ve mâ tunfikû : ve infâk ettiğiniz şey, ne infâk

2-Bakara 272
yuveffe : vefa edilir, ödenir, karşılığı tam verilir

2-Bakara 272
ileykum : size

2-Bakara 272
ve entum : ve siz

2-Bakara 272
lâ tuzlemûne : zulmedilmezsiniz, size haksızlık yapılmaz

2-Bakara 273
li el fukarâi : fakirler için, fakirlere ait, fakirlerin

2-Bakara 273
ellezîne : onlar

2-Bakara 273
fî sebîlillâhi (sebîli allâhi) : Allah'ın yolunda

2-Bakara 273
lâ yestatîûne : istidatları olmaz, güçleri yetmez

2-Bakara 273
darben : dolaşarak

2-Bakara 273
fî el ardı : yeryüzünde

2-Bakara 273
yahsebu-hum(u) : onları sanır, onları zanneder 9 - el câhilu

2-Bakara 273
agniyâe : zengin

2-Bakara 273
min et teaffufi : iffetlerinden

2-Bakara 273
lâ yes'elûne : istemezler

2-Bakara 273
en nâse : insanlar

2-Bakara 273
ilhâfen : rahatsız ederek, zorla, ısrarla

2-Bakara 273
ve mâ tunfikû : ve ne infâk ederseniz, ne verirseniz

2-Bakara 273
fe : o taktirde

2-Bakara 273
inne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 274
ellezîne : onlar

2-Bakara 274
yunfikûne : infâk ederler, verirler

2-Bakara 274
emvâle-hum : kendi mallarını

2-Bakara 274
bi el leyli : geceleyin, gece

2-Bakara 274
ve en nehâri : ve gündüz

2-Bakara 274
ve alâniyeten : ve alenî olarak, açıkça

2-Bakara 274
fe : o zaman, o taktirde, işte

2-Bakara 274
lehum : onlar için vardır

2-Bakara 274
ecru-hum : onların ecirleri, mükâfatları

2-Bakara 274
inde : yanında, katında

2-Bakara 274
ve lâ havfun : ve korku yoktur

2-Bakara 274
aleyhim : onlara

2-Bakara 274
ve lâ hum yahzenûne : ve onlar mahzun olmazlar

2-Bakara 275
ellezîne : onlar

2-Bakara 275
ye'kulûne : yerler

2-Bakara 275
er ribâ : riba, faiz

2-Bakara 275
lâ yekûmûne : kalkmazlar

2-Bakara 275
kemâ : gibi

2-Bakara 275
yekûmu : kalkarlar

2-Bakara 275
ellezî : ki o, o

2-Bakara 275
yetehabbetu-hu : ona çarpar, onu hırpalar

2-Bakara 275
eş şeytânu : şeytan

2-Bakara 275
min el messi : dokunmasından, çarpmasından (çarpılması)

2-Bakara 275
zâlike : işte bu

2-Bakara 275
bi enne-hum : onların ..... olması sebebi ile

2-Bakara 275
innemâ : ama, fakat, ancak

2-Bakara 275
el bey'u : alışveriş

2-Bakara 275
er ribâ : riba, faiz

2-Bakara 275
ve ehalle : ve helâl kıldı

2-Bakara 275
el bey'a : alışveriş

2-Bakara 275
ve harrame : ve haram kıldı

2-Bakara 275
er ribâ : riba, faiz

2-Bakara 275
fe : o zaman, artık, bundan sonra

2-Bakara 275
men : kim

2-Bakara 275
câe-hu : ona, kendisine geldi

2-Bakara 275
mev'izatun : bir öğüt

2-Bakara 275
fe : o zaman, böylece, artık

2-Bakara 275
entehâ : vazgeçti, bıraktı

2-Bakara 275
fe : o taktirde

2-Bakara 275
lehu : onun

2-Bakara 275
mâ selefe : geçen şey, geçmişte olan

2-Bakara 275
ve emru-hu : ve onun emri, onun işi, onun hakkındaki hüküm

2-Bakara 275
ve men : ve kim

2-Bakara 275
âde : döndü

2-Bakara 275
fe ulâike : işte onlar

2-Bakara 275
ashâbu en nâri : ateş ehli, ateş halkı

2-Bakara 275
hâlidûne : ebedî kalacak olanlar

2-Bakara 276
yemhaku : azaltır, eksiltir

2-Bakara 276
er ribâ : riba, faiz

2-Bakara 276
ve : ve

2-Bakara 276
es sadakâti : sadakalar

2-Bakara 276
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 276
kulle keffârin : kâfirlerin hepsini (hiçbirini)

2-Bakara 276
esîmin : günahkâr

2-Bakara 277
inne ellezîne : muhakkak ki onlar,

2-Bakara 277
âmenû : îmân ettiler, âmenû oldular

2-Bakara 277
ve amilû es sâlihâti : ve ıslâh edici amel yaptılar, nefs tez-

2-Bakara 277
ve : ve

2-Bakara 277
ekâmû : ikame ettiler, hakkıyla yerine getirdiler

2-Bakara 277
es salâte : namazı

2-Bakara 277
ve âtevû : ve verdiler

2-Bakara 277
ez zekâte : zekât

2-Bakara 277
lehum : onlar için, onların vardır

2-Bakara 277
ecru-hum : onların ecirleri, mükâfatları

2-Bakara 277
inde : yanında, katında

2-Bakara 277
ve lâ havfun : ve korku yoktur

2-Bakara 277
aleyhim : onlara

2-Bakara 277
ve lâ hum yahzenûne : ve onlar mahzun olmazlar

2-Bakara 278
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 278
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 278
âmenû : îmân ettiler, âmenû oldular

2-Bakara 278
ittekû : takva sahibi olun

2-Bakara 278
allâhe : Allah'a karşı

2-Bakara 278
ve : ve

2-Bakara 278
zerû : bırakın, terkedin

2-Bakara 278
bakiye : bakiye, arta kalan, sona kalan, geriye kalan

2-Bakara 278
min er ribâ : ribadan, faizden

2-Bakara 278
mu'minîne : mü'minler

2-Bakara 279
fe : o zaman, o taktirde, bundan sonra

2-Bakara 279
in lem tef'alû : eğer yapmazsanız

2-Bakara 279
fe'zenû (fe izenû) : o taktirde bilin

2-Bakara 279
ve resûli-hi : ve onun resûlü

2-Bakara 279
ve in : ve eğer

2-Bakara 279
fe : o zaman, artık, o taktirde

2-Bakara 279
lekum : sizin

2-Bakara 279
emvâli-kum : sizin mallarınız

2-Bakara 279
lâ tazlimûne : zulmetmezsiniz, haksızlık etmezsiniz

2-Bakara 279
ve lâ tuzlemûne : ve zulmedilmezsiniz, haksızlığa uğramazsınız

2-Bakara 280
ve : ve

2-Bakara 280
kâne : oldu

2-Bakara 280
fe : o taktirde, o halde

2-Bakara 280
meyseretin : kolaylık, bolluk

2-Bakara 280
ve : ve

2-Bakara 280
en tesaddekû : sadaka etmeniz

2-Bakara 280
lekum : sizin için

2-Bakara 280
ta'lemûne : biliyorsunuz

2-Bakara 281
ve ittekû : ve sakının

2-Bakara 281
yevmen : bir gün

2-Bakara 281
turceûne : döndürüleceksiniz

2-Bakara 281
summe : sonra

2-Bakara 281
tuveffâ : vefa edilir, tam olarak (tamamen) ödenir

2-Bakara 281
nefsin : nefs, kişi

2-Bakara 281
kesebet : kazandı

2-Bakara 281
ve hum : ve onlar

2-Bakara 281
lâ yuzlemûne : zulmedilmezler, haksızlığa uğramazlar

2-Bakara 282
yâ eyyuhe : ey

2-Bakara 282
ellezîne : onlar

2-Bakara 282
âmenû : âmenû oldular (Allah'a ulaşmayı dilediler) îmân ettiler

2-Bakara 282
tedâyentum : birbirinize borçlandınız

2-Bakara 282
bi deynin : bir borç ile

2-Bakara 282
ilâ ecelin : bir süreye kadar

2-Bakara 282
musemmen : isimlendirilmiş, belirlenmiş

2-Bakara 282
fektubûhu (fe uktubû-hu) : o zaman, olunca onu yazın

2-Bakara 282
vel yektub (ve li yektub) : ve yazsın

2-Bakara 282
beyne-kum : sizin aranızda

2-Bakara 282
bi el adli : adalet ile

2-Bakara 282
ve lâ ye'be : ve çekinmesin

2-Bakara 282
en yektube : yazmanız

2-Bakara 282
kemâ : gibi

2-Bakara 282
alleme-hu : ona öğretti

2-Bakara 282
felyektub (fe li yektub) : böylece, aynı şekilde yazsın

2-Bakara 282
velyumlilillezî : ve imlâ ettirsin, yazdırsın ki o

2-Bakara 282
aleyhi : onun üzerinde, üzerine

2-Bakara 282
el hakku : hak

2-Bakara 282
velyettekıllâhe : ve Allah'a karşı takva sahibi olsun, (ve li yetteki allahe) (ve Allah'tan çekinsin)

2-Bakara 282
rabbe-hu : (onun) Rabbi

2-Bakara 282
ve lâ yebhas : ve eksiltmesin

2-Bakara 282
min-hu şey'en : ondan birşey

2-Bakara 282
fe : artık, fakat

2-Bakara 282
in kâne : eğer, olursa

2-Bakara 282
ellezî : ki o, o

2-Bakara 282
aleyhi : onun üzerinde

2-Bakara 282
el hakku : hak

2-Bakara 282
sefîhan : sefil, akılsız, akıl edemeyen

2-Bakara 282
ev : veya

2-Bakara 282
daîfen : küçük, güçsüz

2-Bakara 282
ev : veya

2-Bakara 282
lâ yestatîu : muktedir değil

2-Bakara 282
en yumille : yazdırmaya

2-Bakara 282
huve : o

2-Bakara 282
felyumlil (fe li yumlil) : o zaman, o taktirde yazdırsın

2-Bakara 282
veliyyu-hu : onun velisi

2-Bakara 282
bi el adli : adalet ile

2-Bakara 282
ve isteşhidû : ve şahitler tutun

2-Bakara 282
şehîdeyni : iki şahit

2-Bakara 282
fe in lem yekûnâ : fakat bulunmuyorsa, bulunamıyorsa

2-Bakara 282
raculeyni : iki erkek

2-Bakara 282
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 282
ve imraetâni : ve iki kadın

2-Bakara 282
mimmen (min men) : o kimselerden, onlardan

2-Bakara 282
terdavne : razı olacağınız

2-Bakara 282
min eş şuhedâi : şahitlerden

2-Bakara 282
en tedılle : dalâlette olması, unutması

2-Bakara 282
fe : o taktirde, o zaman

2-Bakara 282
tuzekkire : hatırlatır

2-Bakara 282
el uhrâ : diğeri

2-Bakara 282
ve lâ ye'be : ve kaçınmasın

2-Bakara 282
eş şuhedâu : şahitler

2-Bakara 282
ve lâ tes'emû : ve usanmayın, üşenmeyin

2-Bakara 282
en tektubû-hu : onu yazmanız

2-Bakara 282
ev : veya

2-Bakara 282
kebîran : büyük

2-Bakara 282
ilâ eceli-hi : (onun) onu vadesine kadar

2-Bakara 282
inde allâhi : Allah'ın katında

2-Bakara 282
ve akvemu : ve en sağlam

2-Bakara 282
li eş şehâdeti : şahitlik için, şahitliğe

2-Bakara 282
ve ednâ : ve daha yakın

2-Bakara 282
ellâ tertâbû : şüphe etmemeniz

2-Bakara 282
en tekûne : olmanız

2-Bakara 282
ticâreten : ticaret

2-Bakara 282
hâdıraten : hazır olan

2-Bakara 282
tudîrûne-hâ : onu tedvir ediyorsunuz, onu devre-

2-Bakara 282
beyne-kum : kendi aranızda

2-Bakara 282
fe : o taktirde, o zaman

2-Bakara 282
leyse : değil, yoktur

2-Bakara 282
aleykum : sizin üzerinize

2-Bakara 282
ellâ tektubû-hâ : onu yazmamanız

2-Bakara 282
ve eşhidû : ve şahit tutun

2-Bakara 282
izâ tebâya'tum : alışveriş, anlaşma yaptığınız zaman

2-Bakara 282
ve lâ yudârra : ve zarar verilmesin

2-Bakara 282
ve lâ şehîdun : ve şahitler olmasın

2-Bakara 282
ve in tef'alû : ve eğer yaparsanız

2-Bakara 282
fe : o zaman, o taktirde, bundan sonra

2-Bakara 282
inne-hu : muhakkak ki o, mutlaka o

2-Bakara 282
ve ittekû : ve takva sahibi olun

2-Bakara 282
allâhe : Allah

2-Bakara 282
ve yuallimu-kum : ve size öğretiyor

2-Bakara 282
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 282
bi kulli şey'in : herşeyi

2-Bakara 283
ve in kuntum : ve eğer siz, iseniz, olduysanız

2-Bakara 283
alâ seferin : seferde, yolculukta

2-Bakara 283
ve lem tecidû : ve bulamadınız

2-Bakara 283
kâtiben : bir kâtip, bir yazıcı

2-Bakara 283
fe rihânun : o zaman, o taktirde rehinler

2-Bakara 283
fe in emine : emin olduğunuz taktirde

2-Bakara 283
felyueddi (fe li yueddi) : böylece, o halde ödesin

2-Bakara 283
ellezî : ki o

2-Bakara 283
u'tumine : itimat edildi, güven duyuldu

2-Bakara 283
emânete-hu : onun emanetini

2-Bakara 283
ve li yettekı allâhe : ve Allah'a karşı takva sahibi olsun ve Allah'tan sakınsın

2-Bakara 283
rabbe-hu : onun Rabbi

2-Bakara 283
ve lâ tektumû : ve gizlemeyin

2-Bakara 283
eş şehâdete : şahitlik

2-Bakara 283
ve men : ve kim

2-Bakara 283
yektum-hâ : onu ketmeder, saklar, gizler

2-Bakara 283
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 283
innehû : muhakkak ki o

2-Bakara 283
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 283
ta'melûne : yapıyorsunuz

2-Bakara 284
mâ fî es semâvâti : göklerde bulunan şeyler

2-Bakara 284
ve mâ fî el ardı : ve yeryüzünde bulunan şeyler

2-Bakara 284
ve in tubdû : ve eğer siz açıklarsanız, açıklasanız

2-Bakara 284
mâ fî enfusi-kum : nefslerinizde, içinizde olan

2-Bakara 284
ev : veya

2-Bakara 284
fe : o zaman, o taktirde, artık

2-Bakara 284
li-men : kimseyi

2-Bakara 284
yeşâu : diler

2-Bakara 284
ve yuazzibu : ve azap eder

2-Bakara 284
men : kim, kimse

2-Bakara 284
yeşâu : diler

2-Bakara 284
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 284
alâ kulli şey'in : herşeye

2-Bakara 285
âmene : îmân etti, inandı

2-Bakara 285
er resûlu : resûl

2-Bakara 285
unzile : indirildi

2-Bakara 285
ileyhi : ona

2-Bakara 285
ve el mu'minûne : ve mü'minler

2-Bakara 285
âmene : îmân etti, inandı

2-Bakara 285
ve melâiketi-hi : ve onun meleklerine

2-Bakara 285
ve kutubi-hi : ve onun kitaplarına

2-Bakara 285
ve rusuli-hi : ve onun resûllerine

2-Bakara 285
lâ nuferriku : fark gözetmeyiz, ayırmayız

2-Bakara 285
beyne : arasında

2-Bakara 285
ehadin : biri

2-Bakara 285
ve kâlû : ve dediler

2-Bakara 285
semi'nâ : biz işittik

2-Bakara 285
ve ata'nâ : ve biz itaat ettik

2-Bakara 285
gufrâne-ke : senin mağfiret etmen

2-Bakara 285
rabbe-nâ : Rabbimiz

2-Bakara 285
ve ileyke : ve sana

2-Bakara 285
el masîru : masîr, varış, ulaşma, seyr-i sülûk

2-Bakara 286
lâ yukellifu : mükellef kılmaz, sorumlu tutmaz

2-Bakara 286
nefsen : nefs, kişi, kimse

2-Bakara 286
lehâ : onun

2-Bakara 286
mâ kesebet : kazandığı şeyler

2-Bakara 286
ve aleyhâ : ve (sorumluluğu) onun üzerinde

2-Bakara 286
mektesebet (mâ iktesebet) : kazandığı neğatif şeyler

2-Bakara 286
rabbe-nâ : Rabbimiz

2-Bakara 286
in nesînâ : eğer, şâyet unuttuysak

2-Bakara 286
ev : veya

2-Bakara 286
rabbe-nâ : Rabbimiz

2-Bakara 286
ve lâ tahmil : ve yükleme

2-Bakara 286
aleynâ : bizim üzerimize, bize

2-Bakara 286
kemâ : gibi

2-Bakara 286
hamelte-hu : onu yükledin

2-Bakara 286
alâ ellezîne : o kimselere, onlara

2-Bakara 286
rabbe-nâ : Rabbimiz

2-Bakara 286
ve lâ tuhammil-nâ : ve bize yükleme

2-Bakara 286
mâ lâ tâkate lenâ : bizim takat, güç yetiremeyeceğimiz şeyi

2-Bakara 286
ve a'fu an-nâ : ve (bizden günahlarımızı) affet

2-Bakara 286
ve igfir : ve mağfiret et, günahlarımızı sevaba

2-Bakara 286
lenâ : bizi, bize, bizim için

2-Bakara 286
ve irham-nâ : ve bize rahmet et, Rahîm esması ile

2-Bakara 286
ente : sen

2-Bakara 286
mevlâ-nâ : bizim mevlâmızsın

2-Bakara 286
fe : artık

2-Bakara 286
ensur-nâ : bize yardım et

2-Bakara 286
alâ el kavmi el kâfirîne : kâfirler kavmine karşı

2-Bakara 1
elif, lâm, mim : elif, lâm, mim

2-Bakara 2
zâlike : işte bu, bu

2-Bakara 2
el kitâbu : kitap

2-Bakara 2
reybe : şüphe

2-Bakara 2
huden : hidayet, hidayete erdiren

2-Bakara 2
li el muttekîne : takva sahipleri için

2-Bakara 3
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 3
yu'minûne : îmân ederler

2-Bakara 3
el gaybi : gayb, bilinmeyen

2-Bakara 3
ve yukîmûne : ve ikame ederler, hakkıyla yerine

2-Bakara 3
es salâte : salat, namaz

2-Bakara 3
ve mimmâ (min mâ) : ve o şeyden, ondan

2-Bakara 3
yunfikûne : infâk ederler, (Allah yolunda)

2-Bakara 4
ve : ve

2-Bakara 4
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 4
yu'minûne : îmân ederler

2-Bakara 4
unzile : indirildi

2-Bakara 4
ileyke : sana

2-Bakara 4
ve mâ : ve şey

2-Bakara 4
unzile : indirildi

2-Bakara 4
kabli-ke : senden önce

2-Bakara 4
ve : ve

2-Bakara 4
bi el âhireti : ahirete (ruhun ölümden evvel Allah'a ulaşmasına)

2-Bakara 4
yûkınûne : yakîn hasıl ederler (kesin olarak inanırlar)

2-Bakara 5
ulâike : işte onlar

2-Bakara 5
huden : hidayet

2-Bakara 5
ve : ve

2-Bakara 5
ulâike : işte onlar

2-Bakara 5
el muflihûne : felâha erenler, kurtuluşa erenler

2-Bakara 6
inne : muhakkak

2-Bakara 6
ellezîne : o kimseler ki, onlar

2-Bakara 6
keferû : inkâr ettiler

2-Bakara 6
sevâun : eşittir, birdir

2-Bakara 6
aleyhim : onlara, onlar için

2-Bakara 6
e : mı

2-Bakara 6
enzerte-hum : onları uyardın

2-Bakara 6
em : yoksa, veya

2-Bakara 6
lem tunzir-hum : onları uyarmadın

2-Bakara 6
lâ yu'minûne : âmenû olmazlar (Allah'a ulaşmayı dilemezler)

2-Bakara 7
hateme : mühürledi

2-Bakara 7
ve : ve

2-Bakara 7
sem'ı-him : onların işitme hassası

2-Bakara 7
ve : ve

2-Bakara 7
ebsâri-him : onların görme hassası

2-Bakara 7
gışâvetun : perde

2-Bakara 7
ve : ve

2-Bakara 7
lehum : onlarındır, onlar için vardır

2-Bakara 8
ve min en nâsi : ve insanlardan bir kısmı

2-Bakara 8
men : kimse, kişi

2-Bakara 8
yekûlu : der, söyler

2-Bakara 8
âmennâ : biz îmân ettik

2-Bakara 8
ve : ve

2-Bakara 8
bi el yevmi el âhıri : sonraki güne, ölümden evvel ruhun Allah'a ulaşacağı güne

2-Bakara 8
ve mâ : ve değil

2-Bakara 8
bi mu'minîne : mü'minler, mü'min olanlar

2-Bakara 9
allâhe : Allah

2-Bakara 9
yuhâdiûne : aldatırlar

2-Bakara 9
ve : ve

2-Bakara 9
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 9
âmenû : îmân ettiler

2-Bakara 9
ve : ve

2-Bakara 9
mâ yahdeûne : aldatmıyorlar

2-Bakara 9
enfuse-hum : kendileri

2-Bakara 9
ve : ve

2-Bakara 9
mâ yeş'urûne : farkında olmazlar, farkına varmazlar

2-Bakara 10
fe : o zaman, böylece

2-Bakara 10
zâde : artırdı

2-Bakara 10
ve : ve

2-Bakara 10
lehum : onlar için vardır, onlara vardır

2-Bakara 10
elîmun : elîm, acıklı

2-Bakara 10
yekzibûne : yalanlıyorlar

2-Bakara 11
ve izâ : ve o zaman, olunca

2-Bakara 11
kîle lehum : onlara ..... denildi

2-Bakara 11
fî el ardı : yeryüzünde

2-Bakara 11
innemâ : ancak, sadece

2-Bakara 11
muslihûne : ıslâh ediciler, ıslâh edenler

2-Bakara 12
e lâ : değil mi, (öyle) değil mi

2-Bakara 12
inne-hum : muhakkak ki onlar, gerçekten onlar

2-Bakara 12
el mufsidûne : fesat çıkaranlar

2-Bakara 12
ve : ve

2-Bakara 12
lâ yeş'urûne : (şuurunda) bilincinde olmazlar,

2-Bakara 13
ve : ve

2-Bakara 13
kîle : denildi

2-Bakara 13
lehum : onlara

2-Bakara 13
kemâ : gibi

2-Bakara 13
âmene : îmân etti, âmenû oldu

2-Bakara 13
en nâsu : insanlar

2-Bakara 13
e nu'minu : biz îmân mı edelim, âmenû mu olalım

2-Bakara 13
kemâ : gibi

2-Bakara 13
âmene : îmân etti, âmenû oldu

2-Bakara 13
es sufehâu : sefihler, akılsızlar

2-Bakara 13
e lâ : (öyle) değil mi

2-Bakara 13
inne-hum : hiç şüphesiz onlar, muhakkak ki onlar

2-Bakara 13
es sufehâu : sefihler, akılsızlar

2-Bakara 13
ve : ve

2-Bakara 13
lâ ya'lemûne : bilmiyorlar, bilmezler

2-Bakara 14
ve izâ : ve olduğu zaman

2-Bakara 14
lekû : karşılaştılar, buluştular

2-Bakara 14
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 14
âmenû : îmân ettiler, âmenû oldular, Allah'a ulaşmayı dilediler

2-Bakara 14
âmennâ : biz inandık, îmân ettik, âmenû olduk

2-Bakara 14
ve izâ : ve olduğu zaman

2-Bakara 14
halev : yalnız kaldılar, başbaşa kaldılar

2-Bakara 14
ilâ şeyâtîni-him : kendi şeytanlarıyla

2-Bakara 14
mea-kum : sizinle beraber

2-Bakara 14
innemâ : sadece, ancak

2-Bakara 14
mustehziûne : alay edenler, alay eden kimseler

2-Bakara 15
yestehziu : alay eder

2-Bakara 15
ve : ve

2-Bakara 15
yemuddu-hum : onlara mühlet verir

2-Bakara 15
ya'mehûne : bocalarlar, şaşkın kalırlar

2-Bakara 16
ulâike : işte onlar

2-Bakara 16
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 16
işterevû : satın aldılar

2-Bakara 16
ed dalâlete : dalâlet

2-Bakara 16
el hudâ : hidayet

2-Bakara 16
fe : fakat, o taktirde, o zaman

2-Bakara 16
ticâretu-hum : onların ticareti

2-Bakara 16
ve : ve

2-Bakara 16
muhtedîne : hidayette olanlar, hidayete erenler

2-Bakara 17
meselu-hum : onların misali, onların durumu

2-Bakara 17
ke : gibi

2-Bakara 17
meseli : misal, durum

2-Bakara 17
ellezi : ki o

2-Bakara 17
istevkade : ateş yaktı, tutuşturdu

2-Bakara 17
nâren : ateş

2-Bakara 17
fe : böylece

2-Bakara 17
lemmâ : olduğu zaman

2-Bakara 17
edâet : aydınlattı

2-Bakara 17
havle-hu : onun etrafı, çevresi

2-Bakara 17
zehebe : giderdi

2-Bakara 17
ve : ve

2-Bakara 17
tereke-hum : ve onları terketti, bıraktı

2-Bakara 17
lâ yubsirûne : onlar görmüyorlar, görmezler,

2-Bakara 18
fe hum : artık onlar

2-Bakara 18
lâ yerciûne : (onlar) dönmezler, dönemezler

2-Bakara 19
ev : veya

2-Bakara 19
ke sayyibin : yağmur gibi

2-Bakara 19
min es semâi : semadan, gökyüzünden

2-Bakara 19
ve ra'dun : ve gök gürlemesi, gök gürültüsü

2-Bakara 19
ve berkun : ve şimşek

2-Bakara 19
yec'alûne : kılarlar, yaparlar

2-Bakara 19
esâbia-hum : onların parmakları, parmakları

2-Bakara 19
min es savâiki : yıldırımlardan

2-Bakara 19
el mevt (mevti) : ölüm

2-Bakara 19
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 19
bi el kâfirîne : kâfirleri

2-Bakara 20
yekâdu : neredeyse (olacak)

2-Bakara 20
el berku : şimşek

2-Bakara 20
ebsâre-hum : onların gözleri

2-Bakara 20
kullemâ : her zaman, her defa

2-Bakara 20
edâe : aydınlattı

2-Bakara 20
lehum : onlar, onları

2-Bakara 20
meşev : yürüdüler

2-Bakara 20
ve izâ : ve olduğu zaman

2-Bakara 20
azleme : karanlık çöktü

2-Bakara 20
aleyhim : onların üzerine

2-Bakara 20
ve : ve

2-Bakara 20
lev : eğer, ise

2-Bakara 20
şâe : diledi

2-Bakara 20
le zehebe : elbette giderdi

2-Bakara 20
bi sem'i-him : onların işitmesi

2-Bakara 20
ve ebsâri-him : ve onların görmesi

2-Bakara 20
inne : hiç şüphesiz, muhakkak

2-Bakara 20
allâhe : Allah

2-Bakara 20
kulli şey'in : herşey

2-Bakara 21
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 21
en nâsu : insanlar

2-Bakara 21
rabbe-kum : (sizin) Rabbiniz

2-Bakara 21
ellezî : o ki, ki o

2-Bakara 21
vellezîne (ve ellezîne) : ve o kimseler, onlar

2-Bakara 21
lealle-kum : umulur ki böylece siz

2-Bakara 21
tettekûne : takva sahibi olursunuz

2-Bakara 22
ellezî : o ki, ki o

2-Bakara 22
ceale : kıldı, yaptı

2-Bakara 22
lekum : sizin için, size

2-Bakara 22
el arda : arz, yeryüzü

2-Bakara 22
firâşen : döşek, yatak

2-Bakara 22
ves semâe (ve es semâe) : ve sema, gökyüzü

2-Bakara 22
binâen : bina olarak (kubbe şeklinde)

2-Bakara 22
ve enzele : ve indirdi

2-Bakara 22
es semâi : sema, gökyüzü

2-Bakara 22
mâen : su

2-Bakara 22
fe : o zaman, böylece

2-Bakara 22
ahrece : çıkardı

2-Bakara 22
es semarâti : ürünler, meyveler, mahsuller

2-Bakara 22
lekum : sizin için

2-Bakara 22
fe : o zaman, artık

2-Bakara 22
lâ tec'alû : kılmayın, yapmayın

2-Bakara 22
endâden : eşler, benzerler

2-Bakara 22
ve entum : ve siz

2-Bakara 22
tâ'lemune : (siz) biliyorsunuz

2-Bakara 23
ve in kuntum : ve eğer siz iseniz

2-Bakara 23
fî reybin : şüphe içinde

2-Bakara 23
nezzelnâ : biz indirdik

2-Bakara 23
fe'tû (fe u'tû) : o zaman, öyleyse getirin

2-Bakara 23
bi sûretin : bir sureyi

2-Bakara 23
ved'û (ve ud'û) : ve davet edin, çağırın

2-Bakara 23
şuhedâe-kum : sizin şahitleriniz

2-Bakara 23
sâdıkîne : sadıklar, doğru söyleyenler

2-Bakara 24
fe : o zaman, öyleyse, fakat

2-Bakara 24
in lem tef'alû : eğer yapamazsanız

2-Bakara 24
ve len tef'alû : ve asla yapamayacaksınız, yapamazsınız

2-Bakara 24
fettekû (fe ittekû) : o zaman, öyleyse sakının

2-Bakara 24
en nâre : ateş

2-Bakara 24
elletî : ki o

2-Bakara 24
en nâsu : insanlar

2-Bakara 24
vel hicâratu (ve el hicâratu) : ve taşlar

2-Bakara 24
uiddet : hazırlandı

2-Bakara 24
lil kâfirîne (li el kâfirîne) : kâfirler için, kâfirlere

2-Bakara 25
ve beşşir : ve müjdele

2-Bakara 25
ellezîne âmenû : âmenû olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler, îmân edenler

2-Bakara 25
ve amilû : ve yaptılar

2-Bakara 25
es sâlihâti : salih ameller, nefsi tezkiye edici

2-Bakara 25
enne : olduğunu

2-Bakara 25
lehum cennâtin : onlar için cennetler vardır

2-Bakara 25
tecrî : akar

2-Bakara 25
enhâru : nehirler

2-Bakara 25
kullemâ : her seferinde, her defasında

2-Bakara 25
min semeretin : ürünlerden, mahsullerden, meyvelerden

2-Bakara 25
hâzellezî (hâzâ ellezî) : bu ki (o şey)

2-Bakara 25
ve utû : ve verildi

2-Bakara 25
bi-hi muteşâbihan : ona benziyen, ona benzer

2-Bakara 25
ve lehum : ve onlar için (vardır)

2-Bakara 25
fî-hâ ezvâcun : orada eşler

2-Bakara 25
ve hum : ve onlar

2-Bakara 25
fî-hâ hâlidûne : orada devamlı kalacak olanlar

2-Bakara 26
inne : muhakkak ki, hiç şüphesiz

2-Bakara 26
allâhe : Allah

2-Bakara 26
lâ yestahyî : çekinmez

2-Bakara 26
en yadribe meselen : darbı mesel, misal, örnek vermek

2-Bakara 26
beûdaten : sivrisinek

2-Bakara 26
fe : fakat, hatta

2-Bakara 26
fevka-hâ : onun üstünde

2-Bakara 26
fe emmâ : fakat, ama, ise

2-Bakara 26
ellezîne âmenû : âmenû olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler

2-Bakara 26
fe : artık, bundan sonra, böylece

2-Bakara 26
ya'lemûne : bilirler

2-Bakara 26
enne-hû : onun olduğu

2-Bakara 26
el hakk : hak

2-Bakara 26
ve emmâ : ve fakat, ama

2-Bakara 26
ellezîne : onlar

2-Bakara 26
keferû : inkâr ettiler, kâfir oldular

2-Bakara 26
fe : o zaman, böylece

2-Bakara 26
yekûlûne : derler

2-Bakara 26
erâde : diledi

2-Bakara 26
meselen : misal, örnek

2-Bakara 26
bi-hi kesîran : onunla çoğunu

2-Bakara 26
ve yehdî : ve hidayete erdirir

2-Bakara 26
bi-hi kesîran : onunla çoğunu

2-Bakara 26
ve mâ yudıllu : ve dalâlette bırakmaz

2-Bakara 26
el fâsıkîne : fasıklar, fıska düşenler

2-Bakara 27
ellezîne : onlar

2-Bakara 27
yenkudûne : nakzederler, bozarlar

2-Bakara 27
ve yaktaûne : ve keserler

2-Bakara 27
emera : emretti

2-Bakara 27
en yûsale : ulaştırmak

2-Bakara 27
ve yufsidûne : ve fesat çıkarırlar

2-Bakara 27
fî el ardı : yeryüzünde

2-Bakara 27
ulâike : işte onlar

2-Bakara 27
el hâsirûne : kendilerine yazık edenler, hüsranda olanlar (kazandıkları pozitif dereceler,

2-Bakara 28
keyfe : nasıl

2-Bakara 28
tekfurûne : inkâr ediyorsunuz

2-Bakara 28
ve kuntum : ve siz idiniz, oldunuz

2-Bakara 28
emvâten : ölüler

2-Bakara 28
fe : sonra

2-Bakara 28
summe : sonra

2-Bakara 28
ileyhi : ona

2-Bakara 28
turceûne : döndürüleceksiniz

2-Bakara 29
huvellezî (huve ellezî) : o ki

2-Bakara 29
lekum : sizin için

2-Bakara 29
fî el ardı : yeryüzünde

2-Bakara 29
cemîan : hepsi

2-Bakara 29
summe : sonra

2-Bakara 29
estevâ : yöneldi, istiva etti

2-Bakara 29
es semâi : sema, gökyüzü

2-Bakara 29
fe : böylece, sonra

2-Bakara 29
sevvâhunne : onları dizayn etti, düzenledi

2-Bakara 29
seb'a : yedi

2-Bakara 29
semâvâtin : semalar, gökler (gök katları)

2-Bakara 29
ve huve : ve o

2-Bakara 29
bi kulli şey'in : herşeyi

2-Bakara 30
ve iz kâle : ve demişti

2-Bakara 30
rabbu-ke : senin Rabbin

2-Bakara 30
li el melâiketi : meleklere

2-Bakara 30
fî el ardı : yeryüzünde

2-Bakara 30
halîfeten : halife

2-Bakara 30
e tec'alu : kılacak mısın, yapacak mısın

2-Bakara 30
men : kimse, kişi (birisi)

2-Bakara 30
ve yesfiku : ve (kan) akıtır, (kan) döker

2-Bakara 30
ed dimâe : kan

2-Bakara 30
ve nahnu : ve biz

2-Bakara 30
nusebbihu : tesbih ediyoruz, yüceltiyoruz,

2-Bakara 30
bi hamdi-ke : seni hamd ile, hamdinle

2-Bakara 30
ve nukaddisu : ve takdis ediyoruz, mukaddes

2-Bakara 30
leke : seni

2-Bakara 30
kâle : dedi

2-Bakara 30
innî a'lemu : muhakkak ki ben bilirim

2-Bakara 30
mâ lâ tâ'lemûne : sizin bilmediğiniz şeyleri

2-Bakara 31
ve : ve

2-Bakara 31
alleme : öğretti

2-Bakara 31
âdeme : Âdem

2-Bakara 31
el esmâe : isimler

2-Bakara 31
kulle-hâ : onun hepsi

2-Bakara 31
summe : sonra

2-Bakara 31
el melâiketi : melekler

2-Bakara 31
fe : o zaman, öyleyse, haydi

2-Bakara 31
kâle : dedi

2-Bakara 31
enbiû-nî : bana haber verin

2-Bakara 31
bi esmâe : isimleri ile, isimleri

2-Bakara 31
sadikîne : sadıklar, doğru söyleyenler

2-Bakara 32
subhâne-ke : sen sübhansın, seni tenzih ederiz

2-Bakara 32
ilme : ilim, bilgi

2-Bakara 32
lenâ : bizim

2-Bakara 32
allemte-nâ : sen bize öğrettin

2-Bakara 32
inne-ke : muhakkak ki sen

2-Bakara 32
ente : sen

2-Bakara 32
el alîmu : en iyi bilen

2-Bakara 32
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

2-Bakara 33
kâle : dedi

2-Bakara 33
yâ âdemu : ey Âdem

2-Bakara 33
enbi'-hum : onlara haber ver, bildir

2-Bakara 33
bi esmâi-him : O'nun (Allah'ın) isimleri

2-Bakara 33
fe lemmâ : olunca, olduğu zaman

2-Bakara 33
enbee-hum : onlara haber verdi, bildirdi

2-Bakara 33
bi esmâi-him : O'nun (Allah'ın) isimleri

2-Bakara 33
kâle : dedi

2-Bakara 33
e lem : olmaz mı, olmadı mı

2-Bakara 33
ekul : ben derim, söylerim

2-Bakara 33
lekum : sizin, size

2-Bakara 33
in-nî a'lemu : muhakkak ki ben bilirim

2-Bakara 33
gaybe : gayb, bilinmeyen

2-Bakara 33
es semâvâti : semalar, gökler

2-Bakara 33
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

2-Bakara 33
ve a'lemu : ve ben bilirim

2-Bakara 33
tubdûne : açıklıyorsunuz

2-Bakara 33
ve mâ : ve şeyi, şeyleri

2-Bakara 33
tektumûne : gizliyorsunuz

2-Bakara 34
ve iz : ve o zaman, olduğu zaman

2-Bakara 34
li el melâiketi : meleklere

2-Bakara 34
li âdeme : Âdem'e

2-Bakara 34
fe : o zaman, hemen

2-Bakara 34
secedû : secde ettiler

2-Bakara 34
iblîse : iblis (ümitsizliğe düşen, Allah'ın rah-

2-Bakara 34
ebâ : çekindi, kaçındı, direndi

2-Bakara 34
ve istekbere : ve kibirlendi, büyüklendi

2-Bakara 34
ve kâne : ve oldu

2-Bakara 34
min el kâfirîne : kâfirlerden

2-Bakara 35
ve kulnâ : ve biz dedik

2-Bakara 35
âdemu : Âdem

2-Bakara 35
ente : sen

2-Bakara 35
ve zevcu-ke : ve senin eşin

2-Bakara 35
el cennete : cennet

2-Bakara 35
ve kulâ : ve ikiniz yeyin

2-Bakara 35
ragaden : bol bol

2-Bakara 35
ve lâ takrabâ : ve yaklaşmayın (ikiniz)

2-Bakara 35
eş şecerete : ağaç

2-Bakara 35
fe : o zaman, o taktirde, aksi halde, yoksa

2-Bakara 35
tekûnâ : siz (ikiniz) olursunuz

2-Bakara 35
min ez zâlimîne : zalimlerden

2-Bakara 36
fe : o zaman, fakat

2-Bakara 36
ezelle-humâ : onları (o ikisini) kaydırdı (ayağını

2-Bakara 36
eş şeytânu : şeytan

2-Bakara 36
fe : artık, böylece

2-Bakara 36
ahrece-humâ : onları (ikisini) çıkardı

2-Bakara 36
ve : ve

2-Bakara 36
ve lekum : ve sizin için

2-Bakara 36
el ardı : arz, yeryüzü

2-Bakara 36
mustekarrun : kararlaştırılmışolan, karar kılma,

2-Bakara 36
ve metâun : ve meta, geçinme, maişetini temin etme,

2-Bakara 37
fe : o zaman, sonra

2-Bakara 37
telekkâ : telâkki etti, aldı, öğrendi

2-Bakara 37
âdemu : Âdem

2-Bakara 37
kelimâtin : kelimeler

2-Bakara 37
fe tâbe aleyhi : böylece onun tövbesini kabul etti

2-Bakara 37
inne-hu : muhakkak ki o, çünkü o

2-Bakara 37
huve : o

2-Bakara 37
et tevvâbu : tövbeleri kabul eden

2-Bakara 37
er rahîmu : Rahim esmasıyla tecelli eden

2-Bakara 38
cemîan : topluca, hepiniz

2-Bakara 38
fe : o zaman

2-Bakara 38
ye'tiye-enne-kum : size mutlaka gelecek

2-Bakara 38
huden : hidayet (Allah'a ulaşma)

2-Bakara 38
fe men : o zaman kim

2-Bakara 38
tebia : tâbî oldu

2-Bakara 38
hudâye : hidayetim

2-Bakara 38
fe lâ havfun : artık korku yoktur

2-Bakara 38
aleyhim : onlara

2-Bakara 38
ve lâ hum yahzenûne : ve onlar mahzun olmazlar

2-Bakara 39
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

2-Bakara 39
keferû : inkâr ettiler, kâfir oldular

2-Bakara 39
ve kezzebû : ve yalanladılar

2-Bakara 39
ulâike : işte onlar

2-Bakara 39
en nârı : ateş

2-Bakara 39
hâlidûne : ebedî, sonsuz, devamlı kalacak olanlar

2-Bakara 40
benî isrâîle : İsrailoğulları

2-Bakara 40
ni'metiye : ni'metimi

2-Bakara 40
elletî : ki o

2-Bakara 40
en'amtu : ben ni'metlendirdim

2-Bakara 40
aleykum : size, sizi

2-Bakara 40
ve evfû : ve vefa edin, ifa edin, hakkıyla yerine getirin

2-Bakara 40
ve : ve

2-Bakara 40
iyyâ-ye : yalnız benden, sadece benden

2-Bakara 40
fe : o zaman, böylece, artık

2-Bakara 40
erhebûne : korkun

2-Bakara 41
ve âminû : ve Allah'a ulaşmayı dileyin, îmân edin

2-Bakara 41
enzeltu : ben indirdim

2-Bakara 41
mea-kum : sizinle beraber, sizin yanınızda olan

2-Bakara 41
ve lâ tekûnû : ve olmayın

2-Bakara 41
evvele : evvel, ilk

2-Bakara 41
ve lâ teşterû : ve satmayın

2-Bakara 41
semenen : bedel, ücret

2-Bakara 41
kalîlen : az

2-Bakara 41
ve iyyâ-ye : ve yalnız ben

2-Bakara 41
fe : artık, o halde

2-Bakara 41
ittekû-ni : bana karşı takva sahibi olun

2-Bakara 42
ve lâ telbisû : ve karıştırmayın, gizleyip örtmeyin

2-Bakara 42
el hakka : hakk, gerçek

2-Bakara 42
bi el bâtılı : bâtıl ile 4 - ve tektumû

2-Bakara 42
ve entum : ve siz

2-Bakara 42
ta'lemûne : biliyorsunuz

2-Bakara 43
ve ekîmû : ve ikame edin, gereği üzere yerine getirin

2-Bakara 43
es salâte : namaz

2-Bakara 43
ve âtû : ve verin

2-Bakara 43
ez zekâte : zekât

2-Bakara 43
ve erkeû : ve rükû edin

2-Bakara 43
mea : beraber

2-Bakara 43
er râkiîne : rukû edenler

2-Bakara 44
e : mi

2-Bakara 44
te'murûne : emrediyorsunuz

2-Bakara 44
en nâse : insanlar

2-Bakara 44
bi el birri : birr'i, ebrar olmayı, maddî-manevî

2-Bakara 44
ve tensevne : ve unutuyorsunuz

2-Bakara 44
enfuse-kum : kendi nefsleriniz, kendiniz

2-Bakara 44
ve entum : ve siz

2-Bakara 44
tetlûne : okuyorsunuz

2-Bakara 44
el kitâbe : kitap

2-Bakara 44
e fe lâ ta'kılûne : o halde, hâlâ akıl etmiyor musunuz

2-Bakara 45
ve isteînû : ve istiane (Allah'tan özel yardım,

2-Bakara 45
bi es sabri : sabırla

2-Bakara 45
ve es sâlâti : ve namaz

2-Bakara 45
ve inne-hâ : hiç şüphesiz o, muhakkak ki o

2-Bakara 45
le : mutlaka, elbette, muhakkak

2-Bakara 45
kebîretun : büyük, zor, ağır

2-Bakara 45
alâ el hâşiîne : huşû sahiplerine

2-Bakara 46
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 46
yezunnûne : bilirler, yakîn derecesinde inanırlar

2-Bakara 46
enne-hum : onların ..... olduğunu

2-Bakara 46
ve enne-hum : ve onların ..... olduğunu

2-Bakara 46
ileyhi râciûne : ona dönecek olanlar

2-Bakara 47
yâ benî isrâîle : ey İsrailoğulları

2-Bakara 47
ni'metiye : ni'metimi

2-Bakara 47
elletî : ki o (nu)

2-Bakara 47
en'amtu : ben ni'metlendirdim

2-Bakara 47
aleykum : sizi, size

2-Bakara 47
ve en-nî : ve benim olduğum(u)

2-Bakara 47
alâ el âlemîne : âlemlere

2-Bakara 48
ve ittekû : ve sakının, çekinin

2-Bakara 48
yevmen : gün

2-Bakara 48
lâ teczî : karşılığı ödenmez

2-Bakara 48
nefsun : bir nefs, bir kimse

2-Bakara 48
an nefsin : nefsten, bir kimseden

2-Bakara 48
şey'en : bir şey

2-Bakara 48
ve lâ yukbelu : ve kabul olunmaz

2-Bakara 48
şefâatun : şefaat, yardım

2-Bakara 48
ve lâ yu'hazu : ve alınmaz

2-Bakara 48
ve lâ hum yunsarûne : ve onlara yardım olunmaz

2-Bakara 49
ve iz : ve olduğu zaman, olmuştu

2-Bakara 49
necceynâ-kum : sizi biz kurtardık

2-Bakara 49
min âli fir'avne : firavun ailesinden

2-Bakara 49
yesûmûne-kum : size tattırıyorlar, yapıyorlar

2-Bakara 49
sûe : kötü

2-Bakara 49
el azâbi : azap

2-Bakara 49
yuzebbihûne : boğazlıyorlar, öldürüyorlar

2-Bakara 49
ebnâe-kum : sizin oğullarınız

2-Bakara 49
ve yestahyûne : ve sağ bırakıyorlar

2-Bakara 49
nisâe-kum : sizin kadınlarınız

2-Bakara 49
ve fî zâlikum : ve bunda vardır

2-Bakara 49
belâun : belâ, imtihan

2-Bakara 50
ve iz : ve olduğu zaman, olmuştu

2-Bakara 50
el bahre : deniz

2-Bakara 50
fe : o zaman, böylece

2-Bakara 50
enceynâ-kum : biz sizi kurtardık

2-Bakara 50
ve agraknâ : ve biz boğduk

2-Bakara 50
âle fir'avne : firavun ailesi

2-Bakara 50
ve entum : ve siz

2-Bakara 50
tenzurûne : bakıyorsunuz, görüyorsunuz

2-Bakara 51
ve iz : ve o zaman

2-Bakara 51
erbaîne : kırk

2-Bakara 51
leyleten : gece

2-Bakara 51
summe : sonra

2-Bakara 51
ittehaztum(u) : siz edindiniz

2-Bakara 51
el icle : buzağı

2-Bakara 51
ve entum : ve siz

2-Bakara 51
zâlimûne : zalimler, haksızlık edenler

2-Bakara 52
summe : sonra

2-Bakara 52
afevnâ : biz affettik

2-Bakara 52
zâlike : bu

2-Bakara 52
lealle-kum : umulur ki böylece siz

2-Bakara 52
teşkurûne : şükredersiniz

2-Bakara 53
ve iz âteynâ : ve biz vermiştik

2-Bakara 53
el kitâbe : kitap

2-Bakara 53
ve : ve

2-Bakara 53
el furkâne : furkan, hakkı bâtıldan ayırma, idrak

2-Bakara 53
lealle-kum : umulur ki siz böylece diye

2-Bakara 53
tehtedûne : hidayete erersiniz

2-Bakara 54
ve iz kâle : ve demişti

2-Bakara 54
inne-kum : hiç şüphesiz siz, muhakkak ki siz

2-Bakara 54
zalemtum : zulmettiniz

2-Bakara 54
enfuse-kum : nefsleriniz, kendiniz

2-Bakara 54
el icle : buzağı

2-Bakara 54
fe tûbû : artık, hemen tövbe edin

2-Bakara 54
fe uktulû : o zaman, o halde, artık öldürün

2-Bakara 54
enfuse-kum : kendi nefsleriniz, kendi kendiniz, birbiriniz

2-Bakara 54
lekum : sizin için,

2-Bakara 54
inde : yanında, katında

2-Bakara 54
fe : böylece

2-Bakara 54
tâbe aleykum : sizin tövbenizi kabul etti

2-Bakara 54
inne-hu : muhakkak ki o, hiç şüphesiz o

2-Bakara 54
huve : o

2-Bakara 54
et tevvâbu : tövbeleri kabul eden

2-Bakara 54
er rahîmu : rahîm olan, rahmet nuru gönderen,

2-Bakara 55
ve iz : ve olmuştu, olduğu zaman

2-Bakara 55
len nu'mine : biz asla inanmayız

2-Bakara 55
leke : sana

2-Bakara 55
nerâ : biz görürüz

2-Bakara 55
allâhe : Allah

2-Bakara 55
cehreten : açıkça

2-Bakara 55
fe : o zaman, bunun üzerine

2-Bakara 55
ehazet-kum(u) : sizi aldı, yakaladı

2-Bakara 55
es sâikatu : yıldırım

2-Bakara 55
ve entum : ve siz

2-Bakara 55
tenzurûne : bakıyorsunuz, görüyorsunuz

2-Bakara 56
summe : sonra

2-Bakara 56
beasnâ-kum : sizi dirilttik

2-Bakara 56
mevti-kum : sizin ölümünüz

2-Bakara 56
lealle-kum : umulur ki böylece siz, belki siz

2-Bakara 56
teşkurûne : şükredersiniz

2-Bakara 57
ve : ve

2-Bakara 57
zallelnâ : gölgeledik, gölge yaptık

2-Bakara 57
aleykum : sizin üzerinize

2-Bakara 57
el gamâme : bulut

2-Bakara 57
ve : ve

2-Bakara 57
enzel-nâ : biz indirdik

2-Bakara 57
aleykum : sizin üzerinize

2-Bakara 57
el menne : kudret helvası

2-Bakara 57
ve : ve

2-Bakara 57
es selvâ : bıldırcın

2-Bakara 57
ve : ve

2-Bakara 57
mâ zalemû-nâ : bize zulmetmediler

2-Bakara 57
ve : ve

2-Bakara 57
enfuse-hum : kendi nefsleri, kendileri

2-Bakara 57
yazlimûne : zulmediyorlar

2-Bakara 58
ve : ve

2-Bakara 58
el karyete : karye (kasabadan küçük yerleşim birimi)

2-Bakara 58
fe : artık, böylece

2-Bakara 58
ragaden : bol bol

2-Bakara 58
ve : ve

2-Bakara 58
el bâbe : kapı

2-Bakara 58
succeden : secde ederek

2-Bakara 58
ve : ve

2-Bakara 58
lekum : sizin için, size

2-Bakara 58
ve : ve

2-Bakara 58
se-nezîdu : artıracağız

2-Bakara 58
el muhsinîne : muhsinler, ahsen olanlar (fizik vücudunu teslim edenler)

2-Bakara 59
fe : o zaman, fakat, sonra

2-Bakara 59
beddele : değiştirdi

2-Bakara 59
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 59
zalemû : zulmettiler

2-Bakara 59
kavlen : söz

2-Bakara 59
gayre : başka

2-Bakara 59
ellezî : ki o

2-Bakara 59
kîle : söylendi

2-Bakara 59
lehum : onlara

2-Bakara 59
fe : o zaman, bunun üzerine

2-Bakara 59
enzelnâ : biz indirdik

2-Bakara 59
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 59
zalemû : zulmettiler

2-Bakara 59
riczen : korkunç azap, habis azap (taun

2-Bakara 59
es semâi : sema, gök

2-Bakara 59
yefsukûne : fıska düşüyorlar, îmândan sonra küfre düşüyorlar

2-Bakara 60
ve iz : ve olmuştu, olduğu zaman

2-Bakara 60
isteskâ : suya kavuşmayı istedi

2-Bakara 60
fe : o zaman, böylece

2-Bakara 60
bi asâ-ke : senin asan ile

2-Bakara 60
el hacere : taş, kaya

2-Bakara 60
fe : o zaman, böylece

2-Bakara 60
infeceret : fışkırdı

2-Bakara 60
isnetâ aşrete : 12

2-Bakara 60
aynen : göz, pınar, kaynak

2-Bakara 60
alîme : bildi

2-Bakara 60
meşrebe-hum : onların içeceği yer, kendi içecekleri yer

2-Bakara 60
ve işrebû : ve için, içiniz

2-Bakara 60
ve lâ ta'sev : ve haddi aşmayın, azmayın, asi

2-Bakara 60
fî el ardı : yeryüzünde

2-Bakara 60
mufsidîne : fesat çıkaranlar (fesat çıkarıcı kimseler)

2-Bakara 61
ve iz : ve olmuştu, olduğu zaman

2-Bakara 61
len nasbirâ : sabredemeyiz

2-Bakara 61
fe ud'u : öyleyse, artık dua et

2-Bakara 61
lenâ : bizim için, bize

2-Bakara 61
rabbe-ke : senin Rabbin

2-Bakara 61
lenâ : bizim için, bize

2-Bakara 61
el ardu : arz, yeryüzü, toprak

2-Bakara 61
ve kıssâi-hâ : ve onun salataları

2-Bakara 61
ve fûmi-hâ : ve onun sarımsağı

2-Bakara 61
ve adesi-hâ : ve onun mercimeği

2-Bakara 61
ve basali-hâ : ve onun soğanı

2-Bakara 61
kâle : dedi

2-Bakara 61
e testebdilûne : değiştiriyor musunuz

2-Bakara 61
ellezî : o ki, ki o

2-Bakara 61
huve : o

2-Bakara 61
ednâ : daha düşük, daha değersiz

2-Bakara 61
billezî (bi ellezî) : onunla ki

2-Bakara 61
huve hayrun : o hayırlı, o daha hayırlı

2-Bakara 61
fe : o zaman, böylece, öyle ise

2-Bakara 61
inne lekum : muhakkak ki sizin için, size

2-Bakara 61
seeltum : siz istediniz

2-Bakara 61
ve duribet : ve vuruldu (damga)

2-Bakara 61
aleyhim : onların üzerine

2-Bakara 61
ez zilletu : zillet, hakirlik, alçaklık ve aşağılık

2-Bakara 61
ve el meskenetu : ve düşkünlük, fakirlik, sefalet

2-Bakara 61
ve bâu : ve uğradılar

2-Bakara 61
zâlike : işte bu

2-Bakara 61
enne-hum : onların olduğu

2-Bakara 61
yekfurûne : inkâr ediyorlar

2-Bakara 61
ve yaktulûne : ve öldürüyorlar

2-Bakara 61
en nebiyyîne : peygamberler

2-Bakara 61
el hakkı : hak

2-Bakara 61
zâlike bi mâ : işte bu şey sebebiyle, dolayısıyla

2-Bakara 61
ve kânû : ve oldular

2-Bakara 61
ya'tedûne : haddi aşıyorlar

2-Bakara 62
inne ellezîne : muhakkak ki, hiç şüphesiz onlar

2-Bakara 62
âmenû : âmenû oldular (Allah'a ulaşmayı dilediler)

2-Bakara 62
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

2-Bakara 62
ve en nasârâ : ve hristiyanlar

2-Bakara 62
ve es sâbiîne : ve meleklere veya yıldızlara tapanlar

2-Bakara 62
men : kim, kimse(ler)

2-Bakara 62
âmene : âmenû oldu (Allah'a ulaşmayı diledi), îmân etti, inandı

2-Bakara 62
ve el yevmi el âhiri : ve son gün, ve sonraki gün, ruhun Allah'a ulaşma günü

2-Bakara 62
ve amile sâlihan : ve salih amel, ıslâh edici (nefsi tezkiye edici) amel yaptı

2-Bakara 62
fe : artık, böylece

2-Bakara 62
lehum : onlar için, onların

2-Bakara 62
ecru-hum : ecirleri, mükâfatları

2-Bakara 62
inde : yanında, katında

2-Bakara 62
ve lâ havfun : ve korku yoktur

2-Bakara 62
aleyhim : onlara

2-Bakara 62
ve lâ hum yahzenûne : ve onlar mahzun olmazlar

2-Bakara 63
ve iz : ve olmuştu, olduğu zaman

2-Bakara 63
ehaznâ : almıştık

2-Bakara 63
ve refa'-nâ : ve biz yükselttik, kaldırdık

2-Bakara 63
fevka-kum : sizin üstünüze

2-Bakara 63
et tûra : Tur

2-Bakara 63
mâ ateynâ-kum : size verdiğimiz şeyler

2-Bakara 63
bi kuvvetin : kuvvetle

2-Bakara 63
ve uzkurû : ve hatırlayın

2-Bakara 63
lealle-kum : umulur ki siz, böylece siz

2-Bakara 63
tettekûne : takva sahibi olursunuz

2-Bakara 64
summe : sonra

2-Bakara 64
tevelleytum : siz döndünüz

2-Bakara 64
ba'di zâlike : bundan sonra

2-Bakara 64
fe : işte, artık, böylece

2-Bakara 64
lev lâ : eğer olmasaydı

2-Bakara 64
aleykum : size, sizin üzerinize

2-Bakara 64
ve : ve

2-Bakara 64
rahmetu-hu : onun rahmeti

2-Bakara 64
le : elbette

2-Bakara 64
el hâsirîne : hüsrana düşenler, hüsranda olanlar

2-Bakara 65
ve lekad : ve andolsun

2-Bakara 65
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 65
i'tedev : hakka tecavüz ettiler, haddi aştılar

2-Bakara 65
fî es sebti : cumartesi gününde

2-Bakara 65
fe : artık, böylece, bunun üzerine

2-Bakara 65
lehum : onlara

2-Bakara 65
kıradeten : maymun

2-Bakara 65
hasiîne : zelil, hakir, kovulmuş olanlar

2-Bakara 66
fe : artık, böylece

2-Bakara 66
cealnâ-hâ : biz onu kıldık

2-Bakara 66
nekâlen : nakledilecek olay, ibret

2-Bakara 66
beyne : arasında

2-Bakara 66
yedey-hâ (beyne yedeyha) : onun elleri (onun önündeki)

2-Bakara 66
ve mâ : ve şey(ler), kimseler

2-Bakara 66
halfe-hâ : onun arkasında

2-Bakara 66
ve mev'ızaten : ve vaaz, öğüt, nasihat

2-Bakara 66
li el muttakîne : takva sahipleri için

2-Bakara 67
ve : ve

2-Bakara 67
kâle : dedi

2-Bakara 67
inne : muhakkak ki, hiç şüphesiz

2-Bakara 67
allâhe : Allah

2-Bakara 67
ye'muru-kum : size emrediyor

2-Bakara 67
en tezbehû : kesmenizi

2-Bakara 67
bakaraten : bir inek

2-Bakara 67
e : mi

2-Bakara 67
tettehızu-nâ : bizi ediniyorsun

2-Bakara 67
huzuven : alay konusu

2-Bakara 67
kâle : dedi

2-Bakara 67
eûzu : ben sığınırım

2-Bakara 67
en ekûne : olmak (benim olmam)

2-Bakara 67
el câhilîne : cahiller

2-Bakara 68
lenâ : bize, bizim için

2-Bakara 68
rabbe-ke : senin Rabbin

2-Bakara 68
yubeyyin : açıklasın

2-Bakara 68
lenâ : bize

2-Bakara 68
hiye : o

2-Bakara 68
kâle : dedi

2-Bakara 68
inne-hu : muhakkak ki o, şüphesiz o

2-Bakara 68
yekûlu : diyor, söylüyor

2-Bakara 68
inne-hâ : muhakkak ki o

2-Bakara 68
ve : ve

2-Bakara 68
beyne zâlike : bu (ikisi) arasında

2-Bakara 68
fe : artık, böylece

2-Bakara 68
tu'merûne : emrolundunuz

2-Bakara 69
lenâ rabbe-ke : bizim için Rabbine

2-Bakara 69
yubeyyin : açıklasın

2-Bakara 69
lenâ : bize

2-Bakara 69
levnu-hâ : onun rengi

2-Bakara 69
kâle : dedi

2-Bakara 69
inne-hu : muhakkak ki o, şüphesiz o

2-Bakara 69
yekûlu : diyor, söylüyor

2-Bakara 69
inne-hâ : muhakkak ki o, şüphesiz o

2-Bakara 69
levnu-hâ : onun rengi

2-Bakara 69
tesurru : sürur, ferahlık, huzur verir (hoşa gider)

2-Bakara 69
en nâzirîne : nazar edenler, görenler, bakanlar

2-Bakara 70
lenâ rabbe-ke : bizim için Rabbine

2-Bakara 70
yubeyyin : açıklasın

2-Bakara 70
lenâ : bize

2-Bakara 70
hiye inne : muhakkak ki bu

2-Bakara 70
el bakara : inek

2-Bakara 70
teşâbehe : teşbih edildi, benzetmesi yapıldı (belli oldu)

2-Bakara 70
aleynâ : bize

2-Bakara 70
ve in-nâ : ve muhakkak biz, hiç şüphesiz biz

2-Bakara 70
in şâe allâhu : Allah dilerse

2-Bakara 70
le muhtedûne : elbette hidayete erenler, ulaşanlar

2-Bakara 71
kâle : dedi

2-Bakara 71
inne-hu : muhakkak ki o, hiç şüphesiz o

2-Bakara 71
yekûlu innehâ : diyor

2-Bakara 71
lâ zelûlun : zelil değil, boyunduruk altına

2-Bakara 71
el arda : arazi, yer, toprak

2-Bakara 71
ve lâ teskî : ve sulamaz

2-Bakara 71
el harse : ekin (tarla)

2-Bakara 71
musellemetun : salınmış, serbest bırakılmış

2-Bakara 71
lâ şiyete : leke yoktur

2-Bakara 71
el'âne : şimdi

2-Bakara 71
ci'te : geldin

2-Bakara 71
bi el hakkı : hak ile, gerçekle

2-Bakara 71
fe : böylece, bunun üzerine

2-Bakara 71
zebehû-hâ : onu boğazladılar, kestiler

2-Bakara 71
ve mâ kâdû yef'alûne : ve neredeyse yapmayacaklardı

2-Bakara 72
ve iz kateltum : ve öldürmüştünüz

2-Bakara 72
nefsen : bir nefs, bir kişi

2-Bakara 72
feddâre'tum (fe eddâre'tum) : sonra da başınızdan savdınız,

2-Bakara 72
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 72
mâ kuntum tektumûne : sizin gizlemiş olduğunuz şeyi

2-Bakara 73
fe kulnâ : o zaman biz dedik

2-Bakara 73
kezâlike : işte böylece, bunun gibi

2-Bakara 73
el mevtâ : ölü

2-Bakara 73
ve yurî-kum : ve size gösterir

2-Bakara 73
leallekum : umulur ki böylece siz

2-Bakara 73
ta'kılûne : akıl edersiniz

2-Bakara 74
summe : sonra

2-Bakara 74
kaset : kasiyet bağladı, katılaştı

2-Bakara 74
zâlike : işte bu

2-Bakara 74
fe : artık, öyle ki

2-Bakara 74
hiye : o

2-Bakara 74
ke : gibi

2-Bakara 74
el hıcâreti : taşlar

2-Bakara 74
ev : veya

2-Bakara 74
eşeddu : daha şiddetli

2-Bakara 74
kasveten : kasvetli, katılaşmış

2-Bakara 74
ve inne : ve hiç şüphesiz, muhakkak

2-Bakara 74
min el hıcâreti : taşlardan

2-Bakara 74
lemâ : olduğu zaman, öyle ki, fakat (hatta)

2-Bakara 74
yetefecceru : çıkar, fışkırır (kaynar)

2-Bakara 74
el enhâru : nehirler, ırmaklar

2-Bakara 74
ve inne min-hâ : ve muhakkak ondan

2-Bakara 74
lemâ : olduğu zaman, öyle ki, fakat (hatta)

2-Bakara 74
yeşşakkaku : yarılır

2-Bakara 74
fe : o zaman, böylece

2-Bakara 74
el mâu : su

2-Bakara 74
ve inne min-hâ : ve muhakkak ondan

2-Bakara 74
lemâ : olduğu zaman, öyle ki, fakat (hatta)

2-Bakara 74
yehbitu : düşer (aşağı yuvarlanır)

2-Bakara 74
min haşyete : haşyet duygusundan, korkusundan

2-Bakara 74
ve mâ allâhu : ve Allah değildir

2-Bakara 74
ta'melûne : yaptıklarınız şeylerden

2-Bakara 75
e fe tatmeûne : umuyor musunuz

2-Bakara 75
en yu'minû : inanmaları

2-Bakara 75
lekum : size

2-Bakara 75
ve kad kâne : ve olmuştu

2-Bakara 75
ferîkun : bir fırka, bir grup

2-Bakara 75
yesmeûne : işitirler

2-Bakara 75
kelâm : kelâm, söz

2-Bakara 75
summe : sonra

2-Bakara 75
yuharrifûne-hu : onu tahrif ederler, değiştirirler

2-Bakara 75
ve hum : ve onlar

2-Bakara 75
ya'lemûne : biliyorlar

2-Bakara 76
ve izâ : ve olduğu zaman

2-Bakara 76
lekû : mülâki oldular, karşılaştılar

2-Bakara 76
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 76
âmenû : âmenû oldular, îmân ettiler

2-Bakara 76
âmennâ : biz âmenû olduk, îmân ettik

2-Bakara 76
ve izâ halâ : ve yalnız kaldıkları zaman

2-Bakara 76
e tuhaddisûne-hum : onlara anlatıyor musunuz, haber mi

2-Bakara 76
feteha : açtı

2-Bakara 76
aleykum : size

2-Bakara 76
inde rabbi-kum : Rabbinizin katında

2-Bakara 76
e fe lâ ta'kılûne : hâlâ akıl etmiyor musunuz

2-Bakara 77
e ve lâ ya'lemûne : ve bilmiyorlar mı

2-Bakara 77
enne : olduğunu

2-Bakara 77
allâhe : Allah

2-Bakara 77
ya'lemu : bilir

2-Bakara 77
mâ yusirrûne : sır olan, saklanan şeyler

2-Bakara 77
ve mâ yu'linûne : ve alenî olan, açıklanan şeyler

2-Bakara 78
ve min-hum : ve onlardan (onların bir kısmı)

2-Bakara 78
ummiyyûne : ümmîler, okuma yazma bilmeyenler

2-Bakara 78
lâ ya'lemûne : bilmezler

2-Bakara 78
el kitâbe : kitabı

2-Bakara 78
emâniyye : emaniyye, kişilerin kendilerinin yazdığı kitaplar, zan, temenni

2-Bakara 78
ve in hum illâ : ve onlar sadece

2-Bakara 78
yezunnûne : zannederler

2-Bakara 79
fe : artık

2-Bakara 79
veylun : yazıklar olsun, vay haline

2-Bakara 79
lillezîne (li ellezîne) : o kimselere, onlara

2-Bakara 79
yektubûne : yazarlar

2-Bakara 79
el kitâbe : kitap

2-Bakara 79
bi eydî-him : elleriyle

2-Bakara 79
summe : sonra

2-Bakara 79
yekûlûne : derler

2-Bakara 79
min indillâhi (inde allâhi) : Allah'ın katından

2-Bakara 79
li yeşterû : satmak için

2-Bakara 79
semenen : bedel, ücret

2-Bakara 79
kalîlen : az

2-Bakara 79
fe : artık

2-Bakara 79
veylun : yazıklar olsun, vay haline

2-Bakara 79
lehum : onlara

2-Bakara 79
ketebet : yazdı

2-Bakara 79
eydî-him : onların elleri, kendi elleri

2-Bakara 79
ve veylun : ve yazıklar olsun, vay haline

2-Bakara 79
lehum : onlara

2-Bakara 79
yeksibûne : iktisap ediyorlar, kazanıyorlar

2-Bakara 80
ve kâlû : ve dediler

2-Bakara 80
len temesse-nâ : bize dokunmaz

2-Bakara 80
en nâru : ateş

2-Bakara 80
eyyâmen : günler

2-Bakara 80
ma'dûdete : ma'dûd, adetli, sayılı

2-Bakara 80
ettehaztum (e ittehaztum) : siz edindiniz mi

2-Bakara 80
inde allâhi : Allah'ın katı

2-Bakara 80
ahden : bir ahd, kesin söz

2-Bakara 80
fe : o zaman

2-Bakara 80
len yuhlife : asla değiştirilmez

2-Bakara 80
ahde-hû : onun ahdi, ahdini

2-Bakara 80
em : veya, yoksa

2-Bakara 80
tekûlûne : söylüyorsunuz

2-Bakara 80
mâ lâ ta'lemûne : bilmediğiniz bir şey

2-Bakara 81
belâ : bilâkis, hayır, öyle değil

2-Bakara 81
men : kimse

2-Bakara 81
kesebe : kazandı

2-Bakara 81
seyyieten : günah

2-Bakara 81
ve ehâtat : ve kuşattı

2-Bakara 81
hatîetu-hu : onun hataları

2-Bakara 81
fe : artık

2-Bakara 81
ulâike : işte onlar

2-Bakara 81
ashâbu en nâri : ateş halkı

2-Bakara 81
fî-hâ hâlidûne : orada devamlı kalacak olanlardır

2-Bakara 82
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

2-Bakara 82
âmenû : âmenû oldular, îmân ettiler

2-Bakara 82
ve amilû es sâlihâti : ve ıslâh edici amel (nefs tezkiyesi) yaptılar

2-Bakara 82
ulâike : işte onlar

2-Bakara 82
ashâbu el cenneti : cennet halkı

2-Bakara 82
hâlidûne : devamlı kalacak olanlardır

2-Bakara 83
ve iz ehaznâ : ve biz almıştık

2-Bakara 83
benî isrâîle : İsrailoğulları

2-Bakara 83
lâ ta'budûne : kul olmayın

2-Bakara 83
illâ allâhe : Allah'tan başka

2-Bakara 83
ve bi el vâlideyni : ve ana-babaya

2-Bakara 83
ihsânen : ihsanda bulunmak, iyi davranmak

2-Bakara 83
ve zî : ve sahip

2-Bakara 83
el kurbâ : yakınlar, akrabalar, hısımlar

2-Bakara 83
ve el yetâmâ : ve yetimler

2-Bakara 83
ve el mesâkîni : ve miskinler, çalışamaz durumdaki ihtiyarlar

2-Bakara 83
ve kûlû : ve söyleyin, deyin

2-Bakara 83
li en nâsi : insanlar için, insanlara

2-Bakara 83
husnen : güzel, iyi

2-Bakara 83
ve ekîmû es salâte : ve namazı ikame edin, gereği üzere kılın

2-Bakara 83
ve âtû ez zekâte : ve zekât verin

2-Bakara 83
summe : sonra

2-Bakara 83
tevelleytum : siz yüz çevirdiniz

2-Bakara 83
kalîlen : az

2-Bakara 83
ve entum : ve siz

2-Bakara 83
mu'ridûne : yüz çevirenler

2-Bakara 84
ve iz : ve olmuştu

2-Bakara 84
ehaznâ : aldık

2-Bakara 84
lâ tesfikûne : dökmeyin

2-Bakara 84
dimâe-kum : kanlarınız

2-Bakara 84
ve lâ tuhricûne : ve çıkarmayın

2-Bakara 84
enfuse-kum : birbirinizi

2-Bakara 84
summe : sonra

2-Bakara 84
ekrartum : siz kabul ettiniz

2-Bakara 84
ve entum : ve siz

2-Bakara 84
teşhedûne : şahit olursunuz, şahadet edersiniz

2-Bakara 85
summe entum : sonra siz

2-Bakara 85
taktulûne : öldürüyorsunuz

2-Bakara 85
enfuse-kum : kendileriniz, sizin nefsleriniz, birbiriniz

2-Bakara 85
ve tuhricûne : ve çıkarıyorsunuz

2-Bakara 85
ferîkan min-kum : sizden bir grup

2-Bakara 85
tezâharûne : yardımlaşıyorsunuz

2-Bakara 85
aleyhim : onlara karşı

2-Bakara 85
bi el ismi : günah ile, günahta

2-Bakara 85
ve el udvâni : ve düşmanlık

2-Bakara 85
ve in ye'tû-kum : ve eğer size gelirse

2-Bakara 85
ve huve : ve o

2-Bakara 85
muharremun : haram kılınan, haram olan

2-Bakara 85
aleykum : size

2-Bakara 85
e fe tu'minûne : o halde îmân mı ediyorsunuz

2-Bakara 85
el kitâbi : kitap

2-Bakara 85
ve tekfurûne : ve inkâr ediyorsunuz

2-Bakara 85
fe mâ cezâu : artık cezası değil

2-Bakara 85
men : kişi, kimse

2-Bakara 85
yef'alu : yapar

2-Bakara 85
zâlike min-kum : işte sizden

2-Bakara 85
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

2-Bakara 85
ve yevme el kıyâmeti : ve kıyâmet günü

2-Bakara 85
yureddûne : reddedilirler, iade edilirler, döndürülürler

2-Bakara 85
ilâ eşeddi : en şiddetlisine

2-Bakara 85
el azâbi : azap

2-Bakara 85
ve mâ : ve değildir

2-Bakara 85
ta'melûne : siz yaparsınız, yapıyorsunuz

2-Bakara 86
ulâike ellezîne : işte o kimseler, onlar

2-Bakara 86
eşteravu : satın aldılar

2-Bakara 86
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatı

2-Bakara 86
bi el âhireti : ahiret ile

2-Bakara 86
fe : o zaman

2-Bakara 86
lâ yuhaffefu : hafifletilmez

2-Bakara 86
el azâbu : azap

2-Bakara 86
ve lâ hum yunsarûne : ve onlar yardım olunmazlar

2-Bakara 87
ve lekad : ve andolsun

2-Bakara 87
âteynâ : biz verdik

2-Bakara 87
el kitâbe : kitap

2-Bakara 87
ve kaffeynâ : ve arkasından gönderdik, ardarda, ara vermeden

2-Bakara 87
bi er rusuli : resûlleri

2-Bakara 87
ve âteynâ : ve biz verdik

2-Bakara 87
îsâ ibne meryeme : Meryem oğlu İsa

2-Bakara 87
el beyyinâti : beyyineler, açık kanıtlar

2-Bakara 87
ve eyyednâ-hu : ve biz onu destekledik

2-Bakara 87
bi rûhi el kudusi : Ruh'ûl Kudüs ile

2-Bakara 87
e fe : öyle mi, öyle ki

2-Bakara 87
kullemâ : her sefer, her defa

2-Bakara 87
câe-kum : size geldi

2-Bakara 87
resûlun : resûl, elçi

2-Bakara 87
lâ tehvâ : hoşlanmadınız

2-Bakara 87
enfusu-kum : nefsleriniz

2-Bakara 87
istekbertum : kibirlendiniz

2-Bakara 87
fe ferîkan : böylece bir grup, bir kısmı

2-Bakara 87
kezzebtum : yalanladınız

2-Bakara 87
ve ferikan : ve bir grup, bazıları

2-Bakara 87
taktulûne : öldürüyorsunuz

2-Bakara 88
ve kâlû : ve dediler

2-Bakara 88
bel : hayır, bilâkis

2-Bakara 88
leane-hum allâhu : Allah onları lânetledi

2-Bakara 88
fe : o zaman, bu yüzden

2-Bakara 88
kalîlen mâ : ne kadar az, pek az

2-Bakara 88
yu'minûne : îmân ediyorlar

2-Bakara 89
ve lemmâ : ve olduğu zaman

2-Bakara 89
câe-hum : onlara geldi

2-Bakara 89
min indillâhi (inde allâhi) : Allah'ın katından

2-Bakara 89
mea-hum : onların yanında

2-Bakara 89
ve kânû : ve oldular, idiler

2-Bakara 89
yesteftihûne : fetih ve zafer isterler

2-Bakara 89
alellezîne (alâ ellezîne) : onlara karşı

2-Bakara 89
keferû : kâfirler

2-Bakara 89
fe : sonra da, buna rağmen

2-Bakara 89
lemmâ : olduğu zaman

2-Bakara 89
câe-hum : onlara geldi

2-Bakara 89
keferû : inkâr ettiler

2-Bakara 89
fe : böylece, bu sebeple, bu yüzden

2-Bakara 89
la'netullâhi (la'netu allâhi) : Allah'ın lâneti

2-Bakara 89
el kâfirîne : kâfirler

2-Bakara 90
bi'se mâ : ne kötü şey

2-Bakara 90
işterav : sattılar, satın aldılar

2-Bakara 90
enfuse-hum : onların nefsleri, kendileri

2-Bakara 90
en yekfurû : inkâr etmeleri

2-Bakara 90
bimâ enzele allâhu : Allah'ın indirdiği şeyle

2-Bakara 90
bagyen : haset ederek, azgınlık ederek

2-Bakara 90
en yunezzile : indirilmesi

2-Bakara 90
alâ men yeşâu : dilediği kimseye

2-Bakara 90
fe bâû : böylece uğradılar

2-Bakara 90
ve li el kâfirîne : ve kâfirlere

2-Bakara 91
ve izâ : ve olduğu zaman

2-Bakara 91
kîle lehum : onlara denildi

2-Bakara 91
enzele allâhu : Allah indirdi

2-Bakara 91
unzile aleynâ : bize indirildi

2-Bakara 91
ve yekfurûne : ve inkâr ediyorlar

2-Bakara 91
bi mâ verâe-hu : onun arkasındaki şeyi

2-Bakara 91
ve huve el hakku : ve o hak, gerçek

2-Bakara 91
mea-hum : onların yanında

2-Bakara 91
fe lime : o zaman niçin

2-Bakara 91
taktulûne : öldürüyorsunuz

2-Bakara 91
enbiyâe : nebîler, peygamberler

2-Bakara 91
in kuntum mu'minîne : eğer mü'minler iseniz

2-Bakara 92
ve lekad : ve andolsun

2-Bakara 92
câe-kum : size geldi

2-Bakara 92
bi el beyyinâti : beyyinelerle, açık delillerle

2-Bakara 92
summe ittehaztum : sonra siz edindiniz

2-Bakara 92
el icle : buzağı

2-Bakara 92
ve entum zâlimûne : ve siz zalimlersiniz

2-Bakara 93
ve iz ehaznâ : ve biz almıştık

2-Bakara 93
ve refa'nâ : ve yükselttik, kaldırdık

2-Bakara 93
fevka-kum : sizin üstünüz

2-Bakara 93
et tûra : Tur Dağı

2-Bakara 93
mâ âteynâ-kum : size verdiğimiz şey

2-Bakara 93
bi kuvvetin : kuvvetle

2-Bakara 93
ve ismeû : ve işitin, dinleyin

2-Bakara 93
semi'nâ : işittik

2-Bakara 93
ve aseynâ : ve biz asi olduk, isyan ettik

2-Bakara 93
ve uşribû : ve içirildiler, içlerine sindirildi, yerleştirildi

2-Bakara 93
el icle : buzağı

2-Bakara 93
bi'se mâ : ne kötü şey

2-Bakara 93
ye'muru-kum : size emrediyor

2-Bakara 93
in kuntum mu'minîne : eğer mü'minler iseniz

2-Bakara 94
in kânet : eğer ise

2-Bakara 94
lekum : sizin için, sizin

2-Bakara 94
ed dâru el âhiretu : ahiret yurdu

2-Bakara 94
indallâhi (inde allâhi) : Allah'ın katı

2-Bakara 94
hâlisaten : halis, özel

2-Bakara 94
min dûni en nâsi : diğer insanlardan başka

2-Bakara 94
fe temennevû : o zaman temenni edin

2-Bakara 94
el mevte : ölüm

2-Bakara 94
sâdikîne : sadıklar, doğru söyleyenler

2-Bakara 95
ve len : ve asla

2-Bakara 95
yetemennev-hu : onu temenni etmezler

2-Bakara 95
ebeden : sonsuza kadar, ebediyyen

2-Bakara 95
kaddemet : takdim etti

2-Bakara 95
eydî-him : onların elleri, elleri

2-Bakara 95
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 95
bi ez zâlimîne : zalimleri

2-Bakara 96
ve le tecidenne-hum : ve mutlaka onları bulursun

2-Bakara 96
en nâsi : insanlar

2-Bakara 96
ve min ellezîne : ve o kimselerden, onlardan

2-Bakara 96
eşrakû : Allah'a ortak koştular, şirk koştular 7 - yeveddu

2-Bakara 96
ehadu-hum : onların herbiri

2-Bakara 96
lev yuammeru : şâyet ömürlendirilse

2-Bakara 96
elfe senetin : bin sene

2-Bakara 96
ve mâ huve : ve o değildir

2-Bakara 96
min el azâbi : azaptan

2-Bakara 96
en yuammere : ömürlendirilmek, ömürlendirilmesi

2-Bakara 96
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 96
ya'melûne : yapıyorlar

2-Bakara 97
men : kim

2-Bakara 97
kâne : oldu

2-Bakara 97
aduvven : düşman

2-Bakara 97
li cibrîle : Cebrail'e

2-Bakara 97
fe : artık

2-Bakara 97
inne-hu : muhakkak ki o

2-Bakara 97
nezzele-hu : onu indirdi

2-Bakara 97
kalbi-ke : senin kalbin

2-Bakara 97
beyne yedey-hi : onun elleri arasında, onun önünde

2-Bakara 97
ve huden : ve hidayet edici, hidayet eden

2-Bakara 97
ve buşrâ : ve müjde

2-Bakara 97
li el mu'minîne : mü'minler için, mü'minlere

2-Bakara 98
men : kimse, kim

2-Bakara 98
kâne : oldu, idi

2-Bakara 98
aduvven : düşman

2-Bakara 98
ve melâiketi-hi : ve onun melekleri

2-Bakara 98
ve rusuli-hi : ve onun resûlleri

2-Bakara 98
ve cibrîle : ve Cebrail

2-Bakara 98
ve mîkâle : ve Mikail

2-Bakara 98
fe innallâhe (inne allâhe) : o zaman hiç şüphesiz Allah

2-Bakara 98
li el kâfirîne : kâfirler için, kâfirlere

2-Bakara 99
ve lekad : ve andolsun

2-Bakara 99
enzelnâ : biz indirdik

2-Bakara 99
ileyke : sana

2-Bakara 99
beyyinâtin : beyan edilenler, beyyineler, deliller

2-Bakara 99
ve mâ yekfuru : ve inkâr etmezler

2-Bakara 99
el fâsikûne : fasıklar, îmân ettikten sonra küfre (fıska) düşenler

2-Bakara 100
e : mı

2-Bakara 100
ve kullemâ : ve her defa, her sefer, her zaman

2-Bakara 100
âhedû : ahid yaptılar, anlaştılar

2-Bakara 100
ahden : ahd, antlaşma

2-Bakara 100
nebeze-hu : onu attı, bozdu

2-Bakara 100
ferîkun : fırka, kısım, zümre 7 - min-hum

2-Bakara 100
bel : hayır aksine, evet aksine, öyle değil

2-Bakara 100
ekseru-hum : onların çoğu

2-Bakara 100
lâ yu'minûne : mü'min olmazlar, îmân etmezler

2-Bakara 101
ve lemmâ : ve olduğu zaman

2-Bakara 101
câe-hum : onlara geldi

2-Bakara 101
resûlun : bir resûl

2-Bakara 101
mea-hum : onlarla beraber, onların yanında

2-Bakara 101
nebeze : attı

2-Bakara 101
ferîkun : bir fırka, bir zümre, bir kısım

2-Bakara 101
min ellezîne : o kimselerden, onlardan

2-Bakara 101
el kitâbe : kitap

2-Bakara 101
kitâbe allâhi : Allah'ın

2-Bakara 101
verâe : arka

2-Bakara 101
ke : gibi, sanki

2-Bakara 101
enne-hum : onların olduğu

2-Bakara 101
lâ ya'lemûne : bilmiyorlar

2-Bakara 102
ve ittebeû : ve tâbi oldular, uydular

2-Bakara 102
mâ tetlû : okunan şey

2-Bakara 102
eş şeyâtînu : şeytanlar

2-Bakara 102
suleymâne : Süleyman

2-Bakara 102
ve mâ kefere : ve inkâr etmedi, örtmedi, kâfir olmadı

2-Bakara 102
suleymânu : Süleyman

2-Bakara 102
ve lâkinne : ve lâkin, fakat

2-Bakara 102
eş şeyâtîne : şeytanlar

2-Bakara 102
keferû : inkâr ettiler, örttüler, kâfir oldular

2-Bakara 102
yuallimûne : öğretiyorlar

2-Bakara 102
en nâse : insanlar

2-Bakara 102
es sihrâ : sihir, büyü

2-Bakara 102
ve mâ unzile : ve indirilen şey

2-Bakara 102
alâ el melekeyni : iki meleğe

2-Bakara 102
bi bâbile : Babil'de, Babil

2-Bakara 102
hârûte ve mârûte : Harut ve Marut, iki meleğin isimleri

2-Bakara 102
ve mâ yuallimâni : ve o ikisi öğretmiyorlar

2-Bakara 102
min ehadin : bir kimse

2-Bakara 102
yekûlâ : (ikisi) söylüyorlar

2-Bakara 102
innemâ : ama, fakat, sadece

2-Bakara 102
fitnetun : bir fitne, bir imtihan

2-Bakara 102
fe : o zaman, öyleyse, o halde

2-Bakara 102
lâ tekfur : inkâr etmeyin, örtmeyin, kâfir olmayın

2-Bakara 102
fe : o zaman, bundan sonra, fakat

2-Bakara 102
yeteallemûne : öğreniyorlar

2-Bakara 102
yuferrikûne : ayırıyorlar, ayırırlar

2-Bakara 102
beyne : arası

2-Bakara 102
el mer'i : erkek

2-Bakara 102
ve zevci-hî : ve onun eşi

2-Bakara 102
ve mâ : ve değildir, olmadı

2-Bakara 102
bi dârrîne : zarar verici

2-Bakara 102
min ehadin : bir kimse

2-Bakara 102
ve yeteallemûne : ve öğreniyorlar

2-Bakara 102
ve lâ yenfeu-hum : ve onlara fayda veren şeyler

2-Bakara 102
ve lekad : ve andolsun ki

2-Bakara 102
le : elbette

2-Bakara 102
men işterâ-hu : onu satın alan kimseler

2-Bakara 102
mâ lehu : onun için yoktur

2-Bakara 102
fîl âhireti : ahirette

2-Bakara 102
ve le bi'se : ve elbette kötü

2-Bakara 102
mâ şerev : satın aldıkları şey

2-Bakara 102
enfuse-hum : onlar nefslerini, kendi kendilerini

2-Bakara 102
lev kânû : şâyet, keşke ..... olsalardı

2-Bakara 102
ya'lemûne : bilirler, biliyorlar

2-Bakara 103
ve lev : ve şâyet, eğer

2-Bakara 103
enne-hum : onların olması

2-Bakara 103
âmenû : âmenû oldular, îmân ettiler

2-Bakara 103
ve ittekav : ve takva sahibi oldular

2-Bakara 103
le : mutlaka, elbette

2-Bakara 103
mesûbetun : sevap

2-Bakara 103
lev kânû : eğer olsalardı

2-Bakara 103
ya'lemûne : biliyorlar

2-Bakara 104
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 104
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 104
âmenû : âmenû oldular, îmân ettiler

2-Bakara 104
lâ tekûlû : söylemeyin, demeyin

2-Bakara 104
ve kûlû : ve söyleyin, deyin

2-Bakara 104
ve ismeû : ve dinleyin

2-Bakara 104
ve li el kâfirîne : ve kâfirlere (vardır)

2-Bakara 104
elîmun : elîm, acıklı

2-Bakara 105
mâ yeveddu : sevmezler, istemezler

2-Bakara 105
ellezîne keferû : inkâr edenler

2-Bakara 105
min ehli el kitâbi : kitap ehlinden, kitap sahiplerinden

2-Bakara 105
ve lâ el muşrikîne : ve müşrikler değil, olmaz

2-Bakara 105
en yunezzele : indirilmek, indirilmesi

2-Bakara 105
aleykum : sizin üzerinize, size

2-Bakara 105
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 105
bi rahmeti-hi : kendi rahmetini

2-Bakara 105
men yeşâu : dilediği kişi

2-Bakara 105
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 105
el fadli : fazl

2-Bakara 105
el azîmi : azîm, büyük

2-Bakara 106
nensah : kaldırırız

2-Bakara 106
min âyetin : bir âyet (âyetten)

2-Bakara 106
ev nunsi-hâ : veya onu unuttururuz

2-Bakara 106
ne'ti : getiririz

2-Bakara 106
ev misli-hâ : veya onun mislini

2-Bakara 106
e lem ta'lem : bilmiyor musun

2-Bakara 106
enne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 106
alâ kulli şey'in : herşeye

2-Bakara 107
e : mi

2-Bakara 107
lem ta'lem : bilmiyorsun

2-Bakara 107
enne : olduğunu

2-Bakara 107
allâhe : Allah

2-Bakara 107
lehu : ona ait, onun

2-Bakara 107
es semâvâti : semalar, gökler

2-Bakara 107
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

2-Bakara 107
ve mâ : ve yoktur, değildir

2-Bakara 107
lekum : sizin için, size

2-Bakara 107
min veliyyin : bir dost (dostlardan)

2-Bakara 107
ve lâ nasîrin : ve bir yardımcı yoktur

2-Bakara 108
em : veya, yoksa

2-Bakara 108
turîdûne : istiyorsunuz

2-Bakara 108
en tes'elû : sorguya çekmek, sual etmek

2-Bakara 108
resûle-kum : sizin resûlünüz

2-Bakara 108
kemâ : gibi

2-Bakara 108
suile : soruldu

2-Bakara 108
ve men : ve kim

2-Bakara 108
yetebeddeli : değiştirir

2-Bakara 108
el kufra : küfür

2-Bakara 108
bi el îmâni : îmân ile

2-Bakara 108
fe : artık, böylece, bu sebeple

2-Bakara 108
dalle : saptı

2-Bakara 108
sevâe : müsavi, eşit, düzgün, doğru

2-Bakara 108
es sebîli : yol

2-Bakara 109
vedde : sevdi, diledi, istedi, arzu etti 2 - kesîrun

2-Bakara 109
min ehli el kitâbi : kitap ehlinden, kitap sahiplerinden

2-Bakara 109
lev yeruddûne-kum : keşke sizi döndürseler, döndürebilseler

2-Bakara 109
haseden : haset, çekememezlik

2-Bakara 109
enfusi-him : onların nefsleri

2-Bakara 109
tebeyyene : beyan oldu, açıklandı

2-Bakara 109
lehum : onlar için, onlara

2-Bakara 109
el hakku : hak, gerçek

2-Bakara 109
fa'fû (fe a'fû) : o zaman affedin

2-Bakara 109
ve asfehû : ve hoşgörün

2-Bakara 109
hattâ ye'tiye : gelinceye kadar

2-Bakara 109
bi emri-hî : onun emri

2-Bakara 109
inne : muhakkak

2-Bakara 109
allâhe : Allah

2-Bakara 109
alâ kulli şey'in : herşeye

2-Bakara 110
ve ekîmu : ve gereği üzere yerine getirin, kılın

2-Bakara 110
es salâte : namaz

2-Bakara 110
ve âtû : ve verin

2-Bakara 110
ez zekâte : zekât

2-Bakara 110
ve mâ tukaddimû : ve takdim ettiğiniz, sunduğunuz şey

2-Bakara 110
li enfusi-kum : nefsleriniz için, kendiniz için

2-Bakara 110
tecidû-hu : onu bulursunuz

2-Bakara 110
inde allâhi : Allah'ın katı

2-Bakara 110
inne : muhakkak ki

2-Bakara 110
allâhe : Allah

2-Bakara 110
ta'melûne : yapıyorsunuz

2-Bakara 111
ve kâlû : ve dediler

2-Bakara 111
len yedhule : asla giremez

2-Bakara 111
el cennete : cennet

2-Bakara 111
men : kimse, kişi

2-Bakara 111
kâne : oldu

2-Bakara 111
hûden : yahudi

2-Bakara 111
ev : veya

2-Bakara 111
tilke : bu

2-Bakara 111
emâniyyu-hum : onların emaniyyesi, zan ve kuruntusu

2-Bakara 111
burhâne-kum : sizin delilinizi, kanıtınızı

2-Bakara 111
sâdikîne : sadıklar, doğrular

2-Bakara 112
belâ : hayır, bilâkis, öyle değil

2-Bakara 112
men : kimse, kişi

2-Bakara 112
esleme : teslim etti

2-Bakara 112
veche-hu : vechini, fizik vücudunu

2-Bakara 112
ve huve : ve o

2-Bakara 112
fe : artık, o zaman

2-Bakara 112
lehu : onun

2-Bakara 112
ecru-hu : onun karşılığı, ecri, ücreti, mükâfatı

2-Bakara 112
inde rabbi-hi : onun Rabbi katında, yanında

2-Bakara 112
ve lâ havfun : ve korku yoktur

2-Bakara 112
aleyhim : onlara

2-Bakara 112
ve lâ hum yahzenûne : ve onlar mahzun olmazlar

2-Bakara 113
ve kâleti : ve dedi

2-Bakara 113
el yahûdu : yahudiler

2-Bakara 113
leyseti : değil

2-Bakara 113
en nasârâ : hristiyanlar

2-Bakara 113
şey'in : bir şey

2-Bakara 113
ve kâleti : ve dedi

2-Bakara 113
en nasârâ : hristiyanlar

2-Bakara 113
leyseti : değil

2-Bakara 113
el yahûdu : yahudiler

2-Bakara 113
şey'in : bir şey

2-Bakara 113
ve hum : ve onlar

2-Bakara 113
yetlûne : okuyorlar

2-Bakara 113
el kitâbe : kitap

2-Bakara 113
kezâlike : bunun gibi

2-Bakara 113
kâle : dedi

2-Bakara 113
ellezine : onlar

2-Bakara 113
lâ ya'lemûne : bilmiyorlar

2-Bakara 113
misle : benzer, gibi

2-Bakara 113
fe : o zaman, böylece

2-Bakara 113
beyne-hum : onların araları

2-Bakara 113
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

2-Bakara 113
yahtelifûne : ihtilâf ediyorlar, ayrılığa düşüyorlar

2-Bakara 114
ve men : ve bir kimse, kişi

2-Bakara 114
azlemu : daha zalim

2-Bakara 114
mimmen (min men) : ondan

2-Bakara 114
menea : men etti, engelledi

2-Bakara 114
mesâcide : mescidler

2-Bakara 114
en yuzkere : zikredilmek

2-Bakara 114
ve seâ : ve gayret etti, çalıştı

2-Bakara 114
ulâike : işte onlar

2-Bakara 114
mâ kâne : olmadı

2-Bakara 114
lehum : onlar için

2-Bakara 114
en yedhulû-hâ : oraya girmeleri

2-Bakara 114
hâifîne : korkanlar, korku içinde olanlar

2-Bakara 114
lehum : onlar için vardır

2-Bakara 114
fî eddunyâ : dünyada

2-Bakara 114
ve lehum : ve onlar için vardır

2-Bakara 114
fî el âhireti : ahirette

2-Bakara 115
ve li allâhi : ve Allah içindir, Allah'ındır

2-Bakara 115
el meşriku : şark, doğu

2-Bakara 115
ve el magribu : ve garb, batı

2-Bakara 115
fe : artık

2-Bakara 115
eynemâ : hangi, herhangi, taraf

2-Bakara 115
tuvellû : dönersiniz

2-Bakara 115
fe : o zaman, artık

2-Bakara 115
semme : orada

2-Bakara 115
vechu allâhi : Allah'ın Zat'ı

2-Bakara 115
inne : muhakkak ki

2-Bakara 115
allâhe : Allah

2-Bakara 116
ve kâlû : ve dediler

2-Bakara 116
ittehaze : edindi

2-Bakara 116
veleden : çocuk

2-Bakara 116
subhâne-hu : o sübhandır, münezzehtir

2-Bakara 116
bel : hayır, bilâkis

2-Bakara 116
lehu : onun içindir, onundur

2-Bakara 116
mâ fî es semâvâti : semalardaki, göklerdeki şeyler

2-Bakara 116
ve el ardı : ve arz, yeryüzü, yer

2-Bakara 116
lehu : ona

2-Bakara 116
kânitûne : kanitun olanlar, saygı ile huzurda

2-Bakara 117
bedîu : eşsiz, örneksiz herşeyin ilkini yaratan, yaratıcı

2-Bakara 117
es semâvâti : semalar, gökler

2-Bakara 117
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

2-Bakara 117
ve izâ : ve o zaman, olduğu zaman

2-Bakara 117
emren : emir, iş

2-Bakara 117
fe : o zaman

2-Bakara 117
innemâ : sadece

2-Bakara 117
yekûlu : söyler

2-Bakara 117
lehu : ona

2-Bakara 117
fe : o zaman, böylece

2-Bakara 117
yekûnu : olur

2-Bakara 118
ve kâle : ve dedi

2-Bakara 118
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 118
lâ ya'lemûne : bilmiyorlar

2-Bakara 118
lev lâ : olsa, olmaz mıydı, olsaydı ya

2-Bakara 118
yukellimu-nâ : bizimle konuşur

2-Bakara 118
ev : veya

2-Bakara 118
te'tî-nâ : bize gelir

2-Bakara 118
âyetun : bir âyet, delil, mucize

2-Bakara 118
kezâlike : işte böyle, bunun gibi

2-Bakara 118
kâle : dedi

2-Bakara 118
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 118
misle : gibi, misal, örnek, benzer

2-Bakara 118
teşâbehet : benzedi

2-Bakara 118
beyyennâ : beyan ettik, biz açıkladık

2-Bakara 118
el âyâti : âyetler

2-Bakara 118
yûkınûne : kesin olarak görenler ve bilenler, yakîn hasıl edenler (kalp gözüyle Allah'ın gösterdiklerini görüp, kalp kulağıyla Allah'ın gösterdiği şeyler hakkında verdiği bilgiyi işiten ve idrak eden ve bu bilginin hangi Kur'ân-ı Kerim âyetlerine dayandığını Allah'tan öğrenerek, seviyelerine göre sırasıyla İlm'el yakîn, Ayn'el yakîn ve Hakk'ul yakîn sahibi olan kişiler)

2-Bakara 119
erselnâ-ke : seni gönderdik

2-Bakara 119
bi el hakkı : hak ile

2-Bakara 119
beşîren : müjdeleyici olarak

2-Bakara 119
ve nezîren : ve uyarıcı olarak

2-Bakara 119
ve lâ tus'elu : ve sana sorulmaz

2-Bakara 119
an ashâbi el cahîmi : cehennem ehlinden, cehennem halkından

2-Bakara 120
ve len terdâ : ve asla razı olmaz

2-Bakara 120
an-ke : senden

2-Bakara 120
el yahûdu : yahudi

2-Bakara 120
ve lâ en nasârâ : ve hristiyanlar da değil, olmazlar

2-Bakara 120
tettebia : sen tâbî olursun

2-Bakara 120
millete-hum : onların dîni

2-Bakara 120
inne : muhakkak ki, hiç şüphesiz

2-Bakara 120
huve : o

2-Bakara 120
el hudâ : hidayettir

2-Bakara 120
ve le in : ve eğer gerçekten olursa

2-Bakara 120
itteba'te : sen tâbî oldun

2-Bakara 120
ehvâe-hum : onların nefslerinin istekleri, hevaları

2-Bakara 120
ba'de : sonra

2-Bakara 120
ellezî : ki o

2-Bakara 120
câe-ke : sana geldi

2-Bakara 120
min el ilmi : (ilimden) bir ilim

2-Bakara 120
mâ leke : senin için yoktur

2-Bakara 120
min veliyyin : (dostlardan) bir dost

2-Bakara 120
ve lâ nasîrin : ve yardımcı yoktur, olmaz

2-Bakara 121
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 121
âteynâ-hum : biz onlara verdik

2-Bakara 121
el kitâbe : kitap

2-Bakara 121
yetlûne-hu : onu tilâvet ederler, okuyup açıklarlar

2-Bakara 121
tilâveti-hî : onun tilâveti, okunup açıklanması

2-Bakara 121
ulâike : işte onlar

2-Bakara 121
yu'minûne : îmân ederler

2-Bakara 121
ve men yekfur : ve kim inkâr eder

2-Bakara 121
fe ulâike hum el hâsirûne : işte

2-Bakara 122
benî isrâîle : İsrailoğulları

2-Bakara 122
ni'metiye : ni'metim

2-Bakara 122
en'amtu : ben ni'metlendirdim

2-Bakara 122
aleykum : sizi, size

2-Bakara 122
ve en-nî : ve muhakkak ki ben, şüphesiz ben

2-Bakara 122
alâ el âlemîne : âlemler üzerine

2-Bakara 123
ve ittekû : ve sakının

2-Bakara 123
yevmen : gün

2-Bakara 123
lâ teczî : ödenmeyecek, ödenmez

2-Bakara 123
nefsun an nefsin : bir kimseden bir kimseye

2-Bakara 123
şey'en : bir şey

2-Bakara 123
ve lâ yukbelu : ve kabul edilmeyecek, kabul edilmez

2-Bakara 123
ve lâ tenfeu-hâ : ve ona menfeat, fayda vermeyecek,

2-Bakara 123
şefâatun : şefaat, himaye, yardım

2-Bakara 123
ve lâ hum yunsarûne : ve onlar yardım olunmazlar

2-Bakara 124
ve iz ibtelâ : ve imtihan etmişti

2-Bakara 124
ibrâhîme : İbrâhîm

2-Bakara 124
bi kelimâtin : kelimeler ile

2-Bakara 124
fe : o zaman

2-Bakara 124
etemme-hunne : onları tamamladı

2-Bakara 124
kâle : dedi

2-Bakara 124
câilu-ke : (ben seni kılanım) ben seni kılacağım

2-Bakara 124
li en nâsi : insanlar için, insanlara

2-Bakara 124
imâmen : imam, önder

2-Bakara 124
kâle : dedi

2-Bakara 124
ve min zurriyyetî : ve benim zürriyetimden, soyumdan

2-Bakara 124
kâle : dedi

2-Bakara 124
lâ yenâlu : nail olmaz, ulaşamaz

2-Bakara 124
ez zâlimîne : zalimler

2-Bakara 125
ve iz : ve olmuştu

2-Bakara 125
ceal-nâ : biz kıldık

2-Bakara 125
el beyte : ev, yer

2-Bakara 125
mesâbeten : sevap yeri

2-Bakara 125
li en nâsi : insanlar için

2-Bakara 125
ve emnen : ve emniyetli

2-Bakara 125
ve ittehizû : ve edinin

2-Bakara 125
ibrâhîme : İbrâhîm

2-Bakara 125
musallen : namaz yeri

2-Bakara 125
ve ahidnâ : ve ahd ettik

2-Bakara 125
ilâ ibrâhîme : İbrâhîm'e

2-Bakara 125
ve ismâîle : ve İsmail'e

2-Bakara 125
en tahhirâ : temizlemek

2-Bakara 125
beytiye : evim

2-Bakara 125
li et tâifîne : tavaf edenler için

2-Bakara 125
ve el âkifîne : ve devamlı ibadet edenler, itikâfta

2-Bakara 125
ve er rukkai : ve rükû edenler

2-Bakara 125
es sucûdi : secde edenler

2-Bakara 126
ve iz kâle : ve demişti

2-Bakara 126
beleden : belde

2-Bakara 126
âminen : emin, emniyetli

2-Bakara 126
verzuk (ve urzuk) : ve rızıklandır

2-Bakara 126
ehle-hu : onun halkı

2-Bakara 126
min es semerâti : meyvelerden

2-Bakara 126
men : kim

2-Bakara 126
âmene : îmân etti

2-Bakara 126
ve el yevmi el âhiri : ve sonraki gün, ahiret günü

2-Bakara 126
kâle : dedi

2-Bakara 126
ve men : ve kimse, kim

2-Bakara 126
kefere : örttü, inkâr etti

2-Bakara 126
fe : böylece, o taktirde

2-Bakara 126
umettiu-hu : onu metalandırırız, dünyalık veririz

2-Bakara 126
kalîlen : biraz, az

2-Bakara 126
summe : sonra

2-Bakara 126
ilâ azâbi en nâri : ateşin azabına

2-Bakara 126
ve bi'se : ve ne kötü

2-Bakara 126
el masîru : varış yeri

2-Bakara 127
ve iz : ve o zaman, olduğu zaman

2-Bakara 127
yerfeu : yükseltir

2-Bakara 127
el kavâide : temeller

2-Bakara 127
min el beyti : evden (evin)

2-Bakara 127
ve ismâîlu : ve İsmail

2-Bakara 127
rabbe-nâ : Rabbimiz

2-Bakara 127
tekabbel : kabul buyur

2-Bakara 127
inne-ke : muhakkak ki sen, şüphesiz sen

2-Bakara 127
ente : sen

2-Bakara 127
es semîu : hakkıyla işiten

2-Bakara 127
el alîmu : hakkıyla bilen

2-Bakara 128
rabbe-nâ : Rabbimiz

2-Bakara 128
ve ic'al-nâ : ve bizi kıl

2-Bakara 128
muslimeyni : teslim olan (iki kişi)

2-Bakara 128
leke : sana

2-Bakara 128
ve min zurriyyeti-nâ : ve bizim soyumuzdan

2-Bakara 128
ummeten : bir ümmet, bir topluluk

2-Bakara 128
muslimeten : teslim olan

2-Bakara 128
leke : sana

2-Bakara 128
ve eri-nâ : ve bize göster

2-Bakara 128
menâsike-nâ : menasiklerimizi, yapacaklarımızı, uymamız gereken kurallarımızı

2-Bakara 128
ve tub aleynâ : ve tövbemizi kabul buyur

2-Bakara 128
inne-ke : muhakkak ki sen, hiç şüphesiz sen

2-Bakara 128
ente : sen

2-Bakara 128
et tevvâbu : tövbeleri çok kabul eden

2-Bakara 128
er rahîmu : rahmet nuru gönderen,

2-Bakara 129
rabbe-nâ : Rabbimiz

2-Bakara 129
veb'as (ve ib'as) : ve beas et, hayata getir, görevlendir 3 - fî-him

2-Bakara 129
resûlen : bir resûl, elçi,

2-Bakara 129
yetlû aleyhim : onlara okur

2-Bakara 129
âyâti-ke : senin âyetlerin

2-Bakara 129
ve yuallimu-hum : ve onlara öğretir

2-Bakara 129
el kitâbe : kitabı

2-Bakara 129
ve el hikmete : ve hikmeti

2-Bakara 129
ve yuzekkî-him : ve onları tezkiye eder, nefslerini temiz- ler, tasfiye eder

2-Bakara 129
inne-ke : muhakkak ki sen

2-Bakara 129
ente : sen

2-Bakara 129
el azîzu : azîz, üstün

2-Bakara 129
el hakîmu : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

2-Bakara 130
ve men : ve kim

2-Bakara 130
yergabu : rağbet etmez, yüz çevirir, uzaklaşır

2-Bakara 130
an milleti ibrâhîme : İbrâhîm'in dîni

2-Bakara 130
men : kim

2-Bakara 130
sefihe : sefih oldu, akılsız oldu, cahillik etti

2-Bakara 130
nefse-hu : nefsini, kendini

2-Bakara 130
ve lekad : ve andolsun

2-Bakara 130
istafeynâ-hu : biz onu seçtik

2-Bakara 130
fî ed dunyâ : dünyada

2-Bakara 130
ve inne-hu : ve muhakkak ki o

2-Bakara 130
ve fî el âhireti : ve ahirette

2-Bakara 130
le : elbette, mutlaka, kesinlikle

2-Bakara 130
min es sâlihîne : salihlerden, salâha ulaşmışlardan

2-Bakara 131
iz kâle : dediği zaman, demişti

2-Bakara 131
lehu : ona

2-Bakara 131
eslim : teslim ol

2-Bakara 131
kâle : dedi

2-Bakara 131
eslemtu : ben teslim oldum

2-Bakara 131
li rabbi el âlemîne : âlemlerin Rabbine

2-Bakara 132
ve vassâ : ve vasiyet etti

2-Bakara 132
benî-hi : kendi oğullarına

2-Bakara 132
ve ya'kûbu : ve Yâkub

2-Bakara 132
yâ beniyye : ey oğullarım

2-Bakara 132
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak ki Allah

2-Bakara 132
lekum : sizin için, size

2-Bakara 132
ed dîne : dîn

2-Bakara 132
fe : o halde, öyleyse, artık

2-Bakara 132
lâ temûtunne : ölmeyiniz

2-Bakara 132
ve entum : ve siz

2-Bakara 132
muslimûne : teslim olanlar

2-Bakara 133
em : yoksa, veya

2-Bakara 133
şuhedâe : şahitler

2-Bakara 133
ya'kûbe : Yâkub

2-Bakara 133
el mevtu : ölüm

2-Bakara 133
iz kâle : demişti

2-Bakara 133
li benî-hi : oğullarına

2-Bakara 133
mâ ta'budûne : neye kulluk edeceksiniz

2-Bakara 133
ilâhe-ke : senin ilâhın

2-Bakara 133
ve ilâhe : ve ilâh

2-Bakara 133
âbâi-ke : senin ataların

2-Bakara 133
ibrâhîme : İbrâhîm

2-Bakara 133
ve ismâîle : ve İsmail

2-Bakara 133
ve ishâka : ve İshak

2-Bakara 133
ilâhen vahiden : tek, bir ilâh

2-Bakara 133
ve nahnu : ve biz

2-Bakara 133
lehu muslimûne : ona teslim olanlar

2-Bakara 134
tilke : işte o (onlar)

2-Bakara 134
ummetun : bir ümmet, bir toplum

2-Bakara 134
halet : gelip geçti

2-Bakara 134
lehâ mâ kesebet : onun kazandığı şeyler

2-Bakara 134
ve lekum : ve sizin

2-Bakara 134
mâ kesebtum : kazandığınız şeyler

2-Bakara 134
ve lâ tus'elûne : ve size sual olunmaz, sorulmaz

2-Bakara 134
ya'melûne : yapıyorlar

2-Bakara 135
ve kâlû : ve dediler

2-Bakara 135
hûden : yahudi

2-Bakara 135
ev nasârâ : veya hristiyan

2-Bakara 135
tehtedû : hidayete erersiniz

2-Bakara 135
bel : hayır

2-Bakara 135
millete ibrâhîme : İbrâhîm'in milleti, dîni

2-Bakara 135
hanîfen : hanîf olarak, tek Allah'a inanarak

2-Bakara 135
ve mâ kâne : ve olmadı

2-Bakara 135
min el muşrikîne : müşriklerden, Allah'a şirk koşanlardan

2-Bakara 136
âmennâ : biz îmân ettik

2-Bakara 136
ve mâ unzile : ve indirilene (indirilen şeye)

2-Bakara 136
ileynâ : bize

2-Bakara 136
ve mâ unzile : ve indirilene (indirilen şeye)

2-Bakara 136
ilâ ibrâhîme : İbrâhîm'e

2-Bakara 136
ve ismâîle : ve İsmail

2-Bakara 136
ve ishâka : ve İshak

2-Bakara 136
ve ya'kûbe : ve Yâkub

2-Bakara 136
ve el esbâtı : ve torunları

2-Bakara 136
ve mâ ûtiye : ve verilene (verilen şeye)

2-Bakara 136
ve isâ : ve İsa

2-Bakara 136
ve mâ utiye : ve verilene (verilen şeye)

2-Bakara 136
en nebiyyûne : nebîler, peygamberler

2-Bakara 136
lâ nuferriku : fark gözetmeyiz, ayırım yapmayız 19 - beyne

2-Bakara 136
ehadin : biri, birisi

2-Bakara 136
ve nahnu : ve biz

2-Bakara 136
lehu : onu, ona

2-Bakara 136
muslimûne : teslim olanlar

2-Bakara 137
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 137
âmenû : âmenû oldular, îmân ettiler

2-Bakara 137
mâ âmentum : sizin îmân ettiğiniz şey

2-Bakara 137
fe kad : o zaman, böylece olmuştu

2-Bakara 137
ihtedev : hidayete erdi

2-Bakara 137
ve in tevellev : ve eğer yüz çevirirlerse

2-Bakara 137
fe : artık, o zaman, o taktirde

2-Bakara 137
innemâ : sadece

2-Bakara 137
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 137
se yekfî-ke-hum : onlara karşı sana kâfidir

2-Bakara 137
ve huve es semîu : ve o hakkıyla işiten

2-Bakara 137
el alîmu : hakkıyla bilen

2-Bakara 138
sıbgate allâhi : Allah'ın boyası

2-Bakara 138
ve men : ve kim

2-Bakara 138
ahsenu : ahsen, en güzel

2-Bakara 138
sıbgaten : boya olarak

2-Bakara 138
ve nahnu : ve biz

2-Bakara 138
lehu : ona

2-Bakara 138
âbidûne : kul olanlar

2-Bakara 139
e : mı

2-Bakara 139
tuhâccûne-nâ : bizimle mücâdele ediyorsunuz

2-Bakara 139
ve huve : ve o

2-Bakara 139
ve rabbu-kum : ve sizin Rabbiniz

2-Bakara 139
ve lenâ : ve bizim

2-Bakara 139
ve lekum : ve sizin

2-Bakara 139
ve nahnu : ve biz

2-Bakara 139
lehu : ona

2-Bakara 139
muhlisûne : muhlisler, ihlâs sahibi olanlar

2-Bakara 140
em : yoksa, veya

2-Bakara 140
tekûlûne : diyorsunuz, söylüyorsunuz

2-Bakara 140
inne : muhakkak

2-Bakara 140
ibrâhîme : İbrâhîm

2-Bakara 140
ve ismâîle : ve İsmail

2-Bakara 140
ve ishâka : ve İshak

2-Bakara 140
ve ya'kûbe ve esbâta : ve Yâkub ve torunları

2-Bakara 140
hûden : yahudi

2-Bakara 140
ev nasârâ : veya hristiyan

2-Bakara 140
e entum : siz mi

2-Bakara 140
a'lemu : daha iyi bilir

2-Bakara 140
em(i) : yoksa, veya

2-Bakara 140
ve men azlemu : ve kim daha zalim

2-Bakara 140
mimmen (min men) : o kimseden

2-Bakara 140
keteme : ketmetti, gizledi, sakladı

2-Bakara 140
şehâdeten : şahitlik

2-Bakara 140
inde-hu : onun yanında, katında

2-Bakara 140
ve mâ allâhu : ve Allah değildir

2-Bakara 140
ta'melûne : siz yapıyorsunuz

2-Bakara 141
tilke : o

2-Bakara 141
ummetun : bir topluluk

2-Bakara 141
halet : gelip geçti

2-Bakara 141
lehâ mâ kesebet : onun kazandığı şey(ler)

2-Bakara 141
ve lekum : ve sizin

2-Bakara 141
mâ kesebtum : kazandığınız şey(ler)

2-Bakara 141
ve lâ tus'elûne : ve size sorulmaz

2-Bakara 141
ya'melûne : yapıyorlar

2-Bakara 142
se : yakında, olacak

2-Bakara 142
yekûlu : derler, söylerler

2-Bakara 142
es sufehâu : sefihler, kendini bilmeyenler

2-Bakara 142
min en nâsi : insanlardan

2-Bakara 142
mâ vellâ-hum : onları çeviren nedir

2-Bakara 142
an kıbleti-him : kıblelerinden

2-Bakara 142
elletî : o ki, ki o

2-Bakara 142
aleyhâ : onun üzerinde

2-Bakara 142
el meşrıku : doğu

2-Bakara 142
ve el magrıbu : ve batı

2-Bakara 142
yehdî : hidayet eder

2-Bakara 142
men : kimse, kişi

2-Bakara 142
yeşâu : diler

2-Bakara 143
ve kezâlike : ve bunun gibi, böylece

2-Bakara 143
cealnâ-kum : biz sizi kıldık, yaptık

2-Bakara 143
ummeten : bir ümmet, bir topluluk

2-Bakara 143
li tekûnû : olmanız için, olun diye

2-Bakara 143
şuhedâe : şahitler

2-Bakara 143
alâ en nâsi : insanlara

2-Bakara 143
ve yekûne : ve olsun

2-Bakara 143
er resûlu : resûl

2-Bakara 143
aleykum : size, sizin üzerinize

2-Bakara 143
şehîden : şahit

2-Bakara 143
ve mâ ceal-nâ : ve biz yapmadık, kılmadık

2-Bakara 143
el kıblete : kıble

2-Bakara 143
elletî : o ki, ki o

2-Bakara 143
kunte : sen oldun

2-Bakara 143
aleyhâ : onun üzerinde

2-Bakara 143
li na'leme : bilmemiz için

2-Bakara 143
men : kim

2-Bakara 143
yettebiu : tâbî olur

2-Bakara 143
er resûle : resûl

2-Bakara 143
mimmen (min men) : o kimse(ler)den, ondan (onlardan)

2-Bakara 143
yenkalibu : geri döner

2-Bakara 143
akibeyhi : topukları (iki topuğu)

2-Bakara 143
ve in kânet : ve eğer olursa, olsa bile

2-Bakara 143
le : elbette, gerçekten

2-Bakara 143
kebîreten : zor, güç

2-Bakara 143
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 143
hedâ : hidayete erdirdi

2-Bakara 143
ve mâ kâne : ve olmadı, değildir

2-Bakara 143
îmâne-kum : sizin îmânınız

2-Bakara 143
inne : hiç şüphesiz, muhakkak

2-Bakara 143
allâhe : Allah

2-Bakara 143
bi en nâsi : insanlara

2-Bakara 143
le : mutlaka, elbette

2-Bakara 144
nerâ : görüyoruz

2-Bakara 144
tekallube : çeviriyorsun

2-Bakara 144
vechi-ke : yüzünü

2-Bakara 144
fî es semâi : semaya

2-Bakara 144
fe le nuvelliye enne-ke : artık seni mutlaka çevireceğiz

2-Bakara 144
kıbleten : bir kıbleye

2-Bakara 144
terdâ-hâ : ondan razı, hoşnut olacağın

2-Bakara 144
fe velli : bundan sonra çevirin

2-Bakara 144
veche-ke : yüzünüzü

2-Bakara 144
el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram

2-Bakara 144
ve haysu : ve nerede

2-Bakara 144
fe vellû : öyleyse çevirin

2-Bakara 144
vucûhe-kum : yüzlerinizi

2-Bakara 144
ve inne : ve hiç şüphesiz, muhakkak

2-Bakara 144
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 144
el kitâbe : kitap

2-Bakara 144
le ya'lemûne : elbette biliyorlar, bilirler

2-Bakara 144
enne-hu : onun olduğu

2-Bakara 144
el hakku : bir hak, gerçek

2-Bakara 144
ve mâ âllâhu : ve Allah değildir

2-Bakara 144
ya'melûne : yapıyorlar

2-Bakara 145
ve le in : ve eğer gerçekten olursa, olsa

2-Bakara 145
eteyte : getirsen

2-Bakara 145
ellezîne : o kimselere, onlara

2-Bakara 145
el kitâbe : kitap

2-Bakara 145
âyetin : âyet

2-Bakara 145
mâ tebiû : tâbî olmazlar

2-Bakara 145
kıblete-ke : senin kıblen

2-Bakara 145
ve mâ ente : ve sen değilsin

2-Bakara 145
kıblete-hum : onların kıblesi

2-Bakara 145
ve mâ : ve değil

2-Bakara 145
kıblete : kıble

2-Bakara 145
ve le in : ve eğer gerçekten olursa, olsa

2-Bakara 145
itteba'te : sen tâbî oldun

2-Bakara 145
ehvâe-hum : onların hevaları, nefslerinin arzuları, istekleri

2-Bakara 145
mâ câe-ke : sana gelen şey

2-Bakara 145
min el ilmi : ilimden, bilgiden

2-Bakara 145
inne-ke : muhakkak ki sen, hiç şüphesiz sen

2-Bakara 145
izen : o zaman, o taktirde

2-Bakara 145
le min ez zâlimîne : elbette zalimlerden

2-Bakara 146
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 146
âteynâ-hum : onlara verdik, getirdik

2-Bakara 146
el kitâbe : kitap

2-Bakara 146
ya'rifûne-hu : onu tanırlar, bilirler

2-Bakara 146
kemâ : gibi

2-Bakara 146
ya'rifûne : tanırlar

2-Bakara 146
ebnâe-hum : oğullarını

2-Bakara 146
ve inne : ve hiç şüphesiz, muhakkak ki

2-Bakara 146
ferîkan : bir fırka, bir grup

2-Bakara 146
le : elbette, mutlaka

2-Bakara 146
yektumûne : gizlerler

2-Bakara 146
el hakka : hakkı

2-Bakara 146
ve hum : ve onlar

2-Bakara 146
ya'lemûne : biliyorlar

2-Bakara 147
el hakku : hak, gerçek

2-Bakara 147
min rabbi-ke : senin Rabbinden

2-Bakara 147
fe : artık, bundan sonra

2-Bakara 147
lâ tekûnenne : sakın olma

2-Bakara 147
min el mumterîne : şüphe edenlerden

2-Bakara 148
ve li kullin : ve herkes için vardır

2-Bakara 148
vichetun : vech, cihet, yön

2-Bakara 148
huve : o

2-Bakara 148
muvellî-hâ : ona yönelinen (yer)

2-Bakara 148
fe : o zaman, artık

2-Bakara 148
istebikû : yarışın, yarış edin

2-Bakara 148
el hayrâti : hayırlar

2-Bakara 148
eyne mâ : her nerede

2-Bakara 148
tekûnû : olursunuz

2-Bakara 148
ye'ti bi-kum : sizi getirir

2-Bakara 148
cemîan : hepsi, topluca, biraraya

2-Bakara 148
inne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 148
alâ kulli şey'in : herşeye

2-Bakara 149
ve min : ve den

2-Bakara 149
harec-te : sen çıktın

2-Bakara 149
fe : o zaman

2-Bakara 149
velli : dön, çevir

2-Bakara 149
veche-ke : yüzünü

2-Bakara 149
el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram

2-Bakara 149
ve inne-hu : ve hiç şüphesiz o, muhakkak ki o

2-Bakara 149
le : elbette, mutlaka

2-Bakara 149
el hakku : hak

2-Bakara 149
min rabbi-ke : senin Rabbinden

2-Bakara 149
ve mâ : ve değildir

2-Bakara 149
ta'melûne : yapıyorsunuz

2-Bakara 150
ve min haysu : ve nereden

2-Bakara 150
harecte : sen çıktın

2-Bakara 150
fe : o zaman

2-Bakara 150
velli : dön, çevir

2-Bakara 150
veche-ke : yüzünü

2-Bakara 150
el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram

2-Bakara 150
ve haysu : ve nerede

2-Bakara 150
fe : o zaman, hemen

2-Bakara 150
vellû : dönün, çevirin

2-Bakara 150
vucûhe-kum : yüzleriniz

2-Bakara 150
li ellâ yekûne : olmaması için

2-Bakara 150
li en nâsi : insanlara, insanların

2-Bakara 150
aleykum : sizin üzerinize, size

2-Bakara 150
huccetun : hüccet, delil

2-Bakara 150
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 150
zalemû : zulmettiler

2-Bakara 150
fe : artık, o zaman

2-Bakara 150
lâ tahşev-hum : onlardan korkmayın

2-Bakara 150
vahşev-nî : benden korkun

2-Bakara 150
ve li utimme : ve tamamlamam için

2-Bakara 150
ni'metî : ni'metimi

2-Bakara 150
aleykum : size, sizin üzerinize

2-Bakara 150
ve lealle-kum : ve umulur ki siz, böylece siz

2-Bakara 150
tehtedûne : hidayete erersiniz

2-Bakara 151
kemâ : gibi, olduğu gibi, öyle ki, nitekim

2-Bakara 151
ersel-nâ : biz gönderdik

2-Bakara 151
resûlen : bir resûl, elçi

2-Bakara 151
yetlû : okur

2-Bakara 151
aleykum : size

2-Bakara 151
ve yuzekkî-kum : ve sizi tezkiye eder

2-Bakara 151
ve yuallimu-kum : ve size öğretir

2-Bakara 151
el kitâbe : kitabı

2-Bakara 151
ve el hikmete : ve hikmeti

2-Bakara 151
ve yuallimu-kum : ve size öğretir

2-Bakara 151
lem tekûnû ta'lemûne : sizin bilmediğiniz

2-Bakara 152
fe : o halde, öyle ise

2-Bakara 152
ezkur-kum : ben sizi zikrederim (zikredeyim)

2-Bakara 152
ve uşkurû : ve şükredin

2-Bakara 152
ve lâ tekfurû-ni : ve beni inkâr etmeyin (ni'metlerimi inkâr edip küfürde olmayın)

2-Bakara 153
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 153
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 153
âmenû : âmenû olanlar, îmân edenler(Allah'a ulaşmayı dileyenler)

2-Bakara 153
es sabri : sabır

2-Bakara 153
ve : ve

2-Bakara 153
es salâti : namaz

2-Bakara 153
inne : muhakkak ki, hiç şüphesiz

2-Bakara 153
allâhe : Allah

2-Bakara 153
mea : beraber

2-Bakara 153
es sâbirîne : sabredenler

2-Bakara 154
ve : ve

2-Bakara 154
lâ tekûlû : demeyin, söylemeyin

2-Bakara 154
men : kişi, kimse

2-Bakara 154
yuktelu : öldürülür

2-Bakara 154
fî sebîli allâhi : Allah'ın yolunda

2-Bakara 154
emvâtun : ölüler

2-Bakara 154
bel : hayır

2-Bakara 154
ehyâun : canlıdır, hayattadır, diridir

2-Bakara 154
ve : ve

2-Bakara 154
lâ teş'urûne : şuurunda değilsiniz, farkında olmazsınız

2-Bakara 155
ve : ve

2-Bakara 155
le : elbette, mutlaka

2-Bakara 155
nebluvenne-kum : sizi imtihan ederiz

2-Bakara 155
bi şey'in : bir şey

2-Bakara 155
el havfi : korku

2-Bakara 155
ve el cûi : ve açlık

2-Bakara 155
ve naksın : ve eksiklik

2-Bakara 155
min el emvâli : mallardan

2-Bakara 155
ve el enfusi : ve nefsler

2-Bakara 155
ve es semerâti : ve semereler, ürünler

2-Bakara 155
ve beşşir : ve müjdele

2-Bakara 155
es sâbirîne : sabredenler

2-Bakara 156
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 156
esâbet-hum : onlara isabet etti

2-Bakara 156
musîbetun : bir musîbet

2-Bakara 156
ve : ve

2-Bakara 156
ileyhi : ona

2-Bakara 156
râciûne : dönecek olanlar

2-Bakara 157
ulâike : işte onlar

2-Bakara 157
aleyhim : onların üzerine, onlara

2-Bakara 157
ve : ve

2-Bakara 157
rahmetun : rahmet

2-Bakara 157
ve : ve

2-Bakara 157
ulâike : işte onlar

2-Bakara 157
el muhtedûne : hidayete erenler

2-Bakara 158
inne : muhakkak, hiç şüphesiz

2-Bakara 158
es safâ : Mekke'de Safa

2-Bakara 158
ve : ve

2-Bakara 158
el mervete : Mekke'de Merve

2-Bakara 158
şeâirillâhi (şeâiri allâhi) : Allah'ın nişaneleri, alâmetleri, işaret ettiği yerler

2-Bakara 158
fe : artık

2-Bakara 158
men : kim

2-Bakara 158
hacce : hac yaptı

2-Bakara 158
el beyte : beyt, ev

2-Bakara 158
ev : veya

2-Bakara 158
ı'temera : ziyaret yaptı, umre yaptı, Beytullah'ı ziyaret etti

2-Bakara 158
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 158
aleyhi : ona, onun üzerine

2-Bakara 158
en yettavvefe : tavaf etmek

2-Bakara 158
ve men : ve kim

2-Bakara 158
tetavvaa : tav'an, gönülden, nafile olarak (farz olmadığı halde) yapar

2-Bakara 158
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 158
inne : muhakkak

2-Bakara 158
allâhe : Allah

2-Bakara 159
inne : muhakkak, hiç şüphesiz

2-Bakara 159
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 159
yektumûne : ketmederler, gizlerler

2-Bakara 159
enzelnâ : biz indirdik

2-Bakara 159
min el beyyinâti : beyyinelerden, deliller, mucizeler, ispat vasıtalarından

2-Bakara 159
ve el hudâ : ve hidayet, ruhun ölmeden önce Allah'a ulaşması, Allah tarafından ulaştırılması

2-Bakara 159
beyyennâ-hu : biz onu açıkladık

2-Bakara 159
li en nâsi : insanlar için

2-Bakara 159
fî el kitâbi : kitapta

2-Bakara 159
ulâike : işte onlar

2-Bakara 159
yel'anu-humu allâhu : Allah onlara lânet eder

2-Bakara 159
ve yel'anu-humu : ve onlara lânet eder

2-Bakara 159
el lâinûne : lânet ediciler

2-Bakara 160
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 160
ve : ve

2-Bakara 160
beyyenû : beyan ettiler, açıkladılar

2-Bakara 160
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 160
ulâike : işte onlar

2-Bakara 160
etûbu aleyhim : onların tövbelerini kabul ederim

2-Bakara 160
ve : ve

2-Bakara 160
ene : ben

2-Bakara 160
et tevvâbu : tövbeleri çok kabul eden

2-Bakara 160
er rahîmu : rahîm esması ile tecelli eden, çok merhametli olan

2-Bakara 161
inne : muhakkak, hiç şüphesiz

2-Bakara 161
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 161
keferû : gizlediler, küfrettiler

2-Bakara 161
ve mâtû : ve öldüler

2-Bakara 161
ve hum : ve onlar

2-Bakara 161
ulâike : işte onlar

2-Bakara 161
aleyhim : onların üzerine, onlara

2-Bakara 161
la'netu allâhi : Allah'ın lâneti

2-Bakara 161
ve el melâiketi : ve melekler

2-Bakara 161
ve en nâsi : ve insanlar

2-Bakara 161
ecmaîne : hepsi

2-Bakara 162
hâlidîne : ebedî kalacak olanlar

2-Bakara 162
lâ yuhaffefu : hafifletilmez

2-Bakara 162
el azâbu : azap

2-Bakara 162
ve : ve

2-Bakara 162
lâ hum yunzarûne : onlara bakılmaz

2-Bakara 163
ve : ve

2-Bakara 163
lâ ilâhe : ilâh yoktur

2-Bakara 163
huve : o

2-Bakara 163
er rahmân : Rahmân olan, Rahmân esmasının

2-Bakara 163
er rahîmu : ve Rahîm olan, rahmet nurunun sahibi

2-Bakara 164
inne : muhakkak ki

2-Bakara 164
es semâvâti : semalar, gökler

2-Bakara 164
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

2-Bakara 164
ve ihtilâfi : ve ihtilâflı (karşılıklı) olması, birbiri ardınca gelmesi

2-Bakara 164
el leyli : gece

2-Bakara 164
ve en nehâri : ve gündüz

2-Bakara 164
ve el fulki : ve gemiler

2-Bakara 164
elletî : o ki, ki o

2-Bakara 164
tecrî : akar, gider, yüzer

2-Bakara 164
fî el bahri : denizde

2-Bakara 164
yenfeu : fayda verir

2-Bakara 164
en nâse : insanlar

2-Bakara 164
ve mâ : ve şeyi

2-Bakara 164
enzele allâhu : Allah indirdi

2-Bakara 164
min es semâi : semadan, gökten

2-Bakara 164
fe ahyâ bi-hi : böylece onunla hayat verdı, diriltti

2-Bakara 164
el arda : arz, yeryüzü, toprak

2-Bakara 164
ba'de : sonra

2-Bakara 164
mevti-hâ : onun ölümü

2-Bakara 164
ve besse : ve yaydı

2-Bakara 164
dâbbetin : (yürüyen) hayvanlar

2-Bakara 164
ve tasrîfi : ve esmesi

2-Bakara 164
er riyâhı : rüzgâr(lar)

2-Bakara 164
ve es sehâbi : ve bulutlar

2-Bakara 164
el musahhari : emre amade kılınmış olan

2-Bakara 164
beyne : arasında

2-Bakara 164
es semâi : sema, gökyüzü

2-Bakara 164
ve el ardı : ve yeryüzü

2-Bakara 164
le âyâtin : elbette âyetler, kanıtlar, deliller

2-Bakara 164
ya'kılûne : akıl ederler

2-Bakara 165
ve min en nâsi : ve insanlardan (bir kısmı)

2-Bakara 165
men : kim, kimse

2-Bakara 165
yettehizu : edinir

2-Bakara 165
endâden : eş, eşit, ortak (put)

2-Bakara 165
yuhıbbûne-hum : onları severler

2-Bakara 165
ke : gibi

2-Bakara 165
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

2-Bakara 165
âmenû : âmenû oldular (Allah'a ulaşmayı dilediler)

2-Bakara 165
eşeddu : daha şiddetli, daha çok kuvvetli

2-Bakara 165
hubben : sevgi, muhabbet

2-Bakara 165
ve lev yerâ : ve keşke görselerdi (bilselerdi)

2-Bakara 165
ellezîne zalemû : zulmedenler

2-Bakara 165
iz yeravne : gördüklerinde, gördükleri zaman

2-Bakara 165
el azâbe : azap

2-Bakara 165
enne : olduğunu

2-Bakara 165
el kuvvete : kuvvet

2-Bakara 165
cemîan : hepsi, bütün, tamamı, tamamen

2-Bakara 165
ve enne : ve olduğunu

2-Bakara 165
allâhe : Allah

2-Bakara 165
şedîdu : şiddetli

2-Bakara 165
el azâbi : azap

2-Bakara 166
teberree : berî oldu, uzaklaştı

2-Bakara 166
ellezîne : onlar

2-Bakara 166
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 166
ittebeû : tâbî oldular

2-Bakara 166
ve : ve

2-Bakara 166
reavû : (onlar) gördüler

2-Bakara 166
el azâbe : azab

2-Bakara 166
el esbâbu : sebepler, bağlar

2-Bakara 167
ve kâle : ve dedi

2-Bakara 167
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 167
ittebeû : tâbî oldular

2-Bakara 167
lev : olsa, ise, keşke

2-Bakara 167
enne : olduğu

2-Bakara 167
lenâ : bize, bizim için

2-Bakara 167
kerreten : bir kere daha, tekrar

2-Bakara 167
fe : o zaman

2-Bakara 167
neteberree : biz uzaklaşalım, berî olalım

2-Bakara 167
kemâ : gibi

2-Bakara 167
teberreû : berî oldular, uzaklaştılar

2-Bakara 167
kezâlike : böylece

2-Bakara 167
a'mâle-hum : onların amelleri

2-Bakara 167
haserâtin : hasara uğrayan

2-Bakara 167
aleyhim : onlara

2-Bakara 167
ve mâ : ve değil

2-Bakara 167
bi hâricîne : ile çıkacak olanlar

2-Bakara 167
min en nâri : ateşten

2-Bakara 168
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 168
en nâsu : insanlar

2-Bakara 168
el ardı : arz, yeryüzü

2-Bakara 168
halâlen : helâl olan

2-Bakara 168
tayyiben : temiz olan

2-Bakara 168
ve : ve

2-Bakara 168
lâ tettebiû : tâbî olmayın, uymayın

2-Bakara 168
eş şeytâni : şeytan

2-Bakara 168
inne-hu : muhakkak ki o, çünkü o

2-Bakara 168
lekum : sizin için, size

2-Bakara 169
innemâ : ancak, sadece

2-Bakara 169
ye'muru-kum : size emreder

2-Bakara 169
bi es sûi : kötülük ile, şerrle

2-Bakara 169
ve el fahşâi : ve fuhuş, hayasızlık

2-Bakara 169
ve en tekûlû : ve söylemeniz

2-Bakara 169
mâ lâ ta'lemûne : sizin bilmediğiniz şeyler

2-Bakara 170
ve izâ kîle : ve denildiği zaman, denildiğinde

2-Bakara 170
lehum : onlara

2-Bakara 170
ittebiû : tâbî olun

2-Bakara 170
mâ enzele : indirdiği şey, indirdiğine

2-Bakara 170
bel : hayır

2-Bakara 170
nettebiu : biz tâbî oluruz

2-Bakara 170
elfeynâ : biz bulduk

2-Bakara 170
aleyhi : onun üzerinde, ona

2-Bakara 170
âbâe-nâ : babalarımız, atalarımız

2-Bakara 170
e : mı

2-Bakara 170
ve lev : ve şâyet, ise

2-Bakara 170
kâne : oldu, idi

2-Bakara 170
lâ ya'kılûne : akıl etmiyorlar

2-Bakara 170
şey'en : bir şey

2-Bakara 170
ve lâ yehtedûne : ve hidayete ermezler

2-Bakara 171
ve meselu : ve örneği, misali, durumu, hali

2-Bakara 171
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 171
keferû : inkâr ettiler, kâfir oldular

2-Bakara 171
ke : gibi

2-Bakara 171
meseli : örneği, misali, durumu, hali

2-Bakara 171
ellezî : o kimse, ki o

2-Bakara 171
yen'ıku : bağırır, haykırır

2-Bakara 171
lâ yesmeû : işitmez

2-Bakara 171
duâen ve nidâen : çağırarak ve bağırarak

2-Bakara 171
fe : artık, bu yüzden

2-Bakara 171
lâ ya'kılûne : akıl etmezler

2-Bakara 172
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 172
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 172
âmenû : âmenû oldular (Allah'a ulaşmayı dilediler, îmân ettiler

2-Bakara 172
ve uşkurû : ve şükredin

2-Bakara 172
iyyâ-hu ta'budûne : sadece ona kul olursunuz

2-Bakara 173
innemâ : ancak, sadece, fakat

2-Bakara 173
harrame : haram kıldı

2-Bakara 173
aleykum : sizin üzerinize, size

2-Bakara 173
el meytete : ölü (hayvan)

2-Bakara 173
ve ed deme : ve kan

2-Bakara 173
ve lahme : ve et

2-Bakara 173
el hınzîri : domuz

2-Bakara 173
ve mâ uhille : ve boğazlanmamış, kesilmemiş

2-Bakara 173
fe men : artık, fakat, ama kim

2-Bakara 173
ve lâ âdin : ve haddi (zaruret miktarını) aşmayarak

2-Bakara 173
fe lâ isme : o taktirde günah yoktur

2-Bakara 173
aleyhi : onun üzerine, ona

2-Bakara 173
inne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 174
inne : muhakkak

2-Bakara 174
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 174
yektumûne : ketmederler, gizlerler

2-Bakara 174
enzele : indirdi

2-Bakara 174
min el kitâbî : kitaptan

2-Bakara 174
ve yeşterûne : ve satıyorlar

2-Bakara 174
semenen : bedel, ücret, değer

2-Bakara 174
kalîlen : az

2-Bakara 174
ulâike : işte onlar

2-Bakara 174
ye'kulûne : yiyorlar

2-Bakara 174
en nâre : ateş

2-Bakara 174
ve lâ yukellimu-hum(u) : ve onlarla konuşmaz

2-Bakara 174
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

2-Bakara 174
ve lâ yuzekkî-him : ve onları tezkiye etmez, temize çıkarmaz, temizlemez

2-Bakara 174
ve lehum : ve onlar için, onlara (vardır)

2-Bakara 174
elîmun : acıklı, elîm

2-Bakara 175
ulâike ellezîne : işte onlar ki ..... yapanlar

2-Bakara 175
işteravû : satın aldılar

2-Bakara 175
ed dalâlete : dalâleti

2-Bakara 175
bi el hudâ : hidayet ile

2-Bakara 175
ve el azâbe : ve azap

2-Bakara 175
bi el magfireti : mağfiret ile, günahların sevaba

2-Bakara 175
asbere-hum : onları sabırlı yaptı

2-Bakara 175
alâ en nâri : ateşe karşı

2-Bakara 176
zâlike : işte bu

2-Bakara 176
bi enne : sebebi ile

2-Bakara 176
allâhe : Allah

2-Bakara 176
nezzele : indirdi

2-Bakara 176
el kitâbe : kitap

2-Bakara 176
bi el hakkı : hak ile

2-Bakara 176
ve inne ellezîne : ve muhakkak ki onlar

2-Bakara 176
ıhtelefû : ihtilâfa, ayrılığa düştüler

2-Bakara 176
fî el kitâbi : kitapta

2-Bakara 176
le : elbette, mutlaka

2-Bakara 177
leyse : değil

2-Bakara 177
el birre : birr, ebrar kılacak davranış biçimi

2-Bakara 177
en tuvellû : dönmeniz, yönelmeniz

2-Bakara 177
vucûhe-kum : yüzleriniz

2-Bakara 177
kıbele : yön, cihet

2-Bakara 177
el maşrıkı : doğu

2-Bakara 177
ve el magrıbi : ve batı

2-Bakara 177
ve lâkinne : ve lâkin, fakat

2-Bakara 177
el birre : birr, ebrar kılacak davranış biçimi

2-Bakara 177
men : kim

2-Bakara 177
âmene : âmenû oldu (Allah'a ulaşmayı diledi) îmân etti

2-Bakara 177
ve el yevmi el âhırı : ve sonraki gün

2-Bakara 177
ve el melâiketi : ve melekler

2-Bakara 177
ve el kitâbi : ve kitap

2-Bakara 177
ve en nebiyyine : ve peygamberler

2-Bakara 177
ve âte : ve verdi

2-Bakara 177
el mâle : mal

2-Bakara 177
zevî el kurbâ : yakınlık sahipleri, akrabalar

2-Bakara 177
ve el yetâmâ : ve yetimler

2-Bakara 177
ve el mesâkîne : ve çalışamayacak durumdaki ihtiyarlar

2-Bakara 177
ve ibne es sebîli : ve yolcu

2-Bakara 177
ve es sâilîne : ve isteyenler (muhtaçlar)

2-Bakara 177
ve fî er rıkâbi : ve kölelerin, esirlerin kurtulması hakkında, konusunda (kurtulması için)

2-Bakara 177
ve ekâme es salâte : namazı ikame etti, devam ettirdi

2-Bakara 177
ve âte ez zekâte : ve zekât verdi

2-Bakara 177
ve el mûfûne : ve vefa eden, hakkıyla yerine getiren

2-Bakara 177
izâ âhedû : ahd verdikleri zaman

2-Bakara 177
ve es sâbirîne : ve sabredenler

2-Bakara 177
fî el be'sâi : sıkıntıda, musîbet isabet ettiği zaman, hastalıkta

2-Bakara 177
ve ed darrâi : ve darlık, zorluk, zaruret

2-Bakara 177
ve hîne : ve o zamanda, o hallerde

2-Bakara 177
el be'si : şiddetli savaş

2-Bakara 177
ulâike : işte onlar

2-Bakara 177
ellezîne sadakû : onlar sadık oldular, sadık olanlar

2-Bakara 177
ve ulâike : ve işte onlar

2-Bakara 177
hum(u) el muttekûne : onlar muttakiler, takva sahipleri

2-Bakara 178
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 178
ellezîne : onlar, olanlar

2-Bakara 178
âmenû : âmenû oldular

2-Bakara 178
kutibe : yazıldı, farz kılındı

2-Bakara 178
aleykum(u) : sizin üzerinize, size

2-Bakara 178
el kısâsu : kısas, eşit olarak misilleme

2-Bakara 178
fî el katlâ : öldürülme hakkında

2-Bakara 178
el hurru : hür

2-Bakara 178
bi el hurri : hür ile

2-Bakara 178
ve el abdu : ve köle

2-Bakara 178
bi el abdi : köle ile

2-Bakara 178
ve el unsâ : ve kadın, dişi

2-Bakara 178
bi el unsâ : kadın ile, dişi ile

2-Bakara 178
fe men : fakat, o taktirde, artık, o zaman kim

2-Bakara 178
ufiye lehu : o affedilir

2-Bakara 178
şey'un : bir şey

2-Bakara 178
fe : fakat, o taktirde, artık, o zaman

2-Bakara 178
bi el ma'rûfi : iyilikle, bilinen şekilde, örfe tâbî olarak

2-Bakara 178
ve edâun : ve eda etmek, ödemek

2-Bakara 178
ileyhi : ona

2-Bakara 178
zâlike : işte bu, bu

2-Bakara 178
ve rahmetun : ve bir rahmet

2-Bakara 178
fe men : fakat, o taktirde, artık, o zaman kim

2-Bakara 178
i'tedâ : haddi aştı

2-Bakara 178
ba'de zâlike : bundan sonra

2-Bakara 178
fe lehu : o taktirde, o zaman onun için (vardır)

2-Bakara 178
azâbun elîmun : elîm bir azap

2-Bakara 179
ve lekum : ve sizin için (vardır)

2-Bakara 179
fî el kısâsı : kısasta

2-Bakara 179
ulîl elbâbi (ulî el bâbi) : sır hazinelerinin (lübblerin) sahipleri

2-Bakara 179
lealle-kum : umulur ki böylece siz

2-Bakara 179
tettekûne : sakınırsınız, takva sahibi olursunuz

2-Bakara 180
kutibe : yazıldı, farz kılındı

2-Bakara 180
aleykum : sizin üzerinize, size

2-Bakara 180
ehade-kum(u) : sizden biriniz

2-Bakara 180
el mevtu : ölüm

2-Bakara 180
in tereke : eğer bırakırsa

2-Bakara 180
el vasiyyetu : vasiyet (etmek)

2-Bakara 180
li el vâlideyni : anne-babaya

2-Bakara 180
ve el akrabîne : ve akrabalar, yakınlar

2-Bakara 180
bi el ma'rûfi : marufla, örf ve adete uygun olarak

2-Bakara 180
alâ el muttekîne : takva sahiplerinin üzerine

2-Bakara 181
fe men : o zaman, artık, o taktirde kim

2-Bakara 181
beddele-hu : onu değiştirdi

2-Bakara 181
ba'de mâ : sonra

2-Bakara 181
semia-hu : onu işitti

2-Bakara 181
fe : o zaman, artık, o taktirde

2-Bakara 181
innemâ : sadece, fakat, ama

2-Bakara 181
alâ ellezîne : onların üzerine

2-Bakara 181
yubeddilûne-hu : onu değiştirirler

2-Bakara 181
inne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 181
semîun : hakkıyla işiten, en iyi işiten

2-Bakara 182
fe : fakat, artık

2-Bakara 182
men : kim ise

2-Bakara 182
hâfe : korktu

2-Bakara 182
cenefen : haktan uzaklaşarak

2-Bakara 182
ev : veya

2-Bakara 182
ismen : günah işleyerek, günaha girerek

2-Bakara 182
fe : artık, böylece, bu sebeple

2-Bakara 182
beyne-hum : onların arası

2-Bakara 182
fe : o zaman, o taktirde, bu durumda

2-Bakara 182
lâ isme aleyhi : onun üzerine bir günah yoktur

2-Bakara 182
inne : muhakkak

2-Bakara 182
allâhe : Allah

2-Bakara 183
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 183
ellezîne : kimseler, onlar

2-Bakara 183
âmenû : âmenû oldular

2-Bakara 183
kutibe : yazıldı

2-Bakara 183
aleykum(u) : sizin üzerinize, size

2-Bakara 183
es sıyâmu : oruç

2-Bakara 183
kemâ : gibi

2-Bakara 183
kutibe : yazıldı

2-Bakara 183
ellezîne : onlar

2-Bakara 183
lealle-kum : umulur ki böylece siz

2-Bakara 183
tettekûne : takva sahibi olursunuz

2-Bakara 184
eyyâmen : günler

2-Bakara 184
fe men : fakat kim

2-Bakara 184
kâne : oldu, idi

2-Bakara 184
ev alâ seferin : veya seferde, yolculukta

2-Bakara 184
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 184
iddetun : müddet, sayı, bir şeyin müddetini

2-Bakara 184
min eyyâmin : günlerden

2-Bakara 184
ve alâ ellezîne : ve onlar üzerine

2-Bakara 184
yutîkûne-hu : ona dayanamazlar, zorlanırlar, takatleri kesilir, güç yetiremezler

2-Bakara 184
fidyetun : fidye

2-Bakara 184
fe men : artık kim

2-Bakara 184
fe : işte

2-Bakara 184
huve : o

2-Bakara 184
lehu : onun için

2-Bakara 184
ve en tesûmû : ve sizin oruç tutmanız

2-Bakara 184
lekum : sizin için, size

2-Bakara 184
ta'lemûne : biliyorsunuz, bilirsiniz

2-Bakara 185
şehru : ay

2-Bakara 185
ellezî : o ki, ki o

2-Bakara 185
unzile : indirildi

2-Bakara 185
el kur'ânu : Kur'ân-ı Kerim

2-Bakara 185
huden : hidayete erdirici (olarak) 8 - li en nâsi

2-Bakara 185
ve beyyinâtin : ve beyyineler, açık deliller, ispat

2-Bakara 185
min el hudâ : Hüda'dan

2-Bakara 185
ve el furkâni : ve furkan, hakkı bâtıldan ayıran

2-Bakara 185
fe : o zaman, artık

2-Bakara 185
men : kim

2-Bakara 185
şehide : şahit oldu

2-Bakara 185
eş şehra : bu ay

2-Bakara 185
fel yesumhu (fe li yesum-hu) : o zaman onu oruçlu geçirsin

2-Bakara 185
ve men : ve kim

2-Bakara 185
kâne : oldu

2-Bakara 185
ev alâ seferin : veya seferde, yolculukta

2-Bakara 185
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 185
iddetun : müddet, sayı, adet tamamlama

2-Bakara 185
min eyyâmin : günlerden

2-Bakara 185
el yusra : kolaylık

2-Bakara 185
ve lâ yurîdu : ve dilemez, istemez

2-Bakara 185
el usra : zorluk

2-Bakara 185
ve li tukmilû : ve tamamlamanız için

2-Bakara 185
el iddete : müddet, sayı, adet tamamlama

2-Bakara 185
ve li tukebbirû : ve tekbir etmeniz, yüceltmeniz için

2-Bakara 185
allâhe : Allah

2-Bakara 185
hedâ-kum : sizi hidayete erdirdi

2-Bakara 185
ve lealle-kum : ve umulur ki böylece siz

2-Bakara 185
teşkurûne : şükredersiniz

2-Bakara 186
ve izâ : ve olduğu zaman, olunca

2-Bakara 186
seele-ke : sana sordu

2-Bakara 186
fe innî : o zaman muhakkak ki ben

2-Bakara 186
da'vete : davet, dua

2-Bakara 186
ed dâi : davet eden, dua eden

2-Bakara 186
deâ-ni : beni davet etti, çağırdı

2-Bakara 186
fe : artık, o halde

2-Bakara 186
el yestecîbû-lî : onlar bana icabet etsinler

2-Bakara 186
ve li yu'minû bî : ve bana âmenû olsunlar

2-Bakara 186
lealle-hum : umulur ki böylece onlar

2-Bakara 186
yerşudûne : irşada ulaşırlar, irşad olurlar

2-Bakara 187
uhılle : helâl kılındı

2-Bakara 187
lekum : sizin için, size

2-Bakara 187
leylete : gece

2-Bakara 187
es sıyâmi : oruç

2-Bakara 187
er refesu : (cinsel arzu ile ) yaklaşmak

2-Bakara 187
hunne : onlar

2-Bakara 187
lekum : sizin için

2-Bakara 187
ve entum : ve siz

2-Bakara 187
lehunne : onlar için

2-Bakara 187
alîme : bildi

2-Bakara 187
enne-kum : sizin ..... olduğunuz

2-Bakara 187
tahtânûne : ihanet ediyorsunuz

2-Bakara 187
enfuse-kum : sizin nefsleriniz, kendiniz

2-Bakara 187
fe : o zaman, bunun üzerine

2-Bakara 187
tâbe aley-kum : sizin tövbelerinizi kabul etti

2-Bakara 187
fe : artık, bundan sonra

2-Bakara 187
elâne : şimdi

2-Bakara 187
bâşirû-hunne : onlara yaklaşın, onlarla mübaşeret edin

2-Bakara 187
ve ibtegû : ve isteyin

2-Bakara 187
mâ ketebe : takdir ettiği, yazdığı, farz kıldığı şeyi

2-Bakara 187
lekum : sizin için, size

2-Bakara 187
ve kulû : ve yeyin

2-Bakara 187
ve işrabû : ve için

2-Bakara 187
yetebeyyene : açığa çıkar, belli olur

2-Bakara 187
lekum : sizin için, size

2-Bakara 187
el haytu : iplik

2-Bakara 187
ebyadu : beyaz

2-Bakara 187
min el haytı : iplikten

2-Bakara 187
el esvedi : siyah

2-Bakara 187
min el fecri : fecr (seher) vaktinde

2-Bakara 187
summe : sonra

2-Bakara 187
etimmu : tamamlayın

2-Bakara 187
es sıyâme : oruç

2-Bakara 187
ilâ el leyli : geceye kadar

2-Bakara 187
ve lâ tubâşirû-hunne : ve onlarla mübaşeret etmeyin, onlara

2-Bakara 187
ve entum : ve siz

2-Bakara 187
âkifûne : itikâfta olanlar (çok ibadet etmek için)

2-Bakara 187
fî el mesâcidi : mescidlerde, mecsidlerin içinde

2-Bakara 187
tilke : bu

2-Bakara 187
fe : o zaman, artık

2-Bakara 187
kezâlike : işte böyle

2-Bakara 187
yubeyyinu : beyan ediyor, açıklıyor

2-Bakara 187
li en nâsi : insanlar için, insanlara

2-Bakara 187
lealle-hum : umulur ki böylece onlar

2-Bakara 187
yettekûne : takva sahibi olurlar

2-Bakara 188
ve lâ te'kulû : ve yemeyin

2-Bakara 188
emvâle-kum : mallarınız

2-Bakara 188
beyne-kum : sizin aranızda

2-Bakara 188
bi el bâtılı : bâtıl ile, haksızlıkla

2-Bakara 188
ve (lâ) tudlû : ve aktarmayın, rüşvet olarak vermeyin

2-Bakara 188
ilâ el hukkâmi : hakimlere

2-Bakara 188
li te'kulû : yemeniz için

2-Bakara 188
ferîkan : bir kısım

2-Bakara 188
min emvâli : mallardan

2-Bakara 188
en nâsi : insanlar

2-Bakara 188
bi el ismi : günah ile, günaha girerek

2-Bakara 188
ve entum ta'lemûne : ve siz biliyorsunuz

2-Bakara 189
yes'elûne-ke : sana soruyorlar, sorarlar

2-Bakara 189
el ehilleti : hilâller (Ay'ın hilâl şeklinden dolunay olana kadar geçirdiği hilâl şekilleri)

2-Bakara 189
hiye : o

2-Bakara 189
mevâkîtu : vakitleri bildiren vakit ölçüsü

2-Bakara 189
li en nâsi : insanlar için

2-Bakara 189
ve el haccı : ve hac

2-Bakara 189
ve leyse : ve değildir

2-Bakara 189
el birru : birr, ebrar yapan davranış biçimi

2-Bakara 189
bi en te'tû : gelmeniz, girmeniz

2-Bakara 189
el buyûte : evler

2-Bakara 189
ve lâkinne : ve lâkin, fakat, oysa

2-Bakara 189
el birre : birr, ebrar yapan davranış biçimi

2-Bakara 189
menittekâ (men ittekâ) : kişi takva sahibi olur

2-Bakara 189
ve u'tû : ve gelin, girin

2-Bakara 189
el buyûte : evler

2-Bakara 189
min ebvâbi-hâ : onun kapılarından

2-Bakara 189
ve ittekû : ve takva sahibi olun

2-Bakara 189
allâhe : Allah

2-Bakara 189
lealle-kum : umulur ki böylece siz

2-Bakara 189
tuflihûne : felâha, kurtuluşa erersiniz

2-Bakara 190
ve kâtilû : ve savaşın, öldürün

2-Bakara 190
fi sebîli allâhi : Allah'ın yolunda

2-Bakara 190
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 190
yukâtilûne-kum : sizi katlediyorlar, sizinle savaşıyorlar, sizi öldürüyorlar

2-Bakara 190
ve lâ ta'tedû : ve aşırı gitmeyin, haddi aşmayın

2-Bakara 190
inne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 190
el mu'tedîne : aşırı gidenler, haddi aşanlar

2-Bakara 191
ve uktulû-hum : ve onları öldürün

2-Bakara 191
sekıftumû-hum : onları buldunuz, yakaladınız,

2-Bakara 191
ve ahricû-hum : ve onları çıkarın

2-Bakara 191
ve el fitnetu : ve fitne

2-Bakara 191
eşeddu : daha şiddetli, daha kuvvetli, daha fena

2-Bakara 191
min el katli : öldürmekten

2-Bakara 191
ve lâ tukâtilû-hum : ve onları katletmeyin, onlarla savaşmayın, onları öldürmeyin

2-Bakara 191
inde : yanında

2-Bakara 191
el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram

2-Bakara 191
fe : artık, bundan sonra, fakat

2-Bakara 191
in kâtelû-kum : eğer sizinle savaşırlarsa,

2-Bakara 191
fe uktulû-hum : o zaman, o taktirde, onları öldürün

2-Bakara 191
kezâlike : işte böyle

2-Bakara 191
cezâu : ceza

2-Bakara 191
el kâfirîne : kâfirler

2-Bakara 192
fe : artık, bundan sonra

2-Bakara 192
in intehev : eğer vazgeçerlerse

2-Bakara 192
fe : artık, o taktirde

2-Bakara 192
inne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 193
ve kâtilû-hum : ve onlarla savaşın

2-Bakara 193
lâ tekûne : olmasın

2-Bakara 193
fitnetun : fitne

2-Bakara 193
ve yekûne : ve olsun

2-Bakara 193
ed dînu : dîn

2-Bakara 193
fe : artık, bundan sonra

2-Bakara 193
in intehev : eğer vazgeçerlerse

2-Bakara 193
fe : o zaman

2-Bakara 193
lâ udvâne : düşmanlık yoktur

2-Bakara 193
ez zâlimîne : zalimler

2-Bakara 194
eş şehru : ay

2-Bakara 194
el harâmu : hürmetli, yasak, haram

2-Bakara 194
bi eş şehri : ay ile

2-Bakara 194
el harâmi : hürmetli, yasak, haram

2-Bakara 194
ve el hurumâtu : ve ihtiram, hürmetler, yasaklar, haram- lar

2-Bakara 194
fe men : o zaman, o halde kim ise

2-Bakara 194
i'tedâ : zulmetti, hakka tecavüz etti, saldırdı

2-Bakara 194
aleykum : size

2-Bakara 194
fe i'tedû : o zaman, saldırın

2-Bakara 194
aleyhi : onun üzerine, ona

2-Bakara 194
ma i'tedâ : zulmettiler, hakka tecavüz ettikleri şey

2-Bakara 194
aleykum : sizin üzerinize, size

2-Bakara 194
ve ittekû : ve takva sahibi olun

2-Bakara 194
allâhe : Allah'a karşı

2-Bakara 194
ve i'lemû : ve bilin

2-Bakara 194
enne : olduğunu

2-Bakara 194
allâhe : Allah

2-Bakara 194
mea : ile, beraber, birlikte

2-Bakara 194
el muttekîne : takva sahipleri

2-Bakara 195
ve enfikû : ve infâk edin, verin

2-Bakara 195
fî sebîli allâhi : Allah'ın yolunda

2-Bakara 195
ve lâ tulkû : ve atmayın

2-Bakara 195
bi eydî-kum : (sizin) kendi ellerinizle

2-Bakara 195
ilâ et tehluketi : tehlikeye

2-Bakara 195
ve ahsinû : ve ahsen olun, Allah'ın hükümlerini

2-Bakara 195
inne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 195
el muhsinîne : muhsinler, ahsen olanlar

2-Bakara 196
ve etimmû : ve tamamlayın

2-Bakara 196
el hacce : hac

2-Bakara 196
ve el umrete : ve umre

2-Bakara 196
fe in : fakat eğer

2-Bakara 196
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 196
mâ isteysera : kolay gelen şey 9 - min el hedyi

2-Bakara 196
ve lâ tahlikû : ve traş etmeyin

2-Bakara 196
ruûse-kum : başlarınızı

2-Bakara 196
yebluga : ulaşır, erişir

2-Bakara 196
el hedyu : kurban

2-Bakara 196
mahille-hu : mahalline, kendi yerine

2-Bakara 196
fe men : fakat kim

2-Bakara 196
kâne : oldu

2-Bakara 196
ev : veya

2-Bakara 196
ezen : eza, ağrı

2-Bakara 196
fe fidyetun : o zaman, bu durumda fidye (gerekir)

2-Bakara 196
ev : veya

2-Bakara 196
fe izâ emin-tum : artık emin olduğunuz zaman

2-Bakara 196
fe men : o taktirde, o zaman kim

2-Bakara 196
temettea : faydalanır, yararlanır

2-Bakara 196
bi el umreti : umre ile, umreden

2-Bakara 196
ilâ el haccı : hacca kadar

2-Bakara 196
fe : o taktirde, o zaman

2-Bakara 196
isteysera : kolayına gelen

2-Bakara 196
min el hedyi : kurbandan

2-Bakara 196
fe : artık, fakat

2-Bakara 196
men : kim, kimse, kişi

2-Bakara 196
lem yecid : bulamadı

2-Bakara 196
fe : o zaman, artık

2-Bakara 196
selâseti : üç

2-Bakara 196
eyyâmin : günler

2-Bakara 196
fî el haccı : hacda

2-Bakara 196
ve seb'atin : ve yedi

2-Bakara 196
izâ reca'tum : döndüğünüz zaman

2-Bakara 196
tilke : bu

2-Bakara 196
kâmiletun : tamamı

2-Bakara 196
zâlike : işte bu, bu

2-Bakara 196
li men : kimse(ler) için

2-Bakara 196
lem yekun : olmayan

2-Bakara 196
ehlu-hu : onun ailesi

2-Bakara 196
el mescidi el harâmi : Mescid-i Haram

2-Bakara 196
ve ittekû allâhe : ve Allah'a karşı takva sahibi olun

2-Bakara 196
ve i'lemû : ve bilin

2-Bakara 196
enne allâhe : Allah'ın ..... olduğu

2-Bakara 196
şedîdu : şiddetli

2-Bakara 196
el ikâbi : ceza

2-Bakara 197
el haccu : hac

2-Bakara 197
eşhurun : aylar

2-Bakara 197
fe : o zaman, işte

2-Bakara 197
men : kim, kimse

2-Bakara 197
fî hinne : onların içinde, onlarda

2-Bakara 197
el hacca : hac

2-Bakara 197
fe : o zaman, artık

2-Bakara 197
lâ refese : yanaşmak yoktur

2-Bakara 197
ve lâ fusûka : ve fasıklık, günaha sapma yoktur

2-Bakara 197
ve lâ cidâle : ve sürtüşmek, kavga etmek yoktur

2-Bakara 197
fî el haccı : hacta

2-Bakara 197
ve mâ tef'alû : ve ne yaparsanız

2-Bakara 197
ya'lem-hu : onu bilir

2-Bakara 197
ve tezevvedû : ve azıklanın, azık hazırlayın

2-Bakara 197
fe : o zaman, fakat

2-Bakara 197
inne : muhakkak

2-Bakara 197
hayra ez zâdi : azığın hayırlısı

2-Bakara 197
et takvâ : takva (sahibi olmak)

2-Bakara 197
ve : ve

2-Bakara 197
ittekû-ni : bana karşı takva sahibi olun

2-Bakara 197
ulî el elbâbi : lübblerin, sır hazinelerinin sahipleri,

2-Bakara 198
leyse : değil

2-Bakara 198
aleykum : sizin üzerinize, size

2-Bakara 198
en tebtegû : aramanız, talep etmeniz, istemeniz

2-Bakara 198
fe : o zaman, artık

2-Bakara 198
efadtum : topluca geldiniz, akın akın geldiniz

2-Bakara 198
fe uzkurû : o zaman zikredin

2-Bakara 198
allâhe : Allah

2-Bakara 198
inde : yanında

2-Bakara 198
el meş'ari el harâmi : Meş'aril Haram, Arafat'tan dönüş

2-Bakara 198
ve uzkurû-hu : ve onu zikredin

2-Bakara 198
kemâ : gibi, şeklinde, şekilde

2-Bakara 198
hedâ-kum : sizi hidayete erdirdi

2-Bakara 198
ve in : ve ise, sadece, doğrusu

2-Bakara 198
le : elbette

2-Bakara 198
min ed dâllîne : dalâlette olanlardan

2-Bakara 199
summe : sonra

2-Bakara 199
efîdû : topluca, akın akın dönüp gelin

2-Bakara 199
efâda : topluca, akın akın dönüp geldi

2-Bakara 199
en nâsu : insanlar

2-Bakara 199
ve istagfirû : ve istiğfar edin, mağfiret isteyin

2-Bakara 199
allâhe : Allah

2-Bakara 199
inne : muhakkak

2-Bakara 199
allâhe : Allah

2-Bakara 200
fe : o zaman, böylece

2-Bakara 200
menâsike-kum : hacca ait ibadetleriniz

2-Bakara 200
fe uzkurû : artık zikredin, anın

2-Bakara 200
allâhe : Allah

2-Bakara 200
ke : gibi

2-Bakara 200
âbâe-kum : babalarınız, atalarınız

2-Bakara 200
ev : veya

2-Bakara 200
eşedde : daha şiddetli, daha kuvvetli

2-Bakara 200
zikren : zikrederek

2-Bakara 200
fe : fakat

2-Bakara 200
min en nâsi : insanlardan

2-Bakara 200
men : kimse(ler), kim, kimi

2-Bakara 200
yekûlu : der

2-Bakara 200
rabbe-nâ : (bizim) Rabbimiz

2-Bakara 200
fî ed dunyâ : dünyada

2-Bakara 200
ve : ve

2-Bakara 200
lehu : onun

2-Bakara 200
fî el ahirati : ahirette

2-Bakara 201
ve min-hum : ve onlardan

2-Bakara 201
men yekûlu : kim derse

2-Bakara 201
rabbe-nâ : Rabbimiz

2-Bakara 201
fî ed dunyâ : dünyada

2-Bakara 201
haseneten : hasene, hayır, iyilik, güzellik

2-Bakara 201
ve fî el âhirati : ve ahirette

2-Bakara 201
haseneten : hasene, hayır, iyilik, güzellik

2-Bakara 201
ve kı-nâ : ve bizi koru

2-Bakara 201
azâbe en nâri : ateşin azabı

2-Bakara 202
ulâike : işte onlar

2-Bakara 202
lehum : onların vardır

2-Bakara 202
kesebû : kazandılar, (dereceler) kazandılar

2-Bakara 202
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

2-Bakara 202
serîu : seri, çabuk

2-Bakara 202
el hısâbi : hesap

2-Bakara 203
ve ezkurû : ve zikredin

2-Bakara 203
allâhe : Allah

2-Bakara 203
fî eyyâmin : günlerde

2-Bakara 203
fe : fakat, artık, bundan sonra

2-Bakara 203
men : kim

2-Bakara 203
teaccele : acele eder

2-Bakara 203
yevmeyni : iki gün

2-Bakara 203
fe : fakat, artık, bundan sonra

2-Bakara 203
lâ isme : bir günah yoktur

2-Bakara 203
aleyhi : onun üzerine, ona

2-Bakara 203
ve men : ve kim

2-Bakara 203
teahhara : tehir ederse, gecikirse

2-Bakara 203
fe : artık, bundan sonra, o taktirde

2-Bakara 203
lâ isme : bir günah yoktur

2-Bakara 203
aleyhi : onun üzerine

2-Bakara 203
men : kimse(ler)

2-Bakara 203
ittekâ : takva sahibi oldu

2-Bakara 203
ve ittekû : ve takva sahibi olun

2-Bakara 203
allâhe : Allah

2-Bakara 203
ve a'lemû : ve bilin

2-Bakara 203
enne-kum : sizin ..... olduğunuzu

2-Bakara 203
ileyhi : ona

2-Bakara 203
tuhşerûne : haşrolunacaksınız

2-Bakara 204
ve min en nâsi : ve insanlardan

2-Bakara 204
men : kim, kimse(ler), kişi(ler)

2-Bakara 204
yu'cibu-ke : seni hoşnut eder, senin hoşuna gider

2-Bakara 204
fî hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

2-Bakara 204
ve yuşhidu allâhe : ve Allah'ı şahit tutar

2-Bakara 204
ve huve : ve o

2-Bakara 204
eleddu : çok şiddetli, amansız, azılı düşman,

2-Bakara 204
el hısâmi : hasım, düşman

2-Bakara 205
ve izâ : ve o zaman, olduğu zaman

2-Bakara 205
tevellâ : döndü

2-Bakara 205
seâ : çalıştı

2-Bakara 205
fî el ardı : yeryüzünde

2-Bakara 205
li yufside : fesat çıkarmak için

2-Bakara 205
ve yuhlike : ve helâk edilmesi

2-Bakara 205
el harse : ekinler

2-Bakara 205
ve en nesle : ve nesil

2-Bakara 205
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

2-Bakara 205
el fesâda : fesat, bozgunculuk

2-Bakara 206
ve izâ : ve o zaman, olduğu zaman

2-Bakara 206
kîle : denildi

2-Bakara 206
lehu : ona

2-Bakara 206
ıttekı : takva sahibi ol

2-Bakara 206
allâhe : Allah

2-Bakara 206
ehazet-hu : onu alır, tutar (mani olur)

2-Bakara 206
el izzetu : izzet, üstünlük

2-Bakara 206
bi el ismi : günaha, günah

2-Bakara 206
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 206
cehennemu : cehennem

2-Bakara 206
ve le bi'se : ve elbette, gerçekten kötü

2-Bakara 206
el mihâdu : yatak, döşek

2-Bakara 207
ve min en nâsi : ve insanlardan

2-Bakara 207
men : kim, kişi, kimse(ler)

2-Bakara 207
yeşrî : satar

2-Bakara 207
nefse-hu : kendi nefsini

2-Bakara 207
ibtigâe : aradı, istedi, diledi

2-Bakara 207
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

2-Bakara 207
bi el ıbâdi : kullarına

2-Bakara 208
yâ eyyuhâ : ey

2-Bakara 208
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 208
âmenû : âmenû oldular (Allah'a ulaşmayı dilediler, îmân ettiler

2-Bakara 208
fi es silmi : silm'e, teslime (ruhu, vechi, nefsi ve iradeyi Allah'a teslim etmeye

2-Bakara 208
kâffeten : topluca, hepiniz

2-Bakara 208
ve lâ tettebiû : ve tâbî olmayın, uymayın

2-Bakara 208
eş şeytâni : şeytan

2-Bakara 208
inne-hu : muhakkak ki o, çünkü o

2-Bakara 208
lekum : sizin için, size

2-Bakara 209
fe : o zaman, o taktirde, fakat, hâlâ

2-Bakara 209
in zelel-tum : eğer ayağınızı kaydırırsanız, saparsanız

2-Bakara 209
mâ câet-kum : size gelen şey

2-Bakara 209
el beyyinâtu : beyyineler, açık deliller, açık

2-Bakara 209
fe : o zaman, öyleyse, o taktirde

2-Bakara 209
a'lemû : biliniz, bilin

2-Bakara 209
enne allâhe : Allah'ın ..... olduğu

2-Bakara 210
hel : mı

2-Bakara 210
yenzurûne : bakıyorlar, gözlüyorlar, bekliyorlar

2-Bakara 210
en ye'tiye-hum(u) : onlara gelmesi

2-Bakara 210
fî zulelin : gölgede, gölgeler içinde

2-Bakara 210
min el gamâmi : bulutlardan

2-Bakara 210
ve el melâiketu : ve melekler

2-Bakara 210
ve kudiye : ve bitirilmesi, yerine getirilmesi

2-Bakara 210
el emru : emir, iş

2-Bakara 210
ve ilâllâhi (ilâ allâhi) : ve Allah'a

2-Bakara 210
turceu : döndürülür

2-Bakara 210
el umûru : emirler, işler

2-Bakara 211
sel : sor

2-Bakara 211
benî isrâîle : İsrailoğulları

2-Bakara 211
kem : kaç tane, nice

2-Bakara 211
âteynâ-hum : onlara verdik

2-Bakara 211
min âyetin beyyinetin : açıklanmış âyetten, mucizeden

2-Bakara 211
ve men : ve kim

2-Bakara 211
yubeddil : değiştirir

2-Bakara 211
ni'metallâhi (ni'mete allâhi) : Allah'ın ni'meti

2-Bakara 211
mâ câet-hu : ona gelen şey

2-Bakara 211
fe : artık, bundan sonra, o taktirde

2-Bakara 211
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak ki Allah

2-Bakara 211
şedîdu : şiddetli

2-Bakara 211
el ikâbi : ceza

2-Bakara 212
zuyyine : süslendi, müzeyyen kılındı

2-Bakara 212
lillezîne (li ellezîne) : o kimselere, onlara

2-Bakara 212
keferû : inkâr ettiler

2-Bakara 212
el hayâtu ed dunyâ : dünya hayatı

2-Bakara 212
ve yesharûne : ve alay ediyorlar

2-Bakara 212
min ellezîne : o kimselerden, onlardan

2-Bakara 212
âmenû : âmenû oldular (ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dilediler), îmân ettiler

2-Bakara 212
vellezîne (ve ellezîne) : ve o kimseler, onlar

2-Bakara 212
ittekav : takva sahibi oldular

2-Bakara 212
fevka-hum : onların üstünde (onlardan üstün)

2-Bakara 212
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

2-Bakara 212
ve allâhu yerzuku : ve Allah rızıklandırır

2-Bakara 212
men yeşâu : dilediği kimseyi

2-Bakara 213
kâne : oldu, idi

2-Bakara 213
en nâsu : insanlar

2-Bakara 213
ummeten : ümmet, topluluk

2-Bakara 213
vâhıdeten : bir, tek, bir tek

2-Bakara 213
fe : o zaman, sonra

2-Bakara 213
bease : beas etti, hayata getirdi, gönderdi

2-Bakara 213
en nebiyyîne : peygamberler

2-Bakara 213
mubeşşirîne : müjdeleyiciler

2-Bakara 213
ve munzirîne : ve uyarıcılar

2-Bakara 213
ve enzele : ve indirdi

2-Bakara 213
mea-hum : onlarla birlikte, beraber, yanında

2-Bakara 213
el kitâbe : kitap

2-Bakara 213
bi el hakkı : hak ile

2-Bakara 213
li yahkume : hükmetmeleri için, hükmetsin diye

2-Bakara 213
beyne : arasında

2-Bakara 213
en nâsi : insanlar

2-Bakara 213
ıhtelefû : ve ihtilâf ettiler, ayrılığa düştükler

2-Bakara 213
ve mâ ıhtelefe : ve ihtilâf ettikleri, ayrılığa düştükleri şey

2-Bakara 213
illellezîne (illâ ellezîne) : sadece, ancak o kimseler

2-Bakara 213
mâ câet-hum : onlara gelen şey

2-Bakara 213
el beyyinâtu : beyyineler, belgeler

2-Bakara 213
bagyen : düşmanlık, çekememezlik, haset

2-Bakara 213
beyne-hum : kendi aralarında

2-Bakara 213
fe : o zaman, bu sebeple

2-Bakara 213
hedâ allâhu : Allah hidayete erdirdi

2-Bakara 213
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 213
âmenû : Allah'a ulaşmayı dilediler, îmân ettiler

2-Bakara 213
li mâ ıhtelefû : ihtilâf ettikleri, ayrılığa düştükleri şey için

2-Bakara 213
min el hakkı : haktan

2-Bakara 213
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 213
yehdî : hidayet eder, ulaştırır, iletir

2-Bakara 213
men yeşâu : dilediği kimseyi

2-Bakara 214
em hasibtum : yoksa zan mı ettiniz

2-Bakara 214
en tedhulû : girmeniz

2-Bakara 214
el cennete : cennet

2-Bakara 214
ve lemmâ : ve olmadıkça

2-Bakara 214
ye'ti-kum : size gelir

2-Bakara 214
mesele : durum, haller

2-Bakara 214
ellezîne : o kimseler, onlar

2-Bakara 214
halev : gelip geçti

2-Bakara 214
messet-hum : onlara dokundu, isabet etti, başına geldi

2-Bakara 214
el be'sâu : şiddetli belâ

2-Bakara 214
ve ed darrâu : ve darlık, zarar, sıkıntı, felâket

2-Bakara 214
ve zulzilû : ve sarsıldılar

2-Bakara 214
yekûle : söyleyecek, diyecek

2-Bakara 214
er resûlu : resûl

2-Bakara 214
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

2-Bakara 214
âmenû : âmenû oldular, îmân ettiler

2-Bakara 214
mea-hu : onun yanında

2-Bakara 214
metâ : ne zaman

2-Bakara 214
e lâ : değil mi, (öyle) değil mi

2-Bakara 214
inne nasrallâhi (nasra allâhi) : muhakkak ki, mutlaka Allah'ın yardımı

2-Bakara 215
yes'elûne-ke : sana soruyorlar

2-Bakara 215
yunfikûne : infâk ederler (Allah için verirler)

2-Bakara 215
mâ enfaktum : Allah için infâk ettiğiniz, verdiğiniz şey

2-Bakara 215
fe : işte o

2-Bakara 215
li el vâlideyni : anne-baba için

2-Bakara 215
ve akrabîne : ve akrabalar, yakınlar

2-Bakara 215
ve yetâmâ : ve yetimler

2-Bakara 215
ve el mesâkîni : ve miskinler, yoksullar, çalışamayacak

2-Bakara 215
ve ibni es sebîli : ve (yolda kalmış) yolcular

2-Bakara 215
ve mâ tef'alû : ve yaptığınız şey, ne yaparsanız

2-Bakara 215
fe inne allâhe : o taktirde muhakkak ki Allah

2-Bakara 216
kutibe : yazıldı, farz kılındı

2-Bakara 216
aleykum(u) : sizin üzerinize

2-Bakara 216
el kitâlu : savaş

2-Bakara 216
ve huve : ve o

2-Bakara 216
lekum : sizin için, size

2-Bakara 216
ve asâ : ve umulur ki, olur ki

2-Bakara 216
en tekrehû : kerih olması, hoşa gitmemesi

2-Bakara 216
şey'en : bir şey

2-Bakara 216
ve huve : ve o

2-Bakara 216
lekum : sizin için, size

2-Bakara 216
ve asâ : ve umulur ki

2-Bakara 216
en tuhıbbû : sevmeniz, hoşlanmanız

2-Bakara 216
şeyen : bir şey

2-Bakara 216
ve huve : ve o

2-Bakara 216
şerrun : şerrdir

2-Bakara 216
lekum : sizin için, size

2-Bakara 216
ya'lemu : bilir

2-Bakara 216
ve entum : ve siz

2-Bakara 216
lâ ta'lemûne : siz bilmezsiniz

2-Bakara 217
yes'elûne-ke : sana soruyorlar

2-Bakara 217
an(i) eş şehri el harâmi : haram aydan

2-Bakara 217
kebîrun : büyük

2-Bakara 217
ve saddun : ve men etmek, alıkoymak

2-Bakara 217
an sebîlillâhi (sebîli allâhi) : Allah'ın yolundan

2-Bakara 217
ve kufrun : ve inkâr etmek

2-Bakara 217
ve el mescidi el harâmi : ve Mescid-i Haram

2-Bakara 217
ve ihrâcu : ve çıkarmak

2-Bakara 217
ehli-hi : onun halkı

2-Bakara 217
ekberu : en büyük, daha büyük

2-Bakara 217
indallâhi (inde allâhi) : Allah'ın katında

2-Bakara 217
ve el fitnetu : ve fitne

2-Bakara 217
ekberu : en büyük, daha büyük

2-Bakara 217
min el katli : öldürmekten

2-Bakara 217
ve lâ yezâlûne : ve zail olmazlar, geri kalmazlar

2-Bakara 217
yukâtilûne-kum : sizinle savaşırlar

2-Bakara 217
yeruddû-kum : sizi döndürürler

2-Bakara 217
in istetâû : eğer güçleri yetse

2-Bakara 217
ve men : ve kim

2-Bakara 217
yertedid : geri döner

2-Bakara 217
fe yemut : o zaman, o taktirde ölür

2-Bakara 217
ve huve : ve o

2-Bakara 217
fe ulâike : o zaman, böylece, bu sebeple işte onlar

2-Bakara 217
fî ed dunyâ : dünyada

2-Bakara 217
ve el âhiret : ve ahirette

2-Bakara 217
ve ulâike : ve işte onlar

2-Bakara 217
ashâbu en nâri : ateş ehlidir

2-Bakara 217
hâlidûne : ebediyyen kalıcak olanlardır

2-Bakara 218
inne ellezîne : muhakak ki onlar

2-Bakara 218
âmenû : âmenû oldular (Allah'a ulaşmayı dilediler) îmân ettiler

2-Bakara 218
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

2-Bakara 218
hâcerû : hicret ettiler

2-Bakara 218
ve câhedû : ve cihad ettiler

2-Bakara 218
fî sebîli allâhi : Allah'ın yolunda

2-Bakara 218
ulâike : işte onlar

2-Bakara 218
yercûne : ümit ederler, arzu ederler, dilerler

2-Bakara 218
rahmete allâhi : Allah'ın rahmeti

2-Bakara 219
yes'elûne-ke : sana soruyorlar, sorarlar

2-Bakara 219
an el hamri : şaraptan

2-Bakara 219
ve el meysiri : ve kumar

2-Bakara 219
ismun kebîrun : büyük günah

2-Bakara 219
ve menâfiu : ve menfaat, faydalar

2-Bakara 219
li en nâsi : insanlar için

2-Bakara 219
ve ismu-humâ : ve onların (o ikisinin) günahları

2-Bakara 219
ekberu : daha büyük

2-Bakara 219
min nef'i-himâ : onların (o ikisinin) faydalarından

2-Bakara 219
ve yes'elûne-ke : ve sana soruyorlar, sorarlar

2-Bakara 219
yunfikûne : infâk ediyorlar

2-Bakara 219
el afve : afv olan, ihtiyaçtan fazla olan mal, affedilen, vazgeçilen

2-Bakara 219
kezâlike : bunun gibi, işte böyle

2-Bakara 219
yubeyyinu allâhu : Allah açıklıyor

2-Bakara 219
lekum : sizin için, size

2-Bakara 219
el âyâti : âyetler

2-Bakara 219
lealle-kum : umulur ki böylece siz

2-Bakara 219
tetefekkerûne : tefekkür edersiniz, düşünürsünüz

2-Bakara 220
fî ed dunyâ : dünya hakkında, dünyada

2-Bakara 220
ve el âhirati : ve ahiret

2-Bakara 220
ve yes'elûne-ke : ve sana soruyorlar, sorarlar

2-Bakara 220
an el yetâmâ : yetimlerden

2-Bakara 220
lehum : onları

2-Bakara 220
ve in tuhâlitû-hum : ve eğer onlara karışırsanız, katılırsanız

2-Bakara 220
fe : artık, o zaman

2-Bakara 220
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 220
ya'lemu : bilir

2-Bakara 220
el mufside : fesat çıkaranlar

2-Bakara 220
min el muslihi : ıslâh edenlerden

2-Bakara 220
ve lev : ve şâyet, olsa, ise

2-Bakara 220
şâallâhu (şâe allâhu) : Allah diledi

2-Bakara 220
le : elbette, mutlaka

2-Bakara 220
a'nete-kum : sizi sıkıntıya soktu

2-Bakara 220
inne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 221
ve lâ tenkihû : ve (kendinize) nikâhlamayın

2-Bakara 221
el muşrikâti : müşrik kadınlar

2-Bakara 221
hattâ yu'minne : mü'min oluncaya, îmân edinceye kadar

2-Bakara 221
ve le emetun : ve elbette bir cariye

2-Bakara 221
mu'minetun : mü'min (kadın)

2-Bakara 221
min muşriketin : müşrik bir kadından

2-Bakara 221
ve lev a'cebet-kum : ve size hoş gelse bile, hoşunuza gitse bile

2-Bakara 221
ve lâ tunkihû : ve (siz kadınlarınızı) nikâhlamayın

2-Bakara 221
el muşrikîne : müşrik erkekler

2-Bakara 221
ve le abdun : ve elbette bir köle

2-Bakara 221
ve lev a'cebe-kum : ve size hoş gelse bile

2-Bakara 221
ulâike yed'ûne : işte onlar davet ederler

2-Bakara 221
ilâ en nâri : ateşe

2-Bakara 221
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 221
yed'û : davet ediyor

2-Bakara 221
ilâ el cenneti : cennete

2-Bakara 221
ve el magfireti : ve mağfiret

2-Bakara 221
ve yubeyyinu : ve açıklıyor

2-Bakara 221
li en nâsi : insanlar için, insanlara

2-Bakara 221
lealle-hum : umulur ki böylece onlar

2-Bakara 221
yetezekkerûne : tezekkür ederler

2-Bakara 222
ve yes'elûne-ke : ve sana soruyorlar, sorarlar

2-Bakara 222
anil mahîdi (an el mahîdi) : (kadınların) hayz (ay) hallerinden

2-Bakara 222
huve : o

2-Bakara 222
ezen : eza, ıstırap

2-Bakara 222
fa'tezilû (fe ı'tezilû) : o taktirde, bu yüzden uzak durun

2-Bakara 222
en nisâe : kadın(lar)

2-Bakara 222
fî el mahîdi : hayz (ay) hallerinde, hayz zamanında

2-Bakara 222
ve lâ takrabûhunne : ve onlara yaklaşmayın

2-Bakara 222
hattâ yathurne : temizleninceye kadar

2-Bakara 222
fe : öyle olunca, (öyle) ise, artık, o zaman

2-Bakara 222
izâ tetahherne : temizlendikleri zaman

2-Bakara 222
fe : öyle olunca, (öyle) ise, artık, o zaman,

2-Bakara 222
e'tûhunne : onlara gelin, yanına gidin (biraraya gelin)

2-Bakara 222
emere-kum(u) allâhu : Allah size emretti

2-Bakara 222
inne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 222
et tevvâbîne : tövbe edenler

2-Bakara 222
ve yuhibbu : ve sever

2-Bakara 222
el mutetahhirîne : temizlenenler, temizlenmiş olanlar

2-Bakara 223
lekum : sizin için, sizin

2-Bakara 223
fe : o zaman, artık, o halde

2-Bakara 223
e'tû : gelin, yaklaşın

2-Bakara 223
harse-kum : sizin tarlanız

2-Bakara 223
ennâ : nasıl

2-Bakara 223
ve kaddimû : ve takdim edin

2-Bakara 223
li enfusi-kum : nefsleriniz için, kendiniz için

2-Bakara 223
vettekû (ve ittekû) : ve takva sahibi olun

2-Bakara 223
allâhe : Allah

2-Bakara 223
va'lemû (ve ı'lemû) : ve bilin

2-Bakara 223
enne-kum : sizin ..... olduğunu

2-Bakara 223
ve beşşir(i) : ve müjdele

2-Bakara 223
el mu'minîne : mü'minler

2-Bakara 224
ve lâ tec'alû : ve kılmayın, yapmayın

2-Bakara 224
allâhe : Allah

2-Bakara 224
urdaten : siper, mani, engel

2-Bakara 224
li eymâni-kum : yeminlerinize, yeminleriniz için

2-Bakara 224
en teberrû : ebrar kimseler olmanız

2-Bakara 224
ve tettekû : ve takva sahibi olun

2-Bakara 224
ve tuslihû : ve ıslâh edin, düzeltin

2-Bakara 224
beyne : arası

2-Bakara 224
en nâsi : insanlar

2-Bakara 224
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 224
semîun : en iyi işiten

2-Bakara 225
bi el lagvi : boş, lüzûmsuz sözler

2-Bakara 225
fî eymâni-kum : yeminleriniz konusunda, hakkında

2-Bakara 225
ve lâkin : ve lâkin, fakat

2-Bakara 225
bi mâ kesebet : kazandığı şeyler ile

2-Bakara 226
lillezîne (li ellezîne) : o kimseler için, onlar için, onlara

2-Bakara 226
yu'lûne : (yaklaşmamaya) yemin ederler

2-Bakara 226
terabbusu : beklerler

2-Bakara 226
erbaati : dört

2-Bakara 226
eşhurin : aylar

2-Bakara 226
fe : fakat, o zaman, o taktirde

2-Bakara 226
inne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 227
ve in azemû : ve eğer azmederlerse

2-Bakara 227
et talâka : boşama

2-Bakara 227
fe : o zaman, artık

2-Bakara 227
inne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 227
semîun : en iyi işiten

2-Bakara 228
ve el mutallakâtu : ve boşanmış kadınlar

2-Bakara 228
yeterabbasne : dururlar, beklerler

2-Bakara 228
bi enfusi-hinne : kendi kendilerine

2-Bakara 228
selâsete : üç

2-Bakara 228
ve lâ yahıllu : ve helâl olmaz

2-Bakara 228
lehunne : onlara (o kadınlara)

2-Bakara 228
en yektumne : gizlemek

2-Bakara 228
fî erhâmi-hinne : onların rahimlerinde

2-Bakara 228
in kunne : eğer onlar (kadınlar) iseler

2-Bakara 228
yu'minne : îmân ederler

2-Bakara 228
ve el yevmi el âhıri : ve son güne, sonraki güne, ahirete

2-Bakara 228
ve buûletu-hunne : ve onların eşleri, kocaları

2-Bakara 228
ehakku : daha çok hak sahibi

2-Bakara 228
bi reddi-hinne : onlara geri dönmeye

2-Bakara 228
fî zâlike : bunda

2-Bakara 228
in erâdû : eğer isterlerse

2-Bakara 228
ve lehunne : ve onların (kadınların) vardır

2-Bakara 228
mislu ellezî : onun misli, onun gibi

2-Bakara 228
aleyhinne : onların üzerinde

2-Bakara 228
bi el ma'rûfi : iyilik ile, örfe ve adete uygun olarak

2-Bakara 228
ve li er ricâli : ve erkekler için, erkeklerin vardır

2-Bakara 228
aleyhinne : onların üzerinde

2-Bakara 228
derecetun : bir derece

2-Bakara 228
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 229
et talâku : boşamak

2-Bakara 229
merratâni : iki kere

2-Bakara 229
fe : artık, bundan sonra

2-Bakara 229
ev : veya

2-Bakara 229
tesrîhun : bırakmak, serbest bırakmak

2-Bakara 229
ve lâ yahıllu : ve helâl olmaz

2-Bakara 229
lekum : sizin için, size

2-Bakara 229
en te'huzû : almanız

2-Bakara 229
âteytumû-hunne : onlara verdiniz

2-Bakara 229
şey'en : bir şey

2-Bakara 229
en yehâfâ : korkmaları

2-Bakara 229
ellâ yukîmâ : ikame edememek, ayakta tutamamak, yerine getirememek

2-Bakara 229
fe : o zaman, bu durumda, o taktirde

2-Bakara 229
ellâ yukîmâ : ikame edememek, ayakta tutamamak, yerine getirememek

2-Bakara 229
fe : o zaman, bu durumda

2-Bakara 229
aleyhimâ : onların ikisi üzerine, ikisine

2-Bakara 229
iftedet : fidye (mehr) verdi

2-Bakara 229
tilke : işte o, bu (bunlar)

2-Bakara 229
fe : o zaman, artık

2-Bakara 229
lâ ta'tedû-hâ : onu aşmayın

2-Bakara 229
ve men : ve kim

2-Bakara 229
yeteadde : aşıyor, aşar

2-Bakara 229
fe : o zaman, işte

2-Bakara 229
ulâike : işte onlar

2-Bakara 229
hum(u) ez zâlimûne : onlar zalimler, haksızlık edenler

2-Bakara 230
fe : o zaman, o taktirde, bundan sonra

2-Bakara 230
fe : artık

2-Bakara 230
lehu : ona

2-Bakara 230
tenkiha : nikâhlanır

2-Bakara 230
zevcen : eş, zevce

2-Bakara 230
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 230
aley-himâ : onların ikisi üzerine, ikisine

2-Bakara 230
en yeterâceâ : dönmeleri

2-Bakara 230
en yukîmâ : ikame etmek, ayakta tutmak, yerine getirmek

2-Bakara 230
ve tilke : ve işte o, bu (bunlar)

2-Bakara 230
yubeyyinu-hâ : onu açıklıyor

2-Bakara 230
ya'lemûne : biliyorlar, bilirler

2-Bakara 231
ve izâ : ve olduğu zaman, olduğunda

2-Bakara 231
en nisâe : kadınlar

2-Bakara 231
fe : o zaman, sonra, artık

2-Bakara 231
belagne : erişti, ulaştı, tamamladı

2-Bakara 231
ecele-hunne : onların (bekleme) süreleri

2-Bakara 231
fe emsikû-hunne : artık onları tutun, alıkoyun

2-Bakara 231
ev : veya

2-Bakara 231
serrihû-hunne : onları serbest bırakın

2-Bakara 231
ve lâ tumsikû-hunne : ve onları tutmayın

2-Bakara 231
li ta'tedû : hakka tecavüz için

2-Bakara 231
ve men : ve kim

2-Bakara 231
yef'al : yapar

2-Bakara 231
zâlike : bunu

2-Bakara 231
fe : o zaman, sonra, artık, o taktirde

2-Bakara 231
zaleme : zulmetti, haksızlık yaptı

2-Bakara 231
nefse-hu : kendi nefsine

2-Bakara 231
ve lâ tettehızû : ve edinmeyin

2-Bakara 231
huzuven : alay konusu, eğlence

2-Bakara 231
ve uzkurû : ve zikredin, hatırlayın

2-Bakara 231
ni'mete allâhi : Allah'ın ni'meti

2-Bakara 231
aleykum : sizin üzerinize, size

2-Bakara 231
ve mâ enzele : ve indirdiği şey

2-Bakara 231
aleykum : sizin üzerinize, size

2-Bakara 231
min el kitâbi : kitaptan

2-Bakara 231
ve el hikmeti : ve hikmet

2-Bakara 231
yeızu-kum : size vazeder, öğüt verir, nasihat eder

2-Bakara 231
vettekû (ve ittekû) : ve takva sahibi olun

2-Bakara 231
allâhe : Allah'a

2-Bakara 231
va'lemû : ve bilin, biliniz

2-Bakara 231
enne : olduğunu

2-Bakara 231
allâhe : Allah

2-Bakara 231
bi kulli şey'in : herşeyi

2-Bakara 232
ve izâ : ve olduğu zaman, olduğunda

2-Bakara 232
en nisâe : kadınlar

2-Bakara 232
fe : o zaman, sonra, artık

2-Bakara 232
belagne : erişti, ulaştı, tamamladı

2-Bakara 232
ecele-hunne : onların (bekleme) süreleri

2-Bakara 232
fe : o zaman, sonra, artık

2-Bakara 232
lâ ta'dulû-hunne : onlara engel olmayın

2-Bakara 232
en yenkıhne : nikâhlamak

2-Bakara 232
ezvâce-hunne : onların eşleri, kocaları

2-Bakara 232
izâ terâdav : razı oldukları taktirde

2-Bakara 232
beyne-hum : onlar aralarında, kendi aralarında

2-Bakara 232
bi el ma'rûfi : marufla, iyilikle, örf ve adete uygun

2-Bakara 232
zâlike : işte bu, işte böyle

2-Bakara 232
men : kim, kimse

2-Bakara 232
kâne : oldu, idi

2-Bakara 232
ve el yevmi el âhıri : ve ahir güne, son güne, sonraki güne

2-Bakara 232
ezkâ : daha iyi tezkiye olma, arınma

2-Bakara 232
lekum : sizin için

2-Bakara 232
ve atheru : ve daha temiz olma

2-Bakara 232
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 232
ya'lemu : bilir

2-Bakara 232
ve entum : ve siz

2-Bakara 232
lâ ta'lemûne : bilmezsiniz

2-Bakara 233
ve el vâlidâtu : ve anneler

2-Bakara 233
yurdı'ne : süt emzirirler

2-Bakara 233
evlâde-hunne : kendi evlâtlarını

2-Bakara 233
havleyni : iki sene

2-Bakara 233
kâmileyni : tamamen, tam olarak iki

2-Bakara 233
li men : kimse için

2-Bakara 233
erâde : istedi

2-Bakara 233
en yutimme : tamamlamak

2-Bakara 233
er radâate : süt emzirme

2-Bakara 233
ve alâ : ve üzerine

2-Bakara 233
el mevlûdi lehu : onun için doğurulmuş olan (baba)

2-Bakara 233
rızku-hunne : onların rızıkları

2-Bakara 233
ve kisvetu-hunne : ve onların giyimleri

2-Bakara 233
bi el ma'rûfi : marufla, iyilikle, örf ve adete uygun

2-Bakara 233
lâ tukellefu : yükümlü tutulmasın (tutmayın)

2-Bakara 233
nefsun : nefs, kişi, kimse

2-Bakara 233
vâlidetun : anne

2-Bakara 233
bi veledi-hâ : (onun) kendi çocuğu ile

2-Bakara 233
ve lâ : ve olmaz, olmasın

2-Bakara 233
mevlûdun lehu : onun için doğurulmuş olan (baba)

2-Bakara 233
bi veledi-hi : (onun) kendi çocuğu ile

2-Bakara 233
ve alâ el vârisi : ve mirasçının üzerinde (ki sorumluluk)

2-Bakara 233
zâlike : bu

2-Bakara 233
fe : fakat, o taktirde, artık

2-Bakara 233
in erâdâ : eğer ikisi isterlerse

2-Bakara 233
fısâlen an : sütten kesme

2-Bakara 233
terâdın : rıza alınarak, razı olarak

2-Bakara 233
ve teşâvurin : ve müşavere ederek, görüşerek

2-Bakara 233
fe : fakat, o taktirde, artık

2-Bakara 233
aleyhimâ : onların ikisi üzerine, ikisine

2-Bakara 233
ve in eradtum : ve eğer isterseniz

2-Bakara 233
en testerdıû : (süt anne tutup) emzirtmek

2-Bakara 233
evlâde-kum : çocuklarınız

2-Bakara 233
fe : fakat, o taktirde, artık

2-Bakara 233
lâ cunâhe : günah yoktur

2-Bakara 233
aleykum : sizin üzerinize,size

2-Bakara 233
izâ sellemtum : teslim ettiğiniz zaman

2-Bakara 233
mâ âteytum : (karar )verdiğiniz şey

2-Bakara 233
bi el ma'rûfi : marufla, örf ve adete uygun olarak

2-Bakara 233
ve ittekû allâhe : ve Allah'a karşı takva sahibi olun

2-Bakara 233
va'lemû : ve bilin

2-Bakara 233
enne allâhe : Allah'ın ..... olduğunu

2-Bakara 233
bi mâ ta'melûne : yaptığınız şeyleri, yaptıklarınızı

2-Bakara 234
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

2-Bakara 234
yuteveffevne : vefat ettirilirler, ölürler

2-Bakara 234
ve yezerûne : ve geriye bırakırlar

2-Bakara 234
ezvâcen : eşler

2-Bakara 234
yeterabbasne : dururlar, beklerler

2-Bakara 234
bi enfusi-hinne : kendi kendileri ile, kendi kendilerine

2-Bakara 234
erbeate : dört

2-Bakara 234
eşhurin : aylar

2-Bakara 234
ve aşran : ve on (gün)

2-Bakara 234
fe : böylece, artık

2-Bakara 234
izâ belagne : eriştiği zaman, tamamladığı zaman

2-Bakara 234
ecele-hunne : onların eceli, bekleme süresi

2-Bakara 234
fe : o zaman, böylece, artık

2-Bakara 234
lâ cunâhe : günah yoktur

2-Bakara 234
aleykum : sizin üzerinize, size

2-Bakara 234
fealne : yaptılar

2-Bakara 234
fî enfusi-hinne : onların kendileri hakkında

2-Bakara 234
bi el ma'rûfi : marufla, örf ve adete uygun olarak

2-Bakara 234
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 234
ta'melûne : yapıyorsunuz

2-Bakara 235
ve lâ cunâhe : ve günah yoktur

2-Bakara 235
aleykum : sizin üzerinize, size

2-Bakara 235
hitbeti : evlenme teklif etmek

2-Bakara 235
en nisâi : kadın(lar)

2-Bakara 235
ev : veya

2-Bakara 235
eknentum : örttünüz, gizlediniz

2-Bakara 235
enfusi-kum : sizin nefsleriniz, kendiniz

2-Bakara 235
alime : bildi

2-Bakara 235
enne-kum : sizin ..... olduğunuzu

2-Bakara 235
se tezkurûne-hunne : onları zikredeceğinizi, hatırlayacağınızı

2-Bakara 235
ve lâkin : ve lâkin, fakat

2-Bakara 235
lâ tuvâıdû-hunne : onlarla vaadleşmeyin, sözleşmeyin

2-Bakara 235
en tekûlû : söylemeniz

2-Bakara 235
kavlen : bir söz

2-Bakara 235
ma'rûfen : marufla, örf ve adete uygun olarak

2-Bakara 235
ve lâ ta'zimû : ve azmetmeyin

2-Bakara 235
ukdeten : akid, anlaşma

2-Bakara 235
en nikâhı : nikâh

2-Bakara 235
yebluga : ulaşır, tamamlanır

2-Bakara 235
el kitâbu : kitap (kitapta yazılı olan)

2-Bakara 235
ecele-hu : onun eceli, onun süresi

2-Bakara 235
va'lemû : ve biliniz

2-Bakara 235
enne allâhe : Allah'ın ..... olduğunu

2-Bakara 235
ya'lemu : bilir

2-Bakara 235
enfusi-kum : sizin nefsleriniz, kendiniz

2-Bakara 235
fe : artık

2-Bakara 235
ahzerû-hu : ondan sakının

2-Bakara 235
va'lemû : ve biliniz

2-Bakara 235
enne allâhe : Allah'ın ..... olduğunu

2-Bakara 236
lâ cunâhe : günah yoktur

2-Bakara 236
aleykum : sizin üzerinize, size

2-Bakara 236
en nisâe : kadın(lar)

2-Bakara 236
mâ lem temessû-hunne : henüz kendilerine dokunmadınız

2-Bakara 236
ev : veya

2-Bakara 236
tefridû : takdirettiniz, tayin ettiniz(farz kıldınız)

2-Bakara 236
lehunne : onlar için, onlara

2-Bakara 236
farîdâten : takdir edilen (farz kılınan) miktar, mehir

2-Bakara 236
ve mettiû-hunne : ve onları metelandırın, faydalandırın

2-Bakara 236
alâ el mûsiı : eli geniş olan üzerine (zengin olana)

2-Bakara 236
kaderu-hu : muktedir olduğu (kendi kudreti) kadar

2-Bakara 236
ve alâ el muktiri : ve dar geçimli olan üzerine (fakir olana)

2-Bakara 236
kaderu-hu : muktedir olduğu (kendi kudreti) kadar

2-Bakara 236
metâan : meta, mal, fayda

2-Bakara 236
bi el ma'rûfi : marufla, örf ve adete uygun olarak

2-Bakara 236
alâ el muhsinîne : muhsinlerin üzerine, muhsinlere

2-Bakara 237
ve in tallaktumû-hunne : ve eğer onları boşarsanız

2-Bakara 237
en temessû-hunne : onlara dokunmanız

2-Bakara 237
ve kad : ve olmuştur

2-Bakara 237
lehunne : onlar için, onların

2-Bakara 237
farîdaten : takdir edilen (farz kılınan) miktar, mehir

2-Bakara 237
fe : o zaman, o taktirde

2-Bakara 237
en ya'fûne : affetmeleri

2-Bakara 237
ev : veya

2-Bakara 237
ya'fuve : affeder

2-Bakara 237
ellezî : ki o, kimse

2-Bakara 237
bi yedi-hî : onun elinde

2-Bakara 237
ukdetun : ahid, söz, bağ

2-Bakara 237
en nikâhı : nikâh

2-Bakara 237
ve en ta'fû : ve sizin affetmeniz

2-Bakara 237
li et takvâ : takvaya, takva sahibi olmanıza

2-Bakara 237
ve lâ tensevu : ve unutmayın

2-Bakara 237
el fadla : fazl, fazilet

2-Bakara 237
beyne-kum : sizin aranızda

2-Bakara 237
inne allâhe : muhakkak ki Allah

2-Bakara 237
bi mâ ta'melûne : yaptığınız şey(ler)i

2-Bakara 238
es salavâti : namazlar

2-Bakara 238
ve es salâti el vustâ : ve orta namaz

2-Bakara 238
ve kûmû : ve kalkın kıyam durun

2-Bakara 238
kânitîne : Allah'ın huzurunda huşû içinde ve

2-Bakara 239
fe : fakat

2-Bakara 239
fe : artık, o zaman

2-Bakara 239
ricâlen : yürürken

2-Bakara 239
ev : veya

2-Bakara 239
rukbânen : binekte iken

2-Bakara 239
fe izâ emintum : artık, nihayet emniyette olduğunuz

2-Bakara 239
fe : artık

2-Bakara 239
allâhe : Allah'ı

2-Bakara 239
kemâ : gibi, o şekilde

2-Bakara 239
alleme-kum : size öğretti

2-Bakara 239
lem tekûnû : olmadınız

2-Bakara 239
ta'lemûne : biliyorsunuz

2-Bakara 240
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

2-Bakara 240
yuteveffevne : vefat ettirilir

2-Bakara 240
ve yezerûne : ve geriye bırakılır

2-Bakara 240
ezvâcen : eşler

2-Bakara 240
vasıyyeten : vasiyet olarak

2-Bakara 240
li ezvâci-him : onların eşlerine

2-Bakara 240
metâan : metalandırma (geçimini sağlama)

2-Bakara 240
ilâ el havli : bir seneye kadar

2-Bakara 240
gayre ıhrâcın : çıkarılmaksızın

2-Bakara 240
fe : artık, buna rağmen

2-Bakara 240
in harecne : eğer çıkarsa

2-Bakara 240
fe : artık, o zaman

2-Bakara 240
aleykum : sizin üzerinize, size

2-Bakara 240
fî mâ fealne : yaptıkları şeylerde

2-Bakara 240
fî enfusi-hinne : kendi nefslerinde, kendi kendine,

2-Bakara 240
ve allâhu : ve Allah

2-Bakara 241
ve li el mutallakâti : ve boşanmış kadınlar

2-Bakara 241
metâun : meta, faydalanılan eşya, mal vs.

2-Bakara 241
bi el ma'rûfi : marufla, iyilikle, örf ve adete uygun

2-Bakara 241
el muttekîne : takva sahipleri

2-Bakara 242
kezâlike : işte böyle

2-Bakara 242
yubeyyinu : beyan ediyor, açıklıyor

2-Bakara 242
lekum : sizin için, size

2-Bakara 242
lealle-kum : umulur ki böylece siz

2-Bakara 242
ta'kılûne : akıl edersiniz

2-Bakara 243
e lem tera : görmedin mi

2-Bakara 243
ilâ ellezîne : o kimseleri, onları

2-Bakara 243
ve hum : ve onlar

2-Bakara 243
el mevti : ölüm

2-Bakara 243
fe : o zaman, halbuki, oysa

2-Bakara 243
kâle : dedi

2-Bakara 243
lehum : onlara

2-Bakara 243
summe : sonra

20-Tâ-Hâ 2
mâ enzel-nâ : biz indirmedik

20-Tâ-Hâ 2
aleyke : sana

20-Tâ-Hâ 2
el kur'âne : Kur'ân

20-Tâ-Hâ 2
teşkâ : sen meşakkat, güçlük çekersin

20-Tâ-Hâ 3
tezkireten : zikir olarak, öğüt olarak

20-Tâ-Hâ 3
li men : kimseye

20-Tâ-Hâ 4
tenzîlen : indirilen

20-Tâ-Hâ 4
mimmen (min men) : kimse tarafından

20-Tâ-Hâ 4
el arda : arz, yeryüzü

20-Tâ-Hâ 4
ve es semâvâti : ve semalar

20-Tâ-Hâ 4
el ulâ : yüksek

20-Tâ-Hâ 5
er rahmânu : Rahmân

20-Tâ-Hâ 5
el arşı : arşa, arşın

20-Tâ-Hâ 5
istevâ : istiva etti, karar kıldı, hükmetti

20-Tâ-Hâ 6
lehu : ona, onun için

20-Tâ-Hâ 6
mâ fî es semâvâti : semalar da olan şeyler

20-Tâ-Hâ 6
ve mâ fî el ardı : ve arzda (yeryüzünde) olan şeyler

20-Tâ-Hâ 6
ve mâ beyne-humâ : ve ikisinin arasında olan şeyler

20-Tâ-Hâ 6
ve mâ tahte es serâ : ve nemli toprağın altında olan şeyler

20-Tâ-Hâ 7
ve in : ve eğer

20-Tâ-Hâ 7
techer : sen açıklarsın (açıkça söylersin)

20-Tâ-Hâ 7
bi el kavli : sözü

20-Tâ-Hâ 7
fe : o taktirde, o zaman da

20-Tâ-Hâ 7
inne-hu : muhakkak o

20-Tâ-Hâ 7
ya'lemu : bilir

20-Tâ-Hâ 7
es sirre : sır olan

20-Tâ-Hâ 7
ve ahfâ : ve daha gizli, en gizli

20-Tâ-Hâ 8
lâ ilâhe : ilâh yoktur

20-Tâ-Hâ 8
huve : o

20-Tâ-Hâ 8
lehu : onun

20-Tâ-Hâ 8
el esmâu el husnâ : en güzel isimler

20-Tâ-Hâ 9
ve : ve

20-Tâ-Hâ 9
hel etâke : geldi mi

20-Tâ-Hâ 10
iz reâ : gördüğü zaman

20-Tâ-Hâ 10
nâren : bir ateş

20-Tâ-Hâ 10
fe : böylece, o zaman

20-Tâ-Hâ 10
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 10
li ehlihimkusû (ehli-hi umkusû) : ailesine

20-Tâ-Hâ 10
ânestu : gördüm, farkettim

20-Tâ-Hâ 10
nâren : bir ateş

20-Tâ-Hâ 10
leallî : umulur ki ben, böylece ben

20-Tâ-Hâ 10
bi kabesin : bir kor

20-Tâ-Hâ 10
ev : veya

20-Tâ-Hâ 10
ecidu : bulurum, rastlarım

20-Tâ-Hâ 10
alen nâri (alâ en nâri) : ateşin yanında

20-Tâ-Hâ 10
huden : hidayet

20-Tâ-Hâ 11
fe lemmâ : böylece, olduğu zaman

20-Tâ-Hâ 11
etâ-hâ : oraya geldi

20-Tâ-Hâ 11
nûdiye : nida olundu

20-Tâ-Hâ 12
ene : ben

20-Tâ-Hâ 12
rabbu-ke : senin Rabbin

20-Tâ-Hâ 12
fehla' : artık, şimdi çıkar

20-Tâ-Hâ 12
na'ley-ke : pabuçlarını, ayakkabılarını

20-Tâ-Hâ 12
inne-ke : çünkü sen, şüphesiz sen

20-Tâ-Hâ 12
el vâdi : vadi

20-Tâ-Hâ 12
el mukaddesi : mukaddes, kutsal

20-Tâ-Hâ 12
tuven : Tuva

20-Tâ-Hâ 13
ve enahtertu-ke \n(ene ahtertu-ke) : ve seni seçtim,

20-Tâ-Hâ 13
festemi' (fe istemi') : öyleyse dinle

20-Tâ-Hâ 14
inne-nî : gerçekten ben, muhakkak ben

20-Tâ-Hâ 14
enallâhu (ene allâhu) : ben Allah'ım

20-Tâ-Hâ 14
lâ ilâhe : ilâh yoktur

20-Tâ-Hâ 14
ene : ben

20-Tâ-Hâ 14
fa'budnî (fe a'bud-nî) : öyleyse bana kul ol

20-Tâ-Hâ 14
ve akımı es salâte : ve namazı ikame et

20-Tâ-Hâ 15
inne : muhakkak

20-Tâ-Hâ 15
es sâate : o saat, kıyâmet saati

20-Tâ-Hâ 15
âtiyetun : gelecektir

20-Tâ-Hâ 15
ekâdu : neredeyse (az kalsın) ben (kendim) olacağım

20-Tâ-Hâ 15
kullu nefsin : bütün nefsler, herkes

20-Tâ-Hâ 15
tes'â : çalışması, çabalaması, gayreti

20-Tâ-Hâ 16
fe : öyleyse

20-Tâ-Hâ 16
lâ yesuddenne-ke : seni alıkoymasın, seni men etmesin

20-Tâ-Hâ 16
men lâ yu'minu : inanmayan kimse

20-Tâ-Hâ 16
ve ittebea : ve tâbî oldu

20-Tâ-Hâ 16
hevâ-hu : hevasına, nefsinin afetlerine

20-Tâ-Hâ 16
fe : sonra, böylece, o taktirde

20-Tâ-Hâ 16
terdâ : helâk olursun

20-Tâ-Hâ 17
ve mâ tilke : ve o nedir

20-Tâ-Hâ 17
bi yemîni-ke : sağ elindeki

20-Tâ-Hâ 18
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 18
hiye : o

20-Tâ-Hâ 18
asâye : benim asamdır

20-Tâ-Hâ 18
etevekkeu : ben dayanırım, yaslanırım

20-Tâ-Hâ 18
aleyhâ : onun üzerine, ona

20-Tâ-Hâ 18
ve ehuşşu : ve yaprak silkelerim

20-Tâ-Hâ 18
alâ ganemî : koyunlarım üzerine

20-Tâ-Hâ 18
ve liye : ve benim için

20-Tâ-Hâ 18
meâribu : faydalar, menfaatler

20-Tâ-Hâ 19
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 19
elkı-hâ : onu at

20-Tâ-Hâ 20
fe : böylece

20-Tâ-Hâ 20
elkâ-hâ : onu attı

20-Tâ-Hâ 20
fe : o zaman

20-Tâ-Hâ 20
izâ hiye : o olmuştu

20-Tâ-Hâ 20
hayyetun : bir yılan

20-Tâ-Hâ 20
tes'â : koşan, hızla hareket eden

20-Tâ-Hâ 21
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 21
ve lâ tehaf : ve korkma

20-Tâ-Hâ 21
se nuîdu-hâ : onu döndüreceğiz

20-Tâ-Hâ 21
sîrete-hâ : onun sureti, durumu

20-Tâ-Hâ 21
el ûlâ : ilk, önceki

20-Tâ-Hâ 22
yede-ke : elini

20-Tâ-Hâ 22
ilâ cenâhı-ke : yan tarafına

20-Tâ-Hâ 22
beydâe : beyaz olarak (nurlu olarak)

20-Tâ-Hâ 22
âyeten : bir âyet, mucize

20-Tâ-Hâ 23
li nuriye-ke : sana göstermemiz için

20-Tâ-Hâ 23
el kubrâ : büyük

20-Tâ-Hâ 24
izheb : git

20-Tâ-Hâ 24
ilâ fir'avne : firavuna

20-Tâ-Hâ 24
inne-hu : çünkü o, muhakkak o

20-Tâ-Hâ 25
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 26
ve yessir : ve kolaylaştır

20-Tâ-Hâ 26
lî emrî : işimi

20-Tâ-Hâ 27
el ukdeten : düğüm, tutukluk

20-Tâ-Hâ 28
yefkahû : anlasınlar, idrak etsinler

20-Tâ-Hâ 29
vec'al : ve ..... kıl, yap

20-Tâ-Hâ 29
vezîren : vezir, yardımcı

20-Tâ-Hâ 29
min ehlî : ehlimden, ailemden

20-Tâ-Hâ 30
hârûne : Harun

20-Tâ-Hâ 31
ezrî : kuvvetimi, gücümü

20-Tâ-Hâ 32
ve eşrik-hu : ve onu ortak kıl

20-Tâ-Hâ 32
fî emrî : işimde

20-Tâ-Hâ 33
key : için, diye

20-Tâ-Hâ 33
nusebbiha-ke : seni tesbih edelim

20-Tâ-Hâ 33
kesîren : çok

20-Tâ-Hâ 34
ve : ve

20-Tâ-Hâ 34
nezkure-ke : seni zikredelim

20-Tâ-Hâ 34
kesîren : çok

20-Tâ-Hâ 35
inne-ke : muhakkak ki sen

20-Tâ-Hâ 35
kunte : sen oldun

20-Tâ-Hâ 35
basîren : gören

20-Tâ-Hâ 36
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 36
kad ûtîte : verilmiştir

20-Tâ-Hâ 36
su'le-ke : sana, istediğin

20-Tâ-Hâ 37
ve lekad : ve andolsun

20-Tâ-Hâ 37
menennâ : lütufta bulunduk (ni'met verdik)

20-Tâ-Hâ 37
aleyke : sana

20-Tâ-Hâ 37
merreten : bir defa daha

20-Tâ-Hâ 38
iz evhaynâ : vahyetmiştik

20-Tâ-Hâ 38
ilâ ummi-ke : senin annene

20-Tâ-Hâ 39
enıkzifî-hi (en ikzıfî-hi) \n(kazefe) : onu koymasını \n: (bıraktı, koydu)

20-Tâ-Hâ 39
fî et tâbûti : sandık içine, sandığa

20-Tâ-Hâ 39
fakzifî-hi (fe ikzıfî-hi) : sonra onu bırak

20-Tâ-Hâ 39
fî el yemmi : denize

20-Tâ-Hâ 39
felyulkı-hi (fe li yulki-hi) : böylece onu çıkarsın, atsın

20-Tâ-Hâ 39
el yemmu : deniz

20-Tâ-Hâ 39
bi es sâhıli : sahile

20-Tâ-Hâ 39
ye'huz-hu : onu alır, alacak

20-Tâ-Hâ 39
ve aduvvun lehu : ve onun düşmanı

20-Tâ-Hâ 39
ve elkaytu : ve (attım) verdim

20-Tâ-Hâ 39
aleyke : sana

20-Tâ-Hâ 39
mehabbeten : sevgi, muhabbet

20-Tâ-Hâ 39
ve li tusnea : ve senin yetiştirilmen için

20-Tâ-Hâ 40
iz temşî : yürümüştü

20-Tâ-Hâ 40
uhtu-ke : senin kızkardeşin

20-Tâ-Hâ 40
fe : böylece, o zaman

20-Tâ-Hâ 40
tekûlu : söylüyor

20-Tâ-Hâ 40
hel edullu-kum alâ : size delil olayım mı, size yardım edeyim mi

20-Tâ-Hâ 40
men yekfulu-hu : ona kefil olacak kimse

20-Tâ-Hâ 40
fe : böylece

20-Tâ-Hâ 40
reca'nâ-ke : seni geri döndürdük

20-Tâ-Hâ 40
ilâ ummi-ke : annene

20-Tâ-Hâ 40
key : için, diye

20-Tâ-Hâ 40
takarre aynu-hâ : onun gözü aydın olsun, sevinsin

20-Tâ-Hâ 40
ve lâ tahzene : ve kederlenmesin, mahzun olmasın

20-Tâ-Hâ 40
ve katelte : ve sen öldürdün

20-Tâ-Hâ 40
nefsen : bir nefsi, bir kimseyi

20-Tâ-Hâ 40
fe : böylece, bundan sonra

20-Tâ-Hâ 40
necceynâ-ke : seni kurtardık

20-Tâ-Hâ 40
min el gammi : gamdan, kederden, üzüntüden

20-Tâ-Hâ 40
ve fetennâ-ke : ve seni imtihan ettik

20-Tâ-Hâ 40
futûnen : sınavlar

20-Tâ-Hâ 40
fe lebiste : böylece kaldın

20-Tâ-Hâ 40
sinîne : senelerce, yıllarca

20-Tâ-Hâ 40
fî ehli medyene : Medyen halkı içinde

20-Tâ-Hâ 40
summe : sonra

20-Tâ-Hâ 40
ci'te : sen geldin

20-Tâ-Hâ 40
alâ kaderin : bir kader üzerine, takdir edilen zamanda

20-Tâ-Hâ 41
vastana'tu-ke (ve astana'tu-ke) \n(sanaa) \n(astanaa) : ve ben seni (seçip) yetiştirdim \n: (yetiştirdi) \n: (seçip ayırıp yetiştirdi)

20-Tâ-Hâ 41
li nefsî : kendim için

20-Tâ-Hâ 42
izheb : gidin

20-Tâ-Hâ 42
ente : sen

20-Tâ-Hâ 42
ve ehû-ke : ve (erkek) kardeşin

20-Tâ-Hâ 42
ve lâ teniyâ : ve gevşek davranmayın, ihmal etmeyin

20-Tâ-Hâ 43
izhebâ : ikiniz gidin

20-Tâ-Hâ 43
ilâ fir'avne : firavuna

20-Tâ-Hâ 43
inne-hu : çünkü o, muhakkak ki o

20-Tâ-Hâ 44
fe : o zaman

20-Tâ-Hâ 44
lehu : ona

20-Tâ-Hâ 44
kavlen : söz

20-Tâ-Hâ 44
leyyinen : yumuşak

20-Tâ-Hâ 44
lealle-hu : umulur ki o, böylece o

20-Tâ-Hâ 44
yetezekkeru : tezekkür eder (anlar)

20-Tâ-Hâ 44
ev : veya

20-Tâ-Hâ 45
rabbe-nâ : Rabbimiz

20-Tâ-Hâ 45
inne-nâ : gerçekten biz

20-Tâ-Hâ 45
nehâfu : korkuyoruz

20-Tâ-Hâ 45
en yefruta : ifrata kaçması, aşırı davranması

20-Tâ-Hâ 45
aleynâ : bize (karşı)

20-Tâ-Hâ 45
ev : veya, ya da

20-Tâ-Hâ 45
en yatgâ : azgın davranması

20-Tâ-Hâ 46
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 46
lâ tehâfâ : korkmayın

20-Tâ-Hâ 46
inne-nî : muhakkak ki ben

20-Tâ-Hâ 46
mea-kumâ : sizinle (ikinizle) beraberim

20-Tâ-Hâ 46
esmau : işitirim

20-Tâ-Hâ 46
ve erâ : ve görürüm

20-Tâ-Hâ 47
fe'tiyâ-hu : o halde (ikiniz) ona gidin

20-Tâ-Hâ 47
fe : o zaman, öyleyse, böylece

20-Tâ-Hâ 47
resûlâ : iki resûl, iki elçi

20-Tâ-Hâ 47
rabbi-ke : senin Rabbin

20-Tâ-Hâ 47
fe : artık

20-Tâ-Hâ 47
ersil : gönder

20-Tâ-Hâ 47
mea-nâ : bizimle beraber

20-Tâ-Hâ 47
benî isrâîle : İsrailoğulları

20-Tâ-Hâ 47
ve lâ tuazzib-hum : ve onlara azap etme

20-Tâ-Hâ 47
ci'nâ-ke bi : sana getirdik

20-Tâ-Hâ 47
âyetin : âyet, mucize

20-Tâ-Hâ 47
min rabbi-ke : senin Rabbinden

20-Tâ-Hâ 47
ve es selâmu : ve selâm

20-Tâ-Hâ 47
alâ men ittebea : tâbî olanlara

20-Tâ-Hâ 47
el hudâ : hidayet

20-Tâ-Hâ 48
ûhıye : vahyolundu

20-Tâ-Hâ 48
ileynâ : bize

20-Tâ-Hâ 48
enne el azâbe : azabın olduğu

20-Tâ-Hâ 48
men kezzebe \n(kezzebe) : yalanlayan kimse, inkâr eden \n: (yalanladı)

20-Tâ-Hâ 48
ve tevellâ : ve yüz çevirirler

20-Tâ-Hâ 49
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 49
fe : o zaman, böylece

20-Tâ-Hâ 49
men : kim

20-Tâ-Hâ 50
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 50
rabbu-na ellezî : bizim Rabbimiz ki o

20-Tâ-Hâ 50
kulle : her, bütün, hepsi

20-Tâ-Hâ 50
şey'in : şey

20-Tâ-Hâ 50
summe : sonra

20-Tâ-Hâ 50
hedâ : hidayete erdirdi

20-Tâ-Hâ 51
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 51
fe : o zaman, böylece, öyleyse

20-Tâ-Hâ 51
el kurûni : aynı zamanın insanları, nesiller

20-Tâ-Hâ 51
el ûlâ : evvelkiler, öncekiler

20-Tâ-Hâ 52
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 52
inde : katında, yanında

20-Tâ-Hâ 52
ve lâ yensâ : ve unutmaz

20-Tâ-Hâ 53
ellezî : ki o, odur

20-Tâ-Hâ 53
ceale : kıldı, yaptı

20-Tâ-Hâ 53
lekum : sizin için, size

20-Tâ-Hâ 53
el arda : yeryüzü

20-Tâ-Hâ 53
mehden : beşik, döşek

20-Tâ-Hâ 53
ve seleke : ve açtı

20-Tâ-Hâ 53
lekum : sizin için, size

20-Tâ-Hâ 53
subulen : yollar

20-Tâ-Hâ 53
ve enzele : ve indirdi

20-Tâ-Hâ 53
min es semâi : semadan

20-Tâ-Hâ 53
mâen : su

20-Tâ-Hâ 53
fe : böylece, bundan sonra

20-Tâ-Hâ 53
ahrec-nâ : çıkardık

20-Tâ-Hâ 53
ezvâcen : çiftler

20-Tâ-Hâ 53
min nebâtin : bitkiden, nebattan

20-Tâ-Hâ 53
şettâ : ayrı ayrı, farklı farklı

20-Tâ-Hâ 54
ver'av (ve er'av) : ve otlatın, güdün

20-Tâ-Hâ 54
en'âme-kum : sizin hayvanlarınız

20-Tâ-Hâ 54
inne : muhakkak

20-Tâ-Hâ 54
fî zâlike : bunda vardır

20-Tâ-Hâ 54
le âyâtin : elbette âyetler

20-Tâ-Hâ 55
ve fîhâ : ve oraya

20-Tâ-Hâ 55
ve min-hâ : ve ondan

20-Tâ-Hâ 55
târeten : kere, defa

20-Tâ-Hâ 56
ve lekad : ve andolsun

20-Tâ-Hâ 56
ereynâ-hu : ona gösterdik

20-Tâ-Hâ 56
kulle-hâ : onun hepsini

20-Tâ-Hâ 56
fe : böylece, buna rağmen

20-Tâ-Hâ 56
kezzebe : yalanladı

20-Tâ-Hâ 56
ve ebâ : ve diretti

20-Tâ-Hâ 57
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 57
e ci'te-nâ : bize mi geldin

20-Tâ-Hâ 57
li tuhrice-nâ : bizi çıkarman (çıkarmak) için

20-Tâ-Hâ 57
bi sihri-ke : sihrin ile

20-Tâ-Hâ 58
fe : artık, böylece, öyleyse

20-Tâ-Hâ 58
le ne'tiyenne-ke bi : mutlaka sana getireceğiz

20-Tâ-Hâ 58
fec'al (fe ic'al) : bundan sonra yap, tayin et

20-Tâ-Hâ 58
beyne-nâ ve beyne-ke : bizimle senin aranda (seninle bizim aramızda)

20-Tâ-Hâ 58
mev'ıden : buluşma zamanı

20-Tâ-Hâ 58
ve lâ ente : ve sen yapma

20-Tâ-Hâ 58
mekânen : mekân, yer

20-Tâ-Hâ 58
suven : şartların eşit olduğu bir yer, uygun bir yer

20-Tâ-Hâ 59
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 59
mev'ıdu-kum : sizin buluşma zamanınız

20-Tâ-Hâ 59
yevmu ez zîneti : ziynet (bayram) günü

20-Tâ-Hâ 59
ve en yuhşere : ve toplanması

20-Tâ-Hâ 59
en nâsu : insanlar

20-Tâ-Hâ 60
fe : böylece, öyleyse

20-Tâ-Hâ 60
tevellâ : yüz çevirdi, dönüp gitti, vazgeçti

20-Tâ-Hâ 60
fe : artık, böylece

20-Tâ-Hâ 60
cemea : biraraya getirdi, topladı

20-Tâ-Hâ 60
keyde-hu : hilesini

20-Tâ-Hâ 60
summe : sonra

20-Tâ-Hâ 60
etâ : geldi

20-Tâ-Hâ 61
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 61
lehum : onlara, onlar için

20-Tâ-Hâ 61
veyle-kum : size yazıklar olsun

20-Tâ-Hâ 61
lâ tefterû : iftira etmeyin

20-Tâ-Hâ 61
keziben : yalan olarak, yalanla

20-Tâ-Hâ 61
fe : o zaman, yoksa, bu sebeple

20-Tâ-Hâ 61
yushıte-kum : sizi yok eder

20-Tâ-Hâ 61
ve kad : ve oldu, olmuştur

20-Tâ-Hâ 61
hâbe : heba oldu, hüsrana uğradı

20-Tâ-Hâ 61
men ifterâ : iftira eden

20-Tâ-Hâ 62
fe : böylece, artık

20-Tâ-Hâ 62
tenâzeû : tartıştılar, istişare yaptılar, görüştüler

20-Tâ-Hâ 62
emre-hum : işlerini

20-Tâ-Hâ 62
beyne-hum : aralarında

20-Tâ-Hâ 62
ve eserrû : ve gizlediler, sır olarak sakladılar

20-Tâ-Hâ 62
en necvâ : fısıltı, gizli konuşma

20-Tâ-Hâ 63
le sâhirâni : elbette iki sihirbaz

20-Tâ-Hâ 63
en yuhricâ-kum : sizi çıkarmak

20-Tâ-Hâ 63
ve yezhebâ bi : ve gideriyor, yok ediyor

20-Tâ-Hâ 63
el muslâ : üstün olan, en alâ olan

20-Tâ-Hâ 64
fe : böylece, artık

20-Tâ-Hâ 64
ecmiû : toplayın

20-Tâ-Hâ 64
keyde-kum : hilelerinizi

20-Tâ-Hâ 64
summe a'tû : sonra gelin

20-Tâ-Hâ 64
saffen : saf saf, sırayla

20-Tâ-Hâ 64
ve kad : ve olmuştur

20-Tâ-Hâ 64
efleha : felâha, zafere ulaştı

20-Tâ-Hâ 64
el yevme : o gün

20-Tâ-Hâ 64
men ista'lâ : üstünlük sağlayan (alâ olan)

20-Tâ-Hâ 65
immâ (ve immâ) : öyle mi veya böyle mi olsun

20-Tâ-Hâ 65
en tulkıye : senin atman

20-Tâ-Hâ 65
(immâ) ve immâ : öyle mi veya böyle mi olsun

20-Tâ-Hâ 65
en nekûne : bizim olmamız

20-Tâ-Hâ 65
evvele : ilk, birinci

20-Tâ-Hâ 65
men elkâ : atan kimse

20-Tâ-Hâ 66
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 66
bel : hayır

20-Tâ-Hâ 66
elkû : atın, bırakın

20-Tâ-Hâ 66
fe : öyleyse, artık

20-Tâ-Hâ 66
ve ısıyyu-hum : ve onların asaları

20-Tâ-Hâ 66
yuhayyelu : öyle görünüyor (hayal olarak görünüyor)

20-Tâ-Hâ 66
ileyhi : ona

20-Tâ-Hâ 66
enne-hâ : onun olduğu

20-Tâ-Hâ 66
tes'â : koşuyor, hızla hareket ediyor

20-Tâ-Hâ 67
fe : öyleyse, artık, bu yüzden

20-Tâ-Hâ 67
evcese : hissetti

20-Tâ-Hâ 67
fî nefsi-hi : nefsinde, kendinde

20-Tâ-Hâ 67
hîfeten : bir korku

20-Tâ-Hâ 68
lâ tehaf : korkma

20-Tâ-Hâ 68
inne-ke : muhakkak ki sen

20-Tâ-Hâ 68
ente : sen

20-Tâ-Hâ 68
el a'lâ : üstün olan

20-Tâ-Hâ 69
ve elkı : ve at, bırak

20-Tâ-Hâ 69
mâ fî yemîni-ke : sağ elindeki şeyi

20-Tâ-Hâ 69
telkaf : yutar, yutacak

20-Tâ-Hâ 69
innemâ : sadece

20-Tâ-Hâ 69
keydu : hiledir

20-Tâ-Hâ 69
ve lâ yufli-hu : ve felâha eremez, kurtuluşa eremez, iflâh olmaz

20-Tâ-Hâ 69
es sâhiru : sihirbaz, sihir yapan

20-Tâ-Hâ 69
etâ : geldi

20-Tâ-Hâ 70
fe : böylece, bunun üzerine

20-Tâ-Hâ 70
ulkıye : atıldılar, yere kapandılar

20-Tâ-Hâ 70
es seharatu : sihirbazlar

20-Tâ-Hâ 70
succeden : secde ederek

20-Tâ-Hâ 70
âmennâ : biz îmân ettik

20-Tâ-Hâ 70
hârûne : Harun

20-Tâ-Hâ 70
ve mûsâ : ve Musa

20-Tâ-Hâ 71
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 71
âmentum : inandınız mı, îmân mı ettiniz

20-Tâ-Hâ 71
lehu : ona

20-Tâ-Hâ 71
kable : önce

20-Tâ-Hâ 71
en âzene : (benim) izin vermem

20-Tâ-Hâ 71
lekum : size

20-Tâ-Hâ 71
inne-hu : muhakkak o

20-Tâ-Hâ 71
le : elbette, mutlaka

20-Tâ-Hâ 71
kebîru-kum : sizin büyüğünüz

20-Tâ-Hâ 71
ellezî : ki o

20-Tâ-Hâ 71
alleme-kum : size öğretti

20-Tâ-Hâ 71
es sihra : sihir, büyü

20-Tâ-Hâ 71
fe : artık, öyleyse

20-Tâ-Hâ 71
le ukattıanne : mutlaka keseceğim

20-Tâ-Hâ 71
eydiye-kum : sizin ellerinizi

20-Tâ-Hâ 71
ve ercule-kum : ve sizin ayaklarınızı

20-Tâ-Hâ 71
ve le usallibenne-kum : ve mutlaka sizi asacağım

20-Tâ-Hâ 71
cuzûı en nahli : hurma ağacının gövdesi

20-Tâ-Hâ 71
ve le ta'lemunne : ve mutlaka öğreneceksiniz

20-Tâ-Hâ 71
eyyu-nâ : hangimiz

20-Tâ-Hâ 71
eşeddu : daha şiddetli, daha kuvvetli

20-Tâ-Hâ 71
azâben : azap

20-Tâ-Hâ 71
ve ebkâ : ve daha uzun süreli, daha kalıcı olan, bâki olan

20-Tâ-Hâ 72
len nu'sire-ke : asla seni tercih etmeyiz, üstün tutmayız

20-Tâ-Hâ 72
alâ mâ câe-nâ : bize gelenlere karşı

20-Tâ-Hâ 72
min el beyyinâti : beyyinelerden, mucizelerden

20-Tâ-Hâ 72
vellezî (ve ellezî) : ve o

20-Tâ-Hâ 72
fakdi (fe ikdi) : artık yap

20-Tâ-Hâ 72
ente : sen

20-Tâ-Hâ 72
innemâ : ancak, sadece

20-Tâ-Hâ 72
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatı

20-Tâ-Hâ 73
innâ- inne nâ : muhakkak ki biz

20-Tâ-Hâ 73
âmennâ : (biz) îmân ettik

20-Tâ-Hâ 73
li yagfire : mağfiret etmesi

20-Tâ-Hâ 73
lenâ : bizi

20-Tâ-Hâ 73
ve mâ ekrehte-nâ : ve bize yaptırdığın kerih (çirkin) şeyler

20-Tâ-Hâ 73
aleyhi : ona, ona karşı

20-Tâ-Hâ 73
min es sihri : sihirden

20-Tâ-Hâ 73
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

20-Tâ-Hâ 73
ve ebkâ : ve daha uzun süreli, daha kalıcı olan, bâki olan

20-Tâ-Hâ 74
inne-hu : muhakkak o

20-Tâ-Hâ 74
men ye'ti : kim gelirse

20-Tâ-Hâ 74
rabbe-hu : onun Rabbi

20-Tâ-Hâ 74
mucrimen : suçlu olarak

20-Tâ-Hâ 74
fe : öyleyse, artık, bundan sonra

20-Tâ-Hâ 74
inne : muhakkak

20-Tâ-Hâ 74
lehu : onun için, onun

20-Tâ-Hâ 74
cehenneme : cehennem

20-Tâ-Hâ 74
lâ yemûtu : ölmez

20-Tâ-Hâ 74
ve lâ yahyâ : ve canlanmaz, yaşamaz, hayy olmaz (olamaz)

20-Tâ-Hâ 75
ve men : ve kim

20-Tâ-Hâ 75
ye'ti-hî : ona gelir

20-Tâ-Hâ 75
mu'minen : mü'min olarak

20-Tâ-Hâ 75
amile es sâlihâti : salih ameller (nefs tezkiyesi)

20-Tâ-Hâ 75
fe : böylece, artık

20-Tâ-Hâ 75
ulâike : işte onlar

20-Tâ-Hâ 75
lehum : onlar için vardır

20-Tâ-Hâ 75
ed derecâtu : dereceler

20-Tâ-Hâ 75
el ulâ : yüksek

20-Tâ-Hâ 76
cennâtu : cennetler

20-Tâ-Hâ 76
tecrî : akar

20-Tâ-Hâ 76
el enhâru : nehirler

20-Tâ-Hâ 76
hâlidîne : ebedî kalıcı olanlar (kalacaklar)

20-Tâ-Hâ 76
ve zâlike : ve işte bu

20-Tâ-Hâ 76
cezâu : karşılık (ceza veya mükâfat)

20-Tâ-Hâ 76
men tezekkâ : nefs tezkiyesi yapan kimse

20-Tâ-Hâ 77
ve lekad : ve andolsun

20-Tâ-Hâ 77
evhaynâ : vahyettik

20-Tâ-Hâ 77
en esri : yürümek, yürümesi

20-Tâ-Hâ 77
fadrib (fe ıdrib) : sonra vur

20-Tâ-Hâ 77
lehum : onlar için, onlara

20-Tâ-Hâ 77
fî el bahri : denizde

20-Tâ-Hâ 77
yebesen : kuru

20-Tâ-Hâ 77
lâ tehâfu : korkma

20-Tâ-Hâ 77
dereken : arkadan yetişerek

20-Tâ-Hâ 77
ve lâ tahşâ : ve endişelenme

20-Tâ-Hâ 78
fe : öyleyse, böylece

20-Tâ-Hâ 78
etbea-hum : onlara tâbî oldu, onları takip etti

20-Tâ-Hâ 78
fe : böylece

20-Tâ-Hâ 78
gaşiye-hum : onları kapladı

20-Tâ-Hâ 78
min el yemmi : denizden, deniz

20-Tâ-Hâ 78
mâ gaşiye-hum : onları (nasıl) kapladı, (öyle bir) kapladı ki

20-Tâ-Hâ 79
ve edalle : ve dalâlette bıraktı

20-Tâ-Hâ 79
kavme-hu : kendi kavmini

20-Tâ-Hâ 79
ve mâ hedâ : ve hidayete mani oldu, hidayetten men etti

20-Tâ-Hâ 80
yâ benî isrâîle : ey İsrailoğulları

20-Tâ-Hâ 80
enceynâ-kum : sizi kurtardık

20-Tâ-Hâ 80
ve vâadnâ-kum : ve sizinle vaadleştik

20-Tâ-Hâ 80
cânibe : yan tarafında

20-Tâ-Hâ 80
et tûri : Tur

20-Tâ-Hâ 80
el eymene : sağ taraf

20-Tâ-Hâ 80
ve nezzelnâ : ve biz indirdik

20-Tâ-Hâ 80
aleykum : üzerinize, size

20-Tâ-Hâ 80
el menne : kudret helvası

20-Tâ-Hâ 80
ve es selvâ : ve bıldırcın

20-Tâ-Hâ 81
mâ rezaknâ-kum : sizi rızıklandırdığımız şeyler

20-Tâ-Hâ 81
ve lâ tatgav : ve azgınlık (nankörlük) yapmayın

20-Tâ-Hâ 81
fe : artık, bundan sonra, aksi halde

20-Tâ-Hâ 81
yahılle : iner

20-Tâ-Hâ 81
aleykum : sizin üzerinize

20-Tâ-Hâ 81
ve men yahlil : ve kime inerse

20-Tâ-Hâ 81
aleyhi : üzerine, ona

20-Tâ-Hâ 81
fe : artık, bundan sonra

20-Tâ-Hâ 81
hevâ : heva oldu (dalâlete düştü)

20-Tâ-Hâ 82
ve in-nî : ve muhakkak ki ben

20-Tâ-Hâ 82
le gaffârun : elbette, mutlaka gafur olan, mağfiret eden (günahları

20-Tâ-Hâ 82
li men : kimse için

20-Tâ-Hâ 82
tâbe : tövbe etti

20-Tâ-Hâ 82
ve âmene : ve âmenû oldu (ölmeden evvel Allah'a ulaşmayı diledi) ve kalbine îmân yazılıp mü'min oldu

20-Tâ-Hâ 82
ve amile sâlihan : ve salih ameller (nefsi ıslâh edici ameller) yaptı

20-Tâ-Hâ 82
summe : sonra

20-Tâ-Hâ 82
ihtedâ : hidayete erdirildi

20-Tâ-Hâ 83
ve mâ a'cele-ke : ve sana acele ettiren nedir

20-Tâ-Hâ 83
an kavmi-ke : seni kavminden

20-Tâ-Hâ 84
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 84
alâ eserî : benim izim üzerinde

20-Tâ-Hâ 84
ve aciltu : ve acele ettim

20-Tâ-Hâ 84
ileyke : sana

20-Tâ-Hâ 84
li terdâ : senin rızan için, senin razı olman (için)

20-Tâ-Hâ 85
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 85
fe : böylece, artık

20-Tâ-Hâ 85
fetennâ : imtihan ettik

20-Tâ-Hâ 85
kavme-ke : senin kavmin

20-Tâ-Hâ 85
min ba'di-ke : senden sonra

20-Tâ-Hâ 85
ve edalle-hum : ve onları dalâlete düşürdü

20-Tâ-Hâ 85
es sâmiriyyu : Samiri

20-Tâ-Hâ 86
fe : o zaman, böylece

20-Tâ-Hâ 86
recea : geri döndü

20-Tâ-Hâ 86
gadbâne : öfkeli olarak, öfkeyle

20-Tâ-Hâ 86
esifen : üzüntülü olarak, üzülerek

20-Tâ-Hâ 86
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 86
e lem : olmadı mı

20-Tâ-Hâ 86
va'den : vaad

20-Tâ-Hâ 86
hasenen : güzel

20-Tâ-Hâ 86
e fe tâle : buna rağmen (süre) uzun mu

20-Tâ-Hâ 86
aleykum : size

20-Tâ-Hâ 86
el ahdu : ahd

20-Tâ-Hâ 86
em eredtum : yoksa siz istediniz mi

20-Tâ-Hâ 86
en yahılle : inmesi

20-Tâ-Hâ 86
aleykum : sizin üzerinize, size

20-Tâ-Hâ 86
fe : artık, bu sebeple

20-Tâ-Hâ 86
ahleftum : yerine getirmediniz, döndünüz, ihtilâfa düştünüz

20-Tâ-Hâ 86
mev'ıdî : bana verilen vaad, benim vaadim

20-Tâ-Hâ 87
mâ ahlefnâ : biz dönmedik, hilâf etmedik

20-Tâ-Hâ 87
mev'ıde-ke : sana vaadimizden

20-Tâ-Hâ 87
bi melki-nâ \n(mülk) : kendi isteğimizle (irademizle) \n: (güç, kuvvet, idare)

20-Tâ-Hâ 87
ve lâkin-nâ : ve lâkin biz, ancak biz

20-Tâ-Hâ 87
evzâren : ağırlıklar

20-Tâ-Hâ 87
min zîneti : süs eşyalarından

20-Tâ-Hâ 87
el kavmi : kavim

20-Tâ-Hâ 87
fe : böylece, bu yüzden

20-Tâ-Hâ 87
kazefnâ-hâ : biz onu (onları) attık

20-Tâ-Hâ 87
fe : o zaman, sonra

20-Tâ-Hâ 87
kezâlike : işte böyle, böylece, bunun gibi

20-Tâ-Hâ 87
elkâ : attı

20-Tâ-Hâ 87
es sâmiriyyu : Samiri

20-Tâ-Hâ 88
fe : böylece

20-Tâ-Hâ 88
ahrece : çıkardı

20-Tâ-Hâ 88
lehum : onlar için, onlara

20-Tâ-Hâ 88
ıclen : bir buzağı

20-Tâ-Hâ 88
ceseden : ceset, heykel

20-Tâ-Hâ 88
lehu : onun için, ona, o

20-Tâ-Hâ 88
fe : o zaman, böylece

20-Tâ-Hâ 88
ve ilâhu : ve ilâh

20-Tâ-Hâ 88
fe : artık, fakat

20-Tâ-Hâ 88
nesiye : unuttu

20-Tâ-Hâ 89
e fe lâ yerevne : hâlâ görmüyorlar mı

20-Tâ-Hâ 89
ellâ yerciu : geri dönmüyor, cevap vermiyor

20-Tâ-Hâ 89
ileyhim : onlara

20-Tâ-Hâ 89
kavlen : söz, söz olarak

20-Tâ-Hâ 89
ve lâ yemliku : ve gücü yetmez, malik değil

20-Tâ-Hâ 89
lehum : onların, onlara

20-Tâ-Hâ 89
darren : bir zarar, ziyan

20-Tâ-Hâ 89
ve lâ nef'an : ve faydası yoktur

20-Tâ-Hâ 90
ve lekad : ve andolsun

20-Tâ-Hâ 90
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 90
lehum : onlara

20-Tâ-Hâ 90
innemâ : sadece, yalnız

20-Tâ-Hâ 90
ve inne : ve muhakkak

20-Tâ-Hâ 90
rabbe-kum : sizin Rabbiniz

20-Tâ-Hâ 90
er rahmânu : Rahmân

20-Tâ-Hâ 90
fettebiûnî (fe ittebiû-nî) : artık bana tâbî olun

20-Tâ-Hâ 90
ve etîû : ve itaat edin

20-Tâ-Hâ 90
emrî : emrime

20-Tâ-Hâ 91
len nebreha \n(beriha) : asla biz ayrılmayacağız, vazgeçmeyeceğiz \n: (bırakıp gitti, ayrıldı)

20-Tâ-Hâ 91
aleyhi : ona

20-Tâ-Hâ 91
âkifîne \n(akefe) : kendini vakfeden, tüm vaktini veren, bağlanan \n: (kendini vakfetti, tüm vaktini verdi, bağlandı)

20-Tâ-Hâ 91
yercia : döner, dönecek

20-Tâ-Hâ 91
ileynâ : bize

20-Tâ-Hâ 92
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 92
mâ menea-ke : seni ne men etti, sana mani olan nedir

20-Tâ-Hâ 92
iz reeyte-hum : onları gördüğün zaman

20-Tâ-Hâ 93
ellâ tettebia-ni : niçin bana tâbî olmadın

20-Tâ-Hâ 93
e fe asayte : yoksa asi mi oldun

20-Tâ-Hâ 93
emrî : emrime

20-Tâ-Hâ 94
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 94
yebneumme (ya ibne umme) : ey annemin oğlu

20-Tâ-Hâ 94
lâ te'huz : tutma

20-Tâ-Hâ 94
bi lıhyetî : sakalımı

20-Tâ-Hâ 94
ve lâ bi re'sî : ve başımı yapma

20-Tâ-Hâ 94
en tekûle : senin söylemen (demen)

20-Tâ-Hâ 94
ferrak-te : sen ayrılık çıkardın

20-Tâ-Hâ 94
beyne benî isrâîle : İsrailoğulları arasında

20-Tâ-Hâ 94
ve lem terkub : ve murakabe etmedin, gözetmedin

20-Tâ-Hâ 95
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 95
fe : o zaman

20-Tâ-Hâ 95
mâ hatbu-ke : senin hitabın nedir, ne söyledin

20-Tâ-Hâ 96
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 96
lem yabsurû : göremediler

20-Tâ-Hâ 96
fe : o zaman, böylece

20-Tâ-Hâ 96
kabdaten : bir avuç

20-Tâ-Hâ 96
min eseri : izinden

20-Tâ-Hâ 96
er resûli : resûl, elçi

20-Tâ-Hâ 96
fe : sonra

20-Tâ-Hâ 96
nebeztu-hâ : onu attım

20-Tâ-Hâ 96
ve kezâlike : ve işte böyle, böylece

20-Tâ-Hâ 96
sevvelet : güzel gösterdi

20-Tâ-Hâ 96
lî nefsî : nefs için

20-Tâ-Hâ 97
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 97
fezheb (fe izheb) : artık git

20-Tâ-Hâ 97
fe : o zaman, artık

20-Tâ-Hâ 97
inne : muhakkak

20-Tâ-Hâ 97
leke : senin için, sana, sen

20-Tâ-Hâ 97
fî el hayâti : hayatta

20-Tâ-Hâ 97
en tekûle : senin söylemen, demen

20-Tâ-Hâ 97
lâ misâse : dokunmayın

20-Tâ-Hâ 97
ve inne : ve muhakkak

20-Tâ-Hâ 97
leke : senin için, sana

20-Tâ-Hâ 97
mev'ıden : vaadedilen

20-Tâ-Hâ 97
len tuhlefe-hu : asla hilâf olunmayacak

20-Tâ-Hâ 97
vanzur (ve unzur) : ve bak

20-Tâ-Hâ 97
ilâ ilâhi-ke : senin ilâhına

20-Tâ-Hâ 97
ellezî : ki o

20-Tâ-Hâ 97
zalte : sen ısrar ettin

20-Tâ-Hâ 97
aleyhi : ona

20-Tâ-Hâ 97
âkifen : kendini vakfeden, bağlı olan, düşkün (tutkun) olan

20-Tâ-Hâ 97
le nuharrikanne-hu \n(nuharrike enne-hu) : onu biz mutlaka, elbette yakacağız

20-Tâ-Hâ 97
summe : sonra

20-Tâ-Hâ 97
le nensifenne-hu \n(nensife enne-hu) : onu mutlaka, elbette savuracağız, toz haline getirip atacağız

20-Tâ-Hâ 97
fî el yemmi : denizde, denize

20-Tâ-Hâ 97
nesfen : toz haline getirerek, savurarak

20-Tâ-Hâ 98
innemâ : sadece, yalnız

20-Tâ-Hâ 98
allâhu ellezî : Allah ki o

20-Tâ-Hâ 98
lâ ilâhe : ilâh yoktur

20-Tâ-Hâ 98
huve : o

20-Tâ-Hâ 98
vesia : geniştir, içine alır, kaplamıştır

20-Tâ-Hâ 98
kulle şey'in : herşey

20-Tâ-Hâ 98
ilmen : ilim olarak

20-Tâ-Hâ 99
kezâlike : işte böylece

20-Tâ-Hâ 99
aleyke : sana

20-Tâ-Hâ 99
min enbâi : haberlerden, haberleri

20-Tâ-Hâ 99
sebaka : geçti

20-Tâ-Hâ 99
ve kad : ve olmuştu

20-Tâ-Hâ 99
âteynâ-ke : sana verdik

20-Tâ-Hâ 99
min ledun-nâ : katımızdan

20-Tâ-Hâ 99
zikren : zikir

20-Tâ-Hâ 100
men : kim

20-Tâ-Hâ 100
fe : o zaman, artık

20-Tâ-Hâ 100
inne-hu : muhakkak o

20-Tâ-Hâ 100
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

20-Tâ-Hâ 100
vizren : (ağır) yük, günah

20-Tâ-Hâ 101
hâlidîne : kalacak olanlardır

20-Tâ-Hâ 101
ve sâe : ve ne kötü

20-Tâ-Hâ 101
lehum : onlar için

20-Tâ-Hâ 101
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

20-Tâ-Hâ 101
hımlen : yük olarak, yüklenilen şey

20-Tâ-Hâ 102
yevme : o gün

20-Tâ-Hâ 102
yunfehu : üfürülür

20-Tâ-Hâ 102
fî es sûri : sur'a

20-Tâ-Hâ 102
ve nahşuru : ve haşredeceğiz, toplayacağız

20-Tâ-Hâ 102
el mucrimîne : mücrimler, günahkârlar

20-Tâ-Hâ 102
yevme izin : izin günü

20-Tâ-Hâ 103
yetehâfetûne : gizlice konuşacaklar

20-Tâ-Hâ 103
beyne-hum : kendi aralarında

20-Tâ-Hâ 103
in lebistum : siz kaldınız

20-Tâ-Hâ 103
aşren : on (gün)

20-Tâ-Hâ 104
nahnu a'lemu : biz daha iyi biliriz, biliyoruz

20-Tâ-Hâ 104
yekûlûne : söylüyorlar

20-Tâ-Hâ 104
iz yekûlu : söylediği zaman

20-Tâ-Hâ 104
emselu-hum : onlara emsal olan (en iyi örnek olan, üstün olan)

20-Tâ-Hâ 104
tarîkaten : yol bakımından

20-Tâ-Hâ 104
in lebistum illâ : ancak kaldınız

20-Tâ-Hâ 104
yevmen : bir gün

20-Tâ-Hâ 105
ve yes'elûne-ke : ve sana soruyorlar

20-Tâ-Hâ 105
an el cibâli : dağlar hakkında, dağ(lar)dan

20-Tâ-Hâ 105
fe kul : o zaman, de

20-Tâ-Hâ 105
yensifu-hâ : onu savurup atacak

20-Tâ-Hâ 105
nesfen : savurarak

20-Tâ-Hâ 106
fe : o zaman, böylece

20-Tâ-Hâ 106
yezeru-hâ : onu bırakacak

20-Tâ-Hâ 106
safsafen : boş, dümdüz

20-Tâ-Hâ 107
lâ terâ : göremezsin, görmezsin

20-Tâ-Hâ 107
ivecen : eğrilik

20-Tâ-Hâ 107
ve lâ emten : yükseklik, alçaklık, iniş-çıkış

20-Tâ-Hâ 108
yevme izin : o gün, izin günü

20-Tâ-Hâ 108
yettebiûne : tâbî olurlar

20-Tâ-Hâ 108
ed dâıye : çağıran, davet eden

20-Tâ-Hâ 108
lâ ivece : eğrilik, sapma yoktur

20-Tâ-Hâ 108
lehu : onun için, onda, onun

20-Tâ-Hâ 108
ve haşeati : ve kısılır

20-Tâ-Hâ 108
el asvâtu : sesler

20-Tâ-Hâ 108
li er rahmâni : Rahmân için, Rahmân'a karşı

20-Tâ-Hâ 108
fe : o zaman, artık

20-Tâ-Hâ 108
lâ tesmeu : işitemezsin, işitmezsin

20-Tâ-Hâ 108
hemsen : bir fısıltı (çok hafif ses)

20-Tâ-Hâ 109
yevme izin : o gün, izin günü

20-Tâ-Hâ 109
lâ tenfau : fayda vermez

20-Tâ-Hâ 109
eş şefâatu : şefaat

20-Tâ-Hâ 109
men ezine : izin verdiği kimse

20-Tâ-Hâ 109
lehu : ona

20-Tâ-Hâ 109
er rahmânu : Rahmân (Allah)

20-Tâ-Hâ 109
ve radıye : ve razı oldu

20-Tâ-Hâ 109
lehu : o, ona, ondan

20-Tâ-Hâ 109
kavlen : söz

20-Tâ-Hâ 110
ya'lemu : o bilir

20-Tâ-Hâ 110
mâ beyne eydî-him : onların elleri arasındakini, onların önlerindekini

20-Tâ-Hâ 110
ve mâ halfe-hum : ve onların arkasındakileri

20-Tâ-Hâ 110
ve lâ yuhîtûne : ve ihata edemez

20-Tâ-Hâ 110
ılmen : ilim olarak, ilimle

20-Tâ-Hâ 111
ve aneti : ve boyun eğdi

20-Tâ-Hâ 111
el vucûhu : vechler, yüzler, kişiler

20-Tâ-Hâ 111
li el hayyi : hayy olana (diri, canlı olana)

20-Tâ-Hâ 111
el kayyûmi : zatı ile kaim olan, kayyum olan

20-Tâ-Hâ 111
ve kad : ve olmuştu

20-Tâ-Hâ 111
hâbe : heba oldu, yuvarlanıp (cehenneme) düştü

20-Tâ-Hâ 111
men hamele : yüklenen kimse

20-Tâ-Hâ 111
zulmen : zulüm

20-Tâ-Hâ 112
ve men : ve kim

20-Tâ-Hâ 112
ya'mel : amel eder

20-Tâ-Hâ 112
min es sâlihâti : salih (nefsi ıslâh edici) amellerden

20-Tâ-Hâ 112
ve huve : ve o

20-Tâ-Hâ 112
fe : artık

20-Tâ-Hâ 112
lâ yehâfu : korkmasın

20-Tâ-Hâ 112
zulmen : zulüm, haksızlık edilmek

20-Tâ-Hâ 112
ve lâ : ve olmaz

20-Tâ-Hâ 112
hadmen : haksızlık yapılması, hakedilenin azaltılması, eksiltilmesi hadım edilmesi

20-Tâ-Hâ 113
ve kezâlike : ve böylece

20-Tâ-Hâ 113
enzelnâ-hu : biz onu indirdik

20-Tâ-Hâ 113
kur'ânen : Kur'ân

20-Tâ-Hâ 113
arabîyyen : Arapça olarak

20-Tâ-Hâ 113
ve sarraf-nâ : ve açıkladık

20-Tâ-Hâ 113
min el vaîdi : vaadlerden,

20-Tâ-Hâ 113
lealle-hum : umulur ki, böylece onlar

20-Tâ-Hâ 113
yettekûne : takva sahibi olurlar

20-Tâ-Hâ 113
ev : veya

20-Tâ-Hâ 113
lehum zikren : onlar için zikir, hatırlatma, öğüt, ibret

20-Tâ-Hâ 114
fe : işte

20-Tâ-Hâ 114
teâlallâhu (teâlâ allâhu) : Allah yücedir

20-Tâ-Hâ 114
el meliku : hükümdar, düzenleyen ve idare eden, melik olan

20-Tâ-Hâ 114
el hakku : hak (olan)

20-Tâ-Hâ 114
ve lâ ta'cel : ve acele etme

20-Tâ-Hâ 114
bi el kur'âni : Kur'ân'a, Kur'ân için

20-Tâ-Hâ 114
en yukdâ : tamamlanması, kada edilmesi

20-Tâ-Hâ 114
ileyke : sana

20-Tâ-Hâ 114
ve kul : ve de, söyle

20-Tâ-Hâ 114
ılmen : ilim

20-Tâ-Hâ 115
ve lekad : ve andolsun

20-Tâ-Hâ 115
ilâ âdeme : Âdem'e

20-Tâ-Hâ 115
fe : fakat, ancak

20-Tâ-Hâ 115
nesîye : unuttu

20-Tâ-Hâ 115
ve lem necid : ve bulmadık

20-Tâ-Hâ 115
lehu : onu

20-Tâ-Hâ 115
azmen : azîmli

20-Tâ-Hâ 116
ve iz kulnâ : ve demiştik

20-Tâ-Hâ 116
li el melâiketi : meleklere

20-Tâ-Hâ 116
li âdeme : Âdem'e

20-Tâ-Hâ 116
fe : o zaman, hemen

20-Tâ-Hâ 116
secedû : secde ettiler

20-Tâ-Hâ 116
iblîse : iblis

20-Tâ-Hâ 116
ebâ : direndi, yapmadı

20-Tâ-Hâ 117
fe : artık, bunun üzerine

20-Tâ-Hâ 117
yâ âdemu : ey Âdem

20-Tâ-Hâ 117
inne : muhakkak

20-Tâ-Hâ 117
leke : sana, senin için

20-Tâ-Hâ 117
ve li zevci-ke : ve zevcine, zevcin (eşin) için

20-Tâ-Hâ 117
fe : artık, sonra

20-Tâ-Hâ 117
lâ yuhricenne-kumâ : sakın sizin ikinizi çıkarmasın

20-Tâ-Hâ 117
min el cenneti : cennetten

20-Tâ-Hâ 117
fe : artık, o zaman

20-Tâ-Hâ 117
teşkâ : şâkî olursunuz

20-Tâ-Hâ 118
inne : muhakkak

20-Tâ-Hâ 118
leke : senin için

20-Tâ-Hâ 118
ellâ : olmaz, yoktur

20-Tâ-Hâ 118
tecûa \n(cûa) : senin acıkman \n: (acıktı)

20-Tâ-Hâ 118
ve lâ ta'râ \n(arida) : ve sen çıplak kalmazsın \n: (çıplak oldu)

20-Tâ-Hâ 119
ve enne-ke : ve muhakkak sen

20-Tâ-Hâ 119
lâ tazmeu \n(zamiye) : susamazsın \n: (susadı)

20-Tâ-Hâ 119
ve lâ tadhâ \n(dahiye) : ve (sıcaktan) yanmazsın \n: (sıcakladı, yandı)

20-Tâ-Hâ 120
fe : artık, öyleyse

20-Tâ-Hâ 120
vesvese : vesvese verdi

20-Tâ-Hâ 120
ileyhi : ona

20-Tâ-Hâ 120
eş şeytânu : şeytan

20-Tâ-Hâ 120
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 120
yâ âdemu : ey Âdem

20-Tâ-Hâ 120
hel edullu-ke alâ : sana delâlet (önderlik) edeyim mi

20-Tâ-Hâ 120
şecereti : ağaç

20-Tâ-Hâ 120
el huldi : ebedî olan, sonsuz olan

20-Tâ-Hâ 120
ve mulkin : ve bir saltanat

20-Tâ-Hâ 120
lâ yeblâ : sona ermeyecek

20-Tâ-Hâ 121
fe : artık, böylece, bunun üzerine

20-Tâ-Hâ 121
ekelâ : ikisi yedi

20-Tâ-Hâ 121
fe : böylece, artık, o zaman

20-Tâ-Hâ 121
bedet : ortaya çıktı, açıldı

20-Tâ-Hâ 121
lehumâ : ikisinin

20-Tâ-Hâ 121
sev'âtu-humâ : ikisinin avret yerleri, ayıp yerleri

20-Tâ-Hâ 121
ve tafıkâ : ve ikisi başladı

20-Tâ-Hâ 121
aleyhimâ : kendi üzerlerini

20-Tâ-Hâ 121
el cenneti : cennet

20-Tâ-Hâ 121
ve asâ : ve isyan etti, asi oldu

20-Tâ-Hâ 121
ademu : Âdem

20-Tâ-Hâ 121
rabbe-hu : onun (kendi) Rabbi

20-Tâ-Hâ 121
fe : artık, böylece

20-Tâ-Hâ 122
summe : sonra

20-Tâ-Hâ 122
ictebâ-hu : onu seçti

20-Tâ-Hâ 122
fe : artık, böylece, bundan sonra

20-Tâ-Hâ 122
tâbe aleyhi : onun tövbesini kabul etti

20-Tâ-Hâ 122
ve hedâ : ve hidayete erdirdi

20-Tâ-Hâ 123
kâlehbitâ (kale ihbitâ) : 'ikiniz inin' dedi

20-Tâ-Hâ 123
cemîan : hepiniz

20-Tâ-Hâ 123
fe : artık, bundan sonra

20-Tâ-Hâ 123
ye'tiyenne-kum : size mutlaka gelecek

20-Tâ-Hâ 123
huden : hidayet

20-Tâ-Hâ 123
fe : o zaman, artık

20-Tâ-Hâ 123
men ittebea : kim tâbî olursa

20-Tâ-Hâ 123
hudâye : hidayetim, hidayetçim

20-Tâ-Hâ 123
fe : artık

20-Tâ-Hâ 123
ve lâ yeşkâ : ve şâkî olmaz

20-Tâ-Hâ 124
ve men : ve kim

20-Tâ-Hâ 124
fe : artık, o zaman, o taktirde

20-Tâ-Hâ 124
inne : muhakkak

20-Tâ-Hâ 124
lehu : onun için (vardır)

20-Tâ-Hâ 124
maîşeten : maişet temini, geçim

20-Tâ-Hâ 124
danken : dar, sıkıntılı

20-Tâ-Hâ 124
ve nahşuru-hu : ve onu haşrederiz

20-Tâ-Hâ 124
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

20-Tâ-Hâ 125
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 125
lime : neden, niçin

20-Tâ-Hâ 125
haşerte-nî : beni haşrettin

20-Tâ-Hâ 125
ve kad : ve olmuştu

20-Tâ-Hâ 126
kâle : dedi

20-Tâ-Hâ 126
kezâlike : işte böyle

20-Tâ-Hâ 126
etet-ke : sana geldi

20-Tâ-Hâ 126
fe : fakat

20-Tâ-Hâ 126
nesîte-hâ : sen onu unuttun

20-Tâ-Hâ 126
ve kezâlike : ve işte böyle, böylece, aynı şekilde

20-Tâ-Hâ 126
el yevme : o gün

20-Tâ-Hâ 127
ve kezâlike : ve işte böyle

20-Tâ-Hâ 127
neczî : cezalandırırız, karşılığını veririz

20-Tâ-Hâ 127
men esrefe : kim israf ederse, israf eden kimse

20-Tâ-Hâ 127
ve lem yu'min : ve inanmaz

20-Tâ-Hâ 127
ve le : ve elbette

20-Tâ-Hâ 127
azâbu el âhıreti : ahiret azabı

20-Tâ-Hâ 127
eşeddu : en şiddetli, daha şiddetli

20-Tâ-Hâ 127
ve ebkâ : ve devamlı

20-Tâ-Hâ 128
e fe lem yehdi : hâlâ hidayete ermedi mi

20-Tâ-Hâ 128
lehum : onlar

20-Tâ-Hâ 128
kem : kaç, nice

20-Tâ-Hâ 128
ehlek-nâ : helâk ettik

20-Tâ-Hâ 128
kable-hum : onlardan önce

20-Tâ-Hâ 128
min el kurûni : nesillerden

20-Tâ-Hâ 128
yemşûne : yürürler, yürüyorlar, dolaşıyorlar

20-Tâ-Hâ 128
mesâkini-him : onların meskenleri

20-Tâ-Hâ 128
inne : muhakkak

20-Tâ-Hâ 128
zâlike : işte bunda

20-Tâ-Hâ 128
le âyâtin : elbette âyetler

20-Tâ-Hâ 128
ulî en nuhâ : nehy sahipleri, Allah'ın yasaklarına riayet edenler

20-Tâ-Hâ 129
ve lev : ve eğer, ise

20-Tâ-Hâ 129
kelimetun : bir kelime, bir söz

20-Tâ-Hâ 129
sebekat : geçti (daha önce oldu)

20-Tâ-Hâ 129
min rabbi-ke : senin Rabbinden

20-Tâ-Hâ 129
le : elbette, mutlaka

20-Tâ-Hâ 129
kâne : oldu

20-Tâ-Hâ 129
lizâmen : elzem, lüzumlu

20-Tâ-Hâ 129
ve ecelun : ve bir ecel, vade, müddet

20-Tâ-Hâ 129
musemmen : isimlendirilmiş, belirlenmiş

20-Tâ-Hâ 130
fasbir (fe ısbir) : artık sabret

20-Tâ-Hâ 130
mâ yekûlûne : onların söyledikleri şey(ler)

20-Tâ-Hâ 130
ve sebbih : ve tesbih et

20-Tâ-Hâ 130
rabbi-ke : senin Rabbin

20-Tâ-Hâ 130
kable : önce

20-Tâ-Hâ 130
tulûı eş şemsi : güneşin tulû edişi, doğuşu

20-Tâ-Hâ 130
ve kable : ve önce

20-Tâ-Hâ 130
ve min ânâi : ve vakitlerden, saatlerden

20-Tâ-Hâ 130
el leyli : gece

20-Tâ-Hâ 130
fe : artık, böylece

20-Tâ-Hâ 130
sebbih : tesbih et

20-Tâ-Hâ 130
ve etrâfen nehâri : ve gündüz zamanı, gün boyunca, günün etrafında

20-Tâ-Hâ 130
lealleke : umulur ki, böylece

20-Tâ-Hâ 130
terdâ : rızaya ulaşırsın

20-Tâ-Hâ 131
ve lâ temuddenne : ve sakın uzatma

20-Tâ-Hâ 131
ayney-ke : senin iki gözün, gözlerin

20-Tâ-Hâ 131
ilâ mâ mettâ'nâ : metalandırdığımız, faydalandırdığımız şey(ler)

20-Tâ-Hâ 131
ezvâcen : zevcler, eşler, sınıflar, gruplar

20-Tâ-Hâ 131
zehrete : süs, ziynet

20-Tâ-Hâ 131
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

20-Tâ-Hâ 131
li neftine-hum : onları fitne (imtihan) etmek için, denemek için

20-Tâ-Hâ 131
ve rızku : ve rızık

20-Tâ-Hâ 131
rabbi-ke : senin Rabbin

20-Tâ-Hâ 131
ve ebkâ : ve bâki, devamlı

20-Tâ-Hâ 132
ve'mur (ve u'mur) : ve emret

20-Tâ-Hâ 132
ehle-ke : senin ehlin, ailen, etrafındakiler

20-Tâ-Hâ 132
bi es salâti : namazı, namaz ile

20-Tâ-Hâ 132
vastabir (ve istabir) : ve sabırlı ol, sabret

20-Tâ-Hâ 132
aleyhâ : onun üzerine, ona

20-Tâ-Hâ 132
lâ nes'elu-ke : biz senden istemiyoruz

20-Tâ-Hâ 132
nerzuku-ke : seni rızıklandırırız

20-Tâ-Hâ 132
ve el âkıbetu : ve sonuç, akıbet

20-Tâ-Hâ 132
li et takvâ : takva sahipleri için

20-Tâ-Hâ 133
ve kâlû : ve dediler

20-Tâ-Hâ 133
lev lâ : olsa olmaz mı

20-Tâ-Hâ 133
ye'tî-nâ bi : bize getirir

20-Tâ-Hâ 133
âyetin : âyet

20-Tâ-Hâ 133
e ve lem te'ti-him : onlara gelmedi mi

20-Tâ-Hâ 133
beyyinetu : beyyine (ispat vasıtaları, deliller)

20-Tâ-Hâ 133
mâ fî es suhufi : sahifeler (için)de olan şey(ler)

20-Tâ-Hâ 133
el ûlâ : evvelkiler

20-Tâ-Hâ 134
ve lev : ve eğer, olsa, ise

20-Tâ-Hâ 134
ennâ (enne-nâ) : gerçekten biz

20-Tâ-Hâ 134
ehleknâ-hum : onları helâk ettik

20-Tâ-Hâ 134
le : elbette, mutlaka

20-Tâ-Hâ 134
rabbe-nâ : Rabbimiz

20-Tâ-Hâ 134
lev lâ : olmaz mı

20-Tâ-Hâ 134
erselte : sen gönderdin

20-Tâ-Hâ 134
ileynâ : bize

20-Tâ-Hâ 134
resûlen : bir resûl

20-Tâ-Hâ 134
fe : böylece, artık

20-Tâ-Hâ 134
nettebia : tâbî oluruz

20-Tâ-Hâ 134
âyâti-ke : senin âyetlerin

20-Tâ-Hâ 134
en nezille : bizim zelil olmamız

20-Tâ-Hâ 134
ve nahzâ : ve biz rezil, rüsva oluruz

20-Tâ-Hâ 135
muterebbisun : bekleyenler

20-Tâ-Hâ 135
fe : böylece, öyleyse

20-Tâ-Hâ 135
terabbesû : bekleyin

20-Tâ-Hâ 135
fe : o zaman, artık

20-Tâ-Hâ 135
se ta'lemûne : yakında bileceksiniz, öğreneceksiniz

20-Tâ-Hâ 135
men : kim, kimse

20-Tâ-Hâ 135
es sırâtı es seviyyi : Sıratı Mustakîm

20-Tâ-Hâ 135
ve men : ve kim

20-Tâ-Hâ 135
ihtedâ : hidayete erdi

21-Enbiyâ 1
ıkterebe \n(karibun) : yaklaştı \n: yakın

21-Enbiyâ 1
li en nâsi : insanlar için

21-Enbiyâ 1
ve hum : ve onlar

21-Enbiyâ 1
fî gafletin : gaflet içinde

21-Enbiyâ 1
mu'ridûne : yüz çevirenler

21-Enbiyâ 2
mâ ye'tî-him : onlara gelmedi (ki)

21-Enbiyâ 2
muhdesin : yeni

21-Enbiyâ 2
illestemeûhu (illâ istemeû-hu) : den başka, ancak, sadece onu dinlediler

21-Enbiyâ 2
ve hum : ve onlar

21-Enbiyâ 2
yel'abûne : oynuyorlar (alay ediyorlar)

21-Enbiyâ 3
lâhiyeten : önem vermeyerek (oyun ve eğlencede)

21-Enbiyâ 3
ve eserrû : ve gizleyerek

21-Enbiyâ 3
en necvellezîne (necve ellezîne) : fısıldaşırlar o kimseler

21-Enbiyâ 3
zalemû : zulmeden

21-Enbiyâ 3
hel hâzâ : bu mu

21-Enbiyâ 3
beşerun : bir beşer

21-Enbiyâ 3
e : mı

21-Enbiyâ 3
fe : öyleyse, yoksa

21-Enbiyâ 3
te'tûne es sıhre : sihre kapılıyorsunuz

21-Enbiyâ 3
ve entum : ve siz

21-Enbiyâ 3
tubsırûne : siz görüyorsunuz

21-Enbiyâ 4
kâle : dedi

21-Enbiyâ 4
ya'lemu : bilir

21-Enbiyâ 4
el kavle : sözü

21-Enbiyâ 4
fî es semâi : semada

21-Enbiyâ 4
ve el ardı : ve arzda, yerde

21-Enbiyâ 4
ve huve : ve o

21-Enbiyâ 4
es semîu : (en iyi) işitendir

21-Enbiyâ 4
el alîmu : (en iyi) bilendir

21-Enbiyâ 5
bel : hayır

21-Enbiyâ 5
ifterâ-hu : onu uydurdu

21-Enbiyâ 5
bel : hayır

21-Enbiyâ 5
huve : o

21-Enbiyâ 5
fel ye'tinâ bi (fe li ye'ti-nâ bi) : o zaman, öyleyse bize getirsin

21-Enbiyâ 5
âyetin : bir âyet

21-Enbiyâ 5
kemâ : gibi

21-Enbiyâ 5
ursile : gönderildi

21-Enbiyâ 5
el evvelûne : evvelkiler

21-Enbiyâ 6
mâ âmenet : îmân etmedi

21-Enbiyâ 6
kable-hum : onlardan önce

21-Enbiyâ 6
min karyetin : ülkelerden (biri)

21-Enbiyâ 6
ehleknâ-hâ : onu biz helâk ettik

21-Enbiyâ 6
e fe hum : o zaman, öyleyse onlar mı

21-Enbiyâ 6
yu'minûne : îmân edecekler

21-Enbiyâ 7
ve mâ ersel-nâ : ve biz göndermedik

21-Enbiyâ 7
kable-ke : senden önce

21-Enbiyâ 7
ricâlen : rical, erkekler,

21-Enbiyâ 7
ileyhim : onlara

21-Enbiyâ 7
fes'elû (fe es'elû) : o zaman sorun

21-Enbiyâ 7
ehle ez zikri : zikir ehline

21-Enbiyâ 7
lâ ta'lemûne : siz bilmiyorsunuz

21-Enbiyâ 8
ve mâ cealnâ-hum : ve biz onları kılmadık

21-Enbiyâ 8
ceseden : bir ceset, beden

21-Enbiyâ 8
lâ ye'kulûne : yemezler

21-Enbiyâ 8
et taâme : yemek

21-Enbiyâ 8
ve mâ kânû : ve olmadılar, değildirler

21-Enbiyâ 8
hâlidîne : halidin, ebedî

21-Enbiyâ 9
summe : sonra

21-Enbiyâ 9
el va'de : vaad

21-Enbiyâ 9
fe enceynâ-hum : böylece onları kurtardık

21-Enbiyâ 9
ve men : ve kimse, kişi

21-Enbiyâ 9
neşâu : biz diledik

21-Enbiyâ 9
ve ehlek-nâ : ve biz helâk ettik

21-Enbiyâ 9
el musrifîne : müsrifler, israf edenler

21-Enbiyâ 10
lekad : andolsun ki

21-Enbiyâ 10
enzel-nâ : biz indirdik

21-Enbiyâ 10
ileykum : size

21-Enbiyâ 10
kitâben : bir kitap

21-Enbiyâ 10
e fe lâ ta'kılûne : hâlâ akıl etmez misiniz

21-Enbiyâ 11
ve kem : ve nice, kaç tane

21-Enbiyâ 11
min karyetin : ülkelerden, şehirlerden

21-Enbiyâ 11
kânet : oldu

21-Enbiyâ 11
zâlimeten : zalim olan, zulmeden

21-Enbiyâ 11
ve enşe'nâ : ve biz inşa ettik, yarattık

21-Enbiyâ 11
ba'de-hâ : ondan sonra

21-Enbiyâ 11
kavmen : bir kavim

21-Enbiyâ 11
âharîne : diğer, başka

21-Enbiyâ 12
fe lemmâ : olduğu zaman

21-Enbiyâ 12
ehassû : hissettiler

21-Enbiyâ 12
be'se-nâ : bizim azabımız

21-Enbiyâ 12
yerkudûne (rakada) : koşarlar, kaçarlar (koştu)

21-Enbiyâ 13
lâ terkudû : koşmayın, kaçmayın

21-Enbiyâ 13
verciû (ve irciû) : ve dönün

21-Enbiyâ 13
ve mesâkini-kum : ve meskenlerinize

21-Enbiyâ 13
lealle-kum : böylece siz

21-Enbiyâ 13
tus'elûne : sorgulanacaksınız

21-Enbiyâ 14
yâ veylenâ : yazıklar olsun bize

21-Enbiyâ 14
zâlimîne : zalimler

21-Enbiyâ 15
fe mâ zâlet : böylece bitmedi (devam etti)

21-Enbiyâ 15
tilke : o, bu

21-Enbiyâ 15
ceal-nâ : kıldık, yaptık

21-Enbiyâ 15
hasîden : hasat edilmiş (biçilmiş) ekinler

21-Enbiyâ 15
hâmidîne : sönmüş hale gelmiş olanlar

21-Enbiyâ 16
ve mâ halakna : ve biz yaratmadık

21-Enbiyâ 16
es semâe : sema

21-Enbiyâ 16
ve el arda : ve arz, yeryüzü

21-Enbiyâ 16
ve mâ : ve şeyler

21-Enbiyâ 16
beyne-humâ : onların ikisinin arasında

21-Enbiyâ 16
lâıbîne : oyun (eğlence)

21-Enbiyâ 17
lev : eğer, şâyet

21-Enbiyâ 17
ered-nâ : biz istedik, irade ettik

21-Enbiyâ 17
en nettehıze : bizim edinmemiz

21-Enbiyâ 17
lehven : eğlence

21-Enbiyâ 17
lettehaznâhu (le ittehaznâ-hu) : mutlaka onu biz edin(ir)dik

21-Enbiyâ 17
min ledun-nâ : bizim katımızdan

21-Enbiyâ 17
fâ'ılîne : yapanlar

21-Enbiyâ 18
bel : hayır

21-Enbiyâ 18
bi el hakkı : hakkı

21-Enbiyâ 18
alel bâtıli (alâ el bâtıli) : bâtılın üzerine

21-Enbiyâ 18
fe yedmegu-hu : o zaman onu mahveder

21-Enbiyâ 18
fe izâ : böylece o zaman

21-Enbiyâ 18
huve : o

21-Enbiyâ 18
ve lekum el veylu : ve size yazıklar olsun

21-Enbiyâ 18
tasıfûne : sizin vasfettiğiniz (isnat ettiğiniz)

21-Enbiyâ 19
ve lehu : ve onundur

21-Enbiyâ 19
men : kimseler, kişiler

21-Enbiyâ 19
fî es semâvâti : semalarda, göklerde

21-Enbiyâ 19
ve el ardı : ve arz, dünya

21-Enbiyâ 19
ve men : ve kimseler, kişiler

21-Enbiyâ 19
inde-hu : onun yanında, katında

21-Enbiyâ 19
lâ yestekbirûne : büyüklenmez, kibirlenmez

21-Enbiyâ 19
an ıbâdeti-hî : onun ibadetlerinden, ona ibadet etmekten

21-Enbiyâ 19
ve lâ yestahsirûne : ve onlar yorulmazlar

21-Enbiyâ 20
yusebbihûne : tesbih ederler

21-Enbiyâ 20
el leyle : gece

21-Enbiyâ 20
ve en nehâre : ve gündüz

21-Enbiyâ 20
lâ yefturûne : ara vermezler

21-Enbiyâ 21
emittehazû (em ittehazû) : yoksa edindiler mi

21-Enbiyâ 21
âliheten : ilâhlar

21-Enbiyâ 21
min el ardı : arzdan (yeryüzünden)

21-Enbiyâ 21
yunşirûne : diriltilirler, neşrolurlar

21-Enbiyâ 22
lev : eğer, şâyet

21-Enbiyâ 22
kâne : oldu

21-Enbiyâ 22
âlihetun : ilâhlar

21-Enbiyâ 22
le fesedetâ : ikisi fesada uğradı

21-Enbiyâ 22
fe : oysa, halbuki

21-Enbiyâ 22
subhânallâhi (subhâne allâhi) : Allah

21-Enbiyâ 22
rabbi el arşi : arşın Rabbi

21-Enbiyâ 22
yasıfûne : vasıflandırırlar

21-Enbiyâ 23
lâ yus'elu : mesul değildir, sorumlu olmaz

21-Enbiyâ 23
yef'alu : yapar

21-Enbiyâ 23
ve hum : ve onlar

21-Enbiyâ 23
yus'elûne : mesul olurlar, sorumlu olurlar, sorgulanırlar

21-Enbiyâ 24
emittehazû (em ittehazû) : yoksa edindiler mi

21-Enbiyâ 24
âliheten : ilâhlar

21-Enbiyâ 24
burhâne-kum : burhanınız, kesin deliliniz

21-Enbiyâ 24
men : kimselerin, kişilerin

21-Enbiyâ 24
maiye : benimle beraber

21-Enbiyâ 24
ve zikru : ve zikir

21-Enbiyâ 24
men : kimselerin, kişilerin

21-Enbiyâ 24
bel : hayır

21-Enbiyâ 24
ekseru-hum : onların çoğu

21-Enbiyâ 24
lâ ya'lemûne : bilmiyorlar, bilmezler

21-Enbiyâ 24
el hakka : hakkı

21-Enbiyâ 24
fe hum : böylece onlar

21-Enbiyâ 24
mu'ridûne : yüz çevirenler

21-Enbiyâ 25
ve mâ ersel-nâ : ve biz göndermedik

21-Enbiyâ 25
min kabli-ke : senden önce

21-Enbiyâ 25
min resûlin : (resûllerden) bir resûl

21-Enbiyâ 25
ileyhi : ona

21-Enbiyâ 25
enne-hu : onun olduğunu

21-Enbiyâ 25
lâ ilâhe : ilâh yoktur

21-Enbiyâ 25
ene : ben

21-Enbiyâ 25
fa'budûni (fe a'budû-ni) : öyleyse, o zaman bana kul

21-Enbiyâ 26
ve kâlûttehaze (kâlû ittehaze) : ve edindi dediler

21-Enbiyâ 26
er rahmânu : Rahmân

21-Enbiyâ 26
veleden : bir çocuk, bir evlât

21-Enbiyâ 26
subhâne-hu : o münezzehtir, sübhandır

21-Enbiyâ 26
bel : hayır

21-Enbiyâ 26
mukremûne : ikram edilmiş olanlar

21-Enbiyâ 27
lâ yesbikûne-hu : onun (önüne) geçmezler

21-Enbiyâ 27
bi el kavli : söz ile

21-Enbiyâ 27
ve hum : ve onlar

21-Enbiyâ 27
bi emri-hî : onun emri ile

21-Enbiyâ 27
ya'melûne : yaparlar, amel ederler

21-Enbiyâ 28
ya'lemu : bilir

21-Enbiyâ 28
beyne eydî-him : onların elleri arasındaki, önlerindeki

21-Enbiyâ 28
ve mâ : ve şey

21-Enbiyâ 28
halfe-hum : onların arkası

21-Enbiyâ 28
ve lâ yeşfeûne : ve şefaat etmezler

21-Enbiyâ 28
li men irtedâ : rızaya ermiş kimse(ler)

21-Enbiyâ 28
ve hum : ve onlar

21-Enbiyâ 28
min haşyeti-hî : onun haşyetinden

21-Enbiyâ 28
muşfikûne : korkanlar

21-Enbiyâ 29
ve men : ve kim

21-Enbiyâ 29
yekul : derse

21-Enbiyâ 29
fe zâlike : işte o zaman

21-Enbiyâ 29
neczî-hi : onu cezalandırırız

21-Enbiyâ 29
cehenneme : cehennem

21-Enbiyâ 29
kezâlike : işte böyle

21-Enbiyâ 29
neczî : cezalandırırız

21-Enbiyâ 29
ez zâlimîne : zalimler

21-Enbiyâ 30
e ve lem yere : ve görmüyorlar mı (görmediler mi)

21-Enbiyâ 30
ellezîne : o kimseler, onlar

21-Enbiyâ 30
keferû : inkâr ettiler

21-Enbiyâ 30
enne es semâvâti : semaların olduğu

21-Enbiyâ 30
ve el arda : ve arz, yeryüzü

21-Enbiyâ 30
kânetâ : idi, olmuştu

21-Enbiyâ 30
retkan : bitişik

21-Enbiyâ 30
fe fetaknâ-huma : sonra biz ikisini ayırdık

21-Enbiyâ 30
ve cealnâ : ve kıldık, yarattık

21-Enbiyâ 30
min el mâi : sudan

21-Enbiyâ 30
kulle şey'in : herşey

21-Enbiyâ 30
e fe lâ yu'minûne : hâlâ inanmazlar mı

21-Enbiyâ 31
ve ceal-nâ : ve biz kıldık

21-Enbiyâ 31
fî el ardı : yeryüzünde

21-Enbiyâ 31
revâsiye : dağlar

21-Enbiyâ 31
en temîde bi : sarsması

21-Enbiyâ 31
ve ceal-nâ : ve kıldık

21-Enbiyâ 31
ficâcen : geniş yollar, iki dağ arasındaki geniş geçit yerleri

21-Enbiyâ 31
subulen : sebîller, yollar

21-Enbiyâ 31
lealle-hum : umulur ki böylece onlar

21-Enbiyâ 31
yehtedûne : hidayete ererler

21-Enbiyâ 32
ve ceal-nâ : ve kıldık

21-Enbiyâ 32
es semâe : sema

21-Enbiyâ 32
sakfen : tavan

21-Enbiyâ 32
mahfûzen : korunmuş, muhafaza edilmiş

21-Enbiyâ 32
ve hum : ve onlar

21-Enbiyâ 32
mu'ridûne : yüz çevirenler

21-Enbiyâ 33
ve huve ellezî : ve odur

21-Enbiyâ 33
el leyle : gece

21-Enbiyâ 33
ve en nehâre : ve gündüz

21-Enbiyâ 33
ve eş şemse : ve güneş

21-Enbiyâ 33
ve el kamere : ve ay

21-Enbiyâ 33
felekin : yörünge, felek

21-Enbiyâ 33
yesbehûne : yüzüyorlar, yüzerler (seyir ediyorlar)

21-Enbiyâ 34
ve mâ ceal-nâ : ve biz kılmadık, vermedik

21-Enbiyâ 34
li beşerin : bir beşer için, bir beşere

21-Enbiyâ 34
min kabli-ke : senden önce

21-Enbiyâ 34
el hulde : halidin, ebedî, ölümsüz

21-Enbiyâ 34
e : mu

21-Enbiyâ 34
fe : böylece, öyleyse

21-Enbiyâ 34
in mitte : eğer sen ölürsen

21-Enbiyâ 34
fe : böylece

21-Enbiyâ 34
humul hâlidûne : halidin, ebedî, ölümsüz

21-Enbiyâ 35
nefsin : nefs

21-Enbiyâ 35
el mevti : ölüm

21-Enbiyâ 35
ve neblû-kum : ve sizi imtihan ederiz

21-Enbiyâ 35
bi eş şerri : şerr ile

21-Enbiyâ 35
ve el hayri : ve hayır ile

21-Enbiyâ 35
fitneten : fitne, deneme

21-Enbiyâ 35
ve ileynâ : ve bize

21-Enbiyâ 35
turceûne (recea) : döndürüleceksiniz (döndü)

21-Enbiyâ 36
ve izâ reâ-ke : ve seni gördükleri zaman

21-Enbiyâ 36
ellezîne : onlar

21-Enbiyâ 36
keferû : inkâr ettiler

21-Enbiyâ 36
in yettehızûne-ke illâ : seni sadece ..... ediniyorlar

21-Enbiyâ 36
huzuven : alay konusu

21-Enbiyâ 36
e hazâ : bu mu

21-Enbiyâ 36
ellezî yezkuru : zikreden, söyleyen

21-Enbiyâ 36
âlihete-kum : sizin ilâhlarınız

21-Enbiyâ 36
ve hum : ve onlar

21-Enbiyâ 36
bi zikri er rahmâni : Rahmân'ın zikrini

21-Enbiyâ 36
hum kâfirûne : onlar inkâr edenler, kâfirler

21-Enbiyâ 37
hulika el insânu : insan yaratıldı

21-Enbiyâ 37
min acelin : acele olarak, aceleci özellikte

21-Enbiyâ 37
se-urî-kum : size göstereceğim

21-Enbiyâ 37
fe : böylece, artık

21-Enbiyâ 37
lâ testa'cilû-ni : benden acele istemeyin

21-Enbiyâ 38
ve yekûlûne : ve söylerler, derler

21-Enbiyâ 38
metâ : ne zaman

21-Enbiyâ 38
el va'du : vaad

21-Enbiyâ 38
sâdıkîne : doğru söyleyenler, sadıklar

21-Enbiyâ 39
lev : eğer, ise

21-Enbiyâ 39
ya'lemu ellezîne : o kimseler bilselerdi

21-Enbiyâ 39
keferû : inkâr ettiler

21-Enbiyâ 39
hîne : (belli bir) zaman

21-Enbiyâ 39
lâ yekuffûne \n(keffe) : gidermez, zararını önlemez, men etmez \n: (men etti, önledi, tehlikeyi giderdi)

21-Enbiyâ 39
en nâre : ateş

21-Enbiyâ 39
ve lâ an zuhûri-him : ve onların sırtlarından olmaz

21-Enbiyâ 39
ve lâ hum yunsarûne : ve onlar yardım olunmazlar

21-Enbiyâ 40
bel : hayır

21-Enbiyâ 40
te'tî-him : onlara gelecek, gelir

21-Enbiyâ 40
bagteten : aniden, ansızın

21-Enbiyâ 40
fe : böylece

21-Enbiyâ 40
tebhetu-hum \n(behete) : onları dehşette bırakacak (onlar dehşete kapılacak) \n: (dehşete kapıldı)

21-Enbiyâ 40
fe : artık, böylece

21-Enbiyâ 40
lâ yestetî'ûne : güçleri yetmeyecek

21-Enbiyâ 40
redde-hâ : onu reddetti, geri çevirdi

21-Enbiyâ 40
ve lâ hum yunzarûne : ve onlara bakılmaz, bakılmayacak

21-Enbiyâ 41
ve lekad istuhzie : ve andolsun alay edildi

21-Enbiyâ 41
min kablike : senden önce

21-Enbiyâ 41
fe : artık, fakat, böylece

21-Enbiyâ 41
ellezîne : onlar, o kimseler

21-Enbiyâ 41
sehırû : alay ettiler

21-Enbiyâ 41
yestehziûne : alay ediyorlar

21-Enbiyâ 42
men : kim

21-Enbiyâ 42
yekleu-kum \n(kelee) : sizi korur, himayesine alır \n: (korudu, himaye etti)

21-Enbiyâ 42
bi el leyli : gece ile

21-Enbiyâ 42
ve en nehâri : ve gündüz

21-Enbiyâ 42
min er rahmâni : Rahmân'dan

21-Enbiyâ 42
bel : hayır

21-Enbiyâ 42
mu'ridûne : yüz çevirenler

21-Enbiyâ 43
em : mı, mu

21-Enbiyâ 43
lehum : onların vardır

21-Enbiyâ 43
âlihetun : ilâhlar

21-Enbiyâ 43
temneu-hum : onları men eden

21-Enbiyâ 43
lâ yestetîûne : güçleri yetmez, yapamazlar

21-Enbiyâ 43
nasre : yardım

21-Enbiyâ 43
enfusi-him : onların kendileri

21-Enbiyâ 43
ve lâ hum : ve onlar değildir

21-Enbiyâ 43
yushabûne : sahip olunur

21-Enbiyâ 44
bel : hayır

21-Enbiyâ 44
metta'nâ : biz onları metalandırdık, faydalandırdık

21-Enbiyâ 44
ve âbâe-hum : ve onların babaları, ataları

21-Enbiyâ 44
tâle : uzun geldi

21-Enbiyâ 44
aleyhim : onlara

21-Enbiyâ 44
el umuru : ömür

21-Enbiyâ 44
e fe lâ yerevne : artık, hâlâ görmüyorlar mı

21-Enbiyâ 44
ennâ : nasıl

21-Enbiyâ 44
ne'ti : geliyoruz

21-Enbiyâ 44
el arda : arz, yeryüzü

21-Enbiyâ 44
nenkusû-hâ : onu eksiltiyoruz

21-Enbiyâ 44
min etrâfi-hâ : onun etrafından, çevresinden

21-Enbiyâ 44
e fe hum : öyleyse, hâlâ onlar mı

21-Enbiyâ 44
el gâlibûne : gâlip olanlar, üstün gelenler

21-Enbiyâ 45
innemâ : sadece

21-Enbiyâ 45
bi el vahyi : vahyile

21-Enbiyâ 45
ve lâ yesmeu : ve işitmezler

21-Enbiyâ 45
es summu : sağırlar

21-Enbiyâ 45
ed duâe : dua, çağrı, davet

21-Enbiyâ 45
mâ yunzerûne : uyarıldıkları şey

21-Enbiyâ 46
ve le in : ve eğer, olsa

21-Enbiyâ 46
messet-hum : onlara dokundu

21-Enbiyâ 46
nefhatun : bir esinti

21-Enbiyâ 46
rabbi-ke : senin Rabbin

21-Enbiyâ 46
le yekûlunne : mutlaka derler

21-Enbiyâ 46
yâ veyle-nâ : bize yazıklar olsun

21-Enbiyâ 46
zâlimîne : zalimler

21-Enbiyâ 47
ve nedau : ve kurarız, kuracağız

21-Enbiyâ 47
el mevâzîne : mizanlar

21-Enbiyâ 47
el kısta : adalet

21-Enbiyâ 47
li yevmi el kıyâmeti : kıyâmet günü için

21-Enbiyâ 47
fe : böylece, artık

21-Enbiyâ 47
lâ tuzlemu : zulmedilmez, haksızlığa uğratılmaz

21-Enbiyâ 47
nefsun : kişi, kimse

21-Enbiyâ 47
şey'en : bir şey

21-Enbiyâ 47
ve in kâne : ve eğer, olsa, olsa bile

21-Enbiyâ 47
miskâle (sekule) : (en küçük) ağırlık (birimi) (ağır geldi)

21-Enbiyâ 47
habbetin : tane

21-Enbiyâ 47
min hardelin : hardaldan

21-Enbiyâ 47
eteynâ : biz getirdik

21-Enbiyâ 47
ve kefâ : ve kâfi oldu (kâfidir), yeterli oldu

21-Enbiyâ 47
hâsibîne : hesap görenler, hesap görücüler

21-Enbiyâ 48
ve lekad : ve andolsun

21-Enbiyâ 48
âteynâ : verdik

21-Enbiyâ 48
ve hârûne : ve Harun

21-Enbiyâ 48
el furkâne : furkan (hak ile bâtılı birbirinden ayıran), Tevrat

21-Enbiyâ 48
ve dıyâen : ve bir ışık (nur) olarak

21-Enbiyâ 48
ve zikren : ve bir zikir olarak

21-Enbiyâ 48
li el muttekîne : takva sahipleri için

21-Enbiyâ 49
ellezîne : o kimseler ki, onlar

21-Enbiyâ 49
yahşevne : huşû duyarlar

21-Enbiyâ 49
rabbe-hum : onların Rabbi

21-Enbiyâ 49
bi el gaybi : gaybte, görmedikleri halde

21-Enbiyâ 49
ve hum : ve onlar

21-Enbiyâ 49
min es sâati : o saatten, kıyâmet saatinden

21-Enbiyâ 49
muşfikûne : korkanlar(dır)

21-Enbiyâ 50
ve hâzâ : ve bu

21-Enbiyâ 50
mubârekun : mübarek

21-Enbiyâ 50
enzelnâ-hu : onu biz indirdik

21-Enbiyâ 50
e fe entum : öyleyse siz misiniz

21-Enbiyâ 50
lehu : onu

21-Enbiyâ 50
munkirûne : inkâr edenler, inkâr ediciler

21-Enbiyâ 51
ve lekad : ve andolsun ki

21-Enbiyâ 51
âteynâ : verdik

21-Enbiyâ 51
ibrâhîme : İbrâhîm

21-Enbiyâ 51
ruşde-hu : onun rüşdü (onun irşad yetkisi)

21-Enbiyâ 51
ve kunnâ : ve biz olduk

21-Enbiyâ 51
âlimîne : bilenler

21-Enbiyâ 52
iz kâle : demişti

21-Enbiyâ 52
li ebî-hi : babasına

21-Enbiyâ 52
ve kavmi-hî : ve kavmine

21-Enbiyâ 52
et temâsîlu : heykeller

21-Enbiyâ 52
elletî : ki o

21-Enbiyâ 52
entum : siz

21-Enbiyâ 52
lehâ : ona

21-Enbiyâ 52
âkifûne (akefe) : devamlı ibadet edenler (devamlı ibadet etti)

21-Enbiyâ 53
veced-nâ : biz bulduk

21-Enbiyâ 53
âbâe-nâ : bizim babalarımız

21-Enbiyâ 53
lehâ : ona

21-Enbiyâ 53
âbidîne : kul olanlar, ibadet edenler

21-Enbiyâ 54
kâle : dedi

21-Enbiyâ 54
lekad : andolsun

21-Enbiyâ 54
entum : siz(ler)

21-Enbiyâ 54
ve âbâu-kum : ve sizin babalarınız

21-Enbiyâ 55
e ci'te-nâ : bize mi getirdin

21-Enbiyâ 55
bi el hakkı : hakkı

21-Enbiyâ 55
em : yoksa, veya

21-Enbiyâ 55
ente : sen

21-Enbiyâ 55
min el lâıbîne : oyun oynayanlardan

21-Enbiyâ 56
kâle : dedi

21-Enbiyâ 56
bel : hayır

21-Enbiyâ 56
rabbu es semâvâti : semaların Rabbidir

21-Enbiyâ 56
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

21-Enbiyâ 56
ellezî : ki o

21-Enbiyâ 56
fatara-hunne : onları yarattı

21-Enbiyâ 56
ve ene : ve ben

21-Enbiyâ 56
min eş şâhidîne : şahitlerden

21-Enbiyâ 57
ve tallâhi : ve Allah'a andolsun, yemin olsun

21-Enbiyâ 57
le ekîdenne : mutlaka hile yapacağım

21-Enbiyâ 57
asnâme-kum : sizin putlarınız

21-Enbiyâ 57
ba'de : sonra

21-Enbiyâ 57
en tuvellû : dönüp gitmeniz

21-Enbiyâ 57
mudbirîne : arkalarına dönenler

21-Enbiyâ 58
fe ceale-hum : böylece onları kıldı (yaptı)

21-Enbiyâ 58
cuzâzen : cüz cüz, parça parça

21-Enbiyâ 58
kebîren : büyük olan

21-Enbiyâ 58
lehum : onlar, onların

21-Enbiyâ 58
lealle-hum : umulur ki böylece onlar

21-Enbiyâ 58
ileyhi : ona

21-Enbiyâ 58
yerciûne : rücu ederler, dönerler

21-Enbiyâ 59
men : kim

21-Enbiyâ 59
feale : yaptı

21-Enbiyâ 59
bi âliheti-nâ : bizim ilâhlarımıza

21-Enbiyâ 59
inne-hu : muhakkak o

21-Enbiyâ 59
le min ez zâlimîne : elbette, gerçekten zalimlerden

21-Enbiyâ 60
semi'nâ : biz işittik

21-Enbiyâ 60
feten : genç, delikanlı

21-Enbiyâ 60
yezkuru-hum : onları zikrediyor

21-Enbiyâ 60
lehu : ona

21-Enbiyâ 61
fe'tû (fe a'tû) : öyleyse getirin

21-Enbiyâ 61
en nâsi : insanlar

21-Enbiyâ 61
lealle-hum : umulur ki onlar, böylece onlar

21-Enbiyâ 61
yeşhedûne : şahit olurlar

21-Enbiyâ 62
e ente : sen mi(sin)

21-Enbiyâ 62
fealte : sen yaptın

21-Enbiyâ 62
bi âliheti-nâ : bizim ilâhlarımıza

21-Enbiyâ 63
kâle : dedi

21-Enbiyâ 63
bel : hayır

21-Enbiyâ 63
feale-hu : onu o yaptı

21-Enbiyâ 63
kebîru-hum : onların büyüğü

21-Enbiyâ 63
fes'elûhum (fe es'elû-hum) : haydi onlara sorun

21-Enbiyâ 63
yentıkûne : konuşuyorlar, konuşurlar

21-Enbiyâ 64
fe receû : o zaman döndüler

21-Enbiyâ 64
ilâ enfusi-him : onlar kendilerine

21-Enbiyâ 64
fe kâlû : böylece dediler

21-Enbiyâ 64
inne-kum : muhakkak siz

21-Enbiyâ 64
entum : siz

21-Enbiyâ 64
ez zâlimûne : zalimlersiniz

21-Enbiyâ 65
summe : sonra

21-Enbiyâ 65
lekad : andolsun

21-Enbiyâ 65
alimte : sen bildin (biliyordun)

21-Enbiyâ 65
yentıkûne : konuşuyorlar

21-Enbiyâ 66
kâle : dedi

21-Enbiyâ 66
e fe : hâlâ mı

21-Enbiyâ 66
ta'budûne : tapıyorsunuz

21-Enbiyâ 66
lâ yenfeu-kum : size faydası olmaz

21-Enbiyâ 66
şey'en : bir şey

21-Enbiyâ 66
ve lâ yadurru-kum : ve size zararı olmaz

21-Enbiyâ 67
lekum : size

21-Enbiyâ 67
ve li mâ ta'budûne : ve taptığınız şeylere

21-Enbiyâ 67
e fe lâ ta'kılûne : hâlâ akıl etmiyor musunuz

21-Enbiyâ 68
vansurû (ve unsurû) : ve yardım edin

21-Enbiyâ 68
âlihete-kum : ilâhlarınıza

21-Enbiyâ 68
fâılîne : yapanlar

21-Enbiyâ 69
berden : soğuk

21-Enbiyâ 69
ve selâmen : ve selâmet (zararsız)

21-Enbiyâ 69
alâ ibrâhîme : İbrâhîm'e

21-Enbiyâ 70
ve erâdû : ve istediler

21-Enbiyâ 70
keyden : tuzak, hile

21-Enbiyâ 70
fe ceal-nâ : böylece yaptık, fakat kıldık

21-Enbiyâ 70
el ahserîne : daha çok hüsranda olanlar

21-Enbiyâ 71
ve necceynâ-hu : ve biz onu kurtardık

21-Enbiyâ 71
ve lûtan : ve Lut

21-Enbiyâ 71
ilâ el ardı : arza, yere

21-Enbiyâ 71
elletî : ki o

21-Enbiyâ 71
li el âlemîne : âlemler için, âlemlere

21-Enbiyâ 72
ve veheb-nâ : ve armağan ettik

21-Enbiyâ 72
lehu : ona

21-Enbiyâ 72
ve ya'kûbe : ve Yâkub'u

21-Enbiyâ 72
nâfileten : ilâveten

21-Enbiyâ 72
ve kullen : ve hepsini

21-Enbiyâ 72
ceal-nâ : kıldık

21-Enbiyâ 72
sâlihîne : salihler

21-Enbiyâ 73
ve cealnâ-hum : ve onları kıldık

21-Enbiyâ 73
eimmeten : imamlar

21-Enbiyâ 73
yehdûne : hidayete erdirirler

21-Enbiyâ 73
bi emri-nâ : bizim emrimizle

21-Enbiyâ 73
ve evhay-nâ : ve biz vahyettik

21-Enbiyâ 73
ileyhim : onlara

21-Enbiyâ 73
fi'le el hayrâti : hayırlar işleme (yapma)

21-Enbiyâ 73
ve ikâme es salâti : ve namazın ikame edilmesi (namaz kılınması)

21-Enbiyâ 73
ve îtâe ez zekâti : ve zekâtın verilmesi

21-Enbiyâ 73
ve kânû : ve oldular

21-Enbiyâ 73
lenâ : bize

21-Enbiyâ 73
âbidîne : kullar

21-Enbiyâ 74
ve lûtan : ve Lut

21-Enbiyâ 74
ateynâ-hu : ona verdik

21-Enbiyâ 74
hukmen : hikmet

21-Enbiyâ 74
ve ılmen : ve ilim

21-Enbiyâ 74
ve necceynâ-hu : ve biz onu kurtardık

21-Enbiyâ 74
min el karyeti : ülkeden

21-Enbiyâ 74
elletî : ki o (o ülke)

21-Enbiyâ 74
kânet ta'melu : yapıyorlardı

21-Enbiyâ 74
el habâise : çirkin işler, çirkinlikler

21-Enbiyâ 74
inne-hum : muhakkak onlar

21-Enbiyâ 74
kavme : bir kavim

21-Enbiyâ 74
sev'in : kötü

21-Enbiyâ 74
fâsikîne : fasıklar

21-Enbiyâ 75
ve edhalnâ-hu : ve onu dahil ettik

21-Enbiyâ 75
rahmeti-nâ : bizim rahmetimiz

21-Enbiyâ 75
inne-hu : muhakkak o

21-Enbiyâ 75
min es sâlihîne : salihlerden

21-Enbiyâ 76
ve nûhan : ve Nuh

21-Enbiyâ 76
festeceb-nâ (fe istecebnâ) : böylece, bunun üzerine icabet ettik

21-Enbiyâ 76
lehu : ona

21-Enbiyâ 76
fe : o zaman, böylece

21-Enbiyâ 76
necceynâ-hu : biz onu kurtardık

21-Enbiyâ 76
ve ehle-hu : ve onun ehlini (ailesini)

21-Enbiyâ 76
min el kerbi : şiddetli üzüntüden

21-Enbiyâ 76
el azîmi : büyük, azîm

21-Enbiyâ 77
ve nasarnâ-hu : ve ona yardım ettik

21-Enbiyâ 77
min el kavmi : kavimden (kavme karşı)

21-Enbiyâ 77
ellezîne : ki onlar

21-Enbiyâ 77
kezzebû : yalanladılar

21-Enbiyâ 77
inne-hum : muhakkak onlar

21-Enbiyâ 77
kavme : kavim

21-Enbiyâ 77
sev'in : kötü

21-Enbiyâ 77
fe : o zaman, böylece

21-Enbiyâ 77
ecmaîne : hepsi

21-Enbiyâ 78
ve dâvude : ve Davut

21-Enbiyâ 78
ve suleymâne : ve Süleyman

21-Enbiyâ 78
el harsi : ekin

21-Enbiyâ 78
iz nefeşet : hayvanlar geceleyin (çobansız olarak) yayılmıştı

21-Enbiyâ 78
ganemu : koyunlar

21-Enbiyâ 78
el kavmi : kavmi

21-Enbiyâ 78
ve kun-nâ : ve biz olduk

21-Enbiyâ 78
şâhidîne : şahitler, şahit olanlar

21-Enbiyâ 79
fe : böylece, artık

21-Enbiyâ 79
fehhemnâ-hâ \n(fehime) : biz bunu, ona anlattık, öğrettik (anlamasını sağladık) \n: (anladı)

21-Enbiyâ 79
suleymâne : Süleyman

21-Enbiyâ 79
ve kullen : ve hepsi

21-Enbiyâ 79
âteynâ : biz verdik

21-Enbiyâ 79
hukmen : hüküm, hikmet

21-Enbiyâ 79
ve ılmen : ve ilim

21-Enbiyâ 79
ve sehharnâ : ve boyun eğdirdik, emrine verdik

21-Enbiyâ 79
mea : beraber

21-Enbiyâ 79
dâvude : Davut

21-Enbiyâ 79
el cibâle : dağ(lar)

21-Enbiyâ 79
yusebbihne : tesbih ediyorlar

21-Enbiyâ 79
ve et tayre : ve kuşlar

21-Enbiyâ 79
ve kun-nâ : ve biz olduk

21-Enbiyâ 79
fâılîne : yapanlar, failler

21-Enbiyâ 80
ve allemnâ-hu : ve biz ona öğrettik

21-Enbiyâ 80
san'ate : sanat, yapmak

21-Enbiyâ 80
lebûsin : elbise

21-Enbiyâ 80
lekum : sizin için

21-Enbiyâ 80
li tuhsıne-kum : sizi koruması için

21-Enbiyâ 80
min be'si-kum : sizin şiddetli çarpışmalarınızda

21-Enbiyâ 80
fe : artık, öyleyse, buna rağmen

21-Enbiyâ 80
hel : mi

21-Enbiyâ 80
entum : siz

21-Enbiyâ 80
şâkirûne : şükredenler

21-Enbiyâ 81
ve : ve

21-Enbiyâ 81
li suleymâne : Süleyman için

21-Enbiyâ 81
er rîha : rüzgâr

21-Enbiyâ 81
âsıfeten : fırtına

21-Enbiyâ 81
tecrî : akar, gider

21-Enbiyâ 81
bi emri-hî : onun emriyle

21-Enbiyâ 81
ilâ el ardı : o yere

21-Enbiyâ 81
elletî : ki o

21-Enbiyâ 81
bârek-nâ : bereketli kıldık

21-Enbiyâ 81
ve kun-nâ : ve biz olduk

21-Enbiyâ 81
bi kulli şey'in : herşeyi

21-Enbiyâ 81
âlimîne : bilenler

21-Enbiyâ 82
ve min eş şeyâtîni : ve şeytanlardan

21-Enbiyâ 82
men yegûsûne : (denizde) dalgıçlık yapanlar

21-Enbiyâ 82
lehu : onun için (vardır)

21-Enbiyâ 82
ve ya'melûne : ve yapıyorlar

21-Enbiyâ 82
amelen : amel, iş

21-Enbiyâ 82
dûne : başka

21-Enbiyâ 82
zâlike : bu, şu

21-Enbiyâ 82
ve kunnâ : ve biz olduk (biz idik)

21-Enbiyâ 82
lehum : onlar için

21-Enbiyâ 82
hâfızîne : koruyanlar, muhafaza edenler

21-Enbiyâ 83
ve eyyûbe : ve Eyüp

21-Enbiyâ 83
rabbe-hû : onun Rabbi, kendi Rabbi

21-Enbiyâ 83
ennî : muhakkak, şüphesiz ben

21-Enbiyâ 83
messeniye : bana dokundu, isabet etti

21-Enbiyâ 83
ed durru : sıkıntı, zarar

21-Enbiyâ 83
ve ente : ve sen

21-Enbiyâ 83
erhamu er râhımîne : merhametlilerin en merhametlisi

21-Enbiyâ 84
festeceb-nâ (fe istecebnâ) : bunun üzerine icabet ettik

21-Enbiyâ 84
lehu : onun

21-Enbiyâ 84
fe : böylece

21-Enbiyâ 84
keşef-nâ : giderdik, kaldırdık

21-Enbiyâ 84
ve âteynâ-hu : ve biz ona verdik

21-Enbiyâ 84
ehle-hu : ehlini, ailesini

21-Enbiyâ 84
ve misle-hum : ve bir misli (daha)

21-Enbiyâ 84
mea-hum : onlarla beraber

21-Enbiyâ 84
rahmeten : bir rahmet

21-Enbiyâ 84
ve zikrâ : ve bir zikir, bir öğüt

21-Enbiyâ 84
li el âbidîne : kullar için

21-Enbiyâ 85
ve ismâîle : ve İsmail

21-Enbiyâ 85
ve idrîse : ve İdris

21-Enbiyâ 85
ve zel kifli (za el kifli) : ve Zelkifli (Zulkifli)

21-Enbiyâ 85
min es sâbirîne : sabredenlerden

21-Enbiyâ 86
ve edhalnâ-hum : ve onları dahil ettik

21-Enbiyâ 86
rahmeti-nâ : bizim rahmetimiz

21-Enbiyâ 86
inne-hum : muhakkak onlar

21-Enbiyâ 86
min es sâlihîne : salihlerdendi

21-Enbiyâ 87
ve zennûni (za en nuni) : ve Zennun (Yunus

21-Enbiyâ 87
iz zehebe : gitmişti

21-Enbiyâ 87
mugâdıben : gadaplanarak, öfkelenerek

21-Enbiyâ 87
fe : böylece

21-Enbiyâ 87
zanne : zannetti

21-Enbiyâ 87
en len nakdire : muktedir olamayacağız

21-Enbiyâ 87
aleyhi : ona

21-Enbiyâ 87
fe : o zaman, böylece

21-Enbiyâ 87
fî ez zulumâti : karanlıklar içinde

21-Enbiyâ 87
en lâ ilâhe : ilâh olmadığını (ilâh yoktur)

21-Enbiyâ 87
ente : sen

21-Enbiyâ 87
subhâne-ke : sen sübhansın, münezzehsin

21-Enbiyâ 87
min ez zâlimîne : zalimlerden

21-Enbiyâ 88
festeceb-nâ (fe istecebnâ) : böylece icabet ettik

21-Enbiyâ 88
lehu : onu

21-Enbiyâ 88
ve necceynâ-hu : ve onu kurtardık

21-Enbiyâ 88
min el gammi : üzüntüden

21-Enbiyâ 88
ve kezâlike : ve işte böyle

21-Enbiyâ 88
el mu'minîne : mü'minler

21-Enbiyâ 89
ve zekeriyyâ : ve Zekeriya

21-Enbiyâ 89
rabbe-hu : onun Rabbi, kendi Rabbi

21-Enbiyâ 89
lâ tezer-nî : beni bırakma

21-Enbiyâ 89
ferden : fert olarak, tek, yalnız

21-Enbiyâ 89
ve ente : ve sen

21-Enbiyâ 89
el vârisîne : varisler, mirasçılar

21-Enbiyâ 90
festeceb-nâ (fe istecebnâ) : ve bunun üzerine icabet ettik

21-Enbiyâ 90
lehu ve veheb-nâ : ve ona hibe ettik, bağışladık, armağan ettik

21-Enbiyâ 90
lehu : onun için, ona

21-Enbiyâ 90
ve aslah-nâ : ve ıslâh ettik (düzelttik)

21-Enbiyâ 90
lehu : onun için, ona

21-Enbiyâ 90
zevce-hu : onun zevcesi, eşi

21-Enbiyâ 90
inne-hum : muhakkak onlar

21-Enbiyâ 90
yusâriûne : yarışıyorlar, yarışırlar

21-Enbiyâ 90
fi el hayrâti : hayırlarda

21-Enbiyâ 90
ve yed'ûne-nâ : ve bize dua ederler

21-Enbiyâ 90
regaben : rağbet ederek, arzu ederek

21-Enbiyâ 90
ve reheben : ve korkarak

21-Enbiyâ 90
ve kânû : ve onlar oldular

21-Enbiyâ 90
lenâ hâşiîne : bize huşû duyanlar

21-Enbiyâ 91
velletî (ve elletî) : ve ki o

21-Enbiyâ 91
ahsanet : korudu

21-Enbiyâ 91
ferce-hâ : onun ırzı, ırzını

21-Enbiyâ 91
fe nefah-nâ : o zaman biz üfledik

21-Enbiyâ 91
ve cealnâ-hâ : ve onu kıldık

21-Enbiyâ 91
vebne-hâ (ve ibne-hâ) : ve onun oğlu

21-Enbiyâ 91
âyeten : bir âyet

21-Enbiyâ 91
li el âlemîne : âlemlere, âlemler için

21-Enbiyâ 92
inne : muhakkak

21-Enbiyâ 92
ummetu-kum : sizin ümmetiniz, dîniniz

21-Enbiyâ 92
ummeten : bir ümmet

21-Enbiyâ 92
vâhıdeten : tek

21-Enbiyâ 92
ve ene : ve ben

21-Enbiyâ 92
fa'budûni (fe a'budû-ni) : öyleyse (o zaman) bana kul olun

21-Enbiyâ 93
ve tekattaû : ve böldüler

21-Enbiyâ 93
emre-hum : onların emirleri

21-Enbiyâ 93
beyne-hum : onlar aralarında

21-Enbiyâ 93
ileynâ : bize

21-Enbiyâ 93
râciûne : dönenler, dönecek olanlar

21-Enbiyâ 94
fe men : o halde kim

21-Enbiyâ 94
ya'mel : yapar

21-Enbiyâ 94
min es sâlihâti : salihat(tan) (nefs tezkiyesi)

21-Enbiyâ 94
ve huve : ve o

21-Enbiyâ 94
fe lâ kufrâne : bundan sonra örtülmez, yok olmaz

21-Enbiyâ 94
ve innâ : ve muhakkak biz

21-Enbiyâ 94
lehu : onun için, onun

21-Enbiyâ 94
kâtibûne : yazanlarız

21-Enbiyâ 95
ve harâmun : ve haramdır, yasaktır, imkânsızdır

21-Enbiyâ 95
alâ karyetin : şehre, şehir halkına

21-Enbiyâ 95
ehleknâ-hâ : biz onu helâk ettik

21-Enbiyâ 95
enne-hum : muhakkak onlar

21-Enbiyâ 95
lâ yerciûne : dönmezler, dönemezler

21-Enbiyâ 96
ye'cûcu : yecüc

21-Enbiyâ 96
ve me'cûcu : ve mecüc

21-Enbiyâ 96
ve hum : ve onlar

21-Enbiyâ 96
hadebin : taraftan, tepeden

21-Enbiyâ 96
yensilûne : hızla koşarlar, saldırırlar

21-Enbiyâ 97
vakterabe (ve ıkterabe) : ve yaklaştı

21-Enbiyâ 97
el va'du : vaad

21-Enbiyâ 97
el hakku : hak (olan)

21-Enbiyâ 97
fe : o zaman

21-Enbiyâ 97
hiye : o

21-Enbiyâ 97
ebsâru : gözler

21-Enbiyâ 97
ellezîne keferû : inkâr edenler, kâfir olanlar

21-Enbiyâ 97
yâ veyle-nâ : bize yazıklar olsun

21-Enbiyâ 97
fî gafletin : gaflet içinde

21-Enbiyâ 97
bel : hayır, öyle değil, meğer

21-Enbiyâ 97
zâlimîne : zalimler

21-Enbiyâ 98
inne-kum : muhakkak siz

21-Enbiyâ 98
ve mâ ta'budûne : ve taptığınız şeyler

21-Enbiyâ 98
cehenneme : cehennem

21-Enbiyâ 98
entum : siz

21-Enbiyâ 98
lehâ : ona

21-Enbiyâ 98
vâridûne : girecek olanlarsınız

21-Enbiyâ 99
lev : eğer, şâyet

21-Enbiyâ 99
kâne : oldu

21-Enbiyâ 99
âliheten : ilâhlar

21-Enbiyâ 99
mâ veradû-hâ : ona girmediler

21-Enbiyâ 99
ve kullun : ve tümü, hepsi

21-Enbiyâ 99
hâlidûne : ebediyyen kalacak olanlardır

21-Enbiyâ 100
lehum : onlar

21-Enbiyâ 100
zefîrun : ızdıraplı inilti

21-Enbiyâ 100
ve hum : ve onlar

21-Enbiyâ 100
lâ yesmeûne : işitmezler

21-Enbiyâ 101
inne : muhakkak

21-Enbiyâ 101
ellezîne : o kimseler, onlar

21-Enbiyâ 101
sebekat : geçti (ulaştı)

21-Enbiyâ 101
lehum : onlar, onlara

21-Enbiyâ 101
minnel husnâ (min nâ el husna) : bizden güzellik

21-Enbiyâ 101
ulâike : işte onlar

21-Enbiyâ 101
mub'adûne (baîd) : uzaklaştırılmış olanlar, uzaklaştırılanlar (uzak)

21-Enbiyâ 102
lâ yesmeûne : işitmezler

21-Enbiyâ 102
hasîse-hâ : onun uğultusu

21-Enbiyâ 102
ve hum : ve onlar

21-Enbiyâ 102
meştehet (mâ iştehet) : istenen (arzu edilen) şey

21-Enbiyâ 102
enfusu-hum : onların nefsleri

21-Enbiyâ 102
hâlidûne : ebedî kalacak olanlar

21-Enbiyâ 103
el feze : korku, dehşet

21-Enbiyâ 103
el ekberu : en büyük

21-Enbiyâ 103
ve tetelakkâ-hum : ve onları karşılarlar

21-Enbiyâ 103
el melâiketu : melekler

21-Enbiyâ 103
yevmu-kum : sizin gününüz

21-Enbiyâ 103
ellezî : ki o

21-Enbiyâ 103
tûadûne : vaadedildiniz

21-Enbiyâ 104
yevme : o gün

21-Enbiyâ 104
natvi es semâe : semayı düreceğiz

21-Enbiyâ 104
ke tayyi : dürüldüğü gibi

21-Enbiyâ 104
es sicilli : sicil, üzeri yazılı kâğıt

21-Enbiyâ 104
li el kutubi : kitapları

21-Enbiyâ 104
kemâ : gibi

21-Enbiyâ 104
bede'nâ : başladık

21-Enbiyâ 104
evvele : evvel, ilk

21-Enbiyâ 104
va'den : vaad

21-Enbiyâ 104
aleynâ : bizim üzerimize

21-Enbiyâ 104
fâılîne : yapanlar

21-Enbiyâ 105
ve lekad : ve andolsun

21-Enbiyâ 105
keteb-nâ : biz yazdık

21-Enbiyâ 105
fî ez zebûri : Zebur'da

21-Enbiyâ 105
min ba'di ez zikri : zikirden sonra

21-Enbiyâ 105
enne el arda : arzın olduğu

21-Enbiyâ 105
yerisu-hâ : ona varis olur

21-Enbiyâ 105
ıbâdiye es sâlihûne : salih kullarım

21-Enbiyâ 106
inne : muhakkak

21-Enbiyâ 106
le : elbette

21-Enbiyâ 106
belâgan : tebliğ, bildiri, açıklama

21-Enbiyâ 106
âbidîne : kul olanlar

21-Enbiyâ 107
ve mâ erselnâ-ke : ve seni biz göndermedik

21-Enbiyâ 107
illâ rahmeten : rahmetten başka, sadece rahmet olarak

21-Enbiyâ 107
li el âlemîne : âlemlere, âlemler için

21-Enbiyâ 108
innemâ : sadece, yalnız, ancak

21-Enbiyâ 108
ileyye : bana

21-Enbiyâ 108
ennemâ : olduğu

21-Enbiyâ 108
fe : o zaman, öyleyse

21-Enbiyâ 108
hel entum muslimûne : siz müslümanlar mısınız, teslim olanlar mısınız

21-Enbiyâ 109
fe in : o zaman, bundan sonra eğer

21-Enbiyâ 109
tevellev : dönerler

21-Enbiyâ 109
fe kul : o zaman de

21-Enbiyâ 109
âzentu-kum : size ilân ettim, bildirdim

21-Enbiyâ 109
alâ sevâin : eşitlik üzere, eşit olarak

21-Enbiyâ 109
ve in edrî : ve eğer bilseydim (bilmiyorum)

21-Enbiyâ 109
e karîbun : yakın mı

21-Enbiyâ 109
em : yoksa, veya

21-Enbiyâ 109
tûadûne : vaadolundunuz

21-Enbiyâ 110
inne-hu : muhakkak o

21-Enbiyâ 110
ya'lemu : bilir

21-Enbiyâ 110
el cehre : cehrolan, açıkça söylenen

21-Enbiyâ 110
min el kavli : söz(ler)den

21-Enbiyâ 110
ve ya'lemu : ve o bilir

21-Enbiyâ 110
tektumûne : ketmediyorsunuz, saklıyorsunuz, gizliyorsunuz

21-Enbiyâ 111
ve in edrî : ve eğer bilsem (bilmiyorum)

21-Enbiyâ 111
lealle-hu : umulur ki o, belki o

21-Enbiyâ 111
fitnetun : bir fitnedir, bir imtihandır

21-Enbiyâ 111
lekum : size, sizin için

21-Enbiyâ 111
ve metâun : ve bir metadır, faydalanmadır

21-Enbiyâ 112
kâle : dedi

21-Enbiyâ 112
bi el hakkı : hak ile

21-Enbiyâ 112
ve rabbu-nâ : ve bizim Rabbimiz

21-Enbiyâ 112
er rahmânu : Rahmân'dır

21-Enbiyâ 112
el musteânu \n(istiâne) : yardım istenen, istenilen \n: (yardım istedi)

21-Enbiyâ 112
tasıfûne : siz vasıflandırıyorsunuz

22-Hac 1
yâ eyyuhâ : ey

22-Hac 1
en nâsu : insanlar

22-Hac 1
ittekû (nâsu ittekû) : takva sahibi olun

22-Hac 1
rabbe-kum : sizin Rabbiniz

22-Hac 1
inne : muhakkak

22-Hac 1
zelzelete : sarsılma, şiddetli sarsıntı

22-Hac 1
es sâati : saat

22-Hac 1
şey'un : bir şey

22-Hac 2
yevme : gün

22-Hac 2
teravne-hâ : onu görürsünüz

22-Hac 2
tezhelu : unutup bırakır, ilgilenemez

22-Hac 2
erdaat : emzirdi

22-Hac 2
ve tedau : ve bırakır, doğurur

22-Hac 2
hamle-hâ : onu taşıdı (taşıdığı)

22-Hac 2
ve terâ : ve görürsün

22-Hac 2
en nâse : insanlar

22-Hac 2
ve mâ hum bi : ve onlar değiller

22-Hac 2
ve lâkinne : ve lâkin, fakat

22-Hac 2
azâballâhi (azâbe allâhi) : Allah'ın azabı

22-Hac 2
şedîdun : (çok) şiddetli

22-Hac 3
ve min en nâsi : ve insanlardan (bir kısmı)

22-Hac 3
men : kim, kimse(ler) (vardır)

22-Hac 3
ve yettebiu : ve tâbî olur

22-Hac 3
kulle : her, hepsi, bütün

22-Hac 3
şeytânin : şeytan

22-Hac 3
merîdin : çok azgın

22-Hac 4
kutibe : yazıldı

22-Hac 4
aleyhi : ona, onun üzerine

22-Hac 4
enne-hu : onun olduğu

22-Hac 4
men : kim

22-Hac 4
tevellâ-hu : ona döndü

22-Hac 4
fe : böylece, o zaman

22-Hac 4
enne-hu : muhakkak onu

22-Hac 4
ve yehdî-hi : ve onu ulaştırır, götürür

22-Hac 4
azâbi es saîri : cehennem azabı

22-Hac 5
yâ eyyuhâ en nâsu : ey insanlar

22-Hac 5
min el ba'si : beas edilmekten, tekrar diriltilmekten

22-Hac 5
fe : o zaman, oysa

22-Hac 5
summe : sonra

22-Hac 5
min nutfetin : nutfeden, bir damla sudan

22-Hac 5
summe : sonra

22-Hac 5
muhallekatin : halkedilmiş, yaradılışı şekillendirilmiş

22-Hac 5
ve gayri muhallekatin : ve yaradılışı tamamlanmamış, şekillendirilmemiş

22-Hac 5
li nubeyyine : beyan etmemiz için, beyan edelim diye

22-Hac 5
lekum : size

22-Hac 5
ve nukırru \n(karre) \n(ekarri) : ve durdururuz, tutarız \n: (yerleşti, karar kıldı, durdu) \n: (ikrar ettirdi, durdurdu)

22-Hac 5
fî el erhâmi : rahîmlerde

22-Hac 5
mâ neşâu : dilediğimiz şeyi

22-Hac 5
ilâ ecelin : bir süreye kadar

22-Hac 5
musemmen : belirlenmiş (isimlendirilmiş)

22-Hac 5
summe : sonra

22-Hac 5
tıflen : çocuk (bebek) olarak

22-Hac 5
summe : sonra

22-Hac 5
li teblugû : erişmeniz (ulaşmanız) için

22-Hac 5
eşudde-kum : sizin en kuvvetli (erginlik) çağınız

22-Hac 5
ve min-kum men : ve sizden bir kısmınız

22-Hac 5
yuteveffâ : vefat ettirilir

22-Hac 5
ve min-kum men : ve sizden bir kısmınız

22-Hac 5
ilâ erzeli el umuri : ömrünün en rezil çağına, ihtiyarlık çağına

22-Hac 5
li keylâ ya'leme : bilmemesi için

22-Hac 5
şey'an : bir şey

22-Hac 5
ve terâ el arda : ve arzı (yeryüzünü) görürsün

22-Hac 5
hâmideten : kurumuş olarak

22-Hac 5
fe : böylece, fakat

22-Hac 5
enzelnâ : indirdik

22-Hac 5
aleyhâ : onun üzerine, ona

22-Hac 5
el mâe : su

22-Hac 5
ihtezzet : hareketlendi

22-Hac 5
ve rabet : ve kabardı (hacmi arttı)

22-Hac 5
ve enbetet : ve (bitki) yetiştirdi

22-Hac 5
zevcin : çift

22-Hac 5
behîcin : güzel

22-Hac 6
zâlike : o, işte o, işte bu

22-Hac 6
bi enne allâhe : muhakkak ki Allah

22-Hac 6
huve : o

22-Hac 6
el hakku : hak, gerçek

22-Hac 6
ve enne-hu : ve muhakkak ki o

22-Hac 6
el mevtâ : ölüler

22-Hac 6
ve enne-hu : ve muhakkak o

22-Hac 6
kulli şey'in : herşey

22-Hac 7
ve enne : ve muhakkak

22-Hac 7
es sâate : o saat

22-Hac 7
âtiyetun : gelecektir

22-Hac 7
lâ raybe : şüphe yok

22-Hac 7
ve enne allâhe : ve muhakkak Allah

22-Hac 7
yeb'asu : beas edecek, diriltecek

22-Hac 7
men : kim, kimse(ler)

22-Hac 7
el kubûri : kabirler

22-Hac 8
ve min en nâsi : ve insanlardan

22-Hac 8
men : kim, kimse(ler)

22-Hac 8
ve lâ huden : ve hidayet eden, hidayetçi

22-Hac 8
ve lâ kitâbin : ve bir kitap olmadan

22-Hac 9
sâniye ıtfi-hî : ona yan çizer, kibirlenip onu eğip büker

22-Hac 9
li yudılle : saptırmak için

22-Hac 9
an sebîli allâhi : Allah'ın yolundan

22-Hac 9
lehu : ona, onun için (vardır)

22-Hac 9
fî ed dunyâ : dünyada

22-Hac 9
ve nuzîku-hu : ve ona tattıracağız

22-Hac 9
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

22-Hac 9
azâbe : azap

22-Hac 9
el harîkı : yakıcı

22-Hac 10
zâlike : o, işte o, işte bu

22-Hac 10
kaddemet : takdim etti

22-Hac 10
yedâke : senin iki elin

22-Hac 10
ve enne allâhe : ve muhakkak Allah

22-Hac 10
leyse : değil

22-Hac 10
li el abîdi : abidler için, Allah'a kul olanlar için

22-Hac 11
ve min en nâsi : ve insanlardan

22-Hac 11
men : kim, kimse(ler)

22-Hac 11
ya'budu allâhe : Allah'a ibadet eder

22-Hac 11
fe : o zaman, böylece

22-Hac 11
in asâbe-hu : eğer ona isabet ederse

22-Hac 11
ıtmeenne : tatmin olur

22-Hac 11
ve in asâbet-hu : ve eğer ona isabet ederse

22-Hac 11
fitnetun : bir fitne

22-Hac 11
inkalebe : döner

22-Hac 11
alâ vechi-hî : yüzü üzerine, yüz geri

22-Hac 11
hasire ed dunyâ : dünya hüsrandadır

22-Hac 11
ve el âhırete : ve ahiret

22-Hac 11
zâlike : o, bu, işte bu

22-Hac 11
huve : o

22-Hac 11
el husrânu : hüsran

22-Hac 11
el mubînu : apaçık

22-Hac 12
yed'û : dua ederler

22-Hac 12
lâ yedurru-hû : ona zarar vermez

22-Hac 12
ve mâ : ve şey(ler)

22-Hac 12
lâ yenfeu-hu : ona yarar, fayda vermez

22-Hac 12
zâlike : o, bu, işte bu

22-Hac 12
huve : o

22-Hac 12
ed dalâlu : dalâlet

22-Hac 12
el baîdu : uzak

22-Hac 13
yed'û : dua ederler

22-Hac 13
le men : gerçekten (o) kimse(ler)

22-Hac 13
min nef'ı-hî : onun faydasından

22-Hac 13
le bi'se : ne kötü

22-Hac 13
el mevlâ : mevlâ, dost, yardımcı

22-Hac 13
ve le bi'se : ve ne kötü

22-Hac 13
el aşîru : arkadaş

22-Hac 14
inne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 14
ellezîne âmenû : âmenû olanlar (Allah'a ulaşmayı dileyenler)

22-Hac 14
ve amilû es sâlihâti : ve amilüssalihat yapanlar, salih ameller (nefs tezkiyesi) yapanlar

22-Hac 14
cennâtin : cennetler

22-Hac 14
tecrî : akar

22-Hac 14
el enhâru : nehirler

22-Hac 14
inne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 14
yef'alu : yapar

22-Hac 15
men : kim

22-Hac 15
kâne : oldu

22-Hac 15
yezunnu : zanneder

22-Hac 15
en len yensure-hu : ona asla yardım etmez

22-Hac 15
fî ed dunyâ : dünyada

22-Hac 15
ve el âhıreti : ve ahiret

22-Hac 15
felyemdud (fe li yemdud) : böylece, o zaman uzatsın

22-Hac 15
bi sebebin : sebebi, vesileyi, aracı (bir irtibat vesilesini)

22-Hac 15
ilâ es semâi : semaya

22-Hac 15
summe : sonra

22-Hac 15
felyenzur (fe li yenzur) : o zaman baksın

22-Hac 15
hel : mı

22-Hac 15
yuzhibenne : giderir

22-Hac 15
keydu-hu : onun tuzağı, hilesi

22-Hac 16
ve kezâlike : ve işte böylece

22-Hac 16
enzelnâ-hu : onu indirdik

22-Hac 16
beyyinâtin : beyyineler, açıkça, apaçık

22-Hac 16
ve ennallâhe (enne allâhe) : ve muhakkak Allah

22-Hac 16
yehdî : hidayete erdirir

22-Hac 16
men yurîdu : dilediği kimseyi, dilediğini

22-Hac 17
inne ellezîne : gerçekten, muhakkak o kimseler, onlar

22-Hac 17
âmenû : âmenû olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler

22-Hac 17
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

22-Hac 17
ve es sâbiîne : ve yıldızlara tapanlar

22-Hac 17
ve en nasârâ : ve hrıstiyanlar

22-Hac 17
ve el mecûse : ve ateşe tapanlar

22-Hac 17
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

22-Hac 17
eşrekû : şirk koşarlar

22-Hac 17
inne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 17
beyne-hum : onların araları

22-Hac 17
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

22-Hac 17
inne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 17
kulli şey'in : herşey

22-Hac 17
şehîdun : şahittir

22-Hac 18
e lem tera : görmedin mi (görmüyor musun)

22-Hac 18
enne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 18
yescudu : secde ederler, ediyorlar

22-Hac 18
lehu : onun için

22-Hac 18
men : kim, kimse

22-Hac 18
fî es semâvâti : semalarda

22-Hac 18
ve men fî el ardı : ve yeryüzünde

22-Hac 18
ve eş şemsu : ve güneş

22-Hac 18
ve el kameru : ve ay

22-Hac 18
ve en nucûmu : ve yıldızlar

22-Hac 18
ve el cibâlu : ve dağlar

22-Hac 18
ve eş şeceru : ve ağaçlar

22-Hac 18
ve ed devabbu : ve (yürüyen) hayvanlar

22-Hac 18
ve kesîrun : ve çoğu

22-Hac 18
min en nâsi : insanlardan

22-Hac 18
ve kesîrun : ve çoğu

22-Hac 18
aleyhi : onların üzerine

22-Hac 18
el azâbu : azap

22-Hac 18
ve men : ve kim, kimse

22-Hac 18
yuhinillâhu (vehene) : Allah zayıf düşürür (alçaltır) (zayıf düşürdü)

22-Hac 18
fe : böylece

22-Hac 18
lehu : onun için

22-Hac 18
inne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 18
yef'alu : yapar

22-Hac 18
mâ yeşâu : dilediği şeyi

22-Hac 19
ıhtesamû : mücâdele ettiler

22-Hac 19
fe ellezîne : o kimseler ki

22-Hac 19
keferû : inkâr ettiler

22-Hac 19
lehum : onlara, onlar için

22-Hac 19
min fevkı : üstünden

22-Hac 19
el hamîmu : kaynar su

22-Hac 20
yusheru : eritilecek

22-Hac 20
ve el culûdu : ve derileri, ciltleri

22-Hac 21
ve lehum : ve onlar için (vardır)

22-Hac 22
kullemâ : her sefer

22-Hac 22
erâdû : istediler

22-Hac 22
en yahrucû : çıkmak

22-Hac 22
ve zûkû : ve tadın

22-Hac 22
azâb el harîkı : yakıcı azap

22-Hac 23
inne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 23
yudhılu ellezîne : o kimseleri dahil eder

22-Hac 23
âmenû : âmenû olanlar (Allah'a ulaşmayı dileyenler)

22-Hac 23
ve amilu es sâlihâti : ve salih ameller işleyenler, nefs tezkiyesi yapanlar

22-Hac 23
cennâtin : cennetler

22-Hac 23
tecrî min tahti-hâ : onun altından akar

22-Hac 23
el enhâru : nehirler

22-Hac 23
yuhallevne : süslenirler

22-Hac 23
fîhâ min esâvira : orada bileziklerden

22-Hac 23
min zehebin : altından

22-Hac 23
ve lu'luen : ve inciler

22-Hac 23
ve libâsu-hum : ve onların elbiseleri

22-Hac 24
ve hudû : ve hidayet edildiler (yöneltildiler, ulaştırıldılar)

22-Hac 24
ilâ et tayyibî : temize, iyiye, güzele

22-Hac 24
min el kavli : sözden (sözün)

22-Hac 24
ve hudû : ve hidayet edildiler (yöneltildiler, ulaştırıldılar)

22-Hac 24
ilâ sırât el hamîdi : hamid olan yola

22-Hac 25
inne ellezîne : muhakkak o kimseler, onlar

22-Hac 25
keferû : inkâr ettiler, kâfir oldular

22-Hac 25
ve yasuddûne : ve alıkoyarlar, men ederler

22-Hac 25
an sebîli allâhi : Allah'ın yolundan

22-Hac 25
ve el mescidi el harâmi : ve Mescid-i Haram, Kâbe

22-Hac 25
ellezî : ki o, ki onu

22-Hac 25
cealnâ-hu : onu kıldık

22-Hac 25
li en nâsi : insanlar için, insanlara

22-Hac 25
sevâen : müsavi, eşit, eşit olarak

22-Hac 25
el âkıfu : devamlı kalanlar, devamlı ikamet edenler

22-Hac 25
fî-hi (el âkıfu fîhi) : orada (yerliler)

22-Hac 25
ve el bâdı : ve çölden gelenler, dışardan gelenler

22-Hac 25
ve men yurid : ve kim ister(se), isteyen kimse(ler)

22-Hac 25
elîmin : elîm, acı

22-Hac 26
ve iz bevve'nâ : ve indirdiğimiz (gösterdiğimiz) zaman

22-Hac 26
li ibrâhîme : İbrâhîm'e

22-Hac 26
mekâne el beyti : evin mekânı, Kâbe'nin yeri

22-Hac 26
en lâ tuşrik : senin şirk koşmaman

22-Hac 26
şey'en : bir şey

22-Hac 26
ve tahhir : ve temizle, temiz tut

22-Hac 26
beytiye : benim evimi

22-Hac 26
li et tâifîne : tavaf edenler için

22-Hac 26
ve el kâimîne : ve kaim olanlar, ayakta duranlar

22-Hac 26
ve er rukkai : ve rükû edenler

22-Hac 26
es sucûdi : secde edenler

22-Hac 27
ve ezzin : ve ilân et

22-Hac 27
fî en nâsi : insanların arasında

22-Hac 27
bi el hacci : haccı

22-Hac 27
ye'tû-ke : sana gelsinler

22-Hac 27
ricâlen : yaya olarak

22-Hac 27
ve alâ : ve üzerinde

22-Hac 27
ye'tîne : gelirler

22-Hac 27
feccin : dağ yolu

22-Hac 28
li yeşhedû : şahit olsunlar

22-Hac 28
menâfia : menfaat, fayda, yarar

22-Hac 28
lehum : onlar için (vardır)

22-Hac 28
ve yezkur ismi allâhi : ve Allah'ın ismini ansınlar

22-Hac 28
fî eyyâmin : günlerde

22-Hac 28
rezaka-hum : onlara rızık verdi

22-Hac 28
min behîmeti el en'âmi : yürüyen (dört ayaklı) hayvanlardan

22-Hac 28
fe : artık, böylece

22-Hac 28
ve at'ımû : ve doyurunuz

22-Hac 28
el bâise el fakîre : muhtaç fakir

22-Hac 29
summe : sonra

22-Hac 29
el yakdû : kada etsinler, yerine getirsinler (gidersinler)

22-Hac 29
tefese-hum : kirlerini

22-Hac 29
ve li yûfû : ve ifa etsinler, yerine getirsinler

22-Hac 29
ve li yettavvefû : ve tavaf etsinler

22-Hac 29
bi el beyti el atîkı : Beyt-i Atik'i, eski (ilk) ev, Kâbe

22-Hac 30
zâlike : işte böyle

22-Hac 30
ve men yuazzım : ve kim hürmet ederse, yüceltirse

22-Hac 30
fe : böylece, artık

22-Hac 30
huve : o

22-Hac 30
lehu : onun için

22-Hac 30
inde rabbi-hi : Rabbinin katında

22-Hac 30
ve uhıllet : ve helâl kılındı

22-Hac 30
lekum : sizin için, size

22-Hac 30
el en'âmu : büyükbaş hayvanlar

22-Hac 30
aleykum : size

22-Hac 30
fe ictenibû : artık, bundan sonra içtinap edin, kaçının

22-Hac 30
er ricse : pis (olan)

22-Hac 30
min el evsâni : putlardan

22-Hac 30
ve ictenibû : ve içtinap edin, kaçının

22-Hac 30
kavle : söz

22-Hac 30
ez zûri : yalan

22-Hac 31
hunefâe : hanifler

22-Hac 31
gayre : başka, değil, olmayan

22-Hac 31
muşrikîne : şirk koşanlar

22-Hac 31
ve men yuşrik : ve kim şirk koşarsa

22-Hac 31
fe : o zaman

22-Hac 31
ke ennemâ : sanki, gibi

22-Hac 31
harre : (yüksekten) düştü

22-Hac 31
min es semâi : semadan

22-Hac 31
fe : böylece

22-Hac 31
et tayru : kuş

22-Hac 31
ev : veya

22-Hac 31
tehvî bi-hi : onu indirir

22-Hac 31
er rîhu : rüzgâr

22-Hac 31
mekânin : mekân, yer

22-Hac 32
zâlike : işte, böylece

22-Hac 32
ve men yuazzım : ve kim yüceltir, hürmet eder

22-Hac 32
şeâire allâhi : Allah'ın şiarları, emirleri, farzları

22-Hac 32
fe : böylece, o zaman

22-Hac 32
inne-hâ : muhakkak o

22-Hac 32
el kulûbi : kalpler

22-Hac 33
lekum : sizin için

22-Hac 33
menâfiu : menfaatler, yararlar, faydalar

22-Hac 33
ilâ ecelin : bir süreye kadar

22-Hac 33
musemmen : belirlenmiş, belirli

22-Hac 33
summe : sonra

22-Hac 33
ilâ el beyti el atîki : Beyt-i Atik (eski ev)'e, Kâbe'ye

22-Hac 34
ve li kulli : ve bütün, hepsi için

22-Hac 34
ummetin : ümmet, toplum

22-Hac 34
cealnâ : biz kıldık

22-Hac 34
menseken : mensek, usul

22-Hac 34
li yezkurû isme allâhi : Allah'ın ismini zikretsinler

22-Hac 34
min behîmeti : yürüyen (dört ayaklı) hayvanlardan (deve, koyun, sığır cinsinden)

22-Hac 34
el en'âmi : hayvanlar

22-Hac 34
fe : böylece, artık

22-Hac 34
fe : artık, böylece

22-Hac 34
lehu : ona

22-Hac 34
eslimû : teslim olun

22-Hac 34
ve beşşir : ve müjdele

22-Hac 34
el muhbitîne : muhbitler, kalplerine ihbat konmuş olanlar

22-Hac 35
ellezîne : onlar, o kimseler

22-Hac 35
izâ zukire allâhu : Allah zikredildiği zaman

22-Hac 35
vecilet : titrer

22-Hac 35
ve es sâbirîne : ve sabredenler

22-Hac 35
mâ esâbe-hum : onlara isabet eden şeyler, musîbetler

22-Hac 35
ve el mukîmi es salâti : ve namazı ikame edenler

22-Hac 35
ve mimmâ (min mâ) : ve şeylerden

22-Hac 35
yunfikûne : infâk ederler

22-Hac 36
ve el budne : deve ve sığır cinsi hayvanlar

22-Hac 36
cealnâ-hâ : onu kıldık

22-Hac 36
lekum : sizin için (vardır)

22-Hac 36
min şeâiri allâhi : Allah'ın şiarından (emirlerinden, farzlarından)

22-Hac 36
lekum : sizin için (vardır)

22-Hac 36
fezkurûsmallâhi : öyleyse Allah'ın adını zikredin

22-Hac 36
aleyhâ : onun üzerine

22-Hac 36
savâffe : saf halinde duranlar

22-Hac 36
fe : artık, o zaman, öyleyse

22-Hac 36
izâ vecebet : düştüğü zaman

22-Hac 36
fe : artık, o zaman, öyleyse

22-Hac 36
ve at'ımû : ve doyurun, yedirin

22-Hac 36
el kânia : kanaatkâr olan, istemeyen

22-Hac 36
ve el mu'terra : ve isteyen

22-Hac 36
kezâlike : işte böyle, böylece

22-Hac 36
lekum : sizin için, size

22-Hac 36
lealle-kum : umulur ki böylece siz

22-Hac 36
teşkurûne : şükredersiniz

22-Hac 37
len yenâle allâhe : asla Allah'a ulaşmaz

22-Hac 37
ve lâ dimâu-hâ (dem) : ve kanları olmaz (kan)

22-Hac 37
ve lâkin : ve ancak, fakat

22-Hac 37
yenâlu-hu : ona ulaşır

22-Hac 37
et takvâ : takva

22-Hac 37
kezâlike : işte böyle

22-Hac 37
lekum : sizin için

22-Hac 37
li tukebbirû allâhe : Allah'ı tekbir etmeniz için

22-Hac 37
mâ hedâ-kum : sizi hidayete erdirdiği şey

22-Hac 37
ve beşşir : ve müjdele

22-Hac 37
el muhsinîne : muhsinler (Allah'a teslim olanlar)

22-Hac 38
inne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 38
an ellezîne : kimselerden, onlardan

22-Hac 38
âmenû : âmenû olanlar (Allah'a ulaşmayı dileyenler)

22-Hac 38
inne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 38
kulle : hepsi, bütün

22-Hac 38
kefûrin : kâfirler

22-Hac 39
uzine : izin verildi

22-Hac 39
li ellezîne : o kimselere, onlara

22-Hac 39
yukâtelûne : savaşıyorlar

22-Hac 39
bi enne-hum : onların olması sebebiyle

22-Hac 39
ve inne allâhe : ve muhakkak Allah

22-Hac 39
le : mutlaka, elbette

22-Hac 40
ellezîne : o kimseler, onlar

22-Hac 40
en yekûlû : demeleri

22-Hac 40
ve lev lâ : ve eğer olmasaydı

22-Hac 40
def'ullâhi en nâse : Allah'ın insanları defetmesi

22-Hac 40
le : elbette, mutlaka

22-Hac 40
huddimet : yıkıldı, harap oldu

22-Hac 40
ve biyaun : ve (hristiyanların) kiliseleri

22-Hac 40
ve salavâtun : ve (yahudilerin) havraları

22-Hac 40
ve mesâcidu : ve (müslümanların) mescidleri

22-Hac 40
yuzkeru : zikredilir

22-Hac 40
fîhesmullâhi (fîhâ ismullâhi) : içinde Allah'ın ismi

22-Hac 40
kesîran : çok

22-Hac 40
ve le : ve mutlaka

22-Hac 40
yansurennallâhu : Allah yardım eder

22-Hac 40
men : kişi, kimse

22-Hac 40
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

22-Hac 40
le : elbette

22-Hac 41
ellezîne : o kimseler, onlar

22-Hac 41
mekkennâ-hum : onlara imkân verdik

22-Hac 41
fî el ardı : yeryüzünde

22-Hac 41
ekâmû es salâte : namazı ikame ettiler (ederler, kılarlar)

22-Hac 41
ve âtevu ez zekâte : ve zekâtı verdiler (verirler)

22-Hac 41
ve emerû : ve emrettiler (emrederler)

22-Hac 41
bi el ma'rûfi : irfan ile

22-Hac 41
ve nehev : ve nehyettiler (nehyederler, yasaklarlar)

22-Hac 41
an el munkeri : münkerden, inkârdan, kötülükten

22-Hac 41
ve li allâhi : ve Allah'a aittir

22-Hac 41
âkıbetu : sonu

22-Hac 41
el umûri : işler

22-Hac 42
ve in : ve eğer, ise

22-Hac 42
yukezzibû-ke : seni yalanlıyorlar

22-Hac 42
fe : o zaman

22-Hac 42
kezzebet : yalanladı

22-Hac 42
kable-hum : onlardan önce

22-Hac 42
ve âdun : ve Adn (kavmi)

22-Hac 42
ve semûdun : ve Semud (kavmi)

22-Hac 43
ve kavmu ibrâhîme : ve İbrâhîm kavmi

22-Hac 43
ve kavmu lûtın : ve Lut kavmi

22-Hac 44
ve ashâbu medyene : ve Medyen halkı

22-Hac 44
ve kuzzibe : ve yalanlandı

22-Hac 44
fe emleytu : o zaman mühlet verdim

22-Hac 44
li el kâfirîne : inkâr edenlere, kâfirlere

22-Hac 44
summe : sonra

22-Hac 44
ehaztu-hum : onları aldım, yakaladım

22-Hac 44
fe : o zaman, o taktirde

22-Hac 44
keyfe kane : nasıl oldu

22-Hac 44
nekîri : cezalandırmam

22-Hac 45
fe ke eyyin : böylece niceleri gibi

22-Hac 45
min karyetin : ülkelerden

22-Hac 45
ehleknâ-hâ : onu helâk ettik

22-Hac 45
ve hiye : ve o

22-Hac 45
zâlimetun : zalimler

22-Hac 45
fe hiye : artık o

22-Hac 45
hâviyetun alâ : üzerine çökmüş, yıkılmış

22-Hac 45
ve bi'rin : ve kuyu

22-Hac 45
ve kasrın : ve köşkler, saraylar

22-Hac 45
meşîdin : yüksek bina

22-Hac 46
e fe lem yesîrû : dolaşmadılar mı (dolaşmıyorlar mı, gezmiyorlar mı)

22-Hac 46
fî el ardı : yeryüzünde

22-Hac 46
fe tekûne : o zaman olur

22-Hac 46
lehum : onların

22-Hac 46
ya'kılûne : akıl ederler

22-Hac 46
ev : veya

22-Hac 46
yesmeûne : işitirler

22-Hac 46
fe inne-hâ : fakat o

22-Hac 46
el ebsâru : gözler

22-Hac 46
ve lâkin : ve lâkin, fakat

22-Hac 46
el kulûbu : kalpler

22-Hac 46
elletî : o ki

22-Hac 46
fî es sudûri (es sadru) : sinelerde, göğüslerde (göğüs)

22-Hac 47
ve yesta'cilûne-ke : ve senden acele (olarak) istiyorlar

22-Hac 47
bi el azâbi : azabı

22-Hac 47
ve len yuhlife allâhu : ve Allah asla dönmez (mutlaka yerine getirir)

22-Hac 47
va'de-hu : onun vaadi

22-Hac 47
ve inne : ve muhakkak

22-Hac 47
yevmen : bir gün

22-Hac 47
inde : yanında, katında

22-Hac 47
rabbi-ke : senin Rabbin

22-Hac 47
ke : gibi

22-Hac 47
elfi : 1000 (bin)

22-Hac 47
senetin : sene

22-Hac 47
teuddûne : saydığınız, sayıyorsunuz (adetlendiriyorsunuz)

22-Hac 48
ve ke eyyin : ve niceleri gibi

22-Hac 48
min karyetin : ülkelerden

22-Hac 48
emleytu : mühlet verdim

22-Hac 48
lehâ : ona

22-Hac 48
ve hiye : ve o

22-Hac 48
zâlimetun : zalimler

22-Hac 48
summe : sonra

22-Hac 48
ehaztu-hâ : onu aldım (yakaladım)

22-Hac 48
ve ileyye : ve bana

22-Hac 48
el masîru : dönüş

22-Hac 49
yâ eyyuhâ en nâsu : ey insanlar

22-Hac 49
innemâ : ancak, yalnız, sadece

22-Hac 49
ene : ben

22-Hac 49
lekum : size, sizin için

22-Hac 49
nezîrun : nezir, uyarıcı

22-Hac 50
fe : o zaman,

22-Hac 50
ellezîne : o kimseler, onlar

22-Hac 50
âmenû : âmenû olan, Allah'a ulaşmayı dileyen

22-Hac 50
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi)

22-Hac 50
lehum magfiretun : onlar için mağfiret

22-Hac 50
ve rızkun : ve rızık

22-Hac 50
kerîmun : kerim, bol, temiz, helâl

22-Hac 51
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

22-Hac 51
seav : çalıştı, çaba harcadı

22-Hac 51
muâcizîne : aciz bırakanlar

22-Hac 51
ulâike : işte onlar

22-Hac 51
ashâbu el cehîmi : cehennem ehlidir (halkıdır)

22-Hac 52
ve mâ erselnâ : ve göndermedik

22-Hac 52
min kabli-ke : senden önce

22-Hac 52
min resûlin : resûlden

22-Hac 52
ve lâ nebiyyin : ve bir nebî, bir peygamber yoktur

22-Hac 52
izâ temennâ : temenni ettiği zaman, dilediği zaman

22-Hac 52
elka eş şeytânu : şeytan ilka eder, ulaştırır

22-Hac 52
fî umniyyeti-hî : onun dileğinin, temennisinin içine

22-Hac 52
fe yensehu allâhu : o zaman Allah kaldırır, iptal eder, nesheder

22-Hac 52
eş şeytânu : şeytan

22-Hac 52
summe : sonra

22-Hac 52
vallâhu (ve allahu) : ve Allah

22-Hac 53
li yec'ale : kılmak içindir

22-Hac 53
eş şeytânu : şeytan

22-Hac 53
fitneten : fitne, imtihan

22-Hac 53
li ellezîne : o kimseler için

22-Hac 53
ve el kâsiyeti : ve kasiyet, kararma

22-Hac 53
ve inne : ve muhakkak

22-Hac 53
ez zâlimîne : zalimler

22-Hac 53
le : mutlaka, gerçekten, elbette

22-Hac 54
ve li ya'leme : ve bilmeleri için

22-Hac 54
ellezîne : o kimseler, onlar

22-Hac 54
ûtu el ılme : ilim verildi

22-Hac 54
ennehu : onun olduğu

22-Hac 54
el hakku : hak

22-Hac 54
min rabbi-ke : senin Rabbinden

22-Hac 54
fe yu'minû : böylece îmân ederler

22-Hac 54
fe tuhbite \n(ahbete) : böylece ihbat eder, mutmain olur \n: (huşû duydu, mutmain oldu)

22-Hac 54
lehu : ona

22-Hac 54
ve innallâhe (inne allâhe) : ve muhakkak Allah

22-Hac 54
le : elbette, mutlaka

22-Hac 54
ellezîne âmenû : âmenû olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler

22-Hac 55
ve lâ yezâlu : ve zail olmaz (devam eder)

22-Hac 55
ellezîne keferû : inkâr eden kimseler

22-Hac 55
fî miryetin : şüphe içinde, şüphede

22-Hac 55
te'tiye-hum : onlara gelir

22-Hac 55
es sâatu : o saat (kıyâmet saati)

22-Hac 55
bagteten : ansızın

22-Hac 55
ev : veya

22-Hac 55
ye'tiye-hum : onlara gelir

22-Hac 55
yevmin : bir günün

22-Hac 56
el mulku : mülk, saltanat, idare

22-Hac 56
yevme izin : izin günü

22-Hac 56
beyne-hum : onların arasında

22-Hac 56
fe : o zaman

22-Hac 56
ellezîne âmenû : âmenû olan (Allah'a ulaşmayı dileyen) kimseler

22-Hac 56
ve amilû es sâlihâti : ve salih (nefsi tezkiye edici) ameller yapanlar

22-Hac 56
fî cennâtin naîmi : naim cennetlerinde

22-Hac 57
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

22-Hac 57
keferû : inkâr ettiler

22-Hac 57
ve kezzebû : ve yalanladılar

22-Hac 57
fe : böylece

22-Hac 57
ulâike : işte onlar

22-Hac 57
lehum : onlar için, onlara (vardır)

22-Hac 58
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

22-Hac 58
hâcerû : hicret ettiler

22-Hac 58
fî sebîli allâhi : Allah'ın yolunda

22-Hac 58
summe : sonra

22-Hac 58
ev : veya

22-Hac 58
le yerzukanne-hum : mutlaka onları rızıklandıracaktır

22-Hac 58
rızkan hasenen : güzel bir rızık

22-Hac 58
ve inne allâhe : ve muhakkak Allah

22-Hac 58
le huve : mutlaka odur

22-Hac 58
er râzikîne : rızık verenler

22-Hac 59
le yudhılenne-hum : muhakkak onları dahil edecektir, girdirecektir

22-Hac 59
mudhalen : dahil edilen yer, mekân

22-Hac 59
yerdavne-hu : ondan razı olurlar

22-Hac 59
ve inne allâhe : ve muhakkak Allah

22-Hac 59
le : mutlaka, elbette

22-Hac 60
zâlike : işte bu, işte böyle

22-Hac 60
ve men : ve kim

22-Hac 60
âkabe : ikab etti, karşılık verdi, ceza verdi

22-Hac 60
ûkıbe : ikab edildi, cezalandırıldı, haksızlık yapıldı

22-Hac 60
summe : sonra

22-Hac 60
bugıye : azgınlık yapıldı, haksızlık yapıldı (haklarına tecavüz edildi)

22-Hac 60
aleyhi : ona

22-Hac 60
le yansuru enne-hu allâhu : mutlaka Allah ona yardım eder

22-Hac 60
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

22-Hac 60
le : mutlaka, elbette

22-Hac 61
zâlike : bu, işte böyle

22-Hac 61
bi enne : sebebiyle, çünkü

22-Hac 61
allâhe : Allah

22-Hac 61
el leyle : gece

22-Hac 61
fî en nehâri : gündüzün içine

22-Hac 61
ve yûlicu : ve girdirir, sokar

22-Hac 61
en nehâre : gündüz

22-Hac 61
fî el leyli : gecenin içine

22-Hac 61
ve enne allâhe : ve muhakkak Allah

22-Hac 61
semîun : en iyi işitendir

22-Hac 62
zâlike : bu, işte böyle

22-Hac 62
bi enne : sebebiyle, çünkü

22-Hac 62
allâhe : Allah

22-Hac 62
huve : o

22-Hac 62
el hakku : hakk

22-Hac 62
ve enne : ve muhakkak

22-Hac 62
yed'ûne : dua ediyorlar, tapıyorlar

22-Hac 62
huve : o

22-Hac 62
el bâtılu : bâtıl

22-Hac 62
ve enne allâhe : ve muhakkak Allah

22-Hac 62
huve : o

22-Hac 62
el aliyyu : âli, yüce

22-Hac 62
el kebîru : kebir, büyük

22-Hac 63
e lem tere : görmedin mi

22-Hac 63
enne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 63
enzele : indirdi

22-Hac 63
min es semâi : semadan

22-Hac 63
mâen : su

22-Hac 63
fe tusbihu : böylece olur

22-Hac 63
el ardu : yeryüzü

22-Hac 63
muhdarreten : yeşermiş, yeşillenmiş

22-Hac 63
inne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 64
lehu : onun, ona ait

22-Hac 64
fî es semâvâti : semalarda

22-Hac 64
ve mâ : ve şey(ler)

22-Hac 64
fî el ardı : yeryüzünde

22-Hac 64
ve inne allâhe : ve muhakkak Allah

22-Hac 64
le huve : mutlaka o

22-Hac 64
el ganiyyu : gani, mustağni, hiçbir şeye ihtiyacı olmayan

22-Hac 64
el hamîdu : hamdedilen

22-Hac 65
e lem tere : görmedin mi

22-Hac 65
enne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 65
lekum : sizin için, size

22-Hac 65
fî el ardı : arzda, yeryüzünde

22-Hac 65
ve el fulke : ve gemiler

22-Hac 65
tecrî : akar, akıp gider

22-Hac 65
fî el bahri : denizde

22-Hac 65
bi emri-hi : onun emriyle

22-Hac 65
ve yumsiku \n(emseke) : ve tutar \n: (tuttu)

22-Hac 65
es semâe : sema

22-Hac 65
en tekaa : düşmek

22-Hac 65
alel ardı (alâ el ardı) : arz üzerine, yeryüzü üzerine

22-Hac 65
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

22-Hac 65
bi en nâsi : insanlara

22-Hac 65
le raûfun : çok şefkatli

22-Hac 66
ve huve ellezî : ve o ki

22-Hac 66
summe : sonra

22-Hac 66
inne : muhakkak

22-Hac 66
el insâne : insan

22-Hac 66
le : gerçekten

22-Hac 66
kefûrun : çok nankördür

22-Hac 67
li kulli ummetin : bütün ümmetler için

22-Hac 67
cealnâ : kıldık

22-Hac 67
menseken : mensek, şeriat

22-Hac 67
fe lâ yunâziunne-ke : öyleyse seninle niza etmesinler, çekişmesinler

22-Hac 67
fî el emri : emirde (emrimde)

22-Hac 67
ved'u : davet et

22-Hac 67
ilâ rabbi-ke : Rabbine

22-Hac 67
inne-ke : muhakkak sen

22-Hac 67
le : mutlaka, elbette

22-Hac 67
alâ huden : hidayet üzerinde

22-Hac 67
mustekîmin : Allah'a doğru istikamet verilmiş olan

22-Hac 68
ve in : ve eğer

22-Hac 68
câdelû-ke : seninle mücâdele ettiler

22-Hac 68
fe kulillâhu (kul allâhu) : o taktirde de ki Allah

22-Hac 68
a'lemu : en iyi bilir

22-Hac 68
ta'melûne : siz yapıyorsunuz

22-Hac 69
beyne-kum : sizin aranızda

22-Hac 69
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

22-Hac 69
fîhi tahtelifûne : onun hakkında ihtilâf ettiğiniz

22-Hac 70
e lem ta'lem : bilmiyor musun

22-Hac 70
enne allâhe : Allah'ın olduğunu

22-Hac 70
ya'lemu : bilir

22-Hac 70
fî es semâi : semalarda

22-Hac 70
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

22-Hac 70
inne : muhakkak

22-Hac 70
zâlike : o, bu

22-Hac 70
inne : muhakkak

22-Hac 70
zâlike : o, bu

22-Hac 70
yesîrun : kolay(dır)

22-Hac 71
ve ya'budûne : ve tapıyorlar

22-Hac 71
lem yunezzil : indirmedi (indirilmedi)

22-Hac 71
bihî sultânen : ona bir sultan, bir delil

22-Hac 71
ve mâ : ve şeylere

22-Hac 71
leyse : değil, yoktur

22-Hac 71
lehum : onların

22-Hac 71
ve mâ : ve yoktur

22-Hac 71
li ez zâlimîne : zalimler için

22-Hac 72
ve izâ tutlâ : ve okunduğu zaman

22-Hac 72
aleyhim : onlara

22-Hac 72
beyyinâtin : açıklanmış, apaçık

22-Hac 72
ellezîne keferû : inkâr edenler

22-Hac 72
el munkere : münker, sıkıntı

22-Hac 72
yekâdûne : neredeyse, az kalsın

22-Hac 72
yestûne : saldırırlar

22-Hac 72
billezîne : o kimseleri

22-Hac 72
yetlûne : okuyorlar

22-Hac 72
aleyhim : onlara

22-Hac 72
e fe unebbiu-kum : o zaman size haber vereyim mi

22-Hac 72
bi şerrin : daha kötüsünü, şerr olanı

22-Hac 72
en nâru : ateş

22-Hac 72
vaadehallâhu (vaade-hâ allâhu) : Allah onu vaadetti

22-Hac 72
ellezîne keferû : inkâr edenler

22-Hac 72
ve bi'se : ve ne kötü

22-Hac 72
el masîru : dönüş, dönüş yeri

22-Hac 73
yâ eyyuhâ en nâsu : ey insanlar

22-Hac 73
duribe meselun : bir misal, bir örnek verildi

22-Hac 73
festemiû (fe istemiû) : haydi, öyleyse dinleyin (işitin)

22-Hac 73
lehu : onu

22-Hac 73
inne : muhakkak

22-Hac 73
ellezîne ted'ûne : dua ettikleriniz, taptıklarınız

22-Hac 73
len yahlukû : asla yaratamazlar

22-Hac 73
zubâben : bir sinek

22-Hac 73
ve lev ictemeû : ve biraraya gelseler, toplansalar bile

22-Hac 73
lehu : onun için

22-Hac 73
ve in : ve eğer

22-Hac 73
yeslub-hum \n(selebe) : onlardan (bir şey) kapıp kaçar \n: (kapıp kaçtı)

22-Hac 73
ez zubâbu : sinek

22-Hac 73
şey'en : bir şey

22-Hac 73
lâ yestenkızû-hu : onu kurtaramazlar

22-Hac 73
et tâlibu : talep eden, isteyen

22-Hac 73
ve el matlûbu : ve (kendisinden) talep edilen, istenen

22-Hac 74
mâ kaderû allâhe : Allah'ı takdir edemediler

22-Hac 74
inne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 74
le : elbette

22-Hac 75
min el melâiketi : meleklerden

22-Hac 75
rusulen : resûller

22-Hac 75
ve min en nâsi : ve insanlardan

22-Hac 75
inne allâhe : muhakkak Allah

22-Hac 75
semîun : (en iyi) işitendir

22-Hac 76
ya'lemu : bilir

22-Hac 76
mâ beyne eydî-him : onların önlerindeki şeyi (elleri arasındakini)

22-Hac 76
ve mâ halfe-hum : ve onların arkalarındaki şeyi

22-Hac 76
ve ilâllâhi (ilâ allâhi) : ve Allah'a

22-Hac 76
turceu : döndürülür

22-Hac 76
el umûru : emirler

22-Hac 77
yâ eyyuhâ ellezîne : ey o kimseler

22-Hac 77
âmenûrkeû (âmenû irkeû) : âmenû olanlar, rükû edin

22-Hac 77
vescudû (ve uscudû) : ve secde edin

22-Hac 77
va'budû (ve u'budû) : ve kulluk edin

22-Hac 77
rabbe-kum : sizin Rabbiniz

22-Hac 77
vef'alûl hayre(ve if'alû el hayre) : ve hayır işleyin

22-Hac 77
leallekum : umulur ki böylece siz

22-Hac 77
tuflihûne : felâha eresiniz

22-Hac 78
ve câhidû : ve cihad edin

22-Hac 78
huve ictebâ-kum : o sizi seçti

22-Hac 78
ve mâ ceale : ve kılmadı, yapmadı

22-Hac 78
aleykum : sizin üzerinize, size

22-Hac 78
fî ed dîni : dîn hakkında, dîn konusunda

22-Hac 78
millete : millet, dîn

22-Hac 78
ebî-kum : sizin babanız

22-Hac 78
ibrâhîme : İbrâhîm

22-Hac 78
huve : o

22-Hac 78
semma-kum : sizi isimlendirdi

22-Hac 78
el muslimîne : müslümanlar (Allah'a teslim olanlar)

22-Hac 78
ve fî hâzâ : ve bunda

22-Hac 78
li yekûne er resûlu : resûl olsun diye

22-Hac 78
şehîden : şahit (olarak)

22-Hac 78
aleykum : sizin üzerinize, size

22-Hac 78
ve tekûnû : ve siz olun

22-Hac 78
şuhedâe : şahitler

22-Hac 78
alâ en nâsi : insanlar üzerine

22-Hac 78
fe ekîmû es salâte : o halde namazı ikame edin

22-Hac 78
ve âtu ez zekâte : ve zekâtı verin

22-Hac 78
va'tesımû (ve ı'tesımû) : ve tutunun, sarılın

22-Hac 78
huve : o

22-Hac 78
mevlâ-kum : sizin mevlânız, dostunuz

22-Hac 78
fe ni'me el mevlâ : öyleyse ne güzel dost

22-Hac 78
ve ni'me en nasîru : ve ne güzel yardımcı

23-Mü'minûn 1
efleha : felâha erdi

23-Mü'minûn 1
el mu'minûne : mü'minler

23-Mü'minûn 2
ellezîne : o kimseler, onlar

23-Mü'minûn 2
hâşiûne : huşû duyanlar

23-Mü'minûn 3
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

23-Mü'minûn 3
anil lagvi (an el lagvi) : boş şeylerden, boş sözlerden

23-Mü'minûn 3
mu'ridûne : yüz çevirenlerdir

23-Mü'minûn 4
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

23-Mü'minûn 4
li ez zekâti : zekâtı

23-Mü'minûn 4
fâilûne : yapanlar, yerine getirenler

23-Mü'minûn 5
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

23-Mü'minûn 5
hâfizûne : koruyanlar

23-Mü'minûn 6
alâ ezvâci-him : onların (kendi) zevcelerine

23-Mü'minûn 6
ev : veya

23-Mü'minûn 6
mâ meleket : sahip oldukları şeyler

23-Mü'minûn 6
eymânu-hum : onların elleri

23-Mü'minûn 6
fe inne-hum : o taktirde muhakkak onlar

23-Mü'minûn 6
melûmîne : levmedilmiş, kınanmış

23-Mü'minûn 7
fe menibtegâ (men ibtegâ) : artık kim isterse

23-Mü'minûn 7
verâe zâlike : bunun arkasında, bunun ötesinde

23-Mü'minûn 7
fe ulâike : o taktirde işte onlar

23-Mü'minûn 7
el âdûne : haddi aşanlar

23-Mü'minûn 8
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

23-Mü'minûn 8
li emânâti-him : emanetlerine

23-Mü'minûn 8
ve ahdi-him : ve ahdlerine

23-Mü'minûn 8
râûne : riayet edenler, koruyanlar, uyanlar, sadık olanlar

23-Mü'minûn 9
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

23-Mü'minûn 9
yuhâfızûne : muhafaza ederler, devam ettirirler

23-Mü'minûn 10
ulâike : işte onlar

23-Mü'minûn 10
el vârisûne : varisler, miras sahipleri

23-Mü'minûn 11
ellezîne : o kimseler, onlar

23-Mü'minûn 11
yerisûne : varis olacaklar

23-Mü'minûn 11
el firdevse : firdevs (cenneti)

23-Mü'minûn 11
hâlidûne : ebedî kalanlar

23-Mü'minûn 12
ve lekad : ve andolsun

23-Mü'minûn 12
el insâne : insan

23-Mü'minûn 12
min sulâletin : özünden

23-Mü'minûn 13
summe : sonra

23-Mü'minûn 13
cealnâ-hu : onu kıldık

23-Mü'minûn 13
nutfeten : nutfe, damla

23-Mü'minûn 13
mekînin : sağlam, kuvvetli

23-Mü'minûn 14
summe : sonra

23-Mü'minûn 14
en nutfete : bir nutfe, bir damla

23-Mü'minûn 14
alakaten : alaka (rahim duvarına bir noktadan bağlı olan), embriyo

23-Mü'minûn 14
fe halaknâ : sonra yarattık

23-Mü'minûn 14
el alakate : alaka (rahim duvarına bir noktadan bağlı olan), embriyo

23-Mü'minûn 14
mudgaten : (bir çiğnem et görünümünde) mudga, cenin

23-Mü'minûn 14
fe halaknâ : sonra yarattık

23-Mü'minûn 14
el mudgate : (bir çiğnem et görünümünde) mudga, cenin

23-Mü'minûn 14
izâmen : kemik

23-Mü'minûn 14
fe kesevnâ : sonra giydirdik (üzerini kapladık)

23-Mü'minûn 14
el izâme : kemik

23-Mü'minûn 14
lahmen : et

23-Mü'minûn 14
summe : sonra

23-Mü'minûn 14
enşe'nâ-hu : biz onu inşa ettik, şekillendirdik

23-Mü'minûn 14
fe : öyleyse, işte böyle

23-Mü'minûn 14
tebârekallâhu : Allah tebarektir, mübarektir (tebâreke allâhu)

23-Mü'minûn 14
ahsenu : en güzel

23-Mü'minûn 14
el hâlikîne : halkedenler, yaratanlar, yaratıcılar

23-Mü'minûn 15
summe : sonra

23-Mü'minûn 15
inne-kum : muhakkak siz

23-Mü'minûn 15
ba'de zâlike : bundan sonra

23-Mü'minûn 15
le meyyitûn : mutlaka ölecek olanlarsınız

23-Mü'minûn 16
summe : sonra

23-Mü'minûn 16
inne-kum : muhakkak siz

23-Mü'minûn 16
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

23-Mü'minûn 16
tub'asûne : beas olunacaksınız, yeniden diriltileceksiniz

23-Mü'minûn 17
ve lekad : ve andolsun

23-Mü'minûn 17
fevka-kum : sizin üzerinizde

23-Mü'minûn 17
seb'a : yedi (7)

23-Mü'minûn 17
ve mâ kunnâ : ve biz değiliz

23-Mü'minûn 17
anil halkı (an el halkı) : yaratmaktan

23-Mü'minûn 17
gâfilîne : gâfil olanlar

23-Mü'minûn 18
ve enzel-nâ : ve biz indirdik

23-Mü'minûn 18
min es semâi : semadan

23-Mü'minûn 18
mâen : su

23-Mü'minûn 18
bi kaderin : kader ile, takdir edilmiş miktarda, bir ölçü ile

23-Mü'minûn 18
fe : böylece

23-Mü'minûn 18
eskennâ-hu : onu iskân ettik, yerleştirdik, durdurduk

23-Mü'minûn 18
fî el ardı : yeryüzünde

23-Mü'minûn 18
ve in-nâ : ve muhakkak biz

23-Mü'minûn 18
zehâbin : giderme

23-Mü'minûn 18
le : mutlaka, elbette

23-Mü'minûn 18
kâdirûne : kaadir olanlar, muktedir olanlar, gücü yetenler

23-Mü'minûn 19
fe : böylelikle, böylece

23-Mü'minûn 19
enşe'nâ : biz inşa ettik, yarattık

23-Mü'minûn 19
lekum : sizin için

23-Mü'minûn 19
cennâtin : cennetler, (ağaçlı) bahçeler

23-Mü'minûn 19
ve a'nâbin : ve üzümlerden, bağlardan

23-Mü'minûn 19
lekum : sizin için (vardır)

23-Mü'minûn 19
fevâki-hu : onun meyveleri

23-Mü'minûn 19
kesîretun : (pek) çoktur, çok (vardır)

23-Mü'minûn 19
ve min-hâ : ve onlardan

23-Mü'minûn 19
te'kulûne : siz yersiniz

23-Mü'minûn 20
ve şecereten : ve ağaç

23-Mü'minûn 20
min tûri seynâe : Turi Sina'dan

23-Mü'minûn 20
tenbutu : biter, yetişir

23-Mü'minûn 20
bi ed duhni : yağı

23-Mü'minûn 20
ve sıbgın : ve bir katık

23-Mü'minûn 20
li el âkilîne : yiyenler için

23-Mü'minûn 21
ve inne : ve muhakkak

23-Mü'minûn 21
lekum : sizin için (vardır)

23-Mü'minûn 21
fî el en'âmi : hayvanlarda

23-Mü'minûn 21
le ibreten : ibret, bir ders

23-Mü'minûn 21
ve lekum : ve sizin için (vardır)

23-Mü'minûn 21
menâfiu : menfaatler, faydalar

23-Mü'minûn 21
kesîretun : (pek) çok, birçok, çoktur

23-Mü'minûn 21
ve min-hâ : ve ondan

23-Mü'minûn 21
te'kulûne : yersiniz

23-Mü'minûn 22
ve aleyhâ : ve onun üzerinde

23-Mü'minûn 22
ve alâ el fulki : ve gemilerin üzerinde

23-Mü'minûn 22
tuhmelûne : taşınırsınız

23-Mü'minûn 23
ve lekad : ve andolsun

23-Mü'minûn 23
ersel-nâ : biz gönderdik

23-Mü'minûn 23
fe : böylece

23-Mü'minûn 23
kâle : dedi

23-Mü'minûn 23
u'budullâhe (u'budu allâhe) : Allah'a kul olun

23-Mü'minûn 23
mâ lekum : sizin için yoktur

23-Mü'minûn 23
e fe lâ tettekûne : hâlâ takva sahibi olmayacak mısınız (Allah'a ulaşmayı dilemeyecek misiniz)

23-Mü'minûn 24
fe kâle : böylece, bunun üzerine dedi

23-Mü'minûn 24
el meleu : halk, eşraf, ileri gelenler

23-Mü'minûn 24
ellezîne keferû : inkâr edenler, kâfir olanlar

23-Mü'minûn 24
beşerun : beşer, insan

23-Mü'minûn 24
en yetefaddale : üstün olmak, hükmetmek

23-Mü'minûn 24
aleykum : sizin üzerinize, size

23-Mü'minûn 24
ve lev : ve eğer

23-Mü'minûn 24
şâallâhu (şâe allâhu) : Allah diledi

23-Mü'minûn 24
le enzele : mutlaka indirirdi

23-Mü'minûn 24
melâiketen : melekler

23-Mü'minûn 24
mâ semi'nâ : işitmedik

23-Mü'minûn 24
âbâine el evvelîne : evvelki babalarımız, atalarımız

23-Mü'minûn 25
in huve : o ancak olur

23-Mü'minûn 25
cinnetun : cinnet getirmiş

23-Mü'minûn 25
fe : o zaman, öyleyse, o halde

23-Mü'minûn 25
terabbasû : bekleyin, gözetim altında tutun

23-Mü'minûn 26
kâle : dedi

23-Mü'minûn 26
kezzebû-ni : beni yalanladılar

23-Mü'minûn 27
fe : o zaman, böylece

23-Mü'minûn 27
evhay-nâ : biz vahyettik

23-Mü'minûn 27
ileyhi : ona

23-Mü'minûn 27
en ısnai : yapmasını

23-Mü'minûn 27
el fulke : gemi

23-Mü'minûn 27
ve vahyi-nâ : ve vahyimizle

23-Mü'minûn 27
fe : böylece

23-Mü'minûn 27
izâ câe : geldiği zaman

23-Mü'minûn 27
emru-nâ : bizim emrimiz

23-Mü'minûn 27
ve fâre : ve fevaran etti, kaynadı

23-Mü'minûn 27
et tennûru : tennur, kazan

23-Mü'minûn 27
fesluk (fe usluk) : hemen koy

23-Mü'minûn 27
zevceynisneyni : her çiften ikişer

23-Mü'minûn 27
ve ehleke : ve senin maiyetin, senin ailen

23-Mü'minûn 27
men : kimse, kim

23-Mü'minûn 27
sebeka : geçti

23-Mü'minûn 27
aleyhi : onun üzerine (onun hakkında)

23-Mü'minûn 27
el kavlu : söz

23-Mü'minûn 27
ve lâ tuhâtıb-nî : ve bana hitap etme

23-Mü'minûn 27
ellezîne zalemû : zulmeden kimseler

23-Mü'minûn 27
inne-hum : muhakkak onlar

23-Mü'minûn 27
mugrakûne : boğulacak olanlar

23-Mü'minûn 28
fe izesteveyte : bindiğin zaman

23-Mü'minûn 28
ente : sen

23-Mü'minûn 28
ve men : ve kimseler

23-Mü'minûn 28
mea-ke : seninle beraber

23-Mü'minûn 28
alâ el fulki : gemiye

23-Mü'minûn 28
fe kul : o zaman de

23-Mü'minûn 28
el hamdu : hamd

23-Mü'minûn 28
ellezî : ki o

23-Mü'minûn 28
neccâ-nâ : (o) bizi kurtardı

23-Mü'minûn 28
el kavmi ez zâlimîne : zalim kavim

23-Mü'minûn 29
ve kul : ve de

23-Mü'minûn 29
enzil-nî : beni indir

23-Mü'minûn 29
munzelen : indirişle, inişle

23-Mü'minûn 29
mubâreken : mübarek

23-Mü'minûn 29
ve ente : ve sen

23-Mü'minûn 29
hayru el munzilîne : indirenlerin en hayırlısı

23-Mü'minûn 30
inne : muhakkak, elbette

23-Mü'minûn 30
fî zâlike : bunda (vardır)

23-Mü'minûn 30
le : elbette, mutlaka, muhakkak

23-Mü'minûn 30
ve in kunnâ : ve biz oluruz

23-Mü'minûn 30
le : elbette, mutlaka, muhakkak

23-Mü'minûn 30
mubtelîne : imtihan edenler

23-Mü'minûn 31
summe : sonra

23-Mü'minûn 31
enşe'nâ : biz yarattık

23-Mü'minûn 31
karnen : bir nesil

23-Mü'minûn 31
âharîne : diğerleri, başkaları

23-Mü'minûn 32
fe ersel-nâ : o zaman, böylece biz gönderdik

23-Mü'minûn 32
resûlen : bir resûl

23-Mü'minûn 32
eni'budû allâhe (en u'budû) : Allah'a kul olsunlar diye

23-Mü'minûn 32
lekum : sizin için

23-Mü'minûn 32
e fe lâ tettekûne : hâlâ takva sahibi olmayacak mısınız

23-Mü'minûn 33
ve kâle : ve dedi

23-Mü'minûn 33
el meleu : ileri gelenler

23-Mü'minûn 33
ellezîne keferû : inkâr edenler, kâfir olan kimseler, kâfirler

23-Mü'minûn 33
ve kezzebû : ve yalanladılar

23-Mü'minûn 33
bi likâi el âhıreti : ahirete (Allah'a) mülâki olmayı

23-Mü'minûn 33
ve etrafnâ-hum : ve biz onlara refah verdik

23-Mü'minûn 33
fî el hayâti ed dunyâ : dünya hayatında

23-Mü'minûn 33
beşerun : bir beşer, bir insan

23-Mü'minûn 33
ye'kulu : (yemek) yer

23-Mü'minûn 33
te'kulûne : siz yiyorsunuz

23-Mü'minûn 33
ve yeşrebu : ve içer

23-Mü'minûn 33
teşrabûne : siz içiyorsunuz

23-Mü'minûn 34
ve le in : ve eğer

23-Mü'minûn 34
eta'tum : siz itaat edersiniz

23-Mü'minûn 34
beşeren : bir beşer, bir insan

23-Mü'minûn 34
misle-kum : sizin gibi

23-Mü'minûn 34
inne-kum : muhakkak siz

23-Mü'minûn 34
izen : o taktirde, o zaman

23-Mü'minûn 34
le : mutlaka

23-Mü'minûn 34
hâsirûne : hüsrana düşenler

23-Mü'minûn 35
e yaıdu-kum : size vaad mi ediyor

23-Mü'minûn 35
enne-kum : mutlaka siz, sizin olacağınız

23-Mü'minûn 35
ve kuntum : ve siz oldunuz

23-Mü'minûn 35
turâben : toprak

23-Mü'minûn 35
ve ızâmen : ve kemik

23-Mü'minûn 35
enne-kum : mutlaka siz, sizin olacağınız

23-Mü'minûn 35
muhracûne : çıkarılacaksınız

23-Mü'minûn 36
heyhâte : heyhat, yazık

23-Mü'minûn 36
tûadûne : siz vaadediliyorsunuz

23-Mü'minûn 37
in hiye : o sadece

23-Mü'minûn 37
hayâtuned dunyâ : dünya hayatımız

23-Mü'minûn 37
nemûtu : ölürüz

23-Mü'minûn 37
ve nahyâ : ve yaşarız

23-Mü'minûn 37
ve mâ nahnu : ve biz değiliz

23-Mü'minûn 37
bi meb'ûsîne : beas edilenler, yeniden diriltilenler

23-Mü'minûn 38
in huve : o ancak

23-Mü'minûn 38
raculunifterâ (raculun ifterâ) : iftira eden bir adam

23-Mü'minûn 38
keziben : yalan söyleyerek, yalanla

23-Mü'minûn 38
ve mâ nahnu : ve biz değiliz

23-Mü'minûn 38
lehu : ona

23-Mü'minûn 38
bi mu'minîne : inananlar

23-Mü'minûn 39
kâle : dedi

23-Mü'minûn 39
kezzebû-ni : beni yalanladılar

23-Mü'minûn 40
kâle : dedi

23-Mü'minûn 40
le yusbihunne : mutlaka olacaklar

23-Mü'minûn 40
nâdimîne : nadim olanlar, pişman olanlar

23-Mü'minûn 41
fe ehazet-hum : Böylece onları aldı (yakaladı)

23-Mü'minûn 41
es sayhatu : bir sayha (çok büyük bir ses dalgası)

23-Mü'minûn 41
bi el hakkı : hak ile

23-Mü'minûn 41
fe cealnâ-hum : o zaman onları kıldık

23-Mü'minûn 41
gusâen : zerreler halinde

23-Mü'minûn 41
fe bu'den : artık uzak olsun

23-Mü'minûn 41
li el kavmi ez zâlimîne : zalim kavimden

23-Mü'minûn 42
summe : sonra

23-Mü'minûn 42
enşe'nâ : biz inşa ettik, yarattık

23-Mü'minûn 42
kurûnen : nesiller

23-Mü'minûn 42
âharîne : diğerleri, başkaları

23-Mü'minûn 43
mâ tesbiku : öne geçmez, erkene alamaz

23-Mü'minûn 43
min ummetin : (ümmetlerden) bir ümmet

23-Mü'minûn 43
ecele-hâ : onun eceli, onun süresi

23-Mü'minûn 43
ve mâ yeste'hırûne : ve ertelemez, erteleyemez, tehir edemez

23-Mü'minûn 44
summe : sonra

23-Mü'minûn 44
ersel-nâ : biz gönderdik

23-Mü'minûn 44
rusule-nâ : resûllerimiz

23-Mü'minûn 44
tetrâ : birbirinin arkasından, ardından, ardarda

23-Mü'minûn 44
kullemâ : her defasında

23-Mü'minûn 44
câe : geldi

23-Mü'minûn 44
ummeten : ümmet

23-Mü'minûn 44
resûlu-hâ : onun (kendi) resûlü

23-Mü'minûn 44
kezzebû-hu : onu yalanladılar

23-Mü'minûn 44
fe : artık, böylece, bundan sonra

23-Mü'minûn 44
etbâ'nâ : biz tâbî kıldık, takip ettirdik

23-Mü'minûn 44
ve cealnâ-hum : ve onları kıldık

23-Mü'minûn 44
ehâdîse : efsane, nakledilen olaylar

23-Mü'minûn 44
fe : artık, böylece

23-Mü'minûn 44
bu'den : uzak olsun

23-Mü'minûn 44
lâ yu'minûne : mü'min olmayanlar

23-Mü'minûn 45
summe : sonra

23-Mü'minûn 45
erselnâ : biz gönderdik

23-Mü'minûn 45
ve ehâ-hu : ve onun kardeşi

23-Mü'minûn 45
hârûne : Harun

23-Mü'minûn 45
ve sultânin : ve bir delil

23-Mü'minûn 46
ilâ fir'avne : firavuna

23-Mü'minûn 46
ve melei-hî : ve onun ileri gelenleri, halk

23-Mü'minûn 46
festekberû (fe istekberû) : böylece, fakat büyüklendiler

23-Mü'minûn 46
ve kânû : ve oldular

23-Mü'minûn 46
kavmen : bir kavim

23-Mü'minûn 46
âlîne : âlîn olanlar, üstün gelmeye çalışanlar

23-Mü'minûn 47
fe : artık, böylece, sonra

23-Mü'minûn 47
e nu'minu : inanalım mı

23-Mü'minûn 47
li beşereyni : iki beşere

23-Mü'minûn 47
ve kavmu-humâ : ve ikisinin kavmi

23-Mü'minûn 47
lenâ : bize

23-Mü'minûn 47
âbidûne : kul olanlar

23-Mü'minûn 48
fe : artık, böylece

23-Mü'minûn 48
kezzebû-humâ : ikisini yalanladılar

23-Mü'minûn 48
fe : artık, böylece

23-Mü'minûn 48
min-el muhlekîne : helâk edilenlerden

23-Mü'minûn 49
ve lekad : ve andolsun

23-Mü'minûn 49
âteynâ : biz verdik

23-Mü'minûn 49
el kitâbe : kitap

23-Mü'minûn 49
lealle-hum : umulur ki böylece onlar

23-Mü'minûn 49
yehtedûne : hidayete ererler

23-Mü'minûn 50
ve cealnebne (cealnâ ibne) : ve oğlunu kıldık

23-Mü'minûn 50
meryeme : Meryem

23-Mü'minûn 50
ve umme-hu : ve onun annesini

23-Mü'minûn 50
âyeten : âyet

23-Mü'minûn 50
ve âveynâ-humâ : ve ikisini barındırdık, yerleştirdik

23-Mü'minûn 50
ilâ rabvetin : yüksek bir tepeye

23-Mü'minûn 50
ve maînin : ve akan su

23-Mü'minûn 51
yâ eyyuhâ er rusulu : ey resûller

23-Mü'minûn 51
min et tayyibâti : tayyib olanlardan (temiz, helâl ni'metlerden)

23-Mü'minûn 51
va'melû (ve a'melû) : amel yapınız

23-Mü'minûn 51
ta'melûne : yapıyorsunuz

23-Mü'minûn 52
ve inne : ve muhakkak

23-Mü'minûn 52
ummetu-kum : sizin ümmetiniz

23-Mü'minûn 52
ummeten : bir ümmet

23-Mü'minûn 52
vâhıdeten : tek, bir tek

23-Mü'minûn 52
ve ene : ve ben

23-Mü'minûn 52
fettekûni (fe ittekû-ni) : artık bana karşı takva sahibi olun

23-Mü'minûn 53
fe : artık, böylece, fakat

23-Mü'minûn 53
tekattaû : parçaladılar, ayırıp böldüler

23-Mü'minûn 53
emre-hum : onların emirleri, emirlerini

23-Mü'minûn 53
beyne-hum : aralarında

23-Mü'minûn 53
ledey-him : onların yanında, kendi yanlarında

23-Mü'minûn 53
ferihûne : ferahlananlar

23-Mü'minûn 54
fe : artık, böylece

23-Mü'minûn 54
zer-hum : onları bırak, terket

23-Mü'minûn 55
e yahsebûne : onlar mı sanıyorlar

23-Mü'minûn 55
ennemâ : ancak, sadece, olduğunu

23-Mü'minûn 55
ve benîne : ve oğullar

23-Mü'minûn 56
lehum : onlar için, onlara

23-Mü'minûn 56
fî el hayrâti : hayırlarda

23-Mü'minûn 56
bel : bilâkis, hayır

23-Mü'minûn 56
lâ yeş'urûne : şuurunda (bilincinde), farkında değiller

23-Mü'minûn 57
innellezîne (inne ellezîne) : muhakkak o kimseler

23-Mü'minûn 57
min haşyeti : haşyetlnden

23-Mü'minûn 57
muşfikûne : çekinenler, korkanlar

23-Mü'minûn 58
vellezîne (ve ellezîne) : ve o kimseler, onlar

23-Mü'minûn 58
yu'minûne : îmân ederler

23-Mü'minûn 59
vellezîne (ve ellezîne) : o kimseler, onlar

23-Mü'minûn 59
lâ yuşrikûne : ortak koşmazlar şirk koşmazlar

23-Mü'minûn 60
ve ellezîne : ve o kimseler

23-Mü'minûn 60
yu'tûne : verirler

23-Mü'minûn 60
mâ âtev : verecekleri şey

23-Mü'minûn 60
ve kulûbu-hum : ve onların kalpleri

23-Mü'minûn 60
veciletun : titreyerek

23-Mü'minûn 60
enne-hum : muhakkak ki onlar, onlar ..... olduğundan

23-Mü'minûn 60
râciûne : dönenler, rücu edenler

23-Mü'minûn 61
ulâike : işte onlar

23-Mü'minûn 61
yusâriûne : yarışırlar

23-Mü'minûn 61
fî el hayrâti : hayırlarda

23-Mü'minûn 61
ve hum : ve onlar

23-Mü'minûn 61
lehâ : onun, onda

23-Mü'minûn 61
sâbikûne : öne geçenlerdir

23-Mü'minûn 62
ve lâ nukellifu : ve mükellef tutmayız

23-Mü'minûn 62
nefsen : nefs, kişi, kimse

23-Mü'minûn 62
ve ledeynâ : ve katımızda, yanımızda, nezdimizde

23-Mü'minûn 62
bi el hakkı : hakkı

23-Mü'minûn 62
ve hum : ve onlar

23-Mü'minûn 62
lâ yuzlemûne : zulmedilmez

23-Mü'minûn 63
bel : bilâkis, hayır

23-Mü'minûn 63
ve lehum : ve onların (vardır)

23-Mü'minûn 63
min dûni zâlike : bundan başka

23-Mü'minûn 63
lehâ : onun

23-Mü'minûn 63
âmilûne : amel edenler, yapanlar

23-Mü'minûn 64
ehaznâ : biz aldık

23-Mü'minûn 64
bi el âzâbi : azap ile

23-Mü'minûn 64
yec'erûne : yalvarıp bağırarak yardım isterler

23-Mü'minûn 65
lâ tec'erû : yalvarıp bağırarak yardım istemeyin

23-Mü'minûn 65
el yevme : o gün

23-Mü'minûn 65
inne-kum : muhakkak siz

23-Mü'minûn 65
lâ tunsarûne : yardım edilmezsiniz, size yardım edilmez

23-Mü'minûn 66
kânet : idi, oldu

23-Mü'minûn 66
aleykum : size

23-Mü'minûn 66
fe : o zaman

23-Mü'minûn 66
tenkisûne : dönüp kaçıyorsunuz

23-Mü'minûn 67
mustekbirîne : kibirlenenler

23-Mü'minûn 67
tehcurûne : ayrılıyordunuz, saçma sapan konuşuyordunuz

23-Mü'minûn 68
e fe lem yeddebberû : hâlâ düşünmüyorlar mı, düşünmediler mi

23-Mü'minûn 68
el kavle : söz

23-Mü'minûn 68
em : yoksa, veya

23-Mü'minûn 68
câe-hum : onlara geldi

23-Mü'minûn 68
lem ye'ti : gelmeyen

23-Mü'minûn 68
âbâe-hum : onların babaları, ataları

23-Mü'minûn 68
el evvelîne : önceki, evvelki

23-Mü'minûn 69
em : yoksa, veya

23-Mü'minûn 69
lem ya'rifû : tanımıyorlar, tanımadılar

23-Mü'minûn 69
resûle-hum : onların resûlü

23-Mü'minûn 69
fe : o zaman

23-Mü'minûn 69
lehu : onu

23-Mü'minûn 69
munkirûne : inkâr edenler

23-Mü'minûn 70
em : yoksa, veya

23-Mü'minûn 70
yekûlûne : diyorlar, söylüyorlar

23-Mü'minûn 70
cinnetun : bir delilik

23-Mü'minûn 70
bel : hayır

23-Mü'minûn 70
câe-hum : onlara geldi

23-Mü'minûn 70
bi el hakkı : hak ile

23-Mü'minûn 70
ve ekseru-hum : ve onların çoğu

23-Mü'minûn 70
li el hakkı : hakkı

23-Mü'minûn 70
kârihûne : kerih görenler

23-Mü'minûn 71
ve lev ittebea : ve uysaydı, tâbî olsaydı

23-Mü'minûn 71
el hakku : Hakk

23-Mü'minûn 71
ehvâe-hum : onların hevaları

23-Mü'minûn 71
le fesedeti : mutlaka fesada uğrardı

23-Mü'minûn 71
es semâvâtu : semalar

23-Mü'minûn 71
vel ardu : ve arz, yeryüzü

23-Mü'minûn 71
ve men fî hinne : ve onların içinde olanlar

23-Mü'minûn 71
bel : hayır

23-Mü'minûn 71
eteynâ-hum : onlara getirdik

23-Mü'minûn 71
fe : o zaman, fakat

23-Mü'minûn 71
mu'ridûne : yüz çevirenler

23-Mü'minûn 72
em : yoksa, veya

23-Mü'minûn 72
tes'elu-hum : onlardan istiyorsun

23-Mü'minûn 72
harcen : bir harc, bir ücret

23-Mü'minûn 72
fe : o zaman

23-Mü'minûn 72
rabbi-ke : senin Rabbin

23-Mü'minûn 72
ve huve : ve o

23-Mü'minûn 72
er râzikîne : rızık verenler, rızıklandıranlar

23-Mü'minûn 73
ve inne-ke : ve muhakkak sen

23-Mü'minûn 73
le ted'û-hum : mutlaka onları davet ediyorsun

23-Mü'minûn 74
ve inne ellezîne : ve muhakkak o kimseler

23-Mü'minûn 74
lâ yu'minûne : inanmazlar

23-Mü'minûn 74
bi el âhıreti : ahirete (Allah'a hayatta iken ulaşmaya)

23-Mü'minûn 74
ani es sırâtı : yoldan

23-Mü'minûn 74
le nâkibûne : mutlaka sapanlar (dalâlette olanlar)

23-Mü'minûn 75
ve lev : ve eğer

23-Mü'minûn 75
ve keşefnâ : ve biz giderdik

23-Mü'minûn 75
le : mutlaka, elbette

23-Mü'minûn 75
leccû : ısrar ettiler, devam ettiler

23-Mü'minûn 75
ya'mehûne : bocalıyorlar, şaşkın şaşkın dolaşıyorlar

23-Mü'minûn 76
ve lekad : ve andolsun

23-Mü'minûn 76
ehaznâ-hum : biz onları yakaladık

23-Mü'minûn 76
bi el azâbi : azap ile

23-Mü'minûn 76
fe : o zaman, fakat

23-Mü'minûn 76
mestekânû (mâ istekânû) : boyun eğmediler

23-Mü'minûn 76
ve mâ yetedarreûne : ve yalvarıp dua etmiyorlar

23-Mü'minûn 77
izâ fetahnâ : açtığımız zaman

23-Mü'minûn 77
aleyhim : onlara

23-Mü'minûn 77
bâben : kapı

23-Mü'minûn 77
şedîdin : şiddetli

23-Mü'minûn 77
mublisûne : ümitsizliğe düşenler, umutlarını kaybedenler

23-Mü'minûn 78
ve huve : ve o

23-Mü'minûn 78
ellezî : ki o

23-Mü'minûn 78
enşee : inşa etti, yarattı

23-Mü'minûn 78
lekum : sizin için

23-Mü'minûn 78
es sem'a : işitme hassası

23-Mü'minûn 78
ve el ebsâra : ve görme hassası

23-Mü'minûn 78
ve el ef'idete : ve fuad hassaları

23-Mü'minûn 78
kalîlen mâ : ne kadar az

23-Mü'minûn 78
teşkurûne : şükrediyorsunuz

23-Mü'minûn 79
ve huve : ve o

23-Mü'minûn 79
ellezî : ki o

23-Mü'minûn 79
zeree-kum : sizi yaratıp çoğalttı, yaydı

23-Mü'minûn 79
fî el ardı : arzda, yeryüzünde

23-Mü'minûn 79
ve ileyhi : ve ona

23-Mü'minûn 79
tuhşerûne : haşrolunacaksınız

23-Mü'minûn 80
ve huve : ve o

23-Mü'minûn 80
ellezî : ki o

23-Mü'minûn 80
ve yumîtu : ve öldürür

23-Mü'minûn 80
ve lehuhtilâfu (lehu ihtilâfu) : ve ihtilâf, karşılıklı dönüşüm ona ait

23-Mü'minûn 80
el leyli : gece

23-Mü'minûn 80
ve en nehâri : ve gündüz

23-Mü'minûn 80
e : mı

23-Mü'minûn 80
fe : hâlâ

23-Mü'minûn 80
lâ ta'kılûne : akıl etmiyorsunuz

23-Mü'minûn 81
bel : hayır

23-Mü'minûn 81
misle : misli, aynısı, benzeri

23-Mü'minûn 81
mâ kâle : dedikleri şeyler, söyledikleri

23-Mü'minûn 81
el evvelûne : evvelkiler

23-Mü'minûn 82
e izâ mitnâ : öldüğümüz zaman mı

23-Mü'minûn 82
ve kunnâ : ve biz olduk

23-Mü'minûn 82
turâben : toprak

23-Mü'minûn 82
ve izâmen : ve kemik

23-Mü'minûn 82
e : mı

23-Mü'minûn 82
le meb'ûsûne : mutlaka beas edilenler, yeniden diriltilenler

23-Mü'minûn 83
lekad : andolsun

23-Mü'minûn 83
ve âbâu-nâ : ve babalarımız

23-Mü'minûn 83
esâtîru : efsaneler

23-Mü'minûn 83
el evvelîne : evvelkiler

23-Mü'minûn 84
li men : kimin

23-Mü'minûn 84
el ardu : arz, yeryüzü

23-Mü'minûn 84
ve men : ve kimseler

23-Mü'minûn 84
ta'lemûne : siz biliyorsunuz

23-Mü'minûn 85
se-yekûlûne : diyecekler

23-Mü'minûn 85
e : mı

23-Mü'minûn 85
fe lâ tezekkerûne : hâlâ tezekkür etmezsiniz

23-Mü'minûn 86
men : kim

23-Mü'minûn 86
es semâvâti : semalar

23-Mü'minûn 86
es seb'ı : yedi (7)

23-Mü'minûn 86
ve rabbu : ve Rabbi

23-Mü'minûn 86
el arşi : arş

23-Mü'minûn 86
el azîmi : büyük

23-Mü'minûn 87
se-yekûlûne : diyecekler

23-Mü'minûn 87
e : mı

23-Mü'minûn 87
fe lâ tettekûne : hâlâ takva sahibi olmayacaksınız

23-Mü'minûn 88
men : kim

23-Mü'minûn 88
bi yedi-hi : onun elinde

23-Mü'minûn 88
melekûtu : mülk, yönetim, idare

23-Mü'minûn 88
kulli şey'in : herşey

23-Mü'minûn 88
ve huve : ve o

23-Mü'minûn 88
ve lâ yucâru : ve korunmaz, korunmaya ihtiyacı olmaz

23-Mü'minûn 88
aleyhi : onun üzerine, ona

23-Mü'minûn 88
ta'lemûne : siz biliyorsunuz

23-Mü'minûn 89
se-yekûlûne : diyecekler

23-Mü'minûn 89
fe : o zaman, öyleyse

23-Mü'minûn 89
ennâ : nasıl

23-Mü'minûn 89
tusharûne : aldatılıyorsunuz, büyüleniyorsunuz

23-Mü'minûn 90
bel : hayır, bilâkis

23-Mü'minûn 90
eteynâ-hum : biz onlara getirdik

23-Mü'minûn 90
bi el hakkı : hakkı

23-Mü'minûn 90
ve inne-hum : ve muhakkak onlar

23-Mü'minûn 90
le : elbette, gerekten, mutlaka

23-Mü'minûn 90
kâzibûne : tekzip edenler, yalanlayanlar

23-Mü'minûn 91
mettehazallâhu : Allah edinmemiştir

23-Mü'minûn 91
min veledin : bir çocuk

23-Mü'minûn 91
ve mâ kâne : ve olmamıştır, yoktur

23-Mü'minûn 91
mea-hu : onunla beraber

23-Mü'minûn 91
izen : öyle olsaydı, o taktirde

23-Mü'minûn 91
le : mutlaka

23-Mü'minûn 91
zehebe : gitti, giderdi

23-Mü'minûn 91
ve le : ve mutlaka

23-Mü'minûn 91
subhâne allâhi : Allah Sübhan'dır, münezzehtir

23-Mü'minûn 91
yasıfûne : vasıflandırıyorlar

23-Mü'minûn 92
el gaybi : gayb, görünmeyen

23-Mü'minûn 92
ve eş şehâdeti : ve görülen

23-Mü'minûn 92
fe teâlâ : işte o çok yüce

23-Mü'minûn 92
yuşrikûne : şirk koşuyorlar

23-Mü'minûn 93
turiyen-nî : bana göstereceksin

23-Mü'minûn 93
yûadûne : vaadolunuyor

23-Mü'minûn 94
fe : o zaman, öyleyse

23-Mü'minûn 94
lâ tec'al-nî : beni kılma

23-Mü'minûn 94
el kavmi ez zâlimîne : zalimler kavmi

23-Mü'minûn 95
ve innâ : ve muhakkak biz

23-Mü'minûn 95
en nuriye-ke : sana bizim göstermemiz

23-Mü'minûn 95
neidu-hum : onlara vaadediyoruz

23-Mü'minûn 95
le : mutlaka, elbette

23-Mü'minûn 95
kâdirûne : kaadir olanlar

23-Mü'minûn 96
billetî (bi elletî) : ki onunla

23-Mü'minûn 96
hiye : o

23-Mü'minûn 96
ahsen : en güzel

23-Mü'minûn 96
es seyyiete : seyyiat, kötülük

23-Mü'minûn 96
a'lemu : en iyi bilen

23-Mü'minûn 96
yasıfûne : vasıflandırıyorlar

23-Mü'minûn 97
ve kul : ve de, söyle

23-Mü'minûn 97
eûzu : ben sığınırım

23-Mü'minûn 97
bi-ke : sana

23-Mü'minûn 97
min hemezâti : kışkırtmalarından (vesveselerinden)

23-Mü'minûn 97
eş şeyâtîni : şeytanlar

23-Mü'minûn 98
ve eûzu : ve ben sığınırım

23-Mü'minûn 98
bi-ke : sana

23-Mü'minûn 98
en yahdurû-ni : benim yanımda hazır bulunmaları

23-Mü'minûn 99
câe : geldi

23-Mü'minûn 99
ehade-hum : onlardan biri

23-Mü'minûn 99
el mevtu : ölüm

23-Mü'minûn 99
kâle : dedi

23-Mü'minûn 100
leal-lî : böylece ben

23-Mü'minûn 100
a'melu sâlihan : salih amel (nefsi tezkiye edici amel) yaparım

23-Mü'minûn 100
terektu : bıraktım, terkettim

23-Mü'minûn 100
kellâ : hayır, asla

23-Mü'minûn 100
innehâ : muhakkak o

23-Mü'minûn 100
kelimetun : bir kelimedir, sözdür

23-Mü'minûn 100
huve : o

23-Mü'minûn 100
ve min verâi-him : ve onların arkalarından

23-Mü'minûn 100
berzahun : bir berzah vardır

23-Mü'minûn 100
ilâ yevmi : güne kadar

23-Mü'minûn 100
yub'asûne : beas olunacaklar, yeniden diriltilecekler

23-Mü'minûn 101
fe izâ : o zaman

23-Mü'minûn 101
fî es sûri : sur'un içine, sur'a

23-Mü'minûn 101
fe : artık

23-Mü'minûn 101
lâ ensâbe : neseb, soy bağı yoktur

23-Mü'minûn 101
beyne-hum : onların aralarında

23-Mü'minûn 101
yevme izin : izin günü

23-Mü'minûn 101
ve lâ yetesâelûne : ve birbirlerini sormazlar, sorulmazlar

23-Mü'minûn 102
fe : o zaman

23-Mü'minûn 102
men : kim

23-Mü'minûn 102
sekulet : ağır geldi

23-Mü'minûn 102
mevâzînu-hu : onun mizanı, tartıları

23-Mü'minûn 102
fe : o zaman

23-Mü'minûn 102
ulâike : işte onlar

23-Mü'minûn 102
el muflihûne : felâha, kurtuluşa erenlerdir

23-Mü'minûn 103
ve men : ve kim

23-Mü'minûn 103
haffet : hafif geldi

23-Mü'minûn 103
mevâzînu-hu : onun mizanı, tartıları

23-Mü'minûn 103
fe : o zaman

23-Mü'minûn 103
ulâike : işte onlar

23-Mü'minûn 103
ellezîne : o kimseler, onlar ki

23-Mü'minûn 103
enfuse-hum : onların nefsleri

23-Mü'minûn 103
fî cehenneme : cehennemin içinde, cehennemde

23-Mü'minûn 103
hâlidûne : ebediyyen kalacak olanlar

23-Mü'minûn 104
telfehu : (ateş yüzünü) yalar, çarpar

23-Mü'minûn 104
vucûhe-hum : onların yüzleri

23-Mü'minûn 104
en nâru : ateş

23-Mü'minûn 104
ve hum : ve onlar

23-Mü'minûn 104
kâlihûne : (ızdıraptan) yüzleri ekşimiş asık olanlardır

23-Mü'minûn 105
e : mı

23-Mü'minûn 105
lem tekun : olmadı

23-Mü'minûn 105
aleykum : size

23-Mü'minûn 105
fe : böylece, öyleyse

23-Mü'minûn 105
tukezzibûne : yalanlıyorsunuz

23-Mü'minûn 106
rabbe-nâ : Rabbimiz

23-Mü'minûn 106
galebet : üstün geldi

23-Mü'minûn 106
aleynâ : bize

23-Mü'minûn 106
şıkvetu-nâ : şâkîliğimiz, azgınlığımız

23-Mü'minûn 106
ve kunnâ : ve biz olduk

23-Mü'minûn 106
kavmen : kavim

23-Mü'minûn 106
dâllîne : dalâlette olanlar

23-Mü'minûn 107
rabbe-nâ : Rabbimiz

23-Mü'minûn 107
fe : artık, böylece, bundan sonra

23-Mü'minûn 107
fe : böylece, o zaman

23-Mü'minûn 107
zâlimûne : zalimler

23-Mü'minûn 108
kâlahseû (kâle ıhseû) : (orada) kalın dedi

23-Mü'minûn 108
ve lâ tukellimû-ni : ve benimle konuşmayın, bana söylemeyin

23-Mü'minûn 109
inne-hu : muhakkak ki o, gerçekten o

23-Mü'minûn 109
kâne : oldu

23-Mü'minûn 109
ferîkun : topluluk, grup

23-Mü'minûn 109
yekûlûne : derler

23-Mü'minûn 109
rabbe-nâ : Rabbimiz

23-Mü'minûn 109
âmennâ : îmân ettik, âmenû olduk

23-Mü'minûn 109
fagfir (fe ığfir) : artık mağfiret et

23-Mü'minûn 109
lenâ : bizi

23-Mü'minûn 109
verhamnâ (ve ırham-na) : ve bize rahmet et,

23-Mü'minûn 109
ve ente : ve sen

23-Mü'minûn 109
er râhımîne : rahîm olanlar

23-Mü'minûn 110
fettehaztumû-hum : böylece onları edindiniz

23-Mü'minûn 110
sıhriyyen : alay konusu

23-Mü'minûn 110
ensev-kum : size unutturdu

23-Mü'minûn 110
ve kuntum : ve siz oldunuz

23-Mü'minûn 110
tadhakûne \n(dahıke) : gülüyorsunuz \n: (güldü)

23-Mü'minûn 111
cezeytu-hum : onların mükâfatları, karşılığı

23-Mü'minûn 111
el yevme : bugün

23-Mü'minûn 111
saberû : sabrettiler

23-Mü'minûn 111
enne-hum : muhakkak ki onlar

23-Mü'minûn 111
el fâizûne : kurtuluşa erenler

23-Mü'minûn 112
kâle : dedi

23-Mü'minûn 112
kem : kaç

23-Mü'minûn 112
lebistum : kaldınız

23-Mü'minûn 112
fî el ardı : arzda, yeryüzünde

23-Mü'minûn 112
adede : adet, sayı

23-Mü'minûn 112
sinîne : seneler, yıllar

23-Mü'minûn 113
lebisnâ : biz kaldık

23-Mü'minûn 113
yevmen : gün

23-Mü'minûn 113
ev : veya

23-Mü'minûn 113
ba'da yevmin : günün bir kısmı

23-Mü'minûn 113
fes'eli (fe is'el) : öyleyse, o zaman sor

23-Mü'minûn 113
el âddîne : sayan kimseler, sayanlar

23-Mü'minûn 114
kâle : dedi

23-Mü'minûn 114
lebistum : siz kaldınız

23-Mü'minûn 114
kalîlen : az

23-Mü'minûn 114
lev : eğer, şâyet

23-Mü'minûn 114
enne-kum : gerçekten siz

23-Mü'minûn 114
ta'lemûne : siz biliyorsunuz

23-Mü'minûn 115
e : mı

23-Mü'minûn 115
fe : öyleyse, artık

23-Mü'minûn 115
ennemâ : olduğunu

23-Mü'minûn 115
abesen : abes olarak, boş yere

23-Mü'minûn 115
ve enne-kum : ve muhakkak siz

23-Mü'minûn 115
ileynâ : bize

23-Mü'minûn 115
lâ turceûne : döndürülmeyecek

23-Mü'minûn 116
fe : öyleyse, artık

23-Mü'minûn 116
teâlallâhu (teâle allâhu) : Allah çok yücedir

23-Mü'minûn 116
el meliku : melik, hükümdar

23-Mü'minûn 116
el hakku : Hakk

23-Mü'minûn 116
lâ ilâhe : ilâh yoktur

23-Mü'minûn 116
huve : o

23-Mü'minûn 116
el arşi : arş

23-Mü'minûn 116
el kerîmi : kerim

23-Mü'minûn 117
ve men : ve kim

23-Mü'minûn 117
yed'u : dua eder

23-Mü'minûn 117
maallâhi (mae allâhi) : Allah ile beraber

23-Mü'minûn 117
ilâhen : ilâh

23-Mü'minûn 117
âhare : diğer, başka

23-Mü'minûn 117
burhâne : kanıt, delil

23-Mü'minûn 117
lehu : onun

23-Mü'minûn 117
fe : artık

23-Mü'minûn 117
innemâ : ancak, sadece

23-Mü'minûn 117
inde : katında

23-Mü'minûn 117
inne-hu : muhakkak o

23-Mü'minûn 117
el kâfirûne : kâfirler

23-Mü'minûn 118
ve kul : ve de

23-Mü'minûn 118
verham : ve rahmet et (rahîm esmanla tecelli et)

23-Mü'minûn 118
ve ente : ve sen

23-Mü'minûn 118
er râhımîne : rahîm olanlar

24-Nûr 1
enzelnâ-hâ : onu biz indirdik

24-Nûr 1
ve faradnâ-hâ : ve onu biz farz kıldık

24-Nûr 1
ve enzelnâ : ve biz indirdik

24-Nûr 1
beyyinâtin : apaçık, delillerle açıklanmış

24-Nûr 1
lealle-kum : umulur ki böylece siz

24-Nûr 1
tezekkerûne : tezekkür edersiniz

24-Nûr 2
ez zâniyetu : zina yapan kadın

24-Nûr 2
ve ez zânî : ve zina yapan erkek

24-Nûr 2
feclidû (fe iclidû) : o zaman, o takdirde vurun

24-Nûr 2
kulle vâhıdin : herbiri

24-Nûr 2
miete : yüz (100)

24-Nûr 2
celdetin : yalnız cilde tesir edecek şekilde vurulan sopa

24-Nûr 2
ve lâ te'huz-kum : ve sizi almasın, tutmasın, mani olmasın

24-Nûr 2
ra'fetun : şefkat, merhamet

24-Nûr 2
tu'minûne : siz îmân ediyorsunuz, inanıyorsunuz

24-Nûr 2
ve el yevmi el âhırı : ve ahir gün, ahiret günü

24-Nûr 2
ve li yeşhed : ve şahit olsun

24-Nûr 2
azâbe-humâ : ikisinin azabı

24-Nûr 2
tâifetun : bir taife, bir grup

24-Nûr 2
min el mu'minîne : mü'minlerden

24-Nûr 3
ez zânî : zina yapan erkek

24-Nûr 3
lâ yenkihu : nikâh yapmaz, nikâhlayamaz

24-Nûr 3
zâniyeten : zina yapan kadın

24-Nûr 3
ev : veya

24-Nûr 3
muşriketen : müşrik olan kadın

24-Nûr 3
ve ez zâniyetu : ve zina yapan kadın

24-Nûr 3
lâ yenkihu-hâ : onu nikâhlayamaz

24-Nûr 3
ev : veya

24-Nûr 3
ve hurrime : ve haram kılındı

24-Nûr 3
zâlike : bu

24-Nûr 3
el mu'minîne : mü'minler

24-Nûr 4
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

24-Nûr 4
yermûne : atarlar

24-Nûr 4
el muhsanâti : iffetli, namuslu kadınlar

24-Nûr 4
summe : sonra

24-Nûr 4
lem ye'tû bi : getirmezler

24-Nûr 4
erbeati : dört

24-Nûr 4
şuhedâe : şahitler

24-Nûr 4
feclidûhum (fe iclidû-hum) : o zaman, o taktirde onlara celde vurun

24-Nûr 4
semânîne : seksen (80)

24-Nûr 4
celdeten : yalnız cilde tesir edecek şekilde vurulan sopa

24-Nûr 4
ve lâ takbelû : ve kabul etmeyin

24-Nûr 4
lehum : onların

24-Nûr 4
şehâdeten : şahitlik

24-Nûr 4
ebeden : ebediyyen

24-Nûr 4
ve ulâike : ve işte onlar

24-Nûr 4
el fâsikûne : fasık olanlar, fasıklar

24-Nûr 5
illâ ellezîne : o kimseler hariç

24-Nûr 5
min ba'di zâlike : bundan sonra

24-Nûr 5
ve aslehû : ve ıslâh oldular

24-Nûr 5
fe : o zaman, o taktirde

24-Nûr 5
innallâhe : muhakkak ki Allah

24-Nûr 6
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

24-Nûr 6
yermûne : atarlar

24-Nûr 6
ezvâce-hum : onların eşleri

24-Nûr 6
ve lem yekun : ve olmadı, yoktur

24-Nûr 6
lehum : onların

24-Nûr 6
şuhedâu : şahitler

24-Nûr 6
enfusu-hum : onların kendileri

24-Nûr 6
fe : o zaman

24-Nûr 6
şehâdetu : şahitlik

24-Nûr 6
ehadi-him : onlardan biri, herbiri

24-Nûr 6
erbeû : dört

24-Nûr 6
şehâdâtin : şahitlikler

24-Nûr 6
innehû : muhakkak ki o

24-Nûr 6
le : muhakkak, mutlaka

24-Nûr 6
min es sâdıkîne : sadıklardan, doğru sözlülerden

24-Nûr 7
ve el hâmisetu : ve beşinci

24-Nûr 7
enne : olduğu

24-Nûr 7
la'nete allâhi : Allah'ın lâneti

24-Nûr 7
aleyhi : onun üzerine

24-Nûr 7
kâne : oldu

24-Nûr 7
min el kâzibîne : yalan söyleyenlerden

24-Nûr 8
ve yedraû : ve savar, kaldırır

24-Nûr 8
el azâbe : azap

24-Nûr 8
en teşhede : şahitlik etmesi

24-Nûr 8
erbea : dört

24-Nûr 8
şehâdâtin : şahitlikler

24-Nûr 8
innehu : muhakkak ki o

24-Nûr 8
le : muhakkak, mutlaka

24-Nûr 8
min el kâzibîne : yalan söyleyenlerden

24-Nûr 9
ve el hâmisete : ve beşinci

24-Nûr 9
enne : olduğu

24-Nûr 9
gadabe allâhi : Allah'ın gadabı, öfkesi, azabı

24-Nûr 9
aleyhâ : onun üzerine, kendi üzerine

24-Nûr 9
kâne : oldu

24-Nûr 9
min es sâdikîne : sadıklardan, doğru söyleyenlerden

24-Nûr 10
ve lev lâ : ve eğer olmasaydı

24-Nûr 10
aleykum : sizin üzerinize

24-Nûr 10
ve rahmetu-hu : ve onun rahmeti

24-Nûr 10
ve enne allâhe : ve muhakkak ki Allah

24-Nûr 10
tevvâbun : tövbeleri kabul eden

24-Nûr 11
innellezîne (inne ellezîne) : muhakkak o kimseler, onlar

24-Nûr 11
bi el ifki : ifk ile, uydurulmuş iftira ile

24-Nûr 11
usbetun : birbirine destek olan insanlar topluluğu, bir grup

24-Nûr 11
lâ tahsebû-hu : onu zannetmeyin

24-Nûr 11
şerren : bir şerr

24-Nûr 11
lekum : sizin için

24-Nûr 11
bel : hayır

24-Nûr 11
huve : o

24-Nûr 11
lekum : sizin için

24-Nûr 11
mektesebe (ma iktesebe) : kazandığı şey

24-Nûr 11
min el ismi : günahtan

24-Nûr 11
vellezî tevellâ (ve ellezî tevellâ) : ve çeviren, yöneten kimse

24-Nûr 11
kibre-hu : onun büyüğü

24-Nûr 11
lehu : onun için, ona vardır

24-Nûr 12
lev lâ : olmasaydı, olmaz mıydı, gerekmez miydi

24-Nûr 12
semi'tumû-hu : onu işittiniz

24-Nûr 12
zanne : zanda bulundu

24-Nûr 12
el mu'minûne : mü'min erkekler

24-Nûr 12
ve el mu'minâtu : ve mü'min kadınlar

24-Nûr 12
bi enfusi-him : kendi nefslerinde, kendi içlerinde

24-Nûr 12
ve kâlû : ve dediler

24-Nûr 13
lev lâ : olmasaydı, olmaz mıydı

24-Nûr 13
aleyhi : ona

24-Nûr 13
bi erbeati : dördü ile

24-Nûr 13
şuhedâe : şahitler

24-Nûr 13
fe : öyleyse

24-Nûr 13
lem ye'tû : getirmediler

24-Nûr 13
bi eş şuhedâi : şahitleri

24-Nûr 13
fe ulâike : o zaman işte onlar

24-Nûr 13
indallâhi (inde allâhi) : Allah'ın katında

24-Nûr 13
hum el kâzibûne : onlar yalancılar

24-Nûr 14
ve lev lâ : ve olmasaydı

24-Nûr 14
aleykum : sizin üzerinize

24-Nûr 14
ve rahmetu-hu : ve onun rahmeti

24-Nûr 14
fî ed dunyâ : dünyada

24-Nûr 14
ve el âhırati : ve ahiret

24-Nûr 14
le : mutlaka

24-Nûr 14
messe-kum : size dokundu

24-Nûr 14
efadtum : siz daldığınız

24-Nûr 15
telâkkavne-hu : onu telâkki ediyorsunuz, öğreniyorsunuz, soruyorsunuz

24-Nûr 15
bi elsineti-kum : dillerinizle

24-Nûr 15
ve tekûlûne : ve söylüyorsunuz

24-Nûr 15
bi efvâhi-kum : ağızlarınızla

24-Nûr 15
leyse : değil, yok

24-Nûr 15
lekum : sizin

24-Nûr 15
ve tahsebûne-hu : ve onu sanıyorsunuz

24-Nûr 15
heyyinen : kolay, basit, önemsiz

24-Nûr 15
ve huve : ve o

24-Nûr 15
indallâhi (inde allâhi) : Allah'ın katında

24-Nûr 16
ve lev lâ : ve olmasaydı, olmaz mıydı, olması gerekmez miydi

24-Nûr 16
semi'tumû-hu : onu işittiğiniz

24-Nûr 16
mâ yekûnu : olmaz

24-Nûr 16
lenâ : bize, bizim için

24-Nûr 16
en netekelleme : bizim söylememiz

24-Nûr 16
subhâne-ke : sen sübhansın

24-Nûr 17
yeızukumullâhu : Allah size vaazediyor, emrediyor

24-Nûr 17
en teûdû : sizin dönmeniz

24-Nûr 17
ebeden : ebediyyen

24-Nûr 17
mu'minîne : mü'minler

24-Nûr 18
ve yubeyyinullâhu : ve Allah beyan ediyor, açıklıyor

24-Nûr 18
lekum el âyâti : size âyetleri

24-Nûr 18
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

24-Nûr 19
inne ellezîne : muhakkak o kimseler, onlar

24-Nûr 19
yuhıbbûne : severler

24-Nûr 19
en teşîa : yayılması

24-Nûr 19
el fâhışetu : fuhşiyat, kötülükler, fahişelik

24-Nûr 19
fî ellezîne : o kimseler içinde

24-Nûr 19
âmenû : âmenû olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler

24-Nûr 19
lehum : onların, onlar için vardır

24-Nûr 19
elîmun : elîm, acı

24-Nûr 19
fî ed dunyâ : dünyada

24-Nûr 19
ve el âhırati : ve ahirette

24-Nûr 19
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

24-Nûr 19
ya'lemu : o bilir

24-Nûr 19
ve entum : ve siz

24-Nûr 19
lâ ta'lemûne : bilmiyorsunuz, bilmezsiniz

24-Nûr 20
ve lev lâ : ve olmasaydı

24-Nûr 20
aleykum : sizin üzerinize

24-Nûr 20
ve rahmetu-hu : ve onun rahmeti

24-Nûr 20
ve enne allâhe : ve muhakkak Allah

24-Nûr 21
yâ eyyuhâ ellezîne âmenû : ey âmenû olanlar

24-Nûr 21
lâ tettebiû : tâbî olmayın

24-Nûr 21
hutuvâti eş şeytâni : şeytanın adımları

24-Nûr 21
ve men yettebi' : ve kim tâbî olursa

24-Nûr 21
hutuvâti eş şeytâni : şeytanın adımları

24-Nûr 21
fe : o zaman, o taktirde

24-Nûr 21
inne-hu : muhakkak o, çünkü o

24-Nûr 21
ye'muru : emreder

24-Nûr 21
bi el fahşâi : fuhuş ile, her çeşit kötülük ile

24-Nûr 21
ve el munkeri : ve münker, inkâr, Allah'ın yasak ettikleri

24-Nûr 21
ve lev lâ : ve eğer olmasa

24-Nûr 21
aleykum : sizin üzerinize

24-Nûr 21
ve rahmetu-hu : ve onun rahmeti

24-Nûr 21
mâ zekâ : tezkiye olmaz

24-Nûr 21
min ehadin : hiç kimse, hiçbiri

24-Nûr 21
ebeden : ebediyyen

24-Nûr 21
ve lâkinne : ve lâkin, fakat

24-Nûr 21
allâhe : Allah

24-Nûr 21
yuzekkî : temizler, tezkiye eder

24-Nûr 21
men yeşâu : dilediği kimse, dilediği

24-Nûr 21
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

24-Nûr 21
semî'un : en iyi işiten

24-Nûr 22
ve lâ ye'teli : ve kusur etmesin, yemin etmesin

24-Nûr 22
ulu el fadlı : fazilet sahipleri

24-Nûr 22
ve es seati : ve varlıklı

24-Nûr 22
en yu'tû : vermeleri

24-Nûr 22
uli el kurbâ : yakınlık sahipleri, akrabalar, yakınlar

24-Nûr 22
ve el mesâkîne : ve miskinler, yoksullar

24-Nûr 22
ve el muhâcirîne : ve muhacirler, hicret edenler

24-Nûr 22
fî sebîlillâhi (sebîli allâhi) : Allah'ın yolunda

24-Nûr 22
vel ya'fû (ve li ya'fû) : ve affetsinler

24-Nûr 22
vel yasfehû (ve li yasfehû) : ve vazgeçsinler, hoş görsünler

24-Nûr 22
e lâ tuhıbbûne : sevmez misiniz

24-Nûr 22
en yagfirallâhu (yagfire allâhu) : Allah'ın mağfiret etmesini

24-Nûr 22
lekum : sizin için, size, sizi

24-Nûr 22
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

24-Nûr 23
inne ellezîne : muhakkak onlar

24-Nûr 23
yermûne : (iftira) atarlar

24-Nûr 23
el muhsanâti : muhsin, iffetli, evli kadınlar

24-Nûr 23
el gâfilâti : gâfil olanlar

24-Nûr 23
el mu'minâti : mü'min kadınlar

24-Nûr 23
fî ed dunyâ : dünyada

24-Nûr 23
ve el âhırati : ve ahiret

24-Nûr 23
ve lehum : ve onlar için, vardır

24-Nûr 24
yevme : o gün

24-Nûr 24
teşhedu : şahitlik eder

24-Nûr 24
aleyhim : onlara

24-Nûr 24
elsinetu-hum : onların dilleri

24-Nûr 24
ve eydî-him : ve onların elleri

24-Nûr 24
ve erculu-hum : ve onların ayakları

24-Nûr 24
ya'melûne : yapıyorlar

24-Nûr 25
yevme izin : izin günü

24-Nûr 25
yuveffî-him : onlara ödeyecek

24-Nûr 25
dîne-hum : onların dînlerini, bedelini, karşılığını

24-Nûr 25
el hakka : hak

24-Nûr 25
ve ya'lemûne : ve bilecekler

24-Nûr 25
ennallâhe (enne allâhe) : Allah'ın ..... olduğu, muhakkak

24-Nûr 25
huve : o

24-Nûr 25
el hakku el mubînu : hakk mübin (hakkı açıklayan yerine getiren)

24-Nûr 26
el habîsâtu : habis kadınlar, kötü kadınlar

24-Nûr 26
li el habîsîne : habis erkekler, kötü erkekler için

24-Nûr 26
ve el habîsûne : ve habis erkekler, kötü erkekler

24-Nûr 26
li el habîsâti : habis kadınlar, kötü kadınlar için

24-Nûr 26
ve et tayyibâtu : ve temiz kadınlar

24-Nûr 26
li et tayyibîne : temiz erkekler için

24-Nûr 26
ve et tayyibûne : ve temiz erkekler

24-Nûr 26
li et tayyibâti : temiz kadınlar için

24-Nûr 26
ulâike : işte onlar

24-Nûr 26
muberraûne : berî olanlar, uzak olanlar

24-Nûr 26
yekûlûne : diyorlar, söylüyorlar

24-Nûr 26
lehum : onlar için vardır

24-Nûr 26
magfiretun : mağfiret, günahların sevaba çevrilmesi

24-Nûr 26
ve rızkun : ve rızık

24-Nûr 26
kerîmun : kerim, bol, Allah'ın ikramları

24-Nûr 27
yâ eyyuhâ ellezîne âmenû : ey âmenû olanlar

24-Nûr 27
lâ tedhulû : girmeyin

24-Nûr 27
buyûten : evler

24-Nûr 27
teste'nisû : izin isteyin

24-Nûr 27
ve tusellimû : ve selâm verin

24-Nûr 27
alâ ehli-hâ : onun ehline, sahibine, halkına,

24-Nûr 27
lekum : sizin için

24-Nûr 27
lealle-kum : umulur ki böylece siz

24-Nûr 27
tezekkerûne : tezekkür edersiniz

24-Nûr 28
fe in : artık, o zaman eğer

24-Nûr 28
lem tecidû : bulamazsınız

24-Nûr 28
ehaden : birisi

24-Nûr 28
fe : o zaman

24-Nûr 28
lâ tedhulû-hâ : ona (oraya) girmeyin

24-Nûr 28
yu'zene : izin verilir

24-Nûr 28
lekum : size

24-Nûr 28
ve in : ve eğer

24-Nûr 28
kîle : denir

24-Nûr 28
lekum : size

24-Nûr 28
ferciû (fe irciû) : o zaman dönün

24-Nûr 28
huve : o

24-Nûr 28
ezkâ : daha temiz, daha uygun

24-Nûr 28
lekum : sizin için

24-Nûr 28
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

24-Nûr 28
ta'melûne : yapıyorsunuz

24-Nûr 29
leyse : değildir, yoktur

24-Nûr 29
aleykum : sizin üzerinize

24-Nûr 29
en tedhulû : girmek, girmeniz

24-Nûr 29
buyûten : evlere

24-Nûr 29
gayre : dışında

24-Nûr 29
meskûnetin : oturulmayan evler

24-Nûr 29
metâun : meta, fayda

24-Nûr 29
lekum : sizin için

24-Nûr 29
ya'lemu : bilir

24-Nûr 29
tubdûne : açıklıyorsunuz

24-Nûr 29
ve mâ : ve şey

24-Nûr 29
tektumûne : ketmediyorsunuz, saklıyorsunuz

24-Nûr 30
li el mu'minîne : mü'minlere, mü'min erkeklere

24-Nûr 30
min ebsâri-him : gözlerinden, bakışlarından, bakışlarını

24-Nûr 30
ve yahfezû : ve muhafaza etsinler, korusunlar

24-Nûr 30
furûce-hum : ırzlarını

24-Nûr 30
zâlike : bu

24-Nûr 30
ezkâ : daha temiz

24-Nûr 30
lehum : onlar için

24-Nûr 30
inne allâhe : muhakkak Allah

24-Nûr 30
yasneûne : yapıyorlar

24-Nûr 31
ve kul : ve de

24-Nûr 31
li el mu'minâti : mü'min kadınlara

24-Nûr 31
yagdudne : çeksinler, indirsinler

24-Nûr 31
min ebsâri-hinne : (onların) gözlerinden, bakışlarından, bakışlarını

24-Nûr 31
ve yahfazne : ve korusunlar

24-Nûr 31
furûce-hunne : (onların) ırzları

24-Nûr 31
ve lâ yubdîne : ve açmasınlar

24-Nûr 31
zînete-hunne : (onların) ziynetleri

24-Nûr 31
zahera : zahir oldu

24-Nûr 31
vel yadribne (ve li yadribne) : ve vursunlar (örtsünler)

24-Nûr 31
bi humuri-hinne : (onların) örtüleri

24-Nûr 31
cuyûbi-hinne : (onların) yakaları

24-Nûr 31
ve lâ yubdîne : ve açmasınlar

24-Nûr 31
zînete-hunne : (onların) ziynetleri

24-Nûr 31
li buûleti-hinne : (onların) eşleri, kocaları

24-Nûr 31
ev : veya

24-Nûr 31
âbâi-hinne : (onların) babaları

24-Nûr 31
ev : veya

24-Nûr 31
âbâi buûleti-hinne : (onların) kocalarının babaları

24-Nûr 31
ev : veya

24-Nûr 31
ebnâi-hinne : (onların) oğulları

24-Nûr 31
ev : veya

24-Nûr 31
ebnâi buûleti-hinne : (onların) kocalarının oğulları

24-Nûr 31
ev : veya

24-Nûr 31
ıhvâni-hinne : (onların) erkek kardeşleri

24-Nûr 31
ev : veya

24-Nûr 31
benî ıhvâni-hinne : (onların) erkek kardeşlerinin oğulları

24-Nûr 31
ev : veya

24-Nûr 31
benî ehavâti-hinne : (onların) kız kardeşlerinin oğulları

24-Nûr 31
ev : veya

24-Nûr 31
nisâi-hinne : kadınlar

24-Nûr 31
ev : veya

24-Nûr 31
mâ meleket eymânu-hunne : (onların) ellerinin altında sahip oldukları, (cariyeler)

24-Nûr 31
evit tâbiîne (ev et tâbiîne) : veya onlara tâbî olanlar, hizmetliler

24-Nûr 31
gayri ulî el irbeti : kadına ihtiyaç duymayan

24-Nûr 31
min er ricâli : erkeklerden

24-Nûr 31
evit tıflillezîne : veya çocuklar ki onlar

24-Nûr 31
lem yazharû : zahir olmaz, farkına varmaz

24-Nûr 31
ve lâ yadribne : ve vurmasınlar

24-Nûr 31
bi erculi-hinne : (onların) ayakları

24-Nûr 31
li yu'leme : bilinsin diye

24-Nûr 31
mâ yuhfîne : gizlediklerini

24-Nûr 31
min zîneti-hinne : (onların) ziynetlerinden

24-Nûr 31
ve tûbû : ve tövbe edin

24-Nûr 31
cemîan : topluca (hepiniz)

24-Nûr 31
eyyu-hâ : ey

24-Nûr 31
el mu'minûne : mü'minler

24-Nûr 31
lealle-kum : umulur ki böylece siz

24-Nûr 31
tuflihûne : felâha eresiniz

24-Nûr 32
ve enkihû : ve nikâhlayın, evlendirin

24-Nûr 32
el eyâmâ : eşi (karısı) olmayan erkekler,

24-Nûr 32
ve es sâlihîne : ve salihler

24-Nûr 32
ve imâi-kum : ve eşi olmayan kadınlarınız

24-Nûr 32
yekûnû : olurlar

24-Nûr 32
fukarâe : fakirler

24-Nûr 32
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

24-Nûr 33
velyesta'fif : ve iffetli olsunlar, iffetlerini korusunlar

24-Nûr 33
ellezîne lâ yecidûne : bulamayanlar

24-Nûr 33
yugniyehumullâhu : Allah onları gani (zengin) kılar

24-Nûr 33
ve ellezîne : ve o kimseler ki, onlar

24-Nûr 33
yebtegûne : talep ederler, isterler

24-Nûr 33
el kitâbe : yazılı antlaşma, mukatebe

24-Nûr 33
meleket eymânu-kum : ellerinizin altında sahip olduğunuz

24-Nûr 33
fe : böylece, o zaman, o taktirde

24-Nûr 33
hayren : bir hayır

24-Nûr 33
ve âtû-hum : ve onlara verin

24-Nûr 33
allahi ellezî : Allah ki o

24-Nûr 33
ve lâ tukrihû : ve zorlamayın

24-Nûr 33
feteyâti-kum : genç cariyeleriniz

24-Nûr 33
alel bigâi (alâ el bigâi) : fuhşa, zinaya

24-Nûr 33
in eradne : eğer istedilerse (isterlerse)

24-Nûr 33
tehassunen : namusunu korumak, iffetli kalmak

24-Nûr 33
li tebtegû : talep etmek, elde etmek için

24-Nûr 33
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

24-Nûr 33
ve men yukrıhhunne : ve kim onları zorlarsa

24-Nûr 33
fe : böylece, o taktirde

24-Nûr 33
innellâhe (inne allâhe) : muhakkak ki Allah

24-Nûr 33
ikrâhihinne : onların zorlanmaları

24-Nûr 34
ve lekad : ve andolsun

24-Nûr 34
enzelnâ : indirdik

24-Nûr 34
ileykum : size

24-Nûr 34
mubeyyinâtin : açıklanmış

24-Nûr 34
ve meselen : ve örnek, misal

24-Nûr 34
min ellezîne halev : daha önce gelip geçmiş kimselerden (nesillerden)

24-Nûr 34
ve mev'izaten : ve bir öğüt

24-Nûr 34
li el muttekîne : takva sahipleri için

24-Nûr 35
es semâvâti : semalar

24-Nûr 35
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

24-Nûr 35
meselu : misal, örnek

24-Nûr 35
ke : gibi

24-Nûr 35
el mısbâhu : (o) misbah, (o) lâmba

24-Nûr 35
zucâcetin : sırça (cam)

24-Nûr 35
ez zucâcetu : (o) sırça, (o cam)

24-Nûr 35
ke ennehâ : o gibidir

24-Nûr 35
kevkebun : gezegen

24-Nûr 35
min şeceratin : ağaçtan

24-Nûr 35
mubâraketin : mübarek

24-Nûr 35
zeytûnetin : yağ (zeytin ağacı)

24-Nûr 35
lâ şarkîyetin : doğuda olmayan (bulunmayan)

24-Nûr 35
ve lâ garbiyyetin : ve batıda olmayan (bulunmayan)

24-Nûr 35
yekâdu : neredeyse, hemen hemen, kendi kendine

24-Nûr 35
zeytu-hâ : onun yağı

24-Nûr 35
ve lev : ve eğer

24-Nûr 35
lem temses-hu : ona değmez

24-Nûr 35
yehdîllâhu (yehdî allâhi) : Allah hidayet eder

24-Nûr 35
men yeşâu : dilediği kimse

24-Nûr 35
ve yadribullâhul emsâle : ve Allah örnekler, misaller verir

24-Nûr 35
lin nâsi (li en nâsi) : insanlar için, isanlara

24-Nûr 35
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

24-Nûr 35
bi kulli şey'in : herşeyi

24-Nûr 36
ezinallâhu (ezine allâhu) : Allah izin verdi

24-Nûr 36
en turfea : yükseltilmesine, yüceltilmesine

24-Nûr 36
ve yuzkere : ve zikredilir

24-Nûr 36
fîhesmuhu (fîhâ ismu-hu) : orada onun ismi

24-Nûr 36
yusebbihu : tesbih eder

24-Nûr 36
lehu : onu

24-Nûr 36
el guduvvi : sabah

24-Nûr 36
ve el âsâli : ve akşam

24-Nûr 37
ve lâ : ve olmaz

24-Nûr 37
bey'un : alışveriş

24-Nûr 37
ve ikâmi es salâti : ve namazın ikame edilmesi

24-Nûr 37
ve îtâi ez zekâti : ve zekâtın verilmesi

24-Nûr 37
yehâfûne : korkarlar

24-Nûr 37
yevmen : gün

24-Nûr 37
tetekallebu : döner, dönecek

24-Nûr 37
fîhi el kulûbu : kalplerin

24-Nûr 37
ve el ebsâru : ve gözler, bakışlar, görüşler

24-Nûr 38
li yecziye-hum : onlara karşılığını vermesi için

24-Nûr 38
ahsene : en güzel

24-Nûr 38
ve yezîde-hum : ve onlara arttırır

24-Nûr 38
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

24-Nûr 38
yerzuku : rızıklandırır

24-Nûr 38
men : kişi, kimse

24-Nûr 38
yeşâu : diler

24-Nûr 39
vellezîne keferû : ve kâfirler

24-Nûr 39
ke serâbin : serap gibidir

24-Nûr 39
yahsebu-hu : onu zanneder

24-Nûr 39
ez zam'ânu : susuz kalan, susamış olan

24-Nûr 39
mâen : su

24-Nûr 39
izâ câe-hu : ona geldiği zaman, ulaştığı zaman

24-Nûr 39
lem yecid-hu : onu bulamadı

24-Nûr 39
şey'en : bir şey

24-Nûr 39
ve vecedallâhe (vecede allâhe) : ve Allah'ı buldu

24-Nûr 39
inde-hu : yanında

24-Nûr 39
feveffâhu (fe veffâ-hu) : böylece ona tam olarak ödedi

24-Nûr 39
hisâbe-hu : onun hesabını

24-Nûr 39
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

24-Nûr 39
serîu : seri, çabuk

24-Nûr 39
el hisâbi : hesap

24-Nûr 40
ev : veya

24-Nûr 40
ke zulumâtin : karanlıklar gibidir

24-Nûr 40
mevcun : dalga

24-Nûr 40
min fevkı-hi : onun üstünden

24-Nûr 40
mevcun : dalga

24-Nûr 40
min fevkı-hi : onun üstünden

24-Nûr 40
sehâbun : bulutlar

24-Nûr 40
fevka : üzerinde, üstünde

24-Nûr 40
izâ ahrace : çıkardığı zaman

24-Nûr 40
yede-hu : onun eli

24-Nûr 40
lem yeked yerâ-hâ : neredeyse onu göremez

24-Nûr 40
ve men : ve kimse

24-Nûr 40
lem yec'alillâhu (yec'ali allâhu) : Allah kılmazsa

24-Nûr 40
lehu : onu, ona

24-Nûr 40
nûren : nur

24-Nûr 40
fe : artık

24-Nûr 40
mâ lehu : onun için yoktur

24-Nûr 41
e lem tera : görmüyor musun, görmedin mi

24-Nûr 41
ennallâhe (enne allâhe) : Allah olduğunu

24-Nûr 41
yusebbihu : tesbih ederler

24-Nûr 41
lehu : onun, onu

24-Nûr 41
men : kimse(ler)

24-Nûr 41
fî es semâvâti : semalarda

24-Nûr 41
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

24-Nûr 41
ve et tayru : ve kuşlar

24-Nûr 41
alime : bildi

24-Nûr 41
salâte-hu : salatını, namazını, duasını

24-Nûr 41
ve tesbîha-hu : ve tesbihlerini

24-Nûr 41
vallâhu (ve allâh) : ve Allah

24-Nûr 41
yef'alûne : yapıyorlar

24-Nûr 42
ve lillâhi (li allâhi) : ve Allah'a aittir

24-Nûr 42
es semâvâti : semalar

24-Nûr 42
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

24-Nûr 42
ve ilâ allâhi : ve Allah'a

24-Nûr 42
el masîru : dönüş

24-Nûr 43
e lem tera : görmüyor musun, görmedin mi

24-Nûr 43
enne allâhe : Allah'ın yaptığını

24-Nûr 43
sehâben : bulutlar

24-Nûr 43
summe : sonra

24-Nûr 43
yuellifu : birleştirir

24-Nûr 43
beynehu : onun arasını

24-Nûr 43
summe : sonra

24-Nûr 43
yec'alu-hu : onu kılar, yapar

24-Nûr 43
rukâmen : küme küme, küme hali

24-Nûr 43
fe tera : böylece görürsün

24-Nûr 43
el vedka : yağmur

24-Nûr 43
ve yunezzilu : ve indirir

24-Nûr 43
min es semâi : semadan

24-Nûr 43
min beredin : buzdan, doludan

24-Nûr 43
fe yusîbu : böylece isabet ettirir

24-Nûr 43
men : kimse

24-Nûr 43
yeşâu : diler

24-Nûr 43
ve yasrifu-hu : ve onu çevirir, uzaklaştırır

24-Nûr 43
an men : o kimseden

24-Nûr 43
yeşâu : diler

24-Nûr 43
yekâdu : neredeyse, az kalsın

24-Nûr 43
senâ : ışık, parıltı

24-Nûr 43
berkı-hi : onun şimşeği

24-Nûr 43
yezhebu : giderir

24-Nûr 43
bi el ebsâri : görmeyi

24-Nûr 44
el leyle : gece

24-Nûr 44
ve en nehâre : ve gündüz

24-Nûr 44
inne : muhakkak

24-Nûr 44
zâlike : bu

24-Nûr 44
le ibreten : elbette ibret

24-Nûr 44
li ulil ebsâri : basiret sahipleri için

24-Nûr 45
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

24-Nûr 45
kulle : her, hepsi, bütün

24-Nûr 45
dâbbetin : hayvan

24-Nûr 45
fe : o zaman, böylece

24-Nûr 45
men yemşî : kimi yürür

24-Nûr 45
ve min-hum : ve onlardan

24-Nûr 45
men yemşî : kimi yürür

24-Nûr 45
alâ ricleyni : iki ayak üzerinde

24-Nûr 45
ve min-hum : ve onlardan

24-Nûr 45
men yemşî : kimi yürür

24-Nûr 45
alâ erbain : dört (ayak) üzerinde

24-Nûr 45
mâ yeşâu : dilediğini, dilediği şeyi

24-Nûr 45
innellâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

24-Nûr 45
alâ kulli şey'in : herşeye

24-Nûr 46
lekad : andolsun

24-Nûr 46
enzelnâ : indirdik

24-Nûr 46
mubeyyinâtin : açıklanmış

24-Nûr 46
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

24-Nûr 46
yehdî : hidayete erdirir

24-Nûr 46
men yeşâu : dilediği kimseyi

24-Nûr 47
ve yekûlûne : ve onlar derler

24-Nûr 47
âmennâ : îmân ettik

24-Nûr 47
ve bi er resûli : ve resûlüne

24-Nûr 47
ve ata'nâ : ve itaat ettik

24-Nûr 47
summe : sonra

24-Nûr 47
yetevellâ : dönerler

24-Nûr 47
ferîkun : bir grup, bir kısım

24-Nûr 47
zâlike : bu

24-Nûr 47
ve mâ ulâike : ve onlar değiller

24-Nûr 47
bi el mu'minîne : mü'min olanlar

24-Nûr 48
ve izâ duû : ve davet edildikleri zaman

24-Nûr 48
ve resûli-hî : ve onun resûlü

24-Nûr 48
li yahkume : hüküm vermesi için

24-Nûr 48
beyne-hum : onların arasında

24-Nûr 48
ferîkun : bir grup, bir kısım

24-Nûr 48
mu'ridûne : yüz çevirenler

24-Nûr 49
ve in : ve eğer

24-Nûr 49
yekun : olur

24-Nûr 49
lehum : onların, onlar için

24-Nûr 49
el hakku : hak

24-Nûr 49
ye'tû : gelirler

24-Nûr 49
ileyhi : ona

24-Nûr 49
muz'ınîne : boyun eğerek, itaat ederek, hemen gelirler

24-Nûr 50
e : mı, mi

24-Nûr 50
emirtâbû (em irtâbu) : veya, yoksa şüphe ettiler

24-Nûr 50
em yehâfûne : veya, yoksa korkuyorlar

24-Nûr 50
en yehîfallâhu (yehîfe allâhu) : Allah'ın taraf tutması

24-Nûr 50
aleyhim : onlara

24-Nûr 50
ve resûlu-hu : ve onun resûlü

24-Nûr 50
bel : hayır

24-Nûr 50
ulâike : işte onlar

24-Nûr 50
ez zâlimûne : zalimler

24-Nûr 51
innemâ : ancak, sadece

24-Nûr 51
kâne : oldu

24-Nûr 51
kavle : söz

24-Nûr 51
el mu'minîne : mü'minler

24-Nûr 51
ve resûli-hî : ve onun resûlü

24-Nûr 51
li yahkume : hüküm vermesi için

24-Nûr 51
beyne-hum : onların aralarında

24-Nûr 51
en yekûlû : demeleri, söylemeleri

24-Nûr 51
semi'nâ : işittik

24-Nûr 51
ve ata'nâ : ve itaat ettik

24-Nûr 51
ve ulâike : ve işte onlar

24-Nûr 51
el muflihûne : felâha ulaşanlar

24-Nûr 52
ve men : ve kim

24-Nûr 52
yutıi allâhe : Allah'a itaat eder

24-Nûr 52
ve resûle-hu : ve onun resûlü

24-Nûr 52
ve yahşe allâhe : ve Allah'a huşû duyar

24-Nûr 52
ve yettak-hi : ve ona karşı takva sahibi olur

24-Nûr 52
fe : böylece, o taktirde

24-Nûr 52
ulâike : işte onlar

24-Nûr 52
el fâizûne : kurtuluşa erenler

24-Nûr 53
ve aksemû : ve yemin ettiler

24-Nûr 53
cehde : güç, kuvvet

24-Nûr 53
eymâni-him : yeminleri

24-Nûr 53
le in : eğer

24-Nûr 53
emerte-hum : sen onlara emrettin

24-Nûr 53
le yahrucunne : mutlaka çıkacaklar

24-Nûr 53
ma'rûfetun : bilinen, taktir edilen

24-Nûr 53
inne allâhe : muhakkak Allah

24-Nûr 53
bimâ ta'melûne : yaptığınız şeylerden

24-Nûr 54
atîu allâhe : Allah'a itaat edin

24-Nûr 54
ve atîu : ve itaat edin

24-Nûr 54
er resûle : resûl

24-Nûr 54
fe in : o zaman eğer

24-Nûr 54
tevellev : yüz çevirirsiniz

24-Nûr 54
fe innemâ : o zaman sadece, yalnız

24-Nûr 54
aleyhi : onun üzerine

24-Nûr 54
hummile : yüklendi, yükletildi

24-Nûr 54
ve aleykum : ve sizin üzerinize

24-Nûr 54
ve in : ve eğer

24-Nûr 54
tehtedû : hidayete erersiniz

24-Nûr 54
ve mâ : ve değildir

24-Nûr 54
alâ er resûli : resûlün üzerinde

24-Nûr 54
el belâgu : tebliğ

24-Nûr 54
el mubînu : apaçık, açıkça

24-Nûr 55
vaadallâhu (vaade allâhu) : Allah vaadetti

24-Nûr 55
ellezîne amenû : Allah'a ulaşmayı dileyenler, âmenû olanlar

24-Nûr 55
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi) işlediler

24-Nûr 55
le yestahlifenne-hum : onları mutlaka halife tayin edecek

24-Nûr 55
fî el ardı : yeryüzünde

24-Nûr 55
kemestahlefellezîne (kemâ istahlefe ellezîne) : halife tayin ettiğimiz kimseler gibi

24-Nûr 55
ve le yumekkinenne : ve mutlaka sağlamlaştıracak

24-Nûr 55
lehum : onlara, onlar için

24-Nûr 55
dîne-hum : onların dîni

24-Nûr 55
ellezî irtedâ : ki onu seçti, razı oldu, hoşnut oldu

24-Nûr 55
lehum : onlar için, onlara

24-Nûr 55
ve le yubeddilenne-hum : ve onlara mutlaka çevirecek

24-Nûr 55
emnen : emniyet, güven

24-Nûr 55
ya'budûne-nî : bana kul olurlar

24-Nûr 55
lâ yuşrikûne : şirk koşmazlar

24-Nûr 55
bî şey'en : bir şeyi

24-Nûr 55
ve men : ve kim

24-Nûr 55
kefere : örttü, inkâr etti

24-Nûr 55
ba'de : sonra

24-Nûr 55
zâlike : bu

24-Nûr 55
fe ulâike : işte onlar

24-Nûr 55
el fâsikûne : fasıklar

24-Nûr 56
ve ekîmû : ve ikame edin

24-Nûr 56
es salâte : namaz

24-Nûr 56
ve âtû : ve verin

24-Nûr 56
ez zekâte : zekât

24-Nûr 56
ve atîû : ve itaat edin

24-Nûr 56
er resûle : resûl

24-Nûr 56
lealle-kum : umulurki siz, böylece siz

24-Nûr 56
turhamûne : rahmet olunasınız

24-Nûr 57
lâ tahsebenne : sakın zannetme

24-Nûr 57
ellezîne keferû : inkâr edenleri

24-Nûr 57
mu'cizîne : aciz bırakıcılar

24-Nûr 57
fî el ardı : yeryüzünde

24-Nûr 57
ve me'vâhu-mun : ve onların barınacağı yer

24-Nûr 57
en nâru : ateş

24-Nûr 57
ve le bi'se : ve elbette, mutlaka kötü

24-Nûr 57
el masîru : bir dönüş (yeri)

24-Nûr 58
yâ eyyuhâ : ey, ya

24-Nûr 58
ellezîne âmenû : Allah'a ulaşmayı dileyenler, âmenû olanlar

24-Nûr 58
li yeste'zin-kum : sizden izin istesinler

24-Nûr 58
ellezîne meleket eymânu-kum : ellerinizin altında sahip olduklarınız (köleleriniz, cariyeleriniz)

24-Nûr 58
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

24-Nûr 58
lem yeblugû : erişmemiş, ulaşmamış

24-Nûr 58
el hulume : bulûğ çağına, erginliğe

24-Nûr 58
selâse : üç

24-Nûr 58
merrâtin : kere, defa, kez

24-Nûr 58
el fecri : fecr, sabah

24-Nûr 58
ve hîne : ve o vakit, o zaman

24-Nûr 58
tedaûne : çıkarırsınız

24-Nûr 58
siyâbe-kum : elbiseniz

24-Nûr 58
min ez zahîrati : öğle vaktinden

24-Nûr 58
ve min ba'di : ve sonra

24-Nûr 58
el ışâi : yatsı

24-Nûr 58
selâsu : üç

24-Nûr 58
lekum : sizin için

24-Nûr 58
leyse : değildir, yoktur

24-Nûr 58
aleykum : sizin üzerinize

24-Nûr 58
ve lâ aleyhim : ve onlara yoktur

24-Nûr 58
ba'de hunne : onlardan sonra

24-Nûr 58
tavvâfûne : karşılıklı dolaşırlar, karşılıklı tavaf ederler

24-Nûr 58
aleykum : sizin üzerinize, size

24-Nûr 58
kezâlike : işte böyle

24-Nûr 58
yubeyyine allâhu : Allah beyan ediyor, açıklıyor

24-Nûr 58
lekum : size

24-Nûr 58
el âyâti : âyetleri

24-Nûr 58
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

24-Nûr 59
ve izâ belegâ : ve ulaştığı, eriştiği zaman

24-Nûr 59
el etfâlu : çocuklar

24-Nûr 59
hulume : erginlik çağı, bulûğ çağı

24-Nûr 59
fe li yeste'zinû : o zaman izin istesinler

24-Nûr 59
kezâlike : işte böyle, böylece

24-Nûr 59
yubeyyinu allâhu : Allah beyan eder, açıklar

24-Nûr 59
lekum : sizin için, size

24-Nûr 60
ve el kavâıdu : ve yaşlı kadınlar

24-Nûr 60
minen nisâi : kadınlardan

24-Nûr 60
ellatî lâ yercûne : onlar ümit etmezler

24-Nûr 60
fe : böylece, artık

24-Nûr 60
leyse : değil, yoktur

24-Nûr 60
aleyhinne : onların üzerine, onlara

24-Nûr 60
en yeda'ne : çıkarmaları

24-Nûr 60
siyâbehunne : onların elbiseleri

24-Nûr 60
gayra muteberricâtin : açmaksızın

24-Nûr 60
bi zînetin : ziynetleri

24-Nûr 60
ve en yesta'fifne : ve iffetli olmayı istemeleri

24-Nûr 60
lehunne : onlara (kadınlara), onlar için (kadınlar için)

24-Nûr 60
semîun : en iyi işiten

24-Nûr 61
leyse : değil

24-Nûr 61
el a'mâ : âmâ, kör

24-Nûr 61
ve lâ alâ : ve üzerine yoktur

24-Nûr 61
el a'raci : topal, sakat

24-Nûr 61
ve lâ alâ : ve üzerine yoktur

24-Nûr 61
el marîdı : hasta

24-Nûr 61
ve lâ alâ : ve üzerine yoktur

24-Nûr 61
enfusi-kum : size, kendinize

24-Nûr 61
en te'kulû : yemek yemeniz

24-Nûr 61
ev : veya

24-Nûr 61
ev buyûti : veya evler

24-Nûr 61
ummehâti-kum : sizin anneleriniz

24-Nûr 61
ev buyûti : veya evler

24-Nûr 61
ehavâti-kum : sizin kız kardeşleriniz

24-Nûr 61
ev buyûti a'mâmi-kum : veya amcalarınızın evleri

24-Nûr 61
ev buyûti ammâti-kum : veya halalarınızın evleri

24-Nûr 61
ev buyûti ahvâli-kum : veya dayılarınızın evleri

24-Nûr 61
ev buyûti hâlâti-kum : veya teyzelerinizin evleri

24-Nûr 61
ev : veya

24-Nûr 61
mâ melektum : sahip olduğunuz şey

24-Nûr 61
mefâtiha-hu : onun anahtarları

24-Nûr 61
ev sadîkı-kum : veya sizin dostlarınız veya arkadaşlarınız

24-Nûr 61
leyse : değil

24-Nûr 61
aleykum : sizin üzerinize, size

24-Nûr 61
en te'kulû : yemek yemeniz

24-Nûr 61
cemîan : topluca

24-Nûr 61
ev : veya

24-Nûr 61
eştâten : ayrı ayrı olarak

24-Nûr 61
fe : böylece, o zaman

24-Nûr 61
buyûten : evler

24-Nûr 61
fe : böylece

24-Nûr 61
sellimû : selâm verin

24-Nûr 61
alâ enfusi-kum : kendi üzerinize (birbirinize)

24-Nûr 61
tehıyyeten : selâm vererek

24-Nûr 61
mubareketen : mübarek, hayırlı, bereketli

24-Nûr 61
tayyibeten : iyi, güzel, helâl

24-Nûr 61
kezâlike : işte böyle, böylece

24-Nûr 61
yubeyyinu allâhu : Allah beyan eder, açıklar

24-Nûr 61
lekum : sizin için, size

24-Nûr 61
el âyâti : âyetler

24-Nûr 61
leallekum : umulur ki böylece siz

24-Nûr 61
ta'kılûne : akıl edersiniz

24-Nûr 62
innemâ : ancak, sadece, fakat

24-Nûr 62
el mu'minûne : mü'minler

24-Nûr 62
ellezîne âmenû : Allah'a ulaşmayı dileyen, îmân eden kimseler

24-Nûr 62
ve resûli-hi : ve onun resûlü

24-Nûr 62
ve izâ : ve olduğu zaman

24-Nûr 62
mea-hu : onunla birlikte, beraber

24-Nûr 62
alâ emrin : bir iş üzerine, bir iş için

24-Nûr 62
lem yezhebû : gitmezler

24-Nûr 62
yeste'zinû-hu : ondan izin isterler

24-Nûr 62
inne ellezîne : muhakkak o kimseler, onlar

24-Nûr 62
yeste'zinûne-ke : senden izin isterler

24-Nûr 62
ulâike : işte onlar

24-Nûr 62
ellezîne yu'minûne : îmân edenler

24-Nûr 62
ve resûli-hi : ve onun resûlüne

24-Nûr 62
fe : öyleyse

24-Nûr 62
izeste'zenû-ke (iza iste'zenû-ke) : senden izin istedikleri zaman

24-Nûr 62
şe'ni-him : onların işleri, halleri, durumları

24-Nûr 62
fe'zen (fe izen) : o zaman izin ver

24-Nûr 62
li men : o kimseye

24-Nûr 62
şi'te : sen diledin

24-Nûr 62
vestagfir (ve istagfir) : ve mağfiret dile

24-Nûr 62
lehum : onlar için

24-Nûr 62
allâhe : Allah

24-Nûr 62
inne allâhe : muhakkak Allah

24-Nûr 63
lâ tec'alû : kılmayın, yapmayın

24-Nûr 63
duâe er resûli : resûlün çağırması

24-Nûr 63
beyne-kum : (sizin) aranızda

24-Nûr 63
ke : gibi, aynı, eşit

24-Nûr 63
ba'dı-kum ba'den : birbirinizi

24-Nûr 63
kad ya'lemu : biliyordu

24-Nûr 63
ellezîne : onlar

24-Nûr 63
yetesellelûne : gizlice çıkarlar

24-Nûr 63
livâzen : bir şeyi siper ederek (görünmemeye çalışarak)

24-Nûr 63
fel yahzeri (fe li yahzeri) : o zaman sakınsınlar, çekinsinler

24-Nûr 63
ellezîne yuhâlifûne : hilâfet edenler, karşı gelenler

24-Nûr 63
an emri-hi : onun emrinden

24-Nûr 63
en tusîbe-hum : onlara isabet etmesi

24-Nûr 63
fitnetun : bir fitne

24-Nûr 63
ev : veya

24-Nûr 63
yusîbe-hum : onlara isabet eder

24-Nûr 63
elîmun : acı, elîm

24-Nûr 64
e lâ : değil mi

24-Nûr 64
inne : muhakkak

24-Nûr 64
fî es semâvâti : göklerdeki

24-Nûr 64
ve el ardı : ve yeryüzü, arz

24-Nûr 64
kad ya'lemu : biliyordu

24-Nûr 64
entum : siz

24-Nûr 64
aleyhi : üzerinde

24-Nûr 64
ve yevme : ve o gün

24-Nûr 64
yurceûne : döndürülecekler

24-Nûr 64
ileyhi : ona

24-Nûr 64
fe yunebbiu-hum : o zaman onlara haber verecek

24-Nûr 64
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

24-Nûr 64
bi kulli şey'in : herşeyi

25-Furkan 1
tebâreke : mübarek

25-Furkan 1
ellezî : ki o

25-Furkan 1
nezzele : indirdi

25-Furkan 1
furkâne : furkan

25-Furkan 1
li yekûne : olması için

25-Furkan 1
li el âlemîne : âlemlere

25-Furkan 1
nezîren : nezir, uyarıcı

25-Furkan 2
ellezî : ki o

25-Furkan 2
lehu : onun

25-Furkan 2
es semâvâti : semalar, gökler

25-Furkan 2
ve el ardı : ve yeryüzü

25-Furkan 2
ve lem yettehız : ve edinmedi

25-Furkan 2
veleden : çocuk

25-Furkan 2
ve lem yekûn : ve olmadı

25-Furkan 2
lehu : onun

25-Furkan 2
şerîkun : şerik, ortak

25-Furkan 2
fî el mulki : mülkte

25-Furkan 2
ve halaka : ve yarattı

25-Furkan 2
kulle şey'in : herşey

25-Furkan 2
fe : o zaman, sonra

25-Furkan 2
kaddera-hu : ona takdir etti

25-Furkan 2
takdîren : takdir ederek, kader tayin ederek

25-Furkan 3
vettehazû (ve ittehazû) : ve edindiler

25-Furkan 3
âliheten : ilâhlar

25-Furkan 3
lâ yahlukûne : yaratmaz, yaratamaz

25-Furkan 3
şey'en : bir şey

25-Furkan 3
ve hum : ve onlar

25-Furkan 3
yuhlekûne : yaratılırlar

25-Furkan 3
ve lâ yemlikûne : ve malik değiller

25-Furkan 3
li enfusi-him : kendileri için

25-Furkan 3
ve lâ : ve değil, olmaz

25-Furkan 3
nef'an : fayda sağlamak, fayda vermek

25-Furkan 3
ve lâ yemlikûne : ve malik değiller

25-Furkan 3
mevten : öldürmek

25-Furkan 3
ve lâ hayâten : ve hayat veremez

25-Furkan 3
ve lâ nuşûren : ve yeniden diriltemez

25-Furkan 4
ve kâle : ve dedi

25-Furkan 4
ellezîne keferû : inkâr edenler, kâfirler

25-Furkan 4
ifterâ-hu : onu uydurdu

25-Furkan 4
ve eâne-hu : ve ona yardım etti

25-Furkan 4
aleyhi : ona, onun üzerine

25-Furkan 4
âharûne : başkaları, diğerleri

25-Furkan 4
fe : o zaman, böylece

25-Furkan 4
zulmen : zulümle

25-Furkan 4
ve zûran : ve bâtıl olarak, bâtılla

25-Furkan 5
ve kâlû : ve dediler

25-Furkan 5
esâtîru : masallar, efsaneler

25-Furkan 5
el evvelîne : evvelkiler

25-Furkan 5
iktetebe-hâ : onu yazdırdı

25-Furkan 5
fe : böylece

25-Furkan 5
hiye : o

25-Furkan 5
aleyhi : ona

25-Furkan 5
bukreten : sabah

25-Furkan 5
ve asîlen : ve akşam

25-Furkan 6
enzele-hu : onu indirdi

25-Furkan 6
ellezî : ki o

25-Furkan 6
ya'lemu : bilir

25-Furkan 6
es sırre : sır, gizli

25-Furkan 6
fî es semâvâti : göklerde

25-Furkan 6
ve el ardı : ve yeryüzü

25-Furkan 6
inne-hu : çünkü o, muhakkak o

25-Furkan 6
kâne : oldu

25-Furkan 6
rahîmen : rahîm olan,

25-Furkan 7
ve kâlû : ve dediler

25-Furkan 7
er resûli : resûl

25-Furkan 7
ye'kuli : yiyor

25-Furkan 7
et taâme : yemek

25-Furkan 7
ve yemşî : ve yürür

25-Furkan 7
fî el esvâkı : çarşılarda

25-Furkan 7
lev lâ : olmaz mıydı

25-Furkan 7
unzile : indirildi

25-Furkan 7
ileyhi : ona

25-Furkan 7
melekun : bir melek

25-Furkan 7
fe : o zaman, böylece

25-Furkan 7
yekûne : olur

25-Furkan 7
mea-hu : onunla beraber

25-Furkan 7
nezîren : uyarıcı, nezir

25-Furkan 8
ev : veya

25-Furkan 8
ileyhi : ona

25-Furkan 8
kenzun : bir hazine

25-Furkan 8
ev : veya

25-Furkan 8
tekûnu : olur

25-Furkan 8
lehu : onun

25-Furkan 8
cennetun : cennet, ağaçlı bahçe

25-Furkan 8
ye'kulu : yer

25-Furkan 8
ve kâle : ve dedi

25-Furkan 8
ez zâlimûne : zalimler, zulmedenler

25-Furkan 8
in tettebiûne : tâbî oluyorsunuz

25-Furkan 8
raculen : adam

25-Furkan 8
meshûren : sihir yapılmış, büyülenmiş

25-Furkan 9
keyfe : nasıl

25-Furkan 9
leke : sana

25-Furkan 9
el emsâle : misaller, örnekler

25-Furkan 9
fe : artık, böylece

25-Furkan 9
lâ yestetîûne : muktedir olamazlar, güçleri yetmez

25-Furkan 9
sebîlen : sebîl, yol

25-Furkan 10
tebâreke : mübarektir

25-Furkan 10
ellezî : ki o

25-Furkan 10
şâe : diledi

25-Furkan 10
ceale : kıldı, yaptı

25-Furkan 10
leke : senin için, sana

25-Furkan 10
hayren : daha hayırlı

25-Furkan 10
min zâlike : bundan

25-Furkan 10
cennâtin : cennetler, ağaçlı bahçeler

25-Furkan 10
tecrî : akar

25-Furkan 10
el enhâru : nehirler

25-Furkan 10
ve yec'al : ve kılar, yapar

25-Furkan 10
leke : senin için, sana

25-Furkan 10
kusûren : köşkler, saraylar

25-Furkan 11
bel : hayır

25-Furkan 11
kezzebû : uydurdular, yalanladılar

25-Furkan 11
bi es sâati : o saati, kıyâmeti

25-Furkan 11
ve a'tednâ : ve hazırladık

25-Furkan 11
men kezzebe : tekzip eden kimseler, yalanlayanlar

25-Furkan 11
bi es sâati : o saati, kıyâmeti

25-Furkan 11
saîren : alevli ateş, cehennem

25-Furkan 12
raet-hum : onları gördü

25-Furkan 12
min mekânin : bir mekândan, bir yerden

25-Furkan 12
semiû : işittiler

25-Furkan 12
lehâ : onu, onun

25-Furkan 12
tegayyuzan : öfkeli (olan)

25-Furkan 12
ve zefîran : ve uğultulu (olan)

25-Furkan 13
ve izâ : ve olduğu zaman

25-Furkan 13
mekânen : bir mekân, bir yer

25-Furkan 13
mukarrenîne : yakınlaştırılmış, (birbirine) bağlanmış olanlar

25-Furkan 13
deav : davet ettiler, çağırdılar (istediler)

25-Furkan 13
hunâlike : orada

25-Furkan 14
lâ ted'û : davet etmeyin, çağırmayın (istemeyin)

25-Furkan 14
el yevme : bugün (o gün)

25-Furkan 14
vâhıden : bir, bir defa

25-Furkan 14
ved'û (ve ud'û) : ve davet edin, çağırın (isteyin)

25-Furkan 14
kesîren : çok, defalarca

25-Furkan 15
e zâlike : bu mu

25-Furkan 15
em : yoksa

25-Furkan 15
cennetu : cennet

25-Furkan 15
el huldilletî (huldi elletî ) : halidin olan, ebedî olan ki o

25-Furkan 15
vuide : vaadedilen

25-Furkan 15
el muttekûne : takva sahipleri

25-Furkan 15
kânet : oldu, ...dır

25-Furkan 15
lehum : onlar için, onlara

25-Furkan 15
cezâen : ceza, karşılık, mükâfat

25-Furkan 15
ve masîren : ve dönüş yeri

25-Furkan 16
lehum : onlar için

25-Furkan 16
yeşâûne : dilediler

25-Furkan 16
hâlidîne : ebedî

25-Furkan 16
kâne : olan

25-Furkan 16
rabbi-ke : senin Rabbin

25-Furkan 16
va'den : bir vaad

25-Furkan 16
mes'ûlen : istenen

25-Furkan 17
ve yevme : ve o gün

25-Furkan 17
ve mâ : ve şeyler

25-Furkan 17
ya'budûne : tapıyorlar

25-Furkan 17
fe : böylece, sonra

25-Furkan 17
yekûlu : diyecek

25-Furkan 17
e entum : siz mi

25-Furkan 17
adleltum : saptırdınız, dalâlete düşürdünüz

25-Furkan 17
em : veya, yoksa

25-Furkan 17
es sebîle : sebîl, yol

25-Furkan 18
subhâne-ke : sen sübhansın, münezzehsin

25-Furkan 18
mâ kâne : olmadı, olmaz

25-Furkan 18
yenbegî : yakışmaz, uygun olmaz

25-Furkan 18
lenâ : bize

25-Furkan 18
en nettehıze : edinmemiz

25-Furkan 18
min dûni-ke : senden başka

25-Furkan 18
min evliyâe : dostlar

25-Furkan 18
ve lâkin : ve lâkin, fakat

25-Furkan 18
metta'te-hum : onları metalandırdın, yararlandırdın

25-Furkan 18
ve âbâe-hum : ve onların babaları

25-Furkan 18
nesû : unuttular

25-Furkan 18
ez zikra : zikir

25-Furkan 18
ve kânû : ve oldular

25-Furkan 18
kavmen : bir kavim

25-Furkan 18
bûren : helâk olan

25-Furkan 19
fe kad : ve böylece oldu, olmuştu

25-Furkan 19
kezzebû-kum : sizi yalanladılar

25-Furkan 19
tekûlûne : söylüyorsunuz

25-Furkan 19
fe : artık

25-Furkan 19
mâ testetîûne : gücünüz yetmez, muktedir olamazsınız

25-Furkan 19
ve lâ nasran : ve yardım olmaz

25-Furkan 19
ve men : ve kim

25-Furkan 19
azâben : bir azap

25-Furkan 19
kebîren : büyük

25-Furkan 20
ve mâ erselnâ : ve göndermedik

25-Furkan 20
kable-ke : senden önce

25-Furkan 20
min el murselîne : resûllerden

25-Furkan 20
inne-hum : muhakkak onlar

25-Furkan 20
le ye'kulûne : mutlaka, gerçekten yerler

25-Furkan 20
et taâme : yemek

25-Furkan 20
ve yemşûne : ve yürürler

25-Furkan 20
fî el esvâkı : çarşılarda

25-Furkan 20
ve cealnâ : ve kıldık, yaptık

25-Furkan 20
fitneten : bir fitne, bir imtihan

25-Furkan 20
e tasbirûne : sabredecek misiniz

25-Furkan 20
ve kâne : ve oldu, ...dır

25-Furkan 20
rabbu-ke : senin Rabbin

25-Furkan 20
basîren : en iyi gören

25-Furkan 21
ve kâle : ve dedi

25-Furkan 21
ellezîne lâ yercûne : dilemeyenler

25-Furkan 21
likâe-nâ : bize kavuşmayı, ulaşmayı

25-Furkan 21
lev lâ : olsaydı olmaz mıydı

25-Furkan 21
unzile : indirildi

25-Furkan 21
aleynâ : bize

25-Furkan 21
el melâiketu : melekler

25-Furkan 21
ev : veya

25-Furkan 21
nerâ : görürüz

25-Furkan 21
rabbe-nâ : bizim Rabbimiz

25-Furkan 21
lekad : andolsun

25-Furkan 21
istekberû : kibirlendiler

25-Furkan 21
enfusi-him : kendileri, kendi nefsleri

25-Furkan 21
ve atev : ve haddi aştılar

25-Furkan 21
utuvven : taşkınlık ederek, haddi aşarak

25-Furkan 21
kebîren : büyük

25-Furkan 22
yevme : o gün

25-Furkan 22
yerevne : görecekler

25-Furkan 22
el melâikete : melekler

25-Furkan 22
yevme izin : izin günü

25-Furkan 22
li el mucrimîne : mücrimler için, suçlular için

25-Furkan 22
ve yekûlûne : ve diyecekler

25-Furkan 22
mahcûren : yasak edilmiş, haram edilmiş, men edilmiş

25-Furkan 23
ve kadimnâ : ve önüne geçtik

25-Furkan 23
min amelin : amellerden

25-Furkan 23
fe : böylece

25-Furkan 23
cealnâ-hu : onu kıldık

25-Furkan 23
hebâen : toz zerresi

25-Furkan 23
mensûran : savrulmuş, dağınık

25-Furkan 24
ashâbu el cenneti : cennet ehli

25-Furkan 24
yevme izin : izin günü

25-Furkan 24
mustekarran : karar kılınan yer, kalınacak yer

25-Furkan 24
ve ahsenu : ve ahsen, en güzel

25-Furkan 24
makîlen \n(kâilun) : öğle uykusu uyunan yer, dinlenme yeri \n: (öğle uyku vakti, dinlenme zamanı)

25-Furkan 25
ve yevme : ve (o) gün

25-Furkan 25
teşakkaku : parçalanır, yarılır

25-Furkan 25
es semâu : sema, gök

25-Furkan 25
bi el gamâmi : bulutlar ile

25-Furkan 25
ve nuzzile : ve indirildi

25-Furkan 25
el melâiketu : melekler

25-Furkan 25
tenzîlen : sıra ile indiriliş

25-Furkan 26
el mulku : mülk

25-Furkan 26
yevme izin : izin günü

25-Furkan 26
el hakku : haktır, gerçektir

25-Furkan 26
li er rahmâni : rahman için

25-Furkan 26
ve kâne : ve oldu, ...dır

25-Furkan 26
yevmen : bir gün

25-Furkan 26
alâ el kâfirîne : kâfirlere

25-Furkan 27
ve yevme : ve (o) gün

25-Furkan 27
yeaddu : öfkeden, pişmanlıktan ısırır

25-Furkan 27
ez zâlimu : zalim, zulmeden

25-Furkan 27
alâ yedey-hi : ellerini

25-Furkan 27
yekûlu : söyler, der

25-Furkan 27
yâ leyte-nî : keşke ben

25-Furkan 27
ittehaztu : ben edindim

25-Furkan 27
mea : beraber

25-Furkan 27
er resûli : resûl

25-Furkan 27
sebîlen : sebîl, yol

25-Furkan 28
yâ veyletâ : yazıklar olsun

25-Furkan 28
leyte-nî : keşke ben

25-Furkan 28
lem ettehız : edinmeseydim

25-Furkan 28
fulânen : filân kişi, o kişi

25-Furkan 28
halîlen : dost

25-Furkan 29
lekad : andolsun

25-Furkan 29
edalle-nî : beni saptırdı

25-Furkan 29
an ez zikri : zikirden

25-Furkan 29
ba'de : sonra

25-Furkan 29
iz câe-nî : bana gelmişti

25-Furkan 29
ve kâne : ve oldu, ...dır

25-Furkan 29
eş şeytânu : şeytan

25-Furkan 29
li el insâni : insana

25-Furkan 29
hazûlen : yardımsız bırakan, yardımı engelleyen

25-Furkan 30
ve kâle : ve dedi

25-Furkan 30
er resûlu : resûl

25-Furkan 30
inne : muhakkak

25-Furkan 30
ittehazû : edindiler

25-Furkan 30
el kur'âne : Kur'ân

25-Furkan 30
mehcûran : ayrılmış, uzaklaşılmış, terkedilmiş olan

25-Furkan 31
ve kezâlike : ve işte böylece

25-Furkan 31
cealnâ : kıldık

25-Furkan 31
nebiyyin : nebî, peygamber

25-Furkan 31
aduvven : düşman

25-Furkan 31
min el mucrimîne : mücrimlerden,

25-Furkan 31
ve kefâ : ve kâfi oldu, kâfidir

25-Furkan 31
bi rabbi-ke : senin Rabbine

25-Furkan 31
hâdiyen : hidayete erdiren

25-Furkan 31
ve nasîran : ve yardımcı olan

25-Furkan 32
ve kâle : ve dedi

25-Furkan 32
ellezîne keferû : kâfir olanlar

25-Furkan 32
lev lâ : olsaydı olmaz mıydı, gerekmez miydi

25-Furkan 32
nuzzile : indirildi

25-Furkan 32
aleyhi : ona

25-Furkan 32
el kur'ânu : Kur'ân

25-Furkan 32
cumleten : toplu olarak, bütün olarak

25-Furkan 32
vâhideten : bir tek, bir defa

25-Furkan 32
kezâlike : böylece, işte bu

25-Furkan 32
li nusebbite : tesbit etmemiz, sabitlememiz için

25-Furkan 32
fuâde-ke : senin idrakin

25-Furkan 32
ve rettelnâ-hu : ve onu beyan ettik, yavaş okuduk

25-Furkan 32
tertîlen : yavaş yavaş, tertip tertip, kısım kısım

25-Furkan 33
ve lâ ye'tûne-ke bi : ve sana gelmedi, getirmediler

25-Furkan 33
meselin : mesele

25-Furkan 33
ci'nâ-ke : sana geldik, getirdik

25-Furkan 33
bi el hakkı : hakkı

25-Furkan 33
ve ahsene : ve en güzel

25-Furkan 33
tefsîren : tefsir, açıklama

25-Furkan 34
ellezîne : onlar

25-Furkan 34
yuhşerûne : haşrolunurlar, toplanırlar

25-Furkan 34
ilâ cehenneme : cehenneme

25-Furkan 34
ulâike : işte onlar

25-Furkan 34
şerrun : şerrli, kötü

25-Furkan 34
mekânen : mekân, yer

25-Furkan 34
ve edallu : ve daha çok dâlalette

25-Furkan 34
sebîlen : sebîl, yol

25-Furkan 35
ve lekad : ve andolsun

25-Furkan 35
âteynâ : biz verdik

25-Furkan 35
el kitâbe : kitap

25-Furkan 35
ve cealnâ : ve kıldık, yaptık

25-Furkan 35
mea-hû : onunla beraber

25-Furkan 35
ehâ-hu : onun kardeşi

25-Furkan 35
hârûne : Harun

25-Furkan 35
vezîren : vezir, yardımcı

25-Furkan 36
fe : o zaman, bundan sonra

25-Furkan 36
ezhebâ : git

25-Furkan 36
ilâ el kavmi : o kavme,

25-Furkan 36
ellezîne kezzebû : yalanlayanlar, yalanlayan kimseler

25-Furkan 36
fe : o zaman, böylece, sonra da

25-Furkan 36
demmernâ-hum : onları helâk ettik, yok ettik

25-Furkan 36
tedmîren : helâk ederek, yok ederek

25-Furkan 37
ve kavme nûhın : ve Nuh (A.S)'ın kavmi

25-Furkan 37
lemmâ : olduğu zaman

25-Furkan 37
kezzebû : yalanladılar

25-Furkan 37
er rusule : resûller

25-Furkan 37
ve cealnâ-hum : ve onları kıldık

25-Furkan 37
li en nâsi : insanlar için, insanlara

25-Furkan 37
âyeten : bir âyet, delil

25-Furkan 37
ve a'tednâ : ve hazırladık

25-Furkan 37
li ez zâlimîne : zalimlere

25-Furkan 37
azâben : azap

25-Furkan 37
elîmen : acı

25-Furkan 38
ve âden : ve Ad (kavmi)

25-Furkan 38
ve semûdâ : ve Semud (kavmi)

25-Furkan 38
ve ashâbe er ressi : ve Ress ashabı (Hz. Şuayb'ın kavmi)

25-Furkan 38
ve kurûnen : ve nesiller

25-Furkan 38
beyne zâlike : bunların arasında

25-Furkan 38
kesîren : çok (birçok)

25-Furkan 39
ve kullen : ve hepsi

25-Furkan 39
lehu : ona

25-Furkan 39
el emsâle : misaller, örnekler

25-Furkan 39
ve kullen : ve hepsi

25-Furkan 39
tebbernâ : biz mahvettik, helâk ettik

25-Furkan 39
tetbîren : mahvederek, helâk ederek

25-Furkan 40
ve lekad : ve andolsun

25-Furkan 40
atev : geldiler

25-Furkan 40
alâ el karyeti : kasabaya, ülkeye

25-Furkan 40
elletî : ki o

25-Furkan 40
es sev'ı : kötü, fena (felâket)

25-Furkan 40
e fe lem yekûnû : öyle olmadı mı, hâlâ olmadı mı

25-Furkan 40
yerevne-hâ : onu görürler

25-Furkan 40
bel : hayır

25-Furkan 40
lâ yercûne : dilemiyorlar, ümit etmiyorlar

25-Furkan 40
nuşûren : yeniden dirilmek

25-Furkan 41
ve iza : ve olduğu zaman

25-Furkan 41
reav-ke : seni gördükleri

25-Furkan 41
yettehızûne-ke : seni edinirler

25-Furkan 41
huzuven : alay konusu

25-Furkan 41
e : mi

25-Furkan 41
ellezî : ki o

25-Furkan 41
bease : gönderdi

25-Furkan 41
resûlen : resûl, elçi

25-Furkan 42
kâde : neredeyse, az kalsın

25-Furkan 42
le : mutlaka, elbette, gerçekten

25-Furkan 42
an âliheti-nâ : ilâhlarımızdan

25-Furkan 42
lev lâ : olmasaydı

25-Furkan 42
en sabernâ : sabretmemiz

25-Furkan 42
aleyhâ : ona

25-Furkan 42
ve sevfe ya'lemûne : ve bilecekler

25-Furkan 42
hîne : (olduğu) zaman

25-Furkan 42
yerevne : görürler

25-Furkan 42
el azâbe : azap

25-Furkan 42
men : kim

25-Furkan 42
edallu : daha dâlalette

25-Furkan 42
sebîlen : sebîl, yol

25-Furkan 43
e raeyte : gördün mü

25-Furkan 43
men ittehaze : edinen kimse

25-Furkan 43
ilâhe-hu : onun ilâhı

25-Furkan 43
hevâ-hu : onun hevası

25-Furkan 43
e fe ente : (o zaman, öyleyse), yoksa sen mi

25-Furkan 43
tekûnu : olacaksın

25-Furkan 43
aleyhi : ona

25-Furkan 43
vekîlen : vekil

25-Furkan 44
em : yoksa

25-Furkan 44
tahsebu : sen sanıyorsun

25-Furkan 44
enne : olduğunu

25-Furkan 44
eksere-hum : onların çoğu

25-Furkan 44
yesmeûne : işitiyorlar

25-Furkan 44
ev : veya

25-Furkan 44
ya'kılûne : akıl ediyorlar

25-Furkan 44
ke : gibi

25-Furkan 44
el en'âmi : hayvanlar

25-Furkan 44
bel : hayır

25-Furkan 44
edallu : daha çok sapma

25-Furkan 44
sebîlen : sebîl, yol

25-Furkan 45
e lem tere : görmedin mi

25-Furkan 45
ilâ rabbi-ke : Rabbini

25-Furkan 45
keyfe : nasıl

25-Furkan 45
medde : uzattı

25-Furkan 45
ez zılle : gölge

25-Furkan 45
ve lev şâe : ve eğer dileseydi

25-Furkan 45
le : elbette

25-Furkan 45
ceale-hu : onu kıldı

25-Furkan 45
sâkinen : sakin, sabit

25-Furkan 45
summe : sonra

25-Furkan 45
cealnâ : biz kıldık

25-Furkan 45
eş şemse : güneş

25-Furkan 45
aleyhi : ona

25-Furkan 45
delîlen : delil

25-Furkan 46
summe : sonra

25-Furkan 46
ileynâ : bize, kendimize

25-Furkan 46
yesîren : kolayca, azar azar, yavaş yavaş

25-Furkan 47
ve huve : ve o

25-Furkan 47
ellezî : o ki

25-Furkan 47
ceale : kıldı, yaptı

25-Furkan 47
lekum : sizin için, size

25-Furkan 47
el leyle : gece

25-Furkan 47
libâsen : elbise, örtü

25-Furkan 47
ve en nevme : ve uyku

25-Furkan 47
subâten : dinlenme

25-Furkan 47
ve ceale : ve kıldı, yaptı

25-Furkan 47
en nehâre : gündüz

25-Furkan 47
nuşûren : yayılma

25-Furkan 48
ve huve : ve o

25-Furkan 48
ellezî : o ki

25-Furkan 48
ersele : gönderdi

25-Furkan 48
er riyâha : rüzgâr(lar)

25-Furkan 48
buşren : müjdeleyici olarak

25-Furkan 48
beyne yedey : elleri arasında, önünde

25-Furkan 48
rahmeti-hi : onun rahmeti

25-Furkan 48
ve enzelnâ : ve indirdik

25-Furkan 48
mines semâi : semadan, gökten

25-Furkan 48
mâen : su

25-Furkan 49
nuhyiye : hayat veririz, canlandırırız

25-Furkan 49
beldeten : belde

25-Furkan 49
meyten : ölü

25-Furkan 49
ve nuskıye-hu : ve onu sularız

25-Furkan 49
en'âmen : hayvanlar

25-Furkan 49
ve enâsiyye : ve insanlar

25-Furkan 49
kesîren : çok

25-Furkan 50
ve lekad : ve andolsun

25-Furkan 50
beyne-hum : onların arasında

25-Furkan 50
li yezzekkerû : tezekkür etmeleri için

25-Furkan 50
fe : artık, böylece

25-Furkan 50
ebâ : direndiler

25-Furkan 50
ekseru : çok

25-Furkan 50
en nâsi : insanlar

25-Furkan 51
ve lev : ve eğer, şâyet

25-Furkan 51
le : elbette

25-Furkan 51
beasnâ : gönderirdik

25-Furkan 51
karyetin : karye, belde, kasaba

25-Furkan 51
nezîren : nezir, uyarıcı

25-Furkan 52
fe : artık

25-Furkan 52
el kâfirîne : kâfirler

25-Furkan 52
ve câhid-hum : ve onlarla cihad et, savaş

25-Furkan 52
cihâden : cihad

25-Furkan 52
kebîren : büyük

25-Furkan 53
ve huve : ve o

25-Furkan 53
ellezî : o ki

25-Furkan 53
merace : serbest bıraktı

25-Furkan 53
el bahreyni : iki deniz

25-Furkan 53
ve hâzâ : ve bu

25-Furkan 53
ve ceale : ve kıldı, yaptı

25-Furkan 53
beyne-humâ : ikisinin arası

25-Furkan 53
berzehan : berzah, engel

25-Furkan 53
ve hıcran : ve engelleyerek, mani olarak

25-Furkan 53
mahcûren : engellenen, mani olunan

25-Furkan 54
ve huve : ve o

25-Furkan 54
ellezî : o ki

25-Furkan 54
min el mâi : sudan

25-Furkan 54
beşeren : beşer, insan

25-Furkan 54
fe : böylece

25-Furkan 54
ceale-hu : onu kıldı, yaptı

25-Furkan 54
neseben : neseb, akrabalık, soy bağı

25-Furkan 54
ve sıhran : ve sıhriyyet, (birbirine) karışma, hısımlık

25-Furkan 54
ve kâne : ve oldu

25-Furkan 54
rabbu-ke : senin Rabbin

25-Furkan 54
kadîren : kaadir, herşeye gücü yeten

25-Furkan 55
ve ya'budûne : ve ibadet ediyorlar, tapıyorlar

25-Furkan 55
lâ yenfeu-hum : onlar fayda vermez

25-Furkan 55
ve lâ yadurru-hum : ve zarar vermez

25-Furkan 55
ve kâne : ve oldu

25-Furkan 55
el kâfiru : kâfir

25-Furkan 56
ve mâ erselnâ-ke : ve biz seni göndermedik

25-Furkan 56
mubeşşiren : müjdeleyici olarak

25-Furkan 56
ve nezîren : ve uyarıcı olarak

25-Furkan 57
mâ es'elu-kum : sizden istemiyorum

25-Furkan 57
aleyhi : ona

25-Furkan 57
min ecrin : bir ecir, ücret, karşılık

25-Furkan 57
men : kimse

25-Furkan 57
şâe : diledi

25-Furkan 57
en yettehıze : edinmek

25-Furkan 57
sebîlen : bir yol

25-Furkan 58
ve tevekkel alâ : ve tevekkül et, güven, vekil tayin et

25-Furkan 58
el hayyi : hayy olan, hayatta olan

25-Furkan 58
ellezî : ki o

25-Furkan 58
lâ yemûtu : ölmez (ölümsüz olan)

25-Furkan 58
ve sebbih : ve tesbih et

25-Furkan 58
ve kefâ : ve kâfidir, yeterlidir

25-Furkan 58
habîren : haberdar olan

25-Furkan 59
ellezî : ki o

25-Furkan 59
es semâvâti : semalar, gökler

25-Furkan 59
vel arda : ve arz, yeryüzü

25-Furkan 59
ve mâ beynehumâ : ve ikisi arasındaki şeyler

25-Furkan 59
sitteti : altı (6)

25-Furkan 59
eyyâmin : günler

25-Furkan 59
summe istevâ : sonra istiva etti

25-Furkan 59
alâ el arşi : arşa

25-Furkan 59
er rahmânu : Rahmân

25-Furkan 59
fe : o zaman, öyleyse

25-Furkan 59
es'el : sor

25-Furkan 59
habîren : haberdar olan

25-Furkan 60
ve izâ : ve olduğu zaman

25-Furkan 60
kîle : dendi

25-Furkan 60
lehum : onlara

25-Furkan 60
li er rahmâni : Rahmân'a

25-Furkan 60
ve mâ er rahmânu : ve Rahmân nedir

25-Furkan 60
e nescudu : secde mi edelim

25-Furkan 60
mâ te'muru-nâ : bize emrettiğin şey

25-Furkan 60
ve zâde-hum : ve onlara arttırdı

25-Furkan 60
nufûren : nefret

25-Furkan 61
tebâreke : mübarek, şanı yüce

25-Furkan 61
ellezî : (ki) o

25-Furkan 61
ceale : kıldı

25-Furkan 61
fî es semâi : semada, gökte

25-Furkan 61
burûcen : burçlar

25-Furkan 61
ve ceale : ve kıldı

25-Furkan 61
sirâcen : kandil

25-Furkan 61
ve kameren : ve ay

25-Furkan 61
munîren : aydınlatıcı

25-Furkan 62
ve huve : ve o

25-Furkan 62
ellezî : ki o

25-Furkan 62
ceale : kıldı, yaptı

25-Furkan 62
el leyle : gece

25-Furkan 62
ve en nehâre : ve gündüz

25-Furkan 62
hılfeten : karşılıklı ardarda, birbirini takip eden

25-Furkan 62
li men : o kişi için

25-Furkan 62
erâde : istedi

25-Furkan 62
en yezzekkere : tezekkür etmek

25-Furkan 62
ev : veya

25-Furkan 62
erâde : istedi

25-Furkan 62
şukûren : şükretmek

25-Furkan 63
ve ibâdu : ve kullar

25-Furkan 63
er rahmâni : Rahmân

25-Furkan 63
ellezîne : onlar

25-Furkan 63
yemşûne : yürürler

25-Furkan 63
alâ el ardı : yeryüzünde

25-Furkan 63
hevnen : mütevazi olarak, tevazu ile

25-Furkan 63
ve izâ : ve olduğu zaman

25-Furkan 63
hâtabe-hum : onlara hitap etti

25-Furkan 63
el câhilûne : cahiller

25-Furkan 63
selâmen : selâm

25-Furkan 64
ve ellezîne : ve onlar

25-Furkan 64
yebîtûne : geceyi geçirirler

25-Furkan 64
succeden : secde ederek

25-Furkan 64
ve kıyâmen : ve kıyam ederek, ayakta durarak

25-Furkan 65
ve ellezîne : ve onlar

25-Furkan 65
yekûlûne : derler

25-Furkan 65
rabbe-nâ : Rabbimiz

25-Furkan 65
azâbe : azap

25-Furkan 65
cehenneme : cehennem

25-Furkan 65
inne : muhakkak

25-Furkan 65
azâbe-hâ : onun azabı

25-Furkan 65
kâne : oldu, ...dır

25-Furkan 65
garâmen : daimî helâk edici

25-Furkan 66
inne-hâ : muhakkak o

25-Furkan 66
sâet : kötü oldu

25-Furkan 66
mustekarren : karar kılınan yer, karargâh

25-Furkan 66
ve mukâmen : ve ikâmet edilen yer (ikâmet yeri)

25-Furkan 67
ve ellezîne : ve onlar

25-Furkan 67
enfekû : infâk ettiler

25-Furkan 67
lem yusrifû : israf etmezler

25-Furkan 67
ve lem yakturû : ve kısmazlar, cimrilik etmezler

25-Furkan 67
ve kâne : ve oldu, idi

25-Furkan 67
beyne : arasında

25-Furkan 67
zâlike : bu

25-Furkan 67
kavâmen : ikame eden

25-Furkan 68
ve ellezîne : ve onlar

25-Furkan 68
lâ yed'ûne : tapmazlar

25-Furkan 68
mea allâhi : Allah ile beraber

25-Furkan 68
ilâhen : ilâh

25-Furkan 68
ve lâ yaktulûne : ve öldürmezler

25-Furkan 68
en nefse : nefs, kimse, kişi

25-Furkan 68
elletî : ki o

25-Furkan 68
harreme : haram kıldı

25-Furkan 68
bi el hakkı : hak ile

25-Furkan 68
ve lâ yeznûne : ve zina yapmazlar

25-Furkan 68
ve men : ve kim

25-Furkan 68
yef'al : yapar

25-Furkan 68
zâlike : bu

25-Furkan 68
yelka : karşılaşır

25-Furkan 68
esâmen : günah, ceza, azap

25-Furkan 69
lehu : onun

25-Furkan 69
el azâbu : azap

25-Furkan 69
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

25-Furkan 69
ve yahlud : ve halid olur, daimî kalır, ebediyyen kalır

25-Furkan 69
muhânen : alçaltılmış olarak

25-Furkan 70
men : kim

25-Furkan 70
tâbe : tövbe etti

25-Furkan 70
ve âmene : ve mü'min oldu

25-Furkan 70
ve amile : ve yaptı

25-Furkan 70
amelen sâlihan : salih amel, nefs tezkiyesi

25-Furkan 70
fe : böylece, o taktirde

25-Furkan 70
ulâike : işte onlar

25-Furkan 70
yubeddilu : çevirir

25-Furkan 70
seyyiâti-him : onların günahları

25-Furkan 70
hasenâtin : hasenatlar, sevaplar

25-Furkan 70
ve kâne : ve oldu

25-Furkan 70
gafûren : gafur, günahları sevaba çeviren

25-Furkan 70
rahîmen : rahîm olan,

25-Furkan 71
ve men : ve kim

25-Furkan 71
tâbe : tövbe etti

25-Furkan 71
ve amile sâlihan : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptı

25-Furkan 71
fe : böylece, o taktirde

25-Furkan 71
inne-hu : muhakkak o

25-Furkan 71
yetûbu : tövbe eder (ve Allah'a döner)

25-Furkan 71
metâben : tövbesi kabul edilmiş

25-Furkan 72
ve ellezîne : ve onlar

25-Furkan 72
lâ yeşhedûne : şahitlik etmezler

25-Furkan 72
ez zûra : bâtıl, asılsız, yalan

25-Furkan 72
ve izâ merrû : ve karşılaştıkları zaman

25-Furkan 72
bi el lagvi : boş söz ile

25-Furkan 72
merrû : geçip gittiler

25-Furkan 72
kirâmen : kerim olarak, vakarla

25-Furkan 73
ve ellezîne : ve onlar

25-Furkan 73
lem yahırrû : kapanmazlar, olmazlar

25-Furkan 73
aleyhâ : ona

25-Furkan 73
summen : sağır

25-Furkan 73
ve umyânen : ve kör (âmâ)

25-Furkan 74
ve ellezîne : ve onlar

25-Furkan 74
yekûlûne : söylerler, derler

25-Furkan 74
rabbenâ : Rabbimiz

25-Furkan 74
heb : bağışla

25-Furkan 74
lenâ : bize

25-Furkan 74
min ezvâci-nâ : eşlerimizden

25-Furkan 74
ve zurriyyâti-nâ : ve zürriyyet

25-Furkan 74
kurrete a'yunin : göz aydınlığı

25-Furkan 74
vec'alnâ (ve ic'alna) : ve bizi kıl, yap

25-Furkan 74
li el muttekîne : takva sahiplerine

25-Furkan 74
imâmen : imam

25-Furkan 75
ulâike : işte onlar

25-Furkan 75
yuczevne : mükâfatlandırılır

25-Furkan 75
el gurfete : oda, yüksek yer, yüksek makam

25-Furkan 75
saberû : sabrettiler

25-Furkan 75
ve yulekkavne : ve karşılanırlar

25-Furkan 75
tahiyyeten : hayır dualarla, hürmet ve selâmet dilekleriyle

25-Furkan 75
ve selâmen : ve selâm

25-Furkan 76
hâlidîne : ebedî kalıcı olanlar

25-Furkan 76
hasunet : güzel oldu

25-Furkan 76
mustekarren : karar kılınan yer, karargâh

25-Furkan 76
ve mukâmen : ve ikâmet yeri

25-Furkan 77
mâ ya'beu : değer vermez

25-Furkan 77
lev lâ : eğer olmasa

25-Furkan 77
fe : fakat, oysa

25-Furkan 77
kezzebtum : siz yalanladınız

25-Furkan 77
fe : fakat

25-Furkan 77
sevfe yekûnu : olacak

25-Furkan 77
lizâmen : elzem olan, kaçınılmaz olan

26-Şuarâ 2
tilke : bu (bunlar)

26-Şuarâ 2
el kitâbi : kitap

26-Şuarâ 2
el mubîni : apaçık

26-Şuarâ 3
lealle-ke : böylece sen

26-Şuarâ 3
nefse-ke : senin nefsin, sen kendin

26-Şuarâ 3
ellâ yekûnû : (onların) olmaması

26-Şuarâ 3
mu'minîne : mü'minler

26-Şuarâ 4
neşe' : dileriz

26-Şuarâ 4
nunezzil : indiririz

26-Şuarâ 4
aleyhim : onların üzerine, onlara

26-Şuarâ 4
min es semâi : semadan, gökten

26-Şuarâ 4
âyeten : bir âyet (mucize)

26-Şuarâ 4
fe : böylece, artık

26-Şuarâ 4
zallet : gölge yaptı, gölgeledi

26-Şuarâ 4
lehâ : ona

26-Şuarâ 4
hâdıîne : boyun eğenler, itaat edenler

26-Şuarâ 5
ve mâ ye'tî-him : ve onlara gelmez

26-Şuarâ 5
min er rahmâni : Rahmân'dan

26-Şuarâ 5
muhdesin : yeni

26-Şuarâ 5
mu'ridîne : yüz çevirenler

26-Şuarâ 6
fe : böylece

26-Şuarâ 6
kezzebû : yalanladılar

26-Şuarâ 6
fe : böylece, bundan sonra, fakat

26-Şuarâ 6
seye'tî-him : onlara gelecek

26-Şuarâ 6
enbâu (nebe) : haberler (haber)

26-Şuarâ 6
yestehziûne : alay ederler

26-Şuarâ 7
e ve lem yerev ilâ : ve görmüyorlar mı, görmediler mi

26-Şuarâ 7
el ardı : yeryüzü

26-Şuarâ 7
kem : kaç, nice

26-Şuarâ 7
enbetnâ : yetiştirdik

26-Şuarâ 7
zevcin : çift

26-Şuarâ 7
kerîmin : kerim, bol, çok çeşit, çeşit çeşit

26-Şuarâ 8
inne : muhakkak

26-Şuarâ 8
fî zâlike : bunda

26-Şuarâ 8
le : elbette, gerçekten

26-Şuarâ 8
âyeten : âyet

26-Şuarâ 8
ve mâ kâne : ve olmadı

26-Şuarâ 8
ekseru-hum : onların çoğu

26-Şuarâ 8
mu'minîne : mü'minler

26-Şuarâ 9
ve inne : ve muhakkak

26-Şuarâ 9
rabbe-ke : senin Rabbin

26-Şuarâ 9
le : elbette, mutlaka

26-Şuarâ 9
huve : o

26-Şuarâ 9
el azîzu : azîz, yüce

26-Şuarâ 9
er rahîme : rahîm, rahmet nuru gönderen

26-Şuarâ 10
ve iz nâdâ : ve seslenmişti

26-Şuarâ 10
rabbu-ke : senin Rabbin

26-Şuarâ 10
en i'ti : gitmesi

26-Şuarâ 10
el kavme : kavim

26-Şuarâ 10
ez zâlimîne : zalimler

26-Şuarâ 11
kavme : kavim

26-Şuarâ 11
fir'avne : firavun

26-Şuarâ 11
e : mi

26-Şuarâ 11
lâ yettekûne : takva sahibi olmuyorlar

26-Şuarâ 12
kâle : dedi

26-Şuarâ 12
ehâfu : korkuyorum

26-Şuarâ 12
en yukezzibû-ni : beni yalanlamaları

26-Şuarâ 13
ve yadîku : ve daralıyor

26-Şuarâ 13
ve lâ yentaliku : ve dönmüyor

26-Şuarâ 13
fe : böylece, bu nedenle

26-Şuarâ 13
ersil : gönder

26-Şuarâ 13
ilâ hârûne : Harun'a

26-Şuarâ 14
ve lehum : ve onlar için, onlar

26-Şuarâ 14
aleyye : bana, benim üzerime

26-Şuarâ 14
zenbun : suç, günah

26-Şuarâ 14
fe : artık, böylece

26-Şuarâ 14
ehâfu : korkuyorum

26-Şuarâ 14
en yaktulû-ni : beni öldürmelerinden

26-Şuarâ 15
kâle : dedi

26-Şuarâ 15
kellâ : hayır

26-Şuarâ 15
fe ezhebâ : haydi ikiniz gidin

26-Şuarâ 15
mea-kum : sizinle beraber

26-Şuarâ 15
mustemiûne : işitenler

26-Şuarâ 16
fe'tiyâ (fe i'tiyâ) : artık (ikiniz) gidin

26-Şuarâ 16
fir'avne : firavun

26-Şuarâ 16
fe : böylece, ve de

26-Şuarâ 16
resûlu : resûl, elçi

26-Şuarâ 16
rabbi el âlemîne : âlemlerin Rabbi

26-Şuarâ 17
en ersil : göndermesi

26-Şuarâ 17
mea-nâ : bizimle beraber

26-Şuarâ 17
benî isrâîle : İsrailoğulları

26-Şuarâ 18
kâle : dedi

26-Şuarâ 18
e : mi

26-Şuarâ 18
lem nurabbi-ke : senin Rabbin (himaye edip yetiştiren) olmadık

26-Şuarâ 18
velîden : çocuk olarak, çocukken

26-Şuarâ 18
ve lebiste : ve sen kaldın

26-Şuarâ 18
min umuri-ke : senin ömründen

26-Şuarâ 18
sinîne : seneler, yıllar

26-Şuarâ 19
ve fealte : ve sen yaptın

26-Şuarâ 19
fa'lete-ke : senin işin

26-Şuarâ 19
elletî : ki o

26-Şuarâ 19
fealte : sen yaptın

26-Şuarâ 19
ve ente : ve sen

26-Şuarâ 19
min el kâfirîne : kâfirlerden, inkâr edenlerden

26-Şuarâ 20
kâle : dedi

26-Şuarâ 20
fealtu-hâ : onu yaptım

26-Şuarâ 20
izen : o zaman

26-Şuarâ 20
ve ene : ve ben

26-Şuarâ 20
min ed dâllîne : dalâlette olanlardan

26-Şuarâ 21
fe ferartu : o zaman kaçtım

26-Şuarâ 21
lemmâ : olduğu zaman, olduğundan dolayı

26-Şuarâ 21
fe : sonra, fakat

26-Şuarâ 21
vehebe lî : bana bağışladı

26-Şuarâ 21
hukmen : hüküm, hikmet

26-Şuarâ 21
ve ceale-nî : ve beni kıldı

26-Şuarâ 21
min el murselîne : gönderilenlerden, resûllerden

26-Şuarâ 22
ve tilke : ve bu

26-Şuarâ 22
ni'metun : ni'met

26-Şuarâ 22
temunnu-hâ : onu lütfettin, onunla lütufta bulundun

26-Şuarâ 22
aleyye : bana

26-Şuarâ 22
en abbedte : senin köle yapman

26-Şuarâ 22
benî isrâîle : İsrailoğulları

26-Şuarâ 23
kâle : dedi

26-Şuarâ 23
ve mâ : ve nedir

26-Şuarâ 23
el âlemîne : âlemler

26-Şuarâ 24
kâle : dedi

26-Şuarâ 24
es semâvâti : semalar, gökler

26-Şuarâ 24
ve el ardı : ve yeryüzü, yer

26-Şuarâ 24
ve mâ : ve şeyler

26-Şuarâ 24
beyne-humâ : ikisi arasında

26-Şuarâ 24
mûkınîne : yakîn (kesin) olarak inananlar, yakîn hasıl ederek inananlar

26-Şuarâ 25
kâle : dedi

26-Şuarâ 25
li men : kimselere

26-Şuarâ 25
havle-hu : onun etrafında

26-Şuarâ 25
e : mı

26-Şuarâ 25
lâ testemiûne : işitmiyorsunuz

26-Şuarâ 26
kâle : dedi

26-Şuarâ 26
ve rabbu : ve Rab

26-Şuarâ 26
el evvelîne : evvelkiler, öncekiler

26-Şuarâ 27
kâle : dedi

26-Şuarâ 27
inne : muhakkak

26-Şuarâ 27
resûle-kum : sizin resûlünüz

26-Şuarâ 27
ellezî : ki o

26-Şuarâ 27
ursile : gönderildi

26-Şuarâ 27
ileykum : size

26-Şuarâ 27
le : elbette, gerçekten, mutlaka

26-Şuarâ 27
mecnûnun : mecnun, deli

26-Şuarâ 28
kâle : dedi

26-Şuarâ 28
el meşrıkı : şark, doğu

26-Şuarâ 28
ve el magribi : ve batı

26-Şuarâ 28
ve mâ : ve şeyler

26-Şuarâ 28
beyne-humâ : ikisi arasında

26-Şuarâ 28
ta'kılûne : akıl ediyorsunuz

26-Şuarâ 29
kâle : dedi

26-Şuarâ 29
le : elbette, mutlaka, gerçekten

26-Şuarâ 29
in ittehazte : eğer sen edinirsen

26-Şuarâ 29
ilâhen : bir ilâh

26-Şuarâ 29
le : gerçekten, elbette, mutlaka

26-Şuarâ 29
ec'alenne-ke : seni mutlaka kılacağım

26-Şuarâ 29
min el mescûnîne : hapsedilenlerden, zindana atılanlardan

26-Şuarâ 30
kâle : dedi

26-Şuarâ 30
e ve lev : olsa da mı

26-Şuarâ 30
ci'tu-ke : sana getirdim

26-Şuarâ 30
bi şey'in : bir şey

26-Şuarâ 31
kâle : dedi

26-Şuarâ 31
fe'ti : öyleyse getir

26-Şuarâ 31
kunte : sen oldun

26-Şuarâ 31
min es sâdikîne : sadıklardan, doğru söyleyenlerden

26-Şuarâ 32
fe : o zaman, bunun üzerine

26-Şuarâ 32
elkâ : attı

26-Şuarâ 32
fe izâ : o zaman, böylece

26-Şuarâ 32
hiye : o

26-Şuarâ 33
ve nezea : ve çıkardı

26-Şuarâ 33
yede-hu : elini

26-Şuarâ 33
fe izâ : o zaman, böylece

26-Şuarâ 33
hiye : o

26-Şuarâ 33
beydâu : beyaz (nurlu)

26-Şuarâ 33
li en nâzırîne : bakanlar için, seyredenler için

26-Şuarâ 34
kâle : dedi

26-Şuarâ 34
li el melei : ileri gelenlere

26-Şuarâ 34
havle-hu : onun etrafında

26-Şuarâ 34
inne : muhakkak

26-Şuarâ 34
le : gerçekten, mutlaka

26-Şuarâ 35
en yuhrice-kum : sizi çıkarmak

26-Şuarâ 35
fe : bu taktirde

26-Şuarâ 35
te'murûne : emredersiniz

26-Şuarâ 36
ercih (erci-hu) : onu tehir et, beklet

26-Şuarâ 36
ve ehâ-hu : ve onun kardeşi

26-Şuarâ 36
veb'as : ve gönder

26-Şuarâ 36
fî el medâini (medine) : şehirlerde, şehirlere (şehir)

26-Şuarâ 36
hâşirîne : haşredenler, toplayanlar, toplayıcılar

26-Şuarâ 37
ye'tû-ke bi : sana getirsinler

26-Şuarâ 37
sehhârin : sihir yapanlar, sihirbazlar

26-Şuarâ 38
fe : işte o zaman, böylece

26-Şuarâ 38
es seharatu : sihirbazlar

26-Şuarâ 38
yevmin : bir gün

26-Şuarâ 39
ve kîle : ve denildi

26-Şuarâ 39
li en nâsi : insanlara

26-Şuarâ 39
hel : mı

26-Şuarâ 39
entum : siz

26-Şuarâ 39
muctemiûne : toplananlar

26-Şuarâ 40
lealle-nâ : böylece biz, o zaman biz

26-Şuarâ 40
nettebiu : tâbî oluruz

26-Şuarâ 40
es seharate : sihirbazlar

26-Şuarâ 40
el gâlibîne : gâlip gelenler

26-Şuarâ 41
fe : artık, böylece

26-Şuarâ 41
lemmâ : olduğu zaman

26-Şuarâ 41
câe : geldi

26-Şuarâ 41
es seharatu : sihirbazlar

26-Şuarâ 41
fir'avne : firavun

26-Şuarâ 41
e : mi

26-Şuarâ 41
inne : muhakkak, gerçekten

26-Şuarâ 41
lenâ : bize

26-Şuarâ 41
le : elbette, mutlaka

26-Şuarâ 41
ecran : ecir, mükâfat

26-Şuarâ 41
el gâlibîne : gâlip olanlar

26-Şuarâ 42
kâle : dedi

26-Şuarâ 42
neam : evet

26-Şuarâ 42
ve inne-kum : ve muhakkak siz

26-Şuarâ 42
izen : öyleyse, o zaman

26-Şuarâ 42
le : elbette, mutlaka

26-Şuarâ 42
min el mukarrabîne : yakın olanlardan, yakınlardan

26-Şuarâ 43
kâle : dedi

26-Şuarâ 43
lehum : onlara

26-Şuarâ 43
elkû : atın

26-Şuarâ 43
entum : siz

26-Şuarâ 43
mulkûne : atanlar, atılacak olan

26-Şuarâ 44
fe : artık, böylece

26-Şuarâ 44
elkav : atın

26-Şuarâ 44
hıbâle-hum : onların ipleri

26-Şuarâ 44
ve ısıyye-hum : ve onların asaları

26-Şuarâ 44
ve kâlû : ve dediler

26-Şuarâ 44
izzeti : izzet, üstünlük

26-Şuarâ 44
fir'avne : firavun

26-Şuarâ 44
le : elbette

26-Şuarâ 44
el gâlibûne : gâlip olanlar, üstün olanlar

26-Şuarâ 45
fe : böylece, sonra

26-Şuarâ 45
elkâ : attı

26-Şuarâ 45
fe : böylece, o zaman

26-Şuarâ 45
hiye : o

26-Şuarâ 45
telkafu : yutuyor

26-Şuarâ 45
ye'fikûne : uyduruyorlar

26-Şuarâ 46
fe : o zaman, hemen

26-Şuarâ 46
ulkıye : atıldılar, (yere) kapandılar

26-Şuarâ 46
es seharatu : sihirbazlar

26-Şuarâ 46
sâcidîne : secde edenler, secde ederek

26-Şuarâ 47
âmennâ : biz îmân ettik

26-Şuarâ 47
el âlemîne : âlemler

26-Şuarâ 48
ve hârûne : ve Harun

26-Şuarâ 49
kâle : dedi

26-Şuarâ 49
âmentum : siz îmân ettiniz

26-Şuarâ 49
lehu : ona

26-Şuarâ 49
kable : önce, evvel

26-Şuarâ 49
en âzene : benim izin vermem

26-Şuarâ 49
lekum : size

26-Şuarâ 49
inne-hu : muhakkak o

26-Şuarâ 49
le : elbette, mutlaka

26-Şuarâ 49
kebîru-kum : sizin büyüğünüz

26-Şuarâ 49
ellezî : ki o

26-Şuarâ 49
alleme-kum : size öğretti (öğreten)

26-Şuarâ 49
es sıhra : sihir, büyü

26-Şuarâ 49
fe : artık, öyleyse

26-Şuarâ 49
le : mutlaka, elbette

26-Şuarâ 49
sevfe : yakında

26-Şuarâ 49
ta'lemûne : bileceksiniz

26-Şuarâ 49
le : elbette, mutlaka

26-Şuarâ 49
ukattıanne : kestireceğim

26-Şuarâ 49
eydiye-kum : sizin elleriniz

26-Şuarâ 49
ve ercule-kum : ve sizin ayaklarınız

26-Şuarâ 49
ve le : ve mutlaka

26-Şuarâ 49
usallibenne-kum : sizi astıracağım

26-Şuarâ 49
ecmaîne : topluca, hepsi

26-Şuarâ 50
munkalibûne : dönenleriz

26-Şuarâ 51
natmeu : umuyoruz, istiyoruz

26-Şuarâ 51
en yagfira : mağfiret etmesi

26-Şuarâ 51
lenâ : bizi, bize

26-Şuarâ 51
en kunnâ : olmuş olmamız

26-Şuarâ 51
evvele : ilk, evvel

26-Şuarâ 51
el mu'minîne : mü'minler

26-Şuarâ 52
ve evhay-nâ : ve biz vahyettik

26-Şuarâ 52
en esri : gece yürümesi, gece yola çıkması

26-Şuarâ 52
inne-kum : muhakkak siz

26-Şuarâ 52
muttebeûne : takip edilecek olanlar

26-Şuarâ 53
fe : artık, böylece, bunun üzerine

26-Şuarâ 53
ersele : gönderdi

26-Şuarâ 53
fî el medâini : şehirlere

26-Şuarâ 53
hâşirîne : toplayıcılar

26-Şuarâ 54
inne : muhakkak

26-Şuarâ 54
le : elbette, gerçekten

26-Şuarâ 54
şirzimetun : küçük topluluk, küçük grup

26-Şuarâ 54
kalîlûne : az (sayıları az)

26-Şuarâ 55
ve inne-hum : ve muhakkak onlar

26-Şuarâ 55
lenâ : bize

26-Şuarâ 55
le : gerçekten

26-Şuarâ 55
gâizûne : kızdıranlar, öfkelendirenler (öfke duyanlar)

26-Şuarâ 56
ve innâ : ve muhakkak biz

26-Şuarâ 56
le : elbette, gerçekten

26-Şuarâ 56
cemîun : toplum, topluluk

26-Şuarâ 56
hâzirûne : sakınılan, korkulan, tedbir alan

26-Şuarâ 57
fe : artık, böylece

26-Şuarâ 57
min cennâtin : bahçelerden

26-Şuarâ 57
ve uyûnin : ve pınarlar

26-Şuarâ 58
ve kunûzin : ve hazineler

26-Şuarâ 58
ve makâmin : ve makamlar

26-Şuarâ 58
kerîmin : kerim, ikram edilmiş, yüksek

26-Şuarâ 59
kezâlike : işte böylece

26-Şuarâ 59
ve evresnâ-hâ : ve ona varis kıldık

26-Şuarâ 59
benî isrâîle : İsrailoğulları

26-Şuarâ 60
fe : artık, böylece

26-Şuarâ 60
etbeû-hum : onlara tâbî oldular, onların peşine düştüler

26-Şuarâ 60
muşrikîne : şark tarafı, doğu tarafı, güneşin doğuş vakti

26-Şuarâ 61
fe lemmâ : olduğu zaman

26-Şuarâ 61
terâe : görüyorlar

26-Şuarâ 61
el cem'âni : iki topluluk

26-Şuarâ 61
kâle : dedi

26-Şuarâ 61
le : gerçekten, muhakkak

26-Şuarâ 61
mudrakûne : yetişilenler

26-Şuarâ 62
kâle : dedi

26-Şuarâ 62
kellâ : hayır

26-Şuarâ 62
inne : muhakkak

26-Şuarâ 62
maiye : benimle beraber

26-Şuarâ 62
se-yehdî-ni : beni hidayete erdirecek, kurtuluşa ulaştıracak

26-Şuarâ 63
fe : o zaman

26-Şuarâ 63
evhaynâ : vahyettik

26-Şuarâ 63
en ıdrib : vurması

26-Şuarâ 63
bi asâke : (senin) asan ile

26-Şuarâ 63
el bahra : deniz

26-Şuarâ 63
fenfeleka (fe infeleka) : hemen (infilâk etti) yarıldı, ayrıldı

26-Şuarâ 63
fe : o zaman, böylece, bundan sonra

26-Şuarâ 63
kâne : oldu

26-Şuarâ 63
ke : gibi

26-Şuarâ 63
et tavdi : yüksek dağ

26-Şuarâ 63
el azîmi : büyük

26-Şuarâ 64
ve ezlefnâ : ve yaklaştırdık, yakınlaştırdık

26-Şuarâ 64
semme : oraya

26-Şuarâ 64
el âharîne : diğerleri

26-Şuarâ 65
ve enceynâ : ve kurtardık

26-Şuarâ 65
ve men : ve kimseler

26-Şuarâ 65
mea-hû : onunla beraber

26-Şuarâ 65
ecmaîne : topluca, hepsi

26-Şuarâ 66
summe : sonra

26-Şuarâ 66
agrakne : boğduk

26-Şuarâ 66
el âharîne : diğerleri

26-Şuarâ 67
inne : muhakkak

26-Şuarâ 67
fî zâlike : bunda

26-Şuarâ 67
le : gerçekten

26-Şuarâ 67
âyeten : âyet (vardır)

26-Şuarâ 67
ve mâ kâne : ve olmadı, değiller

26-Şuarâ 67
ekseru-hum : onların çoğu

26-Şuarâ 67
mu'minîne : mü'minler

26-Şuarâ 68
ve inne : ve muhakkak

26-Şuarâ 68
rabbe-ke : senin Rabbin

26-Şuarâ 68
le huve : elbette O

26-Şuarâ 68
el azîzu : azîzdir, yücedir

26-Şuarâ 68
er rahîmu : rahîmdir, rahmet nuru gönderendir,

26-Şuarâ 69
vetlu : ve oku, aktar

26-Şuarâ 69
aleyhim : onlara

26-Şuarâ 69
nebee : haberini

26-Şuarâ 69
ibrâhîme : İbrâhîm

26-Şuarâ 70
iz kâle : demişti

26-Şuarâ 70
li ebî-hi : onun babasına

26-Şuarâ 70
ve kavmi-hi : ve onun kavmine

26-Şuarâ 70
ta'budûne : tapıyorsunuz

26-Şuarâ 71
asnâmen : putlar

26-Şuarâ 71
fe : böylece

26-Şuarâ 71
nezallu lehâ : ona devam ediyoruz

26-Şuarâ 71
âkifîne : ibadet edenler, kulluk edenler

26-Şuarâ 72
kâle : dedi

26-Şuarâ 72
hel : mı

26-Şuarâ 72
yesmeûne-kum : sizi işitiyorlar

26-Şuarâ 72
iz ted'ûne : dua ettiğiniz zaman

26-Şuarâ 73
ev : yoksa, veya, öyle mi

26-Şuarâ 73
yenfeûne-kum : size fayda veriyorlar

26-Şuarâ 73
ev : veya

26-Şuarâ 73
yedurrûne : zarar veriyorlar

26-Şuarâ 74
bel : hayır

26-Şuarâ 74
vecednâ : biz bulduk

26-Şuarâ 74
âbâe-nâ : (bizim) babalarımız

26-Şuarâ 74
kezâlike : böyle

26-Şuarâ 74
yef'alûne : yapıyorlar

26-Şuarâ 75
kâle : dedi

26-Şuarâ 75
e fe raeytum : öyleyse siz gördünüz mü

26-Şuarâ 75
ta'budûne : siz tapıyorsunuz

26-Şuarâ 76
entum : siz

26-Şuarâ 76
ve âbâu-kum : ve sizin babalarınız, atalarınız

26-Şuarâ 76
el akdemûne : kadim, eski, geçmiş

26-Şuarâ 77
fe : o zaman

26-Şuarâ 77
inne-hum : muhakkak onlar

26-Şuarâ 77
rabbe : Rab

26-Şuarâ 77
el âlemîne : âlemler

26-Şuarâ 78
ellezî : ki o

26-Şuarâ 78
fe huve : ve o

26-Şuarâ 78
yehdî-ni : beni hidayete erdirir

26-Şuarâ 79
vellezî (ve ellezî) : ve ki o

26-Şuarâ 79
huve : o

26-Şuarâ 79
ve yeskî-ni : ve beni sulayan, içiren

26-Şuarâ 80
ve izâ : ve olduğu zaman

26-Şuarâ 80
fe : o zaman

26-Şuarâ 80
huve : o

26-Şuarâ 80
yeşfî-ni : bana şifa verir

26-Şuarâ 81
vellezî (ve ellezî) : ve ki o

26-Şuarâ 81
summe : sonra

26-Şuarâ 82
vellezî (ve ellezî) : ve, ki o

26-Şuarâ 82
atmeu : umuyorum, istiyorum

26-Şuarâ 82
en yagfira : mağfiret etmesi

26-Şuarâ 82
hatîetî : benim hatalarım

26-Şuarâ 82
yevme : günü

26-Şuarâ 82
ed dîni : dîn

26-Şuarâ 83
heb lî : bana bağışla, ver

26-Şuarâ 83
hukmen : hüküm, hikmet

26-Şuarâ 83
ve elhık-nî : ve beni ilhak et, dahil et

26-Şuarâ 83
bi es sâlihîne : salihlere

26-Şuarâ 84
vec'al (ve ic'al) : ve kıl, yap

26-Şuarâ 84
lisâne : konuşulan, lisan

26-Şuarâ 84
el âhırîne : sonrakiler

26-Şuarâ 85
vec'al-nî (ve ic'al-nî) : ve beni kıl

26-Şuarâ 85
min veraseti : varislerden

26-Şuarâ 85
cenneti : cennet

26-Şuarâ 85
en naîmi : naim (ni'metlendirilmiş)

26-Şuarâ 86
ebî : benim babam

26-Şuarâ 86
inne-hu : muhakkak ki o

26-Şuarâ 86
kâne : oldu

26-Şuarâ 86
min ed dâllîne : dalâlette olanlardan

26-Şuarâ 87
ve lâ tuhzi-nî : ve beni utandırma, alçaltma, perişan etme, mahzun etme

26-Şuarâ 87
yevme : gün

26-Şuarâ 87
yûb'asûne : beas edilirler, diriltilirler

26-Şuarâ 88
yevme : gün

26-Şuarâ 88
lâ yenfau : fayda vermez

26-Şuarâ 88
ve lâ : ve olmaz, ve yoktur

26-Şuarâ 88
benûne : oğullar, çocuklar

26-Şuarâ 89
men : kim, kimse, kişi

26-Şuarâ 89
etâllâhe (etâ allâhe) : Allah'a geldiler

26-Şuarâ 89
selîmin : selîm, selâmete ermiş

26-Şuarâ 90
ve uzlifeti : ve yaklaştırıldı

26-Şuarâ 90
el cennetu : cennet

26-Şuarâ 90
li el muttekîne : takva sahiplerine

26-Şuarâ 91
ve burrizeti : ve bariz olarak gösterildi

26-Şuarâ 91
el cahîmu : cehennem

26-Şuarâ 91
li el gâvîne : azgınlar için, azgınlara

26-Şuarâ 92
ve kîle : ve denildi

26-Şuarâ 92
lehum : onlara

26-Şuarâ 92
eyne : nerede

26-Şuarâ 92
ta'budûne : tapıyorsunuz

26-Şuarâ 93
hel : mi

26-Şuarâ 93
yensurûne-kum : size yardım ediyorlar

26-Şuarâ 93
ev : veya

26-Şuarâ 93
yentesırûne : kendilerine yardım edebiliyorlar

26-Şuarâ 94
fe : artık, böylece

26-Şuarâ 94
ve el gâvune : ve azgınlar

26-Şuarâ 95
ve cunûdu : ve ordular

26-Şuarâ 95
iblîse : iblis

26-Şuarâ 95
ecmeûne : hepsi, topluca

26-Şuarâ 96
ve hum : ve onlar

26-Şuarâ 96
yahtesımûne : hasım olarak (düşmanca) çekişirler

26-Şuarâ 97
le : elbette, mutlaka

26-Şuarâ 98
nusevvî-kum : sizi eşit tutuyoruz

26-Şuarâ 98
el âlemîne : âlemler

26-Şuarâ 99
ve mâ : ve olmadı

26-Şuarâ 99
edalle-nâ : bizi dalâlette bıraktı

26-Şuarâ 99
el mucrimûne : suçlular

26-Şuarâ 100
fe : artık, öyleyse

26-Şuarâ 100
lenâ : bize, bizim için

26-Şuarâ 100
min şâfiîne : şefaatçi

26-Şuarâ 101
ve : ve

26-Şuarâ 102
fe lev enne : keşke olsaydı

26-Şuarâ 102
lenâ : bize, bizim için

26-Şuarâ 102
kerraten : bir kere daha

26-Şuarâ 102
fe : o zaman

26-Şuarâ 102
nekûne : biz oluruz

26-Şuarâ 102
el mu'minîne : mü'minler

26-Şuarâ 103
inne : muhakkak

26-Şuarâ 103
zâlike : işte böylece

26-Şuarâ 103
le : elbette

26-Şuarâ 103
âyeten : bir âyet, ibret

26-Şuarâ 103
ve mâ kâne : ve olmadı, değil

26-Şuarâ 103
ekseru-hum : onların çoğu

26-Şuarâ 103
mu'minîne : mü'minler

26-Şuarâ 104
ve inne : ve muhakkak

26-Şuarâ 104
rabbe-ke : senin Rabbin

26-Şuarâ 104
le : elbette

26-Şuarâ 104
huve : o

26-Şuarâ 104
el azîzu : azîz, güçlü, üstün olan

26-Şuarâ 104
er rahîmu : rahîm,

26-Şuarâ 105
kezzebet : tekzip etti, yalanladı

26-Şuarâ 105
el murselîne : gönderilenler, resûller

26-Şuarâ 106
kâle : dedi

26-Şuarâ 106
lehum : onlara

26-Şuarâ 106
ehû-hum : onların kardeşi

26-Şuarâ 106
e : mi

26-Şuarâ 106
lâ tettekûne : takva sahibi olmuyorsunuz

26-Şuarâ 107
lekum : sizin için, size

26-Şuarâ 107
resûlun : bir resûl

26-Şuarâ 107
emînun : emin, güvenilir

26-Şuarâ 108
fe : artık, öyleyse

26-Şuarâ 108
ittekû : takva sahibi olun

26-Şuarâ 108
allâhe : Allah

26-Şuarâ 108
ve etîû-ni : ve itaat edin

26-Şuarâ 109
ve mâ es'elu-kum : ve sizden istemiyorum

26-Şuarâ 109
aleyhi : ona

26-Şuarâ 109
ecrin : ecir, ücret

26-Şuarâ 109
ecriye : benim ecrim, benim ücretim

26-Şuarâ 109
el âlemîne : âlemler

26-Şuarâ 110
fe : artık, öyleyse

26-Şuarâ 110
ittekû : takva sahibi olun

26-Şuarâ 110
allâhe : Allah

26-Şuarâ 110
ve etîû-ni : ve bana itaat edin

26-Şuarâ 111
e : mı

26-Şuarâ 111
leke : sana

26-Şuarâ 111
ve ittebea-ke : ve sana tâbî oldular

26-Şuarâ 111
el erzelûne : en basit insanlar, rezil insanlar

26-Şuarâ 112
kâle : dedi

26-Şuarâ 112
ve mâ : ve olmadı, yok

26-Şuarâ 112
kânû ya'melûne : yapmış oldukları

26-Şuarâ 113
lev : eğer, şâyet, ise

26-Şuarâ 113
teş'urûne : şuurundasınız, farkındasınız, farkında olursunuz

26-Şuarâ 114
ve mâ : ve değil

26-Şuarâ 114
ene : ben

26-Şuarâ 114
el mu'minîne : mü'minler

26-Şuarâ 115
in ene : ben sadece

26-Şuarâ 115
nezîrun : bir nezir, uyarıcı

26-Şuarâ 116
le : elbette, mutlaka, gerçekten

26-Şuarâ 116
lem tentehi : vazgeçmezsen

26-Şuarâ 116
le tekûnenne : sen muhakkak ..... olacaksın

26-Şuarâ 116
min el mercûmîne : taşlananlardan

26-Şuarâ 117
kâle : dedi

26-Şuarâ 117
inne : muhakkak

26-Şuarâ 117
kezzebû-ni : beni yalanladı

26-Şuarâ 118
feftah (fe iftah) : artık, bu durumda aç

26-Şuarâ 118
beynî : benim aram

26-Şuarâ 118
ve beyne-hum : ve onların arası

26-Şuarâ 118
fethan : fethederek, açarak

26-Şuarâ 118
ve necci-nî : ve beni kurtar

26-Şuarâ 118
ve men : ve kimseler, kişiler

26-Şuarâ 118
maiye : benimle beraber

26-Şuarâ 118
min el mu'minîne : mü'minlerden

26-Şuarâ 119
fe : böylece

26-Şuarâ 119
enceynâ-hu : onu kurtardık

26-Şuarâ 119
ve men : ve kimseleri

26-Şuarâ 119
mea-hu : onunla beraber

26-Şuarâ 119
fîl fulki (fî el fulki) : gemi içinde, gemide

26-Şuarâ 119
el meşhûni : dolu

26-Şuarâ 120
summe : sonra

26-Şuarâ 120
el bâkîne : geride kalanlar, kalanlar

26-Şuarâ 121
inne : muhakkak

26-Şuarâ 121
fî zâlike : bunda var

26-Şuarâ 121
le : elbette, mutlaka

26-Şuarâ 121
âyeten : bir âyet, bir ibret

26-Şuarâ 121
ve mâ kâne : ve olmadı

26-Şuarâ 121
ekseru-hum : onların çoğu

26-Şuarâ 121
mu'minîne : îmân edenler, mü'min olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler

26-Şuarâ 122
ve inne : ve muhakkak

26-Şuarâ 122
rabbe-ke : senin Rabbin

26-Şuarâ 122
le huve : elbette O

26-Şuarâ 122
el azîzu : azîz, yüce

26-Şuarâ 122
er rahîmu : rahmet nuru gönderen,

26-Şuarâ 123
kezzebet : tekzip etti, yalanladı

26-Şuarâ 123
el murselîne : gönderilen resûller

26-Şuarâ 124
iz kâle : demişti

26-Şuarâ 124
lehum : onlara

26-Şuarâ 124
ehû-hum : onların kardeşi

26-Şuarâ 124
e lâ tettekûne : siz takva sahibi olmayacak mısınız

26-Şuarâ 125
lekum : sizin için

26-Şuarâ 125
resûlun : bir resûl

26-Şuarâ 125
emînun : emin, güvenilir

26-Şuarâ 126
fe : artık, öyleyse

26-Şuarâ 126
ittekû allâhe : Allah'a karşı takva sahibi olun, Allah'a ulaşmayı dileyin

26-Şuarâ 126
ve etîû-ni : ve bana itaat edin

26-Şuarâ 127
ve mâ es'elu-kum : ve ben sizden istemiyorum

26-Şuarâ 127
aleyhi : ona

26-Şuarâ 127
min ecrin : bir ücret

26-Şuarâ 127
ecriye : benim ücretim

26-Şuarâ 127
rabbi el âlemîne : âlemlerin Rabbi

26-Şuarâ 128
e : mı

26-Şuarâ 128
tebnûne : bina ediyorsunuz, inşa ediyorsunuz

26-Şuarâ 128
âyeten : âyet, delil

26-Şuarâ 128
ta'besûne : abesle iştigal ediyorsunuz, boşuna uğraşıyorsunuz

26-Şuarâ 129
ve tettehızûne : ve ediniyorsunuz

26-Şuarâ 129
mesânia : sanat eserleri, yapıtlar

26-Şuarâ 129
leallekum : umulur ki siz

26-Şuarâ 129
tahludûne : siz ebedî kalırsınız

26-Şuarâ 130
ve izâ : ve olduğu zaman

26-Şuarâ 130
betaştum : yakaladınız

26-Şuarâ 130
cebbârîne : cebirle, zorbalıkla

26-Şuarâ 131
fe : artık, öyleyse

26-Şuarâ 131
ittekû allâhe : Allah'a karşı takva sahibi olun, Allah'a ulaşmayı dileyin

26-Şuarâ 131
ve etîû-ni : ve bana itaat edin

26-Şuarâ 132
vettekû (ve ittekû) : ve takva sahibi olun

26-Şuarâ 132
ellezî : ki o

26-Şuarâ 132
emedde-kum : size yardım etti

26-Şuarâ 132
ta'lemûne : siz biliyorsunuz

26-Şuarâ 133
emedde-kum : size yardım etti

26-Şuarâ 133
bi en'âmin : hayvanlarla

26-Şuarâ 133
ve benîne : ve oğullar, çocuklar

26-Şuarâ 134
ve cennâtin : ve bahçeler

26-Şuarâ 134
ve uyûnin : ve pınarlar

26-Şuarâ 135
ehâfu : korkuyorum

26-Şuarâ 135
aleykum : sizin üzerinize, size

26-Şuarâ 135
azâbe : azap

26-Şuarâ 135
yevmin : gün

26-Şuarâ 136
sevâun : birdir, eşittir

26-Şuarâ 136
aleynâ : bize

26-Şuarâ 136
e : mi

26-Şuarâ 136
vaazte : sen vaaz verdin

26-Şuarâ 136
em : veya

26-Şuarâ 136
lem tekun : sen olmazsın

26-Şuarâ 136
min el vâızîne : vaaz verenlerden

26-Şuarâ 137
el evvelîne : öncekiler, evvelkiler

26-Şuarâ 138
ve mâ : ve değil

26-Şuarâ 138
muazzebîne : azaplandırılanlar

26-Şuarâ 139
fe : artık, böylece

26-Şuarâ 139
kezzebû-hu : onu tekzip ettiler, yalanladılar

26-Şuarâ 139
fe : artık, böylece, bu sebeple

26-Şuarâ 139
ehleknâ-hum : onları helak ettik

26-Şuarâ 139
inne : muhakkak

26-Şuarâ 139
fî zâlike : bunda var

26-Şuarâ 139
le : elbette, mutlaka

26-Şuarâ 139
âyeten : bir âyet

26-Şuarâ 139
ve mâ kâne : ve olmadı

26-Şuarâ 139
ekseru-hum : onların çoğu

26-Şuarâ 139
mu'minîne : îmân edenler, mü'min olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler

26-Şuarâ 140
ve inne : ve muhakkak

26-Şuarâ 140
rabbe-ke : senin Rabbin

26-Şuarâ 140
le huve : elbette o

26-Şuarâ 140
el azîzu : azîz, yüce

26-Şuarâ 140
er rahîmu : rahmet nuru gönderen, rahîm esması ile tecelli eden

26-Şuarâ 141
kezzebet : tekzip etti, yalanladı

26-Şuarâ 141
semûdu : Semud kavmi

26-Şuarâ 141
el murselîne : gönderilen resûller

26-Şuarâ 142
kâle : dedi

26-Şuarâ 142
lehum : onlar için, onlara

26-Şuarâ 142
ehû-hum : onların kardeşi

26-Şuarâ 142
e : mı

26-Şuarâ 142
lâ tettekûne : takva sahibi olmazsınız, olmayacaksınız

26-Şuarâ 143
lekum : sizin için

26-Şuarâ 143
resûlun : bir resûl

26-Şuarâ 143
emînun : emin, güvenilir

26-Şuarâ 144
fe : artık, öyleyse

26-Şuarâ 144
ittekû allâhe : Allah'a karşı takva sahibi olun, Allah'a ulaşmayı dileyin

26-Şuarâ 144
ve etîû-ni : ve bana itaat edin

26-Şuarâ 145
ve mâ es'elu-kum : ve ben sizden istemiyorum

26-Şuarâ 145
aleyhi : ona

26-Şuarâ 145
min ecrin : bir ücret

26-Şuarâ 145
ecriye : benim ücretim

26-Şuarâ 145
rabbi el âlemîne : âlemlerin Rabbi

26-Şuarâ 146
e : mı

26-Şuarâ 146
tutrakûne : bırakılacaksınız

26-Şuarâ 146
âminîne : emin

26-Şuarâ 147
cennâtin : bahçeler

26-Şuarâ 147
ve uyûnin : ve pınarlar

26-Şuarâ 148
ve zurûın : ve ekinler

26-Şuarâ 148
ve nahlin : ve hurma ağaçları, hurmalıklar

26-Şuarâ 148
hedîmun : sarkmış, açılmış

26-Şuarâ 149
ve tenhıtûne : ve oyuyorsunuz, yontuyorsunuz

26-Şuarâ 149
min el cibâli : dağlardan

26-Şuarâ 149
buyûten : evler

26-Şuarâ 149
fârihîne : maharetle, ustaca yapanlar

26-Şuarâ 150
fe : artık, öyleyse

26-Şuarâ 150
ittekû allâhe : Allah'a karşı takva sahibi olun, Allah'a ulaşmayı dileyin

26-Şuarâ 150
ve etîû-ni : ve bana itaat edin

26-Şuarâ 151
ve lâ tutîû : ve itaat etmeyin

26-Şuarâ 151
emra : emre

26-Şuarâ 151
el musrifîne : müsrifler

26-Şuarâ 152
ellezîne : o kimseler, onlar

26-Şuarâ 152
yufsidûne : fesat çıkarıyorlar, fesat çıkarırlar

26-Şuarâ 152
fî el ardı : yeryüzünde

26-Şuarâ 152
ve lâ yuslihûne : ve ıslâh etmiyorlar, ıslâh etmezler

26-Şuarâ 153
innemâ : ancak, sadece

26-Şuarâ 153
ente : sen

26-Şuarâ 153
el musahharîne : büyülenmiş kimseler, büyülenenler

26-Şuarâ 154
ente : sen

26-Şuarâ 154
beşerun : beşer, insan

26-Şuarâ 154
fe'ti : öyleyse getir

26-Şuarâ 154
âyetin : bir âyet

26-Şuarâ 154
kunte : isen

26-Şuarâ 154
es sâdikîne : sadıklardan, doğru sözlülerden

26-Şuarâ 155
kâle : dedi

26-Şuarâ 155
lehâ : onun için, onun

26-Şuarâ 155
şirbun \n(şeribe) : su içme hakkı \n: (içti)

26-Şuarâ 155
ve lekum : ve sizin için, sizin

26-Şuarâ 155
yevmin : bir gün

26-Şuarâ 156
ve lâ temessû-hâ : ve ona dokunmayın

26-Şuarâ 156
fe : o zaman, öyleyse

26-Şuarâ 156
ye'huze-kum : sizi alır (yakalar)

26-Şuarâ 156
yevmin : gün

26-Şuarâ 157
fe : artık, öyleyse, buna rağmen

26-Şuarâ 157
fe : böylece, sonra

26-Şuarâ 157
nâdimîne : pişman olanlar

26-Şuarâ 158
fe : artık, böylece

26-Şuarâ 158
ehaze-hum : onları aldı (yakaladı)

26-Şuarâ 158
el azâbu : azap

26-Şuarâ 158
inne : muhakkak

26-Şuarâ 158
fî zâlike : bunda var

26-Şuarâ 158
le : elbette, mutlaka

26-Şuarâ 158
âyeten : bir âyet

26-Şuarâ 158
ve mâ kâne : ve olmadı

26-Şuarâ 158
ekseru-hum : onların çoğu

26-Şuarâ 158
mu'minîne : îmân edenler, mü'min olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler

26-Şuarâ 159
ve inne : ve muhakkak

26-Şuarâ 159
rabbe-ke : senin Rabbin

26-Şuarâ 159
le huve : elbette O

26-Şuarâ 159
el azîzu : azîz, yüce

26-Şuarâ 159
er rahîmu : rahîm olan, rahmet nuru gönderen,

26-Şuarâ 160
kezzebet : yalanladı

26-Şuarâ 160
el murselîne : gönderilenler, resûller

26-Şuarâ 161
kâle : dedi

26-Şuarâ 161
lehum : onlar için, onlara

26-Şuarâ 161
ehû-hum : onların kardeşi

26-Şuarâ 161
e : mı

26-Şuarâ 161
lâ tettekûne : takva sahibi olmayacaksınız

26-Şuarâ 162
lekum : sizin için

26-Şuarâ 162
resûlun : bir resûl

26-Şuarâ 162
emînun : emin, güvenilir

26-Şuarâ 163
fe : artık, öyleyse

26-Şuarâ 163
ittekû allâhe : Allah'a karşı takva sahibi olun, Allah'a ulaşmayı dileyin

26-Şuarâ 163
ve etîû-ni : ve bana itaat edin

26-Şuarâ 164
ve mâ es'elu-kum : ve ben sizden istemiyorum

26-Şuarâ 164
aleyhi : ona

26-Şuarâ 164
min ecrin : bir ücret

26-Şuarâ 164
ecriye : benim ücretim

26-Şuarâ 164
rabbi el âlemîne : âlemlerin Rabbi

26-Şuarâ 165
e te'tûne : gidiyor musunuz

26-Şuarâ 165
ez zukrâne : erkekler

26-Şuarâ 165
min el âlemîne : âlemlerden (insanlardan)

26-Şuarâ 166
ve tezerûne : ve bırakıyorsunuz

26-Şuarâ 166
lekum : sizin için

26-Şuarâ 166
min ezvâci-kum : sizin eşlerinizden (kadınlarınızdan)

26-Şuarâ 166
bel : hayır

26-Şuarâ 166
entum : siz

26-Şuarâ 166
âdûne : azgın olanlar, haddi aşanlar

26-Şuarâ 167
le : gerçekten

26-Şuarâ 167
lem tentehi : sen vazgeçmezsen

26-Şuarâ 167
le tekûnenne : sen mutlaka olacaksın

26-Şuarâ 167
min el muhracîne : ihraç edilenlerden, çıkarılanlardan

26-Şuarâ 168
kâle : dedi

26-Şuarâ 168
li ameli-kum : sizin amellerinizi, yaptıklarınızı

26-Şuarâ 168
min el kâlîne : şiddetle buğzedenlerden, tiksinenlerden

26-Şuarâ 169
necci-nî : beni kurtar

26-Şuarâ 169
ve ehlî : ve ehlim (ailem ve bana tâbî olanlar)

26-Şuarâ 169
ya'melûne : yapıyorlar

26-Şuarâ 170
fe : böylece, bunun üzerine

26-Şuarâ 170
necceynâ-hu : onu kurtardık

26-Şuarâ 170
ve ehlehû : ve onun ehli (ailesi ve ona tâbî olanlar)

26-Şuarâ 170
ecmaîne : hepsi

26-Şuarâ 171
acûzen : ihtiyar kadın

26-Şuarâ 171
fî el gâbirîne : geriye kalanların içinde

26-Şuarâ 172
summe : sonra

26-Şuarâ 172
demmernâ : dumura uğrattık, nesillerini sona erdirdik

26-Şuarâ 172
el âharîne : diğerleri

26-Şuarâ 173
ve emtarnâ : ve (yağmur) yağdırdık

26-Şuarâ 173
aleyhim : onların üzerine

26-Şuarâ 173
fe sâe : ne kötüdür

26-Şuarâ 173
el munzerîne : uyarılanların

26-Şuarâ 174
inne : muhakkak

26-Şuarâ 174
fî zâlike : bunda var

26-Şuarâ 174
le : elbette, mutlaka

26-Şuarâ 174
âyeten : bir âyet

26-Şuarâ 174
ve mâ kâne : ve olmadı

26-Şuarâ 174
ekseru-hum : onların çoğu

26-Şuarâ 174
mu'minîne : îmân edenler, mü'min olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler

26-Şuarâ 175
ve inne : ve muhakkak

26-Şuarâ 175
rabbe-ke : senin Rabbin

26-Şuarâ 175
le huve : elbette o

26-Şuarâ 175
el azîzu : azîz, yüce

26-Şuarâ 175
er rahîmu : rahîm olan, rahmet nuru gönderen, Rahîm esması ile tecelli eden

26-Şuarâ 176
kezzebe : yalanladı

26-Şuarâ 176
el eyketi : Eyke

26-Şuarâ 176
el murselîne : gönderilenler, resûller

26-Şuarâ 177
kâle : dedi

26-Şuarâ 177
lehum : onlar için, onlara

26-Şuarâ 177
e : mı

26-Şuarâ 177
lâ tettekûne : takva sahibi olmayacaksınız

26-Şuarâ 178
lekum : sizin için

26-Şuarâ 178
resûlun : bir resûl

26-Şuarâ 178
emînun : emin, güvenilir

26-Şuarâ 179
fe : artık, öyleyse

26-Şuarâ 179
ittekû allâhe : Allah'a karşı takva sahibi olun, Allah'a ulaşmayı dileyin

26-Şuarâ 179
ve etîû-ni : ve bana itaat edin

26-Şuarâ 180
ve mâ es'elu-kum : ve ben sizden istemiyorum

26-Şuarâ 180
aleyhi : ona

26-Şuarâ 180
min ecrin : bir ücret

26-Şuarâ 180
ecriye : benim ücretim

26-Şuarâ 180
rabbi el âlemîne : âlemlerin Rabbi

26-Şuarâ 181
evfû : ifa edin

26-Şuarâ 181
el keyle : ölçü

26-Şuarâ 181
ve lâ tekûnû : ve olmayın

26-Şuarâ 181
min el muhsirîne : muhsirinden, eksiltenlerden, nefsini hüsrana düşürenlerden

26-Şuarâ 182
vezinû : tartın

26-Şuarâ 182
bi el kıstâsi : ölçü ile

26-Şuarâ 182
el mustekîmi : istikamet üzere olanlar

26-Şuarâ 183
ve lâ tebhasu : ve eksiltmeyin, kısmayın

26-Şuarâ 183
en nâse : insanlar

26-Şuarâ 183
eşyâe-hum : onların şeyleri

26-Şuarâ 183
ve : ve

26-Şuarâ 183
lâ ta'sev : azgınlık, bozgunculuk yapmayın

26-Şuarâ 183
fî el ardı : yeryüzünde

26-Şuarâ 183
mufsidîne : fesat çıkaranlar

26-Şuarâ 184
vettekû (ve ittekû) : ve takva sahibi olun

26-Şuarâ 184
ellezî : ki o

26-Şuarâ 184
ve el cibillete : ve insan topluluğu

26-Şuarâ 184
el evvelîne : evvelkiler

26-Şuarâ 185
innemâ : ancak, sadece

26-Şuarâ 185
ente : sen

26-Şuarâ 185
el musahharîne : sihir yapılmış olanlar, büyülenmişler

26-Şuarâ 186
ve mâ : ve değil

26-Şuarâ 186
ente : sen

26-Şuarâ 186
illâ beşerun : bir beşerden başka, bir insandan başka

26-Şuarâ 186
ve in : ve eğer, olsa

26-Şuarâ 186
nazunnu-ke : biz seni zannediyoruz, sanıyoruz

26-Şuarâ 186
le : gerçekten, elbette, mutlaka

26-Şuarâ 186
min el kâzibîne : yalancılardan

26-Şuarâ 187
fe : öyleyse

26-Şuarâ 187
eskıt : düşür

26-Şuarâ 187
aleynâ : bizim üzerimize

26-Şuarâ 187
kisefen : bir parça

26-Şuarâ 187
min es semâi : gökyüzünden

26-Şuarâ 187
in kunte : eğer sen isen

26-Şuarâ 187
min es sâdıkîne : doğru söyleyenlerden

26-Şuarâ 188
kâle : dedi

26-Şuarâ 188
a'lemu : daha iyi bilir, çok iyi bilir

26-Şuarâ 188
ta'melûne : siz yapıyorsunuz

26-Şuarâ 189
fe : böylece

26-Şuarâ 189
kezzebû-hu : onu yalanladılar

26-Şuarâ 189
fe : böylece, bunun üzerine

26-Şuarâ 189
ehaze-hum : onları aldı, yakaladı

26-Şuarâ 189
yevmi : gün

26-Şuarâ 189
ez zulleti : gölge

26-Şuarâ 189
inne-hu : muhakkak ki o

26-Şuarâ 189
kâne : oldu

26-Şuarâ 189
azâbe : azap

26-Şuarâ 189
yevmin : gün

26-Şuarâ 190
inne : muhakkak

26-Şuarâ 190
fî zâlike : bunda var

26-Şuarâ 190
le : elbette, mutlaka

26-Şuarâ 190
âyeten : bir âyet, delil, ibret

26-Şuarâ 190
ve mâ kâne : ve olmadı

26-Şuarâ 190
ekseru-hum : onların çoğu

26-Şuarâ 190
mu'minîne : îmân edenler, mü'min olanlar (Allah'a ulaşmayı dileyenler)

26-Şuarâ 191
ve inne : ve muhakkak

26-Şuarâ 191
rabbe-ke : senin Rabbin

26-Şuarâ 191
le huve : elbette o

26-Şuarâ 191
el azîzu : azîz, yüce

26-Şuarâ 191
er rahîmu : rahîm olan, rahmet nuru gönderen,

26-Şuarâ 192
ve inne-hu : ve muhakkak ki o

26-Şuarâ 192
le : elbette, gerçekten

26-Şuarâ 192
tenzîlu : indirmesi

26-Şuarâ 192
el âlemîne : âlemler

26-Şuarâ 193
nezele : indirdi

26-Şuarâ 193
er rûhu el emînu : Ruh'ûl Emin, Cebrail (A.S)

26-Şuarâ 194
alâ kalbi-ke : senin kalbine

26-Şuarâ 194
tekûne : senin olman

26-Şuarâ 194
min el munzirîne : nezirlerden, uyaranlardan

26-Şuarâ 196
ve inne-hu : ve muhakkak ki o

26-Şuarâ 196
le : elbette, mutlaka

26-Şuarâ 196
el evvelîne : evvelkiler

26-Şuarâ 197
e : mı

26-Şuarâ 197
ve lem yekun : ve olmadı

26-Şuarâ 197
lehum : onlara, onlar için

26-Şuarâ 197
âyeten : bir âyet, delil

26-Şuarâ 197
en ya'leme-hu : onu bilmesi

26-Şuarâ 197
ulemâu : ulemalar, âlimler

26-Şuarâ 197
benî isrâîle : İsrailoğulları

26-Şuarâ 198
ve lev : ve olsa, eğer

26-Şuarâ 198
nezzelnâ-hu : ona indirdik

26-Şuarâ 198
el a'cemîne : Arap olmayanlar

26-Şuarâ 199
fe : böylece

26-Şuarâ 199
karae-hu : onu okudu

26-Şuarâ 199
aleyhim : onlara

26-Şuarâ 199
mu'minîne : îmân edenler, mü'min olanlar

26-Şuarâ 200
kezâlike : işte böyle

26-Şuarâ 200
seleknâ-hu : biz onu soktuk

26-Şuarâ 200
el mucrimîne : mücrimler, suçlular, günahkârlar

26-Şuarâ 201
lâ yu'minûne : inanmazlar, mü'min olmazlar

26-Şuarâ 201
yeravu : görürler

26-Şuarâ 201
el azâbe : azap

26-Şuarâ 201
el elîme : elîm, acı

26-Şuarâ 202
fe : böylece

26-Şuarâ 202
ye'tîye-hum : onlara gelecek, gelir

26-Şuarâ 202
bagteten : ansızın

26-Şuarâ 202
ve hum : ve onlar

26-Şuarâ 202
lâ yeş'urûne : farkında olmazlar, olamazlar

26-Şuarâ 203
fe : o zaman

26-Şuarâ 203
yekûlû : söylerler, derler

26-Şuarâ 203
hel : mı

26-Şuarâ 203
munzarûne : bekletilenler, mühlet verilenler

26-Şuarâ 204
e : mı

26-Şuarâ 204
fe : öyleyse, yoksa

26-Şuarâ 204
yesta'cilûne : acele istiyorlar

26-Şuarâ 205
e : mı

26-Şuarâ 205
fe : öyleyse, böylece, işte

26-Şuarâ 205
raeyte : sen gördün

26-Şuarâ 205
metta'nâ-hum : onları metalandırdık, yararlandırdık

26-Şuarâ 205
sinîne : seneler, yıllar

26-Şuarâ 206
summe : sonra

26-Şuarâ 206
câe-hum : onlar geldi

26-Şuarâ 206
yûadûne : vaadolundular

26-Şuarâ 207
yumetteûne : metalandırılırlar

26-Şuarâ 208
ve mâ ehleknâ : ve biz helâk etmedik

26-Şuarâ 208
min karyetin : (kasabalardan) bir kasabayı

26-Şuarâ 208
lehâ : onun, ona

26-Şuarâ 208
munzirûne : nezirler, uyarıcılar

26-Şuarâ 209
ve mâ kunnâ : ve biz olmadık

26-Şuarâ 209
zâlimîne : zalimler, zulmedenler

26-Şuarâ 210
ve mâ tenezzelet : ve indirmedi

26-Şuarâ 210
eş şeyâtînu : şeytanlar

26-Şuarâ 211
ve mâ yenbagî : ve yakışmaz

26-Şuarâ 211
lehum : onlara

26-Şuarâ 211
ve mâ yestetîûne : ve muktedir olamazlar, güçleri yetmez

26-Şuarâ 212
inne-hum : muhakkak ki onlar

26-Şuarâ 212
anis sem'i (an es sem'i) : işitmekten

26-Şuarâ 212
le : gerçekten, kesinlikle, kesin olarak

26-Şuarâ 212
ma'zûlûne : azledilmiş olanlar, uzak tutulmuş, men edilmiş olanlar

26-Şuarâ 213
fe : artık, öyleyse

26-Şuarâ 213
lâ ted'u : dua etme

26-Şuarâ 213
meallâhi (mea allâhi) : Allah ile beraber

26-Şuarâ 213
ilâhen : ilâh

26-Şuarâ 213
fe : öyleyse, o taktirde

26-Şuarâ 213
tekûne : sen olursun

26-Şuarâ 213
min el muazzebîne : azap edilenlerden

26-Şuarâ 214
ve enzir : ve uyar

26-Şuarâ 214
aşîrete-ke : senin aşiretin, akrabalar topluluğun

26-Şuarâ 214
el akrebîne \n(karib) : en yakın \n: (yakın)

26-Şuarâ 215
vahfıd cenâha-ke : kanatlarını indir, kanatlarını ger

26-Şuarâ 215
li men : kimselere

26-Şuarâ 215
ittebea-ke : sana tâbî oldular

26-Şuarâ 215
min el mu'minîne : mü'minlerden

26-Şuarâ 216
fe : fakat, o taktirde

26-Şuarâ 216
asav-ke : sana asi oldular, isyan ettiler

26-Şuarâ 216
fe : o taktirde, o zaman

26-Şuarâ 216
berîun : uzak

26-Şuarâ 216
ta'melûne : yapıyorsunuz

26-Şuarâ 217
ve tevekkel : ve tevekkül et, güven

26-Şuarâ 217
alel azîzi (alâ el azîzi) : azîz olana, yüce olana

26-Şuarâ 217
er rahîmi : rahmet nuru gönderen, rahîm esmasıyla tecelli eden

26-Şuarâ 218
ellezî : ki o

26-Şuarâ 218
yerâ-ke : seni görür

26-Şuarâ 218
hîne : o zaman, olduğu zaman

26-Şuarâ 218
tekûmu : sen kıyam ediyorsun

26-Şuarâ 219
ve tekallube-ke : ve senin dönmen

26-Şuarâ 219
es sâcidîne : secde edenler

26-Şuarâ 220
inne-hu : muhakkak ki o

26-Şuarâ 220
huve : o

26-Şuarâ 220
es semîu : sem'îdir, en iyi işitendir

26-Şuarâ 220
el alîmu : alîmdir, en iyi bilendir

26-Şuarâ 221
hel : mı

26-Şuarâ 221
unebbiu-kum : size haber vereyim

26-Şuarâ 221
alâ men : kimse(ler)e, kişilere

26-Şuarâ 221
tenezzelu : iner

26-Şuarâ 221
eş şeyâtînu : şeytanlar

26-Şuarâ 222
tenezzelu : iner

26-Şuarâ 222
effâkin : (ağır) iftira edenler, yalan söyleyenler

26-Şuarâ 222
esîmin : günah işleyenler, günahkârlar

26-Şuarâ 223
yulkûnes sem'a : kulak verirler, dinlerler

26-Şuarâ 223
ve ekseru-hum : ve onların çoğu

26-Şuarâ 223
kâzibûne : yalancılar

26-Şuarâ 224
ve eş şuarâu : ve şairler

26-Şuarâ 224
yettebiu-hum : onlara tâbî olurlar

26-Şuarâ 224
el gâvune : azgınlar

26-Şuarâ 225
e lem tera : görmüyor musun, görmedin mi

26-Şuarâ 225
enne-hum : onların ..... olduğunu

26-Şuarâ 225
yehîmûne : şaşkın şaşkın dolaşıyorlar, hayal peşinde koşuyorlar

26-Şuarâ 226
ve enne-hum : ve onların ..... olduğunu, muhakkak ki onlar

26-Şuarâ 226
yekûlûne : diyorlar, söylüyorlar, söylerler

26-Şuarâ 226
lâ yef'alûne : yapmıyorlar

26-Şuarâ 227
illellezîne (illâ ellezîne) : onlar, o kimseler hariç

26-Şuarâ 227
âmenû : âmenû olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler

26-Şuarâ 227
ve amilu es sâlihâti : ve salih amel işleyenler, nefs tezkiyesi yapanlar

26-Şuarâ 227
ve zekerû : ve zikrettiler

26-Şuarâ 227
allâhe : Allah

26-Şuarâ 227
kesîran : çok

26-Şuarâ 227
ventesarû (ve intesarû) : ve yardım alanlar, yardım edilenler

26-Şuarâ 227
ve se ya'lemu : ve bilecekler

26-Şuarâ 227
ellezîne : o kimseler

26-Şuarâ 227
zalemû : zulmettiler

26-Şuarâ 227
eyye : hangi

26-Şuarâ 227
munkalebin : döndürülen yer, dönüş yeri

26-Şuarâ 227
yenkalibûne : dönecekler

27-Neml 1
tilke : bu, bunlar

27-Neml 1
el kur'âni : Kur'ân-ı Kerim

27-Neml 1
ve kitâbin : ve kitap

27-Neml 2
huden : hidayete erdirici

27-Neml 2
ve buşrâ : ve müjdeleyici

27-Neml 2
li el mu'minîne : mü'minler için, mü'minleri

27-Neml 3
ellezîne : ki onlar

27-Neml 3
yukîmûne : ikame ederler

27-Neml 3
es salâte : namaz

27-Neml 3
ve yu'tûne : ve verirler

27-Neml 3
ez zekâte : zekât

27-Neml 3
ve hum : ve onlar

27-Neml 3
bi el âhıreti : ahirete

27-Neml 3
hum yûkınûne : onlar yakîn (sahibi) olarak inanırlar

27-Neml 4
inne ellezîne : muhakkak ki onlar

27-Neml 4
lâ yu'minûne : mü'min olmazlar, inanmazlar

27-Neml 4
bi el âhireti : ahirete (Allah'a ruhun ulaşmasına)

27-Neml 4
zeyyennâ : süsledik

27-Neml 4
lehum : onlar için, onlara

27-Neml 4
a'mâle-hum : onların amelleri, amelleri

27-Neml 4
fe : böylece

27-Neml 4
ya'mehûne : (şaşkın bir halde) bocalarlar

27-Neml 5
ulâike : işte onlar

27-Neml 5
ellezîne : onlar

27-Neml 5
lehum : onlar için vardır

27-Neml 5
sûu el azâbi : azabın kötüsü

27-Neml 5
ve hum : ve onlar

27-Neml 5
fî el âhıreti : ahirette

27-Neml 5
el ahserûne : en çok hüsrana uğrayanlar

27-Neml 6
ve inne-ke : ve muhakkak ki sen, ve muhakkak ki sana

27-Neml 6
le : mutlaka

27-Neml 6
tulekka : ilka ediliyor, ulaştırılıyor

27-Neml 6
el kur'âne : Kur'ân

27-Neml 6
min ledun : katından, gizli ilminden

27-Neml 7
kâle : dedi

27-Neml 7
li ehlihî : ehline, ailesine

27-Neml 7
ânestu : farkettim (gördüm)

27-Neml 7
nâren : bir ateş

27-Neml 7
se âtî-kum : size getireceğim

27-Neml 7
bi haberin : bir haberi

27-Neml 7
ev : veya

27-Neml 7
kabesin : ateş

27-Neml 7
lealle-kum : böylece siz

27-Neml 7
tastalûne : ısınırsınız

27-Neml 8
fe : artık, böylece

27-Neml 8
lemmâ : olduğu zaman

27-Neml 8
câe-hâ : oraya geldi

27-Neml 8
nûdiye : nida edildi, seslenildi

27-Neml 8
en bûrike : mübarek kılındı

27-Neml 8
men : kimse(ler)

27-Neml 8
fî en nâri : ateşin içinde, yanında

27-Neml 8
ve : ve

27-Neml 8
men : kimse(ler)

27-Neml 8
havle-hâ : onun etrafında

27-Neml 8
ve subhâne allâhi : ve Allah

27-Neml 8
rabbi el âlemîne : âlemlerin Rabbi

27-Neml 9
inne-hû : muhakkak ki o

27-Neml 9
enallâhu (ene allâhu) : ben Allah'ım

27-Neml 9
el azîzu : azîz, yüce

27-Neml 9
el hakîmu : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi olan

27-Neml 10
ve elkı : ve at

27-Neml 10
asâ-ke : senin asan

27-Neml 10
fe : böylece, bunun üzerine, o zaman

27-Neml 10
lemmâ : olduğu zaman, olunca

27-Neml 10
reâ-hâ : onu gördü

27-Neml 10
tehtezzu : hareket ediyor

27-Neml 10
ke : gibi

27-Neml 10
enne-hâ : onun olduğunu

27-Neml 10
vellâ : geri döndü, kaçtı

27-Neml 10
mudbiren : arkasına dönen

27-Neml 10
ve lem yuakkıb : ve arkasına bakmadı

27-Neml 10
lâ tehaf : korkma

27-Neml 10
lâ yehâfu : korkmaz

27-Neml 10
ledeyye : benim yanımda, benim katımda, huzurumda

27-Neml 11
men : kim

27-Neml 11
zaleme : zulmetti

27-Neml 11
summe : sonra

27-Neml 11
beddele : çevirdi, değiştirdi

27-Neml 11
husnen : iyilik

27-Neml 11
ba'de : sonra

27-Neml 11
fe innî : o zaman muhakkak ben

27-Neml 12
ve edhıl : ve dahil et, sok

27-Neml 12
yede-ke : elini

27-Neml 12
fî ceybi-ke : koynuna

27-Neml 12
beydâe : beyaz (nurlu)

27-Neml 12
ilâ fir'avne : firavuna

27-Neml 12
ve kavmi-hi : ve onun kavmi

27-Neml 12
inne-hum : muhakkak onlar

27-Neml 12
kavmen : bir kavim

27-Neml 12
fâsikîne : fasıklar

27-Neml 13
fe : böylece

27-Neml 13
lemmâ : olduğu zaman

27-Neml 13
câet-hum : onlara geldi

27-Neml 13
mubsıraten : görünür halde

27-Neml 14
ve cehadû : ve bile bile, bilerek inkâr ettiler

27-Neml 14
vesteykanethâ : ve onu yakîn olarak bildiler (inandılar)

27-Neml 14
enfusu-hum : kendileri, nefsleri

27-Neml 14
zulmen : zulmederek

27-Neml 14
ve uluvven : ve büyüklenerek

27-Neml 14
fenzur (fe unzur) : o zaman, öyleyse bak

27-Neml 14
keyfe : nasıl

27-Neml 14
kâne : oldu

27-Neml 14
âkıbetu : akıbetler, sonlar

27-Neml 14
el mufsidîne : müfsitler, fesat çıkaranlar

27-Neml 15
ve lekad : ve andolsun

27-Neml 15
âteynâ : biz verdik

27-Neml 15
dâvûde : Davut

27-Neml 15
ve suleymâne : ve Süleyman

27-Neml 15
ilmen : ilim

27-Neml 15
ve kâlâ : ve (ikisi) dediler

27-Neml 15
el hamdu : hamd

27-Neml 15
ellezî : ki o

27-Neml 15
faddale-nâ : bizi üstün kıldı

27-Neml 15
alâ kesîrin : çoğuna

27-Neml 15
el mu'minîne : mü'minler, mü'min olanlar

27-Neml 16
ve varise : ve varis oldu, mirasçı oldu

27-Neml 16
suleymânu : Süleyman

27-Neml 16
dâvûde : Davut

27-Neml 16
ve kâle : ve dedi

27-Neml 16
yâ eyyuhâ : ey

27-Neml 16
en nâsu : insanlar

27-Neml 16
mentıka : nutuk, dil, lisan

27-Neml 16
et tayrı : kuşlar

27-Neml 16
ve ûtî-nâ : ve bize verildi

27-Neml 16
min kulli şey'in : herşeyden

27-Neml 16
inne : muhakkak

27-Neml 16
le huve : muhakkak ki o

27-Neml 16
el fadlu : fazl, üstünlük

27-Neml 16
el mubînu : apaçık

27-Neml 17
ve huşire : ve toplandı

27-Neml 17
li suleymâne : Süleyman için

27-Neml 17
el cinni : cinler

27-Neml 17
ve el insi : ve insanlar

27-Neml 17
ve et tayrı : ve kuş(lar)

27-Neml 17
fe : böylece, bundan sonra

27-Neml 17
yûzeûne : düzenlendi

27-Neml 18
etev : geldiler

27-Neml 18
alâ vâdin nemli : karınca vadisine

27-Neml 18
kâlet : dedi

27-Neml 18
nemletun : bir karınca

27-Neml 18
yâ eyyuhâ : ey

27-Neml 18
en nemlu : karıncalar (topluluğu)

27-Neml 18
mesâkine-kum : meskenleriniz, yuvalarınız

27-Neml 18
lâ yahtımenne-kum : sakın sizi ezmesin

27-Neml 18
suleymânu : Süleyman

27-Neml 18
ve cunûdu-hu : ve onun orduları

27-Neml 18
ve hum : ve onlar

27-Neml 18
lâ yeş'urûne : farkında olmazlar

27-Neml 19
fe : o zaman, bunun üzerine

27-Neml 19
tebesseme : tebessüm etti

27-Neml 19
dâhıken : gülerek

27-Neml 19
ve kâle : ve dedi

27-Neml 19
evzı'nî : beni başarılı kıl

27-Neml 19
en eşkure : benim şükretmem

27-Neml 19
ni'mete-ke : senin ni'metin

27-Neml 19
elletî : ki o

27-Neml 19
en'amte : ni'metlendirdin, en'am buyurdun

27-Neml 19
aleyye : bana

27-Neml 19
ve alâ : ve ...a

27-Neml 19
vâlideyye : anne ve babam

27-Neml 19
ve en a'mele salihan : ve benim salih amel yapmam

27-Neml 19
terdâ-hu : sen ondan razı oldun

27-Neml 19
ve edhıl-nî : ve beni dahil et

27-Neml 19
bi rahmeti-ke : senin rahmetinle

27-Neml 19
ibâdi-ke : senin kulların

27-Neml 19
es sâlihîne : salihler

27-Neml 20
ve tefekkada : ve yoklama yaptı

27-Neml 20
et tayra : kuş(lar)

27-Neml 20
fe : sonra

27-Neml 20
kâle : dedi

27-Neml 20
mâ-liye : niçin ben

27-Neml 20
lâ erâ : görmüyorum

27-Neml 20
el hudhude : Hüdhüd (kuşu)

27-Neml 20
em : veya, yoksa ... mı

27-Neml 20
kâne : oldu

27-Neml 20
min el gâibîne : gaîb olanlardan, kaybolanlardan

27-Neml 21
le : elbette, muhakkak

27-Neml 21
uazzibenne-hu : ona azap edeceğim

27-Neml 21
azâben şedîden : şiddetli azap

27-Neml 21
ev : veya

27-Neml 21
le : mutlaka

27-Neml 21
ezbehanne-hu : onu boğazlayacağım, keseceğim

27-Neml 21
ev : veya

27-Neml 21
le ye'tiyennî bi : bana kesin olarak getirmeli

27-Neml 22
fe : artık, böylece

27-Neml 22
mekese : bekledi

27-Neml 22
gayre baîdin : uzak olmadan, çok geçmeden

27-Neml 22
fe : o zaman, böylece, ve

27-Neml 22
kâle : dedi

27-Neml 22
ehattu : ihata ettim (öğrendim)

27-Neml 22
lem tuhıt : sen ihata etmedin

27-Neml 22
ve ci'tu-ke : ve sana getirdim

27-Neml 22
min sebein : Seba'dan (Yemen'de bir bölge)

27-Neml 22
bi nebein : bir haber

27-Neml 23
vecedtu : buldum

27-Neml 23
umreeten : bir kadın, bir hanım

27-Neml 23
temliku-hum : onlara melik olan, hükümdarlık yapan

27-Neml 23
ve ûtiyet : ve verildi

27-Neml 23
min kulli şey'in : herşeyden

27-Neml 23
ve lehâ : ve ona, onun var

27-Neml 24
vecedtu-hâ : onu buldum

27-Neml 24
ve kavme-hâ : ve onun kavmi

27-Neml 24
yescudûne : secde ediyorlar

27-Neml 24
li eş şemsi : güneşe

27-Neml 24
ve zeyyene : ve süsledi

27-Neml 24
lehum : onlara

27-Neml 24
eş şeytânu : şeytan

27-Neml 24
a'mâle-hum : onların amelleri, yaptıkları

27-Neml 24
fe : böylece, bu sebeple

27-Neml 24
sadde-hum : onları men etti, alıkoydu

27-Neml 24
an es sebîli : yoldan

27-Neml 24
fe : böylece, bu sebeple

27-Neml 24
lâ yehtedûne : hidayete ermiyorlar, eremiyorlar, hidayette değiller

27-Neml 25
ellâ yescudû : nasıl secde etmezler

27-Neml 25
ellezî (lillâhillezî) (li allâhi ellezî) : ki o

27-Neml 25
el hab'e : gizli olan, saklı olan

27-Neml 25
fî es semâvâti : semalarda, göklerde

27-Neml 25
ve el ardı : ve yeryüzünde, yerde

27-Neml 25
ve ya'lemu : ve bilir

27-Neml 25
mâ tuhfûne : sizin sakladığınız şeyi

27-Neml 25
ve mâ tu'linûne : ve açıkladığınız şeyi

27-Neml 26
lâ ilâhe : ilâh yoktur

27-Neml 26
huve : o

27-Neml 26
el arşi : arş

27-Neml 26
el azîmi : büyük

27-Neml 27
kâle : dedi

27-Neml 27
se nenzuru : bakacağız

27-Neml 27
e : mi

27-Neml 27
sadakte : doğru söyledin

27-Neml 27
em : yoksa

27-Neml 27
kunte : sen oldun

27-Neml 27
min el kâzibîne : yalancılardan

27-Neml 28
izheb bi \n(izheb) : götür \n: (git)

27-Neml 28
fe : o zaman, böylece

27-Neml 28
elkıh : at, bırak

27-Neml 28
ileyhim : onlara

27-Neml 28
summe : sonra

27-Neml 28
tevelle : geri dön

27-Neml 28
fenzur (fe unzur) : sonra bak

27-Neml 28
yerciûne : döner, dönecekler

27-Neml 29
kâlet : dedi

27-Neml 29
yâ eyyuhâ : ey

27-Neml 29
el meleu : ileri gelenler

27-Neml 29
ulkıye : bırakıldı

27-Neml 29
ileyye : bana

27-Neml 29
kerîmun : kerim, kıymetli

27-Neml 30
inne-hu : muhakkak o

27-Neml 30
min suleymâne : Süleyman'dan

27-Neml 30
ve inne-hu : ve muhakkak o

27-Neml 30
er rahmâni : rahman olan

27-Neml 30
er rahîmi : rahîm olan (rahmet nuru gönderen, rahîm esmasıyla tecelli eden)

27-Neml 31
ellâ ta'lû : nasıl büyüklük taslarsınız, büyüklük taslamayın

27-Neml 31
aleyye : bana

27-Neml 31
ve'tûnî (ve etû-nî) : ve bana gelin

27-Neml 31
muslimîne : teslim olanlar

27-Neml 32
kâlet : dedi

27-Neml 32
yâ eyyuhâ : ey

27-Neml 32
el meleu : ileri gelenler

27-Neml 32
eftû-nî \n(eftâ) : bana fetva verin, reyinizi bildirin \n: (açıkladı, fetva verdi)

27-Neml 32
fî emrî : işimde

27-Neml 32
kâtıaten : kat'i olarak, kesinlikle

27-Neml 32
emren : emir, iş

27-Neml 32
teşhedû-ni : bana şahit olun, benim yanımda bulunun

27-Neml 33
kuvvetin : kuvvet

27-Neml 33
ve ûlû : ve sahibi

27-Neml 33
be'sin : güç, kuvvet

27-Neml 33
şedîdin : şiddetli (büyük)

27-Neml 33
ve el emru : ve emir, iş

27-Neml 33
ileyki : sana

27-Neml 33
fe : bundan sonra, öyleyse

27-Neml 33
te'murîne : sen emrediyorsun, emir vereceksin

27-Neml 34
kâlet : dedi

27-Neml 34
inne : muhakkak ki

27-Neml 34
el mulûke : melikler, sultanlar, hükümdarlar

27-Neml 34
dehalû : girdiler

27-Neml 34
karyeten : bir belde, bir ülke

27-Neml 34
efsedû-hâ : onu ifsad ettiler, bozguna uğrattılar

27-Neml 34
ve cealû : ve kıldılar, yaptılar

27-Neml 34
eizzete : izzetli olanlar, izzet sahibi olanlar

27-Neml 34
ehlihâ : onun halkı

27-Neml 34
ezilleten : zillete düşürerek

27-Neml 34
ve kezâlike : ve işte böyle, bunun gibi

27-Neml 34
yef'alûne : yapıyorlar, yaparlar

27-Neml 35
ve innî : ve muhakkak ki ben

27-Neml 35
mursiletun : resûl gönderen

27-Neml 35
ileyhim : onlara

27-Neml 35
hediyyetin : hediye

27-Neml 35
fe : o zaman, artık, böylece

27-Neml 35
bime : ne ile

27-Neml 35
yerciu : dönerler

27-Neml 35
el murselûne : resûller

27-Neml 36
fe : o zaman, bunun üzerine

27-Neml 36
lemmâ : olduğu zaman

27-Neml 36
câe : geldi

27-Neml 36
suleymâne : Süleyman

27-Neml 36
kâle : dedi

27-Neml 36
e : mı

27-Neml 36
tumiddûne-ni : bana yardım ediyorsunuz

27-Neml 36
fe : böylece, artık

27-Neml 36
bel : hayır

27-Neml 36
entum : sizler

27-Neml 36
hediyyeti-kum : hediyeleriniz

27-Neml 36
tefrahûne : seviniyorsunuz, övünüyorsunuz

27-Neml 37
ileyhim : onlara

27-Neml 37
fe : bundan sonra

27-Neml 37
le : elbette, mutlaka

27-Neml 37
ne'tiyenne-hum : onlara geleceğiz, geliriz

27-Neml 37
lâ kıbele : mukabele edemezler, karşı koyamazlar

27-Neml 37
lehum : onlar

27-Neml 37
ve le : ve elbette, mutlaka

27-Neml 37
nuhricenne-hum : onları sürüp çıkaracağız

27-Neml 37
ezilleten : zilletle

27-Neml 37
ve hum : ve onlar

27-Neml 37
sâgırûne : küçük düşenler, hor görülenler

27-Neml 38
kâle : dedi

27-Neml 38
yâ eyyuhâ : ey

27-Neml 38
el meleu : ileri gelenler

27-Neml 38
eyyu-kum : sizin hanginiz

27-Neml 38
ye'tî-nî : bana getirir

27-Neml 38
kable : önce

27-Neml 38
en ye'tû-nî : bana gelmeleri

27-Neml 38
muslimîne : teslim olanlar

27-Neml 39
kâle : dedi

27-Neml 39
min el cinni : cinlerden

27-Neml 39
ene : ben

27-Neml 39
âtî-ke : sana getiririm

27-Neml 39
kable : önce

27-Neml 39
en tekûme : (yerinden) kalkman

27-Neml 39
min makâmi-ke : makamından

27-Neml 39
ve innî : ve muhakkak ben

27-Neml 39
aleyhi : ona

27-Neml 39
le : muhakkak, mutlaka, elbette

27-Neml 39
emînun : emin

27-Neml 40
kâle : dedi

27-Neml 40
ellezî : ki o

27-Neml 40
inde-hu : onun yanında

27-Neml 40
min el kitâbi : kitaptan

27-Neml 40
ene : ben

27-Neml 40
âtî-ke : sana getiririm

27-Neml 40
kable : önce

27-Neml 40
en yertedde : eski haline dönmek

27-Neml 40
ileyke : sana

27-Neml 40
tarfu-ke \n(en yertedde ileyke tarfu-ke) : senin gözün, bakışın \n: (bakışının sana dönmesi, gözünü kırpman, gözünü açıp kapaman)

27-Neml 40
fe : bundan sonra, böylece

27-Neml 40
lemmâ : olduğu zaman

27-Neml 40
reâ-hu : onu gördü

27-Neml 40
mustekırran : durur vaziyette, dururken

27-Neml 40
inde-hu : onun önünde

27-Neml 40
kâle : dedi

27-Neml 40
li yebluve-nî : beni denemesi için

27-Neml 40
e : mı

27-Neml 40
eşkur : şükredeceğim

27-Neml 40
em : yoksa

27-Neml 40
ekfuru : küfür edeceğim, nankörlük edeceğim

27-Neml 40
ve men : ve kim

27-Neml 40
şekere : şükretti

27-Neml 40
fe : o zaman, böylece

27-Neml 40
innemâ : sadece, yalnız

27-Neml 40
yeşkuru : şükreder

27-Neml 40
nefsi-hi : onun nefsi, kendi nefsi

27-Neml 40
ve men : ve kim

27-Neml 40
kefere : küfretti, nankörlük etti

27-Neml 40
fe : o zaman, o taktirde

27-Neml 40
inne : muhakkak ki

27-Neml 40
kerîmun : kerimdir

27-Neml 41
kâle : dedi

27-Neml 41
nekkirû : şeklini değiştirin

27-Neml 41
lehâ : onun, onu

27-Neml 41
arşe-hâ : onun tahtı

27-Neml 41
nenzur : bakalım

27-Neml 41
e : mı

27-Neml 41
tehtedî : hidayete erer, hidayete erecek

27-Neml 41
em : veya, yoksa

27-Neml 41
tekûnu : olur, olacak

27-Neml 41
ellezîne : ki onlar

27-Neml 41
lâ yehtedûne : hidayete ermeyenler

27-Neml 42
fe : böylece

27-Neml 42
lemmâ : olduğu zaman

27-Neml 42
câet : geldi

27-Neml 42
kîle : denildi

27-Neml 42
e : mı

27-Neml 42
hâkezâ : böyle, bunun gibi

27-Neml 42
kâlet : dedi

27-Neml 42
ke ennehu : sanki o, onun gibi

27-Neml 42
huve : o

27-Neml 42
ve ûtî-nâ : ve bize verildi

27-Neml 42
el ilme : ilim

27-Neml 42
ve kunnâ : ve biz olduk

27-Neml 42
muslimîne : müslümanlar, teslim olanlar

27-Neml 43
ve sadde-hâ : ve onu engelledi, mani oldu

27-Neml 43
kânet : oldu

27-Neml 43
inne-hâ : muhakkak ki o

27-Neml 43
kânet : oldu, idi

27-Neml 43
kâfirîne : kâfirler

27-Neml 44
kîle : denildi

27-Neml 44
lehadhulî (lehâ udhulî) : ona gir

27-Neml 44
es sarha : köşk, saray

27-Neml 44
fe : o zaman

27-Neml 44
lemmâ : olduğu zaman

27-Neml 44
raet-hu : onu gördü

27-Neml 44
hasibet-hu : onu zannetti

27-Neml 44
lucceten : derin su

27-Neml 44
ve keşefet an : ve açtı

27-Neml 44
kâle : dedi

27-Neml 44
inne-hu : muhakkak ki o

27-Neml 44
mumerradun : parlaklaştırılmış, parlak

27-Neml 44
kâlet : dedi

27-Neml 44
zalemtu : zulmettim

27-Neml 44
nefsî : nefsime

27-Neml 44
ve eslemtu : ve teslim oldum

27-Neml 44
mea : beraber

27-Neml 44
suleymâne : Süleyman

27-Neml 44
el âlemîne : âlemler

27-Neml 45
ve lekad : ve andolsun

27-Neml 45
erselnâ : biz gönderdik

27-Neml 45
semûde : Semud kavmi

27-Neml 45
ehâ-hum : onların kardeşi

27-Neml 45
eni'budûllâhe : Allah'a kul olun

27-Neml 45
fe : o zaman, fakat

27-Neml 45
ferîkâni : iki fırka, iki grup

27-Neml 45
yahtesımûne : hasım oluyorlar, çekişiyorlar

27-Neml 46
kâle : dedi

27-Neml 46
lime : neden, niçin

27-Neml 46
testa'cilûne : acele istiyorsunuz, acele ediyorsunuz

27-Neml 46
bî es seyyieti : seyyiati, kötülüğü

27-Neml 46
kable : önce

27-Neml 46
el haseneti : hasenat, iyilik

27-Neml 46
lev lâ : olsa olmaz mıydı

27-Neml 46
testagfirûnallâhe : Allah'tan mağfiret isteyin, dileyin

27-Neml 46
lealle-kum : böylece siz

27-Neml 46
turhamûne : rahmet olunursunuz, olunasınız

27-Neml 47
et tayyer-nâ : bize uğursuzluk getirdiniz

27-Neml 47
bi-ke : seninle

27-Neml 47
ve : ve

27-Neml 47
men : kim, kimse

27-Neml 47
mea-ke : seninle beraber

27-Neml 47
kâle : dedi

27-Neml 47
indallâhi (inde allâhi) : Allah'ın katında

27-Neml 47
bel : hayır

27-Neml 47
entum : siz

27-Neml 47
tuftenûne : fitneye düşüyorsunuz, fitneye düşmüş

27-Neml 48
ve : ve

27-Neml 48
kâne : oldu

27-Neml 48
el medîneti : şehir

27-Neml 48
yufsidûne : fesat çıkarıyorlar

27-Neml 48
fî el ardı : yeryüzünde

27-Neml 48
ve : ve

27-Neml 48
lâ yuslihûne : ıslâh etmiyorlar

27-Neml 49
tekâsemû : (karşılıklı) kasem ediyorlar, yemin ediyorlar

27-Neml 49
le : mutlaka

27-Neml 49
nubeyyitenne-hu : gece baskını (geceleyin baskın) düzenleyelim

27-Neml 49
ve ehle-hu : ve onun ehli, ailesi

27-Neml 49
summe : sonra

27-Neml 49
le : mutlaka

27-Neml 49
nekûlenne : söyleyelim

27-Neml 49
li veliyyi-hi : ve onun velîsine, dostlarına

27-Neml 49
mâ şehidnâ : biz şahit olmadık

27-Neml 49
mehlike : helâk edilme

27-Neml 49
ehli-hi : onun ehli, ailesi

27-Neml 49
ve innâ : ve muhakkak ki biz

27-Neml 49
le : elbette, gerçekten

27-Neml 49
sâdikûne : sadıklar, doğru söyleyenler

27-Neml 50
ve mekerû : ve hile düzenlediler, tuzak kurdular

27-Neml 50
mekran : hile, tuzak

27-Neml 50
ve meker-nâ : ve biz hile düzenledik

27-Neml 50
mekran : hile, tuzak

27-Neml 50
ve hum : ve onlar

27-Neml 50
lâ yeş'urûne : farkına varmazlar

27-Neml 51
fenzur (fe unzur) : bundan sonra bak

27-Neml 51
keyfe : nasıl

27-Neml 51
kâne : oldu

27-Neml 51
âkıbetu : akıbet, son

27-Neml 51
mekri-him : onların hilesi

27-Neml 51
ennâ : nasıl

27-Neml 51
demmernâ-hum : onları yok ettik

27-Neml 51
ve kavme-hum : ve onların kavmi

27-Neml 51
ecmeîn : hepsi, tamamı

27-Neml 52
fe tilke : işte bu

27-Neml 52
hâviyeten : harabe, boş, çökmüş

27-Neml 52
zalemû : zulmettiler

27-Neml 52
inne : muhakkak

27-Neml 52
fî zâlike : bunda vardır

27-Neml 52
le : elbette, mutlaka

27-Neml 52
âyeten : bir âyet, bir delil, bir ibret

27-Neml 52
ya'lemûne : biliyorlar

27-Neml 53
ve enceynâ : ve kurtardık

27-Neml 53
ellezîne âmenû : âmenû olanlar (Allah'a ulaşmayı dileyenler)

27-Neml 53
ve kânû : ve oldular

27-Neml 53
yettekûne : takva sahibi

27-Neml 54
ve lûtan : ve Lut

27-Neml 54
iz kâle : demişti

27-Neml 54
e : mi

27-Neml 54
te'tûne : geliyorsunuz

27-Neml 54
el fâhışete : fahişelik, kötülük

27-Neml 54
ve entum : ve siz

27-Neml 54
tubsırûne : görüyorsunuz

27-Neml 55
e : mı

27-Neml 55
inne-kum : muhakkak siz

27-Neml 55
le te'tûne : elbette, gerçekten geliyorsunuz

27-Neml 55
er ricâle : erkek

27-Neml 55
şehveten : şehvetle

27-Neml 55
min dûni en nisâi : kadınlardan başka, kadınlar yerine

27-Neml 55
bel entum : hayır siz

27-Neml 55
techelûne : cahil

27-Neml 56
fe : o zaman, fakat

27-Neml 56
mâ kâne : olmadı

27-Neml 56
cevâbe : cevap

27-Neml 56
en kâlû : onların demeleri

27-Neml 56
âle : aile

27-Neml 56
min karyeti-kum : ülkenizden

27-Neml 56
inne-hum : muhakkak ki onlar, çünkü onlar

27-Neml 56
yetetahherûne : temiz kalmak istiyorlar

27-Neml 57
fe : böylece

27-Neml 57
enceynâ-hu : biz onu kurtardık

27-Neml 57
ve ehle-hû : ve onun ailesi

27-Neml 57
illemreetehu (illâ emreete-hu) : onun hanımı hariç

27-Neml 57
kaddernâ-hâ : onu takdir ettik

27-Neml 57
min el gâbirîne : geride kalanlardan

27-Neml 58
ve emtarnâ : ve yağmur yağdırdık

27-Neml 58
aleyhim : onların üzerine

27-Neml 58
fe : böylece, öyle ki

27-Neml 58
sâe : kötü oldu

27-Neml 58
el munzerîne : uyarılanlar

27-Neml 59
el hamdu : hamd

27-Neml 59
ve selâmun : ve selâm

27-Neml 59
ellezîne : onlar ki

27-Neml 59
em : yoksa, veya

27-Neml 59
yuşrikûne : şirk koşuyorlar, ortak koşuyorlar

27-Neml 60
em : yoksa, veya

27-Neml 60
men : kim, kimse

27-Neml 60
es semâvâti : semalar, gökler

27-Neml 60
ve el arda : ve arz, yeryüzü

27-Neml 60
ve enzele : ve indirdi

27-Neml 60
lekum : sizin için, size

27-Neml 60
min es semâi : semadan, gökten

27-Neml 60
mâen : su

27-Neml 60
fe : böylece, öyle ki

27-Neml 60
enbetnâ : bitirdik, yetiştirdik

27-Neml 60
zâte : sahip

27-Neml 60
behcetin : güzel olan, güzel

27-Neml 60
mâ kâne : olmadı

27-Neml 60
lekum : sizin için

27-Neml 60
en tunbitû : sizin yetiştirmeniz

27-Neml 60
şecere-hâ : onun ağacı

27-Neml 60
e : mı

27-Neml 60
meallâhi (mea allâhi) : Allah'la beraber

27-Neml 60
bel hum : hayır onlar

27-Neml 60
ya'dilûne : denk, eşit tutarlar

27-Neml 61
em : yoksa, veya

27-Neml 61
men : kim, kimse

27-Neml 61
ceale : kıldı, yaptı, yarattı

27-Neml 61
el arda : arz, yeryüzü

27-Neml 61
karâren : karar yeri, yerleşmeye uygun mekân

27-Neml 61
ve ceale : ve kıldı, yaptı, yarattı

27-Neml 61
hılâle-hâ : onun ara(lar)ında

27-Neml 61
enhâren : nehirler

27-Neml 61
ve ceale : ve kıldı, yaptı, yarattı

27-Neml 61
lehâ : onun, onun için

27-Neml 61
revâsiye : (sabit) dağlar

27-Neml 61
ve ceale : ve kıldı, yaptı, yarattı

27-Neml 61
beyne : arasında

27-Neml 61
el bahreyni : iki deniz

27-Neml 61
hâcizen : perde, engel

27-Neml 61
e : mı

27-Neml 61
meallâhi (mea allâhi) : Allah ile beraber

27-Neml 61
bel : hayır

27-Neml 61
ekseru-hum : onların çoğu

27-Neml 61
lâ ya'lemûne : bilmiyorlar

27-Neml 62
em : yoksa, veya

27-Neml 62
men : kim, kimse

27-Neml 62
el mudtarra : sıkıntı ve ihtiyaç içinde olan

27-Neml 62
deâ-hu : ona dua etti

27-Neml 62
ve yekşifu : ve açar, giderir

27-Neml 62
es sûe : kötülük

27-Neml 62
ve yec'alu-kum : ve sizi kılar, yapar

27-Neml 62
hulefâe : halifeler

27-Neml 62
el ardı : arz, yeryüzü

27-Neml 62
e : mı

27-Neml 62
mea allâhi : Allah ile beraber

27-Neml 62
kalîlen mâ : ne kadar az

27-Neml 62
tezekkerûne : tezekkür ediyorsunuz

27-Neml 63
em : yoksa, veya

27-Neml 63
men : kim, kimse

27-Neml 63
yehdî-kum : sizi hidayet eder

27-Neml 63
el berri : kara

27-Neml 63
ve el bahri : ve deniz

27-Neml 63
ve men : ve kimse

27-Neml 63
er riyâha : rüzgârlar

27-Neml 63
buşren : müjdeleyici olarak

27-Neml 63
beyne yedey : (elleri arasında) önünde

27-Neml 63
rahmeti-hi : onun rahmeti

27-Neml 63
e : mı

27-Neml 63
mea allâhi : Allah ile beraber

27-Neml 63
teâlallâhu (teâlâ allâhu) : Allah yücedir

27-Neml 63
yuşrikûne : şirk koşuyorlar

27-Neml 64
em : yoksa, veya

27-Neml 64
men : kim, kimse

27-Neml 64
yebdeu : ilk defa yapıyor, başlıyor

27-Neml 64
el halka : yaratış

27-Neml 64
summe : sonra

27-Neml 64
ve men : ve kim

27-Neml 64
yerzuku-kum : sizi rızıklandırır

27-Neml 64
min es semâi : semadan, göklerden

27-Neml 64
ve el ardı : ve yeryüzü

27-Neml 64
e : mı

27-Neml 64
mea allâhi : Allah ile beraber

27-Neml 64
burhâne-kum : burhanınızı, delillerinizi

27-Neml 64
sâdikîne : doğru söyleyenler

27-Neml 65
lâ ya'lemu : bilmez (bilemez)

27-Neml 65
men : kim, kimse

27-Neml 65
fî es semâvâti : semalarda, göklerde

27-Neml 65
ve el ardı : ve yeryüzü

27-Neml 65
el gaybe : gayb, bilinmeyen

27-Neml 65
ve mâ yeş'urûne : ve şuurunda olmazlar, farkına varmazlar, bilincinde

27-Neml 65
eyyâne : ne zaman

27-Neml 65
yub'asûne : beas edilecekler, yeniden diriltilecekler

27-Neml 66
bel : hayır

27-Neml 66
eddâreke : yetişti, erişti, tamamlandı

27-Neml 66
fî el âhıreti : ahirette

27-Neml 66
bel : hayır

27-Neml 66
fî şekkin : şüphe içinde

27-Neml 66
bel : hayır

27-Neml 66
amûne : kör

27-Neml 67
ve : ve

27-Neml 67
kâle : dedi

27-Neml 67
ellezîne keferû : inkâr edenler, kâfirler

27-Neml 67
e : mı

27-Neml 67
turâben : toprak

27-Neml 67
ve : ve

27-Neml 67
e : mı

27-Neml 67
le : elbette, mutlaka

27-Neml 67
muhracûne : çıkartılanlar

27-Neml 68
lekad : andolsun

27-Neml 68
ve âbâu-nâ : ve anne babalarımız

27-Neml 68
esâtîru : yazılan şeyler, efsaneler

27-Neml 68
el evvelîne : evvelkiler

27-Neml 69
fî el ardı : yeryüzünde

27-Neml 69
fenzurû (fe unzurû) : böylece bakın

27-Neml 69
keyfe : nasıl

27-Neml 69
kâne : oldu

27-Neml 69
âkibetu : akıbet, son

27-Neml 69
el mucrimîne : suçlular, günahkârlar

27-Neml 70
ve lâ tahzen : ve mahzun olma, üzülme

27-Neml 70
aleyhim : onlara, onlar için

27-Neml 70
ve lâ tekun : ve sen olma

27-Neml 70
yemkurûne : hile yapıyorlar, tuzak kuruyorlar

27-Neml 71
ve yekûlûne : ve derler, söylerler

27-Neml 71
metâ : ne zaman

27-Neml 71
el va'du : vaad, söz

27-Neml 71
sâdıkîne : sadıklar, doğru söyleyenler

27-Neml 72
en yekûne : olur, oluyor

27-Neml 72
radife : tâbî oldu, peşine takıldı, arkasından geldi

27-Neml 72
lekum : size

27-Neml 72
ellezî : ki o

27-Neml 72
testa'cilûne : acele istiyorsunuz

27-Neml 73
ve : ve

27-Neml 73
inne : muhakkak

27-Neml 73
rabbe-ke : senin Rabbin

27-Neml 73
le : elbette

27-Neml 73
en nâsi : insanlar

27-Neml 73
ve lâkinne : ve ama, lâkin, fakat

27-Neml 73
eksere-hum : onların çoğu

27-Neml 73
lâ yeşkurûne : şükretmiyorlar

27-Neml 74
ve : ve

27-Neml 74
inne : muhakkak

27-Neml 74
rabbe-ke : senin Rabbin

27-Neml 74
le : elbette, şüphesiz

27-Neml 74
ya'lemu : bilir

27-Neml 74
ve mâ yu'linûne : ve açıkladıkları şeyler

27-Neml 75
ve : ve

27-Neml 75
min gâibetin : gaybten, gizli olandan

27-Neml 75
fî es semâi : semada, gökte

27-Neml 75
ve el ardı : ve yeryüzünde

27-Neml 76
inne : muhakkak

27-Neml 76
hâze : bu

27-Neml 76
el kur'âne : Kur'ân

27-Neml 76
benî isrâîle : İsrailoğulları

27-Neml 76
ekseri : çoğu

27-Neml 76
ellezî : ki o

27-Neml 76
yahtelifûne : ihtilâfa düşüyorlar

27-Neml 77
ve inne-hu : ve muhakkak ki o

27-Neml 77
le : elbette, mutlaka

27-Neml 77
huden : hidayet

27-Neml 77
ve rahmetun : ve rahmet

27-Neml 77
el mu'minîne : mü'minler, îmân edenler

27-Neml 78
inne : muhakkak ki

27-Neml 78
rabbe-ke : senin Rabbin

27-Neml 78
beyne-hum : onların arasında

27-Neml 78
ve huve : ve o

27-Neml 78
el azîzu : azîz, yüce

27-Neml 78
el alîmu : en iyi bilen

27-Neml 79
fe : artık, böylece

27-Neml 79
tevekkel : tevekkül et

27-Neml 79
inne-ke : muhakkak ki sen

27-Neml 79
el hakkı : hak, gerçek

27-Neml 79
el mubîni : apaçık

27-Neml 80
inne-ke : muhakkak ki sen

27-Neml 80
el mevtâ : ölüler

27-Neml 80
ve lâ tusmiu : ve işittiremezsin

27-Neml 80
es summe : sağırlar

27-Neml 80
ed duâe : dua, davet

27-Neml 80
vellev : döndüler

27-Neml 80
mudbirîne : arkalarına dönenler

27-Neml 81
ve mâ : ve değil

27-Neml 81
ente : sen

27-Neml 81
el umyi : kör

27-Neml 81
an dalâleti-him : onları dalâletlerinden

27-Neml 81
men : kimse

27-Neml 81
fe : o zaman, işte

27-Neml 81
muslimûne : teslim olanlardır

27-Neml 82
ve izâ : ve olduğu zaman

27-Neml 82
el kavlu : söz

27-Neml 82
aleyhim : onların üzerine

27-Neml 82
lehum : onlar için, onlara

27-Neml 82
dâbbeten : dabbe

27-Neml 82
min el ardı : arzdan

27-Neml 82
tukellimu-hum : onlara söyleyecek (konuşacak)

27-Neml 82
enne : olduğunu

27-Neml 82
en nâse : insanlar

27-Neml 82
lâ yûkınûne : yakîn hasıl etmezler

27-Neml 83
ve yevme : ve o gün

27-Neml 83
min kulli ummetin : bütün ümmetlerden

27-Neml 83
fevcen : fevc fevc, grup grup

27-Neml 83
mimmen (min men) : kimselerden

27-Neml 83
yukezzıbu : yalanlıyor

27-Neml 83
fe : böylece, ardından

27-Neml 83
yûzeûne : toplanır, düzene konur (öncekiler ve sonrakiler) biraraya getirilir

27-Neml 84
kâle : dedi

27-Neml 84
e : mı

27-Neml 84
kezzebtum : siz yalanladınız

27-Neml 84
ve lem tuhîtû : ve siz ihata edemediniz

27-Neml 84
ilmen : ilim olarak, ilmen

27-Neml 84
em : yoksa, veya

27-Neml 84
ta'melûne : yapıyorsunuz

27-Neml 85
ve vakaa : ve vuku buldu, vaki oldu, yerine geldi

27-Neml 85
el kavlu : söz

27-Neml 85
aleyhim : onların üzerine

27-Neml 85
zalemû : zulmettiler

27-Neml 85
fe : bundan sonra, artık

27-Neml 85
lâ yentıkûne : konuşmazlar, konuşamazlar

27-Neml 86
e : mi

27-Neml 86
lem yerev : görmediler

27-Neml 86
ennâ : nasıl

27-Neml 86
cealnâ : kıldık

27-Neml 86
el leyle : gece

27-Neml 86
li yeskunû : sükûn bulsunlar, dinlensinler diye

27-Neml 86
ve en nehâra : ve gündüz

27-Neml 86
mubsıren : görünen, aydınlık (olan)

27-Neml 86
inne : muhakkak ki

27-Neml 86
fî zâlike : işte bunda vardır

27-Neml 86
le : muhakkak, mutlaka

27-Neml 86
yu'minûne : mü'min olanlar, inananlar

27-Neml 87
ve yevme : ve o gün

27-Neml 87
yunfehu : üfürülür

27-Neml 87
fî es sûri : sur'un içine, sur'a

27-Neml 87
fe : o zaman, böylece

27-Neml 87
fezia : dehşete kapıldı, korkuya kapıldı

27-Neml 87
men : kim, kimse

27-Neml 87
fî es semâvâti : semalarda, göklerde

27-Neml 87
ve men : ve kimse

27-Neml 87
fî el ardı : yeryüzünde

27-Neml 87
men : kimse

27-Neml 87
şâe allâhu : Allah diledi

27-Neml 87
ve kullun : ve herkes

27-Neml 87
etev-hu : ona geldiler

27-Neml 87
dâhırîne : zelil olarak, boyun eğerek

27-Neml 88
ve terâ : ve görürsün

27-Neml 88
el cibâle : dağı

27-Neml 88
tahsebu-hâ : onu sanırsın

27-Neml 88
câmideten : cansız, hareketsiz

27-Neml 88
ve : ve

27-Neml 88
hiye : o

27-Neml 88
temurru : hareket eder

27-Neml 88
merre : hareket etti

27-Neml 88
es sehâbi : bulut

27-Neml 88
ellezî : ki o

27-Neml 88
etkane : sağlam yaptı

27-Neml 88
kulle şey'in : herşey

27-Neml 88
inne-hu : muhakkak ki o

27-Neml 88
tef'alûne : siz yapıyorsunuz

27-Neml 89
men : kim, kimse

27-Neml 89
câe : geldi

27-Neml 89
bi el haseneti : hasenat, kazanılan dereceler

27-Neml 89
fe : işte, o zaman

27-Neml 89
lehu : onun için vardır, ona vardır

27-Neml 89
ve hum : ve onlar

27-Neml 89
min fezeın : dehşetten (dehşete kapılmaktan)

27-Neml 89
yevme izin : izin günü, o gün

27-Neml 89
âminûne : emin olanlar

27-Neml 90
ve men : ve kim

27-Neml 90
câe : geldi

27-Neml 90
bi es seyyieti : seyyiat, kaybedilen dereceler

27-Neml 90
fe : artık

27-Neml 90
kubbet : atıldı

27-Neml 90
fî en nâri : ateş içine, ateşe

27-Neml 90
hel : mı

27-Neml 90
tuczevne : karşılığı verilir, cezalandırılır

27-Neml 90
ta'melûne : yapıyorsunuz

27-Neml 91
innemâ : ancak, sadece

27-Neml 91
en a'bude : benim ibadet etmem

27-Neml 91
rabbe : Rab

27-Neml 91
el beldeti : belde, ülke

27-Neml 91
ellezî : ki o

27-Neml 91
harreme-hâ : onu hürmete lâyık kıldı

27-Neml 91
ve lehu : ve onun

27-Neml 91
kullu şey'in : herşey

27-Neml 91
ve umırtu : ve ben emrolundum

27-Neml 91
en ekûne : benim olmam

27-Neml 91
min el muslimîne : müslümanlardan, teslim olanlardan

27-Neml 92
ve en etluve : ve benim okumam

27-Neml 92
el kur'âne : Kur'ân

27-Neml 92
fe : o zaman, bundan sonra, böylece

27-Neml 92
men ihtedâ : kim hidayete ererse

27-Neml 92
fe : artık, böylece

27-Neml 92
innemâ : ancak, sadece

27-Neml 92
yehtedî : hidayete erer

27-Neml 92
li nefsi-hi : kendi nefsi için

27-Neml 92
ve men : ve kim

27-Neml 92
dalle : dalâlette kaldı

27-Neml 92
fe : artık, o zaman

27-Neml 92
innemâ : sadece

27-Neml 92
ene : ben

27-Neml 92
min el munzirîne : nezirlerden, uyaranlardan

27-Neml 93
ve kuli : ve de, söyle

27-Neml 93
el hamdu : hamd

27-Neml 93
seyurî-kum : size gösterecek

27-Neml 93
fe : artık, böylece

27-Neml 93
ta'rifûne-hâ : onu tanıyacaksınız

27-Neml 93
ve mâ : ve değil

27-Neml 93
rabbu-ke : senin Rabbin

27-Neml 93
ta'melûne : yapıyorsunuz

27-Neml 10
l-murselûn(e) : peygamberler

28-Kasas 2
tilke : bu, bunlar

28-Kasas 2
el kitâbi : kitap

28-Kasas 2
el mubîni : apaçık

28-Kasas 3
netlû : okuyacağız

28-Kasas 3
aleyke : sana

28-Kasas 3
min nebei : haberinden

28-Kasas 3
ve fir'avne : ve firavun

28-Kasas 3
el hakkı : hak

28-Kasas 3
yu'minûne : mü'min olan

28-Kasas 4
inne : muhakkak, gerçekten

28-Kasas 4
fir'avne : firavun

28-Kasas 4
fîl ardı (fî el ardı) : yeryüzünde

28-Kasas 4
ve ceale : ve kıldı

28-Kasas 4
ehle-hâ : onun ehli, onun halkı

28-Kasas 4
şiyean : grup, sınıf

28-Kasas 4
yestad'ıfu : güçsüz, zayıf bırakıyor

28-Kasas 4
tâifeten : taife, bölük, grup, kısım

28-Kasas 4
yuzebbihu : boğazlatıyor

28-Kasas 4
ebnâe-hum : onların çocukları, oğulları

28-Kasas 4
ve : ve

28-Kasas 4
yestahyî : sağ bırakıyor

28-Kasas 4
nisâe-hum : onların kadınları, kızları

28-Kasas 4
innehu : muhakkak o

28-Kasas 4
kâne : oldu

28-Kasas 4
min el mufsidîne : müfsidlerden, fesat çıkaranlardan

28-Kasas 5
ve nurîdu : ve istiyoruz

28-Kasas 5
en nemunne : ni'metlendirmek

28-Kasas 5
alâ ellezîne : onlara

28-Kasas 5
testud'ıfû : zayıf güçsüz bırakılanlar

28-Kasas 5
fî el ardı : yeryüzünde

28-Kasas 5
ve nec'ale-hum : ve onları kılarız

28-Kasas 5
eimmeten : imamlar, önderler

28-Kasas 5
ve nec'ale-hum : ve onları kılarız

28-Kasas 5
el vârisîne : varisler, mirasçılar

28-Kasas 6
ve numekkine : ve biz yerleştirelim, kuvvetli kılalım

28-Kasas 6
lehum : onları

28-Kasas 6
fî el ardı : yeryüzünde

28-Kasas 6
ve nuriye : ve gösterelim

28-Kasas 6
fir'avne : firavun

28-Kasas 6
ve hâmâne : ve Haman (firavunun veziri)

28-Kasas 6
ve cunûde-humâ : ve ikisinin ordusu

28-Kasas 6
yahzerûne : hazar ediyorlar, çekiniyorlar

28-Kasas 7
ve evhaynâ : ve vahyettik

28-Kasas 7
en erdıî-hi : onu emzirmesi

28-Kasas 7
fe : artık, böylece

28-Kasas 7
aleyhi : onun üzerine, onun için

28-Kasas 7
fe : artık, böylece

28-Kasas 7
elkî-hi : onu bırak, at

28-Kasas 7
fî el yemmi : denize, nehire

28-Kasas 7
ve lâ tehâfî : ve korkma

28-Kasas 7
ve lâ tahzenî : ve üzülme

28-Kasas 7
ileyki : sana

28-Kasas 7
ve câılû-hu : ve onu kılacağız

28-Kasas 7
min el murselîne : mürselinden, resûllerden

28-Kasas 8
feltekata-hû (fe iltekata-hu) \n(lekata) : böylece onu bulup aldılar \n: (bulup aldı)

28-Kasas 8
fir'avne : firavun

28-Kasas 8
yekûne : olsun

28-Kasas 8
lehum : onlar için, onlara

28-Kasas 8
aduvven : düşman olarak

28-Kasas 8
ve hazenen : ve hüzün olarak, dert olarak

28-Kasas 8
inne : muhakkak ki

28-Kasas 8
fir'avne : firavun

28-Kasas 8
ve hâmâne : ve Haman (firavunun veziri)

28-Kasas 8
ve cunûde-humâ : ve ikisinin ordusu

28-Kasas 8
hâtıîne : kasten günah işleyenler, suç işleyenler

28-Kasas 9
ve kâletimraetu (kâlet imraetu) : ve hanımı dedi

28-Kasas 9
fir'avne : firavun

28-Kasas 9
kurretu aynın : (sevinç) göz aydınlığı

28-Kasas 9
ve leke : ve sana

28-Kasas 9
en yenfea-nâ : bize faydası olur

28-Kasas 9
ev : veya

28-Kasas 9
nettehıze-hu : onu ediniriz

28-Kasas 9
veleden : evlât

28-Kasas 9
ve hum : ve onlar

28-Kasas 9
lâ yeş'urûne : farkında değiller

28-Kasas 10
ve asbaha : ve sabahladı

28-Kasas 10
in kâdet : az kalsın, neredeyse

28-Kasas 10
le : elbette, mutlaka

28-Kasas 10
lev lâ : olmasa

28-Kasas 10
en rabatnâ : rabıta kurmamız, bizim bağlamamız

28-Kasas 10
li tekûne : olması için

28-Kasas 10
min el mu'minîne : mü'minlerden

28-Kasas 11
ve kâlet : ve dedi

28-Kasas 11
fe : o zaman, böylece

28-Kasas 11
besurat : gözetledi

28-Kasas 11
ve hum : ve onlar

28-Kasas 11
lâ yeş'urûne : farkında değiller

28-Kasas 12
ve harremnâ : ve haram ettik, yasakladık

28-Kasas 12
aleyhi : ona

28-Kasas 12
el merâdıa : süt anneler

28-Kasas 12
fe : o zaman, artık, böylece

28-Kasas 12
kâlet : dedi

28-Kasas 12
hel : mı

28-Kasas 12
edullu-kum : size delâlet edeyim, yardım edeyim

28-Kasas 12
alâ ehli beytin : bir aileye

28-Kasas 12
yekfulûne-hu : ona kefil olacak, onun bakımını üstlenecek

28-Kasas 12
lekum : sizin için, size

28-Kasas 12
ve hum : ve onlar

28-Kasas 12
lehu : onu, ona

28-Kasas 12
nâsıhûne : (öğüt verir) iyi yetiştirir

28-Kasas 13
fe : artık

28-Kasas 13
redednâ-hu : onu geri verdik, iade ettik

28-Kasas 13
key : için

28-Kasas 13
tekarra aynu-hâ : onun gözü aydın olsun

28-Kasas 13
ve lâ tahzene : ve üzülmesin, mahzun olmasın

28-Kasas 13
ve li ta'leme : ve bilmesi için

28-Kasas 13
enne : olduğunu

28-Kasas 13
va'dallâhi (va'de allâhi) : Allah'ın vaadi

28-Kasas 13
ve lâkinne : ve lâkin, fakat

28-Kasas 13
eksere-hum : onların çoğu

28-Kasas 13
lâ ya'lemûne : bilmezler

28-Kasas 14
ve lemmâ : ve olduğu zaman

28-Kasas 14
belega : erişti, ulaştı

28-Kasas 14
eşudde-hu : onun erginlik çağı, bulûğ çağı

28-Kasas 14
vestevâ : ve kemâle erdi

28-Kasas 14
âteynâ-hu : ona verdik

28-Kasas 14
hukmen : hüküm

28-Kasas 14
ve ilmen : ve ilim

28-Kasas 14
ve kezâlike : ve işte böyle

28-Kasas 14
neczî : mükâfatlandırırız

28-Kasas 14
el muhsinîne : muhsinler

28-Kasas 15
ve dehale : ve girdi

28-Kasas 15
el medînete : şehir

28-Kasas 15
gafletin : gaflet

28-Kasas 15
min ehli-hâ : şehir halkından

28-Kasas 15
fe : o zaman

28-Kasas 15
vecede : buldu

28-Kasas 15
raculeyni : iki adam

28-Kasas 15
yaktetilâni : kavga eden iki kişi

28-Kasas 15
ve hâzâ : ve bu

28-Kasas 15
fe : o zaman, böylece

28-Kasas 15
istegâse-hu : ondan yardım istedi

28-Kasas 15
ellezî : ki o

28-Kasas 15
alellezî (alâ ellezî) : ona

28-Kasas 15
fe : o zaman, bunun üzerine

28-Kasas 15
vekeze-hu : ona yumruk attı, onu yumrukladı

28-Kasas 15
fe : böylece

28-Kasas 15
aleyhi : onun üzerine

28-Kasas 15
kâle : dedi

28-Kasas 15
min ameli eş şeytâni : şeytanın amelinden, şeytanın işinden

28-Kasas 15
inne-hu : muhakkak o

28-Kasas 16
kâle : dedi

28-Kasas 16
zalemtu : zulmettim

28-Kasas 16
nefsî : nefsim

28-Kasas 16
fagfirlî (fe ıgfirlî) : artık beni mağfiret et

28-Kasas 16
fe : o zaman, böylece

28-Kasas 16
gafera lehu : onu bağışladı

28-Kasas 16
inne-hu : muhakkak o

28-Kasas 16
huve : o

28-Kasas 16
el gafûru : mağfiret eden

28-Kasas 16
er rahîmu : rahîm esmasıyla tecelli eden

28-Kasas 17
kâle : dedi

28-Kasas 17
en'amte : sen ni'met verdin, ni'metlendirdin

28-Kasas 17
aleyye : bana, beni

28-Kasas 17
fe : artık, bundan sonra

28-Kasas 17
len ekûne : ben olmayacağım

28-Kasas 17
zahîren : arka çıkan, yardımcı olan

28-Kasas 17
li el mucrimîne : mücrimlere, suç işleyenlere, günahkârlara

28-Kasas 18
fe : böylece

28-Kasas 18
fî el medîneti : şehirde

28-Kasas 18
hâifen : korkarak

28-Kasas 18
yeterakkabu : gözetleyerek, gözleyerek

28-Kasas 18
fe : o zaman, böylece, fakat

28-Kasas 18
ellezî : ki o

28-Kasas 18
istensara-hu : ondan yardım istedi

28-Kasas 18
bi el emsi : dün

28-Kasas 18
yestasrihu-hu : ondan yardım istiyor

28-Kasas 18
kâle : dedi

28-Kasas 18
lehu : ona

28-Kasas 18
inne-ke : muhakkak sen

28-Kasas 18
le : elbette, mutlaka

28-Kasas 19
fe : artık, böylece

28-Kasas 19
lemmâ : olduğu zaman

28-Kasas 19
en : muhakkak

28-Kasas 19
erâde : istedi

28-Kasas 19
en yabtışe : yakalamak

28-Kasas 19
billezî (bi ellezî) : o kimseyi

28-Kasas 19
huve : o

28-Kasas 19
lehumâ : ikisi

28-Kasas 19
kâle : dedi

28-Kasas 19
e : mı

28-Kasas 19
en taktule-nî : beni öldürmek

28-Kasas 19
kemâ : gibi

28-Kasas 19
katelte : sen öldürdün

28-Kasas 19
nefsen : kişi

28-Kasas 19
bi el emsi : dün

28-Kasas 19
en tekûne : senin olman

28-Kasas 19
cebbâren : cebbar, zorba

28-Kasas 19
fî el ardı : yeryüzünde

28-Kasas 19
ve mâ turîdu : ve sen istemiyorsun

28-Kasas 19
en tekûne : senin olmak

28-Kasas 19
min el muslihîne : ıslâh edicilerden, barıştıranlardan

28-Kasas 20
ve câe : ve geldi

28-Kasas 20
el medîneti : şehir

28-Kasas 20
yes'â : koşarak

28-Kasas 20
kâle : dedi

28-Kasas 20
inne : muhakkak

28-Kasas 20
el melee : (kavmin) ileri gelenleri

28-Kasas 20
ye'temirûne : emir vermek için görüşüyorlar

28-Kasas 20
bike : sana, senin için, senin hakkında

28-Kasas 20
yaktulû-ke : seni öldürmek

28-Kasas 20
fahruc (fe uhruc) : öyleyse hemen çık

28-Kasas 20
leke : sana

28-Kasas 20
min en nâsıhîne : nasihat edenlerden, öğüt verenlerden

28-Kasas 21
fe : artık, böylece

28-Kasas 21
harece : çıktı

28-Kasas 21
hâifen : korkarak

28-Kasas 21
yeterakkabu : gözetleyerek, gözleyerek

28-Kasas 21
kâle : dedi

28-Kasas 21
necci-nî : beni kurtar

28-Kasas 21
min el kavmi : kavminden

28-Kasas 21
ez zâlimîne : zalimler

28-Kasas 22
ve lemmâ : ve olduğu zaman

28-Kasas 22
teveccehe : yöneldi, döndü

28-Kasas 22
tilkâe : taraf

28-Kasas 22
medyene : Medyen (şehri)

28-Kasas 22
kâle : dedi

28-Kasas 22
en yehdiye-nî : beni hidayete erdirir, ulaştırır

28-Kasas 22
sevâe : sevva edilmiş, dizayn edilmiş

28-Kasas 22
es sebîli : yol

28-Kasas 23
ve lemmâ : ve olduğu zaman

28-Kasas 23
verede : vardı, ulaştı

28-Kasas 23
mâe : su

28-Kasas 23
medyene : Medyen

28-Kasas 23
vecede : buldu

28-Kasas 23
aleyhi : onun üzerinde, onda (orada)

28-Kasas 23
ummeten : bir ümmet

28-Kasas 23
min en nâsi : insanlardan

28-Kasas 23
yeskûne : suluyor, su alıyor

28-Kasas 23
ve vecede : ve buldu

28-Kasas 23
emreeteyni : iki kadın

28-Kasas 23
tezûdâni : (ikisi) engelliyor

28-Kasas 23
kâle : dedi

28-Kasas 23
kâletâ : ikisi söyledi, dedi

28-Kasas 23
lâ neskî : biz sulamayız, sulayamayız

28-Kasas 23
er riâu : çoban

28-Kasas 23
ve ebû-nâ : ve bizim babamız

28-Kasas 23
şeyhun : ihtiyardır

28-Kasas 23
kebîrun : büyük (çok)

28-Kasas 24
fe : o zaman, böylece

28-Kasas 24
sekâ : suladı, içirdi

28-Kasas 24
lehumâ : onların ikisi

28-Kasas 24
summe : sonra

28-Kasas 24
tevellâ : döndü

28-Kasas 24
ilez zılli (ilâ ez zılli) : gölgeye

28-Kasas 24
fe : sonra

28-Kasas 24
kâle : dedi

28-Kasas 24
enzelte : sen indirdin

28-Kasas 24
ileyye : bana

28-Kasas 25
fe câet-hu : ona geldiği zaman

28-Kasas 25
temşî : yürüyor

28-Kasas 25
alestihyâin (alâ istihyâin) : haya ederek, utanarak

28-Kasas 25
kâlet : dedi

28-Kasas 25
inne : muhakkak

28-Kasas 25
ebî : benim babam

28-Kasas 25
yed'û-ke : seni çağırıyor

28-Kasas 25
yecziye-ke : seni mükâfatlandıracak

28-Kasas 25
ecr : bir ecir, ücret

28-Kasas 25
sekayte : sen suladın

28-Kasas 25
lenâ : bize, bizi, bizimiçin

28-Kasas 25
fe lemmâ : olduğu zaman

28-Kasas 25
câe-hu : o geldi

28-Kasas 25
ve kassa : ve anlattı

28-Kasas 25
aleyhi : ona

28-Kasas 25
el kasasa : hikâye

28-Kasas 25
kâle : dedi

28-Kasas 25
lâ tehaf : korkma

28-Kasas 25
necevte : sen kurtuldun

28-Kasas 25
min el kavmi : kavimden

28-Kasas 25
ez zâlimîne : zalimler

28-Kasas 26
kâlet : dedi

28-Kasas 26
yâ ebeti : ey babacığım

28-Kasas 26
iste'cir-hu : onu ücretle (ecirle) tut

28-Kasas 26
inne : muhakkak

28-Kasas 26
men iste'certe : senin ücretle çalıştırdığın kimse(ler)

28-Kasas 26
el kaviyyu : kuvvetli, sağlam

28-Kasas 26
el emînu : emin, güvenilir

28-Kasas 27
kâle : dedi

28-Kasas 27
en unkiha-ke : sana nikâhlamak

28-Kasas 27
ihdebneteyye (ihdâ ibneteyye) : iki kızımdan biri

28-Kasas 27
hâteyni : işte bu ikisi

28-Kasas 27
en te'cure-nî : bana ücretli çalışman, hizmet etmen

28-Kasas 27
semâniye : sekiz (8)

28-Kasas 27
hıcecin : seneler

28-Kasas 27
fe : böylece

28-Kasas 27
in etmemte : eğer tamamlarsan

28-Kasas 27
fe : artık

28-Kasas 27
min indi-ke : senin indinden, senden

28-Kasas 27
ve mâ urîdu : ve ben istemiyorum

28-Kasas 27
en eşukka : zorluk çıkarmak, mecbur etmek

28-Kasas 27
aleyke : sana, seni

28-Kasas 27
setecidu-nî : beni bulacaksın

28-Kasas 27
in şâallâhu (şâe allâhu) : inşaallah, eğer Allah dilerse

28-Kasas 27
min es sâlihîne : salihlerden

28-Kasas 28
kâle : dedi

28-Kasas 28
zâlike : işte bu

28-Kasas 28
beynî : benim

28-Kasas 28
ve beyne-ke : ve senin arandadır

28-Kasas 28
eyyemâ : hangisi

28-Kasas 28
el eceleyni : iki ecel, iki zaman, iki süre

28-Kasas 28
fe : artık, bundan sonra

28-Kasas 28
udvâne : düşmanlık

28-Kasas 28
aleyye : bana

28-Kasas 28
vallâhu (ve allâhu ) : ve Allah

28-Kasas 28
nekûlu : konuşuyoruz

28-Kasas 28
vekîlun : vekildir

28-Kasas 29
fe : artık, böylece

28-Kasas 29
lemmâ : olduğu zaman

28-Kasas 29
mûse : Musa

28-Kasas 29
el ecele : ecel, süre

28-Kasas 29
ve sâre : ve yürüdü gitti

28-Kasas 29
ehli-hi : ailesiyle

28-Kasas 29
ânese : gözüne çarptı, farketti, farkına vardı

28-Kasas 29
et tûri : Tur

28-Kasas 29
nâren : ateş

28-Kasas 29
kâle : dedi

28-Kasas 29
ehli-hi : onun ailesi

28-Kasas 29
ânestu : gözüne çarptı, farketti

28-Kasas 29
nâren : bir ateş

28-Kasas 29
leallî : umarım, belki ben

28-Kasas 29
haberin : bir haber

28-Kasas 29
ev : veya

28-Kasas 29
cezvetin : alevli kor

28-Kasas 29
en nâri : ateş

28-Kasas 29
lealle-kum : umulur ki siz, böylece siz

28-Kasas 29
testalûne : ısınasınız

28-Kasas 30
fe : böylece, artık

28-Kasas 30
lemmâ : olduğu zaman

28-Kasas 30
etâ-hâ : oraya geldi

28-Kasas 30
nûdiye : nida edildi, seslenildi

28-Kasas 30
şâtıı el vâdi : vadi tarafı

28-Kasas 30
el eymeni : sağ taraf

28-Kasas 30
el buk'ati : yer

28-Kasas 30
el mubâreketi : mübarek

28-Kasas 30
min eş şecerati : ağaçtan

28-Kasas 30
en yâ mûsâ : ey Musa

28-Kasas 30
ene allâhu : Ben Allah'ım

28-Kasas 30
el âlemîne : âlemler

28-Kasas 31
ve en elkı : ve at, bırak

28-Kasas 31
asâ-ke : asanı

28-Kasas 31
fe : o zaman, böylece, bunun üzerine

28-Kasas 31
lemmâ : olduğu zaman

28-Kasas 31
reâ-hâ : onu gördü

28-Kasas 31
tehtezzu : hareket etti

28-Kasas 31
keenne-hâ : gibi

28-Kasas 31
vellâ : döndü, dönüp kaçtı

28-Kasas 31
mudbiren : arkasını dönerek

28-Kasas 31
ve lem yuakkıb : ve (geri) dönmedi, arkasına bakmadı

28-Kasas 31
ve lâ tehaf : ve korkma

28-Kasas 31
inne-ke : muhakkak sen

28-Kasas 31
min el âminîne : emniyette olanlardan

28-Kasas 32
yede-ke : senin elin

28-Kasas 32
ceybi-ke : senin koynun

28-Kasas 32
beydâe : beyaz

28-Kasas 32
ileyke : sana, senin üzerine

28-Kasas 32
cenâha-ke : senin kanatların (kolların)

28-Kasas 32
min er rehbi : korkudan, korkmadan

28-Kasas 32
fe zânike : işte bu ikisi

28-Kasas 32
min rabbi-ke : senin Rabbinden

28-Kasas 32
ilâ fir'avne : firavuna

28-Kasas 32
ve melâi-hi : ve onun halkının ileri gelenleri

28-Kasas 32
inne-hum : muhakkak onlar

28-Kasas 32
kavmen : kavim

28-Kasas 32
fâsikîne : fasıklar

28-Kasas 33
kâle : dedi

28-Kasas 33
kateltu : öldürdüm

28-Kasas 33
nefsen : kimse

28-Kasas 33
fe : artık, bu sebeple

28-Kasas 33
ehâfu : korkuyorum

28-Kasas 33
en yaktulû-ni : beni öldürmelerinden

28-Kasas 34
ve ahî : ve benim kardeşim

28-Kasas 34
huve : o

28-Kasas 34
efsahu : (dili) daha fasih, daha düzgün

28-Kasas 34
lisânen : dil, lisan bakımından

28-Kasas 34
fe : artık, böylece

28-Kasas 34
ersil-hu : onu gönder

28-Kasas 34
maiye : benimle beraber

28-Kasas 34
rid'en : yardım, destek

28-Kasas 34
ehâfu : korkuyorum

28-Kasas 34
en : eğer

28-Kasas 34
yukezzibû-ni : beni tekzip ederler, yalanlarlar

28-Kasas 35
kâle : dedi

28-Kasas 35
se neşuddu : kuvvetlendireceğiz, arttıracağız

28-Kasas 35
adude-ke : seni destekleyeceğiz

28-Kasas 35
ahî-ke : senin kardeşin

28-Kasas 35
ve : ve

28-Kasas 35
nec'alu : kılacağız

28-Kasas 35
lekumâ : ikinize

28-Kasas 35
sultânen : sultan, güç, hakimiyet

28-Kasas 35
fe : bundan sonra, böylece

28-Kasas 35
lâ yasılûne : ulaşmaz, ulaşamaz

28-Kasas 35
ileykumâ : ikinize

28-Kasas 35
entumâ : ikiniz

28-Kasas 35
ve men : ve kim

28-Kasas 35
ittebea-kum : size tâbî oldu

28-Kasas 35
el gâlibûne : gâlip olanlar

28-Kasas 36
fe : böylece

28-Kasas 36
lemmâ : olduğu zaman

28-Kasas 36
câe-hum : onlara geldi

28-Kasas 36
beyyinâtin : beyyineler

28-Kasas 36
mufteren : uydurulmuş

28-Kasas 36
ve mâ semi'nâ : ve biz işitmedik

28-Kasas 36
el evvelîne : evvelki

28-Kasas 37
ve kâle : ve dedi

28-Kasas 37
a'lemu : daha iyi bilir

28-Kasas 37
bi men : kimin

28-Kasas 37
câe : geldi

28-Kasas 37
el hudâ : hidayet

28-Kasas 37
ve men : ve kim

28-Kasas 37
tekûnu : olur

28-Kasas 37
lehu : ona ait, onun

28-Kasas 37
âkıbetu : akıbet, son, sonuç

28-Kasas 37
ed dârı : diyar, yurt

28-Kasas 37
inne-hu : muhakkak ki o

28-Kasas 37
ez zâlimûne : zalimler

28-Kasas 38
ve kâle : ve dedi

28-Kasas 38
yâ eyyuhâ : ey

28-Kasas 38
el meleu : önde gelenler

28-Kasas 38
lekum : sizin için

28-Kasas 38
fe : böylece, o zaman

28-Kasas 38
evkıd : ateş yak

28-Kasas 38
et tîni : nemli, ıslak toprak

28-Kasas 38
fec'al (fe ic'al) : öyleyse, böylece yap

28-Kasas 38
leallî : umarım, belki ben

28-Kasas 38
ve innî : ve muhakkak ki ben

28-Kasas 38
le : elbette, gerçekten, mutlaka

28-Kasas 38
ezunnu-hu : onu zannediyorum

28-Kasas 38
min el kâzibîne : yalancılardan

28-Kasas 39
vestekbere : ve büyüklendiler

28-Kasas 39
huve : o

28-Kasas 39
ve cunûdu-hu : ve onun askerleri, onun orduları

28-Kasas 39
fî el ardı : yeryüzünde

28-Kasas 39
el hakkı : hak

28-Kasas 39
ve zannû : ve zannettiler

28-Kasas 39
enne-hum : onlar olduğunu

28-Kasas 39
ileynâ : bize

28-Kasas 39
lâ yurceûne : rücu ettirilmeyecekler, döndürülmeyecekler

28-Kasas 40
fe : ardından

28-Kasas 40
ehaznâ-hu : onu aldık, yakaladık

28-Kasas 40
ve cunûde-hu : ve onun askerleri, onun orduları

28-Kasas 40
fe nebeznâ-hum : böylece onları attık

28-Kasas 40
el yemmi : deniz

28-Kasas 40
fanzur (fe unzur) : o zaman, bunun üzerine, sonra da bak

28-Kasas 40
keyfe : nasıl

28-Kasas 40
kâne : oldu

28-Kasas 40
âkıbetu : akıbet, son, sonuç

28-Kasas 40
ez zâlimîne : zalimler

28-Kasas 41
ve cealnâ-hum : ve biz onları kıldık

28-Kasas 41
eimmeten : imamlar, önderler, liderler

28-Kasas 41
yed'ûne : çağırıyorlar, davet ediyorlar

28-Kasas 41
ilâ en nârı : ateşe

28-Kasas 41
ve yevme el kıyâmeti : ve kıyâmet günü

28-Kasas 41
lâ yunsarûne : yardım olunmazlar

28-Kasas 42
ve etba'nâ-hum : ve biz onlara tâbî kıldık, arkalarından ulaştırdık

28-Kasas 42
hâzihi ed dunyâ : bu dünya

28-Kasas 42
la'neten : lânet

28-Kasas 42
ve yevme el kıyâmeti : ve kıyâmet günü

28-Kasas 42
min el makbûhîne : çirkinleştirilmiş, uzaklaştırılmış olanlardan

28-Kasas 43
ve lekad : ve andolsun ki

28-Kasas 43
âteynâ : biz verdik

28-Kasas 43
el kitâbe : kitap

28-Kasas 43
ehleknâ : helâk ettik

28-Kasas 43
el kurûne : nesiller

28-Kasas 43
el ûlâ : evvelkiler

28-Kasas 43
besâire : basiretler, kalp gözlerinin görme hassası

28-Kasas 43
li en nâsi : insanlar için

28-Kasas 43
ve huden : ve hidayet olarak

28-Kasas 43
ve rahmeten : ve rahmet olarak

28-Kasas 43
lealle-hum : umulur ki onlar, böylece onlar

28-Kasas 43
yetezekkerûne : tezekkür ederler

28-Kasas 44
ve mâ kunte : ve sen olmadın, sen değildin

28-Kasas 44
el garbiyyi : batıda

28-Kasas 44
el emre : emir

28-Kasas 44
ve mâ kunte : ve sen olmadın, sen değildin

28-Kasas 44
min eş şâhidîne : şahitlerden

28-Kasas 45
ve lâkin-nâ : ve lâkin biz

28-Kasas 45
enşe'nâ : inşa ettik, oluşturduk

28-Kasas 45
kurûnen : nesiller

28-Kasas 45
fe : o zaman, böylece

28-Kasas 45
tetâvele : uzun oldu

28-Kasas 45
aleyhim : onların

28-Kasas 45
el umuru : ömürler

28-Kasas 45
ve mâ kunte : ve sen olmadın, sen değilsin

28-Kasas 45
sâviyen : yerleşen, ikâmet eden, uzun süre kalan

28-Kasas 45
ehli : halk, şehir ehli

28-Kasas 45
medyene : Medyen

28-Kasas 45
tetlû : okuyorsun

28-Kasas 45
aleyhim : onlara

28-Kasas 45
ve lâkin-nâ : ve lâkin biz

28-Kasas 45
mursilîne : gönderenler

28-Kasas 46
ve mâ kunte : ve sen olmadın, sen değildin

28-Kasas 46
et tûri : Tur (dağı)

28-Kasas 46
nâdey-nâ : seslendik

28-Kasas 46
ve lâkin : ve ancak

28-Kasas 46
rahmeten : bir rahmet

28-Kasas 46
rabbi-ke : senin Rabbin

28-Kasas 46
li tunzire : uyarman için

28-Kasas 46
kavmen : bir kavim

28-Kasas 46
mâ etâ-hum : onlara gelmedi

28-Kasas 46
min nezîrin : (nezirlerden) bir nezir

28-Kasas 46
min kablike : senden önceden

28-Kasas 46
lealle-hum : umulur ki onlar

28-Kasas 46
yetezekkerûne : tezekkür ederler

28-Kasas 47
ve lev lâ : ve olmasa

28-Kasas 47
en tusîbe-hum : onlara isabet ettiğinde

28-Kasas 47
musîbetun : musîbet

28-Kasas 47
bimâ kaddemet : takdim ettikleri şey, yaptıkları şey

28-Kasas 47
eydî-him : onların elleri

28-Kasas 47
fe : artık

28-Kasas 47
yekûlû : söylerler, derler

28-Kasas 47
rabbe-nâ : bizim Rabbimiz

28-Kasas 47
lev lâ : olmasa

28-Kasas 47
erselte : sen gönderdin

28-Kasas 47
ileynâ : bize

28-Kasas 47
resûlen : resûl, elçi

28-Kasas 47
fe : artık, böylece

28-Kasas 47
nettebia : biz uyarız, tâbî oluruz

28-Kasas 47
âyâti-ke : senin âyetlerin

28-Kasas 47
ve nekûne : ve biz oluruz

28-Kasas 47
min el mu'minîne : mü'minlerden

28-Kasas 48
fe : artık, böylece

28-Kasas 48
lemmâ : olduğu zaman

28-Kasas 48
câe-hum : onlara geldi

28-Kasas 48
el hakku : hak

28-Kasas 48
lev lâ : olmasaydı

28-Kasas 48
ûtiye : verilen

28-Kasas 48
misle : gibi

28-Kasas 48
mâ ûtıye : verilen şey

28-Kasas 48
e : mı, mi

28-Kasas 48
ve lem : ve değil, olmadı

28-Kasas 48
yekfurû : inkâr ediyorlar

28-Kasas 48
ûtiye : verilen

28-Kasas 48
tezâhera : yardımlaştı, arka çıktı, destekledi

28-Kasas 48
ve kâlû : ve dediler

28-Kasas 48
kâfirûne : kâfirler, inkâr edenler

28-Kasas 49
fe'tû bi : getirin

28-Kasas 49
huve : o

28-Kasas 49
ehdâ : daha çok hidayete erdiren

28-Kasas 49
ettebi' hu : ona tâbî olayım

28-Kasas 49
sâdikîne : sadıklar, doğru söyleyenler

28-Kasas 50
fe : bundan sonra

28-Kasas 50
lem yestecîbû : icabet etmezler

28-Kasas 50
leke : sana

28-Kasas 50
fa'lem (fe ı'lem) : bil ki

28-Kasas 50
ennemâ : sadece, yalnız

28-Kasas 50
yettebiûne : tâbî olurlar

28-Kasas 50
ehvâe-hum, : onların hevesleri, hevaları

28-Kasas 50
ve men : ve kim

28-Kasas 50
edallu : daha dalâlette

28-Kasas 50
mimmenittebea : tâbî olan kimseden

28-Kasas 50
hevâ-hu : onun hevası, hevesleri

28-Kasas 50
huden : hidayet

28-Kasas 50
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

28-Kasas 50
lâ yehdi : hidayete erdirmez

28-Kasas 50
el kavme : kavim

28-Kasas 50
ez zâlimîne : zalimler, zulmedenler

28-Kasas 51
ve lekad : ve andolsun

28-Kasas 51
lehum : onlara

28-Kasas 51
el kavle : sözü

28-Kasas 51
lealle-hum : umulur ki onlar

28-Kasas 51
yetezekkerûne : tezekkür ederler

28-Kasas 52
ellezîne : o kimseler, onlar

28-Kasas 52
âteynâ-hum : onlara verdik

28-Kasas 52
el kitâbe : kitap

28-Kasas 52
yu'minûne : îmân ederler

28-Kasas 53
ve izâ yutlâ : ve okunduğu zaman

28-Kasas 53
aleyhim : onlara

28-Kasas 53
âmennâ : biz îmân ettik

28-Kasas 53
inne-hu : muhakkak ki o

28-Kasas 53
el hakku : hak

28-Kasas 53
muslimîne : müslümanlar, teslim olanlar

28-Kasas 54
ulâike : işte onlar

28-Kasas 54
yu'tevne : verilir

28-Kasas 54
ecre-hum : onların ecirleri, ücretleri

28-Kasas 54
merreteyni : iki kez, iki defa, iki kat

28-Kasas 54
saberû : sabrettiler

28-Kasas 54
ve yedraûne : ve uzaklaştırırlar, savarlar

28-Kasas 54
bi el haseneti : hasenat ile, iyilikle

28-Kasas 54
es seyyiete : seyyiat, kötülük

28-Kasas 54
ve mimmâ (min mâ) : ve şeyden

28-Kasas 54
yunfikûne : infâk ederler, verirler

28-Kasas 55
ve izâ semiû : ve işittikleri zaman

28-Kasas 55
el lagve : boş söz

28-Kasas 55
ve kâlû : ve dediler

28-Kasas 55
lenâ : bize

28-Kasas 55
ve lekum : ve size

28-Kasas 55
selâmun : selâm olsun

28-Kasas 55
aleykum : sizin üzerinize

28-Kasas 55
lâ nebtegî : istemeyiz

28-Kasas 55
el câhilîne : cahilleri

28-Kasas 56
inne-ke : muhakkak ki sen

28-Kasas 56
lâ tehdî : hidayete erdiremezsin

28-Kasas 56
men ahbebte : sevdiğin kişi

28-Kasas 56
ve lâkinne allâhe : ve ancak Allah

28-Kasas 56
yehdî : hidayete erdirir

28-Kasas 56
men : kişi

28-Kasas 56
yeşâu : dilediği

28-Kasas 56
ve huve : ve o

28-Kasas 56
a'lemu : en iyi bilendir

28-Kasas 56
bi el muhtedîne : hidayete erenler

28-Kasas 57
ve kâlû : ve dediler

28-Kasas 57
nettebiı : tâbî olursak, uyarsak

28-Kasas 57
el hudâ : hidayet

28-Kasas 57
mea-ke : seninle beraber

28-Kasas 57
nutehattaf : atılırız

28-Kasas 57
e : mı, mi

28-Kasas 57
ve lem numekkin : ve yerleşik kılmadık, sabit kılmadık

28-Kasas 57
lehum : onları

28-Kasas 57
haremen : harem olan, hürmet edilen

28-Kasas 57
âminen : emin olan

28-Kasas 57
ileyhi : onlara

28-Kasas 57
semerâtu : ürünler

28-Kasas 57
kulli şey'in : herşey

28-Kasas 57
min ledun-nâ : katımızdan

28-Kasas 57
ve lâkinne : ve ancak

28-Kasas 57
eksere-hum : onların çoğu

28-Kasas 57
lâ ya'lemûne : bilmiyorlar, bilmezler

28-Kasas 58
ve kem : ve kaç adet, nice

28-Kasas 58
ehleknâ : helâk ettik

28-Kasas 58
min karyetin : ülkeden

28-Kasas 58
maîşete-hâ : onun geçimi

28-Kasas 58
fe : o zaman, işte

28-Kasas 58
tilke : bu

28-Kasas 58
mesâkinu-hum : onların meskenleri

28-Kasas 58
lem tusken : iskân edilmedi (oturulmadı)

28-Kasas 58
kalîlen : az

28-Kasas 58
ve kunnâ : ve biz olduk

28-Kasas 58
el vârisîne : varis olanlar

28-Kasas 59
ve mâ kâne : ve olmadı

28-Kasas 59
rabbu-ke : senin Rabbin

28-Kasas 59
muhlike : helâk edici, helâk eden

28-Kasas 59
el kurâ : ülkeler, beldeler

28-Kasas 59
hattâ yeb'ase : gönderinceye kadar, göndermedikçe

28-Kasas 59
resûlen : bir resûl

28-Kasas 59
yetlû : okur

28-Kasas 59
aleyhim : onlara

28-Kasas 59
ve mâ kunnâ : ve biz olmadık, ve biz değiliz

28-Kasas 59
el kurâ : ülkeler, beldeler

28-Kasas 59
ve ehlu-hâ : ve onun halkı

28-Kasas 59
zâlimûne : zalimler, zulmedenler

28-Kasas 60
ve mâ : ve şey

28-Kasas 60
şey'in : şey

28-Kasas 60
fe : artık, oysa (aslında)

28-Kasas 60
metâu : meta, dünya malı

28-Kasas 60
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

28-Kasas 60
ve zînetu-hâ : ve onun süsü

28-Kasas 60
ve mâ : ve şey

28-Kasas 60
inde allâhi : Allah'ın katında

28-Kasas 60
ve ebkâ : ve daha kalıcı, daha bakî

28-Kasas 60
e : mı

28-Kasas 60
fe : artık, hâlâ

28-Kasas 60
lâ ta'kılûne : akıl etmiyorsunuz

28-Kasas 61
e : mı

28-Kasas 61
fe : artık

28-Kasas 61
men : kimse

28-Kasas 61
va'den : vaad

28-Kasas 61
hasenen : güzel

28-Kasas 61
fe : böylece

28-Kasas 61
huve : o

28-Kasas 61
ke : gibi

28-Kasas 61
men : kimse

28-Kasas 61
metta'nâ-hu : onu metalandırdık

28-Kasas 61
metâa : meta, dünya malı

28-Kasas 61
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

28-Kasas 61
summe : sonra

28-Kasas 61
huve : o

28-Kasas 61
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

28-Kasas 61
min el muhdarîne : hazır bulundurulanlardan

28-Kasas 62
ve yevme : ve o gün

28-Kasas 62
fe : artık

28-Kasas 62
yekûlu : der

28-Kasas 62
eyne : nerede

28-Kasas 62
şurekâîye : benim ortaklarım

28-Kasas 62
ellezîne : ki onlar

28-Kasas 62
tez'umûne : zanda bulunuyorsunuz

28-Kasas 63
kale : dedi

28-Kasas 63
ellezîne : ki onlar

28-Kasas 63
aleyhim : onlara

28-Kasas 63
el kavlu : söz

28-Kasas 63
rabbe-nâ : Rabbimiz

28-Kasas 63
ellezîne : ki onlar

28-Kasas 63
agvey-nâ : biz azdırdık

28-Kasas 63
agveynâ-hum : onları azdırdık

28-Kasas 63
kemâ : gibi

28-Kasas 63
gavey-nâ : biz azdık

28-Kasas 63
teberre'nâ : berî olduğumuzu (uzak olduğumuzu) arz ederiz

28-Kasas 63
ileyke : sana

28-Kasas 63
ya'budûne : tapıyorlar

28-Kasas 64
ve kîled'û (kîle ud'û) : ve 'çağırın' denildi

28-Kasas 64
şurekâe-kum : sizin ortaklarınız

28-Kasas 64
fe : artık, bunun üzerine

28-Kasas 64
deav-hum : onları çağırdılar

28-Kasas 64
fe : artık, fakat

28-Kasas 64
lem yestecîbû : icabet etmezler

28-Kasas 64
lehum : onlara

28-Kasas 64
ve reavu : ve gördüler

28-Kasas 64
el azâbe : azap

28-Kasas 64
lev : eğer, keşke

28-Kasas 64
enne-hum : onların olduğu

28-Kasas 64
yehtedûne : hidayete erenler

28-Kasas 65
ve yevme : ve o gün

28-Kasas 65
fe : artık, sonra

28-Kasas 65
yekûlu : diyecek

28-Kasas 65
ecebtum : siz cevap verdiniz

28-Kasas 65
el murselîne : mürseller, resûller

28-Kasas 66
fe : artık

28-Kasas 66
amiyet : kapandı

28-Kasas 66
aleyhim : onlara

28-Kasas 66
el enbâu : haberler

28-Kasas 66
yevme izin : izin günü

28-Kasas 66
fe : artık, bundan sonra

28-Kasas 66
lâ yetesâelûne : sorulmazlar, sorgulanmazlar

28-Kasas 67
fe : artık

28-Kasas 67
emmâ : fakat

28-Kasas 67
men : kim

28-Kasas 67
tâbe : tövbe etti

28-Kasas 67
ve âmene : ve îmân etti, âmenû oldu, Allah'a ulaşmayı diledi

28-Kasas 67
ve amile sâlihân : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptı

28-Kasas 67
fe : artık, böylece

28-Kasas 67
en yekûne : olması

28-Kasas 67
min el muflihîne : felâha erenlerden

28-Kasas 68
ve rabbu-ke : ve senin Rabbin

28-Kasas 68
yeşâu : diler

28-Kasas 68
ve yahtâru : ve seçer

28-Kasas 68
mâ kâne : olmadı, değildir

28-Kasas 68
lehum : onlar, onlar için

28-Kasas 68
el hıyaratu : tercih, seçim

28-Kasas 68
subhâne : sübhan, münezzeh

28-Kasas 68
ve teâlâ : ve yüce

28-Kasas 68
yuşrikûne : şirk (ortak) koşarlar

28-Kasas 69
ve rabbu-ke : ve senin Rabbin

28-Kasas 69
ya'lemu : bilir

28-Kasas 69
ve mâ : ve şeyler

28-Kasas 69
yu'linûne : aleni olan, gizlenmeyen

28-Kasas 70
ve huve allâhu : ve o Allah

28-Kasas 70
lâ ilâhe : ilâh yoktur

28-Kasas 70
illâ huve : ancak, başka o

28-Kasas 70
lehu el hamdu : hamd ona ait

28-Kasas 70
fî el ûlâ : evvelde

28-Kasas 70
ve el âhırati : ve ahir, sonraki

28-Kasas 70
ve lehu : ve onun

28-Kasas 70
el hukmu : hüküm

28-Kasas 70
ve ileyhi : ve ona

28-Kasas 70
turceûne : döndürüleceksiniz

28-Kasas 71
e reeytum : gördünüz mü

28-Kasas 71
cealallâhu (ceale allâhu) : Allah kıldı (yaptı)

28-Kasas 71
aleykum : sizin üzerinize

28-Kasas 71
el leyle : gece

28-Kasas 71
sermeden : sürekli, uzun süre, sonsuz

28-Kasas 71
ilâ yevmi el kıyâmeti : kıyâmet gününe kadar

28-Kasas 71
men : kim

28-Kasas 71
ye'tî-kum bi : size getirir, getirecek

28-Kasas 71
e : mi

28-Kasas 71
fe lâ tesme'ûne : hâlâ işitmiyorsunuz, işitmeyeceksiniz

28-Kasas 72
e reeytum : gördünüz mü

28-Kasas 72
cealallâhu (ceale allâhu) : Allah kıldı, yaptı

28-Kasas 72
aleykum : sizin üzerinize

28-Kasas 72
en nehâre : gündüz

28-Kasas 72
sermeden : sürekli, uzun süre, sonsuz

28-Kasas 72
ilâ yevmi el kıyâmeti : kıyâmet gününe kadar

28-Kasas 72
men : kim

28-Kasas 72
ye'tî-kum bi : size getirir, getirecek

28-Kasas 72
leylin : gece

28-Kasas 72
teskunûne : sükûn bulursunuz, dinlenirsiniz

28-Kasas 72
e : mi

28-Kasas 72
fe lâ tubsırûne : hâlâ görmüyorsunuz, görmeyeceksiniz

28-Kasas 73
ve min rahmeti-hi : ve onun rahmetinden

28-Kasas 73
ceale : kıldı, yaptı, yarattı

28-Kasas 73
lekum : size, sizin için

28-Kasas 73
el leyle : gece

28-Kasas 73
ve en nehâre : ve gündüz

28-Kasas 73
li teskunû : sükûn bulmanız için, dinlenmeniz için

28-Kasas 73
ve li tebtegû : ve ibtiga etmeniz için, istemeniz için

28-Kasas 73
ve lealle-kum : ve umulur ki böylece siz

28-Kasas 73
teşkurûne : şükredersiniz

28-Kasas 74
ve yevme : ve gün

28-Kasas 74
fe yekûlu : sonra diyecek

28-Kasas 74
eyne : nerede

28-Kasas 74
şurekâiye : benim ortaklarım

28-Kasas 74
ellezîne : onlar

28-Kasas 74
tez'umûne : zanda bulunuyorsunuz

28-Kasas 75
ve neza'nâ : ve çekip çıkarttık

28-Kasas 75
min kulli ummetin : bütün ümmetlerden

28-Kasas 75
şehîden : bir şahit

28-Kasas 75
fe : sonra, böylece

28-Kasas 75
burhâne-kum : sizin burhanlarınız, sizin delilleriniz

28-Kasas 75
fe : sonra, böylece

28-Kasas 75
enne : olduğu

28-Kasas 75
el hakka : hak

28-Kasas 75
ve dalle : ve sapıp uzaklaştı

28-Kasas 75
yefterûne : uyduruyorlar

28-Kasas 76
inne : muhakkak

28-Kasas 76
kârûne : Karun

28-Kasas 76
kâne : oldu, idi

28-Kasas 76
fe begâ : böylece, sonra azdı

28-Kasas 76
aleyhim : onlara karşı

28-Kasas 76
ve âteynâ-hu : ve biz ona verdik

28-Kasas 76
min el kunûzi : hazinelerden

28-Kasas 76
inne : muhakkak ki, gerçekten

28-Kasas 76
mefâtiha-hu : onun anahtarları

28-Kasas 76
le tenûu bi : mutlaka ağır gelir, zor taşır

28-Kasas 76
el usbeti : bir topluluk

28-Kasas 76
uli el kuvveti : kuvvet sahibi, kuvvetli

28-Kasas 76
iz kâle : demişti

28-Kasas 76
lehu : ona

28-Kasas 76
lâ tefrah : ferahlanma, sevinme, gururlanma

28-Kasas 76
inne allâhe : muhakkak ki Allah

28-Kasas 76
el ferihîne : sevinenler, şımaranlar, gururlananlar

28-Kasas 77
vebtegı (ve ibtegı) : ve iste

28-Kasas 77
âtâkellâhu (âtâ-ke allâhu) : Allah sana verdi

28-Kasas 77
ed dâre : dar, diyar

28-Kasas 77
el âhırete : ahiret

28-Kasas 77
ve lâ tense : ve unutma

28-Kasas 77
nasîbe-ke : senin nasibin

28-Kasas 77
min ed dunyâ : dünyadan

28-Kasas 77
ve ahsin : ve ihsan et, karşılıksız ver

28-Kasas 77
kemâ : gibi

28-Kasas 77
ahsenallâhu (ahsene allâhu) : Allah ihsan etti

28-Kasas 77
ileyke : sana

28-Kasas 77
ve lâ tebgı : ve isteme

28-Kasas 77
el fesâde : bozgunculuk, fesat

28-Kasas 77
fî el ardı : yeryüzünde

28-Kasas 77
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak ki Allah

28-Kasas 77
el mufsidîne : müfsidler, fesat çıkaranlar

28-Kasas 78
kâle : dedi

28-Kasas 78
innemâ : sadece, ancak

28-Kasas 78
e : mi

28-Kasas 78
ve lem ya'lem : ve bilmez

28-Kasas 78
enne : olduğu

28-Kasas 78
allâhe : Allah

28-Kasas 78
ehleke : helâk etti

28-Kasas 78
min el kurûni : nesillerden

28-Kasas 78
men : kim

28-Kasas 78
huve : o

28-Kasas 78
eşeddu : daha kuvvetli

28-Kasas 78
kuvveten : kuvvet

28-Kasas 78
ve ekseru : ve daha çok

28-Kasas 78
cem'an : toplayarak

28-Kasas 78
ve lâ yus'elu : ve sorulmaz

28-Kasas 78
el mucrimûne : mücrimler, suçlular, günahkârlar

28-Kasas 79
fe : artık, böylece

28-Kasas 79
harece : çıktı

28-Kasas 79
zîneti-hi : onun ihtişamı, süsü

28-Kasas 79
kale : dedi

28-Kasas 79
ellezîne : onlar

28-Kasas 79
yurîdûne : isterler

28-Kasas 79
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatı

28-Kasas 79
leyte : keşke

28-Kasas 79
lenâ : bize, bizim

28-Kasas 79
misle : kadar, gibi

28-Kasas 79
ûtiye : verildi

28-Kasas 79
inne-hu : muhakkak o

28-Kasas 79
le : gerçekten

28-Kasas 80
ve kale : ve dedi

28-Kasas 80
ellezîne : onlar

28-Kasas 80
el ilme : ilim

28-Kasas 80
veyle-kum : size yazıklar olsun

28-Kasas 80
sevâbullâhi : Allah'ın sevabı

28-Kasas 80
men : kim, kimse, kişi

28-Kasas 80
âmene : îmân etti

28-Kasas 80
ve amile sâlihan : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptı

28-Kasas 80
ve lâ yulekkâ-hâ : ve ona mülâki olmaz, kavuşmaz

28-Kasas 80
es sâbirûne : sabredenler

28-Kasas 81
fe : artık, böylece, sonra

28-Kasas 81
hasefnâ : yere geçirdik

28-Kasas 81
ve bi dâri-hi : ve onun evi

28-Kasas 81
el arda : yer

28-Kasas 81
fe : artık, böylece

28-Kasas 81
mâ kâne : olmadı

28-Kasas 81
lehu : ona, onu

28-Kasas 81
fietin : bir topluluk

28-Kasas 81
yensurûne-hu : ona yardım ederler

28-Kasas 81
ve mâ kâne : ve olmadı, değildi

28-Kasas 81
el muntasirîne : yardım edilenler, korunanlar

28-Kasas 82
ve asbeha : ve sabahladı, oldu

28-Kasas 82
ellezîne : onlar

28-Kasas 82
temennev : temenni ettiler, dilediler

28-Kasas 82
mekâne-hu : onun yeri

28-Kasas 82
bi el emsi : dün

28-Kasas 82
yekûlûne : derler

28-Kasas 82
vey : vay, hayret

28-Kasas 82
keenne : sanki, demek ki, öyle ki, öyleyse

28-Kasas 82
allâhe : Allah

28-Kasas 82
yebsutu : genişletir

28-Kasas 82
er rizka : rızık

28-Kasas 82
men : kim, kimse

28-Kasas 82
yesâu : diler

28-Kasas 82
ve yakdiru : ve takdir eder, daraltır

28-Kasas 82
lev lâ : olmasaydı

28-Kasas 82
en menne allâhu : Allah'ın ni'metlendirmesi

28-Kasas 82
aleynâ : bize

28-Kasas 82
le : elbette, mutlaka

28-Kasas 82
hasefe : yere geçirdi

28-Kasas 82
vey : vay, hayret

28-Kasas 82
keennehu : sanki, demek ki, öyle ki, öyleyse

28-Kasas 82
el kâfirûne : kâfirler

28-Kasas 83
tilke : bu, işte bu

28-Kasas 83
ed dâru el âhiretu : ahiret diyarı, ahiret yurdu

28-Kasas 83
nec'alu-hâ : onu kılarız

28-Kasas 83
li ellezîne : onlara

28-Kasas 83
lâ yurîdûne : istemezler

28-Kasas 83
uluvven : üstünlük

28-Kasas 83
fî el ardi : yeryüzünde

28-Kasas 83
ve lâ : ve olmaz, değil

28-Kasas 83
fesâden : fesat

28-Kasas 83
ve el âkibetu : ve akıbet, sonuç

28-Kasas 83
li el muttekîne : takva sahiplerinin

28-Kasas 84
men : kim

28-Kasas 84
câe : geldi

28-Kasas 84
el haseneti : hasene, iyilik, sevap

28-Kasas 84
fe : artık, o zaman

28-Kasas 84
lehu : onun için

28-Kasas 84
ve men : ve kim

28-Kasas 84
câe : geldi

28-Kasas 84
bi es seyyieti : seyyiat, kötülük ile

28-Kasas 84
fe lâ yuczâ : cezalandırılmazlar

28-Kasas 84
ellezîne : onlar

28-Kasas 84
es seyyiâti : kötülük

28-Kasas 84
ya'melûne : yaparlar, yapıyorlar

28-Kasas 85
inne : muhakkak

28-Kasas 85
ellezî : o ki

28-Kasas 85
aleyke : senin üzerine, sana

28-Kasas 85
el kur'âne : Kur'ân'ı

28-Kasas 85
le : elbette

28-Kasas 85
râddu-ke : seni döndüren

28-Kasas 85
ilâ meâdin : dönülecek yere

28-Kasas 85
a'lemu : en iyi bilir

28-Kasas 85
men câe : gelen kimseyi

28-Kasas 85
bi el hudâ : hidayet ile

28-Kasas 85
ve men : ve kimseyi

28-Kasas 85
huve : o

28-Kasas 86
ve mâ kunte tercû : ve sen ümit etmezdin

28-Kasas 86
en yulkâ : ilka edilmesi, ulaştırılması

28-Kasas 86
ileyke : sana

28-Kasas 86
el kitâbu : kitap

28-Kasas 86
rahmeten : rahmet olarak

28-Kasas 86
min rabbi-ke : Rabbinden

28-Kasas 86
fe : artık, öyleyse

28-Kasas 86
lâ tekûnenne : sakın sen olma

28-Kasas 86
zahîren : yardımcı

28-Kasas 86
li el kâfirîne : kâfirlere

28-Kasas 87
ve lâ yasuddunne-ke : ve sakın seni alıkoymasınlar

28-Kasas 87
ba'de : sonra

28-Kasas 87
unzilet : indirildi

28-Kasas 87
ileyke : sana

28-Kasas 87
ved'u (ve ud'u) : ve çağır, davet et

28-Kasas 87
ilâ rabbi-ke : Rabbine

28-Kasas 87
ve lâ tekûnenne : ve sen sakın olma

28-Kasas 87
min el musrikîne : müşriklerden, şirk koşanlardan

28-Kasas 88
ve lâ ted'u : ve tapma, ibadet etme

28-Kasas 88
meallâhi (mea allahi) : Allah'la beraber

28-Kasas 88
ilâhen : ilâh

28-Kasas 88
lâ ilâhe : ilâh yoktur

28-Kasas 88
hûve : onun

28-Kasas 88
sey'in : şey

28-Kasas 88
veche-hu : onun vechi, zatı

28-Kasas 88
lehu : onun

28-Kasas 88
el hukmu : hüküm

28-Kasas 88
ve ileyhi : ve ona

28-Kasas 88
turceûne : döndürüleceksiniz

29-Ankebût 1
Elif lâm mîm. Elif lâm mîm.

29-Ankebût 2
e : mı

29-Ankebût 2
hasibe : sandı

29-Ankebût 2
en nâsu : insan(lar)

29-Ankebût 2
en yutrekû : terkedilecek, bırakılacaklar

29-Ankebût 2
en yekûlû : onların demeleri

29-Ankebût 2
âmennâ : biz îmân ettik

29-Ankebût 2
ve hum : ve onlar

29-Ankebût 2
lâ yuftenûne : imtihan edilmez

29-Ankebût 3
ve lekad : ve andolsun

29-Ankebût 3
fetennâ : biz imtihan ettik

29-Ankebût 3
ellezîne : o kimseler, onlar

29-Ankebût 3
fe : böylece

29-Ankebût 3
le : elbette

29-Ankebût 3
ya'leme : bilir

29-Ankebût 3
enne : olduğunu

29-Ankebût 3
ellezîne : o kimseler, onlar

29-Ankebût 3
ve le : ve mutlaka

29-Ankebût 3
ya'lemene : ve muhakkak ki bilmektedir

29-Ankebût 3
el kâzibîne : yalancıları

29-Ankebût 4
em : yoksa, veya

29-Ankebût 4
hasibe : hesap etti, zannetti

29-Ankebût 4
ellezîne : o kimseler, onlar

29-Ankebût 4
ya'melûne : yaparlar, yapıyorlar

29-Ankebût 4
es seyyiâti : kötülükler

29-Ankebût 4
en yesbikû-nâ : bizi geçmeleri

29-Ankebût 4
sâe : (ne) kötü

29-Ankebût 4
yahkumûne : hüküm veriyorlar

29-Ankebût 5
men : kim

29-Ankebût 5
kâne : oldu

29-Ankebût 5
yercû : diler

29-Ankebût 5
likâe allâhi : Allah'a mülâki olmak, Allah'a ulaşmak

29-Ankebût 5
fe : o zaman, o taktirde

29-Ankebût 5
inne : muhakkak ki

29-Ankebût 5
ecelallâhi (ecele allahi) : Allah'ın tayin ettiği zaman, gün

29-Ankebût 5
le : mutlaka

29-Ankebût 5
ve huve : ve o

29-Ankebût 5
es semîu : en iyi işiten

29-Ankebût 5
el alîmu : en iyi bilen

29-Ankebût 6
ve men : ve kim

29-Ankebût 6
câhede : cihad etti

29-Ankebût 6
fe : o zaman, o taktirde

29-Ankebût 6
innemâ : sadece

29-Ankebût 6
li nefsi-hi : onun (kendi) nefsi için

29-Ankebût 6
inne allâhe : muhakkak ki Allah

29-Ankebût 6
le : mutlaka, muhakkak

29-Ankebût 6
anil âlemîne (an el âlemîne) : âlemlerden

29-Ankebût 7
ve : ve

29-Ankebût 7
ellezîne : onlar

29-Ankebût 7
âmenû : âmenû oldular (hayattayken Allah'a ulaşmayı dilediler)

29-Ankebût 7
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptılar

29-Ankebût 7
le : mutlaka, elbette

29-Ankebût 7
nukeffiranne : mutlaka örteceğiz

29-Ankebût 7
seyyiâti-him : onların seyyiatleri, günahları

29-Ankebût 7
ve le : ve mutlaka, elbette

29-Ankebût 7
necziyenne-hum : onları mutlaka mükâfatlandıracağız

29-Ankebût 7
ahsene : daha ahsen, daha güzel

29-Ankebût 7
ellezî : onlar

29-Ankebût 7
ya'melûne : yapıyorlar

29-Ankebût 8
ve vassaynâ : ve vasiyet ettik, emrettik

29-Ankebût 8
el insâne : insan

29-Ankebût 8
bi vâlidey-hi : onun anne ve babasıyla

29-Ankebût 8
husnen : güzellikle, güzel

29-Ankebût 8
ve in : ve eğer

29-Ankebût 8
câhedâ-ke : ikisi seninle cihad etti, mücâdele etti

29-Ankebût 8
li tuşrike : senin şirk koşman için

29-Ankebût 8
leyse : değil

29-Ankebût 8
leke : sana, senin

29-Ankebût 8
fe : o zaman, o taktirde

29-Ankebût 8
ileyye merciu-kum : bana sizin dönüşünüz

29-Ankebût 8
fe : o zaman, o taktirde

29-Ankebût 8
unebbiu-kum : size haber vereceğim

29-Ankebût 8
ta'melûne : siz yapıyorsunuz

29-Ankebût 9
ve : ve

29-Ankebût 9
ellezîne : o kimseler, onlar

29-Ankebût 9
âmenû : âmenû oldular (hayattayken Allah'a ulaşmayı dilediler)

29-Ankebût 9
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tasfiyesi) yaptılar

29-Ankebût 9
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 9
nudhılenne-hum : onları mutlaka dahil edeceğiz

29-Ankebût 9
es sâlihîne : salihler

29-Ankebût 10
ve : ve

29-Ankebût 10
en nâsi : insanlar

29-Ankebût 10
men : kim, kimse

29-Ankebût 10
yekûlu : der, diyor

29-Ankebût 10
âmennâ : biz îmân ettik (biz âmenû olduk)

29-Ankebût 10
fe : artık, o zaman

29-Ankebût 10
izâ ûziye : eziyet edildiği zaman

29-Ankebût 10
ceale : yaptı, kıldı

29-Ankebût 10
fitnete : fitne

29-Ankebût 10
en nâsi : insan

29-Ankebût 10
ke : gibi

29-Ankebût 10
ve le : ve elbette, mutlaka

29-Ankebût 10
in câe : gelirse

29-Ankebût 10
rabbi-ke : senin Rabbin

29-Ankebût 10
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 10
yekûlunne : derler

29-Ankebût 10
mea-kum : sizinle birlikte, beraber

29-Ankebût 10
e : mı

29-Ankebût 10
ve : ve

29-Ankebût 10
leyse : değil

29-Ankebût 10
bi a'leme : çok iyi bilen

29-Ankebût 10
el âlemîne : âlemler

29-Ankebût 11
ve : ve

29-Ankebût 11
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 11
ya'lemenne : muhakkak bilir

29-Ankebût 11
ellezîne : o kimseler, onlar

29-Ankebût 11
âmenû : âmenû oldular, Allah'a ulaşmayı dilediler

29-Ankebût 11
ve : ve

29-Ankebût 11
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 11
ya'lemenne : muhakkak bilir

29-Ankebût 11
el munâfikîne : münafıklar

29-Ankebût 12
ve : ve

29-Ankebût 12
kale : dedi

29-Ankebût 12
ellezî : ki o

29-Ankebût 12
keferû : inkâr ederler

29-Ankebût 12
li ellezîne : o kimselere

29-Ankebût 12
âmenû : âmenû oldular, Allah'a ulaşmayı dilediler

29-Ankebût 12
ittebiû : tâbî olun

29-Ankebût 12
sebîle-nâ : bizim yolumuz

29-Ankebût 12
velnahmil (ve li nahmil) : ve biz taşıyalım, biz yüklenelim

29-Ankebût 12
ve mâ hum : ve onlar değil

29-Ankebût 12
bi hâmilîne : yüklenenler

29-Ankebût 12
min şey'in : bir şeyden

29-Ankebût 12
inne-hum : muhakkak ki onlar

29-Ankebût 12
le : elbette, gerçekten

29-Ankebût 12
kâzibûne : yalancılardır

29-Ankebût 13
ve : ve

29-Ankebût 13
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 13
yahmilunne : mutlaka taşıyacaklar, yüklenecekler

29-Ankebût 13
eskâle-hum : onların yükleri, günahları

29-Ankebût 13
ve : ve

29-Ankebût 13
eskâlen : yükler, günahlar

29-Ankebût 13
mea : beraber, ile

29-Ankebût 13
eskâli-him : onların yükleri, günahları

29-Ankebût 13
ve : ve

29-Ankebût 13
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 13
yus'elunne : mutlaka sorulacaklar, sorgulanacaklar

29-Ankebût 13
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

29-Ankebût 13
yefterûne : uyduruyorlar

29-Ankebût 14
ve lekad : ve andolsun

29-Ankebût 14
erselnâ : biz gönderdik

29-Ankebût 14
fe : artık, böylece, sonra

29-Ankebût 14
lebise : kaldı

29-Ankebût 14
elfe : bin (1000)

29-Ankebût 14
senetin : sene, yıl

29-Ankebût 14
hamsîne : elli (50)

29-Ankebût 14
âmen : yıllar

29-Ankebût 14
fe : artık, böylece, sonra

29-Ankebût 14
ehaze-hum : onları aldı, onları helâk etti

29-Ankebût 14
et tûfânu : tufan

29-Ankebût 14
ve hum : ve onlar

29-Ankebût 14
zâlimûne : zulmedenler, zalimler

29-Ankebût 15
fe : o zaman, böylece, sonra

29-Ankebût 15
enceynâ-hu : biz onu kurtardık

29-Ankebût 15
ve : ve

29-Ankebût 15
ashâbe : sahip, halk

29-Ankebût 15
es sefîneti : gemi

29-Ankebût 15
ve cealnâ-hâ : ve onu kıldık

29-Ankebût 15
âyeten : âyet, ibret

29-Ankebût 15
li el âlemîne : âlemler için, âlemlere

29-Ankebût 16
ve ibrâhîme : ve İbrâhîm

29-Ankebût 16
iz kâle : demişti

29-Ankebût 16
a'budûllâhe (a'budû allâhe) : Allah'a kul olun

29-Ankebût 16
vettekûhu (ve ittekû-hu) : ve ona karşı takva sahibi olun

29-Ankebût 16
lekum : sizin için

29-Ankebût 16
ta'lemûne : biliyorsunuz

29-Ankebût 17
innemâ : sadece, fakat

29-Ankebût 17
ta'budûne : tapıyorsunuz

29-Ankebût 17
evsânen : putlar

29-Ankebût 17
ve tahlukûne : ve halkediyorsunuz, yapıyorsunuz

29-Ankebût 17
ifken : yalan, iftira

29-Ankebût 17
inne : muhakkak

29-Ankebût 17
ellezîne : onlar

29-Ankebût 17
ta'budûne : tapıyorsunuz

29-Ankebût 17
lâ yemlikûne : malik değiller

29-Ankebût 17
lekum : sizin için

29-Ankebût 17
fe : o zaman, böylece, artık, öyleyse

29-Ankebût 17
ibtegû : isteyin

29-Ankebût 17
indallâhi (inde allâhi) : Allah'ın katında

29-Ankebût 17
er rızka : rızık

29-Ankebût 17
va'budûhu (ve u'budû-hu) : ve ona kul olun

29-Ankebût 17
veşkurû : ve şükredin

29-Ankebût 17
lehu : ona

29-Ankebût 17
ileyhi : ona

29-Ankebût 17
turceûne : döndürüleceksiniz

29-Ankebût 18
ve in : ve eğer

29-Ankebût 18
tukezzibû : yalanlıyorsunuz, yalanlarsınız

29-Ankebût 18
fe : o zaman, böylece, bundan sonra

29-Ankebût 18
kezzebe : tekzip etti, yalanladı

29-Ankebût 18
umemun : ümmetler

29-Ankebût 18
ve : ve

29-Ankebût 18
mâ aler resûli (alâ er resûli) : resûlün üzerine değil

29-Ankebût 18
illel belâgu (illâ el belâgu) : tebliğden başka

29-Ankebût 18
el mubînu : apaçık

29-Ankebût 19
e : mı

29-Ankebût 19
ve : ve

29-Ankebût 19
lem yerev : görmediler

29-Ankebût 19
keyfe : nasıl

29-Ankebût 19
el halka : yaratılış

29-Ankebût 19
summe : sonra

29-Ankebût 19
inne : muhakkak ki

29-Ankebût 19
zâlike : işte bu

29-Ankebût 19
yesîrun : kolay

29-Ankebût 20
fî el ardı : yeryüzünde

29-Ankebût 20
fanzurû (fe unzurû) : o zaman, böylece bakın

29-Ankebût 20
keyfe : nasıl

29-Ankebût 20
bedee : ilk defa başladı

29-Ankebût 20
el halka : yaratma, yaratış

29-Ankebût 20
summallâhu (summe allâhu) : sonra Allah

29-Ankebût 20
en neş'ete el âhırete : ahiretin inşası, ahiretin yaratılması

29-Ankebût 20
innallâhe : muhakkak ki Allah

29-Ankebût 20
alâ kulli şey'in : herşeye

29-Ankebût 21
men : kim, kimse

29-Ankebût 21
yeşâu : diler

29-Ankebût 21
ve yerhamu : ve rahmet eder (rahîm esmasıyla tecelli eder)

29-Ankebût 21
men : kim, kimse

29-Ankebût 21
yeşâu : diler

29-Ankebût 21
ve : ve

29-Ankebût 21
ileyhi : ona

29-Ankebût 21
tuklebûne : (halden hale çevrilip) döndürüleceksiniz

29-Ankebût 22
ve : ve

29-Ankebût 22
mâ entum : siz değilsiniz

29-Ankebût 22
bi mu'cizîne : aciz bırakan

29-Ankebût 22
fî el ardı : yeryüzünde

29-Ankebût 22
ve : ve

29-Ankebût 22
fî es semâi : semada, gökte

29-Ankebût 22
ve : ve

29-Ankebût 22
mâ lekum : sizin yoktur

29-Ankebût 22
min veliyyin : velîniz, dostunuz

29-Ankebût 22
ve : ve

29-Ankebût 23
ve ellezîne : ve onlar

29-Ankebût 23
keferû : inkâr ettiler, örttüler

29-Ankebût 23
ve likâi-hî : ve ona mülâki olmayı, ulaşmayı

29-Ankebût 23
ulâike : işte onlar

29-Ankebût 23
yeisû : ümidi kestiler

29-Ankebût 23
min rahmetî : rahmetimden

29-Ankebût 23
ve ulâike : ve işte onlar

29-Ankebût 23
lehum : onlar için vardır

29-Ankebût 23
azâbun elîmun : elîm azap

29-Ankebût 24
fe : bunun üzerine, buna rağmen

29-Ankebût 24
mâ kâne : olmadı

29-Ankebût 24
cevâbe : cevap

29-Ankebût 24
en kâlûktulû-hu : 'onu öldürün' demek

29-Ankebût 24
ev : veya

29-Ankebût 24
fe : böylece, bunun üzerine

29-Ankebût 24
encâhullâhu (encâhu allâhu) : Allah onu kurtardı

29-Ankebût 24
min en nâri : ateşten

29-Ankebût 24
inne : muhakkak

29-Ankebût 24
zâlike : bu, işte bu

29-Ankebût 24
le âyâtin : elbette âyetler

29-Ankebût 24
yu'minûne : mü'min olurlar

29-Ankebût 25
ve : ve

29-Ankebût 25
kâle : dedi

29-Ankebût 25
inne : muhakkak ki

29-Ankebût 25
ittehaztum : siz edindiniz

29-Ankebût 25
evsânen : putlar

29-Ankebût 25
meveddete : sevgi, muhabbet

29-Ankebût 25
beyni-kum : siz aranızda

29-Ankebût 25
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

29-Ankebût 25
summe : sonra

29-Ankebût 25
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

29-Ankebût 25
yekfuru : inkâr edecek

29-Ankebût 25
ve : ve

29-Ankebût 25
yel'anu : lânet edecek

29-Ankebût 25
ve me'vâ-kum : ve sizin dönüş yeriniz

29-Ankebût 25
en nâru : ateş

29-Ankebût 25
ve mâ lekum : ve sizin için yoktur

29-Ankebût 25
nâsırîne : yardımcı

29-Ankebût 26
fe : böylece, bunun üzerine, bundan sonra

29-Ankebût 26
âmene : îmân etti

29-Ankebût 26
lehu : ona

29-Ankebût 26
ve kâle : ve dedi

29-Ankebût 26
innehu : çünkü o, muhakkak o

29-Ankebût 26
huve : o

29-Ankebût 26
el azîzu : azîz, güçlü ve üstün

29-Ankebût 26
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

29-Ankebût 27
ve : ve

29-Ankebût 27
vehebnâ : biz hibe ettik, armağan ettik, hediye ettik

29-Ankebût 27
lehu : ona

29-Ankebût 27
ve ya'kûbe : ve Yâkub

29-Ankebût 27
ve : ve

29-Ankebût 27
cealnâ : biz kıldık, yaptık

29-Ankebût 27
zurriyyeti-hi : onun zürriyeti

29-Ankebût 27
en nubuvvete : nebîlik, peygamberlik

29-Ankebût 27
ve el kitâbe, : ve kitap

29-Ankebût 27
ve âteynâ-hu : ve biz ona verdik

29-Ankebût 27
ecre-hu : onun ecrini

29-Ankebût 27
fî ed dunyâ, : dünyada

29-Ankebût 27
ve inne-hu : ve muhakkak ki o

29-Ankebût 27
fî el âhıreti : ahirette

29-Ankebût 27
le : mutlaka

29-Ankebût 27
es sâlihîne : salihler

29-Ankebût 28
ve : ve

29-Ankebût 28
iz kâle : demişti

29-Ankebût 28
inne-kum : muhakkak siz

29-Ankebût 28
le : gerçekten

29-Ankebût 28
te'tûne : geliyorsunuz

29-Ankebût 28
el fâhışete : kötülüğe, fahişeliğe

29-Ankebût 28
sebeka-kum : sizden önce geçmiş olanlar

29-Ankebût 28
ehadin : biri, birisi

29-Ankebût 28
el âlemîne : âlemler

29-Ankebût 29
e : mı

29-Ankebût 29
inne-kum : muhakkak siz

29-Ankebût 29
le te'tûne : mutlaka geliyorsunuz, geleceksiniz

29-Ankebût 29
er ricâle : erkekler

29-Ankebût 29
ve taktaûne : ve kesiyorsunuz, keseceksiniz

29-Ankebût 29
es sebîle : yol

29-Ankebût 29
ve te'tûne : ve geliyorsunuz

29-Ankebût 29
el munkere : kötülük, hayasızlık

29-Ankebût 29
fe : artık

29-Ankebût 29
mâ kâne : olmadı

29-Ankebût 29
cevâbe : cevap

29-Ankebût 29
en kâlû'ti-nâ : 'bize getir'' demek

29-Ankebût 29
in kunte : eğer sen isen

29-Ankebût 29
min es sâdikîne : sadıklardan, doğru sözlülerden

29-Ankebût 30
kâle : dedi

29-Ankebût 30
el kavmi : kavim

29-Ankebût 30
el mufsidîne : müfsidler, fesat çıkaranlar

29-Ankebût 31
ve lemmâ : ve olduğu zaman

29-Ankebût 31
câet : geldi

29-Ankebût 31
ibrâhîme : İbrâhîm'e

29-Ankebût 31
bi el buşrâ : müjde ile

29-Ankebût 31
ehli : halk

29-Ankebût 31
el karyeti : ülke, karye, belde

29-Ankebût 31
inne : muhakkak ki

29-Ankebût 31
ehle-hâ : onun halkı

29-Ankebût 31
zâlimîne : zalimler, zulmedenler

29-Ankebût 32
kâle : dedi

29-Ankebût 32
inne : muhakkak ki

29-Ankebût 32
lûten : Lut

29-Ankebût 32
a'lemu : daha iyi biliriz

29-Ankebût 32
bi men : kimseyi

29-Ankebût 32
le nunecciyenne-hu : onu muhakkak kurtaracağız

29-Ankebût 32
ve ehle-hû : ve onun ailesi

29-Ankebût 32
illemreetehu (illâ emreete-hu) : onun hanımı hariç

29-Ankebût 32
kânet : oldu

29-Ankebût 32
min el gâbirîne : geride kalanlardan

29-Ankebût 33
ve lemmâ : ve olduğu zaman

29-Ankebût 33
en câet : gelmesi

29-Ankebût 33
sîe : üzüldü

29-Ankebût 33
ve dâka : ve içi daraldı

29-Ankebût 33
zer'ân : telâşlandı

29-Ankebût 33
ve kâlû : ve dediler

29-Ankebût 33
lâ tehaf : korkma

29-Ankebût 33
ve lâ tahzen : ve mahzun olma

29-Ankebût 33
muneccû-ke : seni kurtaracak olanlarız

29-Ankebût 33
ve ehle-ke : ve senin aileni

29-Ankebût 33
illemreeteke (illâ emreete-ke) : senin hanımın hariç

29-Ankebût 33
kânet : oldu

29-Ankebût 33
min el gâbirîne : geride kalanlardan

29-Ankebût 34
munzilûne : indirecek olanlar

29-Ankebût 34
alâ ehli : halk üzerine

29-Ankebût 34
el karyeti : belde

29-Ankebût 34
riczen : azap

29-Ankebût 34
min es semâi : semadan

29-Ankebût 34
yefsukûne : fısk yapıyorlar

29-Ankebût 35
ve lekad : ve andolsun ki

29-Ankebût 35
tereknâ : biz bıraktık

29-Ankebût 35
âyeten : âyet, delil

29-Ankebût 35
beyyineten : açıkça

29-Ankebût 35
ya'kılûne : akıl eder, akıl edecek

29-Ankebût 36
ve ilâ medyene : ve Medyen'e

29-Ankebût 36
ehâ-hum : onların kardeşi

29-Ankebût 36
şuayben : Şuayb

29-Ankebût 36
fe : o zaman

29-Ankebût 36
kâle : dedi

29-Ankebût 36
a'budûllâhe (a'budû allâhe) : Allah'a kul olun

29-Ankebût 36
vercû (ve ircû) : ve dileyin

29-Ankebût 36
el yevme el âhıre : ahiret günü (Allah'a ulaşma günü)

29-Ankebût 36
ve lâ ta'sev : ve azgınlık etmeyin

29-Ankebût 36
fî el ardı : yeryüzünde

29-Ankebût 36
mufsidîne : fesat çıkaranlar

29-Ankebût 37
fe : böylece, fakat

29-Ankebût 37
kezzebû-hu : onu yalanladılar

29-Ankebût 37
fe : o zaman

29-Ankebût 37
ehazet-hum : onları aldı, yakaladı

29-Ankebût 37
er recfetu : şiddetli sarsıntı

29-Ankebût 37
fe : ardından

29-Ankebût 37
asbehû : sabahladılar

29-Ankebût 37
câsimîne : diz üstü çökmüş olanlar

29-Ankebût 38
ve âden : ve Ad (kavmi)

29-Ankebût 38
ve semûde : ve Semud (kavmi)

29-Ankebût 38
ve kad : ve olmuştu

29-Ankebût 38
tebeyyene : beyan edildi

29-Ankebût 38
lekum : size

29-Ankebût 38
min mesâkini-him : onların meskenlerinden

29-Ankebût 38
ve zeyyene : ve süsledi

29-Ankebût 38
lehum : onlara

29-Ankebût 38
eş şeytânu : şeytan

29-Ankebût 38
a'mâle-hum : onların amelleri, yaptıkları

29-Ankebût 38
fe : ardından

29-Ankebût 38
sadde-hum : onları alıkoydu

29-Ankebût 38
anis sebîli (an es sebîli) : yoldan

29-Ankebût 38
ve kânû : ve oldular, idiler

29-Ankebût 38
mustebsırîne : görebilenler, görenler

29-Ankebût 39
ve kârûne : ve Karun

29-Ankebût 39
ve fir'avne : ve firavun

29-Ankebût 39
ve hâmâne : ve Haman

29-Ankebût 39
ve lekad : ve andolsun

29-Ankebût 39
câe-hum : onlara geldi

29-Ankebût 39
el beyyinâti : apaçık deliller

29-Ankebût 39
festekberû (fe istekberû) : böylece büyüklendiler

29-Ankebût 39
el ardı : yeryüzü

29-Ankebût 39
ve mâ kânû : ve olmadılar

29-Ankebût 39
sâbikîne : geçenler (kurtulanlar)

29-Ankebût 40
fe : bunun üzerine, böylece

29-Ankebût 40
kullen : hepsi

29-Ankebût 40
ehaznâ : biz aldık, yakaladık

29-Ankebût 40
zenbi-hi : onun günahı

29-Ankebût 40
fe : bunun üzerine, böylece

29-Ankebût 40
men : kim, kimse

29-Ankebût 40
erselnâ : biz gönderdik

29-Ankebût 40
aleyhi : ona, onun üzerine

29-Ankebût 40
hâsıben : kasırga

29-Ankebût 40
ve : ve

29-Ankebût 40
men : kim, kimse

29-Ankebût 40
ehazet-hu : onu aldı, yakaladı

29-Ankebût 40
es sayhatu : sayha (şiddetli ses dalgası)

29-Ankebût 40
ve : ve

29-Ankebût 40
men : kim, kimse

29-Ankebût 40
hasefnâ : yere geçirdik, yerin dibine batırdık

29-Ankebût 40
el arda : arz, yeryüzü

29-Ankebût 40
ve : ve

29-Ankebût 40
men : kim, kimse

29-Ankebût 40
ve : ve

29-Ankebût 40
li yazlime-hum : onlara zulmeden

29-Ankebût 40
ve lâkin : ve lâkin, fakat

29-Ankebût 40
enfuse-hum : onların nefsleri, kendi nefsleri

29-Ankebût 40
yazlimûne : zulmediyorlar

29-Ankebût 41
meselu : misal, hal, durum

29-Ankebût 41
ellezîne : onlar

29-Ankebût 41
ittehazû : edindiler

29-Ankebût 41
evliyâe : velîler, dostlar

29-Ankebût 41
ke : gibi

29-Ankebût 41
meseli : misal, hal, durum

29-Ankebût 41
el ankebûti : örümcek

29-Ankebût 41
ittehazet : edindi

29-Ankebût 41
beyten : ev

29-Ankebût 41
ve inne : ve muhakkak

29-Ankebût 41
evhene : en dayanıksız

29-Ankebût 41
el buyûti : evler

29-Ankebût 41
le : gerçekten

29-Ankebût 41
beytu : ev

29-Ankebût 41
el ankebûti : örümcek

29-Ankebût 41
lev : keşke

29-Ankebût 41
ya'lemûne : biliyorlar

29-Ankebût 42
inne : muhakkak

29-Ankebût 42
allâhe : Allah

29-Ankebût 42
ya'lemu : bilir

29-Ankebût 42
mâ yed'ûne : taptıkları şey(ler)

29-Ankebût 42
min şey'in : şeyden, bir şey

29-Ankebût 42
ve : ve

29-Ankebût 42
huve : o

29-Ankebût 42
el azîz : azîz, çok yüce

29-Ankebût 42
el hakîmu : hakîm, hikmet ve hüküm sahibi

29-Ankebût 43
ve : ve

29-Ankebût 43
tilke : işte bu

29-Ankebût 43
el emsâlu : misaller, örnekler

29-Ankebût 43
li en nâsi : insanlar için, insanlara

29-Ankebût 43
ve : ve

29-Ankebût 43
el âlimûne : alimler

29-Ankebût 44
es semâvâti : semalar, gökler

29-Ankebût 44
ve : ve

29-Ankebût 44
el arda : arz, yeryüzü

29-Ankebût 44
bi el hakkı : hak ile

29-Ankebût 44
inne : muhakkak

29-Ankebût 44
zâlike : işte bu

29-Ankebût 44
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 44
âyeten : âyetler

29-Ankebût 44
li el mu'minîne : mü'minler için, mü'minlere

29-Ankebût 45
ûhıye : vahyedilen

29-Ankebût 45
ileyke : sana

29-Ankebût 45
el kitâbi : kitap

29-Ankebût 45
ve ekımı : ve ikame et (kıl)

29-Ankebût 45
es salâte : namaz

29-Ankebût 45
inne : muhakkak

29-Ankebût 45
es salâte : namaz

29-Ankebût 45
tenhâ : nehyeder, yasaklar, mani olur

29-Ankebût 45
anil fahşâi (an el fahşâi) : fuhuştan, kötülükten

29-Ankebût 45
ve el munkeri : ve münker, nekir, kötülük

29-Ankebût 45
ve le : ve elbette, mutlaka

29-Ankebût 45
ekberu : en büyük

29-Ankebût 45
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

29-Ankebût 45
ya'lemu : bilir

29-Ankebût 45
tasneûne : yapıyorsunuz

29-Ankebût 46
ve lâ tucâdilû : ve mücâdele etmeyin

29-Ankebût 46
ehle el kitâbi : kitap ehli

29-Ankebût 46
elletî : ki o

29-Ankebût 46
hiye : o

29-Ankebût 46
ahsenu : en ahsen, en güzel olan

29-Ankebût 46
ellezîne : onlar

29-Ankebût 46
zalemû : zulmettiler

29-Ankebût 46
ve kûlû : ve deyin

29-Ankebût 46
âmennâ : biz îmân ettik

29-Ankebût 46
ellezî : ki o

29-Ankebût 46
unzile : indirildi

29-Ankebût 46
ileynâ : bize

29-Ankebût 46
ve unzile : ve indirildi

29-Ankebût 46
ileykum : size

29-Ankebût 46
ve ilâhu-nâ : ve bizim ilâhımız

29-Ankebût 46
ve ilâhu-kum : ve sizin ilâhınız

29-Ankebût 46
ve nahnu : ve biz

29-Ankebût 46
lehu : ona

29-Ankebût 46
muslimûne : teslim olanlar

29-Ankebût 47
ve kezâlike : ve işte böylece

29-Ankebût 47
enzelnâ : biz indirdik

29-Ankebût 47
ileyke : sana

29-Ankebût 47
el kitâbe : kitap

29-Ankebût 47
fe : böylece

29-Ankebût 47
ellezîne : onlar

29-Ankebût 47
âteynâ : biz verdik

29-Ankebût 47
el kitâbe : kitap

29-Ankebût 47
yu'minûne : mü'min olurlar, îmân ederler

29-Ankebût 47
ve min : ve ...den, dan

29-Ankebût 47
men : kim, kimse, kişi

29-Ankebût 47
ve : ve

29-Ankebût 47
mâ yechadu : bile bile inkâr etmez

29-Ankebût 47
el kâfirûne : kâfirler

29-Ankebût 48
ve mâ kunte : ve sen olmadın

29-Ankebût 48
tetlû : okuyorsun

29-Ankebût 48
ve lâ tehuttu-hu : ve onu yazmıyorsun

29-Ankebût 48
bi yemîni-ke : sağ elinle

29-Ankebût 48
izen : öyleyse, o zaman, öyle olsa

29-Ankebût 48
lertâbe (le irtâbe) : mutlaka şüphe ederler

29-Ankebût 48
el mubtılûne : bâtılda olanlar

29-Ankebût 49
bel : hayır

29-Ankebût 49
huve : o

29-Ankebût 49
beyyinâtun : beyan olunan

29-Ankebût 49
ellezîne : o kimseler

29-Ankebût 49
el ilme : ilim

29-Ankebût 49
ve : ve

29-Ankebût 49
mâ yechadu : bile bile inkâr etmez

29-Ankebût 49
ez zâlimûne : zalimler, zulmedenler

29-Ankebût 50
ve kâlû : ve dediler

29-Ankebût 50
lev lâ : olmaz mı

29-Ankebût 50
unzile : indirildi

29-Ankebût 50
aleyhi : ona

29-Ankebût 50
innema : sadece, ancak

29-Ankebût 50
el âyâtu : âyetler

29-Ankebût 50
indallâhi (inde allâhi) : Allah'ın katında

29-Ankebût 50
ve innemâ : ve sadece, ancak

29-Ankebût 50
ene : ben

29-Ankebût 50
nezîrun : uyarıcı

29-Ankebût 51
e : mı

29-Ankebût 51
ve lem yekfi-him : ve onlara kâfi gelmiyor, yetmiyor

29-Ankebût 51
ennâ : nasıl

29-Ankebût 51
enzelnâ : biz indirdik

29-Ankebût 51
aleyke : sana

29-Ankebût 51
el kitâbe : kitap

29-Ankebût 51
aleyhim : onlara

29-Ankebût 51
inne : muhakkak ki

29-Ankebût 51
fî zâlike : bunda vardır

29-Ankebût 51
le : muhakkak, mutlaka, elbette

29-Ankebût 51
rahmeten : bir rahmet

29-Ankebût 51
ve zikrâ : ve zikir

29-Ankebût 51
yu'minûne : mü'min olan

29-Ankebût 52
kefâ : kâfi, yeterli

29-Ankebût 52
beynî : benim aramda

29-Ankebût 52
ve beyne-kum : ve sizin aranızda

29-Ankebût 52
şehîden : şahit olarak

29-Ankebût 52
ya'lemu : bilir

29-Ankebût 52
mâ fî es semâvâti : göklerde olanı

29-Ankebût 52
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

29-Ankebût 52
ve ellezîne : ve o kimseler

29-Ankebût 52
âmenû : inandılar

29-Ankebût 52
bi el bâtılı : bâtıla

29-Ankebût 52
ve keferû : ve inkâr ettiler

29-Ankebût 52
ulâike : işte onlar

29-Ankebût 52
hum el hâsirûne : hüsrana uğrayanlar

29-Ankebût 53
ve yesta'cilûne-ke : ve senden acele istiyorlar

29-Ankebût 53
bi el azâbi : azabı

29-Ankebût 53
ve lev lâ : ve olmasaydı

29-Ankebût 53
ecelun : ecel, zaman

29-Ankebût 53
musemmen : belirlenmiş

29-Ankebût 53
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 53
câe-hum : onlara geldi

29-Ankebût 53
el azâbu : azap

29-Ankebût 53
ve le ye'tiyenne-hum : ve mutlaka onlara gelecek

29-Ankebût 53
bagteten : ansızın

29-Ankebût 53
ve hum : ve onlar

29-Ankebût 53
lâ yeş'urûne : farkına varmazlar

29-Ankebût 54
yesta'cilûne-ke : senden acele istiyorlar

29-Ankebût 54
bi el azâbi : azabı

29-Ankebût 54
ve : ve

29-Ankebût 54
inne : muhakkak

29-Ankebût 54
cehenneme : cehennem

29-Ankebût 54
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 54
el kâfirîne : kâfirler, inkâr edenler

29-Ankebût 55
yevme : gün

29-Ankebût 55
el azâbu : azap

29-Ankebût 55
min fevkı-him : onların üstünden

29-Ankebût 55
ve : ve

29-Ankebût 55
erculi-him : onların ayakları

29-Ankebût 55
ve yekûlu : ve derler

29-Ankebût 55
ta'melûne : siz yapıyorsunuz

29-Ankebût 56
ellezîne : onlar

29-Ankebût 56
âmenû : âmenû oldular, îmân ettiler

29-Ankebût 56
inne : muhakkak

29-Ankebût 56
fe : artık , öyleyse

29-Ankebût 56
iyyâye : yalnız bana

29-Ankebût 56
fe a'budû-ni : kul olun

29-Ankebût 57
nefsin : nefs

29-Ankebût 57
el mevti : ölüm

29-Ankebût 57
summe : sonra

29-Ankebût 57
ileynâ : bize

29-Ankebût 57
turceûne : döndürüleceksiniz

29-Ankebût 58
ve ellezîne : ve onlar

29-Ankebût 58
âmenû : âmenû oldular, Allah'a ulaşmayı dilediler

29-Ankebût 58
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel işlediler, nefs tezkiyesi yaptılar

29-Ankebût 58
le nubevvienne-hum : mutlaka onları mutlaka yerleştireceğiz

29-Ankebût 58
min el cenneti : cennette

29-Ankebût 58
tecrî : akar

29-Ankebût 58
el enhâru : nehirler

29-Ankebût 58
hâlidîne : kalıcıdırlar, kalacak olanlar

29-Ankebût 58
ni'me : ne güzel

29-Ankebût 58
ecru : ecir, ücret

29-Ankebût 58
el âmilîne : amel edenler

29-Ankebût 59
ellezîne : onlar

29-Ankebût 59
saberû : sabrın sahipleridir

29-Ankebût 59
ve : ve

29-Ankebût 59
yetevekkelûne : tevekkül edenlerdir

29-Ankebût 60
ve keeyyin : ve nice

29-Ankebût 60
dâbbetin : hayvan

29-Ankebût 60
yerzuku-hâ : o rızıklandırır

29-Ankebût 60
ve : ve

29-Ankebût 60
ve huve : ve o

29-Ankebût 60
es semîu : en iyi işiten

29-Ankebût 60
el alîmu : en iyi bilen

29-Ankebût 61
ve : ve

29-Ankebût 61
le : elbette

29-Ankebût 61
seelte-hum : onlara sordun

29-Ankebût 61
men : kim, kimse

29-Ankebût 61
es semâvâti : semalar, gökler

29-Ankebût 61
ve el arda : ve arz, yeryüzü

29-Ankebût 61
ve sehhare : ve musahhar kıldı, emre amade kıldı

29-Ankebût 61
eş şemse : güneş

29-Ankebût 61
ve el kamere : ve ay

29-Ankebût 61
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 61
yekûlunne : mutlaka diyecek, der

29-Ankebût 61
fe : artık

29-Ankebût 61
ennâ : nasıl

29-Ankebût 61
yu'fekûne : döndürülüyorlar

29-Ankebût 62
yebsutu : genişletir

29-Ankebût 62
er rızka : rızık

29-Ankebût 62
men yeşâu : dilediği kimse

29-Ankebût 62
ve yakdiru : ve takdir eder, daraltır

29-Ankebût 62
lehu : onun için

29-Ankebût 62
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

29-Ankebût 62
bi kulli şey'in : herşeyi

29-Ankebût 63
ve : ve

29-Ankebût 63
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 63
seelte-hum : onlara sordun

29-Ankebût 63
men : kim

29-Ankebût 63
nezzele : indirdi

29-Ankebût 63
es semai (mines semai) : sema, gök (semadan, gökten)

29-Ankebût 63
mâen : su

29-Ankebût 63
fe : artık, böylece

29-Ankebût 63
el arda : arz, yeryüzü

29-Ankebût 63
mevti-hâ : onun ölümü

29-Ankebût 63
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 63
yekûlunne : mutlaka diyecek, der

29-Ankebût 63
el hamdu : hamd

29-Ankebût 63
bel : hayır

29-Ankebût 63
ekseru-hum : onların çoğu

29-Ankebût 63
lâ ya'kılûne : akıl etmezler

29-Ankebût 64
ve : ve

29-Ankebût 64
el hayâtu ed dunyâ : dünya hayatı

29-Ankebût 64
lehvun : eğlence

29-Ankebût 64
ve laibun : ve oyun

29-Ankebût 64
ve inne : ve muhakkak

29-Ankebût 64
ed dâre el âhırete : ahiret yurdu

29-Ankebût 64
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 64
hiye : o

29-Ankebût 64
el hayevânu : (gerçek) hayat

29-Ankebût 64
lev : eğer, şâyet

29-Ankebût 64
ya'lemûne : bilirler

29-Ankebût 65
fe izâ : o zaman

29-Ankebût 65
fî el fulki : gemiye

29-Ankebût 65
deavûllâhe (deavû allâhe) : Allah'a dua ettiler

29-Ankebût 65
muhlisîne : halis olarak, halis kılarak

29-Ankebût 65
lehu : ona

29-Ankebût 65
ed dîne : dîn

29-Ankebût 65
fe : fakat

29-Ankebût 65
lemmâ : olduğu zaman

29-Ankebût 65
neccâ-hum : onları kurtardı

29-Ankebût 65
ilâ el berri : karaya

29-Ankebût 65
yuşrikûne : şirk koşarlar

29-Ankebût 66
li yekfurû : inkâr etsinler, nankörlük etsinler

29-Ankebût 66
âteynâ-hum : onlara verdik

29-Ankebût 66
ve li yetemettaû : ve metalansınlar, faydalansınlar

29-Ankebût 66
fe : fakat, ama

29-Ankebût 66
sevfe : yakında

29-Ankebût 66
ya'lemûne : bilecekler

29-Ankebût 67
e : mi

29-Ankebût 67
ve lem yerev : ve görmediler

29-Ankebût 67
ennâ : nasıl

29-Ankebût 67
cealnâ : biz kıldık, biz yaptık

29-Ankebût 67
haramen : haram, hürmet edilip yasaklanan

29-Ankebût 67
âminen : emin olan, güvenilir olan

29-Ankebût 67
ve yutehattafu : ve zorla kapılıp götürülen, esir alınan

29-Ankebût 67
en nâsu : insanlar

29-Ankebût 67
e : mi

29-Ankebût 67
fe : hâlâ

29-Ankebût 67
bi el bâtılı : bâtıla

29-Ankebût 67
yu'minûne : inanıyorlar

29-Ankebût 67
ve bi ni'metillâhi (ni'meti allâhi) : ve Allah'ın ni'metini

29-Ankebût 67
yekfurûne : inkâr ediyorlar, nankörlük ediyorlar

29-Ankebût 68
ve men : ve kimdir

29-Ankebût 68
azlemu : daha zalim

29-Ankebût 68
men : kim, kimse, kişi

29-Ankebût 68
ifterâ : iftira etti

29-Ankebût 68
keziben : yalan olarak, yalanla

29-Ankebût 68
ev : veya

29-Ankebût 68
kezzebe : tekzip etti, yalanladı

29-Ankebût 68
bi el hakkı : hak ile

29-Ankebût 68
lemmâ : olduğu zaman

29-Ankebût 68
câe-hu : ona geldi

29-Ankebût 68
e : mı

29-Ankebût 68
leyse : değil mi, yok mu

29-Ankebût 68
cehenneme : cehennem

29-Ankebût 68
mesven : barınacak yer

29-Ankebût 68
li el kâfirîne : kâfirlere, kâfirler için

29-Ankebût 69
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

29-Ankebût 69
câhedû : cihad ettiler

29-Ankebût 69
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 69
nehdiyenne-hum : onları mutlaka ulaştırırız

29-Ankebût 69
subule-nâ : bizim yollarımız

29-Ankebût 69
ve innallâhe (inne allâhe) : ve muhakkak ki Allah

29-Ankebût 69
le : elbette, mutlaka

29-Ankebût 69
mea : beraber

29-Ankebût 69
el muhsinîne : muhsinler

3-Âl-i İmrân 1
Elif lâm mîm. Elif lâm mîm.

3-Âl-i İmrân 2
lâ ilâhe : ilâh yoktur

3-Âl-i İmrân 2
huve : O

3-Âl-i İmrân 2
el hayyu : daima hayatta

3-Âl-i İmrân 2
el kayyûmu : ezelî ve ebedî olan, herşeyi yöneten (idare eden)

3-Âl-i İmrân 3
nezzele : parça parça, kısım kısım indirdi

3-Âl-i İmrân 3
aleyke : sana

3-Âl-i İmrân 3
el kitâbe : kitap

3-Âl-i İmrân 3
bi el hakkı : hak ile

3-Âl-i İmrân 3
beyne : arasında

3-Âl-i İmrân 3
yedeyhi \n(beyne yedeyhi ) : onun elleri \n: (elleri arasında, ellerinde, önlerinde)

3-Âl-i İmrân 3
ve enzele : ve indirdi

3-Âl-i İmrân 3
et tevrâte : Tevrat

3-Âl-i İmrân 3
ve el incîle : ve İncil

3-Âl-i İmrân 4
huden : hidayete erdiren, hidayete vesile olan, hidayete erdirici olarak

3-Âl-i İmrân 4
li en nâsi : insanlar için

3-Âl-i İmrân 4
ve enzele : ve indirdi

3-Âl-i İmrân 4
el furkâne : furkan, hakkı batıldan ayıran, Furkan (Kur'ân'ın diğer ismi)

3-Âl-i İmrân 4
inne ellezîne : muhakkak ki onlar

3-Âl-i İmrân 4
keferû : inkâr ettiler, örttüler

3-Âl-i İmrân 4
lehum : onlar için

3-Âl-i İmrân 4
azâbun şedîdun : şiddetli azap

3-Âl-i İmrân 4
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 5
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 5
aleyhi : O'na

3-Âl-i İmrân 5
şey'un : bir şey, hiçbir şey

3-Âl-i İmrân 5
fî el ardı : yeryüzünde

3-Âl-i İmrân 5
ve lâ fî es semâi : ve semâda, gökte

3-Âl-i İmrân 6
huve ellezî : O ki

3-Âl-i İmrân 6
fî el erhâmi : rahimlerde, rahimler içinde

3-Âl-i İmrân 6
keyfe yeşâu : nasıl dilerse

3-Âl-i İmrân 6
lâ ilâhe \n(lâ).... illâ : ilâh yoktur \n: ... den başka (yoktur)

3-Âl-i İmrân 6
huve : O

3-Âl-i İmrân 6
el azîzu : üstün, galip

3-Âl-i İmrân 6
el hakîmu : hükmedici, hikmet sahibi

3-Âl-i İmrân 7
huve ellezî : O ki

3-Âl-i İmrân 7
enzele : indirdi

3-Âl-i İmrân 7
aleyke : sana

3-Âl-i İmrân 7
el kitâbe : kitap

3-Âl-i İmrân 7
muhkemâtun : muhkem, hüküm ihtiva eden, mânâsı açık olan, kesin hükmedilmiş olan

3-Âl-i İmrân 7
hunne : onlar

3-Âl-i İmrân 7
ummu el kitâbi : bütün semavî kitapları ihtiva eden ana kitap

3-Âl-i İmrân 7
ve uharu : ve diğerleri

3-Âl-i İmrân 7
muteşâbihâtun : tevile tâbî, yoruma açık

3-Âl-i İmrân 7
fe emmâ ellezîne : fakat onlar

3-Âl-i İmrân 7
zeygun : eğrilik, bâtıla meyil

3-Âl-i İmrân 7
fe : bu sebeble

3-Âl-i İmrân 7
yettebiûne : tâbî olurlar

3-Âl-i İmrân 7
mâ teşâbehe : muteşâbih olanlara, yorum gerektirenlere

3-Âl-i İmrân 7
ibtigâe : amaç edindi, istedi

3-Âl-i İmrân 7
el fitneti : fitne

3-Âl-i İmrân 7
ve ibtigâe : ve amaç edindi, istedi

3-Âl-i İmrân 7
te'vîli-hi : onun tevilini, açıklamasını, yorumunu

3-Âl-i İmrân 7
ve mâ ya'lemu : ve bilmez

3-Âl-i İmrân 7
te'vîle-hu : onun tevilini, açıklamasını, yorumunu

3-Âl-i İmrân 7
ve er râsihûne : rûsuh sahipleri

3-Âl-i İmrân 7
fî el ilmi : ilimde

3-Âl-i İmrân 7
yekûlûne : derler

3-Âl-i İmrân 7
âmennâ bihi : biz ona inandık, ona îmân ettik

3-Âl-i İmrân 7
ve mâ yezzekkeru : ve tezekkür edemezler anlamını çıkartamazlar

3-Âl-i İmrân 7
illâ ulû el elbâbi : ancak, sadece lübblerin, sırların sahipleri

3-Âl-i İmrân 8
rabbe-nâ : Rabbimiz

3-Âl-i İmrân 8
kulûbe-nâ : kalplerimizi

3-Âl-i İmrân 8
ba'de : sonra

3-Âl-i İmrân 8
iz hedeyte-nâ : bizi hidayete erdirdiğin zaman

3-Âl-i İmrân 8
veheb lenâ : bize vehbi olarak ihsan et, bağışla

3-Âl-i İmrân 8
min ledun-ke : senin katından

3-Âl-i İmrân 8
rahmeten : rahmet

3-Âl-i İmrân 8
inne-ke : muhakkak ki sen

3-Âl-i İmrân 8
ente : sen

3-Âl-i İmrân 8
el vehhâbu : ihsan eden, bağışlayan, hak kazanmadan veren, karşılıksız veren

3-Âl-i İmrân 9
rabbe-nâ : Rabbimiz

3-Âl-i İmrân 9
inne-ke : muhakkak ki Sen

3-Âl-i İmrân 9
en nâsi : insanlar

3-Âl-i İmrân 9
li yevmin : o günde

3-Âl-i İmrân 9
lâ raybe : şek, şüphe yok

3-Âl-i İmrân 9
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 9
el mîâde : vaad edilen, vaad edilen şey

3-Âl-i İmrân 10
inne : muhakkak ki

3-Âl-i İmrân 10
ellezîne keferû : inkâr edenler, kâfirler

3-Âl-i İmrân 10
len tugniye : asla fayda etmez

3-Âl-i İmrân 10
emvâlu-hum : onların malları

3-Âl-i İmrân 10
ve lâ : ve değil, olmaz

3-Âl-i İmrân 10
evlâdu-hum : ve onların evlâtları

3-Âl-i İmrân 10
şey'en : bir şey

3-Âl-i İmrân 10
ve ûlâike : ve işte onlar

3-Âl-i İmrân 10
en nâri : ateş

3-Âl-i İmrân 11
ke de'bi : gibi, benzer, durumu gibi

3-Âl-i İmrân 11
âli fir'avne : firavun ailesi

3-Âl-i İmrân 11
ve ellezîne : ve onlar, ve o kimseler

3-Âl-i İmrân 11
kezzebû : tekzip ettiler, yalanladılar

3-Âl-i İmrân 11
fe ehaze-hum allâhu : bunun üzerine Allah onları yakaladı

3-Âl-i İmrân 11
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 11
şedîdu el ıkâbi : ikâbın (azabın) şiddeti, ikâbı (azabı) şiddetli

3-Âl-i İmrân 12
li ellezîne keferû : kâfir olanlara

3-Âl-i İmrân 12
se tuglebûne : yakında yenileceksiniz

3-Âl-i İmrân 12
ve tuhşerûne : ve toplanacaksınız

3-Âl-i İmrân 12
ilâ cehenneme : cehenneme (cehennemde)

3-Âl-i İmrân 12
ve bi'se el mihâdu : ve ne kötü döşek

3-Âl-i İmrân 13
kad kâne : olmuştu

3-Âl-i İmrân 13
lekum : sizin için

3-Âl-i İmrân 13
âyetun : âyet, ibret

3-Âl-i İmrân 13
fî fieteyni : iki topluluk hakkında, toplulukta

3-Âl-i İmrân 13
el tekatâ : çarpıştı

3-Âl-i İmrân 13
fietun : bir topluluk

3-Âl-i İmrân 13
fî sebîli allâhi : Allah'ın yolunda (Allah yolunda)

3-Âl-i İmrân 13
ve uhrâ : ve diğeri

3-Âl-i İmrân 13
yeravne-hum : onları görüyor

3-Âl-i İmrân 13
misley-him : onların (kendilerinin) iki misli

3-Âl-i İmrân 13
ra'ye el ayni : gözleri ile görüyor

3-Âl-i İmrân 13
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 13
yûeyyidu : destekler, kuvvetlendirir

3-Âl-i İmrân 13
men yeşâu : dilediği kimse

3-Âl-i İmrân 13
inne : muhakkak ki

3-Âl-i İmrân 13
fî zâlike : bunda vardır

3-Âl-i İmrân 13
le ibreten : elbette, mutlaka ibret

3-Âl-i İmrân 13
li ulî el ebsâri : basiret sahipleri için

3-Âl-i İmrân 14
zuyyine : süslü gösterildi

3-Âl-i İmrân 14
li en nâsi : insanlara

3-Âl-i İmrân 14
eş şehevâti : şehvetler, nefsin aşırı düşkünlükleri

3-Âl-i İmrân 14
min en nisâi : kadınlardan, kadınlara

3-Âl-i İmrân 14
ve el benîne : ve oğullara

3-Âl-i İmrân 14
ve el kanâtîri : ve kantarlarca, kantar kantar

3-Âl-i İmrân 14
el mukantarati : biriktirilmiş

3-Âl-i İmrân 14
min ez zehebi : altından, altın

3-Âl-i İmrân 14
ve el fıddati : ve gümüş

3-Âl-i İmrân 14
ve el hayli : ve atlar

3-Âl-i İmrân 14
el musevvemeti : salma atlar

3-Âl-i İmrân 14
ve el en'âmi : ve hayvanlar, davarlar

3-Âl-i İmrân 14
ve el harsi : ve ekinler

3-Âl-i İmrân 14
zâlike : bunlar

3-Âl-i İmrân 14
metâu : meta, fayda, menfaat

3-Âl-i İmrân 14
el hayâti : hayat

3-Âl-i İmrân 14
ed dunyâ : dünya

3-Âl-i İmrân 14
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 14
inde-hu : O'nun yanında (O'nun katında)

3-Âl-i İmrân 14
el meâbi : sığınılacak yer, sığınak

3-Âl-i İmrân 15
e unebbiu-kum : size haber vereyim mi

3-Âl-i İmrân 15
li ellezîne : için, o kimseler (onlar için)

3-Âl-i İmrân 15
ittekav : takva sahibi oldu

3-Âl-i İmrân 15
inde rabbi-him : Rab'lerinin katında

3-Âl-i İmrân 15
cennâtun : cennetler

3-Âl-i İmrân 15
tecrî : akar

3-Âl-i İmrân 15
el enhâru : nehirler

3-Âl-i İmrân 15
hâlidîne fî-hâ : orada, içinde devamlı kalacak olanlar

3-Âl-i İmrân 15
ve ezvâcun : ve eşler

3-Âl-i İmrân 15
ve rıdvânun : ve rıza, razı olma

3-Âl-i İmrân 15
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 15
bi el ıbâdi : kullarını

3-Âl-i İmrân 16
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 16
yekûlûne : derler

3-Âl-i İmrân 16
rabbe-nâ : Rabbimiz

3-Âl-i İmrân 16
inne-nâ : muhakkak ki biz

3-Âl-i İmrân 16
âmennâ : biz âmenû olduk

3-Âl-i İmrân 16
fagfir lenâ : artık bizi mağfiret et

3-Âl-i İmrân 16
zunûbe-nâ : günahlarımızı

3-Âl-i İmrân 16
vekı-nâ : bizi koru

3-Âl-i İmrân 16
azâbe en nâri : ateşin azabı

3-Âl-i İmrân 17
es sâbirîne : sabredenler

3-Âl-i İmrân 17
ve es sâdıkîne : ve sadıklar (Allah ile olan ahdlerine sadık olanlar)

3-Âl-i İmrân 17
ve el kânitîne : ve kânitin olanlar (Allah'ın huzurunda saygı ile duranlar)

3-Âl-i İmrân 17
ve el munfikîne : ve infak edenler, Allah için verenler

3-Âl-i İmrân 17
ve el mustagfirîne : ve mağfiret dileyenler (günahlarının sevaba çevrilmesini dileyenler)

3-Âl-i İmrân 17
bi el eshâri : seher vakitlerinde

3-Âl-i İmrân 18
şehide allâhu : Allah şahitlik etti, şehâdet etti

3-Âl-i İmrân 18
enne-hû : muhakkak ki o

3-Âl-i İmrân 18
lâ ilâhe : ilâh yoktur

3-Âl-i İmrân 18
illâ huve : O'ndan başka

3-Âl-i İmrân 18
ve el melâiketu : ve melekler

3-Âl-i İmrân 18
ve ulû el ilmi : ve ilim sahipleri, kendilerine Allah tarafından ilim verilenler

3-Âl-i İmrân 18
kâimen bi el kıstı : adalet ile yerine getirdi

3-Âl-i İmrân 18
lâ ilâhe : ilâh yoktur

3-Âl-i İmrân 18
illâ huve : O'ndan başka

3-Âl-i İmrân 18
el azîzu : aziz

3-Âl-i İmrân 18
el hakîmu : hakim, hüküm sahibi

3-Âl-i İmrân 19
inne ed dîne : muhakkak ki dîn

3-Âl-i İmrân 19
inde âllâhi : Allah'ın indinde, katında

3-Âl-i İmrân 19
el islâmu : İslâm

3-Âl-i İmrân 19
ve ma ihtelefe : ve ihtilâfa düştükleri şey

3-Âl-i İmrân 19
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 19
ûtû el kitâbe : kitap verilenler

3-Âl-i İmrân 19
mâ câe-hum : onlara gelen şey

3-Âl-i İmrân 19
el ılmu : ilim, bilgi

3-Âl-i İmrân 19
bagyen : hased, fesad

3-Âl-i İmrân 19
beyne-hum : kendi aralarında

3-Âl-i İmrân 19
ve men : ve kimse, kim

3-Âl-i İmrân 19
yekfur : örter, inkâr eder, küfre düşer

3-Âl-i İmrân 19
fe inne allâhe : o zaman, muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 19
serîu el hısâbı : hesabı seri (çabuk) gören

3-Âl-i İmrân 20
fe in hâccû-ke : bundan sonra eğer seninle tartışırlarsa

3-Âl-i İmrân 20
fe kul : o zaman de, söyle

3-Âl-i İmrân 20
eslemtu : ben teslim ettim

3-Âl-i İmrân 20
vechiye : vechimi, fizik vücudumu

3-Âl-i İmrân 20
ve men ittebea-ni : ve, bana tâbî olan kimseler

3-Âl-i İmrân 20
ve kul : ve de, söyle

3-Âl-i İmrân 20
li ellezîne : onlara, o kimselere

3-Âl-i İmrân 20
ûtû el kitâbe : kitap verilenler

3-Âl-i İmrân 20
ve el ummiyyîne : ve ümmiler, kitap verilmeyenler

3-Âl-i İmrân 20
e eslemtum : siz teslim oldunuz mu

3-Âl-i İmrân 20
fe in eslemû : o zaman eğer teslim etilerse

3-Âl-i İmrân 20
fe kad ihtedev : o taktirde hidayete ermişler

3-Âl-i İmrân 20
ve in tevellev : ve eğer yüz çevirirlerse

3-Âl-i İmrân 20
fe : o zaman

3-Âl-i İmrân 20
innemâ : sadece

3-Âl-i İmrân 20
aleyke : sana düşen

3-Âl-i İmrân 20
el belâgu : tebliğ, bildirme

3-Âl-i İmrân 20
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 20
bi el ibâdi : kullarını

3-Âl-i İmrân 21
inne ellezîne : muhakkak ki onlar

3-Âl-i İmrân 21
yekfurûne : inkâr ediyorlar

3-Âl-i İmrân 21
ve yaktulûne : öldürüyorlar

3-Âl-i İmrân 21
en nebiyyîne : ve peygamberlerini

3-Âl-i İmrân 21
ve yaktulûne : ve öldürüyorlar

3-Âl-i İmrân 21
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 21
ye'murûne : emrediyorlar

3-Âl-i İmrân 21
bi el kıstı : adalet ile

3-Âl-i İmrân 21
min en nâsi : insanlardan

3-Âl-i İmrân 21
fe beşşir-hum : artık onları müjdele

3-Âl-i İmrân 21
bi azâbin elîmin : elim azap ile

3-Âl-i İmrân 22
ulâike : işte onlar

3-Âl-i İmrân 22
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 22
fî ed dunyâ : dünyada

3-Âl-i İmrân 22
ve el âhirati : ve ahiret

3-Âl-i İmrân 22
ve mâ lehum : ve onlar için yoktur

3-Âl-i İmrân 22
min nâsırîne : (yardımcılardan) bir yardımcı

3-Âl-i İmrân 23
e lem tera : görmedin mi

3-Âl-i İmrân 23
ilâ ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 23
ûtû nasîben : nasip verildi

3-Âl-i İmrân 23
min el kitâbi : kitaptan

3-Âl-i İmrân 23
yud'avne : davet edilirler, çağrılırlar

3-Âl-i İmrân 23
li yahkume : hüküm vermek için, hükmetmek için

3-Âl-i İmrân 23
beyne-hum : kendi aralarında

3-Âl-i İmrân 23
summe : sonra

3-Âl-i İmrân 23
yetevellâ : yüz çevirirler, dönerler

3-Âl-i İmrân 23
ferîkun : bir fırka, bir grup, topluluk

3-Âl-i İmrân 23
ve hum : ve onlar

3-Âl-i İmrân 23
mu'ridûne : yüz çevirenler, dönenler

3-Âl-i İmrân 24
zâlike : bu

3-Âl-i İmrân 24
bi enne-hum : sebebiyle

3-Âl-i İmrân 24
len : asla

3-Âl-i İmrân 24
temesse-nâ : bize dokunmaz

3-Âl-i İmrân 24
en nâru : ateş

3-Âl-i İmrân 24
eyyâmen ma'dûdâtin : sayılı günler

3-Âl-i İmrân 24
ve garra-hum : ve onları, kendilerini aldattı

3-Âl-i İmrân 24
mâ kânû yefterûne : iftira etmiş oldukları şeyler

3-Âl-i İmrân 25
fe : o zaman, artık, o halde

3-Âl-i İmrân 25
keyfe : nasıl, halleri nasıl olacak

3-Âl-i İmrân 25
izâ cema'nâ-hum : onları topladığımız zaman

3-Âl-i İmrân 25
li yevmin : o gün için

3-Âl-i İmrân 25
lâ raybe fî-hi : onun hakkında şüphe yoktur, olmaz

3-Âl-i İmrân 25
ve vuffiyet : ve ödenir, karşılığı verildi

3-Âl-i İmrân 25
kullu nefsin : her nefs, herkes

3-Âl-i İmrân 25
mâ kesebet : kazandığı şey

3-Âl-i İmrân 25
ve hum : ve onlara

3-Âl-i İmrân 25
lâ yuzlemûne : zulm olunmazlar, haksızlığa uğramazlar

3-Âl-i İmrân 26
allâhumme : Allah'ım

3-Âl-i İmrân 26
mâlike el mulki : mülkün maliki, sahibi

3-Âl-i İmrân 26
tû'ti el mulke : mülkü verirsin

3-Âl-i İmrân 26
men teşâu : dilediğin kimseye

3-Âl-i İmrân 26
ve tenziu el mulke : ve mülkü (geri) alırsın

3-Âl-i İmrân 26
mimmen (min men) teşâu : dilediğin kimseden

3-Âl-i İmrân 26
ve tuizzu : ve aziz kılarsın

3-Âl-i İmrân 26
men teşâu : dilediğin kimseyi

3-Âl-i İmrân 26
ve tuzillu : ve zelil edersin

3-Âl-i İmrân 26
men teşâu : dilediğin kimseyi

3-Âl-i İmrân 26
bi yedike el hayru : hayır senin elinde

3-Âl-i İmrân 26
inne-ke : muhakkak ki sen

3-Âl-i İmrân 26
alâ kulli şey'in : her şeye

3-Âl-i İmrân 27
tûlicu el leyle : geceyi sokarsın

3-Âl-i İmrân 27
fî en nehâri : gündüzün içine

3-Âl-i İmrân 27
ve tûlicu en nehâra : ve gündüzü sokarsın

3-Âl-i İmrân 27
fî el leyli : gecenin içine

3-Âl-i İmrân 27
ve tuhricu el hayya : ve canlıyı çıkarırsın

3-Âl-i İmrân 27
min el meyyiti : ölüden

3-Âl-i İmrân 27
ve tuhricu el meyyite : ve ölüyü çıkarırsın

3-Âl-i İmrân 27
min el hayyi : canlıdan

3-Âl-i İmrân 27
ve terzuku : ve rızıklandırırsın

3-Âl-i İmrân 27
men teşâu : dilediğin kimseyi

3-Âl-i İmrân 28
lâ yettehiz : edinmesin

3-Âl-i İmrân 28
el mu'minûne : mü'minler

3-Âl-i İmrân 28
el kâfirîne : kâfirleri

3-Âl-i İmrân 28
evliyâe : dostlar

3-Âl-i İmrân 28
min dûni el mu'minîne : mü'minlerden başkasını

3-Âl-i İmrân 28
ve men yef'al : ve kim yaparsa

3-Âl-i İmrân 28
zâlike : bunu

3-Âl-i İmrân 28
fe leyse : o zaman değildir

3-Âl-i İmrân 28
fî şey'in : bir şeyde

3-Âl-i İmrân 28
illâ en tettekû : sakınmak için olması hariç

3-Âl-i İmrân 28
min-hum tukâten : onlardan korunmak

3-Âl-i İmrân 28
ve yuhazziru-kumu allâhu : ve Allah sizi sakındırır

3-Âl-i İmrân 28
nefse-hu : onun kendisi

3-Âl-i İmrân 28
ve ilâ allâhi el masîru : ve dönüş Allah'adır

3-Âl-i İmrân 29
ev tubdû-hu : veya onu açıklarsınız

3-Âl-i İmrân 29
ya'lem-hu allâhu : Allah onu bilir

3-Âl-i İmrân 29
ve ya'lemu : ve bilir

3-Âl-i İmrân 29
mâ fî es semâvâti : göklerde olan şeyleri

3-Âl-i İmrân 29
ve mâ fî el ardı : ve yerde olan şeyleri

3-Âl-i İmrân 29
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 29
alâ kulli şey'in : her şeye

3-Âl-i İmrân 30
yevme tecidu : o gün, bulur

3-Âl-i İmrân 30
kullu nefsin : her nefs, herkes

3-Âl-i İmrân 30
mâ amilet : ne yaptı ise, yaptığı şeyler,

3-Âl-i İmrân 30
ve mâ amilet : ve ne yaptı ise, yaptığı şeyler,

3-Âl-i İmrân 30
teveddu : temenni eder, dua eder, ister

3-Âl-i İmrân 30
lev enne : keşke ... olsa, ... olmasını

3-Âl-i İmrân 30
beyne-hâ : onun (kendisi ile) arasında

3-Âl-i İmrân 30
ve beyne-hû : ve onun (günahları ile) arasında

3-Âl-i İmrân 30
emeden baîden : uzak bir mesafe

3-Âl-i İmrân 30
ve yuhazziru-kum(u) allâhu : ve Allah sizi sakındırır

3-Âl-i İmrân 30
nefse-hu : nefsinden, kendisinden

3-Âl-i İmrân 30
ve allâhu raûfun : ve Allah raûf'tur, şefkatlidir, merhametlidir

3-Âl-i İmrân 30
bi el ibâdi : kullarına

3-Âl-i İmrân 31
tuhibbûne allâhe : Allah'ı seviyorsunuz

3-Âl-i İmrân 31
fe ittebiû-nî : o taktirde bana tâbî olun

3-Âl-i İmrân 31
ve yagfir lekum : ve size mağfiret eder

3-Âl-i İmrân 31
zunûbe-kum : sizin günahlarınız

3-Âl-i İmrân 31
ve allâhu gafûrun : ve Allah mağfiret eden, günahları sevaba çeviren

3-Âl-i İmrân 32
etîû allâhe : Allah'a itaat edin

3-Âl-i İmrân 32
ve er resûle : ve resûle, elçiye

3-Âl-i İmrân 32
fe in tevellev : bundan sonra , eğer, dönerlerse

3-Âl-i İmrân 32
fe inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 32
lâ yuhibbu el kâfirîne : kâfirleri sevmez

3-Âl-i İmrân 33
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 33
âdeme ve nûhan : Hazreti Âdem ve Hazreti Nuh

3-Âl-i İmrân 33
ve âle ibrâhîme : ve Hz. İbrâhîm'in ailesini

3-Âl-i İmrân 33
ve âle imrâne : ve İmrân ailesini

3-Âl-i İmrân 33
alâ el âlemîne : âlemlerin üstüne

3-Âl-i İmrân 34
zurriyyeten : zurriyyet olarak, nesil olarak

3-Âl-i İmrân 34
ve allâhu semîun : ve Allah en iyi işiten

3-Âl-i İmrân 35
iz kâlet : demişti

3-Âl-i İmrân 35
imraetu ımrâne : İmrân'ın kadını

3-Âl-i İmrân 35
nezertu leke : senin için adadım

3-Âl-i İmrân 35
fe tekabbel min-nî : artık benden kabul et

3-Âl-i İmrân 35
inne-ke : muhakkak ki sen

3-Âl-i İmrân 35
ente es semîu el alîmu : sen en iyi işiten, en iyi bilensin

3-Âl-i İmrân 36
fe lemmâ : fakat .... olunca

3-Âl-i İmrân 36
kâlet rabbi : Rabbim dedi

3-Âl-i İmrân 36
ve allâhu a'lemu : ve Allah bildi, biliyordu

3-Âl-i İmrân 36
ve leyse ez zekeru : ve erkek .... değildir

3-Âl-i İmrân 36
ke el unsâ : kız gibi

3-Âl-i İmrân 36
ve in-nî : ve muhakkak ki ben

3-Âl-i İmrân 36
semmeytu-hâ : onu isimlendirdim, adını koydum

3-Âl-i İmrân 36
meryeme : meryem

3-Âl-i İmrân 36
ve in-nî : ve muhakkak ki ben

3-Âl-i İmrân 36
uîzu-hâ bi-ke : onu sana sığındırırım, emanet ederim

3-Âl-i İmrân 36
ve zurriyyete-hâ : ve onun zurriyetini, neslini

3-Âl-i İmrân 36
min eş şeytâni er racîmi : kovulmuş şeytandan

3-Âl-i İmrân 37
fe tekabbele-hâ : böylece onu kabul etti (buyurdu)

3-Âl-i İmrân 37
bi kabûlin hasenin : güzel bir kabul ile

3-Âl-i İmrân 37
ve enbete-hâ : ve onu yetiştirdi

3-Âl-i İmrân 37
nebâten hasenen : güzel bir şekilde (yetiştirme ile)

3-Âl-i İmrân 37
ve keffele-hâ : ve ona kefil kıldı, bakmakla mükellef kıldı

3-Âl-i İmrân 37
zekeriyyâ : Zekeriyya (A.S)

3-Âl-i İmrân 37
kullemâ dehale : her girişinde

3-Âl-i İmrân 37
aleyhâ : onun yanına

3-Âl-i İmrân 37
zekeriyyâ : Zekeriyya (A.S)

3-Âl-i İmrân 37
el mihrâbe : mihrab, ibadet ettiği yer

3-Âl-i İmrân 37
vecede inde-hâ : onun yanında buldu

3-Âl-i İmrân 37
kâle yâ meryemu : ey Meryem dedi

3-Âl-i İmrân 37
ennâ leki hâzâ : bu sana nasıl, nereden

3-Âl-i İmrân 37
kâlet huve : o ... dedi

3-Âl-i İmrân 37
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 37
yerzuku : rızıklandırır

3-Âl-i İmrân 37
men yeşâu : dilediği kimseyi

3-Âl-i İmrân 38
hunâlike : orada, işte orada

3-Âl-i İmrân 38
deâ zekeriyyâ : Zekeriyya (A.S) dua etti

3-Âl-i İmrân 38
rabbe-hu : Rabbine

3-Âl-i İmrân 38
kâle rabbi : Rabbim dedi

3-Âl-i İmrân 38
heb-lî : bana bağışla

3-Âl-i İmrân 38
min ledun-ke : senin katından

3-Âl-i İmrân 38
zurriyyeten : zurriyyet, nesil

3-Âl-i İmrân 38
tayyibeten : temiz, tertemiz

3-Âl-i İmrân 38
inne-ke : muhakkak ki sen

3-Âl-i İmrân 38
semîu ed duâi : duayı işitensin

3-Âl-i İmrân 39
fe nâdet-hu el melâiketu : bunun üzerine, melekler ona nida etti

3-Âl-i İmrân 39
ve huve : ve o

3-Âl-i İmrân 39
fî el mihrâbi : mihrapta

3-Âl-i İmrân 39
enne allâhe : Allah, ... olduğunu

3-Âl-i İmrân 39
yubeşşiru-ke bi yahyâ : seni Yahya ile müjdeliyor

3-Âl-i İmrân 39
bi kelimetin min allâhi : bir kelime ile, Allah'tan

3-Âl-i İmrân 39
ve seyyiden : ve seyyid, peygamber soyundan gelen

3-Âl-i İmrân 39
ve hasûran : ve son derece nefsine hakim

3-Âl-i İmrân 39
ve nebiyyen : ve peygamber

3-Âl-i İmrân 39
min es sâlihîne : salihlerden

3-Âl-i İmrân 40
kâle rabbi : Rabbim dedi,

3-Âl-i İmrân 40
ennâ yekûnu lî : benim nasıl olur,

3-Âl-i İmrân 40
ve kad beleganiye : ve bana erişmiştir

3-Âl-i İmrân 40
el kiberu : ihtiyarlık

3-Âl-i İmrân 40
ve imraetî âkirun : ve benim kadınım kısırdır.

3-Âl-i İmrân 40
kâle kezâlike : işte böyle dedi

3-Âl-i İmrân 40
allâhu yef'alu mâ yeşâu : Allah dilediğini yapar

3-Âl-i İmrân 41
kâle : dedi

3-Âl-i İmrân 41
âyeten : bir delil, alâmet, işaret

3-Âl-i İmrân 41
kâle : dedi

3-Âl-i İmrân 41
âyetu-ke : senin delilin, alâmetin, işaretin

3-Âl-i İmrân 41
ellâ tukellime en nâse : insanlarla konuşmaman

3-Âl-i İmrân 41
selâsete eyyâmin : üç gün(ler)

3-Âl-i İmrân 41
illâ remzan : rumuzdan (işaretten) başka

3-Âl-i İmrân 41
ve uzkur rabbe-ke : ve Rabbini zikret

3-Âl-i İmrân 41
kesîran : çok

3-Âl-i İmrân 41
ve sebbih : ve tesbih et

3-Âl-i İmrân 41
bi el aşiyyi ve el ibkâri : akşam ve sabah

3-Âl-i İmrân 42
ve iz kâlet : ve demişdi

3-Âl-i İmrân 42
el melâiketu : melekler

3-Âl-i İmrân 42
yâ meryemu : ey Meryem

3-Âl-i İmrân 42
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 42
estafâ-ki : seni seçti

3-Âl-i İmrân 42
ve tahhare-ki : ve seni temizledi, tertemiz yarattı

3-Âl-i İmrân 42
ve estafâ-ki : ve seni seçti

3-Âl-i İmrân 42
alâ nisâi el âlemîne : âlemlerin kadınları üzerin

3-Âl-i İmrân 43
yâ meryemu : ey Meryem

3-Âl-i İmrân 43
ve uscudî : ve secde et

3-Âl-i İmrân 43
ve irkai mea er râkiîne : ve rükû edenlerle birlikte rükû et

3-Âl-i İmrân 44
zâlike : işte bu

3-Âl-i İmrân 44
min enbâi : haberlerinden

3-Âl-i İmrân 44
el gaybi : gayb

3-Âl-i İmrân 44
nûhî-hi ileyke : onu sana vahyediyoruz

3-Âl-i İmrân 44
ve mâ kunte : ve sen ... değildin

3-Âl-i İmrân 44
ledey-him : onların yanında

3-Âl-i İmrân 44
iz yulkûne : attıkları zaman

3-Âl-i İmrân 44
eklâme-hum : kalemleri

3-Âl-i İmrân 44
eyyu-hum : onların hangisi

3-Âl-i İmrân 44
yekfulu meryeme : Meryem'e kefil olacak, bakımını üstlenecek

3-Âl-i İmrân 44
ve mâ kunte : ve sen ... değildin

3-Âl-i İmrân 44
ledey-him : onların yanında

3-Âl-i İmrân 44
iz yahtesımûne : onlar tartışıyorlar

3-Âl-i İmrân 45
iz kâlet : demiş(ler)di

3-Âl-i İmrân 45
melâiketu : melekler

3-Âl-i İmrân 45
yâ meryemu : ey Meryem

3-Âl-i İmrân 45
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 45
yubeşşiru-ki : seni müjdeliyor

3-Âl-i İmrân 45
bi kelimetin : bir kelime ile

3-Âl-i İmrân 45
el mesîhu îsebnu meryeme : Mesih Meryemoğlu İsa

3-Âl-i İmrân 45
vecîhan : şerefli, itibarlı

3-Âl-i İmrân 45
fî ed dunyâ ve el âhıreti : dünyada ve ahirette

3-Âl-i İmrân 45
ve min el mukarrebîne : ve (Allah'a) yakın olanlardan

3-Âl-i İmrân 46
ve yukellimu en nâse : ve insanlarla konuşacak

3-Âl-i İmrân 46
fî el mehdi : beşikte

3-Âl-i İmrân 46
ve kehlen : ve yetişkinlik çağı

3-Âl-i İmrân 46
ve min es sâlihîne : ve salihlerden, salâha erenlerden

3-Âl-i İmrân 47
kâlet rabbi : Rabbim dedi

3-Âl-i İmrân 47
ennâ yekûnu : nasıl olur

3-Âl-i İmrân 47
lî veledun : benim çocuğum

3-Âl-i İmrân 47
ve lem yemses-nî : ve bana dokunmadı

3-Âl-i İmrân 47
beşerun : bir beşer, insan

3-Âl-i İmrân 47
kâle : dedi

3-Âl-i İmrân 47
kezâliki : işte böyle, bunun gibi

3-Âl-i İmrân 47
mâ yeşâu : dilediği şey

3-Âl-i İmrân 47
izâ kadâ emren : bir emrin (işin) olmasını takdir ettiği zaman

3-Âl-i İmrân 47
fe innemâ : sadece

3-Âl-i İmrân 47
yekûlu lehu : ona der

3-Âl-i İmrân 47
fe yekûnu : o hemen olur

3-Âl-i İmrân 48
ve yuallimu-hu : ve ona öğretecek

3-Âl-i İmrân 48
el kitâbe : kitabı

3-Âl-i İmrân 48
ve el hikmete : ve hikmeti

3-Âl-i İmrân 48
ve et tevrâte ve el incîle : ve Tevrat'ı ve İncil'i

3-Âl-i İmrân 49
ve resûlen : ve resûl, elçi olarak

3-Âl-i İmrân 49
ilâ benî isrâîle : İsrailoğulları'na

3-Âl-i İmrân 49
en-nî : muhakkak ki ben

3-Âl-i İmrân 49
âyetin : ayet, mucize(ler)

3-Âl-i İmrân 49
en-nî ehluku : ben gerçekten yaparım

3-Âl-i İmrân 49
lekum : sizin için, size

3-Âl-i İmrân 49
min et tîni : nemli topraktan

3-Âl-i İmrân 49
ke hey'eti : heykeli gibi, taslağı, benzeri

3-Âl-i İmrân 49
et tayri : kuş

3-Âl-i İmrân 49
fe enfuhu : sonra üflerim

3-Âl-i İmrân 49
fe yekûnu : o zaman o olur

3-Âl-i İmrân 49
ve ubriu : ve iyileştiririm

3-Âl-i İmrân 49
ekmehe : doğuştan kör olanı

3-Âl-i İmrân 49
ve el ebrasa : ve abraş hastalığı (ciltte alaca hastalığı)

3-Âl-i İmrân 49
ve uhyî el mevtâ : ve ölüyü diriltirim

3-Âl-i İmrân 49
ve unebbiu-kum : ve size haber veririm

3-Âl-i İmrân 49
bi mâ te'kulûne : yediğiniz şeyleri

3-Âl-i İmrân 49
ve mâ teddehırûne : ve biriktirdiğiniz şeyleri

3-Âl-i İmrân 49
inne : muhakkak ki

3-Âl-i İmrân 49
fî zâlike : bunlarda

3-Âl-i İmrân 49
le âyeten : elbette ayetler, deliller

3-Âl-i İmrân 49
lekum : sizin için

3-Âl-i İmrân 49
mu'minîne : mü'minler, îmân edenler

3-Âl-i İmrân 50
ve musaddikan : ve tastik edici olan, tastik eden

3-Âl-i İmrân 50
beyne yedeyye : ellerim arasında, önümde

3-Âl-i İmrân 50
min et tevrâti : Tevrat'tan

3-Âl-i İmrân 50
ve li uhılle lekum : ve size helâl kılmak için

3-Âl-i İmrân 50
ba'da ellezî : bazı şeyleri ki

3-Âl-i İmrân 50
hurrime : haram kılındı

3-Âl-i İmrân 50
aleykum : sizin üzerinize, size

3-Âl-i İmrân 50
ve ci'tu-kum bi : ve geldim, getirdim

3-Âl-i İmrân 50
âyetin : âyet, mucize, delil

3-Âl-i İmrân 50
fe ittekû allâhe : artık Allah'a karşı takva sahibi olun

3-Âl-i İmrân 50
ve etîû-ni : ve bana itaat ediniz

3-Âl-i İmrân 51
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 51
ve rabbu-kum : ve sizin Rabbiniz

3-Âl-i İmrân 52
fe lemmâ : fakat, ... olunca

3-Âl-i İmrân 52
ehassa îsâ : Hz Îsâ hissetti

3-Âl-i İmrân 52
el kufre : küfür, inkâr etme

3-Âl-i İmrân 52
kâle : dedi

3-Âl-i İmrân 52
men ensârî : benim yardıcılarım kimlerdir

3-Âl-i İmrân 52
kâle el havâriyyûne : havariler dedi

3-Âl-i İmrân 52
ensâru allâhi : Allah'ın yardımcıları

3-Âl-i İmrân 52
âmennâ bi allâhi : biz Allah'a âmenû olduk, îmân ettik

3-Âl-i İmrân 52
ve eşhed : ve şahit ol

3-Âl-i İmrân 52
bi ennâ : bizim ... olduğumuza

3-Âl-i İmrân 52
muslimûne : teslim olanlar

3-Âl-i İmrân 53
rabbe-nâ : Rabbimiz

3-Âl-i İmrân 53
âmennâ : biz îmân ettik

3-Âl-i İmrân 53
enzelte : sen indirdin

3-Âl-i İmrân 53
ve itteba'nâ : ve biz tâbî olduk

3-Âl-i İmrân 53
resûle : resûl, elçi

3-Âl-i İmrân 53
fe uktubnâ : artık, bizi yaz

3-Âl-i İmrân 53
mea eş şâhidîne : şahit olanlarla birlikte, beraber

3-Âl-i İmrân 54
ve mekerû : ve hile yaptılar, tuzak kurdular

3-Âl-i İmrân 54
ve mekere allâhu : ve Allah'ın tuzağı

3-Âl-i İmrân 54
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 54
el mâkirîne : hile yapanlar, tuzak kuranlar

3-Âl-i İmrân 55
iz kâle allâhu : Allah (şöyle) buyurmuştu

3-Âl-i İmrân 55
muteveffî-ke : seni vefat ettirecek olan

3-Âl-i İmrân 55
ve râfiu-ke : ve seni yükseltecek olan

3-Âl-i İmrân 55
ileyye : bana, kendime

3-Âl-i İmrân 55
ve mutahhiru-ke : ve seni temizleyecek olan

3-Âl-i İmrân 55
min ellezîne : o kimselerden, onlardan

3-Âl-i İmrân 55
keferû : inkâr ettiler

3-Âl-i İmrân 55
ve câilu : ve kılacak olan

3-Âl-i İmrân 55
ellezîne : o kimseler, onlar

3-Âl-i İmrân 55
ittebeû-ke : sana tâbî oldular

3-Âl-i İmrân 55
fevka : üstün

3-Âl-i İmrân 55
ellezîne : o kimseler

3-Âl-i İmrân 55
keferû : inkâr ettiler

3-Âl-i İmrân 55
ilâ yevmil kıyâmeti : kıyâmet gününe kadar

3-Âl-i İmrân 55
summe : sonra

3-Âl-i İmrân 55
ileyye : bana

3-Âl-i İmrân 55
merciu-kum : sizin dönüşünüz

3-Âl-i İmrân 55
fe ahkumu : o zaman, ben hüküm vereceğim

3-Âl-i İmrân 55
beyne-kum : sizin aranızda

3-Âl-i İmrân 55
fî-hi tahtelifûne : hakkında ihtilâf ettiğiniz, ayrılığa düştüğünüz

3-Âl-i İmrân 56
fe emma : artık, fakat öyle ise

3-Âl-i İmrân 56
ellezîne : o kimseler, onlar

3-Âl-i İmrân 56
keferû : inkâr ettiler

3-Âl-i İmrân 56
fe uazzibu-hum : o taktirde onlara azap edeceğim

3-Âl-i İmrân 56
azâben şedîden : şiddetli azap

3-Âl-i İmrân 56
fî ed dunyâ : dünyada

3-Âl-i İmrân 56
ve el âhıreti : ve ahirette

3-Âl-i İmrân 56
ve mâ lehum : ve onlar için, onların yoktur

3-Âl-i İmrân 56
min nâsirîne : (yardımcılardan) bir yardımcı

3-Âl-i İmrân 57
ve emmâ : ve lakin, fakat

3-Âl-i İmrân 57
ellezîne : o kimseler

3-Âl-i İmrân 57
âmenû : âmenû olan (ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dileyen)

3-Âl-i İmrân 57
ve amilû es sâlihâti : ve nefsi tezkiye edici amel yaptılar

3-Âl-i İmrân 57
fe : o taktirde, öyle ise

3-Âl-i İmrân 57
yuveffî-him : onlara ödenir

3-Âl-i İmrân 57
ucûre-hum : onların ecirleri, mükâfaatları

3-Âl-i İmrân 57
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 57
ez zâlimîne : zâlimler, haksızlık edenler

3-Âl-i İmrân 58
zâlike : bu, işte bu

3-Âl-i İmrân 58
netlû-hu : onu tilâvet ediyoruz, okuyoruz

3-Âl-i İmrân 58
aleyke : sana, senin üzerine

3-Âl-i İmrân 58
minel âyâti : ...dan, âyetler, kanıtlar, deliller

3-Âl-i İmrân 58
vez zikri : ve, öğüt, Kur'ân, zikir

3-Âl-i İmrân 58
el hakîmi : hikmetli

3-Âl-i İmrân 59
inne : muhakkak ki

3-Âl-i İmrân 59
mesele : misal, örnek, durum

3-Âl-i İmrân 59
inde allâhi : Allah'ın indinde, nezdinde, yanında

3-Âl-i İmrân 59
ke meseli : misali, durumu gibi

3-Âl-i İmrân 59
âdeme : Hz. Âdem

3-Âl-i İmrân 59
summe : sonra

3-Âl-i İmrân 59
kâle : dedi, buyurdu

3-Âl-i İmrân 59
lehu kun : ona 'ol' dedi

3-Âl-i İmrân 59
fe yekûnu : o zaman, böylece o olur

3-Âl-i İmrân 60
el hakku : hak, gerçek

3-Âl-i İmrân 60
min rabbi-ke : senin Rabb'inden

3-Âl-i İmrân 60
fe lâ tekun : öyleyse sen olma

3-Âl-i İmrân 60
min el mumterîne : şüphe edenlerden

3-Âl-i İmrân 61
fe men : o zaman, artık kim

3-Âl-i İmrân 61
hâcce-ke : seninle tartıştı

3-Âl-i İmrân 61
mâ câe-ke : sana gelen şey

3-Âl-i İmrân 61
min el ilmi : ilimden

3-Âl-i İmrân 61
fe kul : o zaman de, söyle

3-Âl-i İmrân 61
teâlev : gelin

3-Âl-i İmrân 61
ned'u : çağıralım, davet edelim

3-Âl-i İmrân 61
ebnâe-nâ : bizim oğullarımız

3-Âl-i İmrân 61
ve ebnâe-kum : ve sizin oğullarınız

3-Âl-i İmrân 61
ve nisâe-nâ : ve bizim kadınlarımız

3-Âl-i İmrân 61
ve nisâe-kum : ve sizin kadınlarınız

3-Âl-i İmrân 61
ve enfuse-nâ : ve kendimiz, bizler

3-Âl-i İmrân 61
ve enfuse-kum : ve sizler

3-Âl-i İmrân 61
summe : sonra

3-Âl-i İmrân 61
nebtehil : dua edelim

3-Âl-i İmrân 61
fe nec'al : o zaman, böylece kılalım

3-Âl-i İmrân 61
la'nete allâhi : Allah'ın lânetini

3-Âl-i İmrân 61
alâ el kâzibîne : yalancıların üzerine

3-Âl-i İmrân 62
inne : muhakkak ki

3-Âl-i İmrân 62
le huve : gerçekten o

3-Âl-i İmrân 62
el kasasu el hakku : hak kısas, gerçek olay

3-Âl-i İmrân 62
ve mâ min : ve ...'dan yoktur

3-Âl-i İmrân 62
ve inne allâhe : ve muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 62
le huve : gerçekten o

3-Âl-i İmrân 62
el azîzu : üstün, aziz

3-Âl-i İmrân 62
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

3-Âl-i İmrân 63
fe in tevellev : buna rağmen dönerlerse

3-Âl-i İmrân 63
fe inne allâhe : o zaman muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 63
bi el mufsidîne : fesad çıkaranları, bozguncuları

3-Âl-i İmrân 64
yâ ehle el kitâbi : ey kitap ehli (yahudiler ve hristiyanlar)

3-Âl-i İmrân 64
teâlev : gelin

3-Âl-i İmrân 64
ilâ kelimetin : bir kelimeye, bir söze

3-Âl-i İmrân 64
sevâin : eşit, müsavi, aynı, bir

3-Âl-i İmrân 64
beyne-nâ : bizim aramızda

3-Âl-i İmrân 64
ve beyne-kum : ve sizin aranızda

3-Âl-i İmrân 64
ellâ na'bude : kul olmayalım

3-Âl-i İmrân 64
illâ allâhe : Allah'dan başka

3-Âl-i İmrân 64
ve lâ nuşrike : ve şirk, ortak koşmayalım

3-Âl-i İmrân 64
bi-hî şey'en : ona bir şeyi

3-Âl-i İmrân 64
ve lâ yettehize : ve edinmeyelim

3-Âl-i İmrân 64
ba'den : bazıları

3-Âl-i İmrân 64
erbâben : Rab'ler

3-Âl-i İmrân 64
fe in tevellev : bundan sonra eğer, dönerse

3-Âl-i İmrân 64
fe kûlû : o zaman deyiniz, söyleyiniz

3-Âl-i İmrân 64
uşhedû : şahit olun

3-Âl-i İmrân 64
bi ennâ : bizim ... olduğumuza

3-Âl-i İmrân 64
muslimûne : müslümanlar, teslim olanlar

3-Âl-i İmrân 65
yâ ehle el kitâbi : ey ehli kitap (yahudiler, hristiyanlar)

3-Âl-i İmrân 65
lime : niçin, nasıl

3-Âl-i İmrân 65
tuhâccûne : tartışıyorsunuz

3-Âl-i İmrân 65
fî ibrâhîme : İbrâhîm hakkında

3-Âl-i İmrân 65
ve mâ unzilet : ve indirilmedi

3-Âl-i İmrân 65
et tevrâtu ve el incîlu : Tevrat ve İncil

3-Âl-i İmrân 65
e fe lâ ta'kılûne : hâlâ akıl etmiyor musunuz,

3-Âl-i İmrân 66
hâ entum : işte siz

3-Âl-i İmrân 66
hâcectum : tartıştınız

3-Âl-i İmrân 66
fî mâ lekum bihî : onun hakkında sizin ..... yoktur

3-Âl-i İmrân 66
fe lime tuhâccûne : artık siz niçin tartışıyorsunuz,

3-Âl-i İmrân 66
fî mâ leyse lekum : onun hakkında sizin ..... yoktur

3-Âl-i İmrân 66
vallâhu ya'lemu : ve Allah bilir

3-Âl-i İmrân 66
ve entum : ve siz

3-Âl-i İmrân 66
lâ ta'lemûne : bilmiyorsunuz, bilmezsiniz

3-Âl-i İmrân 67
mâ kâne : olmadı

3-Âl-i İmrân 67
yahûdiyyen : yahudi

3-Âl-i İmrân 67
ve lâ nasrâniyyen : ve hristiyan olmadı

3-Âl-i İmrân 67
ve lâkin kâne : ve lâkin, fakat ... oldu

3-Âl-i İmrân 67
hanîfen : Allah'ın tek oluşuna, ölmeden önce ruhun O'na ulaşmasının ve Allah'a teslim olmanın farz olduğuna inanan

3-Âl-i İmrân 67
muslimen : Allah'a teslim olan, müslüman

3-Âl-i İmrân 67
ve mâ kâne : ve olmadı

3-Âl-i İmrân 67
min el muşrikîne : müşriklerden, (Allah'a) eş, ortak koşanlardan

3-Âl-i İmrân 68
inne evlâ en nâsi : muhakkak ki insanların en yakın olanı

3-Âl-i İmrân 68
bi ibrâhîme : Hz. İbrâhîm'e

3-Âl-i İmrân 68
le ellezîne : elbette onlar

3-Âl-i İmrân 68
ittebeû-hu : ona tâbî oldular

3-Âl-i İmrân 68
ve hâza en nebiyyu : ve bu peygamber

3-Âl-i İmrân 68
ve ellezîne : ve onlar

3-Âl-i İmrân 68
âmenû : âmenû oldular

3-Âl-i İmrân 68
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 68
veliyyu : veli, dost

3-Âl-i İmrân 68
mu'minîne : mü'minler

3-Âl-i İmrân 69
veddet : diledi

3-Âl-i İmrân 69
tâifetun : taife, bir grup, topluluk

3-Âl-i İmrân 69
min ehli el kitâbi : kitap ehlinden, kitap verilenlerden, yahudiler ve hristiyanlardan

3-Âl-i İmrân 69
lev : şayet, ise, keşke olsa

3-Âl-i İmrân 69
yudillûne-kum : sizi dalâlete düşürür

3-Âl-i İmrân 69
ve mâ yudıllûne : ve düşüremezler

3-Âl-i İmrân 69
illâ enfuse-hum : kendilerinden başkasını

3-Âl-i İmrân 69
ve mâ yeş'urûne : ve farkında değiller

3-Âl-i İmrân 70
yâ ehle el kitâbi : ey kitap ehli, kitap sahipleri, kitab verilenler

3-Âl-i İmrân 70
lime tekfurûne : niçin, inkâr ediyorsunuz

3-Âl-i İmrân 70
ve entum : ve siz

3-Âl-i İmrân 70
teşhedûne : şahit oluyorsunuz, görüyorsunuz

3-Âl-i İmrân 71
ya ehle el kitâbi : ey kitap ehli, kitap sahipleri

3-Âl-i İmrân 71
lime telbisûne : niçin, karıştırıyorsunuz

3-Âl-i İmrân 71
el hakka bi el bâtılı : hakkı (gerçeği), batıl (boş şeyler) ile

3-Âl-i İmrân 71
ve tektumûne : ve gizliyorsunu

3-Âl-i İmrân 71
el hakka : hakkı, gerçeği

3-Âl-i İmrân 71
ve entum : ve siz

3-Âl-i İmrân 71
ta'lemûne : biliyorsunuz

3-Âl-i İmrân 72
ve kâlet : ve dedi

3-Âl-i İmrân 72
tâifetun : tâife, bir grup, topluluk

3-Âl-i İmrân 72
min ehli el kitâbi : kitap ehlinden, kitap verilenlerden

3-Âl-i İmrân 72
bi ellezî : ona ki, ona

3-Âl-i İmrân 72
unzile : indirildi

3-Âl-i İmrân 72
alâ ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 72
âmenû : îmân ettiler, âmenû oldular

3-Âl-i İmrân 72
veche en nehâri : gündüz

3-Âl-i İmrân 72
ve ukfurû : ve inkâr edin

3-Âl-i İmrân 72
lealle-hum : umulur ki böylece onlar

3-Âl-i İmrân 72
yerciûne : dönerler

3-Âl-i İmrân 73
ve lâ tu'minû : inanmayın, îmân etmeyin

3-Âl-i İmrân 73
illâ li men : o kimseden başka

3-Âl-i İmrân 73
tebia dîne-kum : sizin dîninize tâbî oldu, uydu

3-Âl-i İmrân 73
inne el hudâ : muhakkak ki hidayet (Allah'a ulaşmak)

3-Âl-i İmrân 73
en yu'tâ : verilmesi

3-Âl-i İmrân 73
ehadun : bir kimse, bir başkası

3-Âl-i İmrân 73
misle : benzer

3-Âl-i İmrân 73
ev yuhâccû-kum : yoksa onlar sizinle çekişiyorlar mı

3-Âl-i İmrân 73
inde rabbi-kum : Rabbiniz'in huzurunda

3-Âl-i İmrân 73
inne el fadla : muhakkak ki fazilet

3-Âl-i İmrân 73
bi yedi allâhi : Allah'ın elinde

3-Âl-i İmrân 73
men yeşâu : dilediği kimseye, dilediğine

3-Âl-i İmrân 73
ve allâhu vâsiun : ve Allah Vâsi'dir (ilmi geniştir, herşeyi kapsar)

3-Âl-i İmrân 74
bi rahmeti-hî : rahmetini

3-Âl-i İmrân 74
men yeşâu : dilediği kimse, dilediğine

3-Âl-i İmrân 74
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 74
zû el fadli : fazl sahibi

3-Âl-i İmrân 74
el azîmi : büyük

3-Âl-i İmrân 75
ve min : ve ...den, ...dan

3-Âl-i İmrân 75
ehli el kitâbi : kitap ehli, kitap sahipleri

3-Âl-i İmrân 75
men : kimse, kimseler

3-Âl-i İmrân 75
in te'menhu : eğer onu, ona emanet etsen

3-Âl-i İmrân 75
yueddihî : onu iade eder, geri verir

3-Âl-i İmrân 75
ileyke : sana

3-Âl-i İmrân 75
ve minhum : ve onlardan

3-Âl-i İmrân 75
men : kimse, kimseler

3-Âl-i İmrân 75
in te'menhu : eğer onu, ona emanet etsen

3-Âl-i İmrân 75
lâ yueddihî : iade etmez, geri vermez, onu

3-Âl-i İmrân 75
ileyke : sana

3-Âl-i İmrân 75
illâ mâ dumte : ancak, devamlı olmadıkça

3-Âl-i İmrân 75
aleyhi kâimen : onun üzerine, dikilici, ayakta durucu

3-Âl-i İmrân 75
zâlike : işte bu

3-Âl-i İmrân 75
bi ennehum : hiç şüphesiz onların

3-Âl-i İmrân 75
leyse aleynâ : değildir, bizim üzerimize, bize

3-Âl-i İmrân 75
fî el ummiyyîne : okuma yazma bilmeyenler, ümmîler hakkında

3-Âl-i İmrân 75
sebîlun : bir yol, sorumluluk

3-Âl-i İmrân 75
ve yekûlûne : ve diyorlar

3-Âl-i İmrân 75
el kezibe : yalan söyledi

3-Âl-i İmrân 75
ve hum : ve onlar

3-Âl-i İmrân 75
ya'lemûne : biliyorlar

3-Âl-i İmrân 76
belâ : hayır, öyle değil

3-Âl-i İmrân 76
men : kim

3-Âl-i İmrân 76
evfâ : vefa etti, ifa etti, yerine getirdi

3-Âl-i İmrân 76
ve ittekâ : ve takva sahibi oldu

3-Âl-i İmrân 76
fe inne allâhe : o zaman, o taktirde muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 76
el muttekîne : takva sahipleri

3-Âl-i İmrân 77
inne ellezîne : muhakkak ki onlar

3-Âl-i İmrân 77
yeşterûne : satarlar

3-Âl-i İmrân 77
ve eymâni-him : ve yeminlerini

3-Âl-i İmrân 77
semenen kalîlen : az bir değer

3-Âl-i İmrân 77
ulâike : işte onlar

3-Âl-i İmrân 77
lehum : onlar için

3-Âl-i İmrân 77
fî el âhırati : ahirette

3-Âl-i İmrân 77
ve lâ yukellimu-hum : ve onlarla konuşmayacak,

3-Âl-i İmrân 77
ve lâ yenzuru : ve nazar etmeyecek, bakmayacak

3-Âl-i İmrân 77
ileyhim : onlara

3-Âl-i İmrân 77
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

3-Âl-i İmrân 77
ve lâ yuzekkî-him : ve onları temize çıkarmayacak

3-Âl-i İmrân 77
ve lehum : ve onlar için

3-Âl-i İmrân 77
azâbun elîmun : elim azap, acı azap

3-Âl-i İmrân 78
ve inne : ve muhakkak ki

3-Âl-i İmrân 78
le ferîkan : bir grup mutlaka

3-Âl-i İmrân 78
yelvûne : eğip bükerler

3-Âl-i İmrân 78
elsinete-hum : dillerini

3-Âl-i İmrân 78
bi el kitâbi : Kitab'?

3-Âl-i İmrân 78
li tahsebû-hu : sizin onu zannetmeniz için

3-Âl-i İmrân 78
min el kitâbi : Kitab'dan

3-Âl-i İmrân 78
ve mâ huve : ve o değildir

3-Âl-i İmrân 78
min el kitâbi : Kitab'dan

3-Âl-i İmrân 78
ve yekûlûne : ve derler

3-Âl-i İmrân 78
huve : o

3-Âl-i İmrân 78
ve mâ huve : ve o değildir

3-Âl-i İmrân 78
ve yekûlûne : ve derler

3-Âl-i İmrân 78
el kezibe : yalan

3-Âl-i İmrân 78
ve hum : ve onlar

3-Âl-i İmrân 78
ya'lemûne : biliyorlar, bilirler

3-Âl-i İmrân 79
mâ kâne : olmadı, olmaz, olamaz

3-Âl-i İmrân 79
li beşerin : bir insan için

3-Âl-i İmrân 79
en yu'tiye-hu allâhu : Allah ona vermesi

3-Âl-i İmrân 79
el kitâbe : kitap

3-Âl-i İmrân 79
ve el hukme : ve hikmet

3-Âl-i İmrân 79
ve en nubuvvete : ve nebilik, peygamberlik

3-Âl-i İmrân 79
summe : sonra

3-Âl-i İmrân 79
yekûle : der

3-Âl-i İmrân 79
li en nâsi : insanlara

3-Âl-i İmrân 79
ıbâden : kul

3-Âl-i İmrân 79
ve lâkin : ve lâkin, fakat

3-Âl-i İmrân 79
rabbâniyyîne : kendini Rabb'e adamış

3-Âl-i İmrân 79
tuallimûne el kitâbe : siz kitabı öğretiyorsunuz

3-Âl-i İmrân 79
ve bimâ : ve sebebiyle, ...'den dolayı

3-Âl-i İmrân 79
tedrusûne : tedris ediyorsunuz, öğreniyorsunuz

3-Âl-i İmrân 80
ve lâ ye'mure-kum : ve size emretmez

3-Âl-i İmrân 80
en tettehizû : edinmenizi

3-Âl-i İmrân 80
el melâikete : melekleri

3-Âl-i İmrân 80
ve en nebiyyîne : ve peygamberleri

3-Âl-i İmrân 80
erbâben : rab'ler, tanrılar

3-Âl-i İmrân 80
e ye'muru-kum : size emreder mi

3-Âl-i İmrân 80
bi el kufri : küfrü, inkârı

3-Âl-i İmrân 80
ba'de : sonra

3-Âl-i İmrân 80
iz entum : siz ... olduğunuz zaman

3-Âl-i İmrân 80
muslimûne : müslümanlar, Allah'a teslim olanlar

3-Âl-i İmrân 81
ve iz ehaze allâhu : ve Allah aldığı zaman

3-Âl-i İmrân 81
nebiyyîne : peygamberler

3-Âl-i İmrân 81
lemâ : olduğu zaman

3-Âl-i İmrân 81
âteytu-kum : size verdim

3-Âl-i İmrân 81
ve hikmetin : ve hikmet

3-Âl-i İmrân 81
summe : sonra

3-Âl-i İmrân 81
câe-kum : size geldi

3-Âl-i İmrân 81
resûlun : resûl

3-Âl-i İmrân 81
mea-kum : sizinle beraber

3-Âl-i İmrân 81
le tu'minunne bi-hî : mutlaka ona îmân edeceksiniz

3-Âl-i İmrân 81
ve le tensurunne-hu : ve mutlaka ona yardım edeceksiniz

3-Âl-i İmrân 81
kâle : dedi, söyledi

3-Âl-i İmrân 81
e akrartum : ikrar ettiniz mi, kabul ettiniz mi

3-Âl-i İmrân 81
ve ehaztum : ve aldınız

3-Âl-i İmrân 81
kâle : dedi

3-Âl-i İmrân 81
fe eşhedû : o zaman, öyle ise, şahit olun

3-Âl-i İmrân 81
ve ene mea-kum : ve ben, sizinle beraberim

3-Âl-i İmrân 81
min eş şâhidîne : şahitlerden

3-Âl-i İmrân 82
fe : artık

3-Âl-i İmrân 82
men : kim

3-Âl-i İmrân 82
tevellâ : yüz çevirir, döner

3-Âl-i İmrân 82
ba'de zâlike : bundan sonra

3-Âl-i İmrân 82
fe ulâike : işte onlar

3-Âl-i İmrân 82
hum el fâsikûne : onlar fâsıklar, fıska düşenler

3-Âl-i İmrân 83
e fe gayre : hâlâ başkasını mı

3-Âl-i İmrân 83
yebgûne : arıyorlar, istiyorlar

3-Âl-i İmrân 83
ve lehû : ve ona

3-Âl-i İmrân 83
esleme : teslim oldu

3-Âl-i İmrân 83
men : kim varsa

3-Âl-i İmrân 83
fî es semâvâti : semâlarda, göklerde

3-Âl-i İmrân 83
ve el ardı : ve yeryüzünde

3-Âl-i İmrân 83
ve kerhen : ve istemeyerek

3-Âl-i İmrân 83
ve ileyhi : ve ona

3-Âl-i İmrân 83
yurceûne : geri döndürülecekler

3-Âl-i İmrân 84
âmennâ : biz îmân ettik

3-Âl-i İmrân 84
ve mâ unzile : ve indirilen şeye

3-Âl-i İmrân 84
aleynâ : bize

3-Âl-i İmrân 84
ve mâ unzile : ve indirilen şeye

3-Âl-i İmrân 84
alâ ibrâhîme : İbrâhîm (A.S)'a

3-Âl-i İmrân 84
ve ismâîle : ve İsmâil (A.S)'a

3-Âl-i İmrân 84
ve ishâka : ve İshâk (A.S)'a

3-Âl-i İmrân 84
ve ya'kûbe : ve Yâkub (A.S)'a

3-Âl-i İmrân 84
ve el esbâtı : ve Yâkupoğulları'na

3-Âl-i İmrân 84
ve mâ ûtiye : ve verilen şeye

3-Âl-i İmrân 84
ve îsâ : ve Hz. Îsâ

3-Âl-i İmrân 84
ve en nebiyyûne : ve nebiler, peygamberler

3-Âl-i İmrân 84
lâ nuferriku : ayırdetmeyiz

3-Âl-i İmrân 84
beyne ehadin : aralarından birini

3-Âl-i İmrân 84
ve nahnu : ve biz

3-Âl-i İmrân 84
lehu : ona

3-Âl-i İmrân 84
muslimûne : teslim olanlar

3-Âl-i İmrân 85
ve men : ve kim

3-Âl-i İmrân 85
yebtegi : arar, ister

3-Âl-i İmrân 85
gayre el islâmi : İslâm'dan başka

3-Âl-i İmrân 85
dînen : bir dîn

3-Âl-i İmrân 85
fe len yukbele : o taktirde asla kabul olunmaz

3-Âl-i İmrân 85
ve huve : ve o

3-Âl-i İmrân 85
fî el âhireti : ahirette

3-Âl-i İmrân 85
min el hâsirîne : hüsranda olanlardan

3-Âl-i İmrân 86
keyfe : nasıl

3-Âl-i İmrân 86
yehdi allâhu : Allah hidayet eder

3-Âl-i İmrân 86
kavmen : kavim, topluluk

3-Âl-i İmrân 86
keferû : inkâr ettiler, kâfir oldu

3-Âl-i İmrân 86
ba'de îmâni-him : îmânlarından sonra

3-Âl-i İmrân 86
ve şehidû : ve şahit oldular

3-Âl-i İmrân 86
enne er resûle : resûlün ... olduğuna

3-Âl-i İmrân 86
ve câe-hum : ve onlara geldi

3-Âl-i İmrân 86
el beyyinâtu : beyyineler, açık deliller kanıtlar, belgeler, ispat vasıtaları

3-Âl-i İmrân 86
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 86
lâ yehdi : hidayete erdirmez

3-Âl-i İmrân 86
el kavme ez zâlimîne : zalimler kavmi

3-Âl-i İmrân 87
ulâike : işte onlar

3-Âl-i İmrân 87
cezâu-hum : onların cezası

3-Âl-i İmrân 87
enne aleyhim : onların üzerine olması

3-Âl-i İmrân 87
la'nete allâhi : Allah'ın lâneti

3-Âl-i İmrân 87
ve el melâiketi : ve melekler

3-Âl-i İmrân 87
ve en nâsi : ve insanlar

3-Âl-i İmrân 87
ecmaîne : topluca, hepsi, bütün

3-Âl-i İmrân 88
hâlidîne fîhâ : onun içinde ebedi kalacak olanlar

3-Âl-i İmrân 88
lâ yuhaffefu : hafifletilmez

3-Âl-i İmrân 88
el azâbu : azap

3-Âl-i İmrân 88
ve lâ hum yunzarûne : ve onlara nazar edilmez, bakılmaz

3-Âl-i İmrân 89
illâ ellezîne : ... olanlar hariç

3-Âl-i İmrân 89
min ba'di zâlike : bundan sonra

3-Âl-i İmrân 89
ve aslehû : ve ıslâh oldular, nefslerini tezkiye ettiler

3-Âl-i İmrân 89
fe inne allâhe : o taktirde muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 90
inne ellezîne : muhakkak ki onlar

3-Âl-i İmrân 90
keferû : inkâr ettiler

3-Âl-i İmrân 90
ba'de îmâni-him : îmânlarından sonra

3-Âl-i İmrân 90
summe : sonra

3-Âl-i İmrân 90
ezdâdû : arttırdılar

3-Âl-i İmrân 90
len tukbele : asla kabul olunmaz

3-Âl-i İmrân 90
tevbetu-hum : onların tövbeleri

3-Âl-i İmrân 90
ve ulâike : ve onlar

3-Âl-i İmrân 90
hum ed dâllûne : onlar dalâlette olanlardır

3-Âl-i İmrân 91
inne ellezîne : muhakkak ki onlar

3-Âl-i İmrân 91
keferû : inkâr ettiler

3-Âl-i İmrân 91
ve mâtû : ve öldüler

3-Âl-i İmrân 91
ve hum : ve onlar

3-Âl-i İmrân 91
fe len yukbele : artık asla kabul olunmaz

3-Âl-i İmrân 91
min ehadi-him : onların birinden, hiç birinden

3-Âl-i İmrân 91
mil'u el ardı : yeryüzü dolusu

3-Âl-i İmrân 91
zeheben : altın

3-Âl-i İmrân 91
ve lev iftedâ bi-hî : ve onu fidye olarak verse

3-Âl-i İmrân 91
ulâike : işte onlar

3-Âl-i İmrân 91
lehum : onlar için vardır

3-Âl-i İmrân 91
azâbun elîmun : elim, acı azap

3-Âl-i İmrân 91
ve mâ lehum : ve onlar için yoktur

3-Âl-i İmrân 91
min nâsırîne : (yardımcılardan), yardımcı

3-Âl-i İmrân 92
len tenâlû : nail olamazsınız, erişemezsiniz

3-Âl-i İmrân 92
el birre : birr (üst seviyede zekat)

3-Âl-i İmrân 92
mim-mâ tuhibbûne : sevdiğiniz şeylerden

3-Âl-i İmrân 92
ve mâ tunfikû : ve infak ettiğiniz şey

3-Âl-i İmrân 92
min şey'in : bir şeyden

3-Âl-i İmrân 92
fe inne allâhe : o zaman, muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 93
kullu et taâmi : bütün yiyecekler

3-Âl-i İmrân 93
kâne hillen : helâl idi

3-Âl-i İmrân 93
li benî isrâîle : İsrailoğulları için

3-Âl-i İmrân 93
mâ harrame : haram kıldığı şey(ler)

3-Âl-i İmrân 93
alâ nefsi-hî : kendisine

3-Âl-i İmrân 93
en tunezzele : indirilmesi

3-Âl-i İmrân 93
et tevrâtu : Tevrat

3-Âl-i İmrân 93
fe'tû : o halde, öyleyse getirin

3-Âl-i İmrân 93
bi et tevrâti : Tevrat'ı

3-Âl-i İmrân 93
fe utlû-hâ : öyleyse, haydi, (...yapın) da okuyun

3-Âl-i İmrân 93
sâdıkîne : sadık(lar), yeminlerine, sözlerine sadık olanlar, doğru söyleyenler

3-Âl-i İmrân 94
fe men : artık, o taktirde kim

3-Âl-i İmrân 94
ifterâ : iftira etti

3-Âl-i İmrân 94
el kezibe : yalan

3-Âl-i İmrân 94
min ba'di zâlike : bundan sonra

3-Âl-i İmrân 94
fe ulâike : artık, o taktirde işte onlar

3-Âl-i İmrân 94
hum ez zâlimûne : onlar zalimlerdi

3-Âl-i İmrân 95
fe ittebiû : öyle ise tâbî olun

3-Âl-i İmrân 95
millete ibrâhîme : İbrâhîm'in dînine

3-Âl-i İmrân 95
hanîfen : hanif olarak (tek Allah'a inanarak teslim olmak)

3-Âl-i İmrân 95
ve mâ kâne : ve o olmadı

3-Âl-i İmrân 95
min el muşrikîne : müşriklerden

3-Âl-i İmrân 96
inne : muhakkak ki

3-Âl-i İmrân 96
evvele beytin : ilk ev

3-Âl-i İmrân 96
vudia li en nâsi : insanlar için vaz'edildi, yapıldı

3-Âl-i İmrân 96
le ellezî : elbette ki o

3-Âl-i İmrân 96
bi bekkete : Bekke'de, Mekke'de

3-Âl-i İmrân 96
mubâreken : mübarek

3-Âl-i İmrân 96
ve huden : ve hidayet vesilesi olan

3-Âl-i İmrân 96
li el âlemîne : âlemler için

3-Âl-i İmrân 97
beyyinâtun : açık beyyineler

3-Âl-i İmrân 97
makâmu ibrâhîme : Hz. İbrâhîm'in makamı

3-Âl-i İmrân 97
ve men : ve kim (...olursa)

3-Âl-i İmrân 97
dahale-hu : oraya girdi

3-Âl-i İmrân 97
kâne : oldu (olur)

3-Âl-i İmrân 97
âminen : emniyette, emin

3-Âl-i İmrân 97
ve li allâhi : ve Allah için

3-Âl-i İmrân 97
alâ en nâsi : insanların üzeri (üzerinde sorumluluk)

3-Âl-i İmrân 97
hiccu el beyti : beyt' in hac edilmesi

3-Âl-i İmrân 97
men istetâa : gücü yeten kimse

3-Âl-i İmrân 97
ileyhi : ona

3-Âl-i İmrân 97
sebîlen : yol, yol bulma

3-Âl-i İmrân 97
ve men : ve kim

3-Âl-i İmrân 97
kefere : inkâr etti

3-Âl-i İmrân 97
fe inne allâhe : o zaman, artık muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 97
an el âlemîne : âlemlerden

3-Âl-i İmrân 98
yâ ehle el kitâbi : ey kitap ehli, kitap sahipleri

3-Âl-i İmrân 98
lime : niçin

3-Âl-i İmrân 98
tekfurûne : inkâr ediyorsunuz

3-Âl-i İmrân 98
ve allâhu şehîdun : ve Allah şahittir

3-Âl-i İmrân 98
alâ mâ ta'melûne : yapmakta olduğunuz şeylere

3-Âl-i İmrân 99
yâ ehle el kitâbi : ey kitap ehli, kitap sahipleri

3-Âl-i İmrân 99
lime : niçin

3-Âl-i İmrân 99
tesuddûne : men ediyorsunuz

3-Âl-i İmrân 99
an sebîli allâhi : Allah'ın yolundan

3-Âl-i İmrân 99
men : kim

3-Âl-i İmrân 99
âmene : îmân etti

3-Âl-i İmrân 99
tebgûne-hâ : onun istiyorsunuz

3-Âl-i İmrân 99
ivecen : eğrilik

3-Âl-i İmrân 99
ve entum : ve siz

3-Âl-i İmrân 99
şuhedâu : şahitler

3-Âl-i İmrân 99
ve mâ allâhu : ve Allah değildir

3-Âl-i İmrân 99
ammâ (an mâ) ta'melûne : yaptığınız şeylerden, yaptıklarınızdan

3-Âl-i İmrân 100
yâ eyyuhâ : ey

3-Âl-i İmrân 100
ellezîne âmenû : îmân edenler, âmenû olanlar

3-Âl-i İmrân 100
ferîkan : fırka, grup, topluluk

3-Âl-i İmrân 100
min ellezîne : onlardan

3-Âl-i İmrân 100
ûtû el kitâbe : kitap verildiler

3-Âl-i İmrân 100
yeruddû-kum : sizi reddeder, döndürür

3-Âl-i İmrân 100
ba'de îmâni-kum : îmânınızdan sonra

3-Âl-i İmrân 100
kâfirîne : kâfirlik, kâfir olma

3-Âl-i İmrân 101
ve keyfe : ve nasıl

3-Âl-i İmrân 101
tekfurûne : inkâr ediyorsunuz

3-Âl-i İmrân 101
ve entum : ve siz

3-Âl-i İmrân 101
tutlâ aleykum : size okunuyor

3-Âl-i İmrân 101
ve fî-kum : ve sizin içinizde, aranızda

3-Âl-i İmrân 101
resûlu-hu : 'nun resûlü

3-Âl-i İmrân 101
ve men : ve kim

3-Âl-i İmrân 101
ya'tesim : sımsıkı sarılır, tutunur

3-Âl-i İmrân 101
fe kad hudiye : artık o hidayet olunmuştur

3-Âl-i İmrân 102
yâ eyyuhâ : ey

3-Âl-i İmrân 102
ellezîne âmenû : îmân edenler

3-Âl-i İmrân 102
ittekû allâhe : Allah'a karşı takva sahibi olun

3-Âl-i İmrân 102
ve lâ temûtunne (temûtu enne) : ve sakın siz ölmeyin

3-Âl-i İmrân 102
ve entum : ve siz

3-Âl-i İmrân 102
muslimûne : teslim olanlar

3-Âl-i İmrân 103
ve ı'tasımû : ve sarılın

3-Âl-i İmrân 103
cemîân : topluca, hepiniz

3-Âl-i İmrân 103
ve lâ teferrekû : ve ayrılmayın, fırkalara ayrılmayın

3-Âl-i İmrân 103
ve uzkurû : anın, hatırlayın

3-Âl-i İmrân 103
ni'met allâhi : Allah'ın ni'meti

3-Âl-i İmrân 103
aleykum : sizin üzerinizde

3-Âl-i İmrân 103
a'dâen : düşman

3-Âl-i İmrân 103
fe ellefe : sonra birleştirdi

3-Âl-i İmrân 103
beyne : arasını

3-Âl-i İmrân 103
fe asbahtum : böylece oldunuz

3-Âl-i İmrân 103
bi ni'meti-hî : onun ni'meti ile

3-Âl-i İmrân 103
ihvânen : kardeşler

3-Âl-i İmrân 103
ve kuntum : ve siz oldunuz

3-Âl-i İmrân 103
alâ şefâ : kenarında

3-Âl-i İmrân 103
hufretin : bir çukur

3-Âl-i İmrân 103
min en nâri : ateşten

3-Âl-i İmrân 103
fe enkaze-kum : ...halde iken sizi kurtardı

3-Âl-i İmrân 103
kezâlike : işte böyle

3-Âl-i İmrân 103
yubeyyinu : açıklıyor

3-Âl-i İmrân 103
allâhu lekum : Allah, size

3-Âl-i İmrân 103
lealle-kum : umulur ki böylece siz

3-Âl-i İmrân 103
tehtedûne : hidayete erersiniz

3-Âl-i İmrân 104
ve li tekun : ve olsun

3-Âl-i İmrân 104
ummetun : bir topluluk, bir ümmet, bir cemaat

3-Âl-i İmrân 104
yed'ûne : çağırır, davet eder

3-Âl-i İmrân 104
ilâ el hayri : hayra

3-Âl-i İmrân 104
ve ye'murûne : ve emreder

3-Âl-i İmrân 104
bi el ma'rûfi : mâruf ile, irfan ile, iyilikle

3-Âl-i İmrân 104
ve yenhevne : ve nehy eder, men eder

3-Âl-i İmrân 104
an el munkeri : münkerden, kötülükten

3-Âl-i İmrân 104
ve ulâike : ve işte onlar

3-Âl-i İmrân 104
hum el muflihûne : onlar, kurtuluşa, felâha erenler

3-Âl-i İmrân 105
ve lâ tekûnû : ve olmayın

3-Âl-i İmrân 105
ke ellezîne : onlar gibi

3-Âl-i İmrân 105
teferrakû : ayrıldılar

3-Âl-i İmrân 105
ve ihtelefû : ve ihtilâfa, ayrılığa, anlaşmazlığa düştüler

3-Âl-i İmrân 105
mâ câe-hum : onlara gelen şey

3-Âl-i İmrân 105
beyyinâtu : beyyineler, açık deliller

3-Âl-i İmrân 105
ve ulâike : ve işte onlar

3-Âl-i İmrân 105
lehum : onlar için vardır

3-Âl-i İmrân 106
yevme : o gün

3-Âl-i İmrân 106
tebyaddu : beyazlaşacak, ağaracak

3-Âl-i İmrân 106
ve tesveddu : ve siyahlaşacak, kararacak

3-Âl-i İmrân 106
fe emmâ : o zaman

3-Âl-i İmrân 106
ellezîne : onlar, olanlar

3-Âl-i İmrân 106
esveddet : karardı

3-Âl-i İmrân 106
e kefertum : inkâr mı ettiniz

3-Âl-i İmrân 106
ba'de : sonra

3-Âl-i İmrân 106
fe zûkû : o zaman, öyleyse tadın

3-Âl-i İmrân 106
el azâbe : azab

3-Âl-i İmrân 106
tekfurûne : inkâr ediyorsunuz

3-Âl-i İmrân 107
ve emmâ : ve amma, amma ...ise

3-Âl-i İmrân 107
ellezîne : onlar, olanlar

3-Âl-i İmrân 107
ebyaddat : beyazladı, ağardı

3-Âl-i İmrân 107
fe : o zaman, öyle ise, artık

3-Âl-i İmrân 107
rahmeti allâhi : Allah'ın rahmeti

3-Âl-i İmrân 107
hâlidûne : ebedî kalacak olanlar

3-Âl-i İmrân 108
tilke : bu, bunlar

3-Âl-i İmrân 108
netlû-hâ : onu okuyoruz, açıklıyoruz

3-Âl-i İmrân 108
aleyke : sana

3-Âl-i İmrân 108
bi el hakkı : hak olarak, gerçeği

3-Âl-i İmrân 108
ve mâ allâhu : ve Allah değildir

3-Âl-i İmrân 108
zulmen : zulüm, zulüm olması, haksızlık

3-Âl-i İmrân 108
li el âlemîne : âlemler için, âlemlere

3-Âl-i İmrân 109
ve li allâhi : ve Allah için, Allah'ın

3-Âl-i İmrân 109
mâ fî es semâvâti : göklerdeki şeyler, ne varsa

3-Âl-i İmrân 109
ve mâ fî el ardı : ve yeryüzündeki, yerlerde olan ne varsa

3-Âl-i İmrân 109
ve ilâ allâhi : ve Allah'a

3-Âl-i İmrân 109
turceu : döndürülür

3-Âl-i İmrân 109
el umûru : emirler, işler

3-Âl-i İmrân 110
hayra ummetin : hayırlı ümmet, topluluk

3-Âl-i İmrân 110
uhricet : çıkarıldınız

3-Âl-i İmrân 110
li en nâsi : insanlar için

3-Âl-i İmrân 110
te'murûne : emredersiniz

3-Âl-i İmrân 110
bi el ma'rûfi : irfan ile

3-Âl-i İmrân 110
ve tenhevne : ve nehyedersiniz, men edersiniz

3-Âl-i İmrân 110
an-il munkeri : münkerden, kötülükten

3-Âl-i İmrân 110
ve tu'minûne bi allâhi : ve Allah'a îmân edersiniz

3-Âl-i İmrân 110
ve lev âmene : ve eğer îmân etselerdi

3-Âl-i İmrân 110
ehlu el kitâbi : kitap ehli, kitap sahipleri

3-Âl-i İmrân 110
le kâne : elbette olurdu

3-Âl-i İmrân 110
lehum : onlar için

3-Âl-i İmrân 110
el mu'minûne : îmân edenler, mü'minler

3-Âl-i İmrân 110
ve ekseru-hum : ve onların çoğu

3-Âl-i İmrân 110
el fâsikûne : fâsıklar, fıska düşenler

3-Âl-i İmrân 111
len yedurrû-kum : size asla zarar veremezler

3-Âl-i İmrân 111
illâ ezen : ezadan başka

3-Âl-i İmrân 111
ve in yukâtilû-kum : ve eğer sizinle savaşırlarsa

3-Âl-i İmrân 111
yuvellû-kum : size (arkalarını) dönerler

3-Âl-i İmrân 111
el edbâre : arkaları

3-Âl-i İmrân 111
summe : sonra

3-Âl-i İmrân 111
lâ yunsarûne : yardım olunmazlar

3-Âl-i İmrân 112
duribet : vuruldu

3-Âl-i İmrân 112
aleyhim : onların üzerine

3-Âl-i İmrân 112
ez zilletu : zillet

3-Âl-i İmrân 112
eyne mâ : nerede olursa

3-Âl-i İmrân 112
ve hablin : ve bir ip

3-Âl-i İmrân 112
min en nâsi : insanlardan

3-Âl-i İmrân 112
ve bâû : ve uğradılar

3-Âl-i İmrân 112
ve duribet : ve vuruldu

3-Âl-i İmrân 112
aleyhim : onların üzerine

3-Âl-i İmrân 112
el meskenetu : miskinlik

3-Âl-i İmrân 112
zâlike : bu

3-Âl-i İmrân 112
bi enne-hum : onların ... olmaları

3-Âl-i İmrân 112
yekfurûne : inkâr ediyorlar

3-Âl-i İmrân 112
ve yaktulûne : ve öldürüyorlar

3-Âl-i İmrân 112
el enbiyâe : peygamberler

3-Âl-i İmrân 112
zâlike bimâ : işte bu ... sebebiyle

3-Âl-i İmrân 112
ve kânû : ve oldular

3-Âl-i İmrân 112
ya'tedûne : aşırı gidiyorlar, haddi aşıyorlar

3-Âl-i İmrân 113
leysû : değil

3-Âl-i İmrân 113
sevâen : eşit, müsavi, aynı, bir

3-Âl-i İmrân 113
min ehli el kitâbi : kitap ehlinden (hristiyan ve yahudilerden)

3-Âl-i İmrân 113
ummetun : bir ümmet, bir topluluk

3-Âl-i İmrân 113
kâimetun : ayakta durarak

3-Âl-i İmrân 113
yetlûne : okuyan

3-Âl-i İmrân 113
ânâ el leyli : gece saatleri, gece vakti

3-Âl-i İmrân 113
ve hum : ve onlar

3-Âl-i İmrân 113
yescudûne : secde ederler

3-Âl-i İmrân 114
yu'minûne bi allâhi : Allah'a îmân ederler

3-Âl-i İmrân 114
ve el yevmi el âhiri : ve âhir güne, son güne, sonraki güne

3-Âl-i İmrân 114
ve ye'murûne : ve emrederler

3-Âl-i İmrân 114
bi el ma'rûfi : irfan ile, iyilik ile

3-Âl-i İmrân 114
ve yenhevne : ve nehy ederler, men ederler

3-Âl-i İmrân 114
an el munkeri : münkerden, kötülükten

3-Âl-i İmrân 114
ve yusâriûne : ve koşarlar

3-Âl-i İmrân 114
fî el hayrâti : hayırlarda, hayırlara

3-Âl-i İmrân 114
ve ulâike : ve işte onlar

3-Âl-i İmrân 114
min es sâlihîne : sâlihlerden

3-Âl-i İmrân 115
ve mâ yef'alû : ve yaptıkları şey

3-Âl-i İmrân 115
fe len yukferû-hu : o taktirde o asla örtülmez

3-Âl-i İmrân 115
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 115
bi el muttekîne : takva sahiplerini

3-Âl-i İmrân 116
inne ellezîne : muhakkak ki onlar

3-Âl-i İmrân 116
keferû : inkâr ettiler

3-Âl-i İmrân 116
len tugniye an : asla fayda vermez

3-Âl-i İmrân 116
emvâlu-hum : onların malları

3-Âl-i İmrân 116
ve lâ evlâdu-hum : ve evlâtları ... olmaz

3-Âl-i İmrân 116
şey'en : bir şey

3-Âl-i İmrân 116
ve ulâike : ve işte onlar

3-Âl-i İmrân 116
ashâbu en nâri : ateş ehlidir, ateş halkıdır

3-Âl-i İmrân 116
hâlidûne : devamlı kalacak olanlar

3-Âl-i İmrân 117
meselu : misal, durum

3-Âl-i İmrân 117
mâ yunfikûne : infak edilen şeyler

3-Âl-i İmrân 117
hâzihi el hayâti ed dunyâ : bu dünya hayatı

3-Âl-i İmrân 117
ke meseli : gibi, misal, durum

3-Âl-i İmrân 117
esâbet : isabet etti

3-Âl-i İmrân 117
harse : ekinler

3-Âl-i İmrân 117
zalemû : zulmettiler

3-Âl-i İmrân 117
enfuse-hum : kendi kendilerine

3-Âl-i İmrân 117
fe ehleket-hu : böylece onu helâk etti, yok etti

3-Âl-i İmrân 117
ve mâ zaleme-hum : ve onlara zulmetmedi

3-Âl-i İmrân 117
ve lâkin : ve lâkin, fakat

3-Âl-i İmrân 117
enfuse-hum : kendi kendilerine, kendilerine

3-Âl-i İmrân 117
yazlımûne : zulmediyorlar

3-Âl-i İmrân 118
yâ eyyuhâ : ey

3-Âl-i İmrân 118
ellezîne âmenû : âmenû olanlar, îmân edenler

3-Âl-i İmrân 118
lâ tettehızû : edinmeyin

3-Âl-i İmrân 118
bitâneten : sırdaş

3-Âl-i İmrân 118
lâ ye'lûne-kum : size ... yapmaktan geri kalmazlar

3-Âl-i İmrân 118
habâlen : fesada düşürmek

3-Âl-i İmrân 118
veddû : istediler, temenni ettiler

3-Âl-i İmrân 118
kad bedet : belli olmuştur

3-Âl-i İmrân 118
el bagdâu : kin ve öfke

3-Âl-i İmrân 118
min efvâhi-him : onların ağızlarından (sözlerinden)

3-Âl-i İmrân 118
ve mâ tuhfî : ve gizledikleri şey

3-Âl-i İmrân 118
ekberu : daha büyük

3-Âl-i İmrân 118
kad beyyennâ : açıklamıştık

3-Âl-i İmrân 118
lekum : sizin için, size

3-Âl-i İmrân 118
el âyâti : âyetleri

3-Âl-i İmrân 118
ta'kılûne : akıl ediyorsunuz

3-Âl-i İmrân 119
hâ entum ulâi : işte siz busunuz, böylesiniz

3-Âl-i İmrân 119
tuhıbbûne-hum : onları seversiniz

3-Âl-i İmrân 119
ve lâ yuhıbbûne-kum : ve onlar sizi sevmezler

3-Âl-i İmrân 119
ve tû'minûne : ve siz îmân edersiniz

3-Âl-i İmrân 119
bi el kitâbi : kitaba

3-Âl-i İmrân 119
ve izâ : ve ...olduğu zaman

3-Âl-i İmrân 119
lekû-kum : sizinle karşılaştılar

3-Âl-i İmrân 119
âmennâ : biz îmân ettik

3-Âl-i İmrân 119
ve izâ halev : ve yalnız kaldıkları zaman

3-Âl-i İmrân 119
aleykum : size (karşı olan)

3-Âl-i İmrân 119
el enâmile : parmak uçları

3-Âl-i İmrân 119
min el gayzi : öfkelerinden, kinlerinden

3-Âl-i İmrân 119
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 119
bi zâti es sudûri : sinelerin sahip olduğu, sinelerde olan

3-Âl-i İmrân 120
in temses-kum : eğer size değerse, dokunursa

3-Âl-i İmrân 120
hasenetun : hasene, iyilik, güzellik

3-Âl-i İmrân 120
tesû'-hum : onları hüzünlendirir

3-Âl-i İmrân 120
ve in tusib-kum : ve eğer size isabet ederse

3-Âl-i İmrân 120
seyyietun : seyyiat, bir kötülük

3-Âl-i İmrân 120
yefrahû bi-hâ : onunla ferahlanırlar, ona sevinirler

3-Âl-i İmrân 120
ve in tasbirû : ve eğer sabrederseniz

3-Âl-i İmrân 120
ve tettekû : ve takva sahibi olursanız

3-Âl-i İmrân 120
keydu-hum : onların hileleri

3-Âl-i İmrân 120
şey'en : bir şey

3-Âl-i İmrân 120
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 120
ya'melûne : yapıyorlar

3-Âl-i İmrân 121
ve iz : ve o zaman ...olmuştu

3-Âl-i İmrân 121
gadavte : sabah erken

3-Âl-i İmrân 121
min ehli-ke : ailenden

3-Âl-i İmrân 121
tubevviu : yerleştiriyorsun

3-Âl-i İmrân 121
el mu'minîne : mü'minleri

3-Âl-i İmrân 121
makâide : durulacak yerler, mevziler (uygun yerler)

3-Âl-i İmrân 121
li el kıtâli : savaş için

3-Âl-i İmrân 121
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 121
semîun : en iyi işiten

3-Âl-i İmrân 122
iz hemmet : hamletti, meyletti

3-Âl-i İmrân 122
tâifetâni : iki taife, iki grup

3-Âl-i İmrân 122
en tefşelâ : korkmak, korkaklık göstermek

3-Âl-i İmrân 122
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 122
veliyyu-humâ : o ikisinin (onların) dostu

3-Âl-i İmrân 122
ve alâ allâhi : ve Allah'a

3-Âl-i İmrân 122
fe li yetevekkeli : artık tevekkül etsinler

3-Âl-i İmrân 122
el mu'minûne : mü'minler

3-Âl-i İmrân 123
ve lekad : ve andolsun

3-Âl-i İmrân 123
bi bedrin : Bedir'de

3-Âl-i İmrân 123
ve entum : ve siz

3-Âl-i İmrân 123
ezilletun : daha aşağı, daha zayıf

3-Âl-i İmrân 123
fe ittekû allâhe : artık Allah'a karşı takva sahibi olun

3-Âl-i İmrân 123
lealle-kum : umulur ki böylece siz

3-Âl-i İmrân 123
teşkurûne : şükredersiniz

3-Âl-i İmrân 124
iz tekûlu : diyordun

3-Âl-i İmrân 124
li el mu'minîne : mü'minlere

3-Âl-i İmrân 124
e len yekfiye-kum : size kâfi gelmiyor mu?

3-Âl-i İmrân 124
en yumidde-kum : size imdad etmesi, yardım etmesi

3-Âl-i İmrân 124
bi selâseti âlâfin : üç bini ile

3-Âl-i İmrân 124
min el melâiketi : meleklerden

3-Âl-i İmrân 124
munzelîne : indirilen

3-Âl-i İmrân 125
belâ : (olumsuz soruya, olumlu cevap verirken kullanılır) evet, hayır, bilakis

3-Âl-i İmrân 125
ve tettekû : ve takva sahibi olursanız

3-Âl-i İmrân 125
ve ye'tû-kum : ve size gelirler

3-Âl-i İmrân 125
min fevri-him : onların ani hareketlerinden, aniden

3-Âl-i İmrân 125
bi hamseti âlâfin : beş bini ile

3-Âl-i İmrân 125
min el melâiketi : melekerden

3-Âl-i İmrân 125
musevvimîne : işaretlenmiş, nişanlı

3-Âl-i İmrân 126
ve mâ ceale-hu allâhu : ve Allah onu yapmadı

3-Âl-i İmrân 126
lekum : sizin için, size

3-Âl-i İmrân 126
ve li tatmeinne : ve tatmin olması, sukûnet bulması için

3-Âl-i İmrân 126
ve men nasru (mâ en nasru) : ve yardım (başka bir şekilde) olmaz

3-Âl-i İmrân 126
el azîzi : azîz, üstün, izzetli

3-Âl-i İmrân 126
el hakîmi : hüküm ve hikmet sahibi

3-Âl-i İmrân 127
tarafen : bir tarafı, bir kısmı

3-Âl-i İmrân 127
ellezîne keferû : inkâr edenler, kâfirler

3-Âl-i İmrân 127
ev yekbite-hum : veya onları perişan etmek

3-Âl-i İmrân 127
fe yenkalibû : böylece dönerler

3-Âl-i İmrân 127
hâibîne : bozguna uğrayanlar

3-Âl-i İmrân 128
leyse leke : senin için yoktur, değildir, olmadı

3-Âl-i İmrân 128
min el emri : emirden, işten

3-Âl-i İmrân 128
şey'un : bir şey

3-Âl-i İmrân 128
ev yetûbe aleyhim : veya, onlara (onlar için) tövbeyi kabul eder

3-Âl-i İmrân 128
ev yuazzibe-hum : veya onları azap eder

3-Âl-i İmrân 128
fe inne-hum : oysa onlar, muhakkak

3-Âl-i İmrân 128
zâlimûne : zalimler, haksızlık edenler

3-Âl-i İmrân 129
ve li allâhi : ve Allah'ın, Allah için

3-Âl-i İmrân 129
mâ fî es semâvâti : göklerde ne varsa

3-Âl-i İmrân 129
ve mâ fî el ardı : ve yeryüzünde, yerde ne varsa

3-Âl-i İmrân 129
li men yeşâu : dilediği kimseyi

3-Âl-i İmrân 129
ve yuazzibu : ve azab eder, azaplandırır

3-Âl-i İmrân 129
men yeşâu : dilediği kimse

3-Âl-i İmrân 129
ve allâhu gafûrun : ve Allah gafûrdur, bağışlayandır

3-Âl-i İmrân 130
yâ eyyuhâ : ey

3-Âl-i İmrân 130
ellezîne âmenû : îmân edenler, âmenû olanlar

3-Âl-i İmrân 130
lâ te'kulu : yemeyin

3-Âl-i İmrân 130
er ribâ : ribâ, faiz

3-Âl-i İmrân 130
ad'âfen : kat, kat

3-Âl-i İmrân 130
mudâafeten : katlanmış, katlanarak artırılmış

3-Âl-i İmrân 130
ve ittekû allâhe : ve Allah'a karşı takva sahibi olun

3-Âl-i İmrân 130
lealle-kum : umulur ki böylece siz

3-Âl-i İmrân 130
tuflihûne : felâha erersiniz

3-Âl-i İmrân 131
ve ittekû : takva sahibi olun

3-Âl-i İmrân 131
nâre elletî : o ateş ki

3-Âl-i İmrân 131
uiddet : hazırlandı

3-Âl-i İmrân 131
li el kâfirîne : kâfirler için, kâfirlere

3-Âl-i İmrân 132
ve etîû allâhe : ve Allah'a itaat edin

3-Âl-i İmrân 132
ve er resûle : ve resûle, elçiye

3-Âl-i İmrân 132
lealle-kum : umulur ki böylece siz

3-Âl-i İmrân 132
turhamûne : rahmet olunursunuz

3-Âl-i İmrân 133
ve sâriû : ve koşun

3-Âl-i İmrân 133
ilâ magfiretin : mağfirete

3-Âl-i İmrân 133
ve cennetin : ve cennet

3-Âl-i İmrân 133
es semâvâtu : semâlar, gökler

3-Âl-i İmrân 133
ve el ardu : ve yeryüzü (yedi kat yerler)

3-Âl-i İmrân 133
uiddet : hazırlandı

3-Âl-i İmrân 133
li el muttekîne : muttekîler, takva sahipleri için

3-Âl-i İmrân 134
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 134
yunfikûne : Allah için infak ederler, verirler

3-Âl-i İmrân 134
fî es serrâi : bolluk içinde, bollukta

3-Âl-i İmrân 134
ve ed darrâi : ve darlık

3-Âl-i İmrân 134
ve el kâzımîne : ve yutanlar

3-Âl-i İmrân 134
el gayza : öfke

3-Âl-i İmrân 134
ve el âfîne an : ve affedenler

3-Âl-i İmrân 134
en nâsi : insanlar

3-Âl-i İmrân 134
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 134
el muhsinîne : muhsinler

3-Âl-i İmrân 135
vellezîne : ve onlar

3-Âl-i İmrân 135
izâ fealû : yaptıkları zaman

3-Âl-i İmrân 135
fâhişeten : kötülük

3-Âl-i İmrân 135
ev zalemû : veya zulmettiler

3-Âl-i İmrân 135
enfuse-hum : nefslerine, kendilerine

3-Âl-i İmrân 135
zekerû allâhe : Allah'ı zikrettiler

3-Âl-i İmrân 135
fe estagferû : o zaman, hemen istiğfar ettiler, mağfiret dilediler

3-Âl-i İmrân 135
ve men : ve kim

3-Âl-i İmrân 135
yagfiru ez zunûbe : mağfiret eder, bağışlar (günahları sevaba çevirir)

3-Âl-i İmrân 135
ve lem yusırrû : ve ısrar etmezler

3-Âl-i İmrân 135
alâ mâ fealû : yaptıkları şeyler üzerinde

3-Âl-i İmrân 135
ve hum : ve onlar

3-Âl-i İmrân 135
ya'lemûne : biliyorlar, bilirler

3-Âl-i İmrân 136
ulâike : işte onlar

3-Âl-i İmrân 136
cezâu-hum : onların cezası, karşılığ?, mükâfatı

3-Âl-i İmrân 136
magfiretun : bağışlanma, mağfiret (günahların sevaba çevrilmesi)

3-Âl-i İmrân 136
ve cennâtun : ve cennetler

3-Âl-i İmrân 136
tecrî : akar

3-Âl-i İmrân 136
el enhâru : nehirler

3-Âl-i İmrân 136
hâlidîne fî-hâ : orada, içinde kalacak olanlar

3-Âl-i İmrân 136
ve ni'me : ve ne güzel

3-Âl-i İmrân 136
ecru : ecir, bedel, karşılık

3-Âl-i İmrân 136
el âmilîne : amel edenler

3-Âl-i İmrân 137
kad halet : gelip geçmiş

3-Âl-i İmrân 137
sunenun : Allah'ın sünnetleri, ilâhi kanuniar?

3-Âl-i İmrân 137
fe sîrû : artık gezin, görün

3-Âl-i İmrân 137
fî el ardı : yeryüzünde

3-Âl-i İmrân 137
fe unzurû : böylece bakın

3-Âl-i İmrân 137
keyfe : nasıl

3-Âl-i İmrân 137
kâne : oldu

3-Âl-i İmrân 137
âkıbetu : âkibet, son, sonuç

3-Âl-i İmrân 137
el mukezzibîne : yalancılar

3-Âl-i İmrân 138
beyânun : bir beyan, açıklama

3-Âl-i İmrân 138
li en nâsi : insanlar için, insanlara

3-Âl-i İmrân 138
ve huden : ve hidayet

3-Âl-i İmrân 138
ve mev'ızatun : ve vaaz, öğüt

3-Âl-i İmrân 138
li el muttekîne : takva sahipleri için, takva sahiplerine

3-Âl-i İmrân 139
ve lâ tehinû : ve gevşemeyin, korkmayın

3-Âl-i İmrân 139
ve lâ tahzenû : ve mahzun olmayın, üzülmeyin

3-Âl-i İmrân 139
ve entum : ve siz

3-Âl-i İmrân 139
el a'levne : üstün olanlar

3-Âl-i İmrân 139
mu'minîne : mü'minler

3-Âl-i İmrân 140
in yemses-kum : eğer size dokunursa

3-Âl-i İmrân 140
fe kad messe : o taktirde dokunmuştu

3-Âl-i İmrân 140
el kavme : kavim, topluluk

3-Âl-i İmrân 140
ve tilke : ve o, bu

3-Âl-i İmrân 140
el eyyâmu : günler

3-Âl-i İmrân 140
beyne en nâsi : insanların arasında

3-Âl-i İmrân 140
ve li ya'leme allâhu : ve Allah bilmesi, belli etmesi için

3-Âl-i İmrân 140
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 140
âmenû : âmenu, îmân edenler

3-Âl-i İmrân 140
ve yettehize : ve edinir

3-Âl-i İmrân 140
şuhedâe : şahitler

3-Âl-i İmrân 140
ve allâhu lâ yuhibbu : ve Allah sevmez

3-Âl-i İmrân 140
ez zâlimîne : zâlimler

3-Âl-i İmrân 141
ve li yumahhisa : kusursuz kılması, temize çıkarması

3-Âl-i İmrân 141
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 141
âmenû : âmenû olanlar, îmân edenler

3-Âl-i İmrân 141
ve yemhaka : ve yavaş yavaş helâk etmesi

3-Âl-i İmrân 141
el kâfirîne : kâfirler

3-Âl-i İmrân 142
em hasibtum : yoksa siz zannediyor musunuz

3-Âl-i İmrân 142
en tedhulû : girmenizi

3-Âl-i İmrân 142
el cennete : cennete

3-Âl-i İmrân 142
ve lemmâ : ve ancak, dışında, ...olmadıkça

3-Âl-i İmrân 142
ya'lemi allâhu : Allah'ın bilmesi, belli etmesi

3-Âl-i İmrân 142
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 142
câhedû : cihad ettiler

3-Âl-i İmrân 142
ve ya'leme : ve bilir, belli eder

3-Âl-i İmrân 142
es sâbirîne : sabredenler

3-Âl-i İmrân 143
ve lekad : ve andolsun

3-Âl-i İmrân 143
temennevne : siz temenni ediyorsunuz

3-Âl-i İmrân 143
el mevte : ölüm

3-Âl-i İmrân 143
en telkav-hu : onunla karşılaşmak

3-Âl-i İmrân 143
fe kad : i?te ?imdi ... olmuş

3-Âl-i İmrân 143
raeytumû-hu : onu gördünüz

3-Âl-i İmrân 143
ve entum tenzurûne : ve siz inzar ediyorsunuz, bekliyorsunuz

3-Âl-i İmrân 144
ve mâ muhammedun : ve Muhammed ... olmadı, değildir

3-Âl-i İmrân 144
illâ resûlun : resûl'den başka, sadece resûl

3-Âl-i İmrân 144
kad halet : gelip geçmiştir

3-Âl-i İmrân 144
e fe in mâte : şimdi eğer öldü ise ... mı

3-Âl-i İmrân 144
ev kutile : veya öldürüldü

3-Âl-i İmrân 144
inkalebtum : geriye döndünüz

3-Âl-i İmrân 144
ve men : ve kim ... ise

3-Âl-i İmrân 144
yenkalib : dönüyor

3-Âl-i İmrân 144
alâ akıbeyhi : topukları üzerinde

3-Âl-i İmrân 144
fe len yadurre allâhe : bundan sonra Allah'a asla zarar veremez

3-Âl-i İmrân 144
şey'en : bir şey

3-Âl-i İmrân 144
ve se yeczî allâhu : ve Allah yakında karşılığını verecek, mükâfatlandıracak

3-Âl-i İmrân 144
eş şâkirîne : şükredenler

3-Âl-i İmrân 145
ve mâ kâne : ve olmadı

3-Âl-i İmrân 145
li nefsin : bir nefs, bir kimse için

3-Âl-i İmrân 145
en temûte : ölmek, ölmesi

3-Âl-i İmrân 145
kitâben : yazılı olan, yazı

3-Âl-i İmrân 145
mueccelen : tayin edilmiş, takdir edilmiş zaman

3-Âl-i İmrân 145
ve men : ve kim

3-Âl-i İmrân 145
sevâbe ed dunyâ : dünya sevabını

3-Âl-i İmrân 145
ve men : ve kim

3-Âl-i İmrân 145
sevâbe el âhirati : ahiret sevabı

3-Âl-i İmrân 145
ve se neczî : ve yakında karşılığını vereceğiz, mükâfatlandıracağız

3-Âl-i İmrân 145
eş şâkirîne : şükredenler

3-Âl-i İmrân 146
ve keeyyin : ve niceleri

3-Âl-i İmrân 146
min nebiyyin : peygamberlerden

3-Âl-i İmrân 146
kâtele : savaştı

3-Âl-i İmrân 146
mea-hu : onunla beraber

3-Âl-i İmrân 146
rıbbiyyûne : rabbiyyun, kendini Allah'a adayanlar

3-Âl-i İmrân 146
kesîrun : çok, bir çok

3-Âl-i İmrân 146
fe mâ vehenû : fakat gevşeklik göstermediler

3-Âl-i İmrân 146
asâbe-hum : onlara isabet etti

3-Âl-i İmrân 146
fî sebîli allâhi : Allah'ın yolunda

3-Âl-i İmrân 146
ve mâ daufû : ve zayıflık göstermediler

3-Âl-i İmrân 146
ve mestekânû : ve boyun eğmediler

3-Âl-i İmrân 146
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 146
yuhibbu es sâbirîne : sabredenleri sever

3-Âl-i İmrân 147
ve mâ kâne : ve olmadı

3-Âl-i İmrân 147
kavle-hum : onların sözleri

3-Âl-i İmrân 147
illâ en kâlû : demekten başka birşey olmadı

3-Âl-i İmrân 147
rabbe-nâ : Rabbimiz

3-Âl-i İmrân 147
ıgfir lenâ : bizi bağışla

3-Âl-i İmrân 147
zunûbe-nâ : günahlarımız

3-Âl-i İmrân 147
ve isrâfe-nâ : ve israfımız, aşırılığımız, taşkınlığımız

3-Âl-i İmrân 147
fî emri-nâ : işimizde

3-Âl-i İmrân 147
ve sebbit : ve sabit kıl

3-Âl-i İmrân 147
akdâme-nâ : ayaklarımızı

3-Âl-i İmrân 147
ve unsur-nâ : ve bize yardım et

3-Âl-i İmrân 147
alâ el kavmi : kavme karşı

3-Âl-i İmrân 147
el kâfirîne : kâfirler

3-Âl-i İmrân 148
fe âtâ-humu allâhu : böylece Allah onlara verdi

3-Âl-i İmrân 148
sevâbe ed dunyâ : dünya sevabı

3-Âl-i İmrân 148
ve husne : ve güzel, en güzel

3-Âl-i İmrân 148
sevâbi el âhireti : ahiret sevabı

3-Âl-i İmrân 148
ve allâhu yuhibbu : ve Allah sever

3-Âl-i İmrân 148
el muhsinîne : muhsinler

3-Âl-i İmrân 149
yâ eyyuhâ : ey

3-Âl-i İmrân 149
ellezîne âmenû : âmenû olanlar, îmân edenler

3-Âl-i İmrân 149
ellezîne keferû : inkâr edenler, kâfirler

3-Âl-i İmrân 149
yeruddû-kum : sizi çevirirler

3-Âl-i İmrân 149
fe tenkalibû : o zaman dönersiniz

3-Âl-i İmrân 149
hâsirîne : hüsrana uğramış olanlar

3-Âl-i İmrân 150
beli allâhu : hayır, öyle değil, bilâkis Allah

3-Âl-i İmrân 150
mevlâ-kum : sizin mevlânız, dostunuz

3-Âl-i İmrân 150
ve huve : ve o

3-Âl-i İmrân 150
en nâsırîne : yardımcılar

3-Âl-i İmrân 151
se nulkî : biz salacağız (vereceğiz)

3-Âl-i İmrân 151
ellezîne keferû : inkâr edenler, kâfirler

3-Âl-i İmrân 151
er ru'be : korku

3-Âl-i İmrân 151
bi-mâ eşrakû : ortak koşmaları sebebiyle

3-Âl-i İmrân 151
mâ lem yunezzil bi-hî : indirmediği bir şey

3-Âl-i İmrân 151
sultânen : sultân, delil

3-Âl-i İmrân 151
ve me'vâ-humu : ve onların sığınağı, barınağı

3-Âl-i İmrân 151
en nâru : ateş

3-Âl-i İmrân 151
ve bi'se : ve ne kötü

3-Âl-i İmrân 151
mesve : kalınan yer

3-Âl-i İmrân 151
ez zâlimîne : zalimler

3-Âl-i İmrân 152
ve lekad : ve andolsun

3-Âl-i İmrân 152
va'de-hû : onun vaadi

3-Âl-i İmrân 152
iz tehussûne-hum : onları perişan edip öldürüyordunuz

3-Âl-i İmrân 152
izâ feşiltum : gevşeklik göstermiştiniz

3-Âl-i İmrân 152
ve tenâza'tum : ve nizâya (anlaşmazlığa) düştünüz

3-Âl-i İmrân 152
fî el emri : emir hakkında

3-Âl-i İmrân 152
ve asaytum : ve isyan ettiniz

3-Âl-i İmrân 152
mâ erâ-kum : size gösterdiği şey

3-Âl-i İmrân 152
mâ tuhıbbûne : sevdiğiniz şey

3-Âl-i İmrân 152
men : kim, kimi

3-Âl-i İmrân 152
ed dunyâ : dünya

3-Âl-i İmrân 152
ve min-kum : ve sizden

3-Âl-i İmrân 152
men : kim, kimi

3-Âl-i İmrân 152
el âhirete : ahireti

3-Âl-i İmrân 152
summe : sonra

3-Âl-i İmrân 152
sarafe-kum : sizi geri çevirdi

3-Âl-i İmrân 152
li yebteliye-kum : sizi imtihan etmek için

3-Âl-i İmrân 152
ve lekad : ve andolsun

3-Âl-i İmrân 152
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 152
alâ el mu'minîne : mü'minlere karşı

3-Âl-i İmrân 153
iz tus'idûne : uzaklaşıyordunuz

3-Âl-i İmrân 153
ve lâ telvûne : ve dönüp bakmıyordunuz

3-Âl-i İmrân 153
alâ ehadin : hiç kimseye

3-Âl-i İmrân 153
ve er resûlu : ve resûl

3-Âl-i İmrân 153
yed'û-kum : sizi çağırıyor

3-Âl-i İmrân 153
fe esâbe-kum : bundan sonra size, isabet etti

3-Âl-i İmrân 153
gammen : gam, keder

3-Âl-i İmrân 153
li keylâ : ... olmaması için

3-Âl-i İmrân 153
tahzenû : mahzun oluyorsunuz, üzülüyorsunuz

3-Âl-i İmrân 153
alâ mâ fâte-kum : sizin elinizden çıkan şeylere

3-Âl-i İmrân 153
ve lâ mâ : ve şeylere değil

3-Âl-i İmrân 153
asâbe-kum : size isabet etti

3-Âl-i İmrân 153
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 153
bi-mâ ta'melûne : sizin yaptıklarınız şeylere yaptıklarınıza

3-Âl-i İmrân 154
summe : sonra

3-Âl-i İmrân 154
enzele : indirdi

3-Âl-i İmrân 154
aleykum : sizin üzerinize

3-Âl-i İmrân 154
el gammi : gam, keder

3-Âl-i İmrân 154
emeneten : emniyet, güvenmek

3-Âl-i İmrân 154
nuâsen : sukunet veren uyku

3-Âl-i İmrân 154
tâifeten : bir grup, topluluk, cemaat

3-Âl-i İmrân 154
ve tâifetun : ve bir grup, topluluk, cemaat

3-Âl-i İmrân 154
kad ehemmet-hum : onlar kendilerine ehemmiyet vermişlerdi, önemsemişti

3-Âl-i İmrân 154
enfusu-hum : kendilerini, canlarını

3-Âl-i İmrân 154
yezunnûne : zanda bulunuyorlar

3-Âl-i İmrân 154
gayre el hakkı : haksız

3-Âl-i İmrân 154
zanne el câhiliyyeti : cahiliye zannı ile

3-Âl-i İmrân 154
yekûlûne : diyorlar

3-Âl-i İmrân 154
hel lenâ : bizim için var mı

3-Âl-i İmrân 154
minel emri : işten, emirden

3-Âl-i İmrân 154
min şey'in : şeyden, bir şey

3-Âl-i İmrân 154
inne el emre : muhakkak ki emir, iş

3-Âl-i İmrân 154
kulle-hu : onun hepsi

3-Âl-i İmrân 154
yuhfûne : gizliyorlar, saklıyorlar

3-Âl-i İmrân 154
fî enfusi-him : nefslerinde, içlerinde

3-Âl-i İmrân 154
mâ lâ yubdûne leke : sana açıklamadıkları bir şey

3-Âl-i İmrân 154
yekûlûne : diyorlar

3-Âl-i İmrân 154
lev kâne lenâ : bizim için olsaydı

3-Âl-i İmrân 154
minel emri : emirden, işten

3-Âl-i İmrân 154
şey'un : bir şey

3-Âl-i İmrân 154
lev kuntum : siz ... bile olsaydınız

3-Âl-i İmrân 154
le bereze : elbette, mutlaka çıkardı

3-Âl-i İmrân 154
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 154
kutibe : yazıldı, takdir edildi

3-Âl-i İmrân 154
aleyhim : onların üzerine

3-Âl-i İmrân 154
el katlu : katl, ölüm

3-Âl-i İmrân 154
ilâ medâcii-him : yatacakları, düşecekleri

3-Âl-i İmrân 154
ve li yebteliye allâhu : ve Allah'ın sınaması için

3-Âl-i İmrân 154
ve li yumahhısa : ve temize çıkarmak (fitneden kurtarmak)

3-Âl-i İmrân 154
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 154
bi zâti es sudûri : göğüslerde olanı, sinelerde olanı

3-Âl-i İmrân 155
inne ellezîne : muhakkak ki onlar

3-Âl-i İmrân 155
tevellev : yüz çevirdiler

3-Âl-i İmrân 155
yevme ilteka : karşılaştığı gün

3-Âl-i İmrân 155
el cem'âni : iki cemaat, iki topluluk

3-Âl-i İmrân 155
innemâ : fakat, ancak, oysa

3-Âl-i İmrân 155
istezelle-hum : onları zillete düşürmek istedi

3-Âl-i İmrân 155
eş şeytânu : şeytan

3-Âl-i İmrân 155
kesebû : kazandılar

3-Âl-i İmrân 155
ve lekad : ve andolsun ki

3-Âl-i İmrân 155
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 156
yâ eyyuhâ : ey

3-Âl-i İmrân 156
ellezîne âmenû : âmenû olanlar, îmân edenler

3-Âl-i İmrân 156
lâ tekûnû : siz ... olmayın

3-Âl-i İmrân 156
ke : gibi

3-Âl-i İmrân 156
ellezîne keferû : inkâr edenler, kâfirler

3-Âl-i İmrân 156
ve kâlû : ve dediler

3-Âl-i İmrân 156
fî el ardı : yeryüzünde

3-Âl-i İmrân 156
ev kânû : veya ... oldular

3-Âl-i İmrân 156
guzzen : gâzi olanlar (savaşa katılanlar)

3-Âl-i İmrân 156
lev kânû : eğer olsaydı

3-Âl-i İmrân 156
inde-nâ : bizim yanımızda

3-Âl-i İmrân 156
ve mâ kutilû : ve öldürülmezlerdi

3-Âl-i İmrân 156
li yec'ale allâhu : Allah, ... kılmak için

3-Âl-i İmrân 156
zâlike : bunu

3-Âl-i İmrân 156
hasreten : hasret, pişmanlık

3-Âl-i İmrân 156
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 156
ve yumîtu : ve öldürür

3-Âl-i İmrân 156
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 156
bi mâ ta'melûne : yaptığınız şeyleri

3-Âl-i İmrân 157
ve le in : ve eğer ... olursa

3-Âl-i İmrân 157
fî sebîli allâhi : Allah'ın yolunda

3-Âl-i İmrân 157
ev muttum : veya öldünüz

3-Âl-i İmrân 157
le magfiretun : mutlaka mağfiret vardır (günahlar sevaba çevrilir)

3-Âl-i İmrân 157
ve rahmetun : ve rahmet

3-Âl-i İmrân 157
yecmeûne : onlar toplayacaklar, toplarlar

3-Âl-i İmrân 158
ve le : ve elbette, mutlaka

3-Âl-i İmrân 158
ev kutiltum : veya öldürülseniz

3-Âl-i İmrân 158
le ilâ allâhi : mutlaka Allah'a

3-Âl-i İmrân 158
tuhşerûne : haşrolunacaksınız, toplanacaksınız

3-Âl-i İmrân 159
fe bi-mâ : o zaman sebebiyle

3-Âl-i İmrân 159
rahmetin : rahmet

3-Âl-i İmrân 159
linte : yumuşak davrandın

3-Âl-i İmrân 159
lehum : onlar için, onlara

3-Âl-i İmrân 159
ve lev kunte : ve eğer, sen ... olsaydın

3-Âl-i İmrân 159
galîza el kalbi : katı kalpli

3-Âl-i İmrân 159
le infaddû : mutlaka dağılırlardı

3-Âl-i İmrân 159
min havli-ke : senin etrafından

3-Âl-i İmrân 159
fe a'fu : artık affet

3-Âl-i İmrân 159
ve istagfir : ve mağfiret dile

3-Âl-i İmrân 159
lehum : onlar için

3-Âl-i İmrân 159
ve şâvir-hum : ve onlarla muşavere et, onlara danış

3-Âl-i İmrân 159
fî el emri : işler konusunda

3-Âl-i İmrân 159
fe izâ azamte : artık azmettiğin, karar verdiğin zaman

3-Âl-i İmrân 159
fe tevekkel : artık tevekkül et

3-Âl-i İmrân 159
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 159
el mutevekkilîne : tevekkül edenler, Allah'a güvenenler

3-Âl-i İmrân 160
fe lâ gâlibe : o taktirde galip gelecek, yenecek yoktur

3-Âl-i İmrân 160
lekum : size, sizin için

3-Âl-i İmrân 160
ve in yahzul-kum : ve eğer size yardımı keserse

3-Âl-i İmrân 160
fe men zâ : o zaman kim sahip

3-Âl-i İmrân 160
ellezî : ki o

3-Âl-i İmrân 160
ve alâ allâhi : ve Allah'a

3-Âl-i İmrân 160
fe li yetevekkeli : o zaman tevekkül etsinler, güvensinler

3-Âl-i İmrân 160
el mu'minûne : mü'minler

3-Âl-i İmrân 161
ve mâ kâne : ve olmadı, olamaz

3-Âl-i İmrân 161
li nebiyyin : bir peygamber için

3-Âl-i İmrân 161
en yagulle : ganimete hıyanet etmek, gizlice almak

3-Âl-i İmrân 161
ve men : ve kim

3-Âl-i İmrân 161
ye'ti : gelir

3-Âl-i İmrân 161
bi-mâ galle : çaldığı şeyle

3-Âl-i İmrân 161
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

3-Âl-i İmrân 161
summe : sonra

3-Âl-i İmrân 161
tuveffâ : vefa edilir, ödenir

3-Âl-i İmrân 161
kullu nefsin : her nefse, herkese

3-Âl-i İmrân 161
mâ kesebet : kazandığı şey

3-Âl-i İmrân 161
ve hum : ve onlar

3-Âl-i İmrân 161
lâ yuzlemûne : zulmedilmezler, haksızlık yapılmaz

3-Âl-i İmrân 162
e fe men : artık o kimse ... midir

3-Âl-i İmrân 162
ittebea : tâbî oldu, uydu

3-Âl-i İmrân 162
rıdvâne allâhi : Allah'ın rızası

3-Âl-i İmrân 162
ke men : kimse gibi

3-Âl-i İmrân 162
bâe : uğradı

3-Âl-i İmrân 162
bi sehatin : gazaba

3-Âl-i İmrân 162
ve me'vâ-hu : ve onun barınağı, sığınağı

3-Âl-i İmrân 162
cehennemu : cehennem

3-Âl-i İmrân 162
ve bi'se el masîru : ve kötü varış yeri, dönüş yeri

3-Âl-i İmrân 163
derecâtun : dereceler

3-Âl-i İmrân 163
inde allâhi : Allah katında

3-Âl-i İmrân 163
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 163
bi mâ ya'melûne : yaptıkları şeyleri, yaptıklarını

3-Âl-i İmrân 164
lekad : andolsun ki

3-Âl-i İmrân 164
menne allâhu : Allah ni'metlendirdi

3-Âl-i İmrân 164
alâ el mu'minîne : mü'minlerin üzerine

3-Âl-i İmrân 164
iz bease : beas etmişti (beas ederek)

3-Âl-i İmrân 164
resûlen : resûl, elçi,

3-Âl-i İmrân 164
min enfusi-him : onların kendilerinden

3-Âl-i İmrân 164
yetlû : tilâvet eder, okur

3-Âl-i İmrân 164
aleyhim : onlara

3-Âl-i İmrân 164
ve yuzekkî-him : ve onları tezkiye eder, arındırır

3-Âl-i İmrân 164
ve yuallimu-hum : ve onlara öğretir

3-Âl-i İmrân 164
el kitâbe : kitap

3-Âl-i İmrân 164
ve el hikmete : ve hikmet

3-Âl-i İmrân 164
ve in kânû : ve '... ise, ... idi' ler

3-Âl-i İmrân 164
le fî dalâlin : elbette dalâlet içinde

3-Âl-i İmrân 165
e ve lemmâ : ve ... olduğu zaman

3-Âl-i İmrân 165
asâbet-kum : size isabet etti

3-Âl-i İmrân 165
musîbetun : bir musibet, bela

3-Âl-i İmrân 165
misley-hâ : onun iki misli, iki katı

3-Âl-i İmrân 165
ennâ hâzâ : bu nasıl

3-Âl-i İmrân 165
huve : o

3-Âl-i İmrân 165
min indi enfusi-kum : sizin kendi nefsinizden

3-Âl-i İmrân 165
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 165
alâ kulli şey'in : her şeye

3-Âl-i İmrân 166
ve mâ asâbe-kum : ve size isabet eden şey

3-Âl-i İmrân 166
yevme ilteka : karşılaştıkları gün

3-Âl-i İmrân 166
el cem'âni : iki grup, iki topluluk

3-Âl-i İmrân 166
fe bi izni allâhi : o zaman, ancak Allah'ın izni ile

3-Âl-i İmrân 166
ve li ya'leme : ve bilmesi için

3-Âl-i İmrân 166
el mu'minîne : mü'minler

3-Âl-i İmrân 167
ve li ya'leme : ve bilmesi, belirlenmesi için

3-Âl-i İmrân 167
ellezîne nâfekû : nifak çıkaranlar, münafıklar

3-Âl-i İmrân 167
ve kîle : ve denildi

3-Âl-i İmrân 167
lehum : onlara

3-Âl-i İmrân 167
teâlev : geliniz

3-Âl-i İmrân 167
fî sebîli allâhi : Allah'ın yolunda

3-Âl-i İmrân 167
ev idfeû : veya def'edin, savunun, müdafaa edin

3-Âl-i İmrân 167
lev na'lemu : şayet biz bilseydik

3-Âl-i İmrân 167
kıtâlen : savaş

3-Âl-i İmrân 167
le itteba'nâ-kum : elbette size tâbî olurduk

3-Âl-i İmrân 167
hum li el kufri : onlar, küfre, küfür için

3-Âl-i İmrân 167
yevme izin : izin günü

3-Âl-i İmrân 167
li el îmâni : îmâna

3-Âl-i İmrân 167
yekûlûne : diyorlar

3-Âl-i İmrân 167
bi efvâhi-him : kendi ağızları ile

3-Âl-i İmrân 167
mâ leyse : olmayan şey

3-Âl-i İmrân 167
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 167
a'lemu : daha iyi, en iyi bilir

3-Âl-i İmrân 167
bi mâ yektumûne : gizledikleri şeyi

3-Âl-i İmrân 168
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 168
ve kaadû : ve oturdular

3-Âl-i İmrân 168
lev atâû-nâ : eğer bize itaat etselerdi

3-Âl-i İmrân 168
fe idreû : o zaman, haydi savın

3-Âl-i İmrân 168
an enfusi-kum : kendinizden

3-Âl-i İmrân 168
el mevte : ölüm

3-Âl-i İmrân 168
sâdıkîne : sâdık kimseler

3-Âl-i İmrân 169
ve lâ tahsebenne : ve sakın zannetmeyin

3-Âl-i İmrân 169
ellezîne kutilû : öldürülenler

3-Âl-i İmrân 169
fî sebîli allâhi : Allah'ın yolunda

3-Âl-i İmrân 169
emvâten : ölüler

3-Âl-i İmrân 169
bel ahyâun : hayır, bilâkis diridirler

3-Âl-i İmrân 169
inde rabbi-him : Rab'leri katında

3-Âl-i İmrân 169
yurzekûne : rızıklandırılırlar

3-Âl-i İmrân 170
ferihîne : ferahlanırlar, sevinç duyarlar

3-Âl-i İmrân 170
ve yestebşirûne : ve müjdelemek isterler

3-Âl-i İmrân 170
bi ellezîne : onlara

3-Âl-i İmrân 170
lem yelhakû : henüz katılmayanlar

3-Âl-i İmrân 170
ellâ havfun : korku yoktur, olmaz

3-Âl-i İmrân 170
aleyhim : onlara

3-Âl-i İmrân 170
ve lâ hum : ve onlar değildir, olmazlar

3-Âl-i İmrân 170
yahzenûne : mahzun olurlar

3-Âl-i İmrân 171
yestebşirûne : müjdelemek isterler

3-Âl-i İmrân 171
bi ni'metin : ni'met ile

3-Âl-i İmrân 171
ve fadlin : ve fazl

3-Âl-i İmrân 171
ve enne allâhe : ve Allah'ın ... olduğu

3-Âl-i İmrân 171
ecre : ecir, mükâfat

3-Âl-i İmrân 171
el mu'minîne : mü'minler

3-Âl-i İmrân 172
ellezine : onlar

3-Âl-i İmrân 172
estecâbû : davete icâbet ettiler, uydular

3-Âl-i İmrân 172
ve er resûli : ve resûle, elçi

3-Âl-i İmrân 172
mâ asâbe-hum : onlara isabet eden şey

3-Âl-i İmrân 172
el karhu : yara

3-Âl-i İmrân 172
li ellezîne : onlar için

3-Âl-i İmrân 172
ahsenû : ahsen, en güzel

3-Âl-i İmrân 172
ve ettekav : ve takva sahibi olanlar

3-Âl-i İmrân 172
ecrun : ecir, mükâfat, karşılık

3-Âl-i İmrân 173
ellezîne : onlar, o kimseler ki

3-Âl-i İmrân 173
kâle : dedi

3-Âl-i İmrân 173
lehum : onlara, onlar için

3-Âl-i İmrân 173
en nâsu : insanlar

3-Âl-i İmrân 173
inne en nâse : muhakkak ki insanlar

3-Âl-i İmrân 173
kad cemeû : toplanmışlardı

3-Âl-i İmrân 173
lekum : sizin için

3-Âl-i İmrân 173
fe ahşev-hum : artık onlardan korkun

3-Âl-i İmrân 173
fe zâde-hum : o zaman onların arttı

3-Âl-i İmrân 173
îmânen : îmân

3-Âl-i İmrân 173
ve kâlû : ve dediler

3-Âl-i İmrân 173
ve ni'me el vekîlu : ve ne güzel vekil

3-Âl-i İmrân 174
fe inkalebû : böylece döndüler

3-Âl-i İmrân 174
bi ni'metin : bir ni'met ile

3-Âl-i İmrân 174
ve fadlin : ve bir fazl

3-Âl-i İmrân 174
lem yemses-hum : onlara dokunmadı

3-Âl-i İmrân 174
ve ettebeû : ve tâbî oldular

3-Âl-i İmrân 174
rıdvâne allâhi : Allah'ın rızası

3-Âl-i İmrân 174
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 175
innemâ : ancak, sadece, fakat

3-Âl-i İmrân 175
eş şeytânu : şeytan

3-Âl-i İmrân 175
evliyâe--hu : kendi dostları (onu dost edinenler)

3-Âl-i İmrân 175
fe lâ tehâfû-hum : artık onlardan korkmayın

3-Âl-i İmrân 175
ve hâfû-ni : ve Ben'den korkun

3-Âl-i İmrân 175
mu'minîne : mü'minler

3-Âl-i İmrân 176
ve lâ yahzun-ke : ve seni mahzun etmesin

3-Âl-i İmrân 176
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 176
yusâriûne : koşuyorlar

3-Âl-i İmrân 176
fî el kufri : küfür konusunda

3-Âl-i İmrân 176
inne-hum : muhakkak ki onlar

3-Âl-i İmrân 176
len yadurrû allâhe : Allah'a asla zarar veremezler

3-Âl-i İmrân 176
şey'an : bir şey

3-Âl-i İmrân 176
ellâ yec'ale : kılmamak, yapmamak (vermemek)

3-Âl-i İmrân 176
lehum : onlar için, onlara

3-Âl-i İmrân 176
fî el âhireti : ahirette

3-Âl-i İmrân 176
ve lehum : ve onlar için vardır

3-Âl-i İmrân 177
inne ellezîne : muhakkak ki onlar

3-Âl-i İmrân 177
eşteravu : satın aldılar

3-Âl-i İmrân 177
el kufra : küfür

3-Âl-i İmrân 177
bi el îmâni : îmân ile

3-Âl-i İmrân 177
len yadurrû allâhe : Allah'a asla zarar veremezler

3-Âl-i İmrân 177
şey'en : bir şey

3-Âl-i İmrân 177
ve lehum : ve onlar için vardır

3-Âl-i İmrân 177
azâbun elîmun : elîm azap, acı azap

3-Âl-i İmrân 178
ve lâ yahsebe-enne : ve sakın zannetmesinler

3-Âl-i İmrân 178
ellezîne keferû : kâfirler

3-Âl-i İmrân 178
ennemâ : ... olduğu, ... olması

3-Âl-i İmrân 178
lehum : onlar için, onlara

3-Âl-i İmrân 178
li enfusi-him : kendileri için

3-Âl-i İmrân 178
innemâ : ancak, sadece

3-Âl-i İmrân 178
lehum : onlar için, onlara

3-Âl-i İmrân 178
li yezdâdû : artırmaları için

3-Âl-i İmrân 178
ismen : günah

3-Âl-i İmrân 178
ve lehum : ve onlar için, onlara vardır

3-Âl-i İmrân 179
mâ kâne : olmadı, değildir

3-Âl-i İmrân 179
li yezere : bırakır, terkeder

3-Âl-i İmrân 179
el mu'minîne : mü'minler

3-Âl-i İmrân 179
entum : sizi

3-Âl-i İmrân 179
aleyhi : onun üzerinde (bulunulan)

3-Âl-i İmrân 179
yemîze : ayırt eder, ayırır

3-Âl-i İmrân 179
el habîse : kötü

3-Âl-i İmrân 179
min et tayyibi : temizden, temiz olandan

3-Âl-i İmrân 179
ve mâ kâne : ve olmadı, değildir

3-Âl-i İmrân 179
alâ el gaybi : gaybı, bilinmeyeni

3-Âl-i İmrân 179
ve lâkinne allâhe : ve lâkin, fakat, Allah

3-Âl-i İmrân 179
yectebî : seçer

3-Âl-i İmrân 179
men : kimi

3-Âl-i İmrân 179
yeşâu : diler

3-Âl-i İmrân 179
fe âminû : o zaman, o halde, îmân edin

3-Âl-i İmrân 179
ve rusuli-hî : ve O'nun resûllerine, elçilerine

3-Âl-i İmrân 179
ve in tu'minû : ve eğer îmân ederseniz

3-Âl-i İmrân 179
ve tettekû : ve takva sahibi olursanız

3-Âl-i İmrân 179
fe lekum : o zaman sizin için vardır

3-Âl-i İmrân 179
ecrun azîmun : büyük ecir, mükâfat, karşılık

3-Âl-i İmrân 180
ve lâ yahsebe-enne : ve sakın zannetmesinler

3-Âl-i İmrân 180
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 180
yebhalûne : cimrilik ederler

3-Âl-i İmrân 180
huve : o

3-Âl-i İmrân 180
lehum : onlar için

3-Âl-i İmrân 180
bel huve : hayır, bilâkis o

3-Âl-i İmrân 180
şerrun : şerdir

3-Âl-i İmrân 180
lehum : onlar için

3-Âl-i İmrân 180
se yutavvekûne : boyunlarına dolanacak

3-Âl-i İmrân 180
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

3-Âl-i İmrân 180
ve li allâhi : ve Allah'ın

3-Âl-i İmrân 180
mîrâsu es semâvâti : semâların, göklerin mirası

3-Âl-i İmrân 180
ve el ardı : ve arz, yeryüzü, yer

3-Âl-i İmrân 180
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 180
bi mâ ta'melûne : yaptığınız şeyleri

3-Âl-i İmrân 181
lekad : andolsun

3-Âl-i İmrân 181
semia allâhu : Allah işitti

3-Âl-i İmrân 181
kavle ellezîne : onların sözlerini

3-Âl-i İmrân 181
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 181
ve nahnu : ve biz

3-Âl-i İmrân 181
se nektubu : yakında yazacağız

3-Âl-i İmrân 181
ve katle-hum : ve onların öldürmelerini

3-Âl-i İmrân 181
el enbiyâe : peygamberleri

3-Âl-i İmrân 181
ve nekûlu : ve diyeceğiz

3-Âl-i İmrân 181
azâbe el harîki : yakıcı azabı

3-Âl-i İmrân 182
zâlike : işte bu

3-Âl-i İmrân 182
kaddemet : takdim ettiğiniz (yaptığınız)

3-Âl-i İmrân 182
eydî-kum : sizin elleriniz

3-Âl-i İmrân 182
ve enne allâhe : ve Allah ... olduğu

3-Âl-i İmrân 182
leyse : değil

3-Âl-i İmrân 182
li el abîdi : kullar için, kullara

3-Âl-i İmrân 183
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 183
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 183
ahide : ahd etti

3-Âl-i İmrân 183
ileynâ : bize

3-Âl-i İmrân 183
ellâ nu'mine : îmân etmememiz için

3-Âl-i İmrân 183
li resûlin : bir resûle, elçiye

3-Âl-i İmrân 183
ye'tiye-nâ bi : bize getirir

3-Âl-i İmrân 183
te'kulu-hu en nâru : ateş onu yer

3-Âl-i İmrân 183
kad câe-kum : size gelmişti

3-Âl-i İmrân 183
bi el beyyinâti : beyyinelerle, açık deliller ile

3-Âl-i İmrân 183
ve bi ellezî : ve ki o şey

3-Âl-i İmrân 183
fe lime : o halde niçin

3-Âl-i İmrân 183
kateltumû-hum : onları öldürdünüz

3-Âl-i İmrân 183
sâdıkîne : sâdıklar, doğru söyleyenler

3-Âl-i İmrân 184
fe in kezzebûke : artık seni yalanlarlarsa

3-Âl-i İmrân 184
fe kad kuzzibe : oysa, halbuki, öyle ki yalanlanmıştı

3-Âl-i İmrân 184
min kabli-ke : senden önce

3-Âl-i İmrân 184
el beyyinâti : beyyineler, açık deliller

3-Âl-i İmrân 184
ve ez zuburi : ve yazılı sahifeler

3-Âl-i İmrân 184
ve el kitâbi el munîri : ve aydınlatıcı (hak yola) ışık tutan nurlu Kitap

3-Âl-i İmrân 185
kullu nefsin : herkes, her nefs

3-Âl-i İmrân 185
zâikatu el mevti : ölümü tadıcıdır

3-Âl-i İmrân 185
ve innemâ : ve lakin, fakat, amma

3-Âl-i İmrân 185
tuveffevne : vefa edilir, ödenir, ödenecek

3-Âl-i İmrân 185
ucûre-kum : sizin ecirleriniz, yaptıklarınızın karşılığı (ücret, mükâfat)

3-Âl-i İmrân 185
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

3-Âl-i İmrân 185
fe men : o zaman, o vakit kim ... ise

3-Âl-i İmrân 185
an en nâri : ateşten

3-Âl-i İmrân 185
ve udhıle el cennete : ve cennete, sokulur, konur

3-Âl-i İmrân 185
fe kad fâze : o zaman, o taktirde kurtulmuştur

3-Âl-i İmrân 185
ve mâ el hayâtu ed dunyâ : ve dünya hayatı değildir

3-Âl-i İmrân 185
metâu el gurûri : aldatıcı metadan, geçici faydalanma

3-Âl-i İmrân 186
le tublevunne : elbette, mutlaka imtihan olacaksınız, deneneceksiniz

3-Âl-i İmrân 186
fî emvâli-kum : kendi mallarınız konusunda, hususunda

3-Âl-i İmrân 186
ve enfusi-kum : ve nefsleriniz, kendiniz, canlarınız

3-Âl-i İmrân 186
ve le tesmeunne : ve elbette işiteceksiniz

3-Âl-i İmrân 186
min ellezîne : onlardan

3-Âl-i İmrân 186
ûtû el kitâbe : kitap verilenler

3-Âl-i İmrân 186
ve min ellezîne : ve onlardan

3-Âl-i İmrân 186
eşrakû : Allah'a şirk koşanlardan

3-Âl-i İmrân 186
ezen : eziyetli, incitici

3-Âl-i İmrân 186
kesîran : çok

3-Âl-i İmrân 186
ve in tasbirû : ve eğer siz sabrederseniz

3-Âl-i İmrân 186
ve tettekû : ve takva sahibi olun

3-Âl-i İmrân 186
fe inne zâlike : ki bu muhakkak

3-Âl-i İmrân 186
min azmi el umûri : işlerin 'âzim' olanlarından

3-Âl-i İmrân 187
ve iz ehaze allâhu : ve Allah ... almıştı

3-Âl-i İmrân 187
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 187
ûtû el kitâbe : kitap verildiler

3-Âl-i İmrân 187
le tubeyyinunne-hu : onu mutlaka beyan edeceksiniz, açıklayacaksınız

3-Âl-i İmrân 187
li en nâsi : insanlara

3-Âl-i İmrân 187
ve lâ tektumûne-hu : ve onu gizlemeyeceksiniz

3-Âl-i İmrân 187
fe nebezû-hu : fakat onu attılar

3-Âl-i İmrân 187
verâe zuhûrihim : sırtlarının arkasına

3-Âl-i İmrân 187
ve eşterav bi-hî : ve onu sattılar

3-Âl-i İmrân 187
semenen kalîlen : az bir değere

3-Âl-i İmrân 187
fe bi'se : oysa ne kötü

3-Âl-i İmrân 187
mâ yeşterûne : yaptıkları alışveriş

3-Âl-i İmrân 188
lâ tahsebe-enne : sakın zannetme

3-Âl-i İmrân 188
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 188
yefrahûne : ferahlarlar, sevinirler, şımarırlar

3-Âl-i İmrân 188
bi mâ etev : getirdikleri şey ile

3-Âl-i İmrân 188
ve yuhıbbûne : ve severler

3-Âl-i İmrân 188
en yuhmedû : övülmek, methedilmek

3-Âl-i İmrân 188
bi mâ lem yef'alû : yapmadıkları şey ile

3-Âl-i İmrân 188
fe lâ tahsebe- enne-hum : bu yüzden, artık sakın sanma ki onlar

3-Âl-i İmrân 188
bi mefâzetin : kurtulacak yer

3-Âl-i İmrân 188
min el azâbi : azaptan

3-Âl-i İmrân 188
ve lehum : ve onlara, onlar için vardır

3-Âl-i İmrân 188
azâbun elîmun : elîm azap

3-Âl-i İmrân 189
ve li allâhi : ve Allah için, Allah'ın

3-Âl-i İmrân 189
mulku es semâvâti : semâların, göklerin mülkü

3-Âl-i İmrân 189
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

3-Âl-i İmrân 189
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 189
alâ kulli şey'in : her şeye

3-Âl-i İmrân 190
inne : muhakkak

3-Âl-i İmrân 190
es semâvâti : semâlar, gökler

3-Âl-i İmrân 190
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

3-Âl-i İmrân 190
ve ıhtilâfi el leyli : ve gecenin ihtilaflı, karşılıklı, ardarda olması

3-Âl-i İmrân 190
ve en nehâri : ve gündüz

3-Âl-i İmrân 190
le âyâtin : elbette deliller

3-Âl-i İmrân 190
li ulî el elbâbı : lübb'lerin, sırların sahipleri için

3-Âl-i İmrân 191
ellezîne : onlar

3-Âl-i İmrân 191
yezkurûne allâhe : Allah'ı zikrederler

3-Âl-i İmrân 191
kıyâmen : ayakta iken

3-Âl-i İmrân 191
ve kuûden : ve oturur iken

3-Âl-i İmrân 191
ve alâ cunûbi-him : ve yanları üzere iken, yatarken

3-Âl-i İmrân 191
ve yetefekkerûne : ve tefekkür ederler, düşünürler

3-Âl-i İmrân 191
fî halkı es semâvâti : göklerin yaratılışı hakkında

3-Âl-i İmrân 191
ve el ardı : ve arz, yeryüzü, yerler, yer

3-Âl-i İmrân 191
rabbe-nâ : Rabbimiz

3-Âl-i İmrân 191
mâ halakte hâzâ : Sen bunu yaratmadın

3-Âl-i İmrân 191
subhâne-ke : Sen Subhan'sın (Seni tesbih ve tenzih ederiz)

3-Âl-i İmrân 191
fe kı-nâ : o zaman, artık bizi koru

3-Âl-i İmrân 191
azâbe en nârı : ateşin azabı

3-Âl-i İmrân 192
rabbe-nâ : Rabbimiz

3-Âl-i İmrân 192
inne-ke : muhakkak ki sen

3-Âl-i İmrân 192
men : kim, kimi

3-Âl-i İmrân 192
tudhıli en nâre : ateşe sokarsan

3-Âl-i İmrân 192
fe kad ahzeyte-hu : artık onu hakir ve rezil etmişsindir

3-Âl-i İmrân 192
ve mâ li ez zâlimîne : ve zalimler için yoktur

3-Âl-i İmrân 192
min ensârin : yardım edenlerden bir yardımcı

3-Âl-i İmrân 193
rabbe-nâ : Rabbimiz

3-Âl-i İmrân 193
inne-nâ : muhakkak ki biz

3-Âl-i İmrân 193
semi'nâ : işittik

3-Âl-i İmrân 193
munâdiyen : nida eden, davetçi

3-Âl-i İmrân 193
li el îmâni : îmâna

3-Âl-i İmrân 193
en âminû : âmenû olmak, îmân etmek

3-Âl-i İmrân 193
fe âmennâ : o zaman, böylece biz âmenû olduk îmân ettik

3-Âl-i İmrân 193
rabbe-nâ : Rabbimiz

3-Âl-i İmrân 193
fe agfir lenâ : o halde, artık bizi mağfiret et

3-Âl-i İmrân 193
zunûbe-nâ : günahlarımız

3-Âl-i İmrân 193
ve keffir annâ : ve bizden ört

3-Âl-i İmrân 193
seyyiâti-nâ : günahlarımızı

3-Âl-i İmrân 193
ve teveffe-nâ : ve bizi vefat ettir, öldür

3-Âl-i İmrân 193
mea el ebrâri : ebrar olan (Allah'a ulaşan ve veli olan cennetlik) kullarınla beraber

3-Âl-i İmrân 194
rabbe-nâ : Rabbimiz

3-Âl-i İmrân 194
ve âti-nâ : ve bize ver

3-Âl-i İmrân 194
mâ vaadte-nâ : bize vaad ettiğin şeyi

3-Âl-i İmrân 194
alâ rusuli-ke : senin resûllerin vasıtası ile

3-Âl-i İmrân 194
ve lâ tuhzi-nâ : ve bizi rezil ve perişan etme

3-Âl-i İmrân 194
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

3-Âl-i İmrân 194
inne-ke : muhakkak ki sen

3-Âl-i İmrân 194
el mîâde : verilen söz, vaad

3-Âl-i İmrân 195
fe istecâbe : o zaman, icabet etti, dualarına cevap verdi

3-Âl-i İmrân 195
lehum : onlara, onlar için

3-Âl-i İmrân 195
ennî : muhakkak ki ben

3-Âl-i İmrân 195
amele âmilin : amel edenin amelini

3-Âl-i İmrân 195
min zekerin : erkeklerden

3-Âl-i İmrân 195
ev unsâ : ve ya kadın

3-Âl-i İmrân 195
fe ellezîne : artık onların

3-Âl-i İmrân 195
hâcerû : hicret ettiler

3-Âl-i İmrân 195
ve uhricû : ve çıkarıldılar

3-Âl-i İmrân 195
ve ûzû : ve eziyet edildiler

3-Âl-i İmrân 195
fî sebîlî : benim yolumda

3-Âl-i İmrân 195
ve kâtelû : ve savaştılar

3-Âl-i İmrân 195
ve kutilû : ve öldürüldüler

3-Âl-i İmrân 195
le ukeffirenne : mutlaka örteceğim

3-Âl-i İmrân 195
seyyiâti-him : onların günahlarını

3-Âl-i İmrân 195
ve le udhılenne-hum : ve onları mutlaka sokacağım

3-Âl-i İmrân 195
cennâtin : cennetler

3-Âl-i İmrân 195
tecrî : akar

3-Âl-i İmrân 195
el enhâru : nehirler

3-Âl-i İmrân 195
sevâben : sevap, mükâfat olarak

3-Âl-i İmrân 195
ve allâhu : ve Allah

3-Âl-i İmrân 195
inde-hû : onun katında

3-Âl-i İmrân 195
husnu es sevâbi : sevabın, mükâfatların en güzeli

3-Âl-i İmrân 196
lâ yegurranne-ke : sakın seni aldatmasın

3-Âl-i İmrân 196
tekallubu : dönüp dolaşmaları, gezip dolaşmaları

3-Âl-i İmrân 196
ellezîne keferû : kâfirler

3-Âl-i İmrân 196
fî el bilâdi : beldeler arasında

3-Âl-i İmrân 197
metâun : bir metâ,

3-Âl-i İmrân 197
summe : sonra

3-Âl-i İmrân 197
me'vâ-hum : onların varacakları, barınacakları yer

3-Âl-i İmrân 197
cehennemu : cehennem

3-Âl-i İmrân 197
ve bi'se : ve ne kötü

3-Âl-i İmrân 197
el mihâdu : döşek, yatak

3-Âl-i İmrân 198
lâkin ellezîne : lâkin, fakat onlar, ... olanlar

3-Âl-i İmrân 198
ittekav : takva sahibi oldular

3-Âl-i İmrân 198
rabbe-hum : Rab'lerine

3-Âl-i İmrân 198
lehum : onlar için, onlara

3-Âl-i İmrân 198
cennâtun : cennetler

3-Âl-i İmrân 198
tecrî : akar

3-Âl-i İmrân 198
el enhâru : nehirler

3-Âl-i İmrân 198
hâlidîne fî-hâ : onun içinde ebedîyyen kalacak olanlar

3-Âl-i İmrân 198
nuzulen : ağırlama, ziyafet sofraları var

3-Âl-i İmrân 198
ve mâ inde allâhi : ve Allah'ın katındaki şeyler

3-Âl-i İmrân 198
li el ebrâri : (cennete ehil olan) ebrar kullar için

3-Âl-i İmrân 199
ve inne : ve muhakkak ki

3-Âl-i İmrân 199
min ehli el kitâbi : Kitap ehlinden, kitab sahiplerinden

3-Âl-i İmrân 199
le men : elbette, mutlaka o kimseler

3-Âl-i İmrân 199
ve mâ unzile : ve indirilen şeye

3-Âl-i İmrân 199
ileykum : size

3-Âl-i İmrân 199
ve mâ unzile : ve indirilen şeye

3-Âl-i İmrân 199
ileyhim : onlara

3-Âl-i İmrân 199
hâşiîne li allâhi : Allah'a karşı huşû duyarlar

3-Âl-i İmrân 199
lâ yeşterûne : satmazlar

3-Âl-i İmrân 199
semenen kalîlen : az bir pahaya, değere, bedele

3-Âl-i İmrân 199
ulâike : işte onlar

3-Âl-i İmrân 199
lehum : onlar için, onlara, onların

3-Âl-i İmrân 199
ecru-hum : onların karşılıkları, mükâfatları

3-Âl-i İmrân 199
inde rabbi-him : Rab'leri katında

3-Âl-i İmrân 199
inne allâhe : muhakkak ki Allah

3-Âl-i İmrân 199
serîu el hısâbi : hesabı çabuk gören

3-Âl-i İmrân 200
yâ eyyuhâ : ey

3-Âl-i İmrân 200
ellezîne âmenu : âmenû olanlar

3-Âl-i İmrân 200
ve sâbirû : ve sabır sahibi olun

3-Âl-i İmrân 200
ve râbitû : ve râbıta kuranlar olun

3-Âl-i İmrân 200
ve ittekû allâhe : ve Allah'a takva sahibi olun

3-Âl-i İmrân 200
lealle-kum : umulur ki böylece siz

3-Âl-i İmrân 200
tuflihûne : felâha, kurtuluşa ulaşırsınız

30-Rûm 1
Elif lâm mîm. Elif lâm mîm.

30-Rûm 2
gulibeti : gâlip gelindi (mağlup oldu)

30-Rûm 2
er rûmu : Rum

30-Rûm 3
fî edne : yakında, daha yakında

30-Rûm 3
el ardı : bir yer

30-Rûm 3
ve hum : ve onlar

30-Rûm 3
galebi-him : onların yenilmesi

30-Rûm 3
se yaglibûne : gâlip gelecekler

30-Rûm 4
sinîne : seneler, yıllar

30-Rûm 4
emru : emir

30-Rûm 4
ve min ba'du : ve sonra

30-Rûm 4
ve yevme izin : ve izin günü

30-Rûm 4
yefrahu : ferahlayacak, sevinecek

30-Rûm 4
el mu'minûne : mü'minler

30-Rûm 5
men yeşâu : dilediği kimseye

30-Rûm 5
ve huve : ve o

30-Rûm 5
el azîzu : güçlü ve üstün olan

30-Rûm 5
er rahîmu : esirgeyen, rahmet nuru gönderen

30-Rûm 6
va'dallâhi (va'de allâhi) : Allah'ın vaadi

30-Rûm 6
va'de-hu : onun vaadi

30-Rûm 6
ve lâkinne : ve lâkin, ancak

30-Rûm 6
eksere : en çok

30-Rûm 6
en nâsi : insanlar

30-Rûm 6
lâ ya'lemûne : bilmezler

30-Rûm 7
ya'lemûne : biliyorlar, bilirler

30-Rûm 7
zâhiren : zahir olan, görünen

30-Rûm 7
el hayâti ed dunyâ : dünya hayatı

30-Rûm 7
ve hum : ve onlar

30-Rûm 7
anil âhıreti (an el âhireti) : ahiretten

30-Rûm 7
gâfilûne : gâfil olanlar

30-Rûm 8
e ve lem yetefekkerû : ve tefekkür etmiyorlar mı, düşünmüyorlar mı

30-Rûm 8
fî enfusi-him : kendi nefsleri hakkında

30-Rûm 8
es semâvâti : semalar, gökler

30-Rûm 8
ve el arda : ve arz, yeryüzü, yer

30-Rûm 8
ve mâ : ve şeyler

30-Rûm 8
beyne-humâ : ikisinin arasında

30-Rûm 8
bi el hakkı : hak ile

30-Rûm 8
ve ecelin : ve ecel, zaman, süre

30-Rûm 8
musemmen : isimlendirilmiş, belirlenmiş

30-Rûm 8
ve inne : ve muhakkak

30-Rûm 8
kesîran : çok

30-Rûm 8
min en nâsi : insanlardan

30-Rûm 8
le : elbette, mutlaka, kesin olarak

30-Rûm 8
kâfirûne : inkâr edenler

30-Rûm 9
e : mı

30-Rûm 9
ve : ve

30-Rûm 9
lem yesîrû : dolaşmıyorlar

30-Rûm 9
fî el ardı : yeryüzünde

30-Rûm 9
fe : artık

30-Rûm 9
yenzurû : baksınlar

30-Rûm 9
keyfe : nasıl

30-Rûm 9
kâne : oldu

30-Rûm 9
âkıbetu : akıbet, sonuç

30-Rûm 9
ellezîne : onlar

30-Rûm 9
eşedde : daha kuvvetli, daha güçlü

30-Rûm 9
kuvveten : kuvvet bakımından

30-Rûm 9
ve esârû : ve alt üst ettiler

30-Rûm 9
el arda : arz, yer, toprak

30-Rûm 9
ve amerû-hâ : ve onu imar ettiler

30-Rûm 9
eksera : daha çok

30-Rûm 9
amerû-hâ : onu imar ettiler

30-Rûm 9
ve câet-hum : ve onlara geldi

30-Rûm 9
el beyyinâti : beyyineler, ispat vasıtaları, deliller

30-Rûm 9
fe : artık, o taktirde

30-Rûm 9
mâ kâne : olmadı

30-Rûm 9
yazlime-hum : onlara zulmediyor

30-Rûm 9
ve lâkin : ve lâkin, fakat

30-Rûm 9
enfuse-hum : kendi nefsleri

30-Rûm 9
yazlimûne : zulmediyorlar

30-Rûm 10
summe : sonra

30-Rûm 10
kâne : oldu

30-Rûm 10
âkıbete : akıbet, sonuç

30-Rûm 10
ellezîne : onlar

30-Rûm 10
esâu : kötülük, fenalık yapanlar

30-Rûm 10
es sûâ : en kötü, çok kötü

30-Rûm 10
en kezzebû : yalanlamak, tekzip etmek

30-Rûm 10
ve : ve

30-Rûm 10
yestehziûne : alay ediyorlar

30-Rûm 11
yebdeu : ilk olarak başlar

30-Rûm 11
el halka : yaratış, yaratma

30-Rûm 11
summe : sonra

30-Rûm 11
ileyhi : ona

30-Rûm 11
turceûne : döndürülürsünüz

30-Rûm 12
ve yevme : ve o gün

30-Rûm 12
tekûmu : olur, vuku bulur

30-Rûm 12
es sâatu : o saat (kıyâmetin kopma vakti)

30-Rûm 12
el mucrimûne : suçlular, günahkârlar

30-Rûm 13
ve : ve

30-Rûm 13
lem yekun : olmaz

30-Rûm 13
lehum : onların

30-Rûm 13
şurekâi-him : onların ortakları, şirk koştukları

30-Rûm 13
şufeâû : şefaat edenler

30-Rûm 13
ve kânû : ve oldular

30-Rûm 13
şurekâi-him : onların ortakları, şirk koştukları

30-Rûm 13
kâfirîne : inkâr edenler

30-Rûm 14
ve yevme : ve o gün

30-Rûm 14
tekûmu : olur, vuku bulur

30-Rûm 14
es sâatu : o saat (kıyâmetin kopma vakti)

30-Rûm 14
yevme izin : izin günü

30-Rûm 14
yeteferrakûne : fırkalara ayrılırlar

30-Rûm 15
fe : artık, böylece

30-Rûm 15
emme : ama, fakat

30-Rûm 15
ellezîne : onlar

30-Rûm 15
âmenû : âmenû olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler

30-Rûm 15
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel, nefs tezkiyesi

30-Rûm 15
fe : artık, böylece

30-Rûm 15
yuhberune : sevindirilirler

30-Rûm 16
ve : ve

30-Rûm 16
emmâ : ama, fakat

30-Rûm 16
ellezîne : o kimseler, onlar

30-Rûm 16
keferû : inkâr etti

30-Rûm 16
ve kezzebû : ve tekzip etti, yalanladı

30-Rûm 16
ve likâi : ve ulaşma

30-Rûm 16
el âhıreti : ahir, sonraki, ahiret, Allah'a (ulaşma)

30-Rûm 16
fe : artık, böylece, işte

30-Rûm 16
ulâike : onlar

30-Rûm 16
el azâbi : azap

30-Rûm 16
muhdarûne : hazır bulundurulanlar

30-Rûm 17
fe : artık, öyleyse

30-Rûm 17
subhâne : tenzih et, münezzeh kıl (o sübhandır de), tesbih et

30-Rûm 17
hîne : o vakit, o zaman

30-Rûm 17
tumsûne : akşam vaktine girdiniz

30-Rûm 17
ve hîne : ve o vakit, o zaman

30-Rûm 17
tusbıhûne : sabahladınız, sabah vaktine girdiniz

30-Rûm 18
ve lehu : ve ona aittir

30-Rûm 18
el hamdu : hamd

30-Rûm 18
es semâvâti : semalar, gökler

30-Rûm 18
ve el ardı : ve arz, yer

30-Rûm 18
ve aşiyyen : ve gündüzün sonu, ikindi vakti

30-Rûm 18
ve hîne : ve o vakit, o zaman

30-Rûm 18
tuzhırûne : öğle vaktine girdiniz

30-Rûm 19
el hayye : diri, canlı

30-Rûm 19
min el meyyiti : ölüden

30-Rûm 19
ve yuhricu : ve çıkarır

30-Rûm 19
el meyyite : ölü

30-Rûm 19
min el hayyi : diriden, canlıdan

30-Rûm 19
ve yuhyi : ve diriltir, hayat verir

30-Rûm 19
el arda : arz, yer

30-Rûm 19
ba'de : sonra

30-Rûm 19
mevti-hâ : onun ölümü

30-Rûm 19
ve kezâlike : ve işte bunun gibi, böylece

30-Rûm 19
tuhrecûne : çıkarılacaksınız

30-Rûm 20
ve min âyâti-hi : ve onun âyetlerinden

30-Rûm 20
en halaka-kum : sizi yaratması

30-Rûm 20
summe : sonra

30-Rûm 20
entum : siz

30-Rûm 20
beşerun : bir beşer, bir insan

30-Rûm 20
tenteşirûne : siz yayılırsınız

30-Rûm 21
ve min âyâti-hi : ve onun âyetlerinden

30-Rûm 21
en halaka : yaratması

30-Rûm 21
lekum : sizin için

30-Rûm 21
min enfusi-kum : sizin nefslerinizden

30-Rûm 21
ezvâcen : eşler, zevceler

30-Rûm 21
li teskunû : sükûn bulmanız için

30-Rûm 21
ileyhâ : ona

30-Rûm 21
ve ceale : ve kıldı

30-Rûm 21
beyne-kum : sizin aranızda

30-Rûm 21
meveddeten : sevgi, muhabbet

30-Rûm 21
ve rahmeten : ve rahmet

30-Rûm 21
inne : muhakkak ki

30-Rûm 21
fî zâlike : işte bunda vardır

30-Rûm 21
le : elbette, gerçekten, mutlaka

30-Rûm 21
yetefekkerûne : tefekkür eden

30-Rûm 22
ve min âyâti-hi : ve onun âyetlerindendir

30-Rûm 22
es semâvâti : semalar, gökler

30-Rûm 22
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

30-Rûm 22
vahtilâfu (ve ihtilâfu) : ve muhtelif, çeşitli, farklı

30-Rûm 22
elsineti-kum : sizin dilleriniz, lisanlarınız

30-Rûm 22
ve elvâni-kum : ve sizin renkleriniz

30-Rûm 22
inne : muhakkak ki

30-Rûm 22
fî zâlike : işte bunda vardır

30-Rûm 22
le : elbette, gerçekten, mutlaka

30-Rûm 22
li el âlimîne : âlimler için

30-Rûm 23
ve min âyâti-hi : ve onun âyetlerinden

30-Rûm 23
menâmu-kum : sizin uyumanız

30-Rûm 23
bi el leyli : geceleyin

30-Rûm 23
ve en nehâri : ve gündüz

30-Rûm 23
vebtigâu-kum (ve ibtigâu-kum) : ve sizin istemeniz

30-Rûm 23
inne : muhakkak

30-Rûm 23
fî zâlike : bunda vardır

30-Rûm 23
le : elbette, gerçekten, mutlaka

30-Rûm 23
yesmeûne : işitirler

30-Rûm 24
ve min âyâti-hi : ve onun âyetlerinden

30-Rûm 24
el berka : şimşek

30-Rûm 24
havfen : korku olarak

30-Rûm 24
ve tamaan : ve umut olarak

30-Rûm 24
ve yunezzilu : ve indirir

30-Rûm 24
min es semâi : semadan, gökten

30-Rûm 24
mâen : su

30-Rûm 24
fe : böylece, bundan sonra

30-Rûm 24
el arda : arz, yer, toprak

30-Rûm 24
ba'de : sonra

30-Rûm 24
mevti-hâ : onun ölümü

30-Rûm 24
inne : muhakkak ki

30-Rûm 24
fî zâlike : işte bunda vardır

30-Rûm 24
le : elbette, gerçekten, mutlaka

30-Rûm 24
ya'kılûne : akıl ederler

30-Rûm 25
ve min : ve den

30-Rûm 25
en tekûme : vuku bulması, durması

30-Rûm 25
es semâu : sema, gökyüzü

30-Rûm 25
ve el ardu : ve arz, yeryüzü, yer

30-Rûm 25
emiri-hi : onun emri

30-Rûm 25
summe : sonra

30-Rûm 25
deâ-kum : sizi çağırdı

30-Rûm 25
da'veten : davet, bir tek davet, bir defa çağırma

30-Rûm 25
el ardı : arz, yer

30-Rûm 25
entum : siz

30-Rûm 25
tahrucûne : çıkacaksınız

30-Rûm 26
ve lehu : ve onun

30-Rûm 26
men : kimse, kim

30-Rûm 26
es semâvâti : semalar, gökler

30-Rûm 26
ve el ardı : ve arz, yer

30-Rûm 26
lehu : ona

30-Rûm 26
kânitûne : saygı ile duranlar

30-Rûm 27
ve huve : ve o

30-Rûm 27
ellezî : o , ki o

30-Rûm 27
yebdeu : (ilk defa) başlatır

30-Rûm 27
el halka : yaratma

30-Rûm 27
summe : sonra

30-Rûm 27
ve huve : ve o

30-Rûm 27
ehvenu : daha kolay, çok kolay

30-Rûm 27
aleyhi : onun üzerine, ona

30-Rûm 27
ve lehu : ve onun, ona ait

30-Rûm 27
el meselu : misal, durum, özellik

30-Rûm 27
el a'lâ : yüce

30-Rûm 27
es semâvâti : semalar, gökler

30-Rûm 27
ve el ardı : ve arz, yeryüzü

30-Rûm 27
ve huve : ve o

30-Rûm 27
el azîzu : çok yüce, üstün

30-Rûm 27
el hakîmu : hüküm ve hikmet sahibi

30-Rûm 28
darabe : örnek verdi

30-Rûm 28
lekum : size

30-Rûm 28
meselen : misal

30-Rûm 28
enfusi-kum : sizin nefsleriniz, kendi nefsleriniz

30-Rûm 28
hel : var mı, mı

30-Rûm 28
lekum : sizin

30-Rûm 28
meleket : malik oldu, sahip oldu

30-Rûm 28
eymânu-kum : sağ el, elleriniz

30-Rûm 28
şurekâe : ortaklar

30-Rûm 28
rezaknâ-kum : size rızık verdik, rızıklandırdık

30-Rûm 28
fe : artık, böylece

30-Rûm 28
entum : siz

30-Rûm 28
sevâun : eşit

30-Rûm 28
tehâfûne-hum : onlardan korkarsınız, çekinirsiniz

30-Rûm 28
ke : gibi

30-Rûm 28
hîfeti-kum : sizin korkmanız, çekinmeniz

30-Rûm 28
enfuse-kum : sizin kendiniz, birbiriniz

30-Rûm 28
kezâlike : işte böyle, bunun gibi

30-Rûm 28
el âyâti : âyetler

30-Rûm 28
ya'kılûne : akıl ediyorlar, akıl ederler

30-Rûm 29
bel : hayır

30-Rûm 29
ittebea : tâbî oldu

30-Rûm 29
ellezîne : onlar

30-Rûm 29
zalemû : zulmettiler

30-Rûm 29
ehvâe-hum : onların hevaları, hevesleri

30-Rûm 29
fe : artık, bundan sonra

30-Rûm 29
men : kim, kimse

30-Rûm 29
yehdî : hidayete erdirir

30-Rûm 29
men : kim

30-Rûm 29
edalle allâhu : Allah dalâlette bıraktı

30-Rûm 29
ve : ve

30-Rûm 29
lehum : onlar için, onların

30-Rûm 29
nâsırîne : yardımcılar

30-Rûm 30
fe : artık, öyleyse

30-Rûm 30
ekim : ikame et (kıyamda tut)

30-Rûm 30
veche-ke : (senin) vechini

30-Rûm 30
li ed dîni : dîn için

30-Rûm 30
hanîfen : hanif olarak

30-Rûm 30
elletî : ki o

30-Rûm 30
en nâse : insanlar

30-Rûm 30
aleyhâ : onun üzerine

30-Rûm 30
lâ tebdîle : değişiklik olmaz

30-Rûm 30
zâlike : işte bu

30-Rûm 30
ed dîn : dîn

30-Rûm 30
el kayyimu : kayyum olan, ezelden ebede devam edecek olan

30-Rûm 30
ve lâkinne : ve lâkin, fakat

30-Rûm 30
eksere : daha çok, çoğu

30-Rûm 30
en nâsi : insanlar

30-Rûm 30
lâ ya'lemûne : bilmezler

30-Rûm 31
munîbîne : yönelenler, (yönelin)

30-Rûm 31
ileyhi : ona

30-Rûm 31
vettekûhu (ve ittekû-hu) : ve ona Allah'a karşı takva sahibi olun

30-Rûm 31
ve ekîmû : ve ikame et (kıyamda tut)

30-Rûm 31
es salâte : namaz

30-Rûm 31
ve lâ tekûnû : ve olmayın

30-Rûm 31
min el muşrikîne : müşriklerden

30-Rûm 32
min ellezîne : o kimselerden, onlardan

30-Rûm 32
ferrakû : fırkalara ayrıldılar

30-Rûm 32
dîne-hum : onların dîni

30-Rûm 32
ve kânû : ve oldular

30-Rûm 32
şiyean : grup, fırka

30-Rûm 32
ledeyhim : onların yanında

30-Rûm 32
ferihûne : sevinirler

30-Rûm 33
ve izâ messe : ve dokunduğu zaman

30-Rûm 33
en nâse : insan

30-Rûm 33
deav : dua ettiler

30-Rûm 33
rabbe-hum : Rab'lerine

30-Rûm 33
munîbîne : yönelenler

30-Rûm 33
ileyhi : ona

30-Rûm 33
summe : sonra

30-Rûm 33
izâ ezâka-hum : onlara tattırdığı zaman

30-Rûm 33
rahmeten : rahmet

30-Rûm 33
ferîkun : bir grup, bir fırka

30-Rûm 33
yuşrikûne : şirk koşarlar

30-Rûm 34
li yekfurû : inkâr etsinler

30-Rûm 34
âteynâ-hum : onlara verdik

30-Rûm 34
fe : böylece

30-Rûm 34
temetteû : metalansınlar

30-Rûm 34
fe : bundan sonra

30-Rûm 34
sevfe : yakında

30-Rûm 34
ta'lemûne : bileceksiniz

30-Rûm 35
em : yoksa

30-Rûm 35
enzelnâ : biz indirdik

30-Rûm 35
aleyhim : onlara

30-Rûm 35
sultânen : sultan, delil, kitap

30-Rûm 35
fe : o zaman, böylece

30-Rûm 35
huve : o

30-Rûm 35
yetekellemu : söylüyor, söyler

30-Rûm 35
yuşrikûne : şirk koşuyorlar

30-Rûm 36
ve izâ ezaknâ : ve tattırdığımız zaman

30-Rûm 36
en nâse : insan

30-Rûm 36
rahmeten : bir rahmet

30-Rûm 36
ferihû : sevinirler, ferahlanırlar

30-Rûm 36
ve in : ve eğer

30-Rûm 36
seyyietun : kötülük

30-Rûm 36
kaddemet : takdim etti

30-Rûm 36
eydî-him : onların elleri

30-Rûm 36
yaknetûne : ümitsizliğe düşerler

30-Rûm 37
e ve lem yerev : ve görmüyorlar mı

30-Rûm 37
enne : olduğunu

30-Rûm 37
yebsutu : genişletir

30-Rûm 37
er rızka : rızık

30-Rûm 37
li men : kimse için

30-Rûm 37
yeşâu : diler

30-Rûm 37
ve yakdiru : ve takdir eder

30-Rûm 37
inne : muhakkak

30-Rûm 37
fî zâlike : bunda vardır

30-Rûm 37
le : elbette, gerçekten, mutlaka

30-Rûm 37
yu'minûne : mü'min olan, îmân eden

30-Rûm 38
fe : öyleyse

30-Rûm 38
el kurbâ : yakınlık, yakın olan, akraba

30-Rûm 38
ve el miskîne : ve miskinler, yoksul ihtiyarlar

30-Rûm 38
vebnes sebîli (ve ibne es sebîli) : ve yolcular

30-Rûm 38
zâlike : işte bunlar

30-Rûm 38
ellezîne : o kimseler, onlar

30-Rûm 38
yurîdûne : isterler

30-Rûm 38
vechallâhi (veche allâhi) : Allah'ın

30-Rûm 38
ve ulâike : ve işte onlar

30-Rûm 38
el muflihûne : felâha erenler

30-Rûm 39
ve mâ âteytum : ve size verdiğiniz şey

30-Rûm 39
min riben : ribadan, faizden

30-Rûm 39
li yerbuve : artsın diye

30-Rûm 39
emvâli : mallar

30-Rûm 39
en nâsi : insanlar

30-Rûm 39
fe : o zaman

30-Rûm 39
lâ yerbû : artmaz

30-Rûm 39
indallâhi (inde allâhi) : Allah'ın katında

30-Rûm 39
ve mâ âteytum : ve sizin verdiğiniz şey

30-Rûm 39
min zekâtin : zekâttan

30-Rûm 39
turîdûne : istersiniz

30-Rûm 39
vechallâhi (veche allâhi) : Allah'ın vechi, yüzü

30-Rûm 39
fe : böylece

30-Rûm 39
ulâike : işte bunlar

30-Rûm 39
el mudıfûne : kat kat arttıranlar

30-Rûm 40
allâhullezî (allâhu ellezî) : Allah O ki

30-Rûm 40
summe : sonra

30-Rûm 40
rezeka-kum : size rızık verdi

30-Rûm 40
summe : sonra

30-Rûm 40
hel : mı, var mı

30-Rûm 40
min şurekâi-kum : sizin ortaklarınızdan

30-Rûm 40
men : kim

30-Rûm 40
yef'alu : yapar

30-Rûm 40
min şey'in : bir şeyden

30-Rûm 40
subhâne-hu : o sübhandır, münezzehtir

30-Rûm 40
ve teâlâ : ve yücedir

30-Rûm 40
yuşrikûne : ortak koşuyorlar

30-Rûm 41
zahare : zahir oldu, ortaya çıktı

30-Rûm 41
el fesâdu : fesat

30-Rûm 41
fî el berri : karada

30-Rûm 41
ve el bahri : ve deniz

30-Rûm 41
kesebet : kazandı

30-Rûm 41
eydi : eller

30-Rûm 41
en nâsi : insanlar

30-Rûm 41
ba'dallezî (ba'de ellezi) : bir kısmı ki o

30-Rûm 41
lealle-hum : umulur ki böylece onlar

30-Rûm 41
yerciûne : dönerler

30-Rûm 42
fî el ardı : yeryüzünde

30-Rûm 42
fenzurû (fe unzurû) : öyleyse bakın, görün

30-Rûm 42
keyfe : nasıl

30-Rûm 42
kâne : oldu

30-Rûm 42
âkıbetu : akıbet, son

30-Rûm 42
ellezîne : o kimseler, onlar

30-Rûm 42
kâne : oldu

30-Rûm 42
ekseru-hum : onların çoğu

30-Rûm 42
muşrikîne : müşrikler, şirk koşanlar

30-Rûm 43
fe : öyleyse, artık

30-Rûm 43
ekim : ikame et, kıyamda tut

30-Rûm 43
veche-ke : senin vechin

30-Rûm 43
li ed dîni : dîn için

30-Rûm 43
el kayyimi : kayyum, ezelden ebede kadar devam edecek

30-Rûm 43
en ye'tiye : gelmesi

30-Rûm 43
yevmun : gün

30-Rûm 43
lâ meredde : reddedilmez, geri çevrilmez, döndürülmez

30-Rûm 43
lehu : onun için

30-Rûm 43
yevme izin : izin günü

30-Rûm 43
yassaddeûne : bölük bölük ayrılırlar

30-Rûm 44
men : kim

30-Rûm 44
kefere : inkâr etti

30-Rûm 44
fe : öyleyse, artık, böylece

30-Rûm 44
aleyhi : onun üzerine

30-Rûm 44
ve men : ve kim

30-Rûm 44
amile sâlihan : salih amel (nefs tezkiyesi) yaptı

30-Rûm 44
fe : öyleyse, artık, böylece

30-Rûm 44
enfusi-him : kendi nefsleri

30-Rûm 44
yemhedûne : hazırlık yaparlar, hazırlık yapıyorlar

30-Rûm 45
yecziye : mükâfatlandırır

30-Rûm 45
ellezîne : o kimseler, onlar

30-Rûm 45
âmenû : âmenû olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler

30-Rûm 45
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel, nefsi islâh edici amel yani nefs tezkiyesi yaparlar

30-Rûm 45
inne-hu : muhakkak o

30-Rûm 45
el kâfirîne : kâfirler

30-Rûm 46
ve min âyâti-hi : ve onun âyetlerinden

30-Rûm 46
en yursile : göndermesi

30-Rûm 46
er riyâha : rüzgârlar

30-Rûm 46
mubeşşirâtin : müjdeleyiciler olarak

30-Rûm 46
ve li yuzîka-kum : ve size tattırması için

30-Rûm 46
min rahmeti-hi : onun rahmetinden

30-Rûm 46
ve li tecriye : ve akması, yürümesi için

30-Rûm 46
el fulku : gemiler

30-Rûm 46
bi emri-hi : onun emri ile

30-Rûm 46
ve li tebtegû : ve aramanız için

30-Rûm 46
ve lealle-kum : ve böylece siz, umulur ki siz

30-Rûm 46
teşkurûne : şükredersiniz

30-Rûm 47
ve lekad : ve andolsun

30-Rûm 47
erselnâ : biz gönderdik

30-Rûm 47
min kabli-ke : senden önce

30-Rûm 47
rusulen : resûller

30-Rûm 47
fe : böylece, artık

30-Rûm 47
el beyyinâti : beyyineler, kesin deliller

30-Rûm 47
fentekamnâ (fe intekamnâ) : böylece, bunun üzerine intikam aldık

30-Rûm 47
ellezîne : o kimseler, onlar

30-Rûm 47
ecramû : suçlular, günahkârlar

30-Rûm 47
ve kâne : ve oldu

30-Rûm 47
aleynâ : bizim üzerimize

30-Rûm 47
el mu'minîne : mü'minler

30-Rûm 48
ellezî : o kimseler, onlar, o

30-Rûm 48
er riyâha : rüzgârlar

30-Rûm 48
fe : böylece, sonra

30-Rûm 48
sehâben : bulutlar

30-Rûm 48
fe : böylece, sonra

30-Rûm 48
yebsutu-hu : onu yayar, dağıtır

30-Rûm 48
fî es semâi : semada, gökte

30-Rûm 48
keyfe : nasıl

30-Rûm 48
yeşâu : diler

30-Rûm 48
ve yec'alu-hu : ve onu kılar, yapar

30-Rûm 48
kisefen : kısım kısım, kısımlar

30-Rûm 48
fe : böylece, sonra

30-Rûm 48
terâ : görürsün

30-Rûm 48
el vedka : yağmur

30-Rûm 48
fe : böylece, sonra

30-Rûm 48
izâ esâbe : isabet ettirdiği zaman

30-Rûm 48
men yeşâu : dilediği kimse

30-Rûm 48
yestebşirûne : sevinirler

30-Rûm 49
ve in : ve eğer

30-Rûm 49
en yunezzele : indirilmesi

30-Rûm 49
aleyhim : onlara

30-Rûm 49
le : elbette, gerçekten

30-Rûm 49
mublisîne : ümitlerini kesenler

30-Rûm 50
fenzur (fe unzur) : bak

30-Rûm 50
rahmetillâhi (rahmeti allâhi) : Allah'ın rahmeti

30-Rûm 50
keyfe : nasıl

30-Rûm 50
el arda : arz, yeryüzü

30-Rûm 50
ba'de : sonra

30-Rûm 50
mevti-hâ : onun ölümü

30-Rûm 50
inne : muhakkak

30-Rûm 50
zâlike : işte bu

30-Rûm 50
le : elbette, gerçekten

30-Rûm 50
el mevtâ : ölüler

30-Rûm 50
ve huve : ve o

30-Rûm 50
kulli şey'in : herşey

30-Rûm 51
ve : ve

30-Rûm 51
le : mutlaka

30-Rûm 51
erselnâ : biz gönderdik

30-Rûm 51
fe : böylece

30-Rûm 51
raev-hu : onu gördü

30-Rûm 51
musfarren : sararmış olan

30-Rûm 51
le : mutlaka

30-Rûm 51
yekfurûne : inkâr ederler

30-Rûm 52
fe : o zaman

30-Rûm 52
inne-ke : muhakkak ki sen

30-Rûm 52
el mevtâ : ölüler

30-Rûm 52
ve lâ tusmiu : ve duyuramazsın, işittiremezsin

30-Rûm 52
es summe : sağırlar

30-Rûm 52
ed duâe : çağrı, davet

30-Rûm 52
izâ vellev : döndükleri zaman

30-Rûm 52
mudbirîne : arkalarına dönenler

30-Rûm 53
ve mâ : ve değil

30-Rûm 53
ente : sen

30-Rûm 53
el umyi : kör

30-Rûm 53
an dalâleti-him : onların dalâletlerinden

30-Rûm 53
men : kimse

30-Rûm 53
fe hum : böylece onlar, işte onlar

30-Rûm 53
muslimûne : teslim olanlar, müslümanlar

30-Rûm 54
ellezî : ki o

30-Rûm 54
summe : sonra

30-Rûm 54
ceale : yarattı, kıldı

30-Rûm 54
kuvveten : kuvvet, güç

30-Rûm 54
summe : sonra

30-Rûm 54
ceale : kıldı, verdi

30-Rûm 54
kuvvetin : kuvvet, güç

30-Rûm 54
da'fen : zayıflık, kuvvetsizlik

30-Rûm 54
ve şeybeten : ve yaşlılık

30-Rûm 54
mâ yeşâu : dilediğini

30-Rûm 54
ve huve : ve o

30-Rûm 54
el alîmu : en iyi bilen

30-Rûm 54
el kadîru : kaadir olan, gücü yeten

30-Rûm 55
ve yevme : ve o gün

30-Rûm 55
tekûmu : olur, gerçekleşir

30-Rûm 55
es sâatu : saat (kıyâmet saati, kıyâmetin vakti)

30-Rûm 55
el mucrimûne : mücrimler, suçlular

30-Rûm 55
mâ lebisû : kalmadılar

30-Rûm 55
kezâlike : böylece

30-Rûm 55
yu'fekûne : döndürülüyorlar

30-Rûm 56
ellezîne : o kimseler, onlar

30-Rûm 56
el ilme : ilim

30-Rûm 56
ve el îmâne : ve îmân

30-Rûm 56
lekad : andolsun ki

30-Rûm 56
lebistum : siz kaldınız

30-Rûm 56
ilâ yevmi : güne kadar

30-Rûm 56
el ba'si : beas edilme, yeniden dirilme

30-Rûm 56
fe hâzâ : işte bu

30-Rûm 56
yevmu : gün

30-Rûm 56
el ba'si : dirilme

30-Rûm 56
ve lâkinne-kum : ve lâkin siz, fakat siz

30-Rûm 56
lâ ta'lemûne : siz bilmiyorsunuz

30-Rûm 57
fe : o zaman

30-Rûm 57
yevme : gün

30-Rûm 57
lâ yenfeu : fayda vermeyecek

30-Rûm 57
ellezîne : onlar

30-Rûm 57
zalemû : zulmedenler

30-Rûm 57
ve lâ : ve yoktur, olmaz

30-Rûm 57
yusta'tebûne : onlardan razı etmeleri istenir

30-Rûm 58
ve lekad : ve andolsun

30-Rûm 58
darebnâ : biz örnekler, misaller verdik

30-Rûm 58
li en nâsi : insanlar için, insanlara

30-Rûm 58
el kur'âni : Kur'ân

30-Rûm 58
min kulli meselin : bütün meselelerden

30-Rûm 58
ve le : ve mutlaka

30-Rûm 58
ci'te-hum bi : onlara getirdin

30-Rûm 58
âyetin : bir âyet

30-Rûm 58
le : mutlaka

30-Rûm 58
yekûle : derler

30-Rûm 58
enne ellezîne : muhakkak o kimseler, onlar

30-Rûm 58
keferû : inkâr ettiler

30-Rûm 58
entum : siz

30-Rûm 58
mubtılûne : bâtılla uğraşan kimseler

30-Rûm 59
kezâlike : böylece, işte böyle

30-Rûm 59
ellezîne : o kimseler, onlar

30-Rûm 59
lâ ya'lemûne : bilmezler

30-Rûm 60
fâsbir (fe isbir) : o zaman, artık, öyleyse sabret

30-Rûm 60
inne : muhakkak ki

30-Rûm 60
va'dallâhi (va'de allâhi) : Allah'ın vaadi

30-Rûm 60
ve lâ yestehıffenneke : ve sakın seni hafifliğe sürüklemesin

30-Rûm 60
ellezîne : o kimseler, onlar

30-Rûm 60
lâ yûkınûne : yakîn hasıl etmeyenler, kesin olarak inanmayanlar

31-Lokman 1
Elif lâm mîm. Elif lâm mîm.

31-Lokman 2
tilke : bu

31-Lokman 2
el kitâbi : kitap

31-Lokman 2
el hakîmi : hakîm, hikmet ve hüküm sahibi

31-Lokman 3
huden : bir hidayet

31-Lokman 3
ve rahmeten : ve rahmet

31-Lokman 3
li el muhsinîne : muhsinler için

31-Lokman 4
ellezîne : o kimseler, onlar

31-Lokman 4
yukîmûne : ikame ederler

31-Lokman 4
es salâte : namaz

31-Lokman 4
ve yu'tûne : ve verirler

31-Lokman 4
ez zekâte : zekât

31-Lokman 4
ve hum : ve onlar

31-Lokman 4
bi el âhıreti : ahirete

31-Lokman 4
yûkinûne : kesin olarak inanırlar

31-Lokman 5
ulâike : işte onlar

31-Lokman 5
alâ huden : hidayet üzerinde

31-Lokman 5
ve ulâike : ve işte onlar

31-Lokman 5
el muflihûne : felâha erenler

31-Lokman 6
ve min : ve dan

31-Lokman 6
en nâsi : insanlar

31-Lokman 6
men : kimse

31-Lokman 6
yeşterî : satın alırlar

31-Lokman 6
lehve : boş, lüzumsuz şeyler

31-Lokman 6
el hadîsi : söz

31-Lokman 6
li yudılle : saptırmak için

31-Lokman 6
an sebîli allâhi : Allah'ın yolundan

31-Lokman 6
ve yettehıze-hâ : ve onu edinirler

31-Lokman 6
huzuven : eğlence, alay konusu

31-Lokman 6
ulâike : işte onlar

31-Lokman 6
lehum : onlar için

31-Lokman 7
ve izâ tutlâ : ve okunduğu zaman

31-Lokman 7
aleyhi : onlara

31-Lokman 7
vellâ : döndü (dönüp gitti)

31-Lokman 7
mustekbiren : kibirlenerek

31-Lokman 7
ke : gibi

31-Lokman 7
en : olmak

31-Lokman 7
lem yesma'-hâ : onu işitmedi (işitmiyor)

31-Lokman 7
ke enne : sanki, gibi

31-Lokman 7
uzuney-hi : onun iki kulağı

31-Lokman 7
fe : artık, böylece, öyleyse

31-Lokman 7
beşşir-hu : onu müjdele

31-Lokman 7
elîmin : elîm

31-Lokman 8
inne : muhakkak

31-Lokman 8
ellezîne : o kimseler, onlar

31-Lokman 8
âmenû : âmenû oldular, Allah'a ulaşmayı dilediler

31-Lokman 8
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaptılar

31-Lokman 8
lehum : onlar için

31-Lokman 8
cennâtun : cennetler

31-Lokman 9
hâlidîne : kalıcı olanlar

31-Lokman 9
va'de allâhi : Allah'ın vaadi

31-Lokman 9
ve huve : ve o

31-Lokman 9
el azîzu : azîz, yüce, güçlü ve üstün olan

31-Lokman 9
el hakîmu : hakîm, hüküm ve hikmet sahibi

31-Lokman 10
es semâvâti : semalar, gökler

31-Lokman 10
amedin : direkler

31-Lokman 10
terevne-hâ : onu görüyorsunuz

31-Lokman 10
ve elkâ : ve attı, yerleştirdi, oluşturdu

31-Lokman 10
fî el ardı : arzda, yeryüzünde

31-Lokman 10
revâsiye : sabit ve yüksek dağlar

31-Lokman 10
en temîde : sarsar diye (sarsmasın diye)

31-Lokman 10
ve besse : ve yaydı

31-Lokman 10
dâbbetin : yürüyen hayvan

31-Lokman 10
ve enzelnâ : ve biz indirdik

31-Lokman 10
min es semâi : semadan, göklerden

31-Lokman 10
mâen : su

31-Lokman 10
fe : böylece

31-Lokman 10
enbetnâ : nebat (bitki) yetiştirdik

31-Lokman 10
zevcin : eş, çift

31-Lokman 10
kerîmin : kerim, güzel, çok, ikram edilen

31-Lokman 11
fe : artık

31-Lokman 11
erû-nî : bana gösterin

31-Lokman 11
ellezîne : onlar

31-Lokman 11
bel : hayır

31-Lokman 11
zâlimûne : zulmedenler, zalimler

31-Lokman 12
ve lekad : ve andolsun

31-Lokman 12
âteynâ : biz verdik

31-Lokman 12
el hikmete : hikmet

31-Lokman 12
en uşkur : şükretsin

31-Lokman 12
ve men : ve kim

31-Lokman 12
yeşkur : şükreder

31-Lokman 12
fe : artık

31-Lokman 12
innemâ : sadece

31-Lokman 12
yeşkuru : şükreder

31-Lokman 12
li nefsi-hi : kendi nefsi için

31-Lokman 12
ve men : ve kim

31-Lokman 12
kefere : inkâr eder, nankörlük eder

31-Lokman 12
fe : o zaman, o taktirde

31-Lokman 12
inne allâhe : muhakkak ki Allah

31-Lokman 13
ve iz kâle : ve demişti

31-Lokman 13
ve huve : ve o

31-Lokman 13
yâ buneyye : ey oğlum, oğulcuğum, yavrum

31-Lokman 13
inne : muhakkak ki

31-Lokman 13
eş şirke : şirk

31-Lokman 13
le : elbette

31-Lokman 14
ve vassaynâ : ve tavsiye ettik, farz kıldık

31-Lokman 14
el insâne : insan

31-Lokman 14
bi vâlidey-hi : onun anne ve babasını

31-Lokman 14
hamelet-hu : onu yüklendi, taşıdı

31-Lokman 14
vehnen : zorluk

31-Lokman 14
vehnin : zorluk

31-Lokman 14
ve fisâlu-hu : ve onun sütten ayrılması

31-Lokman 14
âmeyni : iki sene (yıl)

31-Lokman 14
enişkurlî (en uşkur lî ) : bana şükretmen

31-Lokman 14
ve li vâlidey-ke : ve senin anne babana

31-Lokman 14
ileyye : banadır

31-Lokman 14
el masîru : dönüş

31-Lokman 15
ve in : ve eğer

31-Lokman 15
câhedâ-ke : o ikisi seninle mücâdele ederlerse

31-Lokman 15
en tuşrike : senin şirk koşman

31-Lokman 15
leyse : değil, yok, olmadı

31-Lokman 15
leke : senin

31-Lokman 15
fe : o zaman, o taktirde

31-Lokman 15
ve sâhib-humâ : ve ikisini sahip ol

31-Lokman 15
fî ed dunyâ : dünyada

31-Lokman 15
magrûfen : iyilikle, ma'rufla, güzellikle

31-Lokman 15
vettebi' (ve ittebi') : ve tâbî ol

31-Lokman 15
sebîle : yol

31-Lokman 15
men : kim

31-Lokman 15
enâbe : yöneldi

31-Lokman 15
ileyye : bana

31-Lokman 15
summe : sonra

31-Lokman 15
ileyye : bana

31-Lokman 15
merciu-kum : sizin rücunuz, dönüşünüz

31-Lokman 15
fe : o zaman

31-Lokman 15
unebbiu-kum : size haber vereceğim

31-Lokman 15
ta'melûne : yapıyorsunuz

31-Lokman 16
buneyye : oğlum, oğulcuğum, yavrum

31-Lokman 16
inne-hâ : muhakkak ki o

31-Lokman 16
teku : olur

31-Lokman 16
miskâle : miktar

31-Lokman 16
habbetin : tane

31-Lokman 16
fe : böylece, o taktirde

31-Lokman 16
tekun : olur

31-Lokman 16
sahretin : kaya

31-Lokman 16
ev : veya

31-Lokman 16
fî es semâvâti : semalarda, göklerde

31-Lokman 16
ev : veya

31-Lokman 16
fî el ardı : arzda, yerde

31-Lokman 16
ye'ti : getirir

31-Lokman 16
inne allâhe : muhakkak ki Allah

31-Lokman 17
buneyye : oğlum, oğulcuğum, yavrum

31-Lokman 17
ekımı : ikame et

31-Lokman 17
es salâte : namazı

31-Lokman 17
ve'mur : ve emret

31-Lokman 17
el ma'rûfi : ma'rûf

31-Lokman 17
venhe : nehyet, yasakla, mani ol

31-Lokman 17
an el munkeri : münkerden, kötülükten

31-Lokman 17
vasbir (ve ısbır) : ve sabret

31-Lokman 17
mâ esâbe-ke : sana isabet eden şey

31-Lokman 17
inne : muhakkak ki

31-Lokman 17
zâlike : işte bu

31-Lokman 17
el umûri : işler

31-Lokman 18
ve lâ tusa'ir : ve çevirme

31-Lokman 18
hadde-ke : yanağını

31-Lokman 18
li en nâsi : insanlara

31-Lokman 18
ve lâ temşi : ve yürüme

31-Lokman 18
fî el ardı : arzda, yeryüzünde

31-Lokman 18
merahan : böbürlenerek

31-Lokman 18
inne allâhe : muhakkak ki Allah

31-Lokman 18
kulle : hepsini, her

31-Lokman 18
fehûrin : övünen, kendini metheden

31-Lokman 19
meşyi-ke : yürüyüşün

31-Lokman 19
min savti-ke : sesinden

31-Lokman 19
inne : muhakkak ki

31-Lokman 19
enkere : en çirkin, en nekir olan

31-Lokman 19
el asvâti : sesler

31-Lokman 19
le : elbette, muhakkak, mutlaka

31-Lokman 19
el hamîri : merkep

31-Lokman 20
e : mı

31-Lokman 20
lem terev : görmediniz

31-Lokman 20
ennallâhe (enne allâhe) : muhakkak ki Allah

31-Lokman 20
sehhare : musahhar kıldı, emrine amade kıldı

31-Lokman 20
lekum : sizin için, size

31-Lokman 20
fî es semâvâti : semalarda, göklerde

31-Lokman 20
ve mâ : ve şey

31-Lokman 20
fî el ardı : arzda, yeryüzünde

31-Lokman 20
ve esbega : ve tamamladı

31-Lokman 20
aleykum : sizin üzerinize, size

31-Lokman 20
niame-hu : ni'metlerini

31-Lokman 20
zâhireten : zahir olan, açık, görünen

31-Lokman 20
ve bâtıneten : ve bâtın olan, gizli, görünmeyen

31-Lokman 20
ve min en nâsi : ve insanlardan

31-Lokman 20
men : kim

31-Lokman 20
ve lâ huden : ve hidayete erdirici olmadan

31-Lokman 20
ve lâ kitâbin : ve bir kitap olmadan

31-Lokman 21
ve izâ : ve olduğu zaman

31-Lokman 21
kîle : denildi

31-Lokman 21
lehum : onlara

31-Lokman 21
ittebiû : tâbî olun

31-Lokman 21
enzele : indirdi

31-Lokman 21
bel : hayır

31-Lokman 21
nettebiu : tâbî oluruz

31-Lokman 21
vecednâ : biz bulduk

31-Lokman 21
aleyhi : onun üzerinde

31-Lokman 21
âbâe-nâ : babalarımız

31-Lokman 21
e : mı

31-Lokman 21
ve lev kâne : ve olsa bile, olsa da

31-Lokman 21
eş şeytânu : şeytan

31-Lokman 21
yed'û-hum : onları çağırıyor

31-Lokman 21
es saîri : alevli ateş (cehennem)

31-Lokman 22
ve men : ve kim

31-Lokman 22
veche-hu : vechini

31-Lokman 22
ve huve : ve o

31-Lokman 22
fe : o zaman, o taktirde

31-Lokman 22
istemseke : tutundu

31-Lokman 22
el urveti el vuskâ : sağlam kulp

31-Lokman 22
ve ilâllâhi (ilâ allâhi) : ve Allah'a

31-Lokman 22
âkibetu : akıbet, son, sonuç

31-Lokman 22
el umûri : emirler, işler

31-Lokman 23
ve men : ve kim

31-Lokman 23
kefere : inkâr etti

31-Lokman 23
fe : o zaman

31-Lokman 23
lâ yahzun-ke : seni mahzun etmesin

31-Lokman 23
ileynâ : bize

31-Lokman 23
merciu-hum : onların dönüşü

31-Lokman 23
fe : böylece

31-Lokman 23
nunebbiu-hum : onlara haber vereceğiz

31-Lokman 23
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

31-Lokman 23
bi zâti es sudûri : sinelerde olanı

31-Lokman 24
numettiu-hum : onları metalandırırız

31-Lokman 24
kalîlen : az

31-Lokman 24
summe : sonra

31-Lokman 25
ve le in : ve eğer gerçekten

31-Lokman 25
seelte-hum : onlara sordun

31-Lokman 25
men : kim

31-Lokman 25
es semâvâti : semalar, gökler

31-Lokman 25
ve el arda : ve arz, yeryüzü, yer

31-Lokman 25
le : elbette, mutlaka

31-Lokman 25
yekûlunnellâhu : 'Allah' derler

31-Lokman 25
el hamdu : hamd

31-Lokman 25
bel : hayır

31-Lokman 25
ekseru-hum : onların çoğu

31-Lokman 25
lâ ya'lemûne : bilmiyorlar, bilmezler

31-Lokman 26
fî es semâvâti : semalarda, göklerde

31-Lokman 26
ve el ardı : ve arz, yeryüzü, yer

31-Lokman 26
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

31-Lokman 26
huve : o

31-Lokman 26
el ganiyyu : gani (hiçbir şeye ihtiyacı olmayan)

31-Lokman 26
el hamîdu : hamîd (hamdedilen)

31-Lokman 27
ve lev enne : ve eğer olsa

31-Lokman 27
fî el ardı : arzda, yerde, yeryüzünde

31-Lokman 27
min şeceretin : ağaçlardan

31-Lokman 27
ve el bahru : ve deniz

31-Lokman 27
yemuddu-hu : ona ekler

31-Lokman 27
seb'atu : 7 (yedi)

31-Lokman 27
ebhurin : denizler

31-Lokman 27
mâ nefidet : bitmez, tükenmez

31-Lokman 27
kelimâtullâhi (kelimâtu allâhi) : Allah'ın kelimeleri

31-Lokman 27
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

31-Lokman 28
ve lâ ba'su-kum : ve sizin diriltilmeniz değil

31-Lokman 28
ke : gibi

31-Lokman 28
nefsin : nefs

31-Lokman 28
vâhıdetin : tek, bir tane

31-Lokman 28
innellâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

31-Lokman 28
semîun : en iyi işiten

31-Lokman 29
e : mı

31-Lokman 29
lem tere : görmedin

31-Lokman 29
ennallâhe (enne allâhe) : muhakkak ki Allah

31-Lokman 29
el leyle : gece

31-Lokman 29
fî en nehâri : gündüzün içine

31-Lokman 29
ve yûlicu : ve sokar

31-Lokman 29
en nehâre : gündüz

31-Lokman 29
fî el leyli : gecenin içine

31-Lokman 29
ve sehhare : ve musahhar kıldı, emrine amade kıldı

31-Lokman 29
eş şemse : güneş

31-Lokman 29
ve el kamere : ve ay

31-Lokman 29
yecrî : akar gider, hareket eder, seyreder

31-Lokman 29
ilâ ecelin : bir ecele kadar

31-Lokman 29
musemmen : belirli

31-Lokman 29
ve ennallâhe (enne allâhe) : ve muhakkak ki Allah

31-Lokman 29
ta'melûne : yapıyorsunuz

31-Lokman 30
zâlike : işte bu

31-Lokman 30
bi enne : olması sebebiyle

31-Lokman 30
allâhe : Allah

31-Lokman 30
huve : o

31-Lokman 30
el hakku : hak

31-Lokman 30
ve enne : ve muhakkak ki, mutlaka

31-Lokman 30
yed'ûne : dua ediyorlar, tapıyorlar

31-Lokman 30
el bâtılu : bâtıl, boş

31-Lokman 30
ve ennellâhe (enne allâhe) : ve muhakkak ki Allah

31-Lokman 30
huve : o

31-Lokman 30
el aliyyu : âli, çok yüce

31-Lokman 30
el kebîru : kebir, büyük

31-Lokman 31
e lem tere : görmedin mi

31-Lokman 31
enne : olduğunu

31-Lokman 31
el fulke : gemiler

31-Lokman 31
tecrî : akar gider, seyreder

31-Lokman 31
fî el bahri : denizde

31-Lokman 31
ni'metillâhi (ni'meti allâhi) : Allah'ın ni'meti

31-Lokman 31
yuriye-kum : size gösterir

31-Lokman 31
inne : muhakkak

31-Lokman 31
fî zâlike : bunda vardır

31-Lokman 31
le : elbette, mutlaka

31-Lokman 31
şekûrin : çok şükreden

31-Lokman 32
ve izâ : ve olduğu zaman

31-Lokman 32
gaşiye-hum : onları sardı

31-Lokman 32
mevcun : dalgalar

31-Lokman 32
ke : gibi, sanki

31-Lokman 32
ez zuleli : (karanlık) gölgeler

31-Lokman 32
deavûllâhe (deavû allâhe) : Allah'a dua ederler, Allah'a yalvarırlar

31-Lokman 32
muhlisine : muhlisler, halis kılanlar

31-Lokman 32
lehu : ona

31-Lokman 32
ed dîne : dîn

31-Lokman 32
fe : böylece, bundan sonra

31-Lokman 32
lemmâ : olduğu zaman

31-Lokman 32
neccâ-hum : onları kurtardık

31-Lokman 32
ilel berri (ilâ el berri) : karaya

31-Lokman 32
fe : böylece, bundan sonra

31-Lokman 32
muktesidun : mutedil davrananlar (aşırı gitmeyenler)

31-Lokman 32
ve mâ yechadu : ve bilerek inkâr etmez

31-Lokman 32
kefûrin : çok nankör

31-Lokman 33
yâ eyyuhâ : ey

31-Lokman 33
en nâsu : insanlar

31-Lokman 33
ittekû : sakının, takva sahibi olun

31-Lokman 33
rabbe-kum : sizin Rabbiniz

31-Lokman 33
vahşev : ve korkun

31-Lokman 33
yevmen : gün

31-Lokman 33
lâ yeczî : karşılık vermez

31-Lokman 33
an veledi-hi : onun çocuğundan

31-Lokman 33
ve lâ mevlûdun : ve çocuk değildir

31-Lokman 33
huve : o

31-Lokman 33
şey'en : bir şey

31-Lokman 33
inne : muhakkak ki

31-Lokman 33
va'dallâhi (va'de allâhi) : Allah'ın vaadi

31-Lokman 33
fe : öyleyse

31-Lokman 33
lâ tegurrenne-kum : sakın sizi aldatmasın

31-Lokman 33
el hayâtu ed dunyâ : dünya hayatı

31-Lokman 33
ve lâ yagurrenne-kum : ve sakın sizi aldatmasın

31-Lokman 33
el garûru : gurur, tagut

31-Lokman 34
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak ki Allah

31-Lokman 34
inde-hu : onun yanında, katında

31-Lokman 34
ilmu es sâati : saatin ilmi, bilgisi

31-Lokman 34
ve yunezzilu : ve indirir

31-Lokman 34
el gayse : yağmur

31-Lokman 34
ve ya'lemu : ve bilir

31-Lokman 34
fî el erhâmi : rahimlerde

31-Lokman 34
ve mâ tedrî : ve idrak etmez, idrak edemez, bilmez, bilemez

31-Lokman 34
nefsun : nefs, kişi, kimse

31-Lokman 34
teksibu : kazanır

31-Lokman 34
gaden : yarın

31-Lokman 34
ve mâ tedrî : ve idrak etmez, idrak edemez, bilmez, bilemez

31-Lokman 34
nefsun : nefs, kişi, kimse

31-Lokman 34
bi eyyi : hangi, nerede

31-Lokman 34
temûtu : ölür

31-Lokman 34
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak ki Allah

32-Secde 1
Elif lâm mîm. Elif lâm mîm.

32-Secde 2
tenzîlu : indirilişi

32-Secde 2
el kitâbi : kitap

32-Secde 2
lâ reybe : şüphe yok

32-Secde 2
el âlemîne : âlemler

32-Secde 3
em : yoksa, veya

32-Secde 3
yekûlû : derler, diyorlar

32-Secde 3
ifterâ-hu : onu uydurdu

32-Secde 3
bel : hayır

32-Secde 3
huve : o

32-Secde 3
el hakku : haktır

32-Secde 3
min rabbi-ke : senin Rabbinden

32-Secde 3
li tunzire : uyarman için

32-Secde 3
kavmen : bir kavim

32-Secde 3
mâ etâ-hum : onlara gelmedi

32-Secde 3
min nezîrin : uyarıcı, nezir

32-Secde 3
min kablike : senden önce

32-Secde 3
lealle-hum : umulur ki, böylece onlar

32-Secde 3
yehtedûne : hidayete ererler

32-Secde 4
ellezî : onlar

32-Secde 4
es semâvâti : semalar, gökler

32-Secde 4
ve el arda : ve arz, yer

32-Secde 4
ve mâ beyne-humâ : ve ikisi arasındaki şeyler

32-Secde 4
sitteti : 6 (altı)

32-Secde 4
eyyâmin : günler

32-Secde 4
summestevâ (summe istevâ) : sonra istiva etti

32-Secde 4
alel arşi (alâ el arşi) : arşa

32-Secde 4
mâ lekum : sizin için yok

32-Secde 4
min veliyyin : velîlerden bir velî (dost)

32-Secde 4
ve lâ şefîin : ve şefaatçi yoktur

32-Secde 4
e : mı

32-Secde 4
fe : artık, hâlâ

32-Secde 4
lâ tetezekkerûne : tezekkür etmezsiniz

32-Secde 5
yudebbiru : tedbir eder, düzenler

32-Secde 5
el emre : emir, Allah'tan gelen ve Allah'a dönen herşey

32-Secde 5
min es semâi : göklerden

32-Secde 5
ilâ el ardı : arza, yere

32-Secde 5
summe : sonra

32-Secde 5
ileyhi : ona

32-Secde 5
yevmin : gün

32-Secde 5
kâne : oldu

32-Secde 5
elfe : bin (1000)

32-Secde 5
senetin : sene

32-Secde 5
teuddûne : siz sayıyorsunuz

32-Secde 6
ƶālike : işte O’dur

32-Secde 6
el ğaybi : görünmeyeni

32-Secde 6
ve şşehādeti : ve görüneni

32-Secde 6
el-ǎzīzu : güçlü

32-Secde 6
er-raHīmu : ve esirgeyici

32-Secde 7
ellezî : ki o

32-Secde 7
ahsene : en güzel

32-Secde 7
kule şey'in : herşey

32-Secde 7
ve bedee : ve ilk defa başladı

32-Secde 7
el insâni : insan

32-Secde 8
summe : sonra

32-Secde 8
ceale : kıldı

32-Secde 8
nesle-hu : onun nesli, soyu

32-Secde 8
min sulâletin : özünden

32-Secde 8
mehînin : basit, kıymetsiz

32-Secde 9
summe : sonra

32-Secde 9
sevvâ-hu : sevva etti, düzenledi

32-Secde 9
ve nefeha : ve üfledi, üfürdü

32-Secde 9
ve ceale : ve kıldı

32-Secde 9
lekum : sizin için

32-Secde 9
es sem'a : işitme hassası

32-Secde 9
ve el ebsâre : ve görme hassası

32-Secde 9
ve el efidete : ve fuad (idrak etme) hassası

32-Secde 9
kalîlen : az

32-Secde 9
mâ teşkurûne : şükrediyorsunuz

32-Secde 10
ve kâlû : ve dediler

32-Secde 10
e : mı

32-Secde 10
izâ dalelnâ : dalıp karıştığımız zaman

32-Secde 10
fî el ardı : arzda, yerde (toprağın içinde)

32-Secde 10
e : mı

32-Secde 10
le : elbette, mutlaka

32-Secde 10
cedîdin : yeni

32-Secde 10
bel : hayır

32-Secde 10
kâfirûne : inkâr edenler

32-Secde 11
yeteveffâ-kum : sizi vefat ettirecek

32-Secde 11
meleku : melek

32-Secde 11
el mevti : ölüm

32-Secde 11
ellezî : ki o

32-Secde 11
vukkile : vekil kılındı (vekil edildi)

32-Secde 11
summe : sonra

32-Secde 11
turceûne : döndürüleceksiniz

32-Secde 12
ve lev : ve eğer, keşke

32-Secde 12
terâ : görürsün

32-Secde 12
iz el mucrimûne : o zaman mücrimler, suçlular, günahkârlar

32-Secde 12
inde : yanında, katında

32-Secde 12
rabbe-nâ : Rabbimiz

32-Secde 12
ebsarnâ : biz gördük

32-Secde 12
ve semi'nâ : ve biz işittik

32-Secde 12
ferci'nâ (fe irci'na) : artık, bundan sonra bizi döndür

32-Secde 12
na'mel : biz yapalım

32-Secde 12
mûkinûne : yakîn hasıl edenler

32-Secde 13
ve lev : ve eğer

32-Secde 13
le : elbette, mutlaka

32-Secde 13
âteynâ : biz verdik

32-Secde 13
kulle : hepsi, her

32-Secde 13
nefsin : nefs, kişi

32-Secde 13
ve lâkin : ve lâkin, fakat

32-Secde 13
el kavlu : söz

32-Secde 13
le : elbette, mutlaka

32-Secde 13
emleenne : mutlaka dolduracağım

32-Secde 13
cehenneme : cehennem

32-Secde 13
min el cinneti : cinlerden

32-Secde 13
ve en nâsi : ve insanlar

32-Secde 13
ecmaîne : bütün, hepsi

32-Secde 14
fe : o zaman, öyleyse

32-Secde 14
nesîtum : siz unuttunuz

32-Secde 14
likâe : kavuşma, ulaşma

32-Secde 14
yevmi-kum : sizin gününüz

32-Secde 14
nesînâ-kum : sizi unuttuk

32-Secde 14
ve zûkû : ve tadın

32-Secde 14
azâbe : azabı

32-Secde 14
el huldi : halid olan, ebedî olan

32-Secde 14
ta'melûne : yapıyorsunuz

32-Secde 15
innemâ : fakat, sadece, ancak

32-Secde 15
ellezîne : o kimseler, onlar

32-Secde 15
succeden : secde ederek

32-Secde 15
ve sebbe-hû : ve onu tesbih ettiler

32-Secde 15
ve hum : ve onlar

32-Secde 15
lâ yestekbirûne : büyüklük taslamazlar, kibirlenmezler

32-Secde 16
tetecâfâ : uzaklaşırlar

32-Secde 16
ani el medâcıi : yataklarından

32-Secde 16
yed'ûne : dua ederler

32-Secde 16
rabbe-hum : Rab'lerine

32-Secde 16
havfen : korku

32-Secde 16
ve tamaan : ve umut ederek, ümitle

32-Secde 16
ve mimmâ (min mâ) : ve şeylerden

32-Secde 16
yunfikûne : infâk ederler

32-Secde 17
fe lâ ta'lemu : bilmez

32-Secde 17
nefsun : nefs, kişi

32-Secde 17
mâ uhfiye : gizli olanı, saklı olanı, neler saklı

32-Secde 17
lehum : onlar için

32-Secde 17
min kurreti a'yunin : göz aydınlığından (sevindirici şeylerden)

32-Secde 17
cezâen : (ceza) karşılık olarak

32-Secde 17
ya'melûne : yapıyorlar

32-Secde 18
e : mi

32-Secde 18
fe : o zaman, öyleyse

32-Secde 18
men : kimse

32-Secde 18
kâne : oldu

32-Secde 18
mu'minen : îmân eden, mü'min olan

32-Secde 18
ke men : kimse gibi

32-Secde 18
kâne : oldu

32-Secde 18
lâ yestevune : eşit olmaz, bir olmaz

32-Secde 19
emmâ : ama, fakat

32-Secde 19
ellezîne : o kimseler, onlar

32-Secde 19
âmenû : âmenû oldular, Allah'a ulaşmayı dilediler

32-Secde 19
ve amilû es sâlihâti : ve salih amel, nefs tezkiyesi yaptılar

32-Secde 19
fe : artık, işte

32-Secde 19
lehum : onlar için (vardır)

32-Secde 19
cennâtu : cennetler

32-Secde 19
el me'vâ : meva, barınma

32-Secde 19
nuzulen : ikram olarak

32-Secde 19
ya'melûne : yapıyorlar

32-Secde 20
emmellezîne (emmâ ellezîne) : fakat onlar

32-Secde 20
fesekû : fasıklık yaptılar

32-Secde 20
fe me'vâ-hum : onların barınma yeri, varacağı yer

32-Secde 20
en nâru : ateş

32-Secde 20
kulle mâ : her defa

32-Secde 20
erâdû : istediler

32-Secde 20
en yahrucû : çıkmak

32-Secde 20
ve kîle : ve denir

32-Secde 20
lehum : onlara

32-Secde 20
azâbe : azabı

32-Secde 20
en nâri ellezî : o ateş ki

32-Secde 20
tukezzibûne : tekzip ediyorsunuz, yalanlıyorsunuz

32-Secde 21
ve le : ve elbette, mutlaka

32-Secde 21
nuzîkanne-hum : onlara tattıracağız

32-Secde 21
min el azâbi : azaptan

32-Secde 21
el ednâ : daha yakın

32-Secde 21
dûne : önce

32-Secde 21
el azâbi : azap

32-Secde 21
el ekberi : büyük

32-Secde 21
lealle-hum : umulur ki onlar

32-Secde 21
yerciûne : dönerler

32-Secde 22
ve men : ve kim

32-Secde 22
azlemu : daha zalim

32-Secde 22
mimmen (min men) : kimseden

32-Secde 22
zukkire : hatırlatıldı, zikredildi

32-Secde 22
summe : sonra

32-Secde 22
min el mucrimîne : mücrimlerden

32-Secde 22
muntekimûne : intikam alıcılarız

32-Secde 23
ve lekad : ve andolsun

32-Secde 23
âteynâ : biz verdik

32-Secde 23
el kitâbe : kitap

32-Secde 23
fe : artık

32-Secde 23
lâ tekun : sen olma

32-Secde 23
miryetin : şüphe, kuşku

32-Secde 23
ve cealnâ-hu : ve onu kıldık

32-Secde 23
huden : hidayete erdiren

32-Secde 23
benî isrâîle : İsrailoğulları

32-Secde 24
ve cealnâ : ve kıldık

32-Secde 24
eimmeten : imamlar

32-Secde 24
yehdûne : hidayete erdirir

32-Secde 24
bi emrinâ : bizim emrimizle

32-Secde 24
lemmâ : ancak, olunca, oldukları için

32-Secde 24
saberû : sabrettiler

32-Secde 24
ve kânû : ve oldular

32-Secde 24
yûkınûne : Hakk'ul yakîn seviyesinde yakîn hasıl ediyorlar

32-Secde 25
inne : muhakkak

32-Secde 25
rabbe-ke : senin Rabbin

32-Secde 25
huve : o

32-Secde 25
beyne-hum : onların aralarında

32-Secde 25
yevme el kıyâmeti : kıyâmet günü

32-Secde 25
yahtelifûne : ihtilâf ediyorlar

32-Secde 26
e : mı

32-Secde 26
ve lem yehdi : ve hidayete erdirmedi

32-Secde 26
lehum : onları

32-Secde 26
kem : kaç, nice

32-Secde 26
ehleknâ : helâk ettik

32-Secde 26
min el kurûni : nesillerden

32-Secde 26
yemşûne : yürürler, dolaşırlar

32-Secde 26
mesâkini-him : onların meskenleri, meskûn oldukları yerler, yurtlar

32-Secde 26
inne : muhakkak

32-Secde 26
zâlike : işte bu, bu

32-Secde 26
le : elbette

32-Secde 26
e : mı

32-Secde 26
fe : artık, bundan sonra, hâlâ

32-Secde 26
lâ yesmeûne : işitmiyorlar, işitmeyecekler

32-Secde 27
e ve lem yerev : ve görmüyorlar mı, görmediler mi

32-Secde 27
ennâ : nasıl

32-Secde 27
nesûku : sevkediyoruz

32-Secde 27
el mâe : su

32-Secde 27
ilel ardı (ilâ el ardı) : arzı, yeryüzünü

32-Secde 27
el curuzi : kurak arazi, kurak yer

32-Secde 27
fe : böylece

32-Secde 27
te'kulu : siz yersiniz

32-Secde 27
en'âmu-hum : onların hayvanları

32-Secde 27
ve enfusu-hum : ve kendileri

32-Secde 27
e : mı

32-Secde 27
fe : artık, bundan sonra, hâlâ

32-Secde 27
lâ yubsirûne : görmüyorlar

32-Secde 28
ve yekûlûne : ve derler

32-Secde 28
metâ : ne zaman

32-Secde 28
el fethu : fetih

32-Secde 28
sâdikîne : sadıklar

32-Secde 29
yevme : gün

32-Secde 29
el fethi : fetih

32-Secde 29
lâ yenfeu : fayda vermez

32-Secde 29
ellezîne : onlar

32-Secde 29
keferû : inkâr ettiler, kâfir oldular

32-Secde 29
ve lâ hum yunzarûne : ve onlara bakılmaz, süre tanınmaz

32-Secde 30
fe : artık, öyleyse

32-Secde 30
ventezır (ve intezır) : ve bekle

32-Secde 30
inne-hum : muhakkak onlar

33-Ahzâb 30
muntezırûne : bekleyenler

33-Ahzâb 1
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 1
en nebiyyu : nebî, peygamber

33-Ahzâb 1
ittekillâhe (itteki allâhe) : Allah'a karşı takva sahibi ol

33-Ahzâb 1
ve lâ tutıi : ve itaat etme

33-Ahzâb 1
el kâfirîne : kâfirler

33-Ahzâb 1
ve el munâfikîne : ve münafıklar

33-Ahzâb 1
inne allâhe : muhakkak ki Allah

33-Ahzâb 1
kâne : oldu, dır

33-Ahzâb 1
alîmen : en iyi bilen

33-Ahzâb 1
hakîmen : hakîm olan, hüküm ve hikmet sahibi

33-Ahzâb 2
vettebi' : ve tâbî ol

33-Ahzâb 2
ileyke : sana

33-Ahzâb 2
min rabbi-ke : senin Rabbinden

33-Ahzâb 2
inne allâhe : muhakkak ki Allah

33-Ahzâb 2
kâne : oldu, dır

33-Ahzâb 2
ta'melûne : siz yapıyorsunuz

33-Ahzâb 2
habîren : haberdar

33-Ahzâb 3
ve tevekkel : ve tevekkül et

33-Ahzâb 3
ve kefâ bi : ve kâfidir

33-Ahzâb 3
vekîlen : vekil olarak

33-Ahzâb 4
mâ ceale allâhu : Allah kılmadı

33-Ahzâb 4
min kalbeyni : iki kalp (kalpten iki tane)

33-Ahzâb 4
cevfi-hî : onun (göğüs) boşluğu

33-Ahzâb 4
ve mâ ceale : ve kılmadı, yapmadı

33-Ahzâb 4
ezvâce-kum : sizin zevceleriniz, eşleriniz

33-Ahzâb 4
ellâî : ki onlar

33-Ahzâb 4
tuzâhırûne : zıhar yaptığınız (zıhar yapmak: sen bana benim annemin sırtı gibisin diyerek eşini boşamak istemek)

33-Ahzâb 4
min hunne : onlardan

33-Ahzâb 4
ummehâti-kum : sizin anneleriniz

33-Ahzâb 4
ve mâ ceale : ve kılmadı, yapmadı

33-Ahzâb 4
ed'ıyâe-kum : sizin evlâtlıklarınız

33-Ahzâb 4
ebnâe-kum : sizin oğullarınız

33-Ahzâb 4
bi efvâhi-kum : sizin ağızlarınızda

33-Ahzâb 4
vallâhu (ve allâhu) : ve Allah

33-Ahzâb 4
yekûlu : söyler

33-Ahzâb 4
el hakka : Hakk

33-Ahzâb 4
ve huve : ve o

33-Ahzâb 4
yehdî : ulaştırır

33-Ahzâb 4
es sebîle : yol

33-Ahzâb 5
huve : o

33-Ahzâb 5
indallâhi (inde allâhi) : Allah'ın katında

33-Ahzâb 5
fe : o taktirde

33-Ahzâb 5
lem ta'lemû : bilmiyorsunuz

33-Ahzâb 5
âbâe-hum : onların babalarını

33-Ahzâb 5
fe : o zaman

33-Ahzâb 5
fî ed dîni : dînde

33-Ahzâb 5
ve mevâlî-kum : ve sizin dostlarınız

33-Ahzâb 5
ve leyse : ve değil, yok

33-Ahzâb 5
aleykum : sizin üzerinize

33-Ahzâb 5
ve lâkin : ve ancak, fakat

33-Ahzâb 5
taammedet : taammüden, kasten

33-Ahzâb 5
ve kânallâhu (kâne allâhu) : ve Allah ... oldu, Allah ...dır

33-Ahzâb 5
gafûren : gafûrdur (günahları sevaba çevirendir)

33-Ahzâb 5
rahîmen : rahîmdir (rahîm esmasıyla tecelli edendir)

33-Ahzâb 6
en nebiyyu : nebî, peygamber

33-Ahzâb 6
evlâ : evlâdır, daha yakındır

33-Ahzâb 6
bi el mu'minîne : mü'minlere, müminler için

33-Ahzâb 6
min enfusi-him : kendi nefslerinden

33-Ahzâb 6
ve ezvâcu-hu : ve onun eşleri

33-Ahzâb 6
ummehâtu-hum : onların anneleri

33-Ahzâb 6
ve ûlûl erhâmi : ve rahim sahipleri, akrabalar

33-Ahzâb 6
evlâ : evlâ, daha yakındır

33-Ahzâb 6
min el mu'minîne : mü'minlerden

33-Ahzâb 6
ve el muhâcirîne : ve muhacirler

33-Ahzâb 6
en tef'alû : sizin yapmanız

33-Ahzâb 6
ilâ evliyâi-kum : sizin dostlarınıza

33-Ahzâb 6
ma'rûfen : maruf, iyilik olarak

33-Ahzâb 6
kâne : oldu, idi

33-Ahzâb 6
zâlike : işte bu

33-Ahzâb 6
fî el kitâbi : kitapta

33-Ahzâb 6
mesturen : satır satır yazılı

33-Ahzâb 7
ve iz : ve o zaman olmuştu

33-Ahzâb 7
ehaznâ : aldık, ahzettik

33-Ahzâb 7
en nebiyyîne : nebîler

33-Ahzâb 7
ve min-ke : ve senden

33-Ahzâb 7
ve min nûhın : ve Nuh (A.S)'dan

33-Ahzâb 7
ve ibrâhîme : ve İbrâhîm

33-Ahzâb 7
ve mûsâ : ve Musa

33-Ahzâb 7
ve îsebni meryeme : ve Meryemoğlu İsa

33-Ahzâb 7
ve ehaznâ : ve aldık

33-Ahzâb 7
galîzen : sağlam, ağır, çok kuvvetli

33-Ahzâb 8
li yes'ele : sorması için

33-Ahzâb 8
es sâdikîne : doğru olanlar, sadıklar

33-Ahzâb 8
ve eadde : ve hazırladı

33-Ahzâb 8
li el kâfirîne : kâfirler için, kâfirlere

33-Ahzâb 8
azâben : azap

33-Ahzâb 8
elîmen : acı, elîm

33-Ahzâb 9
yâ eyyu-hâ : ey

33-Ahzâb 9
ellezîne : o kimseler, onlar

33-Ahzâb 9
âmenû : îmân edenler (Allah'a ulaşmayı dileyenler)

33-Ahzâb 9
ni'metallâhi (ni'mete allâhi) : Allah'ın ni'meti

33-Ahzâb 9
aleykum : sizin üzerinize

33-Ahzâb 9
iz câet-kum : size gelmişti

33-Ahzâb 9
fe : o zaman

33-Ahzâb 9
erselnâ : gönderdik

33-Ahzâb 9
aleyhim : onlara, onların üzerine

33-Ahzâb 9
ve cunûden : ve ordular, askerler

33-Ahzâb 9
lem terev-hâ : siz onu görmediniz (göremediniz)

33-Ahzâb 9
ve kânallâhu (kâne allâhu) : ve Allah oldu

33-Ahzâb 9
ta'melûne : yapıyorsunuz

33-Ahzâb 9
basîren : gören

33-Ahzâb 10
min fevkı-kum : sizin üzerinizden, yukarıdan

33-Ahzâb 10
ve min esfele : ve aşağıdan

33-Ahzâb 10
ve iz zâgati : ve yıldığı zaman

33-Ahzâb 10
el ebsâru : gözler

33-Ahzâb 10
ve belegati : ve ulaştı

33-Ahzâb 10
el kulûbu : kalpler

33-Ahzâb 10
el hanâcire : hançereler, boğazlar, gırtlaklar

33-Ahzâb 10
ve tezunnûne : ve zanda bulunuyorsunuz

33-Ahzâb 10
ez zunûnen : zanlar

33-Ahzâb 11
hunâlike : orada

33-Ahzâb 11
ebtulîe : sınandı, imtihan edildi

33-Ahzâb 11
el mu'minûne : mü'minler, îmân edenler

33-Ahzâb 11
ve zulzilû : ve sarsıldılar

33-Ahzâb 11
zilzâlen : sarsıntıyla

33-Ahzâb 11
şedîden : şiddetli, kuvvetli

33-Ahzâb 12
ve iz yekûlu : ve söylüyorlardı, diyorlardı.

33-Ahzâb 12
el munâfikûne : münafıklar

33-Ahzâb 12
ve ellezîne : ve o kimseler, onlar

33-Ahzâb 12
mâ vaadenallâhu : Allah'ın vaadettiği şey

33-Ahzâb 12
ve resûlu-hû : ve onun resûlü

33-Ahzâb 12
gurûren : gurur, aldatma

33-Ahzâb 13
ve iz kâlet : ve demişti

33-Ahzâb 13
tâifetun : bir bölük, bir grup

33-Ahzâb 13
ehle : halk

33-Ahzâb 13
yesribe : Yesrib (Medine)

33-Ahzâb 13
lâ mukâme : yer yok

33-Ahzâb 13
lekum : sizin için

33-Ahzâb 13
ferciû (fe ırciû) : artık dönün

33-Ahzâb 13
ve yeste'zinu : ve izin istiyor

33-Ahzâb 13
ferîkun : bir grup, bir topluluk

33-Ahzâb 13
en nebiyye : nebî, peygamber

33-Ahzâb 13
yekûlûne : derler, diyorlar

33-Ahzâb 13
inne : muhakkak, gerçekten

33-Ahzâb 13
buyûte-nâ : evlerimiz

33-Ahzâb 13
avretun : açık, muhafazasız, korumasız

33-Ahzâb 13
ve mâ : ve değil

33-Ahzâb 13
hiye : o

33-Ahzâb 13
bi avretin : açık

33-Ahzâb 13
yurîdûne : istiyorlar

33-Ahzâb 13
firâren : firar, kaçış

33-Ahzâb 14
ve lev : ve şâyet, eğer

33-Ahzâb 14
duhılet : girildi

33-Ahzâb 14
aleyhim : onların üzerine

33-Ahzâb 14
summe : sonra

33-Ahzâb 14
el fitnete : fitne

33-Ahzâb 14
le : elbette, mutlaka

33-Ahzâb 14
âtev-hâ : ona geldiler

33-Ahzâb 14
ve mâ telebbesû : ve kalmazlar

33-Ahzâb 14
yesîren : az

33-Ahzâb 15
ve lekad : ve andolsun

33-Ahzâb 15
âhedû allâhe : Allah'a ahd verdiler

33-Ahzâb 15
lâ yuvellûne : dönüp kaçmayacaklar

33-Ahzâb 15
el edbâre : arkaları

33-Ahzâb 15
ve kâne : ve oldu

33-Ahzâb 15
mes'ûlen : mesuliyet, sorumluluk

33-Ahzâb 16
len yenfea-kum : size asla fayda vermez

33-Ahzâb 16
el firâru : kaçış

33-Ahzâb 16
ferertum : siz kaçtınız

33-Ahzâb 16
min el mevti : ölümden

33-Ahzâb 16
ev : veya

33-Ahzâb 16
el katli : katil, öldürülme

33-Ahzâb 16
ve izen : ve o zaman, o taktirde

33-Ahzâb 16
lâ tumetteûne : metalandırılmazsınız

33-Ahzâb 16
kalîlen : az

33-Ahzâb 17
men : kim

33-Ahzâb 17
ze : sahip

33-Ahzâb 17
ellezî : ki o

33-Ahzâb 17
erâde : istedi, diledi

33-Ahzâb 17
sûen : bir kötülük

33-Ahzâb 17
ev : veya

33-Ahzâb 17
erâde : istedi, diledi

33-Ahzâb 17
rahmeten : bir rahmet

33-Ahzâb 17
ve lâ yecidûne : ve bulamazlar

33-Ahzâb 17
lehum : onlar için

33-Ahzâb 17
veliyyen : velî, dost

33-Ahzâb 17
ve lâ : ve yoktur

33-Ahzâb 17
nasîren : bir yardımcı

33-Ahzâb 18
ya'lemu allâhu : Allah bilir

33-Ahzâb 18
el muavvikîne : yardıma mani olanlar

33-Ahzâb 18
ve el kâilîne : ve söyleyenler, diyenler

33-Ahzâb 18
helumme : gelin, buyurun

33-Ahzâb 18
ileynâ : bize

33-Ahzâb 18
ve lâ ye'tûne : ve gelmezler

33-Ahzâb 18
el be'se : savaş, şiddet

33-Ahzâb 18
kalîlen : az

33-Ahzâb 19
eşıhhaten \n(şehha) : daha cimri, çok cimri \n: (cimri)

33-Ahzâb 19
aleykum : size, sizin üzerinize

33-Ahzâb 19
fe izâ : o zaman

33-Ahzâb 19
câe : geldi

33-Ahzâb 19
el havfu : korku

33-Ahzâb 19
raeyte-hum : onları gördün

33-Ahzâb 19
yenzurûne : bakıyorlar, bakarlar

33-Ahzâb 19
ileyke : sana

33-Ahzâb 19
tedûru : döner

33-Ahzâb 19
kellezî (ke ellezî) : onun gibi

33-Ahzâb 19
aleyhi : onun üzerine

33-Ahzâb 19
min el mevti : ölümden

33-Ahzâb 19
fe : o zaman, sonra

33-Ahzâb 19
izâ zehebe : gittiği zaman

33-Ahzâb 19
el havfu : korku

33-Ahzâb 19
selekû-kum : sizi incittiler

33-Ahzâb 19
bi elsinetin : dilleri ile

33-Ahzâb 19
eşıhhaten : daha cimri, çok cimri

33-Ahzâb 19
alâ el hayrı : hayra karşı

33-Ahzâb 19
ulâike : işte onlar

33-Ahzâb 19
lem yu'minû : mü'min değiller, inanmazlar

33-Ahzâb 19
fe : o zaman, bu sebeple

33-Ahzâb 19
ahbetallâhu (ahbete allâhu) : Allah heba etti, yok etti

33-Ahzâb 19
a'mâle-hum : onların amellerini

33-Ahzâb 19
ve kâne : ve oldu

33-Ahzâb 19
zâlike : işte bu

33-Ahzâb 19
yesîren : kolay

33-Ahzâb 20
yahsebûne : zannediyorlar, sanıyorlar

33-Ahzâb 20
el ahzâbe : birlikler

33-Ahzâb 20
lem yezhebû : gitmedi

33-Ahzâb 20
ve in : ve eğer

33-Ahzâb 20
ye'ti : gelir

33-Ahzâb 20
el ahzâbu : hizipler, gruplar, birlikler

33-Ahzâb 20
yeveddû : isterler, arzu ederler, temenni ederler

33-Ahzâb 20
lev : eğer, keşke, olsa

33-Ahzâb 20
enne-hum : onların olduğu

33-Ahzâb 20
bâdûne : bedeviler (çölde yaşayan Araplar)

33-Ahzâb 20
fî el a'râbi : Araplar'ın arasında

33-Ahzâb 20
yes'elûne : sorarlar

33-Ahzâb 20
an enbâi-kum : sizin haberlerinizden (sizin haberlerinizi)

33-Ahzâb 20
ve lev kânû : ve eğer, şâyet olsalardı

33-Ahzâb 20
mâ kâtelû : savaşmazdı

33-Ahzâb 20
kalîlen : az

33-Ahzâb 21
lekad : andolsun

33-Ahzâb 21
kâne : oldu (vardır)

33-Ahzâb 21
lekum : sizin için

33-Ahzâb 21
fî resûli allâhi : Allah'ın Resûl'ünde

33-Ahzâb 21
usvetun : örnek

33-Ahzâb 21
hasenetun : güzel

33-Ahzâb 21
li men : kimseler için

33-Ahzâb 21
kâne : oldu

33-Ahzâb 21
yercûllâhe (yercû allâhe) : Allah'a ulaşmayı dileyenler

33-Ahzâb 21
ve el yevme el âhıre : ve ahir gün (Allah'a ulaşma günü)

33-Ahzâb 21
ve zekerallâhe (zekere allâhe) : ve Allah'ı zikretti

33-Ahzâb 21
kesîren : çok

33-Ahzâb 22
ve lemmâ : ve olduğu zaman

33-Ahzâb 22
ree : gördü

33-Ahzâb 22
el mu'minûne : mü'minler

33-Ahzâb 22
el ahzâbe : birlikler

33-Ahzâb 22
mâ vaadenallâhu : Allah'ın vaadettiği şey

33-Ahzâb 22
ve resûlu-hu : ve onun resûlü

33-Ahzâb 22
ve sadakallâhu (sadaka allâhu) : ve Allah doğru söyledi

33-Ahzâb 22
ve resûlu-hu : ve onun resûlü

33-Ahzâb 22
ve mâ zâde-hum : ve onlara artırmadı

33-Ahzâb 22
îmânen : îmânları

33-Ahzâb 22
ve teslîmen : ve teslimiyetleri

33-Ahzâb 23
min el mu'minîne : mü'minlerden

33-Ahzâb 23
mâ âhedûllâhe : Allah ile olan ahdleri

33-Ahzâb 23
aleyhi : onun üzerine, ona

33-Ahzâb 23
fe : böylece

33-Ahzâb 23
men : kim, kimse

33-Ahzâb 23
nahbe-hu : onun adağı, neziri, sözü

33-Ahzâb 23
ve min-hum : ve onlardan

33-Ahzâb 23
men : kim, kimse

33-Ahzâb 23
yentezırû : bekliyorlar

33-Ahzâb 23
ve mâ beddelû : ve değiştirmediler

33-Ahzâb 23
tebdîlen : değiştirme

33-Ahzâb 24
yeczî allâhu : Allah ceza (karşılığını) verecek, mükâfatlandıracak

33-Ahzâb 24
es sâdıkîne : sadıklar

33-Ahzâb 24
ve yuazzibe : ve azaplandıracak

33-Ahzâb 24
el munâfıkîne : münafıklar

33-Ahzâb 24
şâe : diler

33-Ahzâb 24
ev : veya

33-Ahzâb 24
yetûbe aleyhim : onların tövbelerini kabul edecek

33-Ahzâb 24
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

33-Ahzâb 24
kâne : oldu

33-Ahzâb 24
gafûren : mağfiret eden (günahları sevaba çeviren)

33-Ahzâb 24
rahîmen : rahmet eden (Rahîm esmasıyla tecelli eden)

33-Ahzâb 25
ve redde : ve geri çevirdi

33-Ahzâb 25
ellezîne : o kimseler, onlar

33-Ahzâb 25
keferû : inkâr ettiler

33-Ahzâb 25
lem yenâlû : nail olmadılar, isteklerine ulaşamadılar

33-Ahzâb 25
hayren : bir hayır

33-Ahzâb 25
ve kefallâhu (kefâ allâhu) : ve Allah kâfi geldi

33-Ahzâb 25
el mu'minîne : mü'minler

33-Ahzâb 25
el kıtâle : savaş

33-Ahzâb 25
ve kânallâhu (kâne allâhu) : ve Allah ..... oldu

33-Ahzâb 25
kavîyen : kavî olan, güçlü olan

33-Ahzâb 25
azîzen : azîz olan, yüce ve gâlip olan

33-Ahzâb 26
ve enzele : ve indirdi

33-Ahzâb 26
ellezîne : o kimseler, onlar

33-Ahzâb 26
zâherû-hum : onlara arka çıktılar, yardım ettiler

33-Ahzâb 26
min ehli el kitab : kitap ehlinden

33-Ahzâb 26
ve kazefe : ve düşürdü

33-Ahzâb 26
er ru'be : korku

33-Ahzâb 26
ferîkan : topluluk, bir kısım

33-Ahzâb 26
taktulûne : öldürüyorsunuz

33-Ahzâb 26
ve te'sirûne : ve esir alıyorsunuz

33-Ahzâb 26
ferîken : topluluk, bir kısım

33-Ahzâb 27
ve evrese-kum : ve sizi varis (mirasçı) kıldı

33-Ahzâb 27
ve diyâre-hum : ve onların yurtları (ülkeleri)

33-Ahzâb 27
ve emvâle-hum : ve onların malları

33-Ahzâb 27
ve ardan : ve arz, arazi

33-Ahzâb 27
lem tetau-hâ : ve ona ayak basmadınız

33-Ahzâb 27
kâne : oldu

33-Ahzâb 27
alâ kulli şey'in : herşeye

33-Ahzâb 27
kadîren : kaadir, gücü yeten

33-Ahzâb 28
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 28
en nebîyu : nebî, peygamber

33-Ahzâb 28
ezvâci-ke : senin zevcelerin, eşlerin

33-Ahzâb 28
in kuntunne : eğer siz iseniz

33-Ahzâb 28
turidne : istiyorsunuz

33-Ahzâb 28
el hayâte ed dunyâ : dünya hayatı

33-Ahzâb 28
ve zînete-hâ : ve onun ziyneti, süsü

33-Ahzâb 28
fe : o zaman

33-Ahzâb 28
tealeyne : gelin

33-Ahzâb 28
umetti'kunne : sizi metalandırayım (mehirlerinizi vereyim)

33-Ahzâb 28
ve userrihkunne : ve sizi bırakayım (boşayayım)

33-Ahzâb 28
serâhan : bırakma

33-Ahzâb 28
cemîlen : güzel

33-Ahzâb 29
ve in : ve eğer, ise

33-Ahzâb 29
kuntunne : siz

33-Ahzâb 29
turidne : siz istiyorsunuz

33-Ahzâb 29
allâhe : Allah

33-Ahzâb 29
ve resûle-hu : ve onun resûlü

33-Ahzâb 29
ve ed dâre : ve mesken, yurt

33-Ahzâb 29
el âhırete : ahiret

33-Ahzâb 29
fe : o taktirde

33-Ahzâb 29
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah

33-Ahzâb 29
eadde : hazırladı

33-Ahzâb 29
li el muhsinâti : muhsin kadınlar için

33-Ahzâb 29
min kunne : sizden, sizin içinizden

33-Ahzâb 29
ecren : ecir, mükâfat

33-Ahzâb 29
azîmen : azîm, büyük

33-Ahzâb 30
nisâe : kadınlar

33-Ahzâb 30
en nebiyyi : nebî, peygamber

33-Ahzâb 30
men : kim

33-Ahzâb 30
ye'ti : gelir

33-Ahzâb 30
min kunne : sizden, sizin içinizden

33-Ahzâb 30
bi fâhışetin : fuhuş ile, kötülük ile

33-Ahzâb 30
mubeyyinetin : açık, açıkça

33-Ahzâb 30
lehâ : ona

33-Ahzâb 30
el azâbu : azap

33-Ahzâb 30
dı'feyni : iki misli

33-Ahzâb 30
ve kâne : ve oldu

33-Ahzâb 30
zâlike : işte bu

33-Ahzâb 30
yesîren : kolay

33-Ahzâb 31
ve men : ve kim

33-Ahzâb 31
min kunne : sizden (siz hanımlardan)

33-Ahzâb 31
ve resûli-hi : ve onun resûlüne

33-Ahzâb 31
ve ta'mel sâlihan : ve salih amel, nefs tezkiyesi yaparız

33-Ahzâb 31
ecre-hâ : onun ecrini

33-Ahzâb 31
merreteyni : iki kere, iki kat

33-Ahzâb 31
ve a'tednâ : ve hazırladık

33-Ahzâb 31
lehâ : onun için

33-Ahzâb 31
kerîmen : üstün, bol, ikram edilmiş

33-Ahzâb 32
en nebiyyi : nebî, peygamber

33-Ahzâb 32
lestunne : siz değilsiniz

33-Ahzâb 32
ke ehadin : birisi gibi

33-Ahzâb 32
min en nisai : kadınlardan

33-Ahzâb 32
in ittekaytunne : eğer takva sahibi iseniz

33-Ahzâb 32
fe : o zaman, o taktirde

33-Ahzâb 32
lâ tahda'ne : yumuşak, çekici söylemeyin

33-Ahzâb 32
bi el kavli : sözü

33-Ahzâb 32
fe : o zaman, o taktirde

33-Ahzâb 32
yatmaallezî : (yatmaa ellezî )

33-Ahzâb 32
ellezî : ki o, o

33-Ahzâb 32
ve kulne : ve söyleyin (bayanlara emir şekli)

33-Ahzâb 32
kavlen : söz

33-Ahzâb 32
ma'rûfen : maruf, ciddî

33-Ahzâb 33
ve karne : ve karar kılın, oturun

33-Ahzâb 33
buyûti-kunne : sizin (bayanların) evleriniz

33-Ahzâb 33
ve lâ teberrecne : ve (ziynetlerinizi, süslerinizi) açığa vurmayın

33-Ahzâb 33
teberruce : açığa vurma, belli etme

33-Ahzâb 33
el câhiliyyeti : cahiliyye, cahillik

33-Ahzâb 33
el ûlâ : evvelki, önceki

33-Ahzâb 33
ve ekımne es salâte : ve namazı ikame edin

33-Ahzâb 33
ve âtîne ez zekâte : ve zekâtı verin

33-Ahzâb 33
ve atı'nallâhe (atı'ne allâhe) : ve Allah'a itaat edin

33-Ahzâb 33
ve resûle-hu : ve onun resûlü

33-Ahzâb 33
innemâ : sadece, yalnız

33-Ahzâb 33
li yuzhibe : gidermek

33-Ahzâb 33
er ricse : günah

33-Ahzâb 33
ehle el beyti : ehli beyt, ev halkı

33-Ahzâb 33
ve yutahhire-kum : ve sizi temizliyor

33-Ahzâb 33
tathîren : temiz, tertemiz olarak

33-Ahzâb 34
vezkurne (ve uzkurne) : ve zikredin

33-Ahzâb 34
buyûti-kunne : evlerinizin (hanımların)

33-Ahzâb 34
ve el hikmeti : ve hikmet

33-Ahzâb 34
innallâhe (inne allâhe) : muhakkak ki Allah

33-Ahzâb 34
kâne : oldu

33-Ahzâb 34
latîfen : lâtif, lütuf sahibi

33-Ahzâb 34
habîren : haberdar olan

33-Ahzâb 35
inne : muhakkak ki

33-Ahzâb 35
el muslimîne : İslâm olan, Allah'a teslim olan, müslüman erkekler

33-Ahzâb 35
ve el muslimâti : ve İslâm olan, Allah'a teslim olan, müslüman kadınlar

33-Ahzâb 35
ve el mu'minîne : ve mü'min erkekler

33-Ahzâb 35
ve el mu'minâti : ve mü'min kadınlar

33-Ahzâb 35
ve el kânitîne : ve kanitin olan, huşû ile bağlanan erkekler

33-Ahzâb 35
ve el kânitâti : ve kanitin olan, huşû ile bağlanan kadınlar

33-Ahzâb 35
ve es sâdikîne : ve sadık olan erkekler

33-Ahzâb 35
ve es sâdikâti : ve sadık olan kadınlar

33-Ahzâb 35
ve es sâbirîne : ve sabreden erkekler

33-Ahzâb 35
ve es sâbirâti : ve sabreden kadınlar

33-Ahzâb 35
ve el hâşiîne : ve huşû duyan erkekler

33-Ahzâb 35
ve el hâşiâti : ve huşû duyan kadınlar

33-Ahzâb 35
ve el mutesaddikîne : ve sadaka veren erkekler

33-Ahzâb 35
ve el mutesaddikâti : ve sadaka veren kadınlar

33-Ahzâb 35
ve es sâimîne : ve oruç tutan erkekler

33-Ahzâb 35
ve es sâimâti : ve oruç tutan kadınlar

33-Ahzâb 35
ve el hâfızîne : ve muhafaza eden, koruyan erkekler

33-Ahzâb 35
furûce-hum : onların ırzları, ırzları, namusları

33-Ahzâb 35
ve el hâfızâti : ve muhafaza eden, koruyan kadınlar

33-Ahzâb 35
ve ez zâkirîne allâhe : ve Allah'ı zikreden erkekler

33-Ahzâb 35
kesîren : çok

33-Ahzâb 35
ve ez zâkirâti : ve zikreden kadınlar

33-Ahzâb 35
eadde : hazırladı

33-Ahzâb 35
lehum : onlar için, onlara

33-Ahzâb 35
magfireten : mağfiret (günahların sevaba çevrilmesi)

33-Ahzâb 35
ve ecren : ve ecir, mükâfat

33-Ahzâb 35
azîmen : azîm, büyük

33-Ahzâb 36
ve mâ : ve olmadı, olmaz

33-Ahzâb 36
kâne : oldu

33-Ahzâb 36
ve lâ : ve yoktur

33-Ahzâb 36
mu'minetin : mü'min bir kadın

33-Ahzâb 36
ve resûlu-hû : ve onun resûlü

33-Ahzâb 36
emren : emir, durum, hal

33-Ahzâb 36
en yekûne : olması

33-Ahzâb 36
lehum : onlar için

33-Ahzâb 36
el hıyeretu : seçme, tercih

33-Ahzâb 36
min emri-him : onların emrinden, onların işlerinden

33-Ahzâb 36
ve men : ve kim

33-Ahzâb 36
ya'sıllâhe : Allah'a asi olmak, itaat etmemek

33-Ahzâb 36
ve resûle-hu : ve onun resûlü

33-Ahzâb 36
fe : artık, o taktirde

33-Ahzâb 36
dalle : dalâlette, saptı

33-Ahzâb 36
dalâlen : dalâlet, sapıklık

33-Ahzâb 36
mubînen : açıkça, apaçık

33-Ahzâb 37
ve iz : ve olduğu zaman, olmuştu

33-Ahzâb 37
tekûlu : söylüyorsun

33-Ahzâb 37
ellezî : ki o

33-Ahzâb 37
en'ame : ni'met verdi

33-Ahzâb 37
aleyhi : onun üzerine, ona

33-Ahzâb 37
ve en'amte : ve sen ni'metlendirdin

33-Ahzâb 37
aleyhi : onun üzerine, onu

33-Ahzâb 37
emsik : tut

33-Ahzâb 37
aleyke : sana, kendine

33-Ahzâb 37
zevce-ke : senin zevcen

33-Ahzâb 37
ve ittekı : ve takva sahibi ol

33-Ahzâb 37
allâhe : Allah

33-Ahzâb 37
ve tuhfî : ve sen saklıyorsun

33-Ahzâb 37
nefsi-ke : senin nefsin

33-Ahzâb 37
ve tahşe : ve kork, çekin

33-Ahzâb 37
en nâse : insanlar

33-Ahzâb 37
ve allâhu : ve Allah

33-Ahzâb 37
ehakku : daha çok hak sahibi

33-Ahzâb 37
en tahşâ-hu : senin ondan çekinmen

33-Ahzâb 37
fe : sonra

33-Ahzâb 37
lemmâ : olduğu zaman

33-Ahzâb 37
zeydun : Zeyd

33-Ahzâb 37
vetaren : istek, ilgi, alâka, arzu

33-Ahzâb 37
zevvecnâ-ke-hâ : seni onunla evlendirdik

33-Ahzâb 37
likey : için

33-Ahzâb 37
lâ yekûne : olmaz

33-Ahzâb 37
alâ el mu'minîne : mü'minlerin üzerine, mü'minlere

33-Ahzâb 37
ezvâci : evlenme

33-Ahzâb 37
ed'îyâi-him : onların evlâtlıkları

33-Ahzâb 37
min-hunne : onlardan

33-Ahzâb 37
vetaren : istek, ilgi, alâka, arzu

33-Ahzâb 37
ve kâne : ve oldu

33-Ahzâb 37
emrullâhi (emru allâhi) : Allah'ın emri

33-Ahzâb 37
mef'ûlen : yapıldı, yerine geldi

33-Ahzâb 38
mâ kâne : yoktur, olmadı

33-Ahzâb 38
en nebiyyi : nebî, peygamber

33-Ahzâb 38
harecin : bir güçlük

33-Ahzâb 38
lehu : ona

33-Ahzâb 38
sunnetallâhi : Allah'ın sünneti

33-Ahzâb 38
fî ellezîne : o kimseler içinde, arasında

33-Ahzâb 38
halev : gelip geçti

33-Ahzâb 38
ve kâne : ve oldu

33-Ahzâb 38
emru allâhi : Allah'ın emri

33-Ahzâb 38
kaderen : kader

33-Ahzâb 39
ellezîne : onlar

33-Ahzâb 39
yubelligûne : tebliğ ederler

33-Ahzâb 39
ve yahşevne-hu : ve ona huşû duyarlar

33-Ahzâb 39
ve lâ yahşevne : ve korkmazlar

33-Ahzâb 39
ehaden : birisi, bir kimse

33-Ahzâb 39
illâ allâhe : Allah'tan başka

33-Ahzâb 39
ve kefâ : ve kâfidir

33-Ahzâb 39
hasîben : hesap görücü

33-Ahzâb 40
mâ kâne : olmadı

33-Ahzâb 40
muhammedun : Muhammed

33-Ahzâb 40
ebâ : baba

33-Ahzâb 40
ehadin : birisi, bir kimse

33-Ahzâb 40
ve lâkin : ve lâkin, fakat, ancak

33-Ahzâb 40
resûlu allâhi : Allah'ın resûlü

33-Ahzâb 40
ve hâtemen : ve sonuncu

33-Ahzâb 40
nebiyyîne : nebî, peygamber

33-Ahzâb 40
ve kâne allâhu : ve Allah oldu

33-Ahzâb 40
kulli şey'in : hepsi, herşey

33-Ahzâb 40
alîmen : bilen

33-Ahzâb 41
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 41
ellezîne : onlar

33-Ahzâb 41
âmenû : âmenû oldular (ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dilediler)

33-Ahzâb 41
allâhe : Allah

33-Ahzâb 41
zikren : zikrederek

33-Ahzâb 41
kesîren : çok

33-Ahzâb 42
ve sebbihû-hu : ve onu tesbih edin

33-Ahzâb 42
bukreten : sabah

33-Ahzâb 42
ve asîlen : ve akşam

33-Ahzâb 43
huve : o

33-Ahzâb 43
ellezî : ki o

33-Ahzâb 43
aleykum : sizin üzerinize

33-Ahzâb 43
ve melâiketu-hu : ve onun melekleri

33-Ahzâb 43
li yuhrice-kum : sizi çıkarması için

33-Ahzâb 43
min ez zulumâti : karanlıklardan

33-Ahzâb 43
ilâ en nûri : nura

33-Ahzâb 43
ve kâne : ve oldu

33-Ahzâb 43
bi el mu'minîne : mü'minlere

33-Ahzâb 43
rahîmen : rahîm olan (Rahîm esmasıyla tecelli eden)

33-Ahzâb 44
tehiyyetu-hum : onların tehıyyeti (karşılanma mükâfatı)

33-Ahzâb 44
yevme : gün

33-Ahzâb 44
yelkavne-hu : ona mülâki olurlar (ruhları ölmedenönce Allah'a ulaşır)

33-Ahzâb 44
selâmun : selâm

33-Ahzâb 44
ve eadde : ve hazırladı

33-Ahzâb 44
lehum : onlar için, onlara

33-Ahzâb 44
ecren : ecir, mükâfat

33-Ahzâb 44
kerîmen : kerim, çok, üstün

33-Ahzâb 45
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 45
en nebiyyu : peygamber

33-Ahzâb 45
erselnâ-ke : seni gönderdik

33-Ahzâb 45
şâhiden : şahit olarak

33-Ahzâb 45
ve mubeşşiren : ve müjdeleyici olarak

33-Ahzâb 45
ve nezîren : ve nezir (uyarıcı) olarak

33-Ahzâb 46
ve dâîyen : ve davet eden, davet edici olarak

33-Ahzâb 46
ve sirâcen : ve sirac, kandil

33-Ahzâb 46
munîren : nurlandıran

33-Ahzâb 47
ve beşşir : ve müjdele

33-Ahzâb 47
el mu'minîne : mü'minler

33-Ahzâb 47
bi enne : olduğunu

33-Ahzâb 47
lehum : onlar için

33-Ahzâb 47
fadlen : fazl (kalbe gelen nur)

33-Ahzâb 47
kebîren : büyük

33-Ahzâb 48
ve lâ tutıı : ve itaat etme

33-Ahzâb 48
el kâfirîne : kâfirler

33-Ahzâb 48
ve el munâfikîne : ve münafıklar

33-Ahzâb 48
veda' : terket (aldırma)

33-Ahzâb 48
ezâ-hum : onların eziyetleri

33-Ahzâb 48
ve tevekkel : ve tevekkül et

33-Ahzâb 48
ve kefâ : ve kâfidir

33-Ahzâb 48
vekîlen : vekil olarak

33-Ahzâb 49
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 49
ellezîne : o kimseler

33-Ahzâb 49
âmenû : âmenû olanlar (Allah'a ulaşmayı dileyenler)

33-Ahzâb 49
izâ nekahtum : siz nikâhladığınız zaman

33-Ahzâb 49
el mu'minâti : mü'min kadınlar

33-Ahzâb 49
summe : sonra

33-Ahzâb 49
tallaktumû-hunne \n(hunne) \n(hum) : onları boşarsınız \n: onlar (kadınlar için) \n: onlar (erkekler için)

33-Ahzâb 49
en temessû-hunne : sizin dokunmanız, temas etmeniz

33-Ahzâb 49
fe : o zaman, böylece, artık

33-Ahzâb 49
mâ lekum : sizin için yoktur

33-Ahzâb 49
aleyhinne : onlara (kadınlara)

33-Ahzâb 49
iddetin : iddet, müddet

33-Ahzâb 49
ta'teddûne-hâ : sizin ondan sayacağınız (müddet)

33-Ahzâb 49
fe : o zaman, böylece, artık

33-Ahzâb 49
mettiû-hunne : onları metalandırın (mehirlerini verin)

33-Ahzâb 49
ve serrihû-hunne : ve onları serbest bırakın (boşayın)

33-Ahzâb 49
serâhan : bırakarak, bırakış

33-Ahzâb 49
cemîlen : güzel

33-Ahzâb 50
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 50
en nebiyyu : nebî, peygamber

33-Ahzâb 50
ahlelnâ : helâl kıldık

33-Ahzâb 50
leke : senin için, sana

33-Ahzâb 50
ezvâce-ke : senin zevcelerin, hanımların, eşlerin

33-Ahzâb 50
elletî : ki o

33-Ahzâb 50
âteyte : sen verdin

33-Ahzâb 50
ucûre-hunne \n(hunne) \n(hum) : onların ücretleri \n: onlar (kadınlar için) \n: onlar (erkekler için)

33-Ahzâb 50
ve mâ : ve şey

33-Ahzâb 50
meleket : sahip oldu

33-Ahzâb 50
yemînu-ke \n(mâ meleket yemînu-ke) : senin elin \n: (elinin altında sahip olduğun)

33-Ahzâb 50
efâallâhu (efâe allâhu) : Allah ganimet olarak verdi

33-Ahzâb 50
aleyke : sana

33-Ahzâb 50
ve benâti : ve kızları

33-Ahzâb 50
ammi-ke : senin amcan

33-Ahzâb 50
ve benâti : ve kızları

33-Ahzâb 50
ammâti-ke : senin halan

33-Ahzâb 50
ve benâti : ve kızları

33-Ahzâb 50
hâli-ke : dayın

33-Ahzâb 50
ve benâti : ve kızları

33-Ahzâb 50
halâti-ke : senin teyzen

33-Ahzâb 50
ellâtî : ki o (kadın)

33-Ahzâb 50
hâcerne : hicret etti

33-Ahzâb 50
meâ-ke : seninle beraber

33-Ahzâb 50
vemreeten (ve imreeten) : ve kadın, hanım

33-Ahzâb 50
mu'mineten : bir mü'min (kadın)

33-Ahzâb 50
vehebet : hibe etti

33-Ahzâb 50
nefse-hâ : nefsini, kendini

33-Ahzâb 50
li en nebiyyi : nebî (peygamber) için

33-Ahzâb 50
in erâde : eğer isterse

33-Ahzâb 50
en nebiyyu : nebî, peygamber

33-Ahzâb 50
en yestenkiha-hâ : onu nikâh etmek ister

33-Ahzâb 50
hâlisaten : ... a has olarak, özel olarak

33-Ahzâb 50
leke : sana

33-Ahzâb 50
el mu'minîne : mü'minler

33-Ahzâb 50
aleyhim : onların üzerine, onlara

33-Ahzâb 50
ezvâci-him : onların zevceleri, hanımları

33-Ahzâb 50
ve mâ meleket eymânu-hum : ve onların elleri altında olan

33-Ahzâb 50
li keylâ yekûne : olmaması için

33-Ahzâb 50
aleyke : sana

33-Ahzâb 50
ve kânallâhu (ve kâne allâhu) : ve Allah oldu (dır)

33-Ahzâb 50
rahîmen : rahîm (Rahîm esmasıyla tecelli eden)

33-Ahzâb 51
men : kim, kimse

33-Ahzâb 51
teşâu : sen dilersin

33-Ahzâb 51
min-hunne : onlardan

33-Ahzâb 51
ve tu'vî : ve yanına alırsın

33-Ahzâb 51
ileyke : sana

33-Ahzâb 51
men : kim, kimse

33-Ahzâb 51
teşâu : sen dilersin

33-Ahzâb 51
ve men : ve kim, kimse

33-Ahzâb 51
ibtegayte : sen istedin

33-Ahzâb 51
mimmen : (min men)

33-Ahzâb 51
men : kim, kimse

33-Ahzâb 51
azelte : sen azlettin, bıraktın

33-Ahzâb 51
fe : artık, bundan sonra

33-Ahzâb 51
aleyke : senin üzerine

33-Ahzâb 51
zâlike : işte bu

33-Ahzâb 51
ednâ : en yakın, en uygun

33-Ahzâb 51
en tekarre a'yunu-hunne : gözleri aydın olmak (sevinmek)

33-Ahzâb 51
ve lâ yahzenne : ve mahzun olmazlar, hüzünlenmezler

33-Ahzâb 51
ve yerdayne : razı olurlar

33-Ahzâb 51
âteyte-hunne : onlara verdin

33-Ahzâb 51
kullu-hunne : onların hepsi

33-Ahzâb 51
ya'lemu : o bilir

33-Ahzâb 51
ve kânallâhu (ve kâne allâhu) : ve Allah oldu, Allah (dır)

33-Ahzâb 51
alîmen : çok iyi bilen

33-Ahzâb 51
halîmen : halim

33-Ahzâb 52
leke : sana, senin için

33-Ahzâb 52
en nisâu : kadınlar

33-Ahzâb 52
ve lâ : ve yok, olmaz, değildir

33-Ahzâb 52
en tebeddele : (bedel ile) değiştirmek

33-Ahzâb 52
bi-hinne : onlar ile

33-Ahzâb 52
min ezvâcin : zevcelerden, eşlerden

33-Ahzâb 52
ve lev : ve şâyet, eğer, ise, olsa bile

33-Ahzâb 52
a'cebe-ke : senin hoşuna gitti

33-Ahzâb 52
husnu-hunne : onların güzelliği

33-Ahzâb 52
mâ meleket : malik olduğu şey

33-Ahzâb 52
yemînu-ke : senin ellerin

33-Ahzâb 52
mâ meleket yemînu-ke : elinin altında olan şey

33-Ahzâb 52
ve kânallâhu (ve kâne allâhu) : ve Allah ..... oldu, Allah (dır)

33-Ahzâb 52
kulli şey'in : herşey

33-Ahzâb 52
rakîben : murakebe ederek, denetleyerek

33-Ahzâb 53
yâ eyyuhâ : ey

33-Ahzâb 53
ellezîne : onlar, o kimseler

33-Ahzâb 53
âmenû : âmenû oldular (ölmeden önce Allah'a ulaşmayı dilediler)

33-Ahzâb 53
lâ tedhulû : siz girmeyin

33-Ahzâb 53
buyûte : evler

33-Ahzâb 53
en nebiyyi : nebî, peygamber

33-Ahzâb 53
en yu'zene : izin verilmek

33-Ahzâb 53
lekum : sizin için, size

33-Ahzâb 53
gayre : gayri, başka, dışında

33-Ahzâb 53
nâzırîne : bekleyenler, gözleyenler

33-Ahzâb 53
ve lâkin : ve ancak, lâkin, fakat

33-Ahzâb 53
fedhulû (fe udhulû) : o zaman girin

33-Ahzâb 53
fe : artık, o zaman

33-Ahzâb 53
fenteşirû (fe inteşirû) : hemen dağılın

33-Ahzâb 53
ve lâ muste'nisîne : ve sohbet etmek istemeyin

33-Ahzâb 53
inne : muhakkak

33-Ahzâb 53
kâne : oldu

33-Ahzâb 53
en nebiyyi : nebî, peygamber

33-Ahzâb 53
fe : artık, fakat

33-Ahzâb 53
yestahyî : haya duyuyor, çekiniyor, utanıyor

33-Ahzâb 53
lâ yestahyî : haya duymaz, çekinmez

33-Ahzâb 53
min el hakkı : haktan

33-Ahzâb 53
ve izâ seeltumû-hunne : ve onlardan istediğiniz zaman, sorduğunuz zaman

33-Ahzâb 53
metâan : bir meta, bir şey

33-Ahzâb 53
fes'elûhunne (fe es'elû-hunne) : o zaman, o taktirde onlardan isteyin, onlara sorun

33-Ahzâb 53
min verâi : arkasından

33-Ahzâb 53
ve kulûbi-hinne : ve onların kalpleri

33-Ahzâb 53
ve mâ kâne : ve olmaz

33-Ahzâb 53
lekum : sizin için

33-Ahzâb 53
en tu'zû : eziyet vermeniz

33-Ahzâb 53
resûle : resûl, elçi

33-Ahzâb 53
ve lâ : ve olmaz

33-Ahzâb 53
en tenkihû : sizin nikâh etmeniz

33-Ahzâb 53
ezvâce-hu : onun eşleri

33-Ahzâb 53
ebeden : ebediyyen

33-Ahzâb 53
inne : muhakkak

33-Ahzâb 53
kâne : oldu

33-Ahzâb 53
indallâhi (inde allâhi) : Allah'ın katında

33-Ahzâb 53
azîmen : büyük

33-Ahzâb 54
şey'en : bir şey

33-Ahzâb 54
ev : veya

33-Ahzâb 54
fe : artık, oysa

33-Ahzâb 54
innallâhe : muhakkak Allah

33-Ahzâb 54
kâne : oldu, dır

33-Ahzâb 54
bi kulli şey'in : herşeyi

33-Ahzâb 54
alîmen : en iyi bilen

33-Ahzâb 55
aleyhinne : onların üzerine

33-Ahzâb 55
âbâi-hinne : onların babaları